Ennéade, livre, chap.
[4, 6, 3]	αὐτὴ δύναμις ἑκατέρου, ὥσπερ οὐδ᾽	ὁ	αὐτὸς πυκτικὸς καὶ δρομικός· ἐπικρατοῦσι
[4, 6, 2]	~Εἰ οὖν μὴ οὕτως, τίς	ὁ	τρόπος; Ἢ λέγει περὶ ὧν
[4, 6, 3]	δυνάμεων ὁρῶμεν εἰς τὸ ποιῆσαι	ὃ	δύνανται ἑτοιμαζομένων καὶ τὰ μὲν
[4, 6, 2]	ἀέρι γεγραμμένους ἐλθόντας πλησίον, εἰς	ὃ	ἐλθόντες πεφύκασιν ὁρᾶσθαι. Γεύσεως δὲ
[4, 6, 2]	μηδὲ πείσεις, ἀλλ᾽ ἐνέργειαι περὶ	ὃ	ἔπεισι πεφύκασιν. Ἡμεῖς δὲ ἀπιστοῦντες,
[4, 6, 3]	μέμνηται, ὅταν δὲ πολλάκις, καὶ	ὃ	πρότερον ἀκούσας οὐκ ἔσχε, πολλῶι
[4, 6, 3]	τῆι ὑποθέσει αὐτῶν συμβαίνει, οὔτε	οἱ	ἀσώματον.
[4, 6, 3]	ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ οὐχ	οἱ	αὐτοὶ μνήμονες καὶ ἀγχίνοι {πολλάκις}
[4, 6, 3]	εἰς ἐνέργειαν πλείων. Διὸ καὶ	οἱ	γεγηρακότες καὶ πρὸς τὰς αἰσθήσεις
[4, 6, 3]	τὴν δύναμιν τὴν ῥωσθεῖσαν εἶναι;	Οἱ	μὲν γὰρ τύποι μένοντες ἀσθένειαν
[4, 6, 3]	τοῦ μνημονεύειν διάκεινται, καὶ οὔτε	οἱ	σῶμα αὐτὴν τιθέμενοι ὁρῶσιν, ὅσα
[4, 6, 3]	μένουσιν. Εἰ δέ γε ἔμενον	οἱ	τύποι, οὐκ ἂν ἐποίησε τὸ
[4, 6, 2]	τέτακται ἐργάσασθαι. Οὕτως γὰρ ἄν,	οἶμαι,	καὶ διακριθείη τῆι ψυχῆι καὶ
[4, 6, 1]	τῆς ψυχῆς βλεπούσης, ἅτε μηδενός,	οἶμαι,	τύπου ἐν αὐτῆι γενομένου ἢ
[4, 6, 2]	καὶ τὴν τῆς ψυχῆς οὐσίαν	οἷον	ἀναγνῶναι τοὺς τύπους ἐν τῶι
[4, 6, 3]	αἰσθητῶν ἐγγίνονται δι᾽ ὁμοιοτήτων ἀπατῶσαι.	Οἷον	γὰρ ἐν πίναξιν ἢ δέλτοις
[4, 6, 2]	ἀέρι πληγήν τινα οὖσαν διηρθρωμένην,	οἷον	γραμμάτων ἐγγεγραμμένων ὑπὸ τοῦ τὴν
[4, 6, 3]	γίνεσθαι ἐκ τοῦ ἀμυδροῦ τῶι	οἷον	ἐγείρεσθαι ἐναργεστέρα καὶ ἐκ δυνάμεως
[4, 6, 3]	συναψάμενα καὶ ταῦτα παρ᾽ αὑτῆς	οἷον	ἐκλάμπειν ποιεῖ καὶ πρὸ ὀμμάτων
[4, 6, 3]	ἔδει γὰρ τούτων μεμνῆσθαι· ἀλλ᾽	οἷον	ἐξαίφνης γίγνεται τοῦτο ἔκ τινος
[4, 6, 3]	Ἢ ὅτι τὴν δύναμιν δεῖ	οἷον	ἐπιστῆσαι καὶ ἑτοιμάσασθαι. Τοῦτο γὰρ
[4, 6, 3]	αἰσθήσεων οὐ τὸ ἀσθενὲς ὁρᾶι	οἷον	ὀφθαλμός, ἀλλ᾽ ὅτωι δύναμίς ἐστιν
[4, 6, 2]	ἐστι μᾶλλον· ἀνάπαλιν γὰρ ἔσωθεν	οἷον	προπίπτει, τὰ δὲ ἔξωθεν θεωρεῖται·
[4, 6, 3]	δ᾽ αἰσθητὰ τὸν αὐτὸν τρόπον	οἷον	συναψάμενα καὶ ταῦτα παρ᾽ αὑτῆς
[4, 6, 3]	αἰσθήσεων τυπώσεων οὐκ οὐσῶν, πῶς	οἷόν	τε τὰς μνήμας κατοχὰς τῶν
[4, 6, 1]	ἐστὶ λέγοι, ἢ ὅτι μέγα,	οἷον	τὸ τοῦ οὐρανοῦ, τοῦ ἐν
[4, 6, 3]	ἐργάζεται ἑτοίμης οὔσης καὶ πρὸ	οἷον	ὠδινούσης πρὸς αὐτὰ τῆς δυνάμεως.
