Livre, Chap.
[7, 21]	πρόκλησιν περιέθηκεν ὅρκου· ἵππων ἁψάμενος,	γαιήοχον	ἐννοσίγαιον ὄμνυθι μηδὲν ἑκὼν τὸ
[7, 25]	ὅσον τριάκοντα ἐπὶ τὸν καλούμενον	Γαῖον·	Γῆς δὲ ἱερόν ἐστιν ὁ
[7, 25]	Γῆς δὲ ἱερόν ἐστιν ὁ	Γαῖος	ἐπίκλησιν Εὐρυστέρνου, ξόανον δὲ τοῖς
[7, 6]	τότε ἁπάντων βούλευμα· ἐπεὶ δὲ	Γαλάται	ναυσὶν ὅντινα δὴ τρόπον διαβεβήκεσαν
[7, 15]	δὲ καὶ Ἀθηναίοις τὰ ἐς	Γαλάτας	οὐδὲν ἀφανέστερα ἐκείνων τολμήματα. (ὑποφεύγοντας
[7, 18]	τὸν πόλεμόν σφισι τὸν πρὸς	Γαλάτας	συνδιοίσοντες. προσπταίσαντες δ´ ἐν ταῖς
[7, 17]	ὑός· καί τι ἑπόμενον τούτοις	Γαλατῶν	δρῶσιν οἱ Πεσσινοῦντα ἔχοντες, ὑῶν
[7, 20]	ἡνίκα ἐπὶ τὸν στρατὸν τῶν	Γαλατῶν	οἱ Πατρεῖς ἤμυναν Αἰτωλοῖς Ἀχαιῶν
[7, 6]	δὲ ἐς Θερμοπύλας ἐπὶ τὴν	Γαλατῶν	στρατιὰν ἔξοδος καὶ τοῖς πᾶσιν
[7, 11]	κρίσιν. (ἀφίκοντο δὲ ὡς τὸν	Γάλλον	καὶ Αἰτωλῶν οἱ Πλευρῶνα οἰκοῦντες,
[7, 11]	ὄνομα μὲν τῷ ἀνδρὶ ἦν	Γάλλος,	ἀπέσταλτο δὲ Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀργείοις
[7, 11]	Ἀμύντου, αὐτὸς μέν σφισιν ὁ	Γάλλος	ἀπηξίωσε δικαστὴς καταστῆναι, Καλλικράτει δὲ
[7, 11]	ἀμφισβητουμένης γενέσθαι δικαστής. οὗτος ὁ	Γάλλος	ἐς τὸ Ἑλληνικὸν πολλὰ μὲν
[7, 11]	αὐτοῖς ἐπετράπη μὲν ὑπὸ τοῦ	Γάλλου	πρεσβείαν ἐπὶ σφῶν αὐτῶν ἰδίᾳ
[7, 11]	δὲ ὑπὸ τῆς βουλῆς τῷ	Γάλλῳ	πόλεις ὁπόσας ἐστὶν οἷός τε
[7, 1]	Φθιώτιδος, ἐλθόντες δὲ ἐγένοντο Δαναοῦ	γαμβροί,	καὶ Αὐτομάτην μὲν Ἀρχιτέλης, Σκαιὰν
[7, 26]	ἔστ´ ἂν ἐς ὥραν ἀφίκηται	γάμου.	ἕστηκε δὲ καὶ ἄγαλμα ἐνταῦθα
[7, 2]	δὲ καὶ θυγατέρας τὰς ἐκείνων	γαμοῦσι.	τοῦ δὲ Νειλέως ὁ τάφος
[7, 23]	γυναῖκα οὐδεμίαν μητέρα· (Ἀσκληπιὸν μὲν	γὰρ	ἀέρα γένει τε ἀνθρώπων εἶναι
[7, 17]	ἄν τις ἐς ἀλογίαν. Οἰβώτᾳ	γὰρ	ἀνδρὶ Δυμαίῳ, σταδίου μὲν ἀνελομένῳ
[7, 21]	τῇ Ἤλιδι φυομένης· κεκρυφάλους τε	γὰρ	ἀπ´ αὐτῆς καὶ ἐσθῆτα ὑφαίνουσι
[7, 2]	τε ἀλλοίοις ἐστάλησαν. τὰ μὲν	γὰρ	ἀρχαιότατα Ἰόλαος Θηβαῖος, ἀδελφιδοῦς ὁ
[7, 17]	ἐπίγραμμα καλεῖ τὴν πόλιν· τὰ	γὰρ	ἀρχαιότερα ὀνόματα ἐς ποίησιν ἐπάγεσθαι
[7, 21]	παιδὶ ἡ γνώμη, καὶ ἐσῄει	γὰρ	αὐτὴν Κορέσου τε ἔλεος καὶ
[7, 14]	συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν· γένους τε	γὰρ	αὐτοῖς οὐδὲν τοῦ Ἀχαιῶν μετεῖναι
[7, 12]	Ἀχαιοῖς θανάτου δίκην· πρεσβεῦσαί τε	γὰρ	Ἀχαιῶν ἐναντία ἔφασκεν αὐτὸν ἐς
[7, 4]	τὸ ἴσον ἀφίκετο· (Δαιδάλῳ μὲν	γὰρ	γένους τε Ἀθήνῃσιν ὑπῆρχεν εἶναι
[7, 4]	ἐπὶ τῷ ἀγάλματι τεκμαίροιτο· ἔστι	γὰρ	δὴ ἀνδρὸς ἔργον Αἰγινήτου Σμίλιδος
[7, 19]	συμφορᾶς ἐκτὸς γενέσθαι τίθεμαι· μόνον	γὰρ	δὴ ἀνθρώπῳ ψυχῆς ἐστιν ἀντάξιον
[7, 2]	Ἄνδροκλος δὲ ὁ Κόδρου οὗτος	γὰρ	δὴ ἀπεδέδεικτο Ἰώνων τῶν ἐς
[7, 3]	μέτεστιν Ἑλληνικοῦ καὶ τούτοις εἰσὶ	γὰρ	δὴ καὶ οἱ Πάμφυλοι τῶν
[7, 6]	καὶ ἔργου τοῦ Πλαταιᾶσι· δῆλα	γὰρ	δὴ ὅτι ἐπὶ τῷ ἀναθήματι
[7, 26]	τὴν γῆν· οἱ δὲ οὐ	γὰρ	ἐδόκουν ἀξιόμαχοι τοῖς Σικυωνίοις εἶναι
[7, 25]	ὅντινα ἐγένετο αὐτῷ τρόπον· οὐ	γὰρ	εἶναι νίκην ἔτι σφίσι κατὰ
[7, 9]	ἦν καὶ Ἀχαιοῖς· Ἀχαιῶν μὲν	γὰρ	εἴρητο ἀπὸ τοῦ κοινοῦ παρὰ
[7, 13]	ἀνδρὶ προδότῃ τάλαντα, καὶ οὐ	γὰρ	εἶχεν ἐκτῖσαι φεύγων ᾤχετο ἐκ
[7, 1]	προσθήκη δέ σφισιν ἐγένετο· Αἰγιαλεῖς	γὰρ	ἐκαλοῦντο Ἴωνες. τῇ χώρᾳ δὲ
