Livre, Chap. |
[7, 7] |
φαρμάκων
δὲ
ἐς
ὄλεθρον
ἀνθρώποις,
|
ἃ |
δὴ
ὁ
μὲν
τοῦ
Ἀμύντου |
[7, 1] |
τε
δὴ
ἕνεκα
καὶ
ἔργων
|
ἃ |
ἔπραξε
πολεμαρχῶν
Ἀθηναίοις·
λέγεται
δὲ |
[7, 5] |
καὶ
οἰκουμένην
τῆς
χώρας,
καθ´
|
ἃ |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
πόλιν |
[7, 15] |
ἀπέστειλαν
καὶ
ἐκ
τῶν
γραμμάτων
|
ἃ |
Μέτελλος
ἐπέστελλεν,
ἀδικεῖν
Ἀχαιῶν
κατέγνωσαν· |
[7, 5] |
ναὸς
καὶ
ἄγαλμα
ξύλου
μεγέθει
|
μέγα |
καθήμενόν
τε
ἐπὶ
θρόνου
καὶ |
[7, 26] |
ἱερὸν
τῆς
Ἀγροτέρας,
ἔνθα
τὴν
|
αἶγα |
ὀκλάσαι
λέγουσιν.
(τῆς
δὲ
Αἰγειρατῶν |
[7, 26] |
Ὑπερησιεῦσιν
ἤλπιζον
καὶ
εἶναι
τὴν
|
φλόγα |
{καὶ}
ἐκ
τοῦ
ἐπικουρικοῦ
πυρός |
[7, 7] |
τε
ἦν
Ἀχαιοῖς
καὶ
τὰ
|
ἔργα. |
(ἀθροίζεσθαι
δὲ
ἐς
Αἴγιόν
σφισιν |
[7, 18] |
δὲ
ἐς
Ἡρακλέα
καὶ
τὰ
|
ἔργα |
αὐτοῦ
πεποιήκασιν,
ἔστιν
οὐκ
ἐλάχιστά |
[7, 17] |
αὐτῇ
νεμεσήσαντα
ὗν
ἐπὶ
τὰ
|
ἔργα |
ἐπιπέμψαι
τῶν
Λυδῶν.
(ἐνταῦθα
ἄλλοι |
[7, 22] |
ταῦροί
σφισι
καὶ
ἐς
τὰ
|
ἔργα |
ἐπιτηδειότεροι
θηλειῶν
βοῶν
εἰσιν,
ἐπὶ |
[7, 25] |
Πεντελησίου
τὰ
ἀγάλματα,
Ἀθηναίου
δὲ
|
ἔργα |
Εὐκλείδου·
καὶ
τῇ
Δήμητρί
ἐστιν |
[7, 11] |
ἐς
οὐκ
ἀφανῆ
πόλεμον
καὶ
|
ἔργα |
οὕτως
ἀφειδῆ
προαχθείσαις,
κριθείσαις
δὲ |
[7, 5] |
λόγους
ἐς
τοῦ
Οἰνοπίωνος
τὰ
|
ἔργα· |
Σαμίοις
δὲ
κατὰ
τὴν
ὁδὸν |
[7, 24] |
φασὶν
αὐτόν,
καθότι
καὶ
τὰ
|
ἔργα |
τῶν
σφαλάκων
ἐκ
μυχοῦ
τῆς |
[7, 23] |
εὐθὺ
ἐκτέταται,
τῇ
δὲ
ἀνέχει
|
δᾷδα. |
Εἰλειθυίᾳ
δὲ
εἰκάσαι
τις
ἂν |
[7, 9] |
χλευασμῷ
καὶ
Ἀρέως
ἀποψηφίζονται
καὶ
|
Ἀλκιβιάδα |
μηδὲν
ἀδίκημα
ἐξ
αὐτῶν
ἐς |
[7, 17] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
περὶ
τὴν
ὀγδοηκοστὴν
|
ὀλυμπιάδα |
κατὰ
μάντευμα
ἐκ
Δελφῶν
ἀξιωθέντι, |
[7, 24] |
οὐδὲ
οὗτος
ἔχων
πω
γένεια,
|
Ἀγελάδα |
τέχνη
τοῦ
Ἀργείου.
τούτοις
κατὰ |
[7, 15] |
ἀνδρῶν
διδαχθέντες
οὓς
ἐς
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ἀπέστειλαν
καὶ
ἐκ
τῶν
γραμμάτων |
[7, 10] |
τε
ἐλευθέραν
καὶ
τὴν
πᾶσαν
|
Ἑλλάδα |
ἀφήσει·
Δημάδης
δὲ
καὶ
ὅσον |
[7, 9] |
σὺν
ἐκείνῳ
πρότερον
ἐς
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ἀφίκοντο.
οἱ
δὲ
τούς
τε |
[7, 15] |
πρὶν
ἢ
Μόμμιον
ἐς
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ἀφῖχθαι.
(ἀγγέλους
οὖν
παρὰ
τοὺς |
[7, 10] |
ἐκ
τοῦ
χρόνου
παντὸς
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ἐκλιπόν.
ἐπὶ
μέν
γε
Δαρείου |
[7, 10] |
Ἀλκιμάχου.
Ξέρξῃ
δὲ
ἐπὶ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ἐλαύνοντι
Θεσσαλία
τε
δι´
Ἀλευάδου |
[7, 10] |
ἐδουλώθησαν.
οὕτω
μὲν
οὔποτε
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ἐπέλειπον
οἱ
ἐπὶ
προδοσίᾳ
νοσήσαντες· |
[7, 14] |
ἀδικώτατος.
~(ἀφίκοντο
δὲ
ἐς
τὴν
|
Ἑλλάδα |
καὶ
οἱ
ἀποσταλέντες
ἐκ
Ῥώμης |
[7, 6] |
Ξέρξου
καὶ
Μήδων
ἐπὶ
τὴν
|
Ἑλλάδα |
{ὁδὸν}
οὔτε
Λεωνίδᾳ
τῆς
ἐξόδου |
[7, 11] |
τῆς
βουλῆς
καταπέμπουσιν
ἐς
τὴν
|
Ἑλλάδα· |
ὄνομα
μὲν
τῷ
ἀνδρὶ
ἦν |
[7, 10] |
Μακεδονίᾳ.
ἥκοντας
δὲ
ἐς
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ὑπήρχετο
ὁ
Καλλικράτης
οὔτε
ἔργον |
[7, 4] |
Ποσειδῶνος
δὲ
καὶ
Ἀστυπαλαίας
εἶναι
|
παῖδα |
Ἀγκαῖον,
βασιλεύειν
δὲ
αὐτὸν
τῶν |
[7, 22] |
Ἀθηνᾶς
τὴν
παρθένον,
Μελάνιππον
δὲ
|
παῖδα |
Ἄρεως
καὶ
Τριτείας
οἰκίσαι
τε |
[7, 26] |
Φόρβαντος
δὲ
εἶναι
τοῦ
Τριόπα
|
παῖδα |
αὐτὸν
λέγουσιν.
(Αἰγείρας
δὲ
ἐν |
[7, 2] |
δὲ
τοῦ
ποταμοῦ
τὸν
Ἔφεσον
|
παῖδα |
εἶναι
νομίζουσιν
οὗτοι
τὸ
ἱερόν |
[7, 17] |
τεκούσης
δὲ
τράγος
περιεῖπε
τὸν
|
παῖδα |
ἐκκείμενον.
ὡς
δὲ
αὐξανομένῳ
κάλλους |
[7, 2] |
ἀπόγονον
Πηνέλεω
καὶ
Αἴπυτον
Νειλέως
|
παῖδα |
ἔσχον
οἰκιστάς.
Πριηνεῖς
μὲν
δὴ |
[7, 7] |
εἶχεν,
ἐπιτροπεύων
Φίλιππον
τὸν
Δημητρίου
|
παῖδα |
ἔτι
ἡλικίαν
ὄντα·
ἦν
δὲ |
[7, 18] |
ἐτράπετο
ὁ
Τριπτόλεμος,
ἐνταῦθα
Ἀνθείαν
|
παῖδα |
Εὐμήλου
τοὺς
δράκοντάς
φασιν
ὑπὸ |
[7, 24] |
δὲ
αὐτῷ
γενείων
ἐς
ἄλλον
|
παῖδα |
ἡ
ἐπὶ
τῷ
κάλλει
μετῄει |
[7, 4] |
ἅπαντας
ἀνθρώπους.
ἀποκτείνας
μὲν
ἀδελφῆς
|
παῖδα |
καὶ
ἐπιστάμενος
τὰ
οἴκοι
νόμιμα |
[7, 19] |
δὲ
ἐς
τὴν
γῆν
καταλαμβάνει
|
παῖδα |
καὶ
παρθένον
ἐπὶ
τὸν
βωμὸν |
[7, 19] |
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος
παρθένον
καὶ
|
παῖδα |
οἳ
τὸ
εἶδος
εἶεν
κάλλιστοι |
[7, 1] |
αὐτὸν
Ἴωνα
ἐπὶ
τῇ
ἀρχῇ
|
παῖδα |
ποιούμενος.
(καί
πως
ταῦτα
τῷ |
[7, 19] |
τὰ
εἰρημένα,
ἀλλὰ
Εὐρύπυλον
Δεξαμενοῦ
|
παῖδα |
τοῦ
ἐν
Ὠλένῳ
βασιλεύσαντος
ἐθέλουσιν |
[7, 13] |
τὴν
ψυχὴν
πιὼν
φάρμακον.
καὶ
|
Μεκαλκίδᾳ |
μὲν
τέλος
τοιοῦτον
ἐγένετο,
ἄρξαντι |
[7, 12] |
ἐπὶ
μὲν
τῇ
ἀφέσει
τοῦ
|
Μεναλκίδα |
ἰδίᾳ
τε
ἕκαστος
καὶ
ἐν |
[7, 12] |
ὑπὲρ
τοῦ
λήμματος
προθυμούμενος
ἔμελλε
|
Μεναλκίδᾳ |
καὶ
ἀκόντων
Ἀχαιῶν
σωτηρίαν
παρέξειν. |
[7, 12] |
ἀρχή·
Δίαιος
δὲ
ἐς
ἀντιλογίαν
|
Μεναλκίδᾳ |
καταστὰς
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς
πολλὰ |
[7, 12] |
ἀρχῆς
Διαίῳ
τε
Ἀχαιοὺς
καὶ
|
Μεναλκίδᾳ |
Λακεδαιμονίους·
τοὺς
μὲν
δὴ
παρῆγεν |
[7, 11] |
τῇ
Ἀθηναίων.
ἐνταῦθα
οἱ
Ὠρώπιοι
|
Μεναλκίδᾳ, |
Λακεδαιμονίῳ
μὲν
γένος,
στρατηγοῦντι
δὲ |
[7, 12] |
τῆς
παρὰ
Ἀχαιῶν,
ὅμως
ὑπὸ
|
Μεναλκίδα |
τὰ
χρήματα
ἐξεπράχθησαν·
ὁ
δὲ |
[7, 16] |
πιὼν
φάρμακον,
ἐοικυῖαν
μὲν
παρασχόμενος
|
Μεναλκίδᾳ |
τὴν
ἐς
χρήματα
πλεονεξίαν,
ἐοικυῖαν |
[7, 14] |
σὺν
ὅπλοις
ἐς
γῆν
τὴν
|
Φωκίδα, |
δευτέραν
Εὐβοεῦσιν,
ἐδῄωσαν
γὰρ
καὶ |
[7, 24] |
ἰόντι
ἐπὶ
τὴν
πηγὴν
τὴν
|
Βιβλίδα |
Ποσειδῶνος
πρὸ
τῆς
πόλεώς
ἐστιν |
[7, 6] |
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
{ὁδὸν}
οὔτε
|
Λεωνίδᾳ |
τῆς
ἐξόδου
τῆς
ἐς
Θερμοπύλας |
[7, 6] |
τοῦ
ἔργου
τοῦ
περὶ
Λάμιαν.
|
(οἶδα |
δὲ
καὶ
ἄνδρα
αὐτὸς
Λυδὸν |
[7, 12] |
ὁδὸν
Καλλικράτης
τελευτᾷ
νόσῳ,
οὐδὲ
|
οἶδα |
εἰ
ἀφικόμενος
ἐς
Ῥώμην
ὠφέλησεν |
[7, 17] |
ἐφ´
ἡμῶν,
σαφῶς
δὲ
οὐκ
|
οἶδα |
εἴτε
ἀπὸ
γυναικὸς
ἐπιχωρίας
Δύμης |
[7, 26] |
προκαθαριεύσαντες
καὶ
ἐς
τὴν
δίαιταν.
|
οἶδα |
καὶ
οἴκημα
ἐν
Αἰγείρᾳ
θεασάμενος· |
[7, 12] |
αὐτὸν
ἐγκλημάτων
μετῆγεν
ἐς
πραγμάτων
|
ἐλπίδα |
μειζόνων,
προφάσει
χρώμενος
τοιᾷδε
ἐς |
[7, 10] |
τολμημάτων
δὲ
τὸ
ἀνοσιώτατον,
τὴν
|
πατρίδα |
καὶ
ἄνδρας
προδιδόναι
πολίτας
ἐπὶ |
[7, 17] |
Οἰβώτας
στάδιον
νικῶν
ὅδ´
Ἁχαιὸς
|
πατρίδα |
Πάλειαν
θῆκ´
ὀνομαστοτέραν.
τοῦτο
οὖν |
[7, 19] |
ἑορτὴν
οἱ
Ἴωνες
αὐτῇ
καὶ
|
παννυχίδα |
ἦγον
ἀνὰ
πᾶν
ἔτος.
ἱερωσύνην |
[7, 4] |
Ἴωσι
δέοι
συνθύειν
ἐς
Πανιώνιον·
|
τρίποδα |
δὲ
ἆθλον
λαβεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ |
[7, 22] |
γένειά
ἐστι
χιτῶνα
ἐνδεδυκὼς
καὶ
|
χλαμύδα |
ἐπὶ
τῷ
χιτῶνι
φοινικῆν·
παρὰ |
[7, 14] |
Ἀχαιῶν
δικάσαι
ἀφίκετο
μὲν
ἐν
|
Τεγέᾳ |
τῇ
Ἀρκάδων
τοῖς
ἀνδράσιν
ἐς |
[7, 24] |
ἀφανισθῆναι·
ἐξ
ὅτου
δὲ
{ἡ
|
ἰδέα} |
κατεάγη
τοῦ
ὄρους,
ὕδωρ
αὐτόθεν |
[7, 24] |
τραπέντα,
(καὶ
ἐν
τῇ
τοιᾷδε
|
ἰδέᾳ |
τοῦ
σεισμοῦ
κίονας
ὁρᾶν
ἔστιν |
[7, 5] |
φυλάσσουσι·
καὶ
δὴ
καὶ
τὸν
|
ἁλιέα |
οἱ
αὐτοὶ
οὗτοι
ἀναβλέψαι
τε |
[7, 10] |
τε
Σαπαίους
καὶ
Σαπαίων
τὸν
|
βασιλέα |
Ἀβρούπολιν
στράτευμα
ἀγαγὼν
ἐποίησεν
ἀναστάτους |
[7, 1] |
στρατιὰν
καὶ
ἐπὶ
Σελινοῦντα
τὸν
|
βασιλέα |
αὐτῶν
ἀθροίζοντι
ἀγγέλους
ἔπεμπεν
ὁ |
[7, 1] |
ἔγνω
γὰρ
τὸν
πρεσβύτατον
Κέκροπα
|
βασιλέα |
εἶναι
οἱ
λοιποὶ
τοῦ
Ἐρεχθέως |
[7, 1] |
ἀναμιχθέντων
αὐτοῖς
Τισαμενὸν
ἐν
κοινῷ
|
βασιλέα |
ἕλωνται
κατά
τε
ἀνδραγαθίαν
καὶ |
[7, 14] |
ἄρασθαι.
(τὸ
μὲν
δὴ
ἄνδρα
|
βασιλέα |
καὶ
πόλιν
ἀνελέσθαι
πόλεμον
καὶ |
[7, 19] |
καὶ
οἱ
ἐπιχώριοι
τοῦ
χρησμοῦ,
|
βασιλέα |
τε
ἰδόντες
ὃν
οὔπω
πρότερον |
[7, 19] |
καὶ
οὗτοι.
(ἐγὼ
δὲ
οὔτε
|
Ἡρακλέα |
ἀγνοῆσαι
τὰ
ἐς
τὴν
λάρνακα |
[7, 2] |
παλαιοῦ
τὸ
ἱερόν,
καὶ
ἡνίκα
|
Ἡρακλέα |
ἔφυγον,
αἱ
δὲ
καὶ
Διόνυσον |
[7, 18] |
τῷ
Πείρῳ.
ὁπόσοι
δὲ
ἐς
|
Ἡρακλέα |
καὶ
τὰ
ἔργα
αὐτοῦ
πεποιήκασιν, |
[7, 17] |
μετὰ
ἀνθρώπων
οὕτως
οἱ
τὸν
|
Ἡρακλέα |
τό
τε
μνῆμα
αὐτὸν
εἶναι |
[7, 26] |
εἰπεῖν·
ὅστις
δὲ
ἤδη
τὸν
|
Ἡρακλέα |
τὸν
ἐν
Σικυῶνι
ἐθεάσατο,
τεκμαίροιτο |
[7, 25] |
τοῦ
σχήματος.
(σταδίων
ἐπὶ
τὸν
|
Ἡρακλέα |
ὡς
τριάκοντα
ἐξ
Ἑλίκης
ὁδὸς |
[7, 27] |
Ὀλυμπίασι,
τρεῖς
δ´
Ἰσθμίων
καὶ
|
Νεμέᾳ |
δύο·
καὶ
αὐτοῦ
καὶ
εἰκόνας |
[7, 22] |
θρόνος
τε
ἐλέφαντος
καὶ
γυνὴ
|
νέα |
καὶ
εἴδους
εὖ
ἔχουσα
ἐπὶ |
[7, 4] |
Ἕκτωρ
δὲ
ἀπὸ
Ἀμφίκλου
τετάρτῃ
|
γενεᾷ |
βασιλείαν
γὰρ
ἔσχε
καὶ
οὗτος |
[7, 2] |
ἐς
Σαρδὼ
καὶ
Θεσπιεῦσιν
ἡγήσατο·
|
γενεᾷ |
δὲ
μιᾷ
πρότερον
ἢ
ἐξέπλευσαν |
[7, 21] |
τὸ
δὲ
ἕτερον
τῶν
ἀγαλμάτων
|
γενεᾷ |
πρότερον
ἢ
κατ´
ἐμὲ
ἁλιεῖς |
[7, 18] |
Ἀρτέμιδος
τὸ
μήνιμα
τὸ
ἐς
|
Οἰνέα |
ἀνὰ
χρόνον
τοῖς
Καλυδωνίοις
ἐλαφρότερον |
[7, 20] |
αὐτὸν
ἐς
τὰ
μάλιστα
θεραπεύοντες
|
ἐννέα |
τέ
εἰσιν
ἄνδρες,
οὓς
ἂν |
[7, 9] |
Ἀχαιοῖς
ἔσεσθαι
καθ´
ἡδονήν,
οἳ
|
Ἀρέα |
καὶ
Ἀλκιβιάδαν
ἅμ´
αὐτοῖς
ἐπήγοντο |
[7, 2] |
στρατευομένας
ἐπὶ
Ἀθήνας
τε
καὶ
|
Θησέα. |
αἱ
δὲ
ἀπὸ
Θερμώδοντος
γυναῖκες |
[7, 17] |
Φορωνείδας
καὶ
Ἐρεχθείδην
ἐπονομάζουσι
τὸν
|
Θησέα. |
(ὀλίγον
δὲ
πρὸ
τοῦ
ἄστεώς |
[7, 10] |
οὔτε
εὐνοίας
μοι
μέτεστιν
ἐς
|
Περσέα· |
καὶ
τοῦδε
ἕνεκα
ἐθέλω
μὲν |
[7, 22] |
τὸ
δὲ
ἀρχαῖον
ἐς
Ῥώμην,
|
καθὰ |
οἱ
Τριταιεῖς
λέγουσιν,
ἐκομίσθη.
θύειν |
[7, 7] |
αὖθις
ἐν
λόγοις
τοῖς
Ἀρκαδικοῖς
|
ἀφιξόμεθα |
ἐς
μνήμην·
(Φίλιππος
δὲ
ὁ |
[7, 5] |
τοῦτο
Ἐνδοίου
τέχνην
καὶ
ἄλλοις
|
ἐτεκμαιρόμεθα |
εἶναι
καὶ
ἐς
τὴν
ἐργασίαν |
[7, 24] |
γε
τοσούτῳ
ῥᾳστώνην
ἐνεῖναί
τινα
|
ἡγησώμεθα, |
ἐπειδὰν
ὁμοῦ
τῇ
κινήσει
τῇ |
[7, 27] |
οὐ
πολλαί·
τὸ
δὲ
χωρίον,
|
ἔνθα |
αἱ
πηγαί,
Γλυκείας
ὀνομάζουσι.
(γυμνάσιον |
[7, 25] |
{καὶ}
τῷ
ποταμῷ
Κρᾶθις
καὶ
|
ἔνθα |
αἱ
πηγαὶ
τοῦ
ποταμοῦ
τῷ |
[7, 19] |
(καὶ
αὐτῷ
γενέσθαι
λέγουσι
μάντευμα,
|
ἔνθα |
ἂν
ἐπιτύχῃ
θύουσιν
ἀνθρώποις
θυσίαν |
[7, 2] |
τὸν
νεκρὸν
ἔθαψαν
τῆς
σφετέρας
|
ἔνθα |
δείκνυται
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι |
[7, 15] |
καὶ
Ῥωμαῖοι
περὶ
Χαιρώνειαν
ἐπιφαίνονται·
|
ἔνθα |
δὴ
ἐπελάμβανε
τοὺς
Ἀρκάδας
ἐκ |
[7, 10] |
οὐ
σφᾶς
καταγινώσκειν
εἰκὸς
εἶναι.
|
(ἔνθα |
δὴ
ὡς
ἠλέγχετο
ὁ
Ῥωμαῖος, |
[7, 14] |
ἐκάλει
παρ´
αὑτόν.
ἀφικομένοις
δὲ
|
ἔνθα |
ἔτυχεν
αὐτὸς
ἐσῳκισμένος,
ἀπεγύμνου
τὸν |
[7, 15] |
τὸ
χωρίον
πρὸς
ἀμείνονος
ἐλπίδος,
|
ἔνθα |
ἦν
μὲν
Λακεδαιμονίοις
ὑπὲρ
τῶν |
[7, 3] |
κατεδέξαντο
οἱ
Δαμασίχθονος
παῖδες·
καὶ
|
ἔνθα |
ὁ
τοῦ
Προμήθου
τάφος,
Πολυτειχίδες |
[7, 5] |
καὶ
σπήλαιον
ἐπὶ
ταῖς
πηγαῖς,
|
ἔνθα |
Ὅμηρον
ποιῆσαι
τὰ
ἔπη
λέγουσι· |
[7, 14] |
τοὺς
δὲ
αὐτῶν
καὶ
καταφυγεῖν
|
ἔνθα |
Ὀρέστης
ᾤκει
φθάνοντας
ὅμως
καὶ |
[7, 1] |
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
αὐτῷ
τάφος,
|
ἔνθα |
τὰ
δεῖπνα
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶ
τὰ |
[7, 26] |
ὁδοῦ
τὸ
ἱερὸν
τῆς
Ἀγροτέρας,
|
ἔνθα |
τὴν
αἶγα
ὀκλάσαι
λέγουσιν.
(τῆς |
[7, 26] |
Φλιασίου
Λαφάους.
(Ἀσκληπιοῦ
δὲ
ἀγάλματα
|
ὀρθά |
ἐστιν
ἐν
ναῷ
καὶ
Σαράπιδος |
[7, 21] |
ἐπιχωρίας
τέμενος.
Διονύσου
δέ
ἐστιν
|
ἐνταῦθα |
ἀγάλματα,
ἴσοι
τε
τοῖς
ἀρχαίοις |
[7, 12] |
πρωτευόντων
τὰ
πάντα
ἐν
Σπάρτῃ.
|
ἐνταῦθα |
Ἀγασισθένους
ἐνίκησε
γνώμη
δοκίμου
καὶ |
[7, 17] |
τὰ
ἔργα
ἐπιπέμψαι
τῶν
Λυδῶν.
|
(ἐνταῦθα |
ἄλλοι
τε
τῶν
Λυδῶν
καὶ |
[7, 20] |
ἀγορᾶς
τὸ
Ὠιδεῖον,
καὶ
Ἀπόλλων
|
ἐνταῦθα |
ἀνάκειται
θέας
ἄξιος·
ἐποιήθη
δὲ |
[7, 27] |
θεοῦ
γίνεται.
ὕδωρ
δὲ
καὶ
|
ἐνταῦθα |
ἀνέδην
ἐστί,
καὶ
ἐπὶ
τῇ |
[7, 27] |
καθέστηκεν
οὐδενὶ
πρὶν
ἂν
ἐφηβεύσωσιν.
|
ἐνταῦθα |
ἀνὴρ
Πελληνεὺς
ἕστηκε
Πρόμαχος
ὁ |
[7, 18] |
πρὸς
ὕπνον
ἐτράπετο
ὁ
Τριπτόλεμος,
|
ἐνταῦθα |
Ἀνθείαν
παῖδα
Εὐμήλου
τοὺς
δράκοντάς |
[7, 19] |
τε
ἡ
νόσος
καὶ
τοῖς
|
ἐνταῦθα |
ἀνθρώποις
τὰ
ἐς
τὴν
θυσίαν |
[7, 23] |
ἐστι,
Σέλεμνον
μειράκιον
ὡραῖον
ποιμαίνειν
|
ἐνταῦθα, |
Ἀργυρᾶν
δὲ
εἶναι
μὲν
τῶν |
[7, 26] |
γάμου.
ἕστηκε
δὲ
καὶ
ἄγαλμα
|
ἐνταῦθα |
ἀρχαῖον,
Ἰφιγένεια
ἡ
Ἀγαμέμνονος,
ὡς |
[7, 5] |
καὶ
οὔσαις
σφίσιν
ἐλευθέραις
ἦν
|
ἐνταῦθα |
βίος,
ἀποκεῖραι
παρέχουσιν
αὑτάς·
καὶ |
[7, 25] |
τῆς
Βούρας
ἐγένοντο
οἰκισταί.
ναὸς
|
ἐνταῦθα |
Δήμητρος,
ὁ
δὲ
Ἀφροδίτης
Διονύσου |
[7, 16] |
ἀφίκοντο
οἱ
σὺν
αὐτῷ
βουλευσόμενοι,
|
ἐνταῦθα |
δημοκρατίας
μὲν
κατέπαυε,
καθίστα
δὲ |
[7, 24] |
Δήμητρος
καὶ
τέταρτον
Ὁμαγυρίῳ
Διί.
|
ἐνταῦθα |
Διὸς
καὶ
Ἀφροδίτης
ἐστὶ
καὶ |
[7, 6] |
τρόπον
διαβεβήκεσαν
ἐς
τὴν
Ἀσίαν,
|
ἐνταῦθα |
εἶχεν
οὕτω
τὰ
Ἑλλήνων.
προεστήκεσαν |
[7, 2] |
Διόνυσον
τὰ
ἔτι
ἀρχαιότερα,
ἱκέτιδες
|
ἐνταῦθα |
ἐλθοῦσαι·
οὐ
μὴν
ὑπὸ
Ἀμαζόνων |
[7, 1] |
Ἀχαιοῦ
παίδων,
τοὺς
ἀνθρώπους
τοὺς
|
ἐνταῦθα |
ἐξενίκησεν
Ἀχαιοὺς
κληθῆναι·
τοῦτο
μέν |
[7, 18] |
αὐτὸν
ἐν
τῇ
Μεσάτει
καὶ
|
ἐνταῦθα |
ἐπιβουλευθέντα
ὑπὸ
Τιτάνων
ἐς
παντοῖον |
[7, 23] |
λόγος
ὡς
Κρόνος
τῆς
θαλάσσης
|
ἐνταῦθα |
ἔρριψε
τὸ
δρέπανον,
ᾧ
τὸν |
[7, 21] |
ἐς
αὐτὴν
πεποίηται.
μαντεῖον
δὲ
|
ἐνταῦθά |
ἐστιν
ἀψευδές,
οὐ
μὲν
ἐπὶ |
[7, 25] |
Ὀρέστην
λέγουσιν.
ὃς
δ´
ἂν
|
ἐνταῦθα |
ἢ
αἵματι
ἢ
ἄλλῳ
τῳ |
[7, 1] |
καὶ
οἰκήσαντι
αὐτῷ
μὲν
ἐγένετο
|
ἐνταῦθα |
ἡ
τελευτή,
τῶν
δέ
οἱ |
[7, 27] |
δὲ
καὶ
ἑορτὴν
τῇ
Δήμητρι
|
ἐνταῦθα |
ἡμερῶν
ἑπτά·
(τρίτῃ
δὲ
ἡμέρᾳ |
[7, 19] |
τοῦ
Εὐρυπύλου
τὴν
ἐπιδημίαν
τοῖς
|
ἐνταῦθα |
ἦν
τὰ
παρόντα
{τοῖς}
ἀνθρώποις. |
[7, 3] |
ἀναμεμιγμένοι
μὲν
τῷ
Ἑλληνικῷ
καὶ
|
ἐνταῦθα |
ἦσαν
οἱ
Κᾶρες·
ἐσήγαγε
δὲ |
[7, 19] |
ἐπιτύχῃ
θύουσιν
ἀνθρώποις
θυσίαν
ξένην,
|
ἐνταῦθα |
ἱδρύσασθαί
τε
τὴν
λάρνακα
καὶ |
[7, 24] |
χρόνῳ
δὲ
ὕστερον
Ἀχαιοῖς
τοῖς
|
ἐνταῦθα, |
ἱκέτας
ἄνδρας
ἀποστήσασιν
ἐκ
τοῦ |
[7, 22] |
λέγουσιν,
ἐκομίσθη.
θύειν
δὲ
οἱ
|
ἐνταῦθα |
καὶ
Ἄρει
καὶ
τῇ
Τριτείᾳ |
[7, 15] |
ὁπλιτεῦον
τετρακισχίλιοί
τε
καὶ
μύριοι.
|
(ἐνταῦθα |
ὁ
Δίαιος
ἐς
ἅπαν
ἀφίκετο |
[7, 14] |
δὲ
οὐκ
ἀφίκοντο
οἱ
συνεδρεύσοντες,
|
(ἐνταῦθα |
ὁ
Κριτόλαος
μάλιστα
ἐπεδείκνυτο
ἀπάτῃ |
[7, 11] |
τε
καὶ
αἰδοῖ
τῇ
Ἀθηναίων.
|
ἐνταῦθα |
οἱ
Ὠρώπιοι
Μεναλκίδᾳ,
Λακεδαιμονίῳ
μὲν |
[7, 5] |
αὐτῷ
τὰς
Νεμέσεις
ἐπιφανείσας
πόλιν
|
ἐνταῦθα |
οἰκίζειν
καὶ
ἄγειν
ἐς
αὐτὴν |
[7, 5] |
σχεδία
κατὰ
τὴν
ἄκραν
ἔσχεν,
|
ἐνταῦθα |
πολὺν
μὲν
οἱ
Ἐρυθραῖοι
πόνον, |
[7, 18] |
πῦρ
ἐνιᾶσιν
ἐς
τὰ
ξύλα.
|
ἐνταῦθά |
που
καὶ
ἄρκτον
καὶ
ἄλλο |
[7, 4] |
οὖσαν
ἀφικέσθαι
καὶ
νύμφῃ
τε
|
ἐνταῦθα |
συγγενέσθαι
καὶ
ὑπὸ
τὰς
ὠδῖνας |
[7, 17] |
πλέον
ἢ
κατὰ
εἶδος
ἀνθρώπου,
|
ἐνταῦθα |
τοῦ
παιδὸς
ἔρως
ἔσχεν
Ἄγδιστιν. |
[7, 24] |
ἐπὶ
θαλάσσῃ
χωρίον
ἐστὶν
Ἑλίκη.
|
ἐνταῦθα |
ᾤκητο
Ἑλίκη
πόλις
καὶ
Ἴωσιν |
[7, 12] |
τὴν
Σπάρτην
συνεδρίου
τοῦ
Ἀχαιῶν.
|
(ἐνταῦθα |
ὡς
ἀφικνεῖτο
ἐς
πᾶν
ὁ |
[7, 14] |
πάντα
σφίσιν
ἤδη
λόγον,
ὡς
|
δίκαια |
ἡγοῖτο
ἡ
Ῥωμαίων
βουλὴ
μήτε |
[7, 11] |
Ὠρώπιοι·
καὶ
δόξαντες
παθεῖν
οὐ
|
δίκαια, |
{καὶ}
ἐπεστάλη
Σικυωνίοις
ὑπὸ
τῆς |
[7, 9] |
ἀπέφαινε
τὰ
ὑπὲρ
τῶν
Ἀχαιῶν
|
δίκαια |
καὶ
ὁμοῦ
τοῖς
λόγοις
καὶ |
[7, 9] |
Ἄππιον
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀχαιοῖς
τὰ
|
δίκαια |
ὁρίσαι.
Ἄππιος
δὲ
καὶ
οἱ |
[7, 9] |
ἠνίασεν,
ὡς
οὔτε
ἄλλως
πάσχοντας
|
δίκαια |
ὑπὸ
Ῥωμαίων
καὶ
ἐς
τὸ |
[7, 5] |
Σάμῳ
τῆς
Ἥρας
καὶ
ἐν
|
Φωκαίᾳ |
τῆς
Ἀθηνᾶς·
θαῦμα
δὲ
ὅμως |
[7, 4] |
ἐκ
Περιμήδης
τῆς
Οἰνέως
γένοιτο
|
Ἀστυπάλαια |
καὶ
Εὐρώπη,
Ποσειδῶνος
δὲ
καὶ |
[7, 17] |
ἐν
δὲ
τῇ
χώρᾳ
τῇ
|
Δυμαίᾳ |
καὶ
τοῦ
δρομέως
Οἰβώτα
τάφος |
[7, 18] |
καὶ
ἡ
ἱερωμένη
παρθένος
ὀχεῖται
|
τελευταία |
τῆς
πομπῆς
ἐπὶ
ἐλάφων
ὑπὸ |
[7, 7] |
μετὰ
Ἑλίκην
ἐπικλυσθεῖσαν
πόλεων
ἐν
|
Ἀχαΐᾳ |
τῶν
ἄλλων
δόξῃ
προεῖχεν
ἐκ |
[7, 16] |
κατὰ
ἔθνος
ἀποδιδόασιν
ἑκάστοις
τὰ
|
ἀρχαῖα |
καὶ
τὸ
ἐν
τῇ
ὑπερορίᾳ |
[7, 25] |
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
ὑπολειφθῆναι
τὰ
|
ἀρχαῖα. |
(ὁπόσοι
δὲ
τηνικαῦτα
ἀποδημοῦντες
ἢ |
[7, 16] |
λογάδες
χίλιοι
προσπεσόντες
κατὰ
τὰ
|
πλάγια |
ἐς
τελέαν
τοὺς
Ἀχαιοὺς
φυγὴν |
[7, 17] |
τῷ
Ἑρμησιάνακτος
λόγῳ
καὶ
Λυδοῖς
|
ὄργια |
ἐτέλει
Μητρός,
ἐς
τοσοῦτο
ἥκων |
[7, 17] |
ἥκων
παρ´
αὐτῇ
τιμῆς
ὡς
|
Δία |
αὐτῇ
νεμεσήσαντα
ὗν
ἐπὶ
τὰ |
[7, 15] |
ἤλαυνεν
ἐκ
Μακεδονίας
τὸν
στρατόν,
|
διὰ |
Θεσσαλίας
τὴν
πορείαν
καὶ
παρὰ |
[7, 26] |
ἀπὸ
τοῦ
ἱεροῦ
τοῦ
Διὸς
|
διά |
τε
ὀρῶν
καὶ
ἀνάντης
ἐστί· |
[7, 21] |
δωτῆρα
νεῶν
τ´
ἰθυκρηδέμνων"
οὕτω
|
διὰ |
τὴν
ἱππικὴν
καὶ
οὐκ
ἀπὸ |
[7, 25] |
ἐς
τὸ
ἔπειτα
ἐγένετο
ἐπιφανεστέρα
|
διὰ |
τὴν
συνοίκησιν
τῶν
Μυκηναίων.
(ἐν |
[7, 26] |
τοῦδε
ἕνεκα
αἵ
τε
ἀδελφαὶ
|
διὰ |
τὸ
ἐπ´
αὐτῷ
πένθος
ἀποκοσμοῦνται |
[7, 6] |
τὰς
αὑτῶν
ἔσωζον
καὶ
ἅμα
|
διὰ |
τὸ
ἔργον
τὸ
πρὸς
Τροίαν |
[7, 10] |
δὲ
καὶ
Περσέως
κεχειρωμένων
πολέμῳ
|
διὰ |
τὸ
ἐς
Σαπαίους
ἀδίκημα,
ἄνδρες |
[7, 18] |
ἄλλης
ὑπὸ
Αὐγούστου
βασιλέως
ἐρημωθείσης
|
διὰ |
τὸ
{τὴν}
ἐς
τὴν
Νικόπολιν |
[7, 16] |
τῷ
Καλλιστράτῳ
παρέστη
τόλμα
διεκπαῖσαι
|
διὰ |
τῶν
πολεμίων
ἄγοντι
τοὺς
ἱππέας· |
[7, 20] |
ὑπαίθρῳ,
ἀλλὰ
ἔσοδος
ἐς
αὐτὰ
|
διὰ |
τῶν
στοῶν
ἐστι.
τὸ
μὲν |
[7, 17] |
ἄλλος
σφίσιν
ἐς
αὐτὸν
λόγος,
|
Δία |
ὑπνωμένον
ἀφεῖναι
σπέρμα
ἐς
γῆν, |
[7, 11] |
Καλλικράτει
τὸ
ἥμισυ
ὑπισχνεῖτο,
ἰσχύοντι
|
διὰ |
φιλίαν
τὴν
Ῥωμαίων
ἐν
Ἀχαιοῖς |
[7, 27] |
ἱερὸν
νομίζεσθαι.
(Πελλήνης
δὲ
ὅσον
|
στάδια |
ἑξήκοντα
ἀπέχει
τὸ
Μύσαιον,
ἱερὸν |
[7, 5] |
καὶ
ἄλλο,
ἀκριβῶς
ἐστιν
Αἰγύπτιον.
|
σχεδία |
γὰρ
ἦν
ξύλων,
καὶ
ἐπ´ |
[7, 5] |
ἐστι
μεσαίτατον.
ἐπεὶ
δὲ
ἡ
|
σχεδία |
κατὰ
τὴν
ἄκραν
ἔσχεν,
ἐνταῦθα |
[7, 5] |
ἐς
τὴν
θάλασσαν
ἀφίκετο
ἡ
|
σχεδία |
τὴν
Ἰώνων,
φασὶν
αὐτὴν
ὁρμίσασθαι |
[7, 18] |
ἐς
τοὺς
προγόνους
ὑπάρχοντα
ἦν·
|
ἰδίᾳ |
δὲ
ἀνὰ
χρόνον
Πατρεῖς
διέβησαν |
[7, 9] |
τὴν
Ῥωμαίων
βουλὴν
ἀπιέναι
πρέσβεις,
|
ἰδίᾳ |
δὲ
ἀπείρητο
μὴ
πρεσβεύεσθαι
τὰς |
[7, 7] |
τασσομένων
τηνικαῦτα
ἔτι
ἐν
κοινῷ,
|
ἰδίᾳ |
δὲ
ἑκάστων
κατὰ
σφᾶς
συνισταμένων, |
[7, 14] |
συνέδρους
καλεῖν
ἐς
τὸ
Ἀχαϊκόν,
|
ἰδίᾳ |
δὲ
τοῖς
συνέδροις
ἐπέστελλεν
ἐς |
[7, 14] |
ἐσομένην
ἕκτον·
αὐτὸς
δὲ
οὐδὲν
|
ἰδίᾳ |
διαλέξεσθαί
σφισιν
ἄνευ
τοῦ
κοινοῦ |
[7, 6] |
καὶ
ἄνδρα
αὐτὸς
Λυδὸν
Ἄδραστον
|
ἰδίᾳ |
καὶ
οὐκ
ἀπὸ
τοῦ
κοινοῦ |
[7, 11] |
Γάλλου
πρεσβείαν
ἐπὶ
σφῶν
αὐτῶν
|
ἰδίᾳ |
παρὰ
Ῥωμαίους
ἀποστεῖλαι,
ἐπετράπη
δὲ |
[7, 12] |
κοινοῦ
τοῦ
Ἀχαιῶν
παρὰ
Ῥωμαίους
|
ἰδίᾳ |
πρεσβείαν
ἀποστέλλειν.
(πόλεμός
τε
δὴ |
[7, 12] |
πρὸς
τὰς
πόλεις
αὐτῶν
καὶ
|
ἰδίᾳ |
πρὸς
τὸν
Δίαιον
λόγοις.
αἱ |
[7, 21] |
ἐστὶν
ἐς
ἐπῶν
κόσμον
καὶ
|
ἰδίᾳ |
σφίσιν
ἐπιχώρια
ὄντα
ἕκαστοι
τίθενται, |
[7, 12] |
μὲν
τῇ
ἀφέσει
τοῦ
Μεναλκίδα
|
ἰδίᾳ |
τε
ἕκαστος
καὶ
ἐν
κοινῷ |
[7, 1] |
ἐν
κοινῷ,
Δαναοὶ
δὲ
Ἀργείοις
|
ἰδίᾳ. |
τότε
δὲ
ὑπὸ
Δωριέων
ἐκπεπτωκότες |
[7, 1] |
ἐκ
Θεσσαλίας,
ἐπενεγκόντες
αἰτίαν
ὡς
|
ἰδίᾳ |
χρήματα
ὑφελόμενος
ἔχοι
τῶν
πατρῴων· |
[7, 15] |
ἐμπιπράναι
θεῶν
οὔτε
οἰκοδομήματα
καθαιρεῖν
|
εἴα, |
Θηβαίων
τε
τῶν
ἄλλων
μήτε |
[7, 9] |
τῷ
Μετέλλῳ
καὶ
τῇ
ἄλλῃ
|
πρεσβείᾳ |
μὴ
ὑπεριδεῖν
Λακεδαιμονίων
ἤρεσε
καὶ |
[7, 17] |
ἀλλὰ
Ἑρμησιάνακτι
μὲν
τῷ
τὰ
|
ἐλεγεῖα |
γράψαντι
πεποιημένα
ἐστὶν
ὡς
υἱός |
[7, 26] |
Φελλόην
ἐς
φυτείαν
ἀμπέλων
ἐστὶν
|
ἐπιτήδεια· |
καὶ
ὅσα
πετρώδη
τῆς
χώρας, |
[7, 26] |
εἰκόνι.
(ὁδὸς
δὲ
ἐξ
Αἰγείρας
|
εὐθεῖα |
ἀπὸ
τοῦ
ἱεροῦ
τοῦ
Διὸς |
[7, 25] |
τριάκοντα
ἐξ
Ἑλίκης
ὁδὸς
ἡ
|
εὐθεῖά |
ἐστι.
προελθόντι
δὲ
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 6] |
ὑπὸ
Κασσάνδρου
μηδὲ
σώζειν
τὰ
|
οἰκεῖα |
ἀξιόχρεως
εἶναι·
Ἀθηναίοις
δὲ
εὔνοια |
[7, 13] |
ὅπλα
καὶ
ἐπεξῆλθον
ἀμυνοῦντες
τῇ
|
οἰκείᾳ, |
βιασθέντες
δὲ
οὐ
μετὰ
πολύ, |
[7, 8] |
Αἰτωλοὺς
ἐκ
παλαιοῦ
σφισιν
ἦν
|
οἰκεῖα |
ἐγκλήματα.
ἐπεὶ
δὲ
ἡ
Νάβιδος |
[7, 2] |
δὲ
ἤδη
κατεληλυθότων
ἐπὶ
τὰ
|
οἰκεῖα |
Πριηνεῦσιν
ἤμυνεν
ἐπὶ
τοὺς
Κᾶρας |
[7, 9] |
Μεσσηνίους
καὶ
Ἀχαιοὺς
ἐπὶ
τὰ
|
οἰκεῖα. |
(τοῦτο
Ἀχαιοὺς
ἐς
τὰ
μάλιστα |
[7, 17] |
(ἐκαλεῖτο
δὲ
τὰ
μὲν
ἀρχαιότερα
|
Πάλεια· |
ἐχόντων
δὲ
ἔτι
Ἰώνων
ὄνομά |
[7, 18] |
σκύμνους,
οἱ
δὲ
καὶ
τὰ
|
τέλεια |
τῶν
θηρίων·
κατατιθέασι
δὲ
ἐπὶ |
[7, 3] |
ἀνάστατον
τὴν
πόλιν,
ἵνα
δὴ
|
συντέλεια |
ἐς
μέγεθος
τῇ
Ἐφέσῳ
γένοιτο· |
[7, 5] |
γῇ
θαῦμα
ἀνθρώποις
ὁμοῦ
καὶ
|
ὠφέλεια |
γίνεται·
ἔστι
δὲ
καὶ
Τηίοις |
[7, 17] |
δὲ
ὕστερον
ἐς
Νέρωνα
ἡ
|
βασιλεία |
περιῆλθεν
ἡ
Ῥωμαίων,
καὶ
ἐλεύθερον |
[7, 25] |
ἀντισχεῖν.
(ἐγένετο
δὲ
τῆς
Ἑλίκης
|
ἀπώλεια |
Ἀστείου
μὲν
Ἀθήνῃσιν
ἔτι
ἄρχοντος, |
[7, 24] |
οὐδὲ
τοῦ
οἰκισθῆναί
ποτε
ὑπολείπει
|
σημεῖα |
ἐν
τῇ
γῇ.
(τότε
δὲ |
[7, 24] |
Ἡρακλῆς,
οὐδὲ
οὗτος
ἔχων
πω
|
γένεια, |
Ἀγελάδα
τέχνη
τοῦ
Ἀργείου.
τούτοις |
[7, 22] |
λίθου
πεποιημένον
ἄγαλμα
ἔχον
καὶ
|
γένεια· |
ἑστηκὼς
δὲ
πρὸς
αὐτῇ
τῇ |
[7, 22] |
νεανίσκος
ὀρθὸς
οὐκ
ἔχων
πω
|
γένειά |
ἐστι
χιτῶνα
ἐνδεδυκὼς
καὶ
χλαμύδα |
[7, 23] |
καὶ
ἄγαλμα,
οὐκ
ἔχων
πω
|
γένεια. |
ἔστι
δὲ
καὶ
Διὸς
ἐπίκλησιν |
[7, 23] |
τὸ
δὲ
οὐκ
ἔχον
πω
|
γένεια |
ἐφαίνετο
ἀρχαιότερον
εἶναί
μοι.
(ἐν |
[7, 27] |
τελέσαι·
σχῆμα
δὲ
αὐτῷ
τετράγωνον,
|
γένειά |
τε
ἔχει
καὶ
ἐπὶ
τῇ |
[7, 2] |
ἀπογόνῳ
Πηνέλεω
καὶ
Ὀρχομένιοι
Μινύαι
|
συγγενείᾳ |
τῶν
Κόδρου
παίδων·
(μετέσχον
δὲ |
[7, 26] |
δὲ
καὶ
ἄγαλμα
ἐνταῦθα
ἀρχαῖον,
|
Ἰφιγένεια |
ἡ
Ἀγαμέμνονος,
ὡς
οἱ
Αἰγειρᾶταί |
[7, 26] |
οὗτοι,
δῆλός
ἐστιν
ἐξ
ἀρχῆς
|
Ἰφιγενείᾳ |
ποιηθεὶς
ὁ
ναός.
(ἔστι
καὶ |
[7, 25] |
τὴν
συνοίκησιν
τῶν
Μυκηναίων.
