Chapitre |
[9] |
ἡ
δὲ
Βελεστίχη,
πρὸς
Διός,
|
οὐ |
βάρβαρον
ἐξ
ἀγορᾶς
γύναιον,
ἧς |
[7] |
ὁρῶμεν
ἄρχειν
καὶ
κρατεῖν
δοκοῦσαν·
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
ἀπορρίψασα
δόξας
καὶ |
[21] |
ἕξει
καὶ
τὸ
οὐκ
ἐμόν’
|
οὐ |
γὰρ
ἁπλῶς
κοινὰ
τὰ
φίλων’ |
[13] |
χρὴ
λέγεσθαι
καὶ
περὶ
Ἔρωτος·
|
οὐ |
γάρ
ἐστιν
ὁρατός,
ἀλλὰ
δοξαστὸς |
[18] |
ὁ
ἐρωτικός·
διὰ
τίν´
αἰτίαν;
|
οὐ |
γὰρ
μανθάνομέν
γέ
που
τοῦ |
[15] |
κατευναστὴς
καὶ
ψυχοπομπὸς
ὥσπερ
οὗτος·
|
οὐ |
γάρ
με
Νὺξ
ἔτικτε
δεσπότην |
[13] |
λόγῳ
θέσθαι
ἢ
καὶ
ἄδηλον;
|
οὐ |
γὰρ
νῦν
αἰτεῖ
πρῶτον
βωμὸν |
[21] |
οἱ
δεινοὶ
τῶν
τοιούτων
αἰσθάνεσθαι;
|
οὐ |
γὰρ
ὁ
μὲν
φιλήδονος
ἐρωτηθεὶς |
[13] |
ἐκείνην
Ζεύς,
ὅστις
ὁ
Ζεύς,
|
οὐ |
γὰρ
οἶδα
πλὴν
λόγῳ,
μεταλαβὼν |
[19] |
εἶναί
γε
παντάπασι
τοὺς
αὐτούς·
|
οὐ
|
γὰρ
ψυχῇ
σῶμα
ταὐτὸν
ἀλλ´ |
[4] |
σύνοδον
ἀνδρὸς
καὶ
γυναικός,
ἧς
|
οὐ |
γέγονεν
οὐδ´
ἔστιν
ἱερωτέρα
κατάζευξις; |
[18] |
εἶπεν,
ὦ
Δαφναῖε,
πρὸς
Χαρίτων
|
οὐ |
δαιμόνιον;
ὅτι
τῶν
ἄλλων
ὁ |
[18] |
Διός,
οὐ
θεοληψία
καταφανής;
οὗτος
|
οὐ |
δαιμόνιος
σάλος
τῆς
ψυχῆς;
τί |
[16] |
καθεύδω;
τοῦτο
μὲν
οὖν
ἴσως
|
οὐ |
δεινόν
ἐστιν·
ἦν
γὰρ
ὁ |
[16] |
τὴν
ἄνθρωπον
ἐρέσθαι
τὸν
Ἀντιπατρίδην
|
οὐ |
δήπου
σὺ
τυγχάνεις
ἐρῶν
ταύτης; |
[16] |
Μεταποντῖνος
καὶ
Μελάνιππος
ὁ
Ἀκραγαντῖνος
|
οὐ |
διεφέροντο
τοῖς
τυράννοις,
πάντα
τὰ |
[9] |
πλουσίαις
γυναιξὶ
καὶ
λαμπραῖς
συνελθόντες
|
οὐ |
διεφθάρησαν
οὐδ´
ὑφῆκάν
τι
τοῦ |
[20] |
καὶ
φιλοσωμάτων
ἀνδρῶν
καὶ
γυναικῶν
|
οὐ |
δικαίως
ἐρωτικῶν
προσαγορευομένων.
ὁ
γὰρ |
[24] |
αὐτῶν
τοὺς
ἐραστάς.
