Chapitre |
[17] |
συνέτυχε·
τάφον
δ´
αὐτοῦ
δεικνύουσιν
|
ἐν
|
ἀγορᾷ
Χαλκιδεῖς,
ἐφ´
οὗ
μέχρι |
[25] |
τῶν
δ´
υἱῶν
ὁ
μὲν
|
ἐν |
Αἰγύπτῳ
πεσὼν
ἐτελεύτησεν,
ὁ
δ´
|
[12] |
θεῖον
ἔνιοι
προσαγορεύουσιν.
εἶθ´
ὥσπερ
|
ἐν |
Αἰγύπτῳ
ποτὲ
γείτονας
ἑώρων
δύο |
[17] |
τοῖς
Ἔρωτος
ὀργιασταῖς
καὶ
μύσταις
|
ἐν |
Ἅιδου
βελτίονα
μοῖραν
οὖσαν,
οὔτι |
[25] |
τοὺς
ἄλλους
ὀλίγον
ἀπέδει
συζῆν
|
ἐν |
Ἅιδου
τῷ
ἀνδρὶ
πλέον
ἑξῆς |
[7] |
ἀποπέτονται·
κἂν
μένωσι,
χρυσαῖς
ὥσπερ
|
ἐν |
Αἰθιοπίᾳ
πέδαις
δεδέσθαι
βέλτιον
ἢ |
[16] |
ἐξοπλίζουσα‘
λείπεται
δὲ
τῆς
ἐξαλλαγῆς
|
ἐν |
ἀνθρώπῳ
καὶ
παρατροπῆς
οὐκ
ἀμαυρὸν |
[9] |
φρύαγμα
καὶ
τὴν
ὕβριν
ἀφίησιν,
|
ἐν |
ἀρχῇ
δὲ
κυμαίνει
καὶ
ζυγομαχεῖ, |
[24] |
τὸν
γάμον.
~Τὸ
δ´
ἐμπαθὲς
|
ἐν |
ἀρχῇ
καὶ
δάκνον,
ὦ
μακάριε
|
[24] |
συμπεσόντων
ποιεῖν
τινα
δοκεῖ
ζέσιν
|
ἐν
|
ἀρχῇ
καὶ
τάραξιν
ὁ
Ἔρως, |
[18] |
τὸν
δ´
ἐάσας.
Ὃ
τοίνυν
|
ἐν |
ἀρχῇ
καιρὸν
εἶχε
ῥηθῆναι
μᾶλλον, |
[23] |
φίλανδροι,
καὶ
τὸ
στερκτικὸν
ὅλως
|
ἐν |
αὐταῖς,
ὥσπερ
εὐφυὴς
χώρα
καὶ |
[25] |
διελθεῖν.
~Κιουίλιος
γάρ,
ὁ
τὴν
|
ἐν |
Γαλατίᾳ
κινήσας
ἀπόστασιν,
ἄλλους
τε |
[16] |
τρίποδος
ἐκβᾶσα
καὶ
τοῦ
πνεύματος
|
ἐν |
γαλήνῃ
καὶ
ἡσυχίᾳ
διατελεῖ;
τὴν |
[23] |
δυσδαίμων
ἐγώ.
τὸ
γὰρ
ἐρᾶν
|
ἐν |
γάμῳ
τοῦ
ἐρᾶσθαι
μεῖζον
ἀγαθόν |
[12] |
ἄρτι
μὲν
οὖν
ἡσυχίαν
ἦγον·
|
ἐν |
γὰρ
ἰδίοις
μᾶλλον
ἢ
κοινοῖς |
[16] |
ἦν
γὰρ
ὁ
Γάββας
γελωτοποιός.
