Livre, Chap. |
[2, 35] |
ἐς
τὴν
Ἀργολίδα
ἦλθε
Δημήτηρ,
|
τότε |
Ἀθέραν
μὲν
λέγουσι
καὶ
Μύσιον |
[2, 7] |
τοὺς
θεούς
φασιν
ἐς
τὴν
|
τότε |
ἀκρόπολιν
ἐλθεῖν,
καὶ
ὁ
τόπος |
[2, 21] |
τοῖς
Λίβυσι
καὶ
δὴ
καὶ
|
τότε |
ἀντικαθημένην
στρατῷ
πρὸς
τὴν
Περσέως |
[2, 6] |
τε
ἐπετρόπευεν
ὁ
Νυκτεὺς
καὶ
|
τότε |
ἀπέλιπεν
ἐπιτροπεύειν
ἐκείνῳ.
τοῦτον
οὖν |
[2, 3] |
παραγενομένη
δὲ
ἐς
τὴν
λεγομένην
|
τότε |
Ἀρίαν
τοῖς
ἀνθρώποις
ἔδωκε
τὸ |
[2, 23] |
ἐν
τῷ
σπηλαίῳ
τοῦ
θεοῦ·
|
τότε |
δὲ
αἶγες
ἄγριαι
φεύγουσαι
τὸν |
[2, 28] |
τὸν
Αἰγιμίου
λέγουσιν
ὕστερον
γῆμαι·
|
τότε |
δὲ
ἀναλαβόντες
τὸν
νεκρὸν
τῆς |
[2, 13] |
τῷ
Ἡρακλεῖ
πρότερον
ἔτι
κηδεστής,
|
τότε |
δὲ
ἀφιγμένος
εἱστία
τὸν
Ἡρακλέα |
[2, 29] |
μόνον
βουλεῦσαι
Νεοπτολέμῳ
τὸν
φόνον.
|
(τότε |
δὲ
ὡς
τῷ
δίσκῳ
πληγεὶς |
[2, 19] |
ἀνάθημα
ἦν·
ξόανα
γὰρ
δὴ
|
τότε |
εἶναι
πείθομαι
πάντα
καὶ
μάλιστα |
[2, 6] |
πολέμιον
λέγουσιν
ἐς
τὴν
χώραν
|
τότε |
ἐλθεῖν
πρῶτον,
τὰ
πρὸ
τοῦ |
[2, 2] |
ἐς
Κόρινθον
ὑπερβαλέσθαι
κάλλει
τὰς
|
τότε |
ἑταίρας,
θαυμασθῆναί
τε·
οὕτω
παρὰ |
[2, 9] |
τὴν
ὑπὲρ
Πατρῶν,
Ἀράτου
καὶ
|
τότε |
ἡγουμένου
τῶν
Ἀχαιῶν,
νικᾷ
τῇ |
[2, 1] |
δὲ
ἀνάστατον
Μομμίου
ποιήσαντος
τοῦ
|
τότε |
ἡγουμένου
τῶν
ἐπὶ
στρατοπέδου
Ρωμαίων, |
[2, 20] |
Ἀργείοισιν
ἄρηται,
πολλὰς
Ἀργείων
ἀμφιδρυφέας
|
τότε |
θήσει.
τὰ
μὲν
ἐς
τὸ |
[2, 25] |
δὲ
σφᾶς
λέγουσιν
ἀσπίσι
πρῶτον
|
τότε |
καὶ
αὐτοὺς
καὶ
τὸ
στράτευμα |
[2, 26] |
γὰρ
δὴ
Φλεγύας
πολεμικώτατος
τῶν
|
τότε |
καὶ
ἐπιὼν
ἑκάστοτε
ἐφ᾽
οὓς |
[2, 3] |
μέλαιναν
φοροῦσιν
ἐσθῆτα.
(Μήδεια
δὲ
|
τότε |
μὲν
ἐλθοῦσα
ἐς
Ἀθήνας
συνῴκησεν |
[2, 25] |
ἑορτὴν
ἄγουσι.
(τὸ
δὲ
χωρίον
|
τότε |
μὲν
Λυγκεία
ἐκαλεῖτο,
οἰκήσαντος
δὲ |
[2, 31] |
τὸν
δὲ
Χρυσορόαν
τοῦτον
καὶ
|
τότε |
ὁμοίως
διαμεῖναι
ῥέοντα.
~(Ἱππολύτῳ
δὲ |
[2, 34] |
Ἀντιγόνου
τοῦ
Δημητρίου
Μακεδόνων
βασιλεύοντος
|
τότε |
πρῶτον
τὸ
ὕδωρ
φανῆναι,
φανῆναι |
[2, 13] |
καὶ
τὴν
νύκτα
ἐγκατακοιμηθεὶς
μαντεύεσθαι
|
τότε |
πρῶτον,
ὡς
οἱ
Φλιάσιοί
φασιν, |
[2, 11] |
ἀνέθηκε
μεγέθει
καὶ
κόσμῳ
τοὺς
|
τότε |
ὑπερβεβλημένον.
ἔδει
δὲ
ἄρα
χρόνῳ |