Livre, Chap.
[8, 838]	καὶ (περὶ ὑέος ἢ θυγατρὸς	ὁ	αὐτὸς νόμος ἄγραφος ὢν ὡς
[8, 840]	καὶ Διόπομπον καὶ ἄλλους παμπόλλους	ὁ	αὐτός που λόγος ἔχει. καίτοι
[8, 845]	φαρμακείαις ἢ σκάμμασιν ἢ κλοπαῖς,	ὁ	βλαπτόμενος δικαζέσθω πρὸς τοὺς ἀστυνόμους,
[8, 844]	οὐκ ἄξιοι παροχετεύειν λόγοις, ἀλλ'	ὁ	βουληθεὶς ἐπὶ τὸν αὑτοῦ τόπον
[8, 849]	δὲ ὕλην καύσιμον ὁσημέραι ξένος	ὁ	βουληθεὶς ὠνείσθω μὲν ἁθρόαν παρὰ
[8, 844]	ἐν ἀγρῷ δὲ ἀγρονόμον ἐπάγων	ὁ	βουλόμενος ταξάσθω τί χρὴ ποιεῖν
[8, 843]	δ' ἂν κινήσῃ, μηνυέτω μὲν	ὁ	βουλόμενος τοῖς γεωργοῖς, οἱ δὲ
[8, 850]	κατὰ τὰ αὐτὰ μενέτω πείσας·	ὁ	δὲ ἀπιὼν (ἐξαλειψάμενος ἴτω τὰς
[8, 842]	δεχοίμην ἂν τοῦτον τὸν νόμον,	ὁ	δὲ δὴ (Κλεινίας) αὐτὸς φραζέτω
[8, 833]	νῦν, ἐν τοῖς ἀγῶσι παρακαλεῖ,	ὁ	δὲ εἴσεισιν ὅπλα ἔχων· ψιλῷ
[8, 845]	μὲν μηδὲν ἔστω λάθρᾳ λαμβάνειν,	ὁ	δὲ ληφθεὶς ἐντὸς τριάκοντα ἐτῶν
[8, 837]	ἁγνεύοντος (τοῦ ἐρωμένου βούλοιτ' ἄν·	ὁ	δὲ μειχθεὶς ἐξ ἀμφοῖν τρίτος
[8, 844]	ταξάσθω τί χρὴ ποιεῖν ἑκάτερον·	ὁ	δὲ μὴ ἐμμένων ἐν τῇ
[8, 837]	τῆς ψυχῆς ἤθει τοῦ ἐρωμένου·	ὁ	δὲ πάρεργον μὲν τὴν τοῦ
[8, 849]	προϊέμενον ἄλλον ἑτέρῳ τὴν ἀλλαγήν·	ὁ	δὲ προέμενος ὡς πιστεύων, ἐάντε
[8, 839]	ἄν σοι φύεσθαι τὸ σπαρέν.	ὁ	δὴ νόμος οὗτος διηνεκὴς μὲν
[8, 844]	μὴ διδοὺς ἐκροήν, ἢ τοὐναντίον	ὁ	ἐπάνω μεθιεὶς εἰκῇ τὰ ῥεύματα
[8, 833]	ἄν; (Ἀθηναῖος) σταδιοδρόμον δὴ πρῶτον	ὁ	κῆρυξ ἡμῖν, καθάπερ νῦν, ἐν
[8, 835]	εἰς ἔσχατα βαλλουσῶν, ὧν ἂν	ὁ	λόγος προστάττῃ ἀπέχεσθαι, νόμος ἐπιχειρῶν
[8, 828]	τοῦ παραλειπομένου τούτους τοὺς αὐτούς.	ὁ	μὲν γὰρ δὴ νόμος ἐρεῖ
[8, 837]	ὥρας ἅπτεσθαι, τοῦ δὲ ἀπαγορεύοντος.	ὁ	μὲν (γὰρ τοῦ σώματος ἐρῶν,
[8, 843]	πολέμων τῶν ἐχθίστων ἐγείρονται. καὶ	ὁ	μὲν πεισθεὶς τῷ νόμῳ ἀναίσθητος
[8, 850]	τῆς μὲν μετοικίας ἀρχέτω χρόνος	ὁ	μετὰ τὸ πέμπτον καὶ δέκατον
[8, 830]	καὶ ταῦτα δὴ φοβηθεὶς αὐτῶν	ὁ	νομοθέτης τὰ πρὸς ἀλλήλους γυμνάσια
[8, 845]	ἀγροίκου λεγομένης καὶ τῶν τοιούτων	ὁ	νόμος εἰργέτω μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν
[8, 841]	συμβουλεύεις αὐτοῖς τίθεσθαι νόμον, ἐὰν	ὁ	νῦν τιθέμενος αὐτοὺς ἐκφύγῃ; (Ἀθηναῖος)
[8, 845]	αὐτοῦ καὶ ἀποφέρων μηδέν, καθάπερ	ὁ	ξένος ταύτῃ κοινωνείτω τῶν τοιούτων
[8, 842]	πολλὰ ἀπήλλακται, χαίρειν αὐτοῖς εἰπών,	ὁ	περὶ ταύτην τὴν πόλιν νομοθέτης,
[8, 833]	θήσομεν ἀγωνιστῇ. πρῶτος δὲ εἴσεισιν	ὁ	τὸ στάδιον ἁμιλλησόμενος σὺν τοῖς
[8, 833]	σὺν τοῖς ὅπλοις, δεύτερος δὲ	(ὁ	τὸν δίαυλον, καὶ τρίτος ὁ
[8, 833]	ἐφίππιον, καὶ δὴ καὶ τέταρτος	ὁ	τὸν δόλιχον, καὶ πέμπτος δὲ
[8, 833]	(ὁ τὸν δίαυλον, καὶ τρίτος	ὁ	τὸν ἐφίππιον, καὶ δὴ καὶ
[8, 848]	ἄρχοντας, ὅσων τε καὶ ὧντινων	ὁ	τόπος ἕκαστος δεῖται, καὶ ὅπου
[8, 848]	τὰ (ἱερὰ ταῦτα, ὅπῃ ἂν	ὁ	τόπος ὑψηλότατος ᾖ, τοῖς φρουροῖς
[8, 840]	πρὸς δὲ τούτοις ἔτι φόβος	ὁ	τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς ὅσιον αὐτὸ
[8, 842]	ἐν τῷ κατεσκευάσθαι μὲν συσσίτια-	ὅ	φαμεν ἄλλοθι μὲν ἂν χαλεπὸν
[8, 849]	τε μεταβαλλόμενος καὶ σίτου πρᾶσιν,	ὃ	δὴ καπηλείαν ἐπονομάζουσιν οἱ πλεῖστοι·
[8, 836]	οὐδαμῶς συμφωνοῖ. πρὸς δὲ τούτοις,	ὃ	διὰ παντός (φαμεν δεῖν τὸν
[8, 830]	ἄλλο γε πλὴν τοῦτο αὐτὸ	ὃ	σὺ νῦν ἔφθεγξαι. (Ἀθηναῖος) τί
[8, 843]	γιγνόμεναι, διὰ τὸ θαμίζειν ἔχθρας	ὄγκον	μέγαν ἐντίκτουσαι, (χαλεπὴν καὶ σφόδρα
[8, 842]	Διὸς ὁρίου μὲν πρῶτος νόμος	ὅδε	εἰρήσθω· μὴ κινείτω γῆς ὅρια
[8, 844]	φύσιν. ἔστω δὴ περὶ ὀπώρας	ὅδε	νόμος ταχθείς· ὃς ἂν ἀγροίκου
[8, 845]	βοηθοῦ δεῖται νόμου. ἔστω τοίνυν	ὅδε	περὶ αὐτοῦ· ἄν τις διαφθείρῃ
[8, 833]	πάλιν, βαρύτερον, ὁπλίτην ἐπονομάζοντες, λειοτέρας	ὁδοῦ	διαμιλλώμενον, τὸν δὲ ἄλλον, τοξότην
[8, 845]	ὀπώρας ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος τὰς	ὁδούς,	τῆς μὲν γενναίας ἁπτέσθω, ἐὰν
[8, 836]	γυναικῶν ἀνδρῶν (καὶ ἀνδρῶν γυναικῶν	ὅθεν	δὴ μυρία γέγονεν ἀνθρώποις ἰδίᾳ
[8, 843]	μὲν ὁ βουλόμενος τοῖς γεωργοῖς,	οἱ	δὲ εἰς τὸ δικαστήριον ἀγόντων.
[8, 840]	πράγματος ὑπὸ τῶν πολλῶν εὐδαίμονος,	οἱ	δὲ ἡμέτεροι παῖδες ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν
[8, 849]	τῶν ὑγρῶν οἱ μὲν πρᾶσιν,	οἱ	δὲ ὠνὴν ποιείσθωσαν δι' ὅλου
[8, 840]	ποτὲ γενόμενα. (Ἀθηναῖος) τί οὖν;	οἱ	μὲν ἄρα νίκης ἕνεκα πάλης
[8, 849]	τοῦ μηνὸς τὴν τῶν ὑγρῶν	οἱ	μὲν πρᾶσιν, οἱ δὲ ὠνὴν
[8, 846]	ἄξια νομοθέτου, νομοθετούντων δ' αὐτὰ	οἱ	νέοι πρὸς τὰ τῶν πρόσθεν
[8, 833]	νῦν ἐν τῇ πάλῃ διενομοθετήσαντο	οἱ	περὶ τὴν πάλην αὐτὴν τί
[8, 849]	πρᾶσιν, ὃ δὴ καπηλείαν ἐπονομάζουσιν	οἱ	πλεῖστοι· καὶ ζῴων διαμερισθέντων μάγειροι
[8, 845]	τἀγγεῖον τοῦ ὕδατος, ὅπῃπερ ἂν	οἱ	τῶν ἐξηγητῶν νόμοι ἀφηγῶνται δεῖν
[8, 843]	δωδεκατημορίου τάξις, τῶν ἐλαττόνων δὲ	οἱ	φρούραρχοι τούτων. καὶ ἐάν τις
[8, 850]	καὶ πράσεως· ὅταν δ' ἐξήκωσιν	οἱ	χρόνοι, τὴν αὑτοῦ λαβόντα οὐσίαν
[8, 848]	τε καὶ πάντως τοῖς ξένοις,	οἵ	τέ τινες αὖ τῶν μετοικούντων
[8, 840]	ὀρνίθων καὶ ἄλλων θηρίων πολλῶν,	οἳ	κατὰ μεγάλας ἀγέλας γεννηθέντες, μέχρι
[8, 835]	πόνων δὲ σφοδρῶν καὶ ἀνελευθέρων,	οἳ	(μάλιστα ὕβριν σβεννύασιν, ἀργοί, θυσίαι
[8, 843]	Ζεὺς μάρτυς, τοῦ δὲ ξένιος,	οἳ	μετὰ πολέμων τῶν ἐχθίστων ἐγείρονται.
[8, 835]	περὶ ἁπάντων χορῶν καὶ χορείας.	οἷα	δὲ ἕκαστα αὐτῶν εἶναι δεῖ
[8, 828]	ὡς ἔσθ' ἡμῖν ἡ πόλις	οἵαν	οὐκ ἄν τις ἑτέραν εὕροι
[8, 838]	ὅταν ἢ Θυέστας ἤ τινας	Οἰδίποδας	εἰσάγωσιν, ἢ Μακαρέας τινὰς ἀδελφαῖς
[8, 842]	κινείτω γῆς ὅρια μηδεὶς μήτε	οἰκείου	πολίτου γείτονος, μήτε ὁμοτέρμονος ἐπ'
[8, 839]	ἀμέτρων (πάντων, γυναιξί τε αὑτῶν	οἰκείους	εἶναι φίλους· ἄλλα τε πάμπολλα
[8, 844]	βούληται, ἐὰν μὲν ἐκ τῶν	οἰκείων	λαμβάνῃ, ὅπως ἂν ἐθέλῃ καὶ
[8, 843]	ἡδονῇ συνεπόμενος (καὶ κατακρούων οὕτως	οἰκειῶται,	τινέτω τὴν βλάβην. καὶ ἐὰν
[8, 849]	τε καὶ δημιουργοῖς καὶ τούτων	οἰκέταις.	πᾶσαν δὲ ὕλην καύσιμον ὁσημέραι
[8, 848]	ἐλευθέροις, ἓν δὲ τοῖς τούτων	οἰκέταις·	τὸ δὲ τρίτον δημιουργοῖς τε
[8, 846]	τὰ δημιουργικὰ τεχνήματα διαπονούντων, μηδὲ	οἰκέτης	ἀνδρὸς ἐπιχωρίου. τέχνην γὰρ ἱκανήν,
[8, 844]	τοῦ ἀναγκαίου πώματος ἑκάστοις τῶν	οἰκετῶν·	ἐὰν δὲ δι' ἀκριβείας ᾖ
[8, 846]	τέχνης, πρόφασιν ἔχων ὡς πολλῶν	οἰκετῶν	ἐπιμελούμενος ἑαυτῷ δημιουργούντων, ~εἰκότως μᾶλλον
[8, 848]	τὸ δὲ μετὰ τοῦτο αὐτοῖς	οἰκήσεις	δεῖ χωρὶς διατεταγμένας εἶναι· τάξις
[8, 850]	τὴν μετοίκησιν ἐπὶ ῥητοῖς, ὡς	οἰκήσεως	οὔσης τῶν ξένων τῷ (βουλομένῳ
[8, 841]	ἱερῶν γάμων ἐλθούσαις εἰς τὴν	οἰκίαν,	ὠνηταῖς εἴτε (ἄλλῳ ὁτῳοῦν τρόπῳ
[8, 844]	ἂν βούληται ἄγειν, πλὴν δι'	οἰκίας	ἢ ἱερῶν τινων ἢ καὶ
[8, 848]	ἱερὰ πανταχοῦ ἱδρύσασθαι. πρῶτον δὲ	οἰκοδομίας	εἶναι περὶ τὰ (ἱερὰ ταῦτα,
[8, 844]	ἐπάνω γεωργοῦντα ἢ καὶ ὁμότοιχον	οἰκοῦντα	τῶν ὑποκάτω βλάπτῃ τις μὴ
[8, 832]	εἰσί, φιλοχρήματοι δὲ ἥκιστ' ἄν,	οἶμαι,	γίγνοιντ' ἂν ἐκ τούτων τῶν
[8, 845]	ἅπτεσθαι τῆς εἰς ἀπόθεσιν ἀσταφίδος	οἴνου	τε καὶ ξηρῶν σύκων ἀνεπιτηδείου
[8, 849]	δημιουργοῖς τε καὶ τούτων δούλοις,	οἴνου	τε μεταβαλλόμενος καὶ σίτου πρᾶσιν,
[8, 849]	ἢ χρημάτων γεωργοῖς μὲν πρᾶσις,	οἷον	δερμάτων ἢ καὶ πάσης ἐσθῆτος
[8, 835]	φιλοφρόνως ἀλλήλοις· εἰσῆλθεν δή με,	οἷον	εἰκός, φοβηθῆναι, συννοήσαντα τί τις
[8, 832]	δι' ἀπορίαν; (Κλεινίας) οὔκ, ἀλλὰ	οἷον	μισῶν δοκεῖς ἡμῖν κολάζειν τὸ
[8, 847]	τὸ δὲ δωδέκατον μέρος ἕκαστον	οἷον	πυρῶν καὶ κριθῶν, οἷσιν δὴ
[8, 846]	ὁπόσα τοιαῦτά ἐστιν, οὔτ' ἀνομοθέτητα	οἷόν	τ' εἶναι γέροντός τε οὐκ
[8, 839]	οὖν οὐκ ἔστιν ὑπὲρ ἄνθρωπον,	οἷόν	τε δὲ γενέσθαι, βούλεσθε ὑμῖν
[8, 838]	καλῶν συνουσίας οὐκ ἄκοντες, ὡς	οἷόν	τε δὲ μάλιστα ἑκόντες. (Μέγιλλος)
[8, 835]	μὲν μάλιστα ἔργον, εἴ πως	οἷόν	τε ἦν ἐπιτάξεις αὐτὰς παρ'
[8, 838]	αὐτὸς νόμος ἄγραφος ὢν ὡς	οἷόν	τε ἱκανώτατα φυλάττει μήτε φανερῶς
[8, 838]	αὖ τινα τρόπον παντάπασιν ὡς	οἷόν	τε χαλεπωτάτην. (Μέγιλλος) πῶς δὴ
[8, 831]	οὐ χείρους φύσεσθαι, φόβου δὲ	οἷον	τελευτήσαντος, ἐν πᾶσιν τοῖς τοιούτοις
[8, 830]	γυμναστικὴν πᾶσαν συντείνων, τὰς δὲ	οἷόν	τινας μείζους τε καὶ ἐλάττους
[8, 849]	εἰς τὸν τόπον ἕκαστον, ἐν	οἷς	ἂν νομοφύλακές τε καὶ ἀγορανόμοι,
[8, 830]	οὐκ ἀθλητὰς τῶν μεγίστων ἀγώνων,	οἷς	ἀνταγωνισταὶ μυρίοι ὑπάρχουσι; καὶ πάνυ
[8, 832]	λέγοιμ' ἂν τὸ παράπαν δυστυχεῖς,	οἷς	γε ἀνάγκη διὰ βίου πεινῶσιν
[8, 848]	τὸν ἀριθμὸν πάντων τῶν ζῴων	οἷς	ἐκ τῆς γῆς δεῖ τὴν
[8, 847]	ἕκαστον οἷον πυρῶν καὶ κριθῶν,	οἷσιν	δὴ καὶ τὰ ἅπαντα ἀκολουθείτω
[8, 828]	μαντειῶν, αἵτινες θυσίαι καὶ θεοῖς	οἷστισιν	ἄμεινον καὶ λῷον θυούσῃ τῇ
[8, 833]	μακρότερον εἴκοσι ἐτῶν μηδ' ἔλαττον	ὀκτωκαίδεκα·	πρεπούσῃ δὲ στολῇ ταύτας ἐσταλμένας
[8, 836]	μυρία γέγονεν ἀνθρώποις ἰδίᾳ καὶ	ὅλαις	πόλεσιν, πῶς τις τοῦτο διευλαβοῖτ'
[8, 836]	ὀλίγα ἡ Κρήτη τε ἡμῖν	ὅλη	καὶ ἡ Λακεδαίμων βοήθειαν ἐπιεικῶς
[8, 847]	ἄλλου μηδενὸς ἐν τῇ (χώρᾳ	ὅλῃ	καὶ πόλει ἡμῖν γίγνεσθαι. τροφῆς
[8, 838]	καὶ παισὶ καὶ γυναιξὶ καὶ	ὅλῃ	τῇ πόλει κατὰ τὰ αὐτά,
[8, 840]	ἥψατο οὐδ' αὖ παιδὸς ἐν	ὅλῃ	τῇ τῆς ἀσκήσεως ἀκμῇ· καὶ
[8, 834]	τῶν μέχρι γάμου. πελταστικὴν δὲ	ὅλην	ἀντιστήσαντας δεῖ τῇ τοῦ παγκρατίου
[8, 831]	ἀτιμίας διανέμων ὀρθῶς, τὴν πόλιν	ὅλην	εἰς τὸν ἀληθινὸν ἀγῶνα διὰ
[8, 839]	εἶναι δύνασθαι διὰ βίου πόλιν	ὅλην	(ζῆν πράττουσαν τοῦτο, ἐλεγχθὲν δ'
[8, 829]	τίνας ποτὲ τρέφω τὴν πόλιν	ὅλην	παρασκευάσας; ~(ἆρ' οὐκ ἀθλητὰς τῶν
[8, 830]	καὶ παίδων καὶ χρημάτων καὶ	ὅλης	τῆς πόλεως; καὶ ταῦτα δὴ
[8, 836]	οὖν πρὸς μὲν ἄλλα οὐκ	ὀλίγα	ἡ Κρήτη τε ἡμῖν ὅλη
[8, 841]	ἀσθενεστέραν ἂν αὐτὴν δέσποιναν κτῷντο	ὀλιγάκις	χρώμενοι. τὸ δὴ λανθάνειν τούτων
[8, 832]	τοῖς πρόσθεν λόγοις, δημοκρατίαν καὶ	ὀλιγαρχίαν	καὶ τυραννίδα. τούτων γὰρ δὴ
[8, 849]	οἱ δὲ ὠνὴν ποιείσθωσαν δι'	ὅλου	τοῦ μηνὸς ἱκανήν· (τρίτῃ δὲ
[8, 840]	Ταραντῖνον Ἴκκον ἀκοῇ (διὰ τὸν	Ὀλυμπίασί	τε ἀγῶνα καὶ τούς γε
[8, 832]	τὰ περὶ δρόμον καὶ τάχος	ὅλως	ἆρ' οὐ θετέον; (Κλεινίας) θετέον.
