Ennéade, livre, chap.
[4, 7, 6]	ἑνὸς ποικίλον οἷον πρόσωπον. Οὐ	γὰρ	ἄλλο μὲν ῥινός, ἄλλο δὲ
[4, 7, 8]	ὁ ποιῶν καὶ πόθεν; Οὕτω	γὰρ	ἂν ἐκεῖνο πάλιν μένοι. Δεῖ
[4, 7, 10]	οὔτε γινόμενον οὔτε ἀπολλύμενον. Πόθεν	γὰρ	ἂν καὶ γένοιτο, ἢ εἰς
[4, 7, 6]	ἕν ἐστι τὸ πᾶν· πῶς	γὰρ	ἂν καὶ διαιροῖτο; Οὐ γὰρ
[4, 7, 9]	ἀπείρου τῆς τομῆς οὔσης ὃ	γὰρ	ἂν λάβῃς σῶμα, διαιρετόν ἐστιν
[4, 7, 5]	εἶναι δεῖ ἐξ ἀνάγκης; Οὕτω	γὰρ	ἂν μένοι τὸ αὐτὸ τοῦ
[4, 7, 3]	αὐτῶν ψυχήν τις θεῖτο. Ταὐτὰ	γὰρ	ἂν πάθοι τοῖς ἄλλοις σώμασιν
[4, 7, 3]	ζωὴν ἔχειν οὐ φήσουσιν ὕλη	γὰρ	ἄποιον τὸ δὲ κατὰ τὸ
[4, 7, 10]	δέ τι, οἷον ἁρμονία; Τοῦτο	γὰρ	ἁρμονίαν τῶν ἀμφὶ Πυθαγόραν λεγόντων
[4, 7, 10]	ὅλῳ ὡς ἀχώριστος ἐντελέχεια. Καὶ	γὰρ	αὖ ἐστι πρὶν αὐξηθῆναι τὸ
[4, 7, 10]	ὄντως οὐσίαν εἶναι. Τὸ μὲν	γὰρ	γένεσις, ἀλλ´ οὐκ οὐσία, πᾶν
[4, 7, 10]	καὶ ὄντως ἐπιστῆμαί εἰσιν. Οὐ	γὰρ	δὴ ἔξω που δραμοῦσα ἡ
[4, 7, 3]	ὕλην ἐλήλυθε, λεκτέον αὐτοῖς. Οὐ	γὰρ	δὴ ἡ ὕλη αὐτὴν μορφοῖ
[4, 7, 8]	γίγνονται τοῦ νοῦ χωρίζοντος. Οὐ	γὰρ	δὴ μετὰ σαρκῶν ἢ ὅλως
[4, 7, 10]	ἅτε παρ´ ἑαυτῆς ἔχουσα. Οὐ	γὰρ	δὴ πάντα ἐπακτῷ ζωῇ χρῆται·
[4, 7, 6]	γὰρ ἂν καὶ διαιροῖτο; Οὐ	γὰρ	δὴ τὸ ἴσον τῷ ἴσῳ
[4, 7, 8]	σῶμα ἔσται τὸ νοῆσον· οὐ	γὰρ	δὴ τοῦ ὅλου χρεία πρὸς
[4, 7, 5]	αὐτοῦ τὴν αὔξην ἐργαζομένῳ; Καὶ	γὰρ	εἰ ἡ ψυχὴ σῶμα οὖσα
[4, 7, 14]	ὅθεν ἔχει τὴν ἀρχήν. Οὐδὲν	γὰρ	ἐκ τοῦ ὄντος ἀπολεῖται. ~Ἃ
[4, 7, 10]	αὐτῷ, καθ´ ὃν ἁρμόσει. Οὔτε	γὰρ	ἐκεῖ αἱ χορδαὶ παρ´ αὐτῶν
[4, 7, 6]	αἰσθητοῦ τὴν ἀντίληψιν ἴσχειν. Ἀλλὰ	γὰρ	ἕν ἐστι τὸ πᾶν· πῶς
[4, 7, 13]	ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένει οὐ	γὰρ	ἔνι ὁρμὴ οὐδ´ ὄρεξις ὃ
[4, 7, 10]	ἡ περὶ χορδὰς ἁρμονία. Ὡς	γὰρ	ἐνταῦθα ἐντεταμένων τῶν χορδῶν ἐπιγίνεταί
[4, 7, 3]	ὃ οὐκέτ´ ἂν σῶμα· οὐ	γὰρ	ἐξ ὕλης καὶ τοῦτο, ἢ
[4, 7, 10]	οὐδὲ ἥξει εἰς ἐνέργειαν. Τί	γὰρ	ἔσται τὸ ἄγον μὴ ὄντος
[4, 7, 11]	τοῦ ἐναντίου ᾧ ἐπιφέρει. Ἀλλὰ	γάρ	ἐστι μία φύσις ἐνεργείᾳ ζῶσα.
