Ennéade, livre, chap.
[4, 6, 3]	ἐκ τοῦ εἰθίσθαι ἀπαγγελίαις χρῆσθαι,	ῥαιδίας	ἤδη καὶ τῶν ἄλλων τὰς
[4, 6, 1]	οὗ τὸ ὁρατόν ἐστιν ἐπ᾽	εὐθείας	κείμενον, ὡς ἐκεῖ δηλονότι τῆς
[4, 6, 1]	ὁρῶμεν, ἰνδάλματα δὲ ὁραμάτων καὶ	σκιάς,	ὥστε ἄλλα μὲν εἶναι αὐτὰ
[4, 6, 3]	οὐκ ἐκώλυε τὸν ἁστινασοῦν ἔχοντα	πλεονεξίας	ψυχῆς ἀναγινώσκειν τὰ κείμενα, οὐδὲ
[4, 6, 3]	ἂν ἐποίησε τὸ πλῆθος ἧττον	μνήμας.	Ἔτι, εἰ τύποι μένοντες, οὐδὲν
[4, 6, 3]	οὐσῶν, πῶς οἷόν τε τὰς	μνήμας	κατοχὰς τῶν οὐκ ἐντεθέντων οὐδὲ
[4, 6, 1]	ἐν ψυχῆι γίγνεσθαι, οὐδὲ τὰς	μνήμας	πάντως τε καὶ ἀκολούθως ἐροῦμεν
[4, 6, 3]	αἰσθήσεις ἀσθενέστεροι καὶ πρὸς τὰς	μνήμας	ὡσαύτως. Ἰσχὺς ἄρα τις καὶ
[4, 6, 3]	ἤδη καὶ τῶν ἄλλων τὰς	λεγομένας	ἀναλήψεις ποιῶνται, τί ἄν τις
[4, 6, 3]	γίγνεται τοῦτο ἔκ τινος {τῆς}	ὑστέρας	ἀκροάσεως ἢ μελέτης. Ταῦτα γὰρ
[4, 6, 3]	Διὰ τί γὰρ ἅπαξ μὲν	ἀκούσας	ἢ δεύτερον οὐ μέμνηται, ὅταν
[4, 6, 3]	δὲ πολλάκις, καὶ ὃ πρότερον	ἀκούσας	οὐκ ἔσχε, πολλῶι ὕστερον χρόνωι
[4, 6, 3]	καὶ οἱ γεγηρακότες καὶ πρὸς	τὰς	αἰσθήσεις ἀσθενέστεροι καὶ πρὸς τὰς
[4, 6, 1]	~Περὶ αἰσθησεως καὶ μνήμης.	~Τὰς	αἰσθήσεις οὐ τυπώσεις οὐδ᾽ ἐνσφραγίσεις
[4, 6, 3]	ῥαιδίας ἤδη καὶ τῶν ἄλλων	τὰς	λεγομένας ἀναλήψεις ποιῶνται, τί ἄν
[4, 6, 3]	οὐκ οὐσῶν, πῶς οἷόν τε	τὰς	μνήμας κατοχὰς τῶν οὐκ ἐντεθέντων
[4, 6, 1]	λέγοντες ἐν ψυχῆι γίγνεσθαι, οὐδὲ	τὰς	μνήμας πάντως τε καὶ ἀκολούθως
[4, 6, 3]	τὰς αἰσθήσεις ἀσθενέστεροι καὶ πρὸς	τὰς	μνήμας ὡσαύτως. Ἰσχὺς ἄρα τις
[4, 6, 2]	τύπους ἐν τῶι ἀέρι γεγραμμένους	ἐλθόντας	πλησίον, εἰς ὃ ἐλθόντες πεφύκασιν
[4, 6, 3]	εὐθύς, τὰ δέ, εἰ συλλέξαιντο	ἑαυτάς,	ἐργαζομένων. Γίγνονται δὲ ὡς ἐπὶ
[4, 6, 1]	πάντως τε καὶ ἀκολούθως ἐροῦμεν	κατοχὰς	μαθημάτων καὶ αἰσθήσεων εἶναι τοῦ
[4, 6, 3]	πῶς οἷόν τε τὰς μνήμας	κατοχὰς	τῶν οὐκ ἐντεθέντων οὐδὲ τὴν
[4, 6, 3]	γὰρ ἡ πρὸς ὁτιοῦν γυμνασία	εὐπαθὲς	τὸ γυμνασάμενον ποιεῖ· ἐπεὶ καὶ
[4, 6, 3]	Καὶ τὸ τῆς ψυχῆς δὲ	ἀμέγεθες	{καὶ ὅλως} ψυχὴν μαρτυρεῖ δύναμιν
[4, 6, 3]	ἐπὶ τῶν αἰσθήσεων οὐ τὸ	ἀσθενὲς	ὁρᾶι οἷον ὀφθαλμός, ἀλλ᾽ ὅτωι
[4, 6, 3]	τὸ πολὺ οὐχ οἱ αὐτοὶ	μνήμονες	καὶ ἀγχίνοι {πολλάκις} ὅτι οὐχ
