HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Ménexène, dialogue complet

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 34 formes différentes pour 79 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Pages

[245]   καὶ ἐλεύθερον βέβαιόν τε καὶ ὑγιές ἐστιν καὶ φύσει μισοβάρβαρον, (διὰ

[249]   μὲν τελευτησάντων ἐν κληρονόμου καὶ ὑέος (μοίρᾳ καθεστηκυῖα, τῶν δὲ ὑέων

[249]   ὑέος (μοίρᾳ καθεστηκυῖα, τῶν δὲ ὑέων ἐν πατρός, γονέων δὲ τῶν

[248]   ὅπως ἡμῖν καὶ πατέρων καὶ ὑέων ἐπιμελήσονται, τοὺς μὲν παιδεύοντες κοσμίως,

[246]   θαλάττης Λακεδαιμονίους· ὧν ἐγὼ μὲν ὑμᾶς ἀναμιμνῄσκω, ὑμᾶς δὲ πρέπει συνεπαινεῖν

[247]   ὡς ἡμῖν, ἂν μὲν νικῶμεν ὑμᾶς ἀρετῇ, ἡ νίκη αἰσχύνην φέρει,

[246]   ὧν ἐγὼ μὲν ὑμᾶς ἀναμιμνῄσκω, ὑμᾶς δὲ πρέπει συνεπαινεῖν τε καὶ

[247]   παρὰ φίλους ἡμᾶς ἀφίξεσθε, ὅταν ὑμᾶς ἡ προσήκουσα μοῖρα κομίσῃ· ἀμελήσαντας

[248]   καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ γηροτροφησόντων ὑμᾶς καὶ ἐπιμελησομένων, ὅπου ἂν ἕκαστος

[247]   προσήκουσα μοῖρα κομίσῃ· ἀμελήσαντας δὲ ὑμᾶς καὶ κακισθέντας οὐδεὶς εὐμενῶς ὑποδέξεται.

[246]   καλῶς αἱρούμεθα μᾶλλον τελευτᾶν, πρὶν ὑμᾶς τε καὶ τοὺς ἔπειτα εἰς

[247]   Μάλιστα δ' ἂν νικῴμεθα καὶ ὑμεῖς νικῴητε, εἰ παρασκευάσαισθε τῇ τῶν

[249]   καὶ θεραπεύεσθαι. Νῦν δὲ ἤδη ὑμεῖς τε καὶ οἱ ἄλλοι πάντες

[246]   ἡνίκα κινδυνεύσειν ἔμελλον. Φράσω δὲ ὑμῖν ἅ τε αὐτῶν ἤκουσα ἐκείνων

[246]   οἷα νῦν ἡδέως ἂν εἴποιεν ὑμῖν λαβόντες δύναμιν, τεκμαιρόμενος ἐξ ὧν

[239]   καλῶς τὴν ἀρετὴν ἐν μουσικῇ ὑμνήσαντες εἰς πάντας μεμηνύκασιν· ἐὰν οὖν

[234]   (τηλικοῦτος ὤν, ἵνα μὴ ἐκλίπῃ ὑμῶν ἡ οἰκία ἀεί τινα ἡμῶν

[246]   χρόνῳ, ὅπου ἄν τῳ ἐντυγχάνω (ὑμῶν, καὶ ἀναμνήσω καὶ διακελεύσομαι προθυμεῖσθαι

[239]   μέχρι Αἰγύπτου ἦρξεν, ὁ δὲ ὑὸς Αἰγύπτου τε καὶ Λιβύης ὅσον

[244]   ἐν τούτῳ τῷ πολέμῳ τελευτησάντων ὑπ' ἀλλήλων μνείαν ἔχειν καὶ διαλλάττειν

[241]   πλῆθος νεῶν τε καὶ ἀνδρῶν. Ὑπ' ἀμφοτέρων δὴ συμβαίνει, τῶν τε

[234]   ἔτυχεν, καὶ ἐὰν φαῦλος ᾖ, ὑπ' ἀνδρῶν σοφῶν τε καὶ οὐκ

[237]   δὴ θεοὶ ἐπῄνεσαν, πῶς οὐχ ὑπ' ἀνθρώπων γε συμπάντων δικαία ἐπαινεῖσθαι;

