Ennéade, livre, chap. |
[6, 3, 18] |
καὶ
οὐ
δώσουσι
λόγον,
ἡ
|
μὲν |
αἴσθησις,
ὅτι
μηδ´
αὐτῆς
ὁ |
[6, 3, 3] |
ὕλην»
ἢ
ἐν
ὕλῃ»
τῶν
|
μὲν |
ἄλλων
εἰδῶν
χωρίζει,
οὐ
μὴν |
[6, 3, 20] |
ποιῷ.
Ἐντεῦθεν
γὰρ
καὶ
τὰ
|
μὲν |
ἄμεσα
τῶν
ἐναντίων,
οἷς
μηδὲν |
[6, 3, 17] |
διακριτικὸν
γλώττης
καὶ
συγκριτικόν,
πρῶτον
|
μὲν |
ἀμφισβητεῖται
καὶ
περὶ
αὐτῶν
τῶν |
[6, 3, 8] |
ἢ
ποιὰ
πολλά;
Καὶ
ὃ
|
μὲν |
ἂν
ἐλλεῖπον
μήπω
ἀπηρτισμένην
ἐᾷ |
[6, 3, 11] |
κέγχρος
δὲ
μεγάλη;
Ἢ
πρῶτον
|
μὲν |
ἀντὶ
τοῦ
μικρότερον»
λέγεται.
Εἰ |
[6, 3, 10] |
διαιρεῖν.
Εἰ
δ´
ὅτι
τὰ
|
μὲν |
ἁπλᾶ,
τὰ
δὲ
σύνθετα
εἴπομεν, |
[6, 3, 6] |
τῶν
ἄλλων;
Ἢ
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
ἁπλῶς
εἶναι
λέγει
καὶ
ἁπλῶς |
[6, 3, 13] |
τὸ
δ´
ἐντεῦθεν
ἤδη
ἐπὶ
|
μὲν |
ἀριθμοῦ
περιττῷ,
ἀρτίῳ.
Καὶ
πάλιν, |
[6, 3, 22] |
ὥσπερ
ἂν
ἡ
θέρμανσις
τὰ
|
μὲν |
αὔξῃ
ἡ
παρὰ
τοῦ
ἡλίου, |
[6, 3, 26] |
τέχνῃ,
τὰς
δὲ
προαιρέσει.
φύσει
|
μὲν |
αὐξήσεις,
φθίσεις,
τέχνῃ
δὲ
οἰκοδομεῖν, |
[6, 3, 4] |
τοιούτου
συμπληρωτικόν
ἐστι
συνθέτου·
ὄντος
|
μὲν |
αὐτοῦ
ἕκαστον
μὲν
ἢ
ἑκάτερον |
[6, 3, 18] |
Ἀρετὴ
γὰρ
καὶ
κακία
ἡ
|
μὲν |
γὰρ
ἕξις
τοιάδε,
ἡ
δὲ |
[6, 3, 19] |
δὲ
ἐρυθρὸν
μηκέτι,
ἐπισκεπτέον.
Τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἐρυθαίνεσθαι
ὀρθῶς
οὐκ
ἀνακτέον· |
[6, 3, 25] |
ἀνάγοι
τῶν
εἰρημένων
ταύτας;
Ἄρξει
|
μὲν |
γὰρ
ἡ
τοπικὴ
κίνησις,
ἕτερον |
[6, 3, 4] |
μὴ
ἑτέρου»
ὃ
λέγεται;
Λευκὸν
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
μέλαν
ἄλλου
τοῦ |
[6, 3, 18] |
γένοιντο
ἂν
ἢ
οὔ;
Λευκότης
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
ὅλως
αἱ
χρόαι |
[6, 3, 16] |
τὸ
περὶ
τὴν
ψυχήν;
Τὸ
|
μὲν |
γὰρ
καλὸν
ὅτι
ἄλλο,
ἤδη |
[6, 3, 21] |
οὐ
κίνησις
ἡ
γένεσις;
Εἰ
|
μὲν |
γάρ,
ὅτι
μήπω
ἐστὶ
τὸ |
[6, 3, 27] |
ταύτῃ
ἠρεμίας
εἶδος
ἀντιτάξομεν;
Εἰ
|
μὲν |
γὰρ
τὸ
ἐξ
οὗ,
νόσος, |
[6, 3, 18] |
μουσικὴ
πῶς;
Ἢ
τῷ
τὴν
|
μὲν |
γραμματικὴν
ψυχήν,
τὴν
δὲ
μουσικήν, |
[6, 3, 13] |
δὲ
συνεχὲς
πῶς,
εἰ
τὸ
|
μὲν |
γραμμή,
τὸ
δ´
ἐπίπεδον,
τὸ |
[6, 3, 17] |
τῇδε
ποιότητας
ἔστι
διαιρεῖν,
τὰς
|
μὲν |
δι´
ὀμμάτων,
τὰς
δὲ
δι´ |
[6, 3, 8] |
ἐν
ἐκείνοις.
~Ἀλλ´
ἆρα
τὸ
|
μὲν |
διαιρεῖν
εἰς
στοιχεῖα
ἐᾶν
δεῖ, |
[6, 3, 13] |
ἔχουσιν
ἤδη,
ἢ
δεῖ
ταύτας
|
μὲν |
διαφορὰς
τῶν
μοναδικῶν
ἀριθμῶν
τίθεσθαι, |
[6, 3, 9] |
εἶναι;
Εἰ
δ´
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
εἶδος
μόνον
ὁ
ἄνθρωπος»
τὸ |
[6, 3, 13] |
δεῖ
ἕκαστον
τούτων
διαιρεῖν,
γραμμὴν
|
μὲν |
εἰς
εὐθύ,
περιφερές,
ἑλικοειδές,
ἐπίπεδον |
[6, 3, 22] |
ἀπορίαν,
ὅτι
ἴσως
δεῖ,
ὅσαι
|
μὲν |
εἰς
τὸ
κατὰ
φύσιν
ἄγουσιν |
[6, 3, 13] |
δ´
ἐπινοοῦμεν
γινόμενα,
ἔστω
ὁ
|
μὲν |
ἐλάττων
πρότερος,
ὁ
δὲ
ὕστερος |
[6, 3, 3] |
συμβεβηκότα·
τῶν
δὲ
συμβεβηκότων
τὰ
|
μὲν |
ἐν
αὐτοῖς,
τὰ
δὲ
αὐτὰ |
[6, 3, 16] |
τοῖς
τῇδε
ποιοῖς.
Ἢ
τὰς
|
μὲν |
ἐν
τοῖς
τῇδε
ποιοῖς,
τὰς |
[6, 3, 19] |
πρὸς
ἄλλο.
Πάθος
δὲ
τὸ
|
μὲν |
ἐν
τῷ
πάσχειν
ἔτι
οὐ |
[6, 3, 18] |
εἰ
μή
τις
φαίη
τὴν
|
μὲν |
ἕξιν
ἄνευ
τῆς
διαφορᾶς
μὴ |
[6, 3, 13] |
τὰ
δὲ
ἧττον,
κἂν
τὰ
|
μὲν |
ἐπὶ
πλείω
τὰς
διαστάσεις
ἔχῃ, |
[6, 3, 1] |
τινα
θέντες
ἕκαστον
αὐτῶν,
τὸ
|
μὲν |
ἐπὶ
τοῖς
ἀτόμοις
εἶδος
λέγοντες, |
[6, 3, 9] |
ζῴων
σώματα·
ἢ
τῷ
τὰ
|
μὲν |
ἐπίγεια
καὶ
ἔγγεια,
καὶ
καθ´ |
[6, 3, 19] |
γένους
ἀνακτέον.
