Ennéade, livre, chap.
[6, 3, 22]	τοῦ δυνατοῦ εἰς ἐνέργειαν πρόοδον	καὶ	ἀγωγὴν εἶναι· πᾶν γὰρ τὸ
[6, 3, 22]	μὴ ῥᾴδιον εἶναι ὁρισμῷ ἢ	καὶ	ἀδύνατον εἶναι λαβεῖν πιστώσαιτο. Ἀλλὰ
[6, 3, 18]	ἕκαστα, τῶν δὲ διαφορῶν διαφορὰς	καὶ	ἀδύνατον καὶ ἄλογον· οὔτε γὰρ
[6, 3, 18]	γὰρ καὶ ὅλως αἱ χρόαι	καὶ	αἱ〉 περὶ ἁφὴν καὶ χυμοὺς
[6, 3, 16]	σώματα ἐχούσας καὶ ὀργάνοις αἰσθητοῖς	καὶ	αἰσθήσει χρωμένας, εἰ καὶ ψυχῆς
[6, 3, 7]	εἴη κοινόν τι ἐπὶ θρεπτικῆς	καὶ	αἰσθητικῆς καὶ νοερᾶς. Καὶ ἐνταῦθα
[6, 3, 22]	μὲν μένει, τὸ δὲ οὔ,	καὶ	αἴτιον τοῖς ἄλλοις εἴδεσιν, ὅταν
[6, 3, 24]	τις ἄλλην τὴν ἄνω ὠθοῦσαν,	καὶ	ἄλλην λέγοι καὶ ἄλλως τὴν
[6, 3, 26]	λέγειν, πράττειν. Περὶ αὐξήσεως αὖ	καὶ	ἀλλοιώσεως καὶ γενέσεως κατὰ φύσιν
[6, 3, 23]	πόδας ὁρᾶν ἄλλον τόπον ἔχοντας	καὶ	ἄλλον καὶ μὴ ἠρεμεῖν· τὸ
[6, 3, 4]	καὶ ἡ ὕλη μέρος ὅλου	καὶ	ἄλλου ὡς τοῦ ὅλου, οὐχ
[6, 3, 22]	διοίσει; Πότερα τοῖς ὑποκειμένοις ἢ	καὶ	ἄλλῳ; Ἀλλὰ τοῦτο ὕστερον, ὅταν
[6, 3, 7]	καὶ συνάμφω ἀφ´ ἑνὸς ἄλλως	καὶ	ἄλλως ῥυέντος. Οὐ γὰρ μόνον
[6, 3, 24]	ἄνω ὠθοῦσαν, καὶ ἄλλην λέγοι	καὶ	ἄλλως τὴν κάτω πρὸς τὴν
[6, 3, 18]	δὲ διαφορῶν διαφορὰς καὶ ἀδύνατον	καὶ	ἄλογον· οὔτε γὰρ οὐσίας οὐσιῶν
[6, 3, 28]	σχέσις, καὶ ὅτι σύνεισιν ἄμφω	καὶ	ἅμα· καὶ τὸ πρός τι
[6, 3, 15]	εἰ ἴδιον εἶπε τὸ ἴσον	καὶ	ἄνισον, ἀνεῖλε καὶ τὸ ὅμοιον
[6, 3, 15]	καὶ στερεῶν· ὥστε ἴσον τε	καὶ	ἄνισον κείσθω ἐπὶ ποσοῦ ἴδιον.
[6, 3, 15]	ἴδιον τοῦ ποσοῦ τὸ ἴσον	καὶ	ἄνισον; Ὅμοια γὰρ τρίγωνα λέγεται—
[6, 3, 15]	ἐπὶ ποσοῦ ἴδιον. Ὅμοιον δὲ	καὶ	ἀνόμοιον, εἰ ἐπὶ ποιοῦ, ἐπισκεπτέον.
[6, 3, 15]	ἀλλ´ εἰ εἶπε τὸ ὅμοιον	καὶ	ἀνόμοιον τοῦ ποιοῦ, ἄλλως λεκτέον,
[6, 3, 2]	οὔσης καὶ ἐνταῦθα ἑτερότητος πολλῆς	καὶ	ἀνομοιότητος μᾶλλον; Ἢ πρῶτον μὲν
[6, 3, 6]	τὸ μὲν ἁπλῶς εἶναι λέγει	καὶ	ἁπλῶς ὄν, τὸ δὲ λευκὸν
[6, 3, 9]	τὸ δὲ πρότερον τῇ φύσει	καὶ	ἁπλῶς πρότερον· πῶς ἂν οὖν
[6, 3, 16]	σῶμα καὶ σώματος. Γεωμετρίαν δὲ	καὶ	ἀριθμητικὴν διττὴν θεμένους τὰς μὲν
[6, 3, 12]	κατωτέρω καὶ ὅμοιον τῷ δεξιὸν»	καὶ	ἀριστερόν» ταῦτα δὲ τῶν πρός
[6, 3, 16]	καὶ μουσικήν φησιν ὁ Πλάτων	καὶ	ἀστρονομίαν ὡσαύτως. Τὰς τοίνυν τέχνας
[6, 3, 25]	πρὸς ἕτερον καὶ τὸ πελάζειν,	καὶ	αὖ ἀποχώρησιν εἰς τοὐπίσω, τοπικὰς
[6, 3, 21]	οὐδὲν ἄλλο ἢ ἀλλοίωσίς τις	καὶ	αὔξη τῷ ἀλλοιουμένων τινῶν καὶ
[6, 3, 22]	τὸ κοινὸν ἐπί τε ἀλλοιώσεως	καὶ	αὐξήσεως καὶ γενέσεως καὶ τῶν
[6, 3, 21]	καὶ αὔξη τῷ ἀλλοιουμένων τινῶν	καὶ	αὐξομένων τὴν γένεσιν εἶναι, τὰ
[6, 3, 19]	Εἰ ὧν αἱ στερήσεις ποιότητες,	καὶ	αὐταὶ ποιότητες, οἷον νωδὸς ἢ
[6, 3, 27]	κινήσεώς ἐστιν, ἀλλ´ οὔσης ἐκείνης	καὶ	αὕτη ἐστί. Καὶ οὐ πεφυκὸς
[6, 3, 27]	τί ποτε χρὴ λέγειν; Πότερα	καὶ	αὐτὸ ἕν τι γένος θετέον
[6, 3, 14]	μορφὴν παρέχεται, ἐν ποιῷ. Ἧι	καὶ	αὐτὸ τοιάδε μορφὴ τὸ τρίγωνον,
[6, 3, 9]	ἔλαττον ἕξει τοῦ ἐν ὕλῃ,	καὶ	αὐτὸς λόγος τοῦ ἔν τινι
[6, 3, 4]	τῶν ἐνεργειῶν καὶ τῶν παρακολουθούντων—	καὶ	ἀφ´ ἧς δὲ τὰ ἄλλα
[6, 3, 4]	καὶ περὶ ὃ τὸ πάσχειν	καὶ	ἀφ´ ἧς τὸ ποιεῖν. ~Ἀκουστέον
[6, 3, 26]	κύκλῳ, ὡς ἠπόρηται, ἢ ἐμψύχων	καὶ	ἀψύχων κινήσει— οὐ γὰρ ὁμοία
[6, 3, 16]	τις εἰ ἐν τοῖς τῇδε·	καὶ	γὰρ εἰ ἐν ὕλῃ λόγοι,
[6, 3, 21]	μὴν οὐδ´ εἰς τὸ ποιεῖν—	καὶ	γὰρ ἐν τῷ πάσχειν πολλαὶ
[6, 3, 14]	κα τὸ τετράπλευρον τέσσαρες οὑτωσί·	καὶ	γὰρ ἡ γραμμὴ ἡ εὐθεῖα
[6, 3, 9]	καθόλου, οὐ μέντοι οὐσίας διαφοράν·	καὶ	γὰρ καὶ ἐν ποιῷ τὶ
[6, 3, 16]	ὕλης, πῶς ἐνταῦθα; Οἷον κιθαρῳδία·	καὶ	γὰρ περὶ χορδὰς καὶ μέρος
[6, 3, 12]	ὥσπερ ὅταν πολλὰ» καὶ ὀλίγα»	καὶ	γὰρ τὰ παραπλήσια περὶ τοῦ
[6, 3, 22]	ἐπί τε ἀλλοιώσεως καὶ αὐξήσεως	καὶ	γενέσεως καὶ τῶν ἐναντίων τούτοις
[6, 3, 26]	Περὶ αὐξήσεως αὖ καὶ ἀλλοιώσεως	καὶ	γενέσεως κατὰ φύσιν παρὰ φύσιν
[6, 3, 22]	κινήσει σκεπτέον· οὕτω γὰρ ἂν	καὶ	γένος εἴη. Ἢ πολλαχῶς ἂν
[6, 3, 9]	μὲν τῆς λεγομένης οὐσίας αἰσθητῆς	καὶ	γένους ἑνὸς ταύτῃ. Εἴδη δ´
[6, 3, 8]	ὕλη γὰρ καὶ εἶδος πῦρ	καὶ	γῆ καὶ τὰ μεταξύ, τὰ
[6, 3, 6]	τί τὸ ἔστιν» ἐπὶ πυρὸς	καὶ	γῆς καὶ τῶν τοιούτων {τὸ
[6, 3, 8]	περιλαμβάνοντα τὸ κοινὸν ἐπὶ λίθου	καὶ	γῆς καὶ ὕδατος καὶ τῶν
[6, 3, 9]	καὶ λευκὸν» καὶ τὶς γραμματικὴ»	καὶ	γραμματική» Ἔπειτα τί ἔλαττον ἔχει
[6, 3, 14]	τοῦτο ἡ εὐθεῖα ἐξ εὐθύτητος	καὶ	γραμμῆς· εἰ δὲ σύνθετον, ὡς
[6, 3, 13]	ἔστι γένος, οὐδ´ ἐπὶ πρώτης	καὶ	δευτέρας καὶ τρίτης αὔξης κοινόν
[6, 3, 9]	ἐπικρατοῦντι λεγόμενα. Τὸ δὲ πρώτας	καὶ	δευτέρας λέγειν— τόδε τὸ πῦρ»
[6, 3, 9]	γὰρ ὁ αὐτὸς τοῦ πρώτως	καὶ	δευτέρως, οὐδ´ ὑφ´ ἓν γένος.
