HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Lettres

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ζ = 18 formes différentes pour 28 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Lettres, pages

[7, 344]   γέγονεν δ' οὖν ὅπως, ἴττω Ζεύς, φησὶν ὁ Θηβαῖος· διεξῆλθον μὲν

[7, 339]   κατὰ ταῦτα διανοηθεὶς ὁ τοιοῦτος ζῇ, πράττων μὲν ἐν αἷστισιν ἂν

[7, 334]   ὧν ὁ μὲν μὴ πειθόμενος ζῇ τὰ νῦν (οὐ καλῶς, ὁ

[1, 309]   συνηγωνισάμην, ἀπολύσας αὐτοὺς οὐ σμικρᾶς ζημίας. Αὐτοκράτωρ δὲ πολλάκις τὴν ὑμετέραν

[7, 344]   εἶναι φρονήσεώς τε καὶ ἀρετῆς ζῆν ἐπιμελούμενος. Εἰ μὲν γὰρ φαῦλα,

[7, 329]   ἡμέραν ἔν τινι τρόπῳ δοκῇ ζῆν ἢ συμβουλεύσαντος ἂν ἐθέλειν πείθεσθαι

[7, 324]   νέων, καὶ τὸν ἐπίλοιπον βίον ζῆν ἠθέλησεν διαφερόντως τῶν πολλῶν Ἰταλιωτῶν

[7, 324]   δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιμπλάμενον ζῆν καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ,

[7, 334]   δὲ μὴ δυνάμενον ὑμῶν Δωριστὶ ζῆν κατὰ τὰ (πάτρια, διώκοντα δὲ

[7, 329]   δὲ καὶ Διονυσίῳ μετὰ Δίωνος, ζῆν μὲν τὸ καθ' ἡμέραν πρῶτον,

[7, 329]   αὐτὸς ἀσπαζόμενος οὐκ ἂν ἐθέλοιμι ζῆν. Ταὐτὸν δὴ καὶ περὶ πόλεως

[7, 329]   περὶ πόλεως αὑτοῦ διανοούμενον χρὴ ζῆν τὸν ἔμφρονα· λέγειν μέν, εἰ

[2, 310]   ταῦτ' ἄλληλα ἀεὶ διώκει καὶ ζητεῖ καὶ συγγίγνεται· ἔπειτα καὶ οἱ

[7, 339]   οὖν μηδ' εἰθισμένοι τὸ ἀληθὲς ζητεῖν ἐσμεν ὑπὸ πονηρᾶς τροφῆς, ἐξαρκεῖ

[2, 310]   ἐθέλειν, ἑτέρους δὲ μεταπέμψασθαι, καὶ ζητεῖν τὸ πρᾶγμα τί τὸ ἐμόν

[3, 315]   τότε γιγνόμενα, ἵνα μηδὲ ἐγὼ ζητοίην (τὰ χρήματα ἀποπέμπεσθαι. Ἡνίκα γὰρ

[7, 339]   εἰδέναι τῆς ψυχῆς, τὸ μὴ ζητούμενον ἕκαστον τῶν τεττάρων προτεῖνον τῇ

[7, 344]   ὅς, περιθέουσιν πελτασταὶ λαβεῖν Ἡρακλείδην ζητοῦντες, ὁ δὲ εἶναί πῃ ταύτῃ

[7, 339]   (ποιόν τι, τὸ δὲ τί, ζητούσης εἰδέναι τῆς ψυχῆς, τὸ μὴ

[8, 352]   ἤθη καὶ φεύγουσιν τὸν δούλειον ζυγὸν ὡς ὂν κακόν, εὐλαβεῖσθαι συμβουλεύοιμ'

[7, 339]   καὶ κύκλος. Τρίτον δὲ τὸ ζωγραφούμενόν τε καὶ ἐξαλειφόμενον καὶ τορνευόμενον

[7, 329]   εἰς ἐπιθυμίαν ἔλθοι τῆς φιλοσόφου ζωῆς· ὁ δ' ἐνίκησεν ἀντιτείνων. Καὶ

[8, 357]   φυγῆς. Ταῦθ' ὑμῖν ἐγὼ καὶ ζῶν διενοήθην γίγνεσθαι καὶ νῦν διανοοῦμαι,

[13, 360]   ἀνθρώπου δόξαν ἀποφαίνομαι, οὐ φαύλου ζῴου ἀλλ' εὐμεταβόλου, πλὴν πάνυ ὀλίγων

[7, 339]   καὶ τῶν τοιούτων πάντων, καὶ ζῴου σύμπαντος πέρι καὶ ἐν ψυχαῖς

[7, 329]   ἐχομένους, ἐὰν δέ τινα καθεστῶτα ζῶσι βίον, ἑαυτοῖς ἀρέσκοντα, ἐμοὶ δὲ

[7, 324]   τοῖς περὶ τὰ τυραννικὰ νόμιμα ζῶσιν ἐβίω μέχρι τοῦ θανάτου τοῦ

[5, 321]   τῶν πολιτειῶν ἑκάστης καθαπερεί τινων ζῴων, ἄλλη μὲν δημοκρατίας, ἄλλη δ'