Εἰ
δὲ
τὸν
|
μὲν |
ἐρυθρίαν
εἰς
τὸ
ποιὸν
ἀνακτέον, |
[6, 3, 9] |
τὰ
δὲ
μεταξύ,
καὶ
τὰ
|
μὲν |
ἑστάναι
ἐν
μέσῳ,
τὰ
δὲ |
[6, 3, 6] |
δέ
τις
λέγοι,
ὡς
ταῦτα
|
μὲν |
ἔστω
τεθεωρημένα
περὶ
τὴν
οὐσίαν, |
[6, 3, 25] |
τοπικῆς
κινήσεως.
Ἆρ´
οὖν
ταύτας
|
μὲν |
ἐφ´
ἑαυτῶν,
τὴν
δὲ
ἀλλοίωσιν |
[6, 3, 13] |
τὸ
δὲ
στερεόν;
Ἢ
τὸ
|
μὲν |
ἐφ´
ἕν,
τὸ
δ´
ἐπὶ |
[6, 3, 9] |
τὸ
πῦρ»
καὶ
πῦρ»
ἄλλως
|
μὲν |
ἔχειν
διαφοράν,
ὅτι
τὸ
μὲν |
[6, 3, 20] |
τὸ
ἐναντίον.
Ἆρ´
οὖν
τὰ
|
μὲν |
ἔχοντά
τινα
ὁμοιότητα—
λέγω
δὲ |
[6, 3, 27] |
περὶ
τὸ
κινούμενον
οὖσαν,
πρῶτον
|
μὲν |
ζητητέον,
εἴ
τί
ἐστι
μὴ |
[6, 3, 9] |
διειλημμένα,
ὡς
εἶναι
σώματα
τὰ
|
μὲν |
ζῴων
οὐρανίων,
τὰ
δὲ
κατὰ |
[6, 3, 4] |
συνθέτου·
ὄντος
μὲν
αὐτοῦ
ἕκαστον
|
μὲν |
ἢ
ἑκάτερον
αὐτοῦ,
πρὸς
δὲ |
[6, 3, 21] |
λέγοι
πρὸ
κινήσεως
εἶναι,
πρῶτον
|
μὲν |
ἢ
ταὐτὸν
λέγει
ἢ
γένος |
[6, 3, 2] |
καὶ
ἀνομοιότητος
μᾶλλον;
Ἢ
πρῶτον
|
μὲν |
ἡ
ὕλη
οὐχ
οὕτως
ἔχει |
[6, 3, 4] |
καὶ
τοῦ
συναμφοτέρου·
ἀλλὰ
ἄλλως
|
μὲν |
ἡ
ὕλη
τῷ
εἴδει,
ἄλλως |
[6, 3, 12] |
καὶ
ἐνταῦθα.
Ἀλλὰ
λέγεται
τὸ
|
μὲν |
θερμότερον
πρός
τι,
τὸ
δὲ |
[6, 3, 11] |
πρός
τι;
Ἀλλά
φαμεν
καλὸν
|
μὲν |
καθ´
ἑαυτὸ
καὶ
ποιόν,
κάλλιον |
[6, 3, 9] |
μὲν
ἔχειν
διαφοράν,
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
καθέκαστον,
τὸ
δὲ
καθόλου,
οὐ |
[6, 3, 23] |
αὐτῷ
εἶναι,
ἀλλ´
ἐξ
αὐτοῦ
|
μὲν |
καὶ
εἰς
ἐκεῖνο,
οὐκ
ἐν |
[6, 3, 3] |
Καὶ
τὴν
μὲν
ὕλην
κοινὸν
|
μὲν |
καὶ
ἐν
πάσαις
ταῖς
οὐσίαις, |
[6, 3, 11] |
ἑτέρῳ
γένει·
ἀλλ´
ἐφ´
ἑαυτοῦ
|
μὲν |
καλόν,
πρὸς
ἄλλο
δὲ
ἢ |
[6, 3, 5] |
καὶ
ἐπ´
ἐκείνης
συμβαίνει,
ἴσως
|
μὲν |
κατ´
ἀναλογίαν
καὶ
ὁμωνύμως.