[7, 25]	νέμειν ἐς ἱκέτας αἰδῶ. Ἀθηναίοις	γὰρ	ἐπὶ ἡλικίας μάλιστα τῆς Ἀφείδαντος
[7, 15]	ἐπὶ τὰς Θήβας· Ἡράκλειάν τε	γὰρ	ἐπολιόρκησαν οἱ Θηβαῖοι μετὰ Ἀχαιῶν
[7, 24]	ὡς τὸ ἐπίπαν εἴωθεν ἢ	γὰρ	ἐπομβρίαι συνεχεῖς ἢ αὐχμοὶ πρὸ
[7, 11]	Ὠρωπὸν ὑπήκοόν σφισιν οὖσαν· πενίας	γὰρ	ἐς τὸ ἔσχατον Ἀθηναῖοι τηνικαῦτα
[7, 6]	δὲ καὶ ἀνὰ χρόνον· Λακεδαιμονίων	γὰρ	ἐς τὸν πρὸς Ἀθηναίους πόλεμον
[7, 11]	παράπαν ἔθετο ἐν χλευασίᾳ· (πόλεσι	γὰρ	ἐς τοσοῦτο ἡκούσαις ἀξιώματος καὶ
[7, 7]	τὴν Ῥωμαίων ἐστὶν εἰργασμένα· Εὐβοέων	γὰρ	Ἑστίαιαν πόλιν καὶ Ἀντίκυραν τὴν
[7, 4]	ἀπὸ Ἀμφίκλου τετάρτῃ γενεᾷ βασιλείαν	γὰρ	ἔσχε καὶ οὗτος ἐπολέμησεν Ἀβάντων
[7, 23]	ἀναλούμενα ἀπαιτεῖν· τοὺς δὲ οὐ	γὰρ	ἔχειν ἐκτῖσαι καταλιπεῖν σφισιν αὐτοὺς
[7, 18]	οἱ ἰδιῶται φιλοτίμως ἔχουσιν. ἐσβάλλουσι	γὰρ	ζῶντας ἐς τὸν βωμὸν ὄρνιθάς
[7, 5]	ἄλλο, ἀκριβῶς ἐστιν Αἰγύπτιον. σχεδία	γὰρ	ἦν ξύλων, καὶ ἐπ´ αὐτῇ
[7, 16]	ἐπιβεβλήκει Μόμμιος ζημίαν· Βοιωτούς τε	γὰρ	Ἡρακλεώταις καὶ Εὐβοεῦσι τάλαντα ἑκατὸν
[7, 12]	στρατηγοῦ παρακούειν εἶναι νόμον· Δίαιος	γὰρ	ἦρχε τῶν Ἀχαιῶν καὶ ἔφασκεν
[7, 5]	οἰκιστὴς κατ´ ὄψιν ὀνείρατος· (Ἀλέξανδρον	γὰρ	θηρεύοντα ἐν τῷ ὄρει τῷ
[7, 18]	ἑτέρωθεν καὶ τὸ ἄγαλμα. Καλυδῶνος	γὰρ	καὶ Αἰτωλίας τῆς ἄλλης ὑπὸ
[7, 21]	ἀρχαίοις πολίσμασι καὶ ὁμώνυμοι· Μεσατεὺς	γὰρ	καὶ Ἀνθεύς τε καὶ Ἀροεύς
[7, 14]	τὴν Φωκίδα, δευτέραν Εὐβοεῦσιν, ἐδῄωσαν	γὰρ	καὶ Εὐβοέων τὴν χώραν, τρίτην
[7, 21]	ἐστιν ἱερὸν ἐπίκλησιν Καλυδωνίου· μετεκομίσθη	γὰρ	καὶ τοῦ Διονύσου τὸ ἄγαλμα
[7, 23]	ὑπὸ Πατρέων λεγόμενα. καὶ ἤρα	γὰρ	καὶ ὕδωρ γενόμενος Ἀργυρᾶς, καθότι
[7, 25]	οὐκ ἐδύνατο ὑπὸ Ἀργείων, (ἐτετείχιστο	γὰρ	κατὰ ταὐτὰ τῷ ἐν Τίρυνθι
[7, 20]	γε δὴ τοῦ Ἀθήνῃσι· τοῦτο	γὰρ	μεγέθει τε καὶ ἐς τὴν
[7, 7]	ἐς Αἴγιόν σφισιν ἔδοξεν· αὕτη	γὰρ	μετὰ Ἑλίκην ἐπικλυσθεῖσαν πόλεων ἐν
[7, 17]	ἐξεγένετο ὄνασθαι τοῦ δώρου· Οὐεσπασιανοῦ	γὰρ	μετὰ Νέρωνα ἄρξαντος ἐς ἐμφύλιον
[7, 10]	καὶ τόδε τὸν λόγον· (Ἀθηναῖοι	γὰρ	μετὰ τὸ ἀτύχημα τὸ ἐν
[7, 15]	ἀδικεῖν Ἀχαιῶν κατέγνωσαν· καὶ ἦν	γὰρ	Μόμμιός σφισιν ὕπατος τότε ᾑρημένος,
[7, 3]	κατὰ συγγένειαν τὴν Κρητῶν καὶ	γὰρ	οἱ Λύκιοι τὸ ἀρχαῖόν εἰσιν
[7, 7]	τε καὶ ἡγεμόνα Ὀτίλιον· τοῦτο	γάρ	οἱ τῶν ὀνομάτων ἦν τὸ
[7, 10]	πω κατειλήφει πρότερον Ἕλληνας· οὐδὲ	γὰρ	{παρὰ} Μακεδόνων οἱ ἰσχύσαντες μέγιστον,
[7, 3]	τὸν Ῥάκιον· ὁ δὲ μανθάνει	γὰρ	παρὰ τῆς Μαντοῦς οἵτινές τε
[7, 7]	Ἀχαιοὶ μάλιστα ἴσχυον· τυράννων τε	γὰρ	πλὴν Πελλήνης αἱ ἄλλαι πόλεις
[7, 6]	πᾶσιν ὁμοίως παρώφθη Πελοποννησίοις· ἅτε	γὰρ	πλοῖα οὐκ ἐχόντων τῶν βαρβάρων,
[7, 25]	ἀστραγάλοις ἔστι λαβεῖν. εὔχεται μὲν	γὰρ	πρὸ τοῦ ἀγάλματος ὁ τῷ
[7, 6]	πόλεμον οὔ φασιν ἐκστρατεύσασθαι, οὐ	γάρ	πω μετὰ τὸ πταῖσμα ἀνενηνοχέναι
[7, 26]	τὰς δᾷδας. (Σικυώνιοι δὲ ἰέναι	γὰρ	συμμάχους τοῖς Ὑπερησιεῦσιν ἤλπιζον καὶ
[7, 24]	ἐπιγενέσθαι φασὶν ὥρᾳ χειμῶνος. ἐπῆλθε	γάρ	σφισιν ἐπὶ πολὺ τῆς χώρας
[7, 1]	φασιν ἀπὸ τῆς χώρας, εἶναι	γὰρ	τὰ πολλὰ αὐτῆς αἰγιαλόν. (χρόνῳ
[7, 13]	ἐπὶ Λακεδαίμονα πεποιῆσθαι καὶ ἑώρων	γὰρ	{τὰ} πρὸς τὴν παραίνεσιν ἀνθεστηκότα
[7, 21]	χρηστήριον τὸ ἐν Δωδώνῃ· τοῖς	γὰρ	τὴν ἤπειρον ταύτην οἰκοῦσι, τοῖς
