Livre, Chap. |
[2, 1] |
ἑκατέρα
τῶν
πιτύων
τὸν
δεθέντα
|
ἐφ᾽ |
αὑτὴν
εἷλκε,
καὶ
τοῦ
δεσμοῦ |
[2, 8] |
Ἀράτου
μέγιστα
Ἑλλήνων
ἐργασαμένου
τῶν
|
ἐφ᾽ |
αὑτοῦ·
ἔχει
δὲ
ὧδε
τὰ |
[2, 19] |
Λάδας
ποδῶν
ὠκύτητι
ὑπερβαλλόμενος
τοὺς
|
ἐφ᾽ |
αὑτοῦ
καὶ
Ἑρμῆς
ἐς
λύρας |
[2, 7] |
ἐπιγράφουσιν
οὐδέν,
τὸ
δὲ
ὄνομα
|
ἐφ᾽ |
αὑτοῦ
καὶ
οὐ
πατρόθεν
ὑπειπόντες |
[2, 2] |
δέ
οἱ
τάφον
καὶ
τῶν
|
ἐφ᾽ |
αὑτοῦ
Κορινθίων
ὀλίγους
εἶναι
τοὺς |
[2, 11] |
Προστασίας
Δήμητρος
καὶ
Κόρης.
ἐνταῦθα
|
ἐφ᾽ |
αὑτῶν
οἱ
ἄνδρες
ἑορτὴν
ἄγουσι, |
[2, 15] |
ἐς
κοινόν,
σποράδας
τέως
καὶ
|
ἐφ᾽ |
ἑαυτῶν
ἑκάστοτε
οἰκοῦντας·
καὶ
τὸ |
[2, 34] |
πόλις
ἀπέχει
μὲν
τῆς
ἄκρας,
|
ἐφ᾽ |
ᾗ
τοῦ
Ποσειδῶνος
τὸ
ἱερόν, |
[2, 31] |
ἐποιήθησαν.
ἄγαλμα
δέ
ἐστι
τὸ
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
ἀνάθημα
Αὐλίσκου,
τέχνη
δὲ |
[2, 1] |
αὕτη
χαλκῆ.
τὰ
δὲ
ἔνδον
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
ἀνέθηκεν
Ἡρώδης
Ἀθηναῖος,
ἵππους |
[2, 26] |
δὲ
τοῦ
Περγαμηνῶν
Σμυρναίοις
γέγονεν
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
Ἀσκληπιεῖον
τὸ
ἐπὶ
θαλάσσῃ. |
[2, 19] |
τὸ
μὲν
οὖν
ἄγαλμα
τὸ
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
Ἀττάλου
ποίημα
ἦν
Ἀθηναίου, |
[2, 27] |
Ἀντωνῖνος
ἀνὴρ
τῆς
συγκλήτου
βουλῆς
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
ἐποίησεν,
ἔστι
μὲν
Ἀσκληπιοῦ |
[2, 38] |
ἐμοὶ
δοκεῖν
σταδίους,
τὰ
μὲν
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
ἔρημος,
οἰκιστὴς
δὲ
ἐγένετο |
[2, 36] |
ἡ
δὲ
Ἁλίκη
τὰ
μὲν
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
ἐστιν
ἔρημος,
ᾠκεῖτο
δὲ |
[2, 23] |
ἐπιφανέστατον
Ἀργείοις
τῶν
Ἀσκληπιείων
ἄγαλμα
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
ἔχει
καθήμενον
Ἀσκληπιὸν
λίθου |
[2, 1] |
πολιτείαν
ἐν
Ρώμῃ
πρῶτος
τὴν
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
κατεστήσατο·
ἀνοικίσαι
δὲ
καὶ |
[2, 37] |
τῶν
ἐν
Αἰτωλίᾳ,
τὰ
δὲ
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
Λυκίων
τοῖς
μάλιστα
ὁμοίως |
[2, 35] |
ὑδρεύοιντο
ἐξ
αὐτῆς·
τὴν
δὲ
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
πεποιήκασιν,
ὄνομα
δέ
ἐστιν |
[2, 34] |
Ἑρμιονεῦσίν
ἐστιν
ἐνταῦθα·
ἡ
δὲ
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν
πόλις
ἀπέχει
μὲν
τῆς |
[2, 26] |
τοῦτο
ὃ
δὴ
Τίτθιον
ὀνομάζουσιν
|
ἐφ᾽ |
ἡμῶν,
τηνικαῦτα
δὲ
ἐκαλεῖτο
Μύρτιον· |
[2, 35] |
ἄλλο
πρόσκειται
τῇ
θυσίᾳ
θαῦμα·
|
ἐφ᾽ |
ἥντινα
γὰρ
ἂν
πέσῃ
τῶν |
[2, 21] |
ἐστι
καὶ
χωρίον
καλούμενον
Δέλτα·
|
ἐφ᾽ |
ὅτῳ
δέ—
οὐ
γάρ
μοι |
[2, 13] |
οὔτε
ἐστὶν
ἐν
φανερῷ
δεικνύμενον—
|
ἐφ᾽ |
ὅτῳ
δὲ
οὕτω
νομίζουσιν,
ἱερός |
[2, 35] |
παῖδα
ὄντα·
τὸν
δὲ
Ὅριον
|
ἐφ᾽ |
ὅτῳ
καλοῦσιν,
σαφῶς
μὲν
οὐκ |
[2, 21] |
τάφος
ἐστὶ
τῆς
Περσέως.
καὶ
|
ἐφ᾽ |
ὅτῳ
μὲν
αὐτῇ
τὸ
ὄνομα |
[2, 24] |
Τρόχου
Κεγχρεαί.
τὸ
δὲ
ὄνομα
|
ἐφ᾽ |
ὅτῳ
τῷ
χωρίῳ
γέγονεν,
οὐ |
[2, 31] |
καλούμενον
δὲ
ἱερόν,
εἶναι
λέγουσιν
|
ἐφ᾽ |
οὗ
ποτε
ἄνδρες
Τροιζηνίων
ἐννέα |
[2, 1] |
οὗτοι
πεποίηνται.
τῷ
βάθρῳ
δὲ
|
ἐφ᾽ |
οὗ
τὸ
ἅρμα
μέση
μὲν |
[2, 12] |
τὸ
ἱερὸν—
βωμός
ἐστιν
ἀνέμων,
|
ἐφ᾽ |
οὗ
τοῖς
ἀνέμοις
ὁ
ἱερεὺς |
[2, 12] |
οὐ
πολὺ
ἑτέρου
λόφου
διεστηκώς,
|
ἐφ᾽ |
οὗ
Φλιασίοις
ἥ
τε
ἀκρόπολις |
[2, 26] |
τῶν
τότε
καὶ
ἐπιὼν
ἑκάστοτε
|
ἐφ᾽ |
οὓς
τύχοι
τοὺς
καρποὺς
ἔφερε |
[2, 18] |
Ἀμυθάονος
ἔπαυσε
σφᾶς
τῆς
νόσου,
|
ἐφ᾽ |
ᾧ
τε
αὐτὸς
καὶ
ὁ |
[2, 35] |
παρελθόντι
ἔσω
θρόνοι
τέ
εἰσιν,
|
ἐφ᾽ |
ὧν
αἱ
γρᾶες
ἀναμένουσιν
ἐσελαθῆναι |