[4, 6, 1]	αἰσθήσεις οὐ τυπώσεις οὐδ᾽ ἐνσφραγίσεις	λέγοντες	ἐν ψυχῆι γίγνεσθαι, οὐδὲ τὰς
[4, 6, 2]	γεγραμμένους ἐλθόντας πλησίον, εἰς ὃ	ἐλθόντες	πεφύκασιν ὁρᾶσθαι. Γεύσεως δὲ καὶ
[4, 6, 1]	ἐν παντί, ὡς αἴσθησιν ὁτουοῦν	λαμβάνοντες	δι᾽ ὁράσεως ἐκεῖ ὁρῶμεν καὶ
[4, 6, 3]	εἶναι; Οἱ μὲν γὰρ τύποι	μένοντες	ἀσθένειαν μᾶλλον ἢ δύναμιν κατηγοροῖεν·
[4, 6, 3]	ἧττον μνήμας. Ἔτι, εἰ τύποι	μένοντες,	οὐδὲν ἔδει σκοπεῖν, ἵνα ἀναμνησθῶμεν,
[4, 6, 1]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων	μεταφέροντες	τὸ αὐτὸ ἐξεύροιμεν ἂν τὸ
[4, 6, 2]	ὃ ἔπεισι πεφύκασιν. Ἡμεῖς δὲ	ἀπιστοῦντες,	μὴ οὐ δύνηται, ἐὰν μὴ
[4, 6, 3]	ἐνέργειαν πλείων. Διὸ καὶ οἱ	γεγηρακότες	καὶ πρὸς τὰς αἰσθήσεις ἀσθενέστεροι
[4, 6, 2]	Τῶν δὲ νοητῶν ἡ γνῶσις	ἀπαθὴς	καὶ ἀτύπωτός ἐστι μᾶλλον· ἀνάπαλιν
[4, 6, 3]	~Νῦν δὲ τούτων εἰρημένων περὶ	μνήμης	ἐφεξῆς λεκτέον εἰποῦσι πρότερον, ὡς
[4, 6, 3]	τί ἄν τις ἐπαιτιῶιτο τῆς	μνήμης	ἢ τὴν δύναμιν τὴν ῥωσθεῖσαν
[4, 6, 3]	πρὸς ἃ ἐμελετήσαμεν τὸ τῆς	μνήμης	ἡμῖν παρῆι, ἀλλ᾽ οἵπερ πολλὰ
[4, 6, 0]	~Περὶ αἰσθησεως καὶ	μνήμης.	~Τὰς αἰσθήσεις οὐ τυπώσεις οὐδ᾽
[4, 6, 3]	καὶ πρὸ ὀμμάτων εἶναι ἐργάζεται	ἑτοίμης	οὔσης καὶ πρὸ οἷον ὠδινούσης
[4, 6, 1]	ὡς ἐκεῖ δηλονότι τῆς ἀντιλήψεως	γινομένης	καὶ πρὸς τὸ ἔξω τῆς
[4, 6, 3]	γὰρ τούτων μεμνῆσθαι· ἀλλ᾽ οἷον	ἐξαίφνης	γίγνεται τοῦτο ἔκ τινος {τῆς}
[4, 6, 3]	δὲ τούτων εἰρημένων περὶ μνήμης	ἐφεξῆς	λεκτέον εἰποῦσι πρότερον, ὡς οὐ
[4, 6, 2]	αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ ἐπὶ	ἀκοῆς	δεῖ νομίζειν γίνεσθαι· τὸν μὲν
[4, 6, 3]	πρὸ ὀμμάτων εἶναι ἐργάζεται ἑτοίμης	οὔσης	καὶ πρὸ οἷον ὠδινούσης πρὸς
[4, 6, 3]	ἑτοίμης οὔσης καὶ πρὸ οἷον	ὠδινούσης	πρὸς αὐτὰ τῆς δυνάμεως. Ὅταν
[4, 6, 1]	πρὸς τὸ ἔξω τῆς ψυχῆς	βλεπούσης,	ἅτε μηδενός, οἶμαι, τύπου ἐν
[4, 6, 1]	λαμβάνειν, ὥσπερ ἐν κηρῶι δακτυλίου	βλεπούσης.	Οὐδὲν γὰρ ἂν ἐδεήθη τοῦ
[4, 6, 1]	εὐθείας κείμενον, ὡς ἐκεῖ δηλονότι	τῆς	ἀντιλήψεως γινομένης καὶ πρὸς τὸ
[4, 6, 3]	μελέτης. Ταῦτα γὰρ μαρτυρεῖ πρόκλησιν	τῆς	δυνάμεως καθ᾽ ἣν μνημονεύομεν τῆς
[4, 6, 3]	πρὸ οἷον ὠδινούσης πρὸς αὐτὰ	τῆς	δυνάμεως. Ὅταν τοίνυν ῥωσθῆι πρὸς