[4, 6, 3]	τῆς μνήμης ἡμῖν παρῆι, ἀλλ᾽	οἵπερ	πολλὰ ἀνειλήφασιν ἐκ τοῦ εἰθίσθαι
[4, 6, 3]	εἰς πλῆθος, ἀλλὰ πρὸς ὀλίγα·	οἷς	δὲ ἐπὶ πολλὰ ἡ διάνοια
[4, 6, 3]	οὔπω εἰς πλῆθος, ἀλλὰ πρὸς	ὀλίγα·	οἷς δὲ ἐπὶ πολλὰ ἡ
[4, 6, 1]	ἄλλα δὲ τὰ ἡμῖν ὁρώμενα.	Ὅλως	δέ, ὥσπερ λέγεται, ὡς οὐκ
[4, 6, 3]	ψυχὴν μαρτυρεῖ δύναμιν εἶναι. Καὶ	ὅλως	τὰ περὶ ψυχὴν πάντ᾽ οὐ
[4, 6, 3]	τῆς ψυχῆς δὲ ἀμέγεθες {καὶ	ὅλως}	ψυχὴν μαρτυρεῖ δύναμιν εἶναι. Καὶ
[4, 6, 3]	οἷον ἐκλάμπειν ποιεῖ καὶ πρὸ	ὀμμάτων	εἶναι ἐργάζεται ἑτοίμης οὔσης καὶ
[4, 6, 3]	ἀφίστανται, ἀλλὰ κεῖται αὐτοῖς πρὸ	ὀμμάτων	ὡς ἂν ὁρῶσιν οὔπω εἰς
[4, 6, 3]	ἀναβιωσκομένη, ὑπὸ δὲ τῶν τῆι	ὁμοιότητι	ἀπατωμένη καὶ κατιοῦσα ὥσπερ θελγομένη.
