HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ο  =  33 formes différentes pour 211 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Page
[21]   σοφώτερον εἶναι. καὶ τούτων πέρι     ἀδελφὸς ὑμῖν αὐτοῦ οὑτοσὶ μαρτυρήσει,
[21]   διαλεγόμενος αὐτῷ ἔδοξέ μοι οὗτος     ἀνὴρ δοκεῖν μὲν εἶναι σοφὸς
[36]   ψήφων. τιμᾶται δ᾽ οὖν μοι     ἀνὴρ θανάτου. εἶεν· ἐγὼ δὲ
[34]   Θεάγης ἀδελφός· ~ὅδε δὲ (Ἀδείμαντος,     Ἀρίστωνος, οὗ ἀδελφὸς οὑτοσὶ Πλάτων,
[33]   ἔπραξα τοιοῦτος φανοῦμαι, καὶ ἰδίᾳ     αὐτὸς οὗτος, οὐδενὶ πώποτε συγχωρήσας
[25]   τούτου πᾶν εἷς μέν τις     βελτίους οἷός τ᾽ ὢν ποιεῖν
[37]   Ἀθηναῖοι. καλὸς οὖν ἄν μοι     βίος εἴη ἐξελθόντι τηλικῷδε ἀνθρώπῳ
[38]   καὶ ἐμαυτὸν καὶ ἄλλους ἐξετάζοντος,     δὲ ἀνεξέταστος βίος οὐ βιωτὸς
[28]   φησί, μεθ᾽ Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος”     δὲ τοῦτο ἀκούσας τοῦ μὲν
[33]   αὐτοῦ καταδεηθείη καὶ Παράλιος ὅδε,     Δημοδόκου, οὗ ἦν Θεάγης ἀδελφός·
[25]   ἄνθρωποι εἶναι, εἷς δέ τις     διαφθείρων; τοὐναντίον τούτου πᾶν
[35]   οὐ γὰρ ἐπὶ τούτῳ κάθηται     δικαστής, ἐπὶ τῷ καταχαρίζεσθαι τὰ
[19]   Πρόδικος Κεῖος καὶ Ἱππίας     Ἠλεῖος. τούτων γὰρ ἕκαστος,
[40]   ὁρᾷ, θαυμάσιον κέρδος ἂν εἴη     θάνατος ἐγὼ γὰρ ἂν οἶμαι,
[40]   δ᾽ αὖ οἷον ἀποδημῆσαί ἐστιν     θάνατος ἐνθένδε εἰς ἄλλον τόπον,
[40]   καὶ νύκτας εἰ οὖν τοιοῦτον     θάνατός ἐστιν, κέρδος ἔγωγε λέγω·
[30]   τινος, οἷον δή μοι δοκεῖ     θεὸς ἐμὲ τῇ πόλει προστεθηκέναι
[30]   ἐστὲ γένει. ταῦτα γὰρ κελεύει     θεός, εὖ ἴστε, καὶ ἐγὼ
[21]   ἐνεθυμούμην οὑτωσί· τί ποτε λέγει     θεός, καὶ τί ποτε αἰνίττεται;
[23]   κινδυνεύει, ἄνδρες, τῷ ὄντι     θεὸς σοφὸς εἶναι, καὶ ἐν
[31]   ἄν, εἰ μή τινα ἄλλον     θεὸς ὑμῖν ἐπιπέμψειεν κηδόμενος ὑμῶν.
[19]   τε Λεοντῖνος καὶ Πρόδικος     Κεῖος καὶ Ἱππίας Ἠλεῖος.
