Livre, Chap. |
[2, 19] |
δὲ
Λυκέας
ἐποίησεν,
ἐς
Νεμέαν
|
Ἀργείων |
ἀγόντων
θυσίαν
τῷ
Διὶ
ὁ |
[2, 36] |
Λυσίστρατον
ἐν
τοῖς
δοκιμωτάτοις
ὄντα
|
Ἀργείων· |
ἁλισκομένου
δὲ
τοῦ
τείχους
οὗτοι |
[2, 20] |
κῦδος
ἐν
Ἀργείοισιν
ἄρηται,
πολλὰς
|
Ἀργείων |
ἀμφιδρυφέας
τότε
θήσει.
τὰ
μὲν |
[2, 26] |
Ἠλεῖοι,
Πέλοπος
ἦν·
κατὰ
δὲ
|
Ἀργείων |
δόξαν
καὶ
τὰ
ἔπη
τὰς |
[2, 34] |
σφίσιν,
ἐλέγετο
γὰρ
ἂν
ὑπὸ
|
Ἀργείων. |
(ἔστι
δὲ
ὁδὸς
ἔς
Ἑρμιόνα |
[2, 27] |
τῷ
θρόνῳ
δὲ
ἡρώων
ἐπειργασμένα
|
Ἀργείων |
ἐστὶν
ἔργα,
Βελλεροφόντου
τὸ
ἐς |
[2, 22] |
τὸ
ἄγαλμα
εἶναι
Διός,
καὶ
|
Ἀργείων |
ἔφη
τοὺς
ἐπὶ
Ἴλιον
στρατεύσαντας |
[2, 36] |
λευκοῦ.
(τὸ
δὲ
ἐντεῦθέν
ἐστιν
|
Ἀργείων |
ἥ
ποτε
Ἀσιναία
καλουμένη,
καὶ |
[2, 30] |
τὸν
Αἰγιαλέως
παῖδα
ὄντα
ἐπιτροπεύοντες
|
Ἀργείων |
ἡγήσαντο
ἐς
Τροίαν.
Σθένελος
δέ, |
[2, 23] |
καὶ
αὐτός
τε
καὶ
ἄλλους
|
Ἀργείων |
ἰδεῖν
ἔφη
τὴν
σορόν.
πλησίον |
[2, 23] |
ἄλλα
τιμηθῆναι
μεγάλως
λέγουσιν
ὑπὸ
|
Ἀργείων |
καὶ
τέμενός
οἱ
δοθῆναι
τοῦτο |
[2, 16] |
ὑπὸ
ζηλοτυπίας.
ἡσυχαζόντων
γὰρ
τῶν
|
Ἀργείων |
κατὰ
τὴν
ἐπιστρατείαν
τοῦ
Μήδου, |
[2, 36] |
ἀρχαῖον,
καθὰ
καὶ
Ὅμηρος
ἐν
|
Ἀργείων |
καταλόγῳ
πεποίηκεν,
ἐπινείῳ
καθ᾽
ἡμᾶς |
[2, 12] |
τοῦ
Τημένου
κατὰ
δὴ
τὸν
|
Ἀργείων |
λόγον
οὐδὲ
ἀρχὴν
ἔγωγε
προσίεμαι, |
[2, 6] |
δὲ
Ταλαῷ
τῷ
Βίαντος
βασιλεύοντι
|
Ἀργείων |
Λυσιάνασσαν
τὴν
θυγατέρα
ἔδωκε·
καὶ |
[2, 24] |
Κεγχρίαν.
καὶ
πολυάνδρια
ἐνταῦθά
ἐστιν
|
Ἀργείων |
νικησάντων
μάχῃ
Λακεδαιμονίους
περὶ
Ὑσιάς. |
[2, 20] |
ἐνταῦθα
τὸν
Ἄδωνιν
αἱ
γυναῖκες
|
Ἀργείων |
ὀδύρονται.
ἐν
δεξιᾷ
δὲ
τῆς |
[2, 21] |
δὲ
ἐν
τῇ
ἀγορᾷ
τῶν
|
Ἀργείων |
οἰκοδομήματος
οὐ
μακρὰν
χῶμα
γῆς |
[2, 30] |
ἐξ
Ἄργους
καὶ
πρότερον
ἔτι
|
Ἀργείων |
ὄντες
κατήκοοι·
καὶ
σφᾶς
καὶ |
[2, 25] |
ἀγάλματα·
Πολυνείκους
λέγουσιν
ἀναθήματα
καὶ
|
Ἀργείων, |
ὅσοι
τιμωρήσοντες
αὐτῷ
συνεστρατεύοντο.
(προελθοῦσι |
[2, 30] |
βασιλεία
τούτῳ
μάλιστα
ἦν
ἡ
|
Ἀργείων |
προσήκουσα.
τοσαῦτα
Τροιζηνίοις
ἐχόμενα
ἱστορίας |
[2, 23] |
ἐς
τὴν
γῆν
διαφυγεῖν
τῶν
|
Ἀργείων |
ῥῖγός
τε
πιέζει
καὶ
λιμός. |
[2, 20] |
πόρρω
δείκνυται
Δαναοῦ
μνῆμα
καὶ
|
Ἀργείων |
τάφος
κενὸς
ὁπόσους
ἔν
τε |
[2, 26] |
ἀπεσχίσθησαν
δὲ
οὗτοι
τῶν
ἄλλων
|
Ἀργείων |
Τημένου
τελευτήσαντος,
Δηιφόντης
μὲν
καὶ |
[2, 36] |
καὶ
ἐδῄωσαν
σὺν
ἐκείνοις
τῶν
|
Ἀργείων |
τὴν
γῆν.
ὡς
δὲ
ὁ |
[2, 36] |
πρὸς
αὐτῷ
θάπτουσιν.
(ἀπέχει
δὲ
|
Ἀργείων |
τῆς
πόλεως
τεσσαράκοντα
καὶ
οὐ |
[2, 38] |
πλὴν
ἑνὸς
Σπαρτιάτου
καὶ
δυοῖν
|
Ἀργείων, |
τοῖς
μὲν
ἀποθανοῦσιν
ἐχώσθησαν
ἐνταῦθα |
[2, 23] |
οὐ
μὴν
οὐδὲ
αὐτῶν
λέληθεν
|
Ἀργείων |
τοὺς
ἐξηγητὰς
ὅτι
μὴ
πάντα |
[2, 35] |
τοῦ
Πυθαέως
ὄνομα
μεμαθήκασι
παρὰ
|
Ἀργείων· |
τούτοις
γὰρ
Ἑλλήνων
πρώτοις
ἀφικέσθαι |
[2, 38] |
ὑπὲρ
τῆς
γῆς
ταύτης
λογάδες
|
Ἀργείων |
τριακόσιοι
πρὸς
ἄνδρας
Λακεδαιμονίων
ἀριθμόν |
[2, 29] |
ἀρχῆς.
(χρόνῳ
δὲ
ὕστερον
μοῖρα
|
Ἀργείων |
τῶν
Ἐπίδαυρον
ὁμοῦ
Δηιφόντῃ
κατασχόντων, |
[2, 38] |
Τημένιον—
τὸ
δὲ
Τημένιόν
ἐστιν
|
Ἀργείων, |
ὠνομάσθη
δὲ
ἀπὸ
Τημένου
τοῦ |