[236]   ὑπὸ Λάμπρου παιδευθείς, ῥητορικὴν δὲ ὑπ' Ἀντιφῶντος τοῦ Ῥαμνουσίου, ὅμως κἂν

[244]   μὲν βαρβάροις συγγιγνώσκουσα, ὅτι παθόντες ὑπ' αὐτῆς κακῶς (ἱκανῶς) οὐκ ἐνδεῶς

[244]   ἀγανακτοῦσα, μεμνημένη ὡς εὖ παθόντες ὑπ' αὐτῆς οἵαν (χάριν ἀπέδοσαν, κοινωσάμενοι

[235]   Μενέξενε, γενναίως πάνυ διατίθεμαι ἐπαινούμενος ὑπ' αὐτῶν, καὶ ἑκάστοτε ἐξέστηκα (ἀκροώμενος

[240]   πλῆθος καὶ πᾶς πλοῦτος ἀρετῇ ὑπείκει. Ἐγὼ μὲν οὖν ἐκείνους (τοὺς

[239]   κατὰ νόμον, καὶ μηδενὶ ἄλλῳ ὑπείκειν ἀλλήλοις ἢ ἀρετῆς δόξῃ καὶ

[247]   πατέρες εἶναι (καὶ αὐτοὶ τοιοῦτοι, ὑπείκοντες δὲ ὑποψίαν παρέξουσιν ἢ μὴ

[241]   ἔχοι διελθεῖν, καὶ οἷα ἐπιόντα ὑπέμειναν κατά τε γῆν καὶ κατὰ

[239]   ὑπὲρ Ἑλλήνων μάχεσθαι καὶ βαρβάροις ὑπὲρ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων. Εὐμόλπου μὲν

[248]   τοὺς αὑτῶν, τῶν δὲ θαρρεῖν ὑπὲρ αὑτῶν, ὡς ἡμῶν καὶ ἰδίᾳ

[238]   ζῷον αὐτὴ γεννησαμένη. Μᾶλλον δὲ ὑπὲρ γῆς ἢ γυναικὸς προσήκει δέχεσθαι

[242]   τῇ πόλει διηντλήθη ὁ πόλεμος ὑπὲρ (ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ἄλλων

[248]   προθυμότατα ἀπαγγέλλω· καὶ αὐτὸς δέομαι ὑπὲρ ἐκείνων, τῶν μὲν μιμεῖσθαι τοὺς

[239]   ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας καὶ Ἕλλησιν ὑπὲρ Ἑλλήνων μάχεσθαι καὶ βαρβάροις ὑπὲρ

[245]   τὸν πόλεμον, ἐπειδὴ ἠναγκάσθη πολεμεῖν, ὑπὲρ Παρίων ἐπολέμει Λακεδαιμονίοις. Φοβηθεὶς δὲ

[242]   πολέμου, συνέβαλον μὲν ἐν Τανάγρᾳ ὑπὲρ τῆς Βοιωτῶν ἐλευθερίας Λακεδαιμονίοις (μαχόμενοι,

[242]   τὸν Περσικὸν πόλεμον, Ἕλλησιν ἤδη ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας βοηθοῦντες πρὸς Ἕλληνας,

[239]   ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, οἰόμενοι δεῖν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας καὶ Ἕλλησιν ὑπὲρ

[243]   ἀμφὶ Σικελίαν (πλεῖστα τρόπαια στήσαντες ὑπὲρ τῆς Λεοντίνων ἐλευθερίας, οἷς βοηθοῦντες

[246]   κειμένων καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι ὑπὲρ τῆς πόλεως τετελευτήκασι, πολλὰ μὲν

[240]   μάχας ἐτόλμησαν διακινδυνεύειν οἱ Ἕλληνες ὑπὲρ τῆς σωτηρίας, μαθηταὶ τῶν Μαραθῶνι