[33]   τοῦδε πατήρ, ἔτι δ᾽ Ἀντιφῶν     Κηφισιεὺς οὑτοσί, Ἐπιγένους πατήρ, ἄλλοι
[20]   ταυτί μοι δοκεῖ δίκαια λέγειν     λέγων, κἀγὼ ὑμῖν πειράσομαι ἀποδεῖξαι
[19]   παιδεύειν ἀνθρώπους ὥσπερ Γοργίας τε     Λεοντῖνος καὶ Πρόδικος Κεῖος
[26]   τούτων τῶν θεῶν ὧν νῦν     λόγος ἐστίν, εἰπὲ ἔτι σαφέστερον
[36]   συνωρίδι ζεύγει νενίκηκεν Ὀλυμπίασιν·     μὲν γὰρ ὑμᾶς ποιεῖ εὐδαίμονας
[33]   Νικόστρατος Θεοζοτίδου, ἀδελφὸς Θεοδότου καὶ     μὲν Θεόδοτος τετελεύτηκεν, ὥστε οὐκ
[34]   (ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς ἑαυτοῦ, εἰ     μὲν καὶ ἐλάττω τουτουῒ τοῦ
[36]   εἶναι, ἐγὼ δὲ (εἶναι, καὶ     μὲν τροφῆς οὐδὲν δεῖται, ἐγὼ
[25]   ἀποκρίνου, ἀγαθέ· καὶ γὰρ     νόμος κελεύει ἀποκρίνεσθαι. ἔσθ᾽ ὅστις
[40]   λέγω· καὶ γὰρ οὐδὲν πλείων     πᾶς χρόνος φαίνεται οὕτω δὴ
[27]   συντιθέντι διαπειρωμένῳ ἆρα γνώσεται Σωκράτης     σοφὸς δὴ ἐμοῦ χαριεντιζομένου καὶ
[33]   Κριτοβούλου τοῦδε πατήρ, ἔπειτα Λυσανίας     Σφήττιος, Αἰσχίνου τοῦδε πατήρ, ἔτι
[28]   τετελευτήκασιν οἵ τε ἄλλοι καὶ     τῆς Θέτιδος υἱός, ὃς τοσοῦτον
[26]   γὰρ ὅτι ἐὰν μάθω, παύσομαι     γε ἄκων ποιῶ. σὺ δὲ
[26]   ἀλλὰ ἑτέρους, καὶ τοῦτ᾽ ἔστιν     μοι ἐγκαλεῖς, ὅτι ἑτέρους,
[31]   προτρέπει δὲ οὔποτε. τοῦτ᾽ ἔστιν     μοι ἐναντιοῦται τὰ πολιτικὰ πράττειν,
[17]   ~Πλάτωνος Ἀπολογία Σωκράτους  ~(Ὅ   τι μὲν ὑμεῖς, ἄνδρες
[37]   τοῦτο οὗ Μέλητός μοι τιμᾶται,     φημι οὐκ εἰδέναι οὔτ᾽ εἰ
[31]   γένηται, ἀεὶ ἀποτρέπει με τοῦτο     ἂν μέλλω πράττειν, προτρέπει δὲ
[28]   ἀπολογίας, ἀλλὰ ἱκανὰ καὶ ταῦτα·     δὲ καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν
[18]   ἀτεχνῶς ἐρήμην κατηγοροῦντες ἀπολογουμένου οὐδενός.     δὲ πάντων ἀλογώτατον, ὅτι οὐδὲ
[31]   τι καὶ (δαιμόνιον γίγνεται (φωνή)     δὴ καὶ ἐν τῇ γραφῇ
[27]   οἱ δαίμονες, τοῦτ᾽ ἂν εἴη     ἐγώ φημί σε αἰνίττεσθαι καὶ
[28]   ἀληθές ἐστιν. καὶ τοῦτ᾽ ἔστιν     ἐμὲ αἱρεῖ, ἐάνπερ αἱρῇ, οὐ
[20]   ἀποδεῖξαι τί ποτ᾽ ἐστὶν τοῦτο     ἐμοὶ πεποίηκεν τό τε ὄνομα
[24]   σχεδὸν ὅτι αὐτοῖς τούτοις ἀπεχθάνομαι,     καὶ τεκμήριον ὅτι ἀληθῆ λέγω
[31]   πόλει. τούτου δὲ αἴτιόν ἐστιν     ὑμεῖς ἐμοῦ πολλάκις ἀκηκόατε πολλαχοῦ