[6, 3, 6]	ὄν, τὸ δὲ κατὰ μετάληψιν	καὶ	δευτέρως. Τό τε γὰρ λευκὸν
[6, 3, 4]	ἀφ´ ἧς δὲ τὰ ἄλλα	καὶ	δι´ ἣν τὰ ἄλλα καὶ
[6, 3, 23]	καὶ παρὰ τὰ ἐξ ὧν	καὶ	δι´ ὧν καὶ τὴν τῆς
[6, 3, 25]	συντεύξει διεκρίθη. Πολλαχοῦ δ´ ἂν	καὶ	διακρινομένων ἐφέποιτο ἂν ἡ τοῦ
[6, 3, 25]	ἀνακτέον, ἢ τούτων τινὰς συγκρίσεις	καὶ	διακρίσεις θετέον; Εἰ μὲν οὖν
[6, 3, 25]	καὶ ἐνταῦθα ἡγεῖσθαι τὰς συγκρίσεις	καὶ	διακρίσεις τινῶν ἀλλοιώσεων, ἑτέρας δὲ
[6, 3, 25]	τὴν ἀραίωσιν καὶ πύκνωσιν σύγκρισιν	καὶ	διάκρισιν ἢ ἐκ τούτων ὅλως
[6, 3, 25]	λέγομεν κατὰ ποιότητα μεταβολήν, σύγκρισιν	καὶ	διάκρισιν λέγοι, τὸ γινόμενον οὐδέν
[6, 3, 25]	τὰς διαφορὰς λαμβάνουσα. ~Σύγκρισις δὲ	καὶ	διάκρισις ἐπισκεπτέα πῶς. Ἆρ´ ἕτεραι
[6, 3, 11]	ἐστιν ἐν ἀριθμῷ τῶν ἐνύλων	καὶ	διαστήματι τοῦ ὑποκειμένου— οὐ γὰρ
[6, 3, 18]	οὐ λέγεται· πῶς γὰρ ἂν	καὶ	διαφέροι δυσὶν ἐν τοῖς τρισίν;
[6, 3, 28]	τὰ δ´ ὅλως χωρίζοντα ὁμοιότησι	καὶ	διαφοραῖς. Καὶ περὶ μὲν τούτων
[6, 3, 25]	ἡ ποιότης, ἀλλὰ ἐγγὺς κείμενα	καὶ	διεστῶτα. Ἔπειτα τὸ μανθάνειν καὶ
[6, 3, 20]	ἐστίν, ἐδόκει, ὑγίεια δὲ αὐτὴ	καὶ	δικαιοσύνη ἠπορεῖτο. Εἰ δὴ πλάτος
[6, 3, 9]	ἢ τῷ τὰ μὲν ἐπίγεια	καὶ	ἔγγεια, καὶ καθ´ ἕκαστον στοιχεῖον
[6, 3, 23]	ἄλλου ἐνιεμένη σείουσα καὶ ἐλαύνουσα	καὶ	ἐγείρουσα καὶ ὠθοῦσα τὰ μεταλαβόντα
[6, 3, 4]	Ἀλλ´ ἡ μὲν ὕλη ὑποβάθρα	καὶ	ἕδρα δοκεῖ τῷ εἴδει εἶναι,
[6, 3, 4]	Τό τε σύνθετον ἄλλοις ὑποβάθρα	καὶ	ἕδρα, ὥστε καὶ τὸ εἶδος
[6, 3, 18]	γένους ἢ καὶ ἐξ ἄλλου·	καὶ	εἰ ἐκ ταὐτοῦ γένους, τῶν
[6, 3, 5]	τὸ πάσχειν εἰ ἐκεῖ ἀμφισβητεῖται,	καὶ	εἰ κἀκεῖ, ἄλλο τὸ ἐκεῖ
[6, 3, 19]	λόγος γινομένου κατ´ αὐτοῦ πράγματος·	καὶ	εἰ μὲν φωνή, κίνησίς τις,
[6, 3, 18]	χυμοὺς γένοιντο ἂν διαφοραὶ ἑτέρων	καὶ	εἴδη ὄντα, γραμματικὴ δὲ καὶ
[6, 3, 18]	μάλιστα, εἰ φύσει εἶεν, ὥστε	καὶ	εἰδοποιοὺς διαφορὰς γίνεσθαι. Καὶ εἰ
[6, 3, 8]	οὐσία ἔχει ταῦτα· ὕλη γὰρ	καὶ	εἶδος πῦρ καὶ γῆ καὶ
[6, 3, 7]	ἄλλο τὸ ἐπὶ τῆς ὕλης	καὶ	εἴδους, καὶ συνάμφω ἀφ´ ἑνὸς
[6, 3, 2]	τί τὸ κοινὸν ἐπὶ ὕλης	καὶ	εἴδους; Πῶς δὲ γένος ἡ
[6, 3, 7]	τις ἀμυδρά, ἡ δὲ ἐναργεστέρα,	καὶ	εἰκόνων ἡ μέν τις ὑποτύπωσις,
[6, 3, 1]	καὶ οὐ συνώνυμον, ὁμώνυμον δὲ	καὶ	εἰκών. Ἀλλ´ ἐπεὶ καὶ ἐνταῦθα
[6, 3, 21]	παραβεβλῆσθαι ἔσχε τοῦτο λέγεσθαί τε	καὶ	εἶναι. Τί οὖν ἐστι τοῦτο,
[6, 3, 23]	εἶναι, ἀλλ´ ἐξ αὐτοῦ μὲν	καὶ	εἰς ἐκεῖνο, οὐκ ἐν ἐκείνῳ
[6, 3, 25]	καὶ μίξιν σημαίνουσι καὶ κρᾶσιν	καὶ	εἰς ἓν ἐξ ἑνὸς σύστασιν
[6, 3, 17]	ἄν τις, ποίαις χρώμενος διαφοραῖς	καὶ	ἐκ ποίου γένους. Ἄτοπον γὰρ
[6, 3, 22]	ἐστίν, οὐχ ἧττον ἄν τις	καὶ	ἐκ τοῦ μὴ ῥᾴδιον εἶναι
[6, 3, 7]	δ´ ἄλογος παντελῶς, σκιὰ λόγου	καὶ	ἔκπτωσις λόγου· εἰ δέ τις
[6, 3, 7]	μᾶλλον, τὸ δὲ ἐφεξῆς χεῖρον	καὶ	ἔλαττον, ἀλλὰ κἂν ἀπὸ τοῦ
[6, 3, 23]	αἰσθητὰ παρ´ ἄλλου ἐνιεμένη σείουσα	καὶ	ἐλαύνουσα καὶ ἐγείρουσα καὶ ὠθοῦσα
[6, 3, 28]	μέτρα, τὰ δ´ ἐν ὑπεροχῇ	καὶ	ἐλλείψει, τὰ δ´ ὅλως χωρίζοντα
[6, 3, 7]	καὶ τὸ εἶδος· διαφορὰ γὰρ	καὶ	ἐν ἐκείνοις. ~Ἀλλ´ ἆρα τὸ
[6, 3, 6]	εἶναι, ὅτι περὶ τὸ ὂν	καὶ	ἐν ὄντι· παρ´ ἐκείνου οὖν
[6, 3, 3]	τὴν μὲν ὕλην κοινὸν μὲν	καὶ	ἐν πάσαις ταῖς οὐσίαις, οὐ
[6, 3, 9]	μέντοι οὐσίας διαφοράν· καὶ γὰρ	καὶ	ἐν ποιῷ τὶ λευκὸν» καὶ
[6, 3, 1]	καὶ ἐνταῦθα ἐν τῷ μίγματι	καὶ	ἐν τῇ συνθέσει τὸ μέν
[6, 3, 9]	περιέχειν ἄνωθεν, τὰ δὲ μεταξύ·	καὶ	ἐν τούτων ἑκάστῳ σώματα ἤδη
[6, 3, 1]	Διὸ δεῖ πλείω γένη ζητεῖν,	καὶ	ἐν τῷδε τῷ παντὶ ἕτερα
[6, 3, 16]	τε τὸ περὶ ὅ ἐστι	καὶ	ἐν ᾧ ἐστι, τῇ ψυχῇ,
[6, 3, 21]	τι· τινὸς γὰρ ἡ ποιότης	καὶ	ἔν τινι· καὶ τὸ ποσὸν
[6, 3, 20]	καὶ νόσῳ οὐδὲν παρεμπέπτωκε μεταξύ,	καὶ	ἐναντία· ἢ ὅτι τὰ γινόμενα
[6, 3, 12]	κάλλιον μὴ καλοῦ. ~Ἀπολειπτέον τοίνυν	καὶ	ἐναντιότητα εἶναι περὶ τὸ ποσόν·
[6, 3, 12]	Θερμοῦ δέ; Καὶ ἔνι θερμότερον	καὶ	ἐνταῦθα. Ἀλλὰ λέγεται τὸ μὲν
[6, 3, 1]	δὲ καὶ εἰκών. Ἀλλ´ ἐπεὶ	καὶ	ἐνταῦθα ἐν τῷ μίγματι καὶ
[6, 3, 2]	τὸ ταὐτὸν καὶ θάτερον οὔσης	καὶ	ἐνταῦθα ἑτερότητος πολλῆς καὶ ἀνομοιότητος
[6, 3, 25]	πεποίηκε τὴν ἀλλοίωσιν. Ἢ φατέον	καὶ	ἐνταῦθα ἡγεῖσθαι τὰς συγκρίσεις καὶ
[6, 3, 25]	τὸ〉 ποσὸν κίνησιν· οὕτω δὴ	καὶ	ἐνταῦθα ἡγεῖται μὲν τὸ κατὰ
[6, 3, 18]	ἐκ τούτου τοῦ γένους ἢ	καὶ	ἐξ ἄλλου· καὶ εἰ ἐκ
[6, 3, 1]	ζητεῖν διαιροῦντας τὴν φύσιν αὐτοῦ	καὶ	ἐξ ὧν ἔστι διαιροῦντας κατὰ
[6, 3, 27]	κινήσεις τινὰς μὴ κινεῖσθαι, ἵνα	καὶ	ἐξῇ λέγειν τόδε τὸ κινούμενον
[6, 3, 2]	πῶς ἐπὶ πάντα ἑλκομένης μεγέθη	καὶ	ἔξωθεν τὰς μορφὰς καὶ οὐκ
[6, 3, 5]	λεγομένης· εἰ δέ πῃ ταῦτα	καὶ	ἐπ´ ἐκείνης συμβαίνει, ἴσως μὲν
[6, 3, 24]	γίνεσθαι. Ἐπὶ δὲ τῆς κύκλῳ	καὶ	ἐπ´ εὐθείας, εἰ οἷόν περ
[6, 3, 15]	λέγομεν καὶ τρίγωνα καὶ τετράγωνα	καὶ	ἐπὶ πάντων σχημάτων, ἐπιπέδων τε
[6, 3, 8]	αὐτοῦ τὰ ἄλλα, σκιὰ δὲ	καὶ	ἐπὶ σκιᾷ αὐτῇ οὔσῃ ζωγραφία
[6, 3, 18]	παχύ, ἀλλ´ ᾧ ἡ γλυκύτης·	καὶ	ἐπὶ τοῦ αὐστηροῦ ὁ αὐτὸς
[6, 3, 15]	ποιοῦ. Ἢ λεκτέον, τὸ ὅμοιον	καὶ	ἐπὶ τοῦ ποσοῦ λέγεσθαι, καθόσον
[6, 3, 12]	ἐναντίον συστολή» Τὸ δ´ αὐτὸ	καὶ	ἐπὶ τοῦ συνεχοῦς τῆς ἐννοίας
[6, 3, 15]	Εἰ δὲ ταὐτὸν τὸ ὅμοιον	καὶ	ἐπὶ τούτων, ἐπισκέψασθαι δεῖ ἰδιότητας
[6, 3, 27]	οὐκ ἔχει. Τί οὖν οὐ	καὶ	ἐπὶ τῶν νοητῶν στάσιν εἴπομεν
[6, 3, 9]	λαμβάνειν καὶ τῶν ἄλλων στοιχείων,	καὶ	ἐπὶ τῶν σωμάτων τῶν ὀργανικῶν
[6, 3, 20]	τοῦτο παρὰ τῆς ὄψεως μηνύεται,	καὶ	ἐπὶ τῶν χυμῶν ὡσαύτως, θερμόν,
[6, 3, 20]	δὲ ἄλλῳ οὕτως εἶναι ἐναντίον,	καὶ	ἐπὶ χυμῶν ὡσαύτως. Ταῦτα μὲν
[6, 3, 10]	συνθέτου, ἢ κατὰ τὸ ἔγγειον	καὶ	ἐπίγειον, ἢ κατὰ τὰς μορφὰς
[6, 3, 9]	πύρινα ἢ γήινα τῷ πλείονι	καὶ	ἐπικρατοῦντι λεγόμενα. Τὸ δὲ πρώτας
[6, 3, 19]	τίνι ὁριστέον; ἀλλὰ τῷ τοιῷδε,	καὶ	ἐρυθρὸν λέγοντες ποιὸν λέγομεν· ἢ
[6, 3, 8]	οὐσίαν εἶναι ποιὰν οὐσίαν εἶναι;	καὶ	ἔσται τὸ πῦρ οὐχ ὅλον
[6, 3, 28]	καὶ τὸ πάσχειν κινήσεις λεκτέον,	καὶ	ἔστι τὰς μὲν τῶν κινήσεων
[6, 3, 27]	ἥκει τι φέρουσα ἡ κίνησις	καὶ	ἔστιν ἄλλο τι ἐνεργοῦν καὶ
[6, 3, 18]	ἕκαστον τόδε τόδε, τόδε τόδε·	καὶ	ἔστιν ἑτερότης ἐν ταῖς κινήσεσιν
[6, 3, 20]	ὁμοίως πάντη ἕτερα ἀλλήλων εἶναι	καὶ	ἕτερα ὄντα ποιὰ ἐναντία εἶναι.
[6, 3, 1]	εἰς ἕν, εἶτα πάλιν ἄλλο	καὶ	ἕτερον αὖ, ἕως εἰς ἀριθμόν
[6, 3, 2]	πρὸς ἄλλο, καί τι ταὐτὸν	καὶ	ἕτερον, οὐδ´ ὡς ἐκεῖ εἴη
[6, 3, 1]	τῷ παντὶ ἕτερα ἐκείνων, ἐπειδὴ	καὶ	ἕτερον τοῦτο ἐκείνου καὶ οὐ
[6, 3, 22]	κίνησιν, ὅταν μὴ ἄλλο· διὸ	καὶ	ἑτερότης οὐκ ἐν τῷ γεγονέναι
[6, 3, 21]	ἑτέρου ὄν ἐστί τι, ἵνα	καὶ	ἑτέρου ᾖ, ὡς τὸ ποιὸν
[6, 3, 2]	τὸ ἕτερον ἑνὸς τοῦ αὐτοῦ	καὶ	ἑτέρου ὄντος, ἐνταῦθα δὲ ἕτερον
[6, 3, 5]	τῷ τὸν Σωκράτη Σωκράτη λέγειν,	καὶ	ἔτι τῷ κατὰ ζῴου λογικοῦ
[6, 3, 26]	μὴ τῷ ἄνω καὶ κάτω	καὶ	εὐθείᾳ καὶ κύκλῳ, ὡς ἠπόρηται,
[6, 3, 19]	τὸ δὲ ἐν τῷ πεπονθέναι	καὶ	ἔχειν μένον ἤδη τὸ πάθος
[6, 3, 22]	ἂν ἄτοπος εἴη. Εἰ δὲ	καὶ	ζωήν τις λέγοι σωμάτων ταύτην,
[6, 3, 8]	ἐκ τούτων φυτῶν, ᾗ αἰσθητά,	καὶ	ζῴων ὡσαύτως; Οὐ γὰρ παραλελείψεται
[6, 3, 10]	ἐκ τούτων σύνθεσιν καὶ μίξιν·	καὶ	ἢ μένειν ἐνταῦθα στάντα ἐπὶ
[6, 3, 22]	τὰ δ´ εἰς τοὐναντίον ἄγῃ,	καὶ	ᾖ κοινόν τι ἡ κίνησις
[6, 3, 16]	εἰ ἐν τούτῳ τῷ ποιῷ	καὶ	ἡ ἀρετή, εἰ ἐν τοῖς
[6, 3, 22]	ᾖ κοινόν τι ἡ κίνησις	καὶ	ἡ αὐτὴ ἐπ´ ἀμφοῖν, τοῖς
[6, 3, 21]	τῷ ἀλλοιοῦσθαι παθητικῶς τὸ γίνεσθαι	καὶ	ἡ γένεσις, οἷον θερμαίνεσθαι ἢ
[6, 3, 9]	γραμματικῆς, ἀλλὰ μᾶλλον οὔσης γραμματικῆς	καὶ	ἡ ἐν σοί· ἐπεὶ καὶ
[6, 3, 9]	καὶ ἡ ἐν σοί· ἐπεὶ	καὶ	ἡ ἐν σοί τίς ἐστι
[6, 3, 4]	πατὴρ ἄλλου ᾗ πατήρ ἐστι,	καὶ	ἡ ἐπιστήμη δὲ ἄλλου τοῦ
[6, 3, 21]	βούλεταί τις, ἀλλ´ ἡ μάθησις	καὶ	ἡ κιθάρισις, ἢ ὅλως ἡ
[6, 3, 11]	τῷ πρός τι κεῖσθαι· ἐπεὶ	καὶ	ἡ κίνησις συνεχὴς καὶ οὐκ
[6, 3, 15]	ἢ καὶ ὅμοια λέγεται μεγέθη—	καὶ	ἡ ὁμοιότης λεγομένη οὐκ ἀναιρεῖ
[6, 3, 21]	τὸ ποιὸν καὶ τὸ ποσὸν	καὶ	ἡ οὐσία; Ἢ πρότερον, ὅτι
[6, 3, 11]	ποιεῖ τρίπηχυ εἶναι τὸ ξύλον,	καὶ	ἡ πεμπὰς ἡ ἐπὶ τοῖς
[6, 3, 10]	τῶν πρὸς αἴσθησιν ἔφαμεν εἶναι	καὶ	ἡ πίστις τοῦ εἶναι παρὰ
[6, 3, 4]	εἶδος καὶ ὁ ἄνθρωπος ταὐτόν·	καὶ	ἡ ὕλη μέρος ὅλου καὶ
[6, 3, 26]	καὶ οὐκ ἂν ἄνευ τούτων·	καὶ	ἡ φύσις δὲ ἀρχὴ δοκεῖ
[6, 3, 26]	συγκρίσεις; ~Ἐπισκεπτέον δὴ περὶ τούτων	καὶ	ἤδη ζητητέον πάλιν αὖ τῶν
[6, 3, 19]	ἢ τυφλός. Ὁ δὲ γυμνὸς	καὶ	ἠμφιεσμένος οὐδέτερος ποιός, ἀλλὰ μᾶλλόν
[6, 3, 7]	κωλύει ἀμυδρὸν τὸ εἶναι ἔχουσαν	καὶ	ἧττον ἢ τὰ ἐφ´ αὑτῆς,
[6, 3, 2]	τὴν στάσιν, καὶ τὸ ταὐτὸν	καὶ	θάτερον οὔσης καὶ ἐνταῦθα ἑτερότητος
[6, 3, 9]	τὰ μὲν ἐπίγεια καὶ ἔγγεια,	καὶ	καθ´ ἕκαστον στοιχεῖον τὰ ἐν
[6, 3, 4]	τὸ εἶδος αὐτῆς καθόσον ὕλη	καὶ	καθόσον δυνάμει— οὐδ´ αὖ τὸ
[6, 3, 18]	οἷον ποιοτήτων ποιότητας. Ἀρετὴ γὰρ	καὶ	κακία ἡ μὲν γὰρ ἕξις
[6, 3, 20]	τοῖς ἄκροις δοκεῖ ἐπ´ ἀρετῆς	καὶ	κακίας ἐναντίον εἶναι. Ἀλλ´ ἐπὶ
[6, 3, 18]	εὕροι. Ἐπὶ δὲ τῆς ἀρετῆς	καὶ	κακίας τὸ ὅλον πρὸς τὸ
[6, 3, 11]	δὲ τῶν πρός τι· καίτοι	καὶ	καλὸν λεγόμενον φανείη ἂν πρὸς
[6, 3, 10]	κατὰ τὰς μίξεις φήσομεν ποιεῖν	καὶ	κατὰ τὰ χρώματα καὶ τὰ
[6, 3, 10]	κατὰ ταύτας ποιεῖ τὰ σώματα»	καὶ	κατὰ τὰς μίξεις φήσομεν ποιεῖν
[6, 3, 10]	ἐπίγειον, ἢ κατὰ τὰς μορφὰς	καὶ	κατὰ τὰς τῶν ζῴων διαφοράς,
[6, 3, 1]	φανέντα εἰς ἓν ἦν ἀνάγειν,	καὶ	κατηγορεῖν πάντων στοιχεῖον ἢ φωνήν·
[6, 3, 26]	τοπικῆς, εἰ μὴ τῷ ἄνω	καὶ	κάτω καὶ εὐθείᾳ καὶ κύκλῳ,
[6, 3, 12]	δὲ τοῖς μέρεσι τὸ ἄνω	καὶ	κάτω λεγόμενον ἄλλο οὐδὲν ἂν
[6, 3, 12]	οὐδὲν ἂν σημαίνοι ἢ ἀνωτέρω	καὶ	κατωτέρω καὶ ὅμοιον τῷ δεξιὸν»
[6, 3, 25]	εἶναι· οὕτω γὰρ ἄν τις	καὶ	κενὸν παραδέχοιτο. Ἐπὶ δὲ μελανίας
[6, 3, 27]	κινήσεται· διὸ καὶ στάσει ἕστηκε	καὶ	κινήσει κινεῖται. Ἐνταῦθα δὲ κινήσει
[6, 3, 2]	Εἶτα ἐκεῖ τὸ εἶδος ἐνέργεια	καὶ	κίνησις, ἐνταῦθα δὲ ἡ κίνησις
[6, 3, 25]	σύγκρασίν τινα καὶ μίξιν σημαίνουσι	καὶ	κρᾶσιν καὶ εἰς ἓν ἐξ
[6, 3, 23]	τῆς ποιεῖν δυναμένης ὑγίειαν ἐνεργούσης	καὶ	κρατούσης {ὑγίανσις} τῆς δ´ ἐναντίας
[6, 3, 24]	εἰ οἷόν περ ἐπ´ εὐθείας	καὶ	κύκλῳ περιθρέξαιεν, πῶς ἄλλη; Ἢ
[6, 3, 26]	ἄνω καὶ κάτω καὶ εὐθείᾳ	καὶ	κύκλῳ, ὡς ἠπόρηται, ἢ ἐμψύχων
[6, 3, 2]	ἡ ὕλη οὐχ οὕτως ἔχει	καὶ	λαμβάνει τὸ εἶδος ὡς ζωὴν
[6, 3, 9]	καὶ ἐν ποιῷ τὶ λευκὸν»	καὶ	λευκὸν» καὶ τὶς γραμματικὴ» καὶ
[6, 3, 3]	εἶδος λέγομεν τὸ ποιητικὸν οὐσίας	καὶ	λόγον τὸν οὐσιώδη κατὰ τὸ
[6, 3, 15]	ὄντα Σωκράτης λέγοιτο· οὕτως οὖν	καὶ	λόγου ὄντος, καθ´ ὃν Σωκράτης,
[6, 3, 17]	οὐ μόνον περὶ ἅ, ἀλλὰ	καὶ	λόγους αὐτῶν ὁρῶντες. Ἢ τὰς
[6, 3, 16]	πάθη ὄντα νενευκότα τῇδε ἐνηριθμήσαμεν	καὶ	λόγους ψυχῆς τινος· τὸ γὰρ
[6, 3, 12]	τῶν πρός τι. Συλλαβῇ δὲ	καὶ	λόγῳ συμβαίνει ποσοῖς εἶναι καὶ
