Livre, Chap. |
[2, 38] |
αὐτοί
τε
παραυτίκα
ἐκαρποῦντο
καὶ
|
ὕστερον |
Αἰγινήταις
ἔδοσαν
ἐκπεσοῦσιν
ὑπὸ
Ἀθηναίων |
[2, 16] |
ἐς
τόδε
λείπεται.
χρόνῳ
δὲ
|
ὕστερον |
Ἀκρίσιος
Περσέα
αὐτόν
τε
περιεῖναι |
[2, 15] |
δι᾽
ἥντινα
πρόφασιν
Ἀργεῖοι
Μυκηναίους
|
ὕστερον |
ἀνέστησαν.
ἐν
γὰρ
τῇ
νῦν |
[2, 6] |
Πόλυβον
ἦλθεν
ἐς
Σικυῶνα
καὶ
|
ὕστερον |
ἀποθανόντος
Πολύβου
τὴν
ἐν
Σικυῶνι |
[2, 30] |
καλοῦσιν
ἀντὶ
Φοιβαίας.
(τοὺς
δὲ
|
ὕστερον |
βασιλεύσαντας
οὐκ
ἴσασιν
ἄχρι
Ὑπέρητος |
[2, 14] |
ἄρα
ἐπεποίητο
ὁ>
Ἀράντειος
τάφος·
|
ὕστερον |
γὰρ
κατὰ
τὸν
Φλιασίων
λόγον |
[2, 6] |
Ἀθηνῶν
γυναῖκα
Φηνὼ
Κλυτίου·
καὶ
|
ὕστερον |
γενομένου
οἱ
πολέμου
πρὸς
Ἄρχανδρον |
[2, 28] |
ταύτην
Πάμφυλον
τὸν
Αἰγιμίου
λέγουσιν
|
ὕστερον |
γῆμαι·
τότε
δὲ
ἀναλαβόντες
τὸν |
[2, 11] |
τῷδε
ἀδελφὸς
ἐνομίσθη
τοῦ
Ἡλίου.
|
ὕστερον |
δὲ
Ἀλεξάνωρ
ὁ
Μαχάονος
τοῦ |
[2, 20] |
τοῦ
θυμοῦ
τῶν
ἐναντίων
ἔλιπον.
|
ὕστερον |
δὲ
ἄλλα
τε
ἐπηγάγοντο
καθάρσια |
[2, 4] |
ἄλλους
τῶν
Ἑλλήνων
ἐκέλευσεν
ἀποχωρεῖν,
|
ὕστερον |
δὲ
ἁμαρτὼν
τοῦ
χρησμοῦ
δέχεται |
[2, 6] |
καὶ
Ἑρμοῦ
Πόλυβον
γενέσθαι
λέγουσιν·
|
ὕστερον |
δὲ
αὐτὴν
Φλίας
ὁ
Διονύσου |
[2, 6] |
λέγουσι
ῥυῆναι
πρὸ
τοῦ
ναοῦ.
|
ὕστερον |
δὲ
καὶ
Ἐπωπέα
κατέλαβεν
ἀποθανεῖν |
[2, 18] |
καὶ
τὰ
ᾀδόμενα
δεῖπνα
ἐξειργάσατο.
|
(ὕστερον |
δὲ
οὐκ
ἔχω
σαφὲς
εἰπεῖν |
[2, 2] |
ἀποσπᾶν
ἄλλο
ἄλλην
τοῦ
σώματος.
|
ὕστερον |
δέ,
ὡς
Κορίνθιοι
λέγουσιν,
ἡ |
[2, 12] |
τε
ἦσαν
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
|
ὕστερον |
Δωριεῖς
γεγόνασιν
Ἡρακλειδῶν
κατελθόντων
ἐς |
[2, 34] |
δοκοῦντι.
ἐπῴκησαν
δὲ
καὶ
Ἑρμιόνα
|
ὕστερον |
Δωριεῖς
οἱ
ἐξ
Ἄργους·
πόλεμον |
[2, 22] |
φυγεῖν
αὐτόν,
ὡς
Πέλοπα
ἐπέλαβεν
|
ὕστερον |
ἐλαύνοντος
Ἴλου
τοῦ
Φρυγὸς
ἐπ᾽ |
[2, 25] |
μὲν
Λυγκεία
ἐκαλεῖτο,
οἰκήσαντος
δὲ
|
ὕστερον |
ἐν
αὐτῷ
Λύρκου—
παῖς
δὲ |
[2, 30] |
ει>
αν.
