Livre, Chap.
[2, 26]	θηρεύοντί οἱ περὶ τὸν Πίνδασον	ἰαθεὶς	ἐν τῇ Ἐπιδαυρίᾳ, τὸν θεὸν
[2, 27]	τι ἕκαστος ἐνόσησε καὶ ὅπως	ἰάθη·	(γέγραπται δὲ φωνῇ τῇ Δωρίδι.
[2, 3]	ἔσεσθαι φαρμάκων τὸ ὕδωρ νομίζουσα	ἴαμα.	ὑπὲρ ταύτην πεποίηται τὴν κρήνην
[2, 36]	Ἐπιδαυρίων αἳ τοῦ Ἀσκληπιοῦ τὰ	ἰάματα	ἐγγεγραμμένα ἔχουσιν· ἄλλο δὲ σύγγραμμα
[2, 6]	Ἀδράστου δὲ ἐς Ἄργος κατελθόντος	Ἰανίσκος	ἀπόγονος Κλυτίου τοῦ Λαμέδοντι κηδεύσαντος
[2, 6]	τῆς Ἀττικῆς ἐβασίλευσεν, ἀποθανόντος δὲ	Ἰανίσκου	Φαῖστος τῶν Ἡρακλέους λεγόμενος παίδων
[2, 14]	Φλιάσιοι γὰρ Προμηθεῖ γενέσθαι τῷ	Ἰαπετοῦ	κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον φασὶν
[2, 7]	καὶ γὰρ ἐπὶ τὸν Σύθαν	ἴασιν	οἱ παῖδες τῇ ἑορτῇ τοῦ
[2, 16]	δὲ ὁ Ἀγήνορος ἔσχε μετὰ	Ἴασον	τὴν ἀρχήν, Κροτώπου δὲ Σθενέλας
[2, 3]	(βασιλεύειν μὲν δὴ δι᾽ αὐτὴν	Ἰάσονα	ἐν Κορίνθῳ, Μηδείᾳ δὲ παῖδας
[2, 3]	ὀνομαζόμενα· πεποίηται δὲ ἐν αὐτοῖς	Ἰάσονα	ἐξ Ἰωλκοῦ μετὰ τὸν Πελίου
[2, 3]	ἔπεσι Μήδειον καὶ θυγατέρα Ἐριῶπιν	Ἰάσονι	εἶπεν ἐκ Μηδείας γενέσθαι· πέρα
[2, 3]	αὐτὸν Πολύξενον καλεῖ καὶ πατρὸς	Ἰάσονός	φησιν εἶναι. (ἔπη δὲ ἔστιν
[2, 3]	ἐλπίδος καὶ ἅμα ὑπὸ τοῦ	Ἰάσονος	φωραθεῖσαν οὐ γὰρ αὐτὸν ἔχειν
[2, 16]	Φόρβαντος δὲ Τριόπας, Τριόπα δὲ	Ἴασος	καὶ Ἀγήνωρ. Ἰὼ μὲν οὖν
[2, 16]	καὶ Ἀγήνωρ. Ἰὼ μὲν οὖν	Ἰάσου	θυγάτηρ, εἴτε ὡς Ἡρόδοτος ἔγραψεν
[2, 38]	υἱός, ἀδελφὸς δὲ Ἀλεξάνορος, καὶ	ἰᾶται	τοὺς ταύτῃ καὶ τιμὰς παρὰ
[2, 26]	ταῖς Κυρηναίων ἐστὶν Ἀσκληπιὸς καλούμενος	Ἰατρὸς	ἐξ Ἐπιδαύρου καὶ οὗτος. ἐκ
[2, 6]	ἐποίησεν ὡς Ἐρεχθέως εἴη Σικυών,	Ἴβυκος	δὲ εἶναι Πέλοπός φησιν αὐτόν.
[2, 6]	Ἄσιος, ἐπεὶ Ἡσίοδός γε καὶ	Ἴβυκος,	ὁ μὲν ἐποίησεν ὡς Ἐρεχθέως
[2, 16]	ἐπὶ τῷ Πηνειῷ. Περσεὺς δὲ—	ἰδεῖν	γὰρ πάντως ἤθελε τὸν γονέα
[2, 26]	καὶ ὡς ἐγγὺς ἐγίνετο, ἀστραπὴν	ἰδεῖν	ἐκλάμψασαν ἀπὸ τοῦ παιδός, νομίσαντα
[2, 3]	τὴν ἐπὶ Σικυῶνα ἐρχομένοις ἔστιν	ἰδεῖν	ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ ναὸς
[2, 23]	αὐτός τε καὶ ἄλλους Ἀργείων	ἰδεῖν	ἔφη τὴν σορόν. πλησίον δὲ
[2, 35]	μὴ ἄρα ταῖς ἱερείαις ἔστιν	ἰδεῖν.	~(κατὰ δὲ τὴν ἐπὶ Μάσητα
[2, 21]	ὁ Προκλῆς ἀπ᾽ αὐτῶν ἄνδρα	ἰδεῖν	κομισθέντα ἐς Ρώμην. εἴκαζεν οὖν
[2, 21]	τούτου κατὰ τὴν ἔσοδον ἀσπίδα	ἰδεῖν	Πύρρου χαλκῆν ἔστιν ὑπὲρ τῶν
[2, 33]	τὰ μάλιστα ἀπεχθανομένου καὶ αὐτὸς	ἰδίᾳ	προσκρούσας. Δημοσθένει μὲν οὖν τιμαὶ
[2, 4]	Ἄργει δυναστῶν ἢ Μυκήναις ὑπακούοντες·	ἰδίᾳ	τε οὐδένα παρέσχοντο ἄρχοντα τῆς
[2, 20]	δὲ— ἀξιώματι γὰρ δὴ προεῖχεν—	ἰδίᾳ	τὸ μνῆμα ἐποίησαν. (ἀπωτέρω δὲ
[2, 13]	Φλιοῦντα ἐλθεῖν κατὰ δή τι	ἴδιον,	διαιτωμένου δὲ ἐνταῦθα Οἰνέα ἐξ
[2, 29]	μέν ἐστιν ἀφανέστερον γένος οἷα	ἰδιωτεύσαντος	ἀνθρώπου, πλὴν ὅσον Μιλτιάδης, ὃς
[2, 13]	ἦν Ἀμφιάραος τῷ ἐκείνων λόγῳ	ἰδιώτης	τε καὶ οὐ μάντις. καὶ
[2, 27]	ἔργον, ἐξ ὑαλίνης φιάλης πίνουσα·	ἴδοις	δὲ κἂν ἐν τῇ γραφῇ
[2, 32]	(ἐς τὴν Τροιζηνίαν) ναὸν ἂν>	ἴδοις	Ἴσιδος καὶ ὑπὲρ αὐτὸν Ἀφροδίτης
[2, 11]	ἄγαλμα· οὐκ ἂν οὐδὲ τοῦτο	ἴδοις	ῥᾳδίως, οὕτω περιέχουσιν αὐτὸ κόμαι
[2, 37]	τὸ ὕδωρ τῆς λίμνης ὡς	ἰδόντα	εἰκάσαι γαληνόν ἐστι καὶ ἠρεμαῖον,
[2, 7]	κατερρύηκεν ὁ ὄροφος, δῆλά ἐστιν	ἰδόντι·	περὶ δὲ τοῦ ἀγάλματος οὔτε
[2, 24]	πατρῷον ἐν ὑπαίθρῳ τῆς αὐλῆς	ἱδρυμένον,	καὶ ὅτε ἡλίσκετο ὑπὸ Ἑλλήνων
[2, 11]	πεδίον, ἱερόν ἐστιν ἐνταῦθα Δήμητρος·	ἱδρῦσαι	δέ φασιν αὐτὸ Πλημναῖον ἀποδιδόντα
[2, 22]	ἐν Ἄργει καὶ τῆς Εἰληθυίας	ἱδρυσαμένην	τὸ ἱερὸν τὴν μὲν παῖδα
[2, 4]	τῆς Βουναίας ἐστὶν Ἥρας ἱερὸν	ἱδρυσαμένου	Βούνου τοῦ Ἑρμοῦ· καὶ δι᾽
[2, 32]	Δημήτηρ Θεσμοφόρος, Ἀλθήπου καθὰ λέγουσιν	ἱδρυσαμένου.	(καταβαίνουσι δὲ ἐπὶ τὸν πρὸς
[2, 22]	ἱερὸν ἐπίκλησιν Πελασγίδος ἀπὸ τοῦ	ἱδρυσαμένου	Πελασγοῦ τοῦ Τριόπα, καὶ οὐ
[2, 35]	καὶ ἀδελφὴν Κλυμένου Χθονίαν τοὺς	ἱδρυσαμένους	φασὶν εἶναι. Ἀργεῖοι δέ, ὅτε
[2, 31]	ἐστι Σωτείρας· Θησέα δὲ ἐλέγετο	ἱδρύσασθαι	καὶ ὀνομάσαι Σώτειραν, ἡνίκα Ἀστερίωνα
[2, 21]	ἤδη λέλεκταί μοι. (Ἀθηνᾶς δὲ	ἱδρύσασθαι	Σάλπιγγος ἱερόν φασιν Ἡγέλεων. Τυρσηνοῦ
[2, 11]	δὲ ἱεροῦ τῆς Ἥρας, ἣν	ἱδρύσατο	Ἄδραστος, ὀλίγον ἀπωτέρω Καρνείου ναός
[2, 19]	ἐπαγαγεῖν τῶν βοῶν τὸν λύκον,	ἱδρύσατο	Ἀπόλλωνος ἱερὸν Λυκίου. (ἐνταῦθα ἀνάκειται
[2, 7]	Ἀνδροδάμας σφίσιν ὁ Φλάντος τοῦτον	ἱδρύσατο—	ἕπεται δὲ ὁ καλούμενος Λύσιος,
[2, 19]	μάλιστα τὰ Αἰγύπτια. Δαναὸς δὲ	ἱδρύσατο	Λύκιον Ἀπόλλωνα ἐπ᾽ αἰτίᾳ τοιαύτῃ.
[2, 33]	δὲ ἐνταῦθα λέγεται Ποσειδῶνα μιχθῆναι.	ἱδρύσατο	μὲν διὰ τοῦτο Αἴθρα ναὸν
[2, 11]	Ἥρας. τοῦτον γὰρ δὴ Φάλκης	ἱδρύσατο	ὁ Τημένου, τῆς ὁδοῦ οἱ
[2, 23]	καὶ Στράτων. ἐξ ἀρχῆς δὲ	ἱδρύσατο	Σφῦρος τὸ ἱερόν, Μαχάονος μὲν
[2, 22]	Διός τε εἶναι καὶ Πλουτοῦς	ἰδὼν	οἶδα ἐν Σιπύλῳ τάφον θέας
[2, 32]	Ἱππολύτου φασὶν εἶναι. καὶ οἰκίαν	ἰδὼν	οἶδα Ἱππολύτου· πρὸ δὲ αὐτῆς
[2, 35]	τὰς θύρας, ἐπειδὰν τὴν βοῦν	ἴδωσιν	ἐντὸς τοῦ ναοῦ, προσέθεσαν τὰς
[2, 34]	δέ σφισι καὶ νῦν ἔτι	ἱερὰ	αὐτόθι, Ποσειδῶνος μὲν ἐπὶ τῆς
[2, 36]	γενέσθαι μετονομασθῆναι τὸ ὄρος φασίν.	(ἱερὰ	δὲ καὶ ἐς τόδε ἐπὶ
[2, 33]	ἔστιν· αὕτη Σφαιρία ὀνομαζομένη πρότερον	Ἱερὰ	δι᾽ αἰτίαν ἐκλήθη τοιαύτην. ἔστιν
[2, 34]	λογάδων εἰσίν, ἐντὸς δὲ αὐτῶν	ἱερὰ	δρῶσιν ἀπόρρητα Δήμητρι. (τοσαῦτα μὲν
[2, 28]	κατὰ χώραν δ᾽ αὐτοῦ λείπουσιν	ἱερὰ	εἶναι τῆς Ὑρνηθοῦς. (οὐ πόρρω
[2, 2]	τοῦ λιμένος Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἴσιδος	ἱερά.	Κεγχρεῶν δὲ ἀπαντικρὺ τὸ Ἑλένης
[2, 34]	θύειν καθέστηκεν ἐνταῦθα. Δήμητρος δὲ	ἱερὰ	πεποίηται Θερμασίας, τὸ μὲν ἐπὶ
[2, 1]	ἀνελὼν καὶ ἐν Ἐπιδαύρῳ τῇ	ἱερᾷ	Περιφήτην Ἡφαίστου νομιζόμενον, κορύνῃ χαλκῇ
[2, 34]	Δήμητρος καὶ Κόρης τῆς Δήμητρος	ἱερά·	τὰ δὲ πρὸς θάλασσαν ἐν
[2, 5]	τὸ εἰκὸς καὶ οἰκίας καὶ	ἱερὰ	τὰ ἔξω τείχους· ἀλλὰ τοῦτόν
[2, 33]	ναὸν ἐνταῦθα Ἀθηνᾶς Ἀπατουρίας καὶ	Ἱερὰν	ἀντὶ Σφαιρίας ὠνόμασε τὴν νῆσον·
[2, 26]	Ἐπίδαυρον παῖδα προσποιοῦσιν. (Ἀσκληπιοῦ δὲ	ἱερὰν	μάλιστα εἶναι τὴν γῆν ἐπὶ
[2, 11]	δὲ ἀποτραπεῖσιν ἐπὶ πύλην καλουμένην	Ἱεράν,	οὐ πόρρω τῆς πύλης ναός
[2, 17]	ἀνέθηκε δέ, ὅτι τὴν ὄρνιθα	ἱερὰν	τῆς Ἥρας νομίζουσι. κεῖται δὲ
[2, 33]	τῇ Ἀπατουρίᾳ. (Καλαύρειαν δὲ Ἀπόλλωνος	ἱερὰν	τὸ ἀρχαῖον εἶναι λέγουσιν, ὅτε
[2, 7]	λίθου λευκοῦ. ταύτας τὰς γυναῖκας	ἱερὰς	εἶναι καὶ Διονύσῳ μαίνεσθαι λέγουσιν.
[2, 35]	πρὸ δὲ τοῦ ναοῦ γυναικῶν	ἱερασαμένων	τῇ Δήμητρι εἰκόνες ἑστήκασιν οὐ
[2, 27]	ἐμοῦ μονομαχίας ἆθλα ἦν καὶ	ἱερᾶσθαι	τῇ θεῷ τὸν νικῶντα· ὁ
[2, 33]	οὖν Ποσειδῶνος ἱερὸν ἐνταῦθα ἅγιον,	ἱερᾶται	δὲ αὐτῷ παρθένος, ἔστ᾽ ἂν
[2, 15]	τῇ Νεμέᾳ καὶ Νεμείου Διὸς	ἱερέα	αἱροῦνται, καὶ δὴ καὶ δρόμου
[2, 17]	ἐσόδου καὶ γυναικῶν, αἳ γεγόνασιν	ἱέρειαι	τῆς Ἥρας, καὶ ἡρώων ἄλλων
[2, 35]	πλὴν εἰ μὴ ἄρα ταῖς	ἱερείαις	ἔστιν ἰδεῖν. ~(κατὰ δὲ τὴν
[2, 17]	ἡ φλόξ. κατεκαύθη δὲ τὴν	ἱέρειαν	τῆς Ἥρας Χρυσηίδα ὕπνου καταλαβόντος,
[2, 10]	τὰ μὲν ἐσθίουσιν ὡς ἀπὸ	ἱερείου,	τὰ δὲ ὡς ἥρωι τῶν
[2, 35]	αὐτοῖς τῆς πομπῆς οἵ τε	ἱερεῖς	τῶν θεῶν καὶ ὅσοι τὰς
[2, 10]	δὲ ἑτέρᾳ μῆλον. τῶν δὲ	ἱερείων	τοὺς μηροὺς θύουσι πλὴν ὑῶν,
[2, 32]	τῷ Ἱππολύτῳ πρῶτον· Τροιζηνίοις δὲ	ἱερεὺς	μέν ἐστιν Ἱππολύτου τὸν χρόνον
[2, 12]	ἐφ᾽ οὗ τοῖς ἀνέμοις ὁ	ἱερεὺς	μιᾷ νυκτὶ ἀνὰ πᾶν ἔτος
[2, 13]	τὸ δὲ τῆς Ἴσιδος τοῖς	ἱερεῦσι	θεάσασθαι μόνον ἔστι. (λέγεται δὲ
[2, 10]	αὐτὸ οὐκ ἔστι πλὴν τοῖς	ἱερεῦσιν	ἔσοδος. κεῖται δὲ ἐν τῇ
[2, 21]	τὴν Τριτωνίδα ἄνθρωποι ταύτης εἰσὶν	ἱεροί.	(ἐν δὲ Ἄργει παρὰ τοῦτο
[2, 28]	ἐς τὸ ξανθότερον ῥέποντες χρόας	ἱεροὶ	μὲν τοῦ Ἀσκληπιοῦ νομίζονται καὶ
[2, 20]	δὲ ἀπαντικρὺ Νεμείου Διός ἐστιν	ἱερόν,	ἄγαλμα ὀρθὸν χαλκοῦν, τέχνη Λυσίππου.
[2, 13]	Φλιασίων ἀκροπόλει κυπαρίσσων ἄλσος καὶ	ἱερὸν	ἁγιώτατον ἐκ παλαιοῦ· τὴν δὲ
[2, 4]	ἐστιν οὐ πόρρω Χαλινίτιδος Ἀθηνᾶς	ἱερόν·	Ἀθηνᾶν γὰρ θεῶν μάλιστα συγκατεργάσασθαι
[2, 24]	Δειραδιώτου δὲ Ἀπόλλωνος ἔχεται μὲν	ἱερὸν	Ἀθηνᾶς Ὀξυδερκοῦς καλουμένης, Διομήδους ἀνάθημα,
[2, 15]	ἐτέθη τῇ πόλει. ἐνταῦθά ἐστιν	ἱερὸν	Ἀθηνᾶς, τὸ δὲ ἄγαλμα Σκύλλιδος
[2, 30]	ὅτι μὴ τοῦ Διὸς τὸ	ἱερόν,	ἄλλο τὸ ὄρος ἀξιόλογον εἶχεν
[2, 35]	Εἰλειθυίας ἐστὶν ἐντὸς τοῦ τείχους	ἱερόν.	ἄλλως μὲν δὴ κατὰ ἡμέραν
[2, 27]	θεοῦ παῖδα ἄνθρωπον. ~(τὸ δὲ	ἱερὸν	ἄλσος τοῦ Ἀσκληπιοῦ περιέχουσιν ὅροι
[2, 23]	τὴν Ἀδράστου καὶ ἀπωτέρω ταύτης	ἱερὸν	Ἀμφιαράου καὶ τοῦ ἱεροῦ πέραν
[2, 22]	δὲ τῶν Ἀνάκτων Εἰληθυίας ἐστὶν	ἱερὸν	ἀνάθημα Ἑλένης, ὅτε σὺν Πειρίθῳ
[2, 35]	φέρεσθαι τὴν βοῦν ἐς τὸ	ἱερὸν	ἀνῆκαν ἐκ τῶν δεσμῶν, ἕτεροι
[2, 18]	χωρίον Μυσία καὶ Δήμητρος Μυσίας	ἱερὸν	ἀπὸ ἀνδρὸς Μυσίου τὸ ὄνομα,
[2, 36]	αὐτόθεν ἀφέστηκεν· ἐνταῦθα ἔστι μὲν	ἱερὸν	Ἀπόλλωνος, ἔστι δὲ Ποσειδῶνος, ἐπὶ
[2, 30]	ὅτι οὗτος τῇ Σαρωνίδι τὸ	ἱερὸν	Ἀρτέμιδι ᾠκοδόμησεν ἐπὶ θαλάσσῃ τελματώδει
[2, 25]	Οἰνόης ὄρος ἐστὶν Ἀρτεμίσιον καὶ	ἱερὸν	Ἀρτέμιδος ἐπὶ κορυφῇ τοῦ ὄρους.
[2, 10]	γυμνάσιον, ἔστιν ἐν δεξιᾷ Φεραίας	ἱερὸν	Ἀρτέμιδος· κομισθῆναι δὲ τὸ ξόανον
[2, 28]	ἄκρᾳ τοῦ ὄρους Κορυφαίας ἐστὶν	ἱερὸν	Ἀρτέμιδος, οὗ καὶ Τελέσιλλα ἐποιήσατο
[2, 36]	ἐνταῦθα Δήμητρι. (ἔστι δὲ ἄλσος	ἱερὸν	ἀρχόμενον μὲν ἀπὸ ὄρους ὃ
[2, 10]	ὑστέραν. (ἐντεῦθέν ἐστιν ὁδὸς ἐς	ἱερὸν	Ἀσκληπιοῦ. παρελθοῦσι δὲ ἐς τὸν
[2, 7]	θεοὺς ἐς τὸ τῆς Πειθοῦς	ἱερὸν	αὖθις ἀπάγειν ἐς τὸν ναόν
[2, 26]	γενέσθαι τὴν πόλιν, ἐπὶ τὸ	ἱερὸν	ἀφίξῃ τοῦ Ἀσκληπιοῦ. ταύτην τὴν
[2, 23]	Ἀσκληπιοῦ τέμενος καὶ μετὰ ταῦτα	ἱερὸν	Βάτωνος. ἦν δὲ ὁ Βάτων
[2, 12]	ᾠκοδόμηται γὰρ ἐπὶ λόφῳ τὸ	ἱερὸν—	βωμός ἐστιν ἀνέμων, ἐφ᾽ οὗ
[2, 11]	στάδια, Πυραία καλούμενόν ἐστιν ἄλσος,	ἱερὸν	δὲ ἐν αὐτῷ Προστασίας Δήμητρος
[2, 35]	(τὸ δὲ λόγου μάλιστα ἄξιον	ἱερὸν	Δήμητρός ἐστιν ἐπὶ τοῦ Πρωνός.
[2, 34]	θάλασσαν ἐν ὅροις τῆς Ἑρμιονίδος	ἱερὸν	Δήμητρός ἐστιν ἐπίκλησιν Θερμασίας. (σταδίους
[2, 34]	ἐν Βουπόρθμῳ δὲ πεποίηται μὲν	ἱερὸν	Δήμητρος καὶ τῆς παιδός, πεποίηται
[2, 4]	ὑπὲρ δὲ τὸ θέατρόν ἐστιν	ἱερὸν	Διὸς Καπετωλίου φωνῇ τῇ Ρωμαίων·
[2, 25]	ἐπὶ δὲ τῆς ὁδοῦ ταύτης	ἱερὸν	διπλοῦν πεποίηται, καὶ πρὸς ἡλίου
[2, 31]	τοῦ ναοῦ λίθον, καλούμενον δὲ	ἱερόν,	εἶναι λέγουσιν ἐφ᾽ οὗ ποτε
[2, 20]	δὲ τὸ θέατρον Ἀφροδίτης ἐστὶν	ἱερόν,	ἔμπροσθεν δὲ τοῦ ἕδους Τελέσιλλα
[2, 27]	ὀνομαζόμενον Κυνόρτιον, Μαλεάτου δὲ Ἀπόλλωνος	ἱερὸν	ἐν αὐτῷ. τοῦτο μὲν δὴ
[2, 10]	δέ ἐστι τῷ περιβόλῳ τὸ	ἱερόν,	ἐν δὲ αὐτῷ ξόανον ἀρχαῖον,
[2, 38]	ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν καὶ Ποσειδῶνος	ἱερὸν	ἐν Τημενίῳ πεποίηται καὶ Ἀφροδίτης
[2, 33]	ἠνεμόεσσαν. ἔστι δ᾽ οὖν Ποσειδῶνος	ἱερὸν	ἐνταῦθα ἅγιον, ἱερᾶται δὲ αὐτῷ
[2, 12]	καὶ τῆς Ἥβης ἐστὶ τὸ	ἱερόν.	ἐνταῦθά τε δὴ πόλιν ᾤκισε
[2, 5]	ἐστιν ἡ Τενεατικὴ καὶ Εἰληθυίας	ἱερόν·	ἑξήκοντα δὲ ἀπέχει μάλιστα στάδια
[2, 37]	Δαναοῦ, Δαναὸν δὲ αὐτὸν τὸ	ἱερὸν	ἐπὶ Ποντίνῳ ποιῆσαι τῆς Ἀθηνᾶς.
[2, 21]	Ἀσκληπιοῦ. τὸ δὲ τῆς Ἀρτέμιδος	ἱερὸν	ἐπίκλησιν Πειθοῦς, Ὑπερμήστρα καὶ τοῦτο
[2, 22]	μνήματος τῶν γυναικῶν Δήμητρός ἐστιν	ἱερὸν	ἐπίκλησιν Πελασγίδος ἀπὸ τοῦ ἱδρυσαμένου
[2, 22]	τῇ Δήμητρος. (ἐνταῦθα Ποσειδῶνός ἐστιν	ἱερὸν	ἐπίκλησιν Προσκλυστίου· τῆς γὰρ χώρας
[2, 31]	ῥόπαλον. ἔστι δὲ καὶ Διὸς	ἱερὸν	ἐπίκλησιν Σωτῆρος· ποιῆσαι δὲ αὐτὸ
[2, 35]	ἐπὶ τοῦ Πρωνός. τοῦτο τὸ	ἱερὸν	Ἑρμιονεῖς μὲν Κλύμενον Φορωνέως παῖδα
[2, 30]	Πανελληνίου Διὸς ἰοῦσιν, ἔστιν Ἀφαίας	ἱερόν,	ἐς ἣν καὶ Πίνδαρος ᾆσμα
[2, 10]	ἤδη τὸ τῆς Ἀφροδίτης ἐστὶν	ἱερόν.	ἐσίασι μὲν δὴ ἐς αὐτὸ
[2, 4]	καὶ Ἀνάγκης καὶ Βίας ἐστὶν	ἱερόν·	ἐσιέναι δὲ ἐς αὐτὸ οὐ
[2, 34]	Μέθανα ᾤκισται. Ἴσιδος δὲ ἐνταῦθα	ἱερόν	ἐστι καὶ ἄγαλμα ἐπὶ τῆς
[2, 20]	δὴ μάλιστα, ἔνθα καὶ τὸ	ἱερόν	ἐστι, συνιᾶσιν ὑπὸ γῆν ῥέοντος.
[2, 24]	μὲν τῆς Ἀκραίας Ἥρας τὸ	ἱερόν,	ἔστι δὲ καὶ ναὸς Ἀπόλλωνος,
[2, 30]	πεποίηται. τοῦ δὲ Ἀσκληπιοῦ τὸ	ἱερὸν	ἔστι μὲν ἑτέρωθι καὶ οὐ
[2, 1]	τιμαί· Δωτοῦς δὲ ἐν Γαβάλοις	ἱερόν	ἐστιν ἅγιον, ἔνθα πέπλος ἔτι
[2, 7]	δὲ τῇ νῦν ἀκροπόλει Τύχης	ἱερόν	ἐστιν Ἀκραίας, μετὰ δὲ αὐτὸ
[2, 36]	ἀριστερὰ σταδίους ὅσον ὀκτώ, Διοσκούρων	ἱερόν	ἐστιν Ἀνάκτων· πεποίηται δέ σφισι
[2, 13]	τοῦ Ὀμφαλοῦ προελθοῦσι Διονύσου σφίσιν	ἱερόν	ἐστιν ἀρχαῖον, ἔστι δὲ καὶ
[2, 2]	διαφυγεῖν τοῦ ὅρκου. καὶ δὴ	ἱερόν	ἐστιν ἀρχαῖον Κυκλώπων καλούμενος βωμός,
[2, 18]	τοῦ πλησίον ἱεροῦ· τὸ δὲ	ἱερόν	ἐστιν Εἰλειθυίας. (μόνους δὲ Ἑλλήνων
[2, 17]	τὰς ἀπορρήτους. αὐτὸ δὲ τὸ	ἱερόν	ἐστιν ἐν χθαμαλωτέρῳ τῆς Εὐβοίας·
[2, 11]	δὲ ὡς ἐπὶ τὸ πεδίον,	ἱερόν	ἐστιν ἐνταῦθα Δήμητρος· ἱδρῦσαι δέ
[2, 20]	ἐποίησαν. (ἀπωτέρω δὲ ὀλίγον Ὡρῶν	ἱερόν	ἐστιν. ἐπανιόντι δὲ ἐκεῖθεν ἀνδριάντες
[2, 12]	~(ἐν δὲ Τιτάνῃ καὶ Ἀθηνᾶς	ἱερόν	ἐστιν, ἐς ὃ τὴν Κορωνίδα
[2, 38]	θαλάσσῃ δὲ τοῦ Γενεσίου Ποσειδῶνος	ἱερόν	ἐστιν οὐ μέγα. τούτου δ᾽
[2, 10]	ποίημα. ἔστι δὲ καὶ ἑτέρωθι	ἱερὸν	Ἡρακλέους· τὸν μὲν πάντα ἐνταῦθα
[2, 27]	μὲν Ἀσκληπιοῦ λουτρόν, ἔστι δὲ	ἱερὸν	θεῶν οὓς Ἐπιδώτας ὀνομάζουσιν· ἐποίησε
[2, 4]	τὸ τῆς Βουναίας ἐστὶν Ἥρας	ἱερὸν	ἱδρυσαμένου Βούνου τοῦ Ἑρμοῦ· καὶ
[2, 2]	δὲ ἐν Λεχαίῳ μὲν Ποσειδῶνος	ἱερὸν	καὶ ἄγαλμα χαλκοῦν, τὴν δὲ
[2, 24]	κορυφῇ τοῦ ὄρους Ἀρτέμιδος Ὀρθίας	ἱερόν,	καὶ ἀγάλματα Ἀπόλλωνος καὶ Λητοῦς
[2, 27]	καὶ ἄγαλμα Ἠπιόνης καὶ Ἀφροδίτης	ἱερὸν	καὶ Θέμιδος καὶ στάδιον, οἷα
[2, 13]	δὲ οὐ πόρρω Δήμητρός ἐστιν	ἱερὸν	καὶ καθήμενα ἀγάλματα ἀρχαῖα. (ἀνάκειται
[2, 38]	τειχῶν ἔτι ἐρείπια, καὶ Ποσειδῶνος	ἱερὸν	καὶ λιμένες εἰσὶν ἐν Ναυπλίᾳ
[2, 15]	Κλεωναῖς δὲ τοῦτό ἐστι τὸ	ἱερὸν	καὶ μνῆμα Εὐρύτου καὶ Κτεάτου·
[2, 36]	Πυθαέως τε Ἀπόλλωνος ὑπελίποντο τὸ>	ἱερὸν—	καὶ νῦν ἔτι δῆλόν ἐστι—
[2, 25]	ἐν ταῖς Ὀρνεαῖς Ἀρτέμιδός τε	ἱερὸν	καὶ ξόανον ὀρθὸν καὶ ἕτερος
[2, 35]	καὶ Ἀρτέμιδος ἐπίκλησιν Ἰφιγενείας ἐστὶν	ἱερὸν	καὶ Ποσειδῶν χαλκοῦς τὸν ἕτερον
[2, 32]	τῆς Σαρωνίας Ἀρτέμιδος ἀφέστηκε τὸ	ἱερόν,	καὶ τὰ ἐς αὐτὸ ἐμήνυσεν
[2, 17]	πρὸς καθάρσια αἱ περὶ τὸ	ἱερὸν	καὶ τῶν θυσιῶν ἐς τὰς
[2, 30]	εἶχεν οὐδέν. τοῦτο δὲ τὸ	ἱερὸν	λέγουσιν Αἰακὸν ποιῆσαι τῷ Διί·
[2, 19]	βοῶν τὸν λύκον, ἱδρύσατο Ἀπόλλωνος	ἱερὸν	Λυκίου. (ἐνταῦθα ἀνάκειται μὲν θρόνος
[2, 9]	ἐπίχρυσος. (πλησίον δὲ Ἀπόλλωνός ἐστιν	ἱερὸν	Λυκίου, κατερρυηκός τε ἤδη καὶ
[2, 19]	πόλει τὸ ἐπιφανέστατόν ἐστιν Ἀπόλλωνος	ἱερὸν	Λυκίου. τὸ μὲν οὖν ἄγαλμα
[2, 27]	Ἐπιδαυρίων δὲ οἱ περὶ τὸ	ἱερὸν	μάλιστα ἐταλαιπώρουν, ὅτι μήτε αἱ
[2, 23]	ἀρχῆς δὲ ἱδρύσατο Σφῦρος τὸ	ἱερόν,	Μαχάονος μὲν υἱός, ἀδελφὸς δὲ
[2, 31]	τῶν θρόνων. οὐ πόρρω δὲ	ἱερὸν	Μουσῶν ἐστι, ποιῆσαι δὲ ἔλεγον
[2, 32]	δὲ πέτρας πλησίον Ἀφροδίτης ἐστὶν	ἱερὸν	Νυμφίας, ποιήσαντος Θησέως ἡνίκα ἔσχε
[2, 34]	ἕτερον οὐ μέγα τῆς Ἀθηνᾶς	ἱερόν,	ὁ δὲ ὄροφος κατερρύηκεν αὐτῷ.
[2, 13]	δὲ θεὸν ἧς ἐστι τὸ	ἱερὸν	οἱ μὲν ἀρχαιότατοι Φλιασίων Γανυμήδαν,
[2, 7]	τὴν ἀγορὰν ἐσελθοῦσι Πειθοῦς ἐστιν	ἱερὸν	οὐδὲ τοῦτο ἄγαλμα ἔχον. Πειθὼ
[2, 29]	θηρευούσῃ τὴν Ἄρτεμιν. Ἀφροδίτης τε	ἱερὸν	πεποίηται· τὸ δὲ πρὸς τῷ
[2, 2]	δὲ αὐτὸν θεοῖς πᾶσίν ἐστιν	ἱερόν.	πλησίον δὲ ᾠκοδόμηται κρήνη, καὶ
[2, 11]	Ἀρτέμιδι καὶ Ἀπόλλωνι τὸ πλησίον	ἱερὸν	ποιῆσαι λέγουσι, τὸ δὲ μετ᾽
[2, 22]	δέ, ὅθεν τὸ κῦμα ἀνεχώρησεν,	ἱερὸν	Ποσειδῶνι ἐποίησαν Προσκλυστίῳ. (προελθόντι δὲ
[2, 12]	τὴν ὁδὸν ἐν ἀριστερᾷ Ποσειδῶνος	ἱερόν·	προελθοῦσι δὲ κατὰ τὴν λεωφόρον
[2, 17]	δὲ Εὐβοίας ὅσον περὶ τὸ	ἱερόν,	Πρόσυμναν δὲ τὴν ὑπὸ τὸ
[2, 20]	τελευτή. καὶ Διός ἐστιν ἐνταῦθα	ἱερὸν	Σωτῆρος καὶ παριοῦσίν ἐστιν οἴκημα·
[2, 36]	καὶ ἐπὶ κορυφῇ τοῦ ὄρους	ἱερόν	τε Ἀθηνᾶς Σαΐτιδος, ἐρείπια ἔτι
[2, 34]	ἐφ᾽ ᾗ τοῦ Ποσειδῶνος τὸ	ἱερόν,	τέσσαρας μάλιστα σταδίους, κειμένη δὲ
[2, 11]	ἀρνὸς καὶ ὑὸς ἐς Ἀθηνᾶς	ἱερὸν	τὴν Κορωνίδα μετενεγκόντες ἐνταῦθα τιμῶσιν.
[2, 22]	καὶ τῆς Εἰληθυίας ἱδρυσαμένην τὸ	ἱερὸν	τὴν μὲν παῖδα ἣν ἔτεκε
[2, 5]	δέ ἐστι νῦν σφίσι τὸ	ἱερὸν	τῆς Ἀθηνᾶς, ἀκρόπολιν τοῦτο εἶναι.
[2, 4]	βασιλέας συμβάντα εὕρισκον· (τὸ δὲ	ἱερὸν	τῆς Ἀθηνᾶς τῆς Χαλινίτιδος πρὸς
[2, 21]	τοὺς πολλοὺς ἀπέκτειναν. τὸ δὲ	ἱερὸν	τῆς Λητοῦς ἔστι μὲν οὐ
[2, 35]	Ἀπόλλωνι Ὁρίῳ νεῖμαι. (τὸ δὲ	ἱερὸν	τῆς Τύχης νεώτατον μὲν λέγουσιν
[2, 13]	τοῦτο ᾠκοδόμηται μὲν παρὰ τὸ	ἱερὸν	τοῦ Ἀπόλλωνος, ἀγάλματα δὲ λίθου
[2, 31]	τε καὶ Περσῶν. (τὸ δὲ	ἱερὸν	τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Θεαρίου κατασκευάσαι
[2, 20]	γῆν ῥέοντος. (παρὰ δὲ τὸ	ἱερὸν	τοῦ Κηφισοῦ Μεδούσης λίθου πεποιημένη
[2, 27]	δὲ ἄλλα ὅσα περὶ τὸ	ἱερὸν	τοῦ Μαλεάτου καὶ ἔλυτρον κρήνης,
[2, 38]	Εὔα μεγίστη τῶν κωμῶν· καὶ	ἱερὸν	τοῦ Πολεμοκράτους ἐστὶν ἐν ταύτῃ.
[2, 1]	δὲ ἐς τοῦ θεοῦ τὸ	ἱερὸν	τοῦτο μὲν ἀθλητῶν νικησάντων· τὰ
[2, 7]	ἔνθα πρῶτον ἀφίκοντο Πειθοῦς ἐστιν	ἱερόν.	τούτοις δὲ ἐοικότα καὶ νῦν
[2, 32]	δὲ αὐτόθεν Λυτηρίου Πανός ἐστιν	ἱερόν·	Τροιζηνίων γὰρ τοῖς τὰς ἀρχὰς
[2, 20]	ἐσόδου τῷ Κηφισῷ πεποίηται τὸ	ἱερόν·	τῷ δὲ ποταμῷ τούτῳ τὸ
[2, 21]	μοι. (Ἀθηνᾶς δὲ ἱδρύσασθαι Σάλπιγγος	ἱερόν	φασιν Ἡγέλεων. Τυρσηνοῦ δὲ τοῦτον
[2, 3]	τικτόμενον κατακρύπτειν αὐτὸ ἐς τὸ	ἱερὸν	φέρουσαν τῆς Ἥρας, κατακρύπτειν δὲ
[2, 32]	δὲ ἔξω τείχους καὶ Ποσειδῶνος	ἱερὸν	Φυταλμίου· μηνίσαντα γάρ σφισι τὸν
[2, 35]	ὑπὸ Δήμητρος Ἑρμιονεῦσι ποιῆσαι τὸ	ἱερόν.	(Χθονία δ᾽ οὖν ἡ θεός
[2, 13]	ἀκροπόλει καὶ ἄλλος περίβολός ἐστιν	ἱερὸς	Δήμητρος, ἐν δὲ αὐτῷ ναός
[2, 10]	αὐτοῦ (δὲ) ἄλλος ἐστὶν Ἀφροδίτης	ἱερός·	ἐν δὲ αὐτῷ πρῶτον ἄγαλμά
[2, 13]	ἐφ᾽ ὅτῳ δὲ οὕτω νομίζουσιν,	ἱερός	ἐστιν αὐτοῖς λόγος— ἐπεὶ τῆς
[2, 23]	ταύτης ἱερὸν Ἀμφιαράου καὶ τοῦ	ἱεροῦ	πέραν Ἐριφύλης μνῆμα. ἑξῆς δὲ
[2, 30]	ἄλσος τῆς Ἀρτέμιδος ἐντὸς τοῦ	ἱεροῦ	περιβόλου θάπτουσι, καὶ λίμνην ἀπὸ
[2, 35]	τοῦ δὲ τῆς Χθονίας ἐστὶν	ἱεροῦ	στοὰ κατὰ τὴν δεξιάν, Ἠχοῦς
[2, 22]	Τριόπα, καὶ οὐ πόρρω τοῦ	ἱεροῦ	τάφος Πελασγοῦ. (πέραν δὲ τοῦ
[2, 22]	εἶναι θυγατέρα Ἰφιγένειαν. τοῦ δὲ	ἱεροῦ	τῆς Εἰληθυίας πέραν ἐστὶν Ἑκάτης
[2, 11]	παιδὸς τῆς τροφῆς. τοῦ δὲ	ἱεροῦ	τῆς Ἥρας, ἣν ἱδρύσατο Ἄδραστος,
[2, 22]	ναὸς τῆς Ἀνθείας ἐστὶ τοῦ	ἱεροῦ	τῆς Λητοῦς ἐν δεξιᾷ καὶ
[2, 18]	ἥξεις καλουμένην ἀπὸ τοῦ πλησίον	ἱεροῦ·	τὸ δὲ ἱερόν ἐστιν Εἰλειθυίας.
[2, 31]	εἰκόνας ἀναθεῖναι μόνων. (τοῦ δὲ	ἱεροῦ	τοῦ Ἀπόλλωνός ἐστιν οἰκοδόμημα ἔμπροσθεν,
[2, 21]	συγγραφῇ. τοῦ δὲ τῆς Δήμητρος	ἱεροῦ	τούτου κατὰ τὴν ἔσοδον ἀσπίδα
[2, 11]	δὲ τοὺς δράκοντας ἐσιέναι τοὺς	ἱεροὺς	οὐκ ἐθέλουσιν ὑπὸ δείματος· καταθέντες
[2, 14]	καὶ οὐ κατὰ ἔτος ἄγουσιν.	ἱεροφάντης	δὲ οὐκ ἐς τὸν βίον
[2, 27]	δέ ἐστι θέατρον ἐν τῷ	ἱερῷ	μάλιστα ἐμοὶ δοκεῖν θέας ἄξιον·
[2, 21]	Πύρρου τὰ ὀστᾶ ἐν τῷ	ἱερῷ	τῆς Δήμητρος, παρ᾽ ᾧ συμβῆναί
[2, 8]	ἀνέθηκεν. ~(τῷ δὲ τῆς Πειθοῦς	ἱερῷ	τὸ ἐγγὺς τέμενος ἀνειμένον βασιλεῦσι
[2, 9]	ἐκεῖνο ἔκειτο μὲν ἐν τῷ	ἱερῷ	τοῦ Λυκίου, ὅ τι δὲ
[2, 32]	τὸν χρόνον τοῦ βίου πάντα	ἱερώμενος	καὶ θυσίαι καθεστήκασιν ἐπέτειοι, δρῶσι
[2, 2]	ἐνταῦθα γὰρ πλεῖστά ἐστι τῶν	ἱερῶν—	Ἄρτεμίς τε ἐπίκλησιν Ἐφεσία καὶ
[2, 14]	Κελεῷ θ᾽ ἡγήτορι λαῶν δρησμοσύνην	ἱερῶν	καὶ ἐπέφραδεν ὄργια πᾶσιν. (οὗτος
[2, 30]	αὐτῶν φασιν ἀποικισθῆναι· κατασκευὴν δὲ	ἱερῶν	καὶ ὅσα ἄλλα ἐς ἐπίδειξιν,
[2, 20]	ὑπελείπετο καὶ τὰ ἐκ τῶν	ἱερῶν	ὅπλα ἀθροίσασα τὰς ἀκμαζούσας ἡλικίᾳ
[2, 10]	παρ᾽ ἄνδρα φοιτῆσαι, καὶ παρθένος	ἱερωσύνην	ἐπέτειον ἔχουσα· λουτροφόρον τὴν παρθένον
[2, 12]	Φλίας αὖτ᾽ ἐπὶ τοῖσιν Ἀραιθυρέηθεν	ἵκανεν,	ἔνθ᾽ ἀφνειὸς ἔναιε Διωνύσοιο ἕκητι
[2, 27]	δέ ἐστι πέραν ἔνθα οἱ	ἱκέται	τοῦ θεοῦ καθεύδουσιν. (οἴκημα δὲ
[2, 13]	καὶ μέγιστον τὸ ἐς τοὺς	ἱκέτας	ἐστί· δεδώκασι γὰρ δὴ ἄδειαν
[2, 17]	Τεγέαν τὴν Ἀθηνᾶν τὴν Ἀλέαν	ἱκέτευεν·	Ἀργεῖοι δὲ καίπερ κακοῦ τηλικούτου
[2, 28]	Δηιφόντου κατηγόρουν, πολλὰ δὲ αὐτὴν	ἱκέτευον	ἐκείνην ἐπανήκειν ἐς Ἄργος, ἄλλα
[2, 7]	ἐπὶ τὸν Σύθαν ποταμὸν ἀποστέλλουσιν	ἱκετεύοντας·	ὑπὸ τούτων δὲ πεισθέντας τοὺς
[2, 13]	δεδώκασι γὰρ δὴ ἄδειαν ἐνταῦθα	ἱκετεύουσι,	λυθέντες δὲ οἱ δεσμῶται τὰς
[2, 29]	εἴπερ ὑπακούσει σφίσιν, Αἰακὸν τὸν	ἱκετεύσαντα	εἶναι. (οὕτως Αἰακοῦ δεησομένους ἀποστέλλουσιν
[2, 6]	ἐκείνῳ. τοῦτον οὖν τὸν Λύκον	ἱκέτευσε	στρατῷ μείζονι ἐπὶ τὴν Αἰγιάλειαν
[2, 20]	δὲ ὡς ἐπέσχεν ἡμέρα, κατέφυγεν	ἱκέτις	ἐς τὸν δῆμον. οὐ προεμένων
[2, 22]	σὺν δέ σφισιν αἱ μητέρες	Ἱλάειρα	καὶ Φοίβη, τέχνη μὲν Διποίνου
[2, 11]	ᾧ δ᾽ ἂν ἐνταῦθα τούτων	ἱλάσασθαι	θελήσῃ τις, ἀποδέδεικταί οἱ τὸ
[2, 7]	σφᾶς ἐκέλευον οἱ μάντεις Ἀπόλλωνα	ἱλάσασθαι	καὶ Ἄρτεμιν. (οἱ δὲ παῖδας
[2, 29]	τούτοις ἡ Πυθία εἶπε Δία	ἱλάσκεσθαι,	χρῆναι δέ, εἴπερ ὑπακούσει σφίσιν,
[2, 35]	καὶ θυμιάμασι μεγάλως τὴν θεὸν	ἱλάσκονται	καὶ ἀναθήματα δίδοται πλεῖστα τῇ
[2, 3]	καθὰ δὴ καὶ Ὅμηρος ἐν	Ἰλιάδι	ἐποίησεν υἱὸν Φόρβαντος πολυμήλου, τόν
[2, 22]	πολεμοῦντας, ἔστ᾽ ἂν ἢ τὸ	Ἴλιον	ἕλωσιν ἢ μαχομένους τελευτὴ σφᾶς
[2, 24]	καὶ ὅτε ἡλίσκετο ὑπὸ Ἑλλήνων	Ἴλιον,	ἐπὶ τούτου κατέφυγεν ὁ Πρίαμος
[2, 25]	κατὰ τὴν Ἑλλήνων στρατείαν ἐπὶ	Ἴλιον,	οὐκ ἐποιήσατο Ὅμηρος ἐν καταλόγῳ
[2, 22]	καὶ Ἀργείων ἔφη τοὺς ἐπὶ	Ἴλιον	στρατεύσαντας ἐνταῦθα ὀμόσαι παραμενεῖν πολεμοῦντας,
[2, 23]	ἐξ Ἰλίου καὶ ἁλῶναι ποιῆσαν	Ἴλιον.	τὸ μὲν δὴ Παλλάδιον— καλεῖται
[2, 16]	ὅσους σὺν Ἀγαμέμνονι ἐπανήκοντας ἐξ	Ἰλίου	δειπνίσας κατεφόνευσεν Αἴγισθος. τοῦ μὲν
[2, 23]	σφίσιν Ἀθηνᾶς τὸ ἐκκομισθὲν ἐξ	Ἰλίου	καὶ ἁλῶναι ποιῆσαν Ἴλιον. τὸ
[2, 32]	ὃς τοῖς Ἕλλησιν ἐπεγένετο ἀπὸ	Ἰλίου	κομιζομένοις· καὶ τὸν ἀγῶνα τῶν
[2, 18]	ἀρχήν· Ἀμφιλόχου δὲ μετὰ ἅλωσιν	Ἰλίου	μετοικήσαντος ἐς τοὺς νῦν Ἀμφιλόχους,
[2, 17]	τὸν πρὸς Τροίαν πόλεμον καὶ	Ἰλίου	τὴν ἅλωσιν. ἀνδριάντες τε ἑστήκασι
[2, 23]	τοῖς Ἕλλησιν, ὡς ἐκομίζοντο ἐξ	Ἰλίου,	τῆς πρὸς τῷ Καφηρεῖ ναυαγίας,
[2, 20]	τάφος κενὸς ὁπόσους ἔν τε	Ἰλίῳ	καὶ ὀπίσω κομιζομένους ἐπέλαβεν ἡ
[2, 24]	ὅτι οἱ μαχομένῳ ποτὲ ἐν	Ἰλίῳ	τὴν ἀχλὺν ἀφεῖλεν ἡ θεὸς
[2, 17]	Μενέλαός ποτε ἀφείλετο Εὔφορβον ἐν	Ἰλίῳ.	(τὸ δὲ ἄγαλμα τῆς Ἥρας
[2, 22]	ὡς Πέλοπα ἐπέλαβεν ὕστερον ἐλαύνοντος	Ἴλου	τοῦ Φρυγὸς ἐπ᾽ αὐτὸν στρατείᾳ.
[2, 11]	γάρ οἱ λευκὸς ἐρεοῦς καὶ	ἱμάτιον	ἐπιβέβληται. καὶ Ὑγείας δ᾽ ἔστι
[2, 22]	πρότερον δὲ ἔτι Στησίχορος ὁ	Ἱμεραῖος,	κατὰ ταὐτά φασιν Ἀργείοις Θησέως
[2, 26]	Φλεγυηὶς ἔτικτεν ἐμοὶ φιλότητι μιγεῖσα	ἱμερόεσσα	Κορωνὶς ἐνὶ κραναῇ Ἐπιδαύρῳ. οὗτος
[2, 13]	ἀνατέλλουσα τὰς ἀμπέλους λυμαίνεται συνεχῶς·	ἵνα	δὲ ἄχαρι μηδὲν ἀπ᾽ αὐτῆς
[2, 37]	πλείονας, Πείσανδρος δὲ ὁ Καμιρεύς,	ἵνα	τὸ θηρίον τε δοκοίη φοβερώτερον
[2, 15]	μὲν ἔτι παλαιότερα οὐ μνημονεύουσιν,	Ἴναχον	δὲ βασιλεύοντα τόν τε ποταμὸν
[2, 15]	τῇ γῇ ταύτῃ γενέσθαι πρῶτον,	Ἴναχον	δὲ οὐκ ἄνδρα ἀλλὰ τὸν
[2, 15]	τε καὶ Ἀστερίωνα (καὶ τὸν	Ἴναχον)	ποταμόν· κρινάντων δὲ Ἥρας εἶναι
[2, 18]	ἐστι. προελθοῦσι δὲ ποταμός ἐστιν	Ἴναχος,	καὶ διαβᾶσιν Ἡλίου βωμός. ἐντεῦθεν
[2, 22]	καὶ οὐκ αὐτοῦ τὴν γῆν	Ἴναχος	καὶ οἱ συνδικάσαντες ἔγνωσαν. Ἥρα
[2, 15]	Ποσειδῶνα. καὶ διὰ τοῦτο οὔτε	Ἴναχος	ὕδωρ οὔτε ἄλλος παρέχεται τῶν
[2, 16]	τε Μυκήνη. ταύτην εἶναι θυγατέρα	Ἰνάχου	γυναῖκα δὲ Ἀρέστορος τὰ ἔπη
[2, 25]	ὄρει καὶ αἱ πηγαὶ τοῦ	Ἰνάχου·	πηγαὶ γὰρ δὴ τῷ ὄντι
[2, 25]	πάλαι δὲ σάπυς ἐλάτων ἐπὶ	Ἰνάχου	τὸ ὄνομα εἰλήφει. βωμοὶ δέ
[2, 15]	ἐν Λέρνῃ. Φορωνεὺς δὲ ὁ	Ἰνάχου	τοὺς ἀνθρώπους συνήγαγε πρῶτον ἐς
[2, 28]	τριάκοντα προήκοντας, οἷοι παρά τε	Ἰνδοῖς	τρέφονται καὶ ἐν Λιβύῃ, ἄλλο
[2, 28]	διπήχεων οὐκ ἐλάσσονας, παρὰ δὲ	Ἰνδῶν	μόνων ἄλλα τε κομίζεται καὶ
[2, 1]	κήτει τὰ μετὰ τὸ στέρνον,	Ἰνώ	τε καὶ Βελλεροφόντης καὶ ὁ
[2, 5]	ἀκούσας ἕτερον, ὕδωρ ὃ καλοῦσιν	Ἰνωπὸν	εἶναί σφισιν ἐκ τοῦ Νείλου·
[2, 1]	ἵππους εἰσὶ χρυσοῖ, τὰ μετ᾽	ἰξὺν	ἐλέφαντος καὶ οὗτοι· τῷ δὲ
[2, 10]	λευκοῦ καὶ Ἄρτεμις τὰ ἐς	ἰξὺν	μόνον εἰργασμένη καὶ Ἡρακλῆς τὰ
[2, 37]	διενεγκεῖν ὑδρῶν ἄλλων καὶ τὸν	ἰὸν	οὕτω δή τι ἔχειν ἀνίατον
[2, 15]	ἐξ Ἤλιδος ἐς τὸν ἀγῶνα	ἰόντας	τῶν Ἰσθμίων αὐτοὺς ἐνταῦθα Ἡρακλῆς
[2, 38]	νικήσαντες. (ἀπὸ δὲ τῶν πολυανδρίων	ἰόντι	Ἀ< ν> θήνη τέ ἐστιν,
[2, 38]	ἐλαίας μάλιστα— ἀγαθὴ τρέφειν γῆ,	ἰόντι	(δὲ ἄνω πρὸς τὴν ἤπειρον
[2, 2]	χαλκοῦν, τὴν δὲ ἐς Κεγχρέας	ἰόντων	ἐξ ἰσθμοῦ ναὸς Ἀρτέμιδος καὶ
[2, 32]	τῆς Ἴσιδος ἀνέθηκε Τροιζηνίων δῆμος.	(ἰοῦσι	δὲ τὴν διὰ τῶν ὀρέων
[2, 5]	μεσόγαιαν ἀλλὰ τὴν ἐπὶ Σικυῶνα	ἰοῦσι	ναὸς ἐμπεπρησμένος ἐστὶν οὐ πόρρω
[2, 3]	μνηστῆρας ἔχουσα τόλμημα. (αὖθις δ᾽	ἰοῦσιν	ἐπὶ Λεχαίου τὴν εὐθεῖαν χαλκοῦς
[2, 38]	μοι γράψαι. ~(ἐκ Λέρνης δὲ	ἰοῦσιν	ἐς Τημένιον— τὸ δὲ Τημένιόν
[2, 15]	καὶ αὖθις τὴν ἐς Ἄργος	ἰοῦσίν	ἐστι Μυκηνῶν ἐρείπια ἐν ἀριστερᾷ.
[2, 24]	ἄγουσιν. ἐς δὲ τὴν ἀκρόπολιν	ἰοῦσίν	ἐστιν ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ
[2, 30]	τὸ ὄρος τοῦ Πανελληνίου Διὸς	ἰοῦσιν,	ἔστιν Ἀφαίας ἱερόν, ἐς ἣν
[2, 38]	ἐς τοῦτο οὖν τὸ Τημένιον	ἰοῦσιν	ὅ τε Φρίξος ποταμὸς ἐκδίδωσιν
[2, 34]	κατὰ ταύτην οὖν τὴν πέτραν	ἰοῦσιν	ὀρεινὴν ὁδόν, ἔστι μὲν Ἀπόλλωνος
[2, 3]	τοῦ Μαραθῶνος οὐδένα (ὑπολ( ε)	ιπομένου	παῖδα, τοὺς Κορινθίους Μήδειαν μεταπεμψαμένους
[2, 13]	Δωριεῖς ἐπὶ ἀναδασμῷ γῆς δέχεσθαι·	(Ἵππασος	δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ
[2, 13]	τὴν ἐναντίαν (ταύτην) γνώμην, οὕτως	Ἵππασος	σὺν τοῖς ἐθέλουσιν ἐς Σάμον
[2, 13]	τοῖς ἐθέλουσιν ἐς Σάμον φεύγει.	Ἱππάσου	δὲ τούτου τέταρτος ἦν ἀπόγονος
[2, 13]	Πυθαγόρας ἦν τοῦ Εὔφρονος τοῦ	Ἱππάσου.	ταῦτα μὲν Φλιάσιοι λέγουσι περὶ
[2, 22]	ξύλου δὲ ἐβένου· τοῖς δ᾽	ἵπποις	τὰ μὲν πολλὰ ἐβένου καὶ
[2, 18]	Ἱπποκόωντος, Ἡρακλέα δὲ ἔφασαν ἀποκτείναντα	Ἱπποκόωντα	καὶ τοὺς παῖδας παρακαταθέσθαι Τυνδάρεῳ
[2, 18]	καὶ αὐτὸν ἐκπεσόντα ἀπέφαινον ὑπὸ	Ἱπποκόωντος,	Ἡρακλέα δὲ ἔφασαν ἀποκτείναντα Ἱπποκόωντα
[2, 27]	ἐστὶν ἀρχαία στήλη· ἵππους δὲ	Ἱππόλυτον	ἀναθεῖναι τῷ θεῷ φησιν εἴκοσι.
[2, 27]	ὁμολογοῦντα λέγουσιν Ἀρικιεῖς, ὡς τεθνεῶτα	Ἱππόλυτον	ἐκ τῶν Θησέως ἀρῶν ἀνέστησεν
[2, 6]	ἐπὶ Σικυῶνα καὶ τὸν βασιλέα	Ἱππόλυτον	Ροπάλου παῖδα τοῦ Φαίστου· δείσας
[2, 32]	ἡνίοχον, τοῦτον εἶναι νομίζουσιν ἐκεῖνον	Ἱππόλυτον	τιμὴν παρὰ θεῶν ταύτην ἔχοντα.
[2, 32]	αὐτόθεν γάρ, ὁπότε γυμνάζοιτο ὁ	Ἱππόλυτος,	ἀπέβλεπεν ἐς αὐτὸν ἐρῶσα ἡ
[2, 31]	θεάτρου Λυκείας ναὸν Ἀρτέμιδος ἐποίησεν	Ἱππόλυτος·	ἐς δὲ τὴν ἐπίκλησιν οὐδὲν
[2, 31]	τὴν Τροιζηνίαν λυμαινομένους ