Livre, Chap. |
[2, 8] |
φυγάσι
καὶ
ὅσα
τῶν
κτημάτων
|
ἄλλα |
(ἃ)
ἐπέπρατο
ἀποδούς,
τιμὴν
δὲ |
[2, 1] |
ἀνθρώπων
εἰσὶ
ναυτιλλομένων.
τὰ
δὲ
|
ἄλλα |
ἀνάκειται
Γαλήνης
ἄγαλμα
καὶ
Θαλάσσης |
[2, 31] |
ὗεν
ὁ
θεός,
τὰ
μὲν
|
ἄλλα |
ἀναξηρανθῆναί
φασιν
ὕδατα,
τὸν
δὲ |
[2, 12] |
ἔτος
θύει.
δρᾷ
δὲ
καὶ
|
ἄλλα |
ἀπόρρητα
ἐς
βόθρους
τέσσαρας,
ἡμερούμενος |
[2, 4] |
θεῶν
μάλιστα
συγκατεργάσασθαι
τά
τε
|
ἄλλα |
Βελλεροφόντῃ
φασὶ
καὶ
ὡς
τὸν |
[2, 7] |
εἶναι
καὶ
Διονύσῳ
μαίνεσθαι
λέγουσιν.
|
ἄλλα |
δὲ
ἀγάλματα
ἐν
ἀπορρήτῳ
Σικυωνίοις |
[2, 23] |
τοὺς
πολλοὺς
ἐναντία
ὧν
δοξάζουσιν.
|
(ἄλλα |
δέ
ἐστιν
Ἀργείοις
θέας
ἄξια· |
[2, 9] |
παράσπονδα
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ
καὶ
|
ἄλλα |
δράσαντος
καὶ
Μεγαλοπολίτας
ποιήσαντος
ἀναστάτους, |
[2, 25] |
ἐκέλευεν.
ἀφικόμενον
δὲ
τά
τε
|
ἄλλα |
ἐθεράπευεν,
ὡς
πατρὸς
θεραπεύειν
πατέρα |
[2, 24] |
δὲ
ἐξ
Ἄργους
καὶ
κατ᾽
|
ἄλλα |
εἰσὶ
τῆς
Πελοποννήσου
καὶ
πρὸς |
[2, 21] |
ἀπόντος
δὲ
τοῦ
μύθου
τάδε
|
ἄλλα |
ἐς
αὐτήν
ἐστιν
εἰρημένα·
Φόρκου |
[2, 30] |
κατασκευὴν
δὲ
ἱερῶν
καὶ
ὅσα
|
ἄλλα |
ἐς
ἐπίδειξιν,
τὸ
ἐντεῦθεν
ἐπέξειμι. |
[2, 5] |
(παρὰ)
Φλιασίου
εἶναι.
(τὰ
δὲ
|
ἄλλα |
ἐς
τὸν
ποταμὸν
Φλιάσιοι
καὶ |
[2, 2] |
(ἀνιοῦσι
δὲ
ἐς
Κόρινθον
καὶ
|
ἄλλα |
ἐστὶ
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
μνήματα |
[2, 25] |
ἀφικέσθαι.
ὁ
δὲ
τὰ
μὲν
|
ἄλλα |
ἐτιμώρησεν
αὐτῷ
στρατεύσας
ἐς
τὴν |
[2, 20] |
θέατρον·
ἐν
δὲ
αὐτῷ
καὶ
|
ἄλλα |
θέας
ἄξια
καὶ
ἀνὴρ
φονεύων |
[2, 24] |
ἄξιος·
ἐνταῦθα
ἀναθήματα
κεῖται
καὶ
|
ἄλλα |
καὶ
Ζεὺς
ξόανον,
δύο
μὲν |
[2, 34] |
ἀκινδύνως
νήχεσθαι·
θηρία
γὰρ
καὶ
|
ἄλλα |
καὶ
κύνας
παρέχεται
πλείστους.
(ὃ |
[2, 26] |
θάλασσαν
πᾶσαν
ἠγγέλλετο
τά
τε
|
ἄλλα |
ὁπόσα
βούλοιτο
εὑρίσκειν
ἐπὶ
τοῖς |
[2, 27] |
δὴ
τῶν
ἀρχαίων·
τὰ
δὲ
|
ἄλλα |
ὅσα
περὶ
τὸ
ἱερὸν
τοῦ |
[2, 21] |
τις,
ἐν
ᾧ
τά
τε
|
ἄλλα |
ὅσοις
ὁ
Πύρρος
ἐχρῆτο
ἐς |
[2, 34] |
τὰ
δὲ
ἐς
συγγραφὴν
καὶ
|
ἄλλα |
παρείχετο
καὶ
ὧν
αὐτὸς
ποιήσασθαι |
[2, 21] |
πιθανώτερος.
Λιβύης
ἡ
ἔρημος
καὶ
|
ἄλλα |
παρέχεται
θηρία
ἀκούσασιν
οὐ
πιστὰ |
[2, 3] |
ἔστι
μὲν
πολλαχοῦ
Κορινθίοις
καὶ
|
ἄλλα, |
τὰ
μὲν
ἀπὸ
τοῦ
κοινοῦ, |
[2, 28] |
ἱκέτευον
ἐκείνην
ἐπανήκειν
ἐς
Ἄργος,
|
ἄλλα |
τε
ἐπαγγελλόμενοι
καὶ
ἀνδρὶ
δώσειν |
[2, 20] |
τῶν
ἐναντίων
ἔλιπον.
ὕστερον
δὲ
|
ἄλλα |
τε
ἐπηγάγοντο
καθάρσια
ὡς
ἐπὶ |
[2, 20] |
ἐπ᾽
αὐτοῖς
Βρύας
Ἀργεῖος,
ὃς
|
ἄλλα |
τε
ἐς
ἄνδρας
ὕβρισε
τοῦ |
[2, 25] |
ὄνομα
δι᾽
αὐτὸν
ἔσχηκε·
καὶ
|
ἄλλα |
τέ
ἐστιν
οὐκ
ἀξιόλογα
ἐν |
[2, 28] |
ἐλάσσονας,
παρὰ
δὲ
Ἰνδῶν
μόνων
|
ἄλλα |
τε
κομίζεται
καὶ
ὄρνιθες
οἱ |
[2, 23] |
λύσιν
τοῦ
ἔχθους
τά
τε
|
ἄλλα |
τιμηθῆναι
μεγάλως
λέγουσιν
ὑπὸ
Ἀργείων |
[2, 2] |
Πενθέα
ὑβρίζοντα
ἐς
Διόνυσον
καὶ
|
ἄλλα |
τολμᾶν
λέγουσι
καὶ
τέλος
ἐς |
[2, 16] |
λείπεται
δὲ
ὅμως
ἔτι
καὶ
|
ἄλλα |
τοῦ
περιβόλου
καὶ
ἡ
πύλη, |