Livre, Chap.
[7, 25]	ὄνομα ἢ δυνάστης ἐπιχώριος ἢ	ὁ	Κερυνίτης ποταμὸς πεποίηκεν, ὃς ἐξ
[7, 13]	τοῦ Ἀχαιῶν ἔθνους ὡς ἀνθρώπων	ὁ	ἀδικώτατος. ~(ἀφίκοντο δὲ ἐς τὴν
[7, 6]	καὶ ἔγραψαν ἐπίγραμμα ὡς τελευτήσειεν	ὁ	Ἄδραστος ἐναντίον Λεοννάτῳ μαχόμενος ὑπὲρ
[7, 24]	συμβαίνουσιν ἐπὶ χρόνον πλείονα, καὶ	ὁ	ἀὴρ παρὰ τὴν ἑκάστοτε τοῦ
[7, 3]	ἐς αὐτὴν ἐλθόντες· λέγεται δὲ	ὁ	Ἀθάμας οὗτος ἀπόγονος Ἀθάμαντος εἶναι
[7, 24]	Παναχαιᾶς ἐστι Δήμητρος. παρέχεται δὲ	ὁ	αἰγιαλός, ἐν ᾧ καὶ τὰ
[7, 5]	δέ οἱ Φορμίων ἦν, οὗτος	ὁ	ἁλιεὺς εἶδεν ὄψιν ὀνείρατος ὡς
[7, 13]	τότε μὲν Λακεδαιμονίων ὡς ἂν	ὁ	ἀμαθέστατος στρατηγός, πρότερον δὲ ἔτι
[7, 4]	ἀρχήν· (ἀφίκετο δὲ ἐξ Ἱστιαίας	ὁ	Ἄμφικλος τῆς ἐν Εὐβοίᾳ κατὰ
[7, 4]	ἀπαντικρὺ τοῦ Μίμαντος. Ἄσιος δὲ	ὁ	Ἀμφιπτολέμου Σάμιος ἐποίησεν ἐν τοῖς
[7, 2]	Πριηνεῦσιν ἤμυνεν ἐπὶ τοὺς Κᾶρας	ὁ	Ἄνδροκλος, καὶ νικῶντος τοῦ Ἑλληνικοῦ
[7, 23]	καλοῦσιν ἐξ Ἄργους, ὡς μὲν	ὁ	Ἀργείων ἔχει λόγος, ὅτι ἐποιήθησαν
[7, 17]	ἔργον ὀρθότατα εἰρηκέναι Πλάτων ἐφαίνετο	ὁ	Ἀρίστωνος, ὁπόσα ἀδικήματα μεγέθει καὶ
[7, 17]	καὶ τὰ αἰδοῖα ἀπέκοψε μανεὶς	ὁ	Ἄττης, ἀπέκοψε δὲ καὶ ὁ
[7, 18]	τὴν Νικόπολιν κομισθῆναι, Πατρεῦσι δὲ	ὁ	Αὔγουστος ἄλλα τε τῶν ἐκ
[7, 2]	ὑπὸ Πελασγῶν ἐκ Λήμνου Θήρας	ὁ	Αὐτεσίωνος Θηβαῖος ἤγαγεν ἐς τὴν
[7, 22]	δὲ ῥεῖ πλησίον Φαρῶν Πίερος,	ὁ	αὐτὸς ἐμοὶ δοκεῖν ὃς καὶ
[7, 17]	Ἐπαμινώνδας ὁ Θηβαῖος καὶ αὖθις	ὁ	Ἀχαιῶν πόλεμος ἐγένετο· ὅτε δὲ
[7, 1]	ἐς τὴν Ἀττικὴν Ἀθηναῖοι καὶ	ὁ	βασιλεὺς αὐτῶν Μέλανθος Ἀνδροπόμπου συνοίκους
[7, 1]	ἐπεκηρυκεύοντο Ἴωσιν αὐτοί τε καὶ	ὁ	βασιλεὺς Τισαμενὸς ὁ Ὀρέστου γενέσθαι
[7, 25]	Γαῖον· Γῆς δὲ ἱερόν ἐστιν	ὁ	Γαῖος ἐπίκλησιν Εὐρυστέρνου, ξόανον δὲ
[7, 11]	τῷ Ἀμύντου, αὐτὸς μέν σφισιν	ὁ	Γάλλος ἀπηξίωσε δικαστὴς καταστῆναι, Καλλικράτει
[7, 11]	γῆς ἀμφισβητουμένης γενέσθαι δικαστής. οὗτος	ὁ	Γάλλος ἐς τὸ Ἑλληνικὸν πολλὰ
[7, 25]	καταφεύγουσι παρὰ Ἀλέξανδρον, ᾧ Μαρδόνιος	ὁ	Γωβρύου τὴν ἀγγελίαν ἐπίστευσεν ἐς
[7, 8]	πόλεσιν λαοῖσί τ´ ἄνακτας θήσει·	ὁ	δ´ ὁπλότερος τιμὴν ἀπὸ πᾶσαν
[7, 13]	πρὸς τὴν πόλιν. (εἰ δὲ	ὁ	Δαμόκριτος προθυμίαν ἐποιήσατο, τοῖς φεύγουσιν
[7, 25]	ἀγγελίαν ἐπίστευσεν ἐς Ἀθηναίους ἀπαγγεῖλαι·	ὁ	δὲ ἄλλος δῆμος ἀφίκοντο ἐς
[7, 18]	Ἀρέως παῖς ἦν τοῦ Ἄμπυκος,	ὁ	δὲ Ἄμπυξ Πελίου τοῦ Αἰγινήτου
[7, 11]	ἤν σφισιν ἐπικουρεῖν Ἀχαιοὺς ἄγῃ·	ὁ	δὲ ἀπὸ τῶν χρημάτων μεταδώσειν
[7, 25]	ἐγένοντο οἰκισταί. ναὸς ἐνταῦθα Δήμητρος,	ὁ	δὲ Ἀφροδίτης Διονύσου τέ ἐστι,
[7, 21]	ἄλσει καὶ ναοὶ θεῶν, Ἀπόλλωνος,	ὁ	δὲ Ἀφροδίτης· πεποίηται λίθου καὶ
[7, 24]	διεσπασμένα μᾶλλον ἢ ἀνθρώπων τεκτόνων·	ὁ	δὲ δὴ δεύτερος τῶν σεισμῶν
[7, 10]	δὴ ὑπὸ συνειδότος ἐπαρρησιάζετο ἀγαθοῦ·	(ὁ	δὲ ἐπελάβετο αὐτίκα ὁ Ῥωμαῖος
[7, 1]	χρήματα ὑφελόμενος ἔχοι τῶν πατρῴων·	ὁ	δὲ ἐς Ἀθήνας φυγὼν θυγατέρα
[7, 21]	παρὰ τοῦ Διονύσου τὸ ἄγαλμα.	ὁ	δὲ ἤκουσέ τε εὐχομένου τοῦ
[7, 3]	καὶ ἀνάγουσιν ὡς τὸν Ῥάκιον·	ὁ	δὲ μανθάνει γὰρ παρὰ τῆς
[7, 16]	μηδὲ τὴν πρώτην ἔφοδον ὑπομείναντες·	ὁ	δὲ πεζὸς στρατὸς ἀθύμως μὲν
[7, 16]	Ἀχαιῶν τότε τοῦ Ἑλληνικοῦ προεστηκότων.	ὁ	δὲ πόλεμος ἔσχεν οὗτος τέλος
[7, 4]	ἀφίκετο τοῦ Δαιδάλου τὸ ὄνομα.	ὁ	δὲ Σμῖλις, ὅτι μὴ παρὰ
[7, 14]	γενέσθαι, ἄλλοι τε καὶ Ὀρέστης·	ὁ	δὲ τούς τε ἐν ἑκάστῃ
[7, 6]	πταῖσμα ἀνενηνοχέναι τὸ ἐν Βοιωτοῖς·	ὁ	δὲ τῶν ἐπιχωρίων Πατρεῦσιν ἐξηγητὴς
[7, 10]	συνέδριον ἐσελθεῖν τὸ Ἀχαιῶν ἔπεισεν.	(ὁ	δὲ ὡς ἐς τὸν σύλλογον
[7, 12]	ὑπὸ Μεναλκίδα τὰ χρήματα ἐξεπράχθησαν·	ὁ	δὲ ὡς τὸ δωροδόκημα εἶχεν
[7, 17]	ἀπέχει τοῦ Λαρίσου. ταύτην Φίλιππος	ὁ	Δημητρίου πολεμῶν μόνην τῶν Ἀχαϊκῶν
[7, 7]	ἀφιξόμεθα ἐς μνήμην· (Φίλιππος δὲ	ὁ	Δημητρίου τὴν Μακεδόνων ἀρχήν, ὡς
[7, 11]	τὰ ἐντεταλμένα ἐποίει, Ἀθηναίων δὲ	ὁ	δῆμος ἀνάγκῃ πλέον ἢ ἑκουσίως
[7, 20]	ἄνδρες, οὓς ἂν ἐκ πάντων	ὁ	δῆμος προέληται κατ´ ἀξίωμα, καὶ
[7, 1]	Ἀχαιῶν ἐξέπεσον καὶ αὐτοὶ καὶ	ὁ	δῆμος. τοῖς δὲ Ἀχαιοῖς τηνικαῦτα
[7, 15]	τετρακισχίλιοί τε καὶ μύριοι. (ἐνταῦθα	ὁ	Δίαιος ἐς ἅπαν ἀφίκετο ἀνοίας,
[7, 16]	Ἀχαιῶν εὐθὺ Μεγάλης πόλεως ἔφευγεν	ὁ	Δίαιος, οὐδέν τι γενόμενος ἐς
[7, 12]	καὶ ἀρχῆς διάδοχος τῆς Ἀχαιῶν	ὁ	Δίαιος· τότε δὲ ὑπὲρ τοῦ
[7, 12]	Λακεδαιμονίους· τοὺς μὲν δὴ παρῆγεν	ὁ	Δίαιος ὡς τὰ πάντα ἕπεσθαι
[7, 27]	ἐνταῦθα ἀνὴρ Πελληνεὺς ἕστηκε Πρόμαχος	ὁ	Δρύωνος, ἀνελόμενος παγκρατίου νίκας, τὴν
[7, 16]	Ἀχαιοὺς ὅμοιος ἢ καὶ Καλλίστρατος	ὁ	Ἐμπέδου πρὸς Ἀθηναίους. (τούτῳ γὰρ
[7, 25]	δὲ καὶ ὁ θεὸς παραινῶν	ὁ	ἐν Δωδώνῃ νέμειν ἐς ἱκέτας
[7, 18]	σφισι δείγματα τοῦ λόγου Δεξαμενὸς	ὁ	ἐν Ὠλένῳ βασιλεὺς καὶ ὁποίων
[7, 26]	ἴσοι νεανίσκοι ταῖς γυναιξί, {καὶ	ὁ}	ἐνδεδυκὼς δὲ θώρακα εἷς. τοῦτόν
[7, 20]	τῷ ἐς Ἑρμῆν, γράψας ὡς	ὁ	Ἑρμῆς βοῦς ὑφέλοιτο τοῦ Ἀπόλλωνος,
[7, 19]	τὰ λάφυρα τῶν Ἑλλήνων, Εὐρύπυλος	ὁ	Εὐαίμονος λαμβάνει λάρνακα· Διονύσου δὲ
[7, 7]	γε Ἀχαιῶν πόλιν Ἆγις εἷλεν	ὁ	Εὐδαμίδου βασιλεύων ἐν {τῇ} Σπάρτῃ,
[7, 19]	εὑρόντι Ἑλλήνων. ἤνοιξε δ´ οὖν	ὁ	Εὐρύπυλος τὴν λάρνακα καὶ εἶδε
[7, 23]	τὸ ἁρμόζον ταῖς ὥραις ποιούμενος	ὁ	ἥλιος τὸν δρόμον μεταδίδωσι καὶ
[7, 2]	γὰρ ἀρχαιότατα Ἰόλαος Θηβαῖος, ἀδελφιδοῦς	ὁ	Ἡρακλέους, Ἀθηναίοις ἐς Σαρδὼ καὶ
[7, 5]	ἦν ξύλων, καὶ ἐπ´ αὐτῇ	ὁ	θεὸς ἐκ Τύρου τῆς Φοινίκης
[7, 24]	ὑπήχησις ἰσχυρά, ἄλλα τε πολλὰ	ὁ	θεὸς ἐπὶ τοῖς βιαίοις τῶν
[7, 24]	μήκιστον διικνοῦνται τῆς γῆς, προσημαίνειν	ὁ	θεὸς κατὰ τὰ αὐτὰ ὡς
[7, 25]	ἔστιν ἀπαραίτητον· φαίνεται δὲ καὶ	ὁ	θεὸς παραινῶν ὁ ἐν Δωδώνῃ
[7, 25]	Ἑλίκην ἐποίησεν ἄδηλον ἐξ ἀνθρώπων	ὁ	θεός, τότε καὶ τὴν Βοῦραν
[7, 5]	σφίσιν ἐρησομένους, καὶ αὐτοῖς ἔχρησεν	ὁ	θεός· τρὶς μάκαρες κεῖνοι καὶ
[7, 17]	Ἀλεξάνδρου μήνιμα. Λακεδαιμονίοις δὲ Ἐπαμινώνδας	ὁ	Θηβαῖος καὶ αὖθις ὁ Ἀχαιῶν
[7, 20]	τὸ ἐκτὸς φέρει τὴν λάρνακα	ὁ	ἱερεύς. αὕτη μὲν δὴ ἡ
[7, 16]	καὶ τραύματα ἐπίκαιρα αὐτὸς καὶ	ὁ	ἵππος λαβόντες ἀφιᾶσι τὴν ψυχήν.
[7, 10]	πρόθυμον, τοῦτον τὸν ἄνδρα προσεποιήσατο	ὁ	Καλλικράτης ἐς τοσοῦτον ὥστε αὐτὸν
[7, 10]	δὲ ἐς τὴν Ἑλλάδα ὑπήρχετο	ὁ	Καλλικράτης οὔτε ἔργον τῶν ἐς
[7, 7]	τὸν Ἀντίγονον καὶ Ἀχαιοὺς ποιησάμενος	ὁ	Κλεομένης σπονδὰς καὶ αὐτίκα παραβὰς
[7, 24]	τοῦ Ποσειδῶνος ἐπὶ τοσοῦτον ἐπέσχεν	ὁ	κλύδων ὡς τὰ ἄκρα τῶν
[7, 3]	Κᾶρες, ἐς ὃ Ἀνδραίμων σφᾶς	ὁ	Κόδρου καὶ Ἴωνες ἐλαύνουσι. τῷ
[7, 2]	τοῦ Ἀμαζόνων γένους. Ἄνδροκλος δὲ	ὁ	Κόδρου οὗτος γὰρ δὴ ἀπεδέδεικτο
[7, 2]	δὲ Μυοῦντος μὲν Κυάρητος ἐγένετο	ὁ	Κόδρου, Πριηνεῖς δὲ Ἴωσιν ἀναμεμιγμένοι
[7, 3]	τῶν κατειλεγμένων ἐχόντων Ἐρυθράς, Κλέοπος	ὁ	Κόδρου συλλέξας ἐξ ἁπασῶν τῶν
[7, 14]	Ἀρκάδων τοῖς ἀνδράσιν ἐς λόγους	ὁ	Κριτόλαος, ἀθροῖσαι δὲ Ἀχαιούς σφισιν
[7, 14]	οὐκ ἀφίκοντο οἱ συνεδρεύσοντες, (ἐνταῦθα	ὁ	Κριτόλαος μάλιστα ἐπεδείκνυτο ἀπάτῃ πρὸς
[7, 15]	ὡς παρὰ τῶν κατασκόπων ἐπυνθάνετο	ὁ	Κριτόλαος Μέτελλον καὶ Ῥωμαίους διαβεβηκέναι
[7, 24]	ἐν θέρει μετὰ ἀχλύος μᾶλλον	ὁ	κύκλος παρέχεται τοῦ ἡλίου τὴν
[7, 9]	καὶ ἐξ ἀρχῆς αὖθις Σπαρτιάταις	ὁ	κύκλος τοῦ ἄστεως. (Λακεδαιμονίων δὲ
[7, 4]	ἐξαιτοῦντος Μίνω μὴ πρόοιτο αὐτὸν	ὁ	Κώκαλος· καὶ ἐς τοσοῦτο ὑπὸ
[7, 7]	Ἀράτου καὶ Σικυωνίων· Κλεομένης δὲ	ὁ	Λεωνίδου τοῦ Κλεωνύμου, βασιλεὺς οἰκίας
[7, 7]	(ἐμνημόνευσε δέ μοι καὶ πρότερον	ὁ	λόγος ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ,
[7, 1]	σφίσιν ἐπ´ ἀλλήλους, ἐπέξεισιν αὐτίκα	ὁ	λόγος μοι προδιηγησαμένῳ καθ´ ἥντινα
[7, 19]	ταύτην, δηλώσει μοι καὶ ταῦτα	ὁ	λόγος προδιηγησαμένῳ πρότερον ὁποῖα ὑπὸ
[7, 2]	τοῦτον λίμνην ὁ ποταμὸς ἐποίησεν	ὁ	Μαίανδρος, ἀποτεμόμενος τὸν ἔσπλουν τῇ
[7, 9]	πειθοῖ τοὺς λόγους. (Λυκόρτας δὲ	ὁ	Μεγαλοπολίτης, οὔτε ἀξιώματι οὐδενὸς Ἀρκάδων
[7, 2]	βασιλευόμενος ὑπὸ τοῦ Μέδοντος, ὅτι	ὁ	Μέδων τὸν ἕτερον ἦν τῶν
[7, 22]	τοῦ Πατρέων ἄστεως ποταμός τε	ὁ	Μείλιχος καὶ τὸ ἱερὸν τῆς
[7, 19]	εὐπρεπείᾳ μάλιστα ὑπερηρκότα. ὡς δὲ	ὁ	Μελάνιππος ἐς τὸ ἴσον τοῦ
[7, 25]	τοῖς Ἀθηναίοις τοῦ Μελάνθου βασιλεύοντος.	ὁ	μὲν δὴ ἄλλος στρατὸς τῶν
[7, 19]	τὴν λάρνακα καὶ αὐτὸν οἰκῆσαι.	ὁ	μὲν δὴ ἄνεμος τὰς ναῦς
[7, 21]	θυμῷ ἑαυτὸν ἀντὶ Καλλιρόης διεργάζεται.	ὁ	μὲν δὴ ἀπέδειξεν ἔργον ἀνθρώπων
[7, 11]	πλείστας ἀφεῖναι συλλόγου τοῦ Ἀχαιῶν.	(ὁ	μὲν δὴ τὰ ἐντεταλμένα ἐποίει,
[7, 10]	τὰ Μακεδόνων τε καὶ Περσέως.	ὁ	μὲν δὴ ταῦτα ἔλεγεν ὑπὸ
[7, 10]	ἐν αὐτοῖς Ῥωμαίοις ὑπέχειν κρίσιν.	ὁ	μὲν δὴ ὑπὸ συνειδότος ἐπαρρησιάζετο
[7, 19]	βωμὸν τῆς Τρικλαρίας ἠγμένους. καὶ	ὁ	μὲν ἔμελλεν οὐ χαλεπῶς συνήσειν
[7, 13]	πολεμήσοντες ἀφεστηκότι ἀπὸ Ῥωμαίων. καὶ	ὁ	μὲν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμος ἔμελλεν
[7, 12]	ἐπὶ τῆς βουλῆς. καὶ αὐτῶν	ὁ	μὲν κατὰ τὴν ὁδὸν Καλλικράτης
[7, 8]	ἀγαθὸν καὶ πῆμα Φίλιππος. ἤτοι	ὁ	μὲν πρότερος πόλεσιν λαοῖσί τ´
[7, 7]	ἐς ὄλεθρον ἀνθρώποις, ἃ δὴ	ὁ	μὲν τοῦ Ἀμύντου Φίλιππος οὐδ´
[7, 12]	βουλῆς εἰσιν ἐγνωσμένοι, Λακεδαιμονίους δὲ	ὁ	Μεναλκίδας ἠπάτα παντελῶς τοῦ συνεδρεύειν
[7, 12]	(ἐνταῦθα ὡς ἀφικνεῖτο ἐς πᾶν	ὁ	Μεναλκίδας κινδύνου, μεταδίδωσι τάλαντα τρία
[7, 11]	(χρόνος τε δὴ οὐ πολὺς	ὁ	μεταξὺ ἤνυστο, καὶ τῶν φρουρῶν
[7, 2]	πόλις. ἀφίκετο δὲ ἐκ Κρήτης	ὁ	Μίλητος καὶ ὁ σὺν αὐτῷ
[7, 16]	Ῥωμαίων ἐναντία ἐπολέμησαν, τείχη μὲν	ὁ	Μόμμιος κατέλυε καὶ ὅπλα ἀφῃρεῖτο
[7, 16]	μάχης· (ὡς δὲ ἀντεπῆγε καὶ	ὁ	Μόμμιος, οἱ μὲν ἐς τὸ
[7, 16]	ἐκείνοις οὐχ ὁμοίου λόγου Φιλοποίμενι	ὁ	Μόμμιος τῷ παρ´ Ἀττάλου στρατηγῷ
[7, 27]	ἐδέξατο δὲ οἴκῳ Δήμητρα καὶ	ὁ	Μύσιος λόγῳ τῷ Ἀργείων. ἔστι
[7, 26]	ἐστιν ἐξ ἀρχῆς Ἰφιγενείᾳ ποιηθεὶς	ὁ	ναός. (ἔστι καὶ Ἀπόλλωνος ἱερὸν
[7, 2]	τῆς ἀρχῆς, καὶ οὐκ ἔφασκεν	ὁ	Νειλεὺς ἀνέξεσθαι βασιλευόμενος ὑπὸ τοῦ
[7, 2]	βασιλείαν τὴν Ἀθηναίων. οὕτω δὴ	ὁ	Νειλεὺς καὶ οἱ λοιποὶ τῶν
[7, 17]	περιῆλθεν ἡ Ῥωμαίων, καὶ ἐλεύθερον	ὁ	Νέρων ἀφίησιν ἁπάντων, ἀλλαγὴν πρὸς
[7, 24]	τῶν παίδων ἱερᾶσθαι τῷ Διὶ	ὁ	νικῶν κάλλει· ἀρχομένων δὲ αὐτῷ
[7, 10]	μετ´ αὐτὸν Ξένων ἦν δὲ	ὁ	Ξένων οὗτος οὐκ ἐλαχίστου λόγου
[7, 17]	εὕρασθαι· καὶ ἐπὶ τούτῳ κατάρας	ὁ	Οἰβώτας ἐποιήσατο μηδενὶ Ὀλυμπικὴν νίκην
[7, 1]	τε καὶ ὁ βασιλεὺς Τισαμενὸς	ὁ	Ὀρέστου γενέσθαι σύνοικοί σφισιν ἄνευ
[7, 17]	καὶ σφᾶς ὑποτελεῖς τε αὖθις	ὁ	Οὐεσπασιανὸς εἶναι φόρων καὶ ἀκούειν
[7, 22]	Πατρῶν πεντήκοντα ἀπέχουσα, λιμὴν δὲ	ὁ	Πάνορμος σταδίοις πέντε καὶ δέκα
[7, 10]	ἄγοντι εἰρήνην κατὰ συνθήκας, ἃς	ὁ	πατήρ οἱ Φίλιππος ἐποιήσατο, ἐπῆλθεν
[7, 18]	Πάτρας τῇ πόλει. Ἀγήνωρ δὲ	ὁ	πατὴρ τοῦ Πρευγένους Ἀρέως παῖς
[7, 6]	τοῖς Ἀχαιοῖς ἐδυνάστευον καὶ Δαμασίας	ὁ	Πενθίλου τοῦ Ὀρέστου, τοῖς Τισαμενοῦ
[7, 4]	δὲ ἦν τοῖς Ἴωσι Προκλῆς	ὁ	Πιτυρέως, αὐτός τε Ἐπιδαύριος καὶ
[7, 4]	ἄγαλμα ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας	ὁ	ποιήσας ἐστὶν οὗτος. (Ἴωνι δὲ
[7, 2]	ἐσεῖχεν οὐ μέγας· τοῦτον λίμνην	ὁ	ποταμὸς ἐποίησεν ὁ Μαίανδρος, ἀποτεμόμενος
[7, 19]	μὲν δὴ τῆς θυσίας ἕνεκα	ὁ	ποταμὸς ὁ πρὸς τῷ ἱερῷ
[7, 6]	τε καὶ Λεοντομένης· Κομήτης δὲ	ὁ	πρεσβύτατος τῶν Τισαμενοῦ παίδων πρότερον
[7, 18]	δὲ ὕστερον ἐκβαλόντων Ἴωνας, Πατρεὺς	ὁ	Πρευγένους τοῦ Ἀγήνορος ἐς μὲν
[7, 27]	Κορινθίου συνεστῶτος πολέμου Πελληνεῦσιν ἀποκτείνειεν	ὁ	Πρόμαχος πλείστους τῶν ἀντιτεταγμένων. λέγεται
[7, 19]	τῆς θυσίας ἕνεκα ὁ ποταμὸς	ὁ	πρὸς τῷ ἱερῷ τῆς Τρικλαρίας
[7, 15]	αὐτόν· ἐξεύρητό τε δὴ αὐτίκα	ὁ	Πυθέας καὶ ἀναχθεὶς δίκην εἶχεν.