[4, 6, 1]	τύπου ἐμμείναντος. Εἰ δ᾽ ἐπὶ	τῆς	ἐναργεστάτης αἰσθήσεως θεωροῖμεν τὸ συμβαῖνον,
[4, 6, 3]	ποιῶνται, τί ἄν τις ἐπαιτιῶιτο	τῆς	μνήμης ἢ τὴν δύναμιν τὴν
[4, 6, 3]	μόνον πρὸς ἃ ἐμελετήσαμεν τὸ	τῆς	μνήμης ἡμῖν παρῆι, ἀλλ᾽ οἵπερ
[4, 6, 3]	ἐξαίφνης γίγνεται τοῦτο ἔκ τινος	{τῆς}	ὑστέρας ἀκροάσεως ἢ μελέτης. Ταῦτα
[4, 6, 1]	γινομένης καὶ πρὸς τὸ ἔξω	τῆς	ψυχῆς βλεπούσης, ἅτε μηδενός, οἶμαι,
[4, 6, 3]	πάθος ἀδυναμίαν κεκτῆσθαι. Καὶ τὸ	τῆς	ψυχῆς δὲ ἀμέγεθες {καὶ ὅλως}
[4, 6, 3]	οὐ δεῖ τῆι τοιαύτηι δυνάμει	τῆς	ψυχῆς, εἰ μηδὲν λαβοῦσα εἰς
[4, 6, 2]	τὴν μέντοι δύναμιν καὶ τὴν	τῆς	ψυχῆς οὐσίαν οἷον ἀναγνῶναι τοὺς
[4, 6, 3]	τῆς δυνάμεως καθ᾽ ἣν μνημονεύομεν	τῆς	ψυχῆς ὡς ῥωσθεῖσαν ἢ ἁπλῶς
[4, 6, 1]	ἐμμείναντος. Εἰ δ᾽ ἐπὶ τῆς	ἐναργεστάτης	αἰσθήσεως θεωροῖμεν τὸ συμβαῖνον, τάχ᾽
[4, 6, 3]	τινος {τῆς} ὑστέρας ἀκροάσεως ἢ	μελέτης.	Ταῦτα γὰρ μαρτυρεῖ πρόκλησιν τῆς
[4, 6, 2]	ἐκεῖνα μᾶλλον ἐνέργειαι καὶ κυριώτεραι·	αὑτῆς	γάρ, καὶ ἔστιν αὐτὴ ἐνεργοῦσα
[4, 6, 2]	δύνηται, ἐὰν μὴ πληγῆι, τὸ	αὑτῆς	γινώσκειν δύναμις ἑκάστη, πάσχειν, ἀλλ᾽
[4, 6, 3]	οἷον συναψάμενα καὶ ταῦτα παρ᾽	αὑτῆς	οἷον ἐκλάμπειν ποιεῖ καὶ πρὸ
[4, 6, 1]	ἐν αὐτῆι οὐδὲν ἀφεστηκὸς ἀφ᾽	αὑτῆς	ὡς πόρρω ὂν βλέποι; Τό
[4, 6, 1]	ἔξω βλέπειν, ἤδη ἔχουσα παρ᾽	ἑαυτῆς	εἶδος τοῦ ὁρωμένου τούτωι τῶι
[4, 6, 3]	ἐκώλυε τὸν ἁστινασοῦν ἔχοντα πλεονεξίας	ψυχῆς	ἀναγινώσκειν τὰ κείμενα, οὐδὲ τὸν
[4, 6, 1]	καὶ πρὸς τὸ ἔξω τῆς	ψυχῆς	βλεπούσης, ἅτε μηδενός, οἶμαι, τύπου
[4, 6, 3]	ἀδυναμίαν κεκτῆσθαι. Καὶ τὸ τῆς	ψυχῆς	δὲ ἀμέγεθες {καὶ ὅλως} ψυχὴν
[4, 6, 3]	δεῖ τῆι τοιαύτηι δυνάμει τῆς	ψυχῆς,	εἰ μηδὲν λαβοῦσα εἰς αὑτὴν
[4, 6, 2]	μέντοι δύναμιν καὶ τὴν τῆς	ψυχῆς	οὐσίαν οἷον ἀναγνῶναι τοὺς τύπους
[4, 6, 3]	ἀνάληψιν δὲ μελέται δηλοῦσι δυνάμωσιν	ψυχῆς	τὸ γινόμενον ὑπάρχον, ὥσπερ χειρῶν
[4, 6, 3]	τῶν ἐν τῶι νοητῶι ἡ	ψυχῆς	φύσις, πρῶτος δὲ τῶν ἐν
[4, 6, 3]	δυνάμεως καθ᾽ ἣν μνημονεύομεν τῆς	ψυχῆς	ὡς ῥωσθεῖσαν ἢ ἁπλῶς ἢ
[4, 6, 3]	πολλὰ ἀνειλήφασιν ἐκ τοῦ εἰθίσθαι	ἀπαγγελίαις	χρῆσθαι, ῥαιδίας ἤδη καὶ τῶν
[4, 6, 3]	ποιεῖν ῥαιδίως, ἃ μὴ ἐν	ταῖς	χερσὶν ἢ ποσὶ κεῖται, ἀλλὰ