[7, 17]	δῆμον ποιησάμενος τὸν Ῥωμαίων· Σαρδὼ	γὰρ	τὴν νῆσον ἐς τὰ μάλιστα
[7, 13]	ὑπὸ τῶν πολιτῶν καὶ οὐ	γάρ	τινα ἐκ τοῦ προσδοκωμένου κινδύνου
[7, 15]	εἰρήνην καὶ ὁμολογίας προκαλούμενος· ἰσχυρὸς	γάρ	τις ἐνέκειτο αὐτῷ πόθος τὰ
[7, 17]	ἔτι Ἀχαιῶν γενέσθαι. καὶ ἦν	γάρ	τις θεῶν ᾧ τοῦ Οἰβώτα
[7, 6]	ἔτι τοῦ Ἑλληνικοῦ· Λακεδαιμονίους μὲν	γὰρ	τὸ ἐν Λεύκτροις πταῖσμα καὶ
[7, 25]	ἐκ τῆς Ἀργολίδος. Μυκηναίοις {μὲν}	γὰρ	τὸ μὲν τεῖχος ἁλῶναι κατὰ
[7, 18]	ἀπὸ ἀνδρὸς Φωκέως φασί· Λάφριον	γὰρ	τὸν Κασταλίου τοῦ Δελφοῦ Καλυδωνίοις
[7, 1]	ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς, καὶ ἔγνω	γὰρ	τὸν πρεσβύτατον Κέκροπα βασιλέα εἶναι
[7, 17]	ἐρώμενόν φασιν αὐτόν, καὶ ἀποθανεῖν	γὰρ	τὸν Σώστρατον Ἡρακλέους ἔτι ὄντος
[7, 14]	Ῥωμαίους ἔρως ἔσχε· καὶ ἔτυχον	γὰρ	τότε ἤδη οἱ παρὰ Ῥωμαίων
[7, 16]	ὁ Ἐμπέδου πρὸς Ἀθηναίους. (τούτῳ	γὰρ	τῷ ἀνδρὶ ἱππαρχήσαντι ἐν Σικελίᾳ,
[7, 1]	οὐχ ἥκιστα ἐν τῷδε· Μετανάστην	γὰρ	τῷ παιδὶ ὄνομα ἔθετο Ἄρχανδρος.
[7, 11]	δὲ οὐδέτερα ἔφασαν ποιήσειν, ἀνθρώπων	γὰρ	τῶν ἐπὶ τῇ φρουρᾷ καὶ
[7, 9]	ἐς Ἀχαιοὺς οὐ δίκαιοι· γενομένους	γὰρ	ὑπὸ Νάβιδος φυγάδας ὑπεδέξαντο αὐτοὺς
[7, 8]	ἀκμὴ καθῄρητο ὑπὸ Ῥωμαίων μαχεσάμενος	γὰρ	Φλαμινίου καὶ Ῥωμαίων ἐναντία Φίλιππος
[7, 10]	ἐνέχονται πάντες τῇ αἰτίᾳ· πάντας	γὰρ	φρονῆσαι τὰ Μακεδόνων τε καὶ
[7, 20]	ἐπὶ κρανίου βέβηκε βοός. (βουσὶ	γὰρ	χαίρειν μάλιστα Ἀπόλλωνα Ἀλκαῖός τε
[7, 7]	πόλεμόν σφισιν ἐπῆγον. Πελλήνην μέν	γε	Ἀχαιῶν πόλιν Ἆγις εἷλεν ὁ
[7, 10]	τὴν Ἑλλάδα ἐκλιπόν. ἐπὶ μέν	γε	Δαρείου τοῦ Ὑστάσπου βασιλεύοντος Περσῶν
[7, 24]	τὸ κῦμα τὴν Ἑλίκην. (τοιοῦτό	γε	δὴ κατέλαβεν, {καὶ} ἕτερον τὴν
[7, 23]	ἂν τὴν ἱερωσύνην ἔχῃ, ἄλλῳ	γε	δὴ οὐδενὶ ἔστι θεάσασθαι. Διονύσου
[7, 16]	ἀντεῖχον ὑπὸ τοῦ θυμοῦ, πρίν	γε	δὴ Ῥωμαίων λογάδες χίλιοι προσπεσόντες
[7, 22]	αὐτὰ τῆς χώρας μεθιστᾶσι πλήν	γε	δὴ τὰς βοῦς· ταύτας δὲ
[7, 20]	ἀξιολογώτατα τῶν ἐν Ἕλλησι, πλήν	γε	δὴ τοῦ Ἀθήνῃσι· τοῦτο γὰρ
[7, 4]	Ἴωνα εὕρισκον· οὐ μέντοι ἐκεῖνό	γε	εἴρηκε, καθ´ ἥντινα αἰτίαν Χῖοι
[7, 21]	τὸ ὄνομα εἰκάζω. Ὅμηρος μέν	γε	ἐν ἵππων ἄθλοις Μενελάῳ κατὰ
[7, 17]	παιδείας διεφθαρμένης. (οὐ μὴν Ἕλλησί	γε	ἐξεγένετο ὄνασθαι τοῦ δώρου· Οὐεσπασιανοῦ
[7, 26]	νομίζοντες. (οὐ μὴν καὶ αὐτίκα	γε	ἐξενίκησεν Αἴγειραν ἀντὶ Ὑπερησίας καλεῖσθαι,
[7, 5]	ἄλλα ἐς συγγραφήν, ἡ μέν	γε	Ἐφεσία χώρα τόν τε Κέγχριον
[7, 2]	ἐλθοῦσαι· οὐ μὴν ὑπὸ Ἀμαζόνων	γε	ἱδρύθη, Κόρησος δὲ αὐτόχθων καὶ
[7, 6]	καὶ δέκα ἦσαν ἀριθμόν, ὁπόσαι	γε	καὶ ἐς ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν
[7, 2]	ναὸς λίθου λευκοῦ· Μυουσίοις δέ	γε	κατέλαβεν ἐοικότα καὶ Ἀταρνείτας παθεῖν
[7, 17]	ἔχοντες, ὑῶν οὐχ ἁπτόμενοι. νομίζουσί	γε	μὴν οὐχ οὕτω τὰ ἐς
[7, 24]	τὰ ἐρείπια, οὐ μὴν ἔτι	γε	ὁμοίως, ἅτε ὑπὸ τῆς ἅλμης
[7, 7]	ἦν τὸ ἐκδηλότατον, ἐπεὶ καλοῦνταί	γε	οὐ πατρόθεν οἱ Ῥωμαῖοι κατὰ
[7, 4]	ἐς τὴν Ἠλείαν, παρ´ ἄλλους	γε	οὐδένας φανερός ἐστιν ἀποδημήσας· ἐς
[7, 27]	τε πλὴν τοῖς ἱερεῦσιν ἄλλῳ	γε	οὐδενὶ ἔστιν ἀνθρώπων. ἱερεῖς δὲ
[7, 7]	τὰς πόλεις ταύτας· ἐπὶ μέν	γε	Πελοποννήσῳ Κόρινθος καὶ ἡ Κορινθίων
[7, 21]	ἀψευδές, οὐ μὲν ἐπὶ παντί	γε	πράγματι, ἀλλὰ ἐπὶ τῶν καμνόντων.
