Ennéade, livre, chap. |
[6, 3, 22] |
Καὶ
ἐπὶ
μέν
τινι
κινήσει
|
τῇ |
εἰς
ἀνδριάντα
εἶδος
ἄλλο
ἐπιγίγνεται, |
[6, 3, 9] |
ἐν
σοί,
αὐτὴ
δὲ
ταὐτὸν
|
τῇ |
καθόλου.
Καὶ
ὁ
Σωκράτης
οὐκ |
[6, 3, 21] |
θήσεται
καί
τι
ἕτερον
ἀντιθήσει
|
τῇ |
κινήσει,
τὴν
γένεσιν
ἴσως,
μεταβολήν |
[6, 3, 22] |
τῆς
ἀλλοιώσεως
κατὰ
τὸ
παρακολουθεῖν
|
τῇ |
κινήσει
τὸ
ἄλλο.
Τί
οὖν |
[6, 3, 5] |
τὸ
μεμετρημένον,
τὸ
μέτρον
ἐν
|
τῇ |
κινήσει
ὑπάρξει
ὡς
ἐν
ὑποκειμένῳ, |
[6, 3, 27] |
ἀλλὰ
τοῦ
φαινομένου
ἑστάναι
σχολαιτέρᾳ
|
τῇ |
κινήσει
χρωμένου.
Εἰ
δ´
ἕτερον |
[6, 3, 23] |
ἐν
ταὐτότητι
εἶναι,
ἵνα
δὴ
|
τῇ |
μὴ
ἡσυχίᾳ
καὶ
οἷον
πολυπραγμονήσει |
[6, 3, 5] |
τῷ
λόγῳ
ἐν
τῇ
προσθήκῃ
|
τῇ |
μὴ
κατ´
ἄλλου»
Ὅταν
γὰρ |
[6, 3, 12] |
λεκτέον.
Πολλοὶ
γὰρ
οἱ
ἐν
|
τῇ |
οἰκίᾳ»
ἀντὶ
τοῦ
πλείους»
τοῦτο |
[6, 3, 8] |
οὐσίας,
ὃ
δ´
ἂν
γενομένῃ
|
τῇ |
οὐσίᾳ
ἐπισυμβῇ,
τὴν
οἰκείαν
ἔχει |
[6, 3, 16] |
οὐκέτι
δὲ
τὴν
ψυχὴν
τῇδε
|
τῇ |
οὐσίᾳ,
ὅτι
τὸ
πρὸς
σῶμα |
[6, 3, 26] |
κίνησις
τούτων—
καὶ
πάλιν
ταύτας
|
τῇ |
πεζῇ
καὶ
τῷ
νεῖν
καὶ |
[6, 3, 19] |
πως
ἔχων·
ἐν
σχέσει
οὖν
|
τῇ |
πρὸς
ἄλλο.
Πάθος
δὲ
τὸ |
[6, 3, 21] |
διπλάσιον
καθὸ
λέγεται
διπλάσιον
ἐν
|
τῇ |
πρὸς
τὸ
πηχυαῖον
παραβολῇ
τὴν |
[6, 3, 5] |
ἀνθρώπου
περιλαμβάνηται
τῷ
λόγῳ
ἐν
|
τῇ |
προσθήκῃ
τῇ
μὴ
κατ´
ἄλλου» |
[6, 3, 27] |
ὅ,
ὑγίεια·
ὃ
οὐ
ταὐτὸν
|
τῇ |
στάσει.
Εἰ
δέ
τις
λέγοι |
[6, 3, 27] |
Καὶ
εἰ
μὲν
ταὐτὸν
φανείη
|
τῇ |
στάσει,
οὐδ´
ὀρθῶς
ἂν
ἐνταῦθα |
[6, 3, 25] |
κινεῖσθαι
τοπικῶς,
νοουμένου,
ἔν
τε
|
τῇ |
συγκρίσει
ἄλλου
πάθους
καὶ
συστάσεως, |
[6, 3, 1] |
ἐν
τῷ
μίγματι
καὶ
ἐν
|
τῇ |
συνθέσει
τὸ
μέν
ἐστι
σῶμα, |
[6, 3, 25] |
τοῖς
ἀπαντήσασι
συνεκρίθη,
σχισθέντων
δὲ
|
τῇ |
συντεύξει
διεκρίθη.
Πολλαχοῦ
δ´
ἂν |
[6, 3, 16] |
οἱ
λόγοι,
ἐν
ποιότητι
ἐθέμεθα
|
τῇ |
τῇδε·
οὐσίαν
δὲ
αἰσθητὴν
τὸ |
[6, 3, 16] |
οὗτοι
οἱ
λόγοι,
ἐν
οὐσίᾳ
|
τῇ |
τῇδε
τάξομεν;
Ἢ
οὐδὲ
ταῦτα |
[6, 3, 27] |
ὑγίειαν
ἴῃ,
ὑγιάζεται·
τί
οὖν
|
τῇ |
ὑγιάνσει
ταύτῃ
ἠρεμίας
εἶδος
ἀντιτάξομεν; |
[6, 3, 27] |
ὅπερ
ἄτοπον.
Εἰ
δὲ
συμβεβηκέναι
|
τῇ |
ὑγιείᾳ
τὴν
στάσιν,
πρὸ
τῆς |
[6, 3, 5] |
ὥστε
μήτε
τὸ
εἶδος
ἐν
|
τῇ |
ὕλῃ
εἶναι
ὡς
ἐν
ὑποκειμένῳ |
[6, 3, 7] |
εἰ
μὴ
ἐπίσης
τὸ
εἶναι
|
τῇ |
ὕλῃ
καὶ
τῷ
εἴδει
καὶ |
[6, 3, 5] |
οὐσίαν
τὴν
τοιαύτην
ἐφαρμοττόντων
καὶ
|
τῇ |
ὕλῃ
καὶ
τῷ
εἴδει
καὶ |
[6, 3, 9] |
τοῦ
ἀτόμου·
τὸ
δὲ
πρότερον
|
τῇ |
φύσει
καὶ
ἁπλῶς
πρότερον·
πῶς |
[6, 3, 9] |
ἔν
τινι
ὕλῃ;
Ἔτι
πρότερον
|
τῇ |
φύσει
τὸ
γενικώτερον,
ὥστε
καὶ |
[6, 3, 16] |
ἐστι
καὶ
ἐν
ᾧ
ἐστι,
|
τῇ |
ψυχῇ,
ἐδίδομεν
ποιότητι
οὐ
σωματικῇ |