Livre, Chap.
[8, 845]	ὠνούμενος τὴν γενναίαν ὀπώραν ὀπωριζέτω,	ἐὰν	βούληται, ἐὰν δὲ ξένος ἐπιδημήσας
[8, 845]	ὁδούς, τῆς μὲν γενναίας ἁπτέσθω,	ἐὰν	βούληται, μεθ' ἑνὸς ἀκολούθου χωρὶς
[8, 846]	τριῶν μνῶν ὄντος τοῦ βλάβους·	ἐὰν	δ' ἔγκλημά τῳ μεῖζον ἄλλῳ
[8, 844]	ἐὰν ἐκ τῶν ἑαυτοῦ δρέπῃ,	ἐὰν	δ' ἐκ τῶν γειτόνων, μνᾶν,
[8, 850]	τὴν αὑτοῦ λαβόντα οὐσίαν ἀπιέναι.	ἐὰν	δ' ἐν τοῖς ἔτεσι τούτοις
[8, 844]	χωρίῳ μέχρι τῆς κεραμίδος γῆς,	ἐὰν	δ' ἐν τούτῳ τῷ βάθει
[8, 844]	δ' ἐκ τῶν γειτόνων, μνᾶν,	ἐὰν	δ' ἐξ ἄλλων, δύο μέρη
[8, 844]	ἐθέλῃ καὶ ὁπόταν βούληται καρπούσθω,	ἐὰν	δ' ἐξ ἄλλων μὴ πείσας,
[8, 840]	θηρίων γε αὐτοὺς ἀμείνους εἶναι.	ἐὰν	δ' οὖν ὑπὸ τῶν ἄλλων
[8, 845]	μὴ κατέθετο, ~(ἐκείνως ἀεὶ ζημιούσθω·	ἐὰν	δὲ δὴ δοῦλος μὴ πείσας
[8, 844]	ἀναγκαίου πώματος ἑκάστοις τῶν οἰκετῶν·	ἐὰν	δὲ δι' ἀκριβείας ᾖ καὶ
[8, 844]	οὕτω κοινωνείτω τοῖς (γείτοσιν ὕδατος.	ἐὰν	δὲ ἐκ Διὸς ὕδατα γιγνόμενα,
[8, 834]	οὐκ ἄξια βιάζεσθαι τῆς κοινωνίας·	ἐὰν	δὲ ἐξ αὐτῶν τῶν ἔμπροσθεν
[8, 845]	γενναίαν ὀπώραν ὀπωριζέτω, ἐὰν βούληται,	ἐὰν	δὲ ξένος ἐπιδημήσας ὀπώρας ἐπιθυμῇ
[8, 845]	καὶ τῶν τοιούτων μέτοχον εἶναι·	ἐὰν	δὲ πρεσβύτερος ὢν ἅπτηται τούτων,
[8, 845]	μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς ξένους·	ἐὰν	δέ τις ἀίστωρ ὢν αὐτὸς
[8, 846]	τὴν δίκην τιμωρείσθω τὸν ἀδικοῦντα.	ἐὰν	δέ τις τῶν ἀρχόντων δοκῇ
[8, 845]	κινδυνευέτω ἀναγώνιστος γίγνεσθαι περὶ ἀρετῆς,	ἐὰν	εἰς τότε τὰ τοιαῦτα περὶ
[8, 847]	σῳζόντων, καὶ τὸν μὲν ἐπιχώριον,	ἐὰν	εἴς τινα τέχνην ἀποκλίνῃ μᾶλλον
[8, 844]	πεντήκοντα ὀφειλέτω τῷ Διονύσῳ δραχμάς,	ἐὰν	ἐκ τῶν ἑαυτοῦ δρέπῃ, ἐὰν
[8, 843]	ὁρῶντες κρινόντων καὶ τιμώντων. καὶ	ἐὰν	ἐσμοὺς ἀλλοτρίους σφετερίζῃ τις τῇ
[8, 829]	τὰ τῶν τοιούτων ᾀδέσθω ποιήματα,	ἐὰν	καὶ μὴ μουσικὰ πεφύκῃ. κρίσις
[8, 834]	δυσχεραίνῃ παῖδας ἢ παρθένους κοινωνεῖν,	ἐᾶν	καὶ μὴ ψέγειν. ἀγωνία δὴ
[8, 839]	τὰς τῶν γονέων συμμείξεις κρατεῖ,	ἐὰν	καὶ περὶ τὰς ἄλλας νικήσῃ
[8, 844]	γενναῖα σῦκα ἐπονομαζόμενα ὀπωρίζειν βούληται,	ἐὰν	μὲν ἐκ τῶν οἰκείων λαμβάνῃ,
[8, 831]	καὶ πάντως αἰσχράν, μηδὲν δυσχεραίνοντα,	ἐὰν	μόνον ἔχῃ δύναμιν καθάπερ θηρίῳ
[8, 841]	δὴ συμβουλεύεις αὐτοῖς τίθεσθαι νόμον,	ἐὰν	ὁ νῦν τιθέμενος αὐτοὺς ἐκφύγῃ;
[8, 843]	οἰκειῶται, τινέτω τὴν βλάβην. καὶ	ἐὰν	πυρεύων τὴν ὕλην μὴ διευλαβηθῇ
[8, 836]	τί μή· φέρε δή, τοῦτο	ἐὰν	συγχωρῶμεν καλὸν ἢ μηδαμῶς αἰσχρὸν
[8, 847]	περὶ τὸν πόλεμον ἅπαντα ὄργανα,	ἐάν	τινος ἢ τέχνης εἰσαγωγίμου δέῃ
[8, 847]	τῶν ἀναιρέσεων τῶν ἔργων, καὶ	ἐάν	τις αὐτοὺς ἕτερος ἢ κεῖνοί
[8, 843]	δὲ οἱ φρούραρχοι τούτων. καὶ	ἐάν	τις βοσκήματα ἐπινέμῃ, τὰς βλάβας
[8, 843]	ζημίαν τοῖς ἄρχουσι ζημιούσθω. καὶ	ἐὰν	φυτεύων μὴ ἀπολείπῃ τὸ μέτρον
[8, 849]	ὁ δὲ προέμενος ὡς πιστεύων,	ἐάντε	κομίσηται καὶ ἂν μή, ~στεργέτω
[8, 832]	οὔτε τὸ παράπαν πολεμικὸν ἑκὼν	ἐάσει	γίγνεσθαί ποτε. ταῦτ' οὖν ἐστι
[8, 832]	νικητήρια, ὅσα δὲ μή, χαίρειν	ἐατέον;	ἃ δ' ἔστιν, ἐξ ἀρχῆς
[8, 841]	ἅμα καὶ ἐλευθέρων πλὴν γαμετῆς	ἑαυτοῦ	γυναικός, ἄθυτα δὲ παλλακῶν σπέρματα
[8, 846]	ἁπάντων, ἐξέστω τῷ (βουλομένῳ τὸ	ἑαυτοῦ	διὰ παντὸς τόπου κομίζεσθαι, ὅπῃπερ
[8, 844]	Διονύσῳ δραχμάς, ἐὰν ἐκ τῶν	ἑαυτοῦ	δρέπῃ, ἐὰν δ' ἐκ τῶν
[8, 829]	ὑπάρχειν ἀνάγκη πρῶτον τὸ μήθ'	ἑαυτοὺς	ἀδικεῖν μήτε ὑφ' ἑτέρων αὐτοὺς
[8, 846]	ἔχων ὡς πολλῶν οἰκετῶν ἐπιμελούμενος	ἑαυτῷ	δημιουργούντων, ~εἰκότως μᾶλλον ἐπιμελεῖται δι'
[8, 837]	καθάπερ ὀπώρας πεινῶν, ἐμπλησθῆναι παρακελεύεται	ἑαυτῷ,	τιμὴν οὐδεμίαν ἀπονέμων τῷ τῆς
[8, 829]	δεῖν. χρὴ δὲ ἀναφέρειν παραδεικνύντα	ἑαυτῷ	τὸν νομοθέτην τῷ λόγῳ· φέρε,
[8, 847]	διανομῆς τῶν ἐκ τῆς χώρας	ἐγγὺς	τῆς τοῦ Κρητικοῦ νόμου ἔοικεν
[8, 830]	τῆς νίκης διαμαχόμενοι, καὶ ὡς	ἐγγύτατα	τοῦ ὁμοίου ἰόντες, ἀντὶ ἱμάντων
[8, 830]	σφαιρομαχεῖν τε καὶ βολαῖς ὡς	ἐγγύτατα	τῶν ἀληθῶν, χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν,
[8, 843]	οἳ μετὰ πολέμων τῶν ἐχθίστων	ἐγείρονται.	καὶ ὁ μὲν πεισθεὶς τῷ
[8, 846]	ὄντος τοῦ βλάβους· ἐὰν δ'	ἔγκλημά	τῳ μεῖζον ἄλλῳ πρὸς ἄλλον
[8, 846]	ἐπανάγειν τὸν βουλόμενον ἑκάστων τῶν	ἐγκλημάτων.	μυρία δὲ ταῦτα ὄντα καὶ
[8, 840]	(Ἀθηναῖος) τῆς τῶν ἡδονῶν νίκης	ἐγκρατεῖς	ὄντας ἂν ζῆν εὐδαιμόνως, ἡττωμένους
[8, 839]	τοῦ νόμου τις τούτου δύναιτο	ἐγκρατὴς	εἶναι. τάχα δ' ἂν ἡμῖν
[8, 829]	ἀριστεῖα ἑκάστοισι τούτων δεῖ διανέμειν	ἐγκώμιά	τε καὶ ψόγους ποιεῖν ἀλλήλοις,
[8, 842]	(Μέγιλλος) καὶ τοίνυν, ὦ ξένε,	ἐγὼ	μέν σοι σφόδρα δεχοίμην ἂν
[8, 838]	παρ' ἐμοῦ λεχθέν, ὅτι τέχνην	ἐγὼ	πρὸς τοῦτον τὸν νόμον ἔχοιμι
[8, 839]	πρὸς ἃ δὴ καὶ βλέψας	ἐγὼ	τοῦτο εἶπον τὸ ῥῆμα, ὥς
[8, 828]	οὐκ ἔστιν ᾗ κρεῖττον, ὡς	ἐγὼ	φαίην ἂν σπουδῇ λέγων. πρὸς
[8, 835]	εἰκότως γε· ἀλλὰ δὴ πειράσομαι	ἐγὼ	φράζειν ὑμῖν ἔτι σαφέστερον. ὡς
[8, 832]	μόνον. (Ἀθηναῖος) τὰς οὐ πολιτείας	ἔγωγε	αἰτίας εἶναί φημι ἃς (πολλάκις
[8, 829]	ὅσα τε ἱερὰ κριθέντα ποιήματα	ἐδόθη	τοῖς θεοῖς, καὶ ὅσα ἀγαθῶν
[8, 849]	καὶ ἀγορανόμοι, μετ' ἀστυνόμων τεκμηράμενοι	ἕδρας	πρεπούσας, ὅρους θῶνται τῶν ὠνίων,
[8, 841]	καλὸν παρ' αὐτοῖς ἔστω, νόμιμον	ἔθει	καὶ ἀγράφῳ νομισθὲν νόμῳ, τὸ
[8, 831]	μήτ' ἄλλο μηδὲν καλὸν κἀγαθὸν	ἐθέλειν	ἐπιτήδευμα πόλιν σπουδάζειν, ἀλλὰ διὰ
[8, 831]	μηχανήν, καλλίω τε καὶ ἀσχημονεστέραν,	ἐθέλειν	ὑπομένειν πάντα ἄνδρα, εἰ μέλλει
[8, 844]	τῶν οἰκείων λαμβάνῃ, ὅπως ἂν	ἐθέλῃ	καὶ ὁπόταν βούληται καρπούσθω, ἐὰν
[8, 844]	βλάβος ἀποτινέτω τῷ βλαφθέντι, μὴ	ἐθελήσας	τοῖς ἄρχουσιν πείθεσθαι. ὀπώρας δὲ
[8, 841]	τάχα δ' ἄν, εἰ θεὸς	ἐθέλοι,	(κἂν δυοῖν θάτερα βιασαίμεθα περὶ
[8, 839]	ἂν ἀπέχοιτο, καὶ τὸ ταχθὲν	ἐθέλοι	περὶ αὐτὰ μετρίως ποιεῖν, εὖ
[8, 838]	ὅπως δὲ αὖ τὸ τοιοῦτον	ἐθέλοντας	λέγειν πάντας δυνατὸν ἔσται ποτὲ
[8, 844]	κάτω, καὶ περὶ ταῦτα μὴ	ἐθέλωσιν	διὰ ταῦτα κοινωνεῖν ἀλλήλοις, ἐν
[8, 834]	αὐτῶν τῶν ἔμπροσθεν παιδευμάτων εἰς	ἔθος	ἰόντων ἡ φύσις ἐνδέχηται καὶ
[8, 841]	σώματος. εἴη δ' ἂν τοῦτο,	εἰ	ἀναίδεια μὴ ἐνείη τῇ τῶν
[8, 836]	αὐτοὶ γάρ ἐσμεν- ἐναντιοῦνται παντάπασιν.	εἰ	(γάρ τις ἀκολουθῶν τῇ φύσει
[8, 849]	ταχθέντα πωλεῖν τοῖς ἀστοῖς σκοπεῖν	(εἰ	γίγνεται κατὰ τὸν νόμον ἕκαστα.
[8, 837]	πόλει ἐνεῖναι, τοὺς δὲ δύο,	εἰ	δυνατὸν εἴη, κωλύοιμεν ἄν; ἢ
[8, 841]	γίγνοιτο ἄν. τάχα δ' ἄν,	εἰ	θεὸς ἐθέλοι, (κἂν δυοῖν θάτερα
[8, 835]	μὲν πολλῶν οὐ θαυμαστὸν ἐπιθυμιῶν	εἰ	κρατοῖ τὰ πρόσθεν νόμιμα ταχθέντα
[8, 831]	ἀσχημονεστέραν, ἐθέλειν ὑπομένειν πάντα ἄνδρα,	εἰ	μέλλει πλούσιος ἔσεσθαι, καὶ πρᾶξιν
[8, 837]	λεγομένων ἐρώτων φύσιν ἰδεῖν ἀναγκαῖον,	εἰ	μέλλει τις ταῦτα ὀρθῶς διανοηθήσεσθαι·
[8, 831]	ἀγωνία σχεδὸν οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἐστιν,	εἰ	μὴ πάνυ τι σμικρά; ἢ
[8, 830]	ἂν ὀρθῶς λέγων. τί δῆτα;	εἰ	πύκτας ἢ παγκρατιαστὰς ἐτρέφομεν ἤ
[8, 839]	τε πάμπολλα ἀγαθὰ γίγνοιτ' ἄν,	εἰ	τοῦ νόμου τις τούτου δύναιτο
[8, 835]	χαλεπόν, θεοῦ μὲν μάλιστα ἔργον,	εἴ	πως οἷόν τε ἦν ἐπιτάξεις
[8, 830]	διεμελετῶντο εἰς τὸ δυνατὸν ἱκανῶς,	εἴ	τέ τις ἡμῖν συγγυμναστῶν συνέβαινεν
[8, 841]	ἀφελοίμεθ' ἄν, τὸ δὲ γυναικῶν,	εἴ	τις συγγίγνοιτό τινι πλὴν ταῖς
[8, 844]	αὐτῆς τῆς ὀχεταγωγίας. (ἀυδρία δὲ	εἴ	τισι τόποις σύμφυτος ἐκ γῆς
[8, 835]	εἰς παιδείαν ἦλθον τῷ λόγῳ,	εἶδον	νέους τε καὶ νέας ὁμιλοῦντας
[8, 837]	καὶ ἐξ ἀμφοῖν τρίτον ἄλλο	εἶδος,	ἓν ὄνομα περιλαβὸν πᾶσαν ἀπορίαν
[8, 842]	παρὰ ταῦτα ἔστιν τι τρίτον	εἶδος	συσσιτίων ἀμφοῖν τούτοιν ἄμεινον ἂν
[8, 830]	γέλωτα οὐκ ἂν ἐτολμῶμεν κρεμαννύντες	εἴδωλον	ἄψυχον γυμνάζεσθαι πρὸς αὐτό; καὶ
[8, 841]	πόνων ἄλλοσε τρέποντα τοῦ σώματος.	εἴη	δ' ἂν τοῦτο, εἰ ἀναίδεια
[8, 828]	ἂν νομοθετεῖν ἔνιά γ' αὐτῶν	εἴη.	(Κλεινίας) τάχ' ἂν τὸν ἀριθμόν.