[238]   πρώτους παιδευσάμενοι, καὶ πρὸς τὴν ὑπὲρ τῆς χώρας φυλακὴν ὅπλων κτῆσίν

[247]   πειρᾶσθε ἔχειν ὅπως μάλιστα μὲν ὑπερβαλεῖσθε καὶ ἡμᾶς καὶ τοὺς πρόσθεν

[237]   ἐγέννησεν ἄνθρωπον, ὃ συνέσει τε ὑπερέχει τῶν ἄλλων καὶ δίκην καὶ

[240]   βαρβάρων δύναμιν καὶ κολασάμενοι τὴν ὑπερηφανίαν ὅλης τῆς Ἀσίας καὶ πρῶτοι

[243]   καταστάσης καὶ οὐ δυναμένης αὐτοῖς ὑπηρετεῖν, τούτῳ ἀπειπόντες ἐδυστύχησαν· ὧν οἱ

[237]   ἀπεφήναντο. Τῆς δ' εὐγενείας πρῶτον ὑπῆρξε τοῖσδε ἡ τῶν προγόνων γένεσις

[244]   Ἕλλησι πρὸς ἀλλήλων δουλουμένοις μήτε ὑπὸ βαρβάρων, οὕτως ᾤκει. Ἡμῶν οὖν

[243]   ἀήττητοι γὰρ ἔτι καὶ νῦν ὑπό γε ἐκείνων ἐσμέν, ἡμεῖς δὲ

[246]   εἶναι οὔτ' ἐπὶ γῆς οὔθ' ὑπὸ γῆς τελευτήσαντι. Χρὴ οὖν μεμνημένους

[241]   ὑπὸ μὲν τῶν κατὰ γῆν, ὑπὸ δὲ τῶν κατὰ θάλατταν μαθόντας

[236]   ἐμοῦ κάκιον ἐπαιδεύθη, μουσικὴν μὲν ὑπὸ Λάμπρου παιδευθείς, ῥητορικὴν δὲ ὑπ'

[241]   ναυμαχησάντων, παιδευθῆναι τοὺς ἄλλους Ἕλληνας, ὑπὸ μὲν τῶν κατὰ γῆν, ὑπὸ

[237]   μητρυιᾶς ὡς οἱ ἄλλοι, ἀλλ' ὑπὸ (μητρὸς τῆς χώρας ἐν ᾗ

[237]   καὶ ζῶντας, καὶ τρεφομένους οὐχ ὑπὸ μητρυιᾶς ὡς οἱ ἄλλοι, ἀλλ'

[237]   δὲ ἀξία ἡ χώρα καὶ ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων ἐπαινεῖσθαι, οὐ μόνον

[243]   μή ποτ' ἂν καταπολεμηθῆναι μηδ' ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων καὶ ἀληθῆ ἔδοξεν

[236]   εἱμαρμένην πορείαν, προπεμφθέντες κοινῇ μὲν ὑπὸ τῆς πόλεως, ἰδίᾳ δὲ ὑπὸ

[242]   ἐν τῷδε τῷ μνήματι τιμηθέντες ὑπὸ τῆς πόλεως πρῶτοι ἐτέθησαν. Μετὰ

[235]   αὐτὴν ἡγεῖσθαι εἶναι ἢ πρότερον, ὑπὸ τοῦ λέγοντος ἀναπειθόμενοι. Καί μοι

[243]   ἡμετέρᾳ αὐτῶν διαφορᾷ ἐκρατήθημεν, οὐχ ὑπὸ τῶν ἄλλων· ἀήττητοι γὰρ ἔτι

[236]   ὑπὸ τῆς πόλεως, ἰδίᾳ δὲ ὑπὸ τῶν οἰκείων· λόγῳ δὲ δὴ

[241]   καὶ εἰς τὸν ἔπειτα (χρόνον ὑπὸ τῶν ὕστερον· μετὰ δὲ τοῦτο

[237]   τε ἀληθῶς καὶ μή, ἀλλ' ὑποβαλλομένη, ἐὰν μὴ ἔχῃ πηγὰς τροφῆς

[235]   αἱρεθέντα οὐ πάνυ εὐπορήσειν· ἐξ ὑπογύου γὰρ παντάπασιν ἡ αἵρεσις γέγονεν,

[237]   τῆς τεκούσης καὶ θρεψάσης καὶ ὑποδεξαμένης. Δικαιότατον δὴ κοσμῆσαι πρῶτον τὴν

