HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PLOTIN, Les Ennéades, IV, livre VI

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ε  =  102 formes différentes pour 185 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Ennéade, livre, chap.
[4, 6, 2]   δὲ ἀπιστοῦντες, μὴ οὐ δύνηται,  ἐὰν   μὴ πληγῆι, τὸ αὑτῆς γινώσκειν
[4, 6, 3]   εὐθύς, τὰ δέ, εἰ συλλέξαιντο  ἑαυτάς,   ἐργαζομένων. Γίγνονται δὲ ὡς ἐπὶ
[4, 6, 1]   ἔξω βλέπειν, ἤδη ἔχουσα παρ᾽  ἑαυτῆς   εἶδος τοῦ ὁρωμένου τούτωι τῶι
[4, 6, 2]   τινα οὖσαν διηρθρωμένην, οἷον γραμμάτων  ἐγγεγραμμένων   ὑπὸ τοῦ τὴν φωνὴν πεποιηκότος,
[4, 6, 1]   λόγου ἂν εἴη ἄμφω,  ἐγγίγνεσθαί   τε ἐν τῆι ψυχῆι καὶ
[4, 6, 1]   οὔτε τὸν τύπον τοῦ αἰσθητοῦ  ἐγγίγνεσθαί   φαμεν τῆι ψυχῆι καὶ τυποῦν
[4, 6, 3]   πρόχειροι αὐτοῖς ἐπιβολαὶ ἐξ αἰσθητῶν  ἐγγίνονται   δι᾽ ὁμοιοτήτων ἀπατῶσαι. Οἷον γὰρ
[4, 6, 2]   πάσχειν, ἀλλ᾽ οὐ γινώσκειν τὸ  ἐγγὺς   ποιοῦμεν, οὗ κρατεῖν δέδοται, ἀλλ᾽
[4, 6, 3]   ἐκ τοῦ ἀμυδροῦ τῶι οἷον  ἐγείρεσθαι   ἐναργεστέρα καὶ ἐκ δυνάμεως εἰς
[4, 6, 1]   ψυχῆι, ὃς μηδὲ τὸ πρῶτον  ἐγένετο.   Διὸ τοῦ αὐτοῦ λόγου ἂν
[4, 6, 1]   δακτυλίου βλεπούσης. Οὐδὲν γὰρ ἂν  ἐδεήθη   τοῦ ἔξω βλέπειν, ἤδη ἔχουσα
[4, 6, 3]   μέρη ἐσχηκέναι πρότερον τοῦ τύπου·  ἔδει   γὰρ τούτων μεμνῆσθαι· ἀλλ᾽ οἷον
[4, 6, 3]   Ἔτι, εἰ τύποι μένοντες, οὐδὲν  ἔδει   σκοπεῖν, ἵνα ἀναμνησθῶμεν, οὐδὲ πρότερον
[4, 6, 1]   μᾶλλον ἐπὶ τὴν ψυχὴν μεταφέρειν.  Εἰ   γὰρ τὸν τύπον τοῦ ὁρατοῦ
[4, 6, 1]   δυναμένου; Τὸ δὲ μέγιστον ἁπάντων·  εἰ   γὰρ τύπους λαμβάνοιμεν ὧν ὁρῶμεν,
[4, 6, 1]   λέγομεν εἶναι τοῦ τύπου ἐμμείναντος.  Εἰ   δ᾽ ἐπὶ τῆς ἐναργεστάτης αἰσθήσεως
[4, 6, 3]   ὥσπερ παραθέουσι καὶ οὐ μένουσιν.  Εἰ   δέ γε ἔμενον οἱ τύποι,
[4, 6, 3]   οὐδὲ τὴν ἀρχὴν εἶναι; Ἀλλ᾽  εἰ   δύναμίς τις καὶ παρασκευὴ πρὸς
[4, 6, 2]   οὐκ εἰ τύποι ἄμφω, ἀλλ᾽  εἰ   μὴ τύποι μηδὲ πείσεις, ἀλλ᾽
[4, 6, 3]   τῆι τοιαύτηι δυνάμει τῆς ψυχῆς,  εἰ   μηδὲν λαβοῦσα εἰς αὑτὴν ἀντίληψιν