[8, 837]	τοὺς δὲ δύο, εἰ δυνατὸν	εἴη,	κωλύοιμεν ἄν; ἢ πῶς λέγομεν,
[8, 842]	πόλεσιν παντοδαπῶς ἂν καὶ πολλαχόθεν	εἴη,	μάλιστα δὲ ἐκ διπλασίων ἢ
[8, 849]	ἀνθρώπων χρείας τὸ δεύτερον ἂν	εἴη,	σωφροσύνης τε καὶ ὕβρεως ἐπισκόπους
[8, 835]	αὖ καὶ διὰ πέμπτων ἐτῶν,	~εἴθ'	ὅπῃ καὶ (ὅπως ἔννοιαν διδόντων
[8, 849]	τοῦ μηνὸς ἱκανήν· (τρίτῃ δὲ	εἰκάδι	τῶν ζῴων ἔστω πρᾶσις, ὅσα
[8, 844]	ἢ τοὐναντίον ὁ ἐπάνω μεθιεὶς	εἰκῇ	τὰ ῥεύματα βλάπτῃ τὸν κάτω,
[8, 836]	τοῦ θήλεος ἰόντος τὴν τῆς	εἰκόνος	ὁμοιότητα ἆρ' οὐ μέμψεται; τίς
[8, 840]	κεκρατήκασι τούτων ὄντες χείρονες; (Κλεινίας)	εἰκὸς	γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά
[8, 840]	καὶ ἐν μέλεσιν ᾄδοντες, ὡς	εἰκός,	κηλήσομεν; (Κλεινίας) ποίας; (Ἀθηναῖος) τῆς
[8, 835]	ἀλλήλοις· εἰσῆλθεν δή με, οἷον	εἰκός,	φοβηθῆναι, συννοήσαντα τί τις χρήσεται
[8, 833]	γάμου μενούσαις κοινωνίας μὴ μακρότερον	εἴκοσι	ἐτῶν μηδ' ἔλαττον ὀκτωκαίδεκα· πρεπούσῃ
[8, 850]	καὶ ἐπιδημοῦντι μὴ πλέον ἐτῶν	εἴκοσιν	ἀφ' ἧς ἂν γράψηται, μετοίκιον
[8, 850]	δέκατον ἔτος, ἐπὶ τούτοις δὲ	εἴκοσιν	ἔτη μείνας, ἴτω ὅπῃ αὐτῷ
[8, 832]	ἐκ τούτων τῶν νόμων, ὥστ'	εἰκότως	ἅμα καὶ κατὰ λόγον ἡ
[8, 835]	οὐ γάρ πω μανθάνομεν. (Ἀθηναῖος)	εἰκότως	γε· ἀλλὰ δὴ πειράσομαι ἐγὼ
[8, 847]	πολλῶν οἰκετῶν ἐπιμελούμενος ἑαυτῷ δημιουργούντων,	~εἰκότως	μᾶλλον ἐπιμελεῖται δι' (ἐκείνων διὰ
[8, 836]	παιδεία μετρίους πρὸς τὰ τοιαῦτ'	εἴληφεν	νόμους, καὶ πρὸς τούτοις ἡ
[8, 838]	τῆς φήμης (θαυμαστήν τινα δύναμιν	εἴληχεν,	ὅταν μηδεὶς μηδαμῶς ἄλλως ἀναπνεῖν
[8, 843]	τὸ (τἀκίνητα κινεῖν ἀληθῶς τοῦτο	εἶναι·	βουλέσθω δὲ πᾶς πέτρον ἐπιχειρῆσαι
[8, 846]	ἐστιν, οὔτ' ἀνομοθέτητα οἷόν τ'	εἶναι	γέροντός τε οὐκ ἄξια νομοθέτου,
[8, 835]	χορείας. οἷα δὲ ἕκαστα αὐτῶν	εἶναι	δεῖ κατὰ λόγον καὶ κατ'
[8, 842]	τοῦτο οὔτ' ἐξευρεῖν μοι χαλεπὸν	εἶναι	δοκεῖ, μέγα τε ἀγαθὸν εὑρεθὲν
[8, 840]	τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς ὅσιον αὐτὸ	εἶναι	δύναμιν ἡμῖν οὐκ ἄρα ἕξει
[8, 839]	συσσιτίων ἐπιτήδευμα ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν	εἶναι	δύνασθαι διὰ βίου πόλιν ὅλην
[8, 840]	δὴ θηρίων γε αὐτοὺς ἀμείνους	εἶναι.	ἐὰν δ' οὖν ὑπὸ τῶν
[8, 845]	ἐξέστω καὶ τῶν τοιούτων μέτοχον	εἶναι·	ἐὰν δὲ πρεσβύτερος ὢν ἅπτηται
[8, 845]	ἀμυνέσθω ἄνευ τραυμάτων, δίκην δ'	εἶναι	ἐλευθέρῳ τῶν τοιούτων πληγῶν μηδεμίαν.
[8, 842]	φαμεν ἄλλοθι μὲν ἂν χαλεπὸν	εἶναι,	ἐν Κρήτῃ δὲ οὐδεὶς ἄλλως
[8, 847]	τούτων δ' αὖ πάντων ἐπιγνώμονας	εἶναι	καὶ ἐπιμελητὰς τῶν νομοφυλάκων, πέντε
[8, 831]	δὲ χρὴ φάναι τούτων αἰτίας	εἶναι	καὶ μάλα ἱκανάς. (Κλεινίας) ποίας;
[8, 829]	βίῳ, τόν τε ἄριστον δοκοῦντα	εἶναι	κοσμοῦντας καὶ τὸν μὴ ψέγοντας.
[8, 847]	ἕνα μόνον ἀλλὰ μὴ πολλοὺς	εἶναι.	μισθῶν δὲ αὐτοῖς πέρι καὶ
[8, 829]	αὐτοῖς γέρας, παρρησίαν ἐν μούσαις	εἶναι	μόνοις, τοῖς δὲ ἄλλοις μηδεμίαν
[8, 839]	ἀπιστίας ῥώμην, εἴρηκα ἀμφότερα ταῦτα	εἶναι	παγχάλεπα μεῖναι κατὰ νόμον. (Μέγιλλος)
[8, 848]	πανταχοῦ ἱδρύσασθαι. πρῶτον δὲ οἰκοδομίας	εἶναι	περὶ τὰ (ἱερὰ ταῦτα, ὅπῃ
[8, 835]	τιμῶν ἐρεῖ τὰ δοκοῦντα ἄριστ'	εἶναι	πόλει καὶ πολίταις, ἐν ψυχαῖς
[8, 848]	αὐτοῖς οἰκήσεις δεῖ χωρὶς διατεταγμένας	εἶναι·	τάξις δὲ ἥδε πρέπει τοῖς
[8, 836]	διὰ τὸ μὴ φύσει τοῦτο	εἶναι,	τάχ' ἂν χρῷτο πιθανῷ λόγῳ,
[8, 839]	νόμου τις τούτου δύναιτο ἐγκρατὴς	εἶναι.	τάχα δ' ἂν ἡμῖν τις
[8, 836]	πῶς οὖν φαμεν ἀληθὲς τοῦτο	εἶναι;	~τὴν τῆς φιλίας τε καὶ
[8, 828]	νόμος ἐρεῖ δώδεκα μὲν (ἑορτὰς	εἶναι	τοῖς δώδεκα θεοῖς, ὧν ἂν
[8, 840]	ὡς οὐ δεῖ χείρους ἡμῖν	εἶναι	τοὺς πολίτας ὀρνίθων καὶ ἄλλων
[8, 848]	δημιουργῶν συνοικίζειν. τοὺς δ' ἐπιμελητὰς	εἶναι	τούτων πάντων τοὺς τῶν ἀγρονόμων
[8, 838]	δὴ λέγεις; (Ἀθηναῖος) τὸ ταῦτα	εἶναι	φάναι μηδαμῶς ὅσια, θεομισῆ δὲ
[8, 832]	τὰς οὐ πολιτείας ἔγωγε αἰτίας	εἶναί	φημι ἃς (πολλάκις εἴρηκα ἐν
[8, 839]	(πάντων, γυναιξί τε αὑτῶν οἰκείους	εἶναι	φίλους· ἄλλα τε πάμπολλα ἀγαθὰ
[8, 831]	ἀποκτείναντα κατὰ νόμον καθαρθέντα καθαρὸν	εἶναι	χεῖρας, ἡγούμενος ἀνθρώπων μὲν τελευτησάντων
[8, 848]	πρέπει τοῖς τοιούτοις. δώδεκα κώμας	εἶναι	χρή, κατὰ μέσον τὸ δωδεκατημόριον
[8, 839]	πειραθῶ τινα λόγον ἐχόμενον πιθανότητος	εἰπεῖν	τινος; (Κλεινίας) πῶς γὰρ οὔ;
[8, 841]	εὐχαί, πολύ γε μὴν ἄριστα,	εἴπερ	γίγνοιτο, ἐν πάσαις πόλεσι γίγνοιτο
[8, 839]	δὴ καὶ βλέψας ἐγὼ τοῦτο	εἶπον	τὸ ῥῆμα, ὥς τινα τέχνην
[8, 842]	τὰ πολλὰ ἀπήλλακται, χαίρειν αὐτοῖς	εἰπών,	ὁ περὶ ταύτην τὴν πόλιν
[8, 839]	πασῶν καὶ πωμάτων καὶ σίτων	εἴργεσθαι	ποιεῖ τῶν ἀμέτρων (πάντων, γυναιξί
[8, 845]	καὶ τῶν τοιούτων ὁ νόμος	εἰργέτω	μὴ κοινωνεῖν ἡμῖν τοὺς ξένους·
[8, 838]	ὡς εὖ τε καὶ ἀκριβῶς	εἴργονται	τῆς τῶν καλῶν συνουσίας οὐκ
[8, 839]	διὰ τὴν τῆς ἀπιστίας ῥώμην,	εἴρηκα	ἀμφότερα ταῦτα εἶναι παγχάλεπα μεῖναι
[8, 832]	αἰτίας εἶναί φημι ἃς (πολλάκις	εἴρηκα	ἐν τοῖς πρόσθεν λόγοις, δημοκρατίαν
[8, 837]	ὦ ξένε, περὶ αὐτῶν τούτων	(εἴρηκας	τὰ νῦν. (Ἀθηναῖος) ἔοικά γε,
[8, 850]	ἢ κατὰ τὸν νόμον, ὃς	εἴρηκεν	πόσου προσγενομένου καὶ ἀπογενομένου δεῖ
[8, 840]	σφόδρα ὑπὸ τῶν παλαιῶν ἐστιν	εἰρημένα	περὶ τούτων τῶν ἀθλητῶν ὡς
[8, 829]	γυμναστέον, ἀλλ' ἐν τῷ τῆς	εἰρήνης	βίῳ. δεῖ τοίνυν πόλιν ἑκάστου
[8, 829]	ὑπάρχειν, γενομένῃ μὲν ἀγαθῇ βίος	εἰρηνικός,	πολεμικὸς δὲ ἔξωθέν τε καὶ
[8, 842]	ὁρίου μὲν πρῶτος νόμος ὅδε	εἰρήσθω·	μὴ κινείτω γῆς ὅρια μηδεὶς
[8, 843]	τῶν τοῦ γείτονος χωρίων, καθάπερ	εἴρηται	καὶ πολλοῖς νομοθέταις ἱκανῶς, ὧν
[8, 843]	μειζόνων, καθάπερ ἐν τοῖς πρόσθεν	εἴρηται,	πᾶσα ἡ τοῦ δωδεκατημορίου τάξις,
[8, 835]	ῥυθμοῖς (κραθείσας καὶ ὀρχήσεσι, πολλάκις	εἴρηται	τῷ πρώτῳ νομοθέτῃ, καθ' ἃ
[8, 849]	τούτων ἢ κριθῶν ἢ πυρῶν	εἰς	ἄλφιτα νεμηθέντων, ἢ καὶ τὴν
[8, 845]	τῆς ἄλλης ὀπώρας ἅπτεσθαι τῆς	εἰς	ἀπόθεσιν ἀσταφίδος οἴνου τε καὶ
[8, 844]	παιδιὰν Διονυσιάδα ἀθησαύριστον, τὴν δ'	εἰς	ἀπόθεσιν γενομένην κατὰ φύσιν. ἔστω
[8, 840]	κάκην δὲ τὴν τῶν πολλῶν	εἰς	ἀπορίαν ἐπέσομεν, φημὶ τὸ μὲν
[8, 837]	Κλεινίᾳ δὲ μετὰ ταῦτα καὶ	εἰς	αὖθις περὶ αὐτῶν τούτων πειράσομαι
[8, 830]	τοιούτων ἕτερον ἀγωνισμάτων ἀθλοῦντας, ἆρα	εἰς	αὐτὸν ἂν ἀπηντῶμεν τὸν ἀγῶνα,
[8, 834]	ἐξ αὐτῶν τῶν ἔμπροσθεν παιδευμάτων	εἰς	ἔθος ἰόντων ἡ φύσις ἐνδέχηται
[8, 835]	τῶν πολλοὺς δὴ πολλὰ ἐπιθυμιῶν	εἰς	ἔσχατα βαλλουσῶν, ὧν ἂν ὁ
[8, 835]	τῶν νέων καὶ τῶν νομοφυλάκων,	εἰς	κοινὸν περὶ αὐτῶν τούτων συνελθόντων
[8, 836]	πᾶς τὴν μαλακίαν, τοῦ δ'	εἰς	μίμησιν τοῦ θήλεος ἰόντος τὴν
[8, 833]	ἢ ποιήσαντα δεῖ νικᾶν καὶ	εἰς	ὁπόσα, καθάπερ νῦν ἐν τῇ
[8, 835]	ὑμῖν ἔτι σαφέστερον. ὡς γὰρ	εἰς	παιδείαν ἦλθον τῷ λόγῳ, εἶδον
[8, 849]	τοῦ σίτου, τὸν δὲ ξένον	εἰς	πάντα τὸν μῆνα ὠνεῖσθαι σῖτον
[8, 838]	τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος, μηδ'	εἰς	πέτρας τε καὶ λίθους σπείροντας,
[8, 848]	κατοικίζειν, διελομένους αὖ καὶ τοῦτο	εἰς	τὰ δώδεκα μέρη τῆς πόλεως
[8, 846]	δὲ αὖ τῶν ἀρχόντων ἀδικήματα	εἰς	τὰ κοινὰ δικαστήρια ἐπανάγειν τὸν
[8, 830]	χωρὶς τῶν ὅπλων, χορούς τε	εἰς	ταῦτα ἅμα καὶ γυμναστικὴν πᾶσαν
[8, 849]	σκευῶν ὁπόσων ἑκάστοισι χρεία, πωλεῖν	εἰς	τὴν κοινὴν ἀγορὰν φέροντας εἰς
[8, 850]	οὐσίας. ἰέναι δὲ τὸν βουλόμενον	εἰς	τὴν μετοίκησιν ἐπὶ ῥητοῖς, ὡς
[8, 841]	θεῶν καὶ ἱερῶν γάμων ἐλθούσαις	εἰς	τὴν οἰκίαν, ὠνηταῖς εἴτε (ἄλλῳ
[8, 843]	βουλόμενος τοῖς γεωργοῖς, οἱ δὲ	εἰς	τὸ δικαστήριον ἀγόντων. ἢν δέ
[8, 830]	αἱ τῶν πληγῶν εὐλάβειαι διεμελετῶντο	εἰς	τὸ δυνατὸν ἱκανῶς, εἴ τέ
[8, 842]	μὴν ἐῶμεν τὸν ξένον ἔτι	εἰς	τὸ πρόσθεν προϊέναι τῶν νόμων.
[8, 831]	διανέμων ὀρθῶς, τὴν πόλιν ὅλην	εἰς	τὸν ἀληθινὸν ἀγῶνα διὰ βίου
[8, 847]	καὶ ἀτιμίαις, μέχριπερ ἂν κατευθύνωσιν	εἰς	τὸν αὑτοῦ δρόμον, ξένων δὲ
[8, 830]	τι παρασκευασάμενον τῶν τοιούτων ἀγωνιστῶν	εἰς	τὸν μέγιστον τῶν ἀγώνων ἑκάστοτε
[8, 849]	εἰς τὴν κοινὴν ἀγορὰν φέροντας	εἰς	τὸν τόπον ἕκαστον, ἐν οἷς
[8, 845]	ἀναγώνιστος γίγνεσθαι περὶ ἀρετῆς, ἐὰν	εἰς	τότε τὰ τοιαῦτα περὶ αὐτοῦ
[8, 830]	μιμούμενοι πάντα ἐκεῖνα ὁπόσοις ἐμέλλομεν	εἰς	τότε χρήσεσθαι περὶ τῆς νίκης
[8, 837]	ἔρωτά τις ἔχων τοῦτον, ἔπειτα	εἰς	τοὐναντίον ὑπ' ἀμφοῖν ἑλκόμενος ἀπορεῖ,
[8, 840]	τε ἁγνοὶ ζῶσιν, ὅταν δ'	εἰς	τοῦτο ἡλικίας ἔλθωσι, συνδυασθέντες ἄρρην
[8, 839]	τοῖς τεθεῖσιν νόμοις- ἀλλὰ γὰρ	εἰς	τοῦτο προβέβηκε νῦν, ὥστ' οὐδ'
[8, 847]	καὶ τὸν μὲν ἐπιχώριον, ἐὰν	εἴς	τινα τέχνην ἀποκλίνῃ μᾶλλον ἢ
[8, 841]	ξενικόν. οὗτος δὴ νόμος, εἴτε	εἷς	εἴτε δύο αὐτοὺς χρὴ προσαγορεύειν,
[8, 847]	γίγνεσθαι τῆς αὑτοῦ τέχνης, ἀλλ'	εἷς	μίαν ἕκαστος τέχνην ἐν πόλει
[8, 847]	τελεῖν μήτε ἐξαγομένων χρημάτων μήτ'	εἰσαγομένων·	λιβανωτὸν δὲ καὶ ὅσα (πρὸς
[8, 847]	καὶ στρατηγοὶ τούτων ἔστωσαν κύριοι	εἰσαγωγῆς	τε καὶ ἐξαγωγῆς, διδούσης τε
[8, 847]	ὄργανα, ἐάν τινος ἢ τέχνης	εἰσαγωγίμου	δέῃ γίγνεσθαι ἢ φυτοῦ ἢ
[8, 847]	ἄλλην τέχνην δεομένην ξενικῶν τινων	εἰσαγωγίμων	μηδενὸς ἀναγκαίου χάριν μήτε τις
[8, 838]	ἢ Θυέστας ἤ τινας Οἰδίποδας	εἰσάγωσιν,	ἢ Μακαρέας τινὰς ἀδελφαῖς μειχθέντας
[8, 848]	τινὶ πόλεως ἤ τινος ἰδιωτῶν	εἰσαφικνοῦνται	ἑκάστοτε, πάντων τῶν ἀναγκαίων ἀπονεμηθὲν
[8, 833]	οὐ θήσομεν ἀγωνιστῇ. πρῶτος δὲ	εἴσεισιν	ὁ τὸ στάδιον ἁμιλλησόμενος σὺν
[8, 833]	τοῖς ἀγῶσι παρακαλεῖ, ὁ δὲ	εἴσεισιν	ὅπλα ἔχων· ψιλῷ δὲ ἆθλα
[8, 838]	ταύτης τῆς συνουσίας τὸ παράπαν	εἰσέρχεται	τοὺς πολλούς. (Μέγιλλος) ἀληθῆ λέγεις.