[247]   ὑμᾶς καὶ κακισθέντας οὐδεὶς εὐμενῶς ὑποδέξεται. Τοῖς μὲν οὖν παισὶ ταῦτ'

[246]   ἔτι πλείω καὶ καλλίω τὰ (ὑπολειπόμενα· πολλαὶ γὰρ ἂν ἡμέραι καὶ

[247]   (καὶ αὐτοὶ τοιοῦτοι, ὑπείκοντες δὲ ὑποψίαν παρέξουσιν ἢ μὴ ἡμέτεροι εἶναι

[247]   Ὧν ἕνεκα καὶ πρῶτον καὶ ὕστατον καὶ διὰ παντὸς πᾶσαν πάντως

[240]   πλὴν Λακεδαιμονίων οὗτοι δὲ τῇ ὑστεραίᾳ τῆς μάχης ἀφίκοντο οἱ δ'

[240]   τὸ ἔργον ἀποβλέψαντες καὶ τὰς ὑστέρας μάχας ἐτόλμησαν διακινδυνεύειν οἱ Ἕλληνες

[242]   τῆς μάχης γενομένης, διέκρινε τὸ ὕστερον ἔργον· οἱ μὲν γὰρ ᾤχοντο

[241]   τὸν ἔπειτα (χρόνον ὑπὸ τῶν ὕστερον· μετὰ δὲ τοῦτο πολλαὶ μὲν

[241]   ταύτην τὴν ἀρετὴν νῦν τε ὑφ' ἡμῶν ἐγκωμιάζονται καὶ εἰς τὸν

[237]   πάντων ἀνθρώπων ἐπαινεῖσθαι, οὐ μόνον ὑφ' ἡμῶν, πολλαχῇ μὲν καὶ ἄλλῃ,

Pages
[245]	καὶ ἐλεύθερον βέβαιόν τε καὶ	ὑγιές	ἐστιν καὶ φύσει μισοβάρβαρον, (διὰ
[249]	μὲν τελευτησάντων ἐν κληρονόμου καὶ	ὑέος	(μοίρᾳ καθεστηκυῖα, τῶν δὲ ὑέων
[249]	ὑέος (μοίρᾳ καθεστηκυῖα, τῶν δὲ	ὑέων	ἐν πατρός, γονέων δὲ τῶν
[248]	ὅπως ἡμῖν καὶ πατέρων καὶ	ὑέων	ἐπιμελήσονται, τοὺς μὲν παιδεύοντες κοσμίως,
[246]	θαλάττης Λακεδαιμονίους· ὧν ἐγὼ μὲν	ὑμᾶς	ἀναμιμνῄσκω, ὑμᾶς δὲ πρέπει συνεπαινεῖν
[247]	ὡς ἡμῖν, ἂν μὲν νικῶμεν	ὑμᾶς	ἀρετῇ, ἡ νίκη αἰσχύνην φέρει,
[246]	ὧν ἐγὼ μὲν ὑμᾶς ἀναμιμνῄσκω,	ὑμᾶς	δὲ πρέπει συνεπαινεῖν τε καὶ
[247]	παρὰ φίλους ἡμᾶς ἀφίξεσθε, ὅταν	ὑμᾶς	ἡ προσήκουσα μοῖρα κομίσῃ· ἀμελήσαντας
[248]	καὶ ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ γηροτροφησόντων	ὑμᾶς	καὶ ἐπιμελησομένων, ὅπου ἂν ἕκαστος
[247]	προσήκουσα μοῖρα κομίσῃ· ἀμελήσαντας δὲ	ὑμᾶς	καὶ κακισθέντας οὐδεὶς εὐμενῶς ὑποδέξεται.
[246]	καλῶς αἱρούμεθα μᾶλλον τελευτᾶν, πρὶν	ὑμᾶς	τε καὶ τοὺς ἔπειτα εἰς
[247]	Μάλιστα δ' ἂν νικῴμεθα καὶ	ὑμεῖς	νικῴητε, εἰ παρασκευάσαισθε τῇ τῶν
