HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τυφλὸς 1
τυχεῖν 1
τύχῃ 2
τῷ 58
τῶν 116
ὕβριν 2
ὕβρις 1

Fréquences [« »]
58 ἢ
53 ἡ
50 τοῖς
58 τῷ
59 ὥσπερ
63 οὐ
73 ὡς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLUTARQUE, Oeuvres morales, De l'amour

τῷ

Chapitre

[17]   Ἄλκηστιν ἰατρικὸς ὢν ἀπεγνωσμένην σῶσαι τῷ Ἀδμήτῳ χαριζόμενος, ἐρῶντι μὲν αὐτῷ

[26]   πατέρ´ εἰπεῖν ἴωμεν, ὅπως ἐπεγγελάσωμεν τῷ ἀνδρὶ καὶ τὸν θεὸν προσκυνήσωμεν·

[25]   ὀλίγον ἀπέδει συζῆν ἐν Ἅιδου τῷ ἀνδρὶ πλέον ἑξῆς ἑπτὰ μηνῶν·

[2]   ἐάσας παρεχώρησε τῷ Πεισίᾳ καὶ τῷ Ἀνθεμίωνι βουλεύσασθαι τὸ συμφέρον, ὧν

[17]   ἴστε γὰρ δήπου, ὡς Ἀνύτῳ τῷ Ἀνθεμίωνος, ἐρῶντι μὲν Ἀλκιβιάδου ξένους

[5]   Πρωτόγενες, ἡ τοῦ θήλεος ὕπειξις τῷ ἄρρενι κέκληται πρὸς τῶν παλαιῶν·

[2]   ἀγεννές, ἀλλὰ γημαμένη φανερῶς συγκαταζῆν τῷ Βάκχωνι. παραδόξου δὲ τοῦ πράγματος

[5]   ὀψὲ γεγονὼς καὶ παρ´ ὥραν τῷ βίῳ νόθος καὶ σκότιος ἐξελαύνειν

[22]   ἀπήντησε καὶ δεξιωσαμένη καὶ προσαγαγοῦσα τῷ βωμῷ τῆς θεᾶς ἔσπεισεν ἐκ

[22]   ἥμισυ μέρος αὐτὴ προεκπιοῦσα παρέδωκε τῷ Γαλάτῃ τὸ λοιπόν· ὡς δ´

[23]   Ἔρωτι θύειν, ὅπως εὐμενὴς συνοικουρῇ τῷ γάμῳ καὶ ἡδὺς γυναικείοις, καὶ

[17]   Ἄντων ἦν ὄνομα τῷ ἐραστῇ τῷ δ´ ἐρωμένῳ Φίλιστος, ὡς ἐν

[20]   ἔχει τῶν παρόντων λόγων ὑποθέσεις. τῷ δ´ Ἔρωτι καὶ τοῦτο καθάπερ

[3]   τῷ μὲν ὁ Δαφναῖος παρῆν τῷ δ´ ὁ Πρωτογένης. ἀλλ´ οὗτος

[2]   νέα καὶ ἱκανὴ τὸ εἶδος. τῷ δὲ Βάκχωνι φίλης ὄντι καὶ

[25]   ἀνῄρουν, οἱ δὲ φεύγοντες ἡλίσκοντο. τῷ δὲ Σαβίνῳ τὰ μὲν ἄλλα

[13]   ἄλλον (ἐθάρρει γὰρ ὡς ἔοικε τῷ δράματι γεγραμμένῳ πανηγυρικῶς καὶ περιττῶς)

[17]   θάλλει πόλεσιν. Ἄντων ἦν ὄνομα τῷ ἐραστῇ τῷ δ´ ἐρωμένῳ Φίλιστος,

[23]   τις γυναικὶ καὶ σώφρονι παραινέσειε τῷ Ἔρωτι θύειν, ὅπως εὐμενὴς συνοικουρῇ

[2]   αὐτῶν διαφορᾶς καὶ στάσεως ἀφίκετο τῷ Ἔρωτι θύσων, ἐπὶ τὴν ἑορτὴν

[1]   ὥσπερ καὶ ταῖς Μούσαις καὶ τῷ Ἔρωτι φιλοτίμως πάνυ καὶ λαμπρῶς.

