Ennéade, livre, chap. |
[6, 3, 23] |
μὴ
παρὰ
τὰ
ἐν
οἷς
|
μόνον, |
ἀλλὰ
καὶ
παρὰ
τὰ
ἐξ |
[6, 3, 23] |
ὑπαρχούσης
τοὺς
ἐνεργοῦντας
πόδας
ὁρᾶν
|
μόνον |
ἀνάγκη,
οὐ
πόδας
ἁπλῶς,
ὥσπερ |
[6, 3, 7] |
καὶ
ἄλλως
ῥυέντος.
Οὐ
γὰρ
|
μόνον |
δεῖ,
εἰ
τὸ
δεύτερον
ἀπὸ |
[6, 3, 19] |
ἐροῦμεν
τὰ
μὲν
τίθεσθαι
αὐτὰ
|
μόνον |
δηλοῦντα,
τὰ
δὲ
ἀναιρεῖν
αὐτά. |
[6, 3, 20] |
ὅτι
δὲ
τὰ
ἐναντία
οὐ
|
μόνον |
διαφέρει,
ἀλλὰ
καὶ
πλεῖστον.
Ἀλλὰ |
[6, 3, 19] |
χρῶμα,
ποιότης·
εἰ
δὲ
ἀπόφασις
|
μόνον |
εἴη,
{πραγμάτων
ἢ
ἐξαρίθμησις}
οὐδὲν |
[6, 3, 3] |
κοινὸν
σκεπτέον.
Τὰ
δὲ
κατηγορούμενα
|
μόνον |
ἐν
τῷ
πρός
τι
ἂν |
[6, 3, 15] |
συντακτέον,
οὗ
δὲ
μὴ
συμπληροῖ,
|
μόνον |
ἐφ´
ἑαυτοῦ
ληπτέον·
συμπληροῦν
δὲ |
[6, 3, 19] |
ἦν
ἐν
κινήσει»
Δεῖ
δὲ
|
μόνον |
κίνησιν
νοεῖν
ἀφαιροῦντα
τὸν
χρόνον· |
[6, 3, 14] |
καὶ
τὴν
πεπερασμένην
μὴ
ποσὸν
|
μόνον |
λέγειν;
Ἀλλὰ
τὸ
πέρας
τῆς |
[6, 3, 11] |
εἴρηται
πολλάκις,
ὅτι
ταῦτα
ποσὰ
|
μόνον |
λεκτέον,
τόπον
δὲ
καὶ
χρόνον |
[6, 3, 18] |
μηδ´
αὐτῆς
ὁ
λόγος,
ἀλλὰ
|
μόνον |
μηνύσεις
διαφόρους
ποιήσασθαι,
ὁ
δὲ |
[6, 3, 9] |
δ´
ὅτι
τὸ
μὲν
εἶδος
|
μόνον |
ὁ
ἄνθρωπος»
τὸ
δὲ
εἶδος |
[6, 3, 27] |
ἐστι
παρ´
αὐτό,
ἀλλὰ
σημαίνει
|
μόνον, |
ὅτι
κίνησιν
οὐκ
ἔχει.
Τί |
[6, 3, 8] |
συμβαίνει
τὰ
ποιοῦντα
ἐκ
τοῦ
|
μόνον |
οὐσίαν
εἶναι
ποιὰν
οὐσίαν
εἶναι; |
[6, 3, 3] |
δὲ
ἐξ
ἀμφοῖν
εἰ
τοῦτο
|
μόνον |
οὐσίαν,
ἐκεῖνα
οὐκ
οὐσίας·
εἰ |
[6, 3, 17] |
λόγῳ
διαφορὰς
αὐτῶν
λαμβάνειν,
οὐ
|
μόνον |
περὶ
ἅ,
ἀλλὰ
καὶ
λόγους |
[6, 3, 13] |
εἴδη
διαιρουμένου
δόξει,
ἀλλὰ
καταρίθμησιν
|
μόνον |
ποιουμένου.
Ἐπεὶ
γὰρ
ἐν
τοῖς |
[6, 3, 19] |
καθὸ
σημαντικά.
Εἰ
δὲ
μὴ
|
μόνον |
πραγμάτων
ἡ
ἐξαρίθμησις
κατὰ
γένος, |
[6, 3, 3] |
περὶ
ταῦτα
τὰ
μὲν
κατηγορούμενα
|
μόνον, |
τὰ
δὲ
καὶ
συμβεβηκότα·
τῶν |
[6, 3, 14] |
γὰρ
τὴν
εὐθεῖαν
οὐ
ποσὸν
|
μόνον, |
τί
κωλύει
καὶ
τὴν
πεπερασμένην |