Ennéade, livre, chap.
[2, 7, 1]	οὐ ῥᾴδιον· τέμνοντα δὲ κατὰ	πᾶν	ἀναιρήσει ἄλληλα δηλονότι. Τὰς δὲ
[2, 7, 1]	δεῖ τὴν κρᾶσιν ὁμοιομερὲς τὸ	πᾶν	ποιεῖν, καὶ ἕκαστον μέρος τὸ
[2, 7, 1]	ἔσται ἡ διαίρεσις τῷ κατὰ	πᾶν	τὴν διάδυσιν γίνεσθαι θατέρῳ εἰς
[2, 7, 2]	αὐτῇ ὕδωρ, πῶς οὐ τὸ	πᾶν	ὑδάτινον σῶμα δίεισι δι´ αὐτῆς;
[2, 7, 1]	ἀδήλων ἔξεστι λέγειν μὴ εἰς	πᾶν	φθάνειν, ἀλλ´ ἐφ´ ὧν γε
[2, 7, 2]	ὕλη κενὴ ποιότητος. Εἰ δὲ	πανταχοῦ	ἡ ὕλη μετὰ τῆς ποιότητος,
[2, 7, 2]	ἡ ὕλη μετὰ τῆς ποιότητος,	πανταχοῦ	τῆς βίβλου τὸ ὕδωρ. Ἢ
[2, 7, 2]	οὐ καθαρὰ οὖσα οὐκ ἔστι	παντελῶς	ἐκείνη, ἀλλὰ ἠμαύρωται· μέγεθος δὲ
[2, 7, 1]	γίνεσθαι. Τὸ δ´ ἔλαττον διὰ	παντὸς	τοῦ μείζονος καὶ μεγίστου τὸ
[2, 7, 3]	ἡ σωματότης ἐστὶ τὸ ἐκ	πάντων	συγκείμενον ἢ εἶδός τι ἡ
[2, 7, 2]	δὲ σῶμα χωροῦν διὰ σώματος	πάντως	τομὰς ποιεῖν πῶς λέγεται, ἐπιστήσειεν
[2, 7, 1]	καὶ ἐπ´ αὐτῶν ἐπάγοντες τὰς	παρ´	ἑκατέρου ποιότητας πιθανοὶ ἂν εἶεν
[2, 7, 2]	μὲν εἰρήσθω πολλῶν καὶ ἄλλων	παρ´	ἑκατέρων λεγομένων. Ἡμεῖς δὲ ἐφ´
[2, 7, 2]	ποιότητος καὶ λαμβάνει σῶμα θάτερον	παρὰ	θατέρου, οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ
[2, 7, 2]	λεγομένοις ἢ καὶ τίς ἄλλη	παρὰ	τὰς νῦν λεγομένας φανεῖται. Ὅταν
[2, 7, 2]	τὸ προστεθέν· ἔλαβε γὰρ μέγεθος	παρὰ	τοῦ εἰσελθόντος. Ἀλλ´ εἰ ἔλαβε,
[2, 7, 1]	γίγνοιτο. Οἱ μὲν γὰρ τῇ	παραθέσει	διδόντες ὡς μιγνύντες μᾶλλον ἢ
[2, 7, 2]	βίβλου ἡ τοῦ ὕδατος ὕλη	παρακείσεται	οὐδ´ αὖ ἔν τισι διαστήμασιν
[2, 7, 1]	μὲν ἡ ὕλη τῇ ὕλῃ	παράκειται,	καὶ ὁ ὄγκος τῷ ὄγκῳ,
[2, 7, 1]	μόνας κιρνάντες, τὴν δὲ ὕλην	παρατιθέντες	ἑκατέρου τοῦ σώματος καὶ ἐπ´
[2, 7, 2]	αὖ ἔν τισι διαστήμασιν αὐτῆς·	πᾶσα	γὰρ ὑγρά ἐστι καὶ οὐδαμοῦ
[2, 7, 3]	ἐστι τὸ σῶμα τὸ ἐκ	πασῶν	τῶν ποιοτήτων σὺν ὕλῃ, τοῦτο
[2, 7, 1]	μηδὲν κωλύειν τὴν φύσιν οὕτω	πεποιηκέναι	τοῦ διιέναι τοὺς ἱδρῶτας χάριν,
