Lettres, pages |
[7, 344] |
ἐγὼ
τότε
περιπατῶν
τὰ
μὲν
|
οὖν |
ἄλλα
οὔτ'
οἶδα
οὔτ'
ἤκουον |
[13, 360] |
αὐτὸς
καὶ
εὐλαβοῦ.
Μάλιστα
μὲν
|
οὖν, |
ἂν
καὶ
ὁπωστιοῦν
σχολάζῃς,
(μάνθανε |
[2, 310] |
τρίτον
πέρι
τὰ
τρίτα.
Ἡ
|
οὖν |
ἀνθρωπίνη
ψυχὴ
περὶ
αὐτὰ
ὀρέγεται |
[7, 344] |
μεταπέμψομαι
δὲ
καὶ
νῦν,
ἄντ'
|
οὖν |
ἀπὸ
τῆς
προτέρας
μεταπομπῆς
ἄντε |
[3, 315] |
(πόλεις
ἐμποδὼν
ἐμὲ
γεγενῆσθαι.
Τὴν
|
οὖν |
ἀρχὴν
ὧν
εἶπον
περὶ
προτέρων |
[7, 334] |
πολλὰ
τοιαῦτα
γιγνόμενα,
ὅμως
δ'
|
οὖν |
ἀσφαλέστερόν
μοι
ἔδοξεν
χαίρειν
τότε |
[2, 310] |
ἄλλαι
σε
ἀπορίαι
λήψονται.
Πέμψεις
|
οὖν |
αὖθις,
ἂν
ὀρθῶς
βουλεύῃ,
παρ' |
[2, 310] |
τε
καὶ
ἡμῖν
ἔσῃ.
Πῶς
|
οὖν |
αὐτά
τ'
ἔσται
καὶ
πάντα |
[13, 360] |
ἐμοῦ
τε
καὶ
σοῦ.
Δὸς
|
οὖν |
αὐτῇ,
ἂν
μή
τι
σοὶ |
[13, 360] |
πάνυ
κομψόν,
ὡς
ἐδόκει·
ἐπριάμην
|
οὖν |
αὐτὸ
βουλόμενός
σου
τῇ
γυναικὶ |
[7, 339] |
ἐλθεῖν
τοῦ
βελτίστου
βίου·
δεῖν
|
οὖν |
αὐτὸ
ἐξελέγξαι
σαφῶς
ὁποτέρως
ποτὲ |
[4, 320] |
σπουδῆς
κατ'
εὔνοιαν
παρακελεύεσθαι.
Νῦν
|
οὖν |
αὐτοί
τε
ἀγωνίζεσθε
καὶ
ἡμῖν |
[13, 360] |
προσαγγέλλειν,
ὡς
δὴ
ἀπεχθησόμενοι·
(ἔθιζε
|
οὖν |
αὐτοὺς
καὶ
ἀνάγκαζε
φράζειν
καὶ |
[5, 321] |
σὴν
διατριβὴν
ὄντων·
εἰς
ταῦτ'
|
οὖν |
αὐτῷ
χρώμενος
ὀνήσῃ
τε
αὐτὸς |
[8, 352] |
συνέβη
τοῖς
τότε
γενομένοις.
Τοιούτων
|
οὖν |
(αὐτῶν
γεγονότων,
δίκαιόν
που
τοῖς |
[7, 344] |
ἡ
Δίωνος
οὐσία
ἂν
δ'
|
οὖν |
γίγνηται
τὰ
νῦν
ὑποφαίνοντα
οἷα |
[4, 320] |
διαφέρειν
τοὺς
οἶσθα
δήπου.
Φανεροὺς
|
οὖν |
δεῖ
ἡμᾶς
γενέσθαι
ὅτι
ἐσμὲν |
[8, 352] |
ἔχει,
τὰς
δὲ
τινέτω.
Τίνες
|
οὖν |
δὴ
δίκαι
ἀναγκαίως
ὀρθαὶ
γίγνοιντ' |
[2, 310] |
ὀλίγην
γεγενημένην
οὐδ'
ἠρέμα.