[7, 3]	σὺν αὐτῇ συνοίκους. Μόψος δὲ	ὁ	Ῥακίου καὶ Μαντοῦς καὶ τὸ
[7, 10]	εἶναι. (ἔνθα δὴ ὡς ἠλέγχετο	ὁ	Ῥωμαῖος, ἀπετόλμησεν εἰπεῖν ὡς οἱ
[7, 10]	ἀγαθοῦ· (ὁ δὲ ἐπελάβετο αὐτίκα	ὁ	Ῥωμαῖος τῆς προφάσεως, καὶ ὁπόσοις
[7, 1]	βασιλέα αὐτῶν ἀθροίζοντι ἀγγέλους ἔπεμπεν	ὁ	Σελινοῦς, τὴν θυγατέρα Ἑλίκην, ἣ
[7, 4]	Αἰγινήτου Σμίλιδος τοῦ Εὐκλείδου. οὗτος	ὁ	Σμῖλίς ἐστιν ἡλικίαν κατὰ Δαίδαλον,
[7, 15]	ὡς δὲ πλησίον Μεγάρων ἐγίνετο	ὁ	στρατός, οὔτε ὑπέμειναν οἱ περὶ
[7, 15]	παραυτίκα ἐπέπυστο ὡς Μόμμιος καὶ	ὁ	σὺν αὐτῷ στρατὸς ἐπὶ Ἀχαιοὺς
[7, 2]	ἐκ Κρήτης ὁ Μίλητος καὶ	ὁ	σὺν αὐτῷ στρατὸς Μίνω τὸν
[7, 3]	Ἴωνες ἐλαύνουσι. τῷ δὲ Ἀνδραίμονι	ὁ	τάφος ἐκ Κολοφῶνος ἰόντι ἐστὶν
[7, 3]	τε αὐτῶν καὶ Σμυρναίων ἐστὶν	ὁ	τάφος ἰόντι ἐς Κλάρον ἐν
[7, 2]	ἐκείνων γαμοῦσι. τοῦ δὲ Νειλέως	ὁ	τάφος ἰόντων ἐς Διδύμους ἐστὶν
[7, 17]	ὁ Ἄττης, ἀπέκοψε δὲ καὶ	ὁ	τὴν θυγατέρα αὐτῷ διδούς· Ἄγδιστιν
[7, 5]	τὰ ἔπη λέγουσι· (Χίοις δὲ	ὁ	τοῦ Οἰνοπίωνος τάφος θέαν τε
[7, 3]	οἱ Δαμασίχθονος παῖδες· καὶ ἔνθα	ὁ	τοῦ Προμήθου τάφος, Πολυτειχίδες ὄνομά
[7, 18]	(ὡς δὲ πρὸς ὕπνον ἐτράπετο	ὁ	Τριπτόλεμος, ἐνταῦθα Ἀνθείαν παῖδα Εὐμήλου
[7, 25]	μὲν γὰρ πρὸ τοῦ ἀγάλματος	ὁ	τῷ θεῷ χρώμενος, ἐπὶ δὲ
[7, 22]	χαλκοῖ. (ἀφικόμενος οὖν περὶ ἑσπέραν	ὁ	τῷ θεῷ χρώμενος λιβανωτόν τε
[7, 6]	τῶν ἐκ Λακεδαίμονος Πρευγένης καὶ	ὁ	υἱός, ὄνομα δέ οἱ ἦν
[7, 22]	πυθέσθαι δὲ οὐκ εἶχον εἰ	{ὁ}	Φάρης ὁ Φυλοδαμείας τῆς Δαναοῦ
[7, 7]	τὴν ὑπὸ τὸ Πήλιον κατεῖχεν	ὁ	Φίλιππος. μάλιστα δὲ Ἀθηναίους καὶ
[7, 8]	κατὰ δύναμιν ἀγωνισάμενος αὐτὸς οὗτος	ὁ	Φίλιππος τοσοῦτον ἐκρατήθη τῇ συμβολῇ,
[7, 5]	ἐν Πανιωνίῳ συλλόγου. Ἀλέξανδρος δὲ	ὁ	Φιλίππου τῆς ἐφ´ ἡμῶν πόλεως
[7, 3]	Ἀλέξανδρος δὲ ἀνὰ χρόνον ἔμελλεν	ὁ	Φιλίππου χερρόνησον Κλαζομενὰς ἐργάσεσθαι χώματι
[7, 8]	ἀρχῆς Φλαμίνιον. ~(τότε δὲ ἥκων	ὁ	Φλαμίνιος Ἐρέτριάν τε διήρπασε, τοὺς
[7, 22]	οὐκ εἶχον εἰ {ὁ} Φάρης	ὁ	Φυλοδαμείας τῆς Δαναοῦ σφισιν ἢ
[7, 3]	Γέρης Βοιωτός· καὶ σφᾶς συναμφοτέρους	ὅ	τε Ἄποικος καὶ οἱ Τήιοι
[7, 24]	τῶν ἑτοιμοτέρων φέρει καί, ἐφ´	ὅ	τι ἂν βάλῃ τὴν ὁρμήν,
[7, 3]	Λέβεδον ἐνέμοντο οἱ Κᾶρες, ἐς	ὃ	Ἀνδραίμων σφᾶς ὁ Κόδρου καὶ
[7, 19]	εἶχε τῆς θεοῦ παρθένος, ἐς	ὃ	ἀποστέλλεσθαι παρὰ ἄνδρα ἔμελλε. (λέγουσιν
[7, 18]	τῆς Λαφρίας ἔδωκε τὸ ἄγαλμα,	ὃ	δὴ καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι
[7, 14]	ἂν μᾶλλον ἢ ἀτυχία καλοῖτο.	ὃ	δὴ καὶ Κριτόλαον καὶ Ἀχαιοὺς
[7, 10]	δικαστηρίῳ κρίσιν τῷ Ῥωμαίων ὑφέξοντας.	ὃ	μή πω κατειλήφει πρότερον Ἕλληνας·
[7, 4]	τοῦτο ἐν τοῖς μάλιστα ἀρχαῖον	{ὃ}	οὐχ ἥκιστα ἄν τις καὶ
[7, 2]	ἐγίνοντο ἐκ τῆς λίμνης, ἐς	ὃ	τοὺς ἀνθρώπους ἠνάγκασαν ἐκλιπεῖν τὴν
[7, 1]	τὸ Ἰώνων ἔσχον κράτος, ἐς	ὃ	ὑπ´ Ἀχαιῶν ἐξέπεσον καὶ αὐτοὶ
[7, 25]	Δωδώνῃ Διὸς τὰ ἔπη τάδε·	φράζεο	δ´ Ἄρειόν τε πάγον βωμούς
[7, 5]	ἔσονται, οἳ Πάγον οἰκήσουσι πέρην	ἱεροῖο	Μέλητος" οὕτω μετῳκίσαντο ἐθελονταὶ καὶ
[7, 5]	ἐμφερές, εἰ δέ τι καὶ	ἄλλο,	ἀκριβῶς ἐστιν Αἰγύπτιον. σχεδία γὰρ
[7, 24]	κατασκευῆς καὶ εἰ δή τι	ἄλλο	ἐπὶ ὕδατος ῥοαῖς προάγει, καὶ
[7, 13]	ἀναμενεῖν τοὺς διαλλακτάς. (στρατήγημα δὲ	ἄλλο	ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους παρεῦρε τοιόνδε·
[7, 10]	δὲ καὶ ὅσον προδοτῶν Ἀθήνῃσιν	ἄλλο	ἦν, ἀναπείθουσιν Ἀντίπατρον μηδὲν ἐς
[7, 21]	δὲ τοῦ Αἰσυμνήτου κατωτέρω ἰόντι	ἄλλο	ἱερὸν καὶ ἄγαλμα λίθου· καλεῖται
[7, 17]	μάλιστα ἀρχαῖον, ἔστι δὲ καὶ	ἄλλο	ἱερόν σφισι Δινδυμήνῃ μητρὶ καὶ
[7, 24]	κέχωσται δὲ τῷ Ταλθυβίῳ καὶ	ἄλλο	μνῆμα ἐν Σπάρτῃ, καὶ αὐτῷ
[7, 26]	καὶ οἱ πόδες, τὸ δὲ	ἄλλο	ξόανον χρυσῷ τε ἐπιπολῆς διηνθισμένον
[7, 24]	ἀνακινοῦσαν, σὺν δὲ αὐτῇ καὶ	ἄλλο	πῆμα τοιόνδε οἱ ἐπιγενέσθαι φασὶν
[7, 13]	ἐν τῇ μάχῃ, τὸ δὲ	ἄλλο	στρατιωτικόν, ὡς ἕκαστος τάχους εἶχεν,
[7, 18]	ἐνταῦθά που καὶ ἄρκτον καὶ	ἄλλο	τι ἐθεασάμην τῶν ζῴων, τὰ
[7, 3]	Κρῆτας, Ῥάκιον καὶ ὅσον εἵπετο	ἄλλο	τῷ Ῥακίῳ {καὶ ὅσον ἔτι}
[7, 4]	Χίους Ἴωνα εὕρισκον· οὐ μέντοι	ἐκεῖνό	γε εἴρηκε, καθ´ ἥντινα αἰτίαν
[7, 7]	Ὀτιλίῳ προσετέτακτο ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπείργειν	ἀπὸ	Ἀθηναίων καὶ τοῦ Αἰτωλικοῦ τὸν
[7, 1]	Αἰγιαλεῖς, λόγῳ μὲν τῷ Σικυωνίων	ἀπὸ	Αἰγιαλέως βασιλεύσαντος ἐν τῇ νῦν
[7, 4]	μάντευμα ἐκ Δελφῶν. Ἕκτωρ δὲ	ἀπὸ	Ἀμφίκλου τετάρτῃ γενεᾷ βασιλείαν γὰρ
[7, 26]	λέγουσι, δόξῃ δὲ τῇ Ἀργείων	ἀπὸ	ἀνδρὸς Ἀργείου Πέλληνος· Φόρβαντος δὲ
[7, 18]	δὲ ἐπίκλησιν τῇ θεῷ Λαφρίαν	ἀπὸ	ἀνδρὸς Φωκέως φασί· Λάφριον γὰρ
[7, 25]	φασι τῇ πόλει τὸ ὄνομα	ἀπὸ	γυναικὸς Βούρας, θυγατέρα δ´ αὐτὴν
[7, 17]	σαφῶς δὲ οὐκ οἶδα εἴτε	ἀπὸ	γυναικὸς ἐπιχωρίας Δύμης εἴτε ἀπὸ
[7, 12]	δοκίμου καὶ τὰ πρότερα ὄντος,	ἀπὸ	δὲ τῆς παραινέσεως ταύτης προελθόντος
[7, 21]	ἀγορᾶς ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ.	(ἀπὸ	δὲ τοῦ Αἰσυμνήτου κατωτέρω ἰόντι
[7, 17]	ἀπὸ γυναικὸς ἐπιχωρίας Δύμης εἴτε	ἀπὸ	Δύμαντος τοῦ Αἰγιμίου. ὑπὸ δὲ
[7, 21]	διὰ τὴν ἱππικὴν καὶ οὐκ	ἀπὸ	ἑτέρας προφάσεως τὸ ὄνομα ἔσχηκεν.
[7, 5]	ἄνθρωπος, ᾧ βίος μὲν ἦν	ἀπὸ	θαλάσσης γεγονὼς καὶ ἄγρας ἰχθύων,
[7, 22]	στάδιοι πεντήκοντά εἰσι καὶ ἑκατόν,	ἀπὸ	θαλάσσης δὲ ἄνω πρὸς ἤπειρον
[7, 25]	(μετὰ δὲ Ἑλίκην ἀποτραπήσῃ τε	ἀπὸ	θαλάσσης ἐς δεξιὰν καὶ ἥξεις
[7, 2]	τε καὶ Θησέα. αἱ δὲ	ἀπὸ	Θερμώδοντος γυναῖκες ἔθυσαν μὲν καὶ
[7, 4]	τούτῳ τῷ Προκλεῖ γένος ἦν	ἀπὸ	Ἴωνος τοῦ Ξούθου. Ἄνδροκλος δὲ
[7, 7]	τε οὖν Ἀχαϊκὸν καλούμενον καὶ	ἀπὸ	κοινοῦ λόγου βουλεύματά τε ἦν
[7, 20]	ἀνάκειται θέας ἄξιος· ἐποιήθη δὲ	ἀπὸ	λαφύρων, ἡνίκα ἐπὶ τὸν στρατὸν
[7, 8]	Φλαμινίῳ Κόρινθον συνεπολιόρκησαν. (Κορίνθιοι δὲ	ἀπὸ	Μακεδόνων ἐλευθερωθέντες μετέσχον αὐτίκα συνεδρίου
[7, 26]	πόλει λόγῳ μὲν τῷ Πελληνέων	ἀπὸ	Πάλλαντος, τῶν Τιτάνων δὲ καὶ
[7, 22]	ἄκρας. τοσούτους δὲ ἀφέστηκεν ἑτέρους	ἀπὸ	Πανόρμου τὸ Ἀθηνᾶς καλούμενον τεῖχος.
[7, 8]	θήσει· ὁ δ´ ὁπλότερος τιμὴν	ἀπὸ	πᾶσαν ὀλέσσει, δμηθεὶς ἑσπερίοισιν ὑπ´
[7, 13]	Περσέως τοῦ Φιλίππου πολεμήσοντες ἀφεστηκότι	ἀπὸ	Ῥωμαίων. καὶ ὁ μὲν ἐν
[7, 25]	πηγαὶ τοῦ ποταμοῦ τῷ ὄρει·	ἀπὸ	ταύτης τῆς Κράθιδος καὶ πρὸς
[7, 21]	δὲ αὐτῶν ταῖς πολλαῖς ἐστιν	ἀπὸ	τῆς βύσσου τῆς ἐν τῇ
[7, 1]	ἀποθανόντος Σελινοῦντος, καὶ Ἑλίκην τε	ἀπὸ	τῆς γυναικὸς ᾤκισεν ἐν τῷ
[7, 13]	νῦν δὲ αὐτίκα τε ἀνεκάλεσεν	ἀπὸ	τῆς διώξεως τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ
[7, 5]	ὄρει τῷ Πάγῳ, ὡς ἐγένετο	ἀπὸ	τῆς θήρας, ἀφικέσθαι πρὸς Νεμέσεων
[7, 22]	πόλιν καὶ θέσθαι τὸ ὄνομα	ἀπὸ	τῆς μητρός. (ἐν Τριτείᾳ δὲ
[7, 7]	αἵ τε ἐκ πολέμων καὶ	ἀπὸ	τῆς νόσου συμφοραὶ τῆς λοιμώδους
[7, 1]	Σικυωνίᾳ, εἰσὶ δὲ οἵ φασιν	ἀπὸ	τῆς χώρας, εἶναι γὰρ τὰ
[7, 16]	δημοκρατίας μὲν κατέπαυε, καθίστα δὲ	ἀπὸ	τιμημάτων τὰς ἀρχάς· καὶ φόρος
[7, 27]	ἔχειν δὲ αὐτὸν τὸ ὄνομα	ἀπὸ	Τιτᾶνος Κριοῦ· (Κριὸς δὲ καὶ
[7, 26]	ταύτης δὲ ἡμίσεια ἐς Πελλήνην	ἀπὸ	τοῦ ἐπινείου. ὄνομα δὲ Ἀριστοναύτας
[7, 22]	στάδιοι, ἑξήκοντα δὲ ἐς Αἴγιον	ἀπὸ	τοῦ Ἐρινεοῦ· ὁδὸς δὲ ἡ
[7, 2]	ἱερόν εἰσιν οἱ ἱδρυσάμενοι, καὶ	ἀπὸ	τοῦ Ἐφέσου τὸ ὄνομά ἐστι
[7, 25]	ἡ εὐθεῖά ἐστι. προελθόντι δὲ	ἀπὸ	τοῦ Ἡρακλέους ποταμὸς ἐς θάλασσαν
[7, 2]	τὴν νῆσον τὴν νῦν μὲν	ἀπὸ	τοῦ Θήρα τούτου, πρότερον δὲ
[7, 26]	(ὁδὸς δὲ ἐξ Αἰγείρας εὐθεῖα	ἀπὸ	τοῦ ἱεροῦ τοῦ Διὸς διά
[7, 26]	ἐπίνειον Αἰγειρατῶν δύο καὶ ἑβδομήκοντα	ἀπὸ	τοῦ κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν
[7, 9]	Ἀχαιοῖς· Ἀχαιῶν μὲν γὰρ εἴρητο	ἀπὸ	τοῦ κοινοῦ παρὰ τὴν Ῥωμαίων
[7, 6]	Λυδὸν Ἄδραστον ἰδίᾳ καὶ οὐκ	ἀπὸ	τοῦ κοινοῦ τοῦ Λυδῶν ἀμύναντα
[7, 22]	ἐστιν ἐν δεξιᾷ, προελθόντι δὲ	ἀπὸ	τοῦ Μειλίχου ποταμός ἐστιν ἄλλος·
[7, 2]	τε γῆ τὸ ὄνομα μετέβαλεν	ἀπὸ	τοῦ Μιλήτου καὶ ἡ πόλις.
[7, 27]	σκώμμασιν. (ἀπωτέρω δὲ οὐ πολὺ	ἀπὸ	τοῦ Μυσαίου ἱερόν ἐστιν Ἀσκληπιοῦ
[7, 6]	τῇ χώρᾳ, καὶ τὸ ὄνομα	ἀπὸ	τοῦ Πατρέως ἐτέθη τῇ πόλει.
[7, 17]	(τὸ δὲ ἔθνος τὸ Ἀττικόν,	ἀπὸ	τοῦ Πελοποννησίων πολέμου καὶ νόσου
[7, 25]	παρεστῶτα, ἀμυδρὰν γραφήν. ὁδὸς δὲ	ἀπὸ	τοῦ τάφου σταδίων ὅσον τριάκοντα
[7, 22]	ἑκάστῳ τὸ ἐρώτημά ἐστι. τὸ	ἀπὸ	τούτου δὲ ἄπεισιν ἐκ τῆς
[7, 16]	ἀσπίδας ὅσον τε πεντακοσίας εἷλον.	ἀπὸ	τούτου δὲ τοῦ ἔργου καὶ
[7, 25]	ἱερωσύνην λαμβάνουσα ἁγιστεύει μὲν τὸ	ἀπὸ	τούτου, οὐ μὴν οὐδὲ τὰ
[7, 4]	πεσεῖν ἐς τὴν γῆν, καὶ	ἀπὸ	τούτου Ποσειδῶνα τῷ παιδὶ ὄνομα
[7, 18]	καρπὸν τῶν ἡμέρων. (τὸ δὲ	ἀπὸ	τούτου πῦρ ἐνιᾶσιν ἐς τὰ
[7, 8]	τῇ φρουρᾷ. Ἀχαιοὶ δὲ τὸ	ἀπὸ	τούτου σύμμαχοί τε ὠνομάζοντο Ῥωμαίων
[7, 21]	ἐγὼ δὲ εὑρετὴν ἱππικῆς ὄντα	ἀπὸ	τούτου σχεῖν καὶ τὸ ὄνομα
[7, 4]	τῇ Θρᾴκῃ νῆσον ᾤκησαν, καὶ	ἀπὸ	τούτων τῆς ἐνοικήσεως Σαμοθρᾴκην τὴν
[7, 26]	τὸ ὄνομα τὸ νῦν μετέθεντο	ἀπὸ	τῶν αἰγῶν, καὶ καθότι αὐτῶν
[7, 12]	πρεσβείαν ἀποστέλλειν. (πόλεμός τε δὴ	ἀπὸ	τῶν ἀμφισβητημάτων τούτων Ἀχαιοῖς καὶ
[7, 17]	εἶναι τὸν ποιήσαντα καὶ ἀπαρχὰς	ἀπὸ	τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ τριχῶν
[7, 1]	ὄνομα τὸ ἐφ´ ἡμῶν ἔχουσα	ἀπὸ	τῶν ἐνοικούντων, αὐτή τε Αἰγιαλὸς
[7, 12]	ἐν αἰτίᾳ· Δίαιος δὲ σφᾶς	ἀπὸ	τῶν ἐς αὐτὸν ἐγκλημάτων μετῆγεν
[7, 15]	καὶ Ἀχαιῶν συνέλεγε καὶ Ἀρκάδων	ἀπὸ	τῶν πόλεων τοὺς ἐν ἡλικίᾳ·
[7, 11]	ἐπικουρεῖν Ἀχαιοὺς ἄγῃ· ὁ δὲ	ἀπὸ	τῶν χρημάτων μεταδώσειν Καλλικράτει τὸ
[7, 22]	τὸ ἐκτὸς τὰς χεῖρας ἀπέσχεν	ἀπὸ	τῶν ὤτων, καὶ ἧστινος ἂν
[7, 1]	ταῦτα τῷ Ἴωνι ἐγένετο οὐκ	ἄπο	γνώμης, καὶ τῶν Αἰγιαλέων τὴν
[7, 26]	τινα ἑταίρων μεταποιῆσαι τὸ ὄνομα	ὑπὸ	ἀγνοίας. (ἔστι δὲ Ἀριστοναῦται Πελληνεῦσιν
[7, 15]	μὲν ταῦτα ἐσπευκότι Δίαιος ἠναντιοῦτο	ὑπὸ	ἀγνωμοσύνης· ~(Μόμμιος δὲ Ὀρέστην ἅμα
[7, 2]	ἱκέτιδες ἐνταῦθα ἐλθοῦσαι· οὐ μὴν	ὑπὸ	Ἀμαζόνων γε ἱδρύθη, Κόρησος δὲ
[7, 9]	Ἀχαιῶν Λακεδαιμονίοις καὶ λόγων ῥηθέντων	ὑπὸ	ἀμφοτέρων ἐπὶ τῆς βουλῆς, τοὺς
[7, 22]	καὶ τὰ Ὠλένου παρέξεισιν ἐρείπια,	ὑπὸ	ἀνθρώπων τῶν πρὸς θαλάσσῃ καλούμενος
[7, 8]	πᾶσαν ἐξήλασαν καὶ ἀπέκτειναν Περσαῖον	ὑπὸ	Ἀντιγόνου ταχθέντα ἐπὶ τῇ φρουρᾷ.
