Livre, Chap. |
[5, 452] |
καὶ
ἵππων
ὀχήσεις.
Ορθῶς,
ἔφη,
|
λέγεις. |
Αλλ’
ἐπείπερ
λέγειν
ἠρξάμεθα,
πορευτέον |
[5, 463] |
ἐντυγχάνειν.
Κάλλιστα,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
λέγεις, |
ἀλλ’
ἔτι
καὶ
τόδε
εἰπέ· |
[5, 467] |
ἀναλαβεῖν.
Αληθῆ,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
λέγεις. |
ἀλλὰ
σὺ
πρῶτον
μὲν
ἡγῇ |
[5, 474] |
ἔπρεπεν,
ὦ
Γλαύκων,
λέγειν
ἃ
|
λέγεις· |
ἀνδρὶ
δ’
ἐρωτικῷ
οὐ
πρέπει |
[5, 474] |
εἰ
μέλλομέν
πῃ
ἐκφεύξεσθαι
οὓς
|
λέγεις, |
διορίσασθαι
πρὸς
αὐτοὺς
τοὺς
φιλοσόφους |
[5, 450] |
ἦ
που
βουλόμενός
με
παραθαρρύνειν
|
λέγεις; |
Εγωγ’
ἔφη.
Πᾶν
τοίνυν,
ἦν |
[5, 468] |
τε
καὶ
γυναῖκας.
Κάλλιστα,
ἔφη,
|
λέγεις. |
Εἶεν·
τῶν
δὲ
δὴ
ἀποθανόντων |
[5, 467] |
τι
δέῃ,
πετόμενοι
ἀποφεύγωσιν.
(Πῶς
|
λέγεις; |
ἔφη.
Επὶ
τοὺς
ἵππους,
ἦν |
[5, 452] |
κατὰ
ταὐτά.
Εἰκὸς
ἐξ
ὧν
|
λέγεις, |
ἔφη.
Ισως
δή,
εἶπον,
παρὰ |
[5, 449] |
θρέψουσιν,
καὶ
ὅλην
ταύτην
ἣν
|
λέγεις |
κοινωνίαν
γυναικῶν
τε
καὶ
παίδων· |
[5, 476] |
ὀρθῶς
προσείποι
φιλοσόφους.
Πῶς,
ἔφη,
|
λέγεις; |
Οἱ
μέν
που,
ἦν
δ’ |
[5, 472] |
γίγνεσθαι.
Τοῦτο
μέν,
ἔφη,
ἀληθὲς
|
λέγεις. |
Οἴει
ἂν
οὖν
ἧττόν
τι |
[5, 470] |
οὐδέν
γε,
ἔφη,
ἀπὸ
τρόπου
|
λέγεις. |
(Ορα
δὴ
καὶ
εἰ
τόδε |
[5, 455] |
(ἐστι
πάντων
ἡττώμενον;
Αληθῆ,
ἔφη,
|
λέγεις, |
ὅτι
πολὺ
κρατεῖται
ἐν
ἅπασιν |
[5, 475] |
ἔφη,
ὀρθῶς·
ἀλλὰ
πῶς
αὐτὸ
|
λέγεις; |
Οὐδαμῶς,
ἦν
δ’
ἐγώ,
ῥᾳδίως |
[5, 455] |
δὲ
ὅλον
ἔχει
ὡς
σὺ
|
λέγεις. |
Οὐδὲν
ἄρα
ἐστίν,
ὦ
φίλε, |
[5, 474] |
ἐνδείξασθαι
ὅτι
ἔχει
ᾗ
σὺ
|
λέγεις. |
Πειρατέον,
ἦν
δ’
ἐγώ,
ἐπειδὴ |
[5, 459] |
ἰατροῦ.
Αληθῆ·
ἀλλὰ
πρὸς
τί
|
λέγεις; |
Πρὸς
τόδε,
ἦν
δ’
ἐγώ· |
[5, 476] |
πολλὰ
φαίνεσθαι
ἕκαστον.
Ορθῶς,
ἔφη,
|
λέγεις. |
Ταύτῃ
τοίνυν,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[5, 460] |
τροφοῖς
παραδώσουσιν;
Πολλὴν
ῥᾳστώνην,
ἔφη,
|
λέγεις |
τῆς
παιδοποιίας
ταῖς
τῶν
φυλάκων |
[5, 475] |
Τοὺς
δὲ
ἀληθινούς,
ἔφη,
τίνας
|
λέγεις; |
Τοὺς
τῆς
ἀληθείας,
ἦν
δ’ |
[5, 467] |
Οὔκ,
ἀλλὰ
διαφέρει
πρὸς
ὃ
|
λέγεις. |
Τοῦτο
μὲν
ἄρα
ὑπαρκτέον,
θεωροὺς |
[5, 449] |
(μὴ
οὖν
παρῇς
ὅντινα
σὺ
|
λέγεις· |
ὡς
ἡμεῖς
πάλαι
περιμένομεν
οἰόμενοί |