[8, 835]	εἶδον νέους τε καὶ νέας	ὁμιλοῦντας	φιλοφρόνως ἀλλήλοις· εἰσῆλθεν δή με,
[8, 842]	ἀλλήλους διὰ τὰς τοιαύτας ἐπιθυμίας	ὁμιλοῦντες	ὀρθῶς τε καὶ οὐκ ὀρθῶς
[8, 837]	(Ἀθηναῖος) φίλον μέν που καλοῦμεν	ὅμοιον	ὁμοίῳ κατ' ἀρετὴν καὶ ἴσον
[8, 836]	θήλεος ἰόντος τὴν τῆς εἰκόνος	ὁμοιότητα	ἆρ' οὐ μέμψεται; τίς οὖν
[8, 848]	τῶν ξένων, ἀλλὰ τὴν τῆς	ὁμοιότητος	ἰσότητα ἡ νομὴ (πᾶσιν ἀποδιδότω
[8, 830]	διαμαχόμενοι, καὶ ὡς ἐγγύτατα τοῦ	ὁμοίου	ἰόντες, ἀντὶ ἱμάντων σφαίρας ἂν
[8, 837]	φίλον μέν που καλοῦμεν ὅμοιον	ὁμοίῳ	κατ' ἀρετὴν καὶ ἴσον ἴσῳ,
[8, 837]	ἡμῖν, ἡ δ' ἐκ τῶν	ὁμοίων	ἥμερός τε καὶ κοινὴ διὰ
[8, 829]	παρρησίας γυναιξί τε καὶ ἀνδράσιν	ὁμοίως	γίγνεσθαι δεῖν. χρὴ δὲ ἀναφέρειν
[8, 836]	τηρεῖν, τοῦτο ἐν τούτοις οὐχ	ὁμολογεῖ.	ζητοῦμεν γὰρ ἀεὶ δὴ τί
[8, 840]	(βεβαίως ταῖς πρώταις τῆς φιλίας	ὁμολογίαις·	δεῖν δὴ θηρίων γε αὐτοὺς
[8, 842]	μήτε οἰκείου πολίτου γείτονος, μήτε	ὁμοτέρμονος	ἐπ' ἐσχατιᾶς κεκτημένος ἄλλῳ ξένῳ
[8, 844]	τὸν ἐπάνω γεωργοῦντα ἢ καὶ	ὁμότοιχον	οἰκοῦντα τῶν ὑποκάτω βλάπτῃ τις
[8, 843]	παρὰ θεῶν. τοῦ μὲν γὰρ	ὁμόφυλος	Ζεὺς μάρτυς, τοῦ δὲ ξένιος,
[8, 839]	ἔργῳ καὶ γενόμενον παρ' ὑμῖν,	ὅμως	ἔτι τό γε γυναικῶν οὐδὲ
[8, 841]	ἥττους αὑτῶν προσαγορεύομεν, (ἓν γένος	ὄν,	περιλαβόντα τρία γένη βιάζοιτ' ἂν
[8, 836]	μέμψεται; τίς οὖν ἀνθρώπων τοῦτο	ὂν	τοιοῦτον νομοθετήσει; σχεδὸν οὐδείς, ἔχων
[8, 837]	τὸ δεόμενον τοῦ πεπλουτηκότος, ἐναντίον	ὂν	τῷ γένει· ὅταν δὲ ἑκάτερον
[8, 833]	τὸν δόλιχον, καὶ πέμπτος δὲ	ὃν	ἀφήσομεν πρῶτον ὡπλισμένον, ἑξήκοντα μὲν
[8, 837]	ἀμφοῖν τρίτος ἔρως οὗτός ἐσθ'	ὃν	νῦν διεληλύθαμεν ὡς τρίτον. ὄντων
[8, 847]	τὴν τῆς ἀρετῆς ἐπιμέλειαν, κολαζόντων	ὀνείδεσί	τε καὶ ἀτιμίαις, μέχριπερ ἂν
[8, 837]	ἀμφοῖν τρίτον ἄλλο εἶδος, ἓν	ὄνομα	περιλαβὸν πᾶσαν ἀπορίαν καὶ σκότον
[8, 828]	τοιοῦτον θεόν, ἀλλὰ τιμητέον ὡς	ὄντα	ἀεὶ τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει
[8, 837]	ταῦτα ὀρθῶς διανοηθήσεσθαι· δύο γὰρ	ὄντα	αὐτά, καὶ ἐξ ἀμφοῖν τρίτον
[8, 846]	τῶν ἐγκλημάτων. μυρία δὲ ταῦτα	ὄντα	καὶ σμικρὰ νόμιμα, καθ' ἃ
[8, 837]	δῆλον ὅτι τὸν μὲν ἀρετῆς	ὄντα	καὶ τὸν νέον ἐπιθυμοῦντα ὡς
[8, 841]	ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν, ὡς ὄντως	ὄντα	ξενικόν. οὗτος δὴ νόμος, εἴτε
[8, 840]	τῆς τῶν ἡδονῶν νίκης ἐγκρατεῖς	ὄντας	ἂν ζῆν εὐδαιμόνως, ἡττωμένους δὲ
[8, 832]	καὶ μάλ' ἐνίοτε οὐκ ἀφυεῖς	ὄντας,	δυστυχοῦντάς γε μήν. (Κλεινίας) πῶς
[8, 849]	σωφροσύνης τε καὶ ὕβρεως ἐπισκόπους	ὄντας	κολάζειν τὸν δεόμενον κολάσεως. τῶν
[8, 838]	πλείστους τῶν ἀνθρώπων, καίπερ παρανόμους	ὄντας,	ὡς εὖ τε καὶ ἀκριβῶς
[8, 829]	τίμιοι ἐν τῇ πόλει, ἔργων	ὄντες	δημιουργοὶ καλῶν, τὰ τῶν τοιούτων
[8, 830]	ἡμέραν προσμαχόμενοι; ἢ πύκται γε	ὄντες	παμπόλλας ἂν ἡμέρας ἔμπροσθεν τοῦ
[8, 840]	κρατεῖν ὧν ἄλλοι κεκρατήκασι τούτων	ὄντες	χείρονες; (Κλεινίας) εἰκὸς γοῦν. (Ἀθηναῖος)
[8, 838]	ἀνθρώπους δουλουμένων, ῥᾴδιον γνῶναί γε	ὅντινα	τρόπον χειρώσαιτο ἄν· ὅτι καθιερώσας
[8, 846]	ἐπιδεικνὺς τιμωρείσθω, μέχρι τριῶν μνῶν	ὄντος	τοῦ βλάβους· ἐὰν δ' ἔγκλημά
[8, 829]	τοῖς θεοῖς, καὶ ὅσα ἀγαθῶν	ὄντων	ἀνδρῶν ψέγοντα ἢ ἐπαινοῦντά τινας
[8, 837]	ὃν νῦν διεληλύθαμεν ὡς τρίτον.	ὄντων	δὲ τούτων τοσούτων, πότερον ἅπαντας
[8, 841]	ἀλλὰ τῶν τρόπων τῆς ψυχῆς	ὄντων	καλῶν γεγονὸς ἐν ἐπιθυμίᾳ. ταῦτα
[8, 848]	τοίνυν τοιούτῳ τῶν μερῶν, τριῶν	ὄντων,	μηδὲν πλέον ἐχέτω μήτε τοῖς
[8, 832]	διαφερόντως αἴτια, τούτων δ' οὖν	ὄντως	διαφέρει. τὸ δὲ τῆς νῦν
[8, 830]	αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς σκιαμαχεῖν	ὄντως;	ἢ τί ποτε ἄλλο τὴν
[8, 841]	ὀρθῶς ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν, ὡς	ὄντως	ὄντα ξενικόν. οὗτος δὴ νόμος,
[8, 840]	περὶ τούτων τῶν ἀθλητῶν ὡς	ὄντως	ποτὲ γενόμενα. (Ἀθηναῖος) τί οὖν;
[8, 830]	καὶ πᾶσαν μιμουμένους τὴν πολεμικήν,	ὄντως	σφαιρομαχεῖν τε καὶ βολαῖς ὡς
[8, 837]	ἢ ἐρῶν, τῇ ψυχῇ δὲ	ὄντως	τῆς ψυχῆς ἐπιτεθυμηκώς, ὕβριν ἥγηται
[8, 832]	γοῦν πάντων πολεμικώτατον ἡ σώματος	ὀξύτης	πάντως, ἡ μὲν ἀπὸ τῶν
[8, 837]	τὰ νῦν. (Ἀθηναῖος) ἔοικά γε,	ὅπερ	καὶ ἐτόπαζον, τυχεῖν τῆς σῆς,
[8, 848]	εἶναι περὶ τὰ (ἱερὰ ταῦτα,	ὅπῃ	ἂν ὁ τόπος ὑψηλότατος ᾖ,
[8, 850]	δὲ εἴκοσιν ἔτη μείνας, ἴτω	ὅπῃ	αὐτῷ φίλον, μένειν δὲ ἂν
[8, 835]	καὶ διὰ πέμπτων ἐτῶν, ~εἴθ'	ὅπῃ	καὶ (ὅπως ἔννοιαν διδόντων τῶν
[8, 839]	ὡς δυνατόν τέ ἐστιν καὶ	ὅπῃ-	φαμὲν γὰρ δὴ καθιερωθὲν τοῦτο
[8, 846]	ἑαυτοῦ διὰ παντὸς τόπου κομίζεσθαι,	ὅπῃπερ	ἂν ἢ μηδὲν μηδένα ζημιοῖ
[8, 845]	πηγὰς ἢ τἀγγεῖον τοῦ ὕδατος,	ὅπῃπερ	ἂν οἱ τῶν ἐξηγητῶν νόμοι
[8, 833]	ἀγῶσι παρακαλεῖ, ὁ δὲ εἴσεισιν	ὅπλα	ἔχων· ψιλῷ δὲ ἆθλα οὐ
[8, 833]	τούτων ἡμίσεα, τοξόταις τε καὶ	ὁπλίταις	ἁμιλλωμένοις, γυναιξὶν δέ, κόραις μὲν
[8, 833]	Ἄρεώς τι καὶ πάλιν, βαρύτερον,	ὁπλίτην	ἐπονομάζοντες, λειοτέρας ὁδοῦ διαμιλλώμενον, τὸν
[8, 833]	τὸ στάδιον ἁμιλλησόμενος σὺν τοῖς	ὅπλοις,	δεύτερος δὲ (ὁ τὸν δίαυλον,
[8, 833]	ὅσα (βαρέα, τὴν ἐν τοῖς	ὅπλοις	μάχην, ἕνα τε πρὸς ἕνα
[8, 833]	ταὐτὸν δὴ καὶ τοὺς περὶ	ὁπλομαχίαν	ἄκρους παρακαλοῦντας, χρὴ τούτους συννομοθετεῖν
[8, 847]	τοὺς ἑξῆς δώδεκα. (περὶ δὲ	ὅπλων	καὶ ὅσα περὶ τὸν πόλεμον
[8, 833]	(Ἀθηναῖος) οὐ μὴν χωρίς γε	ὅπλων	οὐδετέρα τὴν μεγίστην ἔχει χρείαν.