[4, 7, 8]	ἀποθνῄσκει τὰ ζῷα, λεγόντων. Οὐ	γὰρ	ἔστιν ἄνευ τούτων εἶναι, οὐδ´
[4, 7, 8]	δύναται, ἐκ τῶνδε δῆλον. Ὁμολογήσουσι	γὰρ	ἕτερον ποιότητα καὶ ποσότητα εἶναι,
[4, 7, 10]	δὴ καὶ αὐτὸ ἄτοπον· πολλὰ	γὰρ	ζῷα ἐν θερμῷ γίγνεται καὶ
[4, 7, 2]	ὃ λέγουσι ψυχήν, ἀναλύειν. Ἐπεὶ	γὰρ	ζωὴ ψυχῇ πάρεστιν ἐξανάγκης, ἀνάγκη
[4, 7, 8]	καὶ αἱ ἄλλαι; Πνεῦμά τι	γὰρ	ἢ αἷμά τι ἂν τὸ
[4, 7, 10]	τοῦτο φαίνεται οὕτως ἔχον. Εἰ	γὰρ	ἡ ἀρχὴ παντὸς φυτοῦ περὶ
[4, 7, 4]	ψυχὴν εἶναι σῶμα ὁτιοῦν. Ἢ	γὰρ	θερμόν ἐστιν ἢ ψυχρόν, ἢ
[4, 7, 8]	χρεία πρὸς τὸ θίγειν· ἀρκεῖ	γὰρ	καθ´ ἕν τι. Εἰ μὲν
[4, 7, 2]	ζωὴν παρ´ αὐτοῦ ἔχον; Πῦρ	γὰρ	καὶ ἀὴρ καὶ ὕδωρ καὶ
[4, 7, 10]	καὶ ἀιδίου παντὸς εἶναι; Φρόνησις	γὰρ	καὶ ἀρετὴ ἀληθὴς θεῖα ὄντα
[4, 7, 11]	ὑποκειμένῃ τῷ πυρὶ ὕλῃ. Ταύτῃ	γὰρ	καὶ διαλύεται τὸ πῦρ. Ἡ
[4, 7, 6]	συναιρεθήσεται ὅπερ καὶ φαίνεται· συναιρεῖται	γὰρ	καὶ ἐν αὐταῖς ταῖς κόραις·
[4, 7, 3]	ψυχικῆς δυνάμεως οὐκ οὔσης. Ῥεῖ	γάρ,	καὶ ἐν φορᾷ αὐτοῦ ἡ
[4, 7, 9]	ἀπολείψει ὃ μὴ τέμῃ. Οὐ	γὰρ	κατὰ μεγάλα μέρη παραλλὰξ ἡ
[4, 7, 12]	αὐτοῖς τὴν αἰτίαν. Ἀρχή τε	γὰρ	κινήσεως ἑκατέρα, καὶ ζῇ παρ´
[4, 7, 7]	παθόντος ἄλλου γνῶσιν εἶναι παντὸς	γὰρ	μεγέθους τὸ μὲν ἄλλο, τὸ
[4, 7, 8]	ἄρα μὴ σῶμα εἶναι. Οὐ	γὰρ	μένει, ἀλλὰ ῥεῖ ἡ σώματος
[4, 7, 8]	ποσοῦ ἕτερον σώματος εἶναι. Πῶς	γὰρ	μὴ ποσὸν οὖσα σῶμα ἔσται,
[4, 7, 10]	ἐν τῷ καθαρῷ γεγενημένον. Ὄψεται	γὰρ	νοῦν ὁρῶντα οὐκ αἰσθητόν τι
[4, 7, 2]	τάξιν ἂν ἔχοι ψυχῆς. Οὐ	γὰρ	ὅ τι σύνθετον, ἀλλ´ οὐδὲ
[4, 7, 10]	ταύτην τὴν δόξαν εἴρηται· καὶ	γάρ,	ὅτι τὸ μὲν πρότερον ἡ
[4, 7, 11]	οὐχ οἷόν τε ἀπολέσθαι· πῶς	γὰρ	οὐκ ἐπίκτητόν γε οὖσαν οὐδ´
[4, 7, 11]	γενομένην τὴν ψυχὴν ἀποδεῖξαι. Ἢ	γὰρ	οὐσία ἐστὶν ἡ ζωή, καὶ
[4, 7, 2]	μὲν ὂν πάντως ἀναλυτέον· σύνθετον	γὰρ	πᾶν γε σῶμα. Εἰ δὲ
[4, 7, 4]	τὸ λευκὸν λευκὸν ποιήσει. Οὐ	γὰρ	πυρὸς τὸ ψύχειν, οὐδὲ τοῦ
[4, 7, 3]	καὶ φερόμενον εἰκῆ ποιήσει; Τίς	γὰρ	τάξις ἐν πνεύματι δεομένῳ παρὰ
[4, 7, 3]	ἔχοντι οὐ παρ´ αὐτοῦ. Πῶς	γὰρ	τεμνομένων τῶν πάντων σωμάτων ᾡτινιοῦν
[4, 7, 8]	εἴη, δεικτέον ἐκ τῶνδε. Εἰ	γὰρ	τὸ αἰσθάνεσθαί ἐστι τὸ σώματι
[4, 7, 9]	μέρη παραλλὰξ ἡ κρᾶσις οὕτω	γάρ	φησι παράθεσινἔσεσθαι διεληλυθὸς δὲ διὰ
[4, 7, 14]	τὴν ἐν τοῖς φυτοῖς· ἅπασαι	γὰρ	ὡρμήθησαν ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἀρχῆς
[4, 7, 10]	διὰ ψυχῆς σῳζομένῳ καὶ κεκοσμημένῳ.	Ἀρχὴγὰρ	κινήσεωςἥδε χορηγοῦσα τοῖς ἄλλοις κίνησιν,
[4, 7, 1]	τὰ δὲ μένει εἰς ἀεί,	ἅπερ	ἐστὶν αὐτός, ὧδ´ ἄν τις
[4, 7, 10]	καὶ αἰεὶ τὸ ὕστερον χεῖρον,	ᾗπερ	πέφυκεν. Εἰ οὖν καὶ ὁ
[4, 7, 13]	καὶ διακοσμοῦντος, ἀθανάτου δι´ ἀθανάτου,	εἴπερ	ἀεὶ καὶ αὐτὸς ὢν ἔσται
[4, 7, 10]	τοῖς ὕπνοις ἀναχώρησιν μὴ γίνεσθαι,	εἴπερ	δεῖ προσφυᾶ τὴν ἐντελέχειαν οὗ
[4, 7, 10]	τούτῳ χρῆσθαι. Οὐδ´ ἡ αἰσθητική,	εἴπερ	καὶ αὕτη τῶν αἰσθητῶν ἀπόντων
[4, 7, 2]	ψυχῆς οὔσης ἐν τῷ παντί,	εἴπερ	λόγος προσελθὼν τῇ ὕλῃ σῶμα
[4, 7, 8]	μὴ ποσὸν οὖσα σῶμα ἔσται,	εἴπερ	πᾶν σῶμα ποσόν; Καὶ μήν,
[4, 7, 10]	τὸ ἀεὶ μένειν τὸ αὐτὸ	εἴπερ	τὸ δυνάμει ἕξει, καθ´ ἑαυτό,
[4, 7, 1]	κυριώτατον καὶ αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος,	εἴπερ	τοῦτο, κατὰ τὸ εἶδος ὡς
[4, 7, 10]	εἰς τὸ καθαρὸν αὐτοῦ ἀφορῶντα,	ἐπείπερ	τὸ προστεθὲν ἐμπόδιον ἀεὶ πρὸς
[4, 7, 9]	τὴν διαίρεσιν τοῦ σώματος γεγονέναι,	ὅπερ	ἀδύνατον. Εἰ δέ, ἀπείρου τῆς
[4, 7, 9]	τὸ ἐπεμβληθὲν, ἔτι εἰ σμικρότερον	ὅπερ	ἀδύνατον, τὸ ἔλαττον ἴσον γενέσθαι
[4, 7, 8]	οὖν συγχωρήσονται τὰς πρώτας νοήσεις,	ὅπερ	ἀληθές ἐστιν, εἶναι τῶν πάντη
[4, 7, 10]	δ´ αὑτὸ ἄξει εἰς ἐνέργειαν,	ὅπερ	ἄτοπον, ἀλλὰ βλέπον γε πρός
[4, 7, 11]	ἡ τοιαύτη παρ´ αὐτῆς ζῶσα	ὅπερ	ἐστίν, ὃ ζητοῦμεν, ἡ ψυχή
[4, 7, 8]	μεριζόμενον καὶ ὄγκος πᾶς ἀφαιρεῖται	ὅπερ	ἦν, κερματιζομένου δὲ τοῦ σώματος
[4, 7, 8]	πᾶν σῶμα ποσόν; Καὶ μήν,	ὅπερ	καὶ ἄνω που ἐλέγετο, εἰ