[7, 2]	Ἐφεσίαν ἐστίν. (οὐ μὴν πάντα	γε	τὰ ἐς τὴν θεὸν ἐπύθετο
[7, 5]	φασιν εἶναι Νύκτα, ἐπεὶ Ἀθηναῖοί	γε	τῇ ἐν Ῥαμνοῦντι θεῷ πατέρα
[7, 24]	αὐτῶν, ἢν δὴ ἐν κακῷ	γε	τοσούτῳ ῥᾳστώνην ἐνεῖναί τινα ἡγησώμεθα,
[7, 21]	ἕκαστοι τίθενται, τοσαίδε ἐς ἅπαντας	γεγόνασιν	ἐπικλήσεις αὐτῷ, Πελαγαῖος καὶ Ἀσφάλιός
[7, 2]	Θηβαῖοί τε οἱ ὁμοῦ Φιλώτᾳ	γεγονότι	ἀπογόνῳ Πηνέλεω καὶ Ὀρχομένιοι Μινύαι
[7, 5]	βίος μὲν ἦν ἀπὸ θαλάσσης	γεγονὼς	καὶ ἄγρας ἰχθύων, διέφθαρτο δὲ
[7, 25]	ἐπὶ δὲ παντὶ ἀστραγάλου σχήματι	γεγραμμένα	ἐν πίνακι ἐπίτηδες ἐξήγησιν ἔχει
[7, 6]	Ἑλλήνων μετῆν ἂν καὶ Ἀχαιοῖς	γεγράφθαι.	δοκεῖν δέ μοι τὰς πατρίδας
[7, 27]	ἐς τὰς γυναῖκας οἱ ἄνδρες	γέλωτί	τε ἐς ἀλλήλους χρῶνται καὶ
[7, 4]	Ἕκτωρ δὲ ἀπὸ Ἀμφίκλου τετάρτῃ	γενεᾷ	βασιλείαν γὰρ ἔσχε καὶ οὗτος
[7, 2]	ἐς Σαρδὼ καὶ Θεσπιεῦσιν ἡγήσατο·	γενεᾷ	δὲ μιᾷ πρότερον ἢ ἐξέπλευσαν
[7, 21]	τὸ δὲ ἕτερον τῶν ἀγαλμάτων	γενεᾷ	πρότερον ἢ κατ´ ἐμὲ ἁλιεῖς
[7, 2]	ἀρχαιότατά σφισιν εἶναι λέγουσιν· ἐπὶ	γενεὰς	μὲν δύο Ἀνακτορίαν καλεῖσθαι τὴν
[7, 23]	μητέρα· (Ἀσκληπιὸν μὲν γὰρ ἀέρα	γένει	τε ἀνθρώπων εἶναι καὶ πᾶσιν
[7, 24]	Ἡρακλῆς, οὐδὲ οὗτος ἔχων πω	γένεια,	Ἀγελάδα τέχνη τοῦ Ἀργείου. τούτοις
[7, 22]	λίθου πεποιημένον ἄγαλμα ἔχον καὶ	γένεια·	ἑστηκὼς δὲ πρὸς αὐτῇ τῇ
[7, 22]	νεανίσκος ὀρθὸς οὐκ ἔχων πω	γένειά	ἐστι χιτῶνα ἐνδεδυκὼς καὶ χλαμύδα
[7, 23]	καὶ ἄγαλμα, οὐκ ἔχων πω	γένεια.	ἔστι δὲ καὶ Διὸς ἐπίκλησιν
[7, 23]	τὸ δὲ οὐκ ἔχον πω	γένεια	ἐφαίνετο ἀρχαιότερον εἶναί μοι. (ἐν
[7, 27]	τελέσαι· σχῆμα δὲ αὐτῷ τετράγωνον,	γένειά	τε ἔχει καὶ ἐπὶ τῇ
[7, 24]	νικῶν κάλλει· ἀρχομένων δὲ αὐτῷ	γενείων	ἐς ἄλλον παῖδα ἡ ἐπὶ
[7, 14]	Ῥώμης Λακεδαιμονίοις δικασταὶ καὶ Ἀχαιοῖς	γενέσθαι,	ἄλλοι τε καὶ Ὀρέστης· ὁ
[7, 4]	τῆς Ἀγκαίου καὶ Ἀπόλλωνος Λυκομήδην	γενέσθαι.	(Ἄσιος μὲν ἐς τοσοῦτο ἐν
[7, 18]	ἀκροπόλει τῇ Πατρέων εἶχε τιμάς.	γενέσθαι	δὲ ἐπίκλησιν τῇ θεῷ Λαφρίαν
[7, 17]	μειράκιον δὲ ἦν τῶν ἐπιχωρίων,	γενέσθαι	δὲ Ἡρακλέους ἐρώμενόν φασιν αὐτόν,
[7, 11]	καὶ Ἀργείοις ὑπὲρ γῆς ἀμφισβητουμένης	γενέσθαι	δικαστής. οὗτος ὁ Γάλλος ἐς
[7, 25]	ἱέρειαι ταῖς Εὐμενίσιν αἱ γυναῖκες	γενέσθαι.	(ἐκ Κερυνείας δὲ ἐπανελθόντι ἐς
[7, 9]	ἀποστέλλουσιν αὖθις οἱ Ῥωμαῖοι Λακεδαιμονίοις	γενέσθαι	καὶ Ἀχαιοῖς δικαστάς, Ἄππιον καὶ
[7, 17]	μηδενὶ Ὀλυμπικὴν νίκην ἔτι Ἀχαιῶν	γενέσθαι.	καὶ ἦν γάρ τις θεῶν
[7, 18]	ἀνὰ χρόνον τοῖς Καλυδωνίοις ἐλαφρότερον	γενέσθαι	λέγουσι καὶ αἰτίαν τῇ θεῷ
[7, 19]	ὑπὲρ τῆς νόσου. (καὶ αὐτῷ	γενέσθαι	λέγουσι μάντευμα, ἔνθα ἂν ἐπιτύχῃ
