HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Ménexène, dialogue complet

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 28 formes différentes pour 40 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Pages

[240]   στρατιῶται αὐτοῦ, ἐκ θαλάττης εἰς θάλατταν διαστάντες, συνάψαντες τὰς χεῖρας διῆλθον

[241]   εἶχον Πέρσαι ἄμαχοι εἶναι κατὰ θάλατταν καὶ πλήθει καὶ πλούτῳ καὶ

[241]   κατά τε γῆν καὶ κατὰ θάλατταν, καὶ ὡς ἠμύναντο ταῦτα· ὃ

[241]   γῆν, ὑπὸ δὲ τῶν κατὰ θάλατταν μαθόντας καὶ ἐθισθέντας μὴ φοβεῖσθαι

[245]   ἐπειδὴ ἑώρα Λακεδαιμονίους τῷ κατὰ θάλατταν πολέμῳ ἀπαγορεύοντας, ἀποστῆναι βουλόμενος ἐξῄτει

[240]   Ἐρετρικῆς οἱ στρατιῶται αὐτοῦ, ἐκ θαλάττης εἰς θάλατταν διαστάντες, συνάψαντες τὰς

[240]   ὡρίσατο, ~ναυσὶ δὲ τῆς τε (θαλάττης ἐκράτει καὶ τῶν νήσων, ὥστε

[241]   πᾶν τὸ βάρβαρον ἐκ τῆς θαλάττης. Ἦσαν δὲ οὗτοι οἵ τε

[243]   τυχόντες, οὐκ ἀναιρεθέντες ἐκ τῆς θαλάττης κεῖνται ἐνθάδε. Ὦν χρὴ ἀεὶ

[246]   ἐλευθερώσαντες καὶ ἐκβαλόντες ἐκ τῆς θαλάττης Λακεδαιμονίους· ὧν ἐγὼ μὲν ὑμᾶς

[249]   παρ' αὐτῆς πολιτικοὺς ἀπαγγέλλω. (ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ) Θάρρει, οὐ κατερῶ· μόνον ἀπάγγελλε. (ΣΩΚΡΑΤΗΣ)

[248]   μιμεῖσθαι τοὺς αὑτῶν, τῶν δὲ θαρρεῖν ὑπὲρ αὑτῶν, ὡς ἡμῶν καὶ

[234]   τρέπεσθαι, καὶ ἄρχειν ἡμῶν, ὦ θαυμάσιε, ἐπιχειρεῖς τῶν πρεσβυτέρων (τηλικοῦτος ὤν,

