Ennéade, livre, chap. |
[4, 6, 3] |
ἐκ
τοῦ
εἰθίσθαι
ἀπαγγελίαις
χρῆσθαι,
|
ῥαιδίας |
ἤδη
καὶ
τῶν
ἄλλων
τὰς |
[4, 6, 1] |
οὗ
τὸ
ὁρατόν
ἐστιν
ἐπ᾽
|
εὐθείας |
κείμενον,
ὡς
ἐκεῖ
δηλονότι
τῆς |
[4, 6, 1] |
ὁρῶμεν,
ἰνδάλματα
δὲ
ὁραμάτων
καὶ
|
σκιάς, |
ὥστε
ἄλλα
μὲν
εἶναι
αὐτὰ |
[4, 6, 3] |
οὐκ
ἐκώλυε
τὸν
ἁστινασοῦν
ἔχοντα
|
πλεονεξίας |
ψυχῆς
ἀναγινώσκειν
τὰ
κείμενα,
οὐδὲ |
[4, 6, 3] |
ἂν
ἐποίησε
τὸ
πλῆθος
ἧττον
|
μνήμας. |
Ἔτι,
εἰ
τύποι
μένοντες,
οὐδὲν |
[4, 6, 3] |
οὐσῶν,
πῶς
οἷόν
τε
τὰς
|
μνήμας |
κατοχὰς
τῶν
οὐκ
ἐντεθέντων
οὐδὲ |
[4, 6, 1] |
ἐν
ψυχῆι
γίγνεσθαι,
οὐδὲ
τὰς
|
μνήμας |
πάντως
τε
καὶ
ἀκολούθως
ἐροῦμεν |
[4, 6, 3] |
αἰσθήσεις
ἀσθενέστεροι
καὶ
πρὸς
τὰς
|
μνήμας |
ὡσαύτως.
Ἰσχὺς
ἄρα
τις
καὶ |
[4, 6, 3] |
ἤδη
καὶ
τῶν
ἄλλων
τὰς
|
λεγομένας |
ἀναλήψεις
ποιῶνται,
τί
ἄν
τις |
[4, 6, 3] |
γίγνεται
τοῦτο
ἔκ
τινος
{τῆς}
|
ὑστέρας |
ἀκροάσεως
ἢ
μελέτης.
Ταῦτα
γὰρ |
[4, 6, 3] |
Διὰ
τί
γὰρ
ἅπαξ
μὲν
|
ἀκούσας |
ἢ
δεύτερον
οὐ
μέμνηται,
ὅταν |
[4, 6, 3] |
δὲ
πολλάκις,
καὶ
ὃ
πρότερον
|
ἀκούσας |
οὐκ
ἔσχε,
πολλῶι
ὕστερον
χρόνωι |
[4, 6, 3] |
καὶ
οἱ
γεγηρακότες
καὶ
πρὸς
|
τὰς |
αἰσθήσεις
ἀσθενέστεροι
καὶ
πρὸς
τὰς |
[4, 6, 1] |
~Περὶ
αἰσθησεως
καὶ
μνήμης.
|
~Τὰς |
αἰσθήσεις
οὐ
τυπώσεις
οὐδ᾽
ἐνσφραγίσεις |
[4, 6, 3] |
ῥαιδίας
ἤδη
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
τὰς |
λεγομένας
ἀναλήψεις
ποιῶνται,
τί
ἄν |
[4, 6, 3] |
οὐκ
οὐσῶν,
πῶς
οἷόν
τε
|
τὰς |
μνήμας
κατοχὰς
τῶν
οὐκ
ἐντεθέντων |
[4, 6, 1] |
λέγοντες
ἐν
ψυχῆι
γίγνεσθαι,
οὐδὲ
|
τὰς |
μνήμας
πάντως
τε
καὶ
ἀκολούθως |
[4, 6, 3] |
τὰς
αἰσθήσεις
ἀσθενέστεροι
καὶ
πρὸς
|
τὰς |
μνήμας
ὡσαύτως.
Ἰσχὺς
ἄρα
τις |
[4, 6, 2] |
τύπους
ἐν
τῶι
ἀέρι
γεγραμμένους
|
ἐλθόντας |
πλησίον,
εἰς
ὃ
ἐλθόντες
πεφύκασιν |
[4, 6, 3] |
εὐθύς,
τὰ
δέ,
εἰ
συλλέξαιντο
|
ἑαυτάς, |
ἐργαζομένων.
Γίγνονται
δὲ
ὡς
ἐπὶ |
[4, 6, 1] |
πάντως
τε
καὶ
ἀκολούθως
ἐροῦμεν
|
κατοχὰς |
μαθημάτων
καὶ
αἰσθήσεων
εἶναι
τοῦ |
[4, 6, 3] |
πῶς
οἷόν
τε
τὰς
μνήμας
|
κατοχὰς |
τῶν
οὐκ
ἐντεθέντων
οὐδὲ
τὴν |
[4, 6, 3] |
γὰρ
ἡ
πρὸς
ὁτιοῦν
γυμνασία
|
εὐπαθὲς |
τὸ
γυμνασάμενον
ποιεῖ·
ἐπεὶ
καὶ |
[4, 6, 3] |
Καὶ
τὸ
τῆς
ψυχῆς
δὲ
|
ἀμέγεθες |
{καὶ
ὅλως}
ψυχὴν
μαρτυρεῖ
δύναμιν |
[4, 6, 3] |
ἐπὶ
τῶν
αἰσθήσεων
οὐ
τὸ
|
ἀσθενὲς |
ὁρᾶι
οἷον
ὀφθαλμός,
ἀλλ᾽
ὅτωι |
[4, 6, 3] |
τὸ
πολὺ
οὐχ
οἱ
αὐτοὶ
|
μνήμονες |
καὶ
ἀγχίνοι
{πολλάκις}
ὅτι
οὐχ |
[4, 6, 1] |
αἰσθήσεις
οὐ
τυπώσεις
οὐδ᾽
ἐνσφραγίσεις
|
λέγοντες |
ἐν
ψυχῆι
γίγνεσθαι,
οὐδὲ
τὰς |
[4, 6, 2] |
γεγραμμένους
ἐλθόντας
πλησίον,
εἰς
ὃ
|
ἐλθόντες |
πεφύκασιν
ὁρᾶσθαι.
