Pages
[245]	οὐδὲ ἄλλοι πολλοὶ φύσει μὲν	βάρβαροι	ὄντες, νόμῳ δὲ Ἕλληνες, συνοικοῦσιν
[245]	καὶ ἀνόσιον ἔργον ἐργάσασθαι Ἕλληνας	βαρβάροις	ἐκδόντες. Ἐλθόντες οὖν εἰς ταὐτὰ
[244]	ἦγεν ἡ πόλις, τοῖς μὲν	βαρβάροις	συγγιγνώσκουσα, ὅτι παθόντες ὑπ' αὐτῆς
[244]	οἵαν (χάριν ἀπέδοσαν, κοινωσάμενοι τοῖς	βαρβάροις,	τάς τε ναῦς περιελόμενοι αἵ
[239]	Ἕλλησιν ὑπὲρ Ἑλλήνων μάχεσθαι καὶ	βαρβάροις	ὑπὲρ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων. Εὐμόλπου
[241]	ἀνακαθηράμενοι καὶ ἐξελάσαντες πᾶν τὸ	βάρβαρον	ἐκ τῆς θαλάττης. Ἦσαν δὲ
[243]	ἡμῶν, ἰδίᾳ τοῦτον πάλιν ἐπάγεσθαι,	βάρβαρον	ἐφ' Ἕλληνας, καὶ συναθροῖσαι ἐπὶ
[241]	Ἑλλήνων ἔτι ἦσαν μετὰ τοῦ	βαρβάρου,	αὐτὸς δὲ ἠγγέλλετο βασιλεὺς διανοεῖσθαι
[242]	προτέρῳ πολέμῳ τῷ πρὸς τοὺς	βαρβάρους	ἄλλοι τινὲς εἶεν ἀμείνους Ἀθηναίων,
[242]	τῶν ἄλλων ὁμοφώνων πρὸς τοὺς	βαρβάρους·	εἰρήνης δὲ γενομένης καὶ τῆς
[242]	χειρωσάμενοι, μεθ' ὧν τότε τοὺς	βαρβάρους	ἐνίκων κοινῇ, τούτους νικῶντες ἰδίᾳ.
[242]	Ἑλλήνων διολλύναι, πρὸς δὲ τοὺς	βαρβάρους	μέχρι διαφθορᾶς. Τούτους δὴ ἄξιον
[241]	γῆν οἷόν τε ἀμύνασθαι τοὺς	βαρβάρους	ὀλίγοις πολλούς, ναυσὶ δὲ ἔτι
[243]	πόλιν πάντας Ἕλληνάς τε καὶ	βαρβάρους.	Οὗ δὴ καὶ (ἐκφανὴς ἐγένετο
[241]	καὶ ἐθισθέντας μὴ φοβεῖσθαι τοὺς	βαρβάρους.	Τρίτον δὲ λέγω τὸ ἐν
[240]	οἱ Μαραθῶνι δεξάμενοι τὴν τῶν	βαρβάρων	δύναμιν καὶ κολασάμενοι τὴν ὑπερηφανίαν
[240]	καὶ πρῶτοι στήσαντες τρόπαια τῶν	βαρβάρων,	ἡγεμόνες καὶ διδάσκαλοι τοῖς ἄλλοις
[245]	εἰλικρινῶς εἶναι Ἕλληνας καὶ ἀμιγεῖς	βαρβάρων.	Οὐ γὰρ Πέλοπες οὐδὲ Κάδμοι
[244]	πρὸς ἀλλήλων δουλουμένοις μήτε ὑπὸ	βαρβάρων,	οὕτως ᾤκει. Ἡμῶν οὖν ἐν
[248]	μάλιστα, ἑαυτούς τε κακοῦντες καὶ	βαρέως	φέροντες τὰς συμφοράς· κούφως δὲ
[244]	γε θειότατον πάντων, τὸ καὶ	βασιλέα	εἰς τοῦτο ἀπορίας ἀφικέσθαι, ὥστε
[246]	(προδοσίᾳ· ἀγαθοὶ δὲ καὶ οἱ	βασιλέα	ἐλευθερώσαντες καὶ ἐκβαλόντες ἐκ τῆς
[241]	καὶ χάριν αὐτοῖς εἰδέναι, ὅτι	βασιλέα	ἐποίησαν δείσαντα τῇ ἑαυτοῦ σωτηρίᾳ
[245]	οὗ πάλιν αὐτοὶ αὑτοὺς κατεδουλώσαντο,	βασιλεῖ	δὲ αὐτὴ μὲν οὐκ ἐτόλμησεν
[240]	τὴν (χώραν, ἵν' ἔχοιεν τῷ	βασιλεῖ	εἰπεῖν ὅτι οὐδεὶς σφᾶς ἀποπεφευγὼς
[243]	ὥστε τολμῆσαι τῷ ἐχθίστῳ ἐπικηρυκεύσασθαι	βασιλεῖ,	ὃν κοινῇ ἐξέβαλον μεθ' ἡμῶν,
[239]	ἡ Ἀσία ἐδούλευε τρίτῳ ἤδη	βασιλεῖ,	ὧν ὁ μὲν πρῶτος Κῦρος
[241]	τοῦ βαρβάρου, αὐτὸς δὲ ἠγγέλλετο	βασιλεὺς	διανοεῖσθαι ὡς ἐπιχειρήσων πάλιν ἐπὶ
[245]	Παρίων ἐπολέμει Λακεδαιμονίοις. Φοβηθεὶς δὲ	βασιλεὺς	τὴν πόλιν, ἐπειδὴ ἑώρα Λακεδαιμονίους
[238]	ἀληθείᾳ μετ' εὐδοξίας πλήθους ἀριστοκρατία.	Βασιλῆς	μὲν γὰρ ἀεὶ ἡμῖν εἰσιν·
