HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


κ  =  7 formes différentes pour 63 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Pages
[370]   μὴ ἐν παρέργου μέρει. Ανάγκη.  Εκ   δὴ τούτων πλείω τε ἕκαστα
[372]   μὲν τῶν κριθῶν ἄλφιτα σκευαζόμενοι,  ἐκ   δὲ τῶν πυρῶν ἄλευρα, τὰ
[360]   ὅτῳ βούλοιτο, καὶ ἀποκτεινύναι καὶ  ἐκ   δεσμῶν λύειν οὕστινας βούλοιτο, καὶ
[366]   τε καὶ ἄκρων λεγόμενος λόγος;  ἐκ   δὴ πάντων τῶν (εἰρη( μένων
[364]   ὡς ἔστι παρὰ σφίσι δύναμις  ἐκ   θεῶν ποριζομένη θυσίαις τε καὶ
[372]   καὶ ὑποδεδεμένοι ἱκανῶς· θρέψονται δὲ  ἐκ   μὲν τῶν κριθῶν ἄλφιτα σκευαζόμενοι,
[367]   ἀρχῆς ὑπὸ πάντων ὑμῶν καὶ  ἐκ   νέων ἡμᾶς ἐπείθετε, οὐκ ἂν
[374]   εἷς γένοιτο μὴ αὐτὸ τοῦτο  ἐκ   παιδὸς ἐπιτηδεύων, ἀλλὰ παρέργῳ χρώμενος;
[369]   ἂν γε ἀναγκαιοτάτη πόλις  ἐκ   τεττάρων πέντε ἀνδρῶν. (Φαίνεται.
[360]   μὴ ἅπτεσθαι, ἐξὸν αὐτῷ καὶ  ἐκ   τῆς ἀγορᾶς ἀδεῶς ὅτι βούλοιτο
[368]   (ἀληθῶς οὐ πεπεῖσθαι— τεκμαίρομαι δὲ  ἐκ   τοῦ ἄλλου τοῦ ὑμετέρου τρόπου,
[371]   σύμβολον τῆς ἀλλαγῆς ἕνεκα γενήσεται  ἐκ   τούτου. Πάνυ μὲν οὖν. (Αν
[362]   θεοφιλέστερον αὐτὸν εἶναι μᾶλλον προσήκειν  ἐκ   τῶν εἰκότων τὸν δίκαιον.
[365]   ἄριστα διέλθοι; λέγοι γὰρ ἂν  ἐκ   τῶν εἰκότων πρὸς αὑτὸν κατὰ
[365]   αὐτοὺς ἴσμεν ἀκηκόαμεν  ἔκ   τε τῶν νόμων καὶ τῶν
[378]   ὢν λάβῃ ἐν ταῖς δόξαις  (δυσέκ(   νιπτά τε καὶ ἀμετάστατα φιλεῖ
[360]   ἑκὼν δίκαιος ἀλλ’ ἀναγκαζόμενος, ὡς  οὐκ   ἀγαθοῦ ἰδίᾳ ὄντος, ἐπεὶ ὅπου
[375]   ἦν δ’ ἐγώ, Γλαύκων,  οὐκ   ἄγριοι ἀλλήλοις τε ἔσονται καὶ
[365]   δὲ εἰσί τε καὶ ἐπιμελοῦνται,  οὐκ   ἄλλοθέν τοι αὐτοὺς ἴσμεν
[367]   ἐγκωμιαζόντων καὶ λοιδορούντων, σοῦ δὲ  οὐκ   ἄν, εἰ μὴ σὺ κελεύοις,
[370]   ποιοῦσιν. Πάνυ μὲν οὖν. Αλλ’  οὐκ   ἄν πω πάνυ γε μέγα
[367]   καὶ ἐκ νέων ἡμᾶς ἐπείθετε,  οὐκ   ἂν ἀλλήλους ἐφυλάττομεν μὴ ἀδικεῖν,
[357]   καὶ αὐτὰ μὲν ἑαυτῶν ἕνεκα  οὐκ   ἂν δεξαίμεθα ἔχειν, (τῶν δὲ
[376]   τὴν δὲ ἀγνοῆσαι. καίτοι πῶς  οὐκ   ἂν φιλομαθὲς εἴη συνέσει τε
[380]   οὕτως εἰπεῖν. Τί δὲ τόδε;  οὐκ   ἀνάγκη, εἴπερ τι ἐξίσταιτο τῆς
[368]   ἀποφαίνειν ὡς ἄμεινον δικαιοσύνη ἀδικίας,  οὐκ   ἀπεδέξασθέ μου— οὔτ’ αὖ ὅπως
[357]   τότε τοῦ Θρασυμάχου τὴν ἀπόρρησιν  οὐκ   ἀπεδέξατο, ἀλλ’ ἔφη· Ω Σώκρατες,
[374]   φαῦλον πρᾶγμα ἠράμεθα· ὅμως δὲ  οὐκ   ἀποδειλιατέον, ὅσον γ’ ἂν δύναμις
[372]   λέγεις· καὶ σκεπτέον γε καὶ  οὐκ   ἀποκνητέον. Πρῶτον οὖν σκεψώμεθα τίνα
[376]   δ’ ἐγώ, φίλε Αδείμαντε,  οὐκ   ἄρα ἀφετέον, οὐδ’ εἰ μακροτέρα
[382]   τῶν ἀνοήτων καὶ μαινομένων θεοφιλής.  Οὐκ   ἄρα ἔστιν οὗ ἕνεκα ἂν