[7, 22]	δὲ οἰκιστὴν οἱ μὲν Κελβίδαν	γενέσθαι	λέγουσιν, ἀφικόμενον {δὲ} ἐκ Κύμης
[7, 3]	καὶ τὸ μαντεῖον ἐκ παλαιοτάτου	γενέσθαι	νομίζουσιν· ἐχόντων δὲ ἔτι τὴν
[7, 9]	Μεσσηνίους τοὺς Φιλοποίμενι θανάτου συναιτίους	γενέσθαι	νομισθέντας καὶ κατὰ τὴν αἰτίαν
[7, 13]	ἀπεσταλμένοι Λακεδαιμονίοις δικασταὶ καὶ Ἀχαιοῖς	γενέσθαι.	(οἱ μὲν δὴ τὰ ἐντεταλμένα
[7, 4]	αὐτὸν καὶ ἑτέρᾳ νύμφῃ, καὶ	γενέσθαι	οἱ παῖδας Ἄγελόν τε καὶ
[7, 20]	καὶ ἔτι πρότερον ἢ Ἀλκαῖον	γενέσθαι	πεποιημένα ἦν Ὁμήρῳ βοῦς Ἀπόλλωνα
[7, 4]	ποταμοῦ λαβόντι τοῦ Μαιάνδρου Σαμίαν	γενέσθαι	Περίλαον καὶ Ἔνουδον καὶ Σάμον
[7, 12]	Ῥώμην καὶ ἐς τὰ μάλιστα	γενέσθαι	πρόθυμον ἐξελέσθαι τὴν Σπάρτην συνεδρίου
[7, 1]	ὁ βασιλεὺς Τισαμενὸς ὁ Ὀρέστου	γενέσθαι	σύνοικοί σφισιν ἄνευ πολέμου· τῶν
[7, 19]	δὲ καὶ Κομαιθὼ συμφορᾶς ἐκτὸς	γενέσθαι	τίθεμαι· μόνον γὰρ δὴ ἀνθρώπῳ
[7, 18]	τοῦ Αἰγινήτου Κάλλωνος οὐ πολλῷ	γενέσθαι	τινὶ ἡλικίαν ὑστέρους. (ἄγουσι δὲ
[7, 9]	δέ σφισιν ἀνεληλυθότες καὶ αὐτοὶ	γενέσθαι	τοῖς ἀνδράσιν ἔπρασσον κάθοδον. ἅτε
[7, 3]	Κρήτης καὶ οἰκιστὴν τῇ πόλει	γενέσθαι	τὸν Ἔρυθρον· ἐχόντων δὲ αὐτὴν
[7, 26]	τοῦ ἐπινείου. ὄνομα δὲ Ἀριστοναύτας	γενέσθαι	τῷ ἐπινείῳ λέγουσιν, ὅτι καὶ
[7, 23]	ἀφεῖναι θάλασσαν αὑτήν, καὶ ἀθάνατον	γενέσθαι	χάριτι τοῦ Ἀπόλλωνος. ἐφεξῆς δὲ
[7, 15]	οὐδεμίαν παρὰ Ῥωμαίων ὑπισχνεῖτο ὀργὴν	γενήσεσθαι.	ἅμα τε δὴ ταῦτα ἐπεκηρυκεύετο
[7, 11]	ἢν δὲ αὖθις ἐς Ἀθηναίους	γένηται	ἔγκλημα Ὠρωπίοις, τὴν φρουρὰν τότε
[7, 18]	τοῦ περιβόλου καὶ ἡ Ἀρόη	γένηται,	ὄνομα ἔθετο ἀφ´ ἑαυτοῦ Πάτρας
[7, 17]	εἶναι ταῦτα ἀνθρώπων, ψυχῆς δὲ	γενναίας	ὑπὸ ἀτόπου παιδείας διεφθαρμένης. (οὐ
[7, 16]	τὴν γυναῖκα, ἵνα δὴ μὴ	γένοιτο	αἰχμάλωτος, τελευτᾷ πιὼν φάρμακον, ἐοικυῖαν
[7, 4]	Φοίνικι ἐκ Περιμήδης τῆς Οἰνέως	γένοιτο	Ἀστυπάλαια καὶ Εὐρώπη, Ποσειδῶνος δὲ
[7, 3]	συντέλεια ἐς μέγεθος τῇ Ἐφέσῳ	γένοιτο·	χώρα δέ σφισιν ἔς τε
[7, 4]	τοὺς δὲ ἀπελθεῖν ἠνάγκασεν ὑποσπόνδους.	(γενομένης	δὲ ἀπαλλαγῆς πολέμου Χίοις, ἀφικέσθαι
[7, 12]	δὲ καὶ ὠφελείας σφίσιν οὐ	γενομένης	τῆς παρὰ Ἀχαιῶν, ὅμως ὑπὸ
[7, 25]	μάντευμα ἤλπιζον· Λακεδαιμονίων δὲ ἄνδρες	γενόμενοι	μὲν ἐντὸς τείχους λανθάνουσιν ἐν
[7, 23]	καὶ ἤρα γὰρ καὶ ὕδωρ	γενόμενος	Ἀργυρᾶς, καθότι ἔχει καὶ ἐπὶ
[7, 16]	ἔφευγεν ὁ Δίαιος, οὐδέν τι	γενόμενος	ἐς Ἀχαιοὺς ὅμοιος ἢ καὶ
[7, 26]	θώρακα εἷς. τοῦτόν φασιν Ἀχαιοῖς	γενομένου	πολέμου μαχεσάμενον ἀνδρειότατα Αἰγειρατῶν τελευτῆσαι,
[7, 9]	δὲ ἐς Ἀχαιοὺς οὐ δίκαιοι·	γενομένους	γὰρ ὑπὸ Νάβιδος φυγάδας ὑπεδέξαντο
[7, 4]	Ἐπιδαυρίας ἐξεπεπτώκεσαν· τούτῳ τῷ Προκλεῖ	γένος	ἦν ἀπὸ Ἴωνος τοῦ Ξούθου.