[4, 6, 3]	ἐπιβολαὶ ἐξ αἰσθητῶν ἐγγίνονται δι᾽	ὁμοιοτήτων	ἀπατῶσαι. Οἷον γὰρ ἐν πίναξιν
[4, 6, 1]	ἀφεστηκὸς ἀφ᾽ αὑτῆς ὡς πόρρω	ὂν	βλέποι; Τό τε μέγεθος αὐτοῦ,
[4, 6, 3]	εἴκειν ἐστὶ τοιοῦτον, καὶ πάθους	ὄντος	τοῦ τύπου τὸ μᾶλλον πεπονθὸς
[4, 6, 1]	εἰ μνημονεύοιτο, ἢ τὸ ἕτερον	ὁποτερονοῦν	μὴ διδόντα μὴ διδόναι μηδὲ
[4, 6, 2]	ψυχὴ δύο καὶ ὡς ἕτερον	ὁρᾶι,	νοῦν δὲ ἓν καὶ ἄμφω
[4, 6, 3]	τῶν αἰσθήσεων οὐ τὸ ἀσθενὲς	ὁρᾶι	οἷον ὀφθαλμός, ἀλλ᾽ ὅτωι δύναμίς
[4, 6, 1]	μέν, ὧι ἐνεσφράγισται, οὐκ ἂν	ὅραμα	ἴδοι· δεῖ γὰρ {καὶ} δύο
[4, 6, 1]	δὲ δὴ διάστημα προστιθεῖσα τῶι	ὁράματι	καὶ ἐξ ὅσου ἡ θέα
[4, 6, 1]	αὐτὰ ἃ ὁρῶμεν, ἰνδάλματα δὲ	ὁραμάτων	καὶ σκιάς, ὥστε ἄλλα μὲν
[4, 6, 3]	τῶι πως ἔχειν αὐτὰ καὶ	ὁρᾶν	αὐτὰ καὶ εἶναι αὐτὰ ἀμυδρότερον
[4, 6, 1]	θεάσασθαι, ἀποστήσαντα δὲ δεῖ οὕτως	ὁρᾶν,	τοῦτο χρὴ καὶ πολὺ μᾶλλον
[4, 6, 1]	ὡς αἴσθησιν ὁτουοῦν λαμβάνοντες δι᾽	ὁράσεως	ἐκεῖ ὁρῶμεν καὶ τῆι ὄψει
[4, 6, 2]	πλησίον, εἰς ὃ ἐλθόντες πεφύκασιν	ὁρᾶσθαι.	Γεύσεως δὲ καὶ ὀσφρήσεως τὰ
[4, 6, 1]	ἐστι κείμενον. Δεῖ ἄρα τὴν	ὅρασιν	οὐ κειμένου εἶναι, ἀλλὰ μὴ
[4, 6, 1]	μὴ κειμένου εἶναι, ἵνα ἦι	ὅρασις.	~Εἰ οὖν μὴ οὕτως, τίς
[4, 6, 1]	τῆι ὄψει προσβάλλομεν, οὗ τὸ	ὁρατόν	ἐστιν ἐπ᾽ εὐθείας κείμενον, ὡς
[4, 6, 1]	ἔστιν ἐπιθέντα τῆι κόρηι τὸ	ὁρατὸν	θεάσασθαι, ἀποστήσαντα δὲ δεῖ οὕτως
[4, 6, 2]	διακριθείη τῆι ψυχῆι καὶ τὸ	ὁρατὸν	καὶ τὸ ἀκουστόν, οὐκ εἰ
[4, 6, 1]	Εἰ γὰρ τὸν τύπον τοῦ	ὁρατοῦ	θείμεθα ἐν αὐτῆι, ἐκεῖνο μέν,
[4, 6, 3]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων δυνάμεων	ὁρῶμεν	εἰς τὸ ποιῆσαι ὃ δύνανται
[4, 6, 1]	οὐκ ἔσται βλέπειν αὐτὰ ἃ	ὁρῶμεν,	ἰνδάλματα δὲ ὁραμάτων καὶ σκιάς,
[4, 6, 1]	ὁτουοῦν λαμβάνοντες δι᾽ ὁράσεως ἐκεῖ	ὁρῶμεν	καὶ τῆι ὄψει προσβάλλομεν, οὗ
[4, 6, 1]	εἰ γὰρ τύπους λαμβάνοιμεν ὧν	ὁρῶμεν,	οὐκ ἔσται βλέπειν αὐτὰ ἃ
[4, 6, 1]	πράγματα, ἄλλα δὲ τὰ ἡμῖν	ὁρώμενα.	Ὅλως δέ, ὥσπερ λέγεται, ὡς
[4, 6, 1]	τό τε ὁρῶν καὶ τὸ	ὁρώμενον.	Ἄλλο ἄρα δεῖ εἶναι τὸ