(ἐν
|
Κερυνείᾳ |
δὲ
ἱερόν
ἐστιν
Εὐμενίδων·
ἱδρύσασθαι |
[7, 6] |
καὶ
Ῥύπες
καὶ
Αἴγιον
καὶ
|
Κερύνεια |
καὶ
Βοῦρα,
ἐπὶ
ταύταις
δὲ |
[7, 25] |
Κερύνειαν,
καὶ
δυνατωτέρα
τε
ἡ
|
Κερύνεια |
οἰκητόρων
πλήθει
καὶ
ἐς
τὸ |
[7, 15] |
δίκη
τῶν
Ἑλληνικῶν,
οἳ
ἐν
|
Χαιρωνείᾳ |
Φιλίππου
καὶ
Μακεδόνων
ἐναντία
ἀγωνιζομένους |
[7, 6] |
Ἕλλησι
κοινοῦ
τοῦ
μὲν
ἐν
|
Χαιρωνείᾳ |
Φιλίππου
τε
ἐναντία
καὶ
Μακεδόνων |
[7, 19] |
ἄλλα
τοὺς
ἡλικιώτας
καὶ
ὄψεως
|
εὐπρεπείᾳ |
μάλιστα
ὑπερηρκότα.
ὡς
δὲ
ὁ |
[7, 23] |
πλεῖστα
ὅσα,
κατευωχουμένοις
δὲ
τὰ
|
ἱερεῖα |
ἐν
κοινῷ
ἀνάλωμα
οὐδὲν
ἐς |
[7, 18] |
ὄρνιθάς
τε
τοὺς
ἐδωδίμους
καὶ
|
ἱερεῖα |
ὁμοίως
ἅπαντα,
ἔτι
δὲ
ὗς |
[7, 26] |
ὁδὸς
καὶ
ἑκατόν·
ταύτης
δὲ
|
ἡμίσεια |
ἐς
Πελλήνην
ἀπὸ
τοῦ
ἐπινείου. |
[7, 22] |
ὁμώνυμος
ἐκείνῳ
τις
ἐγένετο
οἰκιστής.
|
(Τρίτεια |
δέ,
Ἀχαιῶν
καὶ
αὕτη
πόλις, |
[7, 22] |
ὄνομα
ἀπὸ
τῆς
μητρός.
(ἐν
|
Τριτείᾳ |
δὲ
ἔστι
μὲν
ἱερὸν
καλουμένων |
[7, 22] |
οἱ
δὲ
ὡς
Ἄρης
συγγένοιτο
|
Τριτείᾳ |
θυγατρὶ
Τρίτωνος,
ἱερᾶσθαι
δὲ
τῆς |
[7, 6] |
αὐτὴν
Ὤλενος
καὶ
Φαραὶ
καὶ
|
Τρίτεια |
καὶ
Ῥύπες
καὶ
Αἴγιον
καὶ |
[7, 22] |
ἐνταῦθα
καὶ
Ἄρει
καὶ
τῇ
|
Τριτείᾳ |
νομίζουσιν.
(αἵδε
μὲν
οὖν
θαλάσσης |
[7, 22] |
περὶ
τοῦ
Ἄπιδος
τὸ
ἱερὸν
|
μαντεία |
καθέστηκεν·
ἐν
Φαραῖς
δὲ
καὶ |
[7, 4] |
δὲ
ἆθλον
λαβεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ
|
ἀνδραγαθίᾳ |
παρὰ
τοῦ
κοινοῦ
φησι
τοῦ |
[7, 16] |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
λάφυρα
|
Κορίνθια. |
(πόλεων
δέ,
ὅσαι
Ῥωμαίων
ἐναντία |
[7, 2] |
ἐν
Δελφοῖς,
δίδωσι
Μέδοντι
ἡ
|
Πυθία |
βασιλείαν
τὴν
Ἀθηναίων.
οὕτω
δὴ |
[7, 19] |
τὸ
ἐν
Δελφοῖς,
ἤλεγχεν
ἡ
|
Πυθία |
Μελάνιππον
καὶ
Κομαιθώ·
καὶ
ἐκείνους |
[7, 17] |
τὸ
Ἀχαϊκόν,
καὶ
αὐτὸ
ἡ
|
κακία |
τῶν
στρατηγησάντων
ἐκόλουσεν
ἔτι
αὐξανόμενον. |
[7, 15] |
ἀπὸ
τῶν
πόλεων
τοὺς
ἐν
|
ἡλικίᾳ· |
ἐγένετο
δέ,
ἀναμεμιγμένων
ὁμοῦ
καὶ |
[7, 13] |
ὅσον
μὲν
ἐς
χιλίους
οἱ
|
ἡλικίᾳ |
μάλιστα
αὐτῶν
καὶ
τόλμαις
ἀκμάζοντες |
[7, 15] |
τε
καὶ
γυναῖκες
ἐκλελοιπότες
πᾶσα
|
ἡλικία |
τὴν
πόλιν
ἐπλανῶντο
ἀνὰ
τὴν |
[7, 13] |
ἐκ
τῆς
χώρας
ἢ
συντόνῳ
|
πολιορκίᾳ. |
(Δαμοκρίτῳ
μὲν
οὖν
ἀπαγαγόντι
ὀπίσω |
[7, 21] |
ἀληθείας,
Κυανεῶν
δὲ
τῶν
πρὸς
|
Λυκίᾳ |
πλησιαίτατα
χρηστήριον
Ἀπόλλωνός
ἐστι
Θυρξέως· |
[7, 10] |
μὲν
δὴ
ταῦτα
ἔλεγεν
ὑπὸ
|
διδασκαλίᾳ |
Καλλικράτους·
ἀναστὰς
δὲ
μετ´
αὐτὸν |
[7, 10] |
δὲ
ἐπὶ
τὴν
Ἑλλάδα
ἐλαύνοντι
|
Θεσσαλία |
τε
δι´
Ἀλευάδου
προεδόθη,
Θήβας |
[7, 25] |
καὶ
πρὸς
Κρότωνι
τῇ
ἐν
|
Ἰταλίᾳ |
ποταμὸς
ὄνομα
ἔσχηκε.
(πρὸς
δὲ |
[7, 16] |
γὰρ
τῷ
ἀνδρὶ
ἱππαρχήσαντι
ἐν
|
Σικελίᾳ, |
ὅτε
Ἀθηναῖοι
καὶ
ὅσοι
ἄλλοι |
[7, 24] |
εὐθὺ
ὑποδύεσθαι
τῶν
οἰκοδομημάτων
καὶ
|
θεμέλια |
ἀναπάλλειν
φασὶν
αὐτόν,
καθότι
καὶ |
[7, 26] |
καὶ
γυναῖκες
{αἱ}
τρεῖς
ἀφαιρούμεναι
|
ψέλιά |
εἰσι
καὶ
ἴσοι
νεανίσκοι
ταῖς |
[7, 7] |
τὰ
συμπόσια
ἐπὶ
δεξιότητι
καὶ
|
φιλίᾳ |
κύλικας
οὐκ
οἴνου,
φαρμάκων
δὲ |
[7, 11] |
Ἀχαιοῖς
δὲ
ἤρεσκε
μὴ
τιμωρεῖν
|
φιλίᾳ |
τε
καὶ
αἰδοῖ
τῇ
Ἀθηναίων. |
[7, 8] |
στρατιᾷ
τῇ
Σύρων
ἐναντία
ἐτάξαντο,
|
φιλίᾳ |
τῇ
πρὸς
Ῥωμαίους
ἔπραξαν·
ἐς |
[7, 20] |
καὶ
ἴσαι
γυναῖκες
τοῖς
ἀνδράσι.
|
μιᾷ |
δὲ
ἐν
τῇ
ἑορτῇ
νυκτὶ |
[7, 2] |
καὶ
Θεσπιεῦσιν
ἡγήσατο·
γενεᾷ
δὲ
|
μιᾷ |
πρότερον
ἢ
ἐξέπλευσαν
ἐξ
Ἀθηνῶν |
[7, 10] |
ἔργον,
χιλίων
δὲ
φονευθέντων·
ἐν
|
Λαμίᾳ |
δὲ
περὶ
διακοσίους
πεσόντων
καὶ |
[7, 6] |
Θεσσαλίαν
καὶ
ἐπὶ
τὸν
πρὸς
|
Λαμίᾳ |
καλούμενον
πόλεμον
οὔ
φασιν
ἐκστρατεύσασθαι, |
[7, 10] |
προσδεηθῆναι.
(ἐπεὶ
δὲ
τὸ
ἐν
|
Λαμίᾳ |
πταῖσμα
ἐγένετο
Ἕλλησιν,
Ἀντίπατρος
μέν, |
[7, 10] |
ἃς
ὑπὸ
Ῥωμαίων
ἐπέμφθησαν,
πρόφασις
|
οὐδεμία |
ἦν
τούτους
ἁλόντας
μὴ
ὑποσχεῖν |
[7, 22] |
λιβανωτόν
τε
ἐπὶ
τῆς
ἑστίας
|
θυμιᾷ |
καὶ
ἐμπλήσας
τοὺς
λύχνους
ἐλαίου |
[7, 14] |
θρασύτης
δὲ
ἡ
μετὰ
ἀσθενείας
|
μανία |
ἂν
μᾶλλον
ἢ
ἀτυχία
καλοῖτο. |
[7, 27] |
χαλκοῦ
πεποίηται·
καὶ
ἀγῶνα
ἐπιτελοῦσι
|
Θεοξένια |
τῷ
Ἀπόλλωνι,
τιθέντες
ἀργύριον
ἆθλα |
[7, 17] |
ἐπίγραμμά
ἐστιν
ἐπ´
αὐτῷ
λέγον·
|
(Οἰνία |
Οἰβώτας
στάδιον
νικῶν
ὅδ´
Ἁχαιὸς |
[7, 10] |
τὸ
ἐπιτηδειότατον
Ῥωμαίοις
τὰ
ἐν
|
Μακεδονίᾳ. |
ἥκοντας
δὲ
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα |
[7, 13] |
Ῥωμαίων.
καὶ
ὁ
μὲν
ἐν
|
Μακεδονίᾳ |
πόλεμος
ἔμελλεν
ὡς
ῥᾷστα
κατὰ |
[7, 7] |
τι
ἐπὶ
κατασκοπῇ
τῶν
ἐν
|
Μακεδονίᾳ |
πραγμάτων·
(τότε
δὲ
ἀποστέλλουσιν
Ἀθηναίοις |
[7, 15] |
ἐνέκειτο
αὐτῷ
πόθος
τὰ
ἐν
|
Μακεδονίᾳ |
τε
ὁμοῦ
καὶ
τὰ
Ἀχαιῶν |
[7, 1] |
καὶ
Ἀθηναίων
Ἴωνα
ἐπαγαγομένων
ἐπὶ
|
ἡγεμονίᾳ |
τοῦ
πολέμου,
τὸν
μὲν
ἐν |
[7, 5] |
μνῆμα.
τὰ
μὲν
δὴ
ἐν
|
Ἰωνίᾳ |
θαύματα
πολλά
τε
καὶ
οὐ |
[7, 5] |
Ἄλης
ποταμὸς
ψυχρότατος
τῶν
ἐν
|
Ἰωνίᾳ. |
(Λεβεδίοις
δὲ
τὰ
λουτρὰ
ἐν |
[7, 5] |
λουτρὰ
θαλάσσια,
μάλιστα
τῶν
ἐν
|
Ἰωνίᾳ |
λουτρῶν
ὠφέλιμα
ἀνθρώποις.
Σμυρναίοις
δὲ |
[7, 5] |
Κολοφωνίων.
δύο
δὲ
ἄλλους
ἐν
|
Ἰωνίᾳ |
ναοὺς
ἐπέλαβεν
ὑπὸ
Περσῶν
κατακαυθῆναι, |
[7, 5] |
ἀμιγοῦς
ὕδατι
ἀλλοίῳ.
(ἡ
δὲ
|
Ἰωνία |
παρὲξ
τῶν
τε
ἱερῶν
καὶ |
[7, 3] |
συλλέξας
ἐξ
ἁπασῶν
τῶν
ἐν
|
Ἰωνίᾳ |
πόλεων
ὅσους
δὴ
παρὰ
ἑκάστων |
[7, 1] |
Αἰγιαλέως
βασιλεύσαντος
ἐν
τῇ
νῦν
|
Σικυωνίᾳ, |
εἰσὶ
δὲ
οἵ
φασιν
ἀπὸ |
[7, 10] |
μικρὰ
ἀνδρῶν
προδοτῶν
καὶ
οὐκ
|
ἄξια |
λόγου
προσδεηθῆναι.
(ἐπεὶ
δὲ
τὸ |
[7, 25] |
Βοῦραν
ἀποτραπέσθαι·
θαλάσσης
δὲ
ἐν
|
δεξιᾷ |
{καὶ}
ἡ
Βοῦρα
ἐν
ὄρει |
[7, 22] |
τὸν
βωμὸν
τοῦ
ἀγάλματος
ἐν
|
δεξιᾷ |
νόμισμα
ἐπιχώριον
καλεῖται
δὲ
χαλκοῦς |
[7, 22] |
τοῦτο
μὲν
δή
ἐστιν
ἐν
|
δεξιᾷ, |
προελθόντι
δὲ
ἀπὸ
τοῦ
Μειλίχου |
[7, 23] |
καὶ
πηγή
τε
Ἀργυρᾶ
ἐν
|
δεξιᾷ |
τῆς
λεωφόρου
καὶ
Σέλεμνος
ποταμὸς |
[7, 21] |
ἔστιν
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐν
|
δεξιᾷ |
τῆς
ὁδοῦ.
(ἀπὸ
δὲ
τοῦ |
[7, 25] |
ἀπωτέρω
Κράθιδος
σῆμά
τε
ἐν
|
δεξιᾷ |
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
ἄνδρα
εὑρήσεις |
[7, 17] |
ἄστεώς
ἐστι
τοῦ
Δυμαίων
ἐν
|
δεξιᾷ |
τῆς
ὁδοῦ
τάφος
Σωστράτου·
μειράκιον |
[7, 26] |
τὰ
πρόσω
βαδίζουσιν
ἔστιν
ἐν
|
δεξιᾷ |
τῆς
ὁδοῦ
τὸ
ἱερὸν
τῆς |
[7, 17] |
διδούς·
Ἄγδιστιν
δὲ
μετάνοια
ἔσχεν
|
οἷα |
Ἄττην
ἔδρασε,
καί
οἱ
παρὰ |
[7, 5] |
χώρα,
ἔχει
δὲ
καὶ
ἱερὰ
|
οἷα |
οὐχ
ἑτέρωθι,
πρῶτον
μὲν
τὸ |
[7, 7] |
Κορινθίων
ἀκρόπολις
ἐτετείχιστο,
ἐπὶ
δὲ
|
Εὐβοίᾳ |
καὶ
Βοιωτοῖς
τε
καὶ
Φωκεῦσι |
[7, 6] |
Ἀθηναίοις
ὁμοῦ
καὶ
Θεμιστοκλεῖ
πρὸς
|
Εὐβοίᾳ |
καὶ
Σαλαμῖνι
ναυμαχήσαντες,
οὐδὲ
σφᾶς |
[7, 4] |
Ἱστιαίας
ὁ
Ἄμφικλος
τῆς
ἐν
|
Εὐβοίᾳ |
κατὰ
μάντευμα
ἐκ
Δελφῶν.
Ἕκτωρ |
[7, 26] |
ἔτι
οἳ
Ὠρεὸν
τὴν
ἐν
|
Εὐβοίᾳ |
τῷ
ὀνόματι
Ἑστίαιαν
ἐκάλουν
τῷ |
[7, 17] |
καὶ
Ἄγδιστις
ἐφίσταται
καὶ
τὰ
|
αἰδοῖα |
ἀπέκοψε
μανεὶς
ὁ
Ἄττης,
ἀπέκοψε |
[7, 17] |
θεοὶ
δὲ
Ἄγδιστιν
δείσαντες
τὰ
|
αἰδοῖά |
οἱ
τὰ
ἀνδρὸς
ἀποκόπτουσιν.
(ὡς |
[7, 17] |
χρόνον
ἀνεῖναι
δαίμονα
διπλᾶ
ἔχοντα
|
αἰδοῖα, |
τὰ
μὲν
ἀνδρός,
τὰ
δὲ |
[7, 6] |
ὁμοίως
παρώφθη
Πελοποννησίοις·
ἅτε
γὰρ
|
πλοῖα |
οὐκ
ἐχόντων
τῶν
βαρβάρων,
δεινὸν |
[7, 17] |
θυγατέρα
αὐτῷ
διδούς·
Ἄγδιστιν
δὲ
|
μετάνοια |
ἔσχεν
οἷα
Ἄττην
ἔδρασε,
καί |
[7, 1] |
Ἀθηναίοις·
λέγεται
δὲ
ὡς
ἐν
|
ὑπονοίᾳ |
ποιούμενοι
τοὺς
Δωριέας
οἱ
Ἀθηναῖοι, |
[7, 14] |
ἐσθῆτι
ἢ
κατ´
ὄνομα
προσγένοιτο
|
ὑπόνοια· |
τοὺς
δὲ
αὐτῶν
καὶ
καταφυγεῖν |
[7, 4] |
οἰκοῦντες
ἀνάγκῃ
πλέον
ἐδέξαντο
ἢ
|
εὐνοίᾳ |
συνοίκους
Ἴωνας.
ἡγεμὼν
δὲ
ἦν |
[7, 8] |
ἀξιωθησομένους
καλεῖσθαι
Ῥωμαίων
καὶ
ἅμα
|
εὐνοίᾳ |
τῇ
ἐς
τὸ
Ἑλληνικόν.
(Ἀχαιοὶ |
[7, 1] |
ἰσχύος
μᾶλλον
οἰκείας
ἕνεκα
ἢ
|
εὐνοίᾳ |
τῇ
ἐς
τοὺς
Ἴωνας
συνοίκους |
[7, 6] |
οἰκεῖα
ἀξιόχρεως
εἶναι·
Ἀθηναίοις
δὲ
|
εὔνοια |
μὲν
παρὰ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
τῶν |
[7, 19] |
ταῦτα
ὁ
λόγος
προδιηγησαμένῳ
πρότερον
|
ὁποῖα |
ὑπὸ
τοῦ
Εὐρυπύλου
τὴν
ἐπιδημίαν |
[7, 9] |
(Λακεδαιμονίων
δὲ
οἱ
κατελθόντες,
βουλεύοντες
|
παντοῖα |
ἐπὶ
Ἀχαιοῖς,
λυπήσειν
σφᾶς
ἐπὶ |
[7, 24] |
δὲ
καὶ
Ἑλίκης
ἐστὶ
τὰ
|
ἐρείπια, |
οὐ
μὴν
ἔτι
γε
ὁμοίως, |
[7, 23] |
τετίμηται.
~(μετὰ
δὲ
τὸν
Χάραδρον
|
ἐρείπια |
οὐκ
ἐπιφανῆ
πόλεώς
ἐστιν
Ἀργυρᾶς, |
[7, 24] |
Σαλόη
τὸ
χάσμα
ἐγένετο
καὶ
|
ἐρείπια |
πόλεως
δῆλα
ἦν
ἐν
τῇ |
[7, 23] |
τὴν
λεωφόρον
Ῥυπῶν
ἐστι
τὰ
|
ἐρείπια· |
σταδίους
δὲ
Αἴγιον
περὶ
τοὺς |
[7, 22] |
ὃς
καὶ
τὰ
Ὠλένου
παρέξεισιν
|
ἐρείπια, |
ὑπὸ
ἀνθρώπων
τῶν
πρὸς
θαλάσσῃ |
[7, 17] |
ἐστί·
τούτῳ
τῷ
Οἰβώτα
νικήσαντι
|
Ὀλύμπια |
Ἀχαιῶν
πρώτῳ
γέρας
οὐδὲν
ἐξαίρετον |
[7, 17] |
Ἀχαιῶν
τοῖς
ἀγωνίζεσθαι
μέλλουσι
τὰ
|
Ὀλύμπια |
ἐναγίζειν
τῷ
Οἰβώτᾳ,
καὶ
ἢν |
[7, 17] |
ὀλυμπιάδι
ἕκτῃ,
εἰκόνος
δὲ
ἐν
|
Ὀλυμπίᾳ |
περὶ
τὴν
ὀγδοηκοστὴν
ὀλυμπιάδα
κατὰ |
[7, 17] |
Οἰβώτᾳ,
καὶ
ἢν
κρατήσωσιν,
ἐν
|
Ὀλυμπίᾳ |
στεφανοῦν
τοῦ
Οἰβώτα
τὴν
εἰκόνα. |
[7, 27] |
πάλης
νίκας
Ἰσθμικὰς
καὶ
ἐν
|
Ὀλυμπίᾳ |
τέσσαρας
οὐδὲ
ἀρχὴν
ἐθέλουσιν
ὀνομάζειν, |
[7, 27] |
Πουλυδάμαντος
τοῦ
Σκοτουσσαίου
κρατήσειεν
ἐν
|
Ὀλυμπίᾳ· |
τὸν
δὲ
Πουλυδάμαντα
δεύτερα
τότε |
[7, 6] |
ἐπὶ
τῷ
ἀναθήματι
τῷ
ἐν
|
Ὀλυμπίᾳ |
τῶν
Ἑλλήνων
μετῆν
ἂν
καὶ |
[7, 16] |
ἔλεον
Ῥωμαῖοι
τῆς
Ἑλλάδος,
καὶ
|
συνέδριά |
τε
κατὰ
ἔθνος
ἀποδιδόασιν
ἑκάστοις |
[7, 16] |
ἐκωλύοντο
ἐν
τῇ
ὑπερορίᾳ
κτᾶσθαι·
|
συνέδριά |
τε
κατὰ
ἔθνος
τὰ
ἑκάστων, |
[7, 26] |
χώρας,
δρῦς
τέ
εἰσι
καὶ
|
θηρία, |
ἔλαφοι
καὶ
ὗς
ἄγριοι·
(εἰ |
[7, 7] |
δὲ
καὶ
τρεῖς
πόλεις
φρουραῖς
|
ὁρμητήρια |
εἶναί
οἱ
κατὰ
τῆς
Ἑλλάδος, |
[7, 13] |
δὲ
ἐς
αὐτὰ
καὶ
φρουράς,
|
ὁρμητήρια |
ἐπὶ
τὴν
Σπάρτην
Ἀχαιοῖς
εἶναι. |
[7, 27] |
Λαμπτῆρός
ἐστιν
ἐπίκλησιν·
τούτῳ
καὶ
|
Λαμπτήρια |
ἑορτὴν
ἄγουσι,
καὶ
δᾷδάς
τε |
[7, 9] |
ψυχῇ
ξενικά
σφισι
διδόασιν
εἶναι
|
δικαστήρια, |
ὅσα
δὲ
ἄλλα
ἐγκλήματα,
λαμβάνειν |
[7, 5] |
ἐπὶ
τῇ
ἄκρᾳ
λουτρὰ
τῇ
|
Μακρίᾳ, |
τὰ
μὲν
ἐπὶ
τῷ
κλύδωνι |
[7, 16] |
ἀρχαῖα
καὶ
τὸ
ἐν
τῇ
|
ὑπερορίᾳ |
κτᾶσθαι,
ἀφῆκαν
δὲ
καὶ
ὅσοις |
[7, 16] |
χρήματα
ἔχοντες
ἐκωλύοντο
ἐν
τῇ
|
ὑπερορίᾳ |
κτᾶσθαι·
συνέδριά
τε
κατὰ
ἔθνος |
[7, 7] |
κατὰ
ταὐτὰ
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
καὶ
|
τρία |
ὁπότε
ὀλίγιστα
καὶ
ἔτι
πλέονα |
[7, 12] |
ὁ
Μεναλκίδας
κινδύνου,
μεταδίδωσι
τάλαντα
|
τρία |
τῶν
ἐξ
Ὠρωποῦ
Μεγαλοπολίτῃ
Διαίῳ. |
[7, 10] |
ἐγένοντο
οἱ
εὐδοκιμοῦντες
μάλιστα
ἐν
|
Ἐρετρίᾳ |
Φίλαγρος
Κυνέου
καὶ
Εὔφορβος
Ἀλκιμάχου. |
[7, 18] |
ἡλικίαν
ὑστέρους.
(ἄγουσι
δὲ
καὶ
|
Λάφρια |
ἑορτὴν
τῇ
Ἀρτέμιδι
οἱ
Πατρεῖς |
[7, 24] |
λαμβάνοντες
παρὰ
τῆς
θεοῦ
πέμματα
|
ἐπιχώρια |
ἀφιᾶσιν
ἐς
θάλασσαν,
πέμπειν
δὲ |
[7, 21] |
ἐπῶν
κόσμον
καὶ
ἰδίᾳ
σφίσιν
|
ἐπιχώρια |
ὄντα
ἕκαστοι
τίθενται,
τοσαίδε
ἐς |
[7, 10] |
σπουδὴν
πρὸς
τὸν
ἐν
τῇ
|
Ἀσίᾳ |
πόλεμον,
ἐβούλετο
εἰρήνην
ἐν
τάχει |
[7, 13] |
βουλῆς
ἐπὶ
τὰ
ἐν
τῇ
|
Ἀσίᾳ |
πράγματα
ἐκέλευε,
πρὶν
ἢ
ἐς |
[7, 18] |
πόλιν
Ἀρόην
ὠνόμασεν
ἐπὶ
τῇ
|
ἐργασίᾳ |
τῆς
γῆς.
(ὡς
δὲ
πρὸς |
[7, 7] |
πόλιν·
Λακεδαιμονίοις
τε
τὸ
ἐν
|
Σελλασίᾳ |
πταῖσμα
πρὸς
Ἀχαιοὺς
καὶ
Ἀντίγονον |
[7, 21] |
πρὸς
τοῦ
ναοῦ
λίθων
ἀνέστηκεν
|
αἱμασιά, |
κατὰ
δὲ
τὸ
ἐκτὸς
κάθοδος |
[7, 11] |
Ἀργείους
τὸ
παράπαν
ἔθετο
ἐν
|
χλευασίᾳ· |
(πόλεσι
γὰρ
ἐς
τοσοῦτο
ἡκούσαις |
[7, 2] |
ἔθυσαν
μὲν
καὶ
τότε
τῇ
|
Ἐφεσίᾳ |
θεῷ,
ἅτε
ἐπιστάμεναι
{τε}
ἐκ |
[7, 5] |
ἐς
συγγραφήν,
ἡ
μέν
γε
|
Ἐφεσία |
χώρα
τόν
τε
Κέγχριον
ποταμὸν |
[7, 5] |
τὴν
Ἁλιταίαν·
ἐν
δὲ
τῇ
|
Μιλησίᾳ |
πηγή
τέ
ἐστι
Βιβλὶς
καὶ |
[7, 26] |
(Ὁμήρου
δὲ
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν
|
Ὑπερησία |
ὠνόμασται·
τὸ
δὲ
ὄνομα
τὸ |
[7, 10] |
τὴν
Ἑλλάδα
ἐπέλειπον
οἱ
ἐπὶ
|
προδοσίᾳ |
νοσήσαντες·
Ἀχαιοὺς
δὲ
ἀνὴρ
Ἀχαιὸς |
[7, 16] |
τάλαντα
ἑκατὸν
καὶ
Ἀχαιοὺς
Λακεδαιμονίοις
|
διακόσια |
ἐκέλευσεν
ἐκτῖσαι.
τούτων
μὲν
δὴ |
[7, 11] |
καιρὸν
τῆς
κρίσεως
Ἀθηναίοις
ζημίαν
|
πεντακόσια |
τάλαντα
ἐπιβάλλουσι,
Ῥωμαίων
δὲ
ἡ |
[7, 18] |
τὰ
ἐς
τὴν
θυσίαν
νομίζουσι,
|
δημοσίᾳ |
τε
ἡ
πόλις
καὶ
οὐχ |
[7, 7] |
κέρδεσι.
προπίνειν
δὲ
παρὰ
τὰ
|
συμπόσια |
ἐπὶ
δεξιότητι
καὶ
φιλίᾳ
κύλικας |
[7, 5] |
ἄκρα
καὶ
ἐν
αὐτῇ
λουτρὰ
|
θαλάσσια, |
μάλιστα
τῶν
ἐν
Ἰωνίᾳ
λουτρῶν |
[7, 24] |
ὕστερον
ἐξ
Ἀθηνῶν
ἐς
τὰ
|
παραθαλάσσια |
ἀφίκοντο
τῆς
Ἀσίας,
σέβεσθαι
Ποσειδῶνα |
[7, 21] |
Κόρεσος
δὲ
ἐφειστήκει
μὲν
τῇ
|
θυσίᾳ, |
τῷ
δὲ
ἔρωτι
εἴξας
καὶ |
[7, 8] |
ἀνίσχοντα
ἥλιον
μᾶλλόν
τι
ἡ
|
Μυσία |
τέτραπται.
~(τότε
δὲ
τῷ
Μετέλλῳ |
[7, 17] |
καὶ
οὗτος
Ῥωμαίων,
ἐπέτρεψε
τῇ
|
στρατιᾷ |
διαρπάσαι
τὴν
Δύμην·
Αὔγουστος
δὲ |
[7, 8] |
ἐπήγγελλέ
σφισιν
ἀφικνεῖσθαι
πρὸς
Κόρινθον
|
στρατιᾷ, |
συμμάχους
τε
ἀξιωθησομένους
καλεῖσθαι
Ῥωμαίων |
[7, 13] |
χρόνον
τοῦτον
ἀφίκετο
ἐς
Μακεδονίαν
|
στρατιά |
τε
Ῥωμαίων
καὶ
ἡγεμὼν
ἐπ´ |
[7, 8] |
μὲν
δὴ
Ἀχαιοὶ
Μακεδόσιν
ἢ
|
στρατιᾷ |
τῇ
Σύρων
ἐναντία
ἐτάξαντο,
φιλίᾳ |
[7, 12] |
ἐν
κοινῷ
Δίαιον
ἐποιοῦντο
ἐν
|
αἰτίᾳ· |
Δίαιος
δὲ
σφᾶς
ἀπὸ
τῶν |
[7, 10] |
ἐστρατηγηκότες
Ἀχαιῶν
ἐνέχονται
πάντες
τῇ
|
αἰτίᾳ· |
πάντας
γὰρ
φρονῆσαι
τὰ
Μακεδόνων |
[7, 17] |
ἔσχεν
ὑπήκοον,
καὶ
ἐπὶ
τῇ
|
αἰτίᾳ |
ταύτῃ
Σουλπίκιος,
ἡγεμὼν
καὶ
οὗτος |
[7, 26] |
Ἰώνων
ἐποικούντων,
ἐγένετο
δὲ
ἐπ´
|
αἰτίᾳ |
τοιᾷδε.
Σικυωνίων
ἀφίξεσθαι
στρατὸς
ἔμελλεν |
[7, 8] |
μὲν
μεγάλως
καὶ
αὐτὸν
ἐν
|
αἰτίᾳ |
Φλαμίνιον
καὶ
ἔτι
πρότερον
Ὀτίλιον, |
[7, 1] |
τὰ
δεῖπνα
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶ
τὰ
|
Φειδίτια |
καλούμενα.
(Ἴωνας
δὲ
ἀφικομένους
ἐς |
[7, 15] |
ἐν
Χαιρωνείᾳ
Φιλίππου
καὶ
Μακεδόνων
|
ἐναντία |
ἀγωνιζομένους
ἐγκαταλιπόντες
Ἕλληνας
τότε
ἐν |
[7, 8] |
τρίτα
δὲ
ὁμοῦ
Ῥωμαίοις
ἐμαχέσαντο
|
ἐναντία |
Ἀντιόχου
καὶ
Σύρων.
(ὅσα
μὲν |
[7, 13] |
δὲ
ᾕρητο
μὲν
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
|
ἐναντία |
Διαίῳ
στρατηγεῖν·
ἐχόντων
δὲ
αὐτῶν |
[7, 16] |
Κορίνθια.
(πόλεων
δέ,
ὅσαι
Ῥωμαίων
|
ἐναντία |
ἐπολέμησαν,
τείχη
μὲν
ὁ
Μόμμιος |
[7, 8] |
Μακεδόσιν
ἢ
στρατιᾷ
τῇ
Σύρων
|
ἐναντία |
ἐτάξαντο,
φιλίᾳ
τῇ
πρὸς
Ῥωμαίους |
[7, 12] |
δίκην·
πρεσβεῦσαί
τε
γὰρ
Ἀχαιῶν
|
ἐναντία |
ἔφασκεν
αὐτὸν
ἐς
Ῥώμην
καὶ |
[7, 9] |
ἀποστεῖλαι
πρέσβεις
ἐφιᾶσιν
ἐς
Ῥώμην,
|
ἐναντία |
ἐφιέντες
ἢ
Ῥωμαίοις
συγκείμενα
ἦν |
[7, 9] |
ἐπὶ
τὰ
Φιλίππου
καὶ
Αἰτωλῶν
|
ἐναντία |
καὶ
αὖθις
Ἀντιόχου
στρατεύσαντες
χάριτι |
[7, 6] |
μὲν
ἐν
Χαιρωνείᾳ
Φιλίππου
τε
|
ἐναντία |
καὶ
Μακεδόνων
οἱ
Ἀχαιοὶ
μετέσχον, |
[7, 24] |
ἔδαφος
τροπῇ
τῶν
οἰκοδομημάτων
ἀντιστᾶσα
|
ἐναντία |
κίνησις
ἐξεγείρῃ
τὰ
ἤδη
τραπέντα, |
[7, 8] |
μαχεσάμενος
γὰρ
Φλαμινίου
καὶ
Ῥωμαίων
|
ἐναντία |
Φίλιππος
ἐν
Κυνὸς
καλουμέναις
κεφαλαῖς |
[7, 7] |
ὅσοι
τε
Ἑλλήνων
ἢ
βαρβάρων
|
ἐναντία |
Φιλίππου
συνήραντο
Ἀθηναίοις
καὶ
ὡς |
[7, 7] |
ἔμπροσθεν
λόγῳ
μὲν
ἐπικουρήσοντας
Αἰτωλοῖς
|
ἐναντία |
Φιλίππου,
τῷ
δὲ
ἔργῳ
μᾶλλόν |
[7, 22] |
φοινικῆν·
παρὰ
δὲ
αὐτὸν
οἰκέτης
|
ἀκόντια |
ἔχων
ἐστὶ
καὶ
ἄγει
κύνας |
[7, 3] |
τὸ
χρεὼν
ἐπέλαβεν
ἐν
τῇ
|
Ἁλιαρτίᾳ. |
(ἐκπέμψαντος
δὲ
σφᾶς
ἐς
ἀποικίαν |
[7, 22] |
κεῖται
δὲ
πρὸ
τοῦ
ἀγάλματος
|
ἑστία, |
λίθου
καὶ
αὐτή,
μολίβδῳ
δὲ |
[7, 12] |
τῶν
τότε
Μεναλκίδας
{μὲν}
ὑπερῆρεν
|
ἀπιστίᾳ, |
Καλλικράτην,
ὃς
ἐλάσσων
παντοίου
λήμματος |
[7, 23] |
ἐκτέταται,
τῇ
δὲ
ἀνέχει
δᾷδα.
|
Εἰλειθυίᾳ |
δὲ
εἰκάσαι
τις
ἂν
εἶναι |
[7, 23] |
ἱερόν
ἐστιν
ἀρχαῖον,
καὶ
ἡ
|
Εἰλείθυια |
ἐς
ἄκρους
ἐκ
κεφαλῆς
τοὺς |
[7, 23] |
ἐπὶ
τοιῷδε
αἱ
δᾷδες,
ὅτι
|
Εἰλείθυιά |
ἐστιν
ἡ
ἐς
φῶς
ἄγουσα |
[7, 5] |
καὶ
πλατάνῳ
πρὸ
τοῦ
ἱεροῦ,
|
πεφυκυίᾳ |
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
ὕδατος.
καὶ |
[7, 4] |
τῷ
Ἡραίῳ
κατ´
ἐμὲ
ἔτι
|
πεφυκυίᾳ. |
εἶναι
δ´
οὖν
τὸ
ἱερὸν |
[7, 14] |
ἀσθενείας
μανία
ἂν
μᾶλλον
ἢ
|
ἀτυχία |
καλοῖτο.
ὃ
δὴ
καὶ
Κριτόλαον |
[7, 10] |
δὲ
τῷ
Φιλίππου
παρέσχεν
ἡ
|
εὐτυχία |
μικρὰ
ἀνδρῶν
προδοτῶν
καὶ
οὐκ |
[7, 7] |
Φιλίππῳ
δὲ
τῷ
Δημητρίου
τὰ
|
φάρμακα |
τόλμημα
ἦν
ἐλαφρότατον.
(κατεῖχε
δὲ |
[7, 19] |
Ἑλλήνων,
Εὐρύπυλος
ὁ
Εὐαίμονος
λαμβάνει
|
λάρνακα· |
Διονύσου
δὲ
ἄγαλμα
ἦν
ἐν |
[7, 19] |
Ἡρακλέα
ἀγνοῆσαι
τὰ
ἐς
τὴν
|
λάρνακα |
εἰ
δὴ
τοιαῦτα
ἦν
πείθομαι |
[7, 19] |
ξένην,
ἐνταῦθα
ἱδρύσασθαί
τε
τὴν
|
λάρνακα |
καὶ
αὐτὸν
οἰκῆσαι.
ὁ
μὲν |
[7, 19] |
δ´
οὖν
ὁ
Εὐρύπυλος
τὴν
|
λάρνακα |
καὶ
εἶδε
τὸ
ἄγαλμα
καὶ |
[7, 20] |
ἐς
τὸ
ἐκτὸς
φέρει
τὴν
|
λάρνακα |
ὁ
ἱερεύς.
αὕτη
μὲν
δὴ |
[7, 19] |
ἔφυγεν
Αἰνείας,
ἀπολίποι
ταύτην
τὴν
|
λάρνακα· |
οἱ
δὲ
ῥιφῆναί
φασιν
αὐτὴν |
[7, 19] |
λαβεῖν
παρὰ
τοῦ
Ἡρακλέους
τὴν
|
λάρνακα· |
τὰ
δὲ
ἄλλα
κατὰ
τὰ |
[7, 19] |
πρότερον
ἑωράκεσαν
καὶ
ἐς
τὴν
|
λάρνακα |
ὑπενόησαν
ὡς
εἴη
τις
ἐν |
[7, 26] |
γυναιξί,
{καὶ
ὁ}
ἐνδεδυκὼς
δὲ
|
θώρακα |
εἷς.
τοῦτόν
φασιν
Ἀχαιοῖς
γενομένου |
[7, 10] |
Σαμίων
πλὴν
ἑνός
τε
καὶ
|
δέκα |
ἀνδρῶν
τῶν
ἄλλων
τριηράρχων
τὸ |
[7, 22] |
ὁ
Πάνορμος
σταδίοις
πέντε
καὶ
|
δέκα |
ἀπωτέρω
τῆς
ἄκρας.
τοσούτους
δὲ |
[7, 22] |
δὲ
ὅσον
πέντε
σταδίους
καὶ
|
δέκα |
ἀπωτέρω
τῆς
πόλεώς
ἐστιν
ἄλσος |
[7, 10] |
ἀδίκημα,
ἄνδρες
τῆς
Ῥωμαίων
βουλῆς
|
δέκα |
ἐπέμφθησαν
καταστησόμενοι
πρὸς
τὸ
ἐπιτηδειότατον |
[7, 26] |
τοῦ
ἐπινείου
δύο
σταδίων
καὶ
|
δέκα |
ἐς
τὴν
ἄνω
πόλιν.
(Ὁμήρου |
[7, 16] |
ἐπικουρικὰ
ἀπωτέρω
δύο
τε
καὶ
|
δέκα |
ἔταξε
σταδίοις,
πρὸ
τοῦ
παντὸς |
[7, 4] |
ἠπείρῳ
τῇ
πέραν
βαλόμενοι
τεῖχος,
|
δέκα |
ἔτεσιν
ὕστερον
διαβάντες
ἐν
τῇ |
[7, 6] |
αἱ
δὲ
δύο
τε
καὶ
|
δέκα |
ἦσαν
ἀριθμόν,
ὁπόσαι
γε
καὶ |
[7, 11] |
ἐν
τῷ
τότε
Ἀχαιῶν,
ὑπισχνοῦνται
|
δέκα |
ταλάντων
δόσιν,
ἤν
σφισιν
ἐπικουρεῖν |
[7, 18] |
ἱστᾶσιν
ἔτι
χλωρὰ
καὶ
ἐς
|
ἑκκαίδεκα |
ἕκαστον
πήχεις·
ἐντὸς
δὲ
ἐπὶ |
[7, 5] |
Ἴωνας.
~(Σμύρναν
δὲ
ἐν
ταῖς
|
δώδεκα |
πόλεσιν
οὖσαν
Αἰολέων
καὶ
οἰκουμένην |
[7, 26] |
ἀδελφῶν
οἴκαδε
ἀπήγγειλαν·
καὶ
τοῦδε
|
ἕνεκα |
αἵ
τε
ἀδελφαὶ
διὰ
τὸ |
[7, 19] |
οὐδὲν
εἰργασμένοι
Μελανίππου
καὶ
Κομαιθοῦς
|
ἕνεκα |
ἀπώλλυντο,
αὐτοί
τε
οἰκτρότατα
καὶ |
[7, 10] |
μέτεστιν
ἐς
Περσέα·
καὶ
τοῦδε
|
ἕνεκα |
ἐθέλω
μὲν
ἐν
συνεδρίῳ
τῷ |
[7, 7] |
Φιλίππου,
ἐποίησεν
ἀναστάτους.
καὶ
τοῦδε
|
ἕνεκα |
ἐμοὶ
δοκεῖν,
ἐπεὶ
ἐπύθετο
ἡ |
[7, 25] |
δὲ
τηνικαῦτα
ἀποδημοῦντες
ἢ
στρατείας
|
ἕνεκα |
ἔτυχον
ἢ
κατὰ
πρόφασιν
ἀλλοίαν, |
[7, 14] |
καὶ
ὅτῳ
κουρᾶς
ἢ
ὑποδημάτων
|
ἕνεκα |
ἢ
ἐπὶ
τῇ
ἐσθῆτι
ἢ |
[7, 1] |
ἐθέλωσιν
ἀπέχεσθαι,
ἰσχύος
μᾶλλον
οἰκείας
|
ἕνεκα |
ἢ
εὐνοίᾳ
τῇ
ἐς
τοὺς |
[7, 5] |
ναῷ,
τούτῳ
μὲν
τοῦ
ἀγάλματος
|
ἕνεκα, |
Ἡρακλείῳ
δὲ
τῷ
ἐν
Ἐρυθραῖς |
[7, 2] |
τὸ
ἱερὸν
ἄλλοι
τε
ἱκεσίας
|
ἕνεκα |
καὶ
γυναῖκες
τοῦ
Ἀμαζόνων
γένους. |
[7, 4] |
τῇ
τέχνῃ
τῆς
πλάνης
τε
|
ἕνεκα |
καὶ
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
ἐπιφανέστερος |
[7, 5] |
τὸ
τῆς
Ἐφεσίας
μεγέθους
τε
|
ἕνεκα |
καὶ
ἐπὶ
τῷ
ἄλλῳ
πλούτῳ, |
[7, 7] |
πρὸς
Ἀχαιοὺς
καὶ
Ἀντίγονον
Κλεομένους
|
ἕνεκα |
καὶ
ἐπιορκίας
τῆς
ἐκείνου
συνέβη. |
[7, 1] |
συνοίκους
ἐξεδέξαντο
Ἴωνός
τε
δὴ
|
ἕνεκα |
καὶ
ἔργων
ἃ
ἔπραξε
πολεμαρχῶν |
[7, 19] |
ταύτης
μὲν
δὴ
τῆς
θυσίας
|
ἕνεκα |
ὁ
ποταμὸς
ὁ
πρὸς
τῷ |
[7, 22] |
τὰ
πλείω
συμβαίνει,
καὶ
τοῦδε
|
ἕνεκα |
οἱ
νομεῖς
ἑτέρωσε
αὐτὰ
τῆς |
[7, 25] |
τῶν
φρενῶν
γίνεσθαι·
καὶ
τοῦδε
|
ἕνεκα |
οὐ
τοῖς
πᾶσιν
ἡ
ἔσοδος |
[7, 1] |
ἣ
μόνη
οἱ
παῖς
ἦν,
|
γυναῖκα |
αὐτῷ
διδοὺς
καὶ
αὐτὸν
Ἴωνα |
[7, 22] |
εἴχομεν·
ταφῆναι
δὲ
ἄνδρα
καὶ
|
γυναῖκα |
ἐν
κοινῷ
παρίστατο
ἅπασιν
εἰκάζειν. |
[7, 16] |
ἄγγελος,
ἀποκτείνας
δὲ
αὐτοχειρὶ
τὴν
|
γυναῖκα, |
ἵνα
δὴ
μὴ
γένοιτο
αἰχμάλωτος, |
[7, 23] |
σφᾶς
Ἀπόλλωνα
ἐπιφημίζειν,
θνητὴν
δὲ
|
γυναῖκα |
οὐδεμίαν
μητέρα·
(Ἀσκληπιὸν
μὲν
γὰρ |
[7, 3] |
αἰτίαν
ἥντινα
ἥκουσι
λαμβάνει
μὲν
|
γυναῖκα |
τὴν
Μαντώ,
ποιεῖται
δὲ
καὶ |
[7, 0] |
|
~ΑΧΑΙΚΑ |
~(Ἡ
δὲ
τῆς
Ἠλείας
μέση |
[7, 21] |
Κόρεσος,
ὃν
ἀνθρώπων
μάλιστα
ἐπέλαβεν
|
ἄδικα |
ἐξ
ἔρωτος
παθεῖν.
ἤρα
μὲν |
[7, 10] |
λέγειν
τε
δὴ
ἐδόκει
παντάπασιν
|
ἄδικα |
καὶ
αὐτὸν
ἠξίουν
οἱ
ἐς |
[7, 16] |
ἑξηκοστῇ
πρὸς
ταῖς
ἑκατόν,
ἣν
|
ἐνίκα |
Διόδωρος
Σικυώνιος.
~(ἐς
ἅπαν
δὲ |
[7, 25] |
ταῖς
ἑκατόν,
ἣν
Δάμων
Θούριος
|
ἐνίκα |
τὸ
πρῶτον.
Ἑλικαέων
δὲ
οὐκέτι |
[7, 9] |
περὶ
δὲ
τῇ
ἑκάστου
ψυχῇ
|
ξενικά |
σφισι
διδόασιν
εἶναι
δικαστήρια,
ὅσα |
[7, 10] |
δὲ
ἀποδράντες
ᾤχοντο
ἢ
εὐθὺς
|
ἡνίκα |
ἀνήγοντο
ἐς
Ῥώμην
ἢ
ὕστερον |
[7, 26] |
καὶ
αἰπεινὴν
Δονόεσσαν"
Πεισίστρατον
δέ,
|
ἡνίκα |
ἔπη
τὰ
Ὁμήρου
διεσπασμένα
τε |
[7, 20] |
ἄξιος·
ἐποιήθη
δὲ
ἀπὸ
λαφύρων,
|
ἡνίκα |
ἐπὶ
τὸν
στρατὸν
τῶν
Γαλατῶν |
[7, 2] |
ἐκ
παλαιοῦ
τὸ
ἱερόν,
καὶ
|
ἡνίκα |
Ἡρακλέα
ἔφυγον,
αἱ
δὲ
καὶ |
[7, 16] |
ἐξ
Ἰταλίας
τινὰς
καὶ
τὰ
|
ἐπικουρικὰ |
ἀπωτέρω
δύο
τε
καὶ
δέκα |
[7, 17] |
κόλπον
καρπὸς
μὲν
ἐκεῖνος
ἦν
|
αὐτίκα |
ἀφανής,
αὐτὴ
δὲ
ἐκύει·
τεκούσης |
[7, 26] |
ἐπελθεῖν
νομίζοντες.