[7, 7]	καὶ ἐξέπεσεν αὐτίκα ἐκ Πελλήνης	ὑπὸ	Ἀράτου καὶ Σικυωνίων· Κλεομένης δὲ
[7, 23]	λέγουσιν οἱ Αἰγιεῖς, παρακαταθήκη σφίσιν	ὑπὸ	Ἀργείων ἐδόθη τὰ ἀγάλματα. (καὶ
[7, 25]	κατὰ τὸ ἰσχυρὸν οὐκ ἐδύνατο	ὑπὸ	Ἀργείων, (ἐτετείχιστο γὰρ κατὰ ταὐτὰ
[7, 25]	ἐκλειφθῆναι δὲ αὐτὴν ἀνὰ χρόνον	ὑπὸ	ἀσθενείας λέγουσι. τούτων δὲ καὶ
[7, 7]	Φιλίππου συνήραντο Ἀθηναίοις καὶ ὡς	ὑπὸ	ἀσθενείας τῶν συμμάχων ἐπὶ Ῥωμαίους
[7, 18]	χρόνον δὲ τοὺς οἰκήτορας ἐκλιπεῖν	ὑπὸ	ἀσθενείας φασὶ τὴν Ὤλενον καὶ
[7, 17]	ταῦτα ἀνθρώπων, ψυχῆς δὲ γενναίας	ὑπὸ	ἀτόπου παιδείας διεφθαρμένης. (οὐ μὴν
[7, 18]	γὰρ καὶ Αἰτωλίας τῆς ἄλλης	ὑπὸ	Αὐγούστου βασιλέως ἐρημωθείσης διὰ τὸ
[7, 9]	καὶ κατὰ τὴν αἰτίαν ταύτην	ὑπὸ	Ἀχαιῶν ἐκπεπτωκότας, τούτους τε καὶ
[7, 24]	διαμεμένηκε δέ σφισι, καὶ ὡς	ὑπὸ	Ἀχαιῶν ἐκπεσόντες ἐς Ἀθήνας καὶ
[7, 14]	τοῦ χρόνου τῆς ἀρχῆς στρατηγεῖν	ὑπὸ	Ἀχαιῶν ᾑρέθη Κριτόλαος. τοῦτον δριμὺς
[7, 12]	ἦσαν κατεγνωσμένοι· ἀπεστάλησαν δὲ καὶ	ὑπὸ	Ἀχαιῶν Καλλικράτης ἐς Ῥώμην καὶ
[7, 9]	οἱ δὲ τούς τε ἐκβληθέντας	ὑπὸ	Ἀχαιῶν κατάγουσιν ἐς Σπάρτην καὶ
[7, 10]	ὑπὲρ χιλίους οἱ ἀναχθέντες. τούτους	ὑπὸ	Ἀχαιῶν οἱ Ῥωμαῖοι προκατεγνῶσθαι νομίζοντες
[7, 2]	Ἑλλάδος τρίτος δὴ οὗτος στόλος	ὑπὸ	βασιλεῦσιν ἀλλοίοις ὄχλοις τε ἀλλοίοις
[7, 13]	στρατὸς ἐπὶ τὴν Σπάρτην ἠθροίζετο	ὑπὸ	Δαμοκρίτου στρατηγεῖν τηνικαῦτα Ἀχαιῶν ᾑρημένου.
[7, 17]	εἴτε ἀπὸ Δύμαντος τοῦ Αἰγιμίου.	ὑπὸ	δὲ τοῦ ἐλεγείου τοῦ Ὀλυμπίασιν
[7, 4]	{ἦν} τὸ πολὺ ἄγων, οἳ	ὑπὸ	Δηιφόντου καὶ Ἀργείων ἐκ τῆς
[7, 10]	ὁ μὲν δὴ ταῦτα ἔλεγεν	ὑπὸ	διδασκαλίᾳ Καλλικράτους· ἀναστὰς δὲ μετ´
[7, 19]	ὥς φασιν Ἡφαίστου, δῶρον δὲ	ὑπὸ	Διὸς ἐδόθη Δαρδάνῳ. (λέγονται δὲ
[7, 1]	δὲ Ἀργείοις ἰδίᾳ. τότε δὲ	ὑπὸ	Δωριέων ἐκπεπτωκότες ἔκ τε Ἄργους
[7, 1]	αὐτοῖς ἐκ Λακεδαίμονος καὶ Ἄργους	ὑπὸ	Δωριέων ἐξεληλάσθαι· (τὰ δὲ ἐς
[7, 24]	ἐπισημαίνει καὶ ἐν ταῖς χερσὶν	ὑπὸ	ἑκάτερον μάλιστα τὸν καρπόν. κατὰ
[7, 18]	καὶ ἐλεγεῖον ἐς Εὐρυτίωνα Κένταυρον	ὑπὸ	Ἑρμησιάνακτος πεποιημένον· ἀνὰ χρόνον δὲ
[7, 5]	Λεοντίχου μνῆμά ἐστι, καὶ τοῖς	ὑπὸ	ἔρωτος ἀνιωμένοις εὔχεσθαι καθέστηκεν ἰοῦσιν
[7, 2]	τε τοῦ Πέρσου καὶ ὕστερον	ὑπὸ	Ἱέρωνος ἀνδρὸς ἐπιχωρίου κακωθέντες ἐς
[7, 18]	ἐκτός, τὰ δὲ καὶ ἐκφεύγοντα	ὑπὸ	ἰσχύος· ταῦτα οἱ ἐμβαλόντες ἐπανάγουσιν
[7, 6]	βασιλεῖς αὐτῶν ἐσῳκίζοντο πρότερον ἔτι	ὑπὸ	Ἰώνων οἰκουμένας. (ἦσαν δὲ οἱ
[7, 26]	ἐς ἔρωτα τύχῃ μᾶλλον ἢ	ὑπὸ	κάλλους κατορθοῦται. ἐγὼ μὲν οὖν
[7, 19]	οἱ δὲ ῥιφῆναί φασιν αὐτὴν	ὑπὸ	Κασσάνδρας συμφορὰν τῷ εὑρόντι Ἑλλήνων.
[7, 6]	ἔτεσιν ὕστερον οὐ πολλοῖς καταχθέντας	ὑπὸ	Κασσάνδρου μηδὲ σώζειν τὰ οἰκεῖα
[7, 26]	φαρέτρας λαμβάνουσα· τῷ Διονύσῳ δὲ	ὑπὸ	κινναβάρεως τὸ ἄγαλμά ἐστιν ἐπηνθισμένον.
[7, 13]	εἶναι. (Μεναλκίδας δὲ ᾕρητο μὲν	ὑπὸ	Λακεδαιμονίων ἐναντία Διαίῳ στρατηγεῖν· ἐχόντων
[7, 8]	Ῥωμαίους καὶ οὐ κατὰ γνώμην	ὑπὸ	Μακεδόνων ἀρχομένας· προεωρῶντο δὲ καὶ
[7, 11]	ἔσχατον Ἀθηναῖοι τηνικαῦτα ἧκον ἅτε	ὑπὸ	Μακεδόνων πολέμῳ πιεσθέντες μάλιστα Ἑλλήνων.
[7, 21]	οἱ Καλυδώνιοι τὸ παραυτίκα ὥσπερ	ὑπὸ	μέθης ἐγίνοντο ἔκφρονες καὶ ἡ
[7, 12]	γενομένης τῆς παρὰ Ἀχαιῶν, ὅμως	ὑπὸ	Μεναλκίδα τὰ χρήματα ἐξεπράχθησαν· ὁ
[7, 9]	Ἀχαιοὺς οὐ δίκαιοι· γενομένους γὰρ	ὑπὸ	Νάβιδος φυγάδας ὑπεδέξαντο αὐτοὺς οἱ
[7, 10]	Ἑλλάδι ὑπὸ προδοσίας μᾶλλον ἢ	ὑπὸ	νόσου πρότερον τῆς λοιμώδους ἐφθάρησαν.
[7, 5]	καὶ ἄγρας ἰχθύων, διέφθαρτο δὲ	ὑπὸ	νόσου τοὺς ὀφθαλμούς, ὄνομα δέ
[7, 16]	ἀποσωθέντες μετὰ τὴν μάχην ἀπεδίδρασκον	ὑπὸ	νύκτα εὐθύς· ἀπεδίδρασκον δὲ καὶ
[7, 22]	πλατάνων ἐστὶν ἄλσος, κοῖλαί τε	ὑπὸ	παλαιότητος αἱ πολλαὶ καὶ ἥκουσαι
[7, 23]	Ἀφροδίτη ποταμόν. λέγω δὲ τὰ	ὑπὸ	Πατρέων λεγόμενα. καὶ ἤρα γὰρ
[7, 2]	τε καὶ Μινύας τοὺς ἐκβληθέντας	ὑπὸ	Πελασγῶν ἐκ Λήμνου Θήρας ὁ
[7, 18]	ταῖς μάχαις λόγου μειζόνως καὶ	ὑπὸ	πενίας ἅμα οἱ πολλοὶ πιεζόμενοι
[7, 2]	ἐοικότα καὶ Ἀταρνείτας παθεῖν τοὺς	ὑπὸ	Περγάμῳ. ~(Κολοφώνιοι δὲ τὸ μὲν
[7, 5]	ἄλλους ἐν Ἰωνίᾳ ναοὺς ἐπέλαβεν	ὑπὸ	Περσῶν κατακαυθῆναι, τόν τε ἐν
[7, 24]	συνεχεῖ πυρετῷ πυκνότερόν τε καὶ	ὑπὸ	πολλῆς ἄνω τῆς βίας ὠθοῖτο·
[7, 10]	πόλεις αἱ ἐν τῇ Ἑλλάδι	ὑπὸ	προδοσίας μᾶλλον ἢ ὑπὸ νόσου
[7, 7]	τίθενται. τῷ δὲ Ὀτιλίῳ προσετέτακτο	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἀπείργειν ἀπὸ Ἀθηναίων καὶ
[7, 14]	δὲ ὡς τὰ ἐγνωσμένα ἐπύθοντο	ὑπὸ	Ῥωμαίων, αὐτίκα ἐτρέποντο ἐπὶ τοὺς
[7, 12]	τοῦ συνεδρεύειν ἐς τὸ Ἀχαϊκὸν	ὑπὸ	Ῥωμαίων αὐτοὺς ἀπηλλάχθαι. ~(αὖθις οὖν
[7, 15]	ἐν χωρίῳ τῷ αὐτῷ ἐκτείνοντο	ὑπὸ	Ῥωμαίων. (Ἀχαιοῖς δὲ αὖθις ἐπὶ
[7, 10]	ἐκ τῶν πόλεων ἐς ἃς	ὑπὸ	Ῥωμαίων ἐπέμφθησαν, πρόφασις οὐδεμία ἦν
[7, 9]	ὡς οὔτε ἄλλως πάσχοντας δίκαια	ὑπὸ	Ῥωμαίων καὶ ἐς τὸ ἀνωφελὲς
[7, 12]	σφᾶς οὐ μετὰ πολὺ ἔφασκεν	ὑπὸ	Ῥωμαίων. (καὶ οἱ μὲν ἀπελθόντες
[7, 8]	καὶ ἡ Μακεδόνων ἀκμὴ καθῄρητο	ὑπὸ	Ῥωμαίων μαχεσάμενος γὰρ Φλαμινίου καὶ
[7, 10]	καὶ ἡ Μακεδόνων ἀρχὴ καταλυθεῖσα	ὑπὸ	Ῥωμαίων. (Περσεῖ τῷ Φιλίππου πρὸς
[7, 11]	παρὰ Ῥωμαίους ἀποστεῖλαι, ἐπετράπη δὲ	ὑπὸ	Ῥωμαίων συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν ἀποστῆναι.
[7, 15]	καὶ πόλεις ἄλλας ὁπόσας εἴρητο	ὑπὸ	Ῥωμαίων, τῆς τε ἐκ τοῦ
[7, 12]	(καὶ οἱ μὲν ἀπελθόντες ὑπήγοντο	ὑπὸ	Σπαρτιατῶν ἐς δικαστήριον τῷ λόγῳ
[7, 10]	ὑπέχειν κρίσιν. ὁ μὲν δὴ	ὑπὸ	συνειδότος ἐπαρρησιάζετο ἀγαθοῦ· (ὁ δὲ
[7, 2]	ἔσχον οἰκιστάς. Πριηνεῖς μὲν δὴ	ὑπὸ	Ταβούτου τε τοῦ Πέρσου καὶ
[7, 4]	νύμφῃ τε ἐνταῦθα συγγενέσθαι καὶ	ὑπὸ	τὰς ὠδῖνας τῆς νύμφης χιόνα
[7, 3]	Κολοφωνίων Πάρφορον, καὶ πόλιν κτίσαντες	ὑπὸ	τῇ Ἴδῃ τὴν μὲν οὐ
[7, 4]	παρὰ τῷ Ἰμβράσῳ ποταμῷ καὶ	ὑπὸ	τῇ λύγῳ τῇ ἐν τῷ
[7, 5]	δὲ ἐπὶ τοῦ ὕδατος. καὶ	ὑπὸ	τῇ πλατάνῳ καθεύδοντι κελεύειν φασὶν
[7, 27]	ἐπεί τοι πίνειν πηγαί σφισιν	ὑπὸ	τὴν πόλιν εἰσὶν οὐ πολλαί·
[7, 18]	ἐθεασάμην τῶν ζῴων, τὰ μὲν	ὑπὸ	τὴν πρώτην ὁρμὴν τοῦ πυρὸς
[7, 27]	ἐς δὲ μοίρας νενεμημένη δύο	ὑπὸ	τῆς ἄκρας μεταξὺ ἀνεχούσης. ἰόντων
[7, 24]	μὴν ἔτι γε ὁμοίως, ἅτε	ὑπὸ	τῆς ἅλμης λελυμασμένα. ~(τὸ δὲ
[7, 11]	οὐ δίκαια, {καὶ} ἐπεστάλη Σικυωνίοις	ὑπὸ	τῆς βουλῆς ἐπιβάλλειν σφᾶς Ἀθηναίοις
[7, 9]	δέον χωρήσειν· γράμματά τε αὐτίκα	ὑπὸ	τῆς βουλῆς ἔς τε Ἀθήνας
[7, 11]	τοῦ Ἀχαιῶν ἀποστῆναι. προσεπεστάλη δὲ	ὑπὸ	τῆς βουλῆς τῷ Γάλλῳ πόλεις
[7, 17]	Φρυγὸς καὶ ὡς οὐ τεκνοποιὸς	ὑπὸ	τῆς μητρὸς τεχθείη· ἐπεὶ δὲ
[7, 13]	Ῥωμαίοις κριθήσεσθαι· (Μέτελλος δὲ ἄνδρας	ὑπὸ	τῆς Ῥωμαίων ἀπεσταλμένους βουλῆς ἐπὶ
[7, 12]	τὰ πάντα ἕπεσθαι Λακεδαιμόνιοί σφισιν	ὑπὸ	τῆς Ῥωμαίων βουλῆς εἰσιν ἐγνωσμένοι,
[7, 7]	τῆς Ἑλλάδος, καὶ ὠνόμαζε δὲ	ὑπὸ	τῆς ὕβρεως καὶ τῆς ἐς
[7, 18]	τῇ Μεσάτει καὶ ἐνταῦθα ἐπιβουλευθέντα	ὑπὸ	Τιτάνων ἐς παντοῖον ἀφικέσθαι κίνδυνον,
[7, 18]	τελευταία τῆς πομπῆς ἐπὶ ἐλάφων	ὑπὸ	τὸ ἅρμα ἐζευγμένων· ἐς δὲ
[7, 27]	μὲν δὴ τὸ Ποσείδιον τοῦτο	ὑπὸ	τὸ γυμνάσιον, διαμεμένηκε δὲ καὶ
[7, 7]	τοῦ Αἰτωλῶν ἔθνους Μαγνησίαν τὴν	ὑπὸ	τὸ Πήλιον κατεῖχεν ὁ Φίλιππος.
[7, 20]	χαλκοῦς, γυμνὸς ἐσθῆτος· ὑποδήματα δὲ	ὑπὸ	τοῖς ποσίν ἐστιν αὐτῷ, καὶ
[7, 18]	τῶν ξύλων κεῖται. μηχανῶνται δὲ	ὑπὸ	τὸν καιρὸν τῆς ἑορτῆς καὶ
[7, 8]	Λακεδαιμονίους αὐτίκα ἐνεπεπτώκει· (καὶ σφᾶς	ὑπὸ	τὸν χρόνον οἱ Ἀχαιοὶ τοῦτον
[7, 27]	εἶναι δὲ τὸ ἄδυτον τοῦτο	ὑπὸ	τοῦ ἀγάλματος τῷ βάθρῳ, καὶ
[7, 11]	εὕρασθαι· καὶ αὐτοῖς ἐπετράπη μὲν	ὑπὸ	τοῦ Γάλλου πρεσβείαν ἐπὶ σφῶν
[7, 17]	μέρη καὶ διαπορθηθεῖσα ἐξ ἀρχῆς	ὑπὸ	τοῦ δαίμονος. Ἄργος μέν, ἐς
[7, 6]	(πολέμων δὲ τῶν πολεμηθέντων ὕστερον	ὑπὸ	τοῦ Ἕλλησι κοινοῦ τοῦ μὲν
[7, 23]	δὲ μονωθέντα Ἀργυρᾶς καὶ τελευτήσαντα	ὑπὸ	τοῦ ἔρωτος ἐποίησεν Ἀφροδίτη ποταμόν.
[7, 19]	ὁ λόγος προδιηγησαμένῳ πρότερον ὁποῖα	ὑπὸ	τοῦ Εὐρυπύλου τὴν ἐπιδημίαν τοῖς
[7, 16]	ἀπαγορεύοντες τοῖς τραύμασιν ὅμως ἀντεῖχον	ὑπὸ	τοῦ θυμοῦ, πρίν γε δὴ
[7, 4]	ὁ Κώκαλος· καὶ ἐς τοσοῦτο	ὑπὸ	τοῦ Κωκάλου τῶν θυγατέρων ἐσπουδάσθη
[7, 2]	ἔφασκεν ὁ Νειλεὺς ἀνέξεσθαι βασιλευόμενος	ὑπὸ	τοῦ Μέδοντος, ὅτι ὁ Μέδων
[7, 4]	Ἰλιάδι ἐδήλωσε· (καταγνωσθεὶς δὲ ἀδικεῖν	ὑπὸ	τοῦ Μίνω καὶ ἐς δεσμωτήριον
[7, 16]	μαχεσαμένων μετὰ Ἀχαιῶν μὴ εὐθὺς	ὑπὸ	τοῦ πολέμου τὸ ἔργον ἐτεθνήκεσαν.