[6, 3, 18]	γραμματικὴν ψυχήν, τὴν δὲ μουσικήν,	καὶ	μάλιστα, εἰ φύσει εἶεν, ὥστε
[6, 3, 24]	κάτω πρὸς τὴν ἄνω φοράν,	καὶ	μάλιστα εἰ φυσικῶς κινοῖτο, εἰ
[6, 3, 15]	συμπληρούσας διαφορὰς τῷ οὗ διαφοραί,	καὶ	μάλιστα, ὅταν μόνου ἐκείνου ᾖ
[6, 3, 8]	διαιρεῖν εἰς στοιχεῖα ἐᾶν δεῖ,	καὶ	μάλιστα περὶ τῆς αἰσθητῆς οὐσίας
[6, 3, 7]	αὑτῆς, ὅσῳ τὰ μὲν λόγοι	καὶ	μᾶλλον ἐκ τοῦ ὄντος, ἡ
[6, 3, 12]	λόγον τινά, ὥσπερ καλοῦ, οὕτω	καὶ	μεγάλου εἶναι, ὃς μεταληφθεὶς μέγα
[6, 3, 11]	ὡς ἐν ἀριθμῷ δεῖ τίθεσθαι	καὶ	μεγέθει, καθόσον τοσοῦτον ἕκαστον, ὅ
[6, 3, 22]	ἑτερότης οὐκ ἐν τῷ γεγονέναι	καὶ	μεῖναι ἐν τῷ ἑτέρῳ, ἀλλ´
[6, 3, 4]	ὃ λέγεται; Λευκὸν μὲν γὰρ	καὶ	μέλαν ἄλλου τοῦ λελευκωμένου, καὶ
[6, 3, 20]	ἔδει μὴ ἀντιδιαιρεῖν, ἀλλὰ λευκῷ	καὶ	μέλανι, τὰ δ´ ἄλλα συνθέσεις.
[6, 3, 18]	οἷον πράσιον ὠχροῦ, ἐπειδὴ λευκοῦ	καὶ	μέλανος λέγουσι, τί ἄν τις
[6, 3, 16]	κιθαρῳδία· καὶ γὰρ περὶ χορδὰς	καὶ	μέρος πως τῆς τέχνης ἡ
[6, 3, 16]	αὐτοῖς ἡ ψυχή. Ἀλλ´ ὅταν	καὶ	μετὰ ὕλης, πῶς ἐνταῦθα; Οἷον
[6, 3, 18]	ἐκ ταὐτοῦ γένους, τοῦ ποιοῦ,	καὶ	μὴ ἐξ ἄλλου, εἴ τις
[6, 3, 23]	ἄλλον τόπον ἔχοντας καὶ ἄλλον	καὶ	μὴ ἠρεμεῖν· τὸ δ´ ἀλλοιοῦσθαι
[6, 3, 2]	τί δὲ οὐκ ἀνάλογον, εἰ	καὶ	μὴ κατὰ ταὐτὰ ἡ διαίρεσις,
[6, 3, 18]	δῆλον ὅτι ἔστι διαφορὰς εἶναι	καὶ	μὴ ποιότητας. ~Τῇ δὲ ποιότητι
[6, 3, 9]	τοῦτο ἄλλον τρόπον ἤδη συμπλέκειν	καὶ	μιγνύντα τὰς διαφορὰς αὐτῶν κατὰ
[6, 3, 11]	ἐν ποσῷ ἐτέθη. Μέγα δὲ	καὶ	μικρὸν διὰ τί οὐκ ἐν
[6, 3, 10]	εἶναι, εἶτα ἐκ τούτων σύνθεσιν	καὶ	μίξιν· καὶ ἢ μένειν ἐνταῦθα
[6, 3, 25]	ἀλλήλων. Εἰ δὲ σύγκρασίν τινα	καὶ	μίξιν σημαίνουσι καὶ κρᾶσιν καὶ
[6, 3, 18]	καὶ εἴδη ὄντα, γραμματικὴ δὲ	καὶ	μουσικὴ πῶς; Ἢ τῷ τὴν
[6, 3, 16]	νοητὸν ἐκεῖ τακτέον. Καὶ δὴ	καὶ	μουσικήν φησιν ὁ Πλάτων καὶ
[6, 3, 27]	καὶ οἷον ὠθοῦν τὸ ὑποκείμενον	καὶ	μυρία ἐργαζόμενον αὐτὸ καὶ φθεῖρον,
[6, 3, 7]	τι ἐπὶ θρεπτικῆς καὶ αἰσθητικῆς	καὶ	νοερᾶς. Καὶ ἐνταῦθα τοίνυν τὸ
[6, 3, 22]	τὴν δοκοῦσαν ἔχῃ. Ὑγίανσις οὖν	καὶ	νόσανσις ταὐτόν; Ἢ καθόσον μὲν
[6, 3, 20]	Οὐκ ἔστιν οὖν ἐπὶ ὑγιείας	καὶ	νόσου πλεῖστον εἰπεῖν. Ἄλλῳ τοίνυν
[6, 3, 20]	τούτῳ ἡ ἐναντιότης. Ὑγιείᾳ γοῦν	καὶ	νόσῳ οὐδὲν παρεμπέπτωκε μεταξύ, καὶ
[6, 3, 19]	θερμὸς τοίνυν οὐχ ὁ θερμαινόμενος,	καὶ	νοσῶν οὐχ ὁ ἀγόμενος εἰς
[6, 3, 10]	δὲ καὶ οὕτως διαιρεῖν, θερμῷ	καὶ	ξηρῷ, καὶ ξηρῷ καὶ ψυχρῷ,
[6, 3, 10]	οὕτως διαιρεῖν, θερμῷ καὶ ξηρῷ,	καὶ	ξηρῷ καὶ ψυχρῷ, καὶ ὑγρῷ
[6, 3, 5]	ὑποκειμένου, προσθετέον ὡς ἄλλου» ἵνα	καὶ	ὁ ἄνθρωπος λεγόμενος κατὰ τοῦ
[6, 3, 9]	ὁ λόγος χείρων. Εἰ δὲ	καὶ	ὁ ἄνθρωπος οὐ καθ´ αὑτὸ
[6, 3, 4]	τὸ δὲ τοῦ ἀνθρώπου εἶδος	καὶ	ὁ ἄνθρωπος ταὐτόν· καὶ ἡ
[6, 3, 15]	δὲ μορφὴν ἐργάζεται, ποιὸν μᾶλλον·	καὶ	ὁ λόγος ὁ τοῦ ἀνθρώπου
[6, 3, 15]	οὐ τὶ ἀλλὰ ποιὸν μᾶλλον·	καὶ	ὁ μὲν λόγος εἶναι οἷον
[6, 3, 22]	ἑτέρῳ, ἀλλ´ ἀεὶ ἑτερότης. Ὅθεν	καὶ	ὁ χρόνος ἕτερον ἀεί, διότι
[6, 3, 2]	δὲ εἶδος στάσις αὐτῆς μᾶλλον	καὶ	οἷον ἡσυχία· ὁρίζει γὰρ ἀόριστον
[6, 3, 23]	ἵνα δὴ τῇ μὴ ἡσυχίᾳ	καὶ	οἷον πολυπραγμονήσει ταύτῃ εἰδώλῳ συνέχηται
[6, 3, 27]	καὶ ἔστιν ἄλλο τι ἐνεργοῦν	καὶ	οἷον ὠθοῦν τὸ ὑποκείμενον καὶ
[6, 3, 12]	φαντασίας ποιοῦσαι, ὥσπερ ὅταν πολλὰ»	καὶ	ὀλίγα» καὶ γὰρ τὰ παραπλήσια
[6, 3, 12]	πλείους» τοῦτο δὲ πρὸς ἄλλο·	καὶ	ὀλίγοι ἐν τῷ θεάτρῳ» ἀντὶ
[6, 3, 18]	ἢ οὔ; Λευκότης μὲν γὰρ	καὶ	ὅλως αἱ χρόαι καὶ αἱ〉
[6, 3, 9]	ἡ γραμματικὴ πρὸς τινὰ γραμματικὴν	καὶ	ὅλως ἐπιστήμη πρὸς τινὰ ἐπιστήμην;
[6, 3, 17]	ἐπιστήμαις δὲ διαιροῦντες οἷς δύνανται,	καὶ	ὅλως ταῖς τῆς ψυχῆς δυνάμεσι
[6, 3, 17]	τὰς πράξεις καλὰς ἢ αἰσχρὰς	καὶ	ὅλως τοιάσδε— τὸ γὰρ ποσὸν
[6, 3, 15]	Ὅμοια γὰρ τρίγωνα λέγεται— ἢ	καὶ	ὅμοια λέγεται μεγέθη— καὶ ἡ
[6, 3, 12]	σημαίνοι ἢ ἀνωτέρω καὶ κατωτέρω	καὶ	ὅμοιον τῷ δεξιὸν» καὶ ἀριστερόν»
[6, 3, 17]	ποίου γένους. Ἄτοπον γὰρ ἑαυτῷ	καὶ	ὅμοιον, ὥσπερ ἂν εἴ τις
[6, 3, 20]	ὄντων ἄλλων τῶν οἷον ἐπαμφοτεριζόντων	καὶ	ὁμοιότητα πρὸς ἄλληλα ἐχόντων, τῶν
[6, 3, 8]	συμφόρησίς τις ποιοτήτων καὶ ὕλης,	καὶ	ὁμοῦ μὲν πάντα ταῦτα συμπαγέντα
[6, 3, 1]	ἐπὶ τῆς φωνῆς ἕκαστον εἶδος	καὶ	ὁμοῦ πάντα τὰ φανέντα εἰς
[6, 3, 1]	Δεῖ μέντοι τὸ ταὐτὰ» ἀναλογίᾳ	καὶ	ὁμωνυμίᾳ λαμβάνειν· τοῦτο δὲ φανήσεται
[6, 3, 5]	συμβαίνει, ἴσως μὲν κατ´ ἀναλογίαν	καὶ	ὁμωνύμως. Καὶ γὰρ τὸ πρῶτον
[6, 3, 10]	σύνθετον τῷ ἁπλῷ, ὑλικώτερα εἴπομεν	καὶ	ὀργανικὰ οὐ προσποιούμενοι τὸ σύνθετον.