(οὐ
μὴν
καὶ
|
αὐτίκα |
γε
ἐξενίκησεν
Αἴγειραν
ἀντὶ
Ὑπερησίας |
[7, 7] |
ἐν
{τῇ}
Σπάρτῃ,
καὶ
ἐξέπεσεν
|
αὐτίκα |
ἐκ
Πελλήνης
ὑπὸ
Ἀράτου
καὶ |
[7, 25] |
ἂν
αὐτῶν
τύχῃ
μὴ
ἀληθεύουσα,
|
αὐτίκα |
ἐκ
τούτου
τὴν
δίκην
ἔσχεν. |
[7, 8] |
ἀφικομένου,
τὰ
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
|
αὐτίκα |
ἐνεπεπτώκει·
(καὶ
σφᾶς
ὑπὸ
τὸν |
[7, 19] |
θαλάμῳ
χρήσεσθαι·
τοὺς
δὲ
ἀνθρώπους
|
αὐτίκα |
ἐξ
Ἀρτέμιδος
μήνιμα
ἔφθειρε,
τῆς |
[7, 15] |
οἱ
περὶ
τὸν
Ἀλκαμένην
καὶ
|
αὐτίκα |
ἐς
Κόρινθον
παρὰ
τὸ
στρατόπεδον |
[7, 14] |
τὰ
ἐγνωσμένα
ἐπύθοντο
ὑπὸ
Ῥωμαίων,
|
αὐτίκα |
ἐτρέποντο
ἐπὶ
τοὺς
Σπαρτιάτας
οἳ |
[7, 19] |
καὶ
εἶδε
τὸ
ἄγαλμα
καὶ
|
αὐτίκα |
ἦν
ἔκφρων
μετὰ
τὴν
θέαν· |
[7, 24] |
σεισμὸς
ἐς
τὴν
χώραν
σφίσιν
|
αὐτίκα |
κατασκήψας
τῶν
τε
οἰκοδομημάτων
τὴν |
[7, 25] |
καὶ
ἀσεβὴς
ἐσέλθῃ
θέλων
θεάσασθαι,
|
αὐτίκα |
λέγεται
δείμασιν
ἐκτὸς
τῶν
φρενῶν |
[7, 1] |
ἐπράχθη
σφίσιν
ἐπ´
ἀλλήλους,
ἐπέξεισιν
|
αὐτίκα |
ὁ
λόγος
μοι
προδιηγησαμένῳ
καθ´ |
[7, 15] |
ὡς
αὐτόν·
ἐξεύρητό
τε
δὴ
|
αὐτίκα |
ὁ
Πυθέας
καὶ
ἀναχθεὶς
δίκην |
[7, 10] |
ἐπαρρησιάζετο
ἀγαθοῦ·
(ὁ
δὲ
ἐπελάβετο
|
αὐτίκα |
ὁ
Ῥωμαῖος
τῆς
προφάσεως,
καὶ |
[7, 7] |
τῶν
ἄλλων
Πελοποννησίων
οἱ
μὲν
|
αὐτίκα, |
οἱ
δὲ
χρόνον
τινὰ
ἐπισχόντες· |
[7, 7] |
ποιησάμενος
ὁ
Κλεομένης
σπονδὰς
καὶ
|
αὐτίκα |
παραβὰς
ὅσα
ὤμοσεν
ἠνδραποδίσατο
Ἀρκάδων |
[7, 8] |
δὲ
ἀπὸ
Μακεδόνων
ἐλευθερωθέντες
μετέσχον
|
αὐτίκα |
συνεδρίου
τοῦ
Ἀχαιῶν,
μετασχόντες
καὶ |
[7, 13] |
Σπάρτης
{εἰς
Σπάρτην}
νῦν
δὲ
|
αὐτίκα |
τε
ἀνεκάλεσεν
ἀπὸ
τῆς
διώξεως |
[7, 24] |
ἂν
βάλῃ
τὴν
ὁρμήν,
ἀνέκλινεν
|
αὐτίκα |
τοῖς
ἐς
πολιορκίαν
μηχανήμασιν
ὁμοίως. |
[7, 9] |
ἐς
δέον
χωρήσειν·
γράμματά
τε
|
αὐτίκα |
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς
ἔς
τε |
[7, 16] |
τὸ
ἱππικὸν
τῶν
Ἀχαιῶν
ταχθέντες
|
αὐτίκα |
ᾤχοντο
φεύγοντες,
τῆς
Ῥωμαίων
ἵππου |
[7, 16] |
πολλοί.
Μόμμιος
δὲ
τὸ
μὲν
|
παραυτίκα, |
ἀναπεπταμένων
ὅμως
τῶν
πυλῶν,
ἐπεῖχεν |
[7, 15] |
ἐπ´
Ἀχαιοὺς
ἄγειν.
Μέτελλος
δὲ
|
παραυτίκα |
ἐπέπυστο
ὡς
Μόμμιος
καὶ
ὁ |
[7, 21] |
ἱερέως
καὶ
οἱ
Καλυδώνιοι
τὸ
|
παραυτίκα |
ὥσπερ
ὑπὸ
μέθης
ἐγίνοντο
ἔκφρονες |
[7, 20] |
καὶ
ἕτερός
ἐστιν
Ἀφροδίτης·
μεγέθει
|
μεγάλα |
λίθου
λευκοῦ
τὰ
ἀγάλματα.
~(καὶ |
[7, 20] |
τεῖχος
ἔδειμα,
εὐρύ
τε
καὶ
|
μάλα |
καλόν,
ἵν´
ἄρρηκτος
πόλις
εἴη· |
[7, 6] |
δὲ
καὶ
ἔργου
τοῦ
Πλαταιᾶσι·
|
δῆλα |
γὰρ
δὴ
ὅτι
ἐπὶ
τῷ |
[7, 24] |
χάσμα
ἐγένετο
καὶ
ἐρείπια
πόλεως
|
δῆλα |
ἦν
ἐν
τῇ
λίμνῃ,
πρὶν |
[7, 4] |
τὰς
γυναῖκας
ἐς
χάριν
Δαιδάλου.
|
(δῆλά |
τε
ὡς
ἀνὰ
πᾶσαν
μὲν |
[7, 23] |
τε
ὀνομάζεσθαι
καὶ
παιδὶ
ἦν
|
δῆλα |
ὡς
τὸν
ἡλιακὸν
δρόμον
ἐπὶ |
[7, 27] |
Θεοξένια
τῷ
Ἀπόλλωνι,
τιθέντες
ἀργύριον
|
ἆθλα |
τῆς
νίκης,
καὶ
ἄνδρες
ἀγωνίζονται |
[7, 18] |
τοῦ
Δηρείτου
τοῦ
Ἁρπάλου
τοῦ
|
Ἀμύκλα |
τοῦ
Λακεδαίμονος.
(Πατρεῖ
μὲν
τοιαῦτα |
[7, 16] |
ἀπεστέλλετο·
καλοῦσι
δὲ
οὐχ
Ἑλλάδος,
|
ἀλλὰ |
Ἀχαΐας
ἡγεμόνα
οἱ
Ῥωμαῖοι,
διότι |
[7, 1] |
οὐ
προσεμένων
τοὺς
Ἀχαιῶν
λόγους
|
ἀλλὰ |
ἐπεξελθόντων
σὺν
ὅπλοις,
Τισαμενὸς
μὲν |
[7, 21] |
μὲν
ἐπὶ
παντί
γε
πράγματι,
|
ἀλλὰ |
ἐπὶ
τῶν
καμνόντων.
κάτοπτρον
καλῳδίῳ |
[7, 17] |
οὕτω
τὰ
ἐς
τὸν
Ἄττην,
|
ἀλλὰ |
ἐπιχώριός
ἐστιν
ἄλλος
σφίσιν
ἐς |
[7, 17] |
ἦν
ἀπόρρητον
ἐς
αὐτὸν
ἐξευρεῖν,
|
ἀλλὰ |
Ἑρμησιάνακτι
μὲν
τῷ
τὰ
ἐλεγεῖα |
[7, 14] |
ἐς
κοινὸν
σύλλογον
οὐδαμῶς
ἤθελεν,
|
ἀλλὰ |
ἐς
μὲν
ἐπήκοον
τῶν
Ῥωμαίων |
[7, 15] |
Ἀχαιοὺς
τάξας
ἐτόλμησεν
ὑπομεῖναι
Μέτελλον·
|
ἀλλὰ |
ἐς
τοσοῦτο
ἀφίκετο
δείματος
ὡς |
[7, 20] |
δὲ
ταῦτα
οὐκ
ἐν
ὑπαίθρῳ,
|
ἀλλὰ |
ἔσοδος
ἐς
αὐτὰ
διὰ
τῶν |
[7, 13] |
ὡμολόγησε
μηδένα
ἐπάξειν
Λακεδαιμονίοις
πόλεμον,
|
ἀλλὰ |
ἔστ´
ἂν
ἥκωσιν
ἐκ
Ῥώμης, |
[7, 19] |
Θεσσαλῷ
συμβάντα
Εὐρυπύλῳ
τὰ
εἰρημένα,
|
ἀλλὰ |
Εὐρύπυλον
Δεξαμενοῦ
παῖδα
τοῦ
ἐν |
[7, 2] |
ἱερὸν
οἰκοῦσι
δεῖμα
ἦν
οὐδέν,
|
ἀλλὰ |
Ἴωσιν
ὅρκους
δόντες
καὶ
ἀνὰ |
[7, 7] |
οἱ
Ῥωμαῖοι
κατὰ
ταὐτὰ
Ἕλλησιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τρία
ὁπότε
ὀλίγιστα
καὶ |
[7, 27] |
δὲ
οὐχ
οἱ
ἄνδρες
μόνον
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῶν
κυνῶν
τὸ
ἄρρεν. |
[7, 2] |
σφισι
γένους
τοῦ
Ἴωνος
μετόν,
|
ἀλλὰ |
Μεσσήνιοι
μὲν
τῶν
ἐκ
Πύλου |
[7, 17] |
τινι
ἀλογίαν
παραστήσειεν,
εἰ
Πάλειαν
|
ἀλλὰ |
μὴ
Δύμην
τὸ
ἐπίγραμμα
καλεῖ |
[7, 24] |
τὸ
μήνιμα
ἐκ
τοῦ
Ποσειδῶνος,
|
ἀλλὰ |
σεισμὸς
ἐς
τὴν
χώραν
σφίσιν |
[7, 11] |
δὲ
οὐδὲ
ταῦτα
οἱ
Ἀθηναῖοι,
|
ἀλλὰ |
ὑποσχέσεσι
καὶ
δώροις
ὑπελθόντες
Ὠρωπίους |
[7, 18] |
ἔσχον.
(ὡσαύτως
δὲ
καὶ
ὅσα
|
ἄλλα |
ἀγάλματα
ἔκ
τε
Αἰτωλίας
καὶ |
[7, 2] |
ἐς
Μίλητον
Μυούσιοι
τά
τε
|
ἄλλα |
ἀγώγιμα
καὶ
τῶν
θεῶν
φερόμενοι |
[7, 20] |
Ἀσκληπιοῦ,
πλὴν
ἐσθῆτος,
λίθου
τὰ
|
ἄλλα· |
Ἀθηνᾶ
δὲ
ἐλέφαντος
εἴργασται
καὶ |
[7, 24] |
φασὶν
αὐτά.
(ἔστι
δὲ
καὶ
|
ἄλλα |
Αἰγιεῦσιν
ἀγάλματα
χαλκοῦ
πεποιημένα,
Ζεύς |
[7, 26] |
τὰ
Ὁμήρου
διεσπασμένα
τε
καὶ
|
ἄλλα |
ἀλλαχοῦ
μνημονευόμενα
ἤθροιζε,
τότε
αὐτὸν |
[7, 22] |
λίθου,
θέας
καὶ
ἐς
τὰ
|
ἄλλα |
ἄξιον
καὶ
οὐχ
ἥκιστα
ἐπὶ |
[7, 7] |
ἀληθεῖ
λόγῳ
δεσπότου,
τά
τε
|
ἄλλα |
αὐτοῦ
μιμούμενος
καὶ
τὰ
ἐς |
[7, 18] |
ἔδωκε
δὲ
καὶ
ἐς
τὰ
|
ἄλλα |
γέρα
σφίσιν,
ὁπόσα
τοῖς
ἀποίκοις |
[7, 9] |
διδόασιν
εἶναι
δικαστήρια,
ὅσα
δὲ
|
ἄλλα |
ἐγκλήματα,
λαμβάνειν
τε
αὐτοὺς
καὶ |
[7, 21] |
δὲ
ὁπόσα
ἐς
τὴν
θυσίαν
|
ἄλλα |
ἐκ
Δωδώνης
μεμαντευμένα
ἦν,
ἡ |
[7, 10] |
συνάραιντο
δὲ
καὶ
ἐς
τὰ
|
ἄλλα· |
ἐκέλευσεν
οὖν
καταγνῶναι
τοὺς
Ἀχαιοὺς |
[7, 23] |
ἔφασκε
Φοίνικας
{καὶ}
τά
τε
|
ἄλλα |
Ἑλλήνων
βέλτιον
καὶ
δὴ
καὶ |
[7, 24] |
ἔπειτα
ἐποίησε.
(τὰ
μὲν
οὖν
|
ἄλλα |
ἐπὶ
τοῖς
σεισμοῖς,
ὅσοι
μεγέθει |
[7, 27] |
Πουλυδάμαντα
οὐχ
ὁμολογοῦντες
παρέχονται
καὶ
|
ἄλλα |
ἐς
πίστιν
καὶ
ἐλεγεῖον
ἐπὶ |
[7, 5] |
τοῦ
ἀέρος
κράσεως
παρέχεται
καὶ
|
ἄλλα |
ἐς
συγγραφήν,
ἡ
μέν
γε |
[7, 17] |
ἀποστείλαντες
ἐς
Δελφούς·
(οὕτω
καὶ
|
ἄλλα |
ἐς
τιμήν
σφισι
τοῦ
Οἰβώτα |
[7, 24] |
Πριάμου
στρατεύεσθαι.
Ἀγαμέμνονι
δὲ
καὶ
|
ἄλλα |
ἐστὶν
ἐς
ἔπαινον
καὶ
ὅτι |
[7, 19] |
Ἡρακλέους
τὴν
λάρνακα·
τὰ
δὲ
|
ἄλλα |
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
εἰρήκασι
καὶ |
[7, 15] |
οὖν
τὴν
Κριτολάου
τελευτὴν
καὶ
|
ἄλλα |
πάρεστιν
εἰκάζειν·
Ἀρκάδων
δὲ
ἐξεστρατευμένοι |
[7, 26] |
μὲν
οὖν
Πινδάρου
τά
τε
|
ἄλλα |
πείθομαι
τῇ
ᾠδῇ
καὶ
Μοιρῶν |
[7, 12] |
προεῖπεν
ἡ
βουλὴ
δικάζεσθαι
τὰ
|
ἄλλα |
πλὴν
ψυχῆς
ἐν
συνεδρίῳ
τῷ |
[7, 26] |
ἱερὸν
ἐσίασιν
ἐν
ἡμέραις
ῥηταῖς,
|
ἄλλα |
τε
ὅσα
νομίζουσι
προκαθαριεύσαντες
καὶ |
[7, 24] |
γῆς
κάτω
πνευμάτων
ὑπήχησις
ἰσχυρά,
|
ἄλλα |
τε
πολλὰ
ὁ
θεὸς
ἐπὶ |
[7, 18] |
κομισθῆναι,
Πατρεῦσι
δὲ
ὁ
Αὔγουστος
|
ἄλλα |
τε
τῶν
ἐκ
Καλυδῶνος
λαφύρων |
[7, 20] |
μόνοι.
κεκόσμηται
δὲ
καὶ
ἐς
|
ἄλλα |
τὸ
Ὠιδεῖον
ἀξιολογώτατα
τῶν
ἐν |
[7, 24] |
τῶν
ἱερωμένων
ἔστι,
δρῶσι
δὲ
|
ἄλλα |
τοιαῦτα·
λαμβάνοντες
παρὰ
τῆς
θεοῦ |
[7, 20] |
δὲ
τοῦ
τεμένους
ἐστὶ
καὶ
|
ἄλλα |
τοῖς
Πατρεῦσιν
ἱερά·
πεποίηται
δὲ |
[7, 7] |
πόλεμον.
(Ὀτίλιος
δὲ
τὰ
μὲν
|
ἄλλα |
τοῖς
πράγμασι
κατὰ
τὰ
ἐπιτεταγμένα |
[7, 19] |
αὐτῆς
ἐρῶντα
Μελάνιππον,
τά
τε
|
ἄλλα |
τοὺς
ἡλικιώτας
καὶ
ὄψεως
εὐπρεπείᾳ |
[7, 18] |
πολίσματα
παρὲξ
αὐτὰς
Πάτρας
τοσάδε
|
ἄλλα |
ᾤκησαν,
Μεσάτιν
καὶ
Ἄνθειαν
καὶ |
[7, 19] |
πως
τῷ
γήρᾳ
τά
τε
|
ἄλλα |
ὡς
τὸ
πολὺ
ἐναντιοῦσθαι
νέοις |
[7, 21] |
δρόμους
τε
ἐπιτηδειοτάτους
καὶ
ἐς
|
τἄλλα |
δίαιταν
ἡδεῖαν
ὥρᾳ
παρεχόμενον
θερινῇ. |
[7, 1] |
τῆς
χώρας,
εἶναι
γὰρ
τὰ
|
πολλὰ |
αὐτῆς
αἰγιαλόν.
(χρόνῳ
δὲ
ὕστερον |
[7, 11] |
τὸ
Ἑλληνικὸν
πολλὰ
μὲν
εἶπε,
|
πολλὰ |
δὲ
καὶ
ἔπραξεν
ὑπερήφανα,
Λακεδαιμονίους |
[7, 9] |
νομίζοντες,
ἐπειδὴ
ἀφίκοντο
ἐς
Ῥώμην,
|
πολλὰ |
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς
καὶ
οὐ |
[7, 18] |
καὶ
παρὰ
Ἀκαρνάνων,
τὰ
μὲν
|
πολλὰ |
ἐς
τὴν
Νικόπολιν
κομισθῆναι,
Πατρεῦσι |
[7, 11] |
ὁ
Γάλλος
ἐς
τὸ
Ἑλληνικὸν
|
πολλὰ |
μὲν
εἶπε,
πολλὰ
δὲ
καὶ |
[7, 12] |
Μεναλκίδᾳ
καταστὰς
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς
|
πολλὰ |
μὲν
εἶπε,
τὰ
δὲ
ἤκουσεν |
[7, 24] |
πνευμάτων
ὑπήχησις
ἰσχυρά,
ἄλλα
τε
|
πολλὰ |
ὁ
θεὸς
ἐπὶ
τοῖς
βιαίοις |
[7, 5] |
μὲν
δὴ
ἐν
Ἰωνίᾳ
θαύματα
|
πολλά |
τε
καὶ
οὐ
πολλῷ
τινι |
[7, 8] |
ὑστέρου
τὰ
πράγματά
σφισιν
ἐφθάρη,
|
Σίβυλλα |
οὐκ
ἄνευ
θεοῦ
προεθέσπισεν·
ἔχει |
[7, 17] |
δὲ
ἀνὰ
χρόνον
ἀνεῖναι
δαίμονα
|
διπλᾶ |
ἔχοντα
αἰδοῖα,
τὰ
μὲν
ἀνδρός, |
[7, 16] |
μὲν
ὁ
Μόμμιος
κατέλυε
καὶ
|
ὅπλα |
ἀφῃρεῖτο
πρὶν
ἢ
καὶ
συμβούλους |
[7, 14] |
Ἀχαιοὺς
ἀθροίσας
ἀνέπεισε
μὲν
ἐπιφέρειν
|
ὅπλα |
ἐπὶ
τὴν
Σπάρτην,
ἀνέπεισε
δὲ |
[7, 13] |
ἢ
ἰσχύος
ἔλαβον
μὲν
τὰ
|
ὅπλα |
καὶ
ἐπεξῆλθον
ἀμυνοῦντες
τῇ
οἰκείᾳ, |
[7, 13] |
τοῖς
Ἀχαιῶν
ἐς
λόγους
ἐλθεῖν,
|
ὅπλα |
μὲν
ἐπὶ
τὴν
Σπάρτην
μὴ |
[7, 18] |
τούτου
πῦρ
ἐνιᾶσιν
ἐς
τὰ
|
ξύλα. |
ἐνταῦθά
που
καὶ
ἄρκτον
καὶ |
[7, 18] |
μὲν
τὸν
βωμὸν
ἐν
κύκλῳ
|
ξύλα |
ἱστᾶσιν
ἔτι
χλωρὰ
καὶ
ἐς |
[7, 19] |
σφισιν
ἐπὶ
τὴν
γῆν,
ξενικὸν
|
ἅμα |
ἀγόμενος
δαίμονα,
τὰ
ἐς
τὴν |
[7, 16] |
ὑπὸ
ἀγνωμοσύνης·
~(Μόμμιος
δὲ
Ὀρέστην
|
ἅμα |
ἀγόμενος,
τὸν
πρότερον
ἐπὶ
τῇ |
[7, 8] |
προσεκάθητο
πολιορκῶν
καὶ
παρὰ
Ἀχαιοὺς
|
ἅμα |
ἀποστέλλων
ἐπήγγελλέ
σφισιν
ἀφικνεῖσθαι
πρὸς |
[7, 25] |
τείχους
λανθάνουσιν
ἐν
τῇ
νυκτί,
|
ἅμα |
δὲ
ἡμέρᾳ
τούς
τε
ἑαυτῶν |
[7, 6] |
ἕκαστοι
τὰς
αὑτῶν
ἔσωζον
καὶ
|
ἅμα |
διὰ
τὸ
ἔργον
τὸ
πρὸς |
[7, 8] |
τε
ἀξιωθησομένους
καλεῖσθαι
Ῥωμαίων
καὶ
|
ἅμα |
εὐνοίᾳ
τῇ
ἐς
τὸ
Ἑλληνικόν. |
[7, 19] |
τοῦ
ἐν
Ὠλένῳ
βασιλεύσαντος
ἐθέλουσιν
|
ἅμα |
Ἡρακλεῖ
στρατεύσαντα
ἐς
Ἴλιον
λαβεῖν |
[7, 18] |
λόγου
μειζόνως
καὶ
ὑπὸ
πενίας
|
ἅμα |
οἱ
πολλοὶ
πιεζόμενοι
Πάτρας
μὲν |
[7, 6] |
τὸ
ἐν
Λεύκτροις
πταῖσμα
καὶ
|
ἅμα |
οἵ
τε
Ἀρκάδες
συνεληλυθότες
ἐς |
[7, 15] |
παρὰ
Ῥωμαίων
ὑπισχνεῖτο
ὀργὴν
γενήσεσθαι.
|
ἅμα |
τε
δὴ
ταῦτα
ἐπεκηρυκεύετο
καὶ |
[7, 23] |
εἶναι
καὶ
γυναιξὶν
ἐς
ἔρωτος
|
ἴαμα, |
λουομένοις
ἐν
τῷ
ποταμῷ
λήθην |
[7, 22] |
ἱερόν
ἐστι
τοῦ
Ἑρμοῦ·
Ἑρμοῦ
|
νᾶμα |
μὲν
τῇ
πηγῇ
τὸ
ὄνομα, |
[7, 9] |
παρὰ
τῆς
Ῥωμαίων
βουλῆς
ἔχει
|
δόγμα. |
Μέτελλος
δὲ
καὶ
οἱ
σὺν |
[7, 13] |
ἐκ
Ῥώμης,
ἀναμενεῖν
τοὺς
διαλλακτάς.
|
(στρατήγημα |
δὲ
ἄλλο
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους |
[7, 22] |
ἰχθῦς
οὐχ
αἱροῦσιν
ἐξ
αὐτῆς,
|
ἀνάθημα |
εἶναι
τοῦ
θεοῦ
νομίζοντες.
ἑστήκασι |
[7, 17] |
ἐν
τῇ
κεφαλῇ
τριχῶν
δοῦναι.
|
ἐπίθημα |
δὲ
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι |
[7, 2] |
καὶ
ἐπὶ
πύλας
τὰς
Μαγνήτιδας·
|
ἐπίθημα |
δὲ
τῷ
μνήματι
ἀνήρ
ἐστιν |
[7, 10] |
πολέμῳ
διὰ
τὸ
ἐς
Σαπαίους
|
ἀδίκημα, |
ἄνδρες
τῆς
Ῥωμαίων
βουλῆς
δέκα |
[7, 9] |
Ἀρέως
ἀποψηφίζονται
καὶ
Ἀλκιβιάδα
μηδὲν
|
ἀδίκημα |
ἐξ
αὐτῶν
ἐς
Ἀχαιοὺς
εἶναι, |
[7, 26] |
ἐς
τὴν
δίαιταν.
οἶδα
καὶ
|
οἴκημα |
ἐν
Αἰγείρᾳ
θεασάμενος·
(ἄγαλμα
ἦν |
[7, 12] |
ἐξεπράχθησαν·
ὁ
δὲ
ὡς
τὸ
|
δωροδόκημα |
εἶχεν
ἐν
χειρί,
ἐποιεῖτο
συμφορὰν |
[7, 14] |
ἢ
τοῖς
πολεμήσασι
ποιεῖ
τὸ
|
ἔγκλημα· |
θρασύτης
δὲ
ἡ
μετὰ
ἀσθενείας |
[7, 11] |
δὲ
αὖθις
ἐς
Ἀθηναίους
γένηται
|
ἔγκλημα |
Ὠρωπίοις,
τὴν
φρουρὰν
τότε
ἀπάγειν |
[7, 7] |
δὲ
τῷ
Δημητρίου
τὰ
φάρμακα
|
τόλμημα |
ἦν
ἐλαφρότατον.
(κατεῖχε
δὲ
καὶ |
[7, 21] |
ἐν
δὲ
τῷ
ἑτέρῳ
πεποίηται
|
μνῆμα |
Αἰγύπτου
τοῦ
Βήλου.
φυγεῖν
δὲ |
[7, 17] |
οἱ
τὸν
Ἡρακλέα
τό
τε
|
μνῆμα |
αὐτὸν
εἶναι
τὸν
ποιήσαντα
καὶ |
[7, 24] |
δὲ
τῷ
Ταλθυβίῳ
καὶ
ἄλλο
|
μνῆμα |
ἐν
Σπάρτῃ,
καὶ
αὐτῷ
αἱ |
[7, 5] |
Ἡραῖον
τὸ
Ῥαδίνης
καὶ
Λεοντίχου
|
μνῆμά |
ἐστι,
καὶ
τοῖς
ὑπὸ
ἔρωτος |
[7, 22] |
ἢ
ἐς
τὴν
πόλιν
ἐσελθεῖν,
|
μνῆμά |
ἐστι
λευκοῦ
λίθου,
θέας
καὶ |
[7, 20] |
τῆς
Ἀθηνᾶς
τοῦ
ἱεροῦ
Πρευγένους
|
μνῆμά |
ἐστιν·
ἐναγίζουσι
δὲ
καὶ
τῷ |
[7, 19] |
Λαφρίας
καὶ
τοῦ
βωμοῦ
πεποιημένον
|
μνῆμα |
Εὐρυπύλου.
τὰ
δὲ
ὅστις
τε |
[7, 2] |
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
τὸ
|
μνῆμα |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
τὴν
ἐκ |
[7, 5] |
εὔχεσθαι
καθέστηκεν
ἰοῦσιν
ἐπὶ
τὸ
|
μνῆμα. |
τὰ
μὲν
δὴ
ἐν
Ἰωνίᾳ |
[7, 1] |
καὶ
Ἴωνος
ἐν
τῷ
δήμῳ
|
μνῆμα |
τῷ
Ποταμίων
ἐστίν·
οἱ
δὲ |
[7, 9] |
Ἀρκάδων
ὕστερος
καί
τι
καὶ
|
φρόνημα |
κατὰ
φιλίαν
προσειληφὼς
τὴν
Φιλοποίμενος, |
[7, 24] |
σὺν
δὲ
αὐτῇ
καὶ
ἄλλο
|
πῆμα |
τοιόνδε
οἱ
ἐπιγενέσθαι
φασὶν
ὥρᾳ |
[7, 8] |
Ἀργεάδῃσιν,
ὑμῖν
κοιρανέων
ἀγαθὸν
καὶ
|
πῆμα |
Φίλιππος.
ἤτοι
ὁ
μὲν
πρότερος |
[7, 25] |
(οὐ
πολὺ
δὲ
ἀπωτέρω
Κράθιδος
|
σῆμά |
τε
ἐν
δεξιᾷ
τῆς
ὁδοῦ |
[7, 11] |
οὐ
τοῦ
Ἀθηναίων
δήμου
τὸ
|
ἁμάρτημα |
εἶναι·
τοὺς
μέντοι
αὐτὰ
εἰργασμένους |
[7, 22] |
ὁποῖόν
τι
καὶ
ἑκάστῳ
τὸ
|
ἐρώτημά |
ἐστι.
τὸ
ἀπὸ
τούτου
δὲ |
[7, 27] |
εὐχὰς
δὲ
ἀνθρώπων
ἕτοιμος
τελέσαι·
|
σχῆμα |
δὲ
αὐτῷ
τετράγωνον,
γένειά
τε |
[7, 22] |
γῇ
παρέχεται
μὲν
τὸ
τετράγωνον
|
σχῆμα, |
μεγέθει
δέ
ἐστιν
οὐ
μέγας. |
[7, 18] |
ἐθέλουσιν
εἶναι
ταύτην.
τὸ
μὲν
|
σχῆμα |
τοῦ
ἀγάλματος
θηρεύουσά
ἐστιν,
ἐλέφαντος |
[7, 27] |
τοξευούσης
δὲ
ἡ
θεὸς
παρέχεται
|
σχῆμα. |
ᾠκοδόμηται
δὲ
καὶ
ἔλυτρον
κρήνης |
[7, 10] |
λόγον·
(Ἀθηναῖοι
γὰρ
μετὰ
τὸ
|
ἀτύχημα |
τὸ
ἐν
Βοιωτοῖς
οὐκ
ἐγένοντο |
[7, 25] |
ἐς
πεῖραν
ἀφιγμένη.
πίνουσαι
δὲ
|
αἷμα |
ταύρου
δοκιμάζονται·
ἣ
δ´
ἂν |
[7, 2] |
Μίλητον
Μυούσιοι
τά
τε
ἄλλα
|
ἀγώγιμα |
καὶ
τῶν
θεῶν
φερόμενοι
τὰ |
[7, 2] |
δὲ
περὶ
τὸ
ἱερὸν
οἰκοῦσι
|
δεῖμα |
ἦν
οὐδέν,
ἀλλὰ
Ἴωσιν
ὅρκους |
[7, 20] |
ἐγὼ
Τρώεσσι
πόλιν
πέρι
τεῖχος
|
ἔδειμα, |
εὐρύ
τε
καὶ
μάλα
καλόν, |
[7, 5] |
μάλιστα
τῶν
ἐν
Ἰωνίᾳ
λουτρῶν
|
ὠφέλιμα |
ἀνθρώποις.
Σμυρναίοις
δὲ
ποταμὸς
Μέλης |
[7, 4] |
παῖδα
καὶ
ἐπιστάμενος
τὰ
οἴκοι
|
νόμιμα |
ἑκουσίως
παρὰ
Μίνω
ἔφυγεν
ἐς |
[7, 19] |
μέτεστιν
ἔρωτι
καὶ
ἀνθρώπων
συγχέαι
|
νόμιμα |
καὶ
ἀνατρέψαι
θεῶν
τιμάς,
ὅπου |
[7, 24] |
καὶ
ἀποκτείνασιν,
οὐκ
ἐμέλλησε
τὸ
|
μήνιμα |
ἐκ
τοῦ
Ποσειδῶνος,
ἀλλὰ
σεισμὸς |
[7, 21] |
Διονύσου
μὲν
ἔλεγεν
εἶναι
τὸ
|
μήνιμα, |
ἔσεσθαι
δὲ
οὐ
πρότερον
λύσιν |
[7, 19] |
δὲ
ἀνθρώπους
αὐτίκα
ἐξ
Ἀρτέμιδος
|
μήνιμα |
ἔφθειρε,
τῆς
τε
γῆς
καρπὸν |
[7, 17] |
τὰς
Βοιωτίας
Θήβας
τὸ
Ἀλεξάνδρου
|
μήνιμα. |
Λακεδαιμονίοις
δὲ
Ἐπαμινώνδας
ὁ
Θηβαῖος |
[7, 25] |
λελυμασμένα.
~(τὸ
δὲ
τοῦ
Ἱκεσίου
|
μήνιμα |
πάρεστι
μὲν
τοῖς
ἐς
τὴν |
[7, 18] |
(οἱ
δὲ
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸ
|
μήνιμα |
τὸ
ἐς
Οἰνέα
ἀνὰ
χρόνον |
[7, 21] |
γὰρ
καὶ
τοῦ
Διονύσου
τὸ
|
ἄγαλμα |
ἐκ
Καλυδῶνος.
ὅτε
δὲ
ᾠκεῖτο |
[7, 4] |
τούτους
δὲ
ἀφίκετο,
καὶ
τὸ
|
ἄγαλμα |
ἐν
Σάμῳ
τῆς
Ἥρας
ὁ |
[7, 26] |
ἀφίκηται
γάμου.
ἕστηκε
δὲ
καὶ
|
ἄγαλμα |
ἐνταῦθα
ἀρχαῖον,
Ἰφιγένεια
ἡ
Ἀγαμέμνονος, |
[7, 4] |
πλέοντας,
ἐπάγεσθαι
δὲ
αὐτοὺς
τὸ
|
ἄγαλμα |
ἐξ
Ἄργους·
Σάμιοι
δὲ
αὐτοὶ |
[7, 17] |
ἔστι
μὲν
Ἀθηνᾶς
ναὸς
καὶ
|
ἄγαλμα |
ἐς
τὰ
μάλιστα
ἀρχαῖον,
ἔστι |
[7, 26] |
τούτῳ
τῷ
ἱερῷ
καὶ
Ἀθηνᾶς
|
ἄγαλμα |
ἕστηκε·
πρόσωπόν
τε
καὶ
ἄκραι |
[7, 26] |
Διονύσῳ
δὲ
ὑπὸ
κινναβάρεως
τὸ
|
ἄγαλμά |
ἐστιν
ἐπηνθισμένον.
ἐς
δὲ
τὸ |
[7, 27] |
ἀνεχούσης.
ἰόντων
δὲ
ἐς
Πελλήνην
|
ἄγαλμά |
ἐστιν
Ἑρμοῦ
κατὰ
τὴν
ὁδόν, |
[7, 21] |
λιμένι
Ποσειδῶνός
τε
ναὸς
καὶ
|
ἄγαλμά |
ἐστιν
ὀρθὸν
λίθου.
Ποσειδῶνι
δὲ |
[7, 22] |
μέσῃ
τῇ
ἀγορᾷ
λίθου
πεποιημένον
|
ἄγαλμα |
ἔχον
καὶ
γένεια·
ἑστηκὼς
δὲ |
[7, 19] |
Εὐαίμονος
λαμβάνει
λάρνακα·
Διονύσου
δὲ
|
ἄγαλμα |
ἦν
ἐν
τῇ
λάρνακι,
ἔργον |
[7, 26] |
καὶ
οἴκημα
ἐν
Αἰγείρᾳ
θεασάμενος·
|
(ἄγαλμα |
ἦν
ἐν
τῷ
οἰκήματι
Τύχης, |
[7, 27] |
τῶν
πηγῶν
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ
τὸ
|
ἄγαλμα |
ἵδρυται.
ποταμοὶ
δὲ
ἐκ
τῶν |
[7, 26] |
ἐς
συγγραφὴν
ἱερὸν
Διὸς
καὶ
|
ἄγαλμα |
καθήμενον
λίθου
τοῦ
Πεντελησίου,
Ἀθηναίου |
[7, 19] |
τὴν
λάρνακα
καὶ
εἶδε
τὸ
|
ἄγαλμα |
καὶ
αὐτίκα
ἦν
ἔκφρων
μετὰ |
[7, 20] |
ναὸς
ἐπίκλησιν
Παναχαΐδος·
ἐλέφαντος
τὸ
|
ἄγαλμα |
καὶ
χρυσοῦ.
(ἐρχομένῳ
δὲ
ἐς |
[7, 27] |
ἐπιχωρίου
ναός,
ἐλέφαντος
δὲ
τὸ
|
ἄγαλμα |
καὶ
χρυσοῦ·
Φειδίαν
δὲ
εἶναι |
[7, 18] |
ἐσηγμένον
δὲ
ἑτέρωθεν
καὶ
τὸ
|
ἄγαλμα. |
Καλυδῶνος
γὰρ
καὶ
Αἰτωλίας
τῆς |
[7, 20] |
ὑφελέσθαι
Πρευγένην
τῆς
Λιμνάτιδος
τὸ
|
ἄγαλμα |
κατὰ
ὄψιν
ὀνείρατος
λέγουσιν
ἐκ |
[7, 21] |
κατωτέρω
ἰόντι
ἄλλο
ἱερὸν
καὶ
|
ἄγαλμα |
λίθου·
καλεῖται
μὲν
Σωτηρίας,
ἱδρύσασθαι |
[7, 22] |
καὶ
Ἀθηνᾶς
ναός,
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
λίθου
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν·
τὸ |
[7, 5] |
καὶ
Ἀθηνᾶς
Πολιάδος
ναὸς
καὶ
|
ἄγαλμα |
ξύλου
μεγέθει
μέγα
καθήμενόν
τε |
[7, 21] |
ἤδη
παρὰ
τοῦ
Διονύσου
τὸ
|
ἄγαλμα. |
ὁ
δὲ
ἤκουσέ
τε
εὐχομένου |
[7, 18] |
καὶ
τῆς
Λαφρίας
ἔδωκε
τὸ
|
ἄγαλμα, |
ὃ
δὴ
καὶ
ἐς
ἐμὲ |
[7, 23] |
λίθου·
τῆς
δὲ
Ἥρας
τὸ
|
ἄγαλμα |
ὅτι
μὴ
γυναιξίν,
ἣ
ἂν |
[7, 20] |
τιμάς.
τούτου
μὲν
δὴ
{τὸ}
|
ἄγαλμα |
οὐδὲν
ἀποφαίνουσι·
τὸ
δὲ
τῆς |
[7, 22] |
τῆς
Τρικλαρίας
{ἐν
ὧ}
ἐστίν,
|
ἄγαλμα |
οὐδὲν
ἔτι
ἔχον.
τοῦτο
μὲν |
[7, 24] |
ἱερόν.
ἰδεῖν
μὲν
δὴ
τὸ
|
ἄγαλμα |
οὐδενὶ
πλὴν
τῶν
ἱερωμένων
ἔστι, |
[7, 23] |
θεάτρῳ
πεποίηταί
σφισιν
ἱερὸν
καὶ
|
ἄγαλμα, |
οὐκ
ἔχων
πω
γένεια.
ἔστι |
[7, 5] |
Ἐρυθραῖς
κατὰ
ἀρχαιότητα·
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
οὔτε
τοῖς
καλουμένοις
Αἰγιναίοις
οὔτε |
[7, 20] |
δὲ
ἐν
ὑπαίθρῳ
τῆς
ἀγορᾶς
|
ἄγαλμά |
τε
Ἀθηνᾶς
καὶ
πρὸ
αὐτοῦ |
[7, 5] |
παρὰ
σφᾶς
καταγαγεῖν
ἑκάτεροι
τὸ
|
ἄγαλμα· |
(τέλος
δὲ
Ἐρυθραῖος
ἄνθρωπος,
ᾧ |
[7, 26] |
φαρμάκοις.
(Ἀρτέμιδός
τε
ναὸς
καὶ
|
ἄγαλμα |
τέχνης
τῆς
ἐφ´
ἡμῶν·
ἱερᾶται |
[7, 18] |
τοῦ
Δελφοῦ
Καλυδωνίοις
ἱδρύσασθαι
τὸ
|
ἄγαλμα |
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸ
ἀρχαῖον,
(οἱ |
[7, 21] |
ἡ
παῖς
ἑστᾶσι,
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
τῆς
Γῆς
ἐστι
καθήμενον.
(πρὸ |
[7, 23] |
τοῦ
Μεσσηνίου
Δαμοφῶντός
ἐστι
τὸ
|
ἄγαλμα. |
(τῆς
δὲ
Εἰλειθυίας
οὐ
μακρὰν |
[7, 18] |
καὶ
τὸ
Αἰτωλικόν,
οὕτω
τὸ
|
ἄγαλμα |
τῆς
Λαφρίας
οἱ
Πατρεῖς
ἔσχον. |
[7, 20] |
δούλων
τὸν
εὐνούστατον.
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
τὸ
ἐκ
τῆς
Λακεδαίμονος
τὸν |
[7, 20] |
στοῶν
ἐστι.
τὸ
μὲν
δὴ
|
ἄγαλμα |
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ,
πλὴν
ἐσθῆτος,
λίθου |
[7, 20] |
τὸν
θρόνον,
τῆς
τε
Ἥρας
|
ἄγαλμα |
τοῦ
Ὀλυμπίου
πέραν
ἱερόν
τε |
[7, 23] |
Τιτάνῃ
τῆς
Σικυωνίων
τὸ
αὐτὸ
|
ἄγαλμα |
Ὑγείαν
τε
ὀνομάζεσθαι
καὶ
παιδὶ |
[7, 27] |
Θεοξενίου
Πελληνεῦσιν
ἱερόν,
τὸ
δὲ
|
ἄγαλμα |
χαλκοῦ
πεποίηται·
καὶ
ἀγῶνα
ἐπιτελοῦσι |
[7, 15] |
θαλάσσης
ἐς
ταύτης
καταδῦναι
τὸ
|
τέλμα, |
παντάπασιν
ἔμελλεν
ἄγνωστός
τε
καὶ |
[7, 16] |
τούτῳ
τότε
τῷ
Καλλιστράτῳ
παρέστη
|
τόλμα |
διεκπαῖσαι
διὰ
τῶν
πολεμίων
ἄγοντι |
[7, 22] |
οὐ
μέγας.
καὶ
αὐτῷ
καὶ
|
ἐπίγραμμα |
ἔπεστιν,
ἀναθεῖναι
αὐτὸ
Μεσσήνιον
Σιμύλον· |
[7, 17] |
κατὰ
μάντευμα
ἐκ
Δελφῶν
ἀξιωθέντι,
|
ἐπίγραμμά |
ἐστιν
ἐπ´
αὐτῷ
λέγον·
(Οἰνία |
[7, 17] |
Πάλειαν
ἀλλὰ
μὴ
Δύμην
τὸ
|
ἐπίγραμμα |
καλεῖ
τὴν
πόλιν·
τὰ
γὰρ |
[7, 6] |
ἱεροῦ
Περσικῆς
Ἀρτέμιδος,
καὶ
ἔγραψαν
|
ἐπίγραμμα |
ὡς
τελευτήσειεν
ὁ
Ἄδραστος
ἐναντίον |
[7, 1] |
τὸ
ἀρχαῖον
δηλῶσαι
τῆς
γῆς
|
ὄνομα· |
Αἰγιαλόν
τ´
ἀνὰ
πάντα
καὶ |
[7, 25] |
δέ
φασι
τῇ
πόλει
τὸ
|
ὄνομα |
ἀπὸ
γυναικὸς
Βούρας,
θυγατέρα
δ´ |
[7, 22] |
τὴν
πόλιν
καὶ
θέσθαι
τὸ
|
ὄνομα |
ἀπὸ
τῆς
μητρός.
(ἐν
Τριτείᾳ |
[7, 27] |
Κριός·
ἔχειν
δὲ
αὐτὸν
τὸ
|
ὄνομα |
ἀπὸ
Τιτᾶνος
Κριοῦ·
(Κριὸς
δὲ |
[7, 6] |
ἐν
τῇ
χώρᾳ,
καὶ
τὸ
|
ὄνομα |
ἀπὸ
τοῦ
Πατρέως
ἐτέθη
τῇ |
[7, 21] |
τοὺς
παῖδας
παθήμασι
καὶ
τὸ
|
ὄνομα |
αὐτὸ
πεφρικότα
τοῦ
Ἄργους
καὶ |
[7, 18] |
τοῖς
Πατρεῦσιν
{τῆς
Μεσάτεως
τὸ
|
ὄνομα} |
αὐτοῖς
σφισιν
ἐξηγεῖσθαι
παρίημι.
(Ἀχαιῶν |
[7, 17] |
ἀνδρός,
τὰ
δὲ
αὐτῶν
γυναικός·
|
ὄνομα |
δὲ
Ἄγδιστιν
αὐτῷ
τίθενται.
θεοὶ |
[7, 26] |
ἐς
Πελλήνην
ἀπὸ
τοῦ
ἐπινείου.
|
ὄνομα |
δὲ
Ἀριστοναύτας
γενέσθαι
τῷ
ἐπινείῳ |
[7, 25] |
ἀέναος
ἐξ
ὄρους
Ἀρκαδικοῦ
κατερχόμενος,
|
ὄνομα |
δὲ
αὐτῷ
τε
{καὶ}
τῷ |
[7, 6] |
Λακεδαίμονος
Πρευγένης
καὶ
ὁ
υἱός,
|
ὄνομα |
δέ
οἱ
ἦν
Πατρεύς·
καί |
[7, 5] |
δὲ
ὑπὸ
νόσου
τοὺς
ὀφθαλμούς,
|
ὄνομα |
δέ
οἱ
Φορμίων
ἦν,
οὗτος |
[7, 26] |
Ἀχαιῶν
οἰκοῦσιν
ἔσχατοι.
τὸ
δὲ
|
ὄνομα |
ἐγένετο
τῇ
πόλει
λόγῳ
μὲν |
[7, 1] |
τῷδε·
Μετανάστην
γὰρ
τῷ
παιδὶ
|
ὄνομα |
ἔθετο
Ἄρχανδρος.
(δυνηθέντων
δὲ
ἔν |
[7, 18] |
περιβόλου
καὶ
ἡ
Ἀρόη
γένηται,
|
ὄνομα |
ἔθετο
ἀφ´
ἑαυτοῦ
Πάτρας
τῇ |
[7, 21] |
ἀπὸ
τούτου
σχεῖν
καὶ
τὸ
|
ὄνομα |
εἰκάζω.
Ὅμηρος
μέν
γε
ἐν |
[7, 19] |
Τρικλαρίας
Ἀμείλιχος
ἐκλήθη·
τέως
δὲ
|
ὄνομα |
εἶχεν
οὐδέν.
(παίδων
δὲ
καὶ |
[7, 22] |
οἱ
Φαρεῖς,
ἑκάστῳ
θεοῦ
τινὸς
|
ὄνομα |
ἐπιλέγοντες.
τὰ
δὲ
ἔτι
παλαιότερα |
[7, 18] |
ξενικὸν
μὲν
τῇ
θεῷ
τὸ
|
ὄνομα, |
ἐσηγμένον
δὲ
ἑτέρωθεν
καὶ
τὸ |
[7, 2] |
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
Ἐφέσου
τὸ
|
ὄνομά |
ἐστι
τῇ
πόλει.
(Λέλεγες
δὲ |
[7, 3] |
ὁ
τοῦ
Προμήθου
τάφος,
Πολυτειχίδες
|
ὄνομά |
ἐστι
τῷ
χωρίῳ.
(Κολοφωνίοις
δὲ |
[7, 25] |
Κρότωνι
τῇ
ἐν
Ἰταλίᾳ
ποταμὸς
|
ὄνομα |
ἔσχηκε.
(πρὸς
δὲ
τῇ
Ἀχαϊκῇ |
[7, 21] |
οὐκ
ἀπὸ
ἑτέρας
προφάσεως
τὸ
|
ὄνομα |
ἔσχηκεν.