[8, 835]	καὶ νέας ὁμιλοῦντας φιλοφρόνως ἀλλήλοις·	εἰσῆλθεν	δή με, οἷον εἰκός, φοβηθῆναι,
[8, 835]	νέοι μὲν νέαι τε εὐτρεφεῖς	εἰσί,	πόνων δὲ σφοδρῶν καὶ ἀνελευθέρων,
[8, 832]	μεγίστην, ἐλεύθεροί τε ἀπ' ἀλλήλων	εἰσί,	φιλοχρήματοι δὲ ἥκιστ' ἄν, οἶμαι,
[8, 829]	μοῦσαν ἱκανῶς κεκτημένοι ἐν αὑτοῖς	εἰσιν,	καλὸν δὲ (ἔργον καὶ ἐπιφανὲς
[8, 848]	ἄλλων ἱδρύματα παλαιῶν μνήμῃ διασεσωμένων	εἰσίν,	τούτοις ἀποδιδόντας τὰς τῶν πάλαι
[8, 848]	δαιμόνων, εἴτε τινὲς ἔντοποι Μαγνήτων	εἴτ'	ἄλλων ἱδρύματα παλαιῶν μνήμῃ διασεσωμένων
[8, 844]	τὴν τοῦ τρυγᾶν ἀρκτούρῳ σύνδρομον,	εἴτ'	ἐν τοῖς αὑτοῦ χωρίοις εἴτε
[8, 846]	δικῶν καὶ (προσκλήσεων καὶ κλητήρων,	εἴτ'	ἐπὶ δυοῖν εἴτ' ἐφ' ὁπόσων
[8, 846]	καὶ κλητήρων, εἴτ' ἐπὶ δυοῖν	εἴτ'	ἐφ' ὁπόσων δεῖ καλεῖσθαι, καὶ
[8, 841]	ἐλθούσαις εἰς τὴν οἰκίαν, ὠνηταῖς	εἴτε	(ἄλλῳ ὁτῳοῦν τρόπῳ κτηταῖς, μὴ
[8, 834]	ἐνιαυτῶν, κοσμηθήσονται τότε, εἴτε τριετηρίδες	εἴτε	αὖ καὶ διὰ πέμπτων ἐτῶν,
[8, 841]	οὗτος δὴ νόμος, εἴτε εἷς	εἴτε	δύο αὐτοὺς χρὴ προσαγορεύειν, ~κείσθω
[8, 841]	ὄντα ξενικόν. οὗτος δὴ νόμος,	εἴτε	εἷς εἴτε δύο αὐτοὺς χρὴ
[8, 844]	εἴτ' ἐν τοῖς αὑτοῦ χωρίοις	εἴτε	καὶ ἐν ἄλλων, ἱερὰς μὲν
[8, 845]	τις διαφθείρῃ ἑκὼν ὕδωρ ἀλλότριον,	εἴτε	καὶ πηγαῖον εἴτε καὶ συναγυρτόν,
[8, 844]	ἂν ἀγροίκου ὀπώρας γεύσηται, βοτρύων	εἴτε	(καὶ σύκων, πρὶν ἐλθεῖν τὴν
[8, 845]	ὕδωρ ἀλλότριον, εἴτε καὶ πηγαῖον	εἴτε	καὶ συναγυρτόν, φαρμακείαις ἢ σκάμμασιν
[8, 848]	καὶ τῶν ἑπομένων θεοῖς δαιμόνων,	εἴτε	τινὲς ἔντοποι Μαγνήτων εἴτ' ἄλλων
[8, 834]	ἡμερῶν καὶ ἐνιαυτῶν, κοσμηθήσονται τότε,	εἴτε	τριετηρίδες εἴτε αὖ καὶ διὰ
[8, 836]	ου νόμον, λέγων ὡς ὀρθῶς	εἶχεν	τὸ τῶν ἀρρένων καὶ νέων
[8, 845]	πνεύματα, τοῖς ὕδασι σύντροφα τῶν	ἐκ	γῆς ἀναβλαστανόντων, ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν
[8, 842]	δὲ ἐκ διπλασίων ἢ τούτοις·	ἐκ	γῆς γὰρ καὶ ἐκ θαλάττης
[8, 844]	δὲ εἴ τισι τόποις σύμφυτος	ἐκ	γῆς τὰ ἐκ Διὸς ἰόντα
[8, 842]	τὴν τροφήν, τούτοις δὲ μόνον	ἐκ	γῆς. τῷ μὲν οὖν νομοθέτῃ
[8, 828]	καὶ νομοθετήσασθαι ἑορτὰς μετὰ τῶν	ἐκ	Δελφῶν μαντειῶν, αἵτινες θυσίαι καὶ
[8, 844]	τόποις σύμφυτος ἐκ γῆς τὰ	ἐκ	Διὸς ἰόντα ἀποστέγει νάματα, καὶ
[8, 844]	τοῖς (γείτοσιν ὕδατος. ἐὰν δὲ	ἐκ	Διὸς ὕδατα γιγνόμενα, τὸν ἐπάνω
[8, 842]	καὶ πολλαχόθεν εἴη, μάλιστα δὲ	ἐκ	διπλασίων ἢ τούτοις· ἐκ γῆς
[8, 842]	τούτοις· ἐκ γῆς γὰρ καὶ	ἐκ	θαλάττης τοῖς πλείστοις τῶν Ἑλλήνων
[8, 840]	ἕνεκα νίκης, ἣν (ἡμεῖς καλλίστην	ἐκ	παίδων πρὸς αὐτοὺς λέγοντες ἐν
[8, 838]	ἄρρενος ἀπεχομένους, μὴ κτείνοντάς τε	ἐκ	προνοίας τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος,
[8, 848]	ἀριθμὸν πάντων τῶν ζῴων οἷς	ἐκ	τῆς γῆς δεῖ τὴν τροφὴν
[8, 847]	καὶ χρημάτων (ζημίαις καὶ ἐκβολαῖς	ἐκ	τῆς πόλεως κολάζοντες, ἀναγκαζόντων ἕνα
[8, 847]	γὰρ δὴ μέρη τὰ πάντα	ἐκ	τῆς χώρας γιγνόμενα νέμειν χρεὼν
[8, 847]	τροφῆς δὲ καὶ διανομῆς τῶν	ἐκ	τῆς χώρας ἐγγὺς τῆς τοῦ
[8, 837]	κοινὴ διὰ βίου· μεικτὴ δὲ	ἐκ	τούτων γενομένη πρῶτον μὲν καταμαθεῖν
[8, 832]	ἥκιστ' ἄν, οἶμαι, γίγνοιντ' ἂν	ἐκ	τούτων τῶν νόμων, ὥστ' εἰκότως
[8, 844]	τῶν ἑαυτοῦ δρέπῃ, ἐὰν δ'	ἐκ	τῶν γειτόνων, μνᾶν, ἐὰν δ'
[8, 844]	ὀφειλέτω τῷ Διονύσῳ δραχμάς, ἐὰν	ἐκ	τῶν ἑαυτοῦ δρέπῃ, ἐὰν δ'
[8, 844]	ἄγειν ὕδωρ ἀγέτω μὲν ἀρχόμενος	ἐκ	τῶν κοινῶν ναμάτων, μὴ ὑποτέμνων
[8, 844]	ἐπονομαζόμενα ὀπωρίζειν βούληται, ἐὰν μὲν	ἐκ	τῶν οἰκείων λαμβάνῃ, ὅπως ἂν
[8, 837]	ἔχουσα ἐν ἡμῖν, ἡ δ'	ἐκ	τῶν ὁμοίων ἥμερός τε καὶ
[8, 834]	πέλταις καὶ ἀκοντίοις καὶ λίθῳ	ἐκ	χειρός τε καὶ σφενδόναις ἁμιλλωμένων,
[8, 848]	χείρω που καὶ βελτίω τούτων	ἕκαστα	ἀνάγκη φύειν καὶ ἐκτρέφειν τὴν
[8, 835]	χορῶν καὶ χορείας. οἷα δὲ	ἕκαστα	αὐτῶν εἶναι δεῖ κατὰ λόγον
[8, 849]	τὰ περὶ ἀγοράν που δεῖ	ἕκαστα	μέλειν· ἡ δ' ἐπιμέλεια, μετὰ
[8, 849]	(εἰ γίγνεται κατὰ τὸν νόμον	ἕκαστα.	νόμος δ' ἑκάστῳ μηνὸς τῇ
[8, 828]	αὐτοῖς ἅμα καὶ ταῖς ὥραις	ἑκάσταις,	γυναικείας τε ἑορτάς, ὅσαις χωρὶς
[8, 828]	θεοῖς, ὧν ἂν ἡ φυλὴ	ἑκάστη	ἐπώνυμος ᾖ, θύοντας τούτων ἑκάστοις
[8, 848]	μίαν, ἐν (τῇ κώμῃ δὲ	ἑκάστῃ	πρῶτον μὲν ἱερὰ καὶ ἀγορὰν
[8, 848]	κατανεμηθέντας, ἐν τῇ κώμῃ δὲ	ἑκάστῃ	τὰ πρόσφορα γεωργοῖς γένη τῶν
[8, 830]	νομοθετήσει, στρατεύεσθαι προστάττων μάλιστα μὲν	ἑκάστης	ἡμέρας τά γε σμικρὰ χωρὶς
[8, 844]	παρὰ τοῖς ἀγρονόμοις, ταύτην ἡμέρας	ἑκάστης	κομιζόμενος, οὕτω κοινωνείτω τοῖς (γείτοσιν
[8, 829]	(οὐκ ἐν πολέμῳ τὸν πόλεμον	ἑκάστοις	γυμναστέον, ἀλλ' ἐν τῷ τῆς
[8, 828]	ἑκάστη ἐπώνυμος ᾖ, θύοντας τούτων	ἑκάστοις	ἔμμηνα ἱερά, χορούς τε καὶ
[8, 849]	ζῴων ἔστω πρᾶσις, ὅσα πρατέα	ἑκάστοις	ἢ ὠνητέα αὐτοῖς δεομένοις, καὶ
[8, 848]	ὅσα ζῷα σύμπαντα πράσιμα ἐν	ἑκάστοις	ᾖ τριχῇ διαιρείσθω κατὰ λόγον,
[8, 835]	νομοθετεῖν, καὶ τοὺς ἀγῶνας πρεπόντως	ἑκάστοις	θύμασιν ἐν χρόνοις προσήκουσι νείμαντας,
[8, 845]	γίγνεσθαι τὴν κάθαρσιν ἑκάστοτε καὶ	ἑκάστοις.	~περὶ δὲ συγκομιδῆς τῶν ὡραίων
[8, 836]	καὶ τί τεμὼν φάρμακον τούτοις	ἑκάστοις	τοῦ τοιούτου κινδύνου διαφυγὴν εὑρήσει;
[8, 844]	ὑδρευέσθω μέχρι τοῦ ἀναγκαίου πώματος	ἑκάστοις	τῶν οἰκετῶν· ἐὰν δὲ δι'
[8, 829]	μάχας. νικητήρια δὲ καὶ ἀριστεῖα	ἑκάστοισι	τούτων δεῖ διανέμειν ἐγκώμιά τε
[8, 849]	χρημάτων πάντων καὶ σκευῶν ὁπόσων	ἑκάστοισι	χρεία, πωλεῖν εἰς τὴν κοινὴν
[8, 838]	αὐτά, ἀλλ' εὐθὺς γενόμενον ἡμῶν	ἕκαστον	ἀκούειν τε λεγόντων ἀεὶ καὶ
[8, 832]	βίου ἄπληστος (ζήτησις, παρέχουσα ἄσχολον	ἕκαστον,	ἐμπόδιος γίγνεται τοῦ μὴ καλῶς
[8, 849]	ἀγορὰν φέροντας εἰς τὸν τόπον	ἕκαστον,	ἐν οἷς ἂν νομοφύλακές τε
[8, 848]	χρή, κατὰ μέσον τὸ δωδεκατημόριον	ἕκαστον	μίαν, ἐν (τῇ κώμῃ δὲ
[8, 847]	ἀναλωτέα· τὸ δὲ δωδέκατον μέρος	ἕκαστον	οἷον πυρῶν καὶ κριθῶν, οἷσιν
[8, 830]	μὴ ἔλαττον ἢ κατὰ μῆνα	ἕκαστον	ποιεῖσθαι προστάξει, ἁμίλλας τε πρὸς
[8, 829]	ποιεῖν ἀλλήλοις, ὁποῖός τις ἂν	ἕκαστος	γίγνηται κατά τε τοὺς ἀγῶνας
[8, 848]	τε καὶ ὧντινων ὁ τόπος	ἕκαστος	δεῖται, καὶ ὅπου κατοικοῦντες ἀλυπότατοί
[8, 847]	αὑτοῦ τέχνης, ἀλλ' εἷς μίαν	ἕκαστος	τέχνην ἐν πόλει κεκτημένος ἀπὸ
[8, 848]	(πᾶσιν ἀποδιδότω τὴν αὐτήν· λαβὼν	ἕκαστος	τῶν πολιτῶν τὰ δύο μέρη
[8, 845]	ἀφηγῶνται δεῖν γίγνεσθαι τὴν κάθαρσιν	ἑκάστοτε	καὶ ἑκάστοις. ~περὶ δὲ συγκομιδῆς
[8, 848]	πόλεως ἤ τινος ἰδιωτῶν εἰσαφικνοῦνται	ἑκάστοτε,	πάντων τῶν ἀναγκαίων ἀπονεμηθὲν τρίτον
[8, 830]	εἰς τὸν μέγιστον τῶν ἀγώνων	ἑκάστοτε	τολμήσει παριέναι, διαμαχούμενον περὶ (ψυχῆς
[8, 848]	ᾖ τῶν ἄλλων τοῦ δωδεκάτου	ἑκάστου	μέρους, ἱερὰ πανταχοῦ ἱδρύσασθαι. πρῶτον
[8, 829]	εἰρήνης βίῳ. δεῖ τοίνυν πόλιν	ἑκάστου	μηνὸς νοῦν κεκτημένην στρατεύεσθαι μὴ
[8, 832]	ἀσκεῖν τὰ περὶ τὸν πόλεμον	ἑκάστους.	ἔστω· τὴν δὲ δὴ δευτέραν
[8, 849]	τὸν νόμον ἕκαστα. νόμος δ'	ἑκάστῳ	μηνὸς τῇ νέᾳ ὧν δεῖ
[8, 833]	τῷ νικῶντι τὰ νικητήρια δώσομεν	ἑκάστων.	(Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) τριττὰ δὴ
[8, 846]	κοινὰ δικαστήρια ἐπανάγειν τὸν βουλόμενον	ἑκάστων	τῶν ἐγκλημάτων. μυρία δὲ ταῦτα
[8, 837]	ὂν τῷ γένει· ὅταν δὲ	ἑκάτερον	γίγνηται σφοδρόν, ἔρωτα ἐπονομάζομεν. (Κλεινίας)
[8, 844]	βουλόμενος ταξάσθω τί χρὴ ποιεῖν	ἑκάτερον·	ὁ δὲ μὴ ἐμμένων ἐν
[8, 833]	τοξικὴν ἔχοντα στολήν, σταδίων δὲ	ἑκατὸν	πρὸς Ἀπόλλωνός τε καὶ Ἀρτέμιδος
[8, 847]	τε καὶ χρημάτων (ζημίαις καὶ	ἐκβολαῖς	ἐκ τῆς πόλεως κολάζοντες, ἀναγκαζόντων
[8, 847]	(ἐκείνων διὰ τὸ τὴν πρόσοδον	ἐκεῖθεν	αὑτῷ πλείω γίγνεσθαι τῆς αὑτοῦ
[8, 830]	μάχεσθαι καὶ διεπονούμεθα, μιμούμενοι πάντα	ἐκεῖνα	ὁπόσοις ἐμέλλομεν εἰς τότε χρήσεσθαι
[8, 835]	τε ἦν ἐπιτάξεις αὐτὰς παρ'	ἐκείνου	γίγνεσθαι, νῦν δὲ ἀνθρώπου τολμηροῦ
[8, 831]	οὐ (σμικρῷ πόλει μεῖζον κακὸν	ἐκείνου;	(Κλεινίας) συμφαῖμεν ἂν ἡμεῖς γε,
[8, 847]	δημιουργούντων, ~εἰκότως μᾶλλον ἐπιμελεῖται δι'	(ἐκείνων	διὰ τὸ τὴν πρόσοδον ἐκεῖθεν
[8, 845]	μὴ κινεῖν ὅτι μὴ κατέθετο,	~(ἐκείνως	ἀεὶ ζημιούσθω· ἐὰν δὲ δὴ
[8, 850]	καὶ πιστεύῃ πείσειν βουλὴν καὶ	ἐκκλησίαν,	ἤ τινα ἀναβολὴν τῆς ἐξοικήσεως
[8, 838]	ὡς οἷόν τε δὲ μάλιστα	ἑκόντες.	(Μέγιλλος) πότε λέγεις; (Ἀθηναῖος) ὅταν
[8, 832]	δὲ πᾶσαι λέγοιντ' ἂν ὀρθότατα·	ἑκόντων	γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία, ἀλλ' ἀκόντων
[8, 832]	γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία, ἀλλ' ἀκόντων	ἑκοῦσα	ἄρχει σὺν ἀεί τινι βίᾳ,
[8, 832]	λέγοιντ' ἂν ὀρθότατα· ἑκόντων γὰρ	ἑκοῦσα	οὐδεμία, ἀλλ' ἀκόντων ἑκοῦσα ἄρχει
[8, 832]	νῦν πολιτείας, ἣν νομοθετούμενοι (λέγομεν,	ἐκπέφευγεν	ἀμφότερα· σχολήν τε γὰρ ἄγει
[8, 834]	καὶ ὅσα καθ' ἡμέραν διδασκάλων	ἐκπονούμεθα,	πάντως ἤδη πέρας ἔχει. καὶ
[8, 829]	ἀνδρῶν ψέγοντα ἢ ἐπαινοῦντά τινας	ἐκρίθη	μετρίως δρᾶν τὸ τοιοῦτον. τὰ
[8, 844]	ὑποκάτω βλάπτῃ τις μὴ διδοὺς	ἐκροήν,	ἢ τοὐναντίον ὁ ἐπάνω μεθιεὶς
[8, 843]	ἰατρευόμενος διπλάσιον τοῦ βλάβους ἄλλο	ἐκτεισάτω	τῷ βλαφθέντι· τούτων δὲ καὶ
[8, 848]	τούτων ἕκαστα ἀνάγκη φύειν καὶ	ἐκτρέφειν	τὴν γῆν. (Κλεινίας) πῶς γὰρ
[8, 841]	ἐὰν ὁ νῦν τιθέμενος αὐτοὺς	ἐκφύγῃ;	(Ἀθηναῖος) δῆλον ὅτι τὸν ἐχόμενον
[8, 846]	ἄλλων ἁπάντων ὅσα τις ἂν	ἑκὼν	ἄκοντα βλάπτῃ βίᾳ ἢ λάθρᾳ,
[8, 832]	ἀνδρεῖον οὔτε τὸ παράπαν πολεμικὸν	ἑκὼν	ἐάσει γίγνεσθαί ποτε. ταῦτ' οὖν
[8, 843]	δὲ ὑπὸ νόμου. (μηδεὶς γὰρ	ἑκὼν	κινείτω γῆς ὅρια γειτόνων· ὃς
