Lettres, pages |
[3, 315] |
καὶ
μὴ
μαλθακίζεσθαι.
Καίτοι
τήν
|
θ' |
ἡλικίαν
αὐτοῖς
προυτεινόμην
καὶ
περὶ |
[7, 339] |
Εἰ
δέ
μοι
ἐφαίνετο
γραπτέα
|
θ' |
ἱκανῶς
εἶναι
πρὸς
τοὺς
πολλοὺς |
[2, 310] |
τὰ
τῶν
ἄλλων
καὶ
αὐτὰ
|
καθ' |
αὑτά,
νῦν
σοι
ταῦτά
τε, |
[7, 344] |
λεχθέντα,
ἢ
τὸ
τρίτον
οὐ
|
καθ' |
αὑτόν,
μείζονα
δέ,
καὶ
ὄντως |
[11, 358] |
ἐπιμελούμενον
ἐν
τῇ
πόλει
τῆς
|
καθ' |
ἡμέραν
διαίτης,
ὅπως
ἂν
ᾖ |
[7, 329] |
ἐπιμελείας,
ἂν
μέν
μοι
τὸ
|
καθ' |
ἡμέραν
ἔν
τινι
τρόπῳ
δοκῇ |
[7, 339] |
φιλοσοφίας
ἐχόμενος
καὶ
τροφῆς
τῆς
|
καθ' |
ἡμέραν
ἥτις
ἂν
αὐτὸν
μάλιστα |
[7, 329] |
μετὰ
Δίωνος,
ζῆν
μὲν
τὸ
|
καθ' |
ἡμέραν
πρῶτον,
ὅπως
ἐγκρατὴς
αὐτὸς |
[7, 339] |
πόνος
(ἡλίκος
καὶ
δίαιτα
ἡ
|
καθ' |
ἡμέραν
ὡς
πρέπουσα
ἡ
κοσμία |
[7, 329] |
Δίωνος
πέρι·
ἤμυνον
μὲν
οὖν
|
καθ' |
ὅσον
ἠδυνάμην,
σμικρὰ
δ'
οἷός |
[7, 324] |
δὴ
καὶ
κοινωνεῖν
διεκελεύεσθέ
(μοι,
|
καθ' |
ὅσον
οἷός
τέ
εἰμι
ἔργῳ |
[7, 324] |
τότε,
ἐπί
τινα
τῶν
πολιτῶν
|
μεθ' |
ἑτέρων
ἔπεμπον,
βίᾳ
ἄξοντα
ὡς |
[6, 322] |
Ἄπειροι
γάρ
εἰσι
διὰ
τὸ
|
μεθ' |
ἡμῶν
μετρίων
ὄντων
καὶ
οὐ |
[8, 357] |
καὶ
τότε
κρατήσας
τῶν
ἐχθρῶν
|
μεθ' |
ὑμῶν,
εἰ
μὴ
ξενικαὶ
ἐρινύες |
[1, 309] |
πεπρᾶχθαι·
πάντες
γὰρ
οἱ
συμπολιτευόμενοι
|
(μεθ' |
ὑμῶν
ὑπάρχουσί
μοι
μάρτυρες,
ὧν |
[7, 344] |
φιλοτιμίας
δὲ
αἰσχρᾶς,
εἴπερ,
ἕνεκα,
|
εἴθ' |
ὡς
αὑτοῦ
τιθέμενος
εἴθ'
ὡς |
[7, 339] |
εἴτ'
ἐμοῦ
ἀκηκοότες
εἴτ'
ἄλλων
|
εἴθ' |
ὡς
εὑρόντες
αὐτοί·
τούτους
οὐκ |
[7, 344] |
ἕνεκα,
εἴθ'
ὡς
αὑτοῦ
τιθέμενος
|
εἴθ' |
ὡς
παιδείας
δὴ
μέτοχος
ὤν, |
[12, 359] |
πράττειν.
Τὰ
μὲν
παρὰ
σοῦ
|
ἐλθόνθ' |
ὑπομνήματα
θαυμαστῶς
ὡς
(ἅσμενοί
τε |
[13, 360] |
δ'
ἔστιν
κηδεστής,
ὃς
τότε
|
ὅθ' |
ἡμεῖς
ἀπεπλέομεν
ἐπολιανόμει.
Ἔρρωσο
καὶ |
[13, 360] |
παρ'
ἐμοῦ
ἐστιν·
τοὺς
Λοκρούς
|
ποθ' |
ἑστιῶν
νεανίσκους,
πόρρω
κατακείμενος
ἀπ' |
[8, 352] |
ἐς
ἀπορίαν
ἐλθόντες
τὴν
ἅπασαν,
|
τόθ' |
ὅτε
κίνδυνος
ἐγένετο
ἔσχατος
Σικελίᾳ |
[8, 352] |
Νοήσατε
δὲ
ἃ
λέγω
νῦν.
|
Ἔσθ' |
ὑμῖν
κατὰ
Σικελίαν
πᾶσαν
λελυμένης |
[13, 360] |
ἥκει
παρά
σε
Ἀρχύτης,
χρῆσθαι
|
δύναισθ' |
ἄν.
Ἔστι
δὲ
ὄνομα
μὲν |
[8, 352] |
ἃ
κἂν
ἄλλοις
μυθολογοῦντες
ἱκανοὶ
|
γίγνοισθ' |
ἂν
ἑκάστοτε
διδάσκαλοι.
Τούτων
μὲν |
[6, 322] |
ἀγαθὴν
μαντεύομαι,
καὶ
φημὶ
δὴ
|
ταῦθ' |
ἡμᾶς
πάντ'
ἀγαθὰ
ποιήσειν,
ἂν |
[7, 339] |
περὶ
αὐτὸν
κατὰ
νοῦν
γιγνόμενα.
|
Ταῦθ' |
οὕτως
εἶπεν,
τἆλλα
δὲ
(μακρὰ |
[8, 357] |
καθαρεύοντα
καὶ
δεσμοῦ
καὶ
φυγῆς.
|
Ταῦθ' |
ὑμῖν
ἐγὼ
καὶ
ζῶν
διενοήθην |
[8, 352] |
μάλιστα
εὖ
πράττοιτε
ὄντως,
πειράσομαι
|
ταῦθ' |
ὑμῖν
κατὰ
δύναμιν
διεξελθεῖν.
Ἐλπίζω |
[3, 315] |
ἀντὶ
τυραννίδος
μεταστήσαντα.
Τούτων
γὰρ
|
οὔθ' |
ἧττον
ἐμοὶ
πρέποντα
ἔχοις
ἄν |
[7, 324] |
οἷόν
τ'
εἶναι
πράττειν
οὓς
|
οὔθ' |
ὑπάρχοντας
ἦν
εὑρεῖν
εὐπετές,
οὐ |
[2, 310] |
ἄλλῳ
γέ
ποτ'
ἔφην
ἐντετυχηκέναι
|
τοῦθ' |
ηὑρηκότι,
ἀλλὰ
ἡ
πολλή
μοι |
[2, 310] |
δ'
ἂν
θείᾳ
μοίρᾳ
κατὰ
|
τοῦθ' |
ὁρμήσας,
ἔπειτα
αὐτοῦ
τὰς
ἀποδείξεις |