[13]   χαλκῷ τὴν ἀντικειμένην ἐκ διαμέτρου τῷ Ἔρωτι χώραν ἔχοντα πηλίκας εἴληχε

[23]   ὄντα καὶ μέγαν αὐστηρότατον δὲ τῷ ἤθει, παρεκάλει θύειν ταῖς Χάρισι·

[9]   ἀδούλωτον, ὥσπερ ἐπὶ ζυγοῦ ῥοπὴν τῷ ἤθει προστιθέντα καὶ βάρος, ὑφ´

[20]   οὖν πολλὰ ποιηταὶ προσπαίζοντες ἐοίκασι τῷ θεῷ γράφειν περὶ αὐτοῦ καὶ

[5]   γαμήλιον ἐκεῖνον καὶ συνεργὸν ἀθανασίας τῷ θνητῷ γένει, σβεννυμένην ἡμῶν τὴν

[9]   μίαν ἡμέραν αὐτὴν περιιδεῖν ἐν τῷ θρόνῳ καθεζομένην ἔχουσαν τὸ διάδημα

[2]   Πεισίας, ἄνδρες ἔνδοξοι, Βάκχωνι δὲ τῷ καλῷ λεγομένῳ προσήκοντες καὶ τρόπον

[4]   καὶ σώματος, ὡς ἐμαρτύρησεν Ἀρίστιππος, τῷ κατηγοροῦντι Λαΐδος πρὸς αὐτὸν ὡς

[3]   λήθη δὲ πάτρας‘ οὐχ ὡς τῷ Λαΐῳ πέντε μόνον ἡμερῶν ἀπέχοντι

[13]   ἢ τοῦ Ἔρωτος εἰς ἀμφίβολον τῷ λόγῳ θέσθαι ἢ καὶ ἄδηλον;

[13]   γὰρ τοῦτ´ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι τῷ μὲν Ἔρωτι λοιδοροῦνταί τινες ἀλλὰ

[3]   ἄλλων φίλων οἷον ἐκ παρασκευῆς τῷ μὲν ὁ Δαφναῖος παρῆν τῷ

[2]   ἐραστήν, τινὲς δὲ καὶ συγκυνηγοὶ τῷ μὴ καθ´ ἡλικίαν τῆς Ἰσμηνοδώρας

[9]   ἑαυτὸν ἐγκρατείᾳ καὶ φρονήσει καὶ τῷ μηθὲν ἐκπεπλῆχθαι τῶν περὶ ἐκείνην

[7]   γυναικὸς ὁ πλοῦτός ἐστι φυλακτέος τῷ νεανίσκῳ, μὴ συμμίξαντες αὐτὸν ὄγκῳ

[20]   ἐνεργάσηται τοῦ φαντάσματος ὡς ἐν τῷ νέφει ὄντος. ταὐτὸ δὴ τὸ

[1]   ὡρμήθησαν οἱ λόγοι, χορὸν αἰτεῖ τῷ πάθει καὶ σκηνῆς δεῖται, τά

[9]   ἔδει σέβεσθαι καὶ μὴ δυσχεραίνειν τῷ παρ´ ἡλικίαν τοῦ γάμου, γιγνώσκοντας

[23]   ἐξεργάζεται’ διὸ τοὺς μὲν ἡδομένους τῷ πάσχειν εἰς τὸ χείριστον τιθέμενοι

[10]   πατὴρ ἔφη παρόντων αὐτοῖς ἐλθεῖν τῷ Πεισίᾳ ἑταῖρον ἐκ πόλεως ἵππῳ

[2]   ἀλλὰ τοὺς ἄλλους ἐάσας παρεχώρησε τῷ Πεισίᾳ καὶ τῷ Ἀνθεμίωνι βουλεύσασθαι

[9]   τὴν γυναῖκα πυνθάνομαι· καὶ ἅμα τῷ Πεισίᾳ προσμειδιάσας οὐδενὸς γάρ’ ἔφη

[25]   δεῖται δ´ αὐτῆς ὀλίγον ἐμμεῖναι τῷ πένθει καὶ μηδὲ πιθανὴν ἐν

[25]   σώματος τὴν ἔπαυλιν· ἐβούλετο γὰρ τῷ πένθει χρῆσθαι τῆς γυναικὸς ἀληθινῷ

[9]   νῦν αὐτοὺς ἐρᾶν· εἰ δὲ τῷ πλούτῳ βοηθήσων, ᾧ μάλιστα δεδίττεται

[1]   οὓς εἴτε γραψάμενος εἴτε καταμνημονεύσας τῷ πολλάκις ἐπανερέσθαι τὸν πατέρα νυνὶ