Καὶ |
[6, 3, 3] |
τῶν
δὲ
περὶ
ταῦτα
τὰ
|
μὲν |
κατηγορούμενα
μόνον,
τὰ
δὲ
καὶ |
[6, 3, 27] |
κινήσει
κινεῖται.
Ἐνταῦθα
δὲ
κινήσει
|
μὲν |
κινεῖται,
ἀπούσης
δὲ
ἠρεμεῖ
ἐστερημένον |
[6, 3, 22] |
καὶ
νόσανσις
ταὐτόν;
Ἢ
καθόσον
|
μὲν |
κίνησις
ταὐτόν·
τίνι
δὲ
διοίσει; |
[6, 3, 9] |
αὐτῷ·
ἢ
τῶν
σωμάτων
τὰ
|
μὲν |
κοῦφα,
τὰ
δὲ
βαρέα,
τὰ |
[6, 3, 24] |
εἰ
φυσικῶς
κινοῖτο,
εἰ
ἡ
|
μὲν |
κουφότης
εἴη,
ἡ
δὲ
βαρύτης. |
[6, 3, 15] |
Κἀκεῖνο
δὲ
ἐπισημαντέον,
ὅτι
ἴσα
|
μὲν |
λέγομεν
καὶ
τρίγωνα
καὶ
τετράγωνα |
[6, 3, 6] |
τὸ
ὄν.
Καὶ
ὅλως
τὸ
|
μὲν |
λευκὸν
ἔχει
τὸ
εἶναι,
ὅτι |
[6, 3, 7] |
τὰ
ἐφ´
αὑτῆς,
ὅσῳ
τὰ
|
μὲν |
λόγοι
καὶ
μᾶλλον
ἐκ
τοῦ |
[6, 3, 15] |
ἀλλὰ
ποιὸν
μᾶλλον·
καὶ
ὁ
|
μὲν |
λόγος
εἶναι
οἷον
πυρὸς
τὸ |
[6, 3, 7] |
αὐτοῦ
ἄμφω,
ᾖ
δὲ
τὸ
|
μὲν |
μᾶλλον
μετασχὸν
πυρός,
οἷον
κέραμος, |
[6, 3, 7] |
αὐτοῦ
λευκῷ,
λεκτέον,
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
μᾶλλον
ὂν
δοίη
ἂν
τῷ |
[6, 3, 13] |
ἐπ´
αὐτοῖς,
καὶ
οὐ
τὰ
|
μὲν |
μᾶλλον
ποσά,
τὰ
δὲ
ἧττον, |
[6, 3, 7] |
τρίτον
ἀπὸ
τοῦ
δευτέρου,
τὸ
|
μὲν |
μᾶλλον,
τὸ
δὲ
ἐφεξῆς
χεῖρον |
[6, 3, 11] |
Καὶ
ἐνταῦθα
τοίνυν
ἐφ´
ἑαυτοῦ
|
μὲν |
μέγα
μετα〈
λήψει〉
μεγέθους,
πρὸς |
[6, 3, 14] |
κατηγορίαις
θέσθαι
τὸ
αὐτό·
καθὸ
|
μὲν |
μέγεθος
καὶ
τοιόνδε
μέγεθος,
ἐν |
[6, 3, 22] |
εἴδεσι
τοῖς
ἑστηκόσιν,
ᾗ
τὰ
|
μὲν |
μένει,
τὸ
δὲ
οὔ,
καὶ |
[6, 3, 4] |
τρόπον
ἐκείνου
λεγόμενον·
ἢ
εἰ
|
μὲν |
μέρος,
πρὸς
ἄλλο
λεγόμενον,
καθ´ |
[6, 3, 22] |
ἐν
τοῖς
κατὰ
φύσιν,
ταύτας
|
μὲν |
οἷον
εἴδη
εἶναι,
ὡς
εἴρηται, |
[6, 3, 12] |
μὲν
ταχὺ
στῇ
ἑκάτερον,
τὸ
|
μὲν |
ὀλίγον,
τὸ
δὲ
μικρόν·
ἐὰν |
[6, 3, 6] |
λευκὸν
ὄν,
ὥστε
ἑκατέρῳ,
τῷ
|
μὲν |
ὄντι
συμβεβηκὸς
τὸ
λευκόν,
τῷ |
[6, 3, 7] |
εἴδει
καὶ
τῷ
συναμφοτέρῳ,
κοινὸν
|
μὲν |
οὐκ
ἂν
ἔτι
εἴη
ἡ |
[6, 3, 1] |
ἐπὶ
τοῖς
εἴδεσι
γένος.