Γεύσεως
δὲ
καὶ |
[4, 6, 1] |
ἐν
παντί,
ὡς
αἴσθησιν
ὁτουοῦν
|
λαμβάνοντες |
δι᾽
ὁράσεως
ἐκεῖ
ὁρῶμεν
καὶ |
[4, 6, 3] |
εἶναι;
Οἱ
μὲν
γὰρ
τύποι
|
μένοντες |
ἀσθένειαν
μᾶλλον
ἢ
δύναμιν
κατηγοροῖεν· |
[4, 6, 3] |
ἧττον
μνήμας.
Ἔτι,
εἰ
τύποι
|
μένοντες, |
οὐδὲν
ἔδει
σκοπεῖν,
ἵνα
ἀναμνησθῶμεν, |
[4, 6, 1] |
καὶ
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων
αἰσθήσεων
|
μεταφέροντες |
τὸ
αὐτὸ
ἐξεύροιμεν
ἂν
τὸ |
[4, 6, 2] |
ὃ
ἔπεισι
πεφύκασιν.
Ἡμεῖς
δὲ
|
ἀπιστοῦντες, |
μὴ
οὐ
δύνηται,
ἐὰν
μὴ |
[4, 6, 3] |
ἐνέργειαν
πλείων.
Διὸ
καὶ
οἱ
|
γεγηρακότες |
καὶ
πρὸς
τὰς
αἰσθήσεις
ἀσθενέστεροι |
[4, 6, 2] |
Τῶν
δὲ
νοητῶν
ἡ
γνῶσις
|
ἀπαθὴς |
καὶ
ἀτύπωτός
ἐστι
μᾶλλον·
ἀνάπαλιν |
[4, 6, 3] |
~Νῦν
δὲ
τούτων
εἰρημένων
περὶ
|
μνήμης |
ἐφεξῆς
λεκτέον
εἰποῦσι
πρότερον,
ὡς |
[4, 6, 3] |
τί
ἄν
τις
ἐπαιτιῶιτο
τῆς
|
μνήμης |
ἢ
τὴν
δύναμιν
τὴν
ῥωσθεῖσαν |
[4, 6, 3] |
πρὸς
ἃ
ἐμελετήσαμεν
τὸ
τῆς
|
μνήμης |
ἡμῖν
παρῆι,
ἀλλ᾽
οἵπερ
πολλὰ |
[4, 6, 0] |
~Περὶ
αἰσθησεως
καὶ
|
μνήμης. |
~Τὰς
αἰσθήσεις
οὐ
τυπώσεις
οὐδ᾽ |
[4, 6, 3] |
καὶ
πρὸ
ὀμμάτων
εἶναι
ἐργάζεται
|
ἑτοίμης |
οὔσης
καὶ
πρὸ
οἷον
ὠδινούσης |
[4, 6, 1] |
ὡς
ἐκεῖ
δηλονότι
τῆς
ἀντιλήψεως
|
γινομένης |
καὶ
πρὸς
τὸ
ἔξω
τῆς |
[4, 6, 3] |
γὰρ
τούτων
μεμνῆσθαι·
ἀλλ᾽
οἷον
|
ἐξαίφνης |
γίγνεται
τοῦτο
ἔκ
τινος
{τῆς} |
[4, 6, 3] |
δὲ
τούτων
εἰρημένων
περὶ
μνήμης
|
ἐφεξῆς |
λεκτέον
εἰποῦσι
πρότερον,
ὡς
οὐ |
[4, 6, 2] |
αὐτὸν
δὴ
τρόπον
καὶ
ἐπὶ
|
ἀκοῆς |
δεῖ
νομίζειν
γίνεσθαι·
τὸν
μὲν |
[4, 6, 3] |
πρὸ
ὀμμάτων
εἶναι
ἐργάζεται
ἑτοίμης
|
οὔσης |
καὶ
πρὸ
οἷον
ὠδινούσης
πρὸς |
[4, 6, 3] |
ἑτοίμης
οὔσης
καὶ
πρὸ
οἷον
|
ὠδινούσης |
πρὸς
αὐτὰ
τῆς
δυνάμεως.
Ὅταν |
[4, 6, 1] |
πρὸς
τὸ
ἔξω
τῆς
ψυχῆς
|
βλεπούσης, |
ἅτε
μηδενός,
οἶμαι,
τύπου
ἐν |
[4, 6, 1] |
λαμβάνειν,
ὥσπερ
ἐν
κηρῶι
δακτυλίου
|
βλεπούσης. |
Οὐδὲν
γὰρ
ἂν
ἐδεήθη
τοῦ |
[4, 6, 1] |
εὐθείας
κείμενον,
ὡς
ἐκεῖ
δηλονότι
|
τῆς |
ἀντιλήψεως
γινομένης
καὶ
πρὸς
τὸ |
[4, 6, 3] |
μελέτης.
Ταῦτα
γὰρ
μαρτυρεῖ
πρόκλησιν
|
τῆς |
δυνάμεως
καθ᾽
ἣν
μνημονεύομεν
τῆς |
[4, 6, 3] |
πρὸ
οἷον
ὠδινούσης
πρὸς
αὐτὰ
|
τῆς |
δυνάμεως.
Ὅταν
τοίνυν
ῥωσθῆι
πρὸς |
[4, 6, 1] |
τύπου
ἐμμείναντος.