Lettres, pages
[7, 344]	γέγονεν δ' οὖν ὅπως, ἴττω	Ζεύς,	φησὶν ὁ Θηβαῖος· διεξῆλθον μὲν
[7, 339]	κατὰ ταῦτα διανοηθεὶς ὁ τοιοῦτος	ζῇ,	πράττων μὲν ἐν αἷστισιν ἂν
[7, 334]	ὧν ὁ μὲν μὴ πειθόμενος	ζῇ	τὰ νῦν (οὐ καλῶς, ὁ
[1, 309]	συνηγωνισάμην, ἀπολύσας αὐτοὺς οὐ σμικρᾶς	ζημίας.	Αὐτοκράτωρ δὲ πολλάκις τὴν ὑμετέραν
[7, 344]	εἶναι φρονήσεώς τε καὶ ἀρετῆς	ζῆν	ἐπιμελούμενος. Εἰ μὲν γὰρ φαῦλα,
[7, 329]	ἡμέραν ἔν τινι τρόπῳ δοκῇ	ζῆν	ἢ συμβουλεύσαντος ἂν ἐθέλειν πείθεσθαι
[7, 324]	νέων, καὶ τὸν ἐπίλοιπον βίον	ζῆν	ἠθέλησεν διαφερόντως τῶν πολλῶν Ἰταλιωτῶν
[7, 324]	δίς τε τῆς ἡμέρας ἐμπιμπλάμενον	ζῆν	καὶ μηδέποτε κοιμώμενον μόνον νύκτωρ,
[7, 334]	δὲ μὴ δυνάμενον ὑμῶν Δωριστὶ	ζῆν	κατὰ τὰ (πάτρια, διώκοντα δὲ
[7, 329]	δὲ καὶ Διονυσίῳ μετὰ Δίωνος,	ζῆν	μὲν τὸ καθ' ἡμέραν πρῶτον,
[7, 329]	αὐτὸς ἀσπαζόμενος οὐκ ἂν ἐθέλοιμι	ζῆν.	Ταὐτὸν δὴ καὶ περὶ πόλεως
[7, 329]	περὶ πόλεως αὑτοῦ διανοούμενον χρὴ	ζῆν	τὸν ἔμφρονα· λέγειν μέν, εἰ
[2, 310]	ταῦτ' ἄλληλα ἀεὶ διώκει καὶ	ζητεῖ	καὶ συγγίγνεται· ἔπειτα καὶ οἱ
[7, 339]	οὖν μηδ' εἰθισμένοι τὸ ἀληθὲς	ζητεῖν	ἐσμεν ὑπὸ πονηρᾶς τροφῆς, ἐξαρκεῖ
[2, 310]	ἐθέλειν, ἑτέρους δὲ μεταπέμψασθαι, καὶ	ζητεῖν	τὸ πρᾶγμα τί τὸ ἐμόν
[3, 315]	τότε γιγνόμενα, ἵνα μηδὲ ἐγὼ	ζητοίην	(τὰ χρήματα ἀποπέμπεσθαι. Ἡνίκα γὰρ
[7, 339]	εἰδέναι τῆς ψυχῆς, τὸ μὴ	ζητούμενον	ἕκαστον τῶν τεττάρων προτεῖνον τῇ
[7, 344]	ὅς, περιθέουσιν πελτασταὶ λαβεῖν Ἡρακλείδην	ζητοῦντες,	ὁ δὲ εἶναί πῃ ταύτῃ
[7, 339]	(ποιόν τι, τὸ δὲ τί,	ζητούσης	εἰδέναι τῆς ψυχῆς, τὸ μὴ
[8, 352]	ἤθη καὶ φεύγουσιν τὸν δούλειον	ζυγὸν	ὡς ὂν κακόν, εὐλαβεῖσθαι συμβουλεύοιμ'
[7, 339]	καὶ κύκλος. Τρίτον δὲ τὸ	ζωγραφούμενόν	τε καὶ ἐξαλειφόμενον καὶ τορνευόμενον
[7, 329]	εἰς ἐπιθυμίαν ἔλθοι τῆς φιλοσόφου	ζωῆς·	ὁ δ' ἐνίκησεν ἀντιτείνων. Καὶ
[8, 357]	φυγῆς. Ταῦθ' ὑμῖν ἐγὼ καὶ	ζῶν	διενοήθην γίγνεσθαι καὶ νῦν διανοοῦμαι,
[13, 360]	ἀνθρώπου δόξαν ἀποφαίνομαι, οὐ φαύλου	ζῴου	ἀλλ' εὐμεταβόλου, πλὴν πάνυ ὀλίγων
[7, 339]	καὶ τῶν τοιούτων πάντων, καὶ	ζῴου	σύμπαντος πέρι καὶ ἐν ψυχαῖς
[7, 329]	ἐχομένους, ἐὰν δέ τινα καθεστῶτα	ζῶσι	βίον, ἑαυτοῖς ἀρέσκοντα, ἐμοὶ δὲ
[7, 324]	τοῖς περὶ τὰ τυραννικὰ νόμιμα	ζῶσιν	ἐβίω μέχρι τοῦ θανάτου τοῦ
[5, 321]	τῶν πολιτειῶν ἑκάστης καθαπερεί τινων	ζῴων,	ἄλλη μὲν δημοκρατίας, ἄλλη δ'

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/10/2007