[7, 3]	τὰς πόλεις· (οἱ δὲ Φωκαεῖς	γένος	μὲν τὸ ἀνέκαθέν εἰσιν ἐκ
[7, 2]	Μιλησίων οἱ Ἴωνες, τὸ μὲν	γένος	πᾶν τὸ ἄρσεν ἀπέκτειναν πλὴν
[7, 11]	οἱ Ὠρώπιοι Μεναλκίδᾳ, Λακεδαιμονίῳ μὲν	γένος,	στρατηγοῦντι δὲ ἐν τῷ τότε
[7, 2]	ἕνεκα καὶ γυναῖκες τοῦ Ἀμαζόνων	γένους.	Ἄνδροκλος δὲ ὁ Κόδρου οὗτος
[7, 3]	ἐς Πανιώνιον πρὶν ἢ τοῦ	γένους	βασιλέας τοῦ Κοδριδῶν λάβωσιν, οὕτω
[7, 1]	ἕλωνται κατά τε ἀνδραγαθίαν καὶ	γένους	δόξαν. (Ἰώνων δὲ οὐ προσεμένων
[7, 5]	ἐβούλοντο· (ὁπόσαι δὲ τοῦ Θρᾳκίου	γένους	ἐδούλευον καὶ οὔσαις σφίσιν ἐλευθέραις
[7, 27]	τῶν ἐπιχωρίων εἰσὶ κατὰ δόξαν	γένους	μάλιστα αἱρούμενοι. τοῦ δὲ ἄλσους
[7, 3]	πρὸς Μίνω, Παμφύλων δὲ ὅτι	γένους	μέτεστιν Ἑλληνικοῦ καὶ τούτοις εἰσὶ
[7, 4]	ἴσον ἀφίκετο· (Δαιδάλῳ μὲν γὰρ	γένους	τε Ἀθήνῃσιν ὑπῆρχεν εἶναι τοῦ
[7, 14]	Ὀρχομενίους Ἀρκάδας συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν·	γένους	τε γὰρ αὐτοῖς οὐδὲν τοῦ
[7, 2]	ἐπετάχθησαν Ἴωσιν ἄρχοντες, οὐδέν σφισι	γένους	τοῦ Ἴωνος μετόν, ἀλλὰ Μεσσήνιοι
[7, 18]	δὲ καὶ ἐς τὰ ἄλλα	γέρα	σφίσιν, ὁπόσα τοῖς ἀποίκοις νέμειν
[7, 25]	Αἰγὰς δῶρ´ ἀνάγουσι" δῆλον ὡς	γέρα	τοῦ Ποσειδῶνος ἐπ´ ἴσης ἔν
[7, 17]	Οἰβώτα νικήσαντι Ὀλύμπια Ἀχαιῶν πρώτῳ	γέρας	οὐδὲν ἐξαίρετον παρ´ αὐτῶν ἐγένετο
[7, 20]	αὕτη μὲν δὴ ἡ νὺξ	γέρας	τοῦτο εἴληφε, καταβαίνουσι δὲ καὶ
[7, 3]	Κόδρου παῖδες, τῶν δὲ Βοιωτῶν	Γέρης	Βοιωτός· καὶ σφᾶς συναμφοτέρους ὅ
[7, 12]	πολεμήσων ἀφίξεσθαι. (ἐρομένων δὲ τῶν	γερόντων	ὁπόσους ἡγοῖτο ἀδικεῖν, ἐσπέμπει σφίσι
[7, 26]	τῷ οἰκήματι ἀνήρ τε ἤδη	γέρων	ἴσα καὶ ὀδυρόμενος καὶ γυναῖκες
[7, 5]	δὲ τὰ λουτρὰ ἐν τῇ	γῇ	θαῦμα ἀνθρώποις ὁμοῦ καὶ ὠφέλεια
[7, 22]	ἑστηκὼς δὲ πρὸς αὐτῇ τῇ	γῇ	παρέχεται μὲν τὸ τετράγωνον σχῆμα,
[7, 2]	κατάραντος στόλῳ Κρητῶν ἥ τε	γῆ	τὸ ὄνομα μετέβαλεν ἀπὸ τοῦ
[7, 24]	ποτε ὑπολείπει σημεῖα ἐν τῇ	γῇ.	(τότε δὲ ἰδέαν μὲν ταύτην
[7, 2]	μὲν δύο Ἀνακτορίαν καλεῖσθαι τὴν	γῆν	Ἄνακτός τε αὐτόχθονος καὶ Ἀστερίου
[7, 1]	ἀρχαῖον καὶ οἱ νεμόμενοι τὴν	γῆν	ἐκαλοῦντο Αἰγιαλεῖς, λόγῳ μὲν τῷ
[7, 18]	ἐπὶ τὸν βωμὸν λειοτέραν, ἐπιφέροντες	γῆν	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τοὺς ἀναβασμούς.
[7, 4]	ἐξ οὐρανοῦ πεσεῖν ἐς τὴν	γῆν,	καὶ ἀπὸ τούτου Ποσειδῶνα τῷ
[7, 3]	νομίζουσιν· ἐχόντων δὲ ἔτι τὴν	γῆν	Καρῶν ἀφικέσθαι φασὶν ἐς αὐτὴν
[7, 19]	θάλασσαν· ἐκβὰς δὲ ἐς τὴν	γῆν	καταλαμβάνει παῖδα καὶ παρθένον ἐπὶ
[7, 19]	ξένος παραγενόμενός σφισιν ἐπὶ τὴν	γῆν,	ξενικὸν ἅμα ἀγόμενος δαίμονα, τὰ
[7, 6]	δὲ ἀπεληλυθότων Ἰώνων τήν τε	γῆν	οἱ Ἀχαιοὶ τὴν Ἰώνων διελάγχανον
[7, 26]	ἔμελλεν αὐτοῖς πολέμιος ἐς τὴν	γῆν·	οἱ δὲ οὐ γὰρ ἐδόκουν
[7, 26]	καὶ Ἰώνων ἔτι ἐχόντων τὴν	γῆν.	τὰ δὲ περὶ τὴν Φελλόην
[7, 19]	ἥντινα αἰτίαν ἀφίκετο ἐς τὴν	γῆν	ταύτην, δηλώσει μοι καὶ ταῦτα
[7, 3]	καὶ ἐκ τῆς Κολοφωνίας, οὕτω	γῆν	τε ἔσχον, ἣν καὶ νῦν
[7, 17]	Δία ὑπνωμένον ἀφεῖναι σπέρμα ἐς	γῆν,	τὴν δὲ ἀνὰ χρόνον ἀνεῖναι
[7, 14]	ὅτι ἐσέβαλον σὺν ὅπλοις ἐς	γῆν	τὴν Φωκίδα, δευτέραν Εὐβοεῦσιν, ἐδῄωσαν
[7, 19]	πατρός. ἕπεται δέ πως τῷ	γήρᾳ	τά τε ἄλλα ὡς τὸ
[7, 11]	δὲ Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀργείοις ὑπὲρ	γῆς	ἀμφισβητουμένης γενέσθαι δικαστής. οὗτος ὁ
[7, 24]	τῶν σφαλάκων ἐκ μυχοῦ τῆς	γῆς	ἀναπέμπεται· μόνη τε ἡ τοιαύτη
[7, 25]	τριάκοντα ἐπὶ τὸν καλούμενον Γαῖον·	Γῆς	δὲ ἱερόν ἐστιν ὁ Γαῖος
[7, 27]	Ἀθηνᾶς καθήκειν ἐς βάθος τῆς	γῆς,	εἶναι δὲ τὸ ἄδυτον τοῦτο