(ἐν
Πάτραις
δὲ
οὐ |
[7, 5] |
φυλῶν
σφισιν
ἡ
τρίτη
τὸ
|
ὄνομα |
ἔσχηκεν,
ἔστι
δὲ
τῆς
Χαλκίδος |
[7, 19] |
τὴν
θυσίαν
ἐπαύσθη,
τό
τε
|
ὄνομα |
ἐτέθη
τὸ
νῦν
τῷ
ποταμῷ |
[7, 25] |
ἐν
ὄρει,
καί
οἱ
τὸ
|
ὄνομα |
ἢ
δυνάστης
ἐπιχώριος
ἢ
ὁ |
[7, 1] |
Ἀχαιοὺς
κληθῆναι·
τοῦτο
μέν
σφισιν
|
ὄνομα |
ἦν
ἐν
κοινῷ,
Δαναοὶ
δὲ |
[7, 4] |
ἀπὸ
τούτου
Ποσειδῶνα
τῷ
παιδὶ
|
ὄνομα |
θέσθαι
Χίον·
συγγενέσθαι
δὲ
αὐτὸν |
[7, 11] |
βουλῆς
καταπέμπουσιν
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα·
|
ὄνομα |
μὲν
τῷ
ἀνδρὶ
ἦν
Γάλλος, |
[7, 22] |
τοῦ
Μειλίχου
ποταμός
ἐστιν
ἄλλος·
|
ὄνομα |
μὲν
τῷ
ποταμῷ
Χάραδρος,
ὥρᾳ |
[7, 2] |
Κρητῶν
ἥ
τε
γῆ
τὸ
|
ὄνομα |
μετέβαλεν
ἀπὸ
τοῦ
Μιλήτου
καὶ |
[7, 4] |
Ἰταλίας
ἀφίκετο
τοῦ
Δαιδάλου
τὸ
|
ὄνομα. |
ὁ
δὲ
Σμῖλις,
ὅτι
μὴ |
[7, 17] |
Πάλεια·
ἐχόντων
δὲ
ἔτι
Ἰώνων
|
ὄνομά |
οἱ
μετέθεντο
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν, |
[7, 14] |
ἐπὶ
τῇ
ἐσθῆτι
ἢ
κατ´
|
ὄνομα |
προσγένοιτο
ὑπόνοια·
τοὺς
δὲ
αὐτῶν |
[7, 26] |
δὲ
τὸ
ἐπίνειον
τὸ
Αἰγειρατῶν
|
ὄνομα |
τὸ
αὐτὸ
ἥ
τε
πόλις |
[7, 1] |
δὲ
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
διέμεινεν
|
ὄνομα |
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς·
Ὁμήρῳ
γοῦν |
[7, 1] |
πρὸς
ἕω
θάλασσαν,
Ἀχαΐαν
δὲ
|
ὄνομα |
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν
ἔχουσα
ἀπὸ |
[7, 26] |
ἔπεσιν
Ὑπερησία
ὠνόμασται·
τὸ
δὲ
|
ὄνομα |
τὸ
νῦν
ἐγένετο
Ἰώνων
ἐποικούντων, |
[7, 26] |
δὲ
τῇ
τε
πόλει
τὸ
|
ὄνομα |
τὸ
νῦν
μετέθεντο
ἀπὸ
τῶν |
[7, 22] |
νᾶμα
μὲν
τῇ
πηγῇ
τὸ
|
ὄνομα, |
τοὺς
δὲ
ἰχθῦς
οὐχ
αἱροῦσιν |
[7, 26] |
τῶν
τινα
ἑταίρων
μεταποιῆσαι
τὸ
|
ὄνομα |
ὑπὸ
ἀγνοίας.
(ἔστι
δὲ
Ἀριστοναῦται |
[7, 18] |
πομπῆς
ἐπὶ
ἐλάφων
ὑπὸ
τὸ
|
ἅρμα |
ἐζευγμένων·
ἐς
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν |
[7, 18] |
φασιν
ὑπὸ
τοῦ
Τριπτολέμου
τὸ
|
ἅρμα |
ζεύξαντα
ἐθελῆσαι
καὶ
αὐτὸν
σπεῖραι· |
[7, 21] |
μηδὲν
ἑκὼν
τὸ
ἐμὸν
δόλῳ
|
ἅρμα |
πεδῆσαι"
(Πάμφως
δέ,
ὃς
Ἀθηναίοις |
[7, 3] |
ἐστιν
εὐδαίμων
καὶ
λουτρὰ
παρέχεται
|
θερμὰ |
πλεῖστα
τῶν
ἐπὶ
θαλάσσῃ
καὶ |
[7, 17] |
αὐτὸν
λόγος,
Δία
ὑπνωμένον
ἀφεῖναι
|
σπέρμα |
ἐς
γῆν,
τὴν
δὲ
ἀνὰ |
[7, 24] |
ἰδέαν,
ἐν
Σιπύλῳ
πόλιν
ἐς
|
χάσμα |
ἀφανισθῆναι·
ἐξ
ὅτου
δὲ
{ἡ |
[7, 24] |
λίμνη
τε
ὀνομαζομένη
Σαλόη
τὸ
|
χάσμα |
ἐγένετο
καὶ
ἐρείπια
πόλεως
δῆλα |
[7, 6] |
οὐ
γάρ
πω
μετὰ
τὸ
|
πταῖσμα |
ἀνενηνοχέναι
τὸ
ἐν
Βοιωτοῖς·
ὁ |
[7, 10] |
(ἐπεὶ
δὲ
τὸ
ἐν
Λαμίᾳ
|
πταῖσμα |
ἐγένετο
Ἕλλησιν,
Ἀντίπατρος
μέν,
ἅτε |
[7, 6] |
μὲν
γὰρ
τὸ
ἐν
Λεύκτροις
|
πταῖσμα |
καὶ
ἅμα
οἵ
τε
Ἀρκάδες |
[7, 7] |
Λακεδαιμονίοις
τε
τὸ
ἐν
Σελλασίᾳ
|
πταῖσμα |
πρὸς
Ἀχαιοὺς
καὶ
Ἀντίγονον
Κλεομένους |
[7, 18] |
ἔτυχε.
καὶ
ὅτι
μὲν
ἦν
|
πόλισμα |
ἐξ
ἀρχῆς
μικρὸν
ἡ
Ὤλενος, |
[7, 13] |
ὅμως
τὰς
σπονδὰς
ὑπερβῆναι
καὶ
|
πόλισμα |
Ἴασον
ἑλὼν
ἐξ
ἐπιδρομῆς
ἐπόρθησεν, |
[7, 25] |
ἐς
δεξιὰν
καὶ
ἥξεις
ἐς
|
πόλισμα |
Κερύνειαν·
ᾤκισται
δὲ
ὑπὲρ
τὴν |
[7, 26] |
στάδιοι,
ἄγει
δὲ
ἐς
Φελλόην,
|
πόλισμα |
οὐκ
ἐπιφανές,
οὐδὲ
ὡς
ἀεὶ |
[7, 26] |
ἐν
τῷ
μεταξὺ
καὶ
Πελλήνης
|
πόλισμα |
ὑπήκοον
Σικυωνίων
Δονοῦσσα
καλουμένη
ἐγένετο |
[7, 22] |
βωμὸν
τοῦ
ἀγάλματος
ἐν
δεξιᾷ
|
νόμισμα |
ἐπιχώριον
καλεῖται
δὲ
χαλκοῦς
τὸ |
[7, 22] |
ἐπιχώριον
καλεῖται
δὲ
χαλκοῦς
τὸ
|
νόμισμα |
καὶ
ἐρωτᾷ
πρὸς
τὸ
οὖς |
[7, 26] |
Ἀρτέμιδος
Ἀγροτέρας
ἐποιήσαντο
ἱερόν,
τὸ
|
σόφισμα |
ἐς
τοὺς
Σικυωνίους
οὐκ
ἄνευ |
[7, 23] |
ἀγάλμασιν
ἡμέρᾳ
θύειν·
αὐτοὶ
δὲ
|
σόφισμα |
εὑρόντες
θύειν
μὲν
πλεῖστα
ὅσα, |
[7, 16] |
τὰ
μὲν
μάλιστα
ἀνήκοντα
ἐς
|
θαῦμα |
ἀνήγετο,
τὰ
δὲ
ἐκείνοις
οὐχ |
[7, 5] |
τὰ
λουτρὰ
ἐν
τῇ
γῇ
|
θαῦμα |
ἀνθρώποις
ὁμοῦ
καὶ
ὠφέλεια
γίνεται· |
[7, 5] |
καὶ
ἐν
Φωκαίᾳ
τῆς
Ἀθηνᾶς·
|
θαῦμα |
δὲ
ὅμως
ἦσαν
καὶ
ὑπὸ |
[7, 6] |
δὴ
Πελοποννησίων
ἦν
τότε
ἁπάντων
|
βούλευμα· |
ἐπεὶ
δὲ
Γαλάται
ναυσὶν
ὅντινα |
[7, 15] |
ἠφίει,
τὸ
Μιλτιάδου
καὶ
Ἀθηναίων
|
βούλευμα |
τὸ
πρὸ
τοῦ
ἔργου
τοῦ |
[7, 24] |
εἰκάζειν,
τὸ
ἐντὸς
τοῦ
ἀνθρώπου
|
πνεῦμα |
εἰ
συνεχεῖ
πυρετῷ
πυκνότερόν
τε |
[7, 10] |
καὶ
Σαπαίων
τὸν
βασιλέα
Ἀβρούπολιν
|
στράτευμα |
ἀγαγὼν
ἐποίησεν
ἀναστάτους
Ῥωμαίων
συμμάχους |
[7, 16] |
ὄρθρον
ἐς
τὸ
τῶν
Ῥωμαίων
|
στράτευμα, |
ἀποπέμψας
δὲ
ἐς
Μακεδονίαν
Μέτελλον |
[7, 15] |
κατέστρωντο
οἱ
Ἀρκάδων,
ἀναστήσας
τὸ
|
στράτευμα |
ἤλαυνεν
ἐπὶ
τὰς
Θήβας·
Ἡράκλειάν |
[7, 11] |
ἐκ
Λακεδαίμονος,
ἀνεχώρησεν
ὀπίσω
τὸ
|
στράτευμα. |
~(Ὠρώπιοι
δὲ
καὶ
ὠφελείας
σφίσιν |
[7, 19] |
Κομαιθώ·
καὶ
ἐκείνους
τε
αὐτοὺς
|
μάντευμα |
ἀφίκετο
θῦσαι
τῇ
Ἀρτέμιδι
καὶ |
[7, 17] |
περὶ
τὴν
ὀγδοηκοστὴν
ὀλυμπιάδα
κατὰ
|
μάντευμα |
ἐκ
Δελφῶν
ἀξιωθέντι,
ἐπίγραμμά
ἐστιν |
[7, 4] |
Ἄμφικλος
τῆς
ἐν
Εὐβοίᾳ
κατὰ
|
μάντευμα |
ἐκ
Δελφῶν.
Ἕκτωρ
δὲ
ἀπὸ |
[7, 19] |
νόσου.
(καὶ
αὐτῷ
γενέσθαι
λέγουσι
|
μάντευμα, |
ἔνθα
ἂν
ἐπιτύχῃ
θύουσιν
ἀνθρώποις |
[7, 22] |
καὶ
ἧστινος
ἂν
ἐπακούσῃ
φωνῆς,
|
μάντευμα |
ἡγεῖται.
(τοιαύτη
καὶ
Αἰγυπτίοις
ἑτέρα |
[7, 25] |
σφίσι
κατὰ
τὸ
ἐκ
Δελφῶν
|
μάντευμα |
ἤλπιζον·
Λακεδαιμονίων
δὲ
ἄνδρες
γενόμενοι |
[7, 24] |
θαλάσσης
ἀναδραμούσης,
καθείλκυσεν
αὔτανδρον
τὸ
|
κῦμα |
τὴν
Ἑλίκην.
(τοιοῦτό
γε
δὴ |
[7, 20] |
πάντων
ὁ
δῆμος
προέληται
κατ´
|
ἀξίωμα, |
καὶ
ἴσαι
γυναῖκες
τοῖς
ἀνδράσι. |
[7, 23] |
δὲ
τὰ
ἱερεῖα
ἐν
κοινῷ
|
ἀνάλωμα |
οὐδὲν
ἐς
αὐτὰ
γίνεσθαι·
τέλος |
[7, 27] |
γυναῖκές
τε
ἐς
αὐτοὺς
καὶ
|
ἀνὰ |
μέρος
ἐς
τὰς
γυναῖκας
οἱ |
[7, 2] |
ἀλλὰ
Ἴωσιν
ὅρκους
δόντες
καὶ
|
ἀνὰ |
μέρος
παρ´
αὐτῶν
λαβόντες
ἐκτὸς |
[7, 18] |
ἑορτὴν
τῇ
Ἀρτέμιδι
οἱ
Πατρεῖς
|
ἀνὰ |
πᾶν
ἔτος,
ἐν
ᾗ
τρόπος |
[7, 19] |
μνήμῃ,
καί
οἱ
καὶ
ἐναγίζουσιν
|
ἀνὰ |
πᾶν
ἔτος,
ἐπειδὰν
τῷ
Διονύσῳ |
[7, 19] |
Ἴωνες
αὐτῇ
καὶ
παννυχίδα
ἦγον
|
ἀνὰ |
πᾶν
ἔτος.
ἱερωσύνην
δὲ
εἶχε |
[7, 19] |
ἀφίκετο
θῦσαι
τῇ
Ἀρτέμιδι
καὶ
|
ἀνὰ |
πᾶν
ἔτος
παρθένον
καὶ
παῖδα |
[7, 1] |
τῆς
γῆς
ὄνομα·
Αἰγιαλόν
τ´
|
ἀνὰ |
πάντα
καὶ
ἀμφ´
Ἑλίκην
εὐρεῖαν" |
[7, 4] |
χάριν
Δαιδάλου.
(δῆλά
τε
ὡς
|
ἀνὰ |
πᾶσαν
μὲν
τὴν
Σικελίαν,
ἐπὶ |
[7, 15] |
πᾶσα
ἡλικία
τὴν
πόλιν
ἐπλανῶντο
|
ἀνὰ |
τὴν
Βοιωτίαν
καὶ
ἐς
τῶν |
[7, 27] |
νυκτὶ
καὶ
οἴνου
κρατῆρας
ἱστᾶσιν
|
ἀνὰ |
τὴν
πόλιν
πᾶσαν.
(ἔστι
καὶ |
[7, 17] |
σπέρμα
ἐς
γῆν,
τὴν
δὲ
|
ἀνὰ |
χρόνον
ἀνεῖναι
δαίμονα
διπλᾶ
ἔχοντα |
[7, 4] |
παῖδας
Ἄγελόν
τε
καὶ
Μέλανα·
|
ἀνὰ |
χρόνον
δὲ
καὶ
Οἰνοπίωνα
ἐς |
[7, 18] |
Εὐρυτίωνα
Κένταυρον
ὑπὸ
Ἑρμησιάνακτος
πεποιημένον·
|
ἀνὰ |
χρόνον
δὲ
τοὺς
οἰκήτορας
ἐκλιπεῖν |
[7, 3] |
τὸ
Περσῶν
δέος.
Ἀλέξανδρος
δὲ
|
ἀνὰ |
χρόνον
ἔμελλεν
ὁ
Φιλίππου
χερρόνησον |
[7, 6] |
σφίσιν
ἡγεῖσθαι.
ἐδήλωσαν
δὲ
καὶ
|
ἀνὰ |
χρόνον·
Λακεδαιμονίων
γὰρ
ἐς
τὸν |
[7, 18] |
προγόνους
ὑπάρχοντα
ἦν·
ἰδίᾳ
δὲ
|
ἀνὰ |
χρόνον
Πατρεῖς
διέβησαν
ἐς
Αἰτωλίαν |
[7, 18] |
τὸ
μήνιμα
τὸ
ἐς
Οἰνέα
|
ἀνὰ |
χρόνον
τοῖς
Καλυδωνίοις
ἐλαφρότερον
γενέσθαι |
[7, 25] |
Αἰγαὶ
πόλις·
ἐκλειφθῆναι
δὲ
αὐτὴν
|
ἀνὰ |
χρόνον
ὑπὸ
ἀσθενείας
λέγουσι.
τούτων |
[7, 4] |
οἱ
παῖδας
Ἄγελόν
τε
καὶ
|
Μέλανα· |
ἀνὰ
χρόνον
δὲ
καὶ
Οἰνοπίωνα |
[7, 4] |
παῖδας
Τάλον
καὶ
Εὐάνθην
καὶ
|
Μέλανα |
καὶ
Σάλαγόν
τε
καὶ
Ἀθάμαντα. |
[7, 11] |
εἶπε,
πολλὰ
δὲ
καὶ
ἔπραξεν
|
ὑπερήφανα, |
Λακεδαιμονίους
δὲ
καὶ
Ἀργείους
τὸ |
[7, 10] |
λόγον
οὐδένα
ἐς
αὐτοὺς
παριείς·
|
ἕνα |
δέ
τινα
ἐξ
αὐτῶν
ἄνδρα |
[7, 13] |
ἀποστείλαντι
αὖθις
Μετέλλῳ
πρέσβεις
ὡμολόγησε
|
μηδένα |
ἐπάξειν
Λακεδαιμονίοις
πόλεμον,
ἀλλὰ
ἔστ´ |
[7, 15] |
τε
τῶν
ἄλλων
μήτε
ἀποκτεῖναι
|
μηδένα |
μήτε
αἱρεῖν
φεύγοντα
ἀπηγόρευε·
Πυθέαν |
[7, 10] |
τε
Λυσάνδρου
καλούμενοι
ξένοι
χρόνον
|
οὐδένα |
ἀνίεσαν
πατρίδας
ἐγχειρίζοντες
Λυσάνδρῳ
τὰς |
[7, 19] |
ἔφθειρε,
τῆς
τε
γῆς
καρπὸν
|
οὐδένα |
ἀποδιδούσης
καὶ
νόσοι
σφίσιν
οὐ |
[7, 8] |
Φιλίππῳ
καὶ
Μακεδόσι
πόλεμον
μὲν
|
οὐδένα |
ἐπάξοντες
ἅτε
εἰρήνης
πρότερον
ἔτι |
[7, 10] |
καὶ
ἱκεσίας
ἐπιπεμπόντων
λόγον
ἐποιοῦντο
|
οὐδένα. |
(ἑπτακαιδεκάτῳ
δὲ
ὕστερον
ἔτει
τριακοσίους |
[7, 10] |
ἐς
τὴν
κολακείαν
οὔτε
λόγον
|
οὐδένα |
ἐς
αὐτοὺς
παριείς·
ἕνα
δέ |
[7, 15] |
μὲν
φέροντα
ἐς
σύμβασιν
προσίεντο
|
οὐδένα, |
Ἡράκλειαν
δὲ
προσεκάθηντο
πολιορκοῦντες
οὐ |
[7, 18] |
ἐς
τὴν
πυράν.
τρωθῆναι
δὲ
|
οὐδένα |
ὑπὸ
τῶν
θηρίων
μνημονεύουσιν.
~(ἔστι |
[7, 7] |
ἄλλα
τοῖς
πράγμασι
κατὰ
τὰ
|
ἐπιτεταγμένα |
ἐχρῆτο,
τάδε
δὲ
οὐ
κατὰ |
[7, 21] |
ἀγάλματα
τοῦ
λιμένος
ἐγγυτάτω
χαλκοῦ
|
πεποιημένα |
Ἄρεως,
τὸ
δὲ
Ἀπόλλωνος·
καὶ |
[7, 24] |
ἄξιος.
(ἔστι
δὲ
καὶ
Ὁμήρῳ
|
πεποιημένα |
ἐς
Ἑλίκην
καὶ
τὸν
Ἑλικώνιον |
[7, 21] |
παρὲξ
ἢ
ὁπόσα
ὀνόματα
ποιηταῖς
|
πεποιημένα |
ἐστὶν
ἐς
ἐπῶν
κόσμον
καὶ |
[7, 17] |
μὲν
τῷ
τὰ
ἐλεγεῖα
γράψαντι
|
πεποιημένα |
ἐστὶν
ὡς
υἱός
τε
ἦν |
[7, 24] |
καὶ
ἄλλα
Αἰγιεῦσιν
ἀγάλματα
χαλκοῦ
|
πεποιημένα, |
Ζεύς
τε
ἡλικίαν
παῖς
καὶ |
[7, 20] |
ἔτι
πρότερον
ἢ
Ἀλκαῖον
γενέσθαι
|
πεποιημένα |
ἦν
Ὁμήρῳ
βοῦς
Ἀπόλλωνα
Λαομέδοντος |
[7, 5] |
δὲ
καὶ
ἐς
ἐπίδειξιν
πλούτου
|
πεποιημένα. |
Κλαζομενίοις
δὲ
λουτρά
ἐστιν
ἐν |
[7, 22] |
θεῶν,
ἀγάλματα
δέ
σφισι
πηλοῦ
|
πεποιημένα· |
τούτοις
κατὰ
ἔτος
ἑορτὴν
ἄγουσιν, |
[7, 19] |
τῷ
Θεσσαλῷ
συμβάντα
Εὐρυπύλῳ
τὰ
|
εἰρημένα, |
ἀλλὰ
Εὐρύπυλον
Δεξαμενοῦ
παῖδα
τοῦ |
[7, 23] |
ἐγὼ
δὲ
ἀποδέχεσθαι
μὲν
τὰ
|
εἰρημένα, |
οὐδὲν
δέ
τι
Φοινίκων
μᾶλλον |
[7, 4] |
ἐστὶν
ἐν
τῇ
συγγραφῇ
τοιάδε
|
εἰρημένα, |
Ποσειδῶνα
ἐς
τὴν
νῆσον
ἔρημον |
[7, 24] |
τὰ
ἱερὰ
Αἰγιεῦσίν
ἐστι
τὰ
|
εἰρημένα, |
ὕδωρ
ἄφθονον
θεάσασθαί
τε
καὶ |
[7, 11] |
φρουράν
σφισιν
ἐξάγειν
κατὰ
τὰ
|
συγκείμενα |
ἐροῦντας·
Ἀθηναῖοι
δὲ
οὐδέτερα
ἔφασαν |
[7, 9] |
Ῥώμην,
ἐναντία
ἐφιέντες
ἢ
Ῥωμαίοις
|
συγκείμενα |
ἦν
καὶ
Ἀχαιοῖς·
Ἀχαιῶν
μὲν |
[7, 22] |
Ἀθηνᾶς
καλούμενον
τεῖχος.
ἐς
δὲ
|
λιμένα |
Ἐρινεὸν
ἐξ
Ἀθηνᾶς
τείχους
παράπλους |
[7, 26] |
ὅτι
καὶ
ἐς
τοῦτον
τὸν
|
λιμένα |
ὡρμίσαντο
οἱ
πλεύσαντες
ἐπὶ
τῆς |
[7, 13] |
γενέσθαι.
(οἱ
μὲν
δὴ
τὰ
|
ἐντεταλμένα |
Δαμοκρίτῳ
καὶ
Ἀχαιοῖς
ἐπήγγελλον
ἐφθακόσιν |
[7, 11] |
Ἀχαιῶν.
(ὁ
μὲν
δὴ
τὰ
|
ἐντεταλμένα |
ἐποίει,
Ἀθηναίων
δὲ
ὁ
δῆμος |
[7, 25] |
ἐπὶ
δὲ
παντὶ
ἀστραγάλου
σχήματι
|
γεγραμμένα |
ἐν
πίνακι
ἐπίτηδες
ἐξήγησιν
ἔχει |
[7, 23] |
λέγω
δὲ
τὰ
ὑπὸ
Πατρέων
|
λεγόμενα. |
καὶ
ἤρα
γὰρ
καὶ
ὕδωρ |
[7, 18] |
τὴν
πρώτην
ὁρμὴν
τοῦ
πυρὸς
|
βιαζόμενα |
ἐς
τὸ
ἐκτός,
τὰ
δὲ |
[7, 26] |
διεσπασμένα
τε
καὶ
ἄλλα
ἀλλαχοῦ
|
μνημονευόμενα |
ἤθροιζε,
τότε
αὐτὸν
Πεισίστρατον
ἢ |
[7, 24] |
ἐκριφῆναι,
καὶ
ὁπόσα
διέστη
τοίχων
|
συνερχόμενα |
ἐς
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς·
δοκοὶ |
[7, 7] |
γνώμην
οἱ
τὴν
Ῥωμαίων
ἐστὶν
|
εἰργασμένα· |
Εὐβοέων
γὰρ
Ἑστίαιαν
πόλιν
καὶ |
[7, 5] |
ἄλλῳ
πλούτῳ,
δύο
δὲ
οὐκ
|
ἐξειργασμένα |
Ἀπόλλωνος,
τό
τε
ἐν
Βραγχίδαις |
[7, 24] |
ὁμοίως,
ἅτε
ὑπὸ
τῆς
ἅλμης
|
λελυμασμένα. |
~(τὸ
δὲ
τοῦ
Ἱκεσίου
μήνιμα |
[7, 24] |
προάγει,
καὶ
τούτων
συνδεῖ
τὰ
|
διεσπασμένα |
μᾶλλον
ἢ
ἀνθρώπων
τεκτόνων·
ὁ |
[7, 26] |
δέ,
ἡνίκα
ἔπη
τὰ
Ὁμήρου
|
διεσπασμένα |
τε
καὶ
ἄλλα
ἀλλαχοῦ
μνημονευόμενα |
[7, 14] |
ἐκκλησίαν·
οἱ
δὲ
ὡς
τὰ
|
ἐγνωσμένα |
ἐπύθοντο
ὑπὸ
Ῥωμαίων,
αὐτίκα
ἐτρέποντο |
[7, 24] |
καὶ
ἀστέρων
ὤφθη
σχήματα
οὔτε
|
ἐγνωσμένα |
ὑπὸ
τῶν
πρότερον
καὶ
μεγάλην |
[7, 21] |
τὴν
θυσίαν
ἄλλα
ἐκ
Δωδώνης
|
μεμαντευμένα |
ἦν,
ἡ
μὲν
ἱερείου
τρόπον |
[7, 1] |
δεῖπνα
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶ
τὰ
Φειδίτια
|
καλούμενα. |
(Ἴωνας
δὲ
ἀφικομένους
ἐς
τὴν |
[7, 23] |
αὐτοὺς
τὰ
ἐς
τὰς
θυσίας
|
ἀναλούμενα |
ἀπαιτεῖν·
τοὺς
δὲ
οὐ
γὰρ |
[7, 22] |
αὐτοῦ
τὰ
βοσκήματα
ὀφείλει
τίκτειν
|
ἄρρενα |
ὡς
τὰ
πλείω
συμβαίνει,
καὶ |
[7, 20] |
πλὴν
ἐσθῆτος,
λίθου
τὰ
ἄλλα·
|
Ἀθηνᾶ |
δὲ
ἐλέφαντος
εἴργασται
καὶ
χρυσοῦ. |
[7, 23] |
ἐστι
δὲ
Ζεύς
τε
καὶ
|
Ἀθηνᾶ· |
θεοὺς
δὲ
σφᾶς
καλοῦσιν
ἐξ |
[7, 20] |
τε
ἐπὶ
θρόνου
καὶ
ἑστῶσα
|
Ἀθηνᾶ |
παρὰ
τὸν
θρόνον,
τῆς
τε |
[7, 14] |
ἀναμένειν
αὐτοὺς
Ἀχαιῶν
σύνοδον,
ἐς
|
μῆνα |
ἐσομένην
ἕκτον·
αὐτὸς
δὲ
οὐδὲν |
[7, 16] |
ἀποκτείνας
δὲ
αὐτοχειρὶ
τὴν
γυναῖκα,
|
ἵνα |
δὴ
μὴ
γένοιτο
αἰχμάλωτος,
τελευτᾷ |
[7, 3] |
μὲν
Λυσίμαχος
ἀνάστατον
τὴν
πόλιν,
|
ἵνα |
δὴ
συντέλεια
ἐς
μέγεθος
τῇ |
[7, 9] |
συνέδριον
ἠξίουν
συγκαλέσαι
τοὺς
Ἀχαιούς,
|
ἵνα |
ἐν
κοινῷ
διδάξωσιν
αὐτοὺς
ἠπιώτερον |
[7, 18] |
πρὸς
τῇ
Ἀρόῃ
βαλόμενος
μείζονα,
|
ἵνα |
ἐντός
οἱ
τοῦ
περιβόλου
καὶ |
[7, 22] |
εὖ
ἔχουσα
ἐπὶ
τῷ
θρόνῳ,
|
θεράπαινα |
δὲ
αὐτῇ
προσέστηκε
σκιάδιον
φέρουσα· |
[7, 23] |
πόλις
ποτὲ
ᾠκεῖτο
πρὸς
αὐτῷ
|
Βολίνα. |
παρθένου
δὲ
ἐρασθῆναι
Βολίνης
Ἀπόλλωνα, |
[7, 18] |
τὰς
Πάτρας
ἢ
κατ´
ἄλλην
|
τινὰ |
αἰτίαν
ἐπανήγαγεν
αὖθις
ἐκ
τῶν |
[7, 13] |
τῶν
πολιτῶν
καὶ
οὐ
γάρ
|
τινα |
ἐκ
τοῦ
προσδοκωμένου
κινδύνου
Λακεδαιμονίοις |
[7, 10] |
Καλλικράτης
ἐθελήσειεν
αἰτιάσασθαι,
ἀνάγεσθαι
πάντα
|
τινὰ |
ἐκεκύρωτο
ἐς
Ῥώμην·
καὶ
ἐγένοντο |
[7, 16] |
ἐς
τὴν
Κόρινθον
παρελθεῖν,
ὑποκαθῆσθαί
|
τινα |
ἐντὸς
τοῦ
τείχους
ὑποπτεύων
ἐνέδραν· |
[7, 10] |
ἐς
αὐτοὺς
παριείς·
ἕνα
δέ
|
τινα |
ἐξ
αὐτῶν
ἄνδρα
οὐδαμῶς
ἐς |
[7, 7] |
μὲν
αὐτίκα,
οἱ
δὲ
χρόνον
|
τινὰ |
ἐπισχόντες·
τοὺς
δὲ
καὶ
ἐκτὸς |
[7, 19] |
ἀνθρώπῳ
ψυχῆς
ἐστιν
ἀντάξιον
κατορθῶσαί
|
τινα |
ἐρασθέντα.
(παύσασθαι
δὲ
οὕτω
λέγονται |
[7, 21] |
πρὸς
ταῖς
Κυανέαις
ἔσω
ἐνιδόντα
|
τινὰ |
ἐς
τὴν
πηγὴν
ὁμοίως
πάντα |
[7, 26] |
τότε
αὐτὸν
Πεισίστρατον
ἢ
τῶν
|
τινα |
ἑταίρων
μεταποιῆσαι
τὸ
ὄνομα
ὑπὸ |
[7, 19] |
οὔτε
μὴν
οἱ
Πατρεῖς
ἄλλον
|
τινὰ |
ἢ
τὸν
Εὐαίμονος
ἔχουσιν
Εὐρύπυλον |
[7, 24] |
κακῷ
γε
τοσούτῳ
ῥᾳστώνην
ἐνεῖναί
|
τινα |
ἡγησώμεθα,
ἐπειδὰν
ὁμοῦ
τῇ
κινήσει |
[7, 14] |
ἔτυχον
ἐπιδημοῦντες,
συνήρπαζον
δὲ
πάντα
|
τινὰ |
καὶ
ὃν
Λακεδαιμόνιον
σαφῶς
ὄντα |
[7, 15] |
ὑπ´
αὐτῶν
κατὰ
συγγένειαν
δή
|
τινα |
παλαιὰν
ἐδέχθησαν·
ὡς
δὲ
τοῖς |
[7, 2] |
Σαμίους,
καὶ
ἔσχον
Ἐφέσιοι
χρόνον
|
τινὰ |
Σάμον
καὶ
τὰς
προσεχεῖς
νήσους· |
[7, 26] |
καὶ
ὗς
ἄγριοι·
(εἰ
δέ
|
τινα |
τῶν
ἐν
Ἕλλησι
πολισματίων
ἀφθόνῳ |
[7, 9] |
ὁμοῦ
τοῖς
λόγοις
καὶ
μέμψιν
|
τινὰ |
ὑπέτεινεν
ἐς
τοὺς
Ῥωμαίους.
Ἄππιος |
[7, 19] |
ὅστις
τε
ὢν
καὶ
καθ´
|
ἥντινα |
αἰτίαν
ἀφίκετο
ἐς
τὴν
γῆν |
[7, 17] |
διδάσκονταί
ποτε
οἱ
Ἀχαιοὶ
καθ´
|
ἥντινα |
αἰτίαν
στεφάνου
τοῦ
Ὀλυμπίασιν
ἡμάρτανον, |
[7, 1] |
ὁ
λόγος
μοι
προδιηγησαμένῳ
καθ´
|
ἥντινα |
αἰτίαν
τοῖς
Λακεδαίμονα
οἰκοῦσι
καὶ |
[7, 4] |
μέντοι
ἐκεῖνό
γε
εἴρηκε,
καθ´
|
ἥντινα |
αἰτίαν
Χῖοι
τελοῦσιν
ἐς
Ἴωνας. |
[7, 5] |
Τύρου
τῆς
Φοινίκης
ἐξέπλευσε·
καθ´
|
ἥντινα |
δὲ
αἰτίαν,
οὐδὲ
αὐτοὶ
τοῦτο |
[7, 3] |
ἀνθρώπων
ὄντες
καὶ
κατὰ
αἰτίαν
|
ἥντινα |
ἥκουσι
λαμβάνει
μὲν
γυναῖκα
τὴν |
[7, 6] |
βούλευμα·
ἐπεὶ
δὲ
Γαλάται
ναυσὶν
|
ὅντινα |
δὴ
τρόπον
διαβεβήκεσαν
ἐς
τὴν |
[7, 25] |
τοῦ
Κόδρου
τὴν
τελευτὴν
καὶ
|
ὅντινα |
ἐγένετο
αὐτῷ
τρόπον·
οὐ
γὰρ |
[7, 10] |
δὲ
ἐκ
τοῦ
Ἀχαιῶν
ἔθνους
|
ὅντινα |
καὶ
ἀναίτιον
Καλλικράτης
ἐθελήσειεν
αἰτιάσασθαι, |
[7, 24] |
μεθέξοντας
ἐν
κοινῷ
βουλῆς
καθ´
|
ὅντινα |
χρὴ
τρόπον
ἐπὶ
ἀρχὴν
τὴν |
[7, 7] |
τρία
ὁπότε
ὀλίγιστα
καὶ
ἔτι
|
πλέονα |
ὀνόματα
ἑκάστῳ
τίθενται.
τῷ
δὲ |
[7, 18] |
τείχους
πρὸς
τῇ
Ἀρόῃ
βαλόμενος
|
μείζονα, |
ἵνα
ἐντός
οἱ
τοῦ
περιβόλου |
[7, 3] |
Πρόμηθος
δὲ
ὕστερον
τὸν
ἀδελφὸν
|
Δαμασίχθονα |
ἀποκτείνας
ἔφυγεν
ἐς
Νάξον,
καὶ |
[7, 18] |
τὰ
ἀρχαιότατα
μνημονεύοντές
φασιν
Εὔμηλον
|
αὐτόχθονα |
οἰκῆσαι
πρῶτον
ἐν
τῇ
χώρᾳ, |
[7, 17] |
δένδρου
λελωβημένου
καὶ
αὔου
τὰ
|
πλείονα, |
ἀνεβλάστησεν
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
τὸ |
[7, 19] |
τὴν
θέαν·
τὰ
μὲν
δὴ
|
πλείονα |
ἐμαίνετο,
ὀλιγάκις
δὲ
ἐγίνετο
ἐν |
[7, 9] |
κατηγόρουν
τῶν
Ἀχαιῶν.
(τούτων
δὲ
|
πλείονα |
ἐνεκάλουν
Ἀχαιοῖς
Ἀρεὺς
καὶ
Ἀλκιβιάδας, |
[7, 24] |
τῶν
σεισμῶν
συμβαίνουσιν
ἐπὶ
χρόνον
|
πλείονα, |
καὶ
ὁ
ἀὴρ
παρὰ
τὴν |
[7, 4] |
ὑπὸ
τὰς
ὠδῖνας
τῆς
νύμφης
|
χιόνα |
ἐξ
οὐρανοῦ
πεσεῖν
ἐς
τὴν |
[7, 17] |
τοῦ
Οἰβώτα
ποιήσασι
καὶ
τὴν
|
εἰκόνα |
ἀναθεῖσιν
ἐς
Ὀλυμπίαν
Σώστρατος
Πελληνεὺς |
[7, 6] |
τοῦ
δὲ
Ἀδράστου
τούτου
χαλκῆν
|
εἰκόνα |
ἀνέθεσαν
οἱ
Λυδοὶ
πρὸ
ἱεροῦ |
[7, 17] |
Ὀλυμπίᾳ
στεφανοῦν
τοῦ
Οἰβώτα
τὴν
|
εἰκόνα. |
~(σταδίους
δὲ
ὅσον
τεσσαράκοντα
προελθόντι |
[7, 16] |
δὲ
οὐχ
Ἑλλάδος,
ἀλλὰ
Ἀχαΐας
|
ἡγεμόνα |
οἱ
Ῥωμαῖοι,
διότι
ἐχειρώσαντο
Ἕλληνας |
[7, 7] |
ἀποστέλλουσιν
Ἀθηναίοις
στρατιάν
τε
καὶ
|
ἡγεμόνα |
Ὀτίλιον·
τοῦτο
γάρ
οἱ
τῶν |
[7, 3] |
μοῖρα
ἐξ
αὐτῶν
πλανωμένη
μετεπέμψατο
|
ἡγεμόνα |
παρὰ
Κολοφωνίων
Πάρφορον,
καὶ
πόλιν |
[7, 17] |
τὴν
δὲ
ἀνὰ
χρόνον
ἀνεῖναι
|
δαίμονα |
διπλᾶ
ἔχοντα
αἰδοῖα,
τὰ
μὲν |
[7, 19] |
τὴν
γῆν,
ξενικὸν
ἅμα
ἀγόμενος
|
δαίμονα, |
τὰ
ἐς
τὴν
θυσίαν
τῆς |
[7, 6] |
τὴν
ἐς
Ἴλιον
ἐπιστρατείαν
Ἀγαμέμνονος
|
Λακεδαίμονα |
ἔτι
καὶ
Ἄργος
οἰκοῦντες
μεγίστη |
[7, 20] |
ναὸς
Λιμνάτιδος.
(ἐχόντων
δὲ
ἤδη
|
Λακεδαίμονα |
καὶ
Ἄργος
Δωριέων,
ὑφελέσθαι
Πρευγένην |
[7, 1] |
προδιηγησαμένῳ
καθ´
ἥντινα
αἰτίαν
τοῖς
|
Λακεδαίμονα |
οἰκοῦσι
καὶ
Ἄργος
πρὸ
τῆς |
[7, 13] |
Ἀχαιοῖς
ἐπήγγελλον
ἐφθακόσιν
ἔξοδον
ἐπὶ
|
Λακεδαίμονα |
πεποιῆσθαι
καὶ
ἑώρων
γὰρ
{τὰ} |
[7, 10] |
τὴν
Φιλίππου
βασιλείαν
τοῦ
Ἀμύντου
|
Λακεδαίμονα |
πόλεων
μόνην
οὐ
προδοθεῖσαν
τῶν |
[7, 17] |
τὴν
νῆσον
ἐς
τὰ
μάλιστα
|
εὐδαίμονα |
ἀντὶ
Ἑλλάδος
σφίσιν
ἀντέδωκεν.
ἀπιδόντι |
[7, 5] |
μὲν
οἱ
Ἐρυθραῖοι
πόνον,
οὐκ
|
ἐλάσσονα |
δὲ
ἔσχον
οἱ
Χῖοι
ποιούμενοι |
[7, 1] |
ἔτι
αὐτῷ
τάφος,
ἔνθα
τὰ
|
δεῖπνα |
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶ
τὰ
Φειδίτια
καλούμενα. |
[7, 27] |
Πουλυδάμαντα
δεύτερα
τότε
ἐς
τὸν
|
ἀγῶνα |
ἀφῖχθαι
τὸν
Ὀλυμπικὸν
παρὰ
βασιλέως |
[7, 27] |
δὲ
ἄγαλμα
χαλκοῦ
πεποίηται·
καὶ
|
ἀγῶνα |
ἐπιτελοῦσι
Θεοξένια
τῷ
Ἀπόλλωνι,
τιθέντες |
[7, 24] |
παραθαλάσσια
ἀφίκοντο
τῆς
Ἀσίας,
σέβεσθαι
|
Ποσειδῶνα |
Ἑλικώνιον·
καὶ
Μιλησίοις
τε
ἰόντι |
[7, 4] |
ἐν
τῇ
συγγραφῇ
τοιάδε
εἰρημένα,
|
Ποσειδῶνα |
ἐς
τὴν
νῆσον
ἔρημον
οὖσαν |
[7, 21] |
ὕμνων
ἐποίησεν,
εἶναί
φησι
τὸν
|
Ποσειδῶνα |
ἵππων
τε
δωτῆρα
νεῶν
τ´ |
[7, 4] |
τὴν
γῆν,
καὶ
ἀπὸ
τούτου
|
Ποσειδῶνα |
τῷ
παιδὶ
ὄνομα
θέσθαι
Χίον· |
[7, 24] |
ἐς
Ἑλίκην
καὶ
τὸν
Ἑλικώνιον
|
Ποσειδῶνα. |
χρόνῳ
δὲ
ὕστερον
Ἀχαιοῖς
τοῖς |
[7, 1] |
πολεμησάντων
Ἀθηναίοις
Ἐλευσινίων
καὶ
Ἀθηναίων
|
Ἴωνα |
ἐπαγαγομένων
ἐπὶ
ἡγεμονίᾳ
τοῦ
πολέμου, |
[7, 1] |
γυναῖκα
αὐτῷ
διδοὺς
καὶ
αὐτὸν
|
Ἴωνα |
ἐπὶ
τῇ
ἀρχῇ
παῖδα
ποιούμενος. |
[7, 1] |
λαβεῖν
καὶ
παῖδας
Ἀχαιὸν
καὶ
|
Ἴωνα |
ἔσχεν
ἐξ
αὐτῆς.
ἀποθανόντος
δὲ |
[7, 4] |
Ἰώνων.
τοσαῦτα
εἰρηκότα
ἐς
Χίους
|
Ἴωνα |
εὕρισκον·
οὐ
μέντοι
ἐκεῖνό
γε |
[7, 4] |
Μέλανα·
ἀνὰ
χρόνον
δὲ
καὶ
|
Οἰνοπίωνα |
ἐς
τὴν
Χίον
κατᾶραι
ναυσὶν |
[7, 18] |
λόγῳ
μου
καὶ
ἐλεγεῖον
ἐς
|
Εὐρυτίωνα |
Κένταυρον
ὑπὸ
Ἑρμησιάνακτος
πεποιημένον·
ἀνὰ |
[7, 6] |
ἐπιχωρίων
Πατρεῦσιν
ἐξηγητὴς
τὸν
παλαιστὴν
|
Χίλωνα |
Ἀχαιῶν
μόνον
μετασχεῖν
ἔφασκε
τοῦ |
[7, 20] |
βοός.
(βουσὶ
γὰρ
χαίρειν
μάλιστα
|
Ἀπόλλωνα |
Ἀλκαῖός
τε
ἐδήλωσεν
ἐν
ὕμνῳ |
[7, 23] |
ὁμοίως
ζῴοις
ἐπιτήδειον
πρὸς
ὑγίειαν,
|
Ἀπόλλωνα |
δὲ
ἥλιον,
καὶ
αὐτὸν
ὀρθότατα |
[7, 23] |
καὶ
Ἀσκληπιῷ
πατέρα
μὲν
σφᾶς
|
Ἀπόλλωνα |
ἐπιφημίζειν,
θνητὴν
δὲ
γυναῖκα
οὐδεμίαν |
[7, 26] |
ἂν
καὶ
ἐν
Αἰγείρᾳ
τὸν
|
Ἀπόλλωνα |
ἔργον
εἶναι
τοῦ
αὐτοῦ
Φλιασίου |
[7, 20] |
γενέσθαι
πεποιημένα
ἦν
Ὁμήρῳ
βοῦς
|
Ἀπόλλωνα |
Λαομέδοντος
ἐπὶ
μισθῷ
νέμειν·
Ποσειδῶνι |
[7, 23] |
Βολίνα.
παρθένου
δὲ
ἐρασθῆναι
Βολίνης
|
Ἀπόλλωνα, |
τὴν
δὲ
φεύγουσαν
ἐς
τὴν |
[7, 17] |
τοῦ
δώρου·
Οὐεσπασιανοῦ
γὰρ
μετὰ
|
Νέρωνα |
ἄρξαντος
ἐς
ἐμφύλιον
στάσιν
προήχθησαν, |
[7, 17] |
αὐξανόμενον.
(χρόνῳ
δὲ
ὕστερον
ἐς
|
Νέρωνα |
ἡ
βασιλεία
περιῆλθεν
ἡ
Ῥωμαίων, |
[7, 27] |
τὰ
μάλιστα
ἄγουσιν
ἐν
τιμῇ.
|
Χαίρωνα |
δὲ
δύο
ἀνελόμενον
πάλης
νίκας |
[7, 11] |
τὸν
Γάλλον
καὶ
Αἰτωλῶν
οἱ
|
Πλευρῶνα |
οἰκοῦντες,
συντελείας
τῆς
ἐς
Ἀχαιοὺς |
[7, 22] |
οὐκ
ἔχων
πω
γένειά
ἐστι
|
χιτῶνα |
ἐνδεδυκὼς
καὶ
χλαμύδα
ἐπὶ
τῷ |
[7, 20] |
μὲν
ἄλλον
χρόνον
ἔχουσιν
ἐν
|
Μεσόᾳ, |
ὅτι
καὶ
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπὸ |
[7, 23] |
ἕτερος
Μειγανίτας,
ἐς
θάλασσαν
ῥέοντες.
|
στοὰ |
δὲ
τῆς
πόλεως
πλησίον
ἐποιήθη |
[7, 21] |
καὶ
πόδες,
ξύλου
δὲ
τὰ
|
λοιπὰ |
εἴργασται.
(ἔστι
δέ
σφισι
καὶ |
[7, 3] |
δέ
σφισιν
ἔς
τε
τὰ
|
λοιπά |
ἐστιν
εὐδαίμων
καὶ
λουτρὰ
παρέχεται |
[7, 26] |
Πέλληνος·
Φόρβαντος
δὲ
εἶναι
τοῦ
|
Τριόπα |
παῖδα
αὐτὸν
λέγουσιν.
(Αἰγείρας
δὲ |
[7, 1] |
καὶ
ἔγνω
γὰρ
τὸν
πρεσβύτατον
|
Κέκροπα |
βασιλέα
εἶναι
οἱ
λοιποὶ
τοῦ |
[7, 15] |
ἔταξεν
Ἀλκαμένην.
ἀπεστέλλοντο
δὲ
ἐς
|
Μέγαρα |
φρουρά
τε
εἶναι
Μεγαρεῦσι
τοῦ |
[7, 18] |
ἀγάλματα
ἔκ
τε
Αἰτωλίας
καὶ
|
παρὰ |
Ἀκαρνάνων,
τὰ
μὲν
πολλὰ
ἐς |
[7, 25] |
μὲν
ἥμισυ
ἐς
Μακεδονίαν
καταφεύγουσι
|
παρὰ |
Ἀλέξανδρον,
ᾧ
Μαρδόνιος
ὁ
Γωβρύου |
[7, 27] |
ἐν
Πελλήνῃ,
δῶρον
τὸ
ἐπιφθονώτατον
|
παρὰ |
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
Φιλίππου
λαβών,
τύραννος |
[7, 19] |
θεοῦ
παρθένος,
ἐς
ὃ
ἀποστέλλεσθαι
|
παρὰ |
ἄνδρα
ἔμελλε.
(λέγουσιν
οὖν
συμβῆναί |
[7, 16] |
ὑπὲρ
Καΐκου
Φιλοποίμην
στρατιώτας
ἄγων
|
παρὰ |
Ἀττάλου.