[7, 20]	Μεσόᾳ, ὅτι καὶ ἐξ ἀρχῆς	ὑπὸ	τοῦ Πρευγένους ἐς τοῦτο ἐκομίσθη
[7, 5]	θαῦμα δὲ ὅμως ἦσαν καὶ	ὑπὸ	τοῦ πυρὸς λελυμασμένοι. (ἡσθείης δ´
[7, 18]	παῖδα Εὐμήλου τοὺς δράκοντάς φασιν	ὑπὸ	τοῦ Τριπτολέμου τὸ ἅρμα ζεύξαντα
[7, 17]	Λυδῶν καὶ αὐτὸς Ἄττης ἀπέθανεν	ὑπὸ	τοῦ ὑός· καί τι ἑπόμενον
[7, 3]	τὸ ἀνέκαθέν εἰσιν ἐκ τῆς	ὑπὸ	τῷ Παρνασσῷ καλουμένης καὶ ἐς
[7, 23]	αὐτὰ γίνεσθαι· τέλος δὲ ἀπαιτεῖσθαι	ὑπὸ	τῶν Ἀργείων καὶ αὐτοὺς τὰ
[7, 9]	ὅσων πρὸ κρίσεως ἀπελθόντων κατέγνωστο	ὑπὸ	τῶν Ἀχαιῶν ἀδικεῖν, καὶ τὰ
[7, 6]	οἱ ἦν Πατρεύς· καί σφισιν	ὑπὸ	τῶν Ἀχαιῶν ἐδόθη κτίσασθαι πόλιν
[7, 9]	δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ	ὑπὸ	τῶν Ἀχαιῶν περιυβρίσθαι νομίζοντες, ἐπειδὴ
[7, 25]	ἔχουσαι τέχνης εὖ· ἐλέγοντο δὲ	ὑπὸ	τῶν ἐπιχωρίων ἱέρειαι ταῖς Εὐμενίσιν
[7, 18]	τὴν πυράν. τρωθῆναι δὲ οὐδένα	ὑπὸ	τῶν θηρίων μνημονεύουσιν. ~(ἔστι δὲ
[7, 25]	κατὰ ταὐτὰ τῷ ἐν Τίρυνθι	ὑπὸ	τῶν Κυκλώπων καλουμένων, κατὰ ἀνάγκην
[7, 13]	πόλεμον ἐν ἐγκλήμασί τε ἦν	ὑπὸ	τῶν πολιτῶν καὶ οὐ γάρ
[7, 24]	ἀστέρων ὤφθη σχήματα οὔτε ἐγνωσμένα	ὑπὸ	τῶν πρότερον καὶ μεγάλην τοῖς
[7, 26]	Σικυωνίων Δονοῦσσα καλουμένη ἐγένετο μὲν	ὑπὸ	τῶν Σικυωνίων ἀνάστατος, μνημονεύειν δὲ
[7, 18]	οἱ δὲ ἄλλοι κατὰ χώραν	ὑπὸ	φιλεργίας ἐσκεδάσθησαν καὶ πολίσματα παρὲξ
[7, 8]	αὖθις ἐλάσας ἐπὶ Κόρινθον κατεχομένην	ὑπὸ	Φιλίππου φρουρᾷ αὐτός τε προσεκάθητο
[7, 13]	ἐς τὴν Ἀσίαν· Λακεδαιμόνιοι δὲ	ὑπὸ	φρονήματος μᾶλλον ἢ ἰσχύος ἔλαβον
[7, 16]	φυλακήν· Ἀχαιοὶ δέ, ἐχόντων ἀφυλακτότερον	ὑπὸ	φρονήματος τῶν Ῥωμαίων, ἐπιτίθενται {τοῖς}
[7, 20]	ἀγορᾶς ἄγαλμά τε Ἀθηνᾶς καὶ	πρὸ	αὐτοῦ Πατρέως τάφος. (ἔχεται δὲ
[7, 20]	δὲ ἐλέφαντος εἴργασται καὶ χρυσοῦ.	πρὸ	δὲ τῆς Ἀθηνᾶς τοῦ ἱεροῦ
[7, 21]	ἄγαλμα τῆς Γῆς ἐστι καθήμενον.	(πρὸ	δὲ τοῦ ἱεροῦ τῆς Δήμητρός
[7, 6]	χαλκῆν εἰκόνα ἀνέθεσαν οἱ Λυδοὶ	πρὸ	ἱεροῦ Περσικῆς Ἀρτέμιδος, καὶ ἔγραψαν
[7, 9]	κατάγουσιν ἐς Σπάρτην καὶ ὅσων	πρὸ	κρίσεως ἀπελθόντων κατέγνωστο ὑπὸ τῶν
[7, 24]	τὴν πηγὴν τὴν Βιβλίδα Ποσειδῶνος	πρὸ	τῆς πόλεώς ἐστιν Ἑλικωνίου βωμὸς
[7, 15]	Κριτόλαον καὶ Ἀχαιοὺς αἱροῦσιν ὀλίγον	πρὸ	τῆς Σκαρφείας οἱ ὁμοῦ τῷ
[7, 1]	τοῖς Λακεδαίμονα οἰκοῦσι καὶ Ἄργος	πρὸ	τῆς τῶν Δωριέων καθόδου μόνοις
[7, 22]	καὶ χρηστήριον καθέστηκε. κεῖται δὲ	πρὸ	τοῦ ἀγάλματος ἑστία, λίθου καὶ
[7, 25]	ἔστι λαβεῖν. εὔχεται μὲν γὰρ	πρὸ	τοῦ ἀγάλματος ὁ τῷ θεῷ
[7, 17]	ἐπονομάζουσι τὸν Θησέα. (ὀλίγον δὲ	πρὸ	τοῦ ἄστεώς ἐστι τοῦ Δυμαίων
[7, 15]	Μιλτιάδου καὶ Ἀθηναίων βούλευμα τὸ	πρὸ	τοῦ ἔργου τοῦ ἐν Μαραθῶνι
[7, 5]	τε ἐπιτυχεῖν αὐτὸν καὶ πλατάνῳ	πρὸ	τοῦ ἱεροῦ, πεφυκυίᾳ δὲ ἐπὶ
[7, 16]	τε καὶ δέκα ἔταξε σταδίοις,	πρὸ	τοῦ παντὸς εἶναι στρατεύματος φυλακήν·
[7, 24]	γὰρ ἐπομβρίαι συνεχεῖς ἢ αὐχμοὶ	πρὸ	τῶν σεισμῶν συμβαίνουσιν ἐπὶ χρόνον
[7, 21]	μετεκομίσθη γὰρ καὶ τοῦ Διονύσου	τὸ	ἄγαλμα ἐκ Καλυδῶνος. ὅτε δὲ
[7, 4]	ἐς τούτους δὲ ἀφίκετο, καὶ	τὸ	ἄγαλμα ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας
[7, 4]	Ἀργοῖ πλέοντας, ἐπάγεσθαι δὲ αὐτοὺς	τὸ	ἄγαλμα ἐξ Ἄργους· Σάμιοι δὲ
[7, 26]	τῷ Διονύσῳ δὲ ὑπὸ κινναβάρεως	τὸ	ἄγαλμά ἐστιν ἐπηνθισμένον. ἐς δὲ
[7, 27]	μεγίστῃ τῶν πηγῶν τοῦ Ἀσκληπιοῦ	τὸ	ἄγαλμα ἵδρυται. ποταμοὶ δὲ ἐκ
[7, 19]	Εὐρύπυλος τὴν λάρνακα καὶ εἶδε	τὸ	ἄγαλμα καὶ αὐτίκα ἦν ἔκφρων
[7, 20]	Ἀθηνᾶς ναὸς ἐπίκλησιν Παναχαΐδος· ἐλέφαντος	τὸ	ἄγαλμα καὶ χρυσοῦ. (ἐρχομένῳ δὲ
[7, 27]	μὲν ἐπιχωρίου ναός, ἐλέφαντος δὲ	τὸ	ἄγαλμα καὶ χρυσοῦ· Φειδίαν δὲ
[7, 18]	ὄνομα, ἐσηγμένον δὲ ἑτέρωθεν καὶ	τὸ	ἄγαλμα. Καλυδῶνος γὰρ καὶ Αἰτωλίας
[7, 20]	Δωριέων, ὑφελέσθαι Πρευγένην τῆς Λιμνάτιδος	τὸ	ἄγαλμα κατὰ ὄψιν ὀνείρατος λέγουσιν
[7, 21]	ἱκέτης ἤδη παρὰ τοῦ Διονύσου	τὸ	ἄγαλμα. ὁ δὲ ἤκουσέ τε
[7, 18]	δὴ καὶ τῆς Λαφρίας ἔδωκε	τὸ	ἄγαλμα, ὃ δὴ καὶ ἐς
[7, 23]	λευκοῦ λίθου· τῆς δὲ Ἥρας	τὸ	ἄγαλμα ὅτι μὴ γυναιξίν, ἣ
[7, 20]	ἔχει τιμάς. τούτου μὲν δὴ	{τὸ}	ἄγαλμα οὐδὲν ἀποφαίνουσι· τὸ δὲ
[7, 24]	Σωτηρίας ἱερόν. ἰδεῖν μὲν δὴ	τὸ	ἄγαλμα οὐδενὶ πλὴν τῶν ἱερωμένων
[7, 5]	σπουδὴν παρὰ σφᾶς καταγαγεῖν ἑκάτεροι	τὸ	ἄγαλμα· (τέλος δὲ Ἐρυθραῖος ἄνθρωπος,
[7, 18]	Κασταλίου τοῦ Δελφοῦ Καλυδωνίοις ἱδρύσασθαι	τὸ	ἄγαλμα τῆς Ἀρτέμιδος τὸ ἀρχαῖον,
[7, 23]	δὲ τοῦ Μεσσηνίου Δαμοφῶντός ἐστι	τὸ	ἄγαλμα. (τῆς δὲ Εἰλειθυίας οὐ
[7, 18]	συνοικίζεσθαι καὶ τὸ Αἰτωλικόν, οὕτω	τὸ	ἄγαλμα τῆς Λαφρίας οἱ Πατρεῖς
[7, 27]	βάθος τῆς γῆς, εἶναι δὲ	τὸ	ἄδυτον τοῦτο ὑπὸ τοῦ ἀγάλματος
[7, 16]	Συρακούσας, διαρπάζοντας δὲ ἔτι εὑρὼν	τὸ	Ἀθηναίων στρατόπεδον καταβάλλει τε ὅσον
[7, 22]	δὲ ἀφέστηκεν ἑτέρους ἀπὸ Πανόρμου	τὸ	Ἀθηνᾶς καλούμενον τεῖχος. ἐς δὲ
[7, 15]	δέ, ἀναμεμιγμένων ὁμοῦ καὶ οἰκετῶν,	τὸ	ἀθροισθὲν ἐς ἑξακοσίους μὲν μάλιστα
[7, 26]	προτετίμηται. ~(ἐς δὲ τὸ ἐπίνειον	τὸ	Αἰγειρατῶν ὄνομα τὸ αὐτὸ ἥ
[7, 7]	Φίλιππος. μάλιστα δὲ Ἀθηναίους καὶ	τὸ	Αἰτωλικὸν ἐπιστρατείαις τε συνεχέσιν ἐπίεζε
[7, 18]	ὑπὲρ τοῦ Ἀκτίου συνοικίζεσθαι καὶ	τὸ	Αἰτωλικόν, οὕτω τὸ ἄγαλμα τῆς
[7, 8]	δίκας τε ἐδίκαζόν σφισιν ἐς	τὸ	ἀκριβέστατον καὶ τὰ τείχη τῆς
[7, 17]	καὶ ἐς τὰς Βοιωτίας Θήβας	τὸ	Ἀλεξάνδρου μήνιμα. Λακεδαιμονίοις δὲ Ἐπαμινώνδας
[7, 24]	κύκλῳ πᾶσαν· καὶ δὴ καὶ	τὸ	ἄλσος τοῦ Ποσειδῶνος ἐπὶ τοσοῦτον
[7, 26]	οἰκήματι Τύχης, τὸ κέρας φέρουσα	τὸ	Ἀμαλθείας· παρὰ δὲ αὐτὴν Ἔρως
[7, 11]	καὶ οὐ τοῦ Ἀθηναίων δήμου	τὸ	ἁμάρτημα εἶναι· τοὺς μέντοι αὐτὰ
[7, 19]	οὐχ ἥκιστα ἐς τοὺς ἐρῶντας	τὸ	ἀνάλγητον, ὅπου καὶ Μελανίππῳ τότε
[7, 3]	(οἱ δὲ Φωκαεῖς γένος μὲν	τὸ	ἀνέκαθέν εἰσιν ἐκ τῆς ὑπὸ
[7, 10]	ἐς τοσοῦτο ἐπράχθη· τολμημάτων δὲ	τὸ	ἀνοσιώτατον, τὴν πατρίδα καὶ ἄνδρας
[7, 9]	δίκαια ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ ἐς	τὸ	ἀνωφελὲς προϋπηργμένων σφίσιν ἐς αὐτούς,
[7, 22]	καὶ ἑκάστῳ τὸ ἐρώτημά ἐστι.	τὸ	ἀπὸ τούτου δὲ ἄπεισιν ἐκ
[7, 25]	τὴν ἱερωσύνην λαμβάνουσα ἁγιστεύει μὲν	τὸ	ἀπὸ τούτου, οὐ μὴν οὐδὲ
[7, 8]	ἐπὶ τῇ φρουρᾷ. Ἀχαιοὶ δὲ	τὸ	ἀπὸ τούτου σύμμαχοί τε ὠνομάζοντο
[7, 18]	τῆς πομπῆς ἐπὶ ἐλάφων ὑπὸ	τὸ	ἅρμα ἐζευγμένων· ἐς δὲ τὴν
[7, 18]	δράκοντάς φασιν ὑπὸ τοῦ Τριπτολέμου	τὸ	ἅρμα ζεύξαντα ἐθελῆσαι καὶ αὐτὸν
[7, 23]	Ἀσκληπιῷ πατέρα ἐπονομάζεσθαι, ὅτι ἐς	τὸ	ἁρμόζον ταῖς ὥραις ποιούμενος ὁ
[7, 27]	μόνον ἀλλὰ καὶ τῶν κυνῶν	τὸ	ἄρρεν. ἐς δὲ τὴν ἐπιοῦσαν
[7, 2]	Ἴωνες, τὸ μὲν γένος πᾶν	τὸ	ἄρσεν ἀπέκτειναν πλὴν ὅσοι τῆς
[7, 1]	καταλόγῳ τῶν μετὰ Ἀγαμέμνονος ἐξήρκεσε	τὸ	ἀρχαῖον δηλῶσαι τῆς γῆς ὄνομα·
[7, 3]	Κρητῶν καὶ γὰρ οἱ Λύκιοι	τὸ	ἀρχαῖόν εἰσιν ἐκ Κρήτης, οἳ
[7, 20]	Μεσόας ἔρχεται τὸ ξόανον κομίζων	τὸ	ἀρχαῖον ἐς τὸ τέμενος τὸ
[7, 1]	τῶν ἐνοικούντων, αὐτή τε Αἰγιαλὸς	τὸ	ἀρχαῖον καὶ οἱ νεμόμενοι τὴν
[7, 18]	ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα τῆς Ἀρτέμιδος	τὸ	ἀρχαῖον, (οἱ δὲ τῆς Ἀρτέμιδος
[7, 20]	κεφαλάς· ἐκόσμουν δὲ οὕτω καὶ	τὸ	ἀρχαῖον οὓς ἄγοιεν τῇ Ἀρτέμιδι
[7, 8]	τυραννίδος τῆς Νάβιδος καὶ ἐς	τὸ	ἀσφαλέστατον ὀχυρωθέντα. τά τε οὖν
[7, 17]	τύχης εὐμενές· (τὸ δὲ ἔθνος	τὸ	Ἀττικόν, ἀπὸ τοῦ Πελοποννησίων πολέμου
[7, 10]	τὸν λόγον· (Ἀθηναῖοι γὰρ μετὰ	τὸ	ἀτύχημα τὸ ἐν Βοιωτοῖς οὐκ
[7, 23]	καὶ ἐν Τιτάνῃ τῆς Σικυωνίων	τὸ	αὐτὸ ἄγαλμα Ὑγείαν τε ὀνομάζεσθαι
[7, 26]	τὸ ἐπίνειον τὸ Αἰγειρατῶν ὄνομα	τὸ	αὐτὸ ἥ τε πόλις καὶ
[7, 14]	κελεύων τοὺς συνέδρους καλεῖν ἐς	τὸ	Ἀχαϊκόν, ἰδίᾳ δὲ τοῖς συνέδροις
[7, 17]	πλείονα, ἀνεβλάστησεν ἐκ τῆς Ἑλλάδος	τὸ	Ἀχαϊκόν, καὶ αὐτὸ ἡ κακία
[7, 7]	πλέον ἰσχύος προϊὸν ἑώρων ἀεὶ	τὸ	Ἀχαϊκόν. (Λακεδαιμόνιοι δὲ Ἑλλήνων μόνοι
[7, 14]	βουλὴ μήτε Λακεδαιμονίους τελεῖν ἐς	τὸ	Ἀχαϊκὸν μήτε αὐτὴν Κόρινθον, ἀφεῖσθαι
[7, 9]	συντελείας μὲν Λακεδαιμονίους τῆς ἐς	τὸ	Ἀχαϊκὸν οὐκ ἀφιᾶσι, περὶ δὲ
[7, 15]	προσεκάθηντο πολιορκοῦντες οὐ βουλομένους ἐς	τὸ	Ἀχαϊκὸν συντελεῖν. (τότε δὲ ὡς
[7, 14]	τὰς πόλεις προσχωρῆσαι ταύτας πρὸς	τὸ	Ἀχαϊκόν. (ταῦτα Ὀρέστου λέγοντος οἱ
[7, 12]	ἠπάτα παντελῶς τοῦ συνεδρεύειν ἐς	τὸ	Ἀχαϊκὸν ὑπὸ Ῥωμαίων αὐτοὺς ἀπηλλάχθαι.
[7, 24]	καὶ ἐφ´ ἡμῶν ἔτι συνέδριον	τὸ	Ἀχαιῶν ἀθροίζεται, καθότι ἐς Θερμοπύλας
[7, 10]	καὶ ἐς τὸ συνέδριον ἐσελθεῖν	τὸ	Ἀχαιῶν ἔπεισεν. (ὁ δὲ ὡς
[7, 15]	ἐς Κόρινθον παρὰ τὸ στρατόπεδον	τὸ	Ἀχαιῶν ᾤχοντο φεύγοντες. (καὶ Μεγαρεῖς
[7, 27]	δὴ τὸ Ποσείδιον τοῦτο ὑπὸ	τὸ	γυμνάσιον, διαμεμένηκε δὲ καὶ ἐς
[7, 22]	ἔστι δὲ καὶ Ἀθηνᾶς ναός,	τὸ	δὲ ἄγαλμα λίθου τὸ ἐφ´
[7, 5]	τῷ ἐν Ἐρυθραῖς κατὰ ἀρχαιότητα·	τὸ	δὲ ἄγαλμα οὔτε τοῖς καλουμένοις
[7, 21]	μὲν καὶ ἡ παῖς ἑστᾶσι,	τὸ	δὲ ἄγαλμα τῆς Γῆς ἐστι
[7, 20]	ἐγχειρήματος τῶν δούλων τὸν εὐνούστατον.	τὸ	δὲ ἄγαλμα τὸ ἐκ τῆς
[7, 27]	καὶ Ἀπόλλωνος Θεοξενίου Πελληνεῦσιν ἱερόν,	τὸ	δὲ ἄγαλμα χαλκοῦ πεποίηται· καὶ
[7, 26]	χεῖρες ἐλέφαντος καὶ οἱ πόδες,	τὸ	δὲ ἄλλο ξόανον χρυσῷ τε
[7, 13]	ἀκμάζοντες πίπτουσιν ἐν τῇ μάχῃ,	τὸ	δὲ ἄλλο στρατιωτικόν, ὡς ἕκαστος
[7, 18]	καὶ δένδρων καρπὸν τῶν ἡμέρων.	(τὸ	δὲ ἀπὸ τούτου πῦρ ἐνιᾶσιν
[7, 21]	λιμένος ἐγγυτάτω χαλκοῦ πεποιημένα Ἄρεως,	τὸ	δὲ Ἀπόλλωνος· καὶ Ἀφροδίτης, ἧς
[7, 22]	ἄγαλμα λίθου τὸ ἐφ´ ἡμῶν·	τὸ	δὲ ἀρχαῖον ἐς Ῥώμην, καθὰ
[7, 17]	τὸ ἐκ τῆς τύχης εὐμενές·	(τὸ	δὲ ἔθνος τὸ Ἀττικόν, ἀπὸ
[7, 21]	ὕδατος τῷ κύκλῳ τοῦ κατόπτρου.	τὸ	δὲ ἐντεῦθεν εὐξάμενοι τῇ θεῷ
[7, 3]	τῶν ἐπὶ θαλάσσῃ καὶ ἥδιστα.	τὸ	δὲ ἐξ ἀρχῆς καὶ τὴν
[7, 21]	τοῦ Ποσειδῶνος ἱερά ἐστιν Ἀφροδίτης·	τὸ	δὲ ἕτερον τῶν ἀγαλμάτων γενεᾷ
[7, 2]	πυλῶν ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ·	τὸ	δὲ ἱερὸν τὸ ἐν Διδύμοις
[7, 4]	ἐκβάλλουσι καὶ ἀνεσώσαντο τὴν νῆσον.	(τὸ	δὲ ἱερὸν τὸ ἐν Σάμῳ
[7, 21]	ἐς τὸ ἱερὸν τοῦ Αἰσυμνήτου·	τὸ	δὲ ἱερὸν τοῦτο ἐς τὰ
[7, 26]	τῆς Ἀργολίδος Ἀχαιῶν οἰκοῦσιν ἔσχατοι.	τὸ	δὲ ὄνομα ἐγένετο τῇ πόλει
[7, 26]	ἐν τοῖς ἔπεσιν Ὑπερησία ὠνόμασται·	τὸ	δὲ ὄνομα τὸ νῦν ἐγένετο
[7, 27]	πόλεως τῇ ἐλάσσονί ἐστιν ἱδρυμένον.	τὸ	δὲ ὀνομαζόμενον Ποσείδιον τὰ μὲν
[7, 15]	ἑξακοσίους μὲν μάλιστα ἀριθμὸν ἱππεῖς,	τὸ	δὲ ὁπλιτεῦον τετρακισχίλιοί τε καὶ
[7, 23]	ἐν ἀριστερᾷ, χαλκοῦ μὲν ἀμφότερα,	τὸ	δὲ οὐκ ἔχον πω γένεια
[7, 2]	καὶ αὐτῶν Ἀθηναίων τὸν βουλόμενον,	τὸ	δὲ πλεῖστόν σφισιν ἦσαν τοῦ
[7, 21]	θυμιάσαντες ἐς τὸ κάτοπτρον βλέπουσι·	τὸ	δέ σφισι τὸν νοσοῦντα ἤτοι
[7, 20]	δὴ {τὸ} ἄγαλμα οὐδὲν ἀποφαίνουσι·	τὸ	δὲ τῆς Μητρὸς λίθου πεποίηται.
[7, 25]	ἅτε ὑπὸ τῆς ἅλμης λελυμασμένα.	~(τὸ	δὲ τοῦ Ἱκεσίου μήνιμα πάρεστι
[7, 27]	τὴν πόλιν εἰσὶν οὐ πολλαί·	τὸ	δὲ χωρίον, ἔνθα αἱ πηγαί,
[7, 23]	Κρόνος τῆς θαλάσσης ἐνταῦθα ἔρριψε	τὸ	δρέπανον, ᾧ τὸν πατέρα Οὐρανὸν
[7, 12]	χρήματα ἐξεπράχθησαν· ὁ δὲ ὡς	τὸ	δωροδόκημα εἶχεν ἐν χειρί, ἐποιεῖτο
[7, 14]	δαιμόνων ἢ τοῖς πολεμήσασι ποιεῖ	τὸ	ἔγκλημα· θρασύτης δὲ ἡ μετὰ
[7, 24]	Ἑλίκῃ τοῦ σεισμοῦ τὴν ἐς	τὸ	ἔδαφος ἀνακινοῦσαν, σὺν δὲ αὐτῇ
[7, 24]	κατασκευῇ καὶ αὐτὸ τῆς πόλεως	τὸ	ἔδαφος ἀφανὲς ἐς τοὺς ἔπειτα
[7, 24]	τὸ πρῶτον καὶ τῇ ἐς	τὸ	ἔδαφος τροπῇ τῶν οἰκοδομημάτων ἀντιστᾶσα
[7, 19]	ἔτος παρθένον καὶ παῖδα οἳ	τὸ	εἶδος εἶεν κάλλιστοι τῇ θεῷ
[7, 19]	ἱερᾶσθαι μὲν τῆς θεοῦ Κομαιθὼ	τὸ	εἶδος καλλίστην παρθένον, τυγχάνειν δὲ
[7, 24]	τοῦ ἡλίου τὴν χρόαν παρὰ	τὸ	εἰωθὸς ἤτοι ἐς τὸ ἐρυθρότερον
[7, 25]	εἶναι νίκην ἔτι σφίσι κατὰ	τὸ	ἐκ Δελφῶν μάντευμα ἤλπιζον· Λακεδαιμονίων
[7, 20]	τὸν εὐνούστατον. τὸ δὲ ἄγαλμα	τὸ	ἐκ τῆς Λακεδαίμονος τὸν μὲν
[7, 17]	μεταβολῇ τῇ ἐς Δωριέας ἐπέλιπε	τὸ	ἐκ τῆς τύχης εὐμενές· (τὸ
[7, 27]	λουτρά ἐστιν αὐτοῖς τὸ ὕδωρ	τὸ	ἐκ τοῦ θεοῦ, ἐπεί τοι
[7, 5]	γυναικῶν μόναις, καὶ τὸ καλῴδιον	τὸ	ἐκ τῶν τριχῶν καὶ ἐς
[7, 7]	γάρ οἱ τῶν ὀνομάτων ἦν	τὸ	ἐκδηλότατον, ἐπεὶ καλοῦνταί γε οὐ
[7, 21]	λίθων ἀνέστηκεν αἱμασιά, κατὰ δὲ	τὸ	ἐκτὸς κάθοδος ἐς αὐτὴν πεποίηται.
[7, 18]	ὁρμὴν τοῦ πυρὸς βιαζόμενα ἐς	τὸ	ἐκτός, τὰ δὲ καὶ ἐκφεύγοντα
[7, 22]	τὰ ὦτα· προελθὼν δὲ ἐς	τὸ	ἐκτὸς τὰς χεῖρας ἀπέσχεν ἀπὸ
[7, 14]	ὑπομείναντες ἀκοῦσαι λόγον ἔθεον ἐς	τὸ	ἐκτὸς τῆς οἰκίας καὶ ἐκάλουν
[7, 20]	ἐν τῇ ἑορτῇ νυκτὶ ἐς	τὸ	ἐκτὸς φέρει τὴν λάρνακα ὁ
[7, 8]	καὶ ἅμα εὐνοίᾳ τῇ ἐς	τὸ	Ἑλληνικόν. (Ἀχαιοὶ δὲ ἐποιοῦντο μὲν
[7, 6]	ὁπόσαι γε καὶ ἐς ἅπαν	τὸ	Ἑλληνικὸν γνώριμοι, Δύμη μὲν πρὸς
[7, 11]	δικαστής. οὗτος ὁ Γάλλος ἐς	τὸ	Ἑλληνικὸν πολλὰ μὲν εἶπε, πολλὰ
[7, 17]	ἡγεμόνος, ἀπομεμαθηκέναι φήσας τὴν ἐλευθερίαν	τὸ	Ἑλληνικόν. (τάδε μὲν οὕτω συμβάντα
[7, 7]	τῆς ὕβρεως καὶ τῆς ἐς	τὸ	Ἑλληνικὸν ὑπεροψίας κλεῖς τῆς Ἑλλάδος
[7, 21]	γαιήοχον ἐννοσίγαιον ὄμνυθι μηδὲν ἑκὼν	τὸ	ἐμὸν δόλῳ ἅρμα πεδῆσαι" (Πάμφως
[7, 6]	πω μετὰ τὸ πταῖσμα ἀνενηνοχέναι	τὸ	ἐν Βοιωτοῖς· ὁ δὲ τῶν
[7, 10]	(Ἀθηναῖοι γὰρ μετὰ τὸ ἀτύχημα	τὸ	ἐν Βοιωτοῖς οὐκ ἐγένοντο Φιλίππου
[7, 2]	σφισιν ἀνενεγκεῖν ἐς τὸ χρηστήριον	τὸ	ἐν Δελφοῖς, δίδωσι Μέδοντι ἡ
[7, 19]	(καταφυγόντων δὲ αὐτῶν ἐπὶ χρηστήριον	τὸ	ἐν Δελφοῖς, ἤλεγχεν ἡ Πυθία
[7, 2]	τῆς ὁδοῦ· τὸ δὲ ἱερὸν	τὸ	ἐν Διδύμοις τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ
[7, 21]	καταφεύγουσιν οὖν ἐπὶ τὸ χρηστήριον	τὸ	ἐν Δωδώνῃ· τοῖς γὰρ τὴν
[7, 3]	~(Κολοφώνιοι δὲ τὸ μὲν ἱερὸν	τὸ	ἐν Κλάρῳ καὶ τὸ μαντεῖον
[7, 10]	ἄξια λόγου προσδεηθῆναι. (ἐπεὶ δὲ	τὸ	ἐν Λαμίᾳ πταῖσμα ἐγένετο Ἕλλησιν,
[7, 6]	τοῦ Ἑλληνικοῦ· Λακεδαιμονίους μὲν γὰρ	τὸ	ἐν Λεύκτροις πταῖσμα καὶ ἅμα
[7, 4]	τὴν νῆσον. (τὸ δὲ ἱερὸν	τὸ	ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας εἰσὶν
[7, 7]	Ἀρκάδων Μεγάλην πόλιν· Λακεδαιμονίοις τε	τὸ	ἐν Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸς Ἀχαιοὺς
[7, 20]	τὸ ἀρχαῖον ἐς τὸ τέμενος	τὸ	ἐν τῇ πόλει. (τούτου δὲ
[7, 16]	ἀποδιδόασιν ἑκάστοις τὰ ἀρχαῖα καὶ	τὸ	ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι, ἀφῆκαν
[7, 16]	ἔθνος τὰ ἑκάστων, Ἀχαιῶν καὶ	τὸ	ἐν Φωκεῦσιν ἢ Βοιωτοῖς ἢ
[7, 24]	ὀλεθριώτατον τοιῷδέ τινι ἐθέλουσιν εἰκάζειν,	τὸ	ἐντὸς τοῦ ἀνθρώπου πνεῦμα εἰ
[7, 24]	ὁπόσα διέστη τοίχων συνερχόμενα ἐς	τὸ	ἐξ ἀρχῆς· δοκοὶ δέ, ὅσας
[7, 1]	ἔτι καὶ μᾶλλον διέμεινεν ὄνομα	τὸ	ἐξ ἀρχῆς· Ὁμήρῳ γοῦν ἐν
[7, 26]	ἕνεκα αἵ τε ἀδελφαὶ διὰ	τὸ	ἐπ´ αὐτῷ πένθος ἀποκοσμοῦνται καὶ
[7, 25]	Κερύνεια οἰκητόρων πλήθει καὶ ἐς	τὸ	ἔπειτα ἐγένετο ἐπιφανεστέρα διὰ τὴν
[7, 19]	ἔμελλον τῷ ἱερῷ καὶ ἐς	τὸ	ἔπειτα ἴσα καὶ θαλάμῳ χρήσεσθαι·
[7, 13]	Ἀχαιοὺς καὶ ἐχρῆτο καὶ ἐς	τὸ	ἔπειτα καταδρομαῖς μᾶλλον καὶ ἁρπαγαῖς
[7, 25]	ἄνδρας ἐς τὸ ἱερὸν καταπεφευγότας	τὸ	ἐπὶ Ταινάρῳ τοῦ Ποσειδῶνος, οὐ
[7, 17]	εἰ Πάλειαν ἀλλὰ μὴ Δύμην	τὸ	ἐπίγραμμα καλεῖ τὴν πόλιν· τὰ
[7, 26]	τὸ ἐπίνειον ἔχει ἐς οὖν	τὸ	ἐπίνειον Αἰγειρατῶν δύο καὶ ἑβδομήκοντα
[7, 26]	αὐτὸ ἥ τε πόλις καὶ	τὸ	ἐπίνειον ἔχει ἐς οὖν τὸ
[7, 26]	ἄγαλμά ἐστιν ἐπηνθισμένον. ἐς δὲ	τὸ	ἐπίνειον καταβᾶσιν ἐξ Αἰγείρας καὶ
[7, 26]	κλήρῳ λαχοῦσα προτετίμηται. ~(ἐς δὲ	τὸ	ἐπίνειον τὸ Αἰγειρατῶν ὄνομα τὸ
[7, 24]	θεὸς κατὰ τὰ αὐτὰ ὡς	τὸ	ἐπίπαν εἴωθεν ἢ γὰρ ἐπομβρίαι
[7, 13]	πόλεμος ἔμελλεν ὡς ῥᾷστα κατὰ	τὸ	ἐπιτηδειότατον Ῥωμαίοις κριθήσεσθαι· (Μέτελλος δὲ
[7, 10]	βουλῆς δέκα ἐπέμφθησαν καταστησόμενοι πρὸς	τὸ	ἐπιτηδειότατον Ῥωμαίοις τὰ ἐν Μακεδονίᾳ.