Εἰ
δ᾽
ἐπὶ
|
τῆς |
ἐναργεστάτης
αἰσθήσεως
θεωροῖμεν
τὸ
συμβαῖνον, |
[4, 6, 3] |
ποιῶνται,
τί
ἄν
τις
ἐπαιτιῶιτο
|
τῆς |
μνήμης
ἢ
τὴν
δύναμιν
τὴν |
[4, 6, 3] |
μόνον
πρὸς
ἃ
ἐμελετήσαμεν
τὸ
|
τῆς |
μνήμης
ἡμῖν
παρῆι,
ἀλλ᾽
οἵπερ |
[4, 6, 3] |
ἐξαίφνης
γίγνεται
τοῦτο
ἔκ
τινος
|
{τῆς} |
ὑστέρας
ἀκροάσεως
ἢ
μελέτης.
Ταῦτα |
[4, 6, 1] |
γινομένης
καὶ
πρὸς
τὸ
ἔξω
|
τῆς |
ψυχῆς
βλεπούσης,
ἅτε
μηδενός,
οἶμαι, |
[4, 6, 3] |
πάθος
ἀδυναμίαν
κεκτῆσθαι.
Καὶ
τὸ
|
τῆς |
ψυχῆς
δὲ
ἀμέγεθες
{καὶ
ὅλως} |
[4, 6, 3] |
οὐ
δεῖ
τῆι
τοιαύτηι
δυνάμει
|
τῆς |
ψυχῆς,
εἰ
μηδὲν
λαβοῦσα
εἰς |
[4, 6, 2] |
τὴν
μέντοι
δύναμιν
καὶ
τὴν
|
τῆς |
ψυχῆς
οὐσίαν
οἷον
ἀναγνῶναι
τοὺς |
[4, 6, 3] |
τῆς
δυνάμεως
καθ᾽
ἣν
μνημονεύομεν
|
τῆς |
ψυχῆς
ὡς
ῥωσθεῖσαν
ἢ
ἁπλῶς |
[4, 6, 1] |
ἐμμείναντος.
Εἰ
δ᾽
ἐπὶ
τῆς
|
ἐναργεστάτης |
αἰσθήσεως
θεωροῖμεν
τὸ
συμβαῖνον,
τάχ᾽ |
[4, 6, 3] |
τινος
{τῆς}
ὑστέρας
ἀκροάσεως
ἢ
|
μελέτης. |
Ταῦτα
γὰρ
μαρτυρεῖ
πρόκλησιν
τῆς |
[4, 6, 2] |
ἐκεῖνα
μᾶλλον
ἐνέργειαι
καὶ
κυριώτεραι·
|
αὑτῆς |
γάρ,
καὶ
ἔστιν
αὐτὴ
ἐνεργοῦσα |
[4, 6, 2] |
δύνηται,
ἐὰν
μὴ
πληγῆι,
τὸ
|
αὑτῆς |
γινώσκειν
δύναμις
ἑκάστη,
πάσχειν,
ἀλλ᾽ |
[4, 6, 3] |
οἷον
συναψάμενα
καὶ
ταῦτα
παρ᾽
|
αὑτῆς |
οἷον
ἐκλάμπειν
ποιεῖ
καὶ
πρὸ |
[4, 6, 1] |
ἐν
αὐτῆι
οὐδὲν
ἀφεστηκὸς
ἀφ᾽
|
αὑτῆς |
ὡς
πόρρω
ὂν
βλέποι;
Τό |
[4, 6, 1] |
ἔξω
βλέπειν,
ἤδη
ἔχουσα
παρ᾽
|
ἑαυτῆς |
εἶδος
τοῦ
ὁρωμένου
τούτωι
τῶι |
[4, 6, 3] |
ἐκώλυε
τὸν
ἁστινασοῦν
ἔχοντα
πλεονεξίας
|
ψυχῆς |
ἀναγινώσκειν
τὰ
κείμενα,
οὐδὲ
τὸν |
[4, 6, 1] |
καὶ
πρὸς
τὸ
ἔξω
τῆς
|
ψυχῆς |
βλεπούσης,
ἅτε
μηδενός,
οἶμαι,
τύπου |
[4, 6, 3] |
ἀδυναμίαν
κεκτῆσθαι.
Καὶ
τὸ
τῆς
|
ψυχῆς |
δὲ
ἀμέγεθες
{καὶ
ὅλως}
ψυχὴν |
[4, 6, 3] |
δεῖ
τῆι
τοιαύτηι
δυνάμει
τῆς
|
ψυχῆς, |
εἰ
μηδὲν
λαβοῦσα
εἰς
αὑτὴν |
[4, 6, 2] |
μέντοι
δύναμιν
καὶ
τὴν
τῆς
|
ψυχῆς |
οὐσίαν
οἷον
ἀναγνῶναι
τοὺς
τύπους |
[4, 6, 3] |
ἀνάληψιν
δὲ
μελέται
δηλοῦσι
δυνάμωσιν
|
ψυχῆς |
τὸ
γινόμενον
ὑπάρχον,
ὥσπερ
χειρῶν |
[4, 6, 3] |
τῶν
ἐν
τῶι
νοητῶι
ἡ
|
ψυχῆς |
φύσις,
πρῶτος
δὲ
τῶν
ἐν |
[4, 6, 3] |
δυνάμεως
καθ᾽
ἣν
μνημονεύομεν
τῆς
|
ψυχῆς |
ὡς
ῥωσθεῖσαν
ἢ
ἁπλῶς
ἢ |
[4, 6, 3] |
πολλὰ
ἀνειλήφασιν
ἐκ
τοῦ
εἰθίσθαι
|
ἀπαγγελίαις |
χρῆσθαι,
ῥαιδίας
ἤδη
καὶ
τῶν |
[4, 6, 3] |
ποιεῖν
ῥαιδίως,
ἃ
μὴ
ἐν
|
ταῖς |
χερσὶν
ἢ
ποσὶ
κεῖται,
ἀλλὰ |
[4, 6, 3] |
ὕστερον
ἀναμιμνήσκεσθαι
κειμένων.