[4, 6, 1]	ἔχουσα παρ᾽ ἑαυτῆς εἶδος τοῦ	ὁρωμένου	τούτωι τῶι ἐκεῖ εἰσελθεῖν τὸν
[4, 6, 1]	Ἄλλο ἄρα δεῖ εἶναι τὸ	ὁρῶν	ἀλλαχοῦ κείμενον τὸν τύπον, ἀλλ᾽
[4, 6, 1]	{καὶ} δύο γενέσθαι τό τε	ὁρῶν	καὶ τὸ ὁρώμενον. Ἄλλο ἄρα
[4, 6, 3]	οὔτε οἱ σῶμα αὐτὴν τιθέμενοι	ὁρῶσιν,	ὅσα ἀδύνατα τῆι ὑποθέσει αὐτῶν
[4, 6, 3]	αὐτοῖς πρὸ ὀμμάτων ὡς ἂν	ὁρῶσιν	οὔπω εἰς πλῆθος, ἀλλὰ πρὸς
[4, 6, 1]	τύπου μείναντος ἐν τῆι ψυχῆι,	ὃς	μηδὲ τὸ πρῶτον ἐγένετο. Διὸ
[4, 6, 3]	οἱ σῶμα αὐτὴν τιθέμενοι ὁρῶσιν,	ὅσα	ἀδύνατα τῆι ὑποθέσει αὐτῶν συμβαίνει,
[4, 6, 2]	τὰ μὲν πάθη, τὰ δ᾽	ὅσα	αἰσθήσεις αὐτῶν καὶ κρίσεως, τῶν
[4, 6, 1]	διδόντα μὴ διδόναι μηδὲ θάτερον.	Ὅσοι	δὴ λέγομεν μηδέτερον, ἀναγκαίως ζητήσομεν,
[4, 6, 1]	ὅσον ἐστὶν ἔξω, πῶς ἂν	ὅσον	ἐστὶ λέγοι, ἢ ὅτι μέγα,
[4, 6, 1]	βλέποι; Τό τε μέγεθος αὐτοῦ,	ὅσον	ἐστὶν ἔξω, πῶς ἂν ὅσον
[4, 6, 1]	προστιθεῖσα τῶι ὁράματι καὶ ἐξ	ὅσου	ἡ θέα ἡ ψυχὴ λέγουσα
[4, 6, 2]	πεφύκασιν ὁρᾶσθαι. Γεύσεως δὲ καὶ	ὀσφρήσεως	τὰ μὲν πάθη, τὰ δ᾽
[4, 6, 3]	διάκειται ἐπὶ πολὺν χρόνον καὶ	ὅσωι	μᾶλλον, τόσωι ἀεί. Διὸ καὶ
[4, 6, 3]	ἢ ἁπλῶς ἢ πρὸς τοῦτο.	Ὅταν	δὲ μὴ μόνον πρὸς ἃ
[4, 6, 3]	ἀκούσας ἢ δεύτερον οὐ μέμνηται,	ὅταν	δὲ πολλάκις, καὶ ὃ πρότερον
[4, 6, 3]	ὠδινούσης πρὸς αὐτὰ τῆς δυνάμεως.	Ὅταν	τοίνυν ῥωσθῆι πρὸς ὁτιοῦν τῶν
[4, 6, 1]	ἂν ὅσον ἐστὶ λέγοι, ἢ	ὅτι	μέγα, οἷον τὸ τοῦ οὐρανοῦ,
[4, 6, 3]	τὰ παιδία μνημονεύειν λέγεται μᾶλλον,	ὅτι	μὴ ἀφίστανται, ἀλλὰ κεῖται αὐτοῖς
[4, 6, 3]	αὐτοὶ μνήμονες καὶ ἀγχίνοι {πολλάκις}	ὅτι	οὐχ ἡ αὐτὴ δύναμις ἑκατέρου,
[4, 6, 3]	ἀναπόλησιν τῶν αὐτῶν ἐρχόμεθα; Ἢ	ὅτι	τὴν δύναμιν δεῖ οἷον ἐπιστῆσαι
[4, 6, 3]	συμβαῖνον· οὐδαμοῦ γὰρ ἡ πρὸς	ὁτιοῦν	γυμνασία εὐπαθὲς τὸ γυμνασάμενον ποιεῖ·
[4, 6, 3]	δυνάμεως. Ὅταν τοίνυν ῥωσθῆι πρὸς	ὁτιοῦν	τῶν φανέντων, ὥσπερ πρὸς παρὸν
[4, 6, 1]	δήπου ἐν παντί, ὡς αἴσθησιν	ὁτουοῦν	λαμβάνοντες δι᾽ ὁράσεως ἐκεῖ ὁρῶμεν
[4, 6, 3]	ἀσθενὲς ὁρᾶι οἷον ὀφθαλμός, ἀλλ᾽	ὅτωι	δύναμίς ἐστιν εἰς ἐνέργειαν πλείων.