[6, 3, 16]	τοίνυν τέχνας περὶ σώματα ἐχούσας	καὶ	ὀργάνοις αἰσθητοῖς καὶ αἰσθήσει χρωμένας,
[6, 3, 22]	ᾖ, τὸ βαδίζειν αὐτὸ κίνησις·	καὶ	ὄρχησις ἐπὶ τοῦ δυναμένου ὀρχεῖσθαι,
[6, 3, 8]	οὐκ ἐν ὑποκειμένῳ οὐδὲ ἄλλου·	καὶ	ὅσα εἴρηται, ὑπάρχει ταύτῃ. Ἀλλ´
[6, 3, 23]	ἡ κίνησις, ὅταν ἄλλο κινῇ,	καὶ	ὅταν δὲ ἐκ τῆς ἐνούσης
[6, 3, 23]	τοῦ δυναμένου ἀφαίρεσιν παθεῖν μειουμένου·	καὶ	ὅταν ἡ γεννῶσα φύσις ἐνεργῇ,
[6, 3, 23]	τόπον, ὅταν δὲ θερμαντική, ἐθέρμανε·	καὶ	ὅταν ἡ δύναμις ὕλην λαβοῦσα
[6, 3, 12]	ἐναντιότητα συγχωροῦσιν, ὅταν μέγα» λέγωμεν	καὶ	ὅταν μικρόν» ἐναντίας τὰς φαντασίας
[6, 3, 15]	συμμιχθὲν συμπλήρωσιν ἐργάζεται αἰσθητῆς οὐσίας,	καὶ	ὅτι κινδυνεύει ἡ λεγομένη αὕτη
[6, 3, 28]	ὅτι ἄλλου πρὸς ἄλλο σχέσις,	καὶ	ὅτι σύνεισιν ἄμφω καὶ ἅμα·
[6, 3, 20]	δὲ λευκὸν καὶ τὸ ξανθὸν	καὶ	ὁτιοῦν πρὸς ὁτιοῦν ὁμοίως πάντη
[6, 3, 18]	αἴσθησις ἢ ὁ νοῦς ἐρεῖ,	καὶ	οὐ δώσουσι λόγον, ἡ μὲν
[6, 3, 18]	ἐν ταῖς αὐτοῦ ἐπιβολαῖς ἁπλαῖς	καὶ	οὐ λόγοις χρῆται πανταχοῦ, ὡς
[6, 3, 14]	γραμμὴ εὐθεῖα, ποσὸν μετὰ διαφορᾶς,	καὶ	οὐ σύνθετον διὰ τοῦτο ἡ
[6, 3, 1]	ἐπειδὴ καὶ ἕτερον τοῦτο ἐκείνου	καὶ	οὐ συνώνυμον, ὁμώνυμον δὲ καὶ
[6, 3, 13]	ποσὸν τὸ ἴσον ἐπ´ αὐτοῖς,	καὶ	οὐ τὰ μὲν μᾶλλον ποσά,
[6, 3, 1]	φύσις ἐν ἐκείνῳ τῷ νοητῷ	καὶ	οὐδ´ ἁρμόσει οὐδ´ εἰς οὐσίας
[6, 3, 17]	δέ τις λέγοι οἷς δύνανται—	καὶ	οὐκ ἄλογον δὲ οἷς δύνανται—
[6, 3, 26]	κινήσεων· ἢ ποιητικαὶ τούτων αὗται,	καὶ	οὐκ ἂν ἄνευ τούτων· καὶ
[6, 3, 2]	μεγέθη καὶ ἔξωθεν τὰς μορφὰς	καὶ	οὐκ αὐτάρκους ἑαυτῇ μετὰ τούτων
[6, 3, 14]	τὸ πέρας τῆς γραμμῆς στιγμὴ	καὶ	οὐκ ἐν ἄλλῳ. Κα τὸ
[6, 3, 11]	ἐπεὶ καὶ ἡ κίνησις συνεχὴς	καὶ	οὐκ ἐν ποσῷ ἐτέθη. Μέγα
[6, 3, 8]	ὑποκείμενα γὰρ ταῦτα τοῖς ἄλλοις	καὶ	οὐκ ἐν ὑποκειμένῳ οὐδὲ ἄλλου·
[6, 3, 21]	ὀρθῶς, ὅτι τινὸς ἡ κίνησις	καὶ	οὐκ ἐφ´ αὑτῆς· οὕτω γὰρ
[6, 3, 20]	ἐκεῖ δ´ ἕκαστον τὸ ὅλον	καὶ	οὐκ ἔχει τὸ μᾶλλον. ~Περὶ
[6, 3, 14]	τὸ εὐθὺ ἢ γραμμῆς— ἐπεὶ	καὶ	οὐσίας διαφορὰς κομίζομεν παρὰ τοῦ
[6, 3, 18]	τὴν μὲν περὶ καρποῦ κομιδήν,	καὶ	οὕτω παραδέξαιτο καλῶς ὡρίσθαι, δῆλον
[6, 3, 18]	ὅλον πρὸς τὸ ὅλον ληπτέον,	καὶ	οὕτως αὐτοῖς διοίσει. Τὸ δὲ
[6, 3, 10]	ὑφ´ ἓν γένος. ~Ἔστι δὲ	καὶ	οὕτως διαιρεῖν, θερμῷ καὶ ξηρῷ,
[6, 3, 22]	εἴη. Ἢ πολλαχῶς ἂν λέγοιτο	καὶ	οὕτως ἔσται, ὥσπερ ἂν εἰ
[6, 3, 27]	τί ἐστιν ἡ στάσις αὕτη,	καὶ	οὕτως· ὅταν ἐκ νόσου εἰς
[6, 3, 8]	δὲ καὶ τὸ ὑποβεβλημένον ἄγονον	καὶ	οὐχ ἱκανὸν εἶναι ὄν, ὅτι
[6, 3, 15]	τοῖς μεγέθεσι τὸ ὅμοιον ἄλλως	καὶ	οὐχ ὡς ἐν τῷ ποιῷ.
[6, 3, 3]	χρόνος, τὰ δὲ ἐνεργήματα αὐτῶν	καὶ	πάθη ὡς κινήσεις, τὰ δὲ
[6, 3, 13]	οἱ γεωμέτραι ποιοῦσι τρίγωνα, τετράπλευρα,	καὶ	πάλιν ταῦτα εἰς ἄλλα, ἐπισκεπτέον.
[6, 3, 26]	γὰρ ὁμοία ἡ κίνησις τούτων—	καὶ	πάλιν ταύτας τῇ πεζῇ καὶ
[6, 3, 11]	γὰρ πρὸς τὰ ὁμογενῆ ὁμολογεῖται	καὶ	παρ´ αὐτῶν εἰρῆσθαι, ὁμολογεῖται, ὅτι
[6, 3, 23]	τὰ ἐν οἷς μόνον, ἀλλὰ	καὶ	παρὰ τὰ ἐξ ὧν καὶ
[6, 3, 26]	Ἢ καὶ τῷ φύσει γε	καὶ	παρὰ φύσιν τάχ´ ἄν τις
[6, 3, 23]	κινοῦντι; Καὶ πῶς τὸ κινούμενον	καὶ	πάσχον μεταλήψεται; Ἀλλ´ ἐν τῷ
[6, 3, 4]	ἡμίσεος εἶναι, ἀλλὰ ξύλον διπλάσιον—	καὶ	πατὴρ ἄλλου ᾗ πατήρ ἐστι,
[6, 3, 21]	πολλαὶ κινήσεις ποιήσεις· ποιήσεις δὲ	καὶ	πείσεις εἰς ταύτην. Οὐδ´ αὖ
[6, 3, 23]	κινεῖν βαδιστικὴ ᾖ, οἷον ὦσε	καὶ	πεποίηκεν ἄλλον ἀλλάττειν ἀεὶ τόπον,
[6, 3, 17]	καὶ συγκριτικόν, πρῶτον μὲν ἀμφισβητεῖται	καὶ	περὶ αὐτῶν τῶν παθῶν, εἰ
[6, 3, 4]	καὶ δι´ ἣν τὰ ἄλλα	καὶ	περὶ ὃ τὸ πάσχειν καὶ
[6, 3, 1]	Πλάτωνος δόξαν, εἴρηται. Δεῖ δὲ	καὶ	περὶ τῆς ἑτέρας φύσεως ἐπισκέψασθαι,
[6, 3, 13]	ἑλικοειδές, ἐπίπεδον δὲ εἰς εὐθύγραμμον	καὶ	περιφερὲς σχῆμα, στερεὸν δὲ εἰς
[6, 3, 20]	ἐναντία οὐ μόνον διαφέρει, ἀλλὰ	καὶ	πλεῖστον. Ἀλλὰ κινδυνεύει τὸ πλεῖστον
[6, 3, 11]	φαμεν καλὸν μὲν καθ´ ἑαυτὸ	καὶ	ποιόν, κάλλιον δὲ τῶν πρός
[6, 3, 12]	τὰ παραπλήσια περὶ τοῦ ὀλίγα»	καὶ	πολλὰ» λεκτέον. Πολλοὶ γὰρ οἱ
[6, 3, 14]	λαμβάνω, οὐσιώδη ποιότητα λέγω, οὕτω	καὶ	πολὺ μᾶλλον, ὅταν τὰ σχήματα
[6, 3, 16]	ἐν τῷ σπέρματι τοίνυν καλὸν	καὶ	πολὺ μᾶλλον τὸ μέλαν καὶ
[6, 3, 14]	ἡ γραμμὴ ἡ εὐθεῖα οὑτωσὶ	καὶ	ποσόν. Εἰ γὰρ τὴν εὐθεῖαν
[6, 3, 11]	γενέσεως ταῦτα. ~Περὶ δὲ ποσοῦ	καὶ	ποσότητος, ὡς ἐν ἀριθμῷ δεῖ
[6, 3, 15]	ὡς σὺν ἄλλοις μὲν ὕλῃ	καὶ	ποσῷ συμμιχθὲν συμπλήρωσιν ἐργάζεται αἰσθητῆς
[6, 3, 2]	ὄντος, ἐνταῦθα δὲ ἕτερον μεταλήψει,	καὶ	πρὸς ἄλλο, καί τι ταὐτὸν
[6, 3, 4]	τὶς ἄνθρωπος ὑπόκεινται τοῖς πάθεσι	καὶ	προϋπάρχουσι τῶν ἐνεργειῶν καὶ τῶν
[6, 3, 26]	τῇ πεζῇ καὶ τῷ νεῖν	καὶ	πτήσει. Ἢ καὶ τῷ φύσει
[6, 3, 25]	εἶναι τοιαύτας, οὔτε τὴν ἀραίωσιν	καὶ	πύκνωσιν σύγκρισιν καὶ διάκρισιν ἢ
[6, 3, 9]	δευτέρας λέγειν— τόδε τὸ πῦρ»	καὶ	πῦρ» ἄλλως μὲν ἔχειν διαφοράν,
[6, 3, 9]	αὐτοῦ τίνα ἄν τις θεῖτο	καὶ	πῶς διέλοι; Σῶμα μὲν οὖν
[6, 3, 27]	ἐστι κινούμενον, ἀεὶ κινήσεται· διὸ	καὶ	στάσει ἕστηκε καὶ κινήσει κινεῖται.