Καὶ
αἱ
|
εἰς |
ἀνάληψιν
δὲ
μελέται
δηλοῦσι
δυνάμωσιν |
[4, 6, 3] |
πῶς
οὐχ
ἅμα,
ἀλλ᾽
ὕστερον
|
εἰς |
ἀναπόλησιν
τῶν
αὐτῶν
ἐρχόμεθα;
Ἢ |
[4, 6, 3] |
τῆς
ψυχῆς,
εἰ
μηδὲν
λαβοῦσα
|
εἰς |
αὑτὴν
ἀντίληψιν
ὧν
οὐκ
ἔσχε |
[4, 6, 3] |
ἐγείρεσθαι
ἐναργεστέρα
καὶ
ἐκ
δυνάμεως
|
εἰς |
ἐνέργειαν
ἰέναι.
Τὰ
δ᾽
αἰσθητὰ |
[4, 6, 3] |
ὀφθαλμός,
ἀλλ᾽
ὅτωι
δύναμίς
ἐστιν
|
εἰς |
ἐνέργειαν
πλείων.
Διὸ
καὶ
οἱ |
[4, 6, 3] |
καὶ
τὰ
μὲν
νοεῖν
λέγεται
|
εἰς |
μνήμην
ἐλθοῦσα,
εἰ
πρὸς
αὐτοῖς |
[4, 6, 2] |
τῶι
ἀέρι
γεγραμμένους
ἐλθόντας
πλησίον,
|
εἰς |
ὃ
ἐλθόντες
πεφύκασιν
ὁρᾶσθαι.
Γεύσεως |
[4, 6, 3] |
ὀμμάτων
ὡς
ἂν
ὁρῶσιν
οὔπω
|
εἰς |
πλῆθος,
ἀλλὰ
πρὸς
ὀλίγα·
οἷς |
[4, 6, 3] |
χειρῶν
ἢ
ποδῶν
τὰ
γυμνάσια
|
εἰς |
τὸ
ποιεῖν
ῥαιδίως,
ἃ
μὴ |
[4, 6, 3] |
ἐπὶ
τῶν
ἄλλων
δυνάμεων
ὁρῶμεν
|
εἰς |
τὸ
ποιῆσαι
ὃ
δύνανται
ἑτοιμαζομένων |
[4, 6, 2] |
ἐνέργειαι
περὶ
ὃ
ἔπεισι
πεφύκασιν.
|
Ἡμεῖς |
δὲ
ἀπιστοῦντες,
μὴ
οὐ
δύνηται, |
[4, 6, 3] |
οἱ
γεγηρακότες
καὶ
πρὸς
τὰς
|
αἰσθήσεις |
ἀσθενέστεροι
καὶ
πρὸς
τὰς
μνήμας |
[4, 6, 2] |
μὲν
πάθη,
τὰ
δ᾽
ὅσα
|
αἰσθήσεις |
αὐτῶν
καὶ
κρίσεως,
τῶν
παθῶν |
[4, 6, 1] |
~Περὶ
αἰσθησεως
καὶ
μνήμης.
~Τὰς
|
αἰσθήσεις |
οὐ
τυπώσεις
οὐδ᾽
ἐνσφραγίσεις
λέγοντες |
[4, 6, 1] |
~Τὰς
αἰσθήσεις
οὐ
τυπώσεις
οὐδ᾽
|
ἐνσφραγίσεις |
λέγοντες
ἐν
ψυχῆι
γίγνεσθαι,
οὐδὲ |
[4, 6, 2] |
ἀλλ᾽
εἰ
μὴ
τύποι
μηδὲ
|
πείσεις, |
ἀλλ᾽
ἐνέργειαι
περὶ
ὃ
ἔπεισι |
[4, 6, 2] |
καὶ
κρίσεως,
τῶν
παθῶν
εἰσι
|
γνώσεις |
ἄλλαι
τῶν
παθῶν
οὖσαι.
Τῶν |
[4, 6, 1] |
καὶ
μνήμης.
~Τὰς
αἰσθήσεις
οὐ
|
τυπώσεις |
οὐδ᾽
ἐνσφραγίσεις
λέγοντες
ἐν
ψυχῆι |
[4, 6, 3] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τὰς
λεγομένας
|
ἀναλήψεις |
ποιῶνται,
τί
ἄν
τις
ἐπαιτιῶιτο |
[4, 6, 3] |
δεύτερον
οὐ
μέμνηται,
ὅταν
δὲ
|
πολλάκις, |
καὶ
ὃ
πρότερον
ἀκούσας
οὐκ |
[4, 6, 3] |
οἱ
αὐτοὶ
μνήμονες
καὶ
ἀγχίνοι
|
{πολλάκις} |
ὅτι
οὐχ
ἡ
αὐτὴ
δύναμις |
[4, 6, 2] |
μὴ
πληγῆι,
τὸ
αὑτῆς
γινώσκειν
|
δύναμις |
ἑκάστη,
πάσχειν,
ἀλλ᾽
οὐ
γινώσκειν |
[4, 6, 3] |
{πολλάκις}
ὅτι
οὐχ
ἡ
αὐτὴ
|
δύναμις |
ἑκατέρου,
ὥσπερ
οὐδ᾽
ὁ
αὐτὸς |
[4, 6, 3] |
ὁρᾶι
οἷον
ὀφθαλμός,
ἀλλ᾽
ὅτωι
|
δύναμίς |
ἐστιν
εἰς
ἐνέργειαν
πλείων.