Τὸ
|
μὲν |
οὖν
ἐπὶ
τῆς
φωνῆς
ἕκαστον |
[6, 3, 23] |
οἷον
πνοὴν
εἰς
ἄλλο.
Ὅταν
|
μὲν |
οὖν
ἡ
δύναμις
τοῦ
κινεῖν |
[6, 3, 12] |
προαγούσης
εἰς
τὸ
πόρρω.
Ποσὸν
|
μὲν |
οὖν,
ὅταν
τὸ
ἓν
προέλθῃ |
[6, 3, 20] |
τὰ
μεταξὺ
οὐχ
οὕτως.
Εἰ
|
μὲν |
οὖν,
ὅτι
μίξεις
τῶν
ἄκρων |
[6, 3, 17] |
ὁπωσοῦν
νοητὴν
ἐνταῦθα
καταλιπόντες.
~Εἰ
|
μὲν |
οὖν
οὕτω
δοκεῖ,
διαιρετέον
τὰς |
[6, 3, 15] |
τὸ
αὐτὸ
πεπονθότα
εἶναι.
Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
οὕτως.
~Ἕκαστον
δὲ
λαμβανόμενον |
[6, 3, 13] |
ὥσπερ
καὶ
τὴν
πρᾶξιν.
~Τὸ
|
μὲν |
οὖν
συνεχὲς
ἀπὸ
τοῦ
διωρισμένου |
[6, 3, 2] |
τούτων
τὰ
ἄλλα
γεννᾶν;
Ταύτην
|
μὲν |
οὖν
τὴν
διαίρεσιν
ἀφετέον.
~Πῶς |
[6, 3, 9] |
θεῖτο
καὶ
πῶς
διέλοι;
Σῶμα
|
μὲν |
οὖν
τὸ
σύμπαν
θετέον
εἶναι, |
[6, 3, 25] |
συγκρίσεις
καὶ
διακρίσεις
θετέον;
Εἰ
|
μὲν |
οὖν
τοῦτ´
ἔχει
ἡ
σύγκρισις, |
[6, 3, 10] |
ἢ
μορφαῖς
ποιεῖσθαι,
οἷον
τὰ
|
μὲν |
οὐράνια,
τὰ
δὲ
γήινα.
Καὶ |
[6, 3, 20] |
καὶ
ἐπὶ
χυμῶν
ὡσαύτως.
Ταῦτα
|
μὲν |
οὕτω
διηπορήσθω.