[32]   παρέξομαι τούτων, οὐ λόγους ἀλλ᾽     ὑμεῖς τιμᾶτε, ἔργα. ἀκούσατε δή
[29]   θάνατον δεδιέναι, ἄνδρες, οὐδὲν  ἄλλο   ἐστὶν δοκεῖν σοφὸν εἶναι
[28]   μηδὲν ὑπολογιζόμενον μήτε θάνατον μήτε  ἄλλο   μηδὲν πρὸ τοῦ αἰσχροῦ. ἐγὼ
[30]   τῷ θεῷ ὑπηρεσίαν. οὐδὲν γὰρ  ἄλλο   πράττων ἐγὼ περιέρχομαι πείθων
[24]   μοι δεῦρο, Μέλητε, εἰπέ·  ἄλλο   τι (περὶ πλείστου ποιῇ
[28]   σμικρὸν ὄφελός ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐκ  ἐκεῖνο   μόνον σκοπεῖν ὅταν πράττῃ, πότερον
[34]   τὸ τοῦ Ὁμήρου, οὐδ᾽ ἐγὼ  ἀπὸ   δρυὸς οὐδ᾽ ἀπὸ πέτρης’ πέφυκα
[34]   οὐδ᾽ ἐγὼ ἀπὸ δρυὸς οὐδ᾽  ἀπὸ   πέτρης’ πέφυκα ἀλλ᾽ ἐξ ἀνθρώπων,
[38]   εἰ γοῦν περιεμείνατε ὀλίγον χρόνον,  ἀπὸ   τοῦ αὐτομάτου ἂν ὑμῖν τοῦτο
[41]   πράγματα· οὐδὲ τὰ ἐμὰ νῦν  ἀπὸ   τοῦ αὐτομάτου γέγονεν, ἀλλά μοι
[31]   ἀρετῆς. καὶ εἰ μέν τι  ἀπὸ   τούτων ἀπέλαυον καὶ μισθὸν λαμβάνων
[23]   ὅτι τὰ μετέωρα καὶ τὰ  ὑπὸ   γῆς” καὶ θεοὺς μὴ νομίζειν”
[19]   καὶ περιεργάζεται ζητῶν τά τε  ὑπὸ   γῆς καὶ οὐράνια καὶ τὸν
[18]   τε μετέωρα φροντιστὴς καὶ τὰ  ὑπὸ   γῆς πάντα ἀνεζητηκὼς καὶ τὸν
[41]   ζῶντι οὔτε τελευτήσαντι, οὐδὲ ἀμελεῖται  ὑπὸ   θεῶν τὰ τούτου πράγματα· οὐδὲ
[30]   ἵππῳ μεγάλῳ μὲν καὶ γενναίῳ,  ὑπὸ   μεγέθους δὲ νωθεστέρῳ καὶ δεομένῳ
[19]   σοφός ἐστιν μή πως ἐγὼ  ὑπὸ   Μελήτου τοσαύτας δίκας φεύγοιμι ἀλλὰ
[35]   Δία πάντως καὶ ἀσεβείας φεύγοντα  ὑπὸ   Μελήτου τουτουΐ. σαφῶς γὰρ ἄν,
[30]   δὲ νωθεστέρῳ καὶ δεομένῳ ἐγείρεσθαι  ὑπὸ   μύωπός τινος, οἷον δή μοι
[23]   ὅτι οὐκ ἔστι σοφός. καὶ  ὑπὸ   ταύτης τῆς ἀσχολίας οὔτε τι
[39]   θανάτου δίκην ὀφλών, οὗτοι δ᾽  ὑπὸ   τῆς ἀληθείας ὠφληκότες μοχθηρίαν καὶ
[39]   ἅτε βραδὺς ὢν καὶ πρεσβύτης  ὑπὸ   τοῦ βραδυτέρου ἑάλων, οἱ δ᾽
[39]   ἅτε δεινοὶ καὶ ὀξεῖς ὄντες  ὑπὸ   τοῦ θάττονος, τῆς κακίας. καὶ
[33]   τοῦτο, ὡς ἐγώ φημι, προστέτακται  ὑπὸ   τοῦ θεοῦ πράττειν καὶ ἐκ
[31]   ἐγὼ τυγχάνω ὢν τοιοῦτος οἷος  ὑπὸ   τοῦ θεοῦ τῇ πόλει δεδόσθαι,
[30]   γελοιότερον εἰπεῖν προσκείμενον τῇ πόλει  ὑπὸ   τοῦ θεοῦ ὥσπερ ἵππῳ μεγάλῳ
[27]   ὡς ὤνησας ὅτι μόγις ἀπεκρίνω  ὑπὸ   τουτωνὶ ἀναγκαζόμενος. οὐκοῦν δαιμόνια μὲν
[38]   Ἀθηναῖοι, ὄνομα ἕξετε καὶ αἰτίαν  ὑπὸ   τῶν βουλομένων τὴν πόλιν λοιδορεῖν
[17]   ὑμεῖς, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πεπόνθατε  ὑπὸ   τῶν ἐμῶν κατηγόρων, οὐκ οἶδα·
[25]   γε. (ἔστιν οὖν ὅστις βούλεται  ὑπὸ   τῶν συνόντων βλάπτεσθαι μᾶλλον
[30]   οἴομαι θεμιτὸν (εἶναι ἀμείνονι ἀνδρὶ  ὑπὸ   χείρονος βλάπτεσθαι. ἀποκτείνειε μεντἂν ἴσως
[29]   κακὸν καὶ αἰσχρόν ἐστιν οἶδα.  πρὸ   οὖν τῶν κακῶν ὧν οἶδα
[28]   μήτε θάνατον μήτε ἄλλο μηδὲν  πρὸ   τοῦ αἰσχροῦ. ἐγὼ οὖν δεινὰ
[34]   παιδία· ἀλλ᾽ ὅμως οὐδένα αὐτῶν  δεῦρο   ἀναβιβασάμενος δεήσομαι ὑμῶν ἀποψηφίσασθαι” τί
[26]   διδάξαι ἔφυγες καὶ οὐκ ἠθέλησας,  δεῦρο   δὲ εἰσάγεις, οἷ νόμος ἐστὶν
[29]   τὴν ἀρχὴν οὐ δεῖν ἐμὲ  δεῦρο   εἰσελθεῖν ἤ, ἐπειδὴ εἰσῆλθον, οὐχ
[26]   τοιούτων (καὶ ἀκουσίων) ἁμαρτημάτων οὐ  δεῦρο   νόμος εἰσάγειν ἐστίν, ἀλλὰ ἰδίᾳ
[24]   καὶ ὑμῖν ἐπιδεῖξαι. καί μοι  δεῦρο,   Μέλητε, εἰπέ· ἄλλο τι
[25]   φέρε δή, πότερον ἐμὲ εἰσάγεις  δεῦρο   ὡς διαφθείροντα τοὺς νέους καὶ
[28]   τοσοῦτον τοῦ κινδύνου κατεφρόνησεν παρὰ  τὸ   αἰσχρόν τι ὑπομεῖναι ὥστε, ἐπειδὴ
[17]   ἐξαπατηθῆτε (ὡς δεινοῦ ὄντος λέγειν.  τὸ   γὰρ μὴ αἰσχυνθῆναι ὅτι αὐτίκα
[29]   οἰόμενος σοφὸς εἶναι οὐκ ὤν.  τὸ   γάρ τοι θάνατον δεδιέναι,
[39]   μάχαις πολλάκις δῆλον γίγνεται ὅτι  τό   γε ἀποθανεῖν ἄν τις ἐκφύγοι
[36]   καὶ οὐκ ἀνέλπιστόν μοι γέγονεν  τὸ   γεγονὸς τοῦτο, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον
[29]   οὕτω καὶ οἴομαι οὐκ εἰδέναι·  τὸ   δὲ ἀδικεῖν καὶ ἀπειθεῖν τῷ
[39]   καὶ οἶμαι αὐτὰ μετρίως ἔχειν.  (τὸ   δὲ δὴ μετὰ τοῦτο ἐπιθυμῶ
[23]   σοφὸν ἂν ἄλλον ἐξελέγξω.  τὸ   δὲ κινδυνεύει, ἄνδρες, τῷ
[37]   οἴκτου καὶ τῆς ἀντιβολήσεως, ἀπαυθαδιζόμενος·  τὸ   δὲ οὐκ ἔστιν, ἄνδρες
[31]   οἰκείων ἀμελουμένων τοσαῦτα ἤδη ἔτη,  τὸ   δὲ ὑμέτερον πράττειν ἀεί, ἰδίᾳ
[39]   τοῦ διδόναι ἔλεγχον τοῦ βίου,  τὸ   δὲ ὑμῖν πολὺ ἐναντίον ἀποβήσεται,
[32]   οὐδ᾽ ἂν ἑνὶ ὑπεικάθοιμι παρὰ  τὸ   δίκαιον δείσας θάνατον, μὴ ὑπείκων
[33]   οὐδενὶ πώποτε συγχωρήσας οὐδὲν παρὰ  τὸ   δίκαιον οὔτε ἄλλῳ οὔτε τούτων
[36]   εἰ οὖν δεῖ με κατὰ  τὸ   δίκαιον τῆς ἀξίας τιμᾶσθαι, ~τούτου
[40]   οὔτε ἡνίκα ἀνέβαινον ἐνταυθοῖ ἐπὶ  τὸ   δικαστήριον, οὔτε ἐν τῷ λόγῳ
[40]   ὅπως οὐκ ἠναντιώθη ἄν μοι  τὸ   εἰωθὸς σημεῖον, εἰ μή τι
[31]   κατανοήσαιτε· οὐ γὰρ ἀνθρωπίνῳ ἔοικε  τὸ   ἐμὲ τῶν μὲν ἐμαυτοῦ πάντων
[27]   καὶ τοῖς ἄλλοις τουτοισί. ἀλλὰ  τὸ   ἐπὶ τούτῳ γε ἀπόκριναι· (ἔσθ᾽
[28]   ὠλιγώρησε, πολὺ δὲ μᾶλλον (δείσας  τὸ   ζῆν κακὸς ὢν καὶ τοῖς
[36]   μηδὲν ὄφελος εἶναι, ἐπὶ δὲ  τὸ   ἰδίᾳ ἕκαστον ἰὼν εὐεργετεῖν τὴν
[21]   ὡς (ἐνταῦθα εἴπερ που ἐλέγξων  τὸ   μαντεῖον καὶ ἀποφανῶν τῷ χρησμῷ
[41]   ἂν ἀηδὲς εἴη καὶ δὴ  τὸ   μέγιστον, τοὺς ἐκεῖ ἐξετάζοντα καὶ
[24]   νομίζοντα, ἕτερα δὲ δαιμόνια καινά.  τὸ   μὲν δὴ ἔγκλημα τοιοῦτόν ἐστιν·
[35]   τε ἄριστα εἶναι καὶ ὑμῖν.  (τὸ   μὲν μὴ ἀγανακτεῖν, ἄνδρες
[29]   εἰσῆλθον, οὐχ οἷόν τ᾽ εἶναι  τὸ   μὴ ἀποκτεῖναί με, λέγων πρὸς
[40]   ὡς φίλοις οὖσιν ἐπιδεῖξαι ἐθέλω  τὸ   νυνί μοι συμβεβηκὸς τί ποτε
[20]   διὰ σοφίαν τινὰ τοῦτο  τὸ   ὄνομα ἔσχηκα. ποίαν δὴ σοφίαν
[32]   μηδ᾽ ἀνόσιον ἐργάζεσθαι, τούτου δὲ  τὸ   πᾶν μέλει. ἐμὲ γὰρ ἐκείνη
[26]   εἶναι θεοὺς καὶ οὐκ εἰμὶ  τὸ   παράπαν ἄθεος οὐδὲ ταύτῃ ἀδικῶ
[26]   ταῦτα διδάσκειν. ταῦτα λέγω, ὡς  τὸ   παράπαν οὐ νομίζεις θεούς. (ὦ
[36]   ὦφλε (χιλίας δραχμάς, οὐ μεταλαβὼν  τὸ   πέμπτον μέρος τῶν ψήφων. τιμᾶται
[31]   δὲ οὐ τολμῶ ἀναβαίνων εἰς  τὸ   πλῆθος τὸ ὑμέτερον συμβουλεύειν τῇ
[41]   τοῦτο καὶ ἐμὲ οὐδαμοῦ ἀπέτρεψεν  τὸ   σημεῖον, καὶ ἔγωγε τοῖς καταψηφισαμένοις
[20]   ὑμῶν ἴσως· ἀλλ᾽ Σώκρατες,  τὸ   σὸν τί ἐστι πρᾶγμα; πόθεν
[40]   ὑμῖν ἐρῶ· κινδυνεύει γάρ μοι  τὸ   συμβεβηκὸς τοῦτο ἀγαθὸν γεγονέναι, καὶ
[20]   ἐστὶν τοῦτο ἐμοὶ πεποίηκεν  τό   τε ὄνομα καὶ τὴν διαβολήν.
[40]   εἶναι. δυοῖν γὰρ θάτερόν ἐστιν  τὸ   τεθνάναι· γὰρ οἷον μηδὲν
[40]   ὑπολαμβάνομεν, (ὅσοι οἰόμεθα κακὸν εἶναι  τὸ   τεθνάναι. μέγα μοι τεκμήριον τούτου
[22]   καὶ οἱ ἀγαθοὶ δημιουργοί διὰ  τὸ   τὴν τέχνην καλῶς ἐξεργάζεσθαι ἕκαστος
[25]   λαβεῖν ὑπ᾽ αὐτοῦ, ὥστε τοῦτο  τὸ>   τοσοῦτον κακὸν ἑκὼν ποιῶ, ὡς
[21]   ὅμως δὲ ἀναγκαῖον ἐδόκει εἶναι  τὸ   τοῦ θεοῦ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι
[40]   (οὔτε ἐξιόντι ἕωθεν οἴκοθεν ἠναντιώθη  τὸ   τοῦ θεοῦ σημεῖον, οὔτε ἡνίκα
[34]   οἰκεῖοι· καὶ γὰρ τοῦτο αὐτὸ  τὸ   τοῦ Ὁμήρου, οὐδ᾽ ἐγὼ ἀπὸ
[31]   τολμῶ ἀναβαίνων εἰς τὸ πλῆθος  τὸ   ὑμέτερον συμβουλεύειν τῇ πόλει. τούτου
[22]   φαυλότεροι ἐπιεικέστεροι εἶναι ἄνδρες πρὸς  τὸ   φρονίμως ἔχειν. δεῖ δὴ ὑμῖν
[31]   ἐν τῇ γραφῇ ἐπικωμῳδῶν Μέλητος  ἐγράψατο.   ἐμοὶ δὲ τοῦτ᾽ ἔστιν ἐκ
[19]   δὴ καὶ πιστεύων Μέλητός με  ἐγράψατο   τὴν γραφὴν ταύτην. εἶεν· τί
[34]   Μέλητον μάρτυρα· εἰ δὲ τότε  ἐπελάθετο,   νῦν παρασχέσθω ἐγὼ παραχωρῶ καὶ
[23]   ἐκ τούτων καὶ Μέλητός μοι  ἐπέθετο   καὶ Ἄνυτος καὶ Λύκων, Μέλητος
[32]   τῆς πόλεως· ἐπειδὴ δὲ ὀλιγαρχία  ἐγένετο,   οἱ τριάκοντα αὖ μεταπεμψάμενοί με
[38]   τοῦ αὐτομάτου ἂν ὑμῖν τοῦτο  ἐγένετο·   ὁρᾶτε γὰρ δὴ τὴν ἡλικίαν
[21]   λέγω, μὴ θορυβεῖτε, ἄνδρες  ἤρετο   γὰρ δὴ εἴ τις ἐμοῦ
[30]   οὔτε Ἄνυτος οὐδὲ γὰρ ἂν  δύναιτο   οὐ γὰρ οἴομαι θεμιτὸν (εἶναι
[41]   ἄν τις, ἄνδρες δικασταί,  δέξαιτο   ἐξετάσαι τὸν ἐπὶ Τροίαν ἀγαγόντα
[34]   σχοίη καὶ ὀργισθεὶς αὐτοῖς τούτοις  θεῖτο   ἂν μετ᾽ (ὀργῆς τὴν ψῆφον.
[27]   ἵππους δὲ καὶ ὄνους μὴ  ἡγοῖτο   εἶναι. ἀλλ᾽ Μέλητε, οὐκ
[27]   ἂν ἀνθρώπων θεῶν μὲν παῖδας  ἡγοῖτο   εἶναι, θεοὺς δὲ μή; ὁμοίως
[27]   εἴ τις ἵππων μὲν παῖδας  ἡγοῖτο   καὶ ὄνων, τοὺς ἡμιόνους,
[30]   ἐμαυτοῦ ἀπολογεῖσθαι, ὥς τις ἂν  οἴοιτο,   ἀλλὰ ὑπὲρ ὑμῶν, μή τι
[21]   κἄπειτα ἐπειρώμην αὐτῷ δεικνύναι ὅτι  οἴοιτο   μὲν εἶναι σοφός, εἴη δ᾽
[22]   μοι καὶ ἀνέλεγκτος μαντεία  γένοιτο.   μετὰ γὰρ τοὺς πολιτικοὺς ᾖα
[36]   ὅπως ὡς βέλτιστος καὶ φρονιμώτατος  ἔσοιτο,   μήτε τῶν τῆς πόλεως, πρὶν
[17]   ἓν ἐθαύμασα τῶν πολλῶν ὧν  ἐψεύσαντο,   τοῦτο ἐν ἔλεγον ὡς
[22]   τούτου μὲν οὐκ ἐψεύσθην, ἀλλ᾽  ἠπίσταντο   ἐγὼ οὐκ ἠπιστάμην καί
[41]   καίτοι οὐ ταύτῃ τῇ διανοίᾳ  κατεψηφίζοντό   μου καὶ κατηγόρουν, ἀλλ᾽ οἰόμενοι
[31]   τοῦτό γε οὐχ οἷοί τε  ἐγένοντο   ἀπαναισχυντῆσαι (παρασχόμενοι μάρτυρα, ὡς ἐγώ
[41]   ἄλλοι ὅσοι τῶν ἡμιθέων δίκαιοι  ἐγένοντο   ἐν τῷ ἑαυτῶν βίῳ, ἆρα
[32]   θόλου ἐξήλθομεν, οἱ μὲν τέτταρες  ᾤχοντο   εἰς Σαλαμῖνα καὶ ἤγαγον Λέοντα,
[18]   ἴσως δὲ βελτίων ἂν εἴη  αὐτὸ   δὲ τοῦτο σκοπεῖν καὶ τούτῳ
[40]   ὡς πολλὴ ἐλπίς ἐστιν ἀγαθὸν  αὐτὸ   εἶναι. δυοῖν γὰρ θάτερόν ἐστιν
[35]   ποιῶμεν, ὑμᾶς ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ τοῦτο  αὐτὸ   ἐνδείκνυσθαι, ὅτι πολὺ μᾶλλον καταψηφιεῖσθε