[2, 7, 1]	ἂν κέοιτο τῷ〉 κατὰ τὰ	πέρατα	τοῖς σημείοις ἑαυτῶν συνάψαι, οὗ
[2, 7, 1]		~Περὶ	τῆς δι´ ὅλων λεγομένης τῶν
[2, 7, 2]	ἑαυτῶν σκοπῶμεν τί χρὴ λέγειν	περὶ	τούτου, τίς δόξα σύμφωνος τοῖς
[2, 7, 3]	μὴ τὴν ὕλην συμπεριειληφέναι, ἀλλὰ	περὶ	ὕλην λόγον εἶναι καὶ ἐγγενόμενον
[2, 7, 1]	ἐκτάσεις τῶν ὄγκων, οὐ σφόδρα	πιθανὰ	λέγοντες εἰς τοσοῦτον τὸν σμικρότατον
[2, 7, 1]	ἐπάγοντες τὰς παρ´ ἑκατέρου ποιότητας	πιθανοὶ	ἂν εἶεν τῷ διαβάλλειν τὴν
[2, 7, 1]	μεταβάλλοντες τὸ σῶμα μέγεθος αὐτῷ	πλέον	διδόασιν, ὥσπερ εἰ ἐξ ὕδατος
[2, 7, 2]	πυκνὸν λεγόμενον σῶμα ποιεῖ, τὸ	πλῆθος	ἂν εἴη αἴτιον· εἰ δὲ
[2, 7, 2]	τοῦτο; Εἰ μὲν οὖν τὸ	πλῆθος	τῶν ποιοτήτων τὸ πυκνὸν λεγόμενον
[2, 7, 3]	ὃς ἐγγενόμενος τῇ ὕλῃ σῶμα	ποιεῖ.	Εἰ μὲν οὖν τοῦτό ἐστι
[2, 7, 1]	ἄλλο, οὗ δὴ τὸ μίγμα	ποιεῖ	τὸ ἐξ ἀμφοῖν μέγεθος. Ἀλλ´
[2, 7, 2]	ποιοτήτων τὸ πυκνὸν λεγόμενον σῶμα	ποιεῖ,	τὸ πλῆθος ἂν εἴη αἴτιον·
[2, 7, 3]	λόγος δὲ εἴη ὃς προσελθὼν	ποιεῖ	τὸ σῶμα, δηλονότι ὁ λόγος
[2, 7, 2]	χωρεῖν λέγομεν καὶ οὐ τομὰς	ποιεῖν.	Ἢ ὅτι ἀσώματοι. Ἀλλ´ εἰ
[2, 7, 1]	τὴν κρᾶσιν ὁμοιομερὲς τὸ πᾶν	ποιεῖν,	καὶ ἕκαστον μέρος τὸ σμικρότατον
[2, 7, 1]	ἱδρῶτας οὐ τοῦ σώματος τομὰς	ποιεῖν	οὐδ´ αὖ κατατετρῆσθαι φήσουσι. Καὶ
[2, 7, 2]	χωροῦν διὰ σώματος πάντως τομὰς	ποιεῖν	πῶς λέγεται, ἐπιστήσειεν ἄν τις·
[2, 7, 2]	ὁμοῦ ἀδυνατεῖν μετὰ τῆς ὕλης	ποιεῖν	τοῦτο; Εἰ μὲν οὖν τὸ
[2, 7, 2]	δὲ ποιότητας μόνας ἐν συγκράσει	ποιησόμεθα;	Οὐ γὰρ δὴ ἔξω τῆς
[2, 7, 2]	οὐχ ᾗ ποιότητες τὴν μίξιν	ποιήσονται,	ἀλλ´ ᾗ τοιαίδε, οὐδ´ αὖ
[2, 7, 2]	ὕδωρ, ἀλλ´ ἡ τοῦ ὕδατος	ποιότης.	Ἀλλὰ ποῦ ὄντα τοῦ ὕδατος;
[2, 7, 2]	αἴτιον· εἰ δὲ πυκνότης ἰδία	ποιότης	ἐστίν, ὥσπερ καὶ ἣν λέγουσι
[2, 7, 2]	οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ μεγέθους;	Ποιότης	μὲν γὰρ ποιότητι συνελθοῦσα οὐκ
[2, 7, 2]	καὶ ἣν λέγουσι σωματότητα, ἰδία	ποιότης·	ὥστε οὐχ ᾗ ποιότητες τὴν