[4, 6, 3]	πολλῶι ὕστερον χρόνωι μέμνηται ἤδη;	Οὐ	γὰρ δὴ τῶι μέρη ἐσχηκέναι
[4, 6, 2]	γινώσκειν δύναμις ἑκάστη, πάσχειν, ἀλλ᾽	οὐ	γινώσκειν τὸ ἐγγὺς ποιοῦμεν, οὗ
[4, 6, 3]	δὲ θαυμαστὸν μέν, ἀπιστεῖν δὲ	οὐ	δεῖ τῆι τοιαύτηι δυνάμει τῆς
[4, 6, 1]	αὐτῆι τύπου τοσούτου δὲ εἶναι	οὐ	δυναμένου; Τὸ δὲ μέγιστον ἁπάντων·
[4, 6, 2]	πεφύκασιν. Ἡμεῖς δὲ ἀπιστοῦντες, μὴ	οὐ	δύνηται, ἐὰν μὴ πληγῆι, τὸ
[4, 6, 3]	ὅλως τὰ περὶ ψυχὴν πάντ᾽	οὐ	θαυμαστὸν ἄλλον τρόπον ἔχειν, ἢ
[4, 6, 3]	ἐφεξῆς λεκτέον εἰποῦσι πρότερον, ὡς	οὐ	θαυμαστόν, μᾶλλον δὲ θαυμαστὸν μέν,
[4, 6, 1]	κείμενον. Δεῖ ἄρα τὴν ὅρασιν	οὐ	κειμένου εἶναι, ἀλλὰ μὴ κειμένου
[4, 6, 2]	ποιοῦμεν, οὗ κρατεῖν δέδοται, ἀλλ᾽	οὐ	κρατεῖσθαι. Τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον
[4, 6, 3]	ἅπαξ μὲν ἀκούσας ἢ δεύτερον	οὐ	μέμνηται, ὅταν δὲ πολλάκις, καὶ
[4, 6, 3]	ἡ δύναμις, ὥσπερ παραθέουσι καὶ	οὐ	μένουσιν. Εἰ δέ γε ἔμενον
[4, 6, 3]	ἐπεὶ καὶ ἐπὶ τῶν αἰσθήσεων	οὐ	τὸ ἀσθενὲς ὁρᾶι οἷον ὀφθαλμός,
[4, 6, 2]	οὐκ ἔχει· τοῦτο γὰρ δυνάμεως,	οὐ	τὸ παθεῖν τι, ἀλλὰ τὸ
[4, 6, 1]	αἰσθησεως καὶ μνήμης. ~Τὰς αἰσθήσεις	οὐ	τυπώσεις οὐδ᾽ ἐνσφραγίσεις λέγοντες ἐν
[4, 6, 3]	αὐτά πως εἶναι· γινώσκει γὰρ	οὐ	τῶι ἐνιζάνειν αὐτά, ἀλλὰ τῶι
[4, 6, 2]	οὐ γινώσκειν τὸ ἐγγὺς ποιοῦμεν,	οὗ	κρατεῖν δέδοται, ἀλλ᾽ οὐ κρατεῖσθαι.
[4, 6, 1]	ὁρῶμεν καὶ τῆι ὄψει προσβάλλομεν,	οὗ	τὸ ὁρατόν ἐστιν ἐπ᾽ εὐθείας
[4, 6, 1]	μνήμης. ~Τὰς αἰσθήσεις οὐ τυπώσεις	οὐδ᾽	ἐνσφραγίσεις λέγοντες ἐν ψυχῆι γίγνεσθαι,
[4, 6, 3]	ἡ αὐτὴ δύναμις ἑκατέρου, ὥσπερ	οὐδ᾽	ὁ αὐτὸς πυκτικὸς καὶ δρομικός·
[4, 6, 3]	Τούτου δὲ τοὐναντίον φαίνεται συμβαῖνον·	οὐδαμοῦ	γὰρ ἡ πρὸς ὁτιοῦν γυμνασία
[4, 6, 3]	οὐδὲν ἔδει σκοπεῖν, ἵνα ἀναμνησθῶμεν,	οὐδὲ	πρότερον ἐπιλαθομένους ὕστερον ἀναμιμνήσκεσθαι κειμένων.