[4, 6, 3]	ὕστερον ἀναμιμνήσκεσθαι κειμένων. Καὶ αἱ	εἰς	ἀνάληψιν δὲ μελέται δηλοῦσι δυνάμωσιν
[4, 6, 3]	πῶς οὐχ ἅμα, ἀλλ᾽ ὕστερον	εἰς	ἀναπόλησιν τῶν αὐτῶν ἐρχόμεθα; Ἢ
[4, 6, 3]	τῆς ψυχῆς, εἰ μηδὲν λαβοῦσα	εἰς	αὑτὴν ἀντίληψιν ὧν οὐκ ἔσχε
[4, 6, 3]	ἐγείρεσθαι ἐναργεστέρα καὶ ἐκ δυνάμεως	εἰς	ἐνέργειαν ἰέναι. Τὰ δ᾽ αἰσθητὰ
[4, 6, 3]	ὀφθαλμός, ἀλλ᾽ ὅτωι δύναμίς ἐστιν	εἰς	ἐνέργειαν πλείων. Διὸ καὶ οἱ
[4, 6, 3]	καὶ τὰ μὲν νοεῖν λέγεται	εἰς	μνήμην ἐλθοῦσα, εἰ πρὸς αὐτοῖς
[4, 6, 2]	τῶι ἀέρι γεγραμμένους ἐλθόντας πλησίον,	εἰς	ὃ ἐλθόντες πεφύκασιν ὁρᾶσθαι. Γεύσεως
[4, 6, 3]	ὀμμάτων ὡς ἂν ὁρῶσιν οὔπω	εἰς	πλῆθος, ἀλλὰ πρὸς ὀλίγα· οἷς
[4, 6, 3]	χειρῶν ἢ ποδῶν τὰ γυμνάσια	εἰς	τὸ ποιεῖν ῥαιδίως, ἃ μὴ
[4, 6, 3]	ἐπὶ τῶν ἄλλων δυνάμεων ὁρῶμεν	εἰς	τὸ ποιῆσαι ὃ δύνανται ἑτοιμαζομένων
[4, 6, 2]	ἐνέργειαι περὶ ὃ ἔπεισι πεφύκασιν.	Ἡμεῖς	δὲ ἀπιστοῦντες, μὴ οὐ δύνηται,
[4, 6, 3]	οἱ γεγηρακότες καὶ πρὸς τὰς	αἰσθήσεις	ἀσθενέστεροι καὶ πρὸς τὰς μνήμας
[4, 6, 2]	μὲν πάθη, τὰ δ᾽ ὅσα	αἰσθήσεις	αὐτῶν καὶ κρίσεως, τῶν παθῶν
[4, 6, 1]	~Περὶ αἰσθησεως καὶ μνήμης. ~Τὰς	αἰσθήσεις	οὐ τυπώσεις οὐδ᾽ ἐνσφραγίσεις λέγοντες
[4, 6, 1]	~Τὰς αἰσθήσεις οὐ τυπώσεις οὐδ᾽	ἐνσφραγίσεις	λέγοντες ἐν ψυχῆι γίγνεσθαι, οὐδὲ
[4, 6, 2]	ἀλλ᾽ εἰ μὴ τύποι μηδὲ	πείσεις,	ἀλλ᾽ ἐνέργειαι περὶ ὃ ἔπεισι
[4, 6, 2]	καὶ κρίσεως, τῶν παθῶν εἰσι	γνώσεις	ἄλλαι τῶν παθῶν οὖσαι. Τῶν
[4, 6, 1]	καὶ μνήμης. ~Τὰς αἰσθήσεις οὐ	τυπώσεις	οὐδ᾽ ἐνσφραγίσεις λέγοντες ἐν ψυχῆι
[4, 6, 3]	καὶ τῶν ἄλλων τὰς λεγομένας	ἀναλήψεις	ποιῶνται, τί ἄν τις ἐπαιτιῶιτο
[4, 6, 3]	δεύτερον οὐ μέμνηται, ὅταν δὲ	πολλάκις,	καὶ ὃ πρότερον ἀκούσας οὐκ
[4, 6, 3]	οἱ αὐτοὶ μνήμονες καὶ ἀγχίνοι	{πολλάκις}	ὅτι οὐχ ἡ αὐτὴ δύναμις
[4, 6, 2]	μὴ πληγῆι, τὸ αὑτῆς γινώσκειν	δύναμις	ἑκάστη, πάσχειν, ἀλλ᾽ οὐ γινώσκειν
[4, 6, 3]	{πολλάκις} ὅτι οὐχ ἡ αὐτὴ	δύναμις	ἑκατέρου, ὥσπερ οὐδ᾽ ὁ αὐτὸς
[4, 6, 3]	ὁρᾶι οἷον ὀφθαλμός, ἀλλ᾽ ὅτωι	δύναμίς	ἐστιν εἰς ἐνέργειαν πλείων. Διὸ
[4, 6, 3]	τὴν ἀρχὴν εἶναι; Ἀλλ᾽ εἰ	δύναμίς	τις καὶ παρασκευὴ πρὸς τὸ
[4, 6, 3]	πολλὰ ἡ διάνοια καὶ ἡ	δύναμις,	ὥσπερ παραθέουσι καὶ οὐ μένουσιν.