[249]	καὶ θεραπεύεσθαι. Νῦν δὲ ἤδη	ὑμεῖς	τε καὶ οἱ ἄλλοι πάντες
[246]	ἡνίκα κινδυνεύσειν ἔμελλον. Φράσω δὲ	ὑμῖν	ἅ τε αὐτῶν ἤκουσα ἐκείνων
[246]	οἷα νῦν ἡδέως ἂν εἴποιεν	ὑμῖν	λαβόντες δύναμιν, τεκμαιρόμενος ἐξ ὧν
[239]	καλῶς τὴν ἀρετὴν ἐν μουσικῇ	ὑμνήσαντες	εἰς πάντας μεμηνύκασιν· ἐὰν οὖν
[234]	(τηλικοῦτος ὤν, ἵνα μὴ ἐκλίπῃ	ὑμῶν	ἡ οἰκία ἀεί τινα ἡμῶν
[246]	χρόνῳ, ὅπου ἄν τῳ ἐντυγχάνω	(ὑμῶν,	καὶ ἀναμνήσω καὶ διακελεύσομαι προθυμεῖσθαι
[239]	μέχρι Αἰγύπτου ἦρξεν, ὁ δὲ	ὑὸς	Αἰγύπτου τε καὶ Λιβύης ὅσον
[244]	ἐν τούτῳ τῷ πολέμῳ τελευτησάντων	ὑπ'	ἀλλήλων μνείαν ἔχειν καὶ διαλλάττειν
[241]	πλῆθος νεῶν τε καὶ ἀνδρῶν.	Ὑπ'	ἀμφοτέρων δὴ συμβαίνει, τῶν τε
[234]	ἔτυχεν, καὶ ἐὰν φαῦλος ᾖ,	ὑπ'	ἀνδρῶν σοφῶν τε καὶ οὐκ
[237]	δὴ θεοὶ ἐπῄνεσαν, πῶς οὐχ	ὑπ'	ἀνθρώπων γε συμπάντων δικαία ἐπαινεῖσθαι;
[236]	ὑπὸ Λάμπρου παιδευθείς, ῥητορικὴν δὲ	ὑπ'	Ἀντιφῶντος τοῦ Ῥαμνουσίου, ὅμως κἂν
[244]	μὲν βαρβάροις συγγιγνώσκουσα, ὅτι παθόντες	ὑπ'	αὐτῆς κακῶς (ἱκανῶς) οὐκ ἐνδεῶς
[244]	ἀγανακτοῦσα, μεμνημένη ὡς εὖ παθόντες	ὑπ'	αὐτῆς οἵαν (χάριν ἀπέδοσαν, κοινωσάμενοι
[235]	Μενέξενε, γενναίως πάνυ διατίθεμαι ἐπαινούμενος	ὑπ'	αὐτῶν, καὶ ἑκάστοτε ἐξέστηκα (ἀκροώμενος
[240]	πλῆθος καὶ πᾶς πλοῦτος ἀρετῇ	ὑπείκει.	Ἐγὼ μὲν οὖν ἐκείνους (τοὺς
[239]	κατὰ νόμον, καὶ μηδενὶ ἄλλῳ	ὑπείκειν	ἀλλήλοις ἢ ἀρετῆς δόξῃ καὶ
[247]	πατέρες εἶναι (καὶ αὐτοὶ τοιοῦτοι,	ὑπείκοντες	δὲ ὑποψίαν παρέξουσιν ἢ μὴ
[241]	ἔχοι διελθεῖν, καὶ οἷα ἐπιόντα	ὑπέμειναν	κατά τε γῆν καὶ κατὰ
[239]	ὑπὲρ Ἑλλήνων μάχεσθαι καὶ βαρβάροις	ὑπὲρ	ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων. Εὐμόλπου μὲν
[248]	τοὺς αὑτῶν, τῶν δὲ θαρρεῖν	ὑπὲρ	αὑτῶν, ὡς ἡμῶν καὶ ἰδίᾳ
[238]	ζῷον αὐτὴ γεννησαμένη. Μᾶλλον δὲ	ὑπὲρ	γῆς ἢ γυναικὸς προσήκει δέχεσθαι
[242]	τῇ πόλει διηντλήθη ὁ πόλεμος	ὑπὲρ	(ἑαυτῶν τε καὶ τῶν ἄλλων