[3]   ἀρχῆς ἐγεγόνει τοιαύτη τις αἰτία τῷ Πρωτογένει τῆς ἀποδημίας. ~Γενομένου δὲ

[4]   μοχθηρὰν καὶ ἄστοργον· ὥσπερ Στρατοκλεῖ τῷ ῥήτορι Φιλιππίδης ὁ κωμικὸς ἐπεγγελῶν

[5]   καὶ γλυκεροῦ στόματος‘ πρόσλαβε δὲ τῷ Σόλωνι καὶ τὸν Αἰσχύλον λέγοντα

[22]   τὴν ὄψιν γενομένης, Σινάτῳ δὲ τῷ τετράρχῃ γαμηθείσης, Σινόριξ ἐρασθεὶς δυνατώτατος

[17]   ὁ Θεσσαλὸς προσβαλὼν τὴν χεῖρα τῷ τοίχῳ τὴν εὐώνυμον καὶ σπασάμενος

[18]   κεραυνὸν‘ οἷος ὢν ὑπομένειν, ἅμα τῷ τὸν καλὸν ἰδεῖν ἔπτηξ´ ἀλέκτωρ

[9]   τῷ φρονεῖν μᾶλλον ἡδεῖα δὲ τῷ φιλεῖν καὶ προσηνής; τὸ δ´

[16]   Φάυλλος ἐκπρεποῦς οὔσης, εἰ συγγένοιτο τῷ Φιλίππῳ, διαπράξασθαί τινα δυναστείαν αὑτῷ

[9]   βίον ἀνδρός, ὠφέλιμος μὲν οὖσα τῷ φρονεῖν μᾶλλον ἡδεῖα δὲ τῷ

[9]   γὰρ Ἀντίγονος ὠχυρωμένῳ τὴν Μουνιχίαν τῷ φρουροῦντι γράφων ἐκέλευε ποιεῖν μὴ