(Μόμμιος
μὲν
δὴ
τῶν |
[7, 10] |
Ξένων
οὗτος
οὐκ
ἐλαχίστου
λόγου
|
παρὰ |
Ἀχαιοῖς
οὕτως"
ἔφη
κατὰ
τὴν |
[7, 8] |
αὐτός
τε
προσεκάθητο
πολιορκῶν
καὶ
|
παρὰ |
Ἀχαιοὺς
ἅμα
ἀποστέλλων
ἐπήγγελλέ
σφισιν |
[7, 12] |
ὠφελείας
σφίσιν
οὐ
γενομένης
τῆς
|
παρὰ |
Ἀχαιῶν,
ὅμως
ὑπὸ
Μεναλκίδα
τὰ |
[7, 27] |
τὸν
ἀγῶνα
ἀφῖχθαι
τὸν
Ὀλυμπικὸν
|
παρὰ |
βασιλέως
τοῦ
Περσῶν
ἀνασωθέντα
οἴκαδε. |
[7, 9] |
οἱ
Ἀχαιοὶ
καὶ
ἀποθανόντος
Νάβιδος
|
παρὰ |
γνώμην
Λακεδαιμονίων
τοῦ
δήμου
κατάγουσιν |
[7, 26] |
τὸ
κέρας
φέρουσα
τὸ
Ἀμαλθείας·
|
παρὰ |
δὲ
αὐτὴν
Ἔρως
πτερὰ
ἔχων |
[7, 22] |
χλαμύδα
ἐπὶ
τῷ
χιτῶνι
φοινικῆν·
|
παρὰ |
δὲ
αὐτὸν
οἰκέτης
ἀκόντια
ἔχων |
[7, 22] |
Σιμύλον·
καλεῖται
μὲν
δὴ
Ἀγοραῖος,
|
παρὰ |
δὲ
αὐτῷ
καὶ
χρηστήριον
καθέστηκε. |
[7, 11] |
προαχθείσαις,
κριθείσαις
δὲ
καὶ
ὕστερον
|
παρὰ |
δικαστῇ
κοινῷ
Φιλίππῳ
τῷ
Ἀμύντου, |
[7, 17] |
οἷα
Ἄττην
ἔδρασε,
καί
οἱ
|
παρὰ |
Διὸς
εὕρετο
μήτε
σήπεσθαί
τι |
[7, 3] |
ἐν
Ἰωνίᾳ
πόλεων
ὅσους
δὴ
|
παρὰ |
ἑκάστων
ἐπεισήγαγεν
Ἐρυθραίοις
συνοίκους.
(Κλαζομενίοις |
[7, 7] |
ἀρχήν,
ὡς
ἀφίκετο
ἐς
ἄνδρας,
|
παρὰ |
ἑκόντος
Ἀντιγόνου
λαβὼν
φόβον
τοῖς |
[7, 3] |
βασιλέας
τοῦ
Κοδριδῶν
λάβωσιν,
οὕτω
|
παρὰ |
Ἐρυθραίων
καὶ
ἐκ
Τέω
Δεοίτην |
[7, 3] |
ἐξ
αὐτῶν
πλανωμένη
μετεπέμψατο
ἡγεμόνα
|
παρὰ |
Κολοφωνίων
Πάρφορον,
καὶ
πόλιν
κτίσαντες |
[7, 3] |
πολέμῳ,
κατὰ
δὲ
ὁμολογίαν
λαμβάνουσι
|
παρὰ |
Κυμαίων·
Ἰώνων
δὲ
οὐ
δεχομένων |
[7, 4] |
ἐς
Ἴνυκον
Σικελῶν
πόλιν
ἀφικνεῖται
|
παρὰ |
Κώκαλον,
καὶ
πολέμου
παρέσχε
τοῖς |
[7, 10] |
κατειλήφει
πρότερον
Ἕλληνας·
οὐδὲ
γὰρ
|
{παρὰ} |
Μακεδόνων
οἱ
ἰσχύσαντες
μέγιστον,
Φίλιππος |
[7, 4] |
ἐπιστάμενος
τὰ
οἴκοι
νόμιμα
ἑκουσίως
|
παρὰ |
Μίνω
ἔφυγεν
ἐς
Κρήτην,
καὶ |
[7, 16] |
τῆς
φυγῆς,
κἂν
εὕρασθαί
τι
|
παρὰ |
Μομμίου
οἱ
Ἀχαιοὶ
φιλάνθρωπον
ἐδυνήθησαν, |
[7, 7] |
Ἄρατον
καὶ
Ἀχαιοὺς
πρὸς
Δύμῃ
|
παρὰ |
πολύ
τε
ἐκράτησεν
ἐλθόντας
ἐς |
[7, 11] |
πρεσβείαν
ἐπὶ
σφῶν
αὐτῶν
ἰδίᾳ
|
παρὰ |
Ῥωμαίους
ἀποστεῖλαι,
ἐπετράπη
δὲ
ὑπὸ |
[7, 12] |
ἄνευ
τοῦ
κοινοῦ
τοῦ
Ἀχαιῶν
|
παρὰ |
Ῥωμαίους
ἰδίᾳ
πρεσβείαν
ἀποστέλλειν.
(πόλεμός |
[7, 8] |
μέντοι
τοῦ
λόγου
τὸ
εὐπρεπὲς
|
παρὰ |
Ῥωμαίων
εὕρητο
εἰρήνην
δεήσεσί
τε |
[7, 16] |
ἐκτῖσαι.
τούτων
μὲν
δὴ
ἄφεσιν
|
παρὰ |
Ῥωμαίων
εὕροντο
Ἕλληνες,
ἡγεμὼν
δὲ |
[7, 14] |
ἔτυχον
γὰρ
τότε
ἤδη
οἱ
|
παρὰ |
Ῥωμαίων
ἥκοντες
τὰ
Λακεδαιμονίων
καὶ |
[7, 15] |
τοῦ
προτέρου
σφίσιν
ἀπειθείας
οὐδεμίαν
|
παρὰ |
Ῥωμαίων
ὑπισχνεῖτο
ὀργὴν
γενήσεσθαι.
ἅμα |
[7, 16] |
πρὶν
ἢ
καὶ
συμβούλους
ἀποσταλῆναι
|
παρὰ |
Ῥωμαίων·
ὡς
δὲ
ἀφίκοντο
οἱ |
[7, 4] |
ὁ
δὲ
Σμῖλις,
ὅτι
μὴ
|
παρὰ |
Σαμίους
καὶ
ἐς
τὴν
Ἠλείαν, |
[7, 5] |
ἔσχον
οἱ
Χῖοι
ποιούμενοι
σπουδὴν
|
παρὰ |
σφᾶς
καταγαγεῖν
ἑκάτεροι
τὸ
ἄγαλμα· |
[7, 5] |
ἐκ
τῶν
τριχῶν
τὴν
σχεδίαν
|
παρὰ |
σφᾶς
κατάξειν.
αἱ
μὲν
δὴ |
[7, 7] |
οἰκείοις
προδιδόναι
κέρδεσι.
προπίνειν
δὲ
|
παρὰ |
τὰ
συμπόσια
ἐπὶ
δεξιότητι
καὶ |
[7, 15] |
περὶ
ἀκμὴν
σίτου.
~(Ῥωμαῖοι
δὲ
|
παρά |
τε
τῶν
ἀνδρῶν
διδαχθέντες
οὓς |
[7, 20] |
στεφάνους
μὲν
τῶν
ἀσταχύων
ἀποτίθενται
|
παρὰ |
τῇ
θεῷ,
λουσάμενοι
δὲ
τῷ |
[7, 9] |
τότε
οὖν
ἀναβεβηκότες
καὶ
οὗτοι
|
παρὰ |
τὴν
βουλὴν
προθυμότατα
ἐνέκειντο
Ἀχαιοῖς· |
[7, 24] |
χρόνον
πλείονα,
καὶ
ὁ
ἀὴρ
|
παρὰ |
τὴν
ἑκάστοτε
τοῦ
ἔτους
ὥραν |
[7, 9] |
γὰρ
εἴρητο
ἀπὸ
τοῦ
κοινοῦ
|
παρὰ |
τὴν
Ῥωμαίων
βουλὴν
ἀπιέναι
πρέσβεις, |
[7, 24] |
δρῶσι
δὲ
ἄλλα
τοιαῦτα·
λαμβάνοντες
|
παρὰ |
τῆς
θεοῦ
πέμματα
ἐπιχώρια
ἀφιᾶσιν |
[7, 3] |
Ῥάκιον·
ὁ
δὲ
μανθάνει
γὰρ
|
παρὰ |
τῆς
Μαντοῦς
οἵτινές
τε
ἀνθρώπων |
[7, 9] |
ἐφ´
ὅτῳ
ποιεῖται
τὴν
πρόσοδον
|
παρὰ |
τῆς
Ῥωμαίων
βουλῆς
ἔχει
δόγμα. |
[7, 12] |
λόγον,
ψυχαγωγῶν
δὲ
αὐτοὺς
ἔφασκε
|
παρὰ |
τῆς
Ῥωμαίων
σφίσιν
ἐφεῖσθαι
βουλῆς |
[7, 24] |
παρέχεται
τοῦ
ἡλίου
τὴν
χρόαν
|
παρὰ |
τὸ
εἰωθὸς
ἤτοι
ἐς
τὸ |
[7, 10] |
μέν
σφισι
δισχιλίων,
ὡς
ἐκρατήθησαν,
|
παρὰ |
τὸ
ἔργον,
χιλίων
δὲ
φονευθέντων· |
[7, 2] |
ὁδὸν
τὴν
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
|
παρὰ |
τὸ
Ὀλυμπιεῖον
καὶ
ἐπὶ
πύλας |
[7, 15] |
Ἀλκαμένην
καὶ
αὐτίκα
ἐς
Κόρινθον
|
παρὰ |
τὸ
στρατόπεδον
τὸ
Ἀχαιῶν
ᾤχοντο |
[7, 20] |
ἐπὶ
θρόνου
καὶ
ἑστῶσα
Ἀθηνᾶ
|
παρὰ |
τὸν
θρόνον,
τῆς
τε
Ἥρας |
[7, 15] |
πόλιν,
Μέτελλος
δὲ
ὡς
ἀφίκετο
|
παρὰ |
τὸν
ἰσθμόν,
ἐπεκηρυκεύετο
καὶ
τότε |
[7, 15] |
διὰ
Θεσσαλίας
τὴν
πορείαν
καὶ
|
παρὰ |
τὸν
Λαμιακὸν
ποιούμενος
κόλπον.
Κριτόλαος |
[7, 21] |
τῆς
παρθένου,
ἐκομίζετο
ἱκέτης
ἤδη
|
παρὰ |
τοῦ
Διονύσου
τὸ
ἄγαλμα.
ὁ |
[7, 6] |
εἶναι·
Ἀθηναίοις
δὲ
εὔνοια
μὲν
|
παρὰ |
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
τῶν
ἔργων
μάλιστα |
[7, 25] |
ἡλικίας
μάλιστα
τῆς
Ἀφείδαντος
ἀφίκετο
|
παρὰ |
τοῦ
ἐν
Δωδώνῃ
Διὸς
τὰ |
[7, 19] |
Ἡρακλεῖ
στρατεύσαντα
ἐς
Ἴλιον
λαβεῖν
|
παρὰ |
τοῦ
Ἡρακλέους
τὴν
λάρνακα·
τὰ |
[7, 27] |
καλούμενον
Κῦρος,
καὶ
ἰάματα
ἀνθρώποις
|
παρὰ |
τοῦ
θεοῦ
γίνεται.
ὕδωρ
δὲ |
[7, 4] |
ἆθλον
λαβεῖν
αὐτὸν
ἐπὶ
ἀνδραγαθίᾳ
|
παρὰ |
τοῦ
κοινοῦ
φησι
τοῦ
Ἰώνων. |
[7, 19] |
ὑπηγάγετο
τὴν
παρθένον,
ἐμνᾶτο
αὐτὴν
|
παρὰ |
τοῦ
πατρός.
ἕπεται
δέ
πως |
[7, 15] |
τὴν
Ἑλλάδα
ἀφῖχθαι.
(ἀγγέλους
οὖν
|
παρὰ |
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἀπέστελλεν,
ἀφιέναι
κελεύων |
[7, 25] |
ῥέων
Ἀχαιοὺς
τοὺς
ταύτῃ
παρέξεισι.
|
παρὰ |
τούτους
σύνοικοι
Μυκηναῖοι
κατὰ
συμφορὰν |
[7, 25] |
λαβὼν
ἀστραγάλους
οἱ
δὲ
ἄφθονοι
|
παρὰ |
τῷ
Ἡρακλεῖ
κεῖνται
τέσσαρας
ἀφίησιν |
[7, 4] |
ἐν
τῇ
νήσῳ
τὴν
θεὸν
|
παρὰ |
τῷ
Ἰμβράσῳ
ποταμῷ
καὶ
ὑπὸ |
[7, 18] |
Ἀχαιῶν
πόλις
ποτὲ
Ὤλενος
ᾠκεῖτο
|
παρὰ |
τῷ
Πείρῳ.
ὁπόσοι
δὲ
ἐς |
[7, 19] |
ἐθέλοντι
ἐθέλουσαν
ἄγεσθαι
Κομαιθὼ
οὔτε
|
παρὰ |
τῶν
ἑαυτοῦ
γονέων
οὔτε
παρὰ |
[7, 15] |
Ἀχαϊκὸν
συντελεῖν.
(τότε
δὲ
ὡς
|
παρὰ |
τῶν
κατασκόπων
ἐπυνθάνετο
ὁ
Κριτόλαος |
[7, 19] |
παρὰ
τῶν
ἑαυτοῦ
γονέων
οὔτε
|
παρὰ |
τῶν
Κομαιθοῦς
ἥμερον
ἀπήντησεν
οὐδέν. |
[7, 11] |
ἐς
Ὠρωπὸν
καὶ
ὁμήρους
λαβεῖν
|
παρὰ |
Ὠρωπίων
Ἀθηναίους·
ἢν
δὲ
αὖθις |
[7, 27] |
ἱδρύσασθαι
δὲ
αὐτὸ
Μύσιόν
φασιν
|
ἄνδρα |
Ἀργεῖον,
ἐδέξατο
δὲ
οἴκῳ
Δήμητρα |
[7, 6] |
περὶ
Λάμιαν.
(οἶδα
δὲ
καὶ
|
ἄνδρα |
αὐτὸς
Λυδὸν
Ἄδραστον
ἰδίᾳ
καὶ |
[7, 14] |
πόλεμον
ἄρασθαι.
(τὸ
μὲν
δὴ
|
ἄνδρα |
βασιλέα
καὶ
πόλιν
ἀνελέσθαι
πόλεμον |
[7, 11] |
ὑποσχεῖν
δίκην.
~(Ῥωμαῖοι
δὲ
αὖθις
|
ἄνδρα |
ἐκ
τῆς
βουλῆς
καταπέμπουσιν
ἐς |
[7, 19] |
παρθένος,
ἐς
ὃ
ἀποστέλλεσθαι
παρὰ
|
ἄνδρα |
ἔμελλε.
(λέγουσιν
οὖν
συμβῆναί
ποτε |
[7, 25] |
ἐν
δεξιᾷ
τῆς
ὁδοῦ
καὶ
|
ἄνδρα |
εὑρήσεις
ἐπὶ
τῷ
μνήματι
ἵππῳ |
[7, 22] |
αὐτῶν
οὐκ
εἴχομεν·
ταφῆναι
δὲ
|
ἄνδρα |
καὶ
γυναῖκα
ἐν
κοινῷ
παρίστατο |
[7, 10] |
ἕνα
δέ
τινα
ἐξ
αὐτῶν
|
ἄνδρα |
οὐδαμῶς
ἐς
δικαιοσύνην
πρόθυμον,
τοῦτον |
[7, 10] |
ἐς
δικαιοσύνην
πρόθυμον,
τοῦτον
τὸν
|
ἄνδρα |
προσεποιήσατο
ὁ
Καλλικράτης
ἐς
τοσοῦτον |
[7, 24] |
τὴν
χώραν
ἐμβολαὶ
περιτρέπουσαι
τὰ
|
δένδρα, |
καί
που
καὶ
ἐν
τῷ |
[7, 5] |
Κολοφωνίων
ἄλσος
τε
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
|
δένδρα |
μελίαι,
καὶ
οὐ
πόρρω
τοῦ |
[7, 27] |
δὲ
ἄλσος
ἐν
τῷ
Μυσαίῳ,
|
δένδρα |
ὁμοίως
τὰ
πάντα,
καὶ
ὕδωρ |
[7, 23] |
οὐδεμίαν
μητέρα·
(Ἀσκληπιὸν
μὲν
γὰρ
|
ἀέρα |
γένει
τε
ἀνθρώπων
εἶναι
καὶ |
[7, 27] |
ἀγάλματος
τῷ
βάθρῳ,
καὶ
τὸν
|
ἀέρα |
ἐκ
τοῦ
ἀδύτου
νότιόν
τε |
[7, 18] |
δὲ
καὶ
ἐς
τὰ
ἄλλα
|
γέρα |
σφίσιν,
ὁπόσα
τοῖς
ἀποίκοις
νέμειν |
[7, 25] |
Αἰγὰς
δῶρ´
ἀνάγουσι"
δῆλον
ὡς
|
γέρα |
τοῦ
Ποσειδῶνος
ἐπ´
ἴσης
ἔν |
[7, 24] |
αἰγιαλός,
ἐν
ᾧ
καὶ
τὰ
|
ἱερὰ |
Αἰγιεῦσίν
ἐστι
τὰ
εἰρημένα,
ὕδωρ |
[7, 26] |
ἔστιν
ἐν
τούτοις.
θεῶν
δὲ
|
ἱερὰ |
Διονύσου
καὶ
Ἀρτέμιδός
ἐστιν·
ἡ |
[7, 21] |
δὲ
πρὸς
τῷ
ἄλσει
καὶ
|
ἱερὰ |
δύο
ἐστὶ
Σαράπιδος·
ἐν
δὲ |
[7, 15] |
ἄκρα
ἀνέφευγον.
(Μέτελλος
δὲ
οὔτε
|
ἱερὰ |
ἐμπιπράναι
θεῶν
οὔτε
οἰκοδομήματα
καθαιρεῖν |
[7, 21] |
οὐ
πολὺ
ἀπωτέρω
τοῦ
Ποσειδῶνος
|
ἱερά |
ἐστιν
Ἀφροδίτης·
τὸ
δὲ
ἕτερον |
[7, 5] |
ἡ
χώρα,
ἔχει
δὲ
καὶ
|
ἱερὰ |
οἷα
οὐχ
ἑτέρωθι,
πρῶτον
μὲν |
[7, 20] |
ἐστὶ
καὶ
ἄλλα
τοῖς
Πατρεῦσιν
|
ἱερά· |
πεποίηται
δὲ
ταῦτα
οὐκ
ἐν |
[7, 23] |
προσταχθῆναί
φασιν,
ἑκάστῃ
τοῖς
ἀγάλμασιν
|
ἡμέρᾳ |
θύειν·
αὐτοὶ
δὲ
σόφισμα
εὑρόντες |
[7, 16] |
τείχους
ὑποπτεύων
ἐνέδραν·
τρίτῃ
δὲ
|
ἡμέρᾳ |
μετὰ
τὴν
μάχην
ᾕρει
τε |
[7, 27] |
ἐνταῦθα
ἡμερῶν
ἑπτά·
(τρίτῃ
δὲ
|
ἡμέρᾳ |
τῆς
ἑορτῆς
ὑπεξίασιν
οἱ
ἄνδρες |
[7, 25] |
ἐν
τῇ
νυκτί,
ἅμα
δὲ
|
ἡμέρᾳ |
τούς
τε
ἑαυτῶν
ἀπεληλυθότας
αἰσθάνονται |
[7, 17] |
ἀπέκοψε
δὲ
καὶ
ὁ
τὴν
|
θυγατέρα |
αὐτῷ
διδούς·
Ἄγδιστιν
δὲ
μετάνοια |
[7, 25] |
τὸ
ὄνομα
ἀπὸ
γυναικὸς
Βούρας,
|
θυγατέρα |
δ´
αὐτὴν
Ἴωνος
τοῦ
Ξούθου |
[7, 1] |
ἀγγέλους
ἔπεμπεν
ὁ
Σελινοῦς,
τὴν
|
θυγατέρα |
Ἑλίκην,
ἣ
μόνη
οἱ
παῖς |
[7, 4] |
καὶ
Σάμον
καὶ
Ἀλιθέρσην
καὶ
|
θυγατέρα |
ἐπ´
αὐτῷ
Παρθενόπην,
Παρθενόπης
δὲ |
[7, 1] |
ὁ
δὲ
ἐς
Ἀθήνας
φυγὼν
|
θυγατέρα |
Ἐρεχθέως
ἠξιώθη
λαβεῖν
καὶ
παῖδας |
[7, 4] |
καλουμένων
Λελέγων·
Ἀγκαίῳ
δὲ
τὴν
|
θυγατέρα |
τοῦ
ποταμοῦ
λαβόντι
τοῦ
Μαιάνδρου |
[7, 17] |
ἀμυγδαλῆ
εἶχεν
ὡραῖον
τὸν
καρπόν,
|
θυγατέρα |
τοῦ
Σαγγαρίου
ποταμοῦ
λαβεῖν
φασι |
[7, 24] |
ἔτος
ἱερεῖς
αἱρετοὶ
γίνονται,
καὶ
|
ἑκάτερα |
τῶν
ἀγαλμάτων
ἐπὶ
ταῖς
οἰκίαις |
[7, 5] |
ἐπὶ
θρόνου
καὶ
ἠλακάτην
ἐν
|
ἑκατέρᾳ |
τῶν
χειρῶν
ἔχει
καὶ
ἐπὶ |
[7, 4] |
τὸν
Προκλέους,
βασιλεύοντα
μετὰ
τὸν
|
πατέρα |
ἐν
Σάμῳ,
καὶ
μάχῃ
νικήσαντες |
[7, 23] |
ἥλιον,
καὶ
αὐτὸν
ὀρθότατα
Ἀσκληπιῷ
|
πατέρα |
ἐπονομάζεσθαι,
ὅτι
ἐς
τὸ
ἁρμόζον |
[7, 26] |
αὐτῷ
πένθος
ἀποκοσμοῦνται
καὶ
τὸν
|
πατέρα |
ἐπονομάζουσιν
οἱ
ἐπιχώριοι
Συμπαθῆ,
ἅτε |
[7, 5] |
γε
τῇ
ἐν
Ῥαμνοῦντι
θεῷ
|
πατέρα |
λέγουσιν
εἶναι
Ὠκεανόν.
(Ἴωσι
δὲ |
[7, 23] |
βέλτιον
καὶ
δὴ
καὶ
Ἀσκληπιῷ
|
πατέρα |
μὲν
σφᾶς
Ἀπόλλωνα
ἐπιφημίζειν,
θνητὴν |
[7, 23] |
ἔρριψε
τὸ
δρέπανον,
ᾧ
τὸν
|
πατέρα |
Οὐρανὸν
ἐλυμήνατο·
ἐπὶ
τούτῳ
δὲ |
[7, 4] |
Χίον·
συγγενέσθαι
δὲ
αὐτὸν
καὶ
|
ἑτέρᾳ |
νύμφῃ,
καὶ
γενέσθαι
οἱ
παῖδας |
[7, 22] |
μάντευμα
ἡγεῖται.
(τοιαύτη
καὶ
Αἰγυπτίοις
|
ἑτέρα |
περὶ
τοῦ
Ἄπιδος
τὸ
ἱερὸν |
[7, 11] |
τὰ
συγκείμενα
ἐροῦντας·
Ἀθηναῖοι
δὲ
|
οὐδέτερα |
ἔφασαν
ποιήσειν,
ἀνθρώπων
γὰρ
τῶν |
[7, 23] |
ἐπιφημίζειν,
θνητὴν
δὲ
γυναῖκα
οὐδεμίαν
|
μητέρα· |
(Ἀσκληπιὸν
μὲν
γὰρ
ἀέρα
γένει |
[7, 5] |
Νεμέσεις
νομίζουσιν
ἀντὶ
μιᾶς
καὶ
|
μητέρα |
αὐταῖς
φασιν
εἶναι
Νύκτα,
ἐπεὶ |
[7, 12] |
καὶ
τοῖς
ἐκ
Ῥώμης
πρέσβεσι
|
σχολαιτέρα |
πως
ἐγίνετο
ἡ
ὁδός,
ὥστε |
[7, 11] |
ὅρων
τῆς
χώρας
τὰ
μὲν
|
παλαιότερα |
ἐς
οὐκ
ἀφανῆ
πόλεμον
καὶ |
[7, 22] |
ὄνομα
ἐπιλέγοντες.
τὰ
δὲ
ἔτι
|
παλαιότερα |
καὶ
τοῖς
πᾶσιν
Ἕλλησι
τιμὰς |
[7, 24] |
τοῦ
ἱερωμένου.
τὰ
δὲ
ἔτι
|
παλαιότερα |
προεκέκριτο
ἐκ
τῶν
παίδων
ἱερᾶσθαι |
[7, 27] |
δὲ
ὀνομαζόμενον
Ποσείδιον
τὰ
μὲν
|
ἀρχαιότερα |
ἦν
δῆμος,
ἔρημον
δὲ
ἐφ´ |
[7, 2] |
δὲ
καὶ
Διόνυσον
τὰ
ἔτι
|
ἀρχαιότερα, |
ἱκέτιδες
ἐνταῦθα
ἐλθοῦσαι·
οὐ
μὴν |
[7, 17] |
καλεῖ
τὴν
πόλιν·
τὰ
γὰρ
|
ἀρχαιότερα |
ὀνόματα
ἐς
ποίησιν
ἐπάγεσθαι
τῶν |
[7, 17] |
Πατρεῦσιν.
(ἐκαλεῖτο
δὲ
τὰ
μὲν
|
ἀρχαιότερα |
Πάλεια·
ἐχόντων
δὲ
ἔτι
Ἰώνων |
[7, 19] |
αὐτῶν
θάνατοι
πλείονες
ἢ
τὰ
|
πρότερα |
ἐγίνοντο.
(καταφυγόντων
δὲ
αὐτῶν
ἐπὶ |
[7, 25] |
τούτου,
οὐ
μὴν
οὐδὲ
τὰ
|
πρότερα |
ἔσται
πλέον
ἢ
ἑνὸς
ἀνδρὸς |
[7, 12] |
ἐνίκησε
γνώμη
δοκίμου
καὶ
τὰ
|
πρότερα |
ὄντος,
ἀπὸ
δὲ
τῆς
παραινέσεως |
[7, 23] |
ἐσελθόντων
ἐν
ἀριστερᾷ,
χαλκοῦ
μὲν
|
ἀμφότερα, |
τὸ
δὲ
οὐκ
ἔχον
πω |
[7, 26] |
Ἀμαλθείας·
παρὰ
δὲ
αὐτὴν
Ἔρως
|
πτερὰ |
ἔχων
ἐστίν,
ἐθέλει
δὲ
σημαίνειν |
[7, 15] |
Ἀθηναίοις
τὰ
ἐς
Γαλάτας
οὐδὲν
|
ἀφανέστερα |
ἐκείνων
τολμήματα.
(ὑποφεύγοντας
δὲ
Κριτόλαον |
[7, 25] |
καὶ
ἐς
τὸ
ἔπειτα
ἐγένετο
|
ἐπιφανεστέρα |
διὰ
τὴν
συνοίκησιν
τῶν
Μυκηναίων. |
[7, 3] |
ἐκ
Κολοφῶνος
ἰόντι
ἐστὶν
ἐν
|
ἀριστερᾷ |
τῆς
ὁδοῦ,
διαβάντι
τὸν
Καλάοντα |
[7, 3] |
τάφος
ἰόντι
ἐς
Κλάρον
ἐν
|
ἀριστερᾷ |
τῆς
ὁδοῦ.
(Λεβεδίοις
δὲ
ἐποίησε |
[7, 2] |
οὐ
πόρρω
τῶν
πυλῶν
ἐν
|
ἀριστερᾷ |
τῆς
ὁδοῦ·
τὸ
δὲ
ἱερὸν |
[7, 23] |
τέμενος
καὶ
ἀγάλματα
ἐσελθόντων
ἐν
|
ἀριστερᾷ, |
χαλκοῦ
μὲν
ἀμφότερα,
τὸ
δὲ |
[7, 2] |
τὴν
Ἰώνων
ἐσοίκησιν,
πολλῷ
δὲ
|
πρεσβύτερα |
ἔτι
ἢ
κατὰ
Ἴωνας
τὰ |
[7, 21] |
ἐς
σωτηρίαν
εὑρίσκετο
ἡ
παρθένος,
|
δεύτερα |
ἐπὶ
τοὺς
θρεψαμένους
καταφεύγει·
ἁμαρτάνουσα |
[7, 25] |
καὶ
ὁδεύσαντι
οὐκ
ἐπὶ
πολὺ
|
δεύτερα |
ἔστιν
ἐς
Βοῦραν
ἀποτραπέσθαι·
θαλάσσης |
[7, 27] |
ἐν
Ὀλυμπίᾳ·
τὸν
δὲ
Πουλυδάμαντα
|
δεύτερα |
τότε
ἐς
τὸν
ἀγῶνα
ἀφῖχθαι |
[7, 25] |
ἀφίκοντο
ἐς
τὴν
Κερύνειαν,
καὶ
|
δυνατωτέρα |
τε
ἡ
Κερύνεια
οἰκητόρων
πλήθει |
[7, 23] |
τὰ
ὑπὸ
Πατρέων
λεγόμενα.
καὶ
|
ἤρα |
γὰρ
καὶ
ὕδωρ
γενόμενος
Ἀργυρᾶς, |
[7, 21] |
ἐπέλαβεν
ἄδικα
ἐξ
ἔρωτος
παθεῖν.
|
ἤρα |
μὲν
Καλλιρόης
παρθένου·
ὁπόσον
δὲ |
[7, 19] |
πατρός.
ἕπεται
δέ
πως
τῷ
|
γήρᾳ |
τά
τε
ἄλλα
ὡς
τὸ |
[7, 2] |
τὴν
νῦν
μὲν
ἀπὸ
τοῦ
|
Θήρα |
τούτου,
πρότερον
δὲ
ὀνομαζομένην
Καλλίστην. |
[7, 21] |
φησι
τὸν
Ποσειδῶνα
ἵππων
τε
|
δωτῆρα |
νεῶν
τ´
ἰθυκρηδέμνων"
οὕτω
διὰ |
[7, 16] |
πέντε
ἐξ
αὐτῶν,
καὶ
τραύματα
|
ἐπίκαιρα |
αὐτὸς
καὶ
ὁ
ἵππος
λαβόντες |
[7, 26] |
τὰς
ἀδελφάς
τι
ἰσχύειν·
(ἐν
|
Αἰγείρᾳ |
δὲ
ἐν
τούτῳ
τῷ
οἰκήματι |
[7, 26] |
δίαιταν.
οἶδα
καὶ
οἴκημα
ἐν
|
Αἰγείρᾳ |
θεασάμενος·
(ἄγαλμα
ἦν
ἐν
τῷ |
[7, 26] |
ἐθεάσατο,
τεκμαίροιτο
ἂν
καὶ
ἐν
|
Αἰγείρᾳ |
τὸν
Ἀπόλλωνα
ἔργον
εἶναι
τοῦ |
[7, 26] |
τῷ
ἀρχαίῳ.
παρείχετο
δὲ
ἡ
|
Αἴγειρα |
ἐς
συγγραφὴν
ἱερὸν
Διὸς
καὶ |
[7, 6] |
Ἑλίκη
καὶ
Αἰγαί
τε
καὶ
|
Αἴγειρα |
καὶ
Πελλήνη
πρὸς
τῆς
Σικυωνίας |
[7, 3] |
αἱ
πόλεις·
Ἰώνων
δὲ
ἀφικομένων
|
μοῖρα |
ἐξ
αὐτῶν
πλανωμένη
μετεπέμψατο
ἡγεμόνα |
[7, 2] |
δὲ
καὶ
ἡ
σὺν
αὐτῷ
|
μοῖρα |
ἐς
Μίλητον.
(Μιλήσιοι
δὲ
αὐτοὶ |
[7, 6] |
Ἄργος
οἰκοῦντες
μεγίστη
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
|
μοῖρα |
ἦσαν·
κατὰ
δὲ
τὴν
Ξέρξου |
[7, 2] |
πόλει.
(Λέλεγες
δὲ
τοῦ
Καρικοῦ
|
μοῖρα |
καὶ
Λυδῶν
τὸ
πολὺ
οἱ |
[7, 27] |
Εἰλειθυίας
Πελληνεῦσιν
ἱερόν·
τοῦτο
ἐν
|
μοίρᾳ |
τῆς
πόλεως
τῇ
ἐλάσσονί
ἐστιν |
[7, 15] |
καὶ
ἐς
τῶν
ὀρῶν
τὰ
|
ἄκρα |
ἀνέφευγον.
(Μέτελλος
δὲ
οὔτε
ἱερὰ |
[7, 5] |
Χαλκίδος
κατατείνουσα
ἐς
τὸ
πέλαγος
|
ἄκρα |
καὶ
ἐν
αὐτῇ
λουτρὰ
θαλάσσια, |
[7, 5] |
Ἰώνων,
φασὶν
αὐτὴν
ὁρμίσασθαι
πρὸς
|
ἄκρᾳ |
καλουμένῃ
Μεσάτῃ·
ἡ
δὲ
ἔστι |
[7, 5] |
δὲ
καὶ
Τηίοις
ἐπὶ
τῇ
|
ἄκρᾳ |
λουτρὰ
τῇ
Μακρίᾳ,
τὰ
μὲν |
[7, 22] |
δὲ
ἐς
Αἴγιον
ἐκ
Πατρῶν
|
ἄκρα |
πρῶτόν
ἐστιν
ὀνομαζομένη
Ῥίον,
σταδίους |
[7, 23] |
χάριτι
τοῦ
Ἀπόλλωνος.
ἐφεξῆς
δὲ
|
ἄκρα |
τε
ἐς
τὴν
θάλασσαν
ἔχει, |
[7, 18] |
Ῥωμαῖοι
νομίζουσι.
(Πατρεῦσι
δὲ
ἐν
|
ἄκρᾳ |
τῇ
πόλει
Λαφρίας
ἱερόν
ἐστιν |
[7, 24] |
ἐπέσχεν
ὁ
κλύδων
ὡς
τὰ
|
ἄκρα |
τῶν
δένδρων
σύνοπτα
εἶναι
μόνον. |
[7, 10] |
τῷ
Φιλίππου
παρέσχεν
ἡ
εὐτυχία
|
μικρὰ |
ἀνδρῶν
προδοτῶν
καὶ
οὐκ
ἄξια |
[7, 20] |
πεποίηται.
ἔστι
δὲ
ἐν
τῇ
|
ἀγορᾷ |
Διὸς
ναὸς
Ὀλυμπίου,
αὐτός
τε |
[7, 24] |
κοινῷ,
ἔστι
δὲ
ἐν
τῇ
|
ἀγορᾷ |
ἱερὸν
Ἀρτέμιδος,
τοξευούσῃ
δὲ
εἴκασται, |
[7, 27] |
καὶ
ἔλυτρον
κρήνης
ἐν
τῇ
|
ἀγορᾷ, |
καὶ
λουτρά
ἐστιν
αὐτοῖς
τὸ |
[7, 22] |
Ἑρμοῦ
δὲ
ἐν
μέσῃ
τῇ
|
ἀγορᾷ |
λίθου
πεποιημένον
ἄγαλμα
ἔχον
καὶ |
[7, 24] |
δὲ
ἔστι
μὲν
πρὸς
τῇ
|
ἀγορᾷ |
ναὸς
Ἀπόλλωνι
καὶ
Ἀρτέμιδι
ἐν |
[7, 23] |
Διὸς
ἐπίκλησιν
Σωτῆρος
ἐν
τῇ
|
ἀγορᾷ |
τέμενος
καὶ
ἀγάλματα
ἐσελθόντων
ἐν |
[7, 12] |
κρινοῦσιν
ὅσα
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀχαιοῖς
|
διάφορα |
ἦν
ἐς
ἀλλήλους.
καὶ
τοῖς |
[7, 16] |
τὸν
πρότερον
ἐπὶ
τῇ
Λακεδαιμονίων
|
διαφορᾷ |
καὶ
Ἀχαιῶν
ἐλθόντα,
ἀφίκετο
μὲν |
[7, 15] |
δὲ
τοῖς
Φωκεῦσιν
ἡ
Κριτολάου
|
συμφορὰ |
καὶ
Ἀχαιῶν
ἀπηγγέλλετο,
ἀπελθεῖν
ἐκ |
[7, 27] |
ἄνδρα
Ἀργεῖον,
ἐδέξατο
δὲ
οἴκῳ
|
Δήμητρα |
καὶ
ὁ
Μύσιος
λόγῳ
τῷ |
[7, 5] |
ἐν
Ἰωνίᾳ.
(Λεβεδίοις
δὲ
τὰ
|
λουτρὰ |
ἐν
τῇ
γῇ
θαῦμα
ἀνθρώποις |
[7, 27] |
κρήνης
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ,
καὶ
|
λουτρά |
ἐστιν
αὐτοῖς
τὸ
ὕδωρ
τὸ |
[7, 5] |
ἐπίδειξιν
πλούτου
πεποιημένα.
Κλαζομενίοις
δὲ
|
λουτρά |
ἐστιν
ἐν
δὲ
αὐτοῖς
Ἀγαμέμνων |
[7, 5] |
πέλαγος
ἄκρα
καὶ
ἐν
αὐτῇ
|
λουτρὰ |
θαλάσσια,
μάλιστα
τῶν
ἐν
Ἰωνίᾳ |
[7, 3] |
τὰ
λοιπά
ἐστιν
εὐδαίμων
καὶ
|
λουτρὰ |
παρέχεται
θερμὰ
πλεῖστα
τῶν
ἐπὶ |
[7, 5] |
καὶ
Τηίοις
ἐπὶ
τῇ
ἄκρᾳ
|
λουτρὰ |
τῇ
Μακρίᾳ,
τὰ
μὲν
ἐπὶ |
[7, 23] |
ἐστιν
Ἀργυρᾶς,
καὶ
πηγή
τε
|
Ἀργυρᾶ |
ἐν
δεξιᾷ
τῆς
λεωφόρου
καὶ |
[7, 25] |
δὲ
ἐν
δεξιᾷ
{καὶ}
ἡ
|
Βοῦρα |
ἐν
ὄρει
κεῖται.
τεθῆναι
δέ |
[7, 6] |
καὶ
Αἴγιον
καὶ
Κερύνεια
καὶ
|
Βοῦρα, |
ἐπὶ
ταύταις
δὲ
Ἑλίκη
καὶ |
[7, 8] |
ἐπὶ
Κόρινθον
κατεχομένην
ὑπὸ
Φιλίππου
|
φρουρᾷ |
αὐτός
τε
προσεκάθητο
πολιορκῶν
καὶ |
[7, 8] |
ὑπὸ
Ἀντιγόνου
ταχθέντα
ἐπὶ
τῇ
|
φρουρᾷ. |
Ἀχαιοὶ
δὲ
τὸ
ἀπὸ
τούτου |
[7, 11] |
ἀνθρώπων
γὰρ
τῶν
ἐπὶ
τῇ
|
φρουρᾷ |
καὶ
οὐ
τοῦ
Ἀθηναίων
δήμου |
[7, 15] |
Ἀλκαμένην.
ἀπεστέλλοντο
δὲ
ἐς
Μέγαρα
|
φρουρά |
τε
εἶναι
Μεγαρεῦσι
τοῦ
ἄστεως |
[7, 16] |
Περγαμηνοῖς
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
|
λάφυρα |
Κορίνθια.
(πόλεων
δέ,
ὅσαι
Ῥωμαίων |
[7, 19] |
δὲ
ἁλούσης
καὶ
νεμομένων
τὰ
|
λάφυρα |
τῶν
Ἑλλήνων,
Εὐρύπυλος
ὁ
Εὐαίμονος |
[7, 24] |
τῆς
γῆς
κάτω
πνευμάτων
ὑπήχησις
|
ἰσχυρά, |
ἄλλα
τε
πολλὰ
ὁ
θεὸς |
[7, 22] |
ὄνομα
μὲν
τῷ
ποταμῷ
Χάραδρος,
|
ὥρᾳ |
δὲ
ἦρος
πίνοντα
ἐξ
αὐτοῦ |
[7, 21] |
καὶ
ἐς
τἄλλα
δίαιταν
ἡδεῖαν
|
ὥρᾳ |
παρεχόμενον
θερινῇ.
ἐν
τούτῳ
τῷ |
[7, 24] |
πῆμα
τοιόνδε
οἱ
ἐπιγενέσθαι
φασὶν
|
ὥρᾳ |
χειμῶνος.
ἐπῆλθε
γάρ
σφισιν
ἐπὶ |
[7, 18] |
ἐν
κύκλῳ
ξύλα
ἱστᾶσιν
ἔτι
|
χλωρὰ |
καὶ
ἐς
ἑκκαίδεκα
ἕκαστον
πήχεις· |
[7, 18] |
αὐτόχθονα
οἰκῆσαι
πρῶτον
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ, |
βασιλεύοντα
αὐτὸν
ἀνθρώπων
οὐ
πολλῶν. |
[7, 1] |
Αἰγιαλεῖς
γὰρ
ἐκαλοῦντο
Ἴωνες.
τῇ
|
χώρᾳ |
δὲ
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
διέμεινεν |
[7, 3] |
ἐς
μέγεθος
τῇ
Ἐφέσῳ
γένοιτο·
|
χώρα |
δέ
σφισιν
ἔς
τε
τὰ |
[7, 5] |
μὲν
ἐπιτηδειότατα
ὡρῶν
κράσεως
ἡ
|
χώρα, |
ἔχει
δὲ
καὶ
ἱερὰ
οἷα |
[7, 6] |
ἐδόθη
κτίσασθαι
πόλιν
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ, |
καὶ
τὸ
ὄνομα
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 26] |
ὁπόσαι
σφίσιν
ἦσαν
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ, |
συλλέξαντες
δὲ
ἔδησαν
πρὸς
τοῖς |
[7, 17] |
τὰ
γνωριμώτατα·
ἐν
δὲ
τῇ
|
χώρᾳ |
τῇ
Δυμαίᾳ
καὶ
τοῦ
δρομέως |
[7, 5] |
συγγραφήν,
ἡ
μέν
γε
Ἐφεσία
|
χώρα |
τόν
τε
Κέγχριον
ποταμὸν
καὶ |
[7, 5] |
ποιμένι·
(Ἐρυθραίοις
δὲ
ἔστι
μὲν
|
χώρα |
Χαλκίς,
ἀφ´
ἧς
καὶ
τῶν |
[7, 15] |
αὐτοί
τε
καὶ
γυναῖκες
ἐκλελοιπότες
|
πᾶσα |
ἡλικία
τὴν
πόλιν
ἐπλανῶντο
ἀνὰ |
[7, 24] |
τὸ
ἔδαφος
τροπῇ
τῶν
οἰκοδομημάτων
|
ἀντιστᾶσα |
ἐναντία
κίνησις
ἐξεγείρῃ
τὰ
ἤδη |
[7, 10] |
κατὰ
τὴν
αἰτίαν
ἔχει
ταύτην·
|
ἐστρατήγησα |
μὲν
Ἀχαιῶν
καὶ
ἐγώ,
ἀδικίας |
[7, 19] |
ἱερῷ
καὶ
ἐς
τὸ
ἔπειτα
|
ἴσα |
καὶ
θαλάμῳ
χρήσεσθαι·
τοὺς
δὲ |
[7, 26] |
οἰκήματι
ἀνήρ
τε
ἤδη
γέρων
|
ἴσα |
καὶ
ὀδυρόμενος
καὶ
γυναῖκες
{αἱ} |
[7, 17] |
Ἑλλάς,
λυμανθεῖσα
κατὰ
μέρη
καὶ
|
διαπορθηθεῖσα |
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπὸ
τοῦ
δαίμονος. |
[7, 17] |
τότε
μάλιστα
κατῆλθεν
ἡ
Ἑλλάς,
|
λυμανθεῖσα |
κατὰ
μέρη
καὶ
διαπορθηθεῖσα
ἐξ |
[7, 10] |
Περσεὺς
καὶ
ἡ
Μακεδόνων
ἀρχὴ
|
καταλυθεῖσα |
ὑπὸ
Ῥωμαίων.
(Περσεῖ
τῷ
Φιλίππου |
[7, 18] |
Πατρεῖς
ἔσχον.
(ὡσαύτως
δὲ
καὶ
|
ὅσα |
ἄλλα
ἀγάλματα
ἔκ
τε
Αἰτωλίας |
[7, 9] |
ξενικά
σφισι
διδόασιν
εἶναι
δικαστήρια,
|
ὅσα |
δὲ
ἄλλα
ἐγκλήματα,
λαμβάνειν
τε |
[7, 21] |
αὐτὴν
Κορέσου
τε
ἔλεος
καὶ
|
ὅσα |
ἐς
αὐτὸν
εἴργασται
αἰδώς
ἀπέσφαξέ |
[7, 5] |
πηγή
τέ
ἐστι
Βιβλὶς
καὶ
|
ὅσα |
ἐς
τῆς
Βιβλίδος
τὸν
ἔρωτα |
[7, 23] |
σόφισμα
εὑρόντες
θύειν
μὲν
πλεῖστα
|
ὅσα, |
κατευωχουμένοις
δὲ
τὰ
ἱερεῖα
ἐν |
[7, 12] |
βουλὴ
ἀποστέλλειν
πρέσβεις,
οἳ
κρινοῦσιν
|
ὅσα |
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀχαιοῖς
διάφορα
ἦν |
[7, 8] |
ἐμαχέσαντο
ἐναντία
Ἀντιόχου
καὶ
Σύρων.
|
(ὅσα |
μὲν
δὴ
Ἀχαιοὶ
Μακεδόσιν
ἢ |
[7, 26] |
ἐν
ἡμέραις
ῥηταῖς,
ἄλλα
τε
|
ὅσα |
νομίζουσι
προκαθαριεύσαντες
καὶ
ἐς
τὴν |
[7, 26] |
φυτείαν
ἀμπέλων
ἐστὶν
ἐπιτήδεια·
καὶ
|
ὅσα |
πετρώδη
τῆς
χώρας,
δρῦς
τέ |
[7, 7] |
Κλεομένης
σπονδὰς
καὶ
αὐτίκα
παραβὰς
|
ὅσα |
ὤμοσεν
ἠνδραποδίσατο
Ἀρκάδων
Μεγάλην
πόλιν· |
[7, 17] |
εἰρηκέναι
Πλάτων
ἐφαίνετο
ὁ
Ἀρίστωνος,
|
ὁπόσα |
ἀδικήματα
μεγέθει
καὶ
τολμήματί
ἐστιν |
[7, 8] |
ἔτι
Φιλίππῳ
καὶ
Ῥωμαίοις
ὀμωμοσμένης,
|
ὁπόσα |
δὲ
ἢ
Θεσσαλοῖς
ἢ
τῶν |
[7, 18] |
Ἀνθείας
καὶ
Ἀρόης
Μεσάτις
πόλις.
|
ὁπόσα |
δὲ
οἱ
Πατρεῖς
περὶ
Διονύσου |
[7, 24] |
ἐδέησαν
ἐς
ἅπαν
ἐκριφῆναι,
καὶ
|
ὁπόσα |
διέστη
τοίχων
συνερχόμενα
ἐς
τὸ |
[7, 26] |
τό
τε
ἱερὸν
αὐτὸ
καὶ
|
ὁπόσα |
ἐν
τοῖς
ἀετοῖς,
ἀρχαῖον
δὲ |
[7, 1] |
δὲ
ἐς
Ἴωνας
καὶ
Ἀχαιούς,
|
ὁπόσα |
ἐπράχθη
σφίσιν
ἐπ´
ἀλλήλους,
ἐπέξεισιν |
[7, 21] |
ἢ
αὐτὴν
φονεύεσθαι.