[8, 845]	περὶ αὐτοῦ· ἄν τις διαφθείρῃ	ἑκὼν	ὕδωρ ἀλλότριον, εἴτε καὶ πηγαῖον
[8, 830]	τε καὶ ἐλάττους γυμνασίας μὴ	ἔλαττον	ἢ κατὰ μῆνα ἕκαστον ποιεῖσθαι
[8, 829]	μηνὸς νοῦν κεκτημένην στρατεύεσθαι μὴ	ἔλαττον	μιᾶς ἡμέρας, πλείους δέ, ὡς
[8, 833]	μὴ μακρότερον εἴκοσι ἐτῶν μηδ'	ἔλαττον	ὀκτωκαίδεκα· πρεπούσῃ δὲ στολῇ ταύτας
[8, 829]	ἀλλὰ γεγονὼς πρῶτον μὲν μὴ	ἔλαττον	πεντήκοντα ἐτῶν, μηδ' αὖ τῶν
[8, 843]	ἡ τοῦ δωδεκατημορίου τάξις, τῶν	ἐλαττόνων	δὲ οἱ φρούραρχοι τούτων. καὶ
[8, 834]	ὥστε ἀναγκαῖον καὶ τὰς σπουδὰς	ἐλάττους	γίγνεσθαι τάς τε ἐν τῇ
[8, 830]	οἷόν τινας μείζους τε καὶ	ἐλάττους	γυμνασίας μὴ ἔλαττον ἢ κατὰ
[8, 842]	γίγνονται νόμοι μέτριοι, πολὺ δ'	ἐλάττους,	ἔτι δ' ἐλευθέροις ἀνθρώποις μᾶλλον
[8, 839]	πόλιν ὅλην (ζῆν πράττουσαν τοῦτο,	ἐλεγχθὲν	δ' ἔργῳ καὶ γενόμενον παρ'
[8, 833]	τῶν (χειρῶν· φυγεῖν μὲν καὶ	ἑλεῖν	ἡ τῶν ποδῶν, ἡ δ'
[8, 832]	τε γὰρ ἄγει που μεγίστην,	ἐλεύθεροί	τε ἀπ' ἀλλήλων εἰσί, φιλοχρήματοι
[8, 842]	πολὺ δ' ἐλάττους, ἔτι δ'	ἐλευθέροις	ἀνθρώποις μᾶλλον πρέποντες. ναυκληρικῶν μὲν
[8, 848]	λόγον, ἓν μὲν μέρος τοῖς	ἐλευθέροις,	ἓν δὲ τοῖς τούτων οἰκέταις·
[8, 838]	παρὰ πᾶσι, δούλοις τε καὶ	ἐλευθέροις	καὶ παισὶ καὶ γυναιξὶ καὶ
[8, 848]	τῆς νομῆς δούλοις τε καὶ	ἐλευθέροις,	ὁπόσ' ἂν καὶ ὁποῖα βούληται
[8, 845]	δοῦλον πληγαῖς κολάζειν, τὸν δὲ	ἐλεύθερον	ἀποπέμπειν νουθετήσαντα καὶ διδάξαντα τῆς
[8, 845]	ἄνευ τραυμάτων, δίκην δ' εἶναι	ἐλευθέρῳ	τῶν τοιούτων πληγῶν μηδεμίαν. ξένῳ
[8, 841]	ἅπτεσθαι τῶν γενναίων ἅμα καὶ	ἐλευθέρων	πλὴν γαμετῆς ἑαυτοῦ γυναικός, ἄθυτα
[8, 844]	βοτρύων εἴτε (καὶ σύκων, πρὶν	ἐλθεῖν	τὴν ὥραν τὴν τοῦ τρυγᾶν
[8, 841]	μετὰ θεῶν καὶ ἱερῶν γάμων	ἐλθούσαις	εἰς τὴν οἰκίαν, ὠνηταῖς εἴτε
[8, 833]	ἀγῶνα μενοῦμεν τούτους, ἕως ἂν	ἔλθωσι,	καὶ τῷ νικῶντι τὰ νικητήρια
[8, 840]	ὅταν δ' εἰς τοῦτο ἡλικίας	ἔλθωσι,	συνδυασθέντες ἄρρην θηλείᾳ κατὰ χάριν
[8, 837]	ἔπειτα εἰς τοὐναντίον ὑπ' ἀμφοῖν	ἑλκόμενος	ἀπορεῖ, τοῦ μὲν κελεύοντος τῆς
[8, 844]	Διὸς ἰόντα ἀποστέγει νάματα, καὶ	ἐλλείπει	τῶν ἀναγκαίων πωμάτων, ὀρυττέτω μὲν
[8, 842]	ἐκ θαλάττης τοῖς πλείστοις τῶν	Ἑλλήνων	ἐστὶ κατεσκευασμένα τὰ περὶ τὴν
[8, 840]	δ' οὖν ὑπὸ τῶν ἄλλων	Ἑλλήνων	καὶ βαρβάρων τῶν πλείστων διαφθείρωνται,
[8, 830]	ἂν ἡμέρας ἔμπροσθεν τοῦ ἀγῶνος	ἐμανθάνομέν	(τε ἂν μάχεσθαι καὶ διεπονούμεθα,
[8, 830]	διεπονούμεθα, μιμούμενοι πάντα ἐκεῖνα ὁπόσοις	ἐμέλλομεν	εἰς τότε χρήσεσθαι περὶ τῆς
[8, 839]	χαλεπωτάτην, πρὸς τὸ τοῦτον τεθέντα	ἐμμεῖναι	τὸν νόμον. νοῆσαι μὲν γὰρ
[8, 842]	οὐδὲν ἀπεργάσεσθαι· καὶ γὰρ νῦν	ἐμμελῶς	ἔχειν κατεσκευασμένα. (τούτοις δ' ἐστὶν
[8, 847]	τῶν ἐν τῇ χώρᾳ ἀναγκαίων	ἐμμένειν	ἐξαγέτω· τούτων δ' αὖ πάντων
[8, 840]	χρόνον ὁσίως καὶ δικαίως ζῶσιν,	ἐμμένοντες	(βεβαίως ταῖς πρώταις τῆς φιλίας
[8, 844]	ποιεῖν ἑκάτερον· ὁ δὲ μὴ	ἐμμένων	ἐν τῇ τάξει φθόνου (θ'
[8, 828]	ἐπώνυμος ᾖ, θύοντας τούτων ἑκάστοις	ἔμμηνα	ἱερά, χορούς τε καὶ ἀγῶνας
[8, 838]	γὰρ τοῦτο ἦν τὸ παρ'	ἐμοῦ	λεχθέν, ὅτι τέχνην ἐγὼ πρὸς
[8, 846]	καὶ τῆς ἀναγκαίας αὐτῶν χρείας	ἐμπείρως	ἴσχοντες, μέχριπερ ἂν πάντα ἱκανῶς
[8, 839]	τιθέντων νόμιμα, καὶ βοῆς πάντα	ἐμπλήσειε·	πρὸς ἃ δὴ καὶ βλέψας
[8, 837]	τῆς ὥρας καθάπερ ὀπώρας πεινῶν,	ἐμπλησθῆναι	παρακελεύεται ἑαυτῷ, τιμὴν οὐδεμίαν ἀπονέμων
[8, 832]	ἄπληστος (ζήτησις, παρέχουσα ἄσχολον ἕκαστον,	ἐμπόδιος	γίγνεται τοῦ μὴ καλῶς ἀσκεῖν
[8, 842]	πρέποντες. ναυκληρικῶν μὲν γὰρ καὶ	ἐμπορικῶν	καὶ καπηλευτικῶν καὶ πανδοκεύσεων καὶ
[8, 831]	ἐῶσα ἀσκεῖν τὰς πόλεις, ἀλλ'	ἐμπόρους	τε καὶ ναυκλήρους καὶ διακόνους
[8, 834]	ἐὰν δὲ ἐξ αὐτῶν τῶν	ἔμπροσθεν	παιδευμάτων εἰς ἔθος ἰόντων ἡ
[8, 830]	γε ὄντες παμπόλλας ἂν ἡμέρας	ἔμπροσθεν	τοῦ ἀγῶνος ἐμανθάνομέν (τε ἂν
[8, 836]	τῇ τοῦ πεισθέντος ψυχῇ γιγνόμενον	ἐμφύσεται	τὸ τῆς ἀνδρείας ἦθος, ἢ
[8, 830]	καὶ (ἔτι πάντων τῶν τε	ἐμψύχων	καὶ τῶν ἀψύχων ἀπορήσαντές ποτε,
[8, 840]	λόγος ἔχει. καίτοι τῶν γ'	ἐμῶν	καὶ σῶν πολιτῶν, ὦ Κλεινία,
[8, 844]	ἀλλήλοις, ἐν ἄστει μὲν ἀστυνόμον,	ἐν	ἀγρῷ δὲ ἀγρονόμον ἐπάγων ὁ
[8, 834]	καὶ μάθησις γυμναστικῆς, ὅσα τε	(ἐν	ἀγῶσιν καὶ ὅσα καθ' ἡμέραν
[8, 844]	τοῖς αὑτοῦ χωρίοις εἴτε καὶ	ἐν	ἄλλων, ἱερὰς μὲν πεντήκοντα ὀφειλέτω
[8, 849]	ἔσονται τοῖσιν γεωργοῖσι. ~(τῶν δὲ	ἐν	ἄστει κατὰ τὰ αὐτὰ ἐπιμεληθῆναι
[8, 848]	μέρη διελομένους, καὶ τὸ μὲν	ἐν	ἄστει κατοικίζειν, διελομένους αὖ καὶ
[8, 844]	ἐθέλωσιν διὰ ταῦτα κοινωνεῖν ἀλλήλοις,	ἐν	ἄστει μὲν ἀστυνόμον, ἐν ἀγρῷ
[8, 840]	διαφθείρωνται, τὴν λεγομένην ἄτακτον Ἀφροδίτην	ἐν	αὐτοῖς ὁρῶντές τε καὶ ἀκούοντες
[8, 829]	μὲν καὶ μοῦσαν ἱκανῶς κεκτημένοι	ἐν	αὑτοῖς εἰσιν, καλὸν δὲ (ἔργον
[8, 833]	δίαυλον καὶ ἐφίππιον καὶ δόλιχον,	ἐν	αὐτῷ τῷ δρόμῳ ἁμιλλωμέναις, ταῖς
[8, 838]	λεγόντων ἀεὶ καὶ πανταχοῦ ταῦτα,	ἐν	γελοίοις τε ἅμα ἐν πάσῃ
[8, 849]	ὠνείσθω παρὰ τοιούτου μηδεὶς μηδενός,	ἐν	(δὲ ταῖς τῶν ξένων ξένος
[8, 848]	καὶ ὅσα ζῷα σύμπαντα πράσιμα	ἐν	ἑκάστοις ᾖ τριχῇ διαιρείσθω κατὰ
[8, 834]	τῶν τούτοις ἑπομένων, καὶ ὅσαι	ἐν	ἑορταῖς ἅμιλλαι χορῶν ἀναγκαῖαι γίγνεσθαι,
[8, 841]	τῆς ψυχῆς ὄντων καλῶν γεγονὸς	ἐν	ἐπιθυμίᾳ. ταῦτα δὴ καθάπερ ἴσως
[8, 830]	καὶ τῶν ἀψύχων ἀπορήσαντές ποτε,	ἐν	ἐρημίᾳ συγγυμναστῶν ἆρά γε οὐκ
[8, 835]	τις χρήσεται τῇ τοιαύτῃ πόλει	ἐν	ᾗ δὴ νέοι μὲν νέαι
[8, 839]	ἀπεχομένους δὲ ἀρούρας θηλείας πάσης	ἐν	ᾗ μὴ βούλοιο ἄν σοι
[8, 837]	τὸν νόμον, ἀπείργοντα μὴ γίγνεσθαι	ἐν	ἡμῖν, ἢ δῆλον ὅτι τὸν
[8, 837]	τὸ κοινὸν οὐ πολλάκις ἔχουσα	ἐν	ἡμῖν, ἡ δ' ἐκ τῶν
[8, 842]	ἄλλοθι μὲν ἂν χαλεπὸν εἶναι,	ἐν	Κρήτῃ δὲ οὐδεὶς ἄλλως ἂν
[8, 848]	πόλεως ἁπάσης, ἔξω τε καὶ	ἐν	κύκλῳ κατανεμηθέντας, ἐν τῇ κώμῃ
[8, 842]	πότερον ὡς ἐνθάδε ἢ καθάπερ	ἐν	Λακεδαίμονι, ἢ παρὰ ταῦτα ἔστιν
[8, 840]	τε καὶ ἐν ῥήμασιν καὶ	ἐν	μέλεσιν ᾄδοντες, ὡς εἰκός, κηλήσομεν;
[8, 829]	τοῦτο ἀποδιδόντων αὐτοῖς γέρας, παρρησίαν	ἐν	μούσαις εἶναι μόνοις, τοῖς δὲ
[8, 840]	ἐκ παίδων πρὸς αὐτοὺς λέγοντες	ἐν	μύθοις τε καὶ ἐν ῥήμασιν
[8, 841]	ἐπιθυμίᾳ. ταῦτα δὴ καθάπερ ἴσως	ἐν	μύθῳ τὰ νῦν λεγόμεν' ἐστὶν
[8, 841]	καὶ καλὸν δευτέρως ἂν ἡμῖν	ἐν	νόμῳ γενόμενον κέοιτο, ὀρθότητα ἔχον
[8, 849]	φέροντας εἰς τὸν τόπον ἕκαστον,	ἐν	οἷς ἂν νομοφύλακές τε καὶ
[8, 840]	γυναικὸς ἥψατο οὐδ' αὖ παιδὸς	ἐν	ὅλῃ τῇ τῆς ἀσκήσεως ἀκμῇ·
[8, 829]	γίγνηται κατά τε τοὺς ἀγῶνας	ἐν	παντί τε αὖ τῷ βίῳ,
[8, 846]	κόσμον σῴζων καὶ κτώμενος, οὐκ	ἐν	παρέργῳ δεόμενον ἐπιτηδεύειν· δύο δὲ
[8, 841]	γε μὴν ἄριστα, εἴπερ γίγνοιτο,	ἐν	πάσαις πόλεσι γίγνοιτο ἄν. τάχα
[8, 838]	ταῦτα, ἐν γελοίοις τε ἅμα	ἐν	πάσῃ τε σπουδῇ τραγικῇ λεγομένῃ
[8, 831]	φύσεσθαι, φόβου δὲ οἷον τελευτήσαντος,	ἐν	πᾶσιν τοῖς τοιούτοις βάσανον οὐχ
[8, 829]	στρατείας τε πέρι καὶ τῆς	ἐν	ποιήσεσι παρρησίας γυναιξί τε καὶ
[8, 847]	ἀλλ' εἷς μίαν ἕκαστος τέχνην	ἐν	πόλει κεκτημένος ἀπὸ ταύτης ἅμα
[8, 846]	ἄλλον ἀσκοῦντα ἐπιτροπεύειν. τοῦτ' οὖν	ἐν	πόλει ὑπάρχον δεῖ πρῶτον γίγνεσθαι·
[8, 829]	δὲ ταύτῃ σχεδὸν ἐχόντων, (οὐκ	ἐν	πολέμῳ τὸν πόλεμον ἑκάστοις γυμναστέον,
[8, 840]	λέγοντες ἐν μύθοις τε καὶ	ἐν	ῥήμασιν καὶ ἐν μέλεσιν ᾄδοντες,
[8, 831]	τὴν αἰτίαν διότι ποτὲ νῦν	ἐν	ταῖς πόλεσιν ἡ τοιαύτη χορεία
[8, 833]	ἡ τῶν ποδῶν, ἡ δ'	ἐν	ταῖς συμπλοκαῖς μάχη καὶ σύστασις
[8, 839]	ἔτι τό γε γυναικῶν οὐδὲ	ἐν	ταῖς ὑμετέραις πόλεσιν δοκεῖ φύσιν
[8, 835]	βίου. τίνα δή ποτε τρόπον	ἐν	ταύτῃ τῇ πόλει ἀφέξονται τῶν
[8, 848]	μέσον τὸ δωδεκατημόριον ἕκαστον μίαν,	ἐν	(τῇ κώμῃ δὲ ἑκάστῃ πρῶτον
[8, 848]	τε καὶ ἐν κύκλῳ κατανεμηθέντας,	ἐν	τῇ κώμῃ δὲ ἑκάστῃ τὰ
[8, 833]	καὶ εἰς ὁπόσα, καθάπερ νῦν	ἐν	τῇ πάλῃ διενομοθετήσαντο οἱ περὶ
[8, 837]	ἄριστον γίγνεσθαι βουλοίμεθ' ἂν ἡμῖν	ἐν	τῇ πόλει ἐνεῖναι, τοὺς δὲ
[8, 841]	τάχ' ἂν ἄτιμον αὐτὸν τῶν	ἐν	τῇ πόλει ἐπαίνων νομοθετοῦντες ὀρθῶς
[8, 829]	ἀγαθοί τε αὐτοὶ καὶ τίμιοι	ἐν	τῇ πόλει, ἔργων ὄντες δημιουργοὶ
[8, 847]	διακρινόντων κατὰ νόμον. τέλος δὲ	ἐν	τῇ πόλει μηδένα μηδὲν τελεῖν
[8, 842]	καὶ παιδείας ἀρχῶν τε καταστάσεις	ἐν	τῇ πόλει· νῦν δ' ἐπὶ
[8, 844]	ἑκάτερον· ὁ δὲ μὴ ἐμμένων	ἐν	τῇ τάξει φθόνου (θ' ἅμα
[8, 836]	τὸ τῆς ἀνδρείας ἦθος, ἢ	ἐν	τῇ τοῦ πείσαντος τὸ τῆς
[8, 836]	συμβάλλοιτ' ἂν πρὸς ἀρετήν; πότερον	ἐν	τῇ τοῦ πεισθέντος ψυχῇ γιγνόμενον
[8, 834]	σπουδὰς ἐλάττους γίγνεσθαι τάς τε	ἐν	τῇ τροφῇ καὶ τὰς περὶ
[8, 847]	τις ἀγέτω, μήτε αὖ τῶν	ἐν	τῇ χώρᾳ ἀναγκαίων ἐμμένειν ἐξαγέτω·
[8, 847]	οὖν τούτου μήτε ἄλλου μηδενὸς	ἐν	τῇ (χώρᾳ ὅλῃ καὶ πόλει
[8, 840]	τὸ μετὰ τοῦ σωφρονεῖν ἀνδρεῖον	ἐν	τῇ ψυχῇ κεκτημένος, ὡς λόγος,
[8, 833]	ὁ κῆρυξ ἡμῖν, καθάπερ νῦν,	ἐν	τοῖς ἀγῶσι παρακαλεῖ, ὁ δὲ
[8, 844]	τοῦ τρυγᾶν ἀρκτούρῳ σύνδρομον, εἴτ'	ἐν	τοῖς αὑτοῦ χωρίοις εἴτε καὶ
[8, 834]	ὅπλων· ψιλοῖς δὲ ὅπλων οὔτ'	ἐν	τοῖς γυμνικοῖς οὔτε ἐνταῦθα (τιθέντες
[8, 850]	λαβόντα οὐσίαν ἀπιέναι. ἐὰν δ'	ἐν	τοῖς ἔτεσι τούτοις αὐτῷ συμβῇ
[8, 833]	τὰ νῦν ὅσα (βαρέα, τὴν	ἐν	τοῖς ὅπλοις μάχην, ἕνα τε
[8, 843]	ἀγρονόμοι, τῶν μὲν μειζόνων, καθάπερ	ἐν	τοῖς πρόσθεν εἴρηται, πᾶσα ἡ
[8, 832]	εἶναί φημι ἃς (πολλάκις εἴρηκα	ἐν	τοῖς πρόσθεν λόγοις, δημοκρατίαν καὶ
[8, 849]	ὠνείσθω μὲν ἁθρόαν παρὰ τῶν	ἐν	τοῖς χωρίοις ἐπιτρόπων, πωλείτω δὲ