[6]   Δαφναῖον δ´ ὁρῶ ταὐτὸν πάσχοντα τῷ χαλκῷ· καὶ γὰρ ἐκεῖνος οὐχ

Chapitre
[17]	Ἄλκηστιν ἰατρικὸς ὢν ἀπεγνωσμένην σῶσαι	τῷ	Ἀδμήτῳ χαριζόμενος, ἐρῶντι μὲν αὐτῷ
[26]	πατέρ´ εἰπεῖν ἴωμεν, ὅπως ἐπεγγελάσωμεν	τῷ	ἀνδρὶ καὶ τὸν θεὸν προσκυνήσωμεν·
[25]	ὀλίγον ἀπέδει συζῆν ἐν Ἅιδου	τῷ	ἀνδρὶ πλέον ἑξῆς ἑπτὰ μηνῶν·
[2]	ἐάσας παρεχώρησε τῷ Πεισίᾳ καὶ	τῷ	Ἀνθεμίωνι βουλεύσασθαι τὸ συμφέρον, ὧν
[17]	ἴστε γὰρ δήπου, ὡς Ἀνύτῳ	τῷ	Ἀνθεμίωνος, ἐρῶντι μὲν Ἀλκιβιάδου ξένους
[5]	Πρωτόγενες, ἡ τοῦ θήλεος ὕπειξις	τῷ	ἄρρενι κέκληται πρὸς τῶν παλαιῶν·
[2]	ἀγεννές, ἀλλὰ γημαμένη φανερῶς συγκαταζῆν	τῷ	Βάκχωνι. παραδόξου δὲ τοῦ πράγματος
[5]	ὀψὲ γεγονὼς καὶ παρ´ ὥραν	τῷ	βίῳ νόθος καὶ σκότιος ἐξελαύνειν
[22]	ἀπήντησε καὶ δεξιωσαμένη καὶ προσαγαγοῦσα	τῷ	βωμῷ τῆς θεᾶς ἔσπεισεν ἐκ
[22]	ἥμισυ μέρος αὐτὴ προεκπιοῦσα παρέδωκε	τῷ	Γαλάτῃ τὸ λοιπόν· ὡς δ´
[23]	Ἔρωτι θύειν, ὅπως εὐμενὴς συνοικουρῇ	τῷ	γάμῳ καὶ ἡδὺς γυναικείοις, καὶ
[17]	Ἄντων ἦν ὄνομα τῷ ἐραστῇ	τῷ	δ´ ἐρωμένῳ Φίλιστος, ὡς ἐν
[20]	ἔχει τῶν παρόντων λόγων ὑποθέσεις.	τῷ	δ´ Ἔρωτι καὶ τοῦτο καθάπερ
[3]	τῷ μὲν ὁ Δαφναῖος παρῆν	τῷ	δ´ ὁ Πρωτογένης. ἀλλ´ οὗτος
[2]	νέα καὶ ἱκανὴ τὸ εἶδος.	τῷ	δὲ Βάκχωνι φίλης ὄντι καὶ
[25]	ἀνῄρουν, οἱ δὲ φεύγοντες ἡλίσκοντο.	τῷ	δὲ Σαβίνῳ τὰ μὲν ἄλλα
[13]	ἄλλον (ἐθάρρει γὰρ ὡς ἔοικε	τῷ	δράματι γεγραμμένῳ πανηγυρικῶς καὶ περιττῶς)
[17]	θάλλει πόλεσιν. Ἄντων ἦν ὄνομα	τῷ	ἐραστῇ τῷ δ´ ἐρωμένῳ Φίλιστος,
[23]	τις γυναικὶ καὶ σώφρονι παραινέσειε	τῷ	Ἔρωτι θύειν, ὅπως εὐμενὴς συνοικουρῇ
[2]	αὐτῶν διαφορᾶς καὶ στάσεως ἀφίκετο	τῷ	Ἔρωτι θύσων, ἐπὶ τὴν ἑορτὴν
[1]	ὥσπερ καὶ ταῖς Μούσαις καὶ	τῷ	Ἔρωτι φιλοτίμως πάνυ καὶ λαμπρῶς.
[13]	χαλκῷ τὴν ἀντικειμένην ἐκ διαμέτρου	τῷ	Ἔρωτι χώραν ἔχοντα πηλίκας εἴληχε
[23]	ὄντα καὶ μέγαν αὐστηρότατον δὲ	τῷ	ἤθει, παρεκάλει θύειν ταῖς Χάρισι·
[9]	ἀδούλωτον, ὥσπερ ἐπὶ ζυγοῦ ῥοπὴν	τῷ	ἤθει προστιθέντα καὶ βάρος, ὑφ´
[20]	οὖν πολλὰ ποιηταὶ προσπαίζοντες ἐοίκασι	τῷ	θεῷ γράφειν περὶ αὐτοῦ καὶ
[5]	γαμήλιον ἐκεῖνον καὶ συνεργὸν ἀθανασίας	τῷ	θνητῷ γένει, σβεννυμένην ἡμῶν τὴν
[9]	μίαν ἡμέραν αὐτὴν περιιδεῖν ἐν	τῷ	θρόνῳ καθεζομένην ἔχουσαν τὸ διάδημα
[2]	Πεισίας, ἄνδρες ἔνδοξοι, Βάκχωνι δὲ	τῷ	καλῷ λεγομένῳ προσήκοντες καὶ τρόπον
[4]	καὶ σώματος, ὡς ἐμαρτύρησεν Ἀρίστιππος,	τῷ	κατηγοροῦντι Λαΐδος πρὸς αὐτὸν ὡς
