Ennéade, livre, chap. |
[6, 3, 8] |
γὰρ
οὐσίαι
ἐκεῖνα,
ἢ
οὐκ
|
ἂν |
αἰσθηταί
γε
οὐσίαι—
ἑνὶ
δὲ |
[6, 3, 26] |
ποιητικαὶ
τούτων
αὗται,
καὶ
οὐκ
|
ἂν |
ἄνευ
τούτων·
καὶ
ἡ
φύσις |
[6, 3, 2] |
κατὰ
ταὐτὰ
ἡ
διαίρεσις,
λέγοιμεν
|
ἂν |
ἀντὶ
μὲν
τοῦ
ἐκεῖ
ὄντος |
[6, 3, 2] |
ἀπὸ
τῶν
σωμάτων
ἀρχοίμεθα,
ἀρχοίμεθ´
|
ἂν |
ἀπὸ
συλλαβῶν.
Διὰ
τί
δὲ |
[6, 3, 22] |
μετ´
αὐτήν
τι
γίνηται,
οὐκ
|
ἂν |
ἄτοπος
εἴη.
Εἰ
δὲ
καὶ |
[6, 3, 8] |
τῆσδε
τῆς
οὐσίας,
ὃ
δ´
|
ἂν |
γενομένῃ
τῇ
οὐσίᾳ
ἐπισυμβῇ,
τὴν |
[6, 3, 18] |
περὶ
ἁφὴν
καὶ
χυμοὺς
γένοιντο
|
ἂν |
διαφοραὶ
ἑτέρων
καὶ
εἴδη
ὄντα, |
[6, 3, 7] |
τὸ
δὲ
ἧττον
ὂν
οὐκ
|
ἂν |
δοίη
τῷ
μᾶλλον
ὄντι.
Ἀλλ´ |
[6, 3, 23] |
ἀνάγκη,
οὐ
πόδας
ἁπλῶς,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
ἡσύχαζον,
ἀλλ´
ἤδη
μετ´ |
[6, 3, 1] |
διαιροῦντας
κατὰ
γένη
θεῖναι,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
τὴν
φωνὴν
διῃρούμεθα
ἄπειρον |
[6, 3, 22] |
λέγοιτο
καὶ
οὕτως
ἔσται,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
τὸ
ὄν.
Πρὸς
δὲ |
[6, 3, 1] |
μὴν
τῆς
ἐνταῦθα
πραγματείας,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἴ
τις
βουλόμενος
τοὺς
πολίτας |
[6, 3, 17] |
γὰρ
ἑαυτῷ
καὶ
ὅμοιον,
ὥσπερ
|
ἂν |
εἴ
τις
διαφορὰς
οὐσίας
οὐσίας |
[6, 3, 10] |
οὐσίας
ὁ
λόγος,
οὐκ
ἄτοπος
|
ἂν |
εἴη,
διαφοραῖς
εἰ
λαμβάνοιτο
ταῖς |
[6, 3, 19] |
εἴη,
{πραγμάτων
ἢ
ἐξαρίθμησις}
οὐδὲν
|
ἂν |
εἴη,
εἰ
μὴ
φωνὴ
ἢ |
[6, 3, 9] |
ὕλῃ»
ἧττον
ἄνθρωπος
κατὰ
τοῦτο
|
ἂν |
εἴη·
ἐν
ὕλῃ
γὰρ
ὁ |
[6, 3, 20] |
κοινότης
ἐν
τοῖς
χρώμασιν,
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
ἐναντία.
Ἀλλ´
οὐδὲν
κωλύσει |
[6, 3, 1] |
περιείληπται,
περὶ
τοῦ
κόσμου
ἀναγκαῖον
|
ἂν |
εἴη
ζητεῖν
διαιροῦντας
τὴν
φύσιν |
[6, 3, 9] |
ἄνθρωπος.
Ἔπειτα
ὁ
Σωκράτης
τί
|
ἂν |
εἴη
ἢ
ἄνθρωπος
τοιόσδε,
τὸ |
[6, 3, 8] |
οἷον
μέρος;
τοῦτο
δὲ
τί
|
ἂν |
εἴη;
Ἢ
ὕλη.