Διὸ |
[4, 6, 3] |
τὴν
ἀρχὴν
εἶναι;
Ἀλλ᾽
εἰ
|
δύναμίς |
τις
καὶ
παρασκευὴ
πρὸς
τὸ |
[4, 6, 3] |
πολλὰ
ἡ
διάνοια
καὶ
ἡ
|
δύναμις, |
ὥσπερ
παραθέουσι
καὶ
οὐ
μένουσιν. |
[4, 6, 3] |
εἰς
πλῆθος,
ἀλλὰ
πρὸς
ὀλίγα·
|
οἷς |
δὲ
ἐπὶ
πολλὰ
ἡ
διάνοια |
[4, 6, 2] |
ἄμφω
τὰ
δύο
ἕν,
ἐν
|
ἄλλοις. |
~Νῦν
δὲ
τούτων
εἰρημένων
περὶ |
[4, 6, 3] |
Οἷον
γὰρ
ἐν
πίναξιν
ἢ
|
δέλτοις |
γεγραμμένων
γραμμάτων,
οὕτως
περὶ
τῶν |
[4, 6, 3] |
εἰς
μνήμην
ἐλθοῦσα,
εἰ
πρὸς
|
αὐτοῖς |
γίγνοιτο·
γινώσκει
γὰρ
τῶι
αὐτά |
[4, 6, 3] |
ἐξετάζειν
ἄνθρωποι,
ἢ
ὡς
πρόχειροι
|
αὐτοῖς |
ἐπιβολαὶ
ἐξ
αἰσθητῶν
ἐγγίνονται
δι᾽ |
[4, 6, 3] |
ὅτι
μὴ
ἀφίστανται,
ἀλλὰ
κεῖται
|
αὐτοῖς |
πρὸ
ὀμμάτων
ὡς
ἂν
ὁρῶσιν |
[4, 6, 1] |
μὴ
κειμένου
εἶναι,
ἵνα
ἦι
|
ὅρασις. |
~Εἰ
οὖν
μὴ
οὕτως,
τίς |
[4, 6, 3] |
Ἰσχὺς
ἄρα
τις
καὶ
ἡ
|
αἴσθησις |
καὶ
ἡ
μνήμη.
Ἔτι
τῶν |
[4, 6, 3] |
ἐν
τῶι
νοητῶι
ἡ
ψυχῆς
|
φύσις, |
πρῶτος
δὲ
τῶν
ἐν
τῶι |
[4, 6, 2] |
οὖσαι.
Τῶν
δὲ
νοητῶν
ἡ
|
γνῶσις |
ἀπαθὴς
καὶ
ἀτύπωτός
ἐστι
μᾶλλον· |
[4, 6, 3] |
λεγομένας
ἀναλήψεις
ποιῶνται,
τί
ἄν
|
τις |
ἐπαιτιῶιτο
τῆς
μνήμης
ἢ
τὴν |
[4, 6, 3] |
τὰς
μνήμας
ὡσαύτως.
Ἰσχὺς
ἄρα
|
τις |
καὶ
ἡ
αἴσθησις
καὶ
ἡ |
[4, 6, 3] |
ἀρχὴν
εἶναι;
Ἀλλ᾽
εἰ
δύναμίς
|
τις |
καὶ
παρασκευὴ
πρὸς
τὸ
ἕτοιμον, |
[4, 6, 2] |
ὅρασις.
~Εἰ
οὖν
μὴ
οὕτως,
|
τίς |
ὁ
τρόπος;
Ἢ
λέγει
περὶ |
[4, 6, 1] |
δὴ
λέγομεν
μηδέτερον,
ἀναγκαίως
ζητήσομεν,
|
τίς |
τρόπος
ἑκατέρου,
ἐπειδὴ
οὔτε
τὸν |
[4, 6, 1] |
τύπου
μείναντος
ἐν
τῆι
ψυχῆι,
|
ὃς |
μηδὲ
τὸ
πρῶτον
ἐγένετο.
Διὸ |
[4, 6, 3] |
ἀντίληψιν
ὧν
οὐκ
ἔσχε
ποιεῖται.
|
Λόγος |
γάρ
ἐστι
πάντων,
καὶ
λόγος |
[4, 6, 3] |
Λόγος
γάρ
ἐστι
πάντων,
καὶ
|
λόγος |
ἔσχατος
μὲν
τῶν
νοητῶν
καὶ |
[4, 6, 1] |
βλέπειν,
ἤδη
ἔχουσα
παρ᾽
ἑαυτῆς
|
εἶδος |
τοῦ
ὁρωμένου
τούτωι
τῶι
ἐκεῖ |
[4, 6, 3] |
τοῦ
πάσχειν
καὶ
ἔχειν
τὸ
|
πάθος |
ἀδυναμίαν
κεκτῆσθαι.
Καὶ
τὸ
τῆς |
[4, 6, 1] |
πόρρω
ὂν
βλέποι;
Τό
τε
|
μέγεθος |
αὐτοῦ,
ὅσον
ἐστὶν
ἔξω,
πῶς |
[4, 6, 3] |
ὡς
ἂν
ὁρῶσιν
οὔπω
εἰς
|
πλῆθος, |
ἀλλὰ
πρὸς
ὀλίγα·
οἷς
δὲ |
[4, 6, 3] |
τύποι,
οὐκ
ἂν
ἐποίησε
τὸ
|
πλῆθος |
ἧττον
μνήμας.