[4, 6, 3]	εἰς πλῆθος, ἀλλὰ πρὸς ὀλίγα·	οἷς	δὲ ἐπὶ πολλὰ ἡ διάνοια
[4, 6, 2]	ἄμφω τὰ δύο ἕν, ἐν	ἄλλοις.	~Νῦν δὲ τούτων εἰρημένων περὶ
[4, 6, 3]	Οἷον γὰρ ἐν πίναξιν ἢ	δέλτοις	γεγραμμένων γραμμάτων, οὕτως περὶ τῶν
[4, 6, 3]	εἰς μνήμην ἐλθοῦσα, εἰ πρὸς	αὐτοῖς	γίγνοιτο· γινώσκει γὰρ τῶι αὐτά
[4, 6, 3]	ἐξετάζειν ἄνθρωποι, ἢ ὡς πρόχειροι	αὐτοῖς	ἐπιβολαὶ ἐξ αἰσθητῶν ἐγγίνονται δι᾽
[4, 6, 3]	ὅτι μὴ ἀφίστανται, ἀλλὰ κεῖται	αὐτοῖς	πρὸ ὀμμάτων ὡς ἂν ὁρῶσιν
[4, 6, 1]	μὴ κειμένου εἶναι, ἵνα ἦι	ὅρασις.	~Εἰ οὖν μὴ οὕτως, τίς
[4, 6, 3]	Ἰσχὺς ἄρα τις καὶ ἡ	αἴσθησις	καὶ ἡ μνήμη. Ἔτι τῶν
[4, 6, 3]	ἐν τῶι νοητῶι ἡ ψυχῆς	φύσις,	πρῶτος δὲ τῶν ἐν τῶι
[4, 6, 2]	οὖσαι. Τῶν δὲ νοητῶν ἡ	γνῶσις	ἀπαθὴς καὶ ἀτύπωτός ἐστι μᾶλλον·
[4, 6, 3]	λεγομένας ἀναλήψεις ποιῶνται, τί ἄν	τις	ἐπαιτιῶιτο τῆς μνήμης ἢ τὴν
[4, 6, 3]	τὰς μνήμας ὡσαύτως. Ἰσχὺς ἄρα	τις	καὶ ἡ αἴσθησις καὶ ἡ
[4, 6, 3]	ἀρχὴν εἶναι; Ἀλλ᾽ εἰ δύναμίς	τις	καὶ παρασκευὴ πρὸς τὸ ἕτοιμον,
[4, 6, 2]	ὅρασις. ~Εἰ οὖν μὴ οὕτως,	τίς	ὁ τρόπος; Ἢ λέγει περὶ
[4, 6, 1]	δὴ λέγομεν μηδέτερον, ἀναγκαίως ζητήσομεν,	τίς	τρόπος ἑκατέρου, ἐπειδὴ οὔτε τὸν
[4, 6, 1]	τύπου μείναντος ἐν τῆι ψυχῆι,	ὃς	μηδὲ τὸ πρῶτον ἐγένετο. Διὸ
[4, 6, 3]	ἀντίληψιν ὧν οὐκ ἔσχε ποιεῖται.	Λόγος	γάρ ἐστι πάντων, καὶ λόγος
[4, 6, 3]	Λόγος γάρ ἐστι πάντων, καὶ	λόγος	ἔσχατος μὲν τῶν νοητῶν καὶ
[4, 6, 1]	βλέπειν, ἤδη ἔχουσα παρ᾽ ἑαυτῆς	εἶδος	τοῦ ὁρωμένου τούτωι τῶι ἐκεῖ
[4, 6, 3]	τοῦ πάσχειν καὶ ἔχειν τὸ	πάθος	ἀδυναμίαν κεκτῆσθαι. Καὶ τὸ τῆς
[4, 6, 1]	πόρρω ὂν βλέποι; Τό τε	μέγεθος	αὐτοῦ, ὅσον ἐστὶν ἔξω, πῶς
[4, 6, 3]	ὡς ἂν ὁρῶσιν οὔπω εἰς	πλῆθος,	ἀλλὰ πρὸς ὀλίγα· οἷς δὲ
[4, 6, 3]	τύποι, οὐκ ἂν ἐποίησε τὸ	πλῆθος	ἧττον μνήμας. Ἔτι, εἰ τύποι
[4, 6, 3]	ὄντος τοῦ τύπου τὸ μᾶλλον	πεπονθὸς	τοῦτό ἐστι τὸ μνημονεῦον μᾶλλον.