|
ἐν |
δ´
Ἄργει
Νικόστρατος
ἀντεπολιτεύσατο
πρὸς |
[9] |
ἐνταυθοῖ
καὶ
συνίερος
τοῦ
Ἔρωτος,
|
ἐν |
δὲ
Δελφοῖς
κατάχρυσος
δ´
ἑστῶσα |
[2] |
μὲν
αὐτῷ
παρῆσαν
οἱ
συνήθεις,
|
ἐν |
δὲ
Θεσπιαῖς
εὗρε
Δαφναῖον
τὸν
|
[25] |
ἕτερος
ἄρτι
καὶ
πρῴην
γέγονεν
|
ἐν |
Δελφοῖς
παρ´
ἡμῖν
ὄνομα
Σαβῖνος. |
[19] |
τῆς
ὄψεως
γοητεύων
καὶ
ἀναπείθων
|
ἐν |
ἑαυτῷ
καὶ
περὶ
αὑτὸν
αἰτεῖσθαι |
[16] |
ἐρωμένων
εἰκόνες
ὑπ´
αὐτῆς
οἷον
|
ἐν |
ἐγκαύμασι
γραφόμεναι
διὰ
πυρὸς
εἴδωλα |
[21] |
ὡς
Ἀρίστων
ἔλεγεν·
ἢ
ὅταν
|
ἐν |
εἴδεσι
καλοῖς
καὶ
καθαροῖς
σώμασιν |
[17] |
ἀγαθὸν
μέν,
ὦ
ἑταῖρε,
τῆς
|
ἐν |
Ἐλευσῖνι
τελετῆς
μετασχεῖν,
ἐγὼ
δ´ |
[17] |
Θρᾴκης
Χαλκιδέων
γενέσθαι,
πεμφθέντα
τοῖς
|
ἐν |
Εὐβοίᾳ
Χαλκιδεῦσιν
ἐπίκουρον·
ὅθεν
ᾄδεσθαι |
[9] |
ἐραστὴς
δὲ
μειρακίου
γενομένου
δ´
|
ἐν
|
ἡλικίᾳ
νόμος
καὶ
στρατηγὸς
οὐδεὶς |
[6] |
γυμνασίων
καὶ
περιπάτων
καὶ
τῆς
|
ἐν
|
ἡλίῳ
καθαρᾶς
καὶ
ἀναπεπταμένης
διατριβῆς |
[13] |
ἀρχὰς
διδοὺς
τοῖς
τὸ
μαχητικὸν
|
ἐν |
ἡμῖν
καὶ
διάφορον
καὶ
θυμοειδὲς
|
[13] |
δίκην
φεύγειν
καὶ
νοθείας
τῆς
|
ἐν |
θεοῖς.
Ἀλλ´
ὅταν
Ἐμπεδοκλέους
ἀκούσῃς |
[2] |
διαφερόμενοι
πρὸς
ἀλλήλους.
ἦν
γὰρ
|
ἐν |
Θεσπιαῖς
Ἰσμηνοδώρα
γυνὴ
πλούτῳ
καὶ |
[20] |
δεῦρο
πάλιν
στρεφόμενοι
καὶ
δραπετεύοντες
|
ἐν |
θύραις
νεογάμων
καὶ
δωματίοις
κυλινδοῦνται, |
[20] |
ἐν
παισὶ
καὶ
γυναιξὶν
ὥσπερ
|
ἐν |
κατόπτροις
εἴδωλον
αὐτοῦ
φανταζόμενον
διώκοντες |
[4] |
δ´
ὑγρὸν
τοῦτον
καὶ
οἰκουρὸν
|
ἐν |
κόλποις
διατρίβοντα
καὶ
κλινιδίοις
γυναικῶν |
[20] |
καὶ
Λευκοκόμαν;
τί
δὲ
τὴν
|
ἐν |
Κύπρῳ
Παρακύπτουσαν
ἔτι
νῦν
προσαγορευομένην; |
[10] |
ἐπὶ
τῶν
θυρῶν
τῆς
Ἰσμηνοδώρας
|
ἐν |
λόγοις
ἦσαν
καὶ
φιλονεικίαις
πρὸς |
[17] |
Εὐριπίδης
ἔλεγεν,
οὐδ´
ἀστράτευτος
οὐδ´
|
ἐν |
μαλακαῖσιν
ἐννυχεύων
παρειαῖς
νεανίδων‘
ἀνὴρ |
[17] |
καὶ
Καφισόδωρον,
ὃς
αὐτῷ
συναπέθανεν
|
ἐν |
Μαντινείᾳ
καὶ
τέθαπται
πλησίον.
τὸν |
[17] |
τὸν
ἀντεραστήν.