[4, 6, 1]   ἐν τῆι ψυχῆι καὶ μένειν,  εἰ   μνημονεύοιτο, τὸ ἕτερον ὁποτερονοῦν
[4, 6, 2]   κειμένου εἶναι, ἵνα ἦι ὅρασις.  ~Εἰ   οὖν μὴ οὕτως, τίς
[4, 6, 3]   νοεῖν λέγεται εἰς μνήμην ἐλθοῦσα,  εἰ   πρὸς αὐτοῖς γίγνοιτο· γινώσκει γὰρ
[4, 6, 3]   τὰ μὲν εὐθύς, τὰ δέ,  εἰ   συλλέξαιντο ἑαυτάς, ἐργαζομένων. Γίγνονται δὲ
[4, 6, 2]   ὁρατὸν καὶ τὸ ἀκουστόν, οὐκ  εἰ   τύποι ἄμφω, ἀλλ᾽ εἰ μὴ
[4, 6, 3]   τὸ πλῆθος ἧττον μνήμας. Ἔτι,  εἰ   τύποι μένοντες, οὐδὲν ἔδει σκοπεῖν,
[4, 6, 1]   βλέπειν, ἤδη ἔχουσα παρ᾽ ἑαυτῆς  εἶδος   τοῦ ὁρωμένου τούτωι τῶι ἐκεῖ
[4, 6, 1]   Διὸ τοῦ αὐτοῦ λόγου ἂν  εἴη   ἄμφω, ἐγγίγνεσθαί τε ἐν
[4, 6, 3]   οἵπερ πολλὰ ἀνειλήφασιν ἐκ τοῦ  εἰθίσθαι   ἀπαγγελίαις χρῆσθαι, ῥαιδίας ἤδη καὶ
[4, 6, 3]   κατηγοροῖεν· τὸ γὰρ ἐντυπώτατον τῶι  εἴκειν   ἐστὶ τοιοῦτον, καὶ πάθους ὄντος
[4, 6, 3]   οὐκ ἐντεθέντων οὐδὲ τὴν ἀρχὴν  εἶναι;   Ἀλλ᾽ εἰ δύναμίς τις καὶ
[4, 6, 1]   ἄρα τὴν ὅρασιν οὐ κειμένου  εἶναι,   ἀλλὰ μὴ κειμένου εἶναι, ἵνα
[4, 6, 3]   αὐτὰ καὶ ὁρᾶν αὐτὰ καὶ  εἶναι   αὐτὰ ἀμυδρότερον καὶ γίνεσθαι ἐκ
[4, 6, 1]   καὶ σκιάς, ὥστε ἄλλα μὲν  εἶναι   αὐτὰ τὰ πράγματα, ἄλλα δὲ
[4, 6, 3]   γινώσκει γὰρ τῶι αὐτά πως  εἶναι·   γινώσκει γὰρ οὐ τῶι ἐνιζάνειν
[4, 6, 2]   νομίζειν γίνεσθαι· τὸν μὲν τύπον  εἶναι   ἐν τῶι ἀέρι πληγήν τινα
[4, 6, 3]   ἐκλάμπειν ποιεῖ καὶ πρὸ ὀμμάτων  εἶναι   ἐργάζεται ἑτοίμης οὔσης καὶ πρὸ
[4, 6, 1]   κειμένου εἶναι, ἀλλὰ μὴ κειμένου  εἶναι,   ἵνα ἦι ὅρασις. ~Εἰ οὖν
[4, 6, 3]   {καὶ ὅλως} ψυχὴν μαρτυρεῖ δύναμιν  εἶναι.   Καὶ ὅλως τὰ περὶ ψυχὴν
[4, 6, 3]   τὴν δύναμιν τὴν ῥωσθεῖσαν  εἶναι;   Οἱ μὲν γὰρ τύποι μένοντες
[4, 6, 1]   ἐν αὐτῆι τύπου τοσούτου δὲ  εἶναι   οὐ δυναμένου; Τὸ δὲ μέγιστον
[4, 6, 1]   τὸ ὁρώμενον. Ἄλλο ἄρα δεῖ  εἶναι   τὸ ὁρῶν ἀλλαχοῦ κείμενον τὸν
[4, 6, 1]   αὐτήν, οὔτε τὴν μνήμην λέγομεν  εἶναι   τοῦ τύπου ἐμμείναντος. Εἰ δ᾽
[4, 6, 1]   ἐροῦμεν κατοχὰς μαθημάτων καὶ αἰσθήσεων  εἶναι   τοῦ τύπου μείναντος ἐν τῆι