ταῦτα
μὲν
|
οὐ
|
δικαίως
κατηγορεῖται
τῶν
γνησίων
ἐραστῶν· |
[19] |
βίᾳ
σαυτὸν
ἀπάγεις
καὶ
ἀποστρέφεις,
|
οὐ
|
δικαίως
χρεωκοπῶν,
εἴ
γε
δεῖ |
[21] |
σπέρμα
συνολισθαίνοντα
τοῖς
ἄλλοις
σχηματισμοῖς
|
οὐ |
δυνατὸν
μὲν
ἀπὸ
παίδων,
{ἀ} |
[18] |
εἶπεν,
ὦ
πρὸς
τοῦ
Διός,
|
οὐ |
θεοληψία
καταφανής;
οὗτος
οὐ
δαιμόνιος |
[11] |
βοηθόν·
Ἔρωτι
δὲ
μάχεσθαι
χαλεπόν‘
|
οὐ |
θυμῷ‘
καθ´
Ἡράκλειτον·
ὅ
τι |
[2] |
οἴκου
καὶ
τὸν
ὄγκον
ὡς
|
οὐ |
κατὰ
τὸν
ἐραστήν,
τινὲς
δὲ |
[5] |
Αἰσχύλον
λέγοντα
σέβας
δὲ
μηρῶν
|
οὐ |
κατῃδέσω,
ὦ
δυσχάριστε
τῶν
πυκνῶν |
[13] |
ὦ
παῖδες,
ἥ
τοι
Κύπρις
|
οὐ |
Κύπρις
μόνον,
ἀλλ´
ἔστι
πολλῶν |
[8] |
ἢ
πλούτῳ
γυναικός.
~Ἐκεῖνο
δ´
|
οὐ |
λέγεις’
ὁ
Πρωτογένης
εἶπεν
ὅτι |
[18] |
ὅθεν
οὐ
προσίενται
ποιητικὰς
Ἔριδας
|
οὐ |
Λιτάς,
οὐδὲ
Δεῖμον
οὐδὲ
Φόβον |
[15] |
με
Νὺξ
ἔτικτε
δεσπότην
λύρας,
|
οὐ |
μάντιν
οὐδ´
ἰατρόν,
ἀλλὰ
θνητὸν |
[5] |
εἰ
δὲ
βούλοιο
φιλονεικῶν
διαιρεῖν,
|
οὐ
|
μέτρι´
ἂν
δόξειε
ποιεῖν
ὁ |
[6] |
Δία
Δαφναίῳ
συνδίκους
ἡμᾶς
προστίθησιν
|
οὐ
|
μετριάζων
ὁ
Πεισίας,
ἀλλὰ
τοῖς |
[2] |
ἔφηβος
ἔτι
ὢν
χήρᾳ
συνοικεῖν.
|
οὐ |
μὴν
ἀλλὰ
τοὺς
ἄλλους
ἐάσας |
[19] |
ἄλλων
θεῶν
μᾶλλον
εἰκός
ἐστιν,
|
οὐ |
μὴν
εἶναί
γε
παντάπασι
τοὺς |
[17] |
οὖσαν,
οὔτι
τοῖς
μύθοις
πειθόμενος
|
οὐ |
μὴν
οὐδ´
ἀπιστῶν
παντάπασιν·
εὖ |
[15] |
ἁμαρτάνοντα
κηδεμόνος
ἀγαθοῦ
καὶ
φύλακος.
|
οὐ |
μὴν
οὐδὲ
νοσοῦντος
ἀνθρώπου
θεὸς |
[16] |
καὶ
ταῦθ´’
ὁ
Ζεύξιππος
εἶπεν
|
οὐ |
μικρὰν
ἀλογίαν.
Ἀλλὰ
μήν’
ὁ |
[16] |
πολλοὶ
γὰρ
ἀφροδισίων
ἑτέροις
ἐκοινώνησαν,
|
οὐ |
μόνον
ἑταίρας
ἀλλὰ
καὶ
γαμετὰς |
[18] |
ἐρωτικὸς
ὀλίγου
δεῖν
ἁπάντων
περιφρονῶν,
|
οὐ |
μόνον
ἑταίρων
καὶ
οἰκείων,
ἀλλὰ |
[10] |
ἐλαίᾳ
καὶ
δάφνῃ
τὰς
θύρας
|
οὐ |
μόνον
τὰς
τῆς
Ἰσμηνοδώρας
ἀλλὰ |
[17] |
ἐρώμενος
ἴδῃ
κατὰ
νώτου
τετρωμένον.
|
οὐ |
μόνον
τοίνυν
τὰ
μαχιμώτατα
τῶν |
[16] |
ἀνθρώπου
καθαψαμένην
ἀληθῶς
καὶ
διακαύσασαν
|
οὐ |
μοῦσά
τις
οὐκ
ἐπῳδὴ
θελκτήριος‘ |
[15] |
ἐπιμέλειαν
θεοῖς
προσήκειν
(ἢ
γὰρ
|
οὐ |
νύμφαι
τινὲς
αὐτοῖς
δρυάδες
εἰσίν
|
[17] |
δ´,
ὦ
Πεμπτίδη,
τοῖς
Θηβαίοις
|
οὐ |
πανοπλίᾳ
ὁ
ἐραστὴς
ἐδωρεῖτο
τὸν |
[17] |
ἦλθεν
ἡμῖν
Ἄλκηστις.