ἕτερος
δέ
τις
|
ἐν |
μάχῃ
πεσὼν
ἐπὶ
πρόσωπον,
ὡς
|
[20] |
Ἰξίονος
ἴλιγγος
εἶναι
καὶ
πλάνος,
|
ἐν |
νέφεσι
κενὸν
ὥσπερ
σκιαῖς
θηρωμένου |
[18] |
παράλογόν
τι
πεπόνθασιν·
ἂν
μὲν
|
ἐν |
οἰκίᾳ
νύκτωρ
σέλας
ἴδωσι,
θεῖον |
[18] |
παλαιῶν
ἐκλέλησαι
παιδικῶν,
ἀνάμνησον
ἡμᾶς,
|
ἐν |
οἷς
ἡ
καλὴ
Σαπφὼ
λέγει |
[25] |
ἀνδρὶ
πλέον
ἑξῆς
ἑπτὰ
μηνῶν·
|
ἐν |
οἷς
κατασκευάσασα
τὸν
Σαβῖνον
ἐσθῆτι |
[25] |
Καῖσαρ·
ἀποκτείνας
δὲ
δίδωσι
δίκην,
|
ἐν |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
τοῦ
γένους
παντὸς |
[20] |
καλόν.
ἀλλ´
οἱ
πολλοὶ
μὲν
|
ἐν |
παισὶ
καὶ
γυναιξὶν
ὥσπερ
ἐν |
[13] |
σκόπει
δὲ
τὸν
Ἄρην
καθάπερ
|
ἐν |
πίνακι
χαλκῷ
τὴν
ἀντικειμένην
ἐκ |
[11] |
ὁ
τοῦ
Πεισίου
φίλος
ὥσπερ
|
ἐν |
πολέμῳ
προσελάσας
τὸν
ἵππον
αὐτὸ |
[23] |
τὸ
θαρραλέον
καὶ
τὸ
μεγαλόψυχον
|
ἐν |
πολλαῖς
ἐπιφανὲς
γέγονε
δὲ
πρὸς |
[21] |
ἐν
ψυχῇ
κτήσωνται·
καθάπερ
γὰρ
|
ἐν |
Ῥώμῃ
φασὶ
τοῦ
καλουμένου
δικτάτωρος |
[4] |
λιτὸν
αὐτὸν
ὄψει
καὶ
ἄθρυπτον
|
ἐν |
σχολαῖς
φιλοσόφοις
ἤ
που
περὶ |
[19] |
περίκομμα
τοῦ
καλοῦ
καὶ
εἴδωλον
|
ἐν |
ταῖς
διανοίαις
ἔχωσιν·
εἰ
δὲ |
[2] |
καὶ
νεαρὸς
ἀποδύοιτο
πλεῖστον
χρόνον
|
ἐν |
ταῖς
παλαίστραις.
~Ἵνα
οὖν
μὴ |
[2] |
ὡς
ἔοικεν,
ἡσυχῆ
πως
φιλοσοφοῦντες
|
ἐν |
ταῖς
παλαίστραις
καὶ
διὰ
τῶν |
[5] |
καὶ
προσαγκαλιζόμενος,
εἶτα
κατὰ
μικρὸν
|
ἐν |
ταῖς
παλαίστραις
πτεροφυήσας
οὐκέτι
καθεκτός |
[18] |
πρὸς
ἀλλήλας,
ἔπειτα
δὲ
πάντες
|
ἐν |
ταὐτῷ
γενόμενοι
καὶ
τὰς
ψήφους
|
[15] |
ἐκεῖ
κομιστὴρ
ἐνθένδε
καὶ
ἀρωγὸς
|
ἐν |
τέλει
γενομένων
κατευναστὴς
καὶ
ψυχοπομπὸς
|
[19] |
ἐξαναφέρων
καὶ
ἀναπέμπων
εὐμενὴς
οἷον
|
ἐν |
τελετῇ
παρέστη
μυσταγωγός.
Ἐνταῦθα
δὲ |
[13] |
Ἔρωτα
τῶν
Ἀφροδίτης
ἔργων
πρεσβύτατον
|
ἐν |
τῇ
κοσμογονίᾳ
γράφων
πρώτιστον
μὲν |
[11] |
δόξης.
ἐπεὶ
τί
κοσμιώτερον
Ἰσμηνοδώρας
|
ἐν |
τῇ
πόλει;
πότε
δ´
εἰσῆλθεν |
[25] |
τῷ
πένθει
καὶ
μηδὲ
πιθανὴν
|
ἐν |
τῇ
προσποιήσει
γενέσθαι.
