Livre, Chap. |
[441, 0] |
γὰρ
ἐν
τοῖς
παιδίοις
τοῦτό
|
γ’ |
ἄν
τις
ἴδοι,
ὅτι
θυμοῦ |
[443, 0] |
ἐκτός.
Καὶ
μὴν
οὐδ’
ὁπωστιοῦν
|
γ’ |
ἂν
ἄπιστος
ἢ
κατὰ
ὅρκους |
[440, 0] |
ἔοικε
τούτῳ
ᾧ
λέγεις·
καίτοι
|
γ’ |
ἐν
τῇ
ἡμετέρᾳ
πόλει
τοὺς |
[438, 0] |
μέντοι,
ἦν
δ’
ἐγώ,
ὅσα
|
γ’ |
ἐστὶ
τοιαῦτα
οἷα
εἶναί
(του, |
[427, 0] |
ᾤκισται,
τελέως
ἀγαθὴν
εἶναι.
Ανάγκη
|
γ’ |
ἔφη.
Δῆλον
δὴ
ὅτι
σοφή |
[423, 0] |
ἱκανὴ
καὶ
μία.
Καὶ
φαῦλόν
|
γ’ |
ἔφη,
ἴσως
αὐτοῖς
προστάξομεν.
Καὶ |
[427, 0] |
ὀμφαλοῦ
καθήμενος
ἐξηγεῖται.
Καὶ
καλῶς
|
γ’ |
ἔφη,
λέγεις·
καὶ
ποιητέον
οὕτω. |
[423, 0] |
πέρα
δὲ
μή.
(Καὶ
καλῶς
|
γ’ |
ἔφη.
Οὐκοῦν
καὶ
τοῦτο
αὖ |
[439, 0] |
οὐκ
ἐθέλειν
πιεῖν;
Καὶ
μάλα
|
γ’ |
ἔφη,
πολλοὺς
καὶ
πολλάκις.
Τί |
[442, 0] |
δεινόν
τε
καὶ
μή.
Ορθῶς
|
γ’ |
ἔφη.
Σοφὸν
δέ
γε
ἐκείνῳ |
[425, 0] |
τὰ
τοιαῦτα
ἐπιχειρήσαιμι
νομοθετεῖν.
Εἰκότως
|
γ’ |
ἔφη.
Τί
δέ,
ὦ
πρὸς |
[424, 0] |
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
ζῴοις.
Εἰκός
|
γ’ |
ἔφη.
Ως
τοίνυν
διὰ
βραχέων |
[435, 0] |
ἦν
δ’
ἐγώ.
καὶ
εὖ
|
γ’ |
ἴσθι,
ὦ
Γλαύκων,
ὡς
ἡ |
[426, 0] |
καὶ
εὐχερείας;
Εγωγ’
ἔφη,
πλήν
|
γ’ |
ὅσοι
ἐξηπάτηνται
ὑπ’
αὐτῶν
καὶ |
[433, 0] |
οἶσθα
ὅθεν
τεκμαίρομαι;
Οὐκ,
ἀλλὰ
|
λέγ’ |
ἔφη.
Δοκεῖ
μοι,
ἦν
δ’ |
[431, 0] |
τοῖς
ἐλάττοσί
τε
καὶ
ἐπιεικεστέροις;
|
Εγωγ’ |
ἔφη.
Εἰ
ἄρα
δεῖ
τινα |
[426, 0] |
τῆς
ἀνδρείας
τε
καὶ
εὐχερείας;
|
Εγωγ’ |
ἔφη,
πλήν
γ’
ὅσοι
ἐξηπάτηνται |
[422, 0] |
τε
καὶ
ἐμπειρίᾳ
ἢ
πολεμικῆς;
|
Εγωγ’ |
ἔφη.
Ρᾳδίως
ἄρα
ἡμῖν
οἱ |
[429, 0] |
εἶπες,
ἀλλ’
αὖθις
εἰπέ.
Σωτηρίαν
|
ἔγωγ’ |
εἶπον,
λέγω
τινὰ
εἶναι
τὴν |