[4, 6, 1]	ἂν τὸ ἐν αὐτῆι οὐδὲν	ἀφεστηκὸς	ἀφ᾽ αὑτῆς ὡς πόρρω ὂν
[4, 6, 3]	οὐδ᾽ ὁ αὐτὸς πυκτικὸς καὶ	δρομικός·	ἐπικρατοῦσι γὰρ ἄλλαι ἐν ἄλλωι
[4, 6, 3]	ἑκατέρου, ὥσπερ οὐδ᾽ ὁ αὐτὸς	πυκτικὸς	καὶ δρομικός· ἐπικρατοῦσι γὰρ ἄλλαι
[4, 6, 3]	οὐ τὸ ἀσθενὲς ὁρᾶι οἷον	ὀφθαλμός,	ἀλλ᾽ ὅτωι δύναμίς ἐστιν εἰς
[4, 6, 1]	ἔξω τῆς ψυχῆς βλεπούσης, ἅτε	μηδενός,	οἶμαι, τύπου ἐν αὐτῆι γενομένου
[4, 6, 3]	οἷον ἐξαίφνης γίγνεται τοῦτο ἔκ	τινος	{τῆς} ὑστέρας ἀκροάσεως ἢ μελέτης.
[4, 6, 1]	λέγομεν μηδέτερον, ἀναγκαίως ζητήσομεν, τίς	τρόπος	ἑκατέρου, ἐπειδὴ οὔτε τὸν τύπον
[4, 6, 2]	οὖν μὴ οὕτως, τίς ὁ	τρόπος;	Ἢ λέγει περὶ ὧν οὐκ
[4, 6, 3]	τοῦτο. Ὅταν δὲ μὴ μόνον	πρὸς	ἃ ἐμελετήσαμεν τὸ τῆς μνήμης
[4, 6, 3]	χερσὶν ἢ ποσὶ κεῖται, ἀλλὰ	πρὸς	ἃ τῆι συνεχείαι ἡτοίμασται. Διὰ
[4, 6, 3]	αἰσθητῶι παντί. Διὸ δὴ καὶ	πρὸς	ἄμφω ἔχει, ὑπὸ μὲν τῶν
[4, 6, 3]	οὔσης καὶ πρὸ οἷον ὠδινούσης	πρὸς	αὐτὰ τῆς δυνάμεως. Ὅταν τοίνυν
[4, 6, 3]	λέγεται εἰς μνήμην ἐλθοῦσα, εἰ	πρὸς	αὐτοῖς γίγνοιτο· γινώσκει γὰρ τῶι
[4, 6, 3]	ὁρῶσιν οὔπω εἰς πλῆθος, ἀλλὰ	πρὸς	ὀλίγα· οἷς δὲ ἐπὶ πολλὰ
[4, 6, 3]	φαίνεται συμβαῖνον· οὐδαμοῦ γὰρ ἡ	πρὸς	ὁτιοῦν γυμνασία εὐπαθὲς τὸ γυμνασάμενον
[4, 6, 3]	τῆς δυνάμεως. Ὅταν τοίνυν ῥωσθῆι	πρὸς	ὁτιοῦν τῶν φανέντων, ὥσπερ πρὸς
[4, 6, 3]	πρὸς ὁτιοῦν τῶν φανέντων, ὥσπερ	πρὸς	παρὸν διάκειται ἐπὶ πολὺν χρόνον
[4, 6, 3]	Διὸ καὶ οἱ γεγηρακότες καὶ	πρὸς	τὰς αἰσθήσεις ἀσθενέστεροι καὶ πρὸς
[4, 6, 3]	πρὸς τὰς αἰσθήσεις ἀσθενέστεροι καὶ	πρὸς	τὰς μνήμας ὡσαύτως. Ἰσχὺς ἄρα
[4, 6, 1]	δηλονότι τῆς ἀντιλήψεως γινομένης καὶ	πρὸς	τὸ ἔξω τῆς ψυχῆς βλεπούσης,
[4, 6, 3]	εἰ δύναμίς τις καὶ παρασκευὴ	πρὸς	τὸ ἕτοιμον, πῶς οὐχ ἅμα,
[4, 6, 3]	ὡς ῥωσθεῖσαν ἢ ἁπλῶς ἢ	πρὸς	τοῦτο. Ὅταν δὲ μὴ μόνον
[4, 6, 3]	γάρ ἐστι πάντων, καὶ λόγος	ἔσχατος	μὲν τῶν νοητῶν καὶ τῶν
[4, 6, 1]	καὶ αἰσθήσεων εἶναι τοῦ τύπου	μείναντος	ἐν τῆι ψυχῆι, ὃς μηδὲ
[4, 6, 1]	μνήμην λέγομεν εἶναι τοῦ τύπου	ἐμμείναντος.	Εἰ δ᾽ ἐπὶ τῆς ἐναργεστάτης
[4, 6, 3]	εἴκειν ἐστὶ τοιοῦτον, καὶ πάθους	ὄντος	τοῦ τύπου τὸ μᾶλλον πεπονθὸς
[4, 6, 2]	ἐγγεγραμμένων ὑπὸ τοῦ τὴν φωνὴν	πεποιηκότος,	τὴν μέντοι δύναμιν καὶ τὴν
