Chapitre
[4]	δ´ οὖν καὶ τοῦτο τὸ	πάθος	δεῖ καλεῖν Ἔρωτα, θῆλυν καὶ
[4]	τὴν ὄρεξιν, ἡ δ´ ὑπερβολὴ	πάθος	ἐνεργασαμένη λαιμαργία τις ἢ φιλοψία
[14]	Ἄρην, θεὸν εἶναι νομίζεις ἢ	πάθος	ἡμέτερον; ἀποκριναμένου δὲ τοῦ Πεμπτίδου
[12]	εἰ καὶ ψυχῆς τὸ μανικώτατον	πάθος	καὶ μέγιστον ἱερὸν καὶ θεῖον
[12]	δύναμιν ἔσχε καὶ τιμὴν τὸ	πάθος,	οἷς ἦν προσῆκον ἐξελαύνειν αὐτὸ
[20]	τὴν ἶρίν ἐστι τῆς ὄψεως	πάθος,	ὅταν ἡσυχῆ νοτερῷ λείῳ δὲ
[19]	πειρώμενοι βίᾳ καὶ ἀλόγως τὸ	πάθος	οὐδὲν ἀπέλαυσαν αὐτοῦ χρηστὸν ἀλλ´
[23]	παιδομανία, οὕτως ἐκεῖνο γυναικομανία τὸ	πάθος,	οὐδέτερον δ´ Ἔρως ἐστίν. Ἄτοπον
[5]	ἐστι πρὸς παῖδας καὶ γυναῖκας	πάθος	τὸ τῶν Ἐρώτων· εἰ δὲ
[16]	τὸ μὲν κοινὸν ἐνθουσιαστικὸν καλεῖται	πάθος·	ὡς γὰρ ἔμπνουν τὸ πνεύματος

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 8/06/2005