[4, 6, 3]   εἰρημένων περὶ μνήμης ἐφεξῆς λεκτέον  εἰποῦσι   πρότερον, ὡς οὐ θαυμαστόν, μᾶλλον
[4, 6, 3]   ἐν ἄλλοις. ~Νῦν δὲ τούτων  εἰρημένων   περὶ μνήμης ἐφεξῆς λεκτέον εἰποῦσι
[4, 6, 3]   ὕστερον ἀναμιμνήσκεσθαι κειμένων. Καὶ αἱ  εἰς   ἀνάληψιν δὲ μελέται δηλοῦσι δυνάμωσιν
[4, 6, 3]   πῶς οὐχ ἅμα, ἀλλ᾽ ὕστερον  εἰς   ἀναπόλησιν τῶν αὐτῶν ἐρχόμεθα;
[4, 6, 3]   τῆς ψυχῆς, εἰ μηδὲν λαβοῦσα  εἰς   αὑτὴν ἀντίληψιν ὧν οὐκ ἔσχε
[4, 6, 3]   ἐγείρεσθαι ἐναργεστέρα καὶ ἐκ δυνάμεως  εἰς   ἐνέργειαν ἰέναι. Τὰ δ᾽ αἰσθητὰ
[4, 6, 3]   ὀφθαλμός, ἀλλ᾽ ὅτωι δύναμίς ἐστιν  εἰς   ἐνέργειαν πλείων. Διὸ καὶ οἱ
[4, 6, 3]   καὶ τὰ μὲν νοεῖν λέγεται  εἰς   μνήμην ἐλθοῦσα, εἰ πρὸς αὐτοῖς
[4, 6, 2]   τῶι ἀέρι γεγραμμένους ἐλθόντας πλησίον,  εἰς   ἐλθόντες πεφύκασιν ὁρᾶσθαι. Γεύσεως
[4, 6, 3]   ὀμμάτων ὡς ἂν ὁρῶσιν οὔπω  εἰς   πλῆθος, ἀλλὰ πρὸς ὀλίγα· οἷς
[4, 6, 3]   χειρῶν ποδῶν τὰ γυμνάσια  εἰς   τὸ ποιεῖν ῥαιδίως, μὴ
[4, 6, 3]   ἐπὶ τῶν ἄλλων δυνάμεων ὁρῶμεν  εἰς   τὸ ποιῆσαι δύνανται ἑτοιμαζομένων
[4, 6, 1]   τοῦ ὁρωμένου τούτωι τῶι ἐκεῖ  εἰσελθεῖν   τὸν τύπον βλέπουσα. Τὸ δὲ
[4, 6, 2]   αὐτῶν καὶ κρίσεως, τῶν παθῶν  εἰσι   γνώσεις ἄλλαι τῶν παθῶν οὖσαι.
[4, 6, 3]   τῶι οἷον ἐγείρεσθαι ἐναργεστέρα καὶ  ἐκ   δυνάμεως εἰς ἐνέργειαν ἰέναι. Τὰ
[4, 6, 3]   εἶναι αὐτὰ ἀμυδρότερον καὶ γίνεσθαι  ἐκ   τοῦ ἀμυδροῦ τῶι οἷον ἐγείρεσθαι
[4, 6, 3]   παρῆι, ἀλλ᾽ οἵπερ πολλὰ ἀνειλήφασιν  ἐκ   τοῦ εἰθίσθαι ἀπαγγελίαις χρῆσθαι, ῥαιδίας
[4, 6, 3]   ἀλλ᾽ οἷον ἐξαίφνης γίγνεται τοῦτο  ἔκ   τινος {τῆς} ὑστέρας ἀκροάσεως
[4, 6, 2]   πληγῆι, τὸ αὑτῆς γινώσκειν δύναμις  ἑκάστη,   πάσχειν, ἀλλ᾽ οὐ γινώσκειν τὸ
[4, 6, 2]   γάρ, καὶ ἔστιν αὐτὴ ἐνεργοῦσα  ἕκαστον.   Πότερα δὲ αὑτὴν μὲν
[4, 6, 1]   μηδέτερον, ἀναγκαίως ζητήσομεν, τίς τρόπος  ἑκατέρου,   ἐπειδὴ οὔτε τὸν τύπον τοῦ
[4, 6, 3]   ὅτι οὐχ αὐτὴ δύναμις  ἑκατέρου,   ὥσπερ οὐδ᾽ αὐτὸς πυκτικὸς
[4, 6, 1]   ἐστιν ἐπ᾽ εὐθείας κείμενον, ὡς  ἐκεῖ   δηλονότι τῆς ἀντιλήψεως γινομένης καὶ