[235]   καὶ πρὸς τὴν ἄλλην πόλιν, θαυμασιωτέραν αὐτὴν ἡγεῖσθαι εἶναι ἢ πρότερον,

[236]   μὲν οὖν τρεφόμενον ἄνδρα οὐδὲν θαυμαστὸν δεινὸν εἶναι λέγειν· ἀλλὰ καὶ

[235]   μέν γε, ὦ Μενέξενε, οὐδὲν θαυμαστὸν οἵῳ τ' εἶναι εἰπεῖν, ᾧ

[239]   καὶ τὴν ἄλλην ποίησιν αὐτὰ θεῖναι πρεπόντως τῶν πραξάντων. Ἔστιν δὲ

[244]   καὶ Κορίνθιοι, καὶ τό γε θειότατον πάντων, τὸ καὶ βασιλέα εἰς

[248]   αὐτοὶ τὴν ἐπιμέλειαν, ὅτι νόμους θεμένη περὶ τοὺς τῶν ἐν τῷ

[247]   ηὔχοντο τὰ μέγιστα αὐτοῖς οἱ θεοὶ ἐπήκοοι γεγόνασιν. Οὐ γὰρ ἀθανάτους

[237]   τε καὶ κρίσις· ἣν δὴ θεοὶ ἐπῄνεσαν, πῶς οὐχ ὑπ' ἀνθρώπων

[238]   ἥβην ἄρχοντας καὶ διδασκάλους αὐτῶν θεοὺς ἐπηγάγετο· ὧν τὰ μὲν ὀνόματα

[237]   τῶν ἄλλων καὶ δίκην καὶ θεοὺς μόνον (νομίζει. Μέγα δὲ τεκμήριον

[237]   καὶ μέγιστον ὅτι τυγχάνει οὖσα θεοφιλής. Μαρτυρεῖ δὲ ἡμῶν τῷ λόγῳ

[249]   ἂν προσφιλέστατοι εἶτε καὶ ῥᾷστοι θεραπεύειν τε καὶ θεραπεύεσθαι. Νῦν δὲ

[249]   καὶ ῥᾷστοι θεραπεύειν τε καὶ θεραπεύεσθαι. Νῦν δὲ ἤδη ὑμεῖς τε

[244]   φιλοικτίρμων ἐστὶ καὶ τοῦ ἥττονος θεραπίς. Καὶ δὴ καὶ ἐν τῷ

[245]   καὶ τὸ πρότερον κατεπολεμήθημεν, σὺν θεῷ ἄμεινον ἢ τότε ἐθέμεθα τὸν

[237]   ἡ τῶν ἀμφισβητησάντων περὶ αὐτῆς θεῶν (ἔρις τε καὶ κρίσις· ἣν

[246]   τοιούτῳ οὔτε τινὰ ἀνθρώπων οὔτε θεῶν φίλον εἶναι οὔτ' ἐπὶ γῆς

[237]   ἀνεδίδου καὶ ἔφυε ζῷα παντοδαπά, θηρία τε καὶ βοτά, ἐν τούτῳ

[237]   βοτά, ἐν τούτῳ ἡ ἡμετέρα θηρίων μὲν ἀγρίων ἄγονος καὶ καθαρὰ

[247]   γὰρ τιμὰς γονέων ἐκγόνοις καλὸς θησαυρὸς καὶ μεγαλοπρεπής· χρῆσθαι δὲ καὶ

[247]   δὲ καὶ χρημάτων καὶ τιμῶν θησαυρῷ, καὶ μὴ τοῖς ἐκγόνοις παραδιδόναι,

[247]   ὄντων· πάντα δὲ οὐ ῥᾴδιον θνητῷ ἀνδρὶ κατὰ νοῦν ἐν τῷ

[238]   πόνων ἀρωγήν, ἀνῆκεν τοῖς (ἐκγόνοις· θρεψαμένη δὲ καὶ αὐξήσασα πρὸς ἥβην

[237]   οἰκείοις τόποις τῆς τεκούσης καὶ θρεψάσης καὶ ὑποδεξαμένης. Δικαιότατον δὴ κοσμῆσαι

[248]   πρέπει αὐτὰ μᾶλλον κοσμεῖν ἢ θρηνεῖν· γυναικῶν δὲ τῶν ἡμετέρων καὶ

[248]   διάγειν, καὶ εἰδέναι ὅτι οὐ θρηνοῦντες οὐδὲ ὀλοφυρόμενοι ἡμᾶς ἡμῖν μάλιστα