[8, 834]	καταβαινόντων μεθ' ὅπλων· ψιλοῖς δὲ	ὅπλων	οὔτ' ἐν τοῖς γυμνικοῖς οὔτε
[8, 830]	τά γε σμικρὰ χωρὶς τῶν	ὅπλων,	χορούς τε εἰς ταῦτα ἅμα
[8, 834]	αὐτῶν καὶ τῶν καταβαινόντων μεθ'	ὅπλων·	ψιλοῖς δὲ ὅπλων οὔτ' ἐν
[8, 848]	καὶ ἐλευθέροις, ὁπόσ' ἂν καὶ	ὁποῖα	βούληται διανέμειν. τὸ δὲ πλέον
[8, 829]	τε καὶ ψόγους ποιεῖν ἀλλήλοις,	ὁποῖός	τις ἂν ἕκαστος γίγνηται κατά
[8, 848]	νομῆς δούλοις τε καὶ ἐλευθέροις,	ὁπόσ'	ἂν καὶ ὁποῖα βούληται διανέμειν.
[8, 833]	ποιήσαντα δεῖ νικᾶν καὶ εἰς	ὁπόσα,	καθάπερ νῦν ἐν τῇ πάλῃ
[8, 846]	ὁπόσων δεῖ καλεῖσθαι, καὶ πάντα	ὁπόσα	τοιαῦτά ἐστιν, οὔτ' ἀνομοθέτητα οἷόν
[8, 829]	πεντήκοντα ἐτῶν, μηδ' αὖ τῶν	ὁπόσοι	ποίησιν μὲν καὶ μοῦσαν ἱκανῶς
[8, 830]	καὶ διεπονούμεθα, μιμούμενοι πάντα ἐκεῖνα	ὁπόσοις	ἐμέλλομεν εἰς τότε χρήσεσθαι περὶ
[8, 846]	εἴτ' ἐπὶ δυοῖν εἴτ' ἐφ'	ὁπόσων	δεῖ καλεῖσθαι, καὶ πάντα ὁπόσα
[8, 849]	ἄλλων χρημάτων πάντων καὶ σκευῶν	ὁπόσων	ἑκάστοισι χρεία, πωλεῖν εἰς τὴν
[8, 849]	ἢ ὠνητέα αὐτοῖς δεομένοις, καὶ	ὁπόσων	σκευῶν ἢ χρημάτων γεωργοῖς μὲν
[8, 844]	λαμβάνῃ, ὅπως ἂν ἐθέλῃ καὶ	ὁπόταν	βούληται καρπούσθω, ἐὰν δ' ἐξ
[8, 849]	(καθ' ὅσον ἂν βούληται καὶ	ὁπόταν	βούληται. τῶν δὲ ἄλλων χρημάτων
[8, 842]	(Κλεινίας) ἔσται ταῦτα, ὦ Μέγιλλε,	ὁπόταν	γε δή μοι δόξῃ τις
[8, 848]	ὁ τόπος ἕκαστος δεῖται, καὶ	ὅπου	κατοικοῦντες ἀλυπότατοί τε καὶ ὠφελιμώτατοι
[8, 845]	μέτοικος δὲ ὠνούμενος τὴν γενναίαν	ὀπώραν	ὀπωριζέτω, ἐὰν βούληται, ἐὰν δὲ
[8, 845]	νουθετήσαντα καὶ διδάξαντα τῆς ἄλλης	ὀπώρας	ἅπτεσθαι τῆς εἰς ἀπόθεσιν ἀσταφίδος
[8, 844]	νόμος ταχθείς· ὃς ἂν ἀγροίκου	ὀπώρας	γεύσηται, βοτρύων εἴτε (καὶ σύκων,
[8, 844]	μὴ ἐθελήσας τοῖς ἄρχουσιν πείθεσθαι.	ὀπώρας	δὲ δὴ χρὴ κοινωνίαν ποιεῖσθαι
[8, 845]	πληγῶν μηδεμίαν. ξένῳ δὲ καθάπερ	ὀπώρας	ἐξέστω καὶ τῶν τοιούτων μέτοχον
[8, 845]	βούληται, ἐὰν δὲ ξένος ἐπιδημήσας	ὀπώρας	ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος τὰς ὁδούς,
[8, 844]	κατὰ φύσιν. ἔστω δὴ περὶ	ὀπώρας	ὅδε νόμος ταχθείς· ὃς ἂν
[8, 837]	ἐρῶν, καὶ τῆς ὥρας καθάπερ	ὀπώρας	πεινῶν, ἐμπλησθῆναι παρακελεύεται ἑαυτῷ, τιμὴν
[8, 844]	ἢ τὰ γενναῖα σῦκα ἐπονομαζόμενα	ὀπωρίζειν	βούληται, ἐὰν μὲν ἐκ τῶν
[8, 845]	δὲ ὠνούμενος τὴν γενναίαν ὀπώραν	ὀπωριζέτω,	ἐὰν βούληται, ἐὰν δὲ ξένος
[8, 830]	ἀντὶ ἱμάντων σφαίρας ἂν περιεδούμεθα,	ὅπως	αἱ πληγαί τε καὶ αἱ
[8, 829]	παιδιὰς μηχανᾶσθαι καλὰς ἅμα θυσίαις,	ὅπως	ἂν γίγνωνται μάχαι τινὲς ἑορταστικαί,
[8, 844]	μὲν ἐκ τῶν οἰκείων λαμβάνῃ,	ὅπως	ἂν ἐθέλῃ καὶ ὁπόταν βούληται
[8, 828]	ἑξήκοντα καὶ τριακοσίων μηδὲν ἀπολείπουσαι,	ὅπως	ἂν μία γέ τις ἀρχὴ
[8, 838]	νόμον. (Μέγιλλος) πάνυ μὲν οὖν·	ὅπως	δὲ αὖ τὸ τοιοῦτον ἐθέλοντας
[8, 835]	πέμπτων ἐτῶν, ~εἴθ' ὅπῃ καὶ	(ὅπως	ἔννοιαν διδόντων τῶν θεῶν τάξεως
[8, 830]	τῶν ἀληθῶν, χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν,	ὅπως	μὴ παντάπασιν ἄφοβος ἡ πρὸς
[8, 847]	ὅσα περὶ τὸν πόλεμον ἅπαντα	ὄργανα,	ἐάν τινος ἢ τέχνης εἰσαγωγίμου
[8, 842]	τοιαῦτα φυλακτηρίοις τε καὶ ἐπιστάταις	ὀργάνων	(νομοθετήσει, τὰ μέγιστα ἤδη νενομοθετηκὼς
[8, 838]	παρὰ τὸν νόμον. (Ἀθηναῖος) οὐκοῦν	ὀρθὸν	τὸ νυνδὴ ῥηθέν, ὅτι νομοθέτῃ,
[8, 832]	στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι λέγοιντ' ἂν	ὀρθότατα·	ἑκόντων γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία, ἀλλ'
[8, 837]	διεξέλθωμεν πάντως τοὺς νόμους. (Μέγιλλος)	ὀρθότατα	λέγεις. ~(Ἀθηναῖος) τέχνην δή τιν'
[8, 838]	ἐπιτιθέντας δίκην τῆς ἁμαρτίας; (Μέγιλλος)	ὀρθότατα	λέγεις τό γε τοσοῦτον, ὅτι
[8, 848]	(πωλεῖν. πῶς οὖν δὴ ταῦτα	ὀρθότατα	νέμοιτ' ἄν; πρῶτον μὲν δῆλον
[8, 847]	τῆς τοῦ Κρητικοῦ νόμου ἔοικεν	ὀρθότης	ἄν τις γιγνομένη κατὰ τρόπον
[8, 841]	ἡμῖν ἐν νόμῳ γενόμενον κέοιτο,	ὀρθότητα	ἔχον δευτέραν, καὶ τοὺς τὰς
[8, 842]	πρόσθεν προϊέναι τῶν νόμων. (Μέγιλλος)	ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος) ἀλλὰ μὴν νῦν γε
[8, 831]	πᾶσαν πάντως παρασχεῖν πλησμονήν. (Κλεινίας)	ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος) αὕτη μὲν τοίνυν, ἣν
[8, 833]	τὰ νικητήρια δώσομεν ἑκάστων. (Κλεινίας)	ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος) τριττὰ δὴ ταῦτα ἀθλήματα
[8, 837]	γίγνηται σφοδρόν, ἔρωτα ἐπονομάζομεν. (Κλεινίας)	ὀρθῶς.	(Ἀθηναῖος) φιλία τοίνυν ἡ μὲν
[8, 841]	ἐν τῇ πόλει ἐπαίνων νομοθετοῦντες	ὀρθῶς	ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν, ὡς ὄντως
[8, 834]	γυμνικοῖς οὔτε ἐνταῦθα (τιθέντες ἀγωνίας	ὀρθῶς	ἂν νομοθετοῖμεν. τοξότης δὲ ἀφ'
[8, 839]	παγχάλεπα μεῖναι κατὰ νόμον. (Μέγιλλος)	ὀρθῶς	γε σὺ λέγων. (Ἀθηναῖος) ὡς
[8, 837]	ἀναγκαῖον, εἰ μέλλει τις ταῦτα	ὀρθῶς	διανοηθήσεσθαι· δύο γὰρ ὄντα αὐτά,
[8, 836]	Λαΐ ου νόμον, λέγων ὡς	ὀρθῶς	εἶχεν τὸ τῶν ἀρρένων καὶ
[8, 830]	πάνυ γε, φαίη τις ἂν	ὀρθῶς	λέγων. τί δῆτα; εἰ πύκτας
[8, 842]	ὁμιλοῦντες ὀρθῶς τε καὶ οὐκ	ὀρθῶς	πράττομεν. (Μέγιλλος) καὶ τοίνυν, ὦ
[8, 842]	διὰ τὰς τοιαύτας ἐπιθυμίας ὁμιλοῦντες	ὀρθῶς	τε καὶ οὐκ ὀρθῶς πράττομεν.
