Ennéade, livre, chap. |
[6, 3, 15] |
λόγου
ὄντος,
καθ´
ὃν
Σωκράτης,
|
τὸν |
αἰσθητὸν
Σωκράτη
λέγομεν
Σωκράτη〉
ἀλλὰ |
[6, 3, 15] |
τὸν
λόγον
δὲ
τοῦτον
πρὸς
|
τὸν |
ἀληθέστατον
ἤδη
λόγον
τὸν
ἀνθρώπου |
[6, 3, 5] |
εἶναι
ὡς
ἐν
ὑποκειμένῳ
μήτε
|
τὸν |
ἄνθρωπον
ἐν
τῷ
Σωκράτει
μέρος |
[6, 3, 5] |
μὴ
κατ´
ἄλλου»
Ὅταν
γὰρ
|
τὸν |
ἄνθρωπον
κατηγορῶ
τοῦ
Σωκράτους,
οὕτως |
[6, 3, 5] |
τοῦ
ἐν
τῷ
Σωκράτει
ἀνθρώπου
|
τὸν |
ἄνθρωπον·
τοῦτο
δὲ
ταὐτὸν
τῷ |
[6, 3, 15] |
πρὸς
τὸν
ἀληθέστατον
ἤδη
λόγον
|
τὸν |
ἀνθρώπου
τὸ
αὐτὸ
πεπονθότα
εἶναι. |
[6, 3, 21] |
ποιότης,
τὸ
δὲ
ποσότης
εἴρηται,
|
τὸν |
αὐτὸν
τρόπον,
ἐπειδή,
κἄν
τινος |
[6, 3, 5] |
ἀλλ´
ὡς
τὸ
λευκὸν
λευκόν·
|
τὸν |
γὰρ
Σωκράτη
λέγων
ἄνθρωπον
τὸν |
[6, 3, 19] |
ἐρυθρίαν
εἰς
τὸ
ποιὸν
ἀνακτέον,
|
τὸν |
δὲ
ἐρυθρὸν
μηκέτι,
ἐπισκεπτέον.
Τὸ |
[6, 3, 11] |
τῷ
πρός
τι
δοτέον
αὐτόν,
|
τὸν |
δὲ
τόπον
σώματος
περιεκτικόν,
ὡς |
[6, 3, 15] |
τῷ
λόγῳ
μιμήματα
εἶναι·
καὶ
|
τὸν |
λόγον
δὲ
τοῦτον
πρὸς
τὸν |
[6, 3, 19] |
τοῦ
γένους
ἀνακτέον.
Εἰ
δὲ
|
τὸν |
μὲν
ἐρυθρίαν
εἰς
τὸ
ποιὸν |
[6, 3, 11] |
κατὰ
τὸ
ποσὸν
νενοῆσθαι,
ἀλλὰ
|
τὸν |
μὲν
χρόνον
τῷ
μέτρον
κινήσεως |
[6, 3, 24] |
καὶ
τὸ
αὐτὸ
τὸ
εἰς
|
τὸν |
οἰκεῖον
τόπον
φέρεσθαι,
ὥστε
ἐνταῦθα |
[6, 3, 3] |
τὸ
ποιητικὸν
οὐσίας
καὶ
λόγον
|
τὸν |
οὐσιώδη
κατὰ
τὸ
εἶδος,
οὔπω |
[6, 3, 10] |
καὶ
ψυχρῷ,
ἢ
ὅπως
βούλεται
|
τὸν |
συνδυασμὸν
εἶναι,
εἶτα
ἐκ
τούτων |
[6, 3, 6] |
λέγομεν,
ὡς
ἂν
εἴποι
τις
|
τὸν |
Σωκράτη
λευκὸν
καὶ
τὸ
λευκὸν |
[6, 3, 5] |
ἄνθρωπον·
τοῦτο
δὲ
ταὐτὸν
τῷ
|
τὸν |
Σωκράτη
Σωκράτη
λέγειν,
καὶ
ἔτι |
[6, 3, 5] |
τὸν
γὰρ
Σωκράτη
λέγων
ἄνθρωπον
|
τὸν |
τινὰ
ἄνθρωπον
λέγω
ἄνθρωπον,
κατὰ |
[6, 3, 12] |
περὶ
τὸ
ποσόν·
κατὰ
γὰρ
|
τὸν |
τόπον
οὐκέτι,
ὅτι
μὴ
τοῦ |
[6, 3, 19] |
δὲ
μόνον
κίνησιν
νοεῖν
ἀφαιροῦντα
|
τὸν |
χρόνον·
οὐδὲ
γὰρ
οὐδὲ
τὸ |