Page
[20]	ταύτην εἶναι σοφός. οὗτοι δὲ	τάχ᾽	ἄν, οὓς ἄρτι (ἔλεγον, μείζω
[31]	φείσεσθέ μου· ὑμεῖς δ᾽ ἴσως	τάχ᾽	ἂν ἀχθόμενοι, ὥσπερ οἱ νυστάζοντες
[34]	αὐτοὶ μὲν γὰρ οἱ διεφθαρμένοι	τάχ᾽	ἂν λόγον ἔχοιεν βοηθοῦντες· οἱ
[34]	ἂν δόξαιμι, τὸν ἔσχατον κίνδυνον.	τάχ᾽	ἂν οὖν τις ταῦτα ἐννοήσας
[23]	ὑπ᾽ αὐτῶν ἐξεταζόμενοι ἐμοὶ ὀργίζονται,	οὐχ	αὑτοῖς, (καὶ λέγουσιν ὡς Σωκράτης
[27]	σε αἰνίττεσθαι καὶ χαριεντίζεσθαι, θεοὺς	οὐχ	ἡγούμενον φάναι με θεοὺς αὖ
[36]	ὅτι μαθὼν ἐν τῷ βίῳ	οὐχ	ἡσυχίαν ἦγον, ἀλλ᾽ ἀμελήσας ὧνπερ
[25]	οὐδὲν γάρ τοι χαλεπὸν ἐρωτῶ.	οὐχ	οἱ μὲν πονηροὶ κακόν τι
[37]	ὑμεῖς μὲν ὄντες πολῖταί μου	οὐχ	οἷοί τε ἐγένεσθε ἐνεγκεῖν τὰς
[31]	ἀναισχύντως οὕτω κατηγοροῦντες τοῦτό γε	οὐχ	οἷοί τε ἐγένοντο ἀπαναισχυντῆσαι (παρασχόμενοι
[29]	δεῦρο εἰσελθεῖν ἤ, ἐπειδὴ εἰσῆλθον,	οὐχ	οἷόν τ᾽ εἶναι τὸ μὴ
[37]	καὶ ἡσυχίαν ἄγων, ὦ Σώκρατες,	οὐχ	οἷός τ᾽ ἔσῃ ἡμῖν ἐξελθὼν
[27]	πολλὴ ἀνάγκη νομίζειν μέ ἐστιν·	οὐχ	οὕτως ἔχει; ἔχει δή· τίθημι
[25]	συνῶσι καὶ χρῶνται ἵπποις, διαφθείρουσιν;	οὐχ	οὕτως ἔχει, ὦ Μέλητε, καὶ
[19]	οὔτε μικρὸν πέρι ἐπαΐω. καὶ	οὐχ	ὡς ἀτιμάζων λέγω τὴν τοιαύτην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/06/2005