Ennéade, livre, chap. |
[6, 3, 18] |
εἴποι;
Ἀλλὰ
γάρ,
ὅτι
ἕτερα,
|
ἡ |
αἴσθησις
ἢ
ὁ
νοῦς
ἐρεῖ, |
[6, 3, 8] |
εἴρηται,
ὑπάρχει
ταύτῃ.
Ἀλλ´
εἰ
|
ἡ |
αἰσθητὴ
οὐσία
οὐκ
ἄνευ
μεγέθους |
[6, 3, 8] |
Ἢ
ὕλη.
Ἀλλὰ
ἆρά
γε
|
ἡ |
αἰσθητὴ
οὐσία
συμφόρησίς
τις
ποιοτήτων |
[6, 3, 21] |
τι
ἂν
εἴη
κινήσεως
μᾶλλον
|
ἡ |
ἀλλοίωσις
ἐκστατική
τις
οὖσα
κίνησις. |
[6, 3, 16] |
ἐν
τούτῳ
τῷ
ποιῷ
καὶ
|
ἡ |
ἀρετή,
εἰ
ἐν
τοῖς
τῇδε |
[6, 3, 22] |
κοινόν
τι
ἡ
κίνησις
καὶ
|
ἡ |
αὐτὴ
ἐπ´
ἀμφοῖν,
τοῖς
δὲ |
[6, 3, 23] |
παρὰ
τοῦ
ἀλλοιουμένου,
ὅτι
μὴ
|
ἡ |
αὐτὴ
ποιότης.
Ἐν
τίνι
οὖν |
[6, 3, 21] |
καὶ
ἡ
κιθάρισις,
ἢ
ὅλως
|
ἡ |
ἀφ´
ἕξεως
κίνησις.
Ὥστε
εἶδός |
[6, 3, 23] |
νομίζειν·
οὐ
γὰρ
οἱ
πόδες
|
ἡ |
βάδισις,
ἀλλ´
ἡ
περὶ
τοὺς |
[6, 3, 8] |
ἡ
ὕλη
οὐδὲ
τὸ
εἶδος·
|
ἡ |
γὰρ
αἰσθητὴ
οὐσία
ἔχει
ταῦτα· |
[6, 3, 21] |
ἂν
μεταβολὴ
δηλονότι
ἂν
εἴη
|
ἡ |
γένεσις.
Εἰ
δ´
ὅτι
ἡ |
[6, 3, 21] |
Διὰ
τί
οὖν
οὐ
κίνησις
|
ἡ |
γένεσις;
Εἰ
μὲν
γάρ,
ὅτι |
[6, 3, 21] |
ἡ
γένεσις.
Εἰ
δ´
ὅτι
|
ἡ |
γένεσίς
ἐστιν
οὐδὲν
ἄλλο
ἢ |
[6, 3, 21] |
ἀλλοιοῦσθαι
παθητικῶς
τὸ
γίνεσθαι
καὶ
|
ἡ |
γένεσις,
οἷον
θερμαίνεσθαι
ἢ
λευκαίνεσθαι— |
[6, 3, 23] |
ἀφαίρεσιν
παθεῖν
μειουμένου·
καὶ
ὅταν
|
ἡ |
γεννῶσα
φύσις
ἐνεργῇ,
γένεσις,
ὅταν |
[6, 3, 18] |
ἴσως
λέγει
παχύ,
ἀλλ´
ᾧ
|
ἡ |
γλυκύτης·
καὶ
ἐπὶ
τοῦ
αὐστηροῦ |
[6, 3, 9] |
γραμματική»
Ἔπειτα
τί
ἔλαττον
ἔχει
|
ἡ |
γραμματικὴ
πρὸς
τινὰ
γραμματικὴν
καὶ |
[6, 3, 9] |
πρὸς
τινὰ
ἐπιστήμην;
Οὐ
γὰρ
|
ἡ |
γραμματικὴ
ὕστερον
τῆς
τινος
γραμματικῆς, |
[6, 3, 14] |
τετράπλευρον
τέσσαρες
οὑτωσί·
καὶ
γὰρ
|
ἡ |
γραμμὴ
ἡ
εὐθεῖα
οὑτωσὶ
καὶ |
[6, 3, 7] |
καὶ
μᾶλλον
ἐκ
τοῦ
ὄντος,
|
ἡ |
δ´
ἄλογος
παντελῶς,
σκιὰ
λόγου |
[6, 3, 24] |
εἰ
ἡ
μὲν
κουφότης
εἴη,
|
ἡ |
δὲ
βαρύτης.
Ἀλλὰ
κοινὸν
καὶ |
[6, 3, 7] |
ζωῆς
ἡ
μέν
τις
ἀμυδρά,
|
ἡ |
δὲ
ἐναργεστέρα,
καὶ
εἰκόνων
ἡ |
[6, 3, 7] |
εἰκόνων
ἡ
μέν
τις
ὑποτύπωσις,
|
ἡ |
δὲ
ἐξεργασία
μᾶλλον.
Εἰ
δὲ |
[6, 3, 27] |
μυρία
ἐργαζόμενον
αὐτὸ
καὶ
φθεῖρον,
|
ἡ |
δὲ
ἠρεμία
ἑκάστου
οὐδέν
ἐστι |
[6, 3, 18] |
ἡ
μὲν
γὰρ
ἕξις
τοιάδε,
|
ἡ |
δὲ
τοιάδε·
ὥστε
ποιοτήτων
οὐσῶν |
[6, 3, 23] |
γένεσις,
ὅταν
δὲ
αὕτη
ἀδυνατῇ,
|
ἡ |
δὲ
φθείρειν
δυναμένη
ἐπικρατῇ,
φθορά, |
[6, 3, 1] |
ψυχή—
ζῷον
γὰρ
τὸ
πᾶν—
|
ἡ |
δὲ
ψυχῆς
φύσις
ἐν
ἐκείνῳ |
[6, 3, 2] |
εἰ
καὶ
μὴ
κατὰ
ταὐτὰ
|
ἡ |
διαίρεσις,
λέγοιμεν
ἂν
ἀντὶ
μὲν |
[6, 3, 17] |
ταῦτα,
οὐκ
ἐν
τοῖς
ὑποκειμένοις
|
ἡ |
διαφορά.
Ἀλλὰ
τὰ
κατὰ
τὴν |
[6, 3, 15] |
ὅταν
μόνου
ἐκείνου
ᾖ
διαφορὰ
|
ἡ |
διαφορά.
Εἰ
δ´
ἐν
ἄλλῳ |
[6, 3, 24] |
τοῦ
ἐπ´
εὐθείας
διοίσει,
πῶς
|
ἡ |
διαφορά,
οἷον
τὸ
ὑπὲρ
κεφαλῆς |
[6, 3, 6] |
τοιούτων
{τὸ
ἔστι}
καὶ
τίς
|
ἡ |
διαφορὰ
τούτου
τοῦ
ἔστι»
καὶ |
[6, 3, 13] |
ἡ
μονὰς
τὴν
δυάδα,
οὐδ´
|
ἡ |
δυὰς
τὴν
τριάδα,
ἀλλὰ
τὸ |
[6, 3, 24] |
ὑπὸ
πόδας
ῥίπτειν;
Καὶ
γὰρ
|
ἡ |
δύναμις
ἡ
ὠστικὴ
μία·
εἰ |
[6, 3, 23] |
εἰς
ἄλλο.
Ὅταν
μὲν
οὖν
|
ἡ |
δύναμις
τοῦ
κινεῖν
βαδιστικὴ
ᾖ, |
[6, 3, 23] |
δὲ
θερμαντική,
ἐθέρμανε·
καὶ
ὅταν
|
ἡ |
δύναμις
ὕλην
λαβοῦσα
εἰς
φύσιν |
[6, 3, 15] |
ὄντος
τοῦ
Σωκράτους
τοῦ
ὁρωμένου
|
ἡ |
εἰκὼν
αὐτοῦ
ἡ
ἐν
γραφῇ |
[6, 3, 22] |
ἡ
κίνησις,
ὡς
τύπῳ
εἰπεῖν,
|
ἡ |
ἐκ
δυνάμεως
ὁδὸς
εἰς
ἐκεῖνο, |
[6, 3, 15] |
τοῦ
ὁρωμένου
ἡ
εἰκὼν
αὐτοῦ
|
ἡ |
ἐν
γραφῇ
χρώματα
καὶ
φάρμακα |
[6, 3, 9] |
ἀλλὰ
μᾶλλον
οὔσης
γραμματικῆς
καὶ
|
ἡ |
ἐν
σοί·
ἐπεὶ
καὶ
ἡ |
[6, 3, 9] |
ἡ
ἐν
σοί·
ἐπεὶ
καὶ
|
ἡ |
ἐν
σοί
τίς
ἐστι
τῷ |
[6, 3, 23] |
φθείρειν
δυναμένη
ἐπικρατῇ,
φθορά,
οὐχ
|
ἡ |
ἐν
τῷ
ἤδη
γεγονότι,
ἀλλ´ |
[6, 3, 23] |
ἐν
τῷ
ἤδη
γεγονότι,
ἀλλ´
|
ἡ |
ἐν
τῷ
πορευομένῳ·
καὶ
ὑγίανσις |
[6, 3, 20] |
εἶναι
μεταξὺ
αὐτῶν,
ἀλλὰ
τούτῳ
|
ἡ |
ἐναντιότης.
Ὑγιείᾳ
γοῦν
καὶ
νόσῳ |
[6, 3, 19] |
Εἰ
δὲ
μὴ
μόνον
πραγμάτων
|
ἡ |
ἐξαρίθμησις
κατὰ
γένος,
ἀλλὰ
δεῖ |
[6, 3, 11] |
τὸ
ξύλον,
καὶ
ἡ
πεμπὰς
|
ἡ |
ἐπὶ
τοῖς
ἵπποις—
εἴρηται
πολλάκις, |
[6, 3, 4] |
ἄλλου
ᾗ
πατήρ
ἐστι,
καὶ
|
ἡ |
ἐπιστήμη
δὲ
ἄλλου
τοῦ
ἐν |
[6, 3, 14] |
καὶ
οὐ
σύνθετον
διὰ
τοῦτο
|
ἡ |
εὐθεῖα
ἐξ
εὐθύτητος
καὶ
γραμμῆς· |
[6, 3, 14] |
οὑτωσί·
καὶ
γὰρ
ἡ
γραμμὴ
|
ἡ |
εὐθεῖα
οὑτωσὶ
καὶ
ποσόν.
Εἰ |
[6, 3, 27] |
μὴ
κινεῖται;
Ἀπόφασις
ἄρα
ἔσται
|
ἡ |
ἠρεμία
τοῦ
κινεῖσθαι·
τοῦτο
δὲ |
[6, 3, 22] |
κίνησις;
Ἢ
ὅμοιον,
ὥσπερ
ἂν
|
ἡ |
θέρμανσις
τὰ
μὲν
αὔξῃ
ἡ |
[6, 3, 10] |
ὄργανα
διαιροῦντα.
Οὐκ
ἄτοπος
δὲ
|
ἡ |
κατὰ
τὰς
μορφὰς
διαφορά,
εἴπερ |
[6, 3, 10] |
τὰς
μορφὰς
διαφορά,
εἴπερ
οὐδ´
|
ἡ |
κατὰ
τὰς
ποιότητας
αὐτῶν
διαίρεσις, |
[6, 3, 21] |
τις,
ἀλλ´
ἡ
μάθησις
καὶ
|
ἡ |
κιθάρισις,
ἢ
ὅλως
ἡ
ἀφ´ |
[6, 3, 2] |
ἐνέργεια
καὶ
κίνησις,
ἐνταῦθα
δὲ
|
ἡ |
κίνησις
ἄλλο
καὶ
συμβεβηκός·
τὸ |
[6, 3, 22] |
τι,
ὅταν
πρὸς
τὸ
χεῖρον
|
ἡ |
κίνησις
ἢ
ὅλως
παθητικὴ
ἡ |
[6, 3, 22] |
ἡ
κίνησις
ἢ
ὅλως
παθητικὴ
|
ἡ |
κίνησις;
Ἢ
ὅμοιον,
ὥσπερ
ἂν |
[6, 3, 21] |
αὐτὸν
τρόπον,
ἐπειδή,
κἄν
τινος
|
ἡ |
κίνησις
ᾖ,
ἔστι
τι
πρὸ |
[6, 3, 23] |
τῷ
κινεῖσθαι
γίγνεται.