Ἔτι,
εἰ
τύποι |
[4, 6, 3] |
ὄντος
τοῦ
τύπου
τὸ
μᾶλλον
|
πεπονθὸς |
τοῦτό
ἐστι
τὸ
μνημονεῦον
μᾶλλον. |
[4, 6, 1] |
ἂν
τὸ
ἐν
αὐτῆι
οὐδὲν
|
ἀφεστηκὸς |
ἀφ᾽
αὑτῆς
ὡς
πόρρω
ὂν |
[4, 6, 3] |
οὐδ᾽
ὁ
αὐτὸς
πυκτικὸς
καὶ
|
δρομικός· |
ἐπικρατοῦσι
γὰρ
ἄλλαι
ἐν
ἄλλωι |
[4, 6, 3] |
ἑκατέρου,
ὥσπερ
οὐδ᾽
ὁ
αὐτὸς
|
πυκτικὸς |
καὶ
δρομικός·
ἐπικρατοῦσι
γὰρ
ἄλλαι |
[4, 6, 3] |
οὐ
τὸ
ἀσθενὲς
ὁρᾶι
οἷον
|
ὀφθαλμός, |
ἀλλ᾽
ὅτωι
δύναμίς
ἐστιν
εἰς |
[4, 6, 1] |
ἔξω
τῆς
ψυχῆς
βλεπούσης,
ἅτε
|
μηδενός, |
οἶμαι,
τύπου
ἐν
αὐτῆι
γενομένου |
[4, 6, 3] |
οἷον
ἐξαίφνης
γίγνεται
τοῦτο
ἔκ
|
τινος |
{τῆς}
ὑστέρας
ἀκροάσεως
ἢ
μελέτης. |
[4, 6, 1] |
λέγομεν
μηδέτερον,
ἀναγκαίως
ζητήσομεν,
τίς
|
τρόπος |
ἑκατέρου,
ἐπειδὴ
οὔτε
τὸν
τύπον |
[4, 6, 2] |
οὖν
μὴ
οὕτως,
τίς
ὁ
|
τρόπος; |
Ἢ
λέγει
περὶ
ὧν
οὐκ |
[4, 6, 3] |
τοῦτο.
Ὅταν
δὲ
μὴ
μόνον
|
πρὸς |
ἃ
ἐμελετήσαμεν
τὸ
τῆς
μνήμης |
[4, 6, 3] |
χερσὶν
ἢ
ποσὶ
κεῖται,
ἀλλὰ
|
πρὸς |
ἃ
τῆι
συνεχείαι
ἡτοίμασται.
Διὰ |
[4, 6, 3] |
αἰσθητῶι
παντί.
Διὸ
δὴ
καὶ
|
πρὸς |
ἄμφω
ἔχει,
ὑπὸ
μὲν
τῶν |
[4, 6, 3] |
οὔσης
καὶ
πρὸ
οἷον
ὠδινούσης
|
πρὸς |
αὐτὰ
τῆς
δυνάμεως.
Ὅταν
τοίνυν |
[4, 6, 3] |
λέγεται
εἰς
μνήμην
ἐλθοῦσα,
εἰ
|
πρὸς |
αὐτοῖς
γίγνοιτο·
γινώσκει
γὰρ
τῶι |
[4, 6, 3] |
ὁρῶσιν
οὔπω
εἰς
πλῆθος,
ἀλλὰ
|
πρὸς |
ὀλίγα·
οἷς
δὲ
ἐπὶ
πολλὰ |
[4, 6, 3] |
φαίνεται
συμβαῖνον·
οὐδαμοῦ
γὰρ
ἡ
|
πρὸς |
ὁτιοῦν
γυμνασία
εὐπαθὲς
τὸ
γυμνασάμενον |
[4, 6, 3] |
τῆς
δυνάμεως.
Ὅταν
τοίνυν
ῥωσθῆι
|
πρὸς |
ὁτιοῦν
τῶν
φανέντων,
ὥσπερ
πρὸς |
[4, 6, 3] |
πρὸς
ὁτιοῦν
τῶν
φανέντων,
ὥσπερ
|
πρὸς |
παρὸν
διάκειται
ἐπὶ
πολὺν
χρόνον |
[4, 6, 3] |
Διὸ
καὶ
οἱ
γεγηρακότες
καὶ
|
πρὸς |
τὰς
αἰσθήσεις
ἀσθενέστεροι
καὶ
πρὸς |
[4, 6, 3] |
πρὸς
τὰς
αἰσθήσεις
ἀσθενέστεροι
καὶ
|
πρὸς |
τὰς
μνήμας
ὡσαύτως.
Ἰσχὺς
ἄρα |
[4, 6, 1] |
δηλονότι
τῆς
ἀντιλήψεως
γινομένης
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
ἔξω
τῆς
ψυχῆς
βλεπούσης, |
[4, 6, 3] |
εἰ
δύναμίς
τις
καὶ
παρασκευὴ
|
πρὸς |
τὸ
ἕτοιμον,
πῶς
οὐχ
ἅμα, |
[4, 6, 3] |
ὡς
ῥωσθεῖσαν
ἢ
ἁπλῶς
ἢ
|
πρὸς |
τοῦτο.
Ὅταν
δὲ
μὴ
μόνον |
[4, 6, 3] |
γάρ
ἐστι
πάντων,
καὶ
λόγος
|
ἔσχατος |
μὲν
τῶν
νοητῶν
καὶ
τῶν |
[4, 6, 1] |
καὶ
αἰσθήσεων
εἶναι
τοῦ
τύπου
|
μείναντος |
ἐν
τῆι
ψυχῆι,
ὃς
μηδὲ |
[4, 6, 1] |
μνήμην
λέγομεν
εἶναι
τοῦ
τύπου
|
ἐμμείναντος. |
Εἰ
δ᾽
ἐπὶ
τῆς
ἐναργεστάτης |
[4, 6, 3] |
εἴκειν
ἐστὶ
τοιοῦτον,
καὶ
πάθους
|
ὄντος |
τοῦ
τύπου
τὸ
μᾶλλον
πεπονθὸς |
[4, 6, 2] |
ἐγγεγραμμένων
ὑπὸ
τοῦ
τὴν
φωνὴν
|
πεποιηκότος, |
τὴν
μέντοι
δύναμιν
καὶ
τὴν |
[4, 6, 3] |
δύναμις
ἑκατέρου,
ὥσπερ
οὐδ᾽
ὁ
|
αὐτὸς |
πυκτικὸς
καὶ
δρομικός·
ἐπικρατοῦσι
γὰρ |
[4, 6, 2] |
νοητῶν
ἡ
γνῶσις
ἀπαθὴς
καὶ
|
ἀτύπωτός |
ἐστι
μᾶλλον·
ἀνάπαλιν
γὰρ
ἔσωθεν |
[4, 6, 3] |
τῶι
νοητῶι
ἡ
ψυχῆς
φύσις,
|
πρῶτος |
δὲ
τῶν
ἐν
τῶι
αἰσθητῶι |
[4, 6, 2] |
πάσχειν,
ἀλλ᾽
οὐ
γινώσκειν
τὸ
|
ἐγγὺς |
ποιοῦμεν,
οὗ
κρατεῖν
δέδοται,
ἀλλ᾽ |
[4, 6, 3] |
δύνανται
ἑτοιμαζομένων
καὶ
τὰ
μὲν
|
εὐθύς, |
τὰ
δέ,
εἰ
συλλέξαιντο
ἑαυτάς, |
[4, 6, 3] |
τῶι
εἴκειν
ἐστὶ
τοιοῦτον,
καὶ
|
πάθους |
ὄντος
τοῦ
τύπου
τὸ
μᾶλλον |
[4, 6, 2] |
τοὺς
τύπους
ἐν
τῶι
ἀέρι
|
γεγραμμένους |
ἐλθόντας
πλησίον,
εἰς
ὃ
ἐλθόντες |
[4, 6, 3] |
σκοπεῖν,
ἵνα
ἀναμνησθῶμεν,
οὐδὲ
πρότερον
|
ἐπιλαθομένους |
ὕστερον
ἀναμιμνήσκεσθαι
κειμένων.