[8, 831]	τοῖς δὲ καὶ ἀτιμίας διανέμων	ὀρθῶς,	τὴν πόλιν ὅλην εἰς τὸν
[8, 832]	ἅμα καὶ παιδιὰν πολεμικήν, ἀποτελεσθεῖσαν	ὀρθῶς	τῷ λόγῳ. (Κλεινίας) καλῶς. (Ἀθηναῖος)
[8, 843]	(μηδεὶς γὰρ ἑκὼν κινείτω γῆς	ὅρια	γειτόνων· ὃς δ' ἂν κινήσῃ,
[8, 842]	ὅδε εἰρήσθω· μὴ κινείτω γῆς	ὅρια	μηδεὶς μήτε οἰκείου πολίτου γείτονος,
[8, 843]	ὅρον μᾶλλον ἢ σμικρὸν λίθον	ὁρίζοντα	φιλίαν τε καὶ ἔχθραν ἔνορκον
[8, 842]	ἔστωσαν λεγόμενοι τοὔνομα γεωργικοί. Διὸς	ὁρίου	μὲν πρῶτος νόμος ὅδε εἰρήσθω·
[8, 840]	χείρους ἡμῖν εἶναι τοὺς πολίτας	ὀρνίθων	καὶ ἄλλων θηρίων πολλῶν, οἳ
[8, 843]	κινεῖν τὸν μέγιστον ἄλλον πλὴν	ὅρον	μᾶλλον ἢ σμικρὸν λίθον ὁρίζοντα
[8, 849]	μετ' ἀστυνόμων τεκμηράμενοι ἕδρας πρεπούσας,	ὅρους	θῶνται τῶν ὠνίων, ἐν τούτοις
[8, 843]	τὰ τοῦ γείτονος ὑπερβαίνων τοὺς	ὅρους,	τὸ μὲν βλάβος ἀποτινέτω, τῆς
[8, 844]	καὶ ἐλλείπει τῶν ἀναγκαίων πωμάτων,	ὀρυττέτω	μὲν ἐν τῷ αὑτοῦ χωρίῳ
[8, 829]	ᾖ τῶν Θαμύρου (τε καὶ	Ὀρφείων	ὕμνων, ἀλλ' ὅσα τε ἱερὰ
[8, 835]	καθ' ἁρμονίας ῥυθμοῖς (κραθείσας καὶ	ὀρχήσεσι,	πολλάκις εἴρηται τῷ πρώτῳ νομοθέτῃ,
[8, 833]	καὶ Ἀρτέμιδος ἱερὸν τὴν δι'	ὀρῶν	τε καὶ παντοίας χώρας ἁμιλλώμενον·
[8, 837]	τὴν τοῦ σώματος ἐπιθυμίαν ἔχων,	ὁρῶν	δὲ μᾶλλον ἢ ἐρῶν, τῇ
[8, 843]	τις βοσκήματα ἐπινέμῃ, τὰς βλάβας	ὁρῶντες	κρινόντων καὶ τιμώντων. καὶ ἐὰν
[8, 840]	λεγομένην ἄτακτον Ἀφροδίτην ἐν αὐτοῖς	ὁρῶντές	τε καὶ ἀκούοντες μέγιστον δυναμένην,
[8, 844]	περὶ ὀπώρας ὅδε νόμος ταχθείς·	ὃς	ἂν ἀγροίκου ὀπώρας γεύσηται, βοτρύων
[8, 848]	καὶ Διὸς Ἀθηνᾶς τε, καὶ	ὃς	ἂν ἀρχηγὸς ᾖ τῶν ἄλλων
[8, 843]	τὸ δ' ἐπωφελεῖν οὐδαμῇ ἅπαντος.	ὃς	δ' ἂν ἐπεργάζηται τὰ τοῦ
[8, 843]	ἑκὼν κινείτω γῆς ὅρια γειτόνων·	ὃς	δ' ἂν κινήσῃ, μηνυέτω μὲν
[8, 844]	ἄλλων, δύο μέρη τῆς μνᾶς.	ὃς	δ' ἂν τὴν γενναίαν νῦν
[8, 850]	πλέονος ἢ κατὰ τὸν νόμον,	ὃς	εἴρηκεν πόσου προσγενομένου καὶ ἀπογενομένου
[8, 835]	ἀνθρώπου τολμηροῦ κινδυνεύει δεῖσθαί τινος,	ὃς	παρρησίαν διαφερόντως τιμῶν ἐρεῖ τὰ
[8, 829]	ποιήματα ἐδόθη τοῖς θεοῖς, καὶ	ὅσα	ἀγαθῶν ὄντων ἀνδρῶν ψέγοντα ἢ
[8, 847]	ξενικὰ θυμιάματα, καὶ πορφύραν καὶ	ὅσα	βαπτὰ χρώματα, μὴ φερούσης τῆς
[8, 833]	καὶ τῶν τοιούτων, τὰ νῦν	ὅσα	(βαρέα, τὴν ἐν τοῖς ὅπλοις
[8, 836]	πρὸς μὲν τὰς ἄλλας ἐπιθυμίας,	ὅσα	γε ἀνθρώπινα, μέτρον ἔχει τὰ
[8, 832]	ἐπιτηδευτέον καὶ θετέον ἆθλα νικητήρια,	ὅσα	δὲ μή, χαίρειν ἐατέον; ἃ
[8, 848]	~τὰ ἄλλα ὡραῖα (νεμόμενα, καὶ	ὅσα	ζῷα σύμπαντα πράσιμα ἐν ἑκάστοις
[8, 834]	ὅσα τε (ἐν ἀγῶσιν καὶ	ὅσα	καθ' ἡμέραν διδασκάλων ἐκπονούμεθα, πάντως
[8, 832]	τῶν ἀγώνων τῶν γυμνικῶν, ὡς	ὅσα	μὲν αὐτῶν πρὸς πόλεμόν ἐστιν
[8, 849]	μῆνα ὠνεῖσθαι σῖτον μὲν καὶ	ὅσα	περὶ σῖτον ἀγορᾷ τῇ πρώτῃ·
[8, 847]	δώδεκα. (περὶ δὲ ὅπλων καὶ	ὅσα	περὶ τὸν πόλεμον ἅπαντα ὄργανα,
[8, 849]	εἰκάδι τῶν ζῴων ἔστω πρᾶσις,	ὅσα	πρατέα ἑκάστοις ἢ ὠνητέα αὐτοῖς
[8, 842]	ἀφροδισίων (καὶ ἁπάντων τῶν ἐρωτικῶν,	ὅσα	πρὸς ἀλλήλους διὰ τὰς τοιαύτας
[8, 847]	μήτ' εἰσαγομένων· λιβανωτὸν δὲ καὶ	ὅσα	(πρὸς θεοὺς τὰ τοιαῦτα ἐστὶν
[8, 834]	νῦν ἤδη καὶ μάθησις γυμναστικῆς,	ὅσα	τε (ἐν ἀγῶσιν καὶ ὅσα
[8, 829]	(τε καὶ Ὀρφείων ὕμνων, ἀλλ'	ὅσα	τε ἱερὰ κριθέντα ποιήματα ἐδόθη
[8, 846]	γίγνεσθαι, καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων	ὅσα	τις ἂν ἑκὼν ἄκοντα βλάπτῃ
[8, 834]	καὶ τῶν τούτοις ἑπομένων, καὶ	ὅσαι	ἐν ἑορταῖς ἅμιλλαι χορῶν ἀναγκαῖαι
[8, 828]	ὅσαις χωρὶς ἀνδρῶν προσήκει καὶ	ὅσαις	μή, διανέμοντας. ἔτι δὲ καὶ
[8, 828]	ὥραις ἑκάσταις, γυναικείας τε ἑορτάς,	ὅσαις	χωρὶς ἀνδρῶν προσήκει καὶ ὅσαις
[8, 849]	οἰκέταις. πᾶσαν δὲ ὕλην καύσιμον	ὁσημέραι	ξένος ὁ βουληθεὶς ὠνείσθω μὲν
[8, 838]	τὸ ταῦτα εἶναι φάναι μηδαμῶς	ὅσια,	θεομισῆ δὲ (καὶ αἰσχρῶν αἴσχιστα.
[8, 840]	φόβος ὁ τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς	ὅσιον	αὐτὸ εἶναι δύναμιν ἡμῖν οὐκ
[8, 831]	πλούσιος ἔσεσθαι, καὶ πρᾶξιν πράττειν	ὅσιόν	τε καὶ ἀνόσιον καὶ πάντως
[8, 840]	θήλεια ἄρρενι, τὸν λοιπὸν χρόνον	ὁσίως	καὶ δικαίως ζῶσιν, ἐμμένοντες (βεβαίως
[8, 829]	καὶ ἐπιφανὲς μηδὲν δράσαντες πώποτε·	ὅσοι	δὲ ἀγαθοί τε αὐτοὶ καὶ
[8, 842]	ἐπὶ τοὺς τὴν τροφὴν καὶ	ὅσοι	περὶ αὐτὴν ταύτην συνδιαπονοῦσιν ἀναγκαῖον
[8, 849]	τοῖς ξένοις ἐξάγειν τοὺς ἐπιτρόπους,	ὅσοι	τοῖς ἀστοῖς ξένοι ἢ καὶ
[8, 848]	συνοικοῦντες τροφῆς ἀναγκαίου δεόμενοι, καὶ	ὅσοι	χρείᾳ τινὶ πόλεως ἤ τινος
[8, 849]	δὲ αὐτὸς τοῖς ξένοις, (καθ'	ὅσον	ἂν βούληται καὶ ὁπόταν βούληται.