(προεξεργασθέντων
δὲ
|
ὁπόσα |
ἐς
τὴν
θυσίαν
ἄλλα
ἐκ |
[7, 21] |
ἐς
τὴν
πηγὴν
ὁμοίως
πάντα
|
ὁπόσα |
θέλει
θεάσασθαι.
ἐν
Πάτραις
δὲ |
[7, 27] |
γυναῖκες
δρῶσιν
ἐν
τῇ
νυκτὶ
|
ὁπόσα |
νόμος
ἐστὶν
αὐταῖς·
ἀπελαύνονται
δὲ |
[7, 21] |
λίθου.
Ποσειδῶνι
δὲ
παρὲξ
ἢ
|
ὁπόσα |
ὀνόματα
ποιηταῖς
πεποιημένα
ἐστὶν
ἐς |
[7, 18] |
ἐς
τὰ
ἄλλα
γέρα
σφίσιν,
|
ὁπόσα |
τοῖς
ἀποίκοις
νέμειν
οἱ
Ῥωμαῖοι |
[7, 24] |
ἐπὶ
πολὺ
τῆς
χώρας
ἡ
|
θάλασσα |
καὶ
τὴν
Ἑλίκην
περιέλαβεν
ἐν |
[7, 2] |
τὸ
ὕδωρ
καὶ
οὐκέτι
ἦν
|
θάλασσα, |
οἱ
κώνωπες
ἄπειρον
πλῆθος
ἐγίνοντο |
[7, 27] |
Πουλυδάμαντι·
ὦ
τροφὲ
Πουλυδάμαντος
ἀνικάτου
|
Σκοτόεσσα" |
(Πελληνεῖς
δ´
οὖν
Πρόμαχον
τὰ |
[7, 26] |
καὶ
Πελλήνης
πόλισμα
ὑπήκοον
Σικυωνίων
|
Δονοῦσσα |
καλουμένη
ἐγένετο
μὲν
ὑπὸ
τῶν |
[7, 23] |
Εἰλείθυιά
ἐστιν
ἡ
ἐς
φῶς
|
ἄγουσα |
τοὺς
παῖδας.
ἔργον
δὲ
τοῦ |
[7, 23] |
λήθην
ἄγει
τὸν
ποταμὸν
Ἀργυρᾶς.
|
(ἤκουσα |
δὲ
καὶ
ἄλλον
ἐπ´
αὐτῷ |
[7, 1] |
τῆς
Ἠλείας
μέση
καὶ
Σικυωνίας,
|
καθήκουσα |
μὲν
ἐπὶ
τὴν
πρὸς
ἕω |
[7, 25] |
δὲ
ἡ
ἀεὶ
τὴν
ἱερωσύνην
|
λαμβάνουσα |
ἁγιστεύει
μὲν
τὸ
ἀπὸ
τούτου, |
[7, 26] |
πεποίηται,
βέλος
δὲ
ἐκ
φαρέτρας
|
λαμβάνουσα· |
τῷ
Διονύσῳ
δὲ
ὑπὸ
κινναβάρεως |
[7, 21] |
δεύτερα
ἐπὶ
τοὺς
θρεψαμένους
καταφεύγει·
|
ἁμαρτάνουσα |
δὲ
καὶ
τούτων,
ἐλείπετο
οὐδὲν |
[7, 5] |
ἔσχηκεν,
ἔστι
δὲ
τῆς
Χαλκίδος
|
κατατείνουσα |
ἐς
τὸ
πέλαγος
ἄκρα
καὶ |
[7, 22] |
θεράπαινα
δὲ
αὐτῇ
προσέστηκε
σκιάδιον
|
φέρουσα· |
(καὶ
νεανίσκος
ὀρθὸς
οὐκ
ἔχων |
[7, 26] |
τῷ
οἰκήματι
Τύχης,
τὸ
κέρας
|
φέρουσα |
τὸ
Ἀμαλθείας·
παρὰ
δὲ
αὐτὴν |
[7, 25] |
δ´
ἂν
αὐτῶν
τύχῃ
μὴ
|
ἀληθεύουσα, |
αὐτίκα
ἐκ
τούτου
τὴν
δίκην |
[7, 18] |
τὸ
μὲν
σχῆμα
τοῦ
ἀγάλματος
|
θηρεύουσά |
ἐστιν,
ἐλέφαντος
δὲ
καὶ
χρυσοῦ |
[7, 25] |
ἀμφισβήτησιν
πλέονες,
ἡ
τῷ
κλήρῳ
|
λαχοῦσα |
προτετίμηται.
~(ἐς
δὲ
τὸ
ἐπίνειον |
[7, 1] |
δὲ
ὄνομα
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν
|
ἔχουσα |
ἀπὸ
τῶν
ἐνοικούντων,
αὐτή
τε |
[7, 22] |
γυνὴ
νέα
καὶ
εἴδους
εὖ
|
ἔχουσα |
ἐπὶ
τῷ
θρόνῳ,
θεράπαινα
δὲ |
[7, 22] |
Ῥίον,
σταδίους
{δὲ}
Πατρῶν
πεντήκοντα
|
ἀπέχουσα, |
λιμὴν
δὲ
ὁ
Πάνορμος
σταδίοις |
[7, 17] |
ἀποκόπτουσιν.
(ὡς
δὲ
ἀπ´
αὐτῶν
|
ἀναφῦσα |
ἀμυγδαλῆ
εἶχεν
ὡραῖον
τὸν
καρπόν, |
[7, 20] |
αὐτός
τε
ἐπὶ
θρόνου
καὶ
|
ἑστῶσα |
Ἀθηνᾶ
παρὰ
τὸν
θρόνον,
τῆς |
[7, 25] |
ἄλλος
Εἰλειθυίας·
λίθου
τοῦ
Πεντελησίου
|
τὰ |
ἀγάλματα,
Ἀθηναίου
δὲ
ἔργα
Εὐκλείδου· |
[7, 23] |
ἔχειν
ἐκτῖσαι
καταλιπεῖν
σφισιν
αὐτοὺς
|
τὰ |
ἀγάλματα.
~(Αἰγιεῦσι
δὲ
ἔστι
μὲν |
[7, 21] |
ἐστιν
αὐτοῖς
τὰ
ὀνόματα.
ταῦτα
|
τὰ |
ἀγάλματα
ἐν
τῇ
Διονύσου
{τῇ} |
[7, 25] |
σεισμὸς
ἐπέλαβεν
ἰσχυρός,
ὡς
μηδὲ
|
τὰ |
ἀγάλματα
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
ὑπολειφθῆναι |
[7, 22] |
οἱ
ἐπιχώριοί
φασιν
ἐς
Ῥώμην
|
τὰ |
ἀγάλματα.
ἐν
Φαραῖς
δὲ
ἐν |
[7, 23] |
παρακαταθήκη
σφίσιν
ὑπὸ
Ἀργείων
ἐδόθη
|
τὰ |
ἀγάλματα.
(καὶ
αὐτοῖς
καὶ
τάδε |
[7, 20] |
Ἀφροδίτης·
μεγέθει
μεγάλα
λίθου
λευκοῦ
|
τὰ |
ἀγάλματα.
~(καὶ
Διονύσου
κατὰ
τοῦτο |
[7, 2] |
ἀγώγιμα
καὶ
τῶν
θεῶν
φερόμενοι
|
τὰ |
ἀγάλματα,
καὶ
ἦν
κατ´
ἐμὲ |
[7, 27] |
ἐν
Πλαταιαῖς
ποιῆσαι
τῆς
Ἀθηνᾶς
|
τὰ |
ἀγάλματα.
λέγουσι
δὲ
οἱ
Πελληνεῖς |
[7, 21] |
Ἀφροδίτης·
πεποίηται
λίθου
καὶ
τούτοις
|
τὰ |
ἀγάλματα.
τοῦ
δὲ
ἄλσους
ἱερὸν |
[7, 17] |
ᾔδετο
καὶ
Ἄγδιστις
ἐφίσταται
καὶ
|
τὰ |
αἰδοῖα
ἀπέκοψε
μανεὶς
ὁ
Ἄττης, |
[7, 17] |
τίθενται.
θεοὶ
δὲ
Ἄγδιστιν
δείσαντες
|
τὰ |
αἰδοῖά
οἱ
τὰ
ἀνδρὸς
ἀποκόπτουσιν. |
[7, 15] |
Βοιωτίαν
καὶ
ἐς
τῶν
ὀρῶν
|
τὰ |
ἄκρα
ἀνέφευγον.
(Μέτελλος
δὲ
οὔτε |
[7, 24] |
τοσοῦτον
ἐπέσχεν
ὁ
κλύδων
ὡς
|
τὰ |
ἄκρα
τῶν
δένδρων
σύνοπτα
εἶναι |
[7, 20] |
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ,
πλὴν
ἐσθῆτος,
λίθου
|
τὰ |
ἄλλα·
Ἀθηνᾶ
δὲ
ἐλέφαντος
εἴργασται |
[7, 22] |
λευκοῦ
λίθου,
θέας
καὶ
ἐς
|
τὰ |
ἄλλα
ἄξιον
καὶ
οὐχ
ἥκιστα |
[7, 18] |
εἶναι,
ἔδωκε
δὲ
καὶ
ἐς
|
τὰ |
ἄλλα
γέρα
σφίσιν,
ὁπόσα
τοῖς |
[7, 10] |
παράσχοιεν,
συνάραιντο
δὲ
καὶ
ἐς
|
τὰ |
ἄλλα·
ἐκέλευσεν
οὖν
καταγνῶναι
τοὺς |
[7, 12] |
αὐτοῖς
προεῖπεν
ἡ
βουλὴ
δικάζεσθαι
|
τὰ |
ἄλλα
πλὴν
ψυχῆς
ἐν
συνεδρίῳ |
[7, 17] |
Ἄγδιστιν
δείσαντες
τὰ
αἰδοῖά
οἱ
|
τὰ |
ἀνδρὸς
ἀποκόπτουσιν.
(ὡς
δὲ
ἀπ´ |
[7, 16] |
τε
κατὰ
ἔθνος
ἀποδιδόασιν
ἑκάστοις
|
τὰ |
ἀρχαῖα
καὶ
τὸ
ἐν
τῇ |
[7, 25] |
ἀγάλματα
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
ὑπολειφθῆναι
|
τὰ |
ἀρχαῖα.
(ὁπόσοι
δὲ
τηνικαῦτα
ἀποδημοῦντες |
[7, 18] |
ἐς
θάλασσαν.
Πατρέων
δὲ
οἱ
|
τὰ |
ἀρχαιότατα
μνημονεύοντές
φασιν
Εὔμηλον
αὐτόχθονα |
[7, 2] |
Μίλητον.
(Μιλήσιοι
δὲ
αὐτοὶ
τοιάδε
|
τὰ |
ἀρχαιότατά
σφισιν
εἶναι
λέγουσιν·
ἐπὶ |
[7, 18] |
ἐντὸς
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ
|
τὰ |
αὐότατά
σφισι
τῶν
ξύλων
κεῖται. |
[7, 12] |
λόγοις.
αἱ
μὲν
δὴ
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
αἱ
πόλεις
ἐποιοῦντο
τὰς |
[7, 10] |
ἐπῆγεν
αἰτίαν
Περσεῖ
σφᾶς
φρονῆσαι
|
τὰ |
αὐτά,
ἀνέπεμπεν
ἐν
δικαστηρίῳ
κρίσιν |
[7, 10] |
σύλλογον
ἐληλυθότες
ἤδη,
εἰ
Περσεῖ
|
τὰ |
αὐτὰ
Ἀχαιῶν
τινες
ἔπραξαν,
ὀνομαστὶ |
[7, 19] |
λάρνακα·
τὰ
δὲ
ἄλλα
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
εἰρήκασι
καὶ
οὗτοι.
(ἐγὼ |
[7, 8] |
καταλύσαντες
ἐπέταξαν
τοῖς
Ἀχαιῶν
ἐφήβοις
|
τὰ |
αὐτὰ
ἐπιτηδεύειν.
(ταῦτα
μὲν
δὴ |
[7, 24] |
γῆς,
προσημαίνειν
ὁ
θεὸς
κατὰ
|
τὰ |
αὐτὰ
ὡς
τὸ
ἐπίπαν
εἴωθεν |
[7, 13] |
{τὰ}
πρὸς
τὴν
παραίνεσιν
ἀνθεστηκότα
|
τὰ |
Ἀχαιῶν
ἀπηλλάσσοντο
ἐς
τὴν
Ἀσίαν· |
[7, 15] |
ἐν
Μακεδονίᾳ
τε
ὁμοῦ
καὶ
|
τὰ |
Ἀχαιῶν
κατεργασθῆναι
δι´
αὐτοῦ.
τούτῳ |
[7, 22] |
δὲ
ἦρος
πίνοντα
ἐξ
αὐτοῦ
|
τὰ |
βοσκήματα
ὀφείλει
τίκτειν
ἄρρενα
ὡς |
[7, 9] |
Μεσσηνίων
καὶ
Ἀχαιῶν
τοῖς
φεύγουσι
|
τὰ |
βουλεύματα
ἐς
δέον
χωρήσειν·
γράμματά |
[7, 17] |
τὸ
ἐπίγραμμα
καλεῖ
τὴν
πόλιν·
|
τὰ |
γὰρ
ἀρχαιότερα
ὀνόματα
ἐς
ποίησιν |
[7, 17] |
τήκεσθαι.
(τάδε
μὲν
ἐς
Ἄττην
|
τὰ |
γνωριμώτατα·
ἐν
δὲ
τῇ
χώρᾳ |
[7, 19] |
παρὰ
τοῦ
Ἡρακλέους
τὴν
λάρνακα·
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
κατὰ
τὰ
αὐτὰ |
[7, 17] |
ἔχοντα
αἰδοῖα,
τὰ
μὲν
ἀνδρός,
|
τὰ |
δὲ
αὐτῶν
γυναικός·
ὄνομα
δὲ |
[7, 16] |
μάλιστα
ἀνήκοντα
ἐς
θαῦμα
ἀνήγετο,
|
τὰ |
δὲ
ἐκείνοις
οὐχ
ὁμοίου
λόγου |
[7, 9] |
τὰ
μάλιστα
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ,
|
τὰ |
δὲ
ἐς
Ἀχαιοὺς
οὐ
δίκαιοι· |
[7, 1] |
καὶ
Ἄργους
ὑπὸ
Δωριέων
ἐξεληλάσθαι·
|
(τὰ |
δὲ
ἐς
Ἴωνας
καὶ
Ἀχαιούς, |
[7, 8] |
παντοίαις
καὶ
δαπάναις
χρημάτων
μεγάλαις.
|
τὰ |
δὲ
ἐς
Μακεδόνας
δύναμίν
τε, |
[7, 6] |
τοῦ
Πατρέως
ἐτέθη
τῇ
πόλει.
|
(τὰ |
δὲ
ἐς
πόλεμον
τοιάδε
ἦν |
[7, 22] |
ἑκάστῳ
θεοῦ
τινὸς
ὄνομα
ἐπιλέγοντες.
|
τὰ |
δὲ
ἔτι
παλαιότερα
καὶ
τοῖς |
[7, 24] |
ταῖς
οἰκίαις
μένει
τοῦ
ἱερωμένου.
|
τὰ |
δὲ
ἔτι
παλαιότερα
προεκέκριτο
ἐκ |
[7, 20] |
οὓς
ἄγοιεν
τῇ
Ἀρτέμιδι
θύσοντες.
|
(τὰ |
δὲ
ἐφ´
ἡμῶν
στεφάνους
μὲν |
[7, 12] |
τῆς
βουλῆς
πολλὰ
μὲν
εἶπε,
|
τὰ |
δὲ
ἤκουσεν
οὐ
σὺν
κόσμῳ. |
[7, 24] |
διαδρομαὶ
σὺν
πολλῇ
τῇ
φλογί,
|
τὰ |
δὲ
καὶ
ἀστέρων
ὤφθη
σχήματα |
[7, 18] |
πυρὸς
βιαζόμενα
ἐς
τὸ
ἐκτός,
|
τὰ |
δὲ
καὶ
ἐκφεύγοντα
ὑπὸ
ἰσχύος· |
[7, 5] |
τῷ
κλύδωνι
ἐν
πέτρας
χηραμῷ,
|
τὰ |
δὲ
καὶ
ἐς
ἐπίδειξιν
πλούτου |
[7, 19] |
τοῦ
βωμοῦ
πεποιημένον
μνῆμα
Εὐρυπύλου.
|
τὰ |
δὲ
ὅστις
τε
ὢν
καὶ |
[7, 26] |
Ἰώνων
ἔτι
ἐχόντων
τὴν
γῆν.
|
τὰ |
δὲ
περὶ
τὴν
Φελλόην
ἐς |
[7, 1] |
ἐμὲ
ἔτι
αὐτῷ
τάφος,
ἔνθα
|
τὰ |
δεῖπνα
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶ
τὰ
Φειδίτια |
[7, 24] |
ἐς
τὴν
χώραν
ἐμβολαὶ
περιτρέπουσαι
|
τὰ |
δένδρα,
καί
που
καὶ
ἐν |
[7, 24] |
ῥοαῖς
προάγει,
καὶ
τούτων
συνδεῖ
|
τὰ |
διεσπασμένα
μᾶλλον
ἢ
ἀνθρώπων
τεκτόνων· |
[7, 9] |
καὶ
Ἄππιον
Λακεδαιμονίοις
καὶ
Ἀχαιοῖς
|
τὰ |
δίκαια
ὁρίσαι.
Ἄππιος
δὲ
καὶ |
[7, 14] |
ἐς
ἐκκλησίαν·
οἱ
δὲ
ὡς
|
τὰ |
ἐγνωσμένα
ἐπύθοντο
ὑπὸ
Ῥωμαίων,
αὐτίκα |
[7, 19] |
οὐ
τῷ
Θεσσαλῷ
συμβάντα
Εὐρυπύλῳ
|
τὰ |
εἰρημένα,
ἀλλὰ
Εὐρύπυλον
Δεξαμενοῦ
παῖδα |
[7, 23] |
ὑγιείας.
ἐγὼ
δὲ
ἀποδέχεσθαι
μὲν
|
τὰ |
εἰρημένα,
οὐδὲν
δέ
τι
Φοινίκων |
[7, 24] |
καὶ
τὰ
ἱερὰ
Αἰγιεῦσίν
ἐστι
|
τὰ |
εἰρημένα,
ὕδωρ
ἄφθονον
θεάσασθαί
τε |
[7, 19] |
καὶ
νόσοι
σφίσιν
οὐ
κατὰ
|
τὰ |
εἰωθότα
καὶ
ἀπ´
αὐτῶν
θάνατοι |
[7, 21] |
καὶ
Ἠπειρώταις,
αἱ
πέλειαι
καὶ
|
τὰ |
ἐκ
τῆς
δρυὸς
μαντεύματα
μετέχειν |
[7, 16] |
κτᾶσθαι·
συνέδριά
τε
κατὰ
ἔθνος
|
τὰ |
ἑκάστων,
Ἀχαιῶν
καὶ
τὸ
ἐν |
[7, 6] |
τὴν
Ἀσίαν,
ἐνταῦθα
εἶχεν
οὕτω
|
τὰ |
Ἑλλήνων.
προεστήκεσαν
κατ´
ἰσχὺν
οὐδένες |
[7, 13] |
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
παρεῦρε
τοιόνδε·
|
τὰ |
ἐν
κύκλῳ
τῆς
Σπάρτης
πολίσματα |
[7, 9] |
κοινῷ
διδάξωσιν
αὐτοὺς
ἠπιώτερον
μεταχειρίζεσθαι
|
τὰ |
ἐν
Λακεδαίμονι.
οἱ
δέ
σφισιν |
[7, 10] |
καταστησόμενοι
πρὸς
τὸ
ἐπιτηδειότατον
Ῥωμαίοις
|
τὰ |
ἐν
Μακεδονίᾳ.
ἥκοντας
δὲ
ἐς |
[7, 15] |
γάρ
τις
ἐνέκειτο
αὐτῷ
πόθος
|
τὰ |
ἐν
Μακεδονίᾳ
τε
ὁμοῦ
καὶ |
[7, 13] |
τῆς
Ῥωμαίων
ἀπεσταλμένους
βουλῆς
ἐπὶ
|
τὰ |
ἐν
τῇ
Ἀσίᾳ
πράγματα
ἐκέλευε, |
[7, 13] |
Ἀχαιοῖς
γενέσθαι.
(οἱ
μὲν
δὴ
|
τὰ |
ἐντεταλμένα
Δαμοκρίτῳ
καὶ
Ἀχαιοῖς
ἐπήγγελλον |
[7, 11] |
τοῦ
Ἀχαιῶν.
(ὁ
μὲν
δὴ
|
τὰ |
ἐντεταλμένα
ἐποίει,
Ἀθηναίων
δὲ
ὁ |
[7, 20] |
νέμειν·
Ποσειδῶνι
περιέθηκεν
ἐν
Ἰλιάδι
|
τὰ |
ἔπη,
(ἤτοι
ἐγὼ
Τρώεσσι
πόλιν |
[7, 5] |
ταῖς
πηγαῖς,
ἔνθα
Ὅμηρον
ποιῆσαι
|
τὰ |
ἔπη
λέγουσι·
(Χίοις
δὲ
ὁ |
[7, 25] |
παρὰ
τοῦ
ἐν
Δωδώνῃ
Διὸς
|
τὰ |
ἔπη
τάδε·
φράζεο
δ´
Ἄρειόν |
[7, 3] |
{καὶ
ὅσον
ἔτι}
πλῆθος,
ἔχον
|
τὰ |
ἐπὶ
θαλάσσῃ
καὶ
ναυσὶν
ἰσχῦον· |
[7, 21] |
τὸ
δὲ
ἱερὸν
τοῦτο
ἐς
|
τὰ |
ἐπὶ
θαλάσσῃ
τῆς
πόλεως
ἐρχομένοις |
[7, 9] |
ὑπὸ
τῶν
Ἀχαιῶν
ἀδικεῖν,
καὶ
|
τὰ |
ἐπὶ
τούτοις
τιμήματα
ἔλυσαν·
καὶ |
[7, 16] |
τε
ἐξ
Ἰταλίας
τινὰς
καὶ
|
τὰ |
ἐπικουρικὰ
ἀπωτέρω
δύο
τε
καὶ |
[7, 7] |
μὲν
ἄλλα
τοῖς
πράγμασι
κατὰ
|
τὰ |
ἐπιτεταγμένα
ἐχρῆτο,
τάδε
δὲ
οὐ |
[7, 7] |
βουλεύματά
τε
ἦν
Ἀχαιοῖς
καὶ
|
τὰ |
ἔργα.
(ἀθροίζεσθαι
δὲ
ἐς
Αἴγιόν |
[7, 18] |
ὁπόσοι
δὲ
ἐς
Ἡρακλέα
καὶ
|
τὰ |
ἔργα
αὐτοῦ
πεποιήκασιν,
ἔστιν
οὐκ |
[7, 17] |
Δία
αὐτῇ
νεμεσήσαντα
ὗν
ἐπὶ
|
τὰ |
ἔργα
ἐπιπέμψαι
τῶν
Λυδῶν.
(ἐνταῦθα |
[7, 22] |
οἱ
ταῦροί
σφισι
καὶ
ἐς
|
τὰ |
ἔργα
ἐπιτηδειότεροι
θηλειῶν
βοῶν
εἰσιν, |
[7, 5] |
καὶ
λόγους
ἐς
τοῦ
Οἰνοπίωνος
|
τὰ |
ἔργα·
Σαμίοις
δὲ
κατὰ
τὴν |
[7, 24] |
ἀναπάλλειν
φασὶν
αὐτόν,
καθότι
καὶ
|
τὰ |
ἔργα
τῶν
σφαλάκων
ἐκ
μυχοῦ |
[7, 24] |
σύνοπτα
δὲ
καὶ
Ἑλίκης
ἐστὶ
|
τὰ |
ἐρείπια,
οὐ
μὴν
ἔτι
γε |
[7, 23] |
ὑπὲρ
τὴν
λεωφόρον
Ῥυπῶν
ἐστι
|
τὰ |
ἐρείπια·
σταδίους
δὲ
Αἴγιον
περὶ |
[7, 20] |
ὅτι
πρότερον
ἔτι
ἐξείργαστό
μοι
|
τὰ |
ἐς
Ἀθηναίους
ἢ
ὑπῆρκτο
Ἡρώδης |
[7, 8] |
ἐς
πλέον
ἐπέξεισιν
αὖθίς
μοι
|
τὰ |
ἐς
Ἀρκάδας·
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
ἅτε |
[7, 19] |
δὴ
τοιαῦτα
ἦν
πείθομαι
οὔτε
|
τὰ |
ἐς
αὐτὴν
ἐπιστάμενος
δοκεῖ
μοί |
[7, 15] |
Μήδους,
ἦν
δὲ
καὶ
Ἀθηναίοις
|
τὰ |
ἐς
Γαλάτας
οὐδὲν
ἀφανέστερα
ἐκείνων |
[7, 26] |
δὲ
σημαίνειν
ὅτι
ἀνθρώποις
καὶ
|
τὰ |
ἐς
ἔρωτα
τύχῃ
μᾶλλον
ἢ |
[7, 7] |
τε
ἄλλα
αὐτοῦ
μιμούμενος
καὶ
|
τὰ |
ἐς
θεραπείαν
ὅσοις
πατρίδας
ἀρεστὰ |
[7, 3] |
ἐρημωθῆναι,
προεδήλωσέ
μοι
τοῦ
λόγου
|
τὰ |
ἐς
Λυσίμαχον·
ἐμαχέσαντο
δὲ
Λυσιμάχῳ |
[7, 8] |
Σπάρτης
οἱ
Ἀχαιοὶ
καθεῖλον
καὶ
|
τὰ |
ἐς
μελέτην
τοῖς
ἐφήβοις
ἐκ |
[7, 15] |
μὲν
Λακεδαιμονίοις
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλλήνων
|
τὰ |
ἐς
Μήδους,
ἦν
δὲ
καὶ |
[7, 23] |
ὑπὸ
τῶν
Ἀργείων
καὶ
αὐτοὺς
|
τὰ |
ἐς
τὰς
θυσίας
ἀναλούμενα
ἀπαιτεῖν· |
[7, 2] |
πρεσβύτερα
ἔτι
ἢ
κατὰ
Ἴωνας
|
τὰ |
ἐς
τὴν
Ἄρτεμιν
τὴν
Ἐφεσίαν |
[7, 2] |
ἐστίν.
(οὐ
μὴν
πάντα
γε
|
τὰ |
ἐς
τὴν
θεὸν
ἐπύθετο
ἐμοὶ |
[7, 19] |
μὲν
ἔμελλεν
οὐ
χαλεπῶς
συνήσειν
|
τὰ |
ἐς
τὴν
θυσίαν·
ἀφίκοντο
δὲ |
[7, 19] |
νόσος
καὶ
τοῖς
ἐνταῦθα
ἀνθρώποις
|
τὰ |
ἐς
τὴν
θυσίαν
ἐπαύσθη,
τό |
[7, 18] |
τὴν
ἐπιοῦσαν
τηνικαῦτα
ἤδη
δρᾶν
|
τὰ |
ἐς
τὴν
θυσίαν
νομίζουσι,
δημοσίᾳ |
[7, 19] |
γῆν,
ξενικὸν
ἅμα
ἀγόμενος
δαίμονα,
|
τὰ |
ἐς
τὴν
θυσίαν
τῆς
Τρικλαρίας |
[7, 19] |
(ἐγὼ
δὲ
οὔτε
Ἡρακλέα
ἀγνοῆσαι
|
τὰ |
ἐς
τὴν
λάρνακα
εἰ
δὴ |
[7, 23] |
ἀνήρ
μοι
Σιδόνιος,
ὃς
ἐγνωκέναι
|
τὰ |
ἐς
τὸ
θεῖον
ἔφασκε
Φοίνικας |
[7, 17] |
νομίζουσί
γε
μὴν
οὐχ
οὕτω
|
τὰ |
ἐς
τὸν
Ἄττην,
ἀλλὰ
ἐπιχώριός |
[7, 8] |
ἐς
πλείστην
ὠμότητα
ἀνδρὸς
ἀφικομένου,
|
τὰ |
ἐς
τοὺς
Λακεδαιμονίους
αὐτίκα
ἐνεπεπτώκει· |
[7, 2] |
ἔφυγον,
αἱ
δὲ
καὶ
Διόνυσον
|
τὰ |
ἔτι
ἀρχαιότερα,
ἱκέτιδες
ἐνταῦθα
ἐλθοῦσαι· |
[7, 24] |
οἰκοδομημάτων
ἀντιστᾶσα
ἐναντία
κίνησις
ἐξεγείρῃ
|
τὰ |
ἤδη
τραπέντα,
(καὶ
ἐν
τῇ |
[7, 24] |
ὁ
αἰγιαλός,
ἐν
ᾧ
καὶ
|
τὰ |
ἱερὰ
Αἰγιεῦσίν
ἐστι
τὰ
εἰρημένα, |
[7, 23] |
μὲν
πλεῖστα
ὅσα,
κατευωχουμένοις
δὲ
|
τὰ |
ἱερεῖα
ἐν
κοινῷ
ἀνάλωμα
οὐδὲν |
[7, 14] |
ἤδη
οἱ
παρὰ
Ῥωμαίων
ἥκοντες
|
τὰ |
Λακεδαιμονίων
καὶ
Ἀχαιῶν
δικάσαι
ἀφίκετο |
[7, 14] |
τὴν
ἄνοδον
Ῥωμαίων
πρέσβεσιν
ἐπὶ
|
τὰ |
Λακεδαιμονίων
καὶ
Ἀχαιῶν
ὕστερον
ἢ |
[7, 19] |
Ἰλίου
δὲ
ἁλούσης
καὶ
νεμομένων
|
τὰ |
λάφυρα
τῶν
Ἑλλήνων,
Εὐρύπυλος
ὁ |
[7, 21] |
χεῖρες
καὶ
πόδες,
ξύλου
δὲ
|
τὰ |
λοιπὰ
εἴργασται.
(ἔστι
δέ
σφισι |
[7, 3] |
χώρα
δέ
σφισιν
ἔς
τε
|
τὰ |
λοιπά
ἐστιν
εὐδαίμων
καὶ
λουτρὰ |
[7, 5] |
τῶν
ἐν
Ἰωνίᾳ.
(Λεβεδίοις
δὲ
|
τὰ |
λουτρὰ
ἐν
τῇ
γῇ
θαῦμα |
[7, 10] |
τῇ
αἰτίᾳ·
πάντας
γὰρ
φρονῆσαι
|
τὰ |
Μακεδόνων
τε
καὶ
Περσέως.
ὁ |
[7, 27] |
Σκοτόεσσα"
(Πελληνεῖς
δ´
οὖν
Πρόμαχον
|
τὰ |
μάλιστα
ἄγουσιν
ἐν
τιμῇ.
Χαίρωνα |
[7, 17] |
Ἀθηνᾶς
ναὸς
καὶ
ἄγαλμα
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα
ἀρχαῖον,
ἔστι
δὲ
καὶ |
[7, 26] |
(ἔστι
καὶ
Ἀπόλλωνος
ἱερὸν
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα
ἀρχαῖον
τό
τε
ἱερὸν |
[7, 12] |
αὐτὸν
ἐς
Ῥώμην
καὶ
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα
γενέσθαι
πρόθυμον
ἐξελέσθαι
τὴν |
[7, 9] |
{ὡς}
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
καὶ
δόκιμοι
|
τὰ |
μάλιστα
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ,
τὰ |
[7, 26] |
τὴν
δὲ
Οὐρανίαν
σέβουσι
μὲν
|
τὰ |
μάλιστα,
ἐσελθεῖν
δὲ
ἐς
τὸ |
[7, 17] |
Σαρδὼ
γὰρ
τὴν
νῆσον
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα
εὐδαίμονα
ἀντὶ
Ἑλλάδος
σφίσιν |
[7, 9] |
τὰ
οἰκεῖα.
(τοῦτο
Ἀχαιοὺς
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα
ἠνίασεν,
ὡς
οὔτε
ἄλλως |
[7, 7] |
Ἑλλήνων
μόνοι
διάφοροί
τε
Ἀχαιοῖς
|
τὰ |
μάλιστα
ἦσαν
καὶ
ἐκ
τοῦ |
[7, 20] |
Αἰσυμνήτης,
οἱ
δὲ
αὐτὸν
ἐς
|
τὰ |
μάλιστα
θεραπεύοντες
ἐννέα
τέ
εἰσιν |
[7, 7] |
τὸν
Φιλίππου
πόλεμον.
(Ὀτίλιος
δὲ
|
τὰ |
μὲν
ἄλλα
τοῖς
πράγμασι
κατὰ |
[7, 17] |
ἀνεῖναι
δαίμονα
διπλᾶ
ἔχοντα
αἰδοῖα,
|
τὰ |
μὲν
ἀνδρός,
τὰ
δὲ
αὐτῶν |
[7, 27] |
ἱδρυμένον.
τὸ
δὲ
ὀνομαζόμενον
Ποσείδιον
|
τὰ |
μὲν
ἀρχαιότερα
ἦν
δῆμος,
ἔρημον |
[7, 17] |
προσένειμεν
αὐτὴν
Πατρεῦσιν.
(ἐκαλεῖτο
δὲ
|
τὰ |
μὲν
ἀρχαιότερα
Πάλεια·
ἐχόντων
δὲ |
[7, 2] |
ἀλλοίοις
ὄχλοις
τε
ἀλλοίοις
ἐστάλησαν.
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
ἀρχαιότατα
Ἰόλαος
Θηβαῖος, |
[7, 5] |
καθέστηκεν
ἰοῦσιν
ἐπὶ
τὸ
μνῆμα.
|
τὰ |
μὲν
δὴ
ἐν
Ἰωνίᾳ
θαύματα |
[7, 20] |
δ´
εἰλίποδας
ἕλικας
βοῦς
βουκολέεσκες"
|
τὰ |
μὲν
δὴ
ἐς
τὸ
κρανίον |
[7, 19] |
ἦν
ἔκφρων
μετὰ
τὴν
θέαν·
|
τὰ |
μὲν
δὴ
πλείονα
ἐμαίνετο,
ὀλιγάκις |
[7, 12] |
καὶ
Καλλικράτει
μεταδώσει
τῶν
λημμάτων.
|
τὰ |
μὲν
δὴ
πρῶτα
ἀναβολαῖς
καὶ |
[7, 5] |
τῇ
ἄκρᾳ
λουτρὰ
τῇ
Μακρίᾳ,
|
τὰ |
μὲν
ἐπὶ
τῷ
κλύδωνι
ἐν |
[7, 16] |
δὲ
καὶ
τοῦ
ἄλλου
κόσμου
|
τὰ |
μὲν
μάλιστα
ἀνήκοντα
ἐς
θαῦμα |
[7, 24] |
ἀφανὲς
ἐς
τοὺς
ἔπειτα
ἐποίησε.
|
(τὰ |
μὲν
οὖν
ἄλλα
ἐπὶ
τοῖς |
[7, 11] |
ὑπὲρ
τῶν
ὅρων
τῆς
χώρας
|
τὰ |
μὲν
παλαιότερα
ἐς
οὐκ
ἀφανῆ |
[7, 18] |
τε
Αἰτωλίας
καὶ
παρὰ
Ἀκαρνάνων,
|
τὰ |
μὲν
πολλὰ
ἐς
τὴν
Νικόπολιν |
[7, 21] |
τῆς
Δήμητρός
ἐστι
πηγή·
ταύτης
|
τὰ |
μὲν
πρὸς
τοῦ
ναοῦ
λίθων |
[7, 18] |
ἄλλο
τι
ἐθεασάμην
τῶν
ζῴων,
|
τὰ |
μὲν
ὑπὸ
τὴν
πρώτην
ὁρμὴν |
[7, 18] |
ἀπὸ
τούτου
πῦρ
ἐνιᾶσιν
ἐς
|
τὰ |
ξύλα.
ἐνταῦθά
που
καὶ
ἄρκτον |
[7, 6] |
καταχθέντας
ὑπὸ
Κασσάνδρου
μηδὲ
σώζειν
|
τὰ |
οἰκεῖα
ἀξιόχρεως
εἶναι·
Ἀθηναίοις
δὲ |
[7, 2] |
(Σαμίων
δὲ
ἤδη
κατεληλυθότων
ἐπὶ
|
τὰ |
οἰκεῖα
Πριηνεῦσιν
ἤμυνεν
ἐπὶ
τοὺς |
[7, 9] |
σφᾶς
Μεσσηνίους
καὶ
Ἀχαιοὺς
ἐπὶ
|
τὰ |
οἰκεῖα.
(τοῦτο
Ἀχαιοὺς
ἐς
τὰ |
[7, 4] |
μὲν
ἀδελφῆς
παῖδα
καὶ
ἐπιστάμενος
|
τὰ |
οἴκοι
νόμιμα
ἑκουσίως
παρὰ
Μίνω |
[7, 17] |
ἔτι
Ἀχαιῶν
τοῖς
ἀγωνίζεσθαι
μέλλουσι
|
τὰ |
Ὀλύμπια
ἐναγίζειν
τῷ
Οἰβώτᾳ,
καὶ |
[7, 26] |
Δονόεσσαν"
Πεισίστρατον
δέ,
ἡνίκα
ἔπη
|
τὰ |
Ὁμήρου
διεσπασμένα
τε
καὶ
ἄλλα |
[7, 22] |
θηρεύουσιν
ἀνθρώποις.
πυθέσθαι
μὲν
δὴ
|
τὰ |
ὀνόματα
αὐτῶν
οὐκ
εἴχομεν·
ταφῆναι |
[7, 10] |
ἐκεῖνοι
καταγνοῖεν,
τότε
καὶ
αὐτὸς
|
τὰ |
ὀνόματα
ἐρεῖν
ἔφασκε
τῶν
ἀνδρῶν. |
[7, 21] |
τε
καὶ
Ἀροεύς
ἐστιν
αὐτοῖς
|
τὰ |
ὀνόματα.
ταῦτα
τὰ
ἀγάλματα
ἐν |
[7, 13] |
μᾶλλον
ἢ
ἰσχύος
ἔλαβον
μὲν
|
τὰ |
ὅπλα
καὶ
ἐπεξῆλθον
ἀμυνοῦντες
τῇ |
[7, 1] |
Δελφοῖς
σφισιν
ἀνειπόντος
χρηστηρίου
κομίζουσι
|
τὰ |
ὀστᾶ
ἐς
Σπάρτην,
καὶ
ἦν |
[7, 9] |
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς
καὶ
οὐ
|
τὰ |
πάντα
ἀληθῆ
κατηγόρουν
τῶν
Ἀχαιῶν. |
[7, 12] |
ὀνόματα
ἀνδρῶν
καὶ
εἴκοσι
πρωτευόντων
|
τὰ |
πάντα
ἐν
Σπάρτῃ.
ἐνταῦθα
Ἀγασισθένους |
[7, 12] |
δὴ
παρῆγεν
ὁ
Δίαιος
ὡς
|
τὰ |
πάντα
ἕπεσθαι
Λακεδαιμόνιοί
σφισιν
ὑπὸ |
[7, 8] |
τε
ὠνομάζοντο
Ῥωμαίων
καὶ
ἐς
|
τὰ |
πάντα
ἦσαν
πρόθυμοι·
καί
σφισιν |
[7, 27] |
ἐν
τῷ
Μυσαίῳ,
δένδρα
ὁμοίως
|
τὰ |
πάντα,
καὶ
ὕδωρ
ἄφθονον
ἄνεισιν |
[7, 24] |
καὶ
ὕστερον
ἐξ
Ἀθηνῶν
ἐς
|
τὰ |
παραθαλάσσια
ἀφίκοντο
τῆς
Ἀσίας,
σέβεσθαι |
[7, 19] |
τὴν
ἐπιδημίαν
τοῖς
ἐνταῦθα
ἦν
|
τὰ |
παρόντα
{τοῖς}
ἀνθρώποις.
Ἰώνων
τοῖς |
[7, 16] |
Ῥωμαίων
λογάδες
χίλιοι
προσπεσόντες
κατὰ
|
τὰ |
πλάγια
ἐς
τελέαν
τοὺς
Ἀχαιοὺς |
[7, 17] |
ἐκ
δένδρου
λελωβημένου
καὶ
αὔου
|
τὰ |
πλείονα,
ἀνεβλάστησεν
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος |
[7, 22] |
βοσκήματα
ὀφείλει
τίκτειν
ἄρρενα
ὡς
|
τὰ |
πλείω
συμβαίνει,
καὶ
τοῦδε
ἕνεκα |
[7, 1] |
ἀπὸ
τῆς
χώρας,
εἶναι
γὰρ
|
τὰ |
πολλὰ
αὐτῆς
αἰγιαλόν.
(χρόνῳ
δὲ |
[7, 10] |
τοῦ
Ὑστάσπου
βασιλεύοντος
Περσῶν
Ἴωσι
|
τὰ |
πράγματα
ἐφθάρη
Σαμίων
πλὴν
ἑνός |
[7, 8] |
ὡς
ἐπὶ
Φιλίππου
τοῦ
ὑστέρου
|
τὰ |
πράγματά
σφισιν
ἐφθάρη,
Σίβυλλα
οὐκ |
[7, 8] |
ἠῴοις
τε"
Ῥωμαῖοί
τε
δὴ
|
τὰ |
πρὸς
ἑσπέραν
νεμόμενοι
τῆς
Εὐρώπης |
[7, 2] |
Μεσσήνιοι
μὲν
τῶν
ἐκ
Πύλου
|
τὰ |
πρὸς
Κόδρου
καὶ
Μελάνθου,
Ἀθηναῖοι |
[7, 2] |
καὶ
Μελάνθου,
Ἀθηναῖοι
δὲ
ὄντες
|
τὰ |
πρὸς
μητρός.
Ἴωσι
δὲ
τοῦ |
[7, 13] |
Λακεδαίμονα
πεποιῆσθαι
καὶ
ἑώρων
γὰρ
|
{τὰ} |
πρὸς
τὴν
παραίνεσιν
ἀνθεστηκότα
τὰ |
[7, 26] |
ἐξ
Αἰγείρας
καὶ
αὖθις
ἐς
|
τὰ |
πρόσω
βαδίζουσιν
ἔστιν
ἐν
δεξιᾷ |
[7, 19] |
ἀπ´
αὐτῶν
θάνατοι
πλείονες
ἢ
|
τὰ |
πρότερα
ἐγίνοντο.
(καταφυγόντων
δὲ
αὐτῶν |
[7, 25] |
ἀπὸ
τούτου,
οὐ
μὴν
οὐδὲ
|
τὰ |
πρότερα
ἔσται
πλέον
ἢ
ἑνὸς |
[7, 12] |
Ἀγασισθένους
ἐνίκησε
γνώμη
δοκίμου
καὶ
|
τὰ |
πρότερα
ὄντος,
ἀπὸ
δὲ
τῆς |
[7, 10] |
Ἀτταγῖνος
καὶ
Τιμηγενίδας
προδιδόασι
φερόμενοι
|
τὰ |
πρῶτα
ἐν
Θήβαις.
Πελοποννησίων
δὲ |
[7, 11] |
καὶ
φρουράν
σφισιν
ἐξάγειν
κατὰ
|
τὰ |
συγκείμενα
ἐροῦντας·
Ἀθηναῖοι
δὲ
οὐδέτερα |
[7, 7] |
προδιδόναι
κέρδεσι.
προπίνειν
δὲ
παρὰ
|
τὰ |
συμπόσια
ἐπὶ
δεξιότητι
καὶ
φιλίᾳ |
[7, 2] |
ἀπεχώρησαν
δὲ
ἐς
Μίλητον
Μυούσιοι
|
τά |
τε
ἄλλα
ἀγώγιμα
καὶ
τῶν |
[7, 7] |
τῷ
δὲ
ἀληθεῖ
λόγῳ
δεσπότου,
|
τά |
τε
ἄλλα
αὐτοῦ
μιμούμενος
καὶ |
[7, 23] |
τὸ
θεῖον
ἔφασκε
Φοίνικας
{καὶ}
|
τά |
τε
ἄλλα
Ἑλλήνων
βέλτιον
καὶ |
[7, 26] |
κατορθοῦται.
ἐγὼ
μὲν
οὖν
Πινδάρου
|
τά |
τε
ἄλλα
πείθομαι
τῇ
ᾠδῇ |
[7, 19] |
τυγχάνειν
δὲ
αὐτῆς
ἐρῶντα
Μελάνιππον,
|
τά |
τε
ἄλλα
τοὺς
ἡλικιώτας
καὶ |
[7, 19] |
ἕπεται
δέ
πως
τῷ
γήρᾳ
|
τά |
τε
ἄλλα
ὡς
τὸ
πολὺ |
[7, 8] |
καὶ
ἐς
τὸ
ἀσφαλέστατον
ὀχυρωθέντα.
|
τά |
τε
οὖν
τείχη
τῆς
Σπάρτης |
[7, 8] |
σφισιν
ἐς
τὸ
ἀκριβέστατον
καὶ
|
τὰ |
τείχη
τῆς
Σπάρτης
καταβάλλουσιν
ἐς |
[7, 18] |
ἄρκτων
σκύμνους,
οἱ
δὲ
καὶ
|
τὰ |
τέλεια
τῶν
θηρίων·
κατατιθέασι
δὲ |
[7, 24] |
εἷς
τρόπος,
ἀλλ´
οἱ
φροντίσαντες
|
τὰ |
τοιαῦτα
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
οἱ |
[7, 9] |
τὴν
Φιλοποίμενος,
λόγῳ
τε
ἀπέφαινε
|
τὰ |
ὑπὲρ
τῶν
Ἀχαιῶν
δίκαια
καὶ |
[7, 23] |
ἐποίησεν
Ἀφροδίτη
ποταμόν.
λέγω
δὲ
|
τὰ |
ὑπὸ
Πατρέων
λεγόμενα.
καὶ
ἤρα |
[7, 7] |
ἀρχήν,
Φιλίππῳ
δὲ
τῷ
Δημητρίου
|
τὰ |
φάρμακα
τόλμημα
ἦν
ἐλαφρότατον.
(κατεῖχε |
[7, 1] |
ἔνθα
τὰ
δεῖπνα
Λακεδαιμονίοις
ἐστὶ
|
τὰ |
Φειδίτια
καλούμενα.
(Ἴωνας
δὲ
ἀφικομένους |
[7, 9] |
σφίσιν
ἐς
αὐτούς,
οἳ
ἐπὶ
|
τὰ |
Φιλίππου
καὶ
Αἰτωλῶν
ἐναντία
καὶ |
[7, 7] |
φόβον
τοῖς
πᾶσιν
Ἕλλησιν
ἐνεποίησε,
|
τὰ |
Φιλίππου
τοῦ
Ἀμύντου,
προγόνου
μὲν |
[7, 12] |
παρὰ
Ἀχαιῶν,
ὅμως
ὑπὸ
Μεναλκίδα
|
τὰ |
χρήματα
ἐξεπράχθησαν·
ὁ
δὲ
ὡς |
[7, 16] |
ἐτάχθη
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
οἱ
|
τὰ |
χρήματα
ἔχοντες
ἐκωλύοντο
ἐν
τῇ |
[7, 8] |
θεοῦ
προεθέσπισεν·
ἔχει
δὲ
οὕτω
|
τὰ |
χρησθέντα·
(αὐχοῦντες
βασιλεῦσι
Μακεδόνες
Ἀργεάδῃσιν, |
[7, 21] |
μάλιστα
ἐφαίνετο
ἀληθείας.
(τότε
δὲ
|
τὰ |
χρησθέντα
ἐκ
Δωδώνης
Διονύσου
μὲν |
[7, 22] |
αὐτὸς
ἐμοὶ
δοκεῖν
ὃς
καὶ
|
τὰ |
Ὠλένου
παρέξεισιν
ἐρείπια,
ὑπὸ
ἀνθρώπων |
[7, 22] |
ἄπεισιν
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐπιφραξάμενος
|
τὰ |
ὦτα·
προελθὼν
δὲ
ἐς
τὸ |
[7, 11] |
πρὸς
τὴν
Μεναλκίδου
γνώμην
ἐκεκύρωτο
|
κατὰ |
Ἀθηναίων
ἀμύνειν
Ὠρωπίοις.
καί
τις |
[7, 3] |
οἵτινές
τε
ἀνθρώπων
ὄντες
καὶ
|
κατὰ |
αἰτίαν
ἥντινα
ἥκουσι
λαμβάνει
μὲν |
[7, 27] |
ἡ
πόλις
ἐστὶν
ἐπὶ
λόφου
|
κατὰ |
ἄκραν
τὴν
κορυφὴν
ἐς
ὀξὺ |
[7, 25] |
Τίρυνθι
ὑπὸ
τῶν
Κυκλώπων
καλουμένων,
|
κατὰ |
ἀνάγκην
δὲ
ἐκλείπουσι
Μυκηναῖοι
τὴν |
[7, 5] |
Ἡρακλείῳ
δὲ
τῷ
ἐν
Ἐρυθραῖς
|
κατὰ |
ἀρχαιότητα·
τὸ
δὲ
ἄγαλμα
οὔτε |
[7, 22] |
χηραμῶν
ἐντός,
καὶ
ὁπόσοις
ἂν
|
κατὰ |
γνώμην
ᾖ,
καὶ
ἐγκαθεύδουσι.
(περίβολος |
[7, 7] |
ἐπιτεταγμένα
ἐχρῆτο,
τάδε
δὲ
οὐ
|
κατὰ |
γνώμην
οἱ
τὴν
Ῥωμαίων
ἐστὶν |
[7, 8] |
οὔσας
πρὸς
Ῥωμαίους
καὶ
οὐ
|
κατὰ |
γνώμην
ὑπὸ
Μακεδόνων
ἀρχομένας·
προεωρῶντο |
[7, 4] |
οὗτος
ὁ
Σμῖλίς
ἐστιν
ἡλικίαν
|
κατὰ |
Δαίδαλον,
δόξης
δὲ
οὐκ
ἐς |
[7, 7] |
Χαλκὶς
ἡ
πρὸς
τῷ
Εὐρίπῳ,
|
κατὰ |
δὲ
Θεσσαλῶν
τε
αὐτῶν
καὶ |
[7, 3] |
τὴν
χώραν
δὲ
οὐ
πολέμῳ,
|
κατὰ |
δὲ
ὁμολογίαν
λαμβάνουσι
παρὰ
Κυμαίων· |
[7, 25] |
εἰργασμένοις
μέγεθός
εἰσιν
οὐ
μεγάλοι,
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
ἔσοδον
ἐς
τὸ |
[7, 6] |
μεγίστη
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
μοῖρα
ἦσαν·
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Ξέρξου
καὶ
Μήδων |
[7, 27] |
ἐπὶ
τῇ
κεφαλῇ
πῖλον
εἰργασμένον.
|
(κατὰ |
δὲ
τὴν
ὁδὸν
ἐς
αὐτὴν |
[7, 10] |
πατρίδας
ἐγχειρίζοντες
Λυσάνδρῳ
τὰς
ἑαυτῶν.
|
κατὰ |
δὲ
τὴν
Φιλίππου
βασιλείαν
τοῦ |
[7, 21] |
τοῦ
ναοῦ
λίθων
ἀνέστηκεν
αἱμασιά,
|
κατὰ |
δὲ
τὸ
ἐκτὸς
κάθοδος
ἐς |
[7, 27] |
δὲ
ἄνδρες
τῶν
ἐπιχωρίων
εἰσὶ
|
κατὰ |
δόξαν
γένους
μάλιστα
αἱρούμενοι.
τοῦ |
[7, 8] |
ἧττον
ἠνέγκατο,
ἀλλ´
ἅτε
δὴ
|
κατὰ |
δύναμιν
ἀγωνισάμενος
αὐτὸς
οὗτος
ὁ |
[7, 16] |
τῆς
Ἑλλάδος,
καὶ
συνέδριά
τε
|
κατὰ |
ἔθνος
ἀποδιδόασιν
ἑκάστοις
τὰ
ἀρχαῖα |
[7, 16] |
τῇ
ὑπερορίᾳ
κτᾶσθαι·
συνέδριά
τε
|
κατὰ |
ἔθνος
τὰ
ἑκάστων,
Ἀχαιῶν
καὶ |
[7, 17] |
κάλλους
οἱ
μετῆν
πλέον
ἢ
|
κατὰ |
εἶδος
ἀνθρώπου,
ἐνταῦθα
τοῦ
παιδὸς |
[7, 22] |
δέ
σφισι
πηλοῦ
πεποιημένα·
τούτοις
|
κατὰ |
ἔτος
ἑορτὴν
ἄγουσιν,
οὐδέν
τι |
[7, 24] |
Ἀγελάδα
τέχνη
τοῦ
Ἀργείου.
τούτοις
|
κατὰ |
ἔτος
ἱερεῖς
αἱρετοὶ
γίνονται,
καὶ |
[7, 20] |
ἐναγίζουσι
δὲ
καὶ
τῷ
Πρευγένει
|
κατὰ |
ἔτος,
ὡσαύτως
δὲ
καὶ
Πατρεῖ, |
[7, 2] |
πολλῷ
δὲ
πρεσβύτερα
ἔτι
ἢ
|
κατὰ |
Ἴωνας
τὰ
ἐς
τὴν
Ἄρτεμιν |
[7, 16] |
μετὰ
τὴν
μάχην
ᾕρει
τε
|
κατὰ |
κράτος
καὶ
ἔκαιε
Κόρινθον.
(τῶν |
[7, 6] |
Κορινθίων
ἰσθμὸν
ἐκ
θαλάσσης
τῆς
|
κατὰ |
Λέχαιον
ἀποτειχίσειαν
ἐς
τὴν
ἑτέραν |
[7, 17] |
Ὀλυμπίᾳ
περὶ
τὴν
ὀγδοηκοστὴν
ὀλυμπιάδα
|
κατὰ |
μάντευμα
ἐκ
Δελφῶν
ἀξιωθέντι,
ἐπίγραμμά |
[7, 4] |
ὁ
Ἄμφικλος
τῆς
ἐν
Εὐβοίᾳ
|
κατὰ |
μάντευμα
ἐκ
Δελφῶν.
Ἕκτωρ
δὲ |
[7, 6] |
πόλεμον
τοιάδε
ἦν
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
|
κατὰ |
μὲν
τὴν
ἐς
Ἴλιον
ἐπιστρατείαν |
[7, 8] |
φρουρὰς
κατὰ
ὁμολογίαν
πρὸς
Ῥωμαίους
|
(κατὰ |
μέντοι
τοῦ
λόγου
τὸ
εὐπρεπὲς |
[7, 17] |
μάλιστα
κατῆλθεν
ἡ
Ἑλλάς,
λυμανθεῖσα
|
κατὰ |
μέρη
καὶ
διαπορθηθεῖσα
ἐξ
ἀρχῆς |
[7, 8] |
ἐξήγαγεν
ἐξ
ἁπασῶν
τὰς
φρουρὰς
|
κατὰ |
ὁμολογίαν
πρὸς
Ῥωμαίους
(κατὰ
μέντοι |
[7, 20] |
Πρευγένην
τῆς
Λιμνάτιδος
τὸ
ἄγαλμα
|
κατὰ |
ὄψιν
ὀνείρατος
λέγουσιν
ἐκ
Σπάρτης, |
[7, 8] |
Μέτελλον
καὶ
ὅσοι
σὺν
Μετέλλῳ
|
κατὰ |
πρεσβείαν
ἧκον
ἐκ
Ῥώμης.
ἀφίκοντο |
[7, 25] |
ἢ
στρατείας
ἕνεκα
ἔτυχον
ἢ
|
κατὰ |
πρόφασιν
ἀλλοίαν,
μόνοι
τε
οὗτοι |
[7, 15] |
ἐς
τὴν
πόλιν
ὑπ´
αὐτῶν
|
κατὰ |
συγγένειαν
δή
τινα
παλαιὰν
ἐδέχθησαν· |
[7, 3] |
τε
καὶ
Παμφύλων,
Λυκίων
μὲν
|
κατὰ |
συγγένειαν
τὴν
Κρητῶν
καὶ
γὰρ |
[7, 25] |
παρέξεισι.
παρὰ
τούτους
σύνοικοι
Μυκηναῖοι
|
κατὰ |
συμφορὰν
ἀφίκοντο
ἐκ
τῆς
Ἀργολίδος. |
[7, 10] |
Φιλίππου
πρὸς
Ῥωμαίους
ἄγοντι
εἰρήνην
|
κατὰ |
συνθήκας,
ἃς
ὁ
πατήρ
οἱ |
[7, 7] |
ἐν
κοινῷ,
ἰδίᾳ
δὲ
ἑκάστων
|
κατὰ |
σφᾶς
συνισταμένων,
οἱ
Ἀχαιοὶ
μάλιστα |
[7, 12] |
Δίαιον
λόγοις.
αἱ
μὲν
δὴ
|
κατὰ |
τὰ
αὐτὰ
αἱ
πόλεις
ἐποιοῦντο |
[7, 19] |
τὴν
λάρνακα·
τὰ
δὲ
ἄλλα
|
κατὰ |
τὰ
αὐτὰ
εἰρήκασι
καὶ
οὗτοι. |
[7, 24] |
τῆς
γῆς,
προσημαίνειν
ὁ
θεὸς
|
κατὰ |
τὰ
αὐτὰ
ὡς
τὸ
ἐπίπαν |
[7, 19] |
ἀποδιδούσης
καὶ
νόσοι
σφίσιν
οὐ
|
κατὰ |
τὰ
εἰωθότα
καὶ
ἀπ´
αὐτῶν |
[7, 7] |
τὰ
μὲν
ἄλλα
τοῖς
πράγμασι
|
κατὰ |
τὰ
ἐπιτεταγμένα
ἐχρῆτο,
τάδε
δὲ |
[7, 16] |
δὴ
Ῥωμαίων
λογάδες
χίλιοι
προσπεσόντες
|
κατὰ |
τὰ
πλάγια
ἐς
τελέαν
τοὺς |
[7, 11] |
ἀπαιτήσοντας
καὶ
φρουράν
σφισιν
ἐξάγειν
|
κατὰ |
τὰ
συγκείμενα
ἐροῦντας·
Ἀθηναῖοι
δὲ |
[7, 7] |
γε
οὐ
πατρόθεν
οἱ
Ῥωμαῖοι
|
κατὰ |
ταὐτὰ
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
καὶ
τρία |
[7, 24] |
ὑπὸ
ἑκάτερον
μάλιστα
τὸν
καρπόν.
|
κατὰ |
ταὐτὰ
οὖν
καὶ
τὸν
σεισμὸν |
[7, 25] |
ἐδύνατο
ὑπὸ
Ἀργείων,
(ἐτετείχιστο
γὰρ
|
κατὰ |
ταὐτὰ
τῷ
ἐν
Τίρυνθι
ὑπὸ |
[7, 20] |
εἰσι.
τῆς
δὲ
ἀγορᾶς
ἄντικρυς
|
κατὰ |
ταύτην
τὴν
διέξοδον
τέμενός
ἐστιν |
[7, 1] |
Τισαμενὸν
ἐν
κοινῷ
βασιλέα
ἕλωνται
|
κατά |
τε
ἀνδραγαθίαν
καὶ
γένους
δόξαν. |
[7, 10] |
λόγου
παρὰ
Ἀχαιοῖς
οὕτως"
ἔφη
|
κατὰ |
τὴν
αἰτίαν
ἔχει
ταύτην·
ἐστρατήγησα |
[7, 9] |
θανάτου
συναιτίους
γενέσθαι
νομισθέντας
καὶ
|
κατὰ |
τὴν
αἰτίαν
ταύτην
ὑπὸ
Ἀχαιῶν |
[7, 5] |
μεσαίτατον.
ἐπεὶ
δὲ
ἡ
σχεδία
|
κατὰ |
τὴν
ἄκραν
ἔσχεν,
ἐνταῦθα
πολὺν |
[7, 14] |
Θεαρίδαν·
ὡς
δὲ
ἀπῆλθον,
ἐντυχόντες
|
κατὰ |
τὴν
ἄνοδον
Ῥωμαίων
πρέσβεσιν
ἐπὶ |
[7, 20] |
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
πύλη
|
κατὰ |
τὴν
ἔξοδόν
ἐστι
ταύτην,
καὶ |
[7, 2] |
τὸ
μαντεῖόν
ἐστιν
ἀρχαιότερον
ἢ
|
κατὰ |
τὴν
Ἰώνων
ἐσοίκησιν,
πολλῷ
δὲ |
[7, 3] |
ἐς
τὴν
Ἀσίαν,
καὶ
ὡς
|
κατὰ |
τὴν
Κλάρον
ἐγένοντο,
ἐπεξίασιν
αὐτοῖς |
[7, 2] |
τύχῃ
τοιᾷδε
ἐξέλιπον
τὴν
πόλιν.
|
(κατὰ |
τὴν
Μυουσίαν
χώραν
θαλάσσης
κόλπος |
[7, 27] |
ἐς
Πελλήνην
ἄγαλμά
ἐστιν
Ἑρμοῦ
|
κατὰ |
τὴν
ὁδόν,
ἐπίκλησιν
μὲν
Δόλιος, |
[7, 12] |
βουλῆς.
καὶ
αὐτῶν
ὁ
μὲν
|
κατὰ |
τὴν
ὁδὸν
Καλλικράτης
τελευτᾷ
νόσῳ, |
[7, 26] |
δύο
καὶ
ἑβδομήκοντα
ἀπὸ
τοῦ
|
κατὰ |
τὴν
ὁδὸν
τὴν
Βουραϊκήν
εἰσιν |
[7, 2] |
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
τὸ
μνῆμα
|
κατὰ |
τὴν
ὁδὸν
τὴν
ἐκ
τοῦ |
[7, 5] |
Οἰνοπίωνος
τὰ
ἔργα·
Σαμίοις
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
ὁδὸν
τὴν
ἐς
τὸ |
[7, 3] |
ἐκομίσθησαν
ἐς
Δελφούς·
Τειρεσίαν
δὲ
|
κατὰ |
τὴν
πορείαν
τὸ
χρεὼν
ἐπέλαβεν |
[7, 4] |
τοῦ
Κωκάλου
τῶν
θυγατέρων
ἐσπουδάσθη
|
κατὰ |
τὴν
τέχνην,
ὡς
καὶ
θάνατον |
[7, 11] |
σφᾶς
Ἀθηναίοις
ἐς
Ὠρωπίους
ζημίαν
|
κατὰ |
τῆς
βλάβης
ἧς
ἦρξαν
τὴν |
[7, 7] |
πόλεις
φρουραῖς
ὁρμητήρια
εἶναί
οἱ
|
κατὰ |
τῆς
Ἑλλάδος,
καὶ
ὠνόμαζε
δὲ |
[7, 25] |
γὰρ
εἶναι
νίκην
ἔτι
σφίσι
|
κατὰ |
τὸ
ἐκ
Δελφῶν
μάντευμα
ἤλπιζον· |
[7, 13] |
Μακεδονίᾳ
πόλεμος
ἔμελλεν
ὡς
ῥᾷστα
|
κατὰ |
τὸ
ἐπιτηδειότατον
Ῥωμαίοις
κριθήσεσθαι·
(Μέτελλος |
[7, 25] |
γὰρ
τὸ
μὲν
τεῖχος
ἁλῶναι
|
κατὰ |
τὸ
ἰσχυρὸν
οὐκ
ἐδύνατο
ὑπὸ |
[7, 3] |
δὲ
τὴν
νῆσον
διέβησαν
δὴ
|
κατὰ |
τὸ
Περσῶν
δέος.
Ἀλέξανδρος
δὲ |
[7, 15] |
ἐς
Σκάρφειαν
τὴν
Λοκρῶν,
οὐδὲ
|
κατὰ |
τὸ
στενὸν
τὸ
Ἡρακλείας
τε |
[7, 15] |
ἄγνωστός
τε
καὶ
ἄπυστος
οἰχήσεσθαι
|
κατὰ |
τοῦ
βυθοῦ.
(ἐς
μὲν
οὖν |
[7, 21] |
γε
ἐν
ἵππων
ἄθλοις
Μενελάῳ
|
κατὰ |
τοῦ
θεοῦ
τούτου
πρόκλησιν
περιέθηκεν |
[7, 13] |
τῶν
ἀνδρῶν
προεροῦντας
μένειν,
οἳ
|
κατὰ |
τοῦτο
ἦσαν
ἀπεσταλμένοι
Λακεδαιμονίοις
δικασταὶ |
[7, 27] |
τῆς
χώρας
πρὸς
Σικυωνίους
εἰσί,
|
κατὰ |
τοῦτο
ποταμός
σφισι
Σύθας,
ἔσχατος |
[7, 21] |
λευκοῦ
τὰ
ἀγάλματα.
~(καὶ
Διονύσου
|
κατὰ |
τοῦτο
τῆς
πόλεώς
ἐστιν
ἱερὸν |
[7, 22] |
ἐγκαθεύδουσι.
(περίβολος
δὲ
ἀγορᾶς
μέγας
|
κατὰ |
τρόπον
τὸν
ἀρχαιότερόν
ἐστιν
ἐν |
[7, 3] |
Σαρπηδόνι
ὁμοῦ
ἔφυγον
Καρῶν
δὲ
|
κατὰ |
φιλίαν
ἐκ
παλαιοῦ
πρὸς
Μίνω, |
[7, 9] |
ὕστερος
καί
τι
καὶ
φρόνημα
|
κατὰ |
φιλίαν
προσειληφὼς
τὴν
Φιλοποίμενος,
λόγῳ |
[7, 18] |
διέβησαν
ἐς
Αἰτωλίαν
Ἀχαιῶν
μόνοι
|
κατὰ |
φιλίαν
τὴν
Αἰτωλῶν,
τὸν
πόλεμόν |
[7, 18] |
τινῶν
ἐκλείπουσιν·
οἱ
δὲ
ἄλλοι
|
κατὰ |
χώραν
ὑπὸ
φιλεργίας
ἐσκεδάσθησαν
καὶ |
[7, 27] |
ἐστιν
Ἀσκληπιοῦ
καλούμενον
Κῦρος,
καὶ
|
ἰάματα |
ἀνθρώποις
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
γίνεται. |
[7, 13] |
ἐπὶ
τὰ
ἐν
τῇ
Ἀσίᾳ
|
πράγματα |
ἐκέλευε,
πρὶν
ἢ
ἐς
τὴν |
[7, 10] |
Ὑστάσπου
βασιλεύοντος
Περσῶν
Ἴωσι
τὰ
|
πράγματα |
ἐφθάρη
Σαμίων
πλὴν
ἑνός
τε |
[7, 8] |
ἐπὶ
Φιλίππου
τοῦ
ὑστέρου
τὰ
|
πράγματά |
σφισιν
ἐφθάρη,
Σίβυλλα
οὐκ
ἄνευ |
[7, 18] |
πεποιήκασιν,
ἔστιν
οὐκ
ἐλάχιστά
σφισι
|
δείγματα |
τοῦ
λόγου
Δεξαμενὸς
ὁ
ἐν |
[7, 20] |
καὶ
Ἀπόλλων
χαλκοῦς,
γυμνὸς
ἐσθῆτος·
|
ὑποδήματα |
δὲ
ὑπὸ
τοῖς
ποσίν
ἐστιν |
[7, 20] |
τὴν
ἔξοδόν
ἐστι
ταύτην,
καὶ
|
ἐπιθήματα |
ἐπὶ
τῆς
πύλης
ἀνδριάντες
εἰσὶν |
[7, 17] |
Πλάτων
ἐφαίνετο
ὁ
Ἀρίστωνος,
ὁπόσα
|
ἀδικήματα |
μεγέθει
καὶ
τολμήματί
ἐστιν
ὑπερηρκότα, |
[7, 22] |
ἦρος
πίνοντα
ἐξ
αὐτοῦ
τὰ
|
βοσκήματα |
ὀφείλει
τίκτειν
ἄρρενα
ὡς
τὰ |
[7, 8] |
ἐκ
παλαιοῦ
σφισιν
ἦν
οἰκεῖα
|
ἐγκλήματα. |
ἐπεὶ
δὲ
ἡ
Νάβιδος
ἐν |
[7, 8] |
ἢ
τῶν
ἐξ
Ἠπείρου
τισὶν
|
ἐγκλήματα |
ἦν
ἐς
Φίλιππον,
ταῦτα
ἧκον |
[7, 9] |
εἶναι
δικαστήρια,
ὅσα
δὲ
ἄλλα
|
ἐγκλήματα, |
λαμβάνειν
τε
αὐτοὺς
καὶ
ἐν |
[7, 9] |
ἀδικεῖν,
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τούτοις
|
τιμήματα |
ἔλυσαν·
καὶ
συντελείας
μὲν
Λακεδαιμονίους |
[7, 15] |
ἐς
Γαλάτας
οὐδὲν
ἀφανέστερα
ἐκείνων
|
τολμήματα. |
(ὑποφεύγοντας
δὲ
Κριτόλαον
καὶ
Ἀχαιοὺς |
[7, 15] |
οὔτε
ἱερὰ
ἐμπιπράναι
θεῶν
οὔτε
|
οἰκοδομήματα |
καθαιρεῖν
εἴα,
Θηβαίων
τε
τῶν |
[7, 12] |
Ἀχαιῶν,
ὅμως
ὑπὸ
Μεναλκίδα
τὰ
|
χρήματα |
ἐξεπράχθησαν·
ὁ
δὲ
ὡς
τὸ |
[7, 16] |
τῇ
Ἑλλάδι
καὶ
οἱ
τὰ
|
χρήματα |
ἔχοντες
ἐκωλύοντο
ἐν
τῇ
ὑπερορίᾳ |
[7, 10] |
ὡς
πολεμοῦντι
πρὸς
Ῥωμαίους
Περσεῖ
|
χρήματα |
οἱ
δυνατώτατοι
τῶν
Ἀχαιῶν
παράσχοιεν, |
[7, 16] |
μὲν
παρασχόμενος
Μεναλκίδᾳ
τὴν
ἐς
|
χρήματα |
πλεονεξίαν,
ἐοικυῖαν
δὲ
καὶ
τὴν |
[7, 1] |
Θεσσαλίας,
ἐπενεγκόντες
αἰτίαν
ὡς
ἰδίᾳ
|
χρήματα |
ὑφελόμενος
ἔχοι
τῶν
πατρῴων·
ὁ |
[7, 24] |
τὰ
δὲ
καὶ
ἀστέρων
ὤφθη
|
σχήματα |
οὔτε
ἐγνωσμένα
ὑπὸ
τῶν
πρότερον |
[7, 25] |
Εἰλειθυίας·
λίθου
τοῦ
Πεντελησίου
τὰ
|
ἀγάλματα, |
Ἀθηναίου
δὲ
ἔργα
Εὐκλείδου·
καὶ |
[7, 23] |
ἐκτῖσαι
καταλιπεῖν
σφισιν
αὐτοὺς
τὰ
|
ἀγάλματα. |
~(Αἰγιεῦσι
δὲ
ἔστι
μὲν
πρὸς |
[7, 22] |
μὲν
ἱερὸν
καλουμένων
Μεγίστων
θεῶν,
|
ἀγάλματα |
δέ
σφισι
πηλοῦ
πεποιημένα·
τούτοις |
[7, 18] |
(ὡσαύτως
δὲ
καὶ
ὅσα
ἄλλα
|
ἀγάλματα |
ἔκ
τε
Αἰτωλίας
καὶ
παρὰ |
[7, 21] |
αὐτοῖς
τὰ
ὀνόματα.
ταῦτα
τὰ
|
ἀγάλματα |
ἐν
τῇ
Διονύσου
{τῇ}
ἑορτῇ |
[7, 25] |
ἐπέλαβεν
ἰσχυρός,
ὡς
μηδὲ
τὰ
|
ἀγάλματα |
ἐν
τοῖς
ἱεροῖς
ὑπολειφθῆναι
τὰ |
[7, 22] |
ἐπιχώριοί
φασιν
ἐς
Ῥώμην
τὰ
|
ἀγάλματα. |
ἐν
Φαραῖς
δὲ
ἐν
τῷ |
[7, 23] |
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
τέμενος
καὶ
|
ἀγάλματα |
ἐσελθόντων
ἐν
ἀριστερᾷ,
χαλκοῦ
μὲν |
[7, 21] |
τέμενος.
Διονύσου
δέ
ἐστιν
ἐνταῦθα
|
ἀγάλματα, |
ἴσοι
τε
τοῖς
ἀρχαίοις
πολίσμασι |
[7, 23] |
σφίσιν
ὑπὸ
Ἀργείων
ἐδόθη
τὰ
|
ἀγάλματα. |
(καὶ
αὐτοῖς
καὶ
τάδε
ἔτι |
[7, 20] |
μεγέθει
μεγάλα
λίθου
λευκοῦ
τὰ
|
ἀγάλματα. |
~(καὶ
Διονύσου
κατὰ
τοῦτο
τῆς |
[7, 2] |
καὶ
τῶν
θεῶν
φερόμενοι
τὰ
|
ἀγάλματα, |
καὶ
ἦν
κατ´
ἐμὲ
οὐδὲν |
[7, 22] |
οὐκ
ἦν
ἐν
αὐτῷ
οὐδὲ
|
ἀγάλματα· |
κομισθῆναι
δὲ
οἱ
ἐπιχώριοί
φασιν |
[7, 27] |
Πλαταιαῖς
ποιῆσαι
τῆς
Ἀθηνᾶς
τὰ
|
ἀγάλματα. |
λέγουσι
δὲ
οἱ
Πελληνεῖς
καὶ |
[7, 23] |
ἄλσος.
Ἀθηνᾶς
μὲν
δὴ
δύο
|
ἀγάλματα |
λευκοῦ
λίθου·
τῆς
δὲ
Ἥρας |
[7, 4] |
ἐς
Κρήτην,
καὶ
αὐτῷ
τε
|
ἀγάλματα |
Μίνῳ
καὶ
τοῦ
Μίνω
ταῖς |
[7, 24] |
καὶ
Ἀφροδίτης
ἐστὶ
καὶ
Ἀθηνᾶς
|
ἀγάλματα· |
Ὁμαγύριος
δὲ
ἐγένετο
τῷ
Διὶ |
[7, 26] |
αὐτοῦ
Φλιασίου
Λαφάους.
(Ἀσκληπιοῦ
δὲ
|
ἀγάλματα |
ὀρθά
ἐστιν
ἐν
ναῷ
καὶ |
[7, 21] |
πεποίηται
λίθου
καὶ
τούτοις
τὰ
|
ἀγάλματα. |
τοῦ
δὲ
ἄλσους
ἱερὸν
ἔχεται |
[7, 21] |
ἐν
δικτύῳ.
ἔστι
δὲ
καὶ
|
ἀγάλματα |
τοῦ
λιμένος
ἐγγυτάτω
χαλκοῦ
πεποιημένα |
[7, 23] |
Ἀσκληπιοῦ
τέ
ἐστι
τέμενος
καὶ
|
ἀγάλματα |
Ὑγείας
καὶ
Ἀσκληπιοῦ·
ἰαμβεῖον
δὲ |
[7, 24] |
(ἔστι
δὲ
καὶ
ἄλλα
Αἰγιεῦσιν
|
ἀγάλματα |
χαλκοῦ
πεποιημένα,
Ζεύς
τε
ἡλικίαν |
[7, 9] |
τὰ
βουλεύματα
ἐς
δέον
χωρήσειν·
|
γράμματά |
τε
αὐτίκα
ὑπὸ
τῆς
βουλῆς |
[7, 24] |
τοιαῦτα·
λαμβάνοντες
παρὰ
τῆς
θεοῦ
|
πέμματα |
ἐπιχώρια
ἀφιᾶσιν
ἐς
θάλασσαν,
πέμπειν |
[7, 12] |
ἡγοῖτο
ἀδικεῖν,
ἐσπέμπει
σφίσι
τεσσάρων
|
ὀνόματα |
ἀνδρῶν
καὶ
εἴκοσι
πρωτευόντων
τὰ |
[7, 22] |
ἀνθρώποις.
πυθέσθαι
μὲν
δὴ
τὰ
|
ὀνόματα |
αὐτῶν
οὐκ
εἴχομεν·
ταφῆναι
δὲ |
[7, 7] |
ὁπότε
ὀλίγιστα
καὶ
ἔτι
πλέονα
|
ὀνόματα |
ἑκάστῳ
τίθενται.
τῷ
δὲ
Ὀτιλίῳ |
[7, 10] |
καταγνοῖεν,
τότε
καὶ
αὐτὸς
τὰ
|
ὀνόματα |
ἐρεῖν
ἔφασκε
τῶν
ἀνδρῶν.
λέγειν |
[7, 17] |
τὴν
πόλιν·
τὰ
γὰρ
ἀρχαιότερα
|
ὀνόματα |
ἐς
ποίησιν
ἐπάγεσθαι
τῶν
ὑστέρων |
[7, 21] |
Ποσειδῶνι
δὲ
παρὲξ
ἢ
ὁπόσα
|
ὀνόματα |
ποιηταῖς
πεποιημένα
ἐστὶν
ἐς
ἐπῶν |
[7, 21] |
καὶ
Ἀροεύς
ἐστιν
αὐτοῖς
τὰ
|
ὀνόματα. |
ταῦτα
τὰ
ἀγάλματα
ἐν
τῇ |
[7, 13] |
τὰ
ἐν
κύκλῳ
τῆς
Σπάρτης
|
πολίσματα |
ἐς
τὴν
Ἀχαιῶν
ὑπηγάγετο
εὔνοιαν, |
[7, 18] |
χώραν
ὑπὸ
φιλεργίας
ἐσκεδάσθησαν
καὶ
|
πολίσματα |
παρὲξ
αὐτὰς
Πάτρας
τοσάδε
ἄλλα |
[7, 5] |
τὰ
μὲν
δὴ
ἐν
Ἰωνίᾳ
|
θαύματα |
πολλά
τε
καὶ
οὐ
πολλῷ |
[7, 16] |
ὅσον
πέντε
ἐξ
αὐτῶν,
καὶ
|
τραύματα |
ἐπίκαιρα
αὐτὸς
καὶ
ὁ
ἵππος |
[7, 9] |
καὶ
Ἀχαιῶν
τοῖς
φεύγουσι
τὰ
|
βουλεύματα |
ἐς
δέον
χωρήσειν·
γράμματά
τε |
[7, 7] |
καλούμενον
καὶ
ἀπὸ
κοινοῦ
λόγου
|
βουλεύματά |
τε
ἦν
Ἀχαιοῖς
καὶ
τὰ |
[7, 21] |
καὶ
τὰ
ἐκ
τῆς
δρυὸς
|
μαντεύματα |
μετέχειν
μάλιστα
ἐφαίνετο
ἀληθείας.
(τότε |
[7, 12] |
ἐγνωσμένοι,
Λακεδαιμονίους
δὲ
ὁ
Μεναλκίδας
|
ἠπάτα |
παντελῶς
τοῦ
συνεδρεύειν
ἐς
τὸ |
[7, 21] |
Κυανεῶν
δὲ
τῶν
πρὸς
Λυκίᾳ
|
πλησιαίτατα |
χρηστήριον
Ἀπόλλωνός
ἐστι
Θυρξέως·
παρέχεται |
[7, 23] |
Ἀπόλλωνα
δὲ
ἥλιον,
καὶ
αὐτὸν
|
ὀρθότατα |
Ἀσκληπιῷ
πατέρα
ἐπονομάζεσθαι,
ὅτι
ἐς |
[7, 17] |
μοι
τοῦ
Νέρωνος
τὸ
ἔργον
|
ὀρθότατα |
εἰρηκέναι
Πλάτων
ἐφαίνετο
ὁ
Ἀρίστωνος, |
[7, 2] |
ἀλλοίοις
ἐστάλησαν.
τὰ
μὲν
γὰρ
|
ἀρχαιότατα |
Ἰόλαος
Θηβαῖος,
ἀδελφιδοῦς
ὁ
Ἡρακλέους, |
[7, 18] |
θάλασσαν.
Πατρέων
δὲ
οἱ
τὰ
|
ἀρχαιότατα |
μνημονεύοντές
φασιν
Εὔμηλον
αὐτόχθονα
οἰκῆσαι |
[7, 2] |
(Μιλήσιοι
δὲ
αὐτοὶ
τοιάδε
τὰ
|
ἀρχαιότατά |
σφισιν
εἶναι
λέγουσιν·
ἐπὶ
γενεὰς |
[7, 5] |
Ὠκεανόν.
(Ἴωσι
δὲ
ἔχει
μὲν
|
ἐπιτηδειότατα |
ὡρῶν
κράσεως
ἡ
χώρα,
ἔχει |
[7, 26] |
φασιν
Ἀχαιοῖς
γενομένου
πολέμου
μαχεσάμενον
|
ἀνδρειότατα |
Αἰγειρατῶν
τελευτῆσαι,
καὶ
αὐτοῦ
τὸν |
[7, 9] |
καὶ
οὗτοι
παρὰ
τὴν
βουλὴν
|
προθυμότατα |
ἐνέκειντο
Ἀχαιοῖς·
Ἀχαιοὶ
δέ
σφισιν |
[7, 19] |
Κομαιθοῦς
ἕνεκα
ἀπώλλυντο,
αὐτοί
τε
|
οἰκτρότατα |
καὶ
οἱ
προσήκοντές
σφισιν
ἔπασχον, |
[7, 21] |
ὧν
ἴσμεν
διατεθεὶς
ἐς
ἔρωτα
|
ἀπλαστότατα· |
(Καλλιρόη
τε
ὡς
Κόρεσον
τεθνεῶτα |
[7, 18] |
δὲ
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ
τὰ
|
αὐότατά |
σφισι
τῶν
ξύλων
κεῖται.
μηχανῶνται |
[7, 22] |
τοῦ
θεοῦ
νομίζοντες.
ἑστήκασι
δὲ
|
ἐγγύτατα |
τοῦ
ἀγάλματος
τετράγωνοι
λίθοι
τριάκοντα |
[7, 20] |
καὶ
ἐς
ἄλλα
τὸ
Ὠιδεῖον
|
ἀξιολογώτατα |
τῶν
ἐν
Ἕλλησι,
πλήν
γε |
[7, 17] |
(τάδε
μὲν
ἐς
Ἄττην
τὰ
|
γνωριμώτατα· |
ἐν
δὲ
τῇ
χώρᾳ
τῇ |
[7, 1] |
Ὁμήρῳ
γοῦν
ἐν
καταλόγῳ
τῶν
|
μετὰ |
Ἀγαμέμνονος
ἐξήρκεσε
τὸ
ἀρχαῖον
δηλῶσαι |
[7, 3] |
δὴ
καὶ
οἱ
Πάμφυλοι
τῶν
|
μετὰ |
ἅλωσιν
Ἰλίου
πλανηθέντων
σὺν
Κάλχαντι |
[7, 17] |
τὸν
Σώστρατον
Ἡρακλέους
ἔτι
ὄντος
|
μετὰ |
ἀνθρώπων
οὕτως
οἱ
τὸν
Ἡρακλέα |
[7, 14] |
τὸ
ἔγκλημα·
θρασύτης
δὲ
ἡ
|
μετὰ |
ἀσθενείας
μανία
ἂν
μᾶλλον
ἢ |
[7, 15] |
τε
γὰρ
ἐπολιόρκησαν
οἱ
Θηβαῖοι
|
μετὰ |
Ἀχαιῶν
καὶ
ἀγῶνος
τοῦ
πρὸς |
[7, 16] |
ἐς
ἐλευθερίαν
ἀφεθέντων
καὶ
μαχεσαμένων
|
μετὰ |
Ἀχαιῶν
μὴ
εὐθὺς
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 24] |
γίνεται
καυματωδέστερος
καὶ
ἐν
θέρει
|
μετὰ |
ἀχλύος
μᾶλλον
ὁ
κύκλος
παρέχεται |
[7, 13] |
ἐκ
Πελοποννήσου·
Δίαιος
δὲ
Ἀχαιῶν
|
μετὰ |
Δαμόκριτον
στρατηγεῖν
ᾑρημένος
ἀποστείλαντι
αὖθις |
[7, 6] |
Δύμη
μὲν
πρὸς
Ἤλιδος
πρώτη,
|
μετὰ |
δὲ
αὐτὴν
Ὤλενος
καὶ
Φαραὶ |
[7, 25] |
νέμονται
τὴν
χώραν
οἱ
Αἰγιεῖς.
|
(μετὰ |
δὲ
Ἑλίκην
ἀποτραπήσῃ
τε
ἀπὸ |
[7, 10] |
τὸ
ναυτικὸν
τὸ
Ἰώνων
προδόντων·
|
(μετὰ |
δὲ
Ἴωνας
κεχειρωμένους
ἠνδραποδίσαντο
καὶ |
[7, 12] |
ἀπάταις
ἐχρῆτο
ἐς
τὴν
δόσιν,
|
μετὰ |
δὲ
οὐ
πολὺ
ἐτόλμησεν
ἀποστερεῖν |
[7, 23] |
ἀνιοῦσαν,
καὶ
καθεύδειν
παρ´
αὐτῷ·
|
(μετὰ |
δὲ
οὐ
πολὺν
χρόνον
οὔτε |
[7, 7] |
συνεδρίου
πρῶτοι
τοῦ
Ἀχαιῶν
μετέσχον,
|
μετὰ |
δὲ
Σικυωνίους
ἐσῄεσαν
ἤδη
καὶ |
[7, 23] |
τὸ
θῆλυ
ἐπὶ
πλέον
τετίμηται.
|
~(μετὰ |
δὲ
τὸν
Χάραδρον
ἐρείπια
οὐκ |
[7, 7] |
Αἴγιόν
σφισιν
ἔδοξεν·
αὕτη
γὰρ
|
μετὰ |
Ἑλίκην
ἐπικλυσθεῖσαν
πόλεων
ἐν
Ἀχαΐᾳ |
[7, 4] |
νήσου
Σαμίους·
αἰτίαν
δὲ
ἐπέφερον
|
μετὰ |
Καρῶν
σφᾶς
ἐπιβουλεύειν
Ἴωσι.
(Σαμίων |
[7, 17] |
ὄνασθαι
τοῦ
δώρου·
Οὐεσπασιανοῦ
γὰρ
|
μετὰ |
Νέρωνα
ἄρξαντος
ἐς
ἐμφύλιον
στάσιν |
[7, 3] |
ἐγένοντο,
ἐπεξίασιν
αὐτοῖς
οἱ
Κρῆτες
|
μετὰ |
ὅπλων
καὶ
ἀνάγουσιν
ὡς
τὸν |
[7, 3] |
τῇ
Ἴδῃ
τὴν
μὲν
οὐ
|
μετὰ |
πολὺ
ἐκλείπουσιν,
ἐπανιόντες
δὲ
ἐς |
[7, 25] |
ἐπὶ
Ταινάρῳ
τοῦ
Ποσειδῶνος,
οὐ
|
μετὰ |
πολὺ
ἐσείσθη
σφίσιν
ἡ
πόλις |
[7, 12] |
ἐς
Ῥώμην
καταχθήσεσθαι
σφᾶς
οὐ
|
μετὰ |
πολὺ
ἔφασκεν
ὑπὸ
Ῥωμαίων.
(καὶ |
[7, 13] |
τῇ
οἰκείᾳ,
βιασθέντες
δὲ
οὐ
|
μετὰ |
πολύ,
ὅσον
μὲν
ἐς
χιλίους |
[7, 19] |
ἄγαλμα
καὶ
αὐτίκα
ἦν
ἔκφρων
|
μετὰ |
τὴν
θέαν·
τὰ
μὲν
δὴ |
[7, 16] |
δὲ
οἱ
ἐς
Κόρινθον
ἀποσωθέντες
|
μετὰ |
τὴν
μάχην
ἀπεδίδρασκον
ὑπὸ
νύκτα |
[7, 16] |
κατέστησαν.
(εἰ
δὲ
ἐτόλμησεν
ἐσδραμεῖν
|
μετὰ |
τὴν
μάχην
Δίαιος
ἐς
Κόρινθον |
[7, 16] |
ὑποπτεύων
ἐνέδραν·
τρίτῃ
δὲ
ἡμέρᾳ
|
μετὰ |
τὴν
μάχην
ᾕρει
τε
κατὰ |
[7, 15] |
Κριτόλαος
δὲ
οὔτε
ὤφθη
ζῶν
|
μετὰ |
τὴν
μάχην
οὔτε
ἐν
τοῖς |
[7, 10] |
τόδε
τὸν
λόγον·
(Ἀθηναῖοι
γὰρ
|
μετὰ |
τὸ
ἀτύχημα
τὸ
ἐν
Βοιωτοῖς |
[7, 6] |
φασιν
ἐκστρατεύσασθαι,
οὐ
γάρ
πω
|
μετὰ |
τὸ
πταῖσμα
ἀνενηνοχέναι
τὸ
ἐν |
[7, 4] |
ἐπὶ
Λεώγορον
τὸν
Προκλέους,
βασιλεύοντα
|
μετὰ |
τὸν
πατέρα
ἐν
Σάμῳ,
καὶ |
[7, 21] |
τε
γὰρ
ἀπ´
αὐτῆς
καὶ
|
ἐσθῆτα |
ὑφαίνουσι
τὴν
ἄλλην.
~(Φαραὶ
δέ, |
[7, 5] |
δὲ
τῷ
ἐν
Ἐρυθραῖς
κατὰ
|
ἀρχαιότητα· |
τὸ
δὲ
ἄγαλμα
οὔτε
τοῖς |
[7, 8] |
Σπάρτῃ
τυραννὶς
κατελέλυτο,
ἐς
πλείστην
|
ὠμότητα |
ἀνδρὸς
ἀφικομένου,
τὰ
ἐς
τοὺς |
[7, 21] |
λιμένος,
καὶ
ἀπ´
ἐκείνης
οἱ
|
ἔπειτα |
ἄνθρωποι
Καλλιρόην
τὴν
πηγὴν
καλοῦσι. |
[7, 25] |
οἰκητόρων
πλήθει
καὶ
ἐς
τὸ
|
ἔπειτα |
ἐγένετο
ἐπιφανεστέρα
διὰ
τὴν
συνοίκησιν |
[7, 24] |
τὸ
ἔδαφος
ἀφανὲς
ἐς
τοὺς
|
ἔπειτα |
ἐποίησε.
(τὰ
μὲν
οὖν
ἄλλα |
[7, 19] |
τῷ
ἱερῷ
καὶ
ἐς
τὸ
|
ἔπειτα |
ἴσα
καὶ
θαλάμῳ
χρήσεσθαι·
τοὺς |
[7, 13] |
καὶ
ἐχρῆτο
καὶ
ἐς
τὸ
|
ἔπειτα |
καταδρομαῖς
μᾶλλον
καὶ
ἁρπαγαῖς
ἐκ |
[7, 8] |
δὲ
καὶ
στρατείας
ἐς
Αἰτωλούς,
|
τρίτα |
δὲ
ὁμοῦ
Ῥωμαίοις
ἐμαχέσαντο
ἐναντία |
[7, 5] |
καὶ
μητέρα
αὐταῖς
φασιν
εἶναι
|
Νύκτα, |
ἐπεὶ
Ἀθηναῖοί
γε
τῇ
ἐν |
[7, 16] |
μετὰ
τὴν
μάχην
ἀπεδίδρασκον
ὑπὸ
|
νύκτα |
εὐθύς·
ἀπεδίδρασκον
δὲ
καὶ
αὐτῶν |
[7, 17] |
τὸ
Ἑλληνικόν.
(τάδε
μὲν
οὕτω
|
συμβάντα |
εὕρισκον·
Ἀχαιοῖς
δὲ
ὅροι
καὶ |
[7, 19] |
ἤδη
τινὲς
οὐ
τῷ
Θεσσαλῷ
|
συμβάντα |
Εὐρυπύλῳ
τὰ
εἰρημένα,
ἀλλὰ
Εὐρύπυλον |
[7, 16] |
τε
γὰρ
Ἡρακλεώταις
καὶ
Εὐβοεῦσι
|
τάλαντα |
ἑκατὸν
καὶ
Ἀχαιοὺς
Λακεδαιμονίοις
διακόσια |
[7, 11] |
τῆς
κρίσεως
Ἀθηναίοις
ζημίαν
πεντακόσια
|
τάλαντα |
ἐπιβάλλουσι,
Ῥωμαίων
δὲ
ἡ
βουλὴ |
[7, 13] |
ζημίαν
πεντήκοντα
ἅτε
ἀνδρὶ
προδότῃ
|
τάλαντα, |
καὶ
οὐ
γὰρ
εἶχεν
ἐκτῖσαι |
[7, 12] |
πᾶν
ὁ
Μεναλκίδας
κινδύνου,
μεταδίδωσι
|
τάλαντα |
τρία
τῶν
ἐξ
Ὠρωποῦ
Μεγαλοπολίτῃ |
[7, 26] |
Πάλλαντος,
τῶν
Τιτάνων
δὲ
καὶ
|
Πάλλαντα |
εἶναι
λέγουσι,
δόξῃ
δὲ
τῇ |
[7, 27] |
κρατήσειεν
ἐν
Ὀλυμπίᾳ·
τὸν
δὲ
|
Πουλυδάμαντα |
δεύτερα
τότε
ἐς
τὸν
ἀγῶνα |
[7, 27] |
ἀνασωθέντα
οἴκαδε.
Θεσσαλοὶ
δὲ
ἡσσηθῆναι
|
Πουλυδάμαντα |
οὐχ
ὁμολογοῦντες
παρέχονται
καὶ
ἄλλα |
[7, 4] |
Μέλανα
καὶ
Σάλαγόν
τε
καὶ
|
Ἀθάμαντα. |
ἀφίκοντο
δὲ
καὶ
Κᾶρες
ἐς |
[7, 6] |
ἀπὸ
τοῦ
κοινοῦ
τοῦ
Λυδῶν
|
ἀμύναντα |
Ἕλλησι·
τοῦ
δὲ
Ἀδράστου
τούτου |
[7, 18] |
ὑπὸ
τοῦ
Τριπτολέμου
τὸ
ἅρμα
|
ζεύξαντα |
ἐθελῆσαι
καὶ
αὐτὸν
σπεῖραι·
καὶ |
[7, 9] |
τῆς
βουλῆς
καὶ
οὐ
τὰ
|
πάντα |
ἀληθῆ
κατηγόρουν
τῶν
Ἀχαιῶν.
(τούτων |
[7, 2] |
τὴν
Ἐφεσίαν
ἐστίν.
(οὐ
μὴν
|
πάντα |
γε
τὰ
ἐς
τὴν
θεὸν |
[7, 12] |
ἀνδρῶν
καὶ
εἴκοσι
πρωτευόντων
τὰ
|
πάντα |
ἐν
Σπάρτῃ.
ἐνταῦθα
Ἀγασισθένους
ἐνίκησε |
[7, 12] |
παρῆγεν
ὁ
Δίαιος
ὡς
τὰ
|
πάντα |
ἕπεσθαι
Λακεδαιμόνιοί
σφισιν
ὑπὸ
τῆς |
[7, 16] |
που
τῆς
Ἑλλάδος,
κατελέλυτο
ὁμοίως
|
πάντα. |
(ἔτεσι
δὲ
οὐ
πολλοῖς
ὕστερον |
[7, 8] |
ὠνομάζοντο
Ῥωμαίων
καὶ
ἐς
τὰ
|
πάντα |
ἦσαν
πρόθυμοι·
καί
σφισιν
εἵποντο |
[7, 1] |
γῆς
ὄνομα·
Αἰγιαλόν
τ´
ἀνὰ
|
πάντα |
καὶ
ἀμφ´
Ἑλίκην
εὐρεῖαν"
(τότε |
[7, 27] |
τῷ
Μυσαίῳ,
δένδρα
ὁμοίως
τὰ
|
πάντα, |
καὶ
ὕδωρ
ἄφθονον
ἄνεισιν
ἐκ |
[7, 21] |
τινὰ
ἐς
τὴν
πηγὴν
ὁμοίως
|
πάντα |
ὁπόσα
θέλει
θεάσασθαι.
