Ennéade, livre, chap.
[5, 6, 6]	πῶς ἐν παντὶ τὸ νοοῦν	σαφέστερον	ὑπάρχει, ἡ διπλῆ φύσις αὕτη.
[5, 6, 4]	ἡλίῳ, τὸ δὲ τρίτον τῷ	σελήνης	ἄστρῳ κομιζομένῳ τὸ φῶς παρ´
[5, 6, 6]	οὐσίαν οὐκ εἶναι τοῦ εἶναι	σκιάν,	ἀλλ´ ἔχειν πλῆρες τὸ εἶναι.
[5, 6, 3]	ὑπόστασιν οὐχ ἕξει, τό τε	συγκείμενον	ἐκ πολλῶν ἁπλοῦ οὐκ ὄντος
[5, 6, 3]	ἁπλοῦν αὐτὸ ἔσται, οὐδὲ τὸ	συγκείμενον	ἐκ πολλῶν ἔσται· τό τε
[5, 6, 3]	ἑνὸς ἁπλοῦ ὑφ´ ἑαυτοῦ τὸ	συγκείμενον	ἐκ πολλῶν, οὐδενὸς αὐτῶν ὑπόστασιν
[5, 6, 3]	μετὰ τῶν ἄλλων, δεῖ τοῦτο	συλλαβόντα	αὐτὸ μετὰ τῶν ἄλλων, ὅμως
[5, 6, 5]	ἐν τῇ νοήσει αὐτοῦ κατὰ	συμβεβηκὸς	αὐτὸ νοεῖ· πρὸς γὰρ τὸ
[5, 6, 3]	τις αὐτοῦ λέγοι τὸ εἶναι	σὺν	τοῖς ἄλλοις τὴν ὑπόστασιν ἔχειν·
[5, 6, 5]	καὶ ἐθέλοι ἂν συννεύειν καὶ	συναισθάνεσθαι	αὐτοῦ. Ὃ δ´ ἐστὶ πάντη
[5, 6, 5]	αὐτό; Ποῦ δ´ ἂν δέοιτο	συναισθήσεως;	Ἀλλ´ ἔστι τὸ αὐτὸ καὶ
[5, 6, 5]	Ἀλλ´ ἔστι τὸ αὐτὸ καὶ	συναισθήσεως	καὶ πάσης κρεῖττον νοήσεως. Τὸ
[5, 6, 3]	ἂν τὸ ἐκ πάντων εἴη	σύνθετον	ἐκ μὴ ὄντων γεγενημένον, οὐ
[5, 6, 5]	ἂν ἑαυτὸ καὶ ἐθέλοι ἂν	συννεύειν	καὶ συναισθάνεσθαι αὐτοῦ. Ὃ δ´
[5, 6, 1]	οὐ κεχώρισται τῇ οὐσίᾳ, ἀλλὰ	συνὸν	αὐτῷ ὁρᾷ ἑαυτό. Ἄμφω οὖν
[5, 6, 5]	ἔφεσις τὴν νόησιν ἐγέννησε καὶ	συνυπέστησεν	αὐτῇ· ἔφεσις γὰρ ὄψεως ὅρασις.
[5, 6, 2]	τὸ νοητὸν ἔχων οὐκ ἂν	συσταίη	μὴ οὔσης οὐσίας καθαρῶς νοητοῦ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/06/2010