[379]   Αληθέστατα, ἔφη, δοκεῖς μοι λέγειν.  Οὐκ   ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, ἀποδεκτέον
[379]   Ναί. Αἴτιον ἄρα εὐπραγίας; Ναί.  Οὐκ   ἄρα πάντων γε αἴτιον τὸ
[374]   Μὰ Δία, ἦν δ’ ἐγώ,  οὐκ   ἄρα φαῦλον πρᾶγμα ἠράμεθα· ὅμως
[369]   ἐγᾦμαι, ἐπειδὴ τυγχάνει ἡμῶν ἕκαστος  οὐκ   αὐτάρκης, ἀλλὰ πολλῶν ὢν> ἐνδεής·
[363]   κηδόμενοι, ὡς χρὴ δίκαιον εἶναι,  οὐκ   αὐτὸ δικαιοσύνην ἐπαινοῦντες ἀλλὰ τὰς
[370]   γὰρ γεωργός, ὡς ἔοικεν,  οὐκ   αὐτὸς ποιήσεται ἑαυτῷ τὸ ἄροτρον,
[361]   ἀδίκῳ τὴν τελεωτάτην ἀδικίαν, καὶ  οὐκ   ἀφαιρετέον ἀλλ’ ἐατέον τὰ μέγιστα
[380]   δὴ δρῶν ταῦτα θεός,  οὐκ   ἐατέον λέγειν τὸν ποιητήν. ἀλλ’
[362]   παθὼν ἀνασχινδυλευθήσεται καὶ γνώσεται ὅτι  οὐκ   εἶναι δίκαιον ἀλλὰ δοκεῖν δεῖ
[362]   εἶπον. Αὐτό, δ’ ὅς,  οὐκ   εἴρηται μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι.
[373]   ἡμῖν ἐν τῇ προτέρᾳ πόλει  οὐκ   ἐνῆν— ἔδει γὰρ οὐδέν— ἐν
[382]   μὲν ἄρα ψευδὴς ἐν θεῷ  οὐκ   ἔνι. Οὔ μοι δοκεῖ. Αλλὰ
[375]   προυθέμεθα εἰκόνος ἀπελείφθημεν. Πῶς λέγεις;  Οὐκ   ἐννενοήκαμεν ὅτι εἰσὶν ἄρα φύσεις
[375]   ἄλλο ὁτιοῦν ζῷον;  οὐκ   ἐννενόηκας ὡς (ἄμαχόν τε καὶ
[377]   οὐκ οἴει; Εγωγ’ ἔφη· ἀλλ’  οὐκ   ἐννοῶ οὐδὲ τοὺς μείζους τίνας
[372]   ὧν ἐσκέμμεθα; ~(Εγὼ μέν, ἔφη,  οὐκ   ἐννοῶ, Σώκρατες, εἰ μή
[373]   γὰρ δή τισιν, ὡς δοκεῖ,  οὐκ   ἐξαρκέσει, οὐδὲ αὕτη δίαιτα,
[375]   ζητοῦμεν τοιοῦτον εἶναι τὸν φύλακα.  Οὐκ   ἔοικεν. Αρ’ οὖν σοι δοκεῖ
[379]   Αθηνᾶς τε καὶ Διὸς γεγονέναι,  οὐκ   ἐπαινεσόμεθα, ~οὐδὲ θεῶν ἔριν τε
[383]   ἄρα Ομήρου ἐπαινοῦντες, ἀλλὰ τοῦτο  οὐκ   ἐπαινεσόμεθα, τὴν τοῦ ἐνυπνίου πομπὴν
[379]   ποιητάς, παρ’ οὓς ἐὰν ποιῶσιν  οὐκ   ἐπιτρεπτέον, οὐ μὴν αὐτοῖς γε
[379]   Καὶ ἐγὼ εἶπον· Αδείμαντε,  οὐκ   ἐσμὲν ποιηταὶ ἐγώ τε (καὶ
[382]   οὗ ἕνεκα ἂν θεὸς ψεύδοιτο.  Οὐκ   ἔστιν. Πάντῃ ἄρα ἀψευδὲς τὸ
[363]   τῶν ἀδίκων λέγουσιν, ἄλλα δὲ  οὐκ   ἔχουσιν. μὲν οὖν ἔπαινος
[380]   ἥκιστα τῆς ἑαυτοῦ ἰδέας ἐκβαίνειν;  Οὐκ   ἔχω, ἔφη, νῦν γε οὕτως
[382]   λόγῳ ἔργῳ φάντασμα προτείνων;  Οὐκ   οἶδα, δ’ ὅς. Οὐκ
[377]   μείζους καὶ τοὺς ἐλάττους.  οὐκ   οἴει; Εγωγ’ ἔφη· ἀλλ’ οὐκ
[382]   Οὐκ οἶδα, δ’ ὅς.  Οὐκ   οἶσθα, ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι
[369]   ἐπιχειρῆσαι περαίνειν; οἶμαι μὲν γὰρ  οὐκ   ὀλίγον ἔργον αὐτὸ εἶναι· σκοπεῖτε
[366]   πολλήν που συγγνώμην ἔχει καὶ  οὐκ   ὀργίζεται τοῖς ἀδίκοις, ἀλλ’ οἶδεν
[375]   εἰσὶν ἄρα φύσεις οἵας ἡμεῖς  οὐκ   ᾠήθημεν, ἔχουσαι τἀναντία ταῦτα. Ποῦ
[374]   δ’ ὅς· αὐτοὶ οὐχ ἱκανοί;  Οὔκ,   εἰ σύ γε, ἦν δ’




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/01/2006