Ἀλλὰ
ἆρά |
[6, 3, 21] |
ὄν,
οὐδ´
ἂν
μεταβολὴ
δηλονότι
|
ἂν |
εἴη
ἡ
γένεσις.
Εἰ
δ´ |
[6, 3, 13] |
καθόσον
πάντες
ἀριθμοί,
τὸ
κοινὸν
|
ἂν |
εἴη·
ἴσως
γὰρ
οὐχ
ἡ |
[6, 3, 3] |
ὅλον
πρὸς
μέρη,
ἄλλως
γένος
|
ἂν |
εἴη·
καὶ
στοιχεῖον
δὲ
ἓν |
[6, 3, 21] |
ἕξεως
κίνησις.
Ὥστε
εἶδός
τι
|
ἂν |
εἴη
κινήσεως
μᾶλλον
ἡ
ἀλλοίωσις |
[6, 3, 7] |
ὥσπερ
ἐπὶ
τῆς
ζωῆς
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
κοινόν
τι
ἐπὶ
θρεπτικῆς |
[6, 3, 11] |
ἐπεὶ
οὐδὲ
τὸ
μεῖζον
ὅλως
|
ἂν |
εἴη
μὴ
μεγάλου
ὄντος,
ὥσπερ |
[6, 3, 3] |
μόνον
ἐν
τῷ
πρός
τι
|
ἂν |
εἴη,
οἷον
αἴτιον
εἶναι,
στοιχεῖον |
[6, 3, 21] |
ὅ
ἐστιν
ἐφ´
αὑτοῦ
ληπτέον
|
ἂν |
εἴη.
Ὅλως
γὰρ
πρός
τι |
[6, 3, 7] |
ὂν
προσελθὸν
τάξει
μὲν
πρῶτον
|
ἂν |
εἴη,
οὐσίᾳ
δὲ
ὕστερον·
ὥστε, |
[6, 3, 25] |
δὲ
ἐπ´
αὐτῇ
τὸ
γινόμενον
|
ἂν |
εἴη,
ὥσπερ
καὶ
τῆς
αὔξης |
[6, 3, 5] |
ἐκείνῳ
ὡς
ἐν
ὑποκειμένῳ
οὐκ
|
ἂν |
εἴη·
ὥστε
μήτε
τὸ
εἶδος |
[6, 3, 6] |
Καὶ
οὐχ
οὕτως
λέγομεν,
ὡς
|
ἂν |
εἴποι
τις
τὸν
Σωκράτη
λευκὸν |
[6, 3, 22] |
δυνάμει
τοῦ
μέν,
ὅτι
ἥκοι
|
ἂν |
εἰς
εἶδός
τι,
οἷον
δυνάμει |
[6, 3, 22] |
ἀνδριάς,
τοῦ
δέ,
ὅτι
ἥκοι
|
ἂν |
εἰς
ἐνέργειαν,
οἷον
τὸ
βαδιστικόν, |
[6, 3, 8] |
ποιὰ
πολλά;
Καὶ
ὃ
μὲν
|
ἂν |
ἐλλεῖπον
μήπω
ἀπηρτισμένην
ἐᾷ
γίνεσθαι |
[6, 3, 2] |
δὲ
ἑκάτερον
οὐ
σῶμα,
πῶς
|
ἂν |
ἐν
ἑνὶ
τάττοιτο
καὶ
τῷ |
[6, 3, 27] |
φανείη
τῇ
στάσει,
οὐδ´
ὀρθῶς
|
ἂν |
ἐνταῦθα
ταύτην
ζητοῖ
οὐδενὸς
ἑστηκότος, |
[6, 3, 9] |
τοιόσδε,
τὸ
δὲ
τοιόσδε»
τί
|
ἂν |
ἐργάζοιτο
πρὸς
τὸ
μᾶλλον
οὐσίαν |
[6, 3, 7] |
τῷ
συναμφοτέρῳ,
κοινὸν
μὲν
οὐκ
|
ἂν |
ἔτι
εἴη
ἡ
οὐσία
ὡς |
[6, 3, 1] |
ὅπῃ
δοκεῖ,
καὶ
ὡς
συμφώνως
|
ἂν |
ἔχοι
πρὸς
τὴν
τοῦ
Πλάτωνος |
[6, 3, 18] |
ποιότητες
πότερα
διαφοραὶ
πᾶσαι
γένοιντο
|
ἂν |
ἢ
οὔ;
Λευκότης
μὲν
γὰρ |
[6, 3, 22] |
ἡ
κίνησις;
Ἢ
ὅμοιον,
ὥσπερ
|
ἂν |
ἡ
θέρμανσις
τὰ
μὲν
αὔξῃ |
[6, 3, 25] |
δ´
ἂν
καὶ
διακρινομένων
ἐφέποιτο
|
ἂν |
ἡ
τοῦ
τόπου
ἢ
ἅμα |
[6, 3, 22] |
πάσῃ
κινήσει
σκεπτέον·
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
γένος
εἴη.