[6, 3, 15]	ἐπὶ πάντων σχημάτων, ἐπιπέδων τε	καὶ	στερεῶν· ὥστε ἴσον τε καὶ
[6, 3, 3]	μέρη, ἄλλως γένος ἂν εἴη·	καὶ	στοιχεῖον δὲ ἓν τούτῳ δυναμένου
[6, 3, 17]	τῶν παθῶν, εἰ διακρίσεις τινὲς	καὶ	συγκρίσεις ταῦτα· ἔπειτα οὐκ αὐτὰ
[6, 3, 17]	ὀμμάτων, τὸ δὲ διακριτικὸν γλώττης	καὶ	συγκριτικόν, πρῶτον μὲν ἀμφισβητεῖται καὶ
[6, 3, 2]	ἐνταῦθα δὲ ἡ κίνησις ἄλλο	καὶ	συμβεβηκός· τὸ δὲ εἶδος στάσις
[6, 3, 3]	μὲν κατηγορούμενα μόνον, τὰ δὲ	καὶ	συμβεβηκότα· τῶν δὲ συμβεβηκότων τὰ
[6, 3, 7]	ἐπὶ τῆς ὕλης καὶ εἴδους,	καὶ	συνάμφω ἀφ´ ἑνὸς ἄλλως καὶ
[6, 3, 25]	τε τῇ συγκρίσει ἄλλου πάθους	καὶ	συστάσεως, ἐπακολουθοῦντος ἑτέρου τῆς τοπικῆς
[6, 3, 15]	Σωκράτη λέγομεν Σωκράτη〉 ἀλλὰ χρώματα	καὶ	σχήματα ἐκείνων τῶν ἐν τῷ
[6, 3, 16]	αἰσθητὸν ὂν τοῖς περὶ σῶμα	καὶ	σώματος. Γεωμετρίαν δὲ καὶ ἀριθμητικὴν
[6, 3, 16]	εἴπομεν, ἀλλ´ ἐπεὶ περὶ σῶμα	καὶ	σωμάτων ποιήσεις οἱ λόγοι, ἐν
[6, 3, 19]	ἐξαρίθμησις κατὰ γένος, ἀλλὰ δεῖ	καὶ	τὰ λεγόμενα καὶ τὰ σημαίνοντα,
[6, 3, 20]	γένει τῷ ποιῷ. Ἐντεῦθεν γὰρ	καὶ	τὰ μὲν ἄμεσα τῶν ἐναντίων,
[6, 3, 9]	δὲ βαρέα, τὰ δὲ μεταξύ,	καὶ	τὰ μὲν ἑστάναι ἐν μέσῳ,
[6, 3, 2]	μὲν τοιά, τὰ δὲ τοιά·	καὶ	τὰ μὲν σώματα εἰς ἕν,
[6, 3, 8]	καὶ εἶδος πῦρ καὶ γῆ	καὶ	τὰ μεταξύ, τὰ δὲ σύνθετα
[6, 3, 28]	ἀρχὴ ἢ στοιχεῖον. Ἔστι δὲ	καὶ	τὰ πρός τι διαιρεῖν, ὥσπερ
[6, 3, 19]	ἀλλὰ δεῖ καὶ τὰ λεγόμενα	καὶ	τὰ σημαίνοντα, τίνος ἕκαστον γένους
[6, 3, 10]	ποιεῖν καὶ κατὰ τὰ χρώματα	καὶ	τὰ σχήματα. Ἐπεὶ γὰρ περὶ
[6, 3, 14]	τετράγωνον ἢ πολύπλευρον ἢ ἑξάπλευρον,	καὶ	τὰ σχήματα πάντα ἐν τῷ
[6, 3, 10]	ποιότητας αὐτῶν διαίρεσις, θερμότης, ψυχρότης	καὶ	τὰ τοιαῦτα. Εἰ δέ τις
[6, 3, 19]	προσλαμβάνειν προσήκει. Τὸ δὲ καλῶς»	καὶ	τὰ τοιαῦτα εἰς μίαν νόησιν
[6, 3, 9]	φυτὰ κατὰ τὰς μορφὰς διαιροῦντα	καὶ	τὰ τῶν ζῴων σώματα· ἢ
[6, 3, 9]	ὀργανικὰ δὲ τὰ τῶν φυτῶν	καὶ	τὰ τῶν ζῴων σώματα κατὰ
[6, 3, 17]	μὲν χρώματα, ἀκοαῖς δὲ φωνάς,	καὶ	ταῖς ἄλλαις αἰσθήσεσι· φωνὰς δέ,
[6, 3, 17]	περὶ τὴν οὐσίαν ποιότησι διαιρούμεθα	καὶ	τὰς ἐνεργείας καὶ τὰς πράξεις
[6, 3, 20]	πλάτος ἔχει τούτων ἑκάστη αὐτῶν,	καὶ	τὰς ἕξεις αὐτὰς δοτέον· ἐκεῖ
[6, 3, 9]	τοὺς τόπους καὶ τὰς μορφὰς	καὶ	τὰς μίξεις, οἷον πύρινα ἢ
[6, 3, 9]	διαφορὰς αὐτῶν κατὰ τοὺς τόπους	καὶ	τὰς μορφὰς καὶ τὰς μίξεις,
[6, 3, 16]	τῷ ποιῷ τακτέον. Καὶ δὴ	καὶ	τὰς πρακτικὰς ἀρετὰς οὐδὲν κωλύει
[6, 3, 17]	ποιότησι διαιρούμεθα καὶ τὰς ἐνεργείας	καὶ	τὰς πράξεις καλὰς ἢ αἰσχρὰς
[6, 3, 16]	δὲ ἐν τοῖς ἐκεῖ. Ἐπεὶ	καὶ	τὰς τέχνας λόγους οὔσας ἀπορήσειεν
[6, 3, 3]	τι, ποσόν, ποιόν, κίνησις. Ἢ	καὶ	ταῦτα εἰς τὰ πρός τι·
[6, 3, 2]	ἢ παρακολουθοῦντα, διαιροῦντας ἀπ´ ἀλλήλων	καὶ	ταῦτα. Ἢ τὸ μὲν ὕλην,
[6, 3, 13]	σχήματα, σφαῖραν, {εἰς} εὐθυγράμμους πλευράς,	καὶ	ταῦτα πάλιν, οἷα οἱ γεωμέτραι
[6, 3, 25]	ἀμφισβητεῖ, πρῶτον μὲν τὰς χρόας	καὶ	τάχα τὰς ποιότητας ἀναιρεῖ ἢ
[6, 3, 2]	τὸ εἶδος, οἷον ζωήν τινα	καὶ	τελείωσιν τῆς ὕλης, τῆς δὲ
[6, 3, 15]	ἴσα μὲν λέγομεν καὶ τρίγωνα	καὶ	τετράγωνα καὶ ἐπὶ πάντων σχημάτων,
[6, 3, 5]	τὴν οὐσίαν τὴν τοιαύτην ἐφαρμοττόντων	καὶ	τῇ ὕλῃ καὶ τῷ εἴδει
[6, 3, 10]	ὂν τὸ ὅλον τοῦτο· ἐπεὶ	καὶ	τὴν δοκοῦσαν ὑπόστασιν αὐτῆς σύνοδον
[6, 3, 18]	ἡδονάς, τὴν δὲ περὶ ὀργάς,	καὶ	τὴν μὲν περὶ καρποῦ κομιδήν,
[6, 3, 27]	εἶναι, εἴδη στάσεως τὴν ὑγίειαν	καὶ	τὴν νόσον εἶναι φήσει· ὅπερ
[6, 3, 21]	τὸ δὲ τῆς κινήσεως ἔχει	καὶ	τὴν οὐκ ἐκ τοῦ οἰκείου
[6, 3, 14]	οὐ ποσὸν μόνον, τί κωλύει	καὶ	τὴν πεπερασμένην μὴ ποσὸν μόνον
[6, 3, 12]	κίνησιν οὖν ὅλως ἀνακτέον, ὥσπερ	καὶ	τὴν πρᾶξιν. ~Τὸ μὲν οὖν
[6, 3, 14]	τὸ τρίγωνον, τί οὖν κωλύει	καὶ	τὴν σφαῖραν ποιὸν λέγειν; Εἰ
[6, 3, 23]	ἐξ ὧν καὶ δι´ ὧν	καὶ	τὴν τῆς κινήσεως ἰδιότητα ποιὰν
[6, 3, 21]	πηχυαῖον παραβολῇ τὴν γένεσιν λαβὸν	καὶ	τὴν ὑπόστασιν οὐδὲν νοούμενον πρὸ
[6, 3, 16]	λευκὸν ἐν τούτοις. Τί οὖν;	καὶ	τὴν ψυχὴν τὴν τοιαύτην, ἐν
[6, 3, 25]	τὸ γινόμενον ἂν εἴη, ὥσπερ	καὶ	τῆς αὔξης ἄν τις εὕροι
[6, 3, 4]	οὖν ταὐτὸν ἐν τοῖς τρισί,	καὶ	τί ἔσται, ὃ ταῦτα ποιεῖ
[6, 3, 2]	Πῶς δὲ γένος ἡ ὕλη	καὶ	τίνων; Τίς γὰρ διαφορὰ ὕλης;
[6, 3, 4]	ὁμοῦ ὑποκείμενα ἄλλῳ— οἷον ἄνθρωπος	καὶ	τὶς ἄνθρωπος ὑπόκεινται τοῖς πάθεσι
[6, 3, 9]	ποιῷ τὶ λευκὸν» καὶ λευκὸν»	καὶ	τὶς γραμματικὴ» καὶ γραμματική» Ἔπειτα
[6, 3, 6]	καὶ τῶν τοιούτων {τὸ ἔστι}	καὶ	τίς ἡ διαφορὰ τούτου τοῦ
[6, 3, 15]	λεγομένη οὐκ ἀναιρεῖ τὸ ὅμοιον	καὶ	τὸ ἀνόμοιον εἶναι ἐν τῷ
[6, 3, 24]	ἡ δὲ βαρύτης. Ἀλλὰ κοινὸν	καὶ	τὸ αὐτὸ τὸ εἰς τὸν
[6, 3, 25]	καὶ διεστῶτα. Ἔπειτα τὸ μανθάνειν	καὶ	τὸ διδάσκεσθαι πῶς συγκρίσεις; ~Ἐπισκεπτέον
[6, 3, 4]	καὶ μέλαν ἄλλου τοῦ λελευκωμένου,	καὶ	τὸ διπλάσιον δὲ ἑτέρου— λέγω
[6, 3, 11]	τι· πρὸς γὰρ ἕτερον, ὥσπερ	καὶ	τὸ διπλάσιον. Διὰ τί οὖν
[6, 3, 7]	ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἡ ὕλη	καὶ	τὸ εἶδος· διαφορὰ γὰρ καὶ
[6, 3, 4]	ἄλλοις ὑποβάθρα καὶ ἕδρα, ὥστε	καὶ	τὸ εἶδος μετὰ τῆς ὕλης
[6, 3, 4]	θατέρῳ, ἀλλ´ ἄμφω ἡ ὕλη	καὶ	τὸ εἶδος ὁμοῦ ὑποκείμενα ἄλλῳ—
[6, 3, 9]	τῇ φύσει τὸ γενικώτερον, ὥστε	καὶ	τὸ εἶδος τοῦ ἀτόμου· τὸ
[6, 3, 6]	τοῦτο· τὸ δ´ ἔστι» τοῦτο	καὶ	τὸ εἶναι» οὐκ ἂν ὁρῷτο.