[8, 828]	καὶ τὸ τῶν χθονίων καὶ	ὅσους	αὖ θεοὺς οὐρανίους ἐπονομαστέον καὶ
[8, 850]	τὸ δὲ ὠνηθὲν ἢ πραθὲν	ὅσῳ	πλέον ἂν ᾖ καὶ πλέονος
[8, 848]	πάντων τοὺς τῶν ἀγρονόμων ἄρχοντας,	ὅσων	τε καὶ ὧντινων ὁ τόπος
[8, 838]	ἑκόντες. (Μέγιλλος) πότε λέγεις; (Ἀθηναῖος)	ὅταν	ἀδελφὸς ἢ ἀδελφή τῳ γένωνται
[8, 840]	ἀκήρατοι γάμων τε ἁγνοὶ ζῶσιν,	ὅταν	δ' εἰς τοῦτο ἡλικίας ἔλθωσι,
[8, 850]	τινος ὠνῆς ἢ καὶ πράσεως·	ὅταν	δ' ἐξήκωσιν οἱ χρόνοι, τὴν
[8, 837]	πεπλουτηκότος, ἐναντίον ὂν τῷ γένει·	ὅταν	δὲ ἑκάτερον γίγνηται σφοδρόν, ἔρωτα
[8, 838]	τε σπουδῇ τραγικῇ λεγομένῃ πολλάκις,	ὅταν	ἢ Θυέστας ἤ τινας Οἰδίποδας
[8, 838]	φήμης (θαυμαστήν τινα δύναμιν εἴληχεν,	ὅταν	μηδεὶς μηδαμῶς ἄλλως ἀναπνεῖν ἐπιχειρήσῃ
[8, 829]	ἅμα καὶ γυναῖκας καὶ παῖδας,	ὅταν	ὡς πανδημίαν ἐξάγειν δόξῃ τοῖς
[8, 843]	τοῦ ὄφλοντος, τιμάτω τὸ δικαστήριον	ὅτι	ἂν δέῃ πάσχειν ἢ ἀποτίνειν
[8, 838]	γε ὅντινα τρόπον χειρώσαιτο ἄν·	ὅτι	καθιερώσας ταύτην τὴν φήμην παρὰ
[8, 829]	τινὲς ἑορταστικαί, (μιμούμεναι τὰς πολεμικὰς	ὅτι	μάλιστα ἐναργῶς μάχας. νικητήρια δὲ
[8, 848]	ὑψηλότατος ᾖ, τοῖς φρουροῖς ὑποδοχὴν	ὅτι	μάλιστα εὐερκῆ· τὴν δὲ ἄλλην
[8, 841]	(Κλεινίας) τίνα λέγεις; (Ἀθηναῖος) ἀγύμναστον	ὅτι	μάλιστα ποιεῖν τὴν τῶν ἡδονῶν
[8, 831]	τοῦ καθ' ἡμέραν κέρδους· καὶ	ὅτι	μὲν πρὸς τοῦτο φέρει μάθημα
[8, 844]	τῷ νόμῳ, τῷ μὴ κινεῖν	ὅτι	μὴ κατέθετο, ~(ἐκείνως ἀεὶ ζημιούσθω·
[8, 834]	περὶ ταύτας αὖ τὰς μάχας,	~ὅτι	μὴ (παθὼν ἢ δράσας, καὶ
[8, 837]	συνῳδίας· τὸν δὲ νόμον ὑμῶν,	ὅτι	νοεῖ περὶ τὰ τοιαῦτα, οὐδέν
[8, 838]	οὐκοῦν ὀρθὸν τὸ νυνδὴ ῥηθέν,	ὅτι	νομοθέτῃ, βουλομένῳ τινὰ ἐπιθυμίαν δουλώσασθαι
[8, 840]	σφριγῶντες. (Κλεινίας) ἀληθῆ ταῦτα λέγεις	ὅτι	σφόδρα ὑπὸ τῶν παλαιῶν ἐστιν
[8, 838]	ἦν τὸ παρ' ἐμοῦ λεχθέν,	ὅτι	τέχνην ἐγὼ πρὸς τοῦτον τὸν
[8, 848]	νέμοιτ' ἄν; πρῶτον μὲν δῆλον	ὅτι	τῇ μὲν ἴσα, τῇ δ'
[8, 838]	ὀρθότατα λέγεις τό γε τοσοῦτον,	ὅτι	τὸ τῆς φήμης (θαυμαστήν τινα
[8, 841]	τιθέμενος αὐτοὺς ἐκφύγῃ; (Ἀθηναῖος) δῆλον	ὅτι	τὸν ἐχόμενον τούτου δεύτερον, ὦ
[8, 837]	γίγνεσθαι ἐν ἡμῖν, ἢ δῆλον	ὅτι	τὸν μὲν ἀρετῆς ὄντα καὶ
[8, 841]	τὴν οἰκίαν, ὠνηταῖς εἴτε (ἄλλῳ	ὁτῳοῦν	τρόπῳ κτηταῖς, μὴ λανθάνων ἄνδρας
[8, 836]	θήσει τὸν πρὸ τοῦ Λαΐ	ου	νόμον, λέγων ὡς ὀρθῶς εἶχεν
[8, 842]	μὲν οὖν νομοθέτῃ τοῦτο ῥᾷον·	(οὐ	γὰρ μόνον ἡμίσεις αὖ γίγνονται
[8, 835]	νῦν, ὦ ξένε, λόγον λέγομεν;	οὐ	γάρ πω μανθάνομεν. (Ἀθηναῖος) εἰκότως
[8, 840]	αὐτῶν τούτων πορεύεσθαι λέγον ὡς	οὐ	δεῖ χείρους ἡμῖν εἶναι τοὺς
[8, 836]	ταῖς ἡδοναῖς ὑπείκοντος καὶ (καρτερεῖν	οὐ	δυναμένου ψέξει πᾶς τὴν μαλακίαν,
[8, 828]	κατὰ τὸν νόμον ἀποδιδόντας, καὶ	οὐ	δυσχεραντέον πολεμικοῖς ἀνθρώποις τὸν τοιοῦτον
[8, 835]	γίγνεσθαι; καὶ τῶν μὲν πολλῶν	οὐ	θαυμαστὸν ἐπιθυμιῶν εἰ κρατοῖ τὰ
[8, 832]	δρόμον καὶ τάχος ὅλως ἆρ'	οὐ	θετέον; (Κλεινίας) θετέον. (Ἀθηναῖος) ἔστι
[8, 833]	ὅπλα ἔχων· ψιλῷ δὲ ἆθλα	οὐ	θήσομεν ἀγωνιστῇ. πρῶτος δὲ εἴσεισιν
[8, 832]	δὴ δευτέραν λέγε. (Ἀθηναῖος) μῶν	οὐ	λέγειν ἀλλὰ διατρίβειν δοκῶ δι'
[8, 832]	(Ἀθηναῖος) πῶς μὲν οὖν αὐτοὺς	οὐ	λέγοιμ' ἂν τὸ παράπαν δυστυχεῖς,
[8, 836]	τὴν τῆς εἰκόνος ὁμοιότητα ἆρ'	οὐ	μέμψεται; τίς οὖν ἀνθρώπων τοῦτο
[8, 833]	δεομένη. (Κλεινίας) τί μήν; (Ἀθηναῖος)	οὐ	μὴν χωρίς γε ὅπλων οὐδετέρα
[8, 829]	ἀδικεῖσθαι. τούτοιν δὲ τὸ μὲν	οὐ	πάνυ χαλεπόν, τοῦ δὲ μὴ
[8, 832]	(Κλεινίας) λέγε μόνον. (Ἀθηναῖος) τὰς	οὐ	πολιτείας ἔγωγε αἰτίας εἶναί φημι
[8, 837]	καὶ ἀγρία καὶ τὸ κοινὸν	οὐ	πολλάκις ἔχουσα ἐν ἡμῖν, ἡ
[8, 837]	τούτων γενομένη πρῶτον μὲν καταμαθεῖν	οὐ	ῥᾳδία, τί ποτε βούλοιτ' ἂν
[8, 836]	τοιούτου κινδύνου διαφυγὴν εὑρήσει; πάντως	οὐ	ῥᾴδιον, ὦ Κλεινία. καὶ γὰρ
[8, 836]	καὶ ἡ Λακεδαίμων βοήθειαν ἐπιεικῶς	οὐ	σμικρὰν συμβάλλονται τιθεῖσι νόμους ἀλλοίους
[8, 836]	ὑπερβαλλόντως ἀγαθὸν πρὸς τὸ σωφρονεῖν	οὐ	σμικρόν, καὶ πᾶσα ἡ παιδεία
[8, 831]	τῶν τε ἀμεινόνων καὶ χειρόνων,	οὐ	(σμικρῷ πόλει μεῖζον κακὸν ἐκείνου;
[8, 828]	καὶ τὸ τῶν τούτοις ἑπομένων	οὐ	συμμεικτέον ἀλλὰ χωριστέον, ἐν τῷ
[8, 841]	δὲ μὴ λανθάνειν αἰσχρόν, ἀλλ'	οὐ	τὸ μὴ πάντως δρᾶν. οὕτω
[8, 838]	αἴσχιστα. τὸ δ' αἴτιον ἆρ'	οὐ	τοῦτ' ἐστί, τὸ μηδένα ἄλλως
[8, 832]	(Κλεινίας) καλῶς. (Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν	οὐ	τούτοις ἐφεξῆς ἐστιν μνησθῆναί ποτε
[8, 831]	τελευτησάντων μὴ πολλῶν, ἑτέρους πάλιν	οὐ	χείρους φύσεσθαι, φόβου δὲ οἷον
[8, 839]	εἰπεῖν τινος; (Κλεινίας) πῶς γὰρ	οὔ;	(Ἀθηναῖος) πότερον οὖν τις ἀφροδισίων
[8, 848]	τὴν γῆν. (Κλεινίας) πῶς γὰρ	οὔ;	(Ἀθηναῖος) τῷ μὲν τοίνυν τοιούτῳ
[8, 839]	πέτρας τε καὶ λίθους σπείροντας,	~(οὗ	μήποτε φύσιν τὴν αὑτοῦ ῥιζωθὲν
[8, 834]	ἀφ' ἵππων Κρὴς οὐκ ἄχρηστος,	οὐδ'	ἀκοντιστής, ὥστε ἔστω καὶ τούτων
[8, 839]	εἰς τοῦτο προβέβηκε νῦν, ὥστ'	οὐδ'	ἂν τότε γενέσθαι δοκεῖ, καθάπερ
[8, 835]	τρόπον χρὴ τάξεως ἐννόμου λαγχάνειν,	οὐδ'	αὖ μετατιθέμενα ἔνθα ἢ ἔνθα
[8, 840]	οὔτε τινὸς πώποτε γυναικὸς ἥψατο	οὐδ'	αὖ παιδὸς ἐν ὅλῃ τῇ