[3]	λήθη δὲ πάτρας‘ οὐχ ὡς	τῷ	Λαΐῳ πέντε μόνον ἡμερῶν ἀπέχοντι
[13]	ἢ τοῦ Ἔρωτος εἰς ἀμφίβολον	τῷ	λόγῳ θέσθαι ἢ καὶ ἄδηλον;
[13]	γὰρ τοῦτ´ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι	τῷ	μὲν Ἔρωτι λοιδοροῦνταί τινες ἀλλὰ
[3]	ἄλλων φίλων οἷον ἐκ παρασκευῆς	τῷ	μὲν ὁ Δαφναῖος παρῆν τῷ
[2]	ἐραστήν, τινὲς δὲ καὶ συγκυνηγοὶ	τῷ	μὴ καθ´ ἡλικίαν τῆς Ἰσμηνοδώρας
[9]	ἑαυτὸν ἐγκρατείᾳ καὶ φρονήσει καὶ	τῷ	μηθὲν ἐκπεπλῆχθαι τῶν περὶ ἐκείνην
[7]	γυναικὸς ὁ πλοῦτός ἐστι φυλακτέος	τῷ	νεανίσκῳ, μὴ συμμίξαντες αὐτὸν ὄγκῳ
[20]	ἐνεργάσηται τοῦ φαντάσματος ὡς ἐν	τῷ	νέφει ὄντος. ταὐτὸ δὴ τὸ
[1]	ὡρμήθησαν οἱ λόγοι, χορὸν αἰτεῖ	τῷ	πάθει καὶ σκηνῆς δεῖται, τά
[9]	ἔδει σέβεσθαι καὶ μὴ δυσχεραίνειν	τῷ	παρ´ ἡλικίαν τοῦ γάμου, γιγνώσκοντας
[23]	ἐξεργάζεται’ διὸ τοὺς μὲν ἡδομένους	τῷ	πάσχειν εἰς τὸ χείριστον τιθέμενοι
[10]	πατὴρ ἔφη παρόντων αὐτοῖς ἐλθεῖν	τῷ	Πεισίᾳ ἑταῖρον ἐκ πόλεως ἵππῳ
[2]	ἀλλὰ τοὺς ἄλλους ἐάσας παρεχώρησε	τῷ	Πεισίᾳ καὶ τῷ Ἀνθεμίωνι βουλεύσασθαι
[9]	τὴν γυναῖκα πυνθάνομαι· καὶ ἅμα	τῷ	Πεισίᾳ προσμειδιάσας οὐδενὸς γάρ’ ἔφη
[25]	δεῖται δ´ αὐτῆς ὀλίγον ἐμμεῖναι	τῷ	πένθει καὶ μηδὲ πιθανὴν ἐν
[25]	σώματος τὴν ἔπαυλιν· ἐβούλετο γὰρ	τῷ	πένθει χρῆσθαι τῆς γυναικὸς ἀληθινῷ
[9]	νῦν αὐτοὺς ἐρᾶν· εἰ δὲ	τῷ	πλούτῳ βοηθήσων, ᾧ μάλιστα δεδίττεται
[1]	οὓς εἴτε γραψάμενος εἴτε καταμνημονεύσας	τῷ	πολλάκις ἐπανερέσθαι τὸν πατέρα νυνὶ
[3]	ἀρχῆς ἐγεγόνει τοιαύτη τις αἰτία	τῷ	Πρωτογένει τῆς ἀποδημίας. ~Γενομένου δὲ
[4]	μοχθηρὰν καὶ ἄστοργον· ὥσπερ Στρατοκλεῖ	τῷ	ῥήτορι Φιλιππίδης ὁ κωμικὸς ἐπεγγελῶν
[5]	καὶ γλυκεροῦ στόματος‘ πρόσλαβε δὲ	τῷ	Σόλωνι καὶ τὸν Αἰσχύλον λέγοντα
[22]	τὴν ὄψιν γενομένης, Σινάτῳ δὲ	τῷ	τετράρχῃ γαμηθείσης, Σινόριξ ἐρασθεὶς δυνατώτατος
[17]	ὁ Θεσσαλὸς προσβαλὼν τὴν χεῖρα	τῷ	τοίχῳ τὴν εὐώνυμον καὶ σπασάμενος
[18]	κεραυνὸν‘ οἷος ὢν ὑπομένειν, ἅμα	τῷ	τὸν καλὸν ἰδεῖν ἔπτηξ´ ἀλέκτωρ
[9]	τῷ φρονεῖν μᾶλλον ἡδεῖα δὲ	τῷ	φιλεῖν καὶ προσηνής; τὸ δ´
[16]	Φάυλλος ἐκπρεποῦς οὔσης, εἰ συγγένοιτο	τῷ	Φιλίππῳ, διαπράξασθαί τινα δυναστείαν αὑτῷ
[9]	βίον ἀνδρός, ὠφέλιμος μὲν οὖσα	τῷ	φρονεῖν μᾶλλον ἡδεῖα δὲ τῷ
[9]	γὰρ Ἀντίγονος ὠχυρωμένῳ τὴν Μουνιχίαν	τῷ	φρουροῦντι γράφων ἐκέλευε ποιεῖν μὴ
[6]	Δαφναῖον δ´ ὁρῶ ταὐτὸν πάσχοντα	τῷ	χαλκῷ· καὶ γὰρ ἐκεῖνος οὐχ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 8/06/2005