[6, 3, 11]	πρός τι, ἀλλὰ τὸ μεῖζον	καὶ	τὸ ἔλαττον τῶν πρός τι·
[6, 3, 8]	αἰσθήσει μᾶλλον ἢ λόγῳ λαμβάνειν,	καὶ	τὸ ἐξ ὧν σύγκειται μὴ
[6, 3, 2]	οὖσαν. Τό τε ταὐτὸν ἐκεῖ	καὶ	τὸ ἕτερον ἑνὸς τοῦ αὐτοῦ
[6, 3, 22]	πρὸς ἄλλο τὴν ἀγωγὴν ἔχειν,	καὶ	τὸ ἕτερον οὐκ ἐν τῷ
[6, 3, 11]	μείζων. Ἔπειτα διὰ τί οὐ	καὶ	τὸ καλὸν λέγοιτο ἂν τῶν
[6, 3, 16]	Ἀλλ´ οὖν ἐνέργειαι αἰσθηταί· ἐπεὶ	καὶ	τὸ καλὸν τὸ ἐν σώματι
[6, 3, 24]	ἄνω φέρεσθαι τῷ κάτω ἐναντίον,	καὶ	τὸ κύκλῳ τοῦ ἐπ´ εὐθείας
[6, 3, 16]	ποιόν· ἐπεὶ καὶ τὸ μέλαν	καὶ	τὸ λευκὸν ἄλλο. Ἀλλὰ τὸ
[6, 3, 16]	καὶ πολὺ μᾶλλον τὸ μέλαν	καὶ	τὸ λευκὸν ἐν τούτοις. Τί
[6, 3, 6]	εἴποι τις τὸν Σωκράτη λευκὸν	καὶ	τὸ λευκὸν Σωκράτη· ἐν γὰρ
[6, 3, 11]	γάρ τινι μέγα τὸ μέγα,	καὶ	τὸ μέγεθος δὲ οὐ τῶν
[6, 3, 16]	ὥστε καὶ τὸ ποιόν· ἐπεὶ	καὶ	τὸ μέλαν καὶ τὸ λευκὸν
[6, 3, 17]	λέγοι. Τίνι οὖν τὸ λευκὸν	καὶ	τὸ μέλαν; Τίνι δὲ τὰ
[6, 3, 20]	ἐστί τις ἄλλη ἐναντία· ἐπεὶ	καὶ	τὸ μέσον τοῖς ἄκροις δοκεῖ
[6, 3, 20]	συγχωροῖ ταῦτα· τὸ δὲ λευκὸν	καὶ	τὸ ξανθὸν καὶ ὁτιοῦν πρὸς
[6, 3, 16]	χαρακτῆρα δὲ καὶ τὸ τοιόνδε»	{καὶ	τὸ οἷον} καὶ τὸ ὁποῖον»
[6, 3, 15]	τὸ ἴσον καὶ ἄνισον, ἀνεῖλε	καὶ	τὸ ὅμοιον κατηγορεῖν τινων· ἀλλ´
[6, 3, 7]	ἕξει ἡ ὕλη τὸ εἶναι	καὶ	τὸ ὂν ἀπαιτήσομεν. Ὅτι δὲ
[6, 3, 16]	τὸ τοιόνδε» {καὶ τὸ οἷον}	καὶ	τὸ ὁποῖον» δηλοῦντα, οἷον καλὸν
[6, 3, 5]	ἐκεῖνα. Καὶ τὸ ὑποκείμενον ἄλλως,	καὶ	τὸ πάσχειν εἰ ἐκεῖ ἀμφισβητεῖται,
[6, 3, 28]	~Εἴρηται δ´ ὅτι τὸ ποιεῖν	καὶ	τὸ πάσχειν κινήσεις λεκτέον, καὶ
[6, 3, 25]	σύγκρισις, πρόσοδον ἑτέρου πρὸς ἕτερον	καὶ	τὸ πελάζειν, καὶ αὖ ἀποχώρησιν
[6, 3, 17]	αὐτῶν οἰκείαις, πῶς ἄν τις	καὶ	τὸ ποιὸν διέλοι κατ´ εἴδη,
[6, 3, 21]	ἐφ´ αὑτῆς· οὕτω γὰρ ἂν	καὶ	τὸ ποιὸν ἐν τῷ πρός
[6, 3, 16]	καλὸν τὸ τῇδε κἀκεῖ, ὥστε	καὶ	τὸ ποιόν· ἐπεὶ καὶ τὸ
[6, 3, 6]	Ἀλλὰ καὶ τὸ ποσὸν ἔστι,	καὶ	τὸ ποιὸν ἔστιν. Ἡμεῖς δὴ
[6, 3, 17]	τὰς εἴδη ποιούσας ἢ οὐδαμοῦ—	καὶ	τὸ ποσὸν δὲ ποιότησι ταῖς
[6, 3, 6]	τίνι δή; τῷ εἶναι. Ἀλλὰ	καὶ	τὸ ποσὸν ἔστι, καὶ τὸ
[6, 3, 21]	ἑτέρου ᾖ, ὡς τὸ ποιὸν	καὶ	τὸ ποσὸν καὶ ἡ οὐσία;
[6, 3, 21]	ἡ ποιότης καὶ ἔν τινι·	καὶ	τὸ ποσὸν ὡσαύτως. Εἰ δ´
[6, 3, 28]	ὅτι σύνεισιν ἄμφω καὶ ἅμα·	καὶ	τὸ πρός τι δέ, ὅταν
[6, 3, 12]	οὖν, ὅταν τὸ ἓν προέλθῃ	καὶ	τὸ σημεῖον. Ἀλλ´ ἐὰν μὲν
[6, 3, 4]	δὲ τὸ εἶδος τοῖς πάθεσι	καὶ	τὸ συναμφότερον. Ἢ οὔτε ἡ
[6, 3, 2]	οὐκ ἔκστασιν κατὰ τὴν στάσιν,	καὶ	τὸ ταὐτὸν καὶ θάτερον οὔσης
[6, 3, 14]	ὅτι τὸ τρίγωνον λέγομεν ποιὸν	καὶ	τὸ τετράγωνον, ἐν ποιῷ θησόμεθα,
[6, 3, 16]	οὐδὲ κίνησιν» σημαίνοντα, χαρακτῆρα δὲ	καὶ	τὸ τοιόνδε» {καὶ τὸ οἷον}
[6, 3, 6]	οὖν; τὸ πῦρ οὐκ οὐσία	καὶ	τὸ ὕδωρ; Οὐσία οὖν ἑκάτερον,
[6, 3, 8]	ὅτι ἀληθῶς ἦν· ὡδὶ δὲ	καὶ	τὸ ὑποβεβλημένον ἄγονον καὶ οὐχ
[6, 3, 4]	οὐχ ἑτέρου λεγόμενον. Κοινὸν δὲ	καὶ	τὸ ὑποκείμενον ἐπί τε τῆς
[6, 3, 13]	οὕτω λαμβανομένοις κατὰ τὸ πρότερον	καὶ	τὸ ὕστερον κοινόν τι ἐπ´
[6, 3, 8]	ἐπὶ σκιᾷ αὐτῇ οὔσῃ ζωγραφία	καὶ	τὸ φαίνεσθαι. ~Καὶ περὶ μὲν
[6, 3, 23]	κινήσεως ἰδιότητα ποιὰν τὴν κίνησιν	καὶ	τοιάνδε εἶναι ἐν τοῖς τοιούτοις.
