Chapitre |
[2] |
χήρᾳ
συνοικεῖν.
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
|
τοὺς |
ἄλλους
ἐάσας
παρεχώρησε
τῷ
Πεισίᾳ |
[25] |
ἐπανῆλθεν.
ἐκ
δὲ
τούτου
λανθάνουσα
|
τοὺς |
ἄλλους
ὀλίγον
ἀπέδει
συζῆν
ἐν |
[17] |
τὸ
προσταττόμενον·
καίτοι
πρός
γε
|
τοὺς |
ἄλλους,
ὥς
φησι
Σοφοκλῆς,
ἅπαντας |
[8] |
ἀναδεῖν
τὰ
εἰκόνια,
παγκρατιάζειν
πρὸς
|
τοὺς |
ἀντεραστάς;
ταῦτα
γὰρ
ἐρωτικά·
καὶ |
[10] |
πρὸς
τὸν
γάμον,
αἰσχύνεσθαι
δὲ
|
τοὺς |
ἀποτρέποντας,
ἔγνω
μὴ
προέσθαι
τὸ |
[17] |
ἐπιθέντος,
ἐπιγαυρωθεὶς
ὁ
Κλεόμαχος
καὶ
|
τοὺς |
ἀρίστους
τῶν
Θεσσαλῶν
συναγαγὼν
περὶ |
[19] |
οὐ
μὴν
εἶναί
γε
παντάπασι
|
τοὺς |
αὐτούς·
οὐ
γὰρ
ψυχῇ
σῶμα |
[17] |
κατὰ
φῦλα
καὶ
φρήτρας
συνελόχιζε
|
τοὺς |
Ἀχαιούς,
οὐκ
ἐρώμενον
ἔταττε
παρ´ |
[25] |
ἐκποδὼν
γενέσθαι
καὶ
καταφυγεῖν
εἰς
|
τοὺς |
βαρβάρους·
ἦν
δὲ
γυναῖκα
πασῶν |
[25] |
καταδῦσα
πρὸς
τὸν
ἄνδρα,
καὶ
|
τοὺς |
γενομένους
ὑπεθρέψατο
σκύμνους
ἄρρενας·
δύο |
[10] |
ἐγέλων,
οἱ
δ´
ἠγανάκτουν
καὶ
|
τοὺς |
γυμνασιάρχους
παρώξυνον·
ἄρχουσι
γὰρ
ἰσχυρῶς |
[4] |
οὐδ´
ἐρᾶν
ὑμᾶς
ἔγωγέ
φημι
|
τοὺς
|
γυναιξὶ
προσπεπονθότας
ἢ
παρθένοις,
ὥσπερ |
[12] |
τὴν
ἀνδρωνῖτιν
ἕλκοντας
τὸν
Ἔρωτα
|
τοὺς |
δ´
εἰς
τὴν
γυναικωνῖτιν,
ὑπερφυὲς
|
[17] |
πεζὸν
ἐδόκει
τοῖς
Χαλκιδεῦσιν
ἐρρῶσθαι,
|
τοὺς |
δ´
ἱππέας
μέγ´
ἔργον
ἦν |
[23] |
ἑαυτούς,
οὐδένα
μᾶλλον
ἀνθρώπων
ἢ
|
τοὺς |
διαθέντας
ὑφορώμενοι
καὶ
μισοῦντες
διατελοῦσι |
[5] |
μηρία
καὶ
τὴν
ὀσφὺν
ἀποβλέπειν
|
τοὺς
|
ἐραστὰς
κελεύουσιν·
ἐγὼ
δὲ
παμμέγεθες |
[24] |
καλῆς
τυραννίδος
ἀπαλλαττομένους
ὑπ´
αὐτῶν
|
τοὺς |
ἐραστάς.
ταῦτα
μὲν
οὐ
δικαίως |
[16] |
καὶ
παροινοῦντας
ὁρῶντες·
ἐπεὶ
δὲ
|
τοὺς |
ἐρωμένους
αὐτῶν
ἐπείρων,
ὥσπερ
ἱεροῖς
|
[19] |
ἐστὶ
καὶ
πρὸς
ταῦτα
μόνα
|
τοὺς |
ἐρῶντας
ἀναπείθει
βλέπειν
καὶ
στρέφεσθαι, |
[17] |
ἀλλ´
εἰ
πλείονα
καὶ
μείζονα
|
τοὺς |
ἐρῶντας
αὐτοὺς
ὀνίνησιν·
ἐπεί,
καίπερ
|
[17] |
τὴν
ἁπλῶς
δίκην·
αἰδεῖται
δὲ
|
τοὺς |
ἐρῶντας
καὶ
μόνοις
τούτοις
οὔκ |
[21] |
εὐφυΐαν
ἀλλὰ
μορίων
διαφορὰς
ποιεῖται
|
τοὺς |
ἔρωτας·
καὶ
φίλιππος
μὲν
ἀνὴρ |
[21] |
ἀναγορευθέντος
ἀποτίθεσθαι
τὰς
ἄλλας
ἀρχὰς
|
τοὺς |
ἔχοντας,
οὕτως,
οἷς
ἂν
Ἔρως |
[24] |
καὶ
γεννήσεως
κοινῆς
ἕνεκα
καὶ
|
τοὺς |
θεοὺς
Ἔρωτος
ἡ
φύσις
ἀποδείκνυσι |
[14] |
ὁ
Πεμπτίδης,
ἀλλ´
οὔτε
πάθη
|
τοὺς
|
θεοὺς
ποιεῖν
ὅσιον
οὔτ´
αὖ |
[17] |
οἱ
σύμμαχοι
πρῶτον
ἐμβάλλειν
εἰς
|
τοὺς |
ἱππέας.