πολλοῖς
δὲ
ἔτεσιν
|
ὕστερον |
ἐς
ἀποικίαν
ἐκ
Τροιζῆνος
σταλέντες |
[2, 2] |
ἐπὶ
τῆς
ἀκμῆς
ἐποιήθη
τῆς
|
ὕστερον. |
ἔστιν
οὖν
ἐπὶ
τῆς
ἀγορᾶς |
[2, 13] |
ἀρχαιότατοι
Φλιασίων
Γανυμήδαν,
οἱ
δὲ
|
ὕστερον |
Ἥβην
ὀνομάζουσιν·
ἧς
καὶ
Ὅμηρος |
[2, 5] |
ὁ
Ἀχιλλέως
αὐτόν.
χρόνῳ
δὲ
|
ὕστερον |
ἤκουσα
καὶ
ἄλλο
τοιόνδε,
ὡς |
[2, 1] |
ἡγουμένου
τῶν
ἐπὶ
στρατοπέδου
Ρωμαίων,
|
ὕστερον |
λέγουσιν
ἀνοικίσαι
Καίσαρα,
ὃς
πολιτείαν |
[2, 33] |
μὴ
μεταλαβεῖν
αὐτόν·
(τὸ
δὲ
|
ὕστερον |
λεχθὲν
ἐπέξειμι
ὁποῖον
ἐγένετο.
Ἅρπαλος |
[2, 29] |
ἑτέρωσε
ἀπ᾽
ἀρχῆς.
(χρόνῳ
δὲ
|
ὕστερον |
μοῖρα
Ἀργείων
τῶν
Ἐπίδαυρον
ὁμοῦ |
[2, 8] |
πατέρα
Ἀράτου
προστησάμενος·
ἔτεσι
δὲ
|
ὕστερον |
οὐ
πολλοῖς
ἐτυράννησεν
Ἀβαντίδας.
Κλεινίᾳ |
[2, 1] |
τῇ
γῇ
ταύτῃ,
Μαραθῶνα
δὲ
|
ὕστερον |
τὸν
Ἐπωπέως
τοῦ
Ἀλωέως
τοῦ |
[2, 3] |
Ἐφυραίων
σχεῖν
ἀρχήν·
Κορίνθου
δὲ
|
ὕστερον |
τοῦ
Μαραθῶνος
οὐδένα
(ὑπολ(
ε) |
[2, 31] |
Ἀπόλλωνος
Πυθίου·
πλὴν
πολύ
γε
|
ὕστερον |
τοῦ
παρὰ
Τροιζηνίοις
ἐποιήθησαν.
ἄγαλμα |
[2, 22] |
ἤδη
Κλυταιμνήστραν
Ἀγαμέμνονι—
αὐτὴν
δὲ
|
ὕστερον |
τούτων
Μενελάῳ
γήμασθαι.
(καὶ
ἐπὶ |
[2, 25] |
ἐγένετο
τῇ
πόλει,
Ἀργεῖοι
δὲ
|
ὕστερον |
τούτων
Ὀρνεάτας
ἀνέστησαν·
ἀναστάντες
δὲ |
[2, 33] |
ναυσὶν
ἐς
Κρήτην,
οὐ
πολὺ
|
ὕστερον |
ὑπὸ
τῶν
θεραπευόντων
ἀπέθανεν
οἰκετῶν· |
[2, 3] |
Ἀθήνας
συνῴκησεν
Αἰγεῖ,
χρόνῳ
δὲ
|
ὕστερον |
φωραθεῖσα
ἐπιβουλεύειν
Θησεῖ
καὶ
ἐξ |
[2, 23] |
δοθῆναι
τοῦτο
ἐξαίρετον·
(Κρησίου
δὲ
|
ὕστερον |
ὠνομάσθη,
διότι
Ἀριάδνην
ἀποθανοῦσαν
ἔθαψεν |
[2, 25] |
φασι
καὶ
ἀπ᾽
αὐτοῦ
διαλλαγὰς
|
ὕστερον, |
ὡς
οὐδέτεροι
βεβαίως
κρατεῖν
ἐδύναντο· |