[2, 7, 3]	ὁ λόγος ἐμπεριλαβὼν ἔχει τὰς	ποιότητας	ἁπάσας. Δεῖ δὲ τὸν λόγον
[2, 7, 1]	ἀπόλλυσθαι, ὥσπερ οὐδὲ τὰς ἄλλας	ποιότητας,	καὶ ὥσπερ ἐκεῖ ποιότητος ἄλλο
[2, 7, 2]	ὄγκον τῷ ὄγκῳ, τὰς δὲ	ποιότητας	μόνας ἐν συγκράσει ποιησόμεθα; Οὐ
[2, 7, 1]	εἶναι. Οἱ μὲν οὖν τὰς	ποιότητας	μόνας κιρνάντες, τὴν δὲ ὕλην
[2, 7, 1]	αὐτῶν ἐπάγοντες τὰς παρ´ ἑκατέρου	ποιότητας	πιθανοὶ ἂν εἶεν τῷ διαβάλλειν
[2, 7, 2]	τις· ἐπεὶ καὶ αὐτοὶ τὰς	ποιότητας	{τὰς} διὰ τῶν σωμάτων χωρεῖν
[2, 7, 2]	στερεά, ὅτι τοιαύτας ἔχει τὰς	ποιότητας	ὡς κωλυθῆναι διιέναι. Ἢ πολλὰς
[2, 7, 2]	ἰδία ποιότης· ὥστε οὐχ ᾗ	ποιότητες	τὴν μίξιν ποιήσονται, ἀλλ´ ᾗ
[2, 7, 2]	τοῦ μεγέθους; Ποιότης μὲν γὰρ	ποιότητι	συνελθοῦσα οὐκ ἐκείνη οὖσα, ἀλλὰ
[2, 7, 1]	ἄλλας ποιότητας, καὶ ὥσπερ ἐκεῖ	ποιότητος	ἄλλο εἶδος μικτὸν ἐξ ἀμφοῖν,
[2, 7, 2]	ἐστι καὶ οὐδαμοῦ ὕλη κενὴ	ποιότητος.	Εἰ δὲ πανταχοῦ ἡ ὕλη
[2, 7, 2]	τί κωλύει, ὥσπερ δίδωσι τῆς	ποιότητος	καὶ λαμβάνει σῶμα θάτερον παρὰ
[2, 7, 2]	μιχθήσεται, ἀλλ´ ᾗ μετὰ τοιᾶσδε	ποιότητος,	καὶ μάλιστα, εἰ μέγεθος οἰκεῖον
[2, 7, 2]	πανταχοῦ ἡ ὕλη μετὰ τῆς	ποιότητος,	πανταχοῦ τῆς βίβλου τὸ ὕδωρ.
[2, 7, 2]	ὕλης ἀσωμάτου οὔσης καὶ τῶν	ποιοτήτων,	εἰ τοιαῦται εἶεν ὡς ὀλίγαι
[2, 7, 1]	τὸ μέγεθος μετὰ τῶν ἄλλων	ποιοτήτων	ἐξ ἀνάγκης τὴν αὔξην γίνεσθαι;
[2, 7, 3]	σῶμα τὸ ἐκ πασῶν τῶν	ποιοτήτων	σὺν ὕλῃ, τοῦτο ἂν εἴη
[2, 7, 2]	μὲν οὖν τὸ πλῆθος τῶν	ποιοτήτων	τὸ πυκνὸν λεγόμενον σῶμα ποιεῖ,
[2, 7, 3]	ἐστι τὸ πρᾶγμα, ἀλλὰ λόγος	ποιῶν	πρᾶγμα, μὴ τὴν ὕλην συμπεριειληφέναι,
[2, 7, 1]	ἐκταθὲν δι´ ὅλου χωρήσειε; Καὶ	πολλὰ	ἄλλα λέγουσιν. Οἱ δ´ αὖ
[2, 7, 2]	ποιότητας ὡς κωλυθῆναι διιέναι. Ἢ	πολλὰς	ὁμοῦ ἀδυνατεῖν μετὰ τῆς ὕλης
[2, 7, 1]	αὔξας ὅταν λέγωσι μὴ γίνεσθαι	πολλαχοῦ,	διδόασι τοῖς ἑτέροις ἀέρων ἐξόδους
[2, 7, 2]	νῦν δὲ τὰ μὲν εἰρήσθω	πολλῶν	καὶ ἄλλων παρ´ ἑκατέρων λεγομένων.