Τί
|
οὖν |
δὴ
λέγω
νυνί;
ἐρῶ
ἄνωθεν |
[7, 324] |
πείθησθε
τὸ
δεύτερον
συμβουλεύοντι.
Πῶς
|
οὖν |
δὴ
λέγω
πάντων
(ἀρχὴν
γεγονέναι |
[6, 322] |
τέχνῃ
δι'
ἐμπειρίας
εἰληφέναι.
Τί
|
οὖν |
δὴ
λέγω;
σοὶ
μέν,
Ἑρμεία, |
[8, 352] |
εἶπεν
νῦν
πρὸς
ὑμᾶς.
Τίν'
|
οὖν |
δή,
τις
ἂν
εἴποι,
λόγον |
[4, 320] |
εἰκότως
τῶν
ἄλλων
διαφέρειν.
Νῦν
|
οὖν |
δῆλον
μέν
ἐστιν
ὃ
λέγω, |
[13, 360] |
αὐτὸ
τοῦτο
εὐθὺς
ὠφελήθην.
Τοῦτ'
|
οὖν |
διασωστέον,
ὅπως
ἂν
αὐξάνηται
ἀεὶ |
[7, 344] |
ὁ
συνεπισπόμενος
εὖ
εἴσεται,
εἴτ'
|
οὖν |
Διονύσιος
ἔγραψέν
τι
τῶν
περὶ |
[7, 339] |
καὶ
πρόσθεν
ῥηθείς,
ἔοικεν
δ'
|
οὖν |
εἶναι
καὶ
νῦν
λεκτέος.
Ἔστιν |
[7, 344] |
ηὑρηκέναι
ἢ
μεμαθηκέναι,
ἄξια
δ'
|
οὖν |
εἶναι
πρὸς
παιδείαν
ψυχῆς
ἐλευθέρας, |
[4, 320] |
δόξης
τῆς
προσηκούσης.
Τὰ
μὲν
|
οὖν |
εἰς
τὸ
παρόν,
σὺν
θεῷ |
[7, 344] |
(τῆς
μετοχῆς
γενομένης.
Εἰ
μὲν
|
οὖν |
ἐκ
τῆς
μιᾶς
συνουσίας
Διονυσίῳ |
[7, 334] |
παντὸς
τρόπου
ἠξίου.
Δίων
μὲν
|
οὖν |
ἐκέλευέ
τέ
με
πλεῖν
καὶ |
[13, 360] |
Λευκαδίαν,
σχεδὸν
ἑκκαίδεκα
μναῖ·
τοῦτ'
|
οὖν |
ἔλαβον,
καὶ
λαβὼν
αὐτός
(τε |
[3, 315] |
ὠφελῇ,
γιγνώσκεις
αὐτός,
ἀδικεῖς
δ'
|
οὖν |
ἐμὲ
τἀναντία
τῶν
γενομένων
λέγων. |
[7, 324] |
πολλοῖς
μὲν
οὔ,
γιγνομένην
δ'
|
οὖν |
ἔν
τισιν,
ὧν
καὶ
Διονύσιον |
[7, 334] |
Δίωνα·
τὸ
μετ'
ἐκεῖνα
δ'
|
οὖν |
ἔπεισα
ὅπῃ
δή
ποτ'
ἐδυνάμην |
[7, 339] |
τρίτον
τῷ
σωτῆρι
τοῦτό
γε
|
οὖν |
ἔπραξα
ὄντως·
ἐσώθην
γάρ
τοι |
[5, 321] |
δ'
ἄλλην
φθείρεται.
Πρὸς
ταῦτ'
|
οὖν |
Εὐφραῖός
σοι
γίγνοιτ'
οὐχ
ἥκιστα |
[9, 357] |
κοινὰ
ἀσχολίας
ἀπολυθῆναι.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ἥδιστόν
ἐστιν
ἐν
τῷ
βίῳ |
[7, 329] |
τὸν
Διονύσιον
ἐνουθέτησεν.
Ἐπειδὴ
δ'
|
οὖν |
ἠλευθέρωσέν
τε
καὶ
ἀπέδωκεν
αὐτοῖς |
[7, 349] |
οὐκ
ἀπέκτεινεν,
(ᾐδέσθη
δέ.