[244]   αὐτοὺς ᾧ δυνάμεθα, εὐχαῖς καὶ θυσίαις, ἐν τοῖς τοιοῖσδε, τοῖς κρατοῦσιν

Pages
[240]	στρατιῶται αὐτοῦ, ἐκ θαλάττης εἰς	θάλατταν	διαστάντες, συνάψαντες τὰς χεῖρας διῆλθον
[241]	εἶχον Πέρσαι ἄμαχοι εἶναι κατὰ	θάλατταν	καὶ πλήθει καὶ πλούτῳ καὶ
[241]	κατά τε γῆν καὶ κατὰ	θάλατταν,	καὶ ὡς ἠμύναντο ταῦτα· ὃ
[241]	γῆν, ὑπὸ δὲ τῶν κατὰ	θάλατταν	μαθόντας καὶ ἐθισθέντας μὴ φοβεῖσθαι
[245]	ἐπειδὴ ἑώρα Λακεδαιμονίους τῷ κατὰ	θάλατταν	πολέμῳ ἀπαγορεύοντας, ἀποστῆναι βουλόμενος ἐξῄτει
[240]	Ἐρετρικῆς οἱ στρατιῶται αὐτοῦ, ἐκ	θαλάττης	εἰς θάλατταν διαστάντες, συνάψαντες τὰς
[240]	ὡρίσατο, ~ναυσὶ δὲ τῆς τε	(θαλάττης	ἐκράτει καὶ τῶν νήσων, ὥστε
[241]	πᾶν τὸ βάρβαρον ἐκ τῆς	θαλάττης.	Ἦσαν δὲ οὗτοι οἵ τε
[243]	τυχόντες, οὐκ ἀναιρεθέντες ἐκ τῆς	θαλάττης	κεῖνται ἐνθάδε. Ὦν χρὴ ἀεὶ
[246]	ἐλευθερώσαντες καὶ ἐκβαλόντες ἐκ τῆς	θαλάττης	Λακεδαιμονίους· ὧν ἐγὼ μὲν ὑμᾶς
[249]	παρ' αὐτῆς πολιτικοὺς ἀπαγγέλλω. (ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ)	Θάρρει,	οὐ κατερῶ· μόνον ἀπάγγελλε. (ΣΩΚΡΑΤΗΣ)
[248]	μιμεῖσθαι τοὺς αὑτῶν, τῶν δὲ	θαρρεῖν	ὑπὲρ αὑτῶν, ὡς ἡμῶν καὶ
[234]	τρέπεσθαι, καὶ ἄρχειν ἡμῶν, ὦ	θαυμάσιε,	ἐπιχειρεῖς τῶν πρεσβυτέρων (τηλικοῦτος ὤν,
[235]	καὶ πρὸς τὴν ἄλλην πόλιν,	θαυμασιωτέραν	αὐτὴν ἡγεῖσθαι εἶναι ἢ πρότερον,
[236]	μὲν οὖν τρεφόμενον ἄνδρα οὐδὲν	θαυμαστὸν	δεινὸν εἶναι λέγειν· ἀλλὰ καὶ
[235]	μέν γε, ὦ Μενέξενε, οὐδὲν	θαυμαστὸν	οἵῳ τ' εἶναι εἰπεῖν, ᾧ
[239]	καὶ τὴν ἄλλην ποίησιν αὐτὰ	θεῖναι	πρεπόντως τῶν πραξάντων. Ἔστιν δὲ
[244]	καὶ Κορίνθιοι, καὶ τό γε	θειότατον	πάντων, τὸ καὶ βασιλέα εἰς
[248]	αὐτοὶ τὴν ἐπιμέλειαν, ὅτι νόμους	θεμένη	περὶ τοὺς τῶν ἐν τῷ
[247]	ηὔχοντο τὰ μέγιστα αὐτοῖς οἱ	θεοὶ	ἐπήκοοι γεγόνασιν. Οὐ γὰρ ἀθανάτους
[237]	τε καὶ κρίσις· ἣν δὴ	θεοὶ	ἐπῄνεσαν, πῶς οὐχ ὑπ' ἀνθρώπων
[238]	ἥβην ἄρχοντας καὶ διδασκάλους αὐτῶν	θεοὺς	ἐπηγάγετο· ὧν τὰ μὲν ὀνόματα
[237]	τῶν ἄλλων καὶ δίκην καὶ	θεοὺς	μόνον (νομίζει. Μέγα δὲ τεκμήριον
[237]	καὶ μέγιστον ὅτι τυγχάνει οὖσα	θεοφιλής.	Μαρτυρεῖ δὲ ἡμῶν τῷ λόγῳ
[249]	ἂν προσφιλέστατοι εἶτε καὶ ῥᾷστοι	θεραπεύειν	τε καὶ θεραπεύεσθαι. Νῦν δὲ
[249]	καὶ ῥᾷστοι θεραπεύειν τε καὶ	θεραπεύεσθαι.	Νῦν δὲ ἤδη ὑμεῖς τε
[244]	φιλοικτίρμων ἐστὶ καὶ τοῦ ἥττονος	θεραπίς.	Καὶ δὴ καὶ ἐν τῷ
[245]	καὶ τὸ πρότερον κατεπολεμήθημεν, σὺν	θεῷ	ἄμεινον ἢ τότε ἐθέμεθα τὸν
[237]	ἡ τῶν ἀμφισβητησάντων περὶ αὐτῆς	θεῶν	(ἔρις τε καὶ κρίσις· ἣν
[246]	τοιούτῳ οὔτε τινὰ ἀνθρώπων οὔτε	θεῶν	φίλον εἶναι οὔτ' ἐπὶ γῆς
[237]	ἀνεδίδου καὶ ἔφυε ζῷα παντοδαπά,	θηρία	τε καὶ βοτά, ἐν τούτῳ
[237]	βοτά, ἐν τούτῳ ἡ ἡμετέρα	θηρίων	μὲν ἀγρίων ἄγονος καὶ καθαρὰ
[247]	γὰρ τιμὰς γονέων ἐκγόνοις καλὸς	θησαυρὸς	καὶ μεγαλοπρεπής· χρῆσθαι δὲ καὶ
[247]	δὲ καὶ χρημάτων καὶ τιμῶν	θησαυρῷ,	καὶ μὴ τοῖς ἐκγόνοις παραδιδόναι,
[247]	ὄντων· πάντα δὲ οὐ ῥᾴδιον	θνητῷ	ἀνδρὶ κατὰ νοῦν ἐν τῷ
[238]	πόνων ἀρωγήν, ἀνῆκεν τοῖς (ἐκγόνοις·	θρεψαμένη	δὲ καὶ αὐξήσασα πρὸς ἥβην
[237]	οἰκείοις τόποις τῆς τεκούσης καὶ	θρεψάσης	καὶ ὑποδεξαμένης. Δικαιότατον δὴ κοσμῆσαι
[248]	πρέπει αὐτὰ μᾶλλον κοσμεῖν ἢ	θρηνεῖν·	γυναικῶν δὲ τῶν ἡμετέρων καὶ
[248]	διάγειν, καὶ εἰδέναι ὅτι οὐ	θρηνοῦντες	οὐδὲ ὀλοφυρόμενοι ἡμᾶς ἡμῖν μάλιστα
[244]	αὐτοὺς ᾧ δυνάμεθα, εὐχαῖς καὶ	θυσίαις,	ἐν τοῖς τοιοῖσδε, τοῖς κρατοῦσιν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 30/08/2007