[244]	ἡ τῷ ὄντι συγγένεια, φιλίαν	βέβαιον	καὶ ὁμόφυλον οὐ λόγῳ ἀλλ'
[245]	τῆς πόλεως γενναῖον καὶ ἐλεύθερον	βέβαιόν	τε καὶ ὑγιές ἐστιν καὶ
[248]	ταύτῃ διανοίᾳ χρωμένους τὸν ἐπίλοιπον	βίον	διάγειν, καὶ εἰδέναι ὅτι οὐ
[238]	ἐᾶν ἴσμεν γάρ οἳ τὸν	βίον	ἡμῶν κατεσκεύασαν πρός τε τὴν
[247]	κατὰ νοῦν ἐν τῷ ἑαυτοῦ	βίῳ	ἐκβαίνειν. Καὶ φέροντες μὲν ἀνδρείως
[245]	ἐδέδοκτο αὐτῇ, ~τὸ μηδενὶ δουλουμένῳ	βοηθεῖν	(τῶν σφᾶς ἀδικησάντων, ἀλλὰ ἐκάμφθη
[245]	δὲ αὐτὴ μὲν οὐκ ἐτόλμησεν	βοηθῆσαι,	αἰσχυνομένη τὰ τρόπαια τά τε
[245]	δὲ καὶ ἐθελοντὰς ἐάσασα μόνον	βοηθῆσαι	ὁμολογουμένως ἔσωσεν. Τειχισαμένη δὲ καὶ
[243]	ἀπειλημμένων ἐν Μυτιλήνῃ τῶν νεῶν,	βοηθήσαντες	ἑξήκοντα ναυσίν, αὐτοὶ ἐμβάντες εἰς
[245]	καὶ τοὺς μὲν Ἕλληνας αὐτὴ	βοηθήσασα	ἀπελύσατο δουλείας, ὥστ' ἐλευθέρους εἶναι
[243]	ὑπὲρ τῆς Λεοντίνων ἐλευθερίας, οἷς	βοηθοῦντες	διὰ τοὺς ὅρκους ἔπλευσαν εἰς
[242]	Ἕλλησιν ἤδη ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας	βοηθοῦντες	πρὸς Ἕλληνας, ἄνδρες ἀγαθοὶ (γενόμενοι
[244]	Ἑλλήνων οἱ πρῶτοι, Ἀργεῖοι καὶ	Βοιωτοὶ	καὶ Κορίνθιοι, καὶ τό γε
[245]	ὤμοσαν Κορίνθιοι καὶ Ἀργεῖοι καὶ	Βοιωτοὶ	καὶ οἱ ἄλλοι σύμμαχοι, εἰ
[242]	μὲν γὰρ ᾤχοντο ἀπιόντες, καταλιπόντες	(Βοιωτοὺς)	οἷς ἐβοήθουν, οἱ δ' ἡμέτεροι
[242]	μὲν ἐν Τανάγρᾳ ὑπὲρ τῆς	Βοιωτῶν	ἐλευθερίας Λακεδαιμονίοις (μαχόμενοι, ἀμφισβητησίμου δὲ
[237]	ζῷα παντοδαπά, θηρία τε καὶ	βοτά,	ἐν τούτῳ ἡ ἡμετέρα θηρίων
[236]	πάνυ μοι χαριῇ, εἴτε Ἀσπασίας	βούλει	λέγειν εἴτε ὁτουοῦν· ἀλλὰ μόνον
[234]	(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) Τί μάλιστα σοὶ πρὸς	βουλευτήριον;	Ἢ δῆλα δὴ ὅτι παιδεύσεως
[234]	Νῦν μέντοι ἀφικόμην πρὸς τὸ	βουλευτήριον	πυθόμενος ὅτι ἡ βουλὴ μέλλει
[234]	ὦ Σώκρατες, καὶ ἀπὸ τοῦ	βουλευτηρίου.	(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) Τί μάλιστα σοὶ πρὸς
[234]	τὸ βουλευτήριον πυθόμενος ὅτι ἡ	βουλὴ	μέλλει αἱρεῖσθαι ὅστις ἐρεῖ ἐπὶ
[235]	δέοι καὶ ἕλοιτό σε ἡ	βουλή;	(ΣΩΚΡΑΤΗΣ) Καὶ ἐμοὶ μέν γε,
[240]	ἄγοντα Ἐρετριᾶς καὶ Ἀθηναίους, εἰ	βούλοιτο	τὴν (ἑαυτοῦ κεφαλὴν ἔχειν· ὁ
[244]	Καὶ δὴ καὶ εἴ τις	βούλοιτο	τῆς πόλεως κατηγορῆσαι δικαίως, τοῦτ'
[248]	καὶ τοὺς ἡμετέρους εἶναι καὶ	βουλόμεθα	καὶ φαμέν, καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς
[245]	κατὰ θάλατταν πολέμῳ ἀπαγορεύοντας, ἀποστῆναι	βουλόμενος	ἐξῄτει τοὺς Ἕλληνας τοὺς ἐν
[238]	κατασκευασάμενοι, ἧς ὀρθῶς ἔχει διὰ	βραχέων	(ἐπιμνησθῆναι. Πολιτεία γὰρ τροφὴ ἀνθρώπων
[239]	πρὸς Ἀργείους, ὅ τε χρόνος	βραχὺς	ἀξίως διηγήσασθαι, ποιηταί τε αὐτῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 30/08/2007