ἐν
Πάτραις |
[7, 14] |
ἔτυχεν
αὐτὸς
ἐσῳκισμένος,
ἀπεγύμνου
τὸν
|
πάντα |
σφίσιν
ἤδη
λόγον,
ὡς
δίκαια |
[7, 10] |
ἀναίτιον
Καλλικράτης
ἐθελήσειεν
αἰτιάσασθαι,
ἀνάγεσθαι
|
πάντα |
τινὰ
ἐκεκύρωτο
ἐς
Ῥώμην·
καὶ |
[7, 14] |
τότε
ἔτυχον
ἐπιδημοῦντες,
συνήρπαζον
δὲ
|
πάντα |
τινὰ
καὶ
ὃν
Λακεδαιμόνιον
σαφῶς |
[7, 14] |
ἄρχοντες
τῶν
Ἀχαιῶν
οὐδὲ
τὸν
|
πάντα |
ὑπομείναντες
ἀκοῦσαι
λόγον
ἔθεον
ἐς |
[7, 7] |
αἱ
ἄλλαι
πόλεις
τὸν
χρόνον
|
ἅπαντα |
ἀπείρως
ἐσχήκεσαν
αἵ
τε
ἐκ |
[7, 18] |
τοὺς
ἐδωδίμους
καὶ
ἱερεῖα
ὁμοίως
|
ἅπαντα, |
ἔτι
δὲ
ὗς
ἀγρίους
καὶ |
[7, 26] |
ξόανον,
γυμνός,
μεγέθει
μέγας·
τὸν
|
ποιήσαντα |
δὲ
εἶχεν
οὐδεὶς
τῶν
ἐπιχωρίων |
[7, 26] |
τῶν
σὺν
Ἀγαμέμνονί
φασιν
αὐτῆς
|
ποιήσαντα |
ἔπος
οἵ
θ´
Ὑπερησίην
τε |
[7, 17] |
τε
μνῆμα
αὐτὸν
εἶναι
τὸν
|
ποιήσαντα |
καὶ
ἀπαρχὰς
ἀπὸ
τῶν
ἐν |
[7, 21] |
ἢ
τὸν
ἀποθανεῖν
ἀντ´
ἐκείνης
|
τολμήσαντα. |
ὡς
δὲ
οὐδὲν
ἐς
σωτηρίαν |
[7, 17] |
αὐτῇ
τιμῆς
ὡς
Δία
αὐτῇ
|
νεμεσήσαντα |
ὗν
ἐπὶ
τὰ
ἔργα
ἐπιπέμψαι |
[7, 5] |
καὶ
ἄγειν
ἐς
αὐτὴν
Σμυρναίους
|
ἀναστήσαντα |
ἐκ
τῆς
προτέρας·
(ἀποστέλλουσιν
οὖν |
[7, 23] |
Σέλεμνον
δὲ
μονωθέντα
Ἀργυρᾶς
καὶ
|
τελευτήσαντα |
ὑπὸ
τοῦ
ἔρωτος
ἐποίησεν
Ἀφροδίτη |
[7, 19] |
Ὠλένῳ
βασιλεύσαντος
ἐθέλουσιν
ἅμα
Ἡρακλεῖ
|
στρατεύσαντα |
ἐς
Ἴλιον
λαβεῖν
παρὰ
τοῦ |
[7, 8] |
τῆς
Σπάρτης
καταβάλλουσιν
ἐς
ἔδαφος,
|
οἰκοδομηθέντα |
μὲν
καὶ
πρότερον
ἔτι
αὐτοσχεδίως |
[7, 17] |
τοῦ
παιδὸς
ἔρως
ἔσχεν
Ἄγδιστιν.
|
αὐξηθέντα |
δὲ
Ἄττην
ἀποστέλλουσιν
ἐς
Πεσσινοῦντα |
[7, 19] |
ψυχῆς
ἐστιν
ἀντάξιον
κατορθῶσαί
τινα
|
ἐρασθέντα. |
(παύσασθαι
δὲ
οὕτω
λέγονται
θύοντες |
[7, 8] |
προεθέσπισεν·
ἔχει
δὲ
οὕτω
τὰ
|
χρησθέντα· |
(αὐχοῦντες
βασιλεῦσι
Μακεδόνες
Ἀργεάδῃσιν,
ὑμῖν |
[7, 21] |
ἐφαίνετο
ἀληθείας.
(τότε
δὲ
τὰ
|
χρησθέντα |
ἐκ
Δωδώνης
Διονύσου
μὲν
ἔλεγεν |
[7, 18] |
ἐν
τῇ
Μεσάτει
καὶ
ἐνταῦθα
|
ἐπιβουλευθέντα |
ὑπὸ
Τιτάνων
ἐς
παντοῖον
ἀφικέσθαι |
[7, 3] |
Νάξῳ,
τὸν
νεκρὸν
δὲ
οἴκαδε
|
ἀπαχθέντα |
κατεδέξαντο
οἱ
Δαμασίχθονος
παῖδες·
καὶ |
[7, 8] |
καὶ
ἀπέκτειναν
Περσαῖον
ὑπὸ
Ἀντιγόνου
|
ταχθέντα |
ἐπὶ
τῇ
φρουρᾷ.
Ἀχαιοὶ
δὲ |
[7, 23] |
ἔμελλεν
ἡ
νύμφη,
Σέλεμνον
δὲ
|
μονωθέντα |
Ἀργυρᾶς
καὶ
τελευτήσαντα
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 8] |
Νάβιδος
καὶ
ἐς
τὸ
ἀσφαλέστατον
|
ὀχυρωθέντα. |
τά
τε
οὖν
τείχη
τῆς |
[7, 27] |
Ὀλυμπικὸν
παρὰ
βασιλέως
τοῦ
Περσῶν
|
ἀνασωθέντα |
οἴκαδε.
Θεσσαλοὶ
δὲ
ἡσσηθῆναι
Πουλυδάμαντα |
[7, 24] |
ἐναντία
κίνησις
ἐξεγείρῃ
τὰ
ἤδη
|
τραπέντα, |
(καὶ
ἐν
τῇ
τοιᾷδε
ἰδέᾳ |
[7, 21] |
ἄλλαις·
ἐγὼ
δὲ
εὑρετὴν
ἱππικῆς
|
ὄντα |
ἀπὸ
τούτου
σχεῖν
καὶ
τὸ |
[7, 21] |
κόσμον
καὶ
ἰδίᾳ
σφίσιν
ἐπιχώρια
|
ὄντα |
ἕκαστοι
τίθενται,
τοσαίδε
ἐς
ἅπαντας |
[7, 12] |
ἀπεκρίνατο·
Δίαιος
δὲ
οὐ
τὸν
|
ὄντα |
ἔλεγεν
Ἀχαιοῖς
λόγον,
ψυχαγωγῶν
δὲ |
[7, 7] |
τὸν
Δημητρίου
παῖδα
ἔτι
ἡλικίαν
|
ὄντα· |
ἦν
δὲ
καὶ
ἀνεψιὸς
τῷ |
[7, 14] |
τινὰ
καὶ
ὃν
Λακεδαιμόνιον
σαφῶς
|
ὄντα |
ἠπίσταντο
καὶ
ὅτῳ
κουρᾶς
ἢ |
[7, 3] |
ἀριστερᾷ
τῆς
ὁδοῦ,
διαβάντι
τὸν
|
Καλάοντα |
ποταμόν.
(Τέων
δὲ
ᾤκουν
μὲν |
[7, 9] |
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ
Λυκόρταν
|
λέγοντα |
ἐποιοῦντο
ἐν
χλευασμῷ
καὶ
Ἀρέως |
[7, 15] |
μήτε
ἀποκτεῖναι
μηδένα
μήτε
αἱρεῖν
|
φεύγοντα |
ἀπηγόρευε·
Πυθέαν
δὲ
ἢν
ἕλωσιν, |
[7, 18] |
τὸ
ἐκτός,
τὰ
δὲ
καὶ
|
ἐκφεύγοντα |
ὑπὸ
ἰσχύος·
ταῦτα
οἱ
ἐμβαλόντες |
[7, 21] |
ἱδρύσασθαι
δὲ
αὐτὸ
ἐξ
ἀρχῆς
|
ἀποφυγόντα |
φασὶ
τὴν
μανίαν
Εὐρύπυλον.
πρὸς |
[7, 21] |
τὸ
πρὸς
ταῖς
Κυανέαις
ἔσω
|
ἐνιδόντα |
τινὰ
ἐς
τὴν
πηγὴν
ὁμοίως |
[7, 5] |
τινι
τῶν
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
|
ἀποδέοντά |
ἐστιν·
~(τότε
δὲ
ἀπεληλυθότων
Ἰώνων |
[7, 16] |
τῇ
Λακεδαιμονίων
διαφορᾷ
καὶ
Ἀχαιῶν
|
ἐλθόντα, |
ἀφίκετο
μὲν
περὶ
ὄρθρον
ἐς |
[7, 23] |
σταδίους
δὲ
Αἴγιον
περὶ
τοὺς
|
τριάκοντα |
ἀπέχει
Ῥυπῶν.
(Αἰγίου
δὲ
τὴν |
[7, 17] |
πόλις
Δύμη
σταδίους
ὅσον
τε
|
τριάκοντα |
ἀπέχει
τοῦ
Λαρίσου.
ταύτην
Φίλιππος |
[7, 25] |
(σταδίων
ἐπὶ
τὸν
Ἡρακλέα
ὡς
|
τριάκοντα |
ἐξ
Ἑλίκης
ὁδὸς
ἡ
εὐθεῖά |
[7, 25] |
ἀπὸ
τοῦ
τάφου
σταδίων
ὅσον
|
τριάκοντα |
ἐπὶ
τὸν
καλούμενον
Γαῖον·
Γῆς |
[7, 22] |
ἐγγύτατα
τοῦ
ἀγάλματος
τετράγωνοι
λίθοι
|
τριάκοντα |
μάλιστα
ἀριθμόν·
τούτους
σέβουσιν
οἱ |
[7, 24] |
Σελινοῦς
τε
ποταμὸς
καὶ
ἀπωτέρω
|
τεσσαράκοντα |
Αἰγίου
σταδίοις
ἐπὶ
θαλάσσῃ
χωρίον |
[7, 26] |
μῆκος
μὲν
οὖν
τῆς
ὁδοῦ
|
τεσσαράκοντά |
εἰσι
στάδιοι,
ἄγει
δὲ
ἐς |
[7, 22] |
ὁδὸς
δὲ
ἡ
πεζὴ
σταδίους
|
τεσσαράκοντα |
μάλιστα
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν
ἀποδεῖ |
[7, 18] |
τὴν
εἰκόνα.
~(σταδίους
δὲ
ὅσον
|
τεσσαράκοντα |
προελθόντι
ἐκ
Δύμης
ποταμὸς
Πεῖρος |
[7, 26] |
τὸ
ἐπίνειον
Αἰγειρατῶν
δύο
καὶ
|
ἑβδομήκοντα |
ἀπὸ
τοῦ
κατὰ
τὴν
ὁδὸν |
[7, 22] |
δὲ
ἄνω
πρὸς
ἤπειρον
περὶ
|
ἑβδομήκοντα. |
ποταμὸς
δὲ
ῥεῖ
πλησίον
Φαρῶν |
[7, 16] |
ἄλλου
κόσμου
τὰ
μὲν
μάλιστα
|
ἀνήκοντα |
ἐς
θαῦμα
ἀνήγετο,
τὰ
δὲ |
[7, 22] |
Ἐρινεὸν
ἐξ
Ἀθηνᾶς
τείχους
παράπλους
|
ἐνενήκοντά |
εἰσι
στάδιοι,
ἑξήκοντα
δὲ
ἐς |
[7, 27] |
νομίζεσθαι.
(Πελλήνης
δὲ
ὅσον
στάδια
|
ἑξήκοντα |
ἀπέχει
τὸ
Μύσαιον,
ἱερὸν
Δήμητρος |
[7, 22] |
τείχους
παράπλους
ἐνενήκοντά
εἰσι
στάδιοι,
|
ἑξήκοντα |
δὲ
ἐς
Αἴγιον
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 18] |
δὲ
Πείρου
ποταμοῦ
περὶ
τοὺς
|
ὀγδοήκοντα |
ἀφέστηκε
σταδίους
Πατρέων
ἡ
πόλις· |
[7, 22] |
ὀνομαζομένη
Ῥίον,
σταδίους
{δὲ}
Πατρῶν
|
πεντήκοντα |
ἀπέχουσα,
λιμὴν
δὲ
ὁ
Πάνορμος |
[7, 13] |
στρατιὰν
ἐπιβάλλουσιν
οἱ
Ἀχαιοὶ
ζημίαν
|
πεντήκοντα |
ἅτε
ἀνδρὶ
προδότῃ
τάλαντα,
καὶ |
[7, 22] |
μὲν
ἐκ
τοῦ
ἄστεως
στάδιοι
|
πεντήκοντά |
εἰσι
καὶ
ἑκατόν,
ἀπὸ
θαλάσσης |
[7, 22] |
ποταμῷ
Χάραδρος,
ὥρᾳ
δὲ
ἦρος
|
πίνοντα |
ἐξ
αὐτοῦ
τὰ
βοσκήματα
ὀφείλει |
[7, 19] |
ἐπιδημίαν
τοῖς
ἐνταῦθα
ἦν
τὰ
|
παρόντα |
{τοῖς}
ἀνθρώποις.
Ἰώνων
τοῖς
Ἀρόην |
[7, 15] |
δὲ
καὶ
Ἀχαιοὶ
λόγον
μὲν
|
φέροντα |
ἐς
σύμβασιν
προσίεντο
οὐδένα,
Ἡράκλειαν |
[7, 18] |
τὸν
μὲν
ἐπιλαμβάνει
τὸ
χρεὼν
|
ἐκπεσόντα |
τοῦ
ἅρματος,
Τριπτόλεμος
δὲ
καὶ |
[7, 17] |
ἀποστέλλουσιν
ἐς
Πεσσινοῦντα
οἱ
προσήκοντες
|
συνοικήσοντα |
τοῦ
βασιλέως
θυγατρί·
(ὑμέναιος
δὲ |
[7, 18] |
οἰκῆσαι
πρῶτον
ἐν
τῇ
χώρᾳ,
|
βασιλεύοντα |
αὐτὸν
ἀνθρώπων
οὐ
πολλῶν.
Τριπτολέμου |
[7, 4] |
στρατεύουσιν
ἐπὶ
Λεώγορον
τὸν
Προκλέους,
|
βασιλεύοντα |
μετὰ
τὸν
πατέρα
ἐν
Σάμῳ, |
[7, 5] |
κατ´
ὄψιν
ὀνείρατος·
(Ἀλέξανδρον
γὰρ
|
θηρεύοντα |
ἐν
τῷ
ὄρει
τῷ
Πάγῳ, |
[7, 17] |
ἀνὰ
χρόνον
ἀνεῖναι
δαίμονα
διπλᾶ
|
ἔχοντα |
αἰδοῖα,
τὰ
μὲν
ἀνδρός,
τὰ |
[7, 15] |
ἀπέλεξεν
αὐτὸς
ὅσον
τετρακισχιλίους·
καὶ
|
ἄρχοντα |
ἐπ´
αὐτοῖς
ἔταξεν
Ἀλκαμένην.
ἀπεστέλλοντο |
[7, 18] |
μὲν
τοιαῦτα
ἐς
τοὺς
προγόνους
|
ὑπάρχοντα |
ἦν·
ἰδίᾳ
δὲ
ἀνὰ
χρόνον |
[7, 8] |
ἐκ
Μυσίας
στρατιᾶς·
πρὸς
δὲ
|
ἀνίσχοντα |
ἥλιον
μᾶλλόν
τι
ἡ
Μυσία |
[7, 23] |
ἡλιακὸν
δρόμον
ἐπὶ
γῆς
ὑγίειαν
|
ποιοῦντα |
ἀνθρώποις.
(Αἰγιεῦσι
δὲ
Ἀθηνᾶς
τε |
[7, 24] |
πρότερον
καὶ
μεγάλην
τοῖς
ὁρῶσιν
|
ἐμποιοῦντα |
ἔκπληξιν,
ἔτι
δὲ
καὶ
τῆς |
[7, 1] |
τοὺς
Αἰγιαλεῖς
στρατιὰν
καὶ
ἐπὶ
|
Σελινοῦντα |
τὸν
βασιλέα
αὐτῶν
ἀθροίζοντι
ἀγγέλους |
[7, 17] |
ἑπόμενον
τούτοις
Γαλατῶν
δρῶσιν
οἱ
|
Πεσσινοῦντα |
ἔχοντες,
ὑῶν
οὐχ
ἁπτόμενοι.
νομίζουσί |
[7, 17] |
αὐξηθέντα
δὲ
Ἄττην
ἀποστέλλουσιν
ἐς
|
Πεσσινοῦντα |
οἱ
προσήκοντες
συνοικήσοντα
τοῦ
βασιλέως |
[7, 21] |
βλέπουσι·
τὸ
δέ
σφισι
τὸν
|
νοσοῦντα |
ἤτοι
ζῶντα
ἢ
καὶ
τεθνεῶτα |
[7, 2] |
ὡπλισμένος.
(οἱ
δὲ
Ἴωνες
οἱ
|
Μυοῦντα |
ἐσοικισάμενοι
καὶ
Πριήνην,
Κᾶρας
μὲν |
[7, 21] |
δέ
σφισι
τὸν
νοσοῦντα
ἤτοι
|
ζῶντα |
ἢ
καὶ
τεθνεῶτα
ἐπιδείκνυσι.
(τούτῳ |
[7, 19] |
καλλίστην
παρθένον,
τυγχάνειν
δὲ
αὐτῆς
|
ἐρῶντα |
Μελάνιππον,
τά
τε
ἄλλα
τοὺς |
[7, 23] |
ἐπὶ
τῷ
βάθρῳ
τὸν
Μεσσήνιον
|
Δαμοφῶντα |
εἶναι
τὸν
εἰργασμένον
φησίν.
ἐν |
[7, 19] |
νόσοι
σφίσιν
οὐ
κατὰ
τὰ
|
εἰωθότα |
καὶ
ἀπ´
αὐτῶν
θάνατοι
πλείονες |
[7, 4] |
κοινοῦ
φησι
τοῦ
Ἰώνων.
τοσαῦτα
|
εἰρηκότα |
ἐς
Χίους
Ἴωνα
εὕρισκον·
οὐ |
[7, 13] |
γὰρ
{τὰ}
πρὸς
τὴν
παραίνεσιν
|
ἀνθεστηκότα |
τὰ
Ἀχαιῶν
ἀπηλλάσσοντο
ἐς
τὴν |
[7, 2] |
λευκοῦ·
Μυουσίοις
δέ
γε
κατέλαβεν
|
ἐοικότα |
καὶ
Ἀταρνείτας
παθεῖν
τοὺς
ὑπὸ |
[7, 21] |
παθήμασι
καὶ
τὸ
ὄνομα
αὐτὸ
|
πεφρικότα |
τοῦ
Ἄργους
καὶ
ἐς
πλέον |
[7, 17] |
ἀδικήματα
μεγέθει
καὶ
τολμήματί
ἐστιν
|
ὑπερηρκότα, |
οὐ
τῶν
ἐπιτυχόντων
εἶναι
ταῦτα |
[7, 19] |
ἡλικιώτας
καὶ
ὄψεως
εὐπρεπείᾳ
μάλιστα
|
ὑπερηρκότα. |
ὡς
δὲ
ὁ
Μελάνιππος
ἐς |
[7, 27] |
ἑορτὴν
τῇ
Δήμητρι
ἐνταῦθα
ἡμερῶν
|
ἑπτά· |
(τρίτῃ
δὲ
ἡμέρᾳ
τῆς
ἑορτῆς |
[7, 24] |
ὕδωρ
ἀπέκρυψεν
αὐτὰ
τοῦ
χειμάρρου.
|
σύνοπτα |
δὲ
καὶ
Ἑλίκης
ἐστὶ
τὰ |
[7, 24] |
ὡς
τὰ
ἄκρα
τῶν
δένδρων
|
σύνοπτα |
εἶναι
μόνον.
σείσαντος
δὲ
ἐξαίφνης |
[7, 13] |
ἐν
Μακεδονίᾳ
πόλεμος
ἔμελλεν
ὡς
|
ῥᾷστα |
κατὰ
τὸ
ἐπιτηδειότατον
Ῥωμαίοις
κριθήσεσθαι· |
[7, 7] |
τὰ
ἐς
θεραπείαν
ὅσοις
πατρίδας
|
ἀρεστὰ |
ἦν
ἐπ´
οἰκείοις
προδιδόναι
κέρδεσι. |
[7, 7] |
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
καὶ
τρία
ὁπότε
|
ὀλίγιστα |
καὶ
ἔτι
πλέονα
ὀνόματα
ἑκάστῳ |
[7, 3] |
πλεῖστα
τῶν
ἐπὶ
θαλάσσῃ
καὶ
|
ἥδιστα. |
τὸ
δὲ
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ |
[7, 23] |
δὲ
σόφισμα
εὑρόντες
θύειν
μὲν
|
πλεῖστα |
ὅσα,
κατευωχουμένοις
δὲ
τὰ
ἱερεῖα |
[7, 3] |
εὐδαίμων
καὶ
λουτρὰ
παρέχεται
θερμὰ
|
πλεῖστα |
τῶν
ἐπὶ
θαλάσσῃ
καὶ
ἥδιστα. |
[7, 16] |
βουλευσόμενοι,
ἐνταῦθα
δημοκρατίας
μὲν
κατέπαυε,
|
καθίστα |
δὲ
ἀπὸ
τιμημάτων
τὰς
ἀρχάς· |
[7, 4] |
τοῖς
μάλιστα
ἀρχαῖον
{ὃ}
οὐχ
|
ἥκιστα |
ἄν
τις
καὶ
ἐπὶ
τῷ |
[7, 1] |
δὲ
ἐν
Ἄργει
καταμείναντες
οὐχ
|
ἥκιστα |
ἐν
τῷδε·
Μετανάστην
γὰρ
τῷ |
[7, 22] |
τὰ
ἄλλα
ἄξιον
καὶ
οὐχ
|
ἥκιστα |
ἐπὶ
ταῖς
γραφαῖς
αἵ
εἰσιν |
[7, 5] |
ἔνδον
τοῦ
ἀγάλματος
καὶ
οὐχ
|
ἥκιστα |
ἐπὶ
ταῖς
Χάρισί
τε
καὶ |
[7, 19] |
πολὺ
ἐναντιοῦσθαι
νέοις
καὶ
οὐχ
|
ἥκιστα |
ἐς
τοὺς
ἐρῶντας
τὸ
ἀνάλγητον, |
[7, 13] |
πᾶσαν
πολέμου
παρασκευὴν
καὶ
οὐχ
|
ἥκιστα |
τοῖς
χρήμασιν
ἀσθενῶς,
πρὸς
δὲ |
[7, 11] |
ἄλλων
τε
αὐτοῖς
καὶ
οὐχ
|
ἥκιστα |
τῶν
ἐκ
Λακεδαίμονος,
ἀνεχώρησεν
ὀπίσω |
[7, 27] |
(Πελληνεῖς
δ´
οὖν
Πρόμαχον
τὰ
|
μάλιστα |
ἄγουσιν
ἐν
τιμῇ.
Χαίρωνα
δὲ |
[7, 27] |
ἐπιχωρίων
εἰσὶ
κατὰ
δόξαν
γένους
|
μάλιστα |
αἱρούμενοι.
τοῦ
δὲ
ἄλσους
τῆς |
[7, 27] |
(γυμνάσιον
δὲ
ἀρχαῖον
ἐς
ἐφήβων
|
μάλιστα |
ἀνεῖται
μελέτην·
οὐδὲ
ἐς
τὴν |
[7, 16] |
τοῦ
ἄλλου
κόσμου
τὰ
μὲν
|
μάλιστα |
ἀνήκοντα
ἐς
θαῦμα
ἀνήγετο,
τὰ |
[7, 20] |
βέβηκε
βοός.
(βουσὶ
γὰρ
χαίρειν
|
μάλιστα |
Ἀπόλλωνα
Ἀλκαῖός
τε
ἐδήλωσεν
ἐν |
[7, 15] |
τὸ
ἀθροισθὲν
ἐς
ἑξακοσίους
μὲν
|
μάλιστα |
ἀριθμὸν
ἱππεῖς,
τὸ
δὲ
ὁπλιτεῦον |
[7, 22] |
τοῦ
ἀγάλματος
τετράγωνοι
λίθοι
τριάκοντα
|
μάλιστα |
ἀριθμόν·
τούτους
σέβουσιν
οἱ
Φαρεῖς, |
[7, 17] |
ναὸς
καὶ
ἄγαλμα
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
ἀρχαῖον,
ἔστι
δὲ
καὶ
ἄλλο |
[7, 4] |
τὸ
ἱερὸν
τοῦτο
ἐν
τοῖς
|
μάλιστα |
ἀρχαῖον
{ὃ}
οὐχ
ἥκιστα
ἄν |
[7, 26] |
καὶ
Ἀπόλλωνος
ἱερὸν
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
ἀρχαῖον
τό
τε
ἱερὸν
αὐτὸ |
[7, 13] |
μὲν
ἐς
χιλίους
οἱ
ἡλικίᾳ
|
μάλιστα |
αὐτῶν
καὶ
τόλμαις
ἀκμάζοντες
πίπτουσιν |
[7, 12] |
ἐς
Ῥώμην
καὶ
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
γενέσθαι
πρόθυμον
ἐξελέσθαι
τὴν
Σπάρτην |
[7, 7] |
τὸ
Πήλιον
κατεῖχεν
ὁ
Φίλιππος.
|
μάλιστα |
δὲ
Ἀθηναίους
καὶ
τὸ
Αἰτωλικὸν |
[7, 11] |
ἅτε
ὑπὸ
Μακεδόνων
πολέμῳ
πιεσθέντες
|
μάλιστα |
Ἑλλήνων.
καταφεύγουσιν
οὖν
ἐπὶ
τὴν |
[7, 22] |
πόλεώς
ἐστιν
ἄλσος
Διοσκούρων.
δάφναι
|
μάλιστα |
ἐν
αὐτῷ
πεφύκασι,
ναὸς
δὲ |
[7, 10] |
προδόται
δὲ
ἐγένοντο
οἱ
εὐδοκιμοῦντες
|
μάλιστα |
ἐν
Ἐρετρίᾳ
Φίλαγρος
Κυνέου
καὶ |
[7, 24] |
τοῦτο
τὸ
χωρίον
τοὺς
λόγου
|
μάλιστα |
ἐν
τῇ
Ἑλλάδι
ἀξίους,
μεθέξοντας |
[7, 9] |
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
καὶ
δόκιμοι
τὰ
|
μάλιστα |
ἐν
τῇ
Σπάρτῃ,
τὰ
δὲ |
[7, 14] |
οἱ
συνεδρεύσοντες,
(ἐνταῦθα
ὁ
Κριτόλαος
|
μάλιστα |
ἐπεδείκνυτο
ἀπάτῃ
πρὸς
Ῥωμαίους
χρώμενος, |
[7, 21] |
δὴ
καὶ
Κόρεσος,
ὃν
ἀνθρώπων
|
μάλιστα |
ἐπέλαβεν
ἄδικα
ἐξ
ἔρωτος
παθεῖν. |
[7, 22] |
δὲ
ἡ
πεζὴ
σταδίους
τεσσαράκοντα
|
μάλιστα |
ἐς
τὸν
ἀριθμὸν
ἀποδεῖ
τὸν |
[7, 26] |
δὲ
Οὐρανίαν
σέβουσι
μὲν
τὰ
|
μάλιστα, |
ἐσελθεῖν
δὲ
ἐς
τὸ
ἱερὸν |
[7, 17] |
γὰρ
τὴν
νῆσον
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
εὐδαίμονα
ἀντὶ
Ἑλλάδος
σφίσιν
ἀντέδωκεν. |
[7, 21] |
ἐκ
τῆς
δρυὸς
μαντεύματα
μετέχειν
|
μάλιστα |
ἐφαίνετο
ἀληθείας.
(τότε
δὲ
τὰ |
[7, 9] |
Ἀχαιοῖς,
λυπήσειν
σφᾶς
ἐπὶ
τοιῷδε
|
μάλιστα |
ἤλπιζον.
Μεσσηνίους
τοὺς
Φιλοποίμενι
θανάτου |
[7, 9] |
οἰκεῖα.
(τοῦτο
Ἀχαιοὺς
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
ἠνίασεν,
ὡς
οὔτε
ἄλλως
πάσχοντας |
[7, 7] |
μόνοι
διάφοροί
τε
Ἀχαιοῖς
τὰ
|
μάλιστα |
ἦσαν
καὶ
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ |
[7, 20] |
οἱ
δὲ
αὐτὸν
ἐς
τὰ
|
μάλιστα |
θεραπεύοντες
ἐννέα
τέ
εἰσιν
ἄνδρες, |
[7, 7] |
κατὰ
σφᾶς
συνισταμένων,
οἱ
Ἀχαιοὶ
|
μάλιστα |
ἴσχυον·
τυράννων
τε
γὰρ
πλὴν |
[7, 17] |
~(ἐς
ἅπαν
δὲ
ἀσθενείας
τότε
|
μάλιστα |
κατῆλθεν
ἡ
Ἑλλάς,
λυμανθεῖσα
κατὰ |
[7, 25] |
ἐπίκλησιν
Εὐρυστέρνου,
ξόανον
δὲ
τοῖς
|
μάλιστα |
ὁμοίως
ἐστὶν
ἀρχαῖον.
γυνὴ
δὲ |
[7, 25] |
αἰδῶ.
Ἀθηναίοις
γὰρ
ἐπὶ
ἡλικίας
|
μάλιστα |
τῆς
Ἀφείδαντος
ἀφίκετο
παρὰ
τοῦ |
[7, 24] |
ἐν
ταῖς
χερσὶν
ὑπὸ
ἑκάτερον
|
μάλιστα |
τὸν
καρπόν.
κατὰ
ταὐτὰ
οὖν |
[7, 5] |
καὶ
ἐν
αὐτῇ
λουτρὰ
θαλάσσια,
|
μάλιστα |
τῶν
ἐν
Ἰωνίᾳ
λουτρῶν
ὠφέλιμα |
[7, 19] |
τοὺς
ἡλικιώτας
καὶ
ὄψεως
εὐπρεπείᾳ
|
μάλιστα |
ὑπερηρκότα.
ὡς
δὲ
ὁ
Μελάνιππος |
[7, 6] |
παρὰ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
τῶν
ἔργων
|
μάλιστα |
ὑπῆρχε
τῶν
ὕστερον,
ἀναπαύσασθαι
δὲ |
[7, 18] |
ἔργα
αὐτοῦ
πεποιήκασιν,
ἔστιν
οὐκ
|
ἐλάχιστά |
σφισι
δείγματα
τοῦ
λόγου
Δεξαμενὸς |
[7, 1] |
σφισιν
ἀνειπόντος
χρηστηρίου
κομίζουσι
τὰ
|
ὀστᾶ |
ἐς
Σπάρτην,
καὶ
ἦν
καὶ |
[7, 12] |
αἱ
μὲν
δὴ
κατὰ
τὰ
|
αὐτὰ |
αἱ
πόλεις
ἐποιοῦντο
τὰς
ἀποκρίσεις, |
[7, 10] |
αἰτίαν
Περσεῖ
σφᾶς
φρονῆσαι
τὰ
|
αὐτά, |
ἀνέπεμπεν
ἐν
δικαστηρίῳ
κρίσιν
τῷ |
[7, 10] |
ἐληλυθότες
ἤδη,
εἰ
Περσεῖ
τὰ
|
αὐτὰ |
Ἀχαιῶν
τινες
ἔπραξαν,
ὀνομαστὶ
αὐτῶν |
[7, 23] |
ἐν
κοινῷ
ἀνάλωμα
οὐδὲν
ἐς
|
αὐτὰ |
γίνεσθαι·
τέλος
δὲ
ἀπαιτεῖσθαι
ὑπὸ |
[7, 20] |
ἐν
ὑπαίθρῳ,
ἀλλὰ
ἔσοδος
ἐς
|
αὐτὰ |
διὰ
τῶν
στοῶν
ἐστι.
τὸ |
[7, 11] |
τὸ
ἁμάρτημα
εἶναι·
τοὺς
μέντοι
|
αὐτὰ |
εἰργασμένους
ἐπηγγέλλοντο
ὑφέξειν
δίκην.
(οἱ |
[7, 19] |
τὰ
δὲ
ἄλλα
κατὰ
τὰ
|
αὐτὰ |
εἰρήκασι
καὶ
οὗτοι.
(ἐγὼ
δὲ |
[7, 8] |
ἐπέταξαν
τοῖς
Ἀχαιῶν
ἐφήβοις
τὰ
|
αὐτὰ |
ἐπιτηδεύειν.
(ταῦτα
μὲν
δὴ
καὶ |
[7, 24] |
τῇ
ἐν
Συρακούσαις
Ἀρεθούσῃ
φασὶν
|
αὐτά. |
(ἔστι
δὲ
καὶ
ἄλλα
Αἰγιεῦσιν |
[7, 13] |
ὑπηγάγετο
εὔνοιαν,
ἐσήγαγε
δὲ
ἐς
|
αὐτὰ |
καὶ
φρουράς,
ὁρμητήρια
ἐπὶ
τὴν |
[7, 22] |
τοῦδε
ἕνεκα
οἱ
νομεῖς
ἑτέρωσε
|
αὐτὰ |
τῆς
χώρας
μεθιστᾶσι
πλήν
γε |
[7, 24] |
πρὶν
ἢ
τὸ
ὕδωρ
ἀπέκρυψεν
|
αὐτὰ |
τοῦ
χειμάρρου.
σύνοπτα
δὲ
καὶ |
[7, 24] |
προσημαίνειν
ὁ
θεὸς
κατὰ
τὰ
|
αὐτὰ |
ὡς
τὸ
ἐπίπαν
εἴωθεν
ἢ |
[7, 24] |
τρόπος,
ἀλλ´
οἱ
φροντίσαντες
τὰ
|
τοιαῦτα |
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
οἱ
παρ´ |
[7, 18] |
Ἀμύκλα
τοῦ
Λακεδαίμονος.
(Πατρεῖ
μὲν
|
τοιαῦτα |
ἐς
τοὺς
προγόνους
ὑπάρχοντα
ἦν· |
[7, 19] |
ἐς
τὴν
λάρνακα
εἰ
δὴ
|
τοιαῦτα |
ἦν
πείθομαι
οὔτε
τὰ
ἐς |
[7, 24] |
ἱερωμένων
ἔστι,
δρῶσι
δὲ
ἄλλα
|
τοιαῦτα· |
λαμβάνοντες
παρὰ
τῆς
θεοῦ
πέμματα |
[7, 25] |
ὑπολειφθῆναι
τὰ
ἀρχαῖα.
(ὁπόσοι
δὲ
|
τηνικαῦτα |
ἀποδημοῦντες
ἢ
στρατείας
ἕνεκα
ἔτυχον |
[7, 7] |
συνέθετο
εἰρήνην.
(Ἀντίγονος
δὲ
οὗτος
|
τηνικαῦτα |
ἀρχὴν
τὴν
Μακεδόνων
εἶχεν,
ἐπιτροπεύων |
[7, 13] |
Σπάρτην
ἠθροίζετο
ὑπὸ
Δαμοκρίτου
στρατηγεῖν
|
τηνικαῦτα |
Ἀχαιῶν
ᾑρημένου.
περὶ
δὲ
τὸν |
[7, 14] |
δὲ
καὶ
Ἀχαιοὺς
Πυθέας
βοιωταρχῶν
|
τηνικαῦτα |
ἐν
Θήβαις,
καὶ
οἱ
Θηβαῖοι |
[7, 6] |
τὴν
Ἀσίαν.
οὗτοί
τε
δὴ
|
τηνικαῦτα |
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ἐδυνάστευον
καὶ |
[7, 10] |
Ἀχαιοὺς
δὲ
ἀνὴρ
Ἀχαιὸς
Καλλικράτης
|
τηνικαῦτα |
ἐς
ἅπαν
ἐποίει
Ῥωμαίοις
ὑποχειρίους. |
[7, 4] |
δὲ
ἀπαλλαγῆς
πολέμου
Χίοις,
ἀφικέσθαι
|
τηνικαῦτα |
ἐς
μνήμην
Ἕκτορι
ὡς
σφᾶς |
[7, 7] |
αὐτοῖς.
~(Ἑλλήνων
δὲ
οὐ
τασσομένων
|
τηνικαῦτα |
ἔτι
ἐν
κοινῷ,
ἰδίᾳ
δὲ |
[7, 18] |
ἐζευγμένων·
ἐς
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν
|
τηνικαῦτα |
ἤδη
δρᾶν
τὰ
ἐς
τὴν |
[7, 11] |
γὰρ
ἐς
τὸ
ἔσχατον
Ἀθηναῖοι
|
τηνικαῦτα |
ἧκον
ἅτε
ὑπὸ
Μακεδόνων
πολέμῳ |
[7, 1] |
ὁ
δῆμος.
τοῖς
δὲ
Ἀχαιοῖς
|
τηνικαῦτα |
ὑπῆρξε
καὶ
αὐτοῖς
ἐκ
Λακεδαίμονος |
[7, 4] |
τοῦ
κοινοῦ
φησι
τοῦ
Ἰώνων.
|
τοσαῦτα |
εἰρηκότα
ἐς
Χίους
Ἴωνα
εὕρισκον· |
[7, 17] |
ὑπερηρκότα,
οὐ
τῶν
ἐπιτυχόντων
εἶναι
|
ταῦτα |
ἀνθρώπων,
ψυχῆς
δὲ
γενναίας
ὑπὸ |
[7, 12] |
τῷ
Ἀχαιῶν.
ἡ
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
ἀπεκρίνατο·
Δίαιος
δὲ
οὐ
τὸν |
[7, 23] |
καὶ
χειρῶν
ἄκρων
καὶ
ποδῶν,
|
ταῦτα |
δὲ
τοῦ
Πεντελησίου
λίθου
πεποίηται· |
[7, 10] |
καὶ
Περσέως.
ὁ
μὲν
δὴ
|
ταῦτα |
ἔλεγεν
ὑπὸ
διδασκαλίᾳ
Καλλικράτους·
ἀναστὰς |
[7, 25] |
δ´
ἱεροί
τε
καὶ
ἁγνοί"
|
(ταῦτα |
Ἕλλησιν
ἦλθεν
ἐς
μνήμην,
ὅτε |
[7, 15] |
ὀργὴν
γενήσεσθαι.
ἅμα
τε
δὴ
|
ταῦτα |
ἐπεκηρυκεύετο
καὶ
ἤλαυνεν
ἐκ
Μακεδονίας |
[7, 11] |
ἀμύνειν
Ὠρωπίοις.
καί
τις
ἐξαγγέλλει
|
ταῦτα |
ἐς
τοὺς
Ἀθηναίους·
οἱ
δὲ |
[7, 15] |
κατεργασθῆναι
δι´
αὐτοῦ.
τούτῳ
μὲν
|
ταῦτα |
ἐσπευκότι
Δίαιος
ἠναντιοῦτο
ὑπὸ
ἀγνωμοσύνης· |
[7, 23] |
κατευθὺ
τῆς
ὁδοῦ,
χαλκοῦ
καὶ
|
ταῦτα, |
ἔστι
μὲν
Ποσειδῶν
καὶ
Ἡρακλῆς, |
[7, 8] |
τισὶν
ἐγκλήματα
ἦν
ἐς
Φίλιππον,
|
ταῦτα |
ἧκον
οἱ
ὁμοῦ
Μετέλλῳ
κρινοῦντες. |
[7, 8] |
Ἀχαιῶν
ἐφήβοις
τὰ
αὐτὰ
ἐπιτηδεύειν.
|
(ταῦτα |
μὲν
δὴ
καὶ
ἐς
πλέον |
[7, 24] |
ἐπὶ
τῷ
κάλλει
μετῄει
τιμή.
|
ταῦτα |
μὲν
οὕτως
ἐνομίζετο·
ἐς
δὲ |
[7, 20] |
τὸ
ἱερὸν
ἴασι
τοῦ
Αἰσυμνήτου.
|
ταῦτα |
μέν
σφισιν
οὕτω
δρᾶν
καθέστηκε, |
[7, 19] |
γῆν
ταύτην,
δηλώσει
μοι
καὶ
|
ταῦτα |
ὁ
λόγος
προδιηγησαμένῳ
πρότερον
ὁποῖα |
[7, 11] |
ἄλλην
ζημίαν·
ἐξέτισαν
δὲ
οὐδὲ
|
ταῦτα |
οἱ
Ἀθηναῖοι,
ἀλλὰ
ὑποσχέσεσι
καὶ |
[7, 18] |
δὲ
καὶ
ἐκφεύγοντα
ὑπὸ
ἰσχύος·
|
ταῦτα |
οἱ
ἐμβαλόντες
ἐπανάγουσιν
αὖθις
ἐς |
[7, 14] |
προσχωρῆσαι
ταύτας
πρὸς
τὸ
Ἀχαϊκόν.
|
(ταῦτα |
Ὀρέστου
λέγοντος
οἱ
ἄρχοντες
τῶν |
[7, 20] |
τοῖς
Πατρεῦσιν
ἱερά·
πεποίηται
δὲ
|
ταῦτα |
οὐκ
ἐν
ὑπαίθρῳ,
ἀλλὰ
ἔσοδος |
[7, 26] |
ἑτέρωθι
καὶ
Ἴσιδος,
λίθου
καὶ
|
ταῦτα |
Πεντελησίου.
τὴν
δὲ
Οὐρανίαν
σέβουσι |
[7, 21] |
Ἀροεύς
ἐστιν
αὐτοῖς
τὰ
ὀνόματα.
|
ταῦτα |
τὰ
ἀγάλματα
ἐν
τῇ
Διονύσου |
[7, 1] |
ἀρχῇ
παῖδα
ποιούμενος.
(καί
πως
|
ταῦτα |
τῷ
Ἴωνι
ἐγένετο
οὐκ
ἄπο |
[7, 7] |
οὐ
πατρόθεν
οἱ
Ῥωμαῖοι
κατὰ
|
ταὐτὰ |
Ἕλλησιν,
ἀλλὰ
καὶ
τρία
ὁπότε |
[7, 24] |
ἑκάτερον
μάλιστα
τὸν
καρπόν.
κατὰ
|
ταὐτὰ |
οὖν
καὶ
τὸν
σεισμὸν
{εἴτ´} |
[7, 25] |
ὑπὸ
Ἀργείων,
(ἐτετείχιστο
γὰρ
κατὰ
|
ταὐτὰ |
τῷ
ἐν
Τίρυνθι
ὑπὸ
τῶν |
[7, 12] |
μὲν
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
Καλλικράτης
|
τελευτᾷ |
νόσῳ,
οὐδὲ
οἶδα
εἰ
ἀφικόμενος |
[7, 16] |
ἵνα
δὴ
μὴ
γένοιτο
αἰχμάλωτος,
|
τελευτᾷ |
πιὼν
φάρμακον,
ἐοικυῖαν
μὲν
παρασχόμενος |
[7, 22] |
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς
ἐπιφραξάμενος
τὰ
|
ὦτα· |
προελθὼν
δὲ
ἐς
τὸ
ἐκτὸς |
[7, 17] |
προαχθείη
ἄν
τις
ἐς
ἀλογίαν.
|
Οἰβώτᾳ |
γὰρ
ἀνδρὶ
Δυμαίῳ,
σταδίου
μὲν |
[7, 17] |
μέλλουσι
τὰ
Ὀλύμπια
ἐναγίζειν
τῷ
|
Οἰβώτᾳ, |
καὶ
ἢν
κρατήσωσιν,
ἐν
Ὀλυμπίᾳ |
[7, 17] |
Οἰβώτα
τάφος
ἐστί·
τούτῳ
τῷ
|
Οἰβώτα |
νικήσαντι
Ὀλύμπια
Ἀχαιῶν
πρώτῳ
γέρας |
[7, 17] |
Ὀλυμπίασιν
ἐπὶ
τῇ
εἰκόνι
τῇ
|
Οἰβώτα |
οὐ
προαχθείη
ἄν
τις
ἐς |
[7, 17] |
ἄλλα
ἐς
τιμήν
σφισι
τοῦ
|
Οἰβώτα |
ποιήσασι
καὶ
τὴν
εἰκόνα
ἀναθεῖσιν |
[7, 17] |
τῇ
Δυμαίᾳ
καὶ
τοῦ
δρομέως
|
Οἰβώτα |
τάφος
ἐστί·
τούτῳ
τῷ
Οἰβώτα |
[7, 17] |
γάρ
τις
θεῶν
ᾧ
τοῦ
|
Οἰβώτα |
τελεῖσθαι
τὰς
κατάρας
οὐκ
ἀμελὲς |
[7, 17] |
κρατήσωσιν,
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
στεφανοῦν
τοῦ
|
Οἰβώτα |
τὴν
εἰκόνα.
~(σταδίους
δὲ
ὅσον |
[7, 21] |
ἀπλαστότατα·
(Καλλιρόη
τε
ὡς
Κόρεσον
|
τεθνεῶτα |
εἶδεν,
μετέπεσε
τῇ
παιδὶ
ἡ |
[7, 21] |
νοσοῦντα
ἤτοι
ζῶντα
ἢ
καὶ
|
τεθνεῶτα |
ἐπιδείκνυσι.
(τούτῳ
μὲν
τῷ
ὕδατι |
[7, 2] |
Ἑλλήνων,
Θηβαῖοί
τε
οἱ
ὁμοῦ
|
Φιλώτᾳ |
γεγονότι
ἀπογόνῳ
Πηνέλεω
καὶ
Ὀρχομένιοι |
[7, 22] |
δὲ
χαλκοῦς
τὸ
νόμισμα
καὶ
|
ἐρωτᾷ |
πρὸς
τὸ
οὖς
τὸν
θεὸν |
[7, 5] |
ὅσα
ἐς
τῆς
Βιβλίδος
τὸν
|
ἔρωτα |
ᾄδουσιν·
ἐν
δὲ
τῇ
Κολοφωνίων |
[7, 21] |
ἀνθρώπων
ὧν
ἴσμεν
διατεθεὶς
ἐς
|
ἔρωτα |
ἀπλαστότατα·
(Καλλιρόη
τε
ὡς
Κόρεσον |
[7, 26] |
ὅτι
ἀνθρώποις
καὶ
τὰ
ἐς
|
ἔρωτα |
τύχῃ
μᾶλλον
ἢ
ὑπὸ
κάλλους |
[7, 12] |
τῶν
λημμάτων.
τὰ
μὲν
δὴ
|
πρῶτα |
ἀναβολαῖς
καὶ
ἀπάταις
ἐχρῆτο
ἐς |
[7, 10] |
καὶ
Τιμηγενίδας
προδιδόασι
φερόμενοι
τὰ
|
πρῶτα |
ἐν
Θήβαις.
Πελοποννησίων
δὲ
καὶ |
[7, 18] |
ἐπὶ
τοῦ
βωμοῦ
τοὺς
ἀναβασμούς.
|
(πρῶτα |
μὲν
δὴ
πομπὴν
μεγαλοπρεπεστάτην
τῇ |
[7, 25] |
εὑρήσεις
ἐπὶ
τῷ
μνήματι
ἵππῳ
|
παρεστῶτα, |
ἀμυδρὰν
γραφήν.
ὁδὸς
δὲ
ἀπὸ |
[7, 17] |
ἐξευρεῖν,
ἀλλὰ
Ἑρμησιάνακτι
μὲν
τῷ
|
τὰ |
ἐλεγεῖα
γράψαντι
πεποιημένα
ἐστὶν
ὡς |