[4, 6, 3]	δύναμις ἑκατέρου, ὥσπερ οὐδ᾽ ὁ	αὐτὸς	πυκτικὸς καὶ δρομικός· ἐπικρατοῦσι γὰρ
[4, 6, 2]	νοητῶν ἡ γνῶσις ἀπαθὴς καὶ	ἀτύπωτός	ἐστι μᾶλλον· ἀνάπαλιν γὰρ ἔσωθεν
[4, 6, 3]	τῶι νοητῶι ἡ ψυχῆς φύσις,	πρῶτος	δὲ τῶν ἐν τῶι αἰσθητῶι
[4, 6, 2]	πάσχειν, ἀλλ᾽ οὐ γινώσκειν τὸ	ἐγγὺς	ποιοῦμεν, οὗ κρατεῖν δέδοται, ἀλλ᾽
[4, 6, 3]	δύνανται ἑτοιμαζομένων καὶ τὰ μὲν	εὐθύς,	τὰ δέ, εἰ συλλέξαιντο ἑαυτάς,
[4, 6, 3]	τῶι εἴκειν ἐστὶ τοιοῦτον, καὶ	πάθους	ὄντος τοῦ τύπου τὸ μᾶλλον
[4, 6, 2]	τοὺς τύπους ἐν τῶι ἀέρι	γεγραμμένους	ἐλθόντας πλησίον, εἰς ὃ ἐλθόντες
[4, 6, 3]	σκοπεῖν, ἵνα ἀναμνησθῶμεν, οὐδὲ πρότερον	ἐπιλαθομένους	ὕστερον ἀναμιμνήσκεσθαι κειμένων. Καὶ αἱ
[4, 6, 2]	ψυχῆς οὐσίαν οἷον ἀναγνῶναι τοὺς	τύπους	ἐν τῶι ἀέρι γεγραμμένους ἐλθόντας
[4, 6, 1]	δὲ μέγιστον ἁπάντων· εἰ γὰρ	τύπους	λαμβάνοιμεν ὧν ὁρῶμεν, οὐκ ἔσται
[4, 6, 2]	τῆς ψυχῆς οὐσίαν οἷον ἀναγνῶναι	τοὺς	τύπους ἐν τῶι ἀέρι γεγραμμένους
[4, 6, 3]	καὶ πρὸς τὰς μνήμας ὡσαύτως.	Ἰσχὺς	ἄρα τις καὶ ἡ αἴσθησις
[4, 6, 1]	Δῆλον δὲ δήπου ἐν παντί,	ὡς	αἴσθησιν ὁτουοῦν λαμβάνοντες δι᾽ ὁράσεως
[4, 6, 3]	ἀλλὰ κεῖται αὐτοῖς πρὸ ὀμμάτων	ὡς	ἂν ὁρῶσιν οὔπω εἰς πλῆθος,
[4, 6, 1]	ὁρατόν ἐστιν ἐπ᾽ εὐθείας κείμενον,	ὡς	ἐκεῖ δηλονότι τῆς ἀντιλήψεως γινομένης
[4, 6, 3]	συλλέξαιντο ἑαυτάς, ἐργαζομένων. Γίγνονται δὲ	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ οὐχ οἱ
[4, 6, 2]	μὲν ἡ ψυχὴ δύο καὶ	ὡς	ἕτερον ὁρᾶι, νοῦν δὲ ἓν
[4, 6, 3]	μνήμης ἐφεξῆς λεκτέον εἰποῦσι πρότερον,	ὡς	οὐ θαυμαστόν, μᾶλλον δὲ θαυμαστὸν
[4, 6, 1]	ὁρώμενα. Ὅλως δέ, ὥσπερ λέγεται,	ὡς	οὐκ ἔστιν ἐπιθέντα τῆι κόρηι
[4, 6, 1]	αὐτῆι οὐδὲν ἀφεστηκὸς ἀφ᾽ αὑτῆς	ὡς	πόρρω ὂν βλέποι; Τό τε
[4, 6, 3]	τοῦ μὴ ἐξετάζειν ἄνθρωποι, ἢ	ὡς	πρόχειροι αὐτοῖς ἐπιβολαὶ ἐξ αἰσθητῶν
[4, 6, 3]	καθ᾽ ἣν μνημονεύομεν τῆς ψυχῆς	ὡς	ῥωσθεῖσαν ἢ ἁπλῶς ἢ πρὸς
[4, 6, 3]	θαυμαστὸν ἄλλον τρόπον ἔχειν, ἢ	ὡς	ὑπειλήφασιν ὑπὸ τοῦ μὴ ἐξετάζειν
[4, 6, 3]	οἷον ἐγείρεσθαι ἐναργεστέρα καὶ ἐκ	δυνάμεως	εἰς ἐνέργειαν ἰέναι. Τὰ δ᾽
[4, 6, 3]	Ταῦτα γὰρ μαρτυρεῖ πρόκλησιν τῆς	δυνάμεως	καθ᾽ ἣν μνημονεύομεν τῆς ψυχῆς
[4, 6, 3]	οἷον ὠδινούσης πρὸς αὐτὰ τῆς	δυνάμεως.	Ὅταν τοίνυν ῥωσθῆι πρὸς ὁτιοῦν
[4, 6, 2]	ὧν οὐκ ἔχει· τοῦτο γὰρ	δυνάμεως,	οὐ τὸ παθεῖν τι, ἀλλὰ
