Livre, Chap. |
[5, 449] |
φίλων
ἔσται.
Οὐκοῦν
ὀρθῶς,
ἔφην,
|
ὦ |
Αδείμαντε;
Ναί,
ἦ
δ’
ὅς. |
[5, 477] |
δὴ
πάλιν,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
ἄριστε.
ἐπιστήμην
πότερον
δύναμίν
τινα |
[5, 479] |
τἆλλα
οὕτω.
Τούτων
γὰρ
δή,
|
ὦ |
ἄριστε,
φήσομεν,
τῶν
πολλῶν
καλῶν |
[5, 458] |
εἶπον.
ἀλλὰ
μετὰ
δὴ
ταῦτα,
|
ὦ |
Γλαύκων,
ἀτάκτως
μὲν
μείγνυσθαι
ἀλλήλοις |
[5, 461] |
ὅς.
Η
μὲν
δὴ
κοινωνία,
|
ὦ |
Γλαύκων,
αὕτη
τε
καὶ
τοιαύτη |
[5, 454] |
~(Η
γενναία,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
Γλαύκων,
ἡ
δύναμις
τῆς
ἀντιλογικῆς |
[5, 453] |
Ταῦτ’
ἐστίν,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
Γλαύκων,
καὶ
ἄλλα
πολλὰ
(τοιαῦτα, |
[5, 474] |
γε
ἐννοῶ.
Αλλῳ,
εἶπον,
ἔπρεπεν,
|
ὦ |
Γλαύκων,
λέγειν
ἃ
λέγεις·
ἀνδρὶ |
[5, 459] |
ὠφελιμώτατοι
ἔσονται;
τόδε
μοι
λέγε,
|
ὦ |
Γλαύκων·
ὁρῶ
γάρ
σου
ἐν |
[5, 451] |
δεῖ
σφάλλεσθαι.
προσκυνῶ
δὲ
Αδράστειαν,
|
ὦ |
Γλαύκων,
χάριν
οὗ
μέλλω
λέγειν· |
[5, 450] |
δεῖ
γίγνεσθαι
αὐτήν.
Οὐ
ῥᾴδιον,
|
ὦ |
εὔδαιμον,
ἦν
δ’
ἐγώ,
διελθεῖν· |
[5, 453] |
κεχωρισμένην
φύσιν
ἔχοντας;
ἕξεις
τι,
|
ὦ |
θαυμάσιε,
πρὸς
ταῦτ’
ἀπολογεῖσθαι;
Ως |
[5, 459] |
ὀρνίθων
μάλα
συχνούς·
ἆρ’
οὖν,
|
ὦ |
πρὸς
Διός,
προσέσχηκάς
τι
τοῖς |
[5, 471] |
πρόσθεν.
Αλλὰ
γάρ
μοι
δοκεῖς,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἐάν
τίς
σοι
τὰ |
[5, 451] |
Καὶ
ὁ
Γλαύκων
γελάσας,
Αλλ’
|
ὦ |
Σώκρατες,
ἔφη,
ἐάν
τι
πάθωμεν |
[5, 450] |
γε.
Μέτρον
δέ
γ’
ἔφη,
|
ὦ |
Σώκρατες,
ὁ
Γλαύκων,
τοιούτων
λόγων |
[5, 450] |
πᾶσι
ταῦτα
δεδογμένα
ἡμῖν
νόμιζε,
|
ὦ |
Σώκρατες.
Οἷον,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[5, 467] |
τέκῃ.
Εστιν
οὕτω.
κίνδυνος
δέ,
|
ὦ |
Σώκρατες,
οὐ
σμικρὸς
σφαλεῖσιν,
οἷα |
[5, 473] |
ἀποκλεισθῶσιν,
οὐκ
ἔστι
κακῶν
παῦλα,
|
ὦ |
φίλε
Γλαύκων,
ταῖς
πόλεσι,
δοκῶ |
[5, 455] |
σὺ
λέγεις.
Οὐδὲν
ἄρα
ἐστίν,
|
ὦ |
φίλε,
ἐπιτήδευμα
τῶν
πόλιν
διοικούντων |
[5, 450] |
εὐχὴ
δοκῇ
εἶναι
ὁ
λόγος,
|
ὦ |
φίλε
ἑταῖρε.
Μηδέν,
ἦ
δ’ |
[5, 459] |
εἴη.
Βαβαῖ,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὦ |
φίλε
ἑταῖρε,
ὡς
ἄρα
σφόδρα |
[5, 465] |
οἰκέτας,
ταμιεύειν
παραδόντες,
ὅσα
τε,
|
ὦ |
φίλε,
περὶ
αὐτὰ
καὶ
οἷα |
[5, 467] |
μάλα.
Πρὸς
τοίνυν
τὰ
τοιαῦτα,
|
ὦ |
φίλε,
πτεροῦν
χρὴ
παιδία
ὄντα |