[8, 849]	πρεπούσας, ὅρους θῶνται τῶν ὠνίων,	ἐν	τούτοις ἀλλάττεσθαι νόμισμά τε χρημάτων
[8, 836]	δεῖν τὸν νομοθέτην τηρεῖν, τοῦτο	ἐν	τούτοις οὐχ ὁμολογεῖ. ζητοῦμεν γὰρ
[8, 844]	τῆς κεραμίδος γῆς, ἐὰν δ'	ἐν	τούτῳ τῷ βάθει μηδαμῶς ὕδατι
[8, 844]	τῶν ἀναγκαίων πωμάτων, ὀρυττέτω μὲν	ἐν	τῷ αὑτοῦ χωρίῳ μέχρι τῆς
[8, 842]	γε προϊόντες ἤδη σχεδόν ἐσμεν	ἐν	τῷ κατεσκευάσθαι μὲν συσσίτια- ὅ
[8, 838]	τούτου τοῦ νόμου τῆς θέσεως	(ἐν	τῷ νῦν παρόντι τὴν μὲν
[8, 836]	νομοθετήσει; σχεδὸν οὐδείς, ἔχων γε	ἐν	τῷ νῷ νόμον ἀληθῆ. πῶς
[8, 830]	αὐτὸν ἂν ἀπηντῶμεν τὸν ἀγῶνα,	ἐν	τῷ πρόσθεν χρόνῳ οὐδενὶ καθ'
[8, 829]	τὸν πόλεμον ἑκάστοις γυμναστέον, ἀλλ'	ἐν	τῷ τῆς εἰρήνης βίῳ. δεῖ
[8, 828]	ἑπομένων οὐ συμμεικτέον ἀλλὰ χωριστέον,	ἐν	τῷ τοῦ Πλούτωνος (μηνὶ τῷ
[8, 835]	τοὺς ἀγῶνας πρεπόντως ἑκάστοις θύμασιν	ἐν	χρόνοις προσήκουσι νείμαντας, ἑορτὰς ἀποδοῦναι
[8, 835]	ἄριστ' εἶναι πόλει καὶ πολίταις,	ἐν	ψυχαῖς διεφθαρμέναις τὸ πρέπον καὶ
[8, 841]	διεφθαρμένους, οὓς ἥττους αὑτῶν προσαγορεύομεν,	(ἓν	γένος ὄν, περιλαβόντα τρία γένη
[8, 833]	ἀθλήματα διανοηθῶμεν, ἓν μὲν παιδικόν,	ἓν	δὲ ἀγενείων, ἓν δὲ ἀνδρῶν·
[8, 833]	μὲν παιδικόν, ἓν δὲ ἀγενείων,	ἓν	δὲ ἀνδρῶν· καὶ τοῖς μὲν
[8, 848]	ἓν μὲν μέρος τοῖς ἐλευθέροις,	ἓν	δὲ τοῖς τούτων οἰκέταις· τὸ
[8, 831]	δὲ ἄλλων καταγελᾷ. τοῦτο μὲν	ἓν	καὶ ταύτην μίαν αἰτίαν χρὴ
[8, 848]	ᾖ τριχῇ διαιρείσθω κατὰ λόγον,	ἓν	μὲν μέρος τοῖς ἐλευθέροις, ἓν
[8, 833]	τριττὰ δὴ ταῦτα ἀθλήματα διανοηθῶμεν,	ἓν	μὲν παιδικόν, ἓν δὲ ἀγενείων,
[8, 837]	ἐξ ἀμφοῖν τρίτον ἄλλο εἶδος,	ἓν	ὄνομα περιλαβὸν πᾶσαν ἀπορίαν καὶ
[8, 829]	ἐξουσίας, ~δεῖ δὲ (αὐτήν, καθάπερ	ἕνα	ἄνθρωπον, ζῆν εὖ· τοῖς δὲ
[8, 833]	ὅπλοις μάχην, ἕνα τε πρὸς	ἕνα	διαμαχομένους καὶ δύο πρὸς δύο,
[8, 847]	ἐκ τῆς πόλεως κολάζοντες, ἀναγκαζόντων	ἕνα	μόνον ἀλλὰ μὴ πολλοὺς εἶναι.
[8, 833]	τὴν ἐν τοῖς ὅπλοις μάχην,	ἕνα	τε πρὸς ἕνα διαμαχομένους καὶ
[8, 835]	ἑπόμενον πάσῃ τῇ πολιτείᾳ τάττων,	ἐναντία	λέγων ταῖς μεγίσταισιν ἐπιθυμίαις καὶ
[8, 837]	καὶ τὸ δεόμενον τοῦ πεπλουτηκότος,	ἐναντίον	ὂν τῷ γένει· ὅταν δὲ
[8, 850]	τὸ πλέον, ἐξαλειφέσθω δὲ τὸ	ἐναντίον.	τὰ αὐτὰ δὲ καὶ περὶ
[8, 836]	τῶν ἐρώτων- αὐτοὶ γάρ ἐσμεν-	ἐναντιοῦνται	παντάπασιν. εἰ (γάρ τις ἀκολουθῶν
[8, 837]	φιλία τοίνυν ἡ μὲν ἀπὸ	ἐναντίων	δεινὴ καὶ ἀγρία καὶ τὸ
[8, 829]	(μιμούμεναι τὰς πολεμικὰς ὅτι μάλιστα	ἐναργῶς	μάχας. νικητήρια δὲ καὶ ἀριστεῖα
[8, 834]	εἰς ἔθος ἰόντων ἡ φύσις	ἐνδέχηται	καὶ μὴ δυσχεραίνῃ παῖδας ἢ
[8, 829]	πολεμικὸς δὲ ἔξωθέν τε καὶ	ἔνδοθεν,	ἂν ᾖ κακή. τούτων δὲ
[8, 830]	ἐπὶ κατάληψιν χωρίων ἁμιλλωμένους καὶ	ἐνέδρας,	καὶ πᾶσαν μιμουμένους τὴν πολεμικήν,
[8, 841]	ἂν τοῦτο, εἰ ἀναίδεια μὴ	ἐνείη	τῇ τῶν ἀφροδισίων χρήσει· σπανίῳ
[8, 837]	ἂν ἡμῖν ἐν τῇ πόλει	ἐνεῖναι,	τοὺς δὲ δύο, εἰ δυνατὸν
[8, 843]	δὲ ἀναιδείας ἅμα (καὶ ἀνελευθερίας	ἕνεκα	ἰατρευόμενος διπλάσιον τοῦ βλάβους ἄλλο
[8, 840]	παῖδες ἀδυνατήσουσι καρτερεῖν πολὺ καλλίονος	ἕνεκα	νίκης, ἣν (ἡμεῖς καλλίστην ἐκ
[8, 840]	οὖν; οἱ μὲν ἄρα νίκης	ἕνεκα	πάλης καὶ δρόμων καὶ τῶν
[8, 847]	ἢ δεσμευτικοῦ ἢ ζῴων τινῶν	ἕνεκα	τῆς τοιαύτης χρείας, ἵππαρχοι καὶ
[8, 850]	σωφρονεῖν, μηδὲ ἄλλο αὖ τέλος	ἕνεκά	τινος ὠνῆς ἢ καὶ πράσεως·
[8, 847]	καὶ ἱκανοὺς θήσουσι· καπηλείαν δὲ	ἕνεκα	χρηματισμῶν μήτε οὖν τούτου μήτε
[8, 835]	ἐννόμου λαγχάνειν, οὐδ' αὖ μετατιθέμενα	ἔνθα	ἢ ἔνθα μέγα τῇ πόλει
[8, 835]	οὐδ' αὖ μετατιθέμενα ἔνθα ἢ	ἔνθα	μέγα τῇ πόλει κέρδος ἢ
[8, 842]	δὲ τίνα τρόπον, πότερον ὡς	ἐνθάδε	ἢ καθάπερ ἐν Λακεδαίμονι, ἢ
[8, 828]	σχεδὸν ἴσως ἡμέτερον ἂν νομοθετεῖν	ἔνιά	γ' αὐτῶν εἴη. (Κλεινίας) τάχ'
[8, 834]	θεῶν μηνῶν καὶ ἡμερῶν καὶ	ἐνιαυτῶν,	κοσμηθήσονται τότε, εἴτε τριετηρίδες εἴτε
[8, 832]	καὶ τυραννικοὺς ποιοῦσα, καὶ μάλ'	ἐνίοτε	οὐκ ἀφυεῖς ὄντας, δυστυχοῦντάς γε
[8, 835]	ἐτῶν, ~εἴθ' ὅπῃ καὶ (ὅπως	ἔννοιαν	διδόντων τῶν θεῶν τάξεως πέρι
[8, 835]	γνῶναι τίνα τρόπον χρὴ τάξεως	ἐννόμου	λαγχάνειν, οὐδ' αὖ μετατιθέμενα ἔνθα
[8, 843]	ὁρίζοντα φιλίαν τε καὶ ἔχθραν	ἔνορκον	παρὰ θεῶν. τοῦ μὲν γὰρ
[8, 845]	γενναίας ἁπτέσθω, ἐὰν βούληται, μεθ'	ἑνὸς	ἀκολούθου χωρὶς τιμῆς, (ξένια δεχόμενος,
[8, 843]	ἄν, καταφρονήσας δὲ διτταῖς δίκαις	ἔνοχος	ἔστω, μιᾷ μὲν παρὰ θεῶν
[8, 840]	εἰκὸς γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἐπειδὴ τοίνυν	ἐνταῦθά	ἐσμεν τούτου τοῦ νομίμου (πέρι,
[8, 834]	οὔτ' ἐν τοῖς γυμνικοῖς οὔτε	ἐνταῦθα	(τιθέντες ἀγωνίας ὀρθῶς ἂν νομοθετοῖμεν.
[8, 843]	τὸ θαμίζειν ἔχθρας ὄγκον μέγαν	ἐντίκτουσαι,	(χαλεπὴν καὶ σφόδρα πικρὰν γειτονίαν
[8, 848]	ἑπομένων θεοῖς δαιμόνων, εἴτε τινὲς	ἔντοποι	Μαγνήτων εἴτ' ἄλλων ἱδρύματα παλαιῶν
[8, 845]	λάθρᾳ λαμβάνειν, ὁ δὲ ληφθεὶς	ἐντὸς	τριάκοντα ἐτῶν γεγονὼς τυπτέσθω καὶ
[8, 844]	τῶν γειτόνων, μνᾶν, ἐὰν δ'	ἐξ	ἄλλων, δύο μέρη τῆς μνᾶς.
[8, 844]	ὁπόταν βούληται καρπούσθω, ἐὰν δ'	ἐξ	ἄλλων μὴ πείσας, ἑπομένως τῷ
[8, 837]	δύο γὰρ ὄντα αὐτά, καὶ	ἐξ	ἀμφοῖν τρίτον ἄλλο εἶδος, ἓν
[8, 837]	βούλοιτ' ἄν· ὁ δὲ μειχθεὶς	ἐξ	ἀμφοῖν τρίτος ἔρως οὗτός ἐσθ'
[8, 848]	ἀναγκαίων ἀπονεμηθὲν τρίτον μέρος ὤνιον	ἐξ	ἀνάγκης ἔστω τοῦτο μόνον, τῶν
[8, 832]	χαίρειν ἐατέον; ἃ δ' ἔστιν,	ἐξ	ἀρχῆς ἄμεινον ῥηθῆναί τε καὶ
[8, 834]	βιάζεσθαι τῆς κοινωνίας· ἐὰν δὲ	ἐξ	αὐτῶν τῶν ἔμπροσθεν παιδευμάτων εἰς
[8, 831]	ἐπιμελεῖσθαι πλὴν τῶν ἰδίων κτημάτων,	ἐξ	ὧν κρεμαμένη πᾶσα ψυχὴ πολίτου
[8, 829]	καὶ παῖδας, ὅταν ὡς πανδημίαν	ἐξάγειν	δόξῃ τοῖς ἄρχουσιν, τοτὲ δὲ
[8, 849]	πραθῆναι τὸ μέρος τοῖς ξένοις	ἐξάγειν	τοὺς ἐπιτρόπους, ὅσοι τοῖς ἀστοῖς
[8, 847]	ἐν τῇ χώρᾳ ἀναγκαίων ἐμμένειν	ἐξαγέτω·	τούτων δ' αὖ πάντων ἐπιγνώμονας
[8, 847]	πόλει μηδένα μηδὲν τελεῖν μήτε	ἐξαγομένων	χρημάτων μήτ' εἰσαγομένων· λιβανωτὸν δὲ
[8, 847]	ἔστωσαν κύριοι εἰσαγωγῆς τε καὶ	ἐξαγωγῆς,	διδούσης τε ἅμα καὶ δεχομένης
[8, 850]	παρὰ τοῖς νομοφύλαξιν τὸ πλέον,	ἐξαλειφέσθω	δὲ τὸ ἐναντίον. τὰ αὐτὰ
[8, 850]	μενέτω πείσας· ὁ δὲ ἀπιὼν	(ἐξαλειψάμενος	ἴτω τὰς ἀπογραφάς, αἵτινες ἂν
[8, 840]	εἶναι δύναμιν ἡμῖν οὐκ ἄρα	ἕξει	κρατεῖν ὧν ἄλλοι κεκρατήκασι τούτων
[8, 836]	~τὸ (γὰρ μὴ πλουτεῖν τε	ἐξεῖναι	ὑπερβαλλόντως ἀγαθὸν πρὸς τὸ σωφρονεῖν
[8, 845]	μηδεμίαν. ξένῳ δὲ καθάπερ ὀπώρας	ἐξέστω	καὶ τῶν τοιούτων μέτοχον εἶναι·
[8, 846]	δὲ συγκομιδῆς τῶν ὡραίων ἁπάντων,	ἐξέστω	τῷ (βουλομένῳ τὸ ἑαυτοῦ διὰ
[8, 837]	περὶ τὰ τοιαῦτα, οὐδέν με	ἐξετάζειν	δεῖ, δέχεσθαι δὲ τὴν τῷ
[8, 842]	ἄμεινον ἂν ἔχον, τοῦτο οὔτ'	ἐξευρεῖν	μοι χαλεπὸν εἶναι δοκεῖ, μέγα
[8, 828]	καὶ κτημάτων. ταῦτα δὲ συνελθόντες	ἐξηγηταὶ	καὶ ἱερεῖς ἱέρειαί τε καὶ
[8, 845]	ὕδατος, ὅπῃπερ ἂν οἱ τῶν	ἐξηγητῶν	νόμοι ἀφηγῶνται δεῖν γίγνεσθαι τὴν
[8, 828]	γὰρ τῶν (μὲν πέντε καὶ	ἑξήκοντα	καὶ τριακοσίων μηδὲν ἀπολείπουσαι, ὅπως
[8, 833]	δὲ ὃν ἀφήσομεν πρῶτον ὡπλισμένον,	ἑξήκοντα	μὲν σταδίων μῆκος πρὸς ἱερὸν
[8, 850]	ἢ καὶ πράσεως· ὅταν δ'	ἐξήκωσιν	οἱ χρόνοι, τὴν αὑτοῦ λαβόντα
[8, 848]	πρῶτον μὲν ἱερὰ καὶ ἀγορὰν	ἐξῃρῆσθαι	θεῶν τε καὶ τῶν ἑπομένων
[8, 834]	ἵππων δὴ περὶ ἀγῶνος γίγνοιτο	ἑξῆς	ἂν νομοθετούμενα· ἵππων δὲ ἡμῖν
[8, 847]	πέντε ἀφαιρεθέντων τῶν πρεσβυτέρων, τοὺς	ἑξῆς	δώδεκα. (περὶ δὲ ὅπλων καὶ
[8, 850]	ἐκκλησίαν, ἤ τινα ἀναβολὴν τῆς	ἐξοικήσεως	(ἀξιῶν αὑτῷ γίγνεσθαι κυρίως, ἢ
[8, 829]	μόνοις, τοῖς δὲ ἄλλοις μηδεμίαν	ἐξουσίαν	γίγνεσθαι, μηδέ τινα τολμᾶν ᾄδειν
[8, 828]	χρόνου σχολῆς καὶ τῶν ἀναγκαίων	ἐξουσίας,	~δεῖ δὲ (αὐτήν, καθάπερ ἕνα
[8, 848]	δώδεκα μέρη τῆς πόλεως ἁπάσης,	ἔξω	τε καὶ ἐν κύκλῳ κατανεμηθέντας,
[8, 829]	ἀγαθῇ βίος εἰρηνικός, πολεμικὸς δὲ	ἔξωθέν	τε καὶ ἔνδοθεν, ἂν ᾖ
[8, 837]	τούτων (εἴρηκας τὰ νῦν. (Ἀθηναῖος)	ἔοικά	γε, ὅπερ καὶ ἐτόπαζον, τυχεῖν
[8, 832]	μετὰ τοῦτο ἀκούοιτ' ἄν, ὡς	ἔοικε.	(Κλεινίας) λέγε μόνον. (Ἀθηναῖος) τὰς
[8, 847]	ἐγγὺς τῆς τοῦ Κρητικοῦ νόμου	ἔοικεν	ὀρθότης ἄν τις γιγνομένη κατὰ
[8, 835]	νείμαντας, ἑορτὰς ἀποδοῦναι τῇ πόλει	ἑορτάζειν.	ταῦτα μὲν οὖν καὶ ἄλλα
[8, 835]	σβεννύασιν, ἀργοί, θυσίαι δὲ καὶ	ἑορταὶ	καὶ χοροὶ πᾶσιν μέλουσιν διὰ
[8, 834]	τούτοις ἑπομένων, καὶ ὅσαι ἐν	ἑορταῖς	ἅμιλλαι χορῶν ἀναγκαῖαι γίγνεσθαι, ταχθέντων
[8, 835]	θύμασιν ἐν χρόνοις προσήκουσι νείμαντας,	ἑορτὰς	ἀποδοῦναι τῇ πόλει ἑορτάζειν. ταῦτα
[8, 828]	δὴ νόμος ἐρεῖ δώδεκα μὲν	(ἑορτὰς	εἶναι τοῖς δώδεκα θεοῖς, ὧν
[8, 828]	ἐστιν τάξασθαι μὲν καὶ νομοθετήσασθαι	ἑορτὰς	μετὰ τῶν ἐκ Δελφῶν μαντειῶν,
[8, 828]	ταῖς ὥραις ἑκάσταις, γυναικείας τε	ἑορτάς,	ὅσαις χωρὶς ἀνδρῶν προσήκει καὶ
[8, 829]	ὅπως ἂν γίγνωνται μάχαι τινὲς	ἑορταστικαί,	(μιμούμεναι τὰς πολεμικὰς ὅτι μάλιστα
[8, 840]	δυνατοὶ γίγνωνται κατακρατεῖν, δεύτερον νόμον	ἐπ'	αὐτοῖς μηχανᾶσθαι χρὴ τοὺς νομοφύλακας
[8, 842]	οἰκείου πολίτου γείτονος, μήτε ὁμοτέρμονος	ἐπ'	ἐσχατιᾶς κεκτημένος ἄλλῳ ξένῳ γειτονῶν,
[8, 844]	ἀστυνόμον, ἐν ἀγρῷ δὲ ἀγρονόμον	ἐπάγων	ὁ βουλόμενος ταξάσθω τί χρὴ
[8, 837]	αὖθις περὶ αὐτῶν τούτων πειράσομαι	ἐπᾴδων	πείθειν. τὸ δέ μοι δεδομένον
[8, 829]	ἀγαθῶν ὄντων ἀνδρῶν ψέγοντα ἢ	ἐπαινοῦντά	τινας ἐκρίθη μετρίως δρᾶν τὸ
[8, 841]	αὐτὸν τῶν ἐν τῇ πόλει	ἐπαίνων	νομοθετοῦντες ὀρθῶς ἂν δόξαιμεν νομοθετεῖν,
[8, 846]	ἀδικήματα εἰς τὰ κοινὰ δικαστήρια	ἐπανάγειν	τὸν βουλόμενον ἑκάστων τῶν ἐγκλημάτων.