[4, 6, 1]   εἶδος τοῦ ὁρωμένου τούτωι τῶι  ἐκεῖ   εἰσελθεῖν τὸν τύπον βλέπουσα. Τὸ
[4, 6, 1]   αἴσθησιν ὁτουοῦν λαμβάνοντες δι᾽ ὁράσεως  ἐκεῖ   ὁρῶμεν καὶ τῆι ὄψει προσβάλλομεν,
[4, 6, 2]   δὲ ἔξωθεν θεωρεῖται· καὶ ἔστιν  ἐκεῖνα   μᾶλλον ἐνέργειαι καὶ κυριώτεραι· αὑτῆς
[4, 6, 1]   τοῦ ὁρατοῦ θείμεθα ἐν αὐτῆι,  ἐκεῖνο   μέν, ὧι ἐνεσφράγισται, οὐκ ἂν
[4, 6, 3]   καὶ ταῦτα παρ᾽ αὑτῆς οἷον  ἐκλάμπειν   ποιεῖ καὶ πρὸ ὀμμάτων εἶναι
[4, 6, 3]   ἐν ἄλλωι ἰδέαι. Καίτοι οὐκ  ἐκώλυε   τὸν ἁστινασοῦν ἔχοντα πλεονεξίας ψυχῆς
[4, 6, 2]   τύπους ἐν τῶι ἀέρι γεγραμμένους  ἐλθόντας   πλησίον, εἰς ἐλθόντες πεφύκασιν
[4, 6, 2]   γεγραμμένους ἐλθόντας πλησίον, εἰς  ἐλθόντες   πεφύκασιν ὁρᾶσθαι. Γεύσεως δὲ καὶ
[4, 6, 3]   μὲν νοεῖν λέγεται εἰς μνήμην  ἐλθοῦσα,   εἰ πρὸς αὐτοῖς γίγνοιτο· γινώσκει
[4, 6, 3]   δὲ μὴ μόνον πρὸς  ἐμελετήσαμεν   τὸ τῆς μνήμης ἡμῖν παρῆι,
[4, 6, 3]   οὐ μένουσιν. Εἰ δέ γε  ἔμενον   οἱ τύποι, οὐκ ἂν ἐποίησε
[4, 6, 1]   μνήμην λέγομεν εἶναι τοῦ τύπου  ἐμμείναντος.   Εἰ δ᾽ ἐπὶ τῆς ἐναργεστάτης
[4, 6, 2]   καὶ ἄμφω τὰ δύο ἕν,  ἐν   ἄλλοις. ~Νῦν δὲ τούτων εἰρημένων
[4, 6, 3]   καὶ δρομικός· ἐπικρατοῦσι γὰρ ἄλλαι  ἐν   ἄλλωι ἰδέαι. Καίτοι οὐκ ἐκώλυε
[4, 6, 1]   βλεπούσης, ἅτε μηδενός, οἶμαι, τύπου  ἐν   αὐτῆι γενομένου γιγνομένου οὐδὲ
[4, 6, 1]   τὸν τύπον τοῦ ὁρατοῦ θείμεθα  ἐν   αὐτῆι, ἐκεῖνο μέν, ὧι ἐνεσφράγισται,
[4, 6, 1]   ψυχὴ λέγουσα οὕτως ἂν τὸ  ἐν   αὐτῆι οὐδὲν ἀφεστηκὸς ἀφ᾽ αὑτῆς
[4, 6, 1]   οἷον τὸ τοῦ οὐρανοῦ, τοῦ  ἐν   αὐτῆι τύπου τοσούτου δὲ εἶναι
[4, 6, 1]   οὐδὲ τῶι σφραγῖδα λαμβάνειν, ὥσπερ  ἐν   κηρῶι δακτυλίου βλεπούσης. Οὐδὲν γὰρ
[4, 6, 3]   ἀπατωμένη καὶ κατιοῦσα ὥσπερ θελγομένη.  Ἐν   μέσωι δὲ οὖσα αἰσθάνεται ἀμφοῖν,
[4, 6, 1]   τὸ ζητούμενον. Δῆλον δὲ δήπου  ἐν   παντί, ὡς αἴσθησιν ὁτουοῦν λαμβάνοντες
[4, 6, 3]   δι᾽ ὁμοιοτήτων ἀπατῶσαι. Οἷον γὰρ  ἐν   πίναξιν δέλτοις γεγραμμένων γραμμάτων,
