Pages
[239]	τὴν ἀρετήν. Δεῖ δὴ αὐτὴν	ἰδεῖν,	εἰ μέλλει τις καλῶς ἐπαινεῖν,
[249]	ποιοῦσα κοινῇ πᾶσιν ἅπερ ἑκάστῳ	ἰδίᾳ	γίγνεται, πρὸς δὲ τούτοις ἀγῶνας
[236]	κοινῇ μὲν ὑπὸ τῆς πόλεως,	ἰδίᾳ	δὲ ὑπὸ τῶν οἰκείων· λόγῳ
[248]	ὑπὲρ αὑτῶν, ὡς ἡμῶν καὶ	ἰδίᾳ	καὶ δημοσίᾳ γηροτροφησόντων ὑμᾶς καὶ
[239]	ἀπεφήναντο εἰς πάντας ἀνθρώπους (καὶ	ἰδίᾳ	καὶ δημοσίᾳ, οἰόμενοι δεῖν ὑπὲρ
[243]	ὃν κοινῇ ἐξέβαλον μεθ' ἡμῶν,	ἰδίᾳ	τοῦτον πάλιν ἐπάγεσθαι, βάρβαρον ἐφ'
[242]	βαρβάρους ἐνίκων κοινῇ, τούτους νικῶντες	ἰδίᾳ.	Τρίτος δὲ πόλεμος μετὰ ταύτην
[242]	πολεμεῖν, καὶ μὴ δι' ὀργὴν	ἰδίαν	πόλεως τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων
[247]	παραδιδόναι, αἰσχρὸν καὶ ἄνανδρον, ἀπορίᾳ	ἰδίων	αὑτοῦ κτημάτων τε καὶ εὐδοξιῶν.
[249]	καὶ ἅμα οἰωνοῦ χάριν ἄρχεσθαι	ἰέναι	ἐπὶ τὴν πατρῴαν ἑστίαν ἄρξοντα
[248]	καὶ ἡμῖν προσφιλέστερον. Ταῦτα δὴ	ἱκανὰ	τοῖς ἡμετέροις παρ' ἡμῶν ἀγγέλλειν·
[246]	ἂν ἡμέραι καὶ νύκτες οὐχ	ἱκαναὶ	γένοιντο τῷ τὰ πάντα μέλλοντι
[247]	οὐ γὰρ τοῦ λυπήσοντος (προσδεήσονται·	ἱκανὴ	γὰρ ἔσται καὶ ἡ γενομένη
[237]	ἡμετέρα γῆ τε καὶ μήτηρ	ἱκανὸν	τεκμήριον παρέχεται ὡς ἀνθρώπους γεννησαμένη·
[236]	λόγου ὅστις τοὺς μὲν τετελευτηκότας	ἱκανῶς	ἐπαινέσεται, τοῖς δὲ ζῶσιν εὐμενῶς
[248]	καὶ ἐὰν μὴ ἡμεῖς παρακελευώμεθα,	ἱκανῶς	ἐπιμελήσεται. Ταῦτα οὖν, ὦ παῖδες
[234]	τέλει ἡγῇ εἶναι, καὶ ὡς	ἱκανῶς	ἤδη ἔχων ἐπὶ τὰ μείζω
[244]	ὅτι παθόντες ὑπ' αὐτῆς κακῶς	(ἱκανῶς)	οὐκ ἐνδεῶς ἠμύναντο, τοῖς δὲ
[245]	ἄλλοις συμμάχοις, ἡγούμενος οὐκ ἐθελήσειν,	ἵν'	αὐτῷ πρόφασις εἴη (τῆς ἀποστάσεως.
[240]	χεῖρας διῆλθον ἅπασαν τὴν (χώραν,	ἵν'	ἔχοιεν τῷ βασιλεῖ εἰπεῖν ὅτι
[249]	ἀλλ' ὅπως μου μὴ κατερεῖς,	ἵνα	καὶ αὖθίς σοι πολλοὺς καὶ
[234]	ἐπιχειρεῖς τῶν πρεσβυτέρων (τηλικοῦτος ὤν,	ἵνα	μὴ ἐκλίπῃ ὑμῶν ἡ οἰκία
[240]	δὲ αὐτῶν πᾶσαν τὴν χώραν,	ἵνα	μηδεὶς ἀποφύγοι, τοιούτῳ τρόπῳ· ἐπὶ
[249]	δὲ τούτοις ἀγῶνας γυμνικοὺς καὶ	ἱππικοὺς	τιθεῖσα καὶ μουσικῆς πάσης, καὶ
[238]	πρέπει ἐν τῷ τοιῷδε ἐᾶν	ἴσμεν	γάρ οἳ τὸν βίον ἡμῶν
[248]	δὲ γηροτροφοῦντες ἀξίως· νῦν δὲ	ἴσμεν	ὅτι καὶ ἐὰν μὴ ἡμεῖς
[244]	τὰ μετὰ ταῦτα· αὐτοὶ γὰρ	ἴσμεν	ὡς ἐκπεπληγμένοι ἀφίκοντο εἰς χρείαν
[239]	δεσπόται ἀλλήλων εἶναι, ἀλλ' ἡ	ἰσογονία	ἡμᾶς ἡ κατὰ φύσιν ἰσονομίαν
[239]	ἰσογονία ἡμᾶς ἡ κατὰ φύσιν	ἰσονομίαν	ἀναγκάζει ζητεῖν κατὰ νόμον, καὶ
[238]	τῆς πολιτείας ταύτης ἡ ἐξ	ἴσου	γένεσις. Αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι
[248]	τῶν ἐκείνων. Τῆς δὲ πόλεως	ἴστε	που καὶ αὐτοὶ τὴν ἐπιμέλειαν,
[247]	πρόσθεν εὐκλείᾳ· εἰ δὲ μή,	ἴστε	ὡς ἡμῖν, ἂν μὲν νικῶμεν
[249]	τὴν πατρῴαν ἑστίαν ἄρξοντα μετ'	ἰσχύος	ὅπλοις κεκοσμημένον. Αὐτοὺς δὲ τοὺς
[246]	ἑαυτῷ οὔτε σώματος κάλλος καὶ	ἰσχὺς	δειλῷ καὶ κακῷ συνοικοῦντα πρέποντα
[235]	παντάπασιν ἡ αἵρεσις γέγονεν, ὥστε	ἴσως	ἀναγκασθήσεται ὁ λέγων ὥσπερ αὐτοσχεδιάζειν.
[236]	ἀλλὰ μόνον εἰπέ. (ΣΩΚΡΑΤΗΣ) Ἀλλ'	ἴσως	μου καταγελάσῃ, ἄν σοι δόξω
[236]	(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) Αὐτὸς μὲν παρ' ἐμαυτοῦ	ἴσως	οὐδέν, Ἀσπασίας δὲ (καὶ χθὲς
[247]	γενομένη τύχη τοῦτο πορίζειν ἀλλ'	ἰωμένους	καὶ πραύ̈ νοντας ἀναμιμνῄσκειν αὐτοὺς
[249]	καὶ ἐπειδὰν εἰς ἀνδρὸς τέλος	ἴωσιν,	ἀποπέμπει ἐπὶ τὰ σφέτερ' αὐτῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/08/2007