[8, 848]	τῶν δὲ δύο μερῶν μηδὲν	ἐπάναγκες	ἔστω (πωλεῖν. πῶς οὖν δὴ
[8, 844]	ἐκ Διὸς ὕδατα γιγνόμενα, τὸν	ἐπάνω	γεωργοῦντα ἢ καὶ ὁμότοιχον οἰκοῦντα
[8, 844]	διδοὺς ἐκροήν, ἢ τοὐναντίον ὁ	ἐπάνω	μεθιεὶς εἰκῇ τὰ ῥεύματα βλάπτῃ
[8, 844]	~τὸν μείζω (πόλεως κοσμητὴν νομοθετεῖν·	ἐπεὶ	καὶ τῶν ὑδάτων πέρι γεωργοῖσι
[8, 840]	χείρονες; (Κλεινίας) εἰκὸς γοῦν. (Ἀθηναῖος)	ἐπειδὴ	τοίνυν ἐνταῦθά ἐσμεν τούτου τοῦ
[8, 837]	τρίτον ἔρωτά τις ἔχων τοῦτον,	ἔπειτα	εἰς τοὐναντίον ὑπ' ἀμφοῖν ἑλκόμενος
[8, 850]	παράπαν διὰ βίου τινὰ μονήν,	ἐπελθὼν	καὶ πείσας τὴν πόλιν, ἅπερ
[8, 832]	λόγῳ. (Ἀθηναῖος) κάλλιστα, ὦ ξένοι,	ἐπεπλήξατε·	καὶ τὸ μετὰ τοῦτο ἀκούοιτ'
[8, 843]	οὐδαμῇ ἅπαντος. ὃς δ' ἂν	ἐπεργάζηται	τὰ τοῦ γείτονος ὑπερβαίνων τοὺς
[8, 843]	ἄλλων πέρι καὶ δὴ καὶ	ἐπεργασίας	συμπάσης σφόδρ' ἀεὶ διευλαβούμενον· τὸ
[8, 840]	τὴν τῶν πολλῶν εἰς ἀπορίαν	ἐπέσομεν,	φημὶ τὸ μὲν ἡμέτερον νόμιμον
[8, 846]	καὶ (προσκλήσεων καὶ κλητήρων, εἴτ'	ἐπὶ	δυοῖν εἴτ' ἐφ' ὁπόσων δεῖ
[8, 830]	ποιουμένους (κατὰ πᾶσαν τὴν χώραν,	ἐπὶ	κατάληψιν χωρίων ἁμιλλωμένους καὶ ἐνέδρας,
[8, 850]	τὸν βουλόμενον εἰς τὴν μετοίκησιν	ἐπὶ	ῥητοῖς, ὡς οἰκήσεως οὔσης τῶν
[8, 833]	δὲ στολῇ ταύτας ἐσταλμένας καταβατέον	ἐπὶ	τὴν ἅμιλλαν τούτων τῶν δρόμων.
[8, 844]	παροχετεύειν λόγοις, ἀλλ' ὁ βουληθεὶς	ἐπὶ	τὸν αὑτοῦ τόπον ἄγειν ὕδωρ
[8, 842]	ἐν τῇ πόλει· νῦν δ'	ἐπὶ	τοὺς τὴν τροφὴν καὶ ὅσοι
[8, 850]	τὸ πέμπτον καὶ δέκατον ἔτος,	ἐπὶ	τούτοις δὲ εἴκοσιν ἔτη μείνας,
[8, 847]	ἐξαγέτω· τούτων δ' αὖ πάντων	ἐπιγνώμονας	εἶναι καὶ ἐπιμελητὰς τῶν νομοφυλάκων,
[8, 828]	καὶ αὐτοῦ τούτου χρὴ γίγνεσθαι	ἐπιγνώμονας	τοῦ παραλειπομένου τούτους τοὺς αὐτούς.
[8, 846]	γείτονος ζημίας κερδαίνῃ, τούτων δὲ	ἐπιγνώμονας	τοὺς ἄρχοντας γίγνεσθαι, καὶ τῶν
[8, 843]	δὲ καὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων	ἐπιγνώμονές	τε καὶ δικασταὶ καὶ τιμηταὶ
[8, 846]	πάντα τὰ τοιαῦτα τοῖς ἄρχουσιν	ἐπιδεικνὺς	τιμωρείσθω, μέχρι τριῶν μνῶν ὄντος
[8, 845]	ἐὰν βούληται, ἐὰν δὲ ξένος	ἐπιδημήσας	ὀπώρας ἐπιθυμῇ φαγεῖν διαπορευόμενος τὰς
[8, 850]	δυναμένῳ κατοικεῖν, τέχνην κεκτημένῳ καὶ	ἐπιδημοῦντι	μὴ πλέον ἐτῶν εἴκοσιν ἀφ'
[8, 836]	ὅλη καὶ ἡ Λακεδαίμων βοήθειαν	ἐπιεικῶς	οὐ σμικρὰν συμβάλλονται τιθεῖσι νόμους
[8, 845]	ἐὰν δὲ ξένος ἐπιδημήσας ὀπώρας	ἐπιθυμῇ	φαγεῖν διαπορευόμενος τὰς ὁδούς, τῆς
[8, 841]	ψυχῆς ὄντων καλῶν γεγονὸς ἐν	ἐπιθυμίᾳ.	ταῦτα δὴ καθάπερ ἴσως ἐν
[8, 838]	ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι τούτων· ἀλλ' οὐδ'	ἐπιθυμία	ταύτης τῆς συνουσίας τὸ παράπαν
[8, 835]	τάττων, ἐναντία λέγων ταῖς μεγίσταισιν	ἐπιθυμίαις	καὶ οὐκ ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον
[8, 838]	ῥηθέν, ὅτι νομοθέτῃ, βουλομένῳ τινὰ	ἐπιθυμίαν	δουλώσασθαι τῶν διαφερόντως τοὺς ἀνθρώπους
[8, 837]	πάρεργον μὲν τὴν τοῦ σώματος	ἐπιθυμίαν	ἔχων, ὁρῶν δὲ μᾶλλον ἢ
[8, 837]	~τὴν τῆς φιλίας τε καὶ	(ἐπιθυμίας	ἅμα καὶ τῶν λεγομένων ἐρώτων
[8, 842]	πρὸς ἀλλήλους διὰ τὰς τοιαύτας	ἐπιθυμίας	ὁμιλοῦντες ὀρθῶς τε καὶ οὐκ
[8, 836]	αὐτούς, πρὸς μὲν τὰς ἄλλας	ἐπιθυμίας,	ὅσα γε ἀνθρώπινα, μέτρον ἔχει
[8, 835]	τῶν μὲν πολλῶν οὐ θαυμαστὸν	ἐπιθυμιῶν	εἰ κρατοῖ τὰ πρόσθεν νόμιμα
[8, 835]	ἀφέξονται τῶν πολλοὺς δὴ πολλὰ	ἐπιθυμιῶν	εἰς ἔσχατα βαλλουσῶν, ὧν ἂν
[8, 837]	ἀρετῆς ὄντα καὶ τὸν νέον	ἐπιθυμοῦντα	ὡς ἄριστον γίγνεσθαι βουλοίμεθ' ἂν
[8, 849]	δεῖ ἕκαστα μέλειν· ἡ δ'	ἐπιμέλεια,	μετὰ τὴν τῶν ἱερῶν ἐπίσκεψιν
[8, 831]	ἄν ποτε δύναιτο τῶν ἄλλων	ἐπιμέλειαν	ἴσχειν πλὴν τοῦ καθ' ἡμέραν
[8, 847]	μᾶλλον ἢ τὴν τῆς ἀρετῆς	ἐπιμέλειαν,	κολαζόντων ὀνείδεσί τε καὶ ἀτιμίαις,
[8, 831]	χρόνον ἄσχολον ποιοῦντος τῶν ἄλλων	ἐπιμελεῖσθαι	πλὴν τῶν ἰδίων κτημάτων, ἐξ
[8, 849]	κατὰ τὰ αὐτὰ ἐπιμεληθῆναι καὶ	ἐπιμελεῖσθαι	τὴν τῶν ἀστυνόμων ἀρχήν. τοῖς
[8, 846]	μηδ' αὖ τεκταινόμενος χαλκευόντων ἄλλων	ἐπιμελείσθω	μᾶλλον ἢ τῆς αὑτοῦ τέχνης,
[8, 847]	ἐπιμελούμενος ἑαυτῷ δημιουργούντων, ~εἰκότως μᾶλλον	ἐπιμελεῖται	δι' (ἐκείνων διὰ τὸ τὴν
[8, 849]	ἐν ἄστει κατὰ τὰ αὐτὰ	ἐπιμεληθῆναι	καὶ ἐπιμελεῖσθαι τὴν τῶν ἀστυνόμων
[8, 848]	τῶν δημιουργῶν συνοικίζειν. τοὺς δ'	ἐπιμελητὰς	εἶναι τούτων πάντων τοὺς τῶν
[8, 847]	αὖ πάντων ἐπιγνώμονας εἶναι καὶ	ἐπιμελητὰς	τῶν νομοφυλάκων, πέντε ἀφαιρεθέντων τῶν
[8, 846]	πρόφασιν ἔχων ὡς πολλῶν οἰκετῶν	ἐπιμελούμενος	ἑαυτῷ δημιουργούντων, ~εἰκότως μᾶλλον ἐπιμελεῖται
[8, 843]	τούτων. καὶ ἐάν τις βοσκήματα	ἐπινέμῃ,	τὰς βλάβας ὁρῶντες κρινόντων καὶ
[8, 849]	ἐπιμέλεια, μετὰ τὴν τῶν ἱερῶν	ἐπίσκεψιν	τῶν κατ' ἀγορὰν μή τις
[8, 849]	εἴη, σωφροσύνης τε καὶ ὕβρεως	ἐπισκόπους	ὄντας κολάζειν τὸν δεόμενον κολάσεως.
