Chapitre
[19]	γὰρ ἀπὸ τῶν νοητῶν ἐπὶ	τὰ	αἰσθητὰ τὴν διάνοιαν, χάριτι καὶ
[19]	μὲν ἐπίσης τὰ καλὰ καὶ	τὰ	αἰσχρὰ τοῖς ὁρῶσιν, Ἔρως δὲ
[13]	ὦ Πεμπτίδη, μᾶλλον δ´ ὅλως	τὰ	ἀκίνητα κινεῖν τῆς περὶ θεῶν
[23]	πολλαῖς ἐπιφανὲς γέγονε δὲ πρὸς	τὰ	ἄλλα κατὰ τὴν φύσιν αὐτῶν,
[2]	οὐκ ὀρθῶς ἔλεγε ποιεῖν, ἀλλὰ	τὰ	ἄλλα χρηστὸν ὄντα μιμεῖσθαι τοὺς
[16]	ἄθλων ἀπόλεμος θεατής, ταυτὶ δὲ	τὰ	βακχικὰ καὶ κορυβαντικὰ σκιρτήματα τὸν
[16]	κἀπὶ Κυρβάντεσι χορεύσατε‘ φησὶ Σοφοκλῆς·	τὰ	γὰρ μητρῷα καὶ πανικὰ κοινωνεῖ
[5]	ἀπογυμνώσεις τῶν νέων παραδὺς εἰς	τὰ	γυμνάσια καὶ προσανατριβόμενος ἡσυχῆ καὶ
[24]	δικαίως κατηγορεῖται τῶν γνησίων ἐραστῶν·	τὰ	δ´ ὑπ´ Εὐριπίδου ῥηθέντ´ ἐστὶ
[18]	μὲν μύθῳ τὰ δὲ νόμῳ	τὰ	δὲ λόγῳ πίστιν ἐξ ἀρχῆς
[18]	ἔννοιαν ἥκει, τὰ μὲν μύθῳ	τὰ	δὲ νόμῳ τὰ δὲ λόγῳ
[11]	οὐκ ἀπελείπετο τὰ μὲν συναγανακτῶν	τὰ	δὲ πραΰνων ἐκεῖνον· ὁ δ´
[24]	ἴσως οὐδὲν {ἢ} δεινὸν ὥσπερ	τὰ	δένδρα συμφυῆ γενέσθαι πρὸς γυναῖκα
[16]	ψυχαῖς, ὥς που καὶ Πλάτων	τὰ	εἴδη. σκοπῶμεν οὖν εὐθύς, ὅτι
[8]	θύρας, ᾄδειν τὸ παρακλαυσίθυρον, ἀναδεῖν	τὰ	εἰκόνια, παγκρατιάζειν πρὸς τοὺς ἀντεραστάς;
[1]	παρὰ ταῖς Μούσαις, ὦ Φλαουιανέ,	τὰ	Ἐρωτίδια Θεσπιέων ἀγόντων· ἄγουσι γὰρ
[15]	πραπίδων πόθῳ‘ κατὰ τὸν Μελανιππίδην,	τὰ	ἥδιστα μίγνυσι τοῖς καλλίστοις· ἢ
[19]	ἀνεγρομένων ἐξοίχεται πάντα τῆς ψυχῆς	τὰ	καθ´ ὕπνους φανέντα καὶ διαπέφευγεν,
[19]	ᾗ δείκνυσιν ἥλιος μὲν ἐπίσης	τὰ	καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ τοῖς
[4]	αἰσχίστοις πράγμασι καὶ πάθεσιν εἰς	τὰ	κάλλιστα καὶ σεμνότατα τῶν ὀνομάτων
[18]	ἀνάγκην, ἀλλ´ ὑποπτέρου φερομένης ἐπὶ	τὰ	κάλλιστα τῶν ὄντων καὶ θειότατα,
[25]	ἀφθόνῳ δὴ χρωμένη τούτῳ πρὸς	τὰ	λοιπὰ μέρη τοῦ σώματος, αἰρόμενον
[4]	καὶ κλινιδίοις γυναικῶν ἀεὶ διώκοντα	τὰ	μαλθακὰ καὶ θρυπτόμενον ἡδοναῖς ἀνάνδροις