Οὔτ'
|
οὖν |
ἡλικίαν
ἔχω
συμπολεμεῖν
ἔτι
σχεδὸν |
[2, 310] |
περὶ
αὑτῶν
ἢ
νῦν.
Τοῦτο
|
οὖν |
ἡμῖν
ἔτι,
σὺν
θεῷ
εἰπεῖν, |
[9, 357] |
κοινὰ
προσέρχονται.
Περὶ
τούτων
μὲν
|
οὖν |
ἱκανῶς,
Ἐχεκράτους
δὲ
καὶ
νῦν |
[7, 334] |
φιλότιμός
τε
θαυμαστῶς·
ἤρεσκέν
τε
|
οὖν |
ἴσως
αὐτῷ
τὰ
λεγόμενα
ᾐσχύνετό |
[7, 329] |
τυραννίδα
Δίωνος
πέρι·
ἤμυνον
μὲν
|
οὖν |
καθ'
ὅσον
ἠδυνάμην,
σμικρὰ
δ' |
[7, 349] |
πρὸς
Διονύσιον
ἁπάσῃ
μηχανῇ.
χόμεθα
|
οὖν |
καὶ
εἰσήλθομεν
παρ'
αὐτόν,
καὶ |
[7, 324] |
κοινὰ
καὶ
πολιτικὰ
ἐπιθυμία.
Ἦν
|
οὖν |
καὶ
ἐν
ἐκείνοις
ἅτε
τεταραγμένοις |
[7, 344] |
δὲ
τὰ
ἑαυτοῦ.
Μετεπεμψάμην
μὲν
|
οὖν |
καὶ
πρότερον
αὐτόν,
μεταπέμψομαι
δὲ |
[7, 339] |
τέταρτον
δὲ
ἐπιστήμη.
Περὶ
ἓν
|
οὖν |
λαβὲ
βουλόμενος
μαθεῖν
τὸ
νῦν |
[4, 320] |
τοῦ
προσήκοντος
θεραπευτικὸς
εἶναι·
μὴ
|
οὖν |
λανθανέτω
σε
ὅτι
διὰ
τοῦ |
[7, 339] |
πάντ'
ἄνδρα.
Ἐν
οἷσι
μὲν
|
οὖν |
μηδ'
εἰθισμένοι
τὸ
ἀληθὲς
ζητεῖν |
[4, 320] |
ἄλλων
γνωρίμων
φιλοτιμίαν.
Μάλιστα
μὲν
|
οὖν |
μηδεὶς
εἴη
τοιοῦτος·
ἐὰν
δ' |
[3, 315] |
ἐξέβαλεν,
καὶ
ἐλείφθης
μόνος.
Ἆρ'
|
οὖν |
οἴει
μοι
τότε
πολιτικῶν
εἶναι |
[7, 334] |
ῥηθεῖσιν
νυνδὴ
λόγοις
ἐπειδὴ
δ'
|
οὖν |
οἴκαδέ
τ'
ἐσώθην
καὶ
καλοῦντος |
[3, 315] |
ἐμὸν
ἦθος
δυναμένοις
κρίνειν.
Ἀλλ'
|
οὖν, |
ὅπερ
ἀρτίως
εἶπον,
οὐ
διαβολῆς |
[7, 344] |
τάχ'
ἂν
εἴη,
γέγονεν
δ'
|
οὖν |
ὅπως,
ἴττω
Ζεύς,
φησὶν
ὁ |
[7, 324] |
τῶν
ἰδιωτῶν
πάντα
κατιδεῖν·
κακῶν
|
οὖν |
οὐ
(λήξειν
τὰ
ἀνθρώπινα
γένη, |
[7, 339] |
ἐρρήθη
τὰ
ῥηθέντα.
Πάντα
μὲν
|
οὖν |
οὔτ'
ἐγὼ
διεξῆλθον
οὔτε
(Διονύσιος |
[8, 352] |
ὅπῃ
τις
ὑπολαμβάνει·
σωτηρία
δ'
|
οὖν |
οὕτως
συνέβη
τοῖς
τότε
γενομένοις. |
[7, 324] |
ὄντως
γεγονότος
οὐ
σμικροῖς.
