Chapitre |
[17] |
καὶ
ἀμυδραὶ
τῆς
ἀληθείας
ἔνεισι
|
ταῖς
|
Αἰγυπτίων
ἐνδιεσπαρμέναι
μυθολογίαις,
ἀλλ´
ἰχνηλάτου
|
[6] |
μαγεύματα
καθειργνύμενον
ἀκολάστων
γυναικῶν·
ἐπεὶ
|
ταῖς |
γε
σώφροσιν
οὔτ´
ἐρᾶν
οὔτ´ |
[11] |
εἶπεν,
ὅπως
καὶ
τὸ
γυμνάσιον
|
ταῖς |
γυναιξὶ
παραδῶμεν
καὶ
τὸ
βουλευτήριον, |
[4] |
εἰς
ἀρετὴν
διὰ
φιλίας
τελευτᾷ·
|
ταῖς
|
δὲ
πρὸς
γυναῖκας
ἐπιθυμίαις
ταύταις, |
[19] |
τοῦ
καλοῦ
καὶ
εἴδωλον
ἐν
|
ταῖς |
διανοίαις
ἔχωσιν·
εἰ
δὲ
μή, |
[21] |
πόθῳ
τὴν
Ἑλλάδα,
μᾶλλον
δὲ
|
ταῖς
|
δυσὶν
ἦν
περιμάχητος
θαλάσσαις·
ἐπεὶ |
[19] |
ἀριζήλως
εἰρημένα‘
Πλάτωνι,
μᾶλλον
δὲ
|
ταῖς |
θεαῖς
ταύταις
διὰ
Πλάτωνος,
ὦγαθέ, |
[24] |
ἡ
δὲ
τῶν
ἄλλως
συμβιούντων
|
ταῖς |
κατ´
Ἐπίκουρον
ἁφαῖς
καὶ
περιπλοκαῖς |
[16] |
ἐγκαύμασι
γραφόμεναι
διὰ
πυρὸς
εἴδωλα
|
ταῖς |
μνήμαις
ἐναπολείπουσι
κινούμενα
καὶ
ζῶντα |
[2] |
τὸν
Ἑλικῶνα
καὶ
κατηυλίσαντο
παρὰ
|
ταῖς |
Μούσαις.
ἕωθεν
οὖν
ἀφίκετο
πρὸς |
[1] |
γὰρ
ἀγῶνα
πενταετηρικὸν
ὥσπερ
καὶ
|
ταῖς |
Μούσαις
καὶ
τῷ
Ἔρωτι
φιλοτίμως
|
[18] |
γαῦρον.
Ἄξιον
δὲ
Σαπφοῦς
παρὰ
|
ταῖς |
Μούσαις
μνημονεῦσαι·
τὸν
μὲν
γὰρ |
[1] |
ἀπαγγέλλειν;
(ΑΥΤΟΒΟΥΛΟΣ)
Ἐν
Ἑλικῶνι
παρὰ
|
ταῖς |
Μούσαις,
ὦ
Φλαουιανέ,
τὰ
Ἐρωτίδια |
[2] |
νεαρὸς
ἀποδύοιτο
πλεῖστον
χρόνον
ἐν
|
ταῖς |
παλαίστραις.
~Ἵνα
οὖν
μὴ
παροξύνοντες |
[2] |
ἔοικεν,
ἡσυχῆ
πως
φιλοσοφοῦντες
ἐν
|
ταῖς |
παλαίστραις
καὶ
διὰ
τῶν
θεάτρων |
[5] |
προσαγκαλιζόμενος,
εἶτα
κατὰ
μικρὸν
ἐν
|
ταῖς |
παλαίστραις
πτεροφυήσας
οὐκέτι
καθεκτός
ἐστιν, |
[16] |
γεγονότων
καὶ
ὄντων,
οἶσθ´
ἐπὶ
|
ταῖς |
τοῦ
Διὸς
τιμαῖς
προαγωγὸν
ἐρωμένου |
[25] |
χρόνου
δ´
εἰς
πόλιν
ἐφοίτα
|
ταῖς |
φίλαις
ὁρωμένη
καὶ
οἰκείαις
γυναιξί. |
[23] |
δὲ
τῷ
ἤθει,
παρεκάλει
θύειν
|
ταῖς |
Χάρισι·
χρηστῇ
δ´
ἄν
τις |
[16] |
πρὸς
τὸ
αἰσχρὸν
ἀρχῆθεν
ἐγγέγονε
|
ταῖς |
ψυχαῖς,
ὥς
που
καὶ
Πλάτων |