[8, 842]	τὰ τοιαῦτα φυλακτηρίοις τε καὶ	ἐπιστάταις	ὀργάνων (νομοθετήσει, τὰ μέγιστα ἤδη
[8, 835]	εἴ πως οἷόν τε ἦν	ἐπιτάξεις	αὐτὰς παρ' ἐκείνου γίγνεσθαι, νῦν
[8, 834]	περὶ τούτων νόμοις μὲν καὶ	ἐπιτάξεσιν	οὐκ ἄξια βιάζεσθαι τῆς κοινωνίας·
[8, 837]	ψυχῇ δὲ ὄντως τῆς ψυχῆς	ἐπιτεθυμηκώς,	ὕβριν ἥγηται τὴν περὶ τὸ
[8, 846]	κτώμενος, οὐκ ἐν παρέργῳ δεόμενον	ἐπιτηδεύειν·	δύο δὲ ἐπιτηδεύματα ἢ δύο
[8, 831]	τοιαῦτα δεῖν καὶ νομοθετεῖν καὶ	ἐπιτηδεύειν	πόλιν ἅπασαν. (Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν
[8, 847]	δρόμον, ξένων δὲ ἄν τις	ἐπιτηδεύῃ	δύο τέχνας, δεσμοῖσί τε καὶ
[8, 839]	δοκεῖ, καθάπερ τὸ τῶν συσσιτίων	ἐπιτήδευμα	ἀπιστεῖται μὴ δυνατὸν εἶναι δύνασθαι
[8, 831]	τοῦτο φέρει μάθημα ἢ καὶ	ἐπιτήδευμα,	ἰδίᾳ πᾶς μανθάνειν τε καὶ
[8, 831]	ἄλλο μηδὲν καλὸν κἀγαθὸν ἐθέλειν	ἐπιτήδευμα	πόλιν σπουδάζειν, ἀλλὰ διὰ τὴν
[8, 846]	παρέργῳ δεόμενον ἐπιτηδεύειν· δύο δὲ	ἐπιτηδεύματα	ἢ δύο τέχνας ἀκριβῶς διαπονεῖσθαι
[8, 832]	αὐτῶν πρὸς πόλεμόν ἐστιν ἀγωνίσματα	ἐπιτηδευτέον	καὶ θετέον ἆθλα νικητήρια, ὅσα
[8, 838]	ὀφθέντας δὲ ἑτοίμως θάνατον αὑτοῖς	ἐπιτιθέντας	δίκην τῆς ἁμαρτίας; (Μέγιλλος) ὀρθότατα
[8, 842]	καὶ μεταλλειῶν καὶ δανεισμῶν καὶ	ἐπιτόκων	τόκων καὶ ἄλλων μυρίων τοιούτων
[8, 846]	ἀσκεῖν, τὴν δὲ ἄλλον ἀσκοῦντα	ἐπιτροπεύειν.	τοῦτ' οὖν ἐν πόλει ὑπάρχον
[8, 849]	ἀστοῖς ξένοι ἢ καὶ δοῦλοι	ἐπιτροπεύουσι,	δωδεκατημόριον πρῶτον τοῦ σίτου, τὸν
[8, 849]	μέρος τοῖς ξένοις ἐξάγειν τοὺς	ἐπιτρόπους,	ὅσοι τοῖς ἀστοῖς ξένοι ἢ
[8, 849]	παρὰ τῶν ἐν τοῖς χωρίοις	ἐπιτρόπων,	πωλείτω δὲ αὐτὸς τοῖς ξένοις,
[8, 843]	πολλὰ καὶ σμικρὰ καὶ τοῦ	ἐπιτυχόντος	νομοθέτου γιγνόμενα, ~τὸν μείζω (πόλεως
[8, 829]	εἰσιν, καλὸν δὲ (ἔργον καὶ	ἐπιφανὲς	μηδὲν δράσαντες πώποτε· ὅσοι δὲ
[8, 843]	εἶναι· βουλέσθω δὲ πᾶς πέτρον	ἐπιχειρῆσαι	κινεῖν τὸν μέγιστον ἄλλον πλὴν
[8, 838]	ὅταν μηδεὶς μηδαμῶς ἄλλως ἀναπνεῖν	ἐπιχειρήσῃ	ποτὲ παρὰ τὸν νόμον. (Ἀθηναῖος)
[8, 835]	ὁ λόγος προστάττῃ ἀπέχεσθαι, νόμος	ἐπιχειρῶν	γίγνεσθαι; καὶ τῶν μὲν πολλῶν
[8, 841]	τῶν ἡδονῶν ῥώμην ἦν, τὴν	ἐπίχυσιν	καὶ τροφὴν αὐτῆς διὰ πόνων
[8, 847]	διαπονούμενοι σῳζόντων, καὶ τὸν μὲν	ἐπιχώριον,	ἐὰν εἴς τινα τέχνην ἀποκλίνῃ
[8, 834]	ὥστε τούτου μὲν ἀγωνιστάς, οὐκ	ἐπιχώριον,	ἔσται τιθέντας νοῦν μήτε ἔχειν
[8, 846]	χρὴ κατὰ τόδε. πρῶτον μὲν	ἐπιχώριος	μηδεὶς ἔστω τῶν περὶ τὰ
[8, 846]	τεχνήματα διαπονούντων, μηδὲ οἰκέτης ἀνδρὸς	ἐπιχωρίου.	τέχνην γὰρ ἱκανήν, πολλῆς ἀσκήσεως
[8, 842]	κατασκευή, τίν' αὐτοῖς ἂν τρόπον	ἕποιτο.	βίος δὴ ἄλλαις μὲν πόλεσιν
[8, 835]	ψυχαῖς διεφθαρμέναις τὸ πρέπον καὶ	ἑπόμενον	πάσῃ τῇ πολιτείᾳ τάττων, ἐναντία
[8, 835]	ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα, λόγῳ	ἑπόμενος	μόνῳ μόνος. (Κλεινίας) τίν' αὖ
[8, 848]	ἐξῃρῆσθαι θεῶν τε καὶ τῶν	ἑπομένων	θεοῖς δαιμόνων, εἴτε τινὲς ἔντοποι
[8, 834]	δὲ ῥαψῳδῶν καὶ τῶν τούτοις	ἑπομένων,	καὶ ὅσαι ἐν ἑορταῖς ἅμιλλαι
[8, 828]	ἐπονομαστέον καὶ τὸ τῶν τούτοις	ἑπομένων	οὐ συμμεικτέον ἀλλὰ χωριστέον, ἐν
[8, 844]	δ' ἐξ ἄλλων μὴ πείσας,	ἑπομένως	τῷ νόμῳ, τῷ μὴ κινεῖν
[8, 837]	δὲ ἑκάτερον γίγνηται σφοδρόν, ἔρωτα	ἐπονομάζομεν.	(Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) φιλία τοίνυν
[8, 844]	σταφυλὴν ἢ τὰ γενναῖα σῦκα	ἐπονομαζόμενα	ὀπωρίζειν βούληται, ἐὰν μὲν ἐκ
[8, 833]	τι καὶ πάλιν, βαρύτερον, ὁπλίτην	ἐπονομάζοντες,	λειοτέρας ὁδοῦ διαμιλλώμενον, τὸν δὲ
[8, 849]	σίτου πρᾶσιν, ὃ δὴ καπηλείαν	ἐπονομάζουσιν	οἱ πλεῖστοι· καὶ ζῴων διαμερισθέντων
[8, 828]	καὶ ὅσους αὖ θεοὺς οὐρανίους	ἐπονομαστέον	καὶ τὸ τῶν τούτοις ἑπομένων
[8, 828]	ὧν ἂν ἡ φυλὴ ἑκάστη	ἐπώνυμος	ᾖ, θύοντας τούτων ἑκάστοις ἔμμηνα
[8, 843]	ἀλλ' ἀνθρώπου παντός, τὸ δ'	ἐπωφελεῖν	οὐδαμῇ ἅπαντος. ὃς δ' ἂν
[8, 835]	τε χαλεπόν, θεοῦ μὲν μάλιστα	ἔργον,	εἴ πως οἷόν τε ἦν
[8, 829]	ἐν αὑτοῖς εἰσιν, καλὸν δὲ	(ἔργον	καὶ ἐπιφανὲς μηδὲν δράσαντες πώποτε·
[8, 833]	αὐτὴν τί τοῦ καλῶς παλαίοντος	ἔργον	καὶ μὴ καλῶς, ταὐτὸν δὴ
[8, 839]	(ζῆν πράττουσαν τοῦτο, ἐλεγχθὲν δ'	ἔργῳ	καὶ γενόμενον παρ' ὑμῖν, ὅμως
[8, 847]	πέρι καὶ τῶν ἀναιρέσεων τῶν	ἔργων,	καὶ ἐάν τις αὐτοὺς ἕτερος
[8, 829]	καὶ τίμιοι ἐν τῇ πόλει,	ἔργων	ὄντες δημιουργοὶ καλῶν, τὰ τῶν
[8, 828]	ὁ μὲν γὰρ δὴ νόμος	ἐρεῖ	δώδεκα μὲν (ἑορτὰς εἶναι τοῖς
[8, 835]	τινος, ὃς παρρησίαν διαφερόντως τιμῶν	ἐρεῖ	τὰ δοκοῦντα ἄριστ' εἶναι πόλει
[8, 830]	τῶν ἀψύχων ἀπορήσαντές ποτε, ἐν	ἐρημίᾳ	συγγυμναστῶν ἆρά γε οὐκ ἐτολμήσαμεν
[8, 834]	ἔστω καὶ τούτων παιδιᾶς χάριν	ἔρις	τε καὶ ἀγωνία. θηλείας δὲ
[8, 837]	ἁγνεύειν ἀεὶ μεθ' ἁγνεύοντος (τοῦ	ἐρωμένου	βούλοιτ' ἄν· ὁ δὲ μειχθεὶς
[8, 837]	τῷ τῆς ψυχῆς ἤθει τοῦ	ἐρωμένου·	ὁ δὲ πάρεργον μὲν τὴν
[8, 837]	ὁ μὲν (γὰρ τοῦ σώματος	ἐρῶν,	καὶ τῆς ὥρας καθάπερ ὀπώρας
[8, 837]	ἔχων, ὁρῶν δὲ μᾶλλον ἢ	ἐρῶν,	τῇ ψυχῇ δὲ ὄντως τῆς
[8, 837]	δὲ μειχθεὶς ἐξ ἀμφοῖν τρίτος	ἔρως	οὗτός ἐσθ' ὃν νῦν διεληλύθαμεν
[8, 837]	ὅταν δὲ ἑκάτερον γίγνηται σφοδρόν,	ἔρωτα	ἐπονομάζομεν. (Κλεινίας) ὀρθῶς. (Ἀθηναῖος) φιλία
[8, 837]	ἂν αὑτῷ γενέσθαι τὸν τρίτον	ἔρωτά	τις ἔχων τοῦτον, ἔπειτα εἰς
[8, 839]	γὰρ πρῶτον κεῖται, λύττης δὲ	ἐρωτικῆς	καὶ μανίας καὶ μοιχειῶν πασῶν
[8, 841]	(κἂν δυοῖν θάτερα βιασαίμεθα περὶ	ἐρωτικῶν,	ἢ μηδένα τολμᾶν μηδενὸς ἅπτεσθαι
[8, 842]	περὶ ἀφροδισίων (καὶ ἁπάντων τῶν	ἐρωτικῶν,	ὅσα πρὸς ἀλλήλους διὰ τὰς
[8, 831]	ποίας; (Ἀθηναῖος) τὴν μὲν ὑπ'	ἔρωτος	πλούτου πάντα χρόνον ἄσχολον ποιοῦντος
[8, 836]	πολλῶν τρόπων, περὶ δὲ τῶν	ἐρώτων-	αὐτοὶ γάρ ἐσμεν- ἐναντιοῦνται παντάπασιν.
[8, 836]	ἔχει τὰ δὲ δὴ τῶν	ἐρώτων	παίδων τε ἀρρένων καὶ θηλειῶν
[8, 837]	(ἐπιθυμίας ἅμα καὶ τῶν λεγομένων	ἐρώτων	φύσιν ἰδεῖν ἀναγκαῖον, εἰ μέλλει
[8, 831]	πάντα ἄνδρα, εἰ μέλλει πλούσιος	ἔσεσθαι,	καὶ πρᾶξιν πράττειν ὅσιόν τε
[8, 837]	ἐξ ἀμφοῖν τρίτος ἔρως οὗτός	ἐσθ'	ὃν νῦν διεληλύθαμεν ὡς τρίτον.
[8, 828]	διαιρήσοντας ἱκανῶς ταῦτα τοιάνδε, ὡς	ἔσθ'	ἡμῖν ἡ πόλις οἵαν οὐκ
[8, 849]	οἷον δερμάτων ἢ καὶ πάσης	ἐσθῆτος	ἢ πλοκῆς ἢ πιλήσεως ἤ
[8, 842]	νῦν γε προϊόντες ἤδη σχεδόν	ἐσμεν	ἐν τῷ κατεσκευάσθαι μὲν συσσίτια-
[8, 836]	δὲ τῶν ἐρώτων- αὐτοὶ γάρ	ἐσμεν-	ἐναντιοῦνται παντάπασιν. εἰ (γάρ τις
[8, 840]	γοῦν. (Ἀθηναῖος) ἐπειδὴ τοίνυν ἐνταῦθά	ἐσμεν	τούτου τοῦ νομίμου (πέρι, διὰ
[8, 843]	κρινόντων καὶ τιμώντων. καὶ ἐὰν	ἐσμοὺς	ἀλλοτρίους σφετερίζῃ τις τῇ τῶν
[8, 848]	κατοικοῦντες ἀλυπότατοί τε καὶ ὠφελιμώτατοι	ἔσονται	τοῖσιν γεωργοῖσι. ~(τῶν δὲ ἐν
[8, 838]	αὐτά, οὕτω τὸ βεβαιότατον ἀπειργασμένος	(ἔσται	περὶ τοῦτον τὸν νόμον. (Μέγιλλος)
[8, 838]	τοιοῦτον ἐθέλοντας λέγειν πάντας δυνατὸν	ἔσται	ποτὲ παρασχεῖν- (Ἀθηναῖος) καλῶς ὑπέλαβες·
[8, 842]	ποτε περὶ αὐτῶν διανοεῖται. (Κλεινίας)	ἔσται	ταῦτα, ὦ Μέγιλλε, ὁπόταν γε
[8, 834]	τούτου μὲν ἀγωνιστάς, οὐκ ἐπιχώριον,	ἔσται	τιθέντας νοῦν μήτε ἔχειν μήτε
[8, 833]	ὀκτωκαίδεκα· πρεπούσῃ δὲ στολῇ ταύτας	ἐσταλμένας	καταβατέον ἐπὶ τὴν ἅμιλλαν τούτων
[8, 842]	θαλάττης τοῖς πλείστοις τῶν Ἑλλήνων	ἐστὶ	κατεσκευασμένα τὰ περὶ τὴν τροφήν,
[8, 832]	ἐάσει γίγνεσθαί ποτε. ταῦτ' οὖν	ἐστι	τὰ δύο πάντων μὲν σμικροῦ
[8, 838]	δ' αἴτιον ἆρ' οὐ τοῦτ'	ἐστί,	τὸ μηδένα ἄλλως λέγειν αὐτά,
[8, 832]	οὐ θετέον; (Κλεινίας) θετέον. (Ἀθηναῖος)	ἔστι	γοῦν πάντων πολεμικώτατον ἡ σώματος
[8, 829]	γενόμενον ἀγαθόν· ταὐτὸν δὴ τοῦτο	ἔστι	καὶ πόλει ὑπάρχειν, γενομένῃ μὲν
[8, 848]	τὰς τῶν πάλαι τιμὰς ἀνθρώπων,	Ἑστίας	δὲ καὶ Διὸς Ἀθηνᾶς τε,
[8, 832]	ὅσα μὲν αὐτῶν πρὸς πόλεμόν	ἐστιν	ἀγωνίσματα ἐπιτηδευτέον καὶ θετέον ἆθλα
[8, 842]	ἐμμελῶς ἔχειν κατεσκευασμένα. (τούτοις δ'	ἐστὶν	ἀκόλουθον ἡ τοῦ βίου κατασκευή,
[8, 831]	καὶ ἀγωνία σχεδὸν οὐδαμῇ οὐδαμῶς	ἐστιν,	εἰ μὴ πάνυ τι σμικρά;
[8, 840]	ὅτι σφόδρα ὑπὸ τῶν παλαιῶν	ἐστιν	εἰρημένα περὶ τούτων τῶν ἀθλητῶν
[8, 841]	ἐν μύθῳ τὰ νῦν λεγόμεν'	ἐστὶν	εὐχαί, πολύ γε μὴν ἄριστα,
[8, 839]	δὴ ῥᾷστον ὡς δυνατόν τέ	ἐστιν	καὶ ὅπῃ- φαμὲν γὰρ δὴ
[8, 832]	ἆρ' οὖν οὐ τούτοις ἐφεξῆς	ἐστιν	μνησθῆναί ποτε (περὶ ἁπάντων τῶν
[8, 847]	ὅσα (πρὸς θεοὺς τὰ τοιαῦτα	ἐστὶν	ξενικὰ θυμιάματα, καὶ πορφύραν καὶ
[8, 846]	καλεῖσθαι, καὶ πάντα ὁπόσα τοιαῦτά	ἐστιν,	οὔτ' ἀνομοθέτητα οἷόν τ' εἶναι
[8, 834]	παράπαν οὔτε τις τροφεὺς ἡμῖν	ἐστιν	οὔτε τις φιλοτιμία πρὸς ταῦτα
[8, 845]	περὶ δὲ τὴν ὕδατος φύσιν	ἐστὶν	τὰ τοιαῦτα σύμπαντα δυνατὰ (γίγνεσθαι·
[8, 828]	~Η. (Ἀθηναῖος) τούτων μὴν ἐχόμενά	ἐστιν	τάξασθαι μὲν καὶ νομοθετήσασθαι ἑορτὰς
[8, 842]	αὐτὴν ταύτην συνδιαπονοῦσιν ἀναγκαῖον νομοθετοῦντά	ἐστιν	τρέπεσθαι. πρῶτον δὴ νόμοι ἔστωσαν
[8, 831]	μανθάνειν τε καὶ ἀσκεῖν ἑτοιμότατός	ἐστιν,	(τῶν δὲ ἄλλων καταγελᾷ. τοῦτο
[8, 829]	κτήσασθαι δύναμιν παγχάλεπον, καὶ οὐκ	ἔστιν	αὐτὸ τελέως σχεῖν ἄλλως ἢ
[8, 832]	μή, χαίρειν ἐατέον; ἃ δ'	ἔστιν,	ἐξ ἀρχῆς ἄμεινον ῥηθῆναί τε
[8, 828]	ψυχῇ καὶ σώματι διαλύσεως οὐκ	ἔστιν	ᾗ κρεῖττον, ὡς ἐγὼ φαίην
[8, 842]	ἐν Λακεδαίμονι, ἢ παρὰ ταῦτα	ἔστιν	τι τρίτον εἶδος συσσιτίων ἀμφοῖν
[8, 839]	(Ἀθηναῖος) ὡς δ' οὖν οὐκ	ἔστιν	ὑπὲρ ἄνθρωπον, οἷόν τε δὲ
[8, 844]	εἰς ἀπόθεσιν γενομένην κατὰ φύσιν.	ἔστω	δὴ περὶ ὀπώρας ὅδε νόμος
[8, 834]	ἂν τὴν ἱππικὴν παιδιὰν ἀποδιδοῖμεν.	ἔστω	δὴ τούτων τε αὐτῶν κατὰ
[8, 834]	οὐκ ἄχρηστος, οὐδ' ἀκοντιστής, ὥστε	ἔστω	καὶ τούτων παιδιᾶς χάριν ἔρις
[8, 845]	(τῶν τοιούτων, αἰσχρὸν μὲν μηδὲν	ἔστω	λάθρᾳ λαμβάνειν, ὁ δὲ ληφθεὶς
[8, 843]	καταφρονήσας δὲ διτταῖς δίκαις ἔνοχος	ἔστω,	μιᾷ μὲν παρὰ θεῶν καὶ
[8, 841]	δρῶντά τι καλὸν παρ' αὐτοῖς	ἔστω,	νόμιμον ἔθει καὶ ἀγράφῳ νομισθὲν
[8, 834]	δὲ καὶ περὶ τῶν θηλειῶν	ἔστω	νομοθετούμενα τῶν μέχρι γάμου. πελταστικὴν
[8, 829]	μουσικὰ πεφύκῃ. κρίσις δὲ αὐτῶν	ἔστω	παρά τε τῷ παιδευτῇ καὶ
[8, 849]	(τρίτῃ δὲ εἰκάδι τῶν ζῴων	ἔστω	πρᾶσις, ὅσα πρατέα ἑκάστοις ἢ
[8, 848]	δὲ δύο μερῶν μηδὲν ἐπάναγκες	ἔστω	(πωλεῖν. πῶς οὖν δὴ ταῦτα
[8, 833]	ἀνδράσι τε καὶ γυναιξὶ ταῦτα	ἔστω·	τὰ δὲ κατ' ἰσχύν, ἀντὶ
[8, 832]	τὰ περὶ τὸν πόλεμον ἑκάστους.	ἔστω·	τὴν δὲ δὴ δευτέραν λέγε.
[8, 850]	αὐτὰ δὲ καὶ περὶ μετοίκων	ἔστω	τῆς ἀναγραφῆς πέρι τῆς οὐσίας.