Καὶ
αἱ |
[4, 6, 2] |
ψυχῆς
οὐσίαν
οἷον
ἀναγνῶναι
τοὺς
|
τύπους |
ἐν
τῶι
ἀέρι
γεγραμμένους
ἐλθόντας |
[4, 6, 1] |
δὲ
μέγιστον
ἁπάντων·
εἰ
γὰρ
|
τύπους |
λαμβάνοιμεν
ὧν
ὁρῶμεν,
οὐκ
ἔσται |
[4, 6, 2] |
τῆς
ψυχῆς
οὐσίαν
οἷον
ἀναγνῶναι
|
τοὺς |
τύπους
ἐν
τῶι
ἀέρι
γεγραμμένους |
[4, 6, 3] |
καὶ
πρὸς
τὰς
μνήμας
ὡσαύτως.
|
Ἰσχὺς |
ἄρα
τις
καὶ
ἡ
αἴσθησις |
[4, 6, 1] |
Δῆλον
δὲ
δήπου
ἐν
παντί,
|
ὡς |
αἴσθησιν
ὁτουοῦν
λαμβάνοντες
δι᾽
ὁράσεως |
[4, 6, 3] |
ἀλλὰ
κεῖται
αὐτοῖς
πρὸ
ὀμμάτων
|
ὡς |
ἂν
ὁρῶσιν
οὔπω
εἰς
πλῆθος, |
[4, 6, 1] |
ὁρατόν
ἐστιν
ἐπ᾽
εὐθείας
κείμενον,
|
ὡς |
ἐκεῖ
δηλονότι
τῆς
ἀντιλήψεως
γινομένης |
[4, 6, 3] |
συλλέξαιντο
ἑαυτάς,
ἐργαζομένων.
Γίγνονται
δὲ
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
οὐχ
οἱ |
[4, 6, 2] |
μὲν
ἡ
ψυχὴ
δύο
καὶ
|
ὡς |
ἕτερον
ὁρᾶι,
νοῦν
δὲ
ἓν |
[4, 6, 3] |
μνήμης
ἐφεξῆς
λεκτέον
εἰποῦσι
πρότερον,
|
ὡς |
οὐ
θαυμαστόν,
μᾶλλον
δὲ
θαυμαστὸν |
[4, 6, 1] |
ὁρώμενα.
Ὅλως
δέ,
ὥσπερ
λέγεται,
|
ὡς |
οὐκ
ἔστιν
ἐπιθέντα
τῆι
κόρηι |
[4, 6, 1] |
αὐτῆι
οὐδὲν
ἀφεστηκὸς
ἀφ᾽
αὑτῆς
|
ὡς |
πόρρω
ὂν
βλέποι;
Τό
τε |
[4, 6, 3] |
τοῦ
μὴ
ἐξετάζειν
ἄνθρωποι,
ἢ
|
ὡς |
πρόχειροι
αὐτοῖς
ἐπιβολαὶ
ἐξ
αἰσθητῶν |
[4, 6, 3] |
καθ᾽
ἣν
μνημονεύομεν
τῆς
ψυχῆς
|
ὡς |
ῥωσθεῖσαν
ἢ
ἁπλῶς
ἢ
πρὸς |
[4, 6, 3] |
θαυμαστὸν
ἄλλον
τρόπον
ἔχειν,
ἢ
|
ὡς |
ὑπειλήφασιν
ὑπὸ
τοῦ
μὴ
ἐξετάζειν |
[4, 6, 3] |
οἷον
ἐγείρεσθαι
ἐναργεστέρα
καὶ
ἐκ
|
δυνάμεως |
εἰς
ἐνέργειαν
ἰέναι.
Τὰ
δ᾽ |
[4, 6, 3] |
Ταῦτα
γὰρ
μαρτυρεῖ
πρόκλησιν
τῆς
|
δυνάμεως |
καθ᾽
ἣν
μνημονεύομεν
τῆς
ψυχῆς |
[4, 6, 3] |
οἷον
ὠδινούσης
πρὸς
αὐτὰ
τῆς
|
δυνάμεως. |
Ὅταν
τοίνυν
ῥωσθῆι
πρὸς
ὁτιοῦν |
[4, 6, 2] |
ὧν
οὐκ
ἔχει·
τοῦτο
γὰρ
|
δυνάμεως, |
οὐ
τὸ
παθεῖν
τι,
ἀλλὰ |
[4, 6, 3] |
τοῦτο
ἔκ
τινος
{τῆς}
ὑστέρας
|
ἀκροάσεως |
ἢ
μελέτης.
Ταῦτα
γὰρ
μαρτυρεῖ |
[4, 6, 1] |
ὡς
αἴσθησιν
ὁτουοῦν
λαμβάνοντες
δι᾽
|
ὁράσεως |
ἐκεῖ
ὁρῶμεν
καὶ
τῆι
ὄψει |
[4, 6, 1] |
Εἰ
δ᾽
ἐπὶ
τῆς
ἐναργεστάτης
|
αἰσθήσεως |
θεωροῖμεν
τὸ
συμβαῖνον,
τάχ᾽
ἂν |
[4, 6, 0] |
~Περὶ
|
αἰσθησεως |
καὶ
μνήμης.
~Τὰς
αἰσθήσεις
οὐ |
[4, 6, 2] |
πεφύκασιν
ὁρᾶσθαι.
Γεύσεως
δὲ
καὶ
|
ὀσφρήσεως |
τὰ
μὲν
πάθη,
τὰ
δ᾽ |
[4, 6, 2] |
δ᾽
ὅσα
αἰσθήσεις
αὐτῶν
καὶ
|
κρίσεως, |
τῶν
παθῶν
εἰσι
γνώσεις
ἄλλαι |
[4, 6, 2] |
εἰς
ὃ
ἐλθόντες
πεφύκασιν
ὁρᾶσθαι.
|
Γεύσεως |
δὲ
καὶ
ὀσφρήσεως
τὰ
μὲν |
[4, 6, 1] |
κείμενον,
ὡς
ἐκεῖ
δηλονότι
τῆς
|
ἀντιλήψεως |
γινομένης
καὶ
πρὸς
τὸ
ἔξω |
[4, 6, 1] |
τὰς
μνήμας
πάντως
τε
καὶ
|
ἀκολούθως |
ἐροῦμεν
κατοχὰς
μαθημάτων
καὶ
αἰσθήσεων |
[4, 6, 1] |
θάτερον.
Ὅσοι
δὴ
λέγομεν
μηδέτερον,
|
ἀναγκαίως |
ζητήσομεν,
τίς
τρόπος
ἑκατέρου,
ἐπειδὴ |
[4, 6, 3] |
τὰ
γυμνάσια
εἰς
τὸ
ποιεῖν
|
ῥαιδίως, |
ἃ
μὴ
ἐν
ταῖς
χερσὶν |
[4, 6, 1] |
ἄλλα
δὲ
τὰ
ἡμῖν
ὁρώμενα.
|
Ὅλως |
δέ,
ὥσπερ
λέγεται,
ὡς
οὐκ |
[4, 6, 3] |
ψυχὴν
μαρτυρεῖ
δύναμιν
εἶναι.
Καὶ
|
ὅλως |
τὰ
περὶ
ψυχὴν
πάντ᾽
οὐ |
[4, 6, 3] |
τῆς
ψυχῆς
δὲ
ἀμέγεθες
{καὶ
|
ὅλως} |
ψυχὴν
μαρτυρεῖ
δύναμιν
εἶναι.
Καὶ |
[4, 6, 3] |
τῆς
ψυχῆς
ὡς
ῥωσθεῖσαν
ἢ
|
ἁπλῶς |
ἢ
πρὸς
τοῦτο.
Ὅταν
δὲ |
[4, 6, 1] |
μέγεθος
αὐτοῦ,
ὅσον
ἐστὶν
ἔξω,
|
πῶς |
ἂν
ὅσον
ἐστὶ
λέγοι,
ἢ |
[4, 6, 3] |
γίγνοιτο·
γινώσκει
γὰρ
τῶι
αὐτά
|
πως |
εἶναι·
γινώσκει
γὰρ
οὐ
τῶι |
[4, 6, 3] |
τῶι
ἐνιζάνειν
αὐτά,
ἀλλὰ
τῶι
|
πως |
ἔχειν
αὐτὰ
καὶ
ὁρᾶν
αὐτὰ |
[4, 6, 3] |
τῶν
αἰσθήσεων
τυπώσεων
οὐκ
οὐσῶν,
|
πῶς |
οἷόν
τε
τὰς
μνήμας
κατοχὰς |
[4, 6, 3] |
καὶ
παρασκευὴ
πρὸς
τὸ
ἕτοιμον,
|
πῶς |
οὐχ
ἅμα,
ἀλλ᾽
ὕστερον
εἰς |
[4, 6, 1] |
ψυχῆι
γίγνεσθαι,
οὐδὲ
τὰς
μνήμας
|
πάντως |
τε
καὶ
ἀκολούθως
ἐροῦμεν
κατοχὰς |
[4, 6, 3] |
ἀσθενέστεροι
καὶ
πρὸς
τὰς
μνήμας
|
ὡσαύτως. |
Ἰσχὺς
ἄρα
τις
καὶ
ἡ |
[4, 6, 1] |
ἡ
θέα
ἡ
ψυχὴ
λέγουσα
|
οὕτως |
ἂν
τὸ
ἐν
αὐτῆι
οὐδὲν |
[4, 6, 2] |
καὶ
ἐφ᾽
ὧι
τέτακται
ἐργάσασθαι.
|
Οὕτως |
γὰρ
ἄν,
οἶμαι,
καὶ
διακριθείη |
[4, 6, 1] |
ὁρατὸν
θεάσασθαι,
ἀποστήσαντα
δὲ
δεῖ
|
οὕτως |
ὁρᾶν,
τοῦτο
χρὴ
καὶ
πολὺ |
[4, 6, 3] |
πίναξιν
ἢ
δέλτοις
γεγραμμένων
γραμμάτων,
|
οὕτως |
περὶ
τῶν
αἰσθήσεων
καὶ
τοῦ |
[4, 6, 2] |
ἦι
ὅρασις.
~Εἰ
οὖν
μὴ
|
οὕτως, |
τίς
ὁ
τρόπος;
Ἢ
λέγει |