[4, 6, 3]	τοῦτο ἔκ τινος {τῆς} ὑστέρας	ἀκροάσεως	ἢ μελέτης. Ταῦτα γὰρ μαρτυρεῖ
[4, 6, 1]	ὡς αἴσθησιν ὁτουοῦν λαμβάνοντες δι᾽	ὁράσεως	ἐκεῖ ὁρῶμεν καὶ τῆι ὄψει
[4, 6, 1]	Εἰ δ᾽ ἐπὶ τῆς ἐναργεστάτης	αἰσθήσεως	θεωροῖμεν τὸ συμβαῖνον, τάχ᾽ ἂν
[4, 6, 0]	~Περὶ	αἰσθησεως	καὶ μνήμης. ~Τὰς αἰσθήσεις οὐ
[4, 6, 2]	πεφύκασιν ὁρᾶσθαι. Γεύσεως δὲ καὶ	ὀσφρήσεως	τὰ μὲν πάθη, τὰ δ᾽
[4, 6, 2]	δ᾽ ὅσα αἰσθήσεις αὐτῶν καὶ	κρίσεως,	τῶν παθῶν εἰσι γνώσεις ἄλλαι
[4, 6, 2]	εἰς ὃ ἐλθόντες πεφύκασιν ὁρᾶσθαι.	Γεύσεως	δὲ καὶ ὀσφρήσεως τὰ μὲν
[4, 6, 1]	κείμενον, ὡς ἐκεῖ δηλονότι τῆς	ἀντιλήψεως	γινομένης καὶ πρὸς τὸ ἔξω
[4, 6, 1]	τὰς μνήμας πάντως τε καὶ	ἀκολούθως	ἐροῦμεν κατοχὰς μαθημάτων καὶ αἰσθήσεων
[4, 6, 1]	θάτερον. Ὅσοι δὴ λέγομεν μηδέτερον,	ἀναγκαίως	ζητήσομεν, τίς τρόπος ἑκατέρου, ἐπειδὴ
[4, 6, 3]	τὰ γυμνάσια εἰς τὸ ποιεῖν	ῥαιδίως,	ἃ μὴ ἐν ταῖς χερσὶν
[4, 6, 1]	ἄλλα δὲ τὰ ἡμῖν ὁρώμενα.	Ὅλως	δέ, ὥσπερ λέγεται, ὡς οὐκ
[4, 6, 3]	ψυχὴν μαρτυρεῖ δύναμιν εἶναι. Καὶ	ὅλως	τὰ περὶ ψυχὴν πάντ᾽ οὐ
[4, 6, 3]	τῆς ψυχῆς δὲ ἀμέγεθες {καὶ	ὅλως}	ψυχὴν μαρτυρεῖ δύναμιν εἶναι. Καὶ
[4, 6, 3]	τῆς ψυχῆς ὡς ῥωσθεῖσαν ἢ	ἁπλῶς	ἢ πρὸς τοῦτο. Ὅταν δὲ
[4, 6, 1]	μέγεθος αὐτοῦ, ὅσον ἐστὶν ἔξω,	πῶς	ἂν ὅσον ἐστὶ λέγοι, ἢ
[4, 6, 3]	γίγνοιτο· γινώσκει γὰρ τῶι αὐτά	πως	εἶναι· γινώσκει γὰρ οὐ τῶι
[4, 6, 3]	τῶι ἐνιζάνειν αὐτά, ἀλλὰ τῶι	πως	ἔχειν αὐτὰ καὶ ὁρᾶν αὐτὰ
[4, 6, 3]	τῶν αἰσθήσεων τυπώσεων οὐκ οὐσῶν,	πῶς	οἷόν τε τὰς μνήμας κατοχὰς
[4, 6, 3]	καὶ παρασκευὴ πρὸς τὸ ἕτοιμον,	πῶς	οὐχ ἅμα, ἀλλ᾽ ὕστερον εἰς
[4, 6, 1]	ψυχῆι γίγνεσθαι, οὐδὲ τὰς μνήμας	πάντως	τε καὶ ἀκολούθως ἐροῦμεν κατοχὰς
[4, 6, 3]	ἀσθενέστεροι καὶ πρὸς τὰς μνήμας	ὡσαύτως.	Ἰσχὺς ἄρα τις καὶ ἡ
[4, 6, 1]	ἡ θέα ἡ ψυχὴ λέγουσα	οὕτως	ἂν τὸ ἐν αὐτῆι οὐδὲν
[4, 6, 2]	καὶ ἐφ᾽ ὧι τέτακται ἐργάσασθαι.	Οὕτως	γὰρ ἄν, οἶμαι, καὶ διακριθείη
[4, 6, 1]	ὁρατὸν θεάσασθαι, ἀποστήσαντα δὲ δεῖ	οὕτως	ὁρᾶν, τοῦτο χρὴ καὶ πολὺ
[4, 6, 3]	πίναξιν ἢ δέλτοις γεγραμμένων γραμμάτων,	οὕτως	περὶ τῶν αἰσθήσεων καὶ τοῦ
[4, 6, 2]	ἦι ὅρασις. ~Εἰ οὖν μὴ	οὕτως,	τίς ὁ τρόπος; Ἢ λέγει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010