[4, 7, 6]	μὲν ὡς ἐν σώμασιν ὑγροῖς,	ὅπερ	καὶ εὔλογον, ὥσπερ εἰς ὕδωρ
[4, 7, 6]	πρόσωπον, ἢ εἰς ἓν συναιρεθήσεται	ὅπερ	καὶ φαίνεται· συναιρεῖται γὰρ καὶ
[4, 7, 5]	τινος ὄντος· καὶ ὅλον πολλαχῇ,	ὅπερ	σώματι παρεῖναι ἀδύνατον ἐν πλείοσι
[4, 7, 5]	ὅλον εἶναι καὶ τὸ μέρος	ὅπερ	τὸ ὅλον ὑπάρχειν. Εἰ δὲ
[4, 7, 10]	καὶ τοῦ ὃ πρότερον ἦν	ὥσπερ	ἀγάλματα ἐν αὐτῇ ἱδρυμένα ὁρῶσα
[4, 7, 6]	ἄλλο, ἑκάτερον ἑκατέρου αἴσθησιν ἕξει·	ὥσπερ	ἂν εἰ ἐγὼ μὲν ἄλλου,
[4, 7, 4]	πνεῦμα καὶ πῦρ νοερὸν τιθέμενοι,	ὥσπερ	ἄνευ πυρὸς καὶ πνεύματος οὐ
[4, 7, 9]	μόνον ἀπολέσασα τὸ εἶναι ψυχή·	ὥσπερ,	εἰ γλυκὺ καὶ πικρὸν κραθείη,
[4, 7, 6]	σώμασιν ὑγροῖς, ὅπερ καὶ εὔλογον,	ὥσπερ	εἰς ὕδωρ συγχυθήσεται, καὶ οὐκ
[4, 7, 5]	δίδυμα γένηται γεννήματα, ἢ καί,	ὥσπερ	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ζῴοις,
[4, 7, 6]	αἰσθημάτων ἐλθόντων; Δεῖ τοίνυν τοῦτο	ὥσπερ	κέντρον εἶναι, γραμμὰς δὲ συμβαλλούσας
[4, 7, 13]	ὀρεγόμενον καθὰ ἐν νῷ εἶδεν,	ὥσπερ	κυοῦν ἀπ´ αὐτῶν καὶ ὠδῖνον
[4, 7, 10]	καὶ ἀεὶ ὂν οὐχὶ νεκρόν,	ὥσπερ	λίθον ἢ ξύλον, ἀλλὰ ζῶν
[4, 7, 5]	τῇ πρόσθεν μεταλήψεται, ἀλλ´ οὐχ	ὥσπερ	ξένη ψυχὴ αὕτη ἐν ἀγνοίᾳ
[4, 7, 5]	ἡ ἑτέρα; Εἰ δὲ καί,	ὥσπερ	ὁ ἄλλος ὄγκος ἡμῶν, τὸ
[4, 7, 5]	ἔλαττον ᾖ ψυχὴ οὐκ ἔσται,	ὥσπερ	πᾶν ποσὸν ἀφαιρέσει τὸ εἶναι
[4, 7, 8]	οὐ πᾶν σῶμα ποιὸν εἶναι,	ὥσπερ	τὴν ὕλην. Ταῦτα δὲ ὁμολογοῦντες
[4, 7, 2]	αὐτοῦ ἔχον; Πῦρ γὰρ καὶ	ἀὴρ	καὶ ὕδωρ καὶ γῆ ἄψυχα
[4, 7, 2]	σῶμα ζωὴν παρ´ αὐτοῦ ἔχον;	Πῦρ	γὰρ καὶ ἀὴρ καὶ ὕδωρ
[4, 7, 11]	Ταύτῃ γὰρ καὶ διαλύεται τὸ	πῦρ.	Ἡ δὲ ψυχὴ οὐχ οὕτω
[4, 7, 4]	εἶδος, ἔννουν τὸ πνεῦμα καὶ	πῦρ	νοερὸν τιθέμενοι, ὥσπερ ἄνευ πυρὸς
[4, 7, 2]	Πῦρ γὰρ καὶ ἀὴρ καὶ	ὕδωρ	καὶ γῆ ἄψυχα παρ´ αὐτῶν·
[4, 7, 6]	ὅπερ καὶ εὔλογον, ὥσπερ εἰς	ὕδωρ	συγχυθήσεται, καὶ οὐκ ἔσται μνήμη·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010