[7, 27]	δοκεῖν τὴν ἐν Πελλήνῃ, δῶρον	τὸ	ἐπιφθονώτατον παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου
[7, 16]	μὴ εὐθὺς ὑπὸ τοῦ πολέμου	τὸ	ἔργον ἐτεθνήκεσαν. ἀναθημάτων δὲ καὶ
[7, 17]	ἐς τοῦτό μοι τοῦ Νέρωνος	τὸ	ἔργον ὀρθότατα εἰρηκέναι Πλάτων ἐφαίνετο
[7, 6]	αὑτῶν ἔσωζον καὶ ἅμα διὰ	τὸ	ἔργον τὸ πρὸς Τροίαν Λακεδαιμονίους
[7, 10]	σφισι δισχιλίων, ὡς ἐκρατήθησαν, παρὰ	τὸ	ἔργον, χιλίων δὲ φονευθέντων· ἐν
[7, 24]	παρὰ τὸ εἰωθὸς ἤτοι ἐς	τὸ	ἐρυθρότερον ἢ καὶ ἡσυχῇ ῥέπουσαν
[7, 22]	θεὸν ὁποῖόν τι καὶ ἑκάστῳ	τὸ	ἐρώτημά ἐστι. τὸ ἀπὸ τούτου
[7, 18]	δὲ τῆς Ἀρτέμιδος τὸ μήνιμα	τὸ	ἐς Οἰνέα ἀνὰ χρόνον τοῖς
[7, 10]	καὶ Περσέως κεχειρωμένων πολέμῳ διὰ	τὸ	ἐς Σαπαίους ἀδίκημα, ἄνδρες τῆς
[7, 20]	δὲ ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ	τὸ	ἐς τοῦτο παρείθη τὸ Ὠιδεῖον,
[7, 11]	σφισιν οὖσαν· πενίας γὰρ ἐς	τὸ	ἔσχατον Ἀθηναῖοι τηνικαῦτα ἧκον ἅτε
[7, 2]	Ἱέρωνος ἀνδρὸς ἐπιχωρίου κακωθέντες ἐς	τὸ	ἔσχατον ὅμως τελοῦσιν ἐς Ἴωνας·
[7, 8]	Ῥωμαίους (κατὰ μέντοι τοῦ λόγου	τὸ	εὐπρεπὲς παρὰ Ῥωμαίων εὕρητο εἰρήνην
[7, 1]	ἕω θάλασσαν, Ἀχαΐαν δὲ ὄνομα	τὸ	ἐφ´ ἡμῶν ἔχουσα ἀπὸ τῶν
[7, 17]	ἔτι Ἰώνων ὄνομά οἱ μετέθεντο	τὸ	ἐφ´ ἡμῶν, σαφῶς δὲ οὐκ
[7, 22]	ναός, τὸ δὲ ἄγαλμα λίθου	τὸ	ἐφ´ ἡμῶν· τὸ δὲ ἀρχαῖον
[7, 11]	ἀπὸ τῶν χρημάτων μεταδώσειν Καλλικράτει	τὸ	ἥμισυ ὑπισχνεῖτο, ἰσχύοντι διὰ φιλίαν
[7, 5]	κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐς	τὸ	Ἡραῖον τὸ Ῥαδίνης καὶ Λεοντίχου
[7, 15]	Λοκρῶν, οὐδὲ κατὰ τὸ στενὸν	τὸ	Ἡρακλείας τε μεταξὺ καὶ Θερμοπυλῶν
[7, 5]	τε δὴ ταῖς Θρᾴσσαις ἐς	τὸ	Ἡράκλειόν ἐστι γυναικῶν μόναις, καὶ
[7, 8]	Κυνὸς καλουμέναις κεφαλαῖς {ἐν λόγοις}	τὸ	ἧττον ἠνέγκατο, ἀλλ´ ἅτε δὴ
[7, 23]	Σιδόνιος, ὃς ἐγνωκέναι τὰ ἐς	τὸ	θεῖον ἔφασκε Φοίνικας {καὶ} τά
[7, 22]	ἐπὶ δὲ τοῖς ἄλλοις κτήνεσι	τὸ	θῆλυ ἐπὶ πλέον τετίμηται. ~(μετὰ
[7, 2]	ἦσαν· ᾤκουν δὲ καὶ περὶ	τὸ	ἱερὸν ἄλλοι τε ἱκεσίας ἕνεκα
[7, 25]	κατὰ δὲ τὴν ἔσοδον ἐς	τὸ	ἱερὸν γυναικῶν εἰκόνες λίθου τέ
[7, 2]	Ἔφεσον παῖδα εἶναι νομίζουσιν οὗτοι	τὸ	ἱερόν εἰσιν οἱ ἱδρυσάμενοι, καὶ
[7, 26]	ἣν Συρίαν ἐπονομάζουσιν, ἐς ταύτης	τὸ	ἱερὸν ἐσίασιν ἐν ἡμέραις ῥηταῖς,
[7, 2]	ἐμοὶ δοκεῖν Πίνδαρος, ὃς Ἀμαζόνας	τὸ	ἱερὸν ἔφη τοῦτο ἱδρύσασθαι στρατευομένας
[7, 20]	αὖθις στεφάνους ἐπιθέμενοι κισσοῦ πρὸς	τὸ	ἱερὸν ἴασι τοῦ Αἰσυμνήτου. ταῦτα
[7, 2]	ἅτε ἐπιστάμεναι {τε} ἐκ παλαιοῦ	τὸ	ἱερόν, καὶ ἡνίκα Ἡρακλέα ἔφυγον,
[7, 25]	ἀποκτείνασι καὶ τούτοις ἄνδρας ἐς	τὸ	ἱερὸν καταπεφευγότας τὸ ἐπὶ Ταινάρῳ
[7, 27]	ἄγουσι, καὶ δᾷδάς τε ἐς	τὸ	ἱερὸν κομίζουσιν ἐν νυκτὶ καὶ
[7, 22]	Αἰγυπτίοις ἑτέρα περὶ τοῦ Ἄπιδος	τὸ	ἱερὸν μαντεία καθέστηκεν· ἐν Φαραῖς
[7, 2]	τῆς χώρας· τοῖς δὲ περὶ	τὸ	ἱερὸν οἰκοῦσι δεῖμα ἦν οὐδέν,
[7, 26]	τὰ μάλιστα, ἐσελθεῖν δὲ ἐς	τὸ	ἱερὸν οὐκ ἔστιν ἀνθρώποις. θεοῦ
[7, 26]	ἔστιν ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ	τὸ	ἱερὸν τῆς Ἀγροτέρας, ἔνθα τὴν
[7, 22]	ποταμός τε ὁ Μείλιχος καὶ	τὸ	ἱερὸν τῆς Τρικλαρίας {ἐν ὧ}
[7, 21]	Διονύσου {τῇ} ἑορτῇ κομίζουσιν ἐς	τὸ	ἱερὸν τοῦ Αἰσυμνήτου· τὸ δὲ
[7, 20]	ἰόντι ἐκ τῆς ἀγορᾶς, ᾗ	τὸ	ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνος, πύλη κατὰ
[7, 4]	ἔτι πεφυκυίᾳ. εἶναι δ´ οὖν	τὸ	ἱερὸν τοῦτο ἐν τοῖς μάλιστα
[7, 27]	δὲ τὴν ἐπιοῦσαν ἀφικομένων ἐς	τὸ	ἱερὸν τῶν ἀνδρῶν, αἱ γυναῖκές
[7, 21]	καὶ ἱερὸν Πατρεῦσιν Ἀσκληπιοῦ· τοῦτο	τὸ	ἱερὸν ὑπὲρ τὴν ἀκρόπολιν τῶν
[7, 16]	ὁ Μόμμιος, οἱ μὲν ἐς	τὸ	ἱππικὸν τῶν Ἀχαιῶν ταχθέντες αὐτίκα
[7, 4]	Δαίδαλον, δόξης δὲ οὐκ ἐς	τὸ	ἴσον ἀφίκετο· (Δαιδάλῳ μὲν γὰρ
[7, 19]	ὡς δὲ ὁ Μελάνιππος ἐς	τὸ	ἴσον τοῦ ἔρωτος ὑπηγάγετο τὴν
[7, 25]	τὸ μὲν τεῖχος ἁλῶναι κατὰ	τὸ	ἰσχυρὸν οὐκ ἐδύνατο ὑπὸ Ἀργείων,
[7, 1]	οἱ δὲ ἀπόγονοι τοῦ Ἴωνος	τὸ	Ἰώνων ἔσχον κράτος, ἐς ὃ
[7, 10]	τῶν ἄλλων τριηράρχων τὸ ναυτικὸν	τὸ	Ἰώνων προδόντων· (μετὰ δὲ Ἴωνας
[7, 5]	Ἡράκλειόν ἐστι γυναικῶν μόναις, καὶ	τὸ	καλῴδιον τὸ ἐκ τῶν τριχῶν
[7, 21]	τῇ θεῷ καὶ θυμιάσαντες ἐς	τὸ	κάτοπτρον βλέπουσι· τὸ δέ σφισι
[7, 26]	ἦν ἐν τῷ οἰκήματι Τύχης,	τὸ	κέρας φέρουσα τὸ Ἀμαλθείας· παρὰ
[7, 20]	βουκολέεσκες" τὰ μὲν δὴ ἐς	τὸ	κρανίον τοῦ βοὸς ἐπὶ τοιῷδε
[7, 24]	τῆς θαλάσσης ἀναδραμούσης, καθείλκυσεν αὔτανδρον	τὸ	κῦμα τὴν Ἑλίκην. (τοιοῦτό γε
[7, 12]	ἐκ τοῦ εὐθέος. (βεβαιοῖ δὴ	τὸ	λεγόμενον ὡς ἄρ´ ἦν καὶ
[7, 5]	οὗτοι ἀναβλέψαι τε καὶ ὁρᾶν	τὸ	λοιπὸν τοῦ βίου φασίν. (ἔστι
[7, 3]	ἱερὸν τὸ ἐν Κλάρῳ καὶ	τὸ	μαντεῖον ἐκ παλαιοτάτου γενέσθαι νομίζουσιν·
[7, 2]	ἐν Διδύμοις τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ	τὸ	μαντεῖόν ἐστιν ἀρχαιότερον ἢ κατὰ
[7, 6]	Ἰώνων οἰκουμένας. (ἦσαν δὲ οἱ	τὸ	μέγιστον ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς ἔχοντες
[7, 24]	ἢ καὶ ἡσυχῇ ῥέπουσαν ἐς	τὸ	μελάντερον· (τῶν τε ὑδάτων ὡς
[7, 2]	τῶν ἀρχαίων Μιλησίων οἱ Ἴωνες,	τὸ	μὲν γένος πᾶν τὸ ἄρσεν
[7, 20]	αὐτὰ διὰ τῶν στοῶν ἐστι.	τὸ	μὲν δὴ ἄγαλμα τοῦ Ἀσκληπιοῦ,
[7, 14]	ἐκ τοῦ εὐθέος πόλεμον ἄρασθαι.	(τὸ	μὲν δὴ ἄνδρα βασιλέα καὶ
[7, 3]	Τήιοι συνοίκους ἐδέξαντο. (Ἐρυθραῖοι δὲ	τὸ	μὲν ἐξ ἀρχῆς ἀφικέσθαι σὺν
[7, 3]	τοὺς ὑπὸ Περγάμῳ. ~(Κολοφώνιοι δὲ	τὸ	μὲν ἱερὸν τὸ ἐν Κλάρῳ
[7, 16]	Κορινθίων οἱ πολλοί. Μόμμιος δὲ	τὸ	μὲν παραυτίκα, ἀναπεπταμένων ὅμως τῶν
[7, 16]	ἔκαιε Κόρινθον. (τῶν δὲ ἐγκαταληφθέντων	τὸ	μὲν πολὺ οἱ Ῥωμαῖοι φονεύουσι,
[7, 18]	τῆς ἐπικλήσεως ἐθέλουσιν εἶναι ταύτην.	τὸ	μὲν σχῆμα τοῦ ἀγάλματος θηρεύουσά
[7, 25]	τῆς Ἀργολίδος. Μυκηναίοις {μὲν} γὰρ	τὸ	μὲν τεῖχος ἁλῶναι κατὰ τὸ
[7, 24]	ἱεροῦ καὶ ἀποκτείνασιν, οὐκ ἐμέλλησε	τὸ	μήνιμα ἐκ τοῦ Ποσειδῶνος, ἀλλὰ
[7, 21]	Δωδώνης Διονύσου μὲν ἔλεγεν εἶναι	τὸ	μήνιμα, ἔσεσθαι δὲ οὐ πρότερον
[7, 18]	ἀρχαῖον, (οἱ δὲ τῆς Ἀρτέμιδος	τὸ	μήνιμα τὸ ἐς Οἰνέα ἀνὰ
[7, 15]	δούλους τε ἐς ἐλευθερίαν ἠφίει,	τὸ	Μιλτιάδου καὶ Ἀθηναίων βούλευμα τὸ
[7, 2]	δείκνυται καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι	τὸ	μνῆμα κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν
[7, 5]	ἀνιωμένοις εὔχεσθαι καθέστηκεν ἰοῦσιν ἐπὶ	τὸ	μνῆμα. τὰ μὲν δὴ ἐν
[7, 27]	δὲ ὅσον στάδια ἑξήκοντα ἀπέχει	τὸ	Μύσαιον, ἱερὸν Δήμητρος Μυσίας· ἱδρύσασθαι
[7, 10]	δέκα ἀνδρῶν τῶν ἄλλων τριηράρχων	τὸ	ναυτικὸν τὸ Ἰώνων προδόντων· (μετὰ
[7, 22]	νόμισμα ἐπιχώριον καλεῖται δὲ χαλκοῦς	τὸ	νόμισμα καὶ ἐρωτᾷ πρὸς τὸ
[7, 26]	Ὑπερησία ὠνόμασται· τὸ δὲ ὄνομα	τὸ	νῦν ἐγένετο Ἰώνων ἐποικούντων, ἐγένετο
[7, 26]	τῇ τε πόλει τὸ ὄνομα	τὸ	νῦν μετέθεντο ἀπὸ τῶν αἰγῶν,
[7, 19]	ἐπαύσθη, τό τε ὄνομα ἐτέθη	τὸ	νῦν τῷ ποταμῷ Μείλιχος. ἔγραψαν
[7, 26]	ἀρχαῖον δὲ καὶ τοῦ θεοῦ	τὸ	ξόανον, γυμνός, μεγέθει μέγας· τὸν
[7, 20]	τῶν οἰκετῶν ἐκ Μεσόας ἔρχεται	τὸ	ξόανον κομίζων τὸ ἀρχαῖον ἐς
[7, 2]	τὴν ἐκ τοῦ ἱεροῦ παρὰ	τὸ	Ὀλυμπιεῖον καὶ ἐπὶ πύλας τὰς
[7, 25]	τεθῆναι δέ φασι τῇ πόλει	τὸ	ὄνομα ἀπὸ γυναικὸς Βούρας, θυγατέρα
[7, 22]	ηὐξήθη τὴν πόλιν καὶ θέσθαι	τὸ	ὄνομα ἀπὸ τῆς μητρός. (ἐν
[7, 27]	καλούμενος Κριός· ἔχειν δὲ αὐτὸν	τὸ	ὄνομα ἀπὸ Τιτᾶνος Κριοῦ· (Κριὸς
[7, 6]	πόλιν ἐν τῇ χώρᾳ, καὶ	τὸ	ὄνομα ἀπὸ τοῦ Πατρέως ἐτέθη
[7, 21]	ἐς τοὺς παῖδας παθήμασι καὶ	τὸ	ὄνομα αὐτὸ πεφρικότα τοῦ Ἄργους
[7, 18]	ἐναντιούμενος τοῖς Πατρεῦσιν {τῆς Μεσάτεως	τὸ	ὄνομα} αὐτοῖς σφισιν ἐξηγεῖσθαι παρίημι.
[7, 21]	ὄντα ἀπὸ τούτου σχεῖν καὶ	τὸ	ὄνομα εἰκάζω. Ὅμηρος μέν γε
[7, 18]	Ἀρτέμιδος· ξενικὸν μὲν τῇ θεῷ	τὸ	ὄνομα, ἐσηγμένον δὲ ἑτέρωθεν καὶ
[7, 2]	ἱδρυσάμενοι, καὶ ἀπὸ τοῦ Ἐφέσου	τὸ	ὄνομά ἐστι τῇ πόλει. (Λέλεγες
[7, 21]	καὶ οὐκ ἀπὸ ἑτέρας προφάσεως	τὸ	ὄνομα ἔσχηκεν. (ἐν Πάτραις δὲ
[7, 5]	τῶν φυλῶν σφισιν ἡ τρίτη	τὸ	ὄνομα ἔσχηκεν, ἔστι δὲ τῆς
[7, 25]	λεωφόρον ἐν ὄρει, καί οἱ	τὸ	ὄνομα ἢ δυνάστης ἐπιχώριος ἢ
[7, 2]	στόλῳ Κρητῶν ἥ τε γῆ	τὸ	ὄνομα μετέβαλεν ἀπὸ τοῦ Μιλήτου
[7, 4]	καὶ Ἰταλίας ἀφίκετο τοῦ Δαιδάλου	τὸ	ὄνομα. ὁ δὲ Σμῖλις, ὅτι
[7, 26]	Ὑπερησιεῖς δὲ τῇ τε πόλει	τὸ	ὄνομα τὸ νῦν μετέθεντο ἀπὸ
[7, 22]	Ἑρμοῦ νᾶμα μὲν τῇ πηγῇ	τὸ	ὄνομα, τοὺς δὲ ἰχθῦς οὐχ
[7, 26]	ἢ τῶν τινα ἑταίρων μεταποιῆσαι	τὸ	ὄνομα ὑπὸ ἀγνοίας. (ἔστι δὲ
[7, 22]	τὸ νόμισμα καὶ ἐρωτᾷ πρὸς	τὸ	οὖς τὸν θεὸν ὁποῖόν τι
[7, 11]	ὑπερήφανα, Λακεδαιμονίους δὲ καὶ Ἀργείους	τὸ	παράπαν ἔθετο ἐν χλευασίᾳ· (πόλεσι
[7, 3]	ὁ Ῥακίου καὶ Μαντοῦς καὶ	τὸ	παράπαν τοὺς Κᾶρας ἐξέβαλεν ἐκ
[7, 21]	τοῦ ἱερέως καὶ οἱ Καλυδώνιοι	τὸ	παραυτίκα ὥσπερ ὑπὸ μέθης ἐγίνοντο
[7, 5]	δὲ τῆς Χαλκίδος κατατείνουσα ἐς	τὸ	πέλαγος ἄκρα καὶ ἐν αὐτῇ
[7, 3]	τὴν νῆσον διέβησαν δὴ κατὰ	τὸ	Περσῶν δέος. Ἀλέξανδρος δὲ ἀνὰ
[7, 7]	Αἰτωλῶν ἔθνους Μαγνησίαν τὴν ὑπὸ	τὸ	Πήλιον κατεῖχεν ὁ Φίλιππος. μάλιστα
[7, 4]	τε Ἐπιδαύριος καὶ Ἐπιδαυρίους {ἦν}	τὸ	πολὺ ἄγων, οἳ ὑπὸ Δηιφόντου
[7, 16]	ἄγοντι τοὺς ἱππέας· ὡς δὲ	τὸ	πολὺ ἀπέσωσεν αὐτῶν ἐς Κατάνην,
[7, 19]	γήρᾳ τά τε ἄλλα ὡς	τὸ	πολὺ ἐναντιοῦσθαι νέοις καὶ οὐχ
[7, 24]	μελάντερον· (τῶν τε ὑδάτων ὡς	τὸ	πολὺ ἐπιλείπουσιν αἱ πηγαί, καὶ
[7, 8]	στρατιᾶς τε ἣν ἦγεν ἀποβαλεῖν	τὸ	πολὺ καὶ ἐκ τῶν πόλεων,
[7, 2]	τοῦ Καρικοῦ μοῖρα καὶ Λυδῶν	τὸ	πολὺ οἱ νεμόμενοι τὴν χώραν
[7, 3]	τῆς ἠπείρου. τούτων τῶν Κλαζομενίων	τὸ	πολὺ οὐκ Ἴωνες, Κλεωναῖοι δὲ
[7, 27]	ἐφ´ ἡμῶν. ἔστι μὲν δὴ	τὸ	Ποσείδιον τοῦτο ὑπὸ τὸ γυμνάσιον,
[7, 15]	τὸ Μιλτιάδου καὶ Ἀθηναίων βούλευμα	τὸ	πρὸ τοῦ ἔργου τοῦ ἐν
[7, 21]	ἐστι Θυρξέως· παρέχεται δὲ ὕδωρ	τὸ	πρὸς ταῖς Κυανέαις ἔσω ἐνιδόντα
[7, 6]	καὶ ἅμα διὰ τὸ ἔργον	τὸ	πρὸς Τροίαν Λακεδαιμονίους Δωριεῖς ἀπηξίουν
[7, 24]	οἱ Ἀμφικτύονες. (ἰόντι δὲ ἐς	τὸ	πρόσω Σελινοῦς τε ποταμὸς καὶ
[7, 25]	ἑκατόν, ἣν Δάμων Θούριος ἐνίκα	τὸ	πρῶτον. Ἑλικαέων δὲ οὐκέτι ὄντων
[7, 24]	ὁμοῦ τῇ κινήσει τῇ ἀρξαμένῃ	τὸ	πρῶτον καὶ τῇ ἐς τὸ
[7, 6]	ἐκστρατεύσασθαι, οὐ γάρ πω μετὰ	τὸ	πταῖσμα ἀνενηνοχέναι τὸ ἐν Βοιωτοῖς·
[7, 5]	ὁδὸν τὴν ἐς τὸ Ἡραῖον	τὸ	Ῥαδίνης καὶ Λεοντίχου μνῆμά ἐστι,
[7, 26]	ὤκλασεν, Ἀρτέμιδος Ἀγροτέρας ἐποιήσαντο ἱερόν,	τὸ	σόφισμα ἐς τοὺς Σικυωνίους οὐκ
[7, 15]	Σκάρφειαν τὴν Λοκρῶν, οὐδὲ κατὰ	τὸ	στενὸν τὸ Ἡρακλείας τε μεταξὺ
[7, 15]	λογάδες κατέστρωντο οἱ Ἀρκάδων, ἀναστήσας	τὸ	στράτευμα ἤλαυνεν ἐπὶ τὰς Θήβας·
[7, 11]	τῶν ἐκ Λακεδαίμονος, ἀνεχώρησεν ὀπίσω	τὸ	στράτευμα. ~(Ὠρώπιοι δὲ καὶ ὠφελείας
[7, 16]	φονεύουσι, πλείονας δὲ ἔτι ἐς	τὸ	στρατόπεδον κατεῖρξαν, καὶ ἀσπίδας ὅσον
[7, 15]	καὶ αὐτίκα ἐς Κόρινθον παρὰ	τὸ	στρατόπεδον τὸ Ἀχαιῶν ᾤχοντο φεύγοντες.