Περὶ
δὲ
τοῦ |
[6, 3, 20] |
τὸ
μηδέτερον
μεταξύ·
ἀλλ´
ὅτι
|
μὲν |
οὕτως
ὑπολαμβάνειν
εἰθίσμεθα,
δῆλον,
τάχα |
[6, 3, 8] |
ποιοτήτων
καὶ
ὕλης,
καὶ
ὁμοῦ
|
μὲν |
πάντα
ταῦτα
συμπαγέντα
ἐπὶ
ὕλης |
[6, 3, 20] |
Ἀλλ´
οὐδὲν
κωλύσει
μὴ
πᾶν
|
μὲν |
παντί,
ἄλλο
δὲ
ἄλλῳ
οὕτως |
[6, 3, 18] |
εἴ
τις
διαιροῖ
τῷ
τὴν
|
μὲν |
περὶ
ἡδονάς,
τὴν
δὲ
περὶ |
[6, 3, 18] |
δὲ
περὶ
ὀργάς,
καὶ
τὴν
|
μὲν |
περὶ
καρποῦ
κομιδήν,
καὶ
οὕτω |
[6, 3, 8] |
χωρὶς
δὲ
ἕκαστον
λαμβανόμενον
τὸ
|
μὲν |
ποιόν,
τὸ
δὲ
ποσὸν
ἔσται, |
[6, 3, 21] |
τινος
ᾖ
καθό
ἐστι,
τὸ
|
μὲν |
ποιότης,
τὸ
δὲ
ποσότης
εἴρηται, |
[6, 3, 7] |
εἶδος,
τὸ
συναμφότερον,
ἀλλὰ
κοινὰ
|
μὲν |
πολλὰ
αὐτοῖς
ἔσται,
ἅπερ
λέγομεν, |
[6, 3, 12] |
προϊοῦσα
μὴ
παύσηται
ταχύ,
τὸ
|
μὲν |
πολύ,
τὸ
δὲ
μέγα.
Τίς |
[6, 3, 3] |
δὲ
ἐν
αὐτοῖς
συμβεβηκότων
τὸ
|
μὲν |
ποσὸν
εἶναι,
τὸ
δὲ
ποιὸν |
[6, 3, 22] |
οἷον
τὸ
βαδιστικόν,
ὅταν
τὸ
|
μὲν |
προΐῃ
εἰς
ἀνδριάντα,
ἡ
πρόοδος |
[6, 3, 7] |
ὂν
μᾶλλον
ὂν
προσελθὸν
τάξει
|
μὲν |
πρῶτον
ἂν
εἴη,
οὐσίᾳ
δὲ |
[6, 3, 6] |
ἄνευ
προσθήκης;
Οὐχί,
ἀλλὰ
τὸ
|
μὲν |
πρώτως
ὄν,
τὸ
δὲ
κατὰ |
[6, 3, 9] |
ὑλικώτερα,
τὰ
δὲ
ὀργανικά·
ὑλικώτερα
|
μὲν |
πῦρ,
γῆ,
ὕδωρ,
ἀήρ·
ὀργανικὰ |
[6, 3, 3] |
τὰς
διαφορὰς
κατὰ
τὸ
τὴν
|
μὲν |
πυρίνην,
τὴν
δὲ
τὴν
ἀέρος |
[6, 3, 19] |
Τὸ
δὲ
οὐ
λευκόν,
εἰ
|
μὲν |
σημαίνει
ἄλλο
χρῶμα,
ποιότης·
εἰ |
[6, 3, 27] |
ἠρεμίαν
στάσεως
λέγοιμεν
τῷ
τὴν
|
μὲν |
στάσιν
περὶ
τὸ
ἀκίνητον
παντελῶς |
[6, 3, 17] |
πῶς;
Εἰ
δ´
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
συγκριτικόν,
τὸ
δὲ
διακριτικὸν
ὀμμάτων, |
[6, 3, 15] |
ἐν
ἄλλῳ
δὲ
μή,
οὗ
|
μὲν |
συμπληροῖ,
συντακτέον,
οὗ
δὲ
μὴ |
[6, 3, 15] |
διαφορά.
Εἰ
δ´
ἐν
ἄλλῳ
|
μὲν |
συμπληροῖ
τὴν
οὐσίαν,
ἐν
ἄλλῳ |
[6, 3, 25] |
οὐδ´
αὖ
διακριθῆναι,
ἀλλὰ
γενομένης
|
μὲν |
συμπλοκῆς
τοῖς
ἀπαντήσασι
συνεκρίθη,
σχισθέντων |
[6, 3, 2] |
τὰ
δὲ
τοιά·
καὶ
τὰ
|
μὲν |
σώματα
εἰς
ἕν,
τά
τε |
[6, 3, 25] |
δὲ
ἐν
τούτοις
ἀμφισβητεῖ,
πρῶτον
|
μὲν |
τὰς
χρόας
καὶ
τάχα
τὰς |
[6, 3, 27] |
τί
ποτ´
ἐστί.