ὁ
δ´
ἠρώτησε
παρόντα |
[3] |
λαιψηρὰ
κυκλώσας
πτερὰ
διαπόντιος
πέταται‘
|
τοὺς |
καλοὺς
ἐφορῶν
καὶ
συμπλανώμενος.
ἀμέλει |
[16] |
νύκτωρ
θυραυλοῦσι
καὶ
νήφοντες
καλοῦσι
|
τοὺς |
καλοὺς
καὶ
πίνοντες
ᾄδουσι.
καὶ |
[15] |
καὶ
βραβεύειν
ἢ
τὴν
περὶ
|
τοὺς |
καλοὺς
καὶ
ὡραίους
ἐπιμέλειαν
τῶν
|
[21] |
ὦ
Δαφναῖε,
πρὸς
ἐκείνους
μαχώμεθα
|
τοὺς |
λόγους,
οὓς
ὁ
Ζεύξιππος
ἀρτίως |
[10] |
τὸ
μειράκιον.
τῶν
οὖν
φίλων
|
τοὺς |
μάλιστα
τοῖς
βίοις
νεαροὺς
καὶ |
[25] |
δύο
μόνοι
τῶν
ἀπελευθέρων
συνῄδεσαν,
|
τοὺς |
μὲν
ἄλλους
ἀπήλλαξεν
οἰκέτας,
ὡς |
[17] |
τιμὰς
παρὰ
Φωκεῦσιν.
Ἡρακλέους
δὲ
|
τοὺς |
μὲν
ἄλλους
ἔρωτας
ἔργον
ἐστὶν |
[12] |
ἴδιον,
οὕτως
ὁρῶν
ὑμῶν
ἄρτι
|
τοὺς |
μὲν
εἰς
τὴν
ἀνδρωνῖτιν
ἕλκοντας |
[23] |
τάδ´
οὐχὶ
Κύπρις
ἐξεργάζεται’
διὸ
|
τοὺς |
μὲν
ἡδομένους
τῷ
πάσχειν
εἰς |
[8] |
σωφρονεῖ,
κοσμίως
οἴκοι
καθήσθω
περιμένουσα
|
τοὺς |
μνωμένους
καὶ
σπουδάζοντας.
ἐρᾶν
δὲ |
[18] |
τὸν
Πιττακὸν
ὁ
Ἀλκαῖος
αἱρεῖσθαι
|
τοὺς |
Μυτιληναίους
τύραννον.
Ἡμῖν
δὲ
βασιλεὺς |
[22] |
παραδειγμάτων
οὔσης
πρός
γ´
ὑμᾶς
|
τοὺς |
ὁμοχώρους
τοῦ
θεοῦ
καὶ
θιασώτας, |
[24] |
δοκῶμεν
ἢ
κομιδῇ
φλυαρεῖν,
οἶσθα
|
τοὺς |
παιδικοὺς
ἔρωτας
ὡς
εἰς
ἀβεβαιότητα
|
[1] |
Ἐν
Ἑλικῶνι
φής,
ὦ
Αὐτόβουλε,
|
τοὺς |
περὶ
Ἔρωτος
λόγους
γενέσθαι,
οὓς |
[20] |
ἀγαθοὺς
συνερῶντας
αὐτῷ,
πάντας
δὲ
|
τοὺς |
περὶ
τὴν
κόρην
ἐπιτρόπους
καὶ
|
[2] |
ὁ
πατὴρ
ἔφη
τῶν
γνωρίμων
|
τοὺς |
πλείστους
παρεῖναι.
δύο
μὲν
οὖν |
[4] |
οἱ
νομοθέται
καὶ
κατευλογοῦσι
πρὸς
|
τοὺς |
πολλούς·
ἀληθινοῦ
δ´
Ἔρωτος
οὐδ´ |
[20] |
συμπεριπολῶν,
ἄχρις
οὗ
πάλιν
εἰς
|
τοὺς |
Σελήνης
καὶ
Ἀφροδίτης
λειμῶνας
ἐλθὼν
|
[3] |
καὶ
βραβευτὰς
τὸν
πατέρα
καὶ
|
τοὺς |
σὺν
αὐτῷ
παρεγένοντο·
καὶ
τῶν |
[2] |
τὰ
ἄλλα
χρηστὸν
ὄντα
μιμεῖσθαι
|
τοὺς
|
φαύλους
ἐραστὰς
οἴκου
καὶ
γάμου |