[4, 6, 3]   τὸ ποιεῖν ῥαιδίως, μὴ  ἐν   ταῖς χερσὶν ποσὶ κεῖται,
[4, 6, 1]   εἴη ἄμφω, ἐγγίγνεσθαί τε  ἐν   τῆι ψυχῆι καὶ μένειν, εἰ
[4, 6, 1]   αἰσθήσεων εἶναι τοῦ τύπου μείναντος  ἐν   τῆι ψυχῆι, ὃς μηδὲ τὸ
[4, 6, 2]   οὐσίαν οἷον ἀναγνῶναι τοὺς τύπους  ἐν   τῶι ἀέρι γεγραμμένους ἐλθόντας πλησίον,
[4, 6, 2]   γίνεσθαι· τὸν μὲν τύπον εἶναι  ἐν   τῶι ἀέρι πληγήν τινα οὖσαν
[4, 6, 3]   ψυχῆς φύσις, πρῶτος δὲ τῶν  ἐν   τῶι αἰσθητῶι παντί. Διὸ δὴ
[4, 6, 3]   μὲν τῶν νοητῶν καὶ τῶν  ἐν   τῶι νοητῶι ψυχῆς φύσις,
[4, 6, 1]   οὐ τυπώσεις οὐδ᾽ ἐνσφραγίσεις λέγοντες  ἐν   ψυχῆι γίγνεσθαι, οὐδὲ τὰς μνήμας
[4, 6, 1]   κείμενον τὸν τύπον, ἀλλ᾽ οὐκ  ἐν   ὧι ἐστι κείμενον. Δεῖ ἄρα
[4, 6, 2]   ἓν καὶ ἄμφω τὰ δύο  ἕν,   ἐν ἄλλοις. ~Νῦν δὲ τούτων
[4, 6, 2]   ὡς ἕτερον ὁρᾶι, νοῦν δὲ  ἓν   καὶ ἄμφω τὰ δύο ἕν,
[4, 6, 1]   ἐμμείναντος. Εἰ δ᾽ ἐπὶ τῆς  ἐναργεστάτης   αἰσθήσεως θεωροῖμεν τὸ συμβαῖνον, τάχ᾽
[4, 6, 3]   τοῦ ἀμυδροῦ τῶι οἷον ἐγείρεσθαι  ἐναργεστέρα   καὶ ἐκ δυνάμεως εἰς ἐνέργειαν
[4, 6, 2]   θεωρεῖται· καὶ ἔστιν ἐκεῖνα μᾶλλον  ἐνέργειαι   καὶ κυριώτεραι· αὑτῆς γάρ, καὶ
[4, 6, 2]   μὴ τύποι μηδὲ πείσεις, ἀλλ᾽  ἐνέργειαι   περὶ ἔπεισι πεφύκασιν. Ἡμεῖς
[4, 6, 3]   ἐναργεστέρα καὶ ἐκ δυνάμεως εἰς  ἐνέργειαν   ἰέναι. Τὰ δ᾽ αἰσθητὰ τὸν
[4, 6, 3]   ἀλλ᾽ ὅτωι δύναμίς ἐστιν εἰς  ἐνέργειαν   πλείων. Διὸ καὶ οἱ γεγηρακότες
[4, 6, 2]   αὑτῆς γάρ, καὶ ἔστιν αὐτὴ  ἐνεργοῦσα   ἕκαστον. Πότερα δὲ αὑτὴν μὲν
[4, 6, 1]   ἐν αὐτῆι, ἐκεῖνο μέν, ὧι  ἐνεσφράγισται,   οὐκ ἂν ὅραμα ἴδοι· δεῖ
[4, 6, 3]   εἶναι· γινώσκει γὰρ οὐ τῶι  ἐνιζάνειν   αὐτά, ἀλλὰ τῶι πως ἔχειν
[4, 6, 1]   ~Τὰς αἰσθήσεις οὐ τυπώσεις οὐδ᾽  ἐνσφραγίσεις   λέγοντες ἐν ψυχῆι γίγνεσθαι, οὐδὲ
[4, 6, 3]   τὰς μνήμας κατοχὰς τῶν οὐκ  ἐντεθέντων   οὐδὲ τὴν ἀρχὴν εἶναι; Ἀλλ᾽
[4, 6, 3]   δύναμιν κατηγοροῖεν· τὸ γὰρ  ἐντυπώτατον   τῶι εἴκειν ἐστὶ τοιοῦτον, καὶ
[4, 6, 3]   ὡς πρόχειροι αὐτοῖς ἐπιβολαὶ  ἐξ   αἰσθητῶν ἐγγίνονται δι᾽ ὁμοιοτήτων ἀπατῶσαι.
[4, 6, 1]   διάστημα προστιθεῖσα τῶι ὁράματι καὶ  ἐξ   ὅσου θέα ψυχὴ
[4, 6, 3]   γὰρ τούτων μεμνῆσθαι· ἀλλ᾽ οἷον  ἐξαίφνης   γίγνεται τοῦτο ἔκ τινος {τῆς}
[4, 6, 3]   ὡς ὑπειλήφασιν ὑπὸ τοῦ μὴ  ἐξετάζειν   ἄνθρωποι, ὡς πρόχειροι αὐτοῖς
[4, 6, 1]   ἄλλων αἰσθήσεων μεταφέροντες τὸ αὐτὸ  ἐξεύροιμεν   ἂν τὸ ζητούμενον. Δῆλον δὲ
[4, 6, 1]   Οὐδὲν γὰρ ἂν ἐδεήθη τοῦ  ἔξω   βλέπειν, ἤδη ἔχουσα παρ᾽ ἑαυτῆς
[4, 6, 1]   τε μέγεθος αὐτοῦ, ὅσον ἐστὶν  ἔξω,   πῶς ἂν ὅσον ἐστὶ λέγοι,
[4, 6, 1]   ἀντιλήψεως γινομένης καὶ πρὸς τὸ  ἔξω   τῆς ψυχῆς βλεπούσης, ἅτε μηδενός,
[4, 6, 2]   ἔσωθεν οἷον προπίπτει, τὰ δὲ  ἔξωθεν   θεωρεῖται· καὶ ἔστιν ἐκεῖνα μᾶλλον
[4, 6, 1]   προσβάλλομεν, οὗ τὸ ὁρατόν ἐστιν  ἐπ᾽   εὐθείας κείμενον, ὡς ἐκεῖ δηλονότι
[4, 6, 3]   ἀναλήψεις ποιῶνται, τί ἄν τις  ἐπαιτιῶιτο   τῆς μνήμης τὴν δύναμιν
[4, 6, 3]   γυμνασία εὐπαθὲς τὸ γυμνασάμενον ποιεῖ·  ἐπεὶ   καὶ ἐπὶ τῶν αἰσθήσεων οὐ
[4, 6, 1]   ἀναγκαίως ζητήσομεν, τίς τρόπος ἑκατέρου,  ἐπειδὴ   οὔτε τὸν τύπον τοῦ αἰσθητοῦ
[4, 6, 2]   πείσεις, ἀλλ᾽ ἐνέργειαι περὶ  ἔπεισι   πεφύκασιν. Ἡμεῖς δὲ ἀπιστοῦντες, μὴ
[4, 6, 2]   Τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ  ἐπὶ   ἀκοῆς δεῖ νομίζειν γίνεσθαι· τὸν
[4, 6, 3]   ἀλλὰ πρὸς ὀλίγα· οἷς δὲ  ἐπὶ   πολλὰ διάνοια καὶ
[4, 6, 3]   φανέντων, ὥσπερ πρὸς παρὸν διάκειται  ἐπὶ   πολὺν χρόνον καὶ ὅσωι μᾶλλον,
[4, 6, 1]   τοῦτο χρὴ καὶ πολὺ μᾶλλον  ἐπὶ   τὴν ψυχὴν μεταφέρειν. Εἰ γὰρ
[4, 6, 1]   τοῦ τύπου ἐμμείναντος. Εἰ δ᾽  ἐπὶ   τῆς ἐναργεστάτης αἰσθήσεως θεωροῖμεν τὸ
[4, 6, 3]   ἑαυτάς, ἐργαζομένων. Γίγνονται δὲ ὡς  ἐπὶ   τὸ πολὺ οὐχ οἱ αὐτοὶ
[4, 6, 3]   τὸ γυμνασάμενον ποιεῖ· ἐπεὶ καὶ  ἐπὶ   τῶν αἰσθήσεων οὐ τὸ ἀσθενὲς
[4, 6, 1]   τὸ συμβαῖνον, τάχ᾽ ἂν καὶ  ἐπὶ   τῶν ἄλλων αἰσθήσεων μεταφέροντες τὸ
[4, 6, 3]   καὶ ἑτοιμάσασθαι. Τοῦτο γὰρ καὶ  ἐπὶ   τῶν ἄλλων δυνάμεων ὁρῶμεν εἰς
[4, 6, 3]   ἄνθρωποι, ὡς πρόχειροι αὐτοῖς  ἐπιβολαὶ   ἐξ αἰσθητῶν ἐγγίνονται δι᾽ ὁμοιοτήτων
[4, 6, 1]   ὥσπερ λέγεται, ὡς οὐκ ἔστιν  ἐπιθέντα   τῆι κόρηι τὸ ὁρατὸν θεάσασθαι,
[4, 6, 3]   αὐτὸς πυκτικὸς καὶ δρομικός·  ἐπικρατοῦσι   γὰρ ἄλλαι ἐν ἄλλωι ἰδέαι.