[8, 846]	οὐδεμία φύσις ἱκανὴ τῶν ἀνθρωπίνων,	(οὐδ'	αὖ τὴν μὲν αὐτὸς ἱκανὸς
[8, 838]	ἄλλως ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι τούτων· ἀλλ'	οὐδ'	ἐπιθυμία ταύτης τῆς συνουσίας τὸ
[8, 843]	ἀνθρώπου παντός, τὸ δ' ἐπωφελεῖν	οὐδαμῇ	ἅπαντος. ὃς δ' ἂν ἐπεργάζηται
[8, 831]	τοιαύτη χορεία καὶ ἀγωνία σχεδὸν	οὐδαμῇ	οὐδαμῶς ἐστιν, εἰ μὴ πάνυ
[8, 831]	χορεία καὶ ἀγωνία σχεδὸν οὐδαμῇ	οὐδαμῶς	ἐστιν, εἰ μὴ πάνυ τι
[8, 836]	λόγῳ, καὶ ταῖς ὑμετέραις πόλεσιν	οὐδαμῶς	συμφωνοῖ. πρὸς δὲ τούτοις, ὃ
[8, 831]	νόμους; (Κλεινίας) τάχ' ἄν. (Ἀθηναῖος)	οὐδαμῶς,	ὦ μακάριε Κλεινία· δύο δὲ
[8, 839]	ὅμως ἔτι τό γε γυναικῶν	οὐδὲ	ἐν ταῖς ὑμετέραις πόλεσιν δοκεῖ
[8, 842]	χαλεπὸν εἶναι, ἐν Κρήτῃ δὲ	οὐδεὶς	ἄλλως ἂν ὑπολάβοι δεῖν γίγνεσθαι-
[8, 836]	ἰδέας γένος; ἢ ταῦτα μὲν	οὐδεὶς	ἂν πεισθείη ποτέ, μᾶλλον δὲ
[8, 836]	τοῦτο ὂν τοιοῦτον νομοθετήσει; σχεδὸν	οὐδείς,	ἔχων γε ἐν τῷ νῷ
[8, 832]	ἂν ὀρθότατα· ἑκόντων γὰρ ἑκοῦσα	οὐδεμία,	ἀλλ' ἀκόντων ἑκοῦσα ἄρχει σὺν
[8, 832]	τούτων γὰρ δὴ πολιτεία μὲν	οὐδεμία,	στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι λέγοιντ' ἂν
[8, 846]	δύο τέχνας ἀκριβῶς διαπονεῖσθαι σχεδὸν	οὐδεμία	φύσις ἱκανὴ τῶν ἀνθρωπίνων, (οὐδ'
[8, 837]	πεινῶν, ἐμπλησθῆναι παρακελεύεται ἑαυτῷ, τιμὴν	οὐδεμίαν	ἀπονέμων τῷ τῆς ψυχῆς ἤθει
[8, 830]	γεγονέναι; (Κλεινίας) σχεδόν, ὦ ξένε,	οὐδὲν	ἄλλο γε πλὴν τοῦτο αὐτὸ
[8, 842]	δοκεῖ, μέγα τε ἀγαθὸν εὑρεθὲν	οὐδὲν	ἀπεργάσεσθαι· καὶ γὰρ νῦν ἐμμελῶς
[8, 837]	ὅτι νοεῖ περὶ τὰ τοιαῦτα,	οὐδέν	με ἐξετάζειν δεῖ, δέχεσθαι δὲ
[8, 843]	διευλαβούμενον· τὸ μὲν γὰρ βλάπτειν	οὐδὲν	χαλεπὸν ἀλλ' ἀνθρώπου παντός, τὸ
[8, 835]	καὶ οὐκ ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον	οὐδένα,	λόγῳ ἑπόμενος μόνῳ μόνος. (Κλεινίας)
[8, 834]	οὔτε τις φιλοτιμία πρὸς ταῦτα	οὐδενὶ	γίγνοιτ' ἂν λόγον ἔχουσα, ὥστε
[8, 830]	ἀγῶνα, ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ	οὐδενὶ	καθ' ἡμέραν προσμαχόμενοι; ἢ πύκται
[8, 833]	οὐ μὴν χωρίς γε ὅπλων	οὐδετέρα	τὴν μεγίστην ἔχει χρείαν. (Κλεινίας)
[8, 830]	τὴν πόλιν ὅλην παρασκευάσας; ~(ἆρ'	οὐκ	ἀθλητὰς τῶν μεγίστων ἀγώνων, οἷς
[8, 838]	εἴργονται τῆς τῶν καλῶν συνουσίας	οὐκ	ἄκοντες, ὡς οἷόν τε δὲ
[8, 831]	κρεμαμένη πᾶσα ψυχὴ πολίτου παντὸς	οὐκ	ἄν ποτε δύναιτο τῶν ἄλλων
[8, 828]	ἔσθ' ἡμῖν ἡ πόλις οἵαν	οὐκ	ἄν τις ἑτέραν εὕροι τῶν
[8, 830]	δείσαντες τὸν τῶν ἀνοήτων γέλωτα	οὐκ	ἂν ἐτολμῶμεν κρεμαννύντες εἴδωλον ἄψυχον
[8, 834]	τούτων νόμοις μὲν καὶ ἐπιτάξεσιν	οὐκ	ἄξια βιάζεσθαι τῆς κοινωνίας· ἐὰν
[8, 846]	οἷόν τ' εἶναι γέροντός τε	οὐκ	ἄξια νομοθέτου, νομοθετούντων δ' αὐτὰ
[8, 844]	παλαιοὶ καὶ καλοὶ νόμοι κείμενοι	οὐκ	ἄξιοι παροχετεύειν λόγοις, ἀλλ' ὁ
[8, 840]	ὅσιον αὐτὸ εἶναι δύναμιν ἡμῖν	οὐκ	ἄρα ἕξει κρατεῖν ὧν ἄλλοι
[8, 830]	γυμνάσια μὴ φαίνηταί τισιν γελοῖα,	οὐκ	ἄρα νομοθετήσει, στρατεύεσθαι προστάττων μάλιστα
[8, 832]	τυραννικοὺς ποιοῦσα, καὶ μάλ' ἐνίοτε	οὐκ	ἀφυεῖς ὄντας, δυστυχοῦντάς γε μήν.
[8, 834]	τοξότης δὲ ἀφ' ἵππων Κρὴς	οὐκ	ἄχρηστος, οὐδ' ἀκοντιστής, ὥστε ἔστω
[8, 846]	πόλεως κόσμον σῴζων καὶ κτώμενος,	οὐκ	ἐν παρέργῳ δεόμενον ἐπιτηδεύειν· δύο
[8, 829]	τούτων δὲ ταύτῃ σχεδὸν ἐχόντων,	(οὐκ	ἐν πολέμῳ τὸν πόλεμον ἑκάστοις
[8, 834]	ἔχουσα, ὥστε τούτου μὲν ἀγωνιστάς,	οὐκ	ἐπιχώριον, ἔσται τιθέντας νοῦν μήτε
[8, 829]	ἀδικεῖσθαι κτήσασθαι δύναμιν παγχάλεπον, καὶ	οὐκ	ἔστιν αὐτὸ τελέως σχεῖν ἄλλως
[8, 828]	γὰρ ψυχῇ καὶ σώματι διαλύσεως	οὐκ	ἔστιν ᾗ κρεῖττον, ὡς ἐγὼ
[8, 839]	λέγων. (Ἀθηναῖος) ὡς δ' οὖν	οὐκ	ἔστιν ὑπὲρ ἄνθρωπον, οἷόν τε
[8, 830]	ἐν ἐρημίᾳ συγγυμναστῶν ἆρά γε	οὐκ	ἐτολμήσαμεν ἂν αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς
[8, 835]	λέγων ταῖς μεγίσταισιν ἐπιθυμίαις καὶ	οὐκ	ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα, λόγῳ
[8, 848]	τῇ μὲν ἴσα, τῇ δ'	οὐκ	ἴσα νέμομεν. (Κλεινίας) πῶς λέγεις;
[8, 840]	μὴ ἰδιωτικῶς. ~(Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν	οὐκ	ἴσμεν τὸν Ταραντῖνον Ἴκκον ἀκοῇ
[8, 836]	γὰρ οὖν πρὸς μὲν ἄλλα	οὐκ	ὀλίγα ἡ Κρήτη τε ἡμῖν
[8, 842]	ἐπιθυμίας ὁμιλοῦντες ὀρθῶς τε καὶ	οὐκ	ὀρθῶς πράττομεν. (Μέγιλλος) καὶ τοίνυν,
[8, 832]	διατρίβειν δοκῶ δι' ἀπορίαν; (Κλεινίας)	οὔκ,	ἀλλὰ οἷον μισῶν δοκεῖς ἡμῖν
[8, 850]	καὶ ἂν μή, ~στεργέτω ὡς	οὐκέτι	δίκης οὔσης τῶν τοιούτων (περὶ
[8, 838]	ποτὲ παρὰ τὸν νόμον. (Ἀθηναῖος)	οὐκοῦν	ὀρθὸν τὸ νυνδὴ ῥηθέν, ὅτι
[8, 838]	πολλούς. (Μέγιλλος) ἀληθῆ λέγεις. (Ἀθηναῖος)	οὐκοῦν	σμικρὸν ῥῆμα κατασβέννυσι πάσας τὰς
[8, 836]	ὁμοιότητα ἆρ' οὐ μέμψεται; τίς	οὖν	ἀνθρώπων τοῦτο ὂν τοιοῦτον νομοθετήσει;
[8, 832]	πῶς λέγεις; (Ἀθηναῖος) πῶς μὲν	οὖν	αὐτοὺς οὐ λέγοιμ' ἂν τὸ
[8, 831]	ἐπιτηδεύειν πόλιν ἅπασαν. (Ἀθηναῖος) ἆρ'	οὖν	γιγνώσκομεν ἅπαντες τὴν αἰτίαν διότι
[8, 848]	μηδὲν ἐπάναγκες ἔστω (πωλεῖν. πῶς	οὖν	δὴ ταῦτα ὀρθότατα νέμοιτ' ἄν;
[8, 846]	δὲ ἄλλον ἀσκοῦντα ἐπιτροπεύειν. τοῦτ'	οὖν	ἐν πόλει ὑπάρχον δεῖ πρῶτον
[8, 832]	ἑκὼν ἐάσει γίγνεσθαί ποτε. ταῦτ'	οὖν	ἐστι τὰ δύο πάντων μὲν
