HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Apologie de Socrate

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)

δ = 4 formes différentes pour 52 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Page

[25]   ἀεὶ ἐγγυτάτω αὑτῶν ὄντας, οἱ δ᾽ ἀγαθοὶ ἀγαθόν τι; πάνυ γε.

[25]   μὲν μόνος αὐτοὺς διαφθείρει, οἱ δ᾽ ἄλλοι (ὠφελοῦσιν. ἀλλὰ γάρ, ὦ

[34]   καὶ ἄλλα ἴσως τοιαῦτα. τάχα δ᾽ ἄν τις (ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς

[41]   ἔστιν δ᾽ οὔ. ἐπὶ πόσῳ δ᾽ ἄν τις, ὦ ἄνδρες δικασταί,

[38]   τοσούτου βούλεσθέ μοι τιμῆσαι. ἴσως δ᾽ ἂν δυναίμην ἐκτεῖσαι ὑμῖν που

[20]   ποιήσειν τὴν προσήκουσαν ἀρετήν, ἦν δ᾽ ἂν οὗτος ἢ τῶν ἱππικῶν

[33]   Σφήττιος, Αἰσχίνου τοῦδε πατήρ, ἔτι δ᾽ Ἀντιφῶν ὁ Κηφισιεὺς οὑτοσί, Ἐπιγένους

[27]   ἐπειδήπερ γε δαίμονας ἡγοῦμαι· εἰ δ᾽ αὖ οἱ δαίμονες θεῶν παῖδές

[40]   εἶναι ἢ μία νύξ. εἰ δ᾽ αὖ οἷον ἀποδημῆσαί ἐστιν ὁ

[38]   με τριάκοντα μνῶν τιμήσασθαι, αὐτοὶ δ᾽ ἐγγυᾶσθαι· τιμῶμαι οὖν τοσούτου, ἐγγυηταὶ

[20]   δύο ὑεῖ ὦ Καλλία” ἦν δ᾽ ἐγώ, εἰ μέν σου τὼ

[20]   ἦ δ᾽ ὅς. τίς” ἦν δ᾽ ἐγώ, καὶ ποδαπός, καὶ πόσου

[31]   ὑμῖν ἐπιπέμψειεν κηδόμενος ὑμῶν. ὅτι δ᾽ ἐγὼ τυγχάνω ὢν τοιοῦτος οἷος

[32]   ἰδιωτεύειν ἀλλὰ μὴ δημοσιεύειν. μεγάλα δ᾽ ἔγωγε ὑμῖν τεκμήρια παρέξομαι τούτων,

[21]   οὑτοσὶ ἐμοῦ σοφώτερός ἐστι, σὺ δ᾽ ἐμὲ ἔφησθα” διασκοπῶν οὖν τοῦτον

[39]   ὑπὸ τοῦ βραδυτέρου ἑάλων, οἱ δ᾽ ἐμοὶ κατήγοροι ἅτε δεινοὶ καὶ

[20]   τις ἢ τῶν γεωργικῶν· νῦν δ᾽ ἐπειδὴ ἀνθρώπω ἐστόν, τίνα αὐτοῖν

[38]   βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ, ταῦτα δ᾽ ἔτι ἧττον πείσεσθέ μοι λέγοντι.

[31]   ἐμοὶ πείθησθε, φείσεσθέ μου· ὑμεῖς δ᾽ ἴσως τάχ᾽ ἂν ἀχθόμενοι, ὥσπερ

[20]   ἢ οὔ; πάνυ γε” ἦ δ᾽ ὅς. τίς” ἦν δ᾽ ἐγώ,

[37]   ἀλλὰ πολλάς, ἐπείσθητε ἄν· νῦν δ᾽ οὐ ῥᾴδιον ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ

[24]   ἢ οἱ μὲν αὐτῶν, οἱ δ᾽ οὔ; ἅπαντες. εὖ γε νὴ

[21]   οἴοιτο μὲν εἶναι σοφός, εἴη δ᾽ οὔ. (ἐντεῦθεν οὖν τούτῳ τε

[41]   καὶ τίς οἴεται μέν, ἔστιν δ᾽ οὔ. ἐπὶ πόσῳ δ᾽ ἄν

[33]   οἰομένοις μὲν εἶναι σοφοῖς, οὖσι δ᾽ οὔ. ἔστι γὰρ οὐκ ἀηδές.

[21]   ἀνθρώποις καὶ μάλιστα ἑαυτῷ, εἶναι δ᾽ οὔ· κἄπειτα ἐπειρώμην αὐτῷ δεικνύναι

[30]   τίς που μεγάλα κακά, ἐγὼ δ᾽ οὐκ οἴομαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον

[21]   πολλοῖς τῶν παρόντων· πρὸς ἐμαυτὸν δ᾽ οὖν ἀπιὼν ἐλογιζόμην ὅτι τούτου

[34]   ἢ μή, ἄλλος λόγος, πρὸς δ᾽ οὖν δόξαν καὶ ἐμοὶ καὶ

[34]   ἀξιῶ μὲν γὰρ ἔγωγε, εἰ δ᾽ οὖν ἐπιεικῆ ἄν μοι δοκῶ

[17]   ἐμῶν κατηγόρων, οὐκ οἶδα· ἐγὼ δ᾽ οὖν καὶ αὐτὸς ὑπ᾽ αὐτῶν

[36]   πέμπτον μέρος τῶν ψήφων. τιμᾶται δ᾽ οὖν μοι ὁ ἀνὴρ θανάτου.

[39]   ὑμῶν θανάτου δίκην ὀφλών, οὗτοι δ᾽ ὑπὸ τῆς ἀληθείας ὠφληκότες μοχθηρίαν

[29]   εἰδέναι ἃ οὐκ οἶδεν; ἐγὼ δ᾽ ὦ ἄνδρες, τούτῳ καὶ ἐνταῦθα

[29]   μέγιστον ὂν τῶν ἀγαθῶν, δεδίασι δ᾽ ὡς εὖ εἰδότες (ὅτι μέγιστον

[32]   ὁτιοῦν, τοῦ δὲ μηδὲν ἄδικον μηδ᾽ ἀνόσιον ἐργάζεσθαι, τούτου δὲ τὸ

[20]   ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ θορυβήσητε, μηδ᾽ ἐὰν δόξω τι ὑμῖν μέγα

[40]   (οἷον ὕπνος ἐπειδάν τις καθεύδων μηδ᾽ ὄναρ μηδὲν ὁρᾷ, θαυμάσιον κέρδος

[17]   ὑπ᾽ ἐμοῦ ἐξελεγχθήσονται ἔργῳ, ἐπειδὰν μηδ᾽ ὁπωστιοῦν φαίνωμαι δεινὸς λέγειν, τοῦτό

[37]   καὶ ἐξελαυνομένῳ ζῆν. εὖ γὰρ οἶδ᾽ ὅτι ὅποι ἂν ἔλθω, λέγοντος

[32]   τὰ συμβεβηκότα, ἵνα εἰδῆτε ὅτι οὐδ᾽ ἂν ἑνὶ ὑπεικάθοιμι παρὰ τὸ

[29]   ἐπιμελεῖσθαι, οὐκ εὐθὺς ἀφήσω αὐτὸν οὐδ᾽ ἄπειμι, ἀλλ᾽ ἐρήσομαι αὐτὸν καὶ

[34]   Ὁμήρου, οὐδ᾽ ἐγὼ ἀπὸ δρυὸς οὐδ᾽ ἀπὸ πέτρης’ πέφυκα ἀλλ᾽ ἐξ

[34]   τοῦτο αὐτὸ τὸ τοῦ Ὁμήρου, οὐδ᾽ ἐγὼ ἀπὸ δρυὸς οὐδ᾽ ἀπὸ

[30]   ἐμοῦ οὐκ (ἂν ποιήσαντος ἄλλα, οὐδ᾽ εἰ μέλλω πολλάκις τεθνάναι” μὴ

[29]   μὲν γὰρ οὐδεὶς τὸν θάνατον οὐδ᾽ εἰ τυγχάνει τῷ ἀνθρώπῳ πάντων

[29]   οὐδέποτε φοβήσομαι οὐδὲ φεύξομαι· ὥστε οὐδ᾽ εἴ (με νῦν ὑμεῖς ἀφίετε

[18]   οἷόν τ᾽ ἐστὶν αὐτῶν ἐνταυθοῖ οὐδ᾽ ἐλέγξαι οὐδένα, ἀλλ᾽ ἀνάγκη ἀτεχνῶς

[26]   εἶναι; οὐ μέντοι μὰ Δία οὐδ᾽ ὁπωστιοῦν. ἄπιστός γ᾽ εἶ, ὦ

[32]   εἰ μὴ ἀγροικότερον ἦν εἰπεῖν, οὐδ᾽ ὁτιοῦν, τοῦ δὲ μηδὲν ἄδικον

[34]   οὐκ αὐθαδιζόμενος, ὦ ἄνδρες (Ἀθηναῖοι, οὐδ᾽ ὑμᾶς ἀτιμάζων, ἀλλ᾽ εἰ μὲν

[24]   οὔτε μικρὸν ἀποκρυψάμενος ἐγὼ λέγω οὐδ᾽ ὑποστειλάμενος. καίτοι οἶδα σχεδὸν ὅτι

Page
[25]	ἀεὶ ἐγγυτάτω αὑτῶν ὄντας, οἱ	δ᾽	ἀγαθοὶ ἀγαθόν τι; πάνυ γε.
[25]	μὲν μόνος αὐτοὺς διαφθείρει, οἱ	δ᾽	ἄλλοι (ὠφελοῦσιν. ἀλλὰ γάρ, ὦ
[34]	καὶ ἄλλα ἴσως τοιαῦτα. τάχα	δ᾽	ἄν τις (ὑμῶν ἀγανακτήσειεν ἀναμνησθεὶς
[41]	ἔστιν δ᾽ οὔ. ἐπὶ πόσῳ	δ᾽	ἄν τις, ὦ ἄνδρες δικασταί,
[38]	τοσούτου βούλεσθέ μοι τιμῆσαι. ἴσως	δ᾽	ἂν δυναίμην ἐκτεῖσαι ὑμῖν που
[20]	ποιήσειν τὴν προσήκουσαν ἀρετήν, ἦν	δ᾽	ἂν οὗτος ἢ τῶν ἱππικῶν
[33]	Σφήττιος, Αἰσχίνου τοῦδε πατήρ, ἔτι	δ᾽	Ἀντιφῶν ὁ Κηφισιεὺς οὑτοσί, Ἐπιγένους
[27]	ἐπειδήπερ γε δαίμονας ἡγοῦμαι· εἰ	δ᾽	αὖ οἱ δαίμονες θεῶν παῖδές
[40]	εἶναι ἢ μία νύξ. εἰ	δ᾽	αὖ οἷον ἀποδημῆσαί ἐστιν ὁ
[38]	με τριάκοντα μνῶν τιμήσασθαι, αὐτοὶ	δ᾽	ἐγγυᾶσθαι· τιμῶμαι οὖν τοσούτου, ἐγγυηταὶ
[20]	δύο ὑεῖ ὦ Καλλία” ἦν	δ᾽	ἐγώ, εἰ μέν σου τὼ
[20]	ἦ δ᾽ ὅς. τίς” ἦν	δ᾽	ἐγώ, καὶ ποδαπός, καὶ πόσου
[31]	ὑμῖν ἐπιπέμψειεν κηδόμενος ὑμῶν. ὅτι	δ᾽	ἐγὼ τυγχάνω ὢν τοιοῦτος οἷος
[32]	ἰδιωτεύειν ἀλλὰ μὴ δημοσιεύειν. μεγάλα	δ᾽	ἔγωγε ὑμῖν τεκμήρια παρέξομαι τούτων,
[21]	οὑτοσὶ ἐμοῦ σοφώτερός ἐστι, σὺ	δ᾽	ἐμὲ ἔφησθα” διασκοπῶν οὖν τοῦτον
[39]	ὑπὸ τοῦ βραδυτέρου ἑάλων, οἱ	δ᾽	ἐμοὶ κατήγοροι ἅτε δεινοὶ καὶ
[20]	τις ἢ τῶν γεωργικῶν· νῦν	δ᾽	ἐπειδὴ ἀνθρώπω ἐστόν, τίνα αὐτοῖν
[38]	βίος οὐ βιωτὸς ἀνθρώπῳ, ταῦτα	δ᾽	ἔτι ἧττον πείσεσθέ μοι λέγοντι.
[31]	ἐμοὶ πείθησθε, φείσεσθέ μου· ὑμεῖς	δ᾽	ἴσως τάχ᾽ ἂν ἀχθόμενοι, ὥσπερ
[20]	ἢ οὔ; πάνυ γε” ἦ	δ᾽	ὅς. τίς” ἦν δ᾽ ἐγώ,
[37]	ἀλλὰ πολλάς, ἐπείσθητε ἄν· νῦν	δ᾽	οὐ ῥᾴδιον ἐν χρόνῳ ὀλίγῳ
[24]	ἢ οἱ μὲν αὐτῶν, οἱ	δ᾽	οὔ; ἅπαντες. εὖ γε νὴ
[21]	οἴοιτο μὲν εἶναι σοφός, εἴη	δ᾽	οὔ. (ἐντεῦθεν οὖν τούτῳ τε
[41]	καὶ τίς οἴεται μέν, ἔστιν	δ᾽	οὔ. ἐπὶ πόσῳ δ᾽ ἄν
[33]	οἰομένοις μὲν εἶναι σοφοῖς, οὖσι	δ᾽	οὔ. ἔστι γὰρ οὐκ ἀηδές.
[21]	ἀνθρώποις καὶ μάλιστα ἑαυτῷ, εἶναι	δ᾽	οὔ· κἄπειτα ἐπειρώμην αὐτῷ δεικνύναι
[30]	τίς που μεγάλα κακά, ἐγὼ	δ᾽	οὐκ οἴομαι, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον
[21]	πολλοῖς τῶν παρόντων· πρὸς ἐμαυτὸν	δ᾽	οὖν ἀπιὼν ἐλογιζόμην ὅτι τούτου
[34]	ἢ μή, ἄλλος λόγος, πρὸς	δ᾽	οὖν δόξαν καὶ ἐμοὶ καὶ
[34]	ἀξιῶ μὲν γὰρ ἔγωγε, εἰ	δ᾽	οὖν ἐπιεικῆ ἄν μοι δοκῶ
[17]	ἐμῶν κατηγόρων, οὐκ οἶδα· ἐγὼ	δ᾽	οὖν καὶ αὐτὸς ὑπ᾽ αὐτῶν
[36]	πέμπτον μέρος τῶν ψήφων. τιμᾶται	δ᾽	οὖν μοι ὁ ἀνὴρ θανάτου.
[39]	ὑμῶν θανάτου δίκην ὀφλών, οὗτοι	δ᾽	ὑπὸ τῆς ἀληθείας ὠφληκότες μοχθηρίαν
[29]	εἰδέναι ἃ οὐκ οἶδεν; ἐγὼ	δ᾽	ὦ ἄνδρες, τούτῳ καὶ ἐνταῦθα
[29]	μέγιστον ὂν τῶν ἀγαθῶν, δεδίασι	δ᾽	ὡς εὖ εἰδότες (ὅτι μέγιστον
[32]	ὁτιοῦν, τοῦ δὲ μηδὲν ἄδικον	μηδ᾽	ἀνόσιον ἐργάζεσθαι, τούτου δὲ τὸ
[20]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ θορυβήσητε,	μηδ᾽	ἐὰν δόξω τι ὑμῖν μέγα
[40]	(οἷον ὕπνος ἐπειδάν τις καθεύδων	μηδ᾽	ὄναρ μηδὲν ὁρᾷ, θαυμάσιον κέρδος
[17]	ὑπ᾽ ἐμοῦ ἐξελεγχθήσονται ἔργῳ, ἐπειδὰν	μηδ᾽	ὁπωστιοῦν φαίνωμαι δεινὸς λέγειν, τοῦτό
[37]	καὶ ἐξελαυνομένῳ ζῆν. εὖ γὰρ	οἶδ᾽	ὅτι ὅποι ἂν ἔλθω, λέγοντος
[32]	τὰ συμβεβηκότα, ἵνα εἰδῆτε ὅτι	οὐδ᾽	ἂν ἑνὶ ὑπεικάθοιμι παρὰ τὸ
[29]	ἐπιμελεῖσθαι, οὐκ εὐθὺς ἀφήσω αὐτὸν	οὐδ᾽	ἄπειμι, ἀλλ᾽ ἐρήσομαι αὐτὸν καὶ
[34]	Ὁμήρου, οὐδ᾽ ἐγὼ ἀπὸ δρυὸς	οὐδ᾽	ἀπὸ πέτρης’ πέφυκα ἀλλ᾽ ἐξ
[34]	τοῦτο αὐτὸ τὸ τοῦ Ὁμήρου,	οὐδ᾽	ἐγὼ ἀπὸ δρυὸς οὐδ᾽ ἀπὸ
[30]	ἐμοῦ οὐκ (ἂν ποιήσαντος ἄλλα,	οὐδ᾽	εἰ μέλλω πολλάκις τεθνάναι” μὴ
[29]	μὲν γὰρ οὐδεὶς τὸν θάνατον	οὐδ᾽	εἰ τυγχάνει τῷ ἀνθρώπῳ πάντων
[29]	οὐδέποτε φοβήσομαι οὐδὲ φεύξομαι· ὥστε	οὐδ᾽	εἴ (με νῦν ὑμεῖς ἀφίετε
[18]	οἷόν τ᾽ ἐστὶν αὐτῶν ἐνταυθοῖ	οὐδ᾽	ἐλέγξαι οὐδένα, ἀλλ᾽ ἀνάγκη ἀτεχνῶς
[26]	εἶναι; οὐ μέντοι μὰ Δία	οὐδ᾽	ὁπωστιοῦν. ἄπιστός γ᾽ εἶ, ὦ
[32]	εἰ μὴ ἀγροικότερον ἦν εἰπεῖν,	οὐδ᾽	ὁτιοῦν, τοῦ δὲ μηδὲν ἄδικον
[34]	οὐκ αὐθαδιζόμενος, ὦ ἄνδρες (Ἀθηναῖοι,	οὐδ᾽	ὑμᾶς ἀτιμάζων, ἀλλ᾽ εἰ μὲν
[24]	οὔτε μικρὸν ἀποκρυψάμενος ἐγὼ λέγω	οὐδ᾽	ὑποστειλάμενος. καίτοι οἶδα σχεδὸν ὅτι

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/06/2005