Ἄρεος
γὰρ
|
οὐ |
πάνυ
μέτεστι
γυναικί,
ἡ
δ´ |
[19] |
δὲ
πάλιν
πεμπομένων
αὐτῇ
μὲν
|
οὐ |
πλησιάζει
ψυχῇ
καθ´
ἑαυτήν,
ἀλλὰ |
[4] |
ὁ
γνήσιος
ὁ
παιδικός
ἐστιν,
|
οὐ |
πόθῳ
στίλβων‘
ὡς
ἔφη
τὸν |
[18] |
δυσκόλων
καὶ
σκυθρωπῶν
τοῖς
συνοῦσιν
|
οὐ |
ποιεῖ
φιλανθρωποτέρους
καὶ
ἡδίους;
αἰθομένου‘ |
[24] |
λαμβάνουσα
καὶ
ἀποπηδήσεις,
ἑνότητα
δ´
|
οὐ |
ποιοῦσα
τοιαύτην,
οἵαν
Ἔρως
ποιεῖ |
[26] |
πρὸς
αὐτὸν
ἔτι
πόρρωθεν
εἰπόντος
|
οὐ |
πόλεμόν
γ´,
ὦ
Διόγενες,
ἀπαγγέλλων‘ |
[21] |
ὁ
δὲ
φιλόκαλος
καὶ
γενναῖος
|
οὐ |
πρὸς
τὸ
καλὸν
οὐδὲ
τὴν |
[9] |
ἀνδρὶ
δὲ
πλουσίας
ἢ
καλῆς
|
οὐ |
προσήκει,
μηδὲ
τὴν
γυναῖκα
ποιεῖν
|
[4] |
ῥώμῃ
γενομένην
πολλὴν
καὶ
δυσκάθεκτον
|
οὐ |
προσηκόντως
Ἔρωτα
καλοῦσιν.
Ἔρως
γὰρ |
[13] |
γυναικῶν
παραδύεται
{καὶ}
κρύφα
τιμὰς
|
οὐ |
προσηκούσας
καρπούμενος,
ὥστε
παρεισγραφῆς
δίκην |
[18] |
βαρυβόαν
πορθμὸν
πεφευγότες
Ἀχέροντος·
ὅθεν
|
οὐ |
προσίενται
ποιητικὰς
Ἔριδας
οὐ
Λιτάς, |
[19] |
ἀπέλιπον
τῇ
ψυχῇ
μετὰ
θερμότητος,
|
οὐ |
σεισμόν,
ὥς
τις
εἶπε,
κινούσης |
[19] |
νοσεῖ,
τὴν
τοῦ
θεοῦ
δύναμιν
|
οὐ
|
τὴν
αὑτοῦ
μεμφόμενον
ἀσθένειαν.
πλὴν |
[9] |
καὶ
ἔνδοξος;
αἱ
δὲ
σώφρονες
|
οὐ |
τὸ
αὐστηρὸν
καὶ
κατεγρυπωμένον
ἐπαχθὲς |
[21] |
Αἴθης
τῆς
Ἀγαμεμνονέης’
καὶ
θηρατικὸς
|
οὐ |
τοῖς
ἄρρεσι
χαίρει
μόνον,
ἀλλὰ |
[16] |
μοῦσά
τις
οὐκ
ἐπῳδὴ
θελκτήριος‘
|
οὐ |
τόπου
μεταβολὴ
καθίστησιν·
ἀλλὰ
καὶ |
[4] |
ἀναγκαῖα
πρὸς
γένεσιν
ὄντα
σεμνύνουσιν
|
οὐ |
φαύλως
οἱ
νομοθέται
καὶ
κατευλογοῦσι
|
[4] |
κατηγοροῦντι
Λαΐδος
πρὸς
αὐτὸν
ὡς
|
οὐ |
φιλούσης
ἀποκρινάμενος,
ὅτι
καὶ
τὸν |
[21] |
ἤδη
τὸν
γάμον,
ἢ
μένοντος
|
οὐ
|
φροντίζουσιν
οὐδ´
ἀξιοῦσιν
ἐρᾶν
οὐδ´ |
[17] |
ἐρωμένοις
διδόντας,
ὡς
παρ´
ἑτέρων
|
οὐ |
χαίρουσιν
αὐτοὶ
λαμβάνοντες.
ἴστε
γὰρ |