Ennéade, livre, chap.
[4, 8, 5]	διὰ τῆς ποικιλίας τῶν ἔξω,	οἷόν	ἐστιν ἐκ τοῦ τὰ γλαφυρὰ
[4, 8, 6]	εἶναι φύσεως ἀγαθοῦ, καθόσον ἕκαστον	οἷόν	τ´ ἦν μεταλαμβάνειν. Εἴτ´ οὖν
[4, 8, 6]	ἡ τῆς ὕλης φύσις, οὐχ	οἷόν	τε ἦν αὐτὴν μὴ μετασχεῖν
[4, 8, 3]	καὶ ἄρχει αὐτοῦ· ὅτι μηδὲ	οἷόν	τε ἦν στῆναι τὰ πάντα
[4, 8, 1]	εἶναι, ἄνευ δὲ ψυχῆς οὐχ	οἷόν	τε ἦν τοῦτο γενέσθαι. Ἥ
[4, 8, 2]	καὶ ἕξουσα ἀεί, ὃ μὴ	οἷόν	τε παρὰ φύσιν αὐτῇ εἶναι,
[4, 8, 2]	πέφυκε, καὶ περὶ κόσμου φύσεως	οἷόν	τινα δεῖ αὐτὸν τίθεσθαι, ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/06/2010