[8, 835]	τῇ πόλει ἑορτάζειν. ταῦτα μὲν	οὖν	καὶ ἄλλα τοιαῦτα οὔτε χαλεπὸν
[8, 834]	περὶ ἀγωνίαν αὐτῶν. ἅρματος μὲν	οὖν	καὶ τὸ παράπαν οὔτε τις
[8, 842]	μόνον ἐκ γῆς. τῷ μὲν	οὖν	νομοθέτῃ τοῦτο ῥᾷον· (οὐ γὰρ
[8, 840]	ὄντως ποτὲ γενόμενα. (Ἀθηναῖος) τί	οὖν;	οἱ μὲν ἄρα νίκης ἕνεκα
[8, 832]	σμικροῦ διαφερόντως αἴτια, τούτων δ'	οὖν	ὄντως διαφέρει. τὸ δὲ τῆς
[8, 838]	τὸν νόμον. (Μέγιλλος) πάνυ μὲν	οὖν·	ὅπως δὲ αὖ τὸ τοιοῦτον
[8, 832]	λόγῳ. (Κλεινίας) καλῶς. (Ἀθηναῖος) ἆρ'	οὖν	οὐ τούτοις ἐφεξῆς ἐστιν μνησθῆναί
[8, 839]	σὺ λέγων. (Ἀθηναῖος) ὡς δ'	οὖν	οὐκ ἔστιν ὑπὲρ ἄνθρωπον, οἷόν
[8, 840]	μᾶλλον μὴ ἰδιωτικῶς. ~(Ἀθηναῖος) ἆρ'	οὖν	οὐκ ἴσμεν τὸν Ταραντῖνον Ἴκκον
[8, 836]	ῥᾴδιον, ὦ Κλεινία. καὶ γὰρ	οὖν	πρὸς μὲν ἄλλα οὐκ ὀλίγα
[8, 839]	πῶς γὰρ οὔ; (Ἀθηναῖος) πότερον	οὖν	τις ἀφροδισίων ῥᾷον ἂν ἀπέχοιτο,
[8, 830]	σὺ νῦν ἔφθεγξαι. (Ἀθηναῖος) τί	οὖν;	τὸ τῆς πόλεως ἡμῖν μάχιμον
[8, 847]	καπηλείαν δὲ ἕνεκα χρηματισμῶν μήτε	οὖν	τούτου μήτε ἄλλου μηδενὸς ἐν
[8, 840]	αὐτοὺς ἀμείνους εἶναι. ἐὰν δ'	οὖν	ὑπὸ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων καὶ
[8, 836]	τῷ νῷ νόμον ἀληθῆ. πῶς	οὖν	φαμεν ἀληθὲς τοῦτο εἶναι; ~τὴν
[8, 828]	χθονίων καὶ ὅσους αὖ θεοὺς	οὐρανίους	ἐπονομαστέον καὶ τὸ τῶν τούτοις
[8, 841]	καὶ τοὺς τὰς φύσεις διεφθαρμένους,	οὓς	ἥττους αὑτῶν προσαγορεύομεν, (ἓν γένος
[8, 850]	μετοίκησιν ἐπὶ ῥητοῖς, ὡς οἰκήσεως	οὔσης	τῶν ξένων τῷ (βουλομένῳ καὶ
[8, 850]	μή, ~στεργέτω ὡς οὐκέτι δίκης	οὔσης	τῶν τοιούτων (περὶ συναλλάξεων. τὸ
[8, 850]	γιγνέσθω. παισὶ δὲ μετοίκων, δημιουργοῖς	οὖσι	καὶ γενομένοις ἐτῶν πεντεκαίδεκα, τῆς
[8, 850]	οἱ χρόνοι, τὴν αὑτοῦ λαβόντα	οὐσίαν	ἀπιέναι. ἐὰν δ' ἐν τοῖς
[8, 850]	ἔστω τῆς ἀναγραφῆς πέρι τῆς	οὐσίας.	ἰέναι δὲ τὸν βουλόμενον εἰς
[8, 832]	καλὸν οὔτε πλούσιον οὔτε ἰσχυρὸν	οὔτ'	ἀνδρεῖον οὔτε τὸ παράπαν πολεμικὸν
[8, 846]	καὶ πάντα ὁπόσα τοιαῦτά ἐστιν,	οὔτ'	ἀνομοθέτητα οἷόν τ' εἶναι γέροντός
[8, 834]	μεθ' ὅπλων· ψιλοῖς δὲ ὅπλων	οὔτ'	ἐν τοῖς γυμνικοῖς οὔτε ἐνταῦθα
[8, 842]	τούτοιν ἄμεινον ἂν ἔχον, τοῦτο	οὔτ'	ἐξευρεῖν μοι χαλεπὸν εἶναι δοκεῖ,
[8, 845]	κηπείας διαφερόντως τρόφιμον, εὐδιάφθαρτον δέ·	οὔτε	γὰρ γῆν οὔτε ἥλιον οὔτε
[8, 834]	ὅπλων οὔτ' ἐν τοῖς γυμνικοῖς	οὔτε	ἐνταῦθα (τιθέντες ἀγωνίας ὀρθῶς ἂν
[8, 845]	εὐδιάφθαρτον δέ· οὔτε γὰρ γῆν	οὔτε	ἥλιον οὔτε πνεύματα, τοῖς ὕδασι
[8, 832]	ἀρχόμενον οὔτε καλὸν οὔτε πλούσιον	οὔτε	ἰσχυρὸν οὔτ' ἀνδρεῖον οὔτε τὸ
[8, 832]	βίᾳ, φοβούμενος δὲ ἄρχων ἀρχόμενον	οὔτε	καλὸν οὔτε πλούσιον οὔτε ἰσχυρὸν
[8, 832]	δὲ ἄρχων ἀρχόμενον οὔτε καλὸν	οὔτε	πλούσιον οὔτε ἰσχυρὸν οὔτ' ἀνδρεῖον
[8, 845]	οὔτε γὰρ γῆν οὔτε ἥλιον	οὔτε	πνεύματα, τοῖς ὕδασι σύντροφα τῶν
[8, 834]	χρεία μὲν οὔτε τις πολλῶν	οὔτε	πολλή, κατά γε δὴ Κρήτην,
[8, 840]	τῇ ψυχῇ κεκτημένος, ὡς λόγος,	οὔτε	τινὸς πώποτε γυναικὸς ἥψατο οὐδ'
[8, 834]	ἵππων δὲ ἡμῖν χρεία μὲν	οὔτε	τις πολλῶν οὔτε πολλή, κατά
[8, 834]	μὲν οὖν καὶ τὸ παράπαν	οὔτε	τις τροφεὺς ἡμῖν ἐστιν οὔτε
[8, 834]	οὔτε τις τροφεὺς ἡμῖν ἐστιν	οὔτε	τις φιλοτιμία πρὸς ταῦτα οὐδενὶ
[8, 832]	πλούσιον οὔτε ἰσχυρὸν οὔτ' ἀνδρεῖον	οὔτε	τὸ παράπαν πολεμικὸν ἑκὼν ἐάσει
[8, 835]	μὲν οὖν καὶ ἄλλα τοιαῦτα	οὔτε	χαλεπὸν γνῶναι τίνα τρόπον χρὴ
[8, 841]	νομοθετεῖν, ὡς ὄντως ὄντα ξενικόν.	οὗτος	δὴ νόμος, εἴτε εἷς εἴτε
[8, 839]	τὸ σπαρέν. ὁ δὴ νόμος	οὗτος	διηνεκὴς μὲν γενόμενος ἅμα καὶ
[8, 837]	μειχθεὶς ἐξ ἀμφοῖν τρίτος ἔρως	οὗτός	ἐσθ' ὃν νῦν διεληλύθαμεν ὡς
[8, 840]	καὶ ἀκούοντες μέγιστον δυναμένην, καὶ	οὕτω	δὴ μὴ δυνατοὶ γίγνωνται κατακρατεῖν,
[8, 844]	ἀγρονόμοις, ταύτην ἡμέρας ἑκάστης κομιζόμενος,	οὕτω	κοινωνείτω τοῖς (γείτοσιν ὕδατος. ἐὰν
[8, 838]	τῇ πόλει κατὰ τὰ αὐτά,	οὕτω	τὸ βεβαιότατον ἀπειργασμένος (ἔσται περὶ
[8, 841]	οὐ τὸ μὴ πάντως δρᾶν.	οὕτω	τοῦτο αἰσχρὸν αὖ καὶ καλὸν
[8, 843]	μελιττῶν ἡδονῇ συνεπόμενος (καὶ κατακρούων	οὕτως	οἰκειῶται, τινέτω τὴν βλάβην. καὶ
[8, 831]	καὶ δὴ καί τινος ἀποθανόντος	οὕτως,	ὡς ἀκουσίου τοῦ φόνου γενομένου,
[8, 836]	καὶ δεικνὺς πρὸς τὰ τοιαῦτα	οὐχ	ἁπτόμενον ἄρρενα ἄρρενος διὰ τὸ
[8, 831]	ἐν πᾶσιν τοῖς τοιούτοις βάσανον	οὐχ	εὑρήσειν τῶν τε ἀμεινόνων καὶ
[8, 836]	νομοθέτην τηρεῖν, τοῦτο ἐν τούτοις	οὐχ	ὁμολογεῖ. ζητοῦμεν γὰρ ἀεὶ δὴ
[8, 844]	ἐν ἄλλων, ἱερὰς μὲν πεντήκοντα	ὀφειλέτω	τῷ Διονύσῳ δραχμάς, ἐὰν ἐκ
[8, 838]	Μακαρέας τινὰς ἀδελφαῖς μειχθέντας λαθραίως,	ὀφθέντας	δὲ ἑτοίμως θάνατον αὑτοῖς ἐπιτιθέντας
[8, 843]	δικαστήριον ἀγόντων. ἢν δέ τις	ὄφλῃ	τὴν τοιαύτην δίκην, ὡς ἀνάδαστον
[8, 845]	βλάβης ἀπογραφόμενος· ἂν δέ τις	ὄφλῃ	φαρμακείαις τισὶν βλάπτων, πρὸς τῷ
[8, 843]	λάθρᾳ καὶ βίᾳ ποιοῦντος τοῦ	ὄφλοντος,	τιμάτω τὸ δικαστήριον ὅτι ἂν
[8, 844]	δυσκόλου ψυχῆς ὑπεχέτω δίκην, καὶ	ὀφλὼν	διπλάσιον τὸ βλάβος ἀποτινέτω τῷ
[8, 844]	μὴ βλάπτων πλὴν αὐτῆς τῆς	ὀχεταγωγίας.	(ἀυδρία δὲ εἴ τισι τόποις
[8, 836]	πρὸς τούτοις ἡ τῶν ἀρχόντων	ὄψις	διηναγκασμένη μὴ ἀποβλέπειν ἄλλοσε, τηρεῖν