Εἴτ'
|
οὖν |
πάθοι
τι,
εἴτ'
ἐκπεσὼν
ὑπὸ |
[3, 315] |
ἄλλης
ἐξουσίας
δύναμις
ὅμως
δ'
|
οὖν |
πάντα
ταῦτα
χαίρειν
ἐάσας
ἦλθον, |
[1, 309] |
ὑμῖν
διατρίψαντα
χρόνον.
Ἐγὼ
μὲν
|
οὖν |
περὶ
ἐμαυτοῦ
βουλεύσομαι
τὸ
λοιπὸν |
[13, 360] |
φαίνηται
περὶ
σέ.
Τὸ
δ'
|
οὖν |
περὶ
τῶν
χρημάτων
ἐγώ
σοι |
[2, 310] |
σοι
διοίσει
ἢ
νῦν.
Θαρροῦντες
|
οὖν |
ποιεῖτε
οὕτως·
οὐ
μὴ
γάρ |
[13, 360] |
τῶν
πεμπομένων
παρ'
ἐμοῦ·
ἔμμισθον
|
οὖν |
που
αὐτὸν
κατάστησον
ὡς
ὄντα |
[9, 357] |
τὰ
παρὰ
σοῦ.
Τὰ
μὲν
|
οὖν |
πρὸς
τὴν
πόλιν
οὐ
χαλεπῶς |
[13, 360] |
ἀγαθὸν
εἶναι
καὶ
φήσεις.
Μὴ
|
οὖν |
σε
διαβαλλόντων
πρὸς
τοὺς
ἀνθρώπους |
[2, 310] |
πιστότατα,
νῦν
τοὐναντίον.
Πρὸς
ταῦτ'
|
οὖν |
σκοπῶν
εὐλαβοῦ
μή
ποτέ
σοι |
[13, 360] |
καὶ
μετὰ
Δίωνος.
Ἡ
μὲν
|
οὖν |
Σπευσίππῳ
γαμεῖται,
ἀδελφῆς
οὖσα
αὐτῷ |
[7, 334] |
ἀνδρῶν
μισοῦντες
τόλμας.
Εἰ
δ'
|
οὖν |
ταῦτα
μὲν
ὕστερα
γένοιτ'
ἄν, |
[8, 352] |
Τρεῖς
δ'
ὄντας
βασιλέας,
εἴτ'
|
οὖν |
τὴν
Λακωνικὴν
δύναμιν
αὐτοῖς
δόντες |
[7, 339] |
καλῶς,
ὡς
ἔοικεν
ἐλθὼν
δ'
|
οὖν |
τὸ
τρίτον
τῷ
σωτῆρι
τοῦτό |
[8, 352] |
ἐλείπετ'
ἂν
οὐδαμῇ
οὐδαμῶς.
Νῦν
|
οὖν |
τοῖς
μὲν
ἐλευθερία
(γιγνέσθω
μετὰ |
[2, 310] |
δὲ
ὄνειδος
ἀμφοῖν.
Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τούτων
ταῦτα.
Τὸ
δὲ
σφαιρίον |
[5, 321] |
δή
τινων.
Ἥτις
μὲν
ἂν
|
οὖν |
τῶν
πολιτειῶν
τὴν
αὑτῆς
φθέγγηται |
[4, 320] |
τούτῳ
μάλιστα
πρὸς
σέ.
Ὡς
|
οὖν |
ὑπὸ
πάντων
ὁρώμενος
παρασκευάζου
τόν |
[3, 315] |
στενὸς
γίγνοιτο
ἀντ'
εὐρυχωρίας.
Ἀλλ'
|
οὖν |
ὧν
ἕνεκα
πάντ'
εἴρηται
ταῦτ' |
[7, 344] |
εἴτε
ἐν
ἄλλοις
τισὶν
ἅττ'
|
οὖν, |
ὡς
οὐκ
ἦν
τούτῳ
ταῦτα |
[2, 310] |
τιμητέον
καὶ
ἐμὲ
μάλιστα.
Νῦν
|
οὖν, |
ὥσπερ
καὶ
ἐξ
ἀρχῆς,
σὺ |