~Καὶ
ἔστιν
|
ἡ |
κίνησις
ἡ
περὶ
τὰ
αἰσθητὰ |
[6, 3, 27] |
ὅτι,
φήσομεν,
ἥκει
τι
φέρουσα
|
ἡ |
κίνησις
καὶ
ἔστιν
ἄλλο
τι |
[6, 3, 22] |
ἄγῃ,
καὶ
ᾖ
κοινόν
τι
|
ἡ |
κίνησις
καὶ
ἡ
αὐτὴ
ἐπ´ |
[6, 3, 21] |
πρός
τι
ὀρθῶς,
ὅτι
τινὸς
|
ἡ |
κίνησις
καὶ
οὐκ
ἐφ´
αὑτῆς· |
[6, 3, 23] |
αὐτὴ
ποιότης.
Ἐν
τίνι
οὖν
|
ἡ |
κίνησις,
ὅταν
ἄλλο
κινῇ,
καὶ |
[6, 3, 11] |
πρός
τι
κεῖσθαι·
ἐπεὶ
καὶ
|
ἡ |
κίνησις
συνεχὴς
καὶ
οὐκ
ἐν |
[6, 3, 22] |
εἶδος
ἄλλο
ἐπιγίγνεται,
ὃ
εἰργάσατο
|
ἡ |
κίνησις,
τὸ
δὲ
ὡς
ἁπλοῦν |
[6, 3, 26] |
ἀψύχων
κινήσει—
οὐ
γὰρ
ὁμοία
|
ἡ |
κίνησις
τούτων—
καὶ
πάλιν
ταύτας |
[6, 3, 22] |
λέγειν
τὴν
κίνησιν;
Ἔστω
δὴ
|
ἡ |
κίνησις,
ὡς
τύπῳ
εἰπεῖν,
ἡ |
[6, 3, 15] |
αἰσθητῆς
οὐσίας,
καὶ
ὅτι
κινδυνεύει
|
ἡ |
λεγομένη
αὕτη
οὐσία
εἶναι
τοῦτο |
[6, 3, 21] |
μὴ
τοῦτο
βούλεταί
τις,
ἀλλ´
|
ἡ |
μάθησις
καὶ
ἡ
κιθάρισις,
ἢ |
[6, 3, 18] |
ἐρεῖ,
καὶ
οὐ
δώσουσι
λόγον,
|
ἡ |
μὲν
αἴσθησις,
ὅτι
μηδ´
αὐτῆς |
[6, 3, 18] |
ποιότητας.
Ἀρετὴ
γὰρ
καὶ
κακία
|
ἡ |
μὲν
γὰρ
ἕξις
τοιάδε,
ἡ |
[6, 3, 24] |
μάλιστα
εἰ
φυσικῶς
κινοῖτο,
εἰ
|
ἡ |
μὲν
κουφότης
εἴη,
ἡ
δὲ |
[6, 3, 7] |
τῷ
αὐτῶν
εἶναι,
ὡς
ζωῆς
|
ἡ |
μέν
τις
ἀμυδρά,
ἡ
δὲ |
[6, 3, 7] |
ἡ
δὲ
ἐναργεστέρα,
καὶ
εἰκόνων
|
ἡ |
μέν
τις
ὑποτύπωσις,
ἡ
δὲ |
[6, 3, 4] |
ὑποβάθραν
τινὰ
τοῖς
ἄλλοις;
Ἀλλ´
|
ἡ |
μὲν
ὕλη
ὑποβάθρα
καὶ
ἕδρα |
[6, 3, 13] |
ἂν
εἴη·
ἴσως
γὰρ
οὐχ
|
ἡ |
μονὰς
τὴν
δυάδα,
οὐδ´
ἡ |
[6, 3, 15] |
καὶ
ὅμοια
λέγεται
μεγέθη—
καὶ
|
ἡ |
ὁμοιότης
λεγομένη
οὐκ
ἀναιρεῖ
τὸ |
[6, 3, 22] |
ἁπλοῦν
εἶδος
ὂν
τῆς
δυνάμεως,
|
ἡ |
ὄρχησις,
οὐδὲν
ἔχει
μετ´
αὐτὴν |
[6, 3, 7] |
τὸ
ὂν
κατ´
ἀμφοῖν,
οὐδ´
|
ἡ |
οὐσία
γένος
ἔχον
τὴν
ὕλην, |
[6, 3, 21] |
ποιὸν
καὶ
τὸ
ποσὸν
καὶ
|
ἡ |
οὐσία;
Ἢ
πρότερον,
ὅτι
μηδὲν |
[6, 3, 7] |
μὲν
οὐκ
ἂν
ἔτι
εἴη
|
ἡ |
οὐσία
ὡς
γένος.