[4, 6, 1]	ἐνσφραγίσεις λέγοντες ἐν ψυχῆι γίγνεσθαι,	οὐδὲ	τὰς μνήμας πάντως τε καὶ
[4, 6, 3]	μνήμας κατοχὰς τῶν οὐκ ἐντεθέντων	οὐδὲ	τὴν ἀρχὴν εἶναι; Ἀλλ᾽ εἰ
[4, 6, 3]	πλεονεξίας ψυχῆς ἀναγινώσκειν τὰ κείμενα,	οὐδὲ	τὸν ταύτηι ῥυέντα τὴν τοῦ
[4, 6, 1]	ἐν αὐτῆι γενομένου ἢ γιγνομένου	οὐδὲ	τῶι σφραγῖδα λαμβάνειν, ὥσπερ ἐν
[4, 6, 1]	οὕτως ἂν τὸ ἐν αὐτῆι	οὐδὲν	ἀφεστηκὸς ἀφ᾽ αὑτῆς ὡς πόρρω
[4, 6, 1]	ὥσπερ ἐν κηρῶι δακτυλίου βλεπούσης.	Οὐδὲν	γὰρ ἂν ἐδεήθη τοῦ ἔξω
[4, 6, 3]	μνήμας. Ἔτι, εἰ τύποι μένοντες,	οὐδὲν	ἔδει σκοπεῖν, ἵνα ἀναμνησθῶμεν, οὐδὲ
[4, 6, 3]	δέ γε ἔμενον οἱ τύποι,	οὐκ	ἂν ἐποίησε τὸ πλῆθος ἧττον
[4, 6, 1]	αὐτῆι, ἐκεῖνο μέν, ὧι ἐνεσφράγισται,	οὐκ	ἂν ὅραμα ἴδοι· δεῖ γὰρ
[4, 6, 2]	τὸ ὁρατὸν καὶ τὸ ἀκουστόν,	οὐκ	εἰ τύποι ἄμφω, ἀλλ᾽ εἰ
[4, 6, 3]	ἄλλαι ἐν ἄλλωι ἰδέαι. Καίτοι	οὐκ	ἐκώλυε τὸν ἁστινασοῦν ἔχοντα πλεονεξίας
[4, 6, 1]	ἀλλαχοῦ κείμενον τὸν τύπον, ἀλλ᾽	οὐκ	ἐν ὧι ἐστι κείμενον. Δεῖ
[4, 6, 3]	τε τὰς μνήμας κατοχὰς τῶν	οὐκ	ἐντεθέντων οὐδὲ τὴν ἀρχὴν εἶναι;
[4, 6, 1]	γὰρ τύπους λαμβάνοιμεν ὧν ὁρῶμεν,	οὐκ	ἔσται βλέπειν αὐτὰ ἃ ὁρῶμεν,
[4, 6, 1]	Ὅλως δέ, ὥσπερ λέγεται, ὡς	οὐκ	ἔστιν ἐπιθέντα τῆι κόρηι τὸ
[4, 6, 3]	λαβοῦσα εἰς αὑτὴν ἀντίληψιν ὧν	οὐκ	ἔσχε ποιεῖται. Λόγος γάρ ἐστι
[4, 6, 3]	πολλάκις, καὶ ὃ πρότερον ἀκούσας	οὐκ	ἔσχε, πολλῶι ὕστερον χρόνωι μέμνηται
[4, 6, 2]	τρόπος; Ἢ λέγει περὶ ὧν	οὐκ	ἔχει· τοῦτο γὰρ δυνάμεως, οὐ
[4, 6, 3]	μνήμη. Ἔτι τῶν αἰσθήσεων τυπώσεων	οὐκ	οὐσῶν, πῶς οἷόν τε τὰς
[4, 6, 2]	εἶναι, ἵνα ἦι ὅρασις. ~Εἰ	οὖν	μὴ οὕτως, τίς ὁ τρόπος;
[4, 6, 3]	πρὸ ὀμμάτων ὡς ἂν ὁρῶσιν	οὔπω	εἰς πλῆθος, ἀλλὰ πρὸς ὀλίγα·
[4, 6, 1]	ὅτι μέγα, οἷον τὸ τοῦ	οὐρανοῦ,	τοῦ ἐν αὐτῆι τύπου τοσούτου