[4, 6, 3]   σκοπεῖν, ἵνα ἀναμνησθῶμεν, οὐδὲ πρότερον  ἐπιλαθομένους   ὕστερον ἀναμιμνήσκεσθαι κειμένων. Καὶ αἱ
[4, 6, 3]   ὅτι τὴν δύναμιν δεῖ οἷον  ἐπιστῆσαι   καὶ ἑτοιμάσασθαι. Τοῦτο γὰρ καὶ
[4, 6, 3]   ἔμενον οἱ τύποι, οὐκ ἂν  ἐποίησε   τὸ πλῆθος ἧττον μνήμας. Ἔτι,
[4, 6, 3]   ποιεῖ καὶ πρὸ ὀμμάτων εἶναι  ἐργάζεται   ἑτοίμης οὔσης καὶ πρὸ οἷον
[4, 6, 3]   τὰ δέ, εἰ συλλέξαιντο ἑαυτάς,  ἐργαζομένων.   Γίγνονται δὲ ὡς ἐπὶ τὸ
[4, 6, 2]   δυνηθῆναι καὶ ἐφ᾽ ὧι τέτακται  ἐργάσασθαι.   Οὕτως γὰρ ἄν, οἶμαι, καὶ
[4, 6, 1]   μνήμας πάντως τε καὶ ἀκολούθως  ἐροῦμεν   κατοχὰς μαθημάτων καὶ αἰσθήσεων εἶναι
[4, 6, 3]   ὕστερον εἰς ἀναπόλησιν τῶν αὐτῶν  ἐρχόμεθα;   ὅτι τὴν δύναμιν δεῖ
[4, 6, 1]   τύπους λαμβάνοιμεν ὧν ὁρῶμεν, οὐκ  ἔσται   βλέπειν αὐτὰ ὁρῶμεν, ἰνδάλματα
[4, 6, 1]   τύπον, ἀλλ᾽ οὐκ ἐν ὧι  ἐστι   κείμενον. Δεῖ ἄρα τὴν ὅρασιν
[4, 6, 1]   ἐστὶν ἔξω, πῶς ἂν ὅσον  ἐστὶ   λέγοι, ὅτι μέγα, οἷον
[4, 6, 2]   γνῶσις ἀπαθὴς καὶ ἀτύπωτός  ἐστι   μᾶλλον· ἀνάπαλιν γὰρ ἔσωθεν οἷον
[4, 6, 3]   οὐκ ἔσχε ποιεῖται. Λόγος γάρ  ἐστι   πάντων, καὶ λόγος ἔσχατος μὲν
[4, 6, 3]   τύπου τὸ μᾶλλον πεπονθὸς τοῦτό  ἐστι   τὸ μνημονεῦον μᾶλλον. Τούτου δὲ
[4, 6, 3]   τὸ γὰρ ἐντυπώτατον τῶι εἴκειν  ἐστὶ   τοιοῦτον, καὶ πάθους ὄντος τοῦ
[4, 6, 3]   οἷον ὀφθαλμός, ἀλλ᾽ ὅτωι δύναμίς  ἐστιν   εἰς ἐνέργειαν πλείων. Διὸ καὶ
[4, 6, 1]   Τό τε μέγεθος αὐτοῦ, ὅσον  ἐστὶν   ἔξω, πῶς ἂν ὅσον ἐστὶ
[4, 6, 1]   ὄψει προσβάλλομεν, οὗ τὸ ὁρατόν  ἐστιν   ἐπ᾽ εὐθείας κείμενον, ὡς ἐκεῖ
[4, 6, 2]   καὶ κυριώτεραι· αὑτῆς γάρ, καὶ  ἔστιν   αὐτὴ ἐνεργοῦσα ἕκαστον. Πότερα δὲ
[4, 6, 2]   τὰ δὲ ἔξωθεν θεωρεῖται· καὶ  ἔστιν   ἐκεῖνα μᾶλλον ἐνέργειαι καὶ κυριώτεραι·
[4, 6, 1]   δέ, ὥσπερ λέγεται, ὡς οὐκ  ἔστιν   ἐπιθέντα τῆι κόρηι τὸ ὁρατὸν
[4, 6, 3]   γάρ ἐστι πάντων, καὶ λόγος  ἔσχατος   μὲν τῶν νοητῶν καὶ τῶν
[4, 6, 3]   εἰς αὑτὴν ἀντίληψιν ὧν οὐκ  ἔσχε   ποιεῖται. Λόγος γάρ ἐστι πάντων,
