Ennéade, livre, chap. |
[2, 7, 2] |
ὥσπερ
δίδωσι
τῆς
ποιότητος
καὶ
|
λαμβάνει |
σῶμα
θάτερον
παρὰ
θατέρου,
οὕτω |
[2, 7, 1] |
καὶ
μὴ
εἰς
τομὰς
ἀναλίσκεσθαι
|
λέγειν |
ἂν
δύναιντο
καὶ
δι´
ὅλων |
[2, 7, 1] |
Ἐπὶ
γὰρ
τῶν
ἀδήλων
ἔξεστι
|
λέγειν |
μὴ
εἰς
πᾶν
φθάνειν,
ἀλλ´ |
[2, 7, 2] |
ἐφ´
ἑαυτῶν
σκοπῶμεν
τί
χρὴ
|
λέγειν |
περὶ
τούτου,
τίς
δόξα
σύμφωνος |
[2, 7, 1] |
μέν,
ὅμως
δὲ
τί
κωλύει
|
λέγειν |
συνεισφερομένου
ἑκατέρου
σώματος
καὶ
τὸ |
[2, 7, 2] |
σώματος
πάντως
τομὰς
ποιεῖν
πῶς
|
λέγεται, |
ἐπιστήσειεν
ἄν
τις·
ἐπεὶ
καὶ |
[2, 7, 1] |
φήσουσι.
Καὶ
γὰρ
εἴ
τις
|
λέγοι |
μηδὲν
κωλύειν
τὴν
φύσιν
οὕτω |
[2, 7, 1] |
φανερῶς
συμβαίνει,
λέγοιτο
ἄν.
Καὶ
|
λέγοιεν |
ἐκτάσεις
τῶν
ὄγκων,
οὐ
σφόδρα |
[2, 7, 1] |
ἂν
πρὸς
αὐτοὺς
οἱ
ἕτεροι
|
λέγοιεν, |
ὡς,
εἰ
μὲν
ἡ
ὕλη |
[2, 7, 1] |
τὸ
μέγεθος,
τὸ
ἡμέτερον
ἂν
|
λέγοιτε· |
εἰ
δὲ
δι´
ὅλου
καὶ |
[2, 7, 1] |
ἐφ´
ὧν
γε
φανερῶς
συμβαίνει,
|
λέγοιτο |
ἄν.
Καὶ
λέγοιεν
ἐκτάσεις
τῶν |
[2, 7, 2] |
{τὰς}
διὰ
τῶν
σωμάτων
χωρεῖν
|
λέγομεν |
καὶ
οὐ
τομὰς
ποιεῖν.
Ἢ |
[2, 7, 2] |
τίς
ἄλλη
παρὰ
τὰς
νῦν
|
λεγομένας |
φανεῖται.
Ὅταν
τοίνυν
διὰ
τοῦ |
[2, 7, 1] |
~Περὶ
τῆς
δι´
ὅλων
|
λεγομένης |
τῶν
σωμάτων
κράσεως
ἐπισκεπτέον.
Ἆρα |
[2, 7, 2] |
τούτου,
τίς
δόξα
σύμφωνος
τοῖς
|
λεγομένοις |
ἢ
καὶ
τίς
ἄλλη
παρὰ |
[2, 7, 2] |
πλῆθος
τῶν
ποιοτήτων
τὸ
πυκνὸν
|
λεγόμενον |
σῶμα
ποιεῖ,
τὸ
πλῆθος
ἂν |
[2, 7, 1] |
τὸ
σμικρότατον
ἐκ
τῶν
κεκρᾶσθαι
|
λεγομένων |
εἶναι.
Οἱ
μὲν
οὖν
τὰς |
[2, 7, 2] |
πολλῶν
καὶ
ἄλλων
παρ´
ἑκατέρων
|
λεγομένων. |
Ἡμεῖς
δὲ
ἐφ´
ἑαυτῶν
σκοπῶμεν |
[2, 7, 1] |
τῶν
ὄγκων,
οὐ
σφόδρα
πιθανὰ
|
λέγοντες |
εἰς
τοσοῦτον
τὸν
σμικρότατον
ὄγκον |
[2, 7, 2] |
ποιότης
ἐστίν,
ὥσπερ
καὶ
ἣν
|
λέγουσι |
σωματότητα,
ἰδία
ποιότης·
ὥστε
οὐχ |
[2, 7, 1] |
ὅλου
χωρήσειε;
Καὶ
πολλὰ
ἄλλα
|
λέγουσιν. |
Οἱ
δ´
αὖ
οἱ
τὴν |
[2, 7, 1] |
δηλονότι.
Τὰς
δὲ
αὔξας
ὅταν
|
λέγωσι |
μὴ
γίνεσθαι
πολλαχοῦ,
διδόασι
τοῖς |
[2, 7, 1] |
ἀλλ´
ἐπὶ
τῶν
τεχνητῶν,
ὅταν
|
λεπτὰ |
ᾖ
καὶ
συνεχῆ,
ὁρᾶσθαι
τὸ |
[2, 7, 3] |
ὕλην
συμπεριειληφέναι,
ἀλλὰ
περὶ
ὕλην
|
λόγον |
εἶναι
καὶ
ἐγγενόμενον
ἀποτελεῖν
τὸ |
[2, 7, 3] |
μὲν
τὸ
σῶμα
ὕλην
καὶ
|
λόγον |
ἐνόντα,
αὐτὸν
δὲ
εἶδος
ὄντα |
[2, 7, 3] |
ποιότητας
ἁπάσας.
Δεῖ
δὲ
τὸν
|
λόγον |
τοῦτον,
εἰ
μή
ἐστιν
ἄλλως |
[2, 7, 3] |
εἴη
ἡ
σωματότης.
Καὶ
εἰ
|
λόγος |
δὲ
εἴη
ὃς
προσελθὼν
ποιεῖ |
[2, 7, 3] |
ποιεῖ
τὸ
σῶμα,
δηλονότι
ὁ
|
λόγος |
ἐμπεριλαβὼν
ἔχει
τὰς
ποιότητας
ἁπάσας. |
[2, 7, 3] |
τί
ἐστι
τὸ
πρᾶγμα,
ἀλλὰ
|
λόγος |
ποιῶν
πρᾶγμα,
μὴ
τὴν
ὕλην |
[2, 7, 3] |
εἶδός
τι
ἡ
σωματότης
καὶ
|
λόγος |
τις,
ὃς
ἐγγενόμενος
τῇ
ὕλῃ |