[248]	προθυμότατα ἀπαγγέλλω· καὶ αὐτὸς δέομαι	ὑπὲρ	ἐκείνων, τῶν μὲν μιμεῖσθαι τοὺς
[239]	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας καὶ Ἕλλησιν	ὑπὲρ	Ἑλλήνων μάχεσθαι καὶ βαρβάροις ὑπὲρ
[245]	τὸν πόλεμον, ἐπειδὴ ἠναγκάσθη πολεμεῖν,	ὑπὲρ	Παρίων ἐπολέμει Λακεδαιμονίοις. Φοβηθεὶς δὲ
[242]	πολέμου, συνέβαλον μὲν ἐν Τανάγρᾳ	ὑπὲρ	τῆς Βοιωτῶν ἐλευθερίας Λακεδαιμονίοις (μαχόμενοι,
[242]	τὸν Περσικὸν πόλεμον, Ἕλλησιν ἤδη	ὑπὲρ	τῆς ἐλευθερίας βοηθοῦντες πρὸς Ἕλληνας,
[239]	ἰδίᾳ καὶ δημοσίᾳ, οἰόμενοι δεῖν	ὑπὲρ	τῆς ἐλευθερίας καὶ Ἕλλησιν ὑπὲρ
[243]	ἀμφὶ Σικελίαν (πλεῖστα τρόπαια στήσαντες	ὑπὲρ	τῆς Λεοντίνων ἐλευθερίας, οἷς βοηθοῦντες
[246]	κειμένων καὶ τῶν ἄλλων ὅσοι	ὑπὲρ	τῆς πόλεως τετελευτήκασι, πολλὰ μὲν
[240]	μάχας ἐτόλμησαν διακινδυνεύειν οἱ Ἕλληνες	ὑπὲρ	τῆς σωτηρίας, μαθηταὶ τῶν Μαραθῶνι
[238]	πρώτους παιδευσάμενοι, καὶ πρὸς τὴν	ὑπὲρ	τῆς χώρας φυλακὴν ὅπλων κτῆσίν
[247]	πειρᾶσθε ἔχειν ὅπως μάλιστα μὲν	ὑπερβαλεῖσθε	καὶ ἡμᾶς καὶ τοὺς πρόσθεν
[237]	ἐγέννησεν ἄνθρωπον, ὃ συνέσει τε	ὑπερέχει	τῶν ἄλλων καὶ δίκην καὶ
[240]	βαρβάρων δύναμιν καὶ κολασάμενοι τὴν	ὑπερηφανίαν	ὅλης τῆς Ἀσίας καὶ πρῶτοι
[243]	καταστάσης καὶ οὐ δυναμένης αὐτοῖς	ὑπηρετεῖν,	τούτῳ ἀπειπόντες ἐδυστύχησαν· ὧν οἱ
[237]	ἀπεφήναντο. Τῆς δ' εὐγενείας πρῶτον	ὑπῆρξε	τοῖσδε ἡ τῶν προγόνων γένεσις
[244]	Ἕλλησι πρὸς ἀλλήλων δουλουμένοις μήτε	ὑπὸ	βαρβάρων, οὕτως ᾤκει. Ἡμῶν οὖν
[243]	ἀήττητοι γὰρ ἔτι καὶ νῦν	ὑπό	γε ἐκείνων ἐσμέν, ἡμεῖς δὲ
[246]	εἶναι οὔτ' ἐπὶ γῆς οὔθ'	ὑπὸ	γῆς τελευτήσαντι. Χρὴ οὖν μεμνημένους
[241]	ὑπὸ μὲν τῶν κατὰ γῆν,	ὑπὸ	δὲ τῶν κατὰ θάλατταν μαθόντας
[236]	ἐμοῦ κάκιον ἐπαιδεύθη, μουσικὴν μὲν	ὑπὸ	Λάμπρου παιδευθείς, ῥητορικὴν δὲ ὑπ'
[241]	ναυμαχησάντων, παιδευθῆναι τοὺς ἄλλους Ἕλληνας,	ὑπὸ	μὲν τῶν κατὰ γῆν, ὑπὸ