[6, 3, 8]	οὐσία, συμπληροῦν ἕνα ὄγκον τοσόνδε	καὶ	τοιόνδε, ἀλλαχοῦ δὲ μὴ συμπληροῦν
[6, 3, 14]	τὸ αὐτό· καθὸ μὲν μέγεθος	καὶ	τοιόνδε μέγεθος, ἐν τῷ ποσῷ,
[6, 3, 17]	τέχνας ἕξομεν τοῖς λόγοις αὐτῶν	καὶ	τοῖς θεωρήμασι, τὰς δὲ ἐπὶ
[6, 3, 15]	ἐν τῷ λόγῳ μιμήματα εἶναι·	καὶ	τὸν λόγον δὲ τοῦτον πρὸς
[6, 3, 4]	δὲ ἄλλου τοῦ ἐν ᾧ,	καὶ	τόπος δὲ πέρας ἄλλου, καὶ
[6, 3, 3]	χρόνου περιττὸν τὸ ἐν χρόνῳ	καὶ	τόπῳ, ὥστε εἶναι πέντε, ὡς
[6, 3, 22]	δὲ πᾶσι τὸ ἐκ δυνάμεως	καὶ	τοῦ δυνατοῦ εἰς ἐνέργειαν πρόοδον
[6, 3, 4]	ὑποκείμενον ἐπί τε τῆς ὕλης	καὶ	τοῦ εἴδους καὶ τοῦ συναμφοτέρου·
[6, 3, 6]	ἡ διαφορὰ τούτου τοῦ ἔστι»	καὶ	τοῦ ἐπὶ τῶν ἄλλων; Ἢ
[6, 3, 16]	ποιῷ· ἄνευ δὲ τοῦ πάθους	καὶ	τοῦ λόγου νοουμένην τῷ ὅθεν
[6, 3, 15]	τοῦ γένους, τοῦ τε ποσοῦ	καὶ	τοῦ ποιοῦ. Ἢ λεκτέον, τὸ
[6, 3, 3]	στοιχεῖον δὲ ἓν τούτῳ δυναμένου	καὶ	τοῦ στοιχείου γένους εἶναι. Τὸ
[6, 3, 4]	τῆς ὕλης καὶ τοῦ εἴδους	καὶ	τοῦ συναμφοτέρου· ἀλλὰ ἄλλως μὲν
[6, 3, 19]	δὲ ποιότητι συντακτέον, ὥσπερ ἐδόκει,	καὶ	τοὺς κατ´ αὐτὰς ποιούς, καθόσον
[6, 3, 20]	λευκοῦ μᾶλλον ἢ τὸ μέλαν·	καὶ	τοῦτο παρὰ τῆς ὄψεως μηνύεται,
[6, 3, 3]	οὐκ οὐσίας· εἰ δὲ κἀκεῖνα	καὶ	τοῦτο, τί τὸ κοινὸν σκεπτέον.
[6, 3, 6]	λευκὸν ἐν αὐτῷ. Ἀλλ´ ἐπεὶ	καὶ	τοῦτο τὸ ὂν τὸ ἐν
[6, 3, 11]	δὲ τόπον σώματος περιεκτικόν, ὡς	καὶ	τοῦτον ἐν σχέσει καὶ τῷ
[6, 3, 17]	δὲ δι´ ἁφῆς, γεύσεως, ὀσφρήσεως·	καὶ	τούτων εἴ τινες διαφοραί, ὄψεσι
[6, 3, 13]	χωρίζει ὁ λόγος, οὐδὲν κωλύει	καὶ	τούτων τὰς αὐτὰς νοεῖν διαφοράς.
[6, 3, 15]	ἐπισημαντέον, ὅτι ἴσα μὲν λέγομεν	καὶ	τρίγωνα καὶ τετράγωνα καὶ ἐπὶ
[6, 3, 13]	οὐδ´ ἐπὶ πρώτης καὶ δευτέρας	καὶ	τρίτης αὔξης κοινόν τι ἔσται.
[6, 3, 2]	πῶς ἂν ἐν ἑνὶ τάττοιτο	καὶ	τῷ αὐτῷ μετὰ τοῦ συνθέτου;
[6, 3, 5]	τοιαύτην ἐφαρμοττόντων καὶ τῇ ὕλῃ	καὶ	τῷ εἴδει καὶ τῷ συναμφοτέρῳ
[6, 3, 7]	ἐπίσης τὸ εἶναι τῇ ὕλῃ	καὶ	τῷ εἴδει καὶ τῷ συναμφοτέρῳ,
[6, 3, 13]	διωρισμένου κεχωρίσθαι καλῶς τῷ κοινῷ	καὶ	τῷ ἰδίῳ ὅρῳ εἴρηται· τὸ
[6, 3, 26]	καὶ πάλιν ταύτας τῇ πεζῇ	καὶ	τῷ νεῖν καὶ πτήσει. Ἢ
[6, 3, 11]	χρόνον τῷ μέτρον κινήσεως εἶναι	καὶ	τῷ πρός τι δοτέον αὐτόν,
[6, 3, 11]	ὡς καὶ τοῦτον ἐν σχέσει	καὶ	τῷ πρός τι κεῖσθαι· ἐπεὶ
[6, 3, 7]	τῇ ὕλῃ καὶ τῷ εἴδει	καὶ	τῷ συναμφοτέρῳ, κοινὸν μὲν οὐκ
[6, 3, 5]	τῇ ὕλῃ καὶ τῷ εἴδει	καὶ	τῷ συναμφοτέρῳ τῶν εἰρημένων. ~Εἰ
[6, 3, 16]	Ἀλλὰ τὸ ἐν τῷ σπέρματι	καὶ	τῷ τοιούτῳ λόγῳ πότερα τὸ
[6, 3, 26]	τῷ νεῖν καὶ πτήσει. Ἢ	καὶ	τῷ φύσει γε καὶ παρὰ
[6, 3, 8]	περὶ αὐτὴν ἔχει τὸ ὂν	καὶ	τῶν ἄλλων ἐξ αὐτῆς γινομένων,
[6, 3, 9]	σχόντα. Εἶτα εἴδη γῆς λαμβάνειν	καὶ	τῶν ἄλλων στοιχείων, καὶ ἐπὶ
[6, 3, 17]	τὰ χρώματα ὅλως; Ἀπὸ χυμῶν	καὶ	τῶν ἁπτικῶν ποιοτήτων; Εἰ δὲ
[6, 3, 8]	λίθου καὶ γῆς καὶ ὕδατος	καὶ	τῶν ἐκ τούτων φυτῶν, ᾗ
[6, 3, 7]	δὲ οὖσαν ὕστερον πολλῶν εἶναι	καὶ	τῶν ἐκεῖ πάντων οὐδὲν κωλύει
[6, 3, 22]	ἀλλοιώσεως καὶ αὐξήσεως καὶ γενέσεως	καὶ	τῶν ἐναντίων τούτοις ἔτι τε
[6, 3, 4]	πάθεσι καὶ προϋπάρχουσι τῶν ἐνεργειῶν	καὶ	τῶν παρακολουθούντων— καὶ ἀφ´ ἧς
[6, 3, 6]	ἔστιν» ἐπὶ πυρὸς καὶ γῆς	καὶ	τῶν τοιούτων {τὸ ἔστι} καὶ
[6, 3, 23]	ἀλλ´ ἡ ἐν τῷ πορευομένῳ·	καὶ	ὑγίανσις δὲ κατὰ τὰ αὐτά,
[6, 3, 10]	ξηρῷ, καὶ ξηρῷ καὶ ψυχρῷ,	καὶ	ὑγρῷ καὶ ψυχρῷ, ἢ ὅπως
[6, 3, 8]	κοινὸν ἐπὶ λίθου καὶ γῆς	καὶ	ὕδατος καὶ τῶν ἐκ τούτων
[6, 3, 25]	ταὐτὸν τῷ διακέκριται» Καὶ οἴνου	καὶ	ὕδατος μιγνυμένων ἄλλο ἢ πρότερον
[6, 3, 8]	αἰσθητὴ οὐσία συμφόρησίς τις ποιοτήτων	καὶ	ὕλης, καὶ ὁμοῦ μὲν πάντα
[6, 3, 24]	διαφορά, οἷον τὸ ὑπὲρ κεφαλῆς	καὶ	ὑπὸ πόδας ῥίπτειν; Καὶ γὰρ
[6, 3, 12]	καὶ λόγῳ συμβαίνει ποσοῖς εἶναι	καὶ	ὑποκεῖσθαι τῷ ποσῷ· φωνὴ γὰρ
[6, 3, 15]	αὐτοῦ ἡ ἐν γραφῇ χρώματα	καὶ	φάρμακα ὄντα Σωκράτης λέγοιτο· οὕτως
[6, 3, 27]	ὑποκείμενον καὶ μυρία ἐργαζόμενον αὐτὸ	καὶ	φθεῖρον, ἡ δὲ ἠρεμία ἑκάστου
[6, 3, 25]	εἰρημένων, γενέσεως καὶ φθορᾶς, αὔξης	καὶ	φθίσεως, τοπικῆς μεταβολῆς, ἀλλοιώσεως, ἢ
[6, 3, 25]	ἕτεραι κινήσεις τῶν εἰρημένων, γενέσεως	καὶ	φθορᾶς, αὔξης καὶ φθίσεως, τοπικῆς
[6, 3, 1]	ἐνταῦθα λεγομένης σύνταξιν, ἀφοριστέον, εἰ	καὶ	χαλεπῶς, ὅμως μὴν τῆς ἐνταῦθα
[6, 3, 11]	ποσὰ μόνον λεκτέον, τόπον δὲ	καὶ	χρόνον μὴ κατὰ τὸ ποσὸν
[6, 3, 4]	καὶ τόπος δὲ πέρας ἄλλου,	καὶ	χρόνος μέτρον ἄλλου. Πῦρ δὲ
[6, 3, 3]	τὰ δὲ παρακολουθήματα ὡς τόπος	καὶ	χρόνος, ὁ μὲν τῶν συνθέτων,
[6, 3, 3]	αὐτὰ ἐν ἐκείνοις ὡς τόπος	καὶ	χρόνος, τὰ δὲ ἐνεργήματα αὐτῶν
[6, 3, 3]	τόπος, χρόνος. Ἢ λειφθέντος τόπου	καὶ	χρόνου περιττὸν τὸ ἐν χρόνῳ
[6, 3, 18]	χρόαι καὶ αἱ〉 περὶ ἁφὴν	καὶ	χυμοὺς γένοιντο ἂν διαφοραὶ ἑτέρων
[6, 3, 2]	τὸ δὲ εἶδος ἐπ´ αὐτῇ,	καὶ	χωρὶς ἑκάτερον ὡς γένος ἢ
[6, 3, 16]	αἰσθητοῖς καὶ αἰσθήσει χρωμένας, εἰ	καὶ	ψυχῆς εἰσι διαθέσεις, ἐπειδὴ κάτω
[6, 3, 22]	ὁμώνυμον δεῖ λέγειν ταῖς νοῦ	καὶ	ψυχῆς κινήσεσιν. Ὅτι δὲ γένος
[6, 3, 10]	ξηρῷ καὶ ψυχρῷ, καὶ ὑγρῷ	καὶ	ψυχρῷ, ἢ ὅπως βούλεται τὸν
[6, 3, 10]	θερμῷ καὶ ξηρῷ, καὶ ξηρῷ	καὶ	ψυχρῷ, καὶ ὑγρῷ καὶ ψυχρῷ,
[6, 3, 23]	σείουσα καὶ ἐλαύνουσα καὶ ἐγείρουσα	καὶ	ὠθοῦσα τὰ μεταλαβόντα αὐτῆς, ὥστε
[6, 3, 1]	μὲν τῆς οὐσίας ὅπῃ δοκεῖ,	καὶ	ὡς συμφώνως ἂν ἔχοι πρὸς