Ἢ
πολλαχῶς |
[6, 3, 25] |
τῇ
συντεύξει
διεκρίθη.
Πολλαχοῦ
δ´
|
ἂν |
καὶ
διακρινομένων
ἐφέποιτο
ἂν
ἡ |
[6, 3, 18] |
δ´
οὐ
λέγεται·
πῶς
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
διαφέροι
δυσὶν
ἐν
τοῖς |
[6, 3, 21] |
οὐκ
ἐφ´
αὑτῆς·
οὕτω
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
τὸ
ποιὸν
ἐν
τῷ |
[6, 3, 22] |
καὶ
γένος
εἴη.
Ἢ
πολλαχῶς
|
ἂν |
λέγοιτο
καὶ
οὕτως
ἔσται,
ὥσπερ |
[6, 3, 11] |
τῶν
δὲ
ὁμογενῶν
κατὰ
φύσιν
|
ἂν |
λέγοιτο
μείζων.
Ἔπειτα
διὰ
τί |
[6, 3, 21] |
περὶ
τὸ
μὴ
ὄν,
οὐδ´
|
ἂν |
μεταβολὴ
δηλονότι
ἂν
εἴη
ἡ |
[6, 3, 6] |
τοῦτο
καὶ
τὸ
εἶναι»
οὐκ
|
ἂν |
ὁρῷτο.
Τί
οὖν;
τὸ
πῦρ |
[6, 3, 9] |
φύσει
καὶ
ἁπλῶς
πρότερον·
πῶς
|
ἂν |
οὖν
ἧττον
εἴη;
Ἀλλὰ
τὸ |
[6, 3, 11] |
καίτοι
καὶ
καλὸν
λεγόμενον
φανείη
|
ἂν |
πρὸς
ἄλλο
αἰσχρόν,
οἷον
ἀνθρώπου |
[6, 3, 12] |
καὶ
κάτω
λεγόμενον
ἄλλο
οὐδὲν
|
ἂν |
σημαίνοι
ἢ
ἀνωτέρω
καὶ
κατωτέρω |
[6, 3, 7] |
δέ,
ὅτι
τὰ
ἄλλα
οὐκ
|
ἂν |
συσταίη
μὴ
ἐπὶ
τῆς
ὕλης, |
[6, 3, 2] |
μετὰ
τοῦ
συνθέτου;
Πῶς
δ´
|
ἂν |
τὰ
στοιχεῖά
τινος
μετ´
αὐτοῦ; |
[6, 3, 7] |
τὸ
μὲν
μᾶλλον
ὂν
δοίη
|
ἂν |
τῷ
ἧττον
ὄντι
τὸ
{ἧττον} |
[6, 3, 11] |
οὐ
καὶ
τὸ
καλὸν
λέγοιτο
|
ἂν |
τῶν
πρός
τι;
Ἀλλά
φαμεν |
[6, 3, 14] |
εἰς
ἄλλα,
ἐπισκεπτέον.
~Τί
γὰρ
|
ἂν |
φαῖμεν
εὐθεῖαν;
Οὐ
μέγεθος
εἶναι; |