[7, 21]	ἑστᾶσι, τὸ δὲ ἄγαλμα τῆς	Γῆς	ἐστι καθήμενον. (πρὸ δὲ τοῦ
[7, 3]	τοὺς Κᾶρας ἐξέβαλεν ἐκ τῆς	γῆς.	(Ἴωνες δὲ ὅρκους ποιησάμενοι πρὸς
[7, 19]	Ἀρτέμιδος μήνιμα ἔφθειρε, τῆς τε	γῆς	καρπὸν οὐδένα ἀποδιδούσης καὶ νόσοι
[7, 24]	ἔκπληξιν, ἔτι δὲ καὶ τῆς	γῆς	κάτω πνευμάτων ὑπήχησις ἰσχυρά, ἄλλα
[7, 1]	ἐξήρκεσε τὸ ἀρχαῖον δηλῶσαι τῆς	γῆς	ὄνομα· Αἰγιαλόν τ´ ἀνὰ πάντα
[7, 24]	καὶ ἐπὶ μήκιστον διικνοῦνται τῆς	γῆς,	προσημαίνειν ὁ θεὸς κατὰ τὰ
[7, 13]	ἀσθενῶς, πρὸς δὲ καὶ τῆς	γῆς	σφισιν ἀσπόρου μεμενηκυίας, διας ὅμως
[7, 23]	ὡς τὸν ἡλιακὸν δρόμον ἐπὶ	γῆς	ὑγίειαν ποιοῦντα ἀνθρώποις. (Αἰγιεῦσι δὲ
[7, 18]	ὠνόμασεν ἐπὶ τῇ ἐργασίᾳ τῆς	γῆς.	(ὡς δὲ πρὸς ὕπνον ἐτράπετο
[7, 23]	ἐν τῷ ποταμῷ λήθην ἔρωτος	γίνεσθαι.	εἰ δὲ μέτεστιν ἀληθείας τῷ
[7, 25]	λέγεται δείμασιν ἐκτὸς τῶν φρενῶν	γίνεσθαι·	καὶ τοῦδε ἕνεκα οὐ τοῖς
[7, 23]	κοινῷ ἀνάλωμα οὐδὲν ἐς αὐτὰ	γίνεσθαι·	τέλος δὲ ἀπαιτεῖσθαι ὑπὸ τῶν
[7, 5]	θαῦμα ἀνθρώποις ὁμοῦ καὶ ὠφέλεια	γίνεται·	ἔστι δὲ καὶ Τηίοις ἐπὶ
[7, 24]	τοῦ ἔτους ὥραν χειμῶνός τε	γίνεται	καυματωδέστερος καὶ ἐν θέρει μετὰ
[7, 27]	ἰάματα ἀνθρώποις παρὰ τοῦ θεοῦ	γίνεται.	ὕδωρ δὲ καὶ ἐνταῦθα ἀνέδην
[7, 24]	τούτοις κατὰ ἔτος ἱερεῖς αἱρετοὶ	γίνονται,	καὶ ἑκάτερα τῶν ἀγαλμάτων ἐπὶ
[7, 18]	οὐ πόρρω δὲ αὐτῆς ποταμὸς	Γλαῦκος	ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν. Πατρέων δὲ
[7, 27]	δὲ χωρίον, ἔνθα αἱ πηγαί,	Γλυκείας	ὀνομάζουσι. (γυμνάσιον δὲ ἀρχαῖον ἐς
[7, 12]	ἐν Σπάρτῃ. ἐνταῦθα Ἀγασισθένους ἐνίκησε	γνώμη	δοκίμου καὶ τὰ πρότερα ὄντος,
[7, 21]	εἶδεν, μετέπεσε τῇ παιδὶ ἡ	γνώμη,	καὶ ἐσῄει γὰρ αὐτὴν Κορέσου
[7, 21]	ὑποσχέσεις παντοίας οὐκ ἐνετρέπετο ἡ	γνώμη	τῆς παρθένου, ἐκομίζετο ἱκέτης ἤδη
[7, 11]	τοῦ Καλλικράτους πρὸς τὴν Μεναλκίδου	γνώμην	ἐκεκύρωτο κατὰ Ἀθηναίων ἀμύνειν Ὠρωπίοις.
[7, 22]	ἐντός, καὶ ὁπόσοις ἂν κατὰ	γνώμην	ᾖ, καὶ ἐγκαθεύδουσι. (περίβολος δὲ
[7, 9]	Ἀχαιοὶ καὶ ἀποθανόντος Νάβιδος παρὰ	γνώμην	Λακεδαιμονίων τοῦ δήμου κατάγουσιν ἐς
[7, 7]	ἐχρῆτο, τάδε δὲ οὐ κατὰ	γνώμην	οἱ τὴν Ῥωμαίων ἐστὶν εἰργασμένα·
[7, 6]	τοὺς Ἀθηναίους οὐχ ἧσσον εἶχον	γνώμην.	(πολέμων δὲ τῶν πολεμηθέντων ὕστερον
[7, 8]	πρὸς Ῥωμαίους καὶ οὐ κατὰ	γνώμην	ὑπὸ Μακεδόνων ἀρχομένας· προεωρῶντο δὲ
[7, 1]	τῷ Ἴωνι ἐγένετο οὐκ ἄπο	γνώμης,	καὶ τῶν Αἰγιαλέων τὴν ἀρχὴν
[7, 6]	καὶ ἐς ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν	γνώριμοι,	Δύμη μὲν πρὸς Ἤλιδος πρώτη,
[7, 17]	(τάδε μὲν ἐς Ἄττην τὰ	γνωριμώτατα·	ἐν δὲ τῇ χώρᾳ τῇ
[7, 19]	Κομαιθὼ οὔτε παρὰ τῶν ἑαυτοῦ	γονέων	οὔτε παρὰ τῶν Κομαιθοῦς ἥμερον
[7, 1]	ὄνομα τὸ ἐξ ἀρχῆς· Ὁμήρῳ	γοῦν	ἐν καταλόγῳ τῶν μετὰ Ἀγαμέμνονος
[7, 9]	τὰ βουλεύματα ἐς δέον χωρήσειν·	γράμματά	τε αὐτίκα ὑπὸ τῆς βουλῆς
[7, 15]	Ἑλλάδα ἀπέστειλαν καὶ ἐκ τῶν	γραμμάτων	ἃ Μέτελλος ἐπέστελλεν, ἀδικεῖν Ἀχαιῶν
[7, 22]	καὶ οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ταῖς	γραφαῖς	αἵ εἰσιν ἐπὶ τοῦ τάφου,
[7, 25]	τῷ μνήματι ἵππῳ παρεστῶτα, ἀμυδρὰν	γραφήν.	ὁδὸς δὲ ἀπὸ τοῦ τάφου
[7, 17]	Ἑρμησιάνακτι μὲν τῷ τὰ ἐλεγεῖα	γράψαντι	πεποιημένα ἐστὶν ὡς υἱός τε
[7, 20]	ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς Ἑρμῆν,	γράψας	ὡς ὁ Ἑρμῆς βοῦς ὑφέλοιτο
[7, 27]	ἔνθα αἱ πηγαί, Γλυκείας ὀνομάζουσι.	(γυμνάσιον	δὲ ἀρχαῖον ἐς ἐφήβων μάλιστα
[7, 27]	τὸ Ποσείδιον τοῦτο ὑπὸ τὸ	γυμνάσιον,	διαμεμένηκε δὲ καὶ ἐς τόδε
[7, 27]	ἀνέθεσαν, τὴν δὲ ἐν τῷ	γυμνασίῳ,	λίθου ταύτην καὶ οὐ χαλκοῦ.