[4, 6, 3]   καὶ πρότερον ἀκούσας οὐκ  ἔσχε,   πολλῶι ὕστερον χρόνωι μέμνηται ἤδη;
[4, 6, 3]   Οὐ γὰρ δὴ τῶι μέρη  ἐσχηκέναι   πρότερον τοῦ τύπου· ἔδει γὰρ
[4, 6, 2]   ἀτύπωτός ἐστι μᾶλλον· ἀνάπαλιν γὰρ  ἔσωθεν   οἷον προπίπτει, τὰ δὲ ἔξωθεν
[4, 6, 1]   μένειν, εἰ μνημονεύοιτο, τὸ  ἕτερον   ὁποτερονοῦν μὴ διδόντα μὴ διδόναι
[4, 6, 2]   ψυχὴ δύο καὶ ὡς  ἕτερον   ὁρᾶι, νοῦν δὲ ἓν καὶ
[4, 6, 3]   ἐποίησε τὸ πλῆθος ἧττον μνήμας.  Ἔτι,   εἰ τύποι μένοντες, οὐδὲν ἔδει
[4, 6, 3]   αἴσθησις καὶ μνήμη.  Ἔτι   τῶν αἰσθήσεων τυπώσεων οὐκ οὐσῶν,
[4, 6, 3]   εἰς τὸ ποιῆσαι δύνανται  ἑτοιμαζομένων   καὶ τὰ μὲν εὐθύς, τὰ
[4, 6, 3]   δύναμιν δεῖ οἷον ἐπιστῆσαι καὶ  ἑτοιμάσασθαι.   Τοῦτο γὰρ καὶ ἐπὶ τῶν
[4, 6, 3]   καὶ πρὸ ὀμμάτων εἶναι ἐργάζεται  ἑτοίμης   οὔσης καὶ πρὸ οἷον ὠδινούσης
[4, 6, 3]   τις καὶ παρασκευὴ πρὸς τὸ  ἕτοιμον,   πῶς οὐχ ἅμα, ἀλλ᾽ ὕστερον
[4, 6, 1]   οὗ τὸ ὁρατόν ἐστιν ἐπ᾽  εὐθείας   κείμενον, ὡς ἐκεῖ δηλονότι τῆς
[4, 6, 3]   δύνανται ἑτοιμαζομένων καὶ τὰ μὲν  εὐθύς,   τὰ δέ, εἰ συλλέξαιντο ἑαυτάς,
[4, 6, 3]   γὰρ πρὸς ὁτιοῦν γυμνασία  εὐπαθὲς   τὸ γυμνασάμενον ποιεῖ· ἐπεὶ καὶ
[4, 6, 3]   ἄμφω ἔχει, ὑπὸ μὲν τῶν  εὐπαθοῦσα   καὶ ἀναβιωσκομένη, ὑπὸ δὲ τῶν
[4, 6, 2]   τι, ἀλλὰ τὸ δυνηθῆναι καὶ  ἐφ᾽   ὧι τέτακται ἐργάσασθαι. Οὕτως γὰρ
[4, 6, 3]   δὲ τούτων εἰρημένων περὶ μνήμης  ἐφεξῆς   λεκτέον εἰποῦσι πρότερον, ὡς οὐ
[4, 6, 2]   λέγει περὶ ὧν οὐκ  ἔχει·   τοῦτο γὰρ δυνάμεως, οὐ τὸ
[4, 6, 3]   Διὸ δὴ καὶ πρὸς ἄμφω  ἔχει,   ὑπὸ μὲν τῶν εὐπαθοῦσα καὶ
[4, 6, 3]   ἐνιζάνειν αὐτά, ἀλλὰ τῶι πως  ἔχειν   αὐτὰ καὶ ὁρᾶν αὐτὰ καὶ
[4, 6, 3]   πάντ᾽ οὐ θαυμαστὸν ἄλλον τρόπον  ἔχειν,   ὡς ὑπειλήφασιν ὑπὸ τοῦ
[4, 6, 3]   ῥυέντα τὴν τοῦ πάσχειν καὶ  ἔχειν   τὸ πάθος ἀδυναμίαν κεκτῆσθαι. Καὶ
[4, 6, 3]   Καίτοι οὐκ ἐκώλυε τὸν ἁστινασοῦν  ἔχοντα   πλεονεξίας ψυχῆς ἀναγινώσκειν τὰ κείμενα,
[4, 6, 1]   ἐδεήθη τοῦ ἔξω βλέπειν, ἤδη  ἔχουσα   παρ᾽ ἑαυτῆς εἶδος τοῦ ὁρωμένου




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/06/2010