[237]	μητρυιᾶς ὡς οἱ ἄλλοι, ἀλλ'	ὑπὸ	(μητρὸς τῆς χώρας ἐν ᾗ
[237]	καὶ ζῶντας, καὶ τρεφομένους οὐχ	ὑπὸ	μητρυιᾶς ὡς οἱ ἄλλοι, ἀλλ'
[237]	δὲ ἀξία ἡ χώρα καὶ	ὑπὸ	πάντων ἀνθρώπων ἐπαινεῖσθαι, οὐ μόνον
[243]	μή ποτ' ἂν καταπολεμηθῆναι μηδ'	ὑπὸ	πάντων ἀνθρώπων καὶ ἀληθῆ ἔδοξεν
[236]	εἱμαρμένην πορείαν, προπεμφθέντες κοινῇ μὲν	ὑπὸ	τῆς πόλεως, ἰδίᾳ δὲ ὑπὸ
[242]	ἐν τῷδε τῷ μνήματι τιμηθέντες	ὑπὸ	τῆς πόλεως πρῶτοι ἐτέθησαν. Μετὰ
[235]	αὐτὴν ἡγεῖσθαι εἶναι ἢ πρότερον,	ὑπὸ	τοῦ λέγοντος ἀναπειθόμενοι. Καί μοι
[243]	ἡμετέρᾳ αὐτῶν διαφορᾷ ἐκρατήθημεν, οὐχ	ὑπὸ	τῶν ἄλλων· ἀήττητοι γὰρ ἔτι
[236]	ὑπὸ τῆς πόλεως, ἰδίᾳ δὲ	ὑπὸ	τῶν οἰκείων· λόγῳ δὲ δὴ
[241]	καὶ εἰς τὸν ἔπειτα (χρόνον	ὑπὸ	τῶν ὕστερον· μετὰ δὲ τοῦτο
[237]	τε ἀληθῶς καὶ μή, ἀλλ'	ὑποβαλλομένη,	ἐὰν μὴ ἔχῃ πηγὰς τροφῆς
[235]	αἱρεθέντα οὐ πάνυ εὐπορήσειν· ἐξ	ὑπογύου	γὰρ παντάπασιν ἡ αἵρεσις γέγονεν,
[237]	τῆς τεκούσης καὶ θρεψάσης καὶ	ὑποδεξαμένης.	Δικαιότατον δὴ κοσμῆσαι πρῶτον τὴν
[247]	ὑμᾶς καὶ κακισθέντας οὐδεὶς εὐμενῶς	ὑποδέξεται.	Τοῖς μὲν οὖν παισὶ ταῦτ'
[246]	ἔτι πλείω καὶ καλλίω τὰ	(ὑπολειπόμενα·	πολλαὶ γὰρ ἂν ἡμέραι καὶ
[247]	(καὶ αὐτοὶ τοιοῦτοι, ὑπείκοντες δὲ	ὑποψίαν	παρέξουσιν ἢ μὴ ἡμέτεροι εἶναι
[247]	Ὧν ἕνεκα καὶ πρῶτον καὶ	ὕστατον	καὶ διὰ παντὸς πᾶσαν πάντως
[240]	πλὴν Λακεδαιμονίων οὗτοι δὲ τῇ	ὑστεραίᾳ	τῆς μάχης ἀφίκοντο οἱ δ'
[240]	τὸ ἔργον ἀποβλέψαντες καὶ τὰς	ὑστέρας	μάχας ἐτόλμησαν διακινδυνεύειν οἱ Ἕλληνες
[242]	τῆς μάχης γενομένης, διέκρινε τὸ	ὕστερον	ἔργον· οἱ μὲν γὰρ ᾤχοντο
[241]	τὸν ἔπειτα (χρόνον ὑπὸ τῶν	ὕστερον·	μετὰ δὲ τοῦτο πολλαὶ μὲν
[241]	ταύτην τὴν ἀρετὴν νῦν τε	ὑφ'	ἡμῶν ἐγκωμιάζονται καὶ εἰς τὸν
[237]	πάντων ἀνθρώπων ἐπαινεῖσθαι, οὐ μόνον	ὑφ'	ἡμῶν, πολλαχῇ μὲν καὶ ἄλλῃ,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 30/08/2007