[17]	νώτου τετρωμένον. οὐ μόνον τοίνυν	τὰ	μαχιμώτατα τῶν ἐθνῶν ἐρωτικώτατα, Βοιωτοὶ
[25]	φεύγοντες ἡλίσκοντο. τῷ δὲ Σαβίνῳ	τὰ	μὲν ἄλλα πράγματα ῥᾳδίως παρεῖχεν
[18]	αἰσθήσεως ἡμῖν εἰς ἔννοιαν ἥκει,	τὰ	μὲν μύθῳ τὰ δὲ νόμῳ
[25]	πιθανὴν ἐν τῇ προσποιήσει γενέσθαι.	τὰ	μὲν οὖν ἄλλα παρὰ τῆς
[19]	παρῆλθες καὶ νῦν ταὐτὰ ποιεῖς.	τὰ	μὲν οὖν ἀριζήλως εἰρημένα‘ Πλάτωνι,
[25]	δ´ οὐθὲν αὖθις ἐπανῆλθε, καὶ	τὰ	μὲν πόλλ´ ἐκείνῳ συνῆν ὑπὸ
[11]	ὁ μὲν Πρωτογένης οὐκ ἀπελείπετο	τὰ	μὲν συναγανακτῶν τὰ δὲ πραΰνων
[5]	καθάπερ θύτας καὶ μάντεις εἰς	τὰ	μηρία καὶ τὴν ὀσφὺν ἀποβλέπειν
[18]	ἐνθεαζομένων οὕτως ὁ αὐλὸς καὶ	τὰ	μητρῷα καὶ τὸ τύμπανον ἐξίστησιν;
[9]	βέλτιον ἡστινοσοῦν νέας; δύσμικτα γὰρ	τὰ	νέα καὶ δυσκέραστα καὶ μόλις
[19]	παισὶν οὔπω δυναμένοις ἐφ´ ἑαυτῶν	τὰ	νοητὰ μυηθῆναι τῆς ἀσωμάτου καὶ
[17]	λέλεκται, τὸν ἄτολμον, ὥσπερ οἱ	τὰ	ξύλα πυρακτοῦντες ἐκ μαλακῶν ἰσχυρὰ
[16]	ὁρᾷς, ὡς ὁ μὲν στρατιώτης	τὰ	ὅπλα θεὶς πέπαυται τῆς πολεμικῆς
[14]	ποιεῖν ὅσιον οὔτ´ αὖ πάλιν	τὰ	πάθη θεοὺς νομίζειν. καὶ ὁ
[17]	πρὸς πίστιν ὄφελός ἐστι, δηλοῖ	τὰ	περὶ Ἄλκηστιν καὶ Πρωτεσίλεων καὶ
[7]	περικόπτουσιν ὥσπερ ὠκύπτερα τῶν γυναικῶν	τὰ	περιττὰ χρήματα, τρυφὰς ἐμποιοῦντα καὶ
[22]	πάθους ἱερωσύνη πατρῷος Ἀρτέμιδος· καὶ	τὰ	πολλὰ παρὰ τῇ θεῷ διέτριβεν,
[11]	ἐλευθερίας; ἤδη γὰρ εἰς ἀνομίαν	τὰ	πράγματα διὰ τῆς αὐτονομίας βαδίζει.
[16]	οὐ διεφέροντο τοῖς τυράννοις, πάντα	τὰ	πράγματα λυμαινομένους καὶ παροινοῦντας ὁρῶντες·
[15]	ἀλλὰ θνητὸν ἅμα ψυχαῖς‘ καὶ	τὰ	τοιαῦτα πολλὰς ἔχει δυσχερείας· ἐκείνου
[25]	δύο δὲ πιστοὺς παραλαβὼν εἰς	τὰ	ὑπόγεια κατέβη. πρὸς δὲ τὴν
[21]	ἐμόν’ οὐ γὰρ ἁπλῶς κοινὰ	τὰ	φίλων’ οὐδὲ πάντων ἀλλ´ οἳ
[9]	ὄψεως ἀκαλλῆ καὶ ἄμορφον ἀφιέναι	τὰ	φρυάγματα λέγεται καὶ προσδέχεσθαι τὰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/06/2005