[7, 8]	Μακεδόνων ἀρχὴν καὶ τῶν ἐς	τὸ	συμμαχικὸν ταχθέντων Ἄτταλος τῆς ἐκ
[7, 10]	τοσοῦτον ὥστε αὐτὸν καὶ ἐς	τὸ	συνέδριον ἐσελθεῖν τὸ Ἀχαιῶν ἔπεισεν.
[7, 9]	δὲ τὰς ἀρχὰς ἔχοντας ἐς	τὸ	συνέδριον ἠξίουν συγκαλέσαι τοὺς Ἀχαιούς,
[7, 5]	δύο δὲ οὐκ ἐξειργασμένα Ἀπόλλωνος,	τό	τε ἐν Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας
[7, 26]	ἱερὸν ἐς τὰ μάλιστα ἀρχαῖον	τό	τε ἱερὸν αὐτὸ καὶ ὁπόσα
[7, 17]	ἀνθρώπων οὕτως οἱ τὸν Ἡρακλέα	τό	τε μνῆμα αὐτὸν εἶναι τὸν
[7, 19]	τὰ ἐς τὴν θυσίαν ἐπαύσθη,	τό	τε ὄνομα ἐτέθη τὸ νῦν
[7, 13]	Ἀχαιοῖς ἐσδραμεῖν ὑπῆρξεν ἂν ἐς	τὸ	τεῖχος τῆς Σπάρτης {εἰς Σπάρτην}
[7, 15]	Οἴτῃ θαλάσσης ἐς ταύτης καταδῦναι	τὸ	τέλμα, παντάπασιν ἔμελλεν ἄγνωστός τε
[7, 20]	ξόανον κομίζων τὸ ἀρχαῖον ἐς	τὸ	τέμενος τὸ ἐν τῇ πόλει.
[7, 22]	αὐτῇ τῇ γῇ παρέχεται μὲν	τὸ	τετράγωνον σχῆμα, μεγέθει δέ ἐστιν
[7, 18]	ὑπὸ Αὐγούστου βασιλέως ἐρημωθείσης διὰ	τὸ	{τὴν} ἐς τὴν Νικόπολιν τὴν
[7, 5]	οἷα οὐχ ἑτέρωθι, πρῶτον μὲν	τὸ	τῆς Ἐφεσίας μεγέθους τε ἕνεκα
[7, 16]	ἀφίκετο μὲν περὶ ὄρθρον ἐς	τὸ	τῶν Ῥωμαίων στράτευμα, ἀποπέμψας δὲ
[7, 24]	ἐν τῇ λίμνῃ, πρὶν ἢ	τὸ	ὕδωρ ἀπέκρυψεν αὐτὰ τοῦ χειμάρρου.
[7, 2]	τῇ ἰλύι· ὡς δὲ ἐνόστησε	τὸ	ὕδωρ καὶ οὐκέτι ἦν θάλασσα,
[7, 27]	ἀγορᾷ, καὶ λουτρά ἐστιν αὐτοῖς	τὸ	ὕδωρ τὸ ἐκ τοῦ θεοῦ,
[7, 23]	τιμιώτερον χρημάτων πολλῶν ἐστιν ἀνθρώποις	τὸ	ὕδωρ τοῦ Σελέμνου. (ἀπωτέρω δὲ
[7, 23]	καὶ ἄλλον ἐπ´ αὐτῷ λόγον,	τὸ	ὕδωρ τοῦ Σελέμνου σύμφορον καὶ
[7, 24]	καὶ λίμνη τε ὀνομαζομένη Σαλόη	τὸ	χάσμα ἐγένετο καὶ ἐρείπια πόλεως
[7, 18]	σπεῖραι· καὶ τὸν μὲν ἐπιλαμβάνει	τὸ	χρεὼν ἐκπεσόντα τοῦ ἅρματος, Τριπτόλεμος
[7, 3]	Τειρεσίαν δὲ κατὰ τὴν πορείαν	τὸ	χρεὼν ἐπέλαβεν ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ.
[7, 1]	τὸν μὲν ἐν τῇ Ἀττικῇ	τὸ	χρεὼν ἐπιλαμβάνει, καὶ Ἴωνος ἐν
[7, 2]	δόξαν δέ σφισιν ἀνενεγκεῖν ἐς	τὸ	χρηστήριον τὸ ἐν Δελφοῖς, δίδωσι
[7, 21]	παραπλῆγας ἐπελάμβανε. καταφεύγουσιν οὖν ἐπὶ	τὸ	χρηστήριον τὸ ἐν Δωδώνῃ· τοῖς
[7, 20]	τοῦ Πρευγένους ἐς τοῦτο ἐκομίσθη	τὸ	χωρίον· ἐπειδὰν δὲ τῇ Λιμνάτιδι
[7, 15]	δείματος ὡς μηδὲ αὐτὸ ποιήσασθαι	τὸ	χωρίον πρὸς ἀμείνονος ἐλπίδος, ἔνθα
[7, 24]	ὅτι Ἀγαμέμνων ἤθροισεν ἐς τοῦτο	τὸ	χωρίον τοὺς λόγου μάλιστα ἐν
[7, 20]	κεκόσμηται δὲ καὶ ἐς ἄλλα	τὸ	Ὠιδεῖον ἀξιολογώτατα τῶν ἐν Ἕλλησι,
[7, 20]	τάφος. (ἔχεται δὲ τῆς ἀγορᾶς	τὸ	Ὠιδεῖον, καὶ Ἀπόλλων ἐνταῦθα ἀνάκειται
[7, 20]	συγγραφῇ τὸ ἐς τοῦτο παρείθη	τὸ	Ὠιδεῖον, ὅτι πρότερον ἔτι ἐξείργαστό
[7, 8]	κεφαλαῖς {ἐν λόγοις} τὸ ἧττον	ἠνέγκατο,	ἀλλ´ ἅτε δὴ κατὰ δύναμιν
[7, 23]	δρέπανον, ᾧ τὸν πατέρα Οὐρανὸν	ἐλυμήνατο·	ἐπὶ τούτῳ δὲ καὶ τὴν
[7, 12]	Ἀχαιῶν. ἡ μὲν δὴ ταῦτα	ἀπεκρίνατο·	Δίαιος δὲ οὐ τὸν ὄντα
[7, 12]	οὐ σὺν κόσμῳ. (καί σφισιν	ἀπεκρίνατο	ἡ βουλὴ ἀποστέλλειν πρέσβεις, οἳ
[7, 19]	τοῦ ἔρωτος ὑπηγάγετο τὴν παρθένον,	ἐμνᾶτο	αὐτὴν παρὰ τοῦ πατρός. ἕπεται
[7, 25]	ἁλῶναι κατὰ τὸ ἰσχυρὸν οὐκ	ἐδύνατο	ὑπὸ Ἀργείων, (ἐτετείχιστο γὰρ κατὰ
[7, 27]	αὐτὸ Μύσιόν φασιν ἄνδρα Ἀργεῖον,	ἐδέξατο	δὲ οἴκῳ Δήμητρα καὶ ὁ
[7, 19]	κόλπον· ἀναβὰς δὲ ἐς Δελφοὺς	ἐχρᾶτο	ὑπὲρ τῆς νόσου. (καὶ αὐτῷ
[7, 26]	τὸν Ἡρακλέα τὸν ἐν Σικυῶνι	ἐθεάσατο,	τεκμαίροιτο ἂν καὶ ἐν Αἰγείρᾳ
[7, 2]	Ἀθηναίοις ἐς Σαρδὼ καὶ Θεσπιεῦσιν	ἡγήσατο·	γενεᾷ δὲ μιᾷ πρότερον ἢ
[7, 10]	ἃς ὁ πατήρ οἱ Φίλιππος	ἐποιήσατο,	ἐπῆλθεν ὑπερβῆναι τοὺς ὅρκους καὶ
[7, 17]	ἐπὶ τούτῳ κατάρας ὁ Οἰβώτας	ἐποιήσατο	μηδενὶ Ὀλυμπικὴν νίκην ἔτι Ἀχαιῶν
[7, 25]	τῶν Αἰγῶν ἐν Ἥρας λόγοις	ἐποιήσατο	μνήμην, οἱ δέ τοι εἰς
[7, 13]	(εἰ δὲ ὁ Δαμόκριτος προθυμίαν	ἐποιήσατο,	τοῖς φεύγουσιν ἐκ τῆς παρατάξεως
[7, 10]	δικαιοσύνην πρόθυμον, τοῦτον τὸν ἄνδρα	προσεποιήσατο	ὁ Καλλικράτης ἐς τοσοῦτον ὥστε
[7, 7]	καὶ αὐτίκα παραβὰς ὅσα ὤμοσεν	ἠνδραποδίσατο	Ἀρκάδων Μεγάλην πόλιν· Λακεδαιμονίοις τε
[7, 22]	ἄνδρα καὶ γυναῖκα ἐν κοινῷ	παρίστατο	ἅπασιν εἰκάζειν. (Τριτείας δὲ οἰκιστὴν
[7, 3]	ἀφικομένων μοῖρα ἐξ αὐτῶν πλανωμένη	μετεπέμψατο	ἡγεμόνα παρὰ Κολοφωνίων Πάρφορον, καὶ
[7, 10]	συνειδότος ἐπαρρησιάζετο ἀγαθοῦ· (ὁ δὲ	ἐπελάβετο	αὐτίκα ὁ Ῥωμαῖος τῆς προφάσεως,
[7, 13]	Σπάρτης πολίσματα ἐς τὴν Ἀχαιῶν	ὑπηγάγετο	εὔνοιαν, ἐσήγαγε δὲ ἐς αὐτὰ
[7, 19]	ἐς τὸ ἴσον τοῦ ἔρωτος	ὑπηγάγετο	τὴν παρθένον, ἐμνᾶτο αὐτὴν παρὰ
[7, 17]	τοῦ χώματος καὶ Ἡρακλῆς ἐπειργασμένος·	ἐλέγετο	δὲ ὡς οἱ ἐπιχώριοι καὶ
[7, 16]	μὲν μάλιστα ἀνήκοντα ἐς θαῦμα	ἀνήγετο,	τὰ δὲ ἐκείνοις οὐχ ὁμοίου
[7, 17]	τοῦ βασιλέως θυγατρί· (ὑμέναιος δὲ	ᾔδετο	καὶ Ἄγδιστις ἐφίσταται καὶ τὰ
[7, 10]	ὁ μὲν δὴ ὑπὸ συνειδότος	ἐπαρρησιάζετο	ἀγαθοῦ· (ὁ δὲ ἐπελάβετο αὐτίκα
[7, 21]	ἐνετρέπετο ἡ γνώμη τῆς παρθένου,	ἐκομίζετο	ἱκέτης ἤδη παρὰ τοῦ Διονύσου
[7, 24]	μετῄει τιμή. ταῦτα μὲν οὕτως	ἐνομίζετο·	ἐς δὲ Αἴγιον καὶ ἐφ´
[7, 13]	καὶ στρατὸς ἐπὶ τὴν Σπάρτην	ἠθροίζετο	ὑπὸ Δαμοκρίτου στρατηγεῖν τηνικαῦτα Ἀχαιῶν
[7, 1]	Μετανάστην γὰρ τῷ παιδὶ ὄνομα	ἔθετο	Ἄρχανδρος. (δυνηθέντων δὲ ἔν τε
[7, 18]	καὶ ἡ Ἀρόη γένηται, ὄνομα	ἔθετο	ἀφ´ ἑαυτοῦ Πάτρας τῇ πόλει.
[7, 11]	δὲ καὶ Ἀργείους τὸ παράπαν	ἔθετο	ἐν χλευασίᾳ· (πόλεσι γὰρ ἐς
[7, 7]	καὶ ὕστερον Ἀχαιοῖς καὶ Ἀντιγόνῳ	συνέθετο	εἰρήνην. (Ἀντίγονος δὲ οὗτος τηνικαῦτα
[7, 2]	γε τὰ ἐς τὴν θεὸν	ἐπύθετο	ἐμοὶ δοκεῖν Πίνδαρος, ὃς Ἀμαζόνας
[7, 7]	τοῦδε ἕνεκα ἐμοὶ δοκεῖν, ἐπεὶ	ἐπύθετο	ἡ βουλή, ἀποστέλλουσιν Ὀτιλίῳ διάδοχον
[7, 23]	Ἀσκληπιοῦ τῷ ἱερῷ ἐς ἀντιλογίαν	ἀφίκετο	ἀνήρ μοι Σιδόνιος, ὃς ἐγνωκέναι
[7, 15]	(ἐνταῦθα ὁ Δίαιος ἐς ἅπαν	ἀφίκετο	ἀνοίας, ὃς Κριτόλαον καὶ πᾶσαν
[7, 4]	δὲ οὐκ ἐς τὸ ἴσον	ἀφίκετο·	(Δαιδάλῳ μὲν γὰρ γένους τε
[7, 2]	τοῦ Μιλήτου καὶ ἡ πόλις.	ἀφίκετο	δὲ ἐκ Κρήτης ὁ Μίλητος
[7, 4]	ἔλαβεν ὕστερον Ἄμφικλος τὴν ἀρχήν·	(ἀφίκετο	δὲ ἐξ Ἱστιαίας ὁ Ἄμφικλος
[7, 16]	ἰσθμῷ τὴν πᾶσαν ἀθροισθῆναι παρασκευήν.	ἀφίκετο	δὲ ἱππικὸν μὲν πεντακόσιοί τε
[7, 15]	ὑπομεῖναι Μέτελλον· ἀλλὰ ἐς τοσοῦτο	ἀφίκετο	δείματος ὡς μηδὲ αὐτὸ ποιήσασθαι
[7, 7]	Δημητρίου τὴν Μακεδόνων ἀρχήν, ὡς	ἀφίκετο	ἐς ἄνδρας, παρὰ ἑκόντος Ἀντιγόνου
[7, 13]	δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον τοῦτον	ἀφίκετο	ἐς Μακεδονίαν στρατιά τε Ῥωμαίων
[7, 19]	ὢν καὶ καθ´ ἥντινα αἰτίαν	ἀφίκετο	ἐς τὴν γῆν ταύτην, δηλώσει
[7, 5]	(ὡς δὲ ἐς τὴν θάλασσαν	ἀφίκετο	ἡ σχεδία τὴν Ἰώνων, φασὶν
[7, 19]	καὶ ἐκείνους τε αὐτοὺς μάντευμα	ἀφίκετο	θῦσαι τῇ Ἀρτέμιδι καὶ ἀνὰ
[7, 4]	ἐστιν ἀποδημήσας· ἐς τούτους δὲ	ἀφίκετο,	καὶ τὸ ἄγαλμα ἐν Σάμῳ
[7, 14]	τὰ Λακεδαιμονίων καὶ Ἀχαιῶν δικάσαι	ἀφίκετο	μὲν ἐν Τεγέᾳ τῇ Ἀρκάδων
[7, 16]	Λακεδαιμονίων διαφορᾷ καὶ Ἀχαιῶν ἐλθόντα,	ἀφίκετο	μὲν περὶ ὄρθρον ἐς τὸ
[7, 15]	τὴν πόλιν, Μέτελλος δὲ ὡς	ἀφίκετο	παρὰ τὸν ἰσθμόν, ἐπεκηρυκεύετο καὶ
[7, 25]	ἐπὶ ἡλικίας μάλιστα τῆς Ἀφείδαντος	ἀφίκετο	παρὰ τοῦ ἐν Δωδώνῃ Διὸς
[7, 4]	ἐπὶ πλεῖστον δὲ καὶ Ἰταλίας	ἀφίκετο	τοῦ Δαιδάλου τὸ ὄνομα. ὁ
[7, 21]	ὡς δὲ οὐδὲν ἐς σωτηρίαν	εὑρίσκετο	ἡ παρθένος, δεύτερα ἐπὶ τοὺς
[7, 2]	αὐτῶν λαβόντες ἐκτὸς ἦσαν πολέμου.	ἀφείλετο	δὲ καὶ Σάμον Ἄνδροκλος Σαμίους,
[7, 15]	ἡ Κριτολάου συμφορὰ καὶ Ἀχαιῶν	ἀπηγγέλλετο,	ἀπελθεῖν ἐκ τῆς Ἐλατείας κελεύουσι
[7, 16]	δὲ ἔτι καὶ ἐς ἐμὲ	ἀπεστέλλετο·	καλοῦσι δὲ οὐχ Ἑλλάδος, ἀλλὰ
[7, 10]	τὸν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεμον,	ἐβούλετο	εἰρήνην ἐν τάχει συντίθεσθαι, καί
[7, 15]	δὲ ὡς παρὰ τῶν κατασκόπων	ἐπυνθάνετο	ὁ Κριτόλαος Μέτελλον καὶ Ῥωμαίους
[7, 1]	τοῦ ὀνόματος, προσθήκη δέ σφισιν	ἐγένετο·	Αἰγιαλεῖς γὰρ ἐκαλοῦντο Ἴωνες. τῇ
[7, 5]	τῷ ὄρει τῷ Πάγῳ, ὡς	ἐγένετο	ἀπὸ τῆς θήρας, ἀφικέσθαι πρὸς
[7, 13]	καὶ Μεκαλκίδᾳ μὲν τέλος τοιοῦτον	ἐγένετο,	ἄρξαντι ἐν τῷ {ἑαυτοῦ νῷ}
[7, 25]	Κόδρου τὴν τελευτὴν καὶ ὅντινα	ἐγένετο	αὐτῷ τρόπον· οὐ γὰρ εἶναι
[7, 15]	τῶν πόλεων τοὺς ἐν ἡλικίᾳ·	ἐγένετο	δέ, ἀναμεμιγμένων ὁμοῦ καὶ οἰκετῶν,
[7, 26]	τὸ νῦν ἐγένετο Ἰώνων ἐποικούντων,	ἐγένετο	δὲ ἐπ´ αἰτίᾳ τοιᾷδε. Σικυωνίων
[7, 25]	μηδεμίαν τῶν ἐν Λακεδαίμονι ἀντισχεῖν.	(ἐγένετο	δὲ τῆς Ἑλίκης ἀπώλεια Ἀστείου
[7, 10]	δὲ τὸ ἐν Λαμίᾳ πταῖσμα	ἐγένετο	Ἕλλησιν, Ἀντίπατρος μέν, ἅτε διαβῆναι
[7, 1]	Αἰγιαλὸν καὶ οἰκήσαντι αὐτῷ μὲν	ἐγένετο	ἐνταῦθα ἡ τελευτή, τῶν δέ
[7, 25]	πλήθει καὶ ἐς τὸ ἔπειτα	ἐγένετο	ἐπιφανεστέρα διὰ τὴν συνοίκησιν τῶν
[7, 4]	καὶ ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς ἐπιφανέστερος	ἐγένετο	ἐς ἅπαντας ἀνθρώπους. ἀποκτείνας μὲν
[7, 16]	τρισχίλιοι, τοῦ πεζοῦ δὲ ἀριθμὸς	ἐγένετο	ἐς μυριάδας δύο προσόντων καὶ
[7, 17]	γέρας οὐδὲν ἐξαίρετον παρ´ αὐτῶν	ἐγένετο	εὕρασθαι· καὶ ἐπὶ τούτῳ κατάρας
[7, 26]	τὸ δὲ ὄνομα τὸ νῦν	ἐγένετο	Ἰώνων ἐποικούντων, ἐγένετο δὲ ἐπ´
[7, 24]	τε ὀνομαζομένη Σαλόη τὸ χάσμα	ἐγένετο	καὶ ἐρείπια πόλεως δῆλα ἦν
[7, 12]	τι Ἀχαιοὺς ἢ κακῶν σφισιν	ἐγένετο	μειζόνων ἀρχή· Δίαιος δὲ ἐς
[7, 26]	πόλισμα ὑπήκοον Σικυωνίων Δονοῦσσα καλουμένη	ἐγένετο	μὲν ὑπὸ τῶν Σικυωνίων ἀνάστατος,
[7, 2]	οἰκισταὶ δὲ Μυοῦντος μὲν Κυάρητος	ἐγένετο	ὁ Κόδρου, Πριηνεῖς δὲ Ἴωσιν
[7, 5]	Φιλίππου τῆς ἐφ´ ἡμῶν πόλεως	ἐγένετο	οἰκιστὴς κατ´ ὄψιν ὀνείρατος· (Ἀλέξανδρον
[7, 22]	σφισιν ἢ ὁμώνυμος ἐκείνῳ τις	ἐγένετο	οἰκιστής. (Τρίτεια δέ, Ἀχαιῶν καὶ
[7, 17]	καὶ αὖθις ὁ Ἀχαιῶν πόλεμος	ἐγένετο·	ὅτε δὲ καὶ μόγις, ἅτε
[7, 1]	(καί πως ταῦτα τῷ Ἴωνι	ἐγένετο	οὐκ ἄπο γνώμης, καὶ τῶν
[7, 26]	οἰκοῦσιν ἔσχατοι. τὸ δὲ ὄνομα	ἐγένετο	τῇ πόλει λόγῳ μὲν τῷ
[7, 24]	καὶ Ἀθηνᾶς ἀγάλματα· Ὁμαγύριος δὲ	ἐγένετο	τῷ Διὶ ἐπίκλησις, ὅτι Ἀγαμέμνων
[7, 1]	τοῖς παισὶν αὐτοῦ δικαστὴς Ξοῦθος	ἐγένετο	ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, καὶ ἔγνω
[7, 17]	διεφθαρμένης. (οὐ μὴν Ἕλλησί γε	ἐξεγένετο	ὄνασθαι τοῦ δώρου· Οὐεσπασιανοῦ γὰρ
[7, 19]	θέαν· τὰ μὲν δὴ πλείονα	ἐμαίνετο,	ὀλιγάκις δὲ ἐγίνετο ἐν ἑαυτῷ.
[7, 21]	τῆς δρυὸς μαντεύματα μετέχειν μάλιστα	ἐφαίνετο	ἀληθείας. (τότε δὲ τὰ χρησθέντα
[7, 23]	δὲ οὐκ ἔχον πω γένεια	ἐφαίνετο	ἀρχαιότερον εἶναί μοι. (ἐν δὲ
[7, 17]	τὸ ἔργον ὀρθότατα εἰρηκέναι Πλάτων	ἐφαίνετο	ὁ Ἀρίστωνος, ὁπόσα ἀδικήματα μεγέθει
[7, 23]	πολὺν χρόνον οὔτε ὡραῖος ἔτι	ἐφαίνετο	Σέλεμνος οὔτε ὡς αὐτὸν φοιτήσειν
[7, 19]	δὴ πλείονα ἐμαίνετο, ὀλιγάκις δὲ	ἐγίνετο	ἐν ἑαυτῷ. ἅτε δὲ οὕτω
[7, 12]	ἐκ Ῥώμης πρέσβεσι σχολαιτέρα πως	ἐγίνετο	ἡ ὁδός, ὥστε ἐξαπατᾶν ὑπῆρχεν
[7, 10]	Ῥωμαίοις ὑποχειρίους. ἀρχὴ δέ σφισιν	ἐγίνετο	κακῶν Περσεὺς καὶ ἡ Μακεδόνων
[7, 15]	εἶχεν. ὡς δὲ πλησίον Μεγάρων	ἐγίνετο	ὁ στρατός, οὔτε ὑπέμειναν οἱ
[7, 18]	γῆς. (ὡς δὲ πρὸς ὕπνον	ἐτράπετο	ὁ Τριπτόλεμος, ἐνταῦθα Ἀνθείαν παῖδα
[7, 21]	καὶ δώρων ὑποσχέσεις παντοίας οὐκ	ἐνετρέπετο	ἡ γνώμη τῆς παρθένου, ἐκομίζετο
[7, 3]	Ἑλληνικοῦ Κρῆτας, Ῥάκιον καὶ ὅσον	εἵπετο	ἄλλο τῷ Ῥακίῳ {καὶ ὅσον
[7, 16]	ἐς Μακεδονίαν Μέτελλον καὶ ὅσον	εἵπετο	ἐκείνῳ, ἀνέμενεν αὐτὸς ἐν τῷ
[7, 21]	καταφεύγει· ἁμαρτάνουσα δὲ καὶ τούτων,	ἐλείπετο	οὐδὲν ἔτι ἢ αὐτὴν φονεύεσθαι.