τὰ
μὲν |
[23] |
ἐκ
τῶν
ἑκάστοτε
συλλεγομένων
σχημάτων
|
ἐν |
τῇ
τοιαύτῃ
φιλοφροσύνῃ.
ἀλλὰ
πολλὰ |
[10] |
οἱ
δὲ
φίλοι
καλὸν
καλῶς
|
ἐν |
τῇ
χλαμύδι
καὶ
τῇ
διβολίᾳ |
[17] |
τῷ
δ´
ἐρωμένῳ
Φίλιστος,
ὡς
|
ἐν |
τοῖς
Αἰτίοις
Διονύσιος
ὁ
ποιητὴς |
[13] |
δοξαστὸς
ἡμῖν
ὁ
θεὸς
οὗτος
|
ἐν |
τοῖς
πάνυ
παλαιοῖς·
ὧν
ἂν |
[13] |
λέγοντος,
ὦ
ἑταῖρε,
καὶ
Φιλότης
|
ἐν |
τοῖσιν
ἴση
μῆκός
τε
πλάτος |
[16] |
θεῶν
νενεμημένην
δίχα
τὴν
δύναμιν
|
ἐν |
τούτοις
ὁρῶμεν·
ἡ
μὲν
γὰρ
|
[16] |
τὴν
κεφαλὴν
ὡς
δὴ
καθεύδων·
|
ἐν
|
τούτῳ
δὴ
τῶν
οἰκετῶν
τινος |
[9] |
καὶ
μίαν
ἡμέραν
αὐτὴν
περιιδεῖν
|
ἐν |
τῷ
θρόνῳ
καθεζομένην
ἔχουσαν
τὸ |
[20] |
ἡμῖν
ἐνεργάσηται
τοῦ
φαντάσματος
ὡς
|
ἐν |
τῷ
νέφει
ὄντος.
ταὐτὸ
δὴ |
[22] |
γενομένη.
ὁ
μὲν
οὖν
Σινόριξ
|
ἐν |
φορείῳ
κομιζόμενος
μετὰ
μικρὸν
ἐτελεύτησεν, |
[19] |
δὲ
θαυμαστὴν
καὶ
γόνιμον
ὥσπερ
|
ἐν |
φυτῷ
βλαστάνοντι
καὶ
τρεφομένῳ
καὶ |
[25] |
αὐτὴ
καθ´
ἑαυτὴν
διήνεγκεν,
ὥσπερ
|
ἐν |
φωλεῷ
λέαινα
καταδῦσα
πρὸς
τὸν |
[7] |
καὶ
βάρει
τοσούτῳ
λάθοιμεν
ὥσπερ
|
ἐν |
χαλκῷ
κασσίτερον
ἀφανίσαντες.
μέγα
γάρ, |
[18] |
ψυχρὰν
οὗτός
γε
καὶ
βαρεῖαν
|
ἐν |
χρείᾳ
περιβαλὼν
ὑπ´
αἰσχύνης
ἀνάγκην, |
[15] |
πανταχόσε
νενεμημένου
καὶ
μηδαμοῦ
προλείποντος
|
ἐν |
χρείαις,
ὧν
ἀναγκαιότερον
ἔνιαι
τὸ |
[9] |
νέα
καὶ
δυσκέραστα
καὶ
μόλις
|
ἐν |
χρόνῳ
πολλῷ
τὸ
φρύαγμα
καὶ |
[17] |
κίων·
καὶ
τὸ
παιδεραστεῖν
πρότερον
|
ἐν |
ψόγῳ
τιθέμενοι
τότε
μᾶλλον
ἑτέρων |
[21] |
ὑπερορῶντας
ἰδιώτας,
ὅταν
Ἔρωτα
δεσπότην
|
ἐν |
ψυχῇ
κτήσωνται·
καθάπερ
γὰρ
ἐν |
[19] |
οὐκ
ἂν
εἴη
πολὺς
χρόνος,
|
ἐν |
ᾧ
τό
τε
σῶμα
τὸ
|
[15] |
μειρακίων
δ´
ἄρα
καὶ
παίδων
|
ἐν
|
ὥρᾳ
καὶ
ἄνθει
πλαττομένων
καὶ |
[21] |
ὅταν
ἦθος
ἁγνὸν
καὶ
κόσμιον
|
ἐν |
ὥρᾳ
καὶ
χάριτι
μορφῆς
διαφανὲς |