[7, 20]	Ἀπόλλωνος πεποίηται καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦς,	γυμνὸς	ἐσθῆτος· ὑποδήματα δὲ ὑπὸ τοῖς
[7, 26]	καὶ τοῦ θεοῦ τὸ ξόανον,	γυμνός,	μεγέθει μέγας· τὸν ποιήσαντα δὲ
[7, 1]	ἣ μόνη οἱ παῖς ἦν,	γυναῖκα	αὐτῷ διδοὺς καὶ αὐτὸν Ἴωνα
[7, 22]	εἴχομεν· ταφῆναι δὲ ἄνδρα καὶ	γυναῖκα	ἐν κοινῷ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν.
[7, 16]	ἄγγελος, ἀποκτείνας δὲ αὐτοχειρὶ τὴν	γυναῖκα,	ἵνα δὴ μὴ γένοιτο αἰχμάλωτος,
[7, 23]	σφᾶς Ἀπόλλωνα ἐπιφημίζειν, θνητὴν δὲ	γυναῖκα	οὐδεμίαν μητέρα· (Ἀσκληπιὸν μὲν γὰρ
[7, 3]	αἰτίαν ἥντινα ἥκουσι λαμβάνει μὲν	γυναῖκα	τὴν Μαντώ, ποιεῖται δὲ καὶ
[7, 5]	ὄψιν ὀνείρατος ὡς τὰς Ἐρυθραίων	γυναῖκας	ἀποκείρασθαι δέοι τὰς κόμας καὶ
[7, 2]	ὅσοι τῆς πόλεως ἁλισκομένης ἐκδιδράσκουσι,	γυναῖκας	δὲ καὶ θυγατέρας τὰς ἐκείνων
[7, 16]	μὲν πολὺ οἱ Ῥωμαῖοι φονεύουσι,	γυναῖκας	δὲ καὶ παῖδας ἀπέδοτο Μόμμιος·
[7, 4]	θάνατον τῷ Μίνῳ βουλεῦσαι τὰς	γυναῖκας	ἐς χάριν Δαιδάλου. (δῆλά τε
[7, 27]	καὶ ἀνὰ μέρος ἐς τὰς	γυναῖκας	οἱ ἄνδρες γέλωτί τε ἐς
[7, 26]	γέρων ἴσα καὶ ὀδυρόμενος καὶ	γυναῖκες	{αἱ} τρεῖς ἀφαιρούμεναι ψέλιά εἰσι
[7, 25]	ἐπιχωρίων ἱέρειαι ταῖς Εὐμενίσιν αἱ	γυναῖκες	γενέσθαι. (ἐκ Κερυνείας δὲ ἐπανελθόντι
[7, 27]	τοῦ ἱεροῦ, καταλειπόμεναι δὲ αἱ	γυναῖκες	δρῶσιν ἐν τῇ νυκτὶ ὁπόσα
[7, 2]	Θησέα. αἱ δὲ ἀπὸ Θερμώδοντος	γυναῖκες	ἔθυσαν μὲν καὶ τότε τῇ
[7, 21]	ἐπὶ Μεσάτιν ἄγουσιν. αἱ δὲ	γυναῖκές	εἰσιν ἐν ταῖς Πάτραις ἀριθμὸν
[7, 15]	τότε δὲ αὐτοί τε καὶ	γυναῖκες	ἐκλελοιπότες πᾶσα ἡλικία τὴν πόλιν
[7, 25]	δὲ ὑπὲρ τῆς ἱερωσύνης ἀφίκωνται	γυναῖκες	ἐς ἀμφισβήτησιν πλέονες, ἡ τῷ
[7, 27]	τὸ ἱερὸν τῶν ἀνδρῶν, αἱ	γυναῖκές	τε ἐς αὐτοὺς καὶ ἀνὰ
[7, 20]	προέληται κατ´ ἀξίωμα, καὶ ἴσαι	γυναῖκες	τοῖς ἀνδράσι. μιᾷ δὲ ἐν
[7, 2]	ἄλλοι τε ἱκεσίας ἕνεκα καὶ	γυναῖκες	τοῦ Ἀμαζόνων γένους. Ἄνδροκλος δὲ
[7, 25]	τῇ πόλει τὸ ὄνομα ἀπὸ	γυναικὸς	Βούρας, θυγατέρα δ´ αὐτὴν Ἴωνος
[7, 20]	ἐποίησεν Ἡρώδης ἐς μνήμην ἀποθανούσης	γυναικός.	ἐμοὶ δὲ ἐν τῇ Ἀτθίδι
[7, 17]	δὲ οὐκ οἶδα εἴτε ἀπὸ	γυναικὸς	ἐπιχωρίας Δύμης εἴτε ἀπὸ Δύμαντος
[7, 21]	θεάτρου δὲ ἐγγὺς πεποίηται Πατρεῦσι	γυναικὸς	ἐπιχωρίας τέμενος. Διονύσου δέ ἐστιν
[7, 17]	μὲν ἀνδρός, τὰ δὲ αὐτῶν	γυναικός·	ὄνομα δὲ Ἄγδιστιν αὐτῷ τίθενται.
[7, 1]	καὶ Ἑλίκην τε ἀπὸ τῆς	γυναικὸς	ᾤκισεν ἐν τῷ Αἰγιαλῷ πόλιν
[7, 25]	τὴν ἔσοδον ἐς τὸ ἱερὸν	γυναικῶν	εἰκόνες λίθου τέ εἰσιν εἰργασμέναι
[7, 5]	Θρᾴσσαις ἐς τὸ Ἡράκλειόν ἐστι	γυναικῶν	μόναις, καὶ τὸ καλῴδιον τὸ
[7, 5]	αἱ μὲν δὴ ἀσταὶ τῶν	γυναικῶν	οὐδαμῶς ὑπακούειν τῷ ὀνείρατι ἐβούλοντο·
[7, 26]	εἰσι καὶ ἴσοι νεανίσκοι ταῖς	γυναιξί,	{καὶ ὁ} ἐνδεδυκὼς δὲ θώρακα
[7, 21]	ἀνδρῶν· Ἀφροδίτης δέ, εἴπερ ἄλλαις	γυναιξί,	μέτεστι καὶ ταύταις. βίος δὲ
[7, 23]	τις ἂν εἶναι δᾷδας, ὅτι	γυναιξὶν	ἐν ἴσῳ καὶ πῦρ εἰσιν
[7, 23]	σύμφορον καὶ ἀνδράσιν εἶναι καὶ	γυναιξὶν	ἐς ἔρωτος ἴαμα, λουομένοις ἐν
[7, 23]	Ἥρας τὸ ἄγαλμα ὅτι μὴ	γυναιξίν,	ἣ ἂν τὴν ἱερωσύνην ἔχῃ,
[7, 25]	τοῖς μάλιστα ὁμοίως ἐστὶν ἀρχαῖον.	γυνὴ	δὲ ἡ ἀεὶ τὴν ἱερωσύνην
[7, 22]	Νικίου· θρόνος τε ἐλέφαντος καὶ	γυνὴ	νέα καὶ εἴδους εὖ ἔχουσα
[7, 25]	παρὰ Ἀλέξανδρον, ᾧ Μαρδόνιος ὁ	Γωβρύου	τὴν ἀγγελίαν ἐπίστευσεν ἐς Ἀθηναίους

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/01/2007