[34]   καὶ οἰκεῖοι· καὶ γὰρ τοῦτο  αὐτὸ   τὸ τοῦ Ὁμήρου, οὐδ᾽ ἐγὼ
[24]   τίς ἄνθρωπος, ὅστις πρῶτον καὶ  αὐτὸ   τοῦτο οἶδε, τοὺς νόμους; οὗτοι,
[19]   με ποιῆσαι ἀπολογούμενον· οἶμαι δὲ  αὐτὸ   χαλεπὸν εἶναι, καὶ οὐ πάνυ
[40]   κινδυνεύει γάρ μοι τὸ συμβεβηκὸς  τοῦτο   ἀγαθὸν γεγονέναι, καὶ οὐκ ἔσθ᾽
[28]   Ἕκτορα πότμος ἑτοῖμος” δὲ  τοῦτο   ἀκούσας τοῦ μὲν θανάτου καὶ
[19]   ἀνθρώπους καὶ χρήματα (πράττομαι, οὐδὲ  τοῦτο   ἀληθές. ἐπεὶ καὶ τοῦτό γέ
[36]   ἀνέλπιστόν μοι γέγονεν τὸ γεγονὸς  τοῦτο,   ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον θαυμάζω ἑκατέρων
[35]   ἡμεῖς ποιῶμεν, ὑμᾶς ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ  τοῦτο   αὐτὸ ἐνδείκνυσθαι, ὅτι πολὺ μᾶλλον
[34]   τινες καὶ οἰκεῖοι· καὶ γὰρ  τοῦτο   αὐτὸ τὸ τοῦ Ὁμήρου, οὐδ᾽
[41]   καὶ κατηγόρουν, ἀλλ᾽ οἰόμενοι βλάπτειν·  (τοῦτο   αὐτοῖς ἄξιον μέμφεσθαι. τοσόνδε μέντοι
[19]   οὐδὲ τοῦτο ἀληθές. ἐπεὶ καὶ  τοῦτό   γέ μοι δοκεῖ καλὸν εἶναι,
[36]   μόνον ἀποπέφευγα, ἀλλὰ παντὶ δῆλον  τοῦτό   γε, ὅτι εἰ μὴ ἀνέβη
[31]   τἆλλα πάντα ἀναισχύντως οὕτω κατηγοροῦντες  τοῦτό   γε οὐχ οἷοί τε ἐγένοντο
[41]   τὸν θάνατον, καὶ ἕν τι  τοῦτο   διανοεῖσθαι ἀληθές, ὅτι (οὐκ ἔστιν
[38]   ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου ἂν ὑμῖν  τοῦτο   ἐγένετο· ὁρᾶτε γὰρ δὴ τὴν
[39]   οἵαν ἐμὲ ἀπεκτόνατε· νῦν γὰρ  τοῦτο   εἴργασθε οἰόμενοι μὲν ἀπαλλάξεσθαι τοῦ
[38]   τυγχάνει μέγιστον ἀγαθὸν ὂν ἀνθρώπῳ  τοῦτο,   ἑκάστης ἡμέρας περὶ ἀρετῆς τοὺς
[17]   ἐθαύμασα τῶν πολλῶν ὧν ἐψεύσαντο,  τοῦτο   ἐν ἔλεγον ὡς χρῆν
[39]   ἔχειν. (τὸ δὲ δὴ μετὰ  τοῦτο   ἐπιθυμῶ ὑμῖν χρησμῳδῆσαι, καταψηφισάμενοί
[24]   ποιεῖ; οἱ νόμοι. (ἀλλ᾽ οὐ  τοῦτο   ἐρωτῶ, βέλτιστε, ἀλλὰ τίς
[27]   νομίζων, ἀλλὰ θεοὺς νομίζων” καίτοι  τοῦτό   ἐστι παίζοντος. συνεπισκέψασθε δή,
[30]   ἴσως βοήσεσθε· ἀλλὰ μηδαμῶς ποιεῖτε  τοῦτο.   εὖ γὰρ ἴστε, ἐάν με
[41]   πραγμάτων βέλτιον ἦν μοι. διὰ  τοῦτο   καὶ ἐμὲ οὐδαμοῦ ἀπέτρεψεν τὸ
[23]   καὶ ἐν τῷ χρησμῷ τούτῳ  τοῦτο   λέγειν, ὅτι ἀνθρωπίνη σοφία
[23]   ἀπ᾽ αὐτῶν γεγονέναι, ὄνομα δὲ  τοῦτο   λέγεσθαι, σοφὸς εἶναι· οἴονται γάρ
[17]   τἀληθῆ λέγοντα· εἰ μὲν γὰρ  τοῦτο   λέγουσιν, ὁμολογοίην ἂν ἔγωγε οὐ
[21]   καὶ εἰς Δελφοὺς ἐλθὼν ἐτόλμησε  τοῦτο   μαντεύσασθαι καί, ὅπερ λέγω, μὴ
[26]   ἀλλὰ γάρ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,  τοῦτο   μὲν ἤδη δῆλον (οὑγὼ ἔλεγον,
[19]   με λανθάνει οἷόν ἐστιν. ὅμως  τοῦτο   μὲν ἴτω ὅπῃ τῷ θεῷ
[39]   ἐμὲ ~οὔτ᾽ ἄλλον οὐδένα δεῖ  (τοῦτο   μηχανᾶσθαι, ὅπως ἀποφεύξεται πᾶν ποιῶν
[17]   μηδ᾽ ὁπωστιοῦν φαίνωμαι δεινὸς λέγειν,  τοῦτό   μοι ἔδοξεν αὐτῶν ἀναισχυντότατον εἶναι,
[31]   ὅταν γένηται, ἀεὶ ἀποτρέπει με  τοῦτο   ἂν μέλλω πράττειν, προτρέπει
[20]   πειράσομαι ἀποδεῖξαι τί ποτ᾽ ἐστὶν  τοῦτο   ἐμοὶ πεποίηκεν τό τε
[24]   ἄνθρωπος, ὅστις πρῶτον καὶ αὐτὸ  τοῦτο   οἶδε, τοὺς νόμους; οὗτοι,
[41]   γέγονεν, ἀλλά μοι δῆλόν ἐστι  τοῦτο,   ὅτι ἤδη τεθνάναι καὶ ἀπηλλάχθαι
[22]   περὶ τῶν ποιητῶν ἐν ὀλίγῳ  τοῦτο,   ὅτι οὐ σοφίᾳ ποιοῖεν (ἃ
[37]   μηδένα ἀδικεῖν ἀνθρώπων, ἀλλὰ ὑμᾶς  τοῦτο   οὐ πείθω· ὀλίγον γὰρ χρόνον
[38]   θανάτου δὲ ἐγγύς. λέγω δὲ  τοῦτο   οὐ (πρὸς πάντας ὑμᾶς, ἀλλὰ
[37]   τί δείσας; μὴ πάθω  τοῦτο   οὗ Μέλητός μοι τιμᾶται,
[19]   χρόνῳ. βουλοίμην μὲν οὖν ἂν  τοῦτο   οὕτως γενέσθαι, εἴ τι ἄμεινον
[24]   τούτῳ πώποτε ἐμέλησεν· ὡς δὲ  τοῦτο   οὕτως ἔχει, πειράσομαι καὶ ὑμῖν
[32]   τοῖς δικαίοις καὶ ὥσπερ χρὴ  τοῦτο   περὶ πλείστου ἐποιούμην; πολλοῦ γε
[29]   φιλοσοφεῖν· ἐὰν δὲ (ἁλῷς ἔτι  τοῦτο   πράττων, ἀποθανῇ” εἰ οὖν με,
[18]   βελτίων ἂν εἴη αὐτὸ δὲ  τοῦτο   σκοπεῖν καὶ τούτῳ τὸν νοῦν
[20]   ἀλλ᾽ διὰ σοφίαν τινὰ  τοῦτο   τὸ ὄνομα ἔσχηκα. ποίαν δὴ
[25]   τι λαβεῖν ὑπ᾽ αὐτοῦ, ὥστε  τοῦτο   τὸ> τοσοῦτον κακὸν ἑκὼν ποιῶ,
[34]   ποιεῖν καὶ τηλικόνδε ὄντα καὶ  τοῦτο   τοὔνομα ἔχοντα, εἴτ᾽ οὖν ἀληθὲς
[18]   ἐτεθράμμην, ~καὶ δὴ καὶ νῦν  τοῦτο   ὑμῶν δέομαι δίκαιον, ὥς γέ
[17]   καὶ πάνυ, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,  τοῦτο   ὑμῶν δέομαι καὶ παρίεμαι· ἐὰν
[33]   γὰρ οὐκ ἀηδές. ἐμοὶ δὲ  τοῦτο,   ὡς ἐγώ φημι, προστέτακται ὑπὸ
[34]   τρεῖς, εἷς μὲν μειράκιον ἤδη,  δύο   δὲ παιδία· ἀλλ᾽ ὅμως οὐδένα
[20]   οὖν ἀνηρόμην ἐστὸν γὰρ αὐτῷ  δύο   ὑεῖ Καλλία” ἦν δ᾽




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Bibliotheca Classica Selecta (BCS)

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/06/2005