Καὶ
εἰ
|
μὲν |
ταὐτὸν
φανείη
τῇ
στάσει,
οὐδ´ |
[6, 3, 12] |
καὶ
τὸ
σημεῖον.
Ἀλλ´
ἐὰν
|
μὲν |
ταχὺ
στῇ
ἑκάτερον,
τὸ
μὲν |
[6, 3, 17] |
λόγους
αὐτῶν
ὁρῶντες.
Ἢ
τὰς
|
μὲν |
τέχνας
ἕξομεν
τοῖς
λόγοις
αὐτῶν |
[6, 3, 25] |
αὔξης
ἄν
τις
εὕροι
ἄρχουσαν
|
μὲν |
τὴν
τοπικήν,
ἐπιγινομένην
δὲ
τὴν |
[6, 3, 10] |
τὰ
δὲ
γήινα.
Καὶ
περὶ
|
μὲν |
τῆς
ἐν
τοῖς
αἰσθητοῖς
οὐσίας |
[6, 3, 9] |
καὶ
τὸ
φαίνεσθαι.
~Καὶ
περὶ
|
μὲν |
τῆς
λεγομένης
οὐσίας
αἰσθητῆς
καὶ |
[6, 3, 21] |
ἢ
τὴν
κίνησιν,
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
τῆς
μεταβολῆς
ἄλλο
ἀνθ´
ἑτέρου |
[6, 3, 1] |
~Περὶ
|
μὲν |
τῆς
οὐσίας
ὅπῃ
δοκεῖ,
καὶ |
[6, 3, 19] |
ἕκαστον
γένους
σημαντικόν,
ἐροῦμεν
τὰ
|
μὲν |
τίθεσθαι
αὐτὰ
μόνον
δηλοῦντα,
τὰ |
[6, 3, 27] |
κινεῖσθαι,
ὅταν
μὴ
κινῆται,
εἰ
|
μὲν |
τὸ
ἠρεμίζεσθαι
λέγοι
τὸ
ἠρεμεῖν, |
[6, 3, 25] |
οὕτω
δὴ
καὶ
ἐνταῦθα
ἡγεῖται
|
μὲν |
τὸ
κατὰ
τόπον
κινηθῆναι,
ἕπεται |
[6, 3, 5] |
οὐδ´
ὁ
τόπος.
Ἀλλ´
εἰ
|
μὲν |
τὸ
μέτρον
λαμβάνεται
κινήσεως
κατὰ |
[6, 3, 20] |
Εἰ
δὲ
τῷ
πολλῷ,
εἰ
|
μὲν |
τὸ
πολὺ
ἀντὶ
τοῦ
πλέον |
[6, 3, 2] |
λέγεσθαι.
Εἶτα
τῆς
γενέσεως
τὰ
|
μὲν |
τοιά,
τὰ
δὲ
τοιά·
καὶ |
[6, 3, 20] |
Περὶ
δὲ
τοῦ
μᾶλλον
ἐν
|
μὲν |
τοῖς
μετέχουσιν
ὅτι
ἐστίν,
ἐδόκει, |
[6, 3, 2] |
ἡ
διαίρεσις,
λέγοιμεν
ἂν
ἀντὶ
|
μὲν |
τοῦ
ἐκεῖ
ὄντος
ἐνταῦθα
τὴν |
[6, 3, 23] |
ἀλλ´
ἤδη
μετ´
ἄλλου,
ἀοράτου
|
μὲν |
τούτου,
ὅτι
δὲ
μετ´
ἄλλου, |
[6, 3, 27] |
οὐχ
ὑγίεια
ἔσται;
Ἀλλὰ
περὶ
|
μὲν |
τούτων,
ὅπῃ
δοκεῖ
ἑκάστῳ.