[2, 7, 3]	~Ἐπεὶ δὲ ἐμνήσθημεν σωματότητος, ἐπισκεπτέον	πότερα	ἡ σωματότης ἐστὶ τὸ ἐκ
[2, 7, 2]	ἡ τοῦ ὕδατος ποιότης. Ἀλλὰ	ποῦ	ὄντα τοῦ ὕδατος; Πῶς οὖν
[2, 7, 3]	δηλωτικὸς τοῦ τί ἐστι τὸ	πρᾶγμα,	ἀλλὰ λόγος ποιῶν πρᾶγμα, μὴ
[2, 7, 3]	τὸ πρᾶγμα, ἀλλὰ λόγος ποιῶν	πρᾶγμα,	μὴ τὴν ὕλην συμπεριειληφέναι, ἀλλὰ
[2, 7, 1]	μέγεθος. Ἀλλ´ εἰ ἐνταῦθ´ ἂν	πρὸς	αὐτοὺς οἱ ἕτεροι λέγοιεν, ὡς,
[2, 7, 1]	τοῖς ἑτέροις ἀέρων ἐξόδους αἰτιᾶσθαι.	Πρός	τε τὴν τῶν τόπων αὔξην
[2, 7, 3]	εἰ λόγος δὲ εἴη ὃς	προσελθὼν	ποιεῖ τὸ σῶμα, δηλονότι ὁ
[2, 7, 2]	προσετέθη τις ὄγκος· εἰ δὲ	προσετέθη,	οὐ κατεπόθη ἐν τῷ ἑτέρῳ,
[2, 7, 2]	τοῦ εἰσελθόντος. Ἀλλ´ εἰ ἔλαβε,	προσετέθη	τις ὄγκος· εἰ δὲ προσετέθη,
[2, 7, 2]	Ἢ ἐξέτεινε τὴν βίβλον τὸ	προστεθέν·	ἔλαβε γὰρ μέγεθος παρὰ τοῦ
[2, 7, 1]	ὕλη μετὰ τοῦ ἐπ´ αὐτῇ	πρώτως	μεγέθους, οὕτως ἂν γένοιτο οὐχ
[2, 7, 2]	τὸ πλῆθος τῶν ποιοτήτων τὸ	πυκνὸν	λεγόμενον σῶμα ποιεῖ, τὸ πλῆθος
[2, 7, 2]	ἂν εἴη αἴτιον· εἰ δὲ	πυκνότης	ἰδία ποιότης ἐστίν, ὥσπερ καὶ
[2, 7, 1]	σμικρὸν δὲ ἐν τῷ μείζονι	πῶς	ἂν ἐκταθὲν δι´ ὅλου χωρήσειε;
[2, 7, 2]	διὰ σώματος πάντως τομὰς ποιεῖν	πῶς	λέγεται, ἐπιστήσειεν ἄν τις· ἐπεὶ
[2, 7, 1]	τὸ ὑγρόν. Ἀλλὰ σωμάτων ὄντων	πῶς	οἷόν τε τοῦτο γίγνεσθαι; Ὡς
[2, 7, 2]	ἐκστάζῃ τὸ ἐν αὐτῇ ὕδωρ,	πῶς	οὐ τὸ πᾶν ὑδάτινον σῶμα
[2, 7, 2]	Ἀλλὰ ποῦ ὄντα τοῦ ὕδατος;	Πῶς	οὖν οὐχ ὁ αὐτὸς ὄγκος;
[2, 7, 2]	Ἢ καὶ ὅταν μὴ ῥέῃ,	πῶς	συνάψομεν τὴν ὕλην τῇ ὕλῃ
[2, 7, 2]	ἦν ὄγκος ὕδατος ἀὴρ γίγνηται,	πῶς	τὸ μεῖζον ἐν τῷ γενομένῳ·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/04/2010