[8, 848]	πολιτῶν τὰ δύο μέρη κύριος	ἔστω	τῆς νομῆς δούλοις τε καὶ
[8, 845]	διὸ δὴ βοηθοῦ δεῖται νόμου.	ἔστω	τοίνυν ὅδε περὶ αὐτοῦ· ἄν
[8, 848]	τρίτον μέρος ὤνιον ἐξ ἀνάγκης	ἔστω	τοῦτο μόνον, τῶν δὲ δύο
[8, 846]	τὰς ζημίας, τῶν διπλασίων ὑπόδικος	ἔστω	τῷ βλαφθέντι· τὰ δὲ αὖ
[8, 846]	τόδε. πρῶτον μὲν ἐπιχώριος μηδεὶς	ἔστω	τῶν περὶ τὰ δημιουργικὰ τεχνήματα
[8, 829]	τὸν μὴ ψέγοντας. ποιητὴς δὲ	ἔστω	τῶν τοιούτων μὴ ἅπας, ἀλλὰ
[8, 828]	τὸν ἀριθμὸν δὴ λέγωμεν πρῶτον·	ἔστωσαν	γὰρ τῶν (μὲν πέντε καὶ
[8, 847]	χρείας, ἵππαρχοι καὶ στρατηγοὶ τούτων	ἔστωσαν	κύριοι εἰσαγωγῆς τε καὶ ἐξαγωγῆς,
[8, 842]	ἐστιν τρέπεσθαι. πρῶτον δὴ νόμοι	ἔστωσαν	λεγόμενοι τοὔνομα γεωργικοί. Διὸς ὁρίου
[8, 835]	πολλοὺς δὴ πολλὰ ἐπιθυμιῶν εἰς	ἔσχατα	βαλλουσῶν, ὧν ἂν ὁ λόγος
[8, 842]	πολίτου γείτονος, μήτε ὁμοτέρμονος ἐπ'	ἐσχατιᾶς	κεκτημένος ἄλλῳ ξένῳ γειτονῶν, ~νομίσας
[8, 828]	πόλις οἵαν οὐκ ἄν τις	ἑτέραν	εὕροι τῶν νῦν περὶ χρόνου
[8, 830]	ἐτρέφομεν ἤ τι τῶν τοιούτων	ἕτερον	ἀγωνισμάτων ἀθλοῦντας, ἆρα εἰς αὐτὸν
[8, 847]	ἔργων, καὶ ἐάν τις αὐτοὺς	ἕτερος	ἢ κεῖνοί τινα ἄλλον ἀδικῶσι,
[8, 831]	ἀνθρώπων μὲν τελευτησάντων μὴ πολλῶν,	ἑτέρους	πάλιν οὐ χείρους φύσεσθαι, φόβου
[8, 849]	χρήματα νομίσματος, μὴ προϊέμενον ἄλλον	ἑτέρῳ	τὴν ἀλλαγήν· ὁ δὲ προέμενος
[8, 829]	μήθ' ἑαυτοὺς ἀδικεῖν μήτε ὑφ'	ἑτέρων	αὐτοὺς ἀδικεῖσθαι. τούτοιν δὲ τὸ
[8, 850]	ἀπιέναι. ἐὰν δ' ἐν τοῖς	ἔτεσι	τούτοις αὐτῷ συμβῇ λόγου ἀξίῳ
[8, 850]	ἔτος, ἐπὶ τούτοις δὲ εἴκοσιν	ἔτη	μείνας, ἴτω ὅπῃ αὐτῷ φίλον,
[8, 842]	νόμοι μέτριοι, πολὺ δ' ἐλάττους,	ἔτι	δ' ἐλευθέροις ἀνθρώποις μᾶλλον πρέποντες.
[8, 842]	καὶ γενέσεις παίδων καὶ τροφάς,	ἔτι	δὲ καὶ παιδείας ἀρχῶν τε
[8, 828]	προσήκει καὶ ὅσαις μή, διανέμοντας.	ἔτι	δὲ καὶ τὸ τῶν χθονίων
[8, 842]	νῦν μὴν ἐῶμεν τὸν ξένον	ἔτι	εἰς τὸ πρόσθεν προϊέναι τῶν
[8, 830]	ἄψυχον γυμνάζεσθαι πρὸς αὐτό; καὶ	(ἔτι	πάντων τῶν τε ἐμψύχων καὶ
[8, 835]	δὴ πειράσομαι ἐγὼ φράζειν ὑμῖν	ἔτι	σαφέστερον. ὡς γὰρ εἰς παιδείαν
[8, 839]	καὶ γενόμενον παρ' ὑμῖν, ὅμως	ἔτι	τό γε γυναικῶν οὐδὲ ἐν
[8, 840]	τοὐναντίον ἅπαν. πρὸς δὲ τούτοις	ἔτι	φόβος ὁ τοῦ μηδαμῇ μηδαμῶς
[8, 831]	πᾶς μανθάνειν τε καὶ ἀσκεῖν	ἑτοιμότατός	ἐστιν, (τῶν δὲ ἄλλων καταγελᾷ.
[8, 838]	ἀδελφαῖς μειχθέντας λαθραίως, ὀφθέντας δὲ	ἑτοίμως	θάνατον αὑτοῖς ἐπιτιθέντας δίκην τῆς
[8, 830]	ἐρημίᾳ συγγυμναστῶν ἆρά γε οὐκ	ἐτολμήσαμεν	ἂν αὐτοὶ πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς
[8, 840]	καὶ δρόμων καὶ τῶν τοιούτων	ἐτόλμησαν	ἀπέχεσθαι λεγομένου πράγματος ὑπὸ τῶν
[8, 830]	τῶν ἀνοήτων γέλωτα οὐκ ἂν	ἐτολμῶμεν	κρεμαννύντες εἴδωλον ἄψυχον γυμνάζεσθαι πρὸς
[8, 837]	(Ἀθηναῖος) ἔοικά γε, ὅπερ καὶ	ἐτόπαζον,	τυχεῖν τῆς σῆς, ὦ φίλε,
[8, 850]	μετὰ τὸ πέμπτον καὶ δέκατον	ἔτος,	ἐπὶ τούτοις δὲ εἴκοσιν ἔτη
[8, 830]	δῆτα; εἰ πύκτας ἢ παγκρατιαστὰς	ἐτρέφομεν	ἤ τι τῶν τοιούτων ἕτερον
[8, 845]	ὁ δὲ ληφθεὶς ἐντὸς τριάκοντα	ἐτῶν	γεγονὼς τυπτέσθω καὶ ἀμυνέσθω ἄνευ
[8, 834]	εἴτε αὖ καὶ διὰ πέμπτων	ἐτῶν,	~εἴθ' ὅπῃ καὶ (ὅπως ἔννοιαν
[8, 850]	κεκτημένῳ καὶ ἐπιδημοῦντι μὴ πλέον	ἐτῶν	εἴκοσιν ἀφ' ἧς ἂν γράψηται,
[8, 829]	πρῶτον μὲν μὴ ἔλαττον πεντήκοντα	ἐτῶν,	μηδ' αὖ τῶν ὁπόσοι ποίησιν
[8, 833]	μενούσαις κοινωνίας μὴ μακρότερον εἴκοσι	ἐτῶν	μηδ' ἔλαττον ὀκτωκαίδεκα· πρεπούσῃ δὲ
[8, 850]	μετοίκων, δημιουργοῖς οὖσι καὶ γενομένοις	ἐτῶν	πεντεκαίδεκα, τῆς μὲν μετοικίας ἀρχέτω
[8, 838]	ἀνθρώπων, καίπερ παρανόμους ὄντας, ὡς	εὖ	τε καὶ ἀκριβῶς εἴργονται τῆς
[8, 839]	ἐθέλοι περὶ αὐτὰ μετρίως ποιεῖν,	εὖ	τὸ σῶμα ἔχων καὶ μὴ
[8, 829]	(αὐτήν, καθάπερ ἕνα ἄνθρωπον, ζῆν	εὖ·	τοῖς δὲ εὐδαιμόνως ζῶσιν ὑπάρχειν
[8, 840]	λεγομένου πράγματος ὑπὸ τῶν πολλῶν	εὐδαίμονος,	οἱ δὲ ἡμέτεροι παῖδες ἀδυνατήσουσι
[8, 829]	ἄνθρωπον, ζῆν εὖ· τοῖς δὲ	εὐδαιμόνως	ζῶσιν ὑπάρχειν ἀνάγκη πρῶτον τὸ
[8, 840]	νίκης ἐγκρατεῖς ὄντας ἂν ζῆν	εὐδαιμόνως,	ἡττωμένους δὲ τοὐναντίον ἅπαν. πρὸς
[8, 845]	περὶ τὰς κηπείας διαφερόντως τρόφιμον,	εὐδιάφθαρτον	δέ· οὔτε γὰρ γῆν οὔτε
[8, 850]	αὐτῷ συμβῇ λόγου ἀξίῳ πρὸς	εὐεργεσίαν	τῆς πόλεως γεγονέναι τινὰ ἱκανήν,
[8, 848]	τοῖς φρουροῖς ὑποδοχὴν ὅτι μάλιστα	εὐερκῆ·	τὴν δὲ ἄλλην χώραν κατασκευάζειν
[8, 838]	μηδένα ἄλλως λέγειν αὐτά, ἀλλ'	εὐθὺς	γενόμενον ἡμῶν ἕκαστον ἀκούειν τε
[8, 830]	τε καὶ αἱ τῶν πληγῶν	εὐλάβειαι	διεμελετῶντο εἰς τὸ δυνατὸν ἱκανῶς,
[8, 843]	γειτονίαν ἀπεργάζονται. διὸ χρὴ πάντως	εὐλαβεῖσθαι	γείτονα γείτονι μηδὲν ποιεῖν διάφορον,
[8, 842]	εἶναι δοκεῖ, μέγα τε ἀγαθὸν	εὑρεθὲν	οὐδὲν ἀπεργάσεσθαι· καὶ γὰρ νῦν
[8, 836]	ἑκάστοις τοῦ τοιούτου κινδύνου διαφυγὴν	εὑρήσει;	πάντως οὐ ῥᾴδιον, ὦ Κλεινία.
[8, 831]	πᾶσιν τοῖς τοιούτοις βάσανον οὐχ	εὑρήσειν	τῶν τε ἀμεινόνων καὶ χειρόνων,
[8, 828]	οἵαν οὐκ ἄν τις ἑτέραν	εὕροι	τῶν νῦν περὶ χρόνου σχολῆς
[8, 835]	δὴ νέοι μὲν νέαι τε	εὐτρεφεῖς	εἰσί, πόνων δὲ σφοδρῶν καὶ
[8, 841]	μύθῳ τὰ νῦν λεγόμεν' ἐστὶν	εὐχαί,	πολύ γε μὴν ἄριστα, εἴπερ
[8, 830]	τινα τρόπον δηλοῖ τόν τε	εὔψυχον	καὶ τὸν μή, ~(καὶ τοῖς
[8, 846]	κλητήρων, εἴτ' ἐπὶ δυοῖν εἴτ'	ἐφ'	ὁπόσων δεῖ καλεῖσθαι, καὶ πάντα
[8, 832]	(Ἀθηναῖος) ἆρ' οὖν οὐ τούτοις	ἐφεξῆς	ἐστιν μνησθῆναί ποτε (περὶ ἁπάντων
[8, 830]	τοῦτο αὐτὸ ὃ σὺ νῦν	ἔφθεγξαι.	(Ἀθηναῖος) τί οὖν; τὸ τῆς
[8, 833]	δίαυλον, καὶ τρίτος ὁ τὸν	ἐφίππιον,	καὶ δὴ καὶ τέταρτος ὁ
[8, 833]	γυμναῖς (στάδιον καὶ δίαυλον καὶ	ἐφίππιον	καὶ δόλιχον, ἐν αὐτῷ τῷ
[8, 834]	διδασκάλων ἐκπονούμεθα, πάντως ἤδη πέρας	ἔχει.	καὶ δὴ καὶ μουσικῆς τὰ
[8, 840]	παμπόλλους ὁ αὐτός που λόγος	ἔχει.	καίτοι τῶν γ' ἐμῶν καὶ
[8, 839]	ἄλλας νικήσῃ δικαίως, μυρία ἀγαθὰ	ἔχει.	κατὰ φύσιν μὲν γὰρ πρῶτον
[8, 836]	ἐπιθυμίας, ὅσα γε ἀνθρώπινα, μέτρον	ἔχει	τὰ δὲ δὴ τῶν ἐρώτων
[8, 844]	διττὰς ἡμῖν δωρεὰς ἡ θεὸς	ἔχει	χάριτος αὕτη, τὴν μὲν παιδιὰν
[8, 833]	γε ὅπλων οὐδετέρα τὴν μεγίστην	ἔχει	χρείαν. (Κλεινίας) πῶς γὰρ ἄν;
[8, 839]	ταῖς ὑμετέραις πόλεσιν δοκεῖ φύσιν	ἔχειν	γίγνεσθαι. ταύτῃ δ' αὖ, διὰ
[8, 842]	ἀπεργάσεσθαι· καὶ γὰρ νῦν ἐμμελῶς	ἔχειν	κατεσκευασμένα. (τούτοις δ' ἐστὶν ἀκόλουθον
[8, 834]	ἐπιχώριον, ἔσται τιθέντας νοῦν μήτε	ἔχειν	μήτε δοκεῖν κεκτῆσθαι· (μονίπποις δὲ
[8, 848]	μερῶν, τριῶν ὄντων, μηδὲν πλέον	ἐχέτω	μήτε τοῖς δεσπόταις ἢ δούλοις
[8, 831]	αἰσχράν, μηδὲν δυσχεραίνοντα, ἐὰν μόνον	ἔχῃ	δύναμιν καθάπερ θηρίῳ τοῦ (φαγεῖν
[8, 843]	ξένιος, οἳ μετὰ πολέμων τῶν	ἐχθίστων	ἐγείρονται. καὶ ὁ μὲν πεισθεὶς
[8, 843]	λίθον ὁρίζοντα φιλίαν τε καὶ	ἔχθραν	ἔνορκον παρὰ θεῶν. τοῦ μὲν
[8, 843]	γειτόνων γιγνόμεναι, διὰ τὸ θαμίζειν	ἔχθρας	ὄγκον μέγαν ἐντίκτουσαι, (χαλεπὴν καὶ
[8, 838]	ἐγὼ πρὸς τοῦτον τὸν νόμον	ἔχοιμι	τοῦ κατὰ φύσιν χρῆσθαι τῇ
[8, 828]	~Η. (Ἀθηναῖος) τούτων μὴν	ἐχόμενά	ἐστιν τάξασθαι μὲν καὶ νομοθετήσασθαι
[8, 839]	βούλεσθε ὑμῖν πειραθῶ τινα λόγον	ἐχόμενον	πιθανότητος εἰπεῖν τινος; (Κλεινίας) πῶς
[8, 841]	ἐκφύγῃ; (Ἀθηναῖος) δῆλον ὅτι τὸν	ἐχόμενον	τούτου δεύτερον, ὦ Κλεινία. (Κλεινίας)
[8, 841]	ἐν νόμῳ γενόμενον κέοιτο, ὀρθότητα	ἔχον	δευτέραν, καὶ τοὺς τὰς φύσεις
[8, 842]	συσσιτίων ἀμφοῖν τούτοιν ἄμεινον ἂν	ἔχον,	τοῦτο οὔτ' ἐξευρεῖν μοι χαλεπὸν
[8, 833]	δὲ ἄλλον, τοξότην πᾶσαν τοξικὴν	ἔχοντα	στολήν, σταδίων δὲ ἑκατὸν πρὸς
[8, 829]	κακή. τούτων δὲ ταύτῃ σχεδὸν	ἐχόντων,	(οὐκ ἐν πολέμῳ τὸν πόλεμον
[8, 837]	καὶ τὸ κοινὸν οὐ πολλάκις	ἔχουσα	ἐν ἡμῖν, ἡ δ' ἐκ
[8, 834]	ταῦτα οὐδενὶ γίγνοιτ' ἂν λόγον	ἔχουσα,	ὥστε τούτου μὲν ἀγωνιστάς, οὐκ
[8, 834]	καὶ αὐτοῖς δὴ τοῖς τέλος	ἔχουσι,	κατὰ φύσιν τῆς χώρας ἂν
[8, 846]	ζώντων τούτοις ἤδη χρώμενοι μέτρον	ἔχουσι.	(τὸ δὲ τῶν ἄλλων δημιουργῶν
[8, 838]	νῦν παρόντι τὴν μὲν ῥᾳδίαν	ἔχω,	τὴν δ' αὖ τινα τρόπον
[8, 835]	ταῖς μεγίσταισιν ἐπιθυμίαις καὶ οὐκ	ἔχων	βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα, λόγῳ ἑπόμενος
[8, 836]	ὂν τοιοῦτον νομοθετήσει; σχεδὸν οὐδείς,	ἔχων	γε ἐν τῷ νῷ νόμον
[8, 839]	μετρίως ποιεῖν, εὖ τὸ σῶμα	ἔχων	καὶ μὴ ἰδιωτικῶς, ἢ φαύλως;
[8, 837]	μὲν τὴν τοῦ σώματος ἐπιθυμίαν	ἔχων,	ὁρῶν δὲ μᾶλλον ἢ ἐρῶν,
[8, 837]	γενέσθαι τὸν τρίτον ἔρωτά τις	ἔχων	τοῦτον, ἔπειτα εἰς τοὐναντίον ὑπ'
[8, 833]	παρακαλεῖ, ὁ δὲ εἴσεισιν ὅπλα	ἔχων·	ψιλῷ δὲ ἆθλα οὐ θήσομεν
[8, 846]	ἢ τῆς αὑτοῦ τέχνης, πρόφασιν	ἔχων	ὡς πολλῶν οἰκετῶν ἐπιμελούμενος ἑαυτῷ
[8, 842]	τις παραπεπτωκέναι καιρός· νῦν μὴν	ἐῶμεν	τὸν ξένον ἔτι εἰς τὸ
[8, 833]	τιθέντες τὸν ἀγῶνα μενοῦμεν τούτους,	ἕως	ἂν ἔλθωσι, καὶ τῷ νικῶντι
[8, 831]	τὰ πρὸς τὸν πόλεμον ἱκανῶς	ἐῶσα	ἀσκεῖν τὰς πόλεις, ἀλλ' ἐμπόρους