~Εἴρηται |
[6, 3, 28] |
ὁμοιότησι
καὶ
διαφοραῖς.
Καὶ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
τῶν
γενῶν
ταῦτα.
|
[6, 3, 3] |
κινήσεως
ὁ
χρόνος.
Καὶ
τὰ
|
μὲν |
τρία
εἰ〉
εἰς
ἕν,
εὕροιμεν |
[6, 3, 28] |
κινήσεις
λεκτέον,
καὶ
ἔστι
τὰς
|
μὲν |
τῶν
κινήσεων
ἀπολύτους,
τὰς
δὲ |
[6, 3, 3] |
ὡς
τόπος
καὶ
χρόνος,
ὁ
|
μὲν |
τῶν
συνθέτων,
ὁ
δὲ
τῆς |
[6, 3, 15] |
ποιοῦ
ἐλέχθη,
ὡς
σὺν
ἄλλοις
|
μὲν |
ὕλῃ
καὶ
ποσῷ
συμμιχθὲν
συμπλήρωσιν |
[6, 3, 4] |
τινὰ
τοῖς
ἄλλοις;
Ἀλλ´
ἡ
|
μὲν |
ὕλη
ὑποβάθρα
καὶ
ἕδρα
δοκεῖ |
[6, 3, 3] |
ἔστι
δὴ
πρῶτον
οὕτως,
τὸ
|
μὲν |
ὕλην
εἶναι,
τὸ
δὲ
εἶδος, |
[6, 3, 3] |
τὰ
δὲ
παρακολουθήματα.
Καὶ
τὴν
|
μὲν |
ὕλην
κοινὸν
μὲν
καὶ
ἐν |
[6, 3, 2] |
ἀλλήλων
καὶ
ταῦτα.
Ἢ
τὸ
|
μὲν |
ὕλην,
τὸ
δὲ
εἶδος
ἐπ´ |
[6, 3, 9] |
θετέον
εἶναι,
τούτων
δὲ
τὰ
|
μὲν |
ὑλικώτερα,
τὰ
δὲ
ὀργανικά·
ὑλικώτερα |
[6, 3, 26] |
ἀρχὴ
δοκεῖ
τούτων.
Ἢ
τὰς
|
μὲν |
φύσει,
τὰς
δὲ
τέχνῃ,
τὰς |
[6, 3, 19] |
κατ´
αὐτοῦ
πράγματος·
καὶ
εἰ
|
μὲν |
φωνή,
κίνησίς
τις,
εἰ
δ´ |
[6, 3, 11] |
τὸ
ποσὸν
νενοῆσθαι,
ἀλλὰ
τὸν
|
μὲν |
χρόνον
τῷ
μέτρον
κινήσεως
εἶναι |
[6, 3, 17] |
τούτων
εἴ
τινες
διαφοραί,
ὄψεσι
|
μὲν |
χρώματα,
ἀκοαῖς
δὲ
φωνάς,
καὶ |
[6, 3, 17] |
οὖν
οὕτω
δοκεῖ,
διαιρετέον
τὰς
|
μὲν |
ψυχικάς,
τὰς
δὲ
σωματικάς,
ὡς |
[6, 3, 16] |
καὶ
ἀριθμητικὴν
διττὴν
θεμένους
τὰς
|
μὲν |
ὡδὶ
ἐν
τῷδε
τῷ
ποιῷ |
[6, 3, 1] |
ἢ
ὅλως
ἕτερα,
ἢ
τὰ
|
μὲν |
ὡς
ἐκεῖ,
τὰ
δ´
ἄλλως. |
[6, 3, 28] |
ὥσπερ
διῄρηται
τοῖς
ἀρχαίοις,
τὰ
|
μὲν |
ὡς
ποιητικά,
τὰ
δὲ
ὡς |