[4, 6, 3]	ὥσπερ θελγομένη. Ἐν μέσωι δὲ	οὖσα	αἰσθάνεται ἀμφοῖν, καὶ τὰ μὲν
[4, 6, 2]	εἰσι γνώσεις ἄλλαι τῶν παθῶν	οὖσαι.	Τῶν δὲ νοητῶν ἡ γνῶσις
[4, 6, 2]	ἐν τῶι ἀέρι πληγήν τινα	οὖσαν	διηρθρωμένην, οἷον γραμμάτων ἐγγεγραμμένων ὑπὸ
[4, 6, 3]	πρὸ ὀμμάτων εἶναι ἐργάζεται ἑτοίμης	οὔσης	καὶ πρὸ οἷον ὠδινούσης πρὸς
[4, 6, 2]	δύναμιν καὶ τὴν τῆς ψυχῆς	οὐσίαν	οἷον ἀναγνῶναι τοὺς τύπους ἐν
[4, 6, 3]	Ἔτι τῶν αἰσθήσεων τυπώσεων οὐκ	οὐσῶν,	πῶς οἷόν τε τὰς μνήμας
[4, 6, 3]	ἀδύνατα τῆι ὑποθέσει αὐτῶν συμβαίνει,	οὔτε	οἱ ἀσώματον.
[4, 6, 3]	καὶ τοῦ μνημονεύειν διάκεινται, καὶ	οὔτε	οἱ σῶμα αὐτὴν τιθέμενοι ὁρῶσιν,
[4, 6, 1]	τῆι ψυχῆι καὶ τυποῦν αὐτήν,	οὔτε	τὴν μνήμην λέγομεν εἶναι τοῦ
[4, 6, 1]	ζητήσομεν, τίς τρόπος ἑκατέρου, ἐπειδὴ	οὔτε	τὸν τύπον τοῦ αἰσθητοῦ ἐγγίγνεσθαί
[4, 6, 1]	ἡ θέα ἡ ψυχὴ λέγουσα	οὕτως	ἂν τὸ ἐν αὐτῆι οὐδὲν
[4, 6, 2]	καὶ ἐφ᾽ ὧι τέτακται ἐργάσασθαι.	Οὕτως	γὰρ ἄν, οἶμαι, καὶ διακριθείη
[4, 6, 1]	ὁρατὸν θεάσασθαι, ἀποστήσαντα δὲ δεῖ	οὕτως	ὁρᾶν, τοῦτο χρὴ καὶ πολὺ
[4, 6, 3]	πίναξιν ἢ δέλτοις γεγραμμένων γραμμάτων,	οὕτως	περὶ τῶν αἰσθήσεων καὶ τοῦ
[4, 6, 2]	ἦι ὅρασις. ~Εἰ οὖν μὴ	οὕτως,	τίς ὁ τρόπος; Ἢ λέγει
[4, 6, 3]	παρασκευὴ πρὸς τὸ ἕτοιμον, πῶς	οὐχ	ἅμα, ἀλλ᾽ ὕστερον εἰς ἀναπόλησιν
[4, 6, 3]	μνήμονες καὶ ἀγχίνοι {πολλάκις} ὅτι	οὐχ	ἡ αὐτὴ δύναμις ἑκατέρου, ὥσπερ
[4, 6, 3]	δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ	οὐχ	οἱ αὐτοὶ μνήμονες καὶ ἀγχίνοι
[4, 6, 3]	οὐ τὸ ἀσθενὲς ὁρᾶι οἷον	ὀφθαλμός,	ἀλλ᾽ ὅτωι δύναμίς ἐστιν εἰς
[4, 6, 1]	ὁράσεως ἐκεῖ ὁρῶμεν καὶ τῆι	ὄψει	προσβάλλομεν, οὗ τὸ ὁρατόν ἐστιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/06/2010