Ἄλλως
μέντοι |
[6, 3, 22] |
ἡ
θέρμανσις
τὰ
μὲν
αὔξῃ
|
ἡ |
παρὰ
τοῦ
ἡλίου,
τὰ
δ´ |
[6, 3, 11] |
τρίπηχυ
εἶναι
τὸ
ξύλον,
καὶ
|
ἡ |
πεμπὰς
ἡ
ἐπὶ
τοῖς
ἵπποις— |
[6, 3, 23] |
γίγνεται.
~Καὶ
ἔστιν
ἡ
κίνησις
|
ἡ |
περὶ
τὰ
αἰσθητὰ
παρ´
ἄλλου |
[6, 3, 23] |
οἱ
πόδες
ἡ
βάδισις,
ἀλλ´
|
ἡ |
περὶ
τοὺς
πόδας
ἐνέργεια
ἐκ |
[6, 3, 10] |
πρὸς
αἴσθησιν
ἔφαμεν
εἶναι
καὶ
|
ἡ |
πίστις
τοῦ
εἶναι
παρὰ
τῆς |
[6, 3, 25] |
λέγοι,
τὸ
γινόμενον
οὐδέν
ἐστιν
|
ἡ |
ποιότης,
ἀλλὰ
ἐγγὺς
κείμενα
καὶ |
[6, 3, 21] |
τῷ
πρός
τι·
τινὸς
γὰρ
|
ἡ |
ποιότης
καὶ
ἔν
τινι·
καὶ |
[6, 3, 14] |
Ἀλλ´
οὐ
δοκεῖ
τοῦτο,
ἀλλ´
|
ἡ |
πραγματεία
αὕτη
περὶ
μεγέθη.
Αἱ |
[6, 3, 22] |
τὸ
μὲν
προΐῃ
εἰς
ἀνδριάντα,
|
ἡ |
πρόοδος
κίνησις,
τὸ
δ´
ἐν |
[6, 3, 12] |
τὸ
δὲ
μικρόν·
ἐὰν
δ´
|
ἡ |
πρόοδος
προϊοῦσα
μὴ
παύσηται
ταχύ, |
[6, 3, 27] |
δὲ
ὁρᾶν
δεῖ,
τί
ἐστιν
|
ἡ |
στάσις
αὕτη,
καὶ
οὕτως·
ὅταν |
[6, 3, 27] |
πεφυκὸς
κινεῖσθαι,
καθόσον
μὴ
κινεῖται,
|
ἡ |
στάσις
ἐκεῖ,
ἀλλά,
καθὸ
στάσις |
[6, 3, 25] |
Εἰ
μὲν
οὖν
τοῦτ´
ἔχει
|
ἡ |
σύγκρισις,
πρόσοδον
ἑτέρου
πρὸς
ἕτερον |
[6, 3, 10] |
αἰσθήσεως
αὐτοῖς.
Εἰ
δὲ
ἄπειρος
|
ἡ |
σύνθεσις,
κατ´
εἴδη
τῶν
ζῴων |
[6, 3, 4] |
ἄλλου,
οὐδὲ
Σωκράτης,
οὐδ´
ὅλως
|
ἡ |
σύνθετος
οὐσία
οὐδὲ
τὸ
κατὰ |
[6, 3, 21] |
εἶτ´
ἄλλου
ἐστίν,
ἀλλ´
ὃ
|
ἡ |
σχέσις
ἀπογεννᾷ
οὐδενὸς
ὄντος
ἄλλου |
[6, 3, 2] |
τὸ
ἐξ
ἀμφοῖν
εἴη
αὐτὸ
|
ἡ |
σωματικὴ
οὐσία,
ἐκείνων
δὲ
ἑκάτερον |
[6, 3, 21] |
ἐκ
τοῦ
οἰκείου
μετάστασιν,
ὥσπερ
|
ἡ |
τοπικὴ
κίνησις.
Εἰ
δὲ
μὴ |
[6, 3, 25] |
εἰρημένων
ταύτας;
Ἄρξει
μὲν
γὰρ
|
ἡ |
τοπικὴ
κίνησις,
ἕτερον
δὲ
ἐπ´ |
[6, 3, 24] |
ἔοικεν
ὅλως
μία
τις
εἶναι
|
ἡ |
τοπικὴ
τοῖς
ἔξωθεν
τὰς
διαφορὰς |
[6, 3, 25] |
ἂν
καὶ
διακρινομένων
ἐφέποιτο
ἂν
|
ἡ |
τοῦ
τόπου
ἢ
ἅμα
συμβαίνοι |
[6, 3, 27] |
τὴν
στάσιν,
πρὸ
τῆς
στάσεως
|
ἡ |
ὑγίεια
οὐχ
ὑγίεια
ἔσται;
Ἀλλὰ |
[6, 3, 7] |
ἀπαιτήσομεν.
Ὅτι
δὲ
μὴ
πρῶτον
|
ἡ |
ὕλη,
εἴρηται
ἐν
ἄλλοις.
Εἰ |
[6, 3, 2] |
καὶ
εἴδους;
Πῶς
δὲ
γένος
|
ἡ |
ὕλη
καὶ
τίνων;
Τίς
γὰρ |
[6, 3, 7] |
δὲ
οὐδ´
ἀπὸ
τοῦ
αὐτοῦ
|
ἡ |
ὕλη
καὶ
τὸ
εἶδος·
διαφορὰ |
[6, 3, 4] |
θάτερον
ἐν
θατέρῳ,
ἀλλ´
ἄμφω
|
ἡ |
ὕλη
καὶ
τὸ
εἶδος
ὁμοῦ |
[6, 3, 4] |
καὶ
ὁ
ἄνθρωπος
ταὐτόν·
καὶ
|
ἡ |
ὕλη
μέρος
ὅλου
καὶ
ἄλλου |
[6, 3, 8] |
ζῴων
ὡσαύτως;
Οὐ
γὰρ
παραλελείψεται
|
ἡ |
ὕλη
οὐδὲ
τὸ
εἶδος·
ἡ |
[6, 3, 2] |
ἀνομοιότητος
μᾶλλον;
Ἢ
πρῶτον
μὲν
|
ἡ |
ὕλη
οὐχ
οὕτως
ἔχει
καὶ |
[6, 3, 7] |
αὐτῆς
τὸ
εἶναι,
πόθεν
ἕξει
|
ἡ |
ὕλη
τὸ
εἶναι
καὶ
τὸ |
[6, 3, 4] |
τοῦ
συναμφοτέρου·
ἀλλὰ
ἄλλως
μὲν
|
ἡ |
ὕλη
τῷ
εἴδει,
ἄλλως
δὲ |
[6, 3, 4] |
καὶ
τὸ
συναμφότερον.
Ἢ
οὔτε
|
ἡ |
ὕλη
ὑποκείμενον
τῷ
εἴδει—
τελείωσις |
[6, 3, 26] |
οὐκ
ἂν
ἄνευ
τούτων·
καὶ
|
ἡ |
φύσις
δὲ
ἀρχὴ
δοκεῖ
τούτων. |
[6, 3, 16] |
ὕλῃ
λόγοι,
ἀλλὰ
ὕλη
αὐτοῖς
|
ἡ |
ψυχή.
Ἀλλ´
ὅταν
καὶ
μετὰ |
[6, 3, 16] |
καὶ
μέρος
πως
τῆς
τέχνης
|
ἡ |
ᾠδή,
φωνὴ
αἰσθητή,
εἰ
μὴ |
[6, 3, 24] |
ῥίπτειν;
Καὶ
γὰρ
ἡ
δύναμις
|
ἡ |
ὠστικὴ
μία·
εἰ
μή
τις |