[7, 9]	τῆς βουλῆς ἔς τε Ἀθήνας	κατεπέμπετο	καὶ ἐς Αἰτωλίαν κατάγειν σφᾶς
[7, 17]	ἔδρασε, καί οἱ παρὰ Διὸς	εὕρετο	μήτε σήπεσθαί τι Ἄττῃ τοῦ
[7, 15]	γενήσεσθαι. ἅμα τε δὴ ταῦτα	ἐπεκηρυκεύετο	καὶ ἤλαυνεν ἐκ Μακεδονίας τὸν
[7, 15]	ὡς ἀφίκετο παρὰ τὸν ἰσθμόν,	ἐπεκηρυκεύετο	καὶ τότε Ἀχαιοῖς ἐς εἰρήνην
[7, 10]	εἰκὸς εἶναι. (ἔνθα δὴ ὡς	ἠλέγχετο	ὁ Ῥωμαῖος, ἀπετόλμησεν εἰπεῖν ὡς
[7, 26]	ὀνόματι Ἑστίαιαν ἐκάλουν τῷ ἀρχαίῳ.	παρείχετο	δὲ ἡ Αἴγειρα ἐς συγγραφὴν
[7, 12]	ἀμφισβητημάτων τούτων Ἀχαιοῖς καὶ Λακεδαιμονίοις	ἤρχετο	καὶ Λακεδαιμόνιοι συνιέντες οὐκ ἀξιόμαχοι
[7, 10]	ἥκοντας δὲ ἐς τὴν Ἑλλάδα	ὑπήρχετο	ὁ Καλλικράτης οὔτε ἔργον τῶν
[7, 13]	οὐ γὰρ εἶχεν ἐκτῖσαι φεύγων	ᾤχετο	ἐκ Πελοποννήσου· Δίαιος δὲ Ἀχαιῶν
[7, 8]	ὑπὸ Φιλίππου φρουρᾷ αὐτός τε	προσεκάθητο	πολιορκῶν καὶ παρὰ Ἀχαιοὺς ἅμα
[7, 24]	θαλάσσῃ χωρίον ἐστὶν Ἑλίκη. ἐνταῦθα	ᾤκητο	Ἑλίκη πόλις καὶ Ἴωσιν ἱερὸν
[7, 17]	τῆς μητρὸς τεχθείη· ἐπεὶ δὲ	ηὔξητο,	μετῴκησεν ἐς Λυδίαν τῷ Ἑρμησιάνακτος
[7, 13]	Σπάρτην Ἀχαιοῖς εἶναι. (Μεναλκίδας δὲ	ᾕρητο	μὲν ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐναντία Διαίῳ
[7, 8]	αὐτὸς καὶ ἡ Μακεδόνων ἀκμὴ	καθῄρητο	ὑπὸ Ῥωμαίων μαχεσάμενος γὰρ Φλαμινίου
[7, 9]	καὶ Ἀχαιοῖς· Ἀχαιῶν μὲν γὰρ	εἴρητο	ἀπὸ τοῦ κοινοῦ παρὰ τὴν
[7, 15]	Λακεδαιμονίους καὶ πόλεις ἄλλας ὁπόσας	εἴρητο	ὑπὸ Ῥωμαίων, τῆς τε ἐκ
[7, 9]	βουλὴν ἀπιέναι πρέσβεις, ἰδίᾳ δὲ	ἀπείρητο	μὴ πρεσβεύεσθαι τὰς πόλεις ὅσαι
[7, 8]	λόγου τὸ εὐπρεπὲς παρὰ Ῥωμαίων	εὕρητο	εἰρήνην δεήσεσί τε παντοίαις καὶ
[7, 15]	ἕλωσιν, ἀνάγειν ἐκέλευσεν ὡς αὐτόν·	ἐξεύρητό	τε δὴ αὐτίκα ὁ Πυθέας
[7, 12]	δὴ πρῶτα ἀναβολαῖς καὶ ἀπάταις	ἐχρῆτο	ἐς τὴν δόσιν, μετὰ δὲ
[7, 13]	τῆς διώξεως τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ	ἐχρῆτο	καὶ ἐς τὸ ἔπειτα καταδρομαῖς
[7, 7]	τοῖς πράγμασι κατὰ τὰ ἐπιτεταγμένα	ἐχρῆτο,	τάδε δὲ οὐ κατὰ γνώμην
[7, 19]	λέγονται θύοντες τῇ Ἀρτέμιδι ἀνθρώπους.	ἐκέχρητο	{δὲ} αὐτοῖς πρότερον ἔτι ἐκ
[7, 19]	ἐς τὴν Θεσσαλίαν τὸν πλοῦν	ἐποιεῖτο,	ἀλλ´ ἐπί τε Κίρραν καὶ
[7, 15]	στρατὸς ἐπὶ Ἀχαιοὺς ἀφίκοιτο· καὶ	ἐποιεῖτο	σπουδήν, εἰ ἐπιθεὶς αὐτὸς πέρας
[7, 12]	τὸ δωροδόκημα εἶχεν ἐν χειρί,	ἐποιεῖτο	συμφορὰν εἰ καὶ Καλλικράτει μεταδώσει
[7, 15]	ὁμολογίας προκαλούμενος· ἰσχυρὸς γάρ τις	ἐνέκειτο	αὐτῷ πόθος τὰ ἐν Μακεδονίᾳ
[7, 25]	τῇ Ἀχαϊκῇ Κράθιδι Ἀχαιῶν ποτε	ᾠκεῖτο	Αἰγαὶ πόλις· ἐκλειφθῆναι δὲ αὐτὴν
[7, 21]	ἄγαλμα ἐκ Καλυδῶνος. ὅτε δὲ	ᾠκεῖτο	ἔτι Καλυδών, ἄλλοι τε Καλυδωνίων
[7, 26]	οὐκ ἐπιφανές, οὐδὲ ὡς ἀεὶ	ᾠκεῖτο	καὶ Ἰώνων ἔτι ἐχόντων τὴν
[7, 18]	καὶ Ἀχαιῶν πόλις ποτὲ Ὤλενος	ᾠκεῖτο	παρὰ τῷ Πείρῳ. ὁπόσοι δὲ
[7, 23]	ὀνομαζόμενος Βολιναῖος, καὶ πόλις ποτὲ	ᾠκεῖτο	πρὸς αὐτῷ Βολίνα. παρθένου δὲ
[7, 17]	ὕστερον καὶ προσένειμεν αὐτὴν Πατρεῦσιν.	(ἐκαλεῖτο	δὲ τὰ μὲν ἀρχαιότερα Πάλεια·
[7, 12]	συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν. (ἐνταῦθα ὡς	ἀφικνεῖτο	ἐς πᾶν ὁ Μεναλκίδας κινδύνου,
[7, 11]	χρημάτων μεταδώσειν Καλλικράτει τὸ ἥμισυ	ὑπισχνεῖτο,	ἰσχύοντι διὰ φιλίαν τὴν Ῥωμαίων
[7, 15]	σφίσιν ἀπειθείας οὐδεμίαν παρὰ Ῥωμαίων	ὑπισχνεῖτο	ὀργὴν γενήσεσθαι. ἅμα τε δὴ
[7, 11]	εἴ τι ἐν ταῖς προτέραις	παρεῖτό	σφισιν ἁρπαγαῖς, ἀπάγουσι τὴν φρουράν.
[7, 16]	ὁ Μόμμιος κατέλυε καὶ ὅπλα	ἀφῃρεῖτο	πρὶν ἢ καὶ συμβούλους ἀποσταλῆναι
[7, 12]	(ἐρομένων δὲ τῶν γερόντων ὁπόσους	ἡγοῖτο	ἀδικεῖν, ἐσπέμπει σφίσι τεσσάρων ὀνόματα
[7, 14]	σφίσιν ἤδη λόγον, ὡς δίκαια	ἡγοῖτο	ἡ Ῥωμαίων βουλὴ μήτε Λακεδαιμονίους
[7, 21]	(ὠνομάσθαι δὲ Ἵππιον τὸν θεὸν	πείθοιτο	μὲν ἄν τις καὶ ἐπ´
[7, 24]	ὑπὸ πολλῆς ἄνω τῆς βίας	ὠθοῖτο·	τοῦτο δὲ ἀλλαχοῦ τε τοῦ
[7, 15]	σὺν αὐτῷ στρατὸς ἐπὶ Ἀχαιοὺς	ἀφίκοιτο·	καὶ ἐποιεῖτο σπουδήν, εἰ ἐπιθεὶς
[7, 14]	μανία ἂν μᾶλλον ἢ ἀτυχία	καλοῖτο.	ὃ δὴ καὶ Κριτόλαον καὶ
[7, 20]	γράψας ὡς ὁ Ἑρμῆς βοῦς	ὑφέλοιτο	τοῦ Ἀπόλλωνος, καὶ ἔτι πρότερον
[7, 16]	τὴν γυναῖκα, ἵνα δὴ μὴ	γένοιτο	αἰχμάλωτος, τελευτᾷ πιὼν φάρμακον, ἐοικυῖαν
[7, 4]	Φοίνικι ἐκ Περιμήδης τῆς Οἰνέως	γένοιτο	Ἀστυπάλαια καὶ Εὐρώπη, Ποσειδῶνος δὲ
[7, 3]	συντέλεια ἐς μέγεθος τῇ Ἐφέσῳ	γένοιτο·	χώρα δέ σφισιν ἔς τε
[7, 22]	Ὀπικοῖς· οἱ δὲ ὡς Ἄρης	συγγένοιτο	Τριτείᾳ θυγατρὶ Τρίτωνος, ἱερᾶσθαι δὲ
[7, 14]	τῇ ἐσθῆτι ἢ κατ´ ὄνομα	προσγένοιτο	ὑπόνοια· τοὺς δὲ αὐτῶν καὶ
[7, 4]	Κρῆτας, ὅτι ἐξαιτοῦντος Μίνω μὴ	πρόοιτο	αὐτὸν ὁ Κώκαλος· καὶ ἐς
[7, 26]	Ἡρακλέα τὸν ἐν Σικυῶνι ἐθεάσατο,	τεκμαίροιτο	ἂν καὶ ἐν Αἰγείρᾳ τὸν
[7, 4]	τις καὶ ἐπὶ τῷ ἀγάλματι	τεκμαίροιτο·	ἔστι γὰρ δὴ ἀνδρὸς ἔργον
[7, 24]	ἱερωμένου. τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα	προεκέκριτο	ἐκ τῶν παίδων ἱερᾶσθαι τῷ
[7, 7]	ἑκάστῳ τίθενται. τῷ δὲ Ὀτιλίῳ	προσετέτακτο	ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπείργειν ἀπὸ Ἀθηναίων
[7, 21]	ἦν, ἡ μὲν ἱερείου τρόπον	ἦκτο	ἐπὶ τὸν βωμόν, Κόρεσος δὲ
[7, 2]	ὁ Κόδρου οὗτος γὰρ δὴ	ἀπεδέδεικτο	Ἰώνων τῶν ἐς Ἔφεσον πλευσάντων
[7, 20]	μοι τὰ ἐς Ἀθηναίους ἢ	ὑπῆρκτο	Ἡρώδης τοῦ οἰκοδομήματος. (ἐν Πάτραις
[7, 11]	μὲν τῷ ἀνδρὶ ἦν Γάλλος,	ἀπέσταλτο	δὲ Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀργείοις ὑπὲρ
[7, 9]	ἐν Λακεδαίμονι. οἱ δέ σφισιν	ἀπεκρίναντο	μήτε ἐκείνοις Ἀχαιοὺς ἐς σύλλογον
[7, 8]	ἢ στρατιᾷ τῇ Σύρων ἐναντία	ἐτάξαντο,	φιλίᾳ τῇ πρὸς Ῥωμαίους ἔπραξαν·
[7, 3]	Ἄποικος καὶ οἱ Τήιοι συνοίκους	ἐδέξαντο.	(Ἐρυθραῖοι δὲ τὸ μὲν ἐξ
[7, 1]	ἐς τοὺς Ἴωνας συνοίκους σφᾶς	ἐδέξαντο.	~(ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον
[7, 4]	τὴν νῆσον οἰκοῦντες ἀνάγκῃ πλέον	ἐδέξαντο	ἢ εὐνοίᾳ συνοίκους Ἴωνας. ἡγεμὼν
[7, 1]	βασιλεὺς αὐτῶν Μέλανθος Ἀνδροπόμπου συνοίκους	ἐξεδέξαντο	Ἴωνός τε δὴ ἕνεκα καὶ
[7, 9]	γενομένους γὰρ ὑπὸ Νάβιδος φυγάδας	ὑπεδέξαντο	αὐτοὺς οἱ Ἀχαιοὶ καὶ ἀποθανόντος
[7, 3]	τὸν νεκρὸν δὲ οἴκαδε ἀπαχθέντα	κατεδέξαντο	οἱ Δαμασίχθονος παῖδες· καὶ ἔνθα
[7, 7]	Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων ἐναντία Φιλίππου	συνήραντο	Ἀθηναίοις καὶ ὡς ὑπὸ ἀσθενείας
[7, 18]	Ναυπάκτιοι δὲ Μέναιχμος καὶ Σοΐδας	εἰργάσαντο·	τεκμαίρονται σφᾶς Κανάχου τοῦ Σικυωνίου
[7, 10]	ἀνθεστηκότας σφίσιν Ἑλλήνων ἐς Μακεδονίαν	ἐβιάσαντο	ἀποσταλῆναι, διδόναι δὲ αὐτοὺς ἐν
[7, 3]	καὶ νῦν ἔτι ἔχουσι, καὶ	κατεσκευάσαντο	ἐν τῇ ἠπείρῳ Κλαζομενὰς πόλιν·
[7, 3]	τοῦ λόγου τὰ ἐς Λυσίμαχον·	ἐμαχέσαντο	δὲ Λυσιμάχῳ καὶ Μακεδόσι Κολοφώνιοι
[7, 8]	Αἰτωλούς, τρίτα δὲ ὁμοῦ Ῥωμαίοις	ἐμαχέσαντο	ἐναντία Ἀντιόχου καὶ Σύρων. (ὅσα
[7, 26]	τῶν ἄλλων ὤκλασεν, Ἀρτέμιδος Ἀγροτέρας	ἐποιήσαντο	ἱερόν, τὸ σόφισμα ἐς τοὺς
[7, 10]	προδόντων· (μετὰ δὲ Ἴωνας κεχειρωμένους	ἠνδραποδίσαντο	καὶ Ἐρέτριαν Μῆδοι, προδόται δὲ
[7, 5]	οἰκήσουσι πέρην ἱεροῖο Μέλητος" οὕτω	μετῳκίσαντο	ἐθελονταὶ καὶ δύο Νεμέσεις νομίζουσιν
[7, 26]	καὶ ἐς τοῦτον τὸν λιμένα	ὡρμίσαντο	οἱ πλεύσαντες ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς.
[7, 8]	καὶ ἔτι πρότερον Ὀτίλιον, οἳ	μετεχειρίσαντο	ὠμῶς οὕτω πόλεις Ἑλληνίδας καὶ
[7, 16]	Ἀχαΐας ἡγεμόνα οἱ Ῥωμαῖοι, διότι	ἐχειρώσαντο	Ἕλληνας δι´ Ἀχαιῶν τότε τοῦ
[7, 4]	τούς τε Ἐφεσίους ἐκβάλλουσι καὶ	ἀνεσώσαντο	τὴν νῆσον. (τὸ δὲ ἱερὸν
[7, 14]	καὶ ὃν Λακεδαιμόνιον σαφῶς ὄντα	ἠπίσταντο	καὶ ὅτῳ κουρᾶς ἢ ὑποδημάτων
[7, 26]	πόλει τὸ ὄνομα τὸ νῦν	μετέθεντο	ἀπὸ τῶν αἰγῶν, καὶ καθότι
[7, 17]	δὲ ἔτι Ἰώνων ὄνομά οἱ	μετέθεντο	τὸ ἐφ´ ἡμῶν, σαφῶς δὲ
[7, 15]	λόγον μὲν φέροντα ἐς σύμβασιν	προσίεντο	οὐδένα, Ἡράκλειαν δὲ προσεκάθηντο πολιορκοῦντες
[7, 15]	σύμβασιν προσίεντο οὐδένα, Ἡράκλειαν δὲ	προσεκάθηντο	πολιορκοῦντες οὐ βουλομένους ἐς τὸ
[7, 13]	οὖν ἐκ τῶν ἀντιλογιῶν Λακεδαιμονίοις	ὥρμηντο	Ἀχαιοὶ πολεμεῖν, καὶ στρατὸς ἐπὶ
[7, 10]	οἱ δυνατώτατοι τῶν Ἀχαιῶν παράσχοιεν,	συνάραιντο	δὲ καὶ ἐς τὰ ἄλλα·
[7, 9]	οὗτοι παρὰ τὴν βουλὴν προθυμότατα	ἐνέκειντο	Ἀχαιοῖς· Ἀχαιοὶ δέ σφισιν ἀπελθοῦσιν
[7, 25]	εἰργασμέναι καὶ ἔχουσαι τέχνης εὖ·	ἐλέγοντο	δὲ ὑπὸ τῶν ἐπιχωρίων ἱέρειαι
[7, 10]	ἀποδράντες ᾤχοντο ἢ εὐθὺς ἡνίκα	ἀνήγοντο	ἐς Ῥώμην ἢ ὕστερον ἐκ
[7, 9]	Ἀρέα καὶ Ἀλκιβιάδαν ἅμ´ αὐτοῖς	ἐπήγοντο	ἐν τῷ τότε Ἀχαιοῖς ἐχθίστους·
[7, 12]	Ῥωμαίων. (καὶ οἱ μὲν ἀπελθόντες	ὑπήγοντο	ὑπὸ Σπαρτιατῶν ἐς δικαστήριον τῷ
[7, 11]	δὲ Ὠρώπιοι καταφεύγοντες ἐπὶ Ἀχαιοὺς	ἐδέοντο	τιμωρῆσαί σφισιν· Ἀχαιοῖς δὲ ἤρεσκε
[7, 14]	ᾤκει φθάνοντας ὅμως καὶ ἐντεῦθεν	ἐβιάζοντο	ἕλκειν. (Ὀρέστης δὲ καὶ οἱ
[7, 8]	τὸ ἀπὸ τούτου σύμμαχοί τε	ὠνομάζοντο	Ῥωμαίων καὶ ἐς τὰ πάντα
[7, 6]	Ἀχαιοὶ τὴν Ἰώνων διελάγχανον καὶ	ἐσῳκίζοντο	ἐς τὰς πόλεις. αἱ δὲ
[7, 6]	Ἀχαιοὶ καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν	ἐσῳκίζοντο	πρότερον ἔτι ὑπὸ Ἰώνων οἰκουμένας.
[7, 25]	ἀπεχώρησεν ἐκ τῆς Ἀττικῆς, ἐπειδὴ	ἐπύθοντο	τοῦ Κόδρου τὴν τελευτὴν καὶ
[7, 14]	οἱ δὲ ὡς τὰ ἐγνωσμένα	ἐπύθοντο	ὑπὸ Ῥωμαίων, αὐτίκα ἐτρέποντο ἐπὶ
[7, 3]	τε Ἀθηναίων καὶ ἐκ Βοιωτίας	ἀφίκοντο	ἄνδρες· ἡγοῦντο δὲ τοῦ μὲν
[7, 19]	συνήσειν τὰ ἐς τὴν θυσίαν·	ἀφίκοντο	δὲ ἐς μνήμην καὶ οἱ
[7, 14]	ἔθνους ὡς ἀνθρώπων ὁ ἀδικώτατος.	~(ἀφίκοντο	δὲ ἐς τὴν Ἑλλάδα καὶ
[7, 4]	καὶ Σάλαγόν τε καὶ Ἀθάμαντα.	ἀφίκοντο	δὲ καὶ Κᾶρες ἐς τὴν
[7, 8]	κατὰ πρεσβείαν ἧκον ἐκ Ῥώμης.	ἀφίκοντο	δὲ οὗτοι Φιλίππῳ καὶ Μακεδόσι
[7, 11]	ἀνδρὶ ἀλάστορι ἐπιτρέπει τὴν κρίσιν.	(ἀφίκοντο	δὲ ὡς τὸν Γάλλον καὶ
[7, 25]	τούτους σύνοικοι Μυκηναῖοι κατὰ συμφορὰν	ἀφίκοντο	ἐκ τῆς Ἀργολίδος. Μυκηναίοις {μὲν}
[7, 1]	Ἀχαιοῦ καὶ Ἀρχιτέλης ἐς Ἄργος	ἀφίκοντο	ἐκ τῆς Φθιώτιδος, ἐλθόντες δὲ
[7, 25]	Ἕλλησιν ἦλθεν ἐς μνήμην, ὅτε	ἀφίκοντο	ἐπὶ Ἀθήνας Πελοποννήσιοι, τότε Κόδρου
[7, 9]	τῶν Ἀχαιῶν περιυβρίσθαι νομίζοντες, ἐπειδὴ	ἀφίκοντο	ἐς Ῥώμην, πολλὰ ἐπὶ τῆς
[7, 25]	ἀπαγγεῖλαι· ὁ δὲ ἄλλος δῆμος	ἀφίκοντο	ἐς τὴν Κερύνειαν, καὶ δυνατωτέρα
[7, 9]	ἐκείνῳ πρότερον ἐς τὴν Ἑλλάδα	ἀφίκοντο.	οἱ δὲ τούς τε ἐκβληθέντας
[7, 16]	ἀποσταλῆναι παρὰ Ῥωμαίων· ὡς δὲ	ἀφίκοντο	οἱ σὺν αὐτῷ βουλευσόμενοι, ἐνταῦθα
[7, 14]	τοῦ συλλόγου. ὡς δὲ οὐκ	ἀφίκοντο	οἱ συνεδρεύσοντες, (ἐνταῦθα ὁ Κριτόλαος
[7, 24]	ἐξ Ἀθηνῶν ἐς τὰ παραθαλάσσια	ἀφίκοντο	τῆς Ἀσίας, σέβεσθαι Ποσειδῶνα Ἑλικώνιον·
[7, 8]	δύναμίν τε, ἣν ἐπὶ Φιλίππου	περιεβάλοντο	τοῦ Ἀμύντου, καὶ ὡς ἐπὶ
[7, 2]	μὲν καὶ οὗτοι τὰς πόλεις	ἀφείλοντο·	οἰκισταὶ δὲ Μυοῦντος μὲν Κυάρητος
[7, 14]	καὶ οἱ Θηβαῖοι συνεπιλήψεσθαι προθύμως	ἐπηγγέλλοντο	τοῦ πολέμου· (ἑαλώκεσαν δὲ οἱ
[7, 11]	εἶναι· τοὺς μέντοι αὐτὰ εἰργασμένους	ἐπηγγέλλοντο	ὑφέξειν δίκην. (οἱ δὲ Ὠρώπιοι
[7, 15]	ἄρχοντα ἐπ´ αὐτοῖς ἔταξεν Ἀλκαμένην.	ἀπεστέλλοντο	δὲ ἐς Μέγαρα φρουρά τε
[7, 5]	γυναικῶν οὐδαμῶς ὑπακούειν τῷ ὀνείρατι	ἐβούλοντο·	(ὁπόσαι δὲ τοῦ Θρᾳκίου γένους
[7, 3]	τῆς δὲ χώρας τὴν πολλὴν	ἐνέμοντο	ἔτι οἱ Κᾶρες. Θερσάνδρου δὲ
[7, 3]	ἐξ ἀρχῆς καὶ τὴν Λέβεδον	ἐνέμοντο	οἱ Κᾶρες, ἐς ὃ Ἀνδραίμων
[7, 12]	τὴν Ῥωμαίων βουλήν. Ἀχαιοὶ δὲ	ἀντελαμβάνοντο	αὖθις ἄλλου λόγου, πόλεις ὅσαι
[7, 10]	πόλεων τῶν ἄλλων τὰς πολλὰς	ἐγένοντο	αἴτιοι Μακεδόνων ἐσαχθῆναι φρουράς. βεβαιοῖ
[7, 1]	ἐκ τῆς Φθιώτιδος, ἐλθόντες δὲ	ἐγένοντο	Δαναοῦ γαμβροί, καὶ Αὐτομάτην μὲν
[7, 7]	Ἀχαιοῖς ἐφ´ ὅσον τοῖς ἄλλοις	ἐγένοντο	Ἕλλησι. συνέδριόν τε οὖν Ἀχαϊκὸν
[7, 3]	καὶ ὡς κατὰ τὴν Κλάρον	ἐγένοντο,	ἐπεξίασιν αὐτοῖς οἱ Κρῆτες μετὰ
[7, 2]	αὐτοί σφισιν ἐς τὴν ἀποικίαν	ἐγένοντο	ἡγεμόνες· ὡς δὲ ταῖς ναυσὶν
[7, 21]	ἔτι Καλυδών, ἄλλοι τε Καλυδωνίων	ἐγένοντο	ἱερεῖς τῷ θεῷ καὶ δὴ
[7, 10]	καὶ Ἐρέτριαν Μῆδοι, προδόται δὲ	ἐγένοντο	οἱ εὐδοκιμοῦντες μάλιστα ἐν Ἐρετρίᾳ
[7, 25]	ἐλείφθησαν καὶ αὐτοὶ τῆς Βούρας	ἐγένοντο	οἰκισταί. ναὸς ἐνταῦθα Δήμητρος, ὁ
[7, 2]	τὴν χώραν σύνοικοι τοῖς Κρησὶν	ἐγένοντο·	(τότε δὲ ὡς ἐκράτησαν τῶν
[7, 10]	τινὰ ἐκεκύρωτο ἐς Ῥώμην· καὶ	ἐγένοντο	ὑπὲρ χιλίους οἱ ἀναχθέντες. τούτους
[7, 10]	ἀτύχημα τὸ ἐν Βοιωτοῖς οὐκ	ἐγένοντο	Φιλίππου κατήκοοι, ἁλόντων μέν σφισι
[7, 2]	θάλασσα, οἱ κώνωπες ἄπειρον πλῆθος	ἐγίνοντο	ἐκ τῆς λίμνης, ἐς ὃ
[7, 21]	τὸ παραυτίκα ὥσπερ ὑπὸ μέθης	ἐγίνοντο	ἔκφρονες καὶ ἡ τελευτὴ σφᾶς
[7, 19]	θάνατοι πλείονες ἢ τὰ πρότερα	ἐγίνοντο.	(καταφυγόντων δὲ αὐτῶν ἐπὶ χρηστήριον
[7, 9]	στρατεύσαντες χάριτι τῇ ἐς Ῥωμαίους	ἐγίνοντο	ὕστεροι φυγάδων ἀνθρώπων καὶ οὐ
[7, 15]	τότε ἐν χωρίῳ τῷ αὐτῷ	ἐκτείνοντο	ὑπὸ Ῥωμαίων. (Ἀχαιοῖς δὲ αὖθις
[7, 16]	(ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον	ἐτράποντο	ἐς ἔλεον Ῥωμαῖοι τῆς Ἑλλάδος,
[7, 2]	τὴν Ἀσίαν κατῆραν, ἐπ´ ἄλλην	ἐτρέποντο	ἄλλοι τῶν ἐπὶ θαλάσσῃ πόλεων,
[7, 14]	ἐγνωσμένα ἐπύθοντο ὑπὸ Ῥωμαίων, αὐτίκα	ἐτρέποντο	ἐπὶ τοὺς Σπαρτιάτας οἳ Κορίνθῳ
[7, 8]	πάντα ἦσαν πρόθυμοι· καί σφισιν	εἵποντο	μὲν ἐς Μακεδονίαν καὶ ἐπὶ
[7, 10]	μόνοι περὶ Ἰταλίαν Ἀχαιῶν ἔτι	ἐλείποντο,	ἀφιᾶσιν, ἀποχρώντως κολασθῆναι σφᾶς ἡγούμενοι.
[7, 16]	μὲν δὴ ἄφεσιν παρὰ Ῥωμαίων	εὕροντο	Ἕλληνες, ἡγεμὼν δὲ ἔτι καὶ
[7, 14]	οἱ μὲν ἐπεὶ ἀπατώμενοι συνῆκαν,	ἀπηλλάσσοντο	ἐς Ῥώμην· Κριτόλαος δὲ ἐς
[7, 13]	τὴν παραίνεσιν ἀνθεστηκότα τὰ Ἀχαιῶν	ἀπηλλάσσοντο	ἐς τὴν Ἀσίαν· Λακεδαιμόνιοι δὲ
[7, 1]	τε Ἄργους καὶ ἐκ Λακεδαίμονος	ἐπεκηρυκεύοντο	Ἴωσιν αὐτοί τε καὶ ὁ
[7, 3]	πρὸς τοὺς ἐν Κολοφῶνι Ἕλληνας	συνεπολιτεύοντο,	οὐδὲν ἔχοντες πλέον· βασιλείαν δὲ
[7, 16]	καὶ οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες	ἐκωλύοντο	ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι· συνέδριά
[7, 26]	ἐπικουρικοῦ πυρός οἱ μὲν οἴκαδε	ἐπανήρχοντο,	Ὑπερησιεῖς δὲ τῇ τε πόλει
[7, 10]	σφᾶς ἡγούμενοι. ὅσοι δὲ ἀποδράντες	ᾤχοντο	ἢ εὐθὺς ἡνίκα ἀνήγοντο ἐς
[7, 15]	παρὰ τὸ στρατόπεδον τὸ Ἀχαιῶν	ᾤχοντο	φεύγοντες. (καὶ Μεγαρεῖς μὲν παραδιδόασιν
[7, 16]	ἱππικὸν τῶν Ἀχαιῶν ταχθέντες αὐτίκα	ᾤχοντο	φεύγοντες, τῆς Ῥωμαίων ἵππου μηδὲ
[7, 19]	εἰργασμένοι Μελανίππου καὶ Κομαιθοῦς ἕνεκα	ἀπώλλυντο,	αὐτοί τε οἰκτρότατα καὶ οἱ
[7, 16]	ὅσοι ἄλλοι τοῦ στόλου μετεσχήκεσαν	ἀπώλλυντο	πρὸς τῷ ποταμῷ {τότε} τῷ
[7, 3]	καὶ ἐκ Βοιωτίας ἀφίκοντο ἄνδρες·	ἡγοῦντο	δὲ τοῦ μὲν Ἀττικοῦ Δάμασος
[7, 12]	ἕκαστος καὶ ἐν κοινῷ Δίαιον	ἐποιοῦντο	ἐν αἰτίᾳ· Δίαιος δὲ σφᾶς
[7, 9]	οἱ σὺν αὐτῷ Λυκόρταν λέγοντα	ἐποιοῦντο	ἐν χλευασμῷ καὶ Ἀρέως ἀποψηφίζονται
[7, 9]	αὐτῶν ἐπελθόντες σὺν ὀργῇ μᾶλλον	ἐποιοῦντο	ἢ πειθοῖ τοὺς λόγους. (Λυκόρτας
[7, 8]	ἐς τὸ Ἑλληνικόν. (Ἀχαιοὶ δὲ	ἐποιοῦντο	μὲν μεγάλως καὶ αὐτὸν ἐν
[7, 10]	τε καὶ ἱκεσίας ἐπιπεμπόντων λόγον	ἐποιοῦντο	οὐδένα. (ἑπτακαιδεκάτῳ δὲ ὕστερον ἔτει
[7, 12]	κατὰ τὰ αὐτὰ αἱ πόλεις	ἐποιοῦντο	τὰς ἀποκρίσεις, οὔ σφισιν ἔξοδον
[7, 3]	ἐς τὴν Ἀσίαν ἐλθεῖν, οὐκ	ᾠκοῦντο	αἱ πόλεις· Ἰώνων δὲ ἀφικομένων
[7, 1]	καὶ οἱ νεμόμενοι τὴν γῆν	ἐκαλοῦντο	Αἰγιαλεῖς, λόγῳ μὲν τῷ Σικυωνίων
[7, 1]	δέ σφισιν ἐγένετο· Αἰγιαλεῖς γὰρ	ἐκαλοῦντο	Ἴωνες. τῇ χώρᾳ δὲ ἔτι
[7, 15]	ἐκλελοιπότες πᾶσα ἡλικία τὴν πόλιν	ἐπλανῶντο	ἀνὰ τὴν Βοιωτίαν καὶ ἐς
[7, 14]	τε τόλμης ἐπέχειν τοὺς Ἀχαιοὺς	ἐπειρῶντο	καὶ ἐκέλευον μεμνῆσθαι σφᾶς ὡς
[7, 15]	ὡς οἱ περὶ Χαιρώνειαν λογάδες	κατέστρωντο	οἱ Ἀρκάδων, ἀναστήσας τὸ στράτευμα
[7, 12]	ἀξιόμαχοι πρὸς Ἀχαιοὺς εἶναι πρεσβείαις	ἐχρῶντο	πρὸς τὰς πόλεις αὐτῶν καὶ
[7, 8]	κατὰ γνώμην ὑπὸ Μακεδόνων ἀρχομένας·	προεωρῶντο	δὲ καὶ ὡς ἀντὶ Φιλίππου
[7, 16]	δὲ καὶ παῖδας ἀπέδοτο Μόμμιος·	ἀπέδοτο	δὲ καὶ οἰκέτας, ὅσοι τῶν
[7, 16]	φονεύουσι, γυναῖκας δὲ καὶ παῖδας	ἀπέδοτο	Μόμμιος· ἀπέδοτο δὲ καὶ οἰκέτας,
[7, 5]	θαλάσσης γεγονὼς καὶ ἄγρας ἰχθύων,	διέφθαρτο	δὲ ὑπὸ νόσου τοὺς ὀφθαλμούς,
[7, 20]	τὸ Ὠιδεῖον, ὅτι πρότερον ἔτι	ἐξείργαστό	μοι τὰ ἐς Ἀθηναίους ἢ
[7, 25]	ἰσχυρὸν οὐκ ἐδύνατο ὑπὸ Ἀργείων,	(ἐτετείχιστο	γὰρ κατὰ ταὐτὰ τῷ ἐν
[7, 7]	Κόρινθος καὶ ἡ Κορινθίων ἀκρόπολις	ἐτετείχιστο,	ἐπὶ δὲ Εὐβοίᾳ καὶ Βοιωτοῖς
[7, 11]	δὴ οὐ πολὺς ὁ μεταξὺ	ἤνυστο,	καὶ τῶν φρουρῶν ἀδικοῦσιν ἄνδρες
[7, 15]	Ἀχαιοὺς ἄγειν. Μέτελλος δὲ παραυτίκα	ἐπέπυστο	ὡς Μόμμιος καὶ ὁ σὺν
[7, 9]	καὶ ὅσων πρὸ κρίσεως ἀπελθόντων	κατέγνωστο	ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἀδικεῖν, καὶ
[7, 23]	ἐν Τιτάνῃ τῆς Σικυωνίων τὸ	αὐτὸ	ἄγαλμα Ὑγείαν τε ὀνομάζεσθαι καὶ
[7, 21]	καλεῖται μὲν Σωτηρίας, ἱδρύσασθαι δὲ	αὐτὸ	ἐξ ἀρχῆς ἀποφυγόντα φασὶ τὴν
[7, 27]	μὲν δὴ ἀπότομον καὶ δι´	αὐτό	ἐστιν ἀοίκητον· τῷ δὲ χθαμαλωτέρῳ
[7, 17]	τῆς Ἑλλάδος τὸ Ἀχαϊκόν, καὶ	αὐτὸ	ἡ κακία τῶν στρατηγησάντων ἐκόλουσεν
[7, 26]	ἐπίνειον τὸ Αἰγειρατῶν ὄνομα τὸ	αὐτὸ	ἥ τε πόλις καὶ τὸ
[7, 26]	μάλιστα ἀρχαῖον τό τε ἱερὸν	αὐτὸ	καὶ ὁπόσα ἐν τοῖς ἀετοῖς,
[7, 22]	αὐτῷ καὶ ἐπίγραμμα ἔπεστιν, ἀναθεῖναι	αὐτὸ	Μεσσήνιον Σιμύλον· καλεῖται μὲν δὴ
[7, 27]	ἱερὸν Δήμητρος Μυσίας· ἱδρύσασθαι δὲ	αὐτὸ	Μύσιόν φασιν ἄνδρα Ἀργεῖον, ἐδέξατο
[7, 25]	ἱερόν ἐστιν Εὐμενίδων· ἱδρύσασθαι δὲ	αὐτὸ	Ὀρέστην λέγουσιν. ὃς δ´ ἂν
[7, 21]	παῖδας παθήμασι καὶ τὸ ὄνομα	αὐτὸ	πεφρικότα τοῦ Ἄργους καὶ ἐς
[7, 15]	τοσοῦτο ἀφίκετο δείματος ὡς μηδὲ	αὐτὸ	ποιήσασθαι τὸ χωρίον πρὸς ἀμείνονος
[7, 24]	ἱερὸν ἐν Αἰγίῳ καὶ μετ´	αὐτὸ	Ποσειδῶνος, Κόρης τε πεποίηται τῆς
[7, 24]	καὶ ὁμοῦ τῇ κατασκευῇ καὶ	αὐτὸ	τῆς πόλεως τὸ ἔδαφος ἀφανὲς
[7, 27]	νότιόν τε εἶναι καὶ δι´	αὐτὸ	τῷ ἐλέφαντι ἐπιτήδειον. (ὑπὲρ δὲ
[7, 8]	ἡ Νάβιδος ἐν Σπάρτῃ τυραννὶς	κατελέλυτο,	ἐς πλείστην ὠμότητα ἀνδρὸς ἀφικομένου,
[7, 16]	ἢ ἑτέρωθί που τῆς Ἑλλάδος,	κατελέλυτο	ὁμοίως πάντα. (ἔτεσι δὲ οὐ
[7, 14]	συνεδρεύσοντες, (ἐνταῦθα ὁ Κριτόλαος μάλιστα	ἐπεδείκνυτο	ἀπάτῃ πρὸς Ῥωμαίους χρώμενος, ὃς
[7, 24]	αὔτανδρον τὸ κῦμα τὴν Ἑλίκην.	(τοιοῦτό	γε δὴ κατέλαβεν, {καὶ} ἕτερον
[7, 15]	τούτῳ μὲν ταῦτα ἐσπευκότι Δίαιος	ἠναντιοῦτο	ὑπὸ ἀγνωμοσύνης· ~(Μόμμιος δὲ Ὀρέστην
[7, 15]	ἐτόλμησεν ὑπομεῖναι Μέτελλον· ἀλλὰ ἐς	τοσοῦτο	ἀφίκετο δείματος ὡς μηδὲ αὐτὸ
[7, 7]	συμφοραὶ τῆς λοιμώδους οὐκ ἐς	τοσοῦτο	Ἀχαιοῖς ἐφ´ ὅσον τοῖς ἄλλοις
[7, 21]	ἐς Καλλιρόην ἔρωτος Κορέσῳ μετῆν,	τοσοῦτο	εἶχεν ἀπεχθείας ἐς αὐτὸν ἡ
[7, 4]	Λυκομήδην γενέσθαι. (Ἄσιος μὲν ἐς	τοσοῦτο	ἐν τοῖς ἔπεσιν ἐδήλωσε· τότε
[7, 10]	ἐδόκει. ~(τότε μὲν δὴ ἐς	τοσοῦτο	ἐπράχθη· τολμημάτων δὲ τὸ ἀνοσιώτατον,
[7, 11]	ἐν χλευασίᾳ· (πόλεσι γὰρ ἐς	τοσοῦτο	ἡκούσαις ἀξιώματος καὶ ὑπὲρ τῶν
[7, 17]	Λυδοῖς ὄργια ἐτέλει Μητρός, ἐς	τοσοῦτο	ἥκων παρ´ αὐτῇ τιμῆς ὡς
[7, 6]	εὐδαιμονίαν ἐκώλυον· (Θηβαίοις δὲ ἐς	τοσοῦτο	ἠρήμωσεν Ἀλέξανδρος τὴν πόλιν, ὡς
[7, 21]	(τούτῳ μὲν τῷ ὕδατι ἐς	τοσοῦτο	μέτεστιν ἀληθείας, Κυανεῶν δὲ τῶν
[7, 4]	αὐτὸν ὁ Κώκαλος· καὶ ἐς	τοσοῦτο	ὑπὸ τοῦ Κωκάλου τῶν θυγατέρων
[7, 22]	πολλαὶ καὶ ἥκουσαι μεγέθους ἐς	τοσοῦτο	ὥστε καὶ ἑστιῶνται τῶν χηραμῶν
[7, 9]	καὶ Ἀχαιοὺς ἐπὶ τὰ οἰκεῖα.	(τοῦτο	Ἀχαιοὺς ἐς τὰ μάλιστα ἠνίασεν,
[7, 20]	πλήν γε δὴ τοῦ Ἀθήνῃσι·	τοῦτο	γὰρ μεγέθει τε καὶ ἐς
[7, 7]	στρατιάν τε καὶ ἡγεμόνα Ὀτίλιον·	τοῦτο	γάρ οἱ τῶν ὀνομάτων ἦν
[7, 24]	πολλῆς ἄνω τῆς βίας ὠθοῖτο·	τοῦτο	δὲ ἀλλαχοῦ τε τοῦ σώματος
[7, 20]	μὲν δὴ ἡ νὺξ γέρας	τοῦτο	εἴληφε, καταβαίνουσι δὲ καὶ ὁπόσοι
[7, 20]	ἀρχῆς ὑπὸ τοῦ Πρευγένους ἐς	τοῦτο	ἐκομίσθη τὸ χωρίον· ἐπειδὰν δὲ
[7, 27]	δὲ καὶ Εἰλειθυίας Πελληνεῦσιν ἱερόν·	τοῦτο	ἐν μοίρᾳ τῆς πόλεως τῇ
[7, 4]	εἶναι δ´ οὖν τὸ ἱερὸν	τοῦτο	ἐν τοῖς μάλιστα ἀρχαῖον {ὃ}
[7, 5]	καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς πόλον·	τοῦτο	Ἐνδοίου τέχνην καὶ ἄλλοις ἐτεκμαιρόμεθα
[7, 26]	δὲ Ἀριστοναῦται Πελληνεῦσιν ἐπίνειον. ἐς	τοῦτο	ἐξ Αἰγείρας τῆς ἐπὶ θαλάσσῃ
[7, 21]	τοῦ Αἰσυμνήτου· τὸ δὲ ἱερὸν	τοῦτο	ἐς τὰ ἐπὶ θαλάσσῃ τῆς
[7, 5]	ἐς νῆσον τὴν Χίων πλέουσι	τοῦτό	ἐστι μεσαίτατον. ἐπεὶ δὲ ἡ
[7, 13]	ἀνδρῶν προεροῦντας μένειν, οἳ κατὰ	τοῦτο	ἦσαν ἀπεσταλμένοι Λακεδαιμονίοις δικασταὶ καὶ
[7, 2]	ὃς Ἀμαζόνας τὸ ἱερὸν ἔφη	τοῦτο	ἱδρύσασθαι στρατευομένας ἐπὶ Ἀθήνας τε
[7, 27]	τὴν κορυφὴν ἐς ὀξὺ ἀνεστηκότος.	τοῦτο	μὲν δὴ ἀπότομον καὶ δι´
[7, 22]	ἐστίν, ἄγαλμα οὐδὲν ἔτι ἔχον.	τοῦτο	μὲν δή ἐστιν ἐν δεξιᾷ,
[7, 6]	ἑτέραν τὴν ἐπὶ Κεγχρέαις θάλασσαν.	(τοῦτο	μὲν δὴ Πελοποννησίων ἦν τότε
[7, 1]	τοὺς ἐνταῦθα ἐξενίκησεν Ἀχαιοὺς κληθῆναι·	τοῦτο	μέν σφισιν ὄνομα ἦν ἐν
[7, 17]	σφίσιν ἀντέδωκεν. ἀπιδόντι οὖν ἐς	τοῦτό	μοι τοῦ Νέρωνος τὸ ἔργον
[7, 5]	ἥντινα δὲ αἰτίαν, οὐδὲ αὐτοὶ	τοῦτο	οἱ Ἐρυθραῖοι λέγουσιν. (ὡς δὲ
[7, 1]	ἀνθρώπους ἐκάλεσεν Ἴωνας ἀφ´ αὑτοῦ.	τοῦτο	οὐ μεταβολὴ τοῦ ὀνόματος, προσθήκη
[7, 17]	Ἁχαιὸς πατρίδα Πάλειαν θῆκ´ ὀνομαστοτέραν.	τοῦτο	οὖν οὐκ ἄν τινι ἀλογίαν
[7, 20]	τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ ἐς	τοῦτο	παρείθη τὸ Ὠιδεῖον, ὅτι πρότερον
[7, 27]	χώρας πρὸς Σικυωνίους εἰσί, κατὰ	τοῦτο	ποταμός σφισι Σύθας, ἔσχατος ποταμῶν
[7, 21]	τὰ ἀγάλματα. ~(καὶ Διονύσου κατὰ	τοῦτο	τῆς πόλεώς ἐστιν ἱερὸν ἐπίκλησιν
[7, 21]	δὲ καὶ ἱερὸν Πατρεῦσιν Ἀσκληπιοῦ·	τοῦτο	τὸ ἱερὸν ὑπὲρ τὴν ἀκρόπολιν
[7, 24]	ἐπίκλησις, ὅτι Ἀγαμέμνων ἤθροισεν ἐς	τοῦτο	τὸ χωρίον τοὺς λόγου μάλιστα
[7, 27]	ἔστι μὲν δὴ τὸ Ποσείδιον	τοῦτο	ὑπὸ τὸ γυμνάσιον, διαμεμένηκε δὲ
[7, 27]	γῆς, εἶναι δὲ τὸ ἄδυτον	τοῦτο	ὑπὸ τοῦ ἀγάλματος τῷ βάθρῳ,
[7, 10]	ἐθελήσειεν αἰτιάσασθαι, ἀνάγεσθαι πάντα τινὰ	ἐκεκύρωτο	ἐς Ῥώμην· καὶ ἐγένοντο ὑπὲρ
[7, 11]	Καλλικράτους πρὸς τὴν Μεναλκίδου γνώμην	ἐκεκύρωτο	κατὰ Ἀθηναίων ἀμύνειν Ὠρωπίοις. καί
[7, 23]	ἐστὶν ἄλσος. Ἀθηνᾶς μὲν δὴ	δύο	ἀγάλματα λευκοῦ λίθου· τῆς δὲ
[7, 2]	εἶναι λέγουσιν· ἐπὶ γενεὰς μὲν	δύο	Ἀνακτορίαν καλεῖσθαι τὴν γῆν Ἄνακτός
[7, 27]	ἄγουσιν ἐν τιμῇ. Χαίρωνα δὲ	δύο	ἀνελόμενον πάλης νίκας Ἰσθμικὰς καὶ
[7, 5]	καὶ ἐν Κλάρῳ τῇ Κολοφωνίων.	δύο	δὲ ἄλλους ἐν Ἰωνίᾳ ναοὺς
[7, 5]	καὶ ἐπὶ τῷ ἄλλῳ πλούτῳ,	δύο	δὲ οὐκ ἐξειργασμένα Ἀπόλλωνος, τό
[7, 19]	(λέγονται δὲ καὶ ἄλλοι λόγοι	δύο	ἐς αὐτήν, ὡς ὅτε ἔφυγεν
[7, 21]	πρὸς τῷ ἄλσει καὶ ἱερὰ	δύο	ἐστὶ Σαράπιδος· ἐν δὲ τῷ
[7, 27]	τρεῖς δ´ Ἰσθμίων καὶ Νεμέᾳ	δύο·	καὶ αὐτοῦ καὶ εἰκόνας ποιήσαντες
[7, 26]	ἐς οὖν τὸ ἐπίνειον Αἰγειρατῶν	δύο	καὶ ἑβδομήκοντα ἀπὸ τοῦ κατὰ
[7, 5]	Μέλητος" οὕτω μετῳκίσαντο ἐθελονταὶ καὶ	δύο	Νεμέσεις νομίζουσιν ἀντὶ μιᾶς καὶ
[7, 16]	δὲ ἀριθμὸς ἐγένετο ἐς μυριάδας	δύο	προσόντων καὶ τούτοις τρισχιλίων· ἐπῆλθον
[7, 26]	ὁδὸς δὲ ἐκ τοῦ ἐπινείου	δύο	σταδίων καὶ δέκα ἐς τὴν
[7, 16]	τινὰς καὶ τὰ ἐπικουρικὰ ἀπωτέρω	δύο	τε καὶ δέκα ἔταξε σταδίοις,
[7, 6]	ἐς τὰς πόλεις. αἱ δὲ	δύο	τε καὶ δέκα ἦσαν ἀριθμόν,
[7, 27]	πόλις, ἐς δὲ μοίρας νενεμημένη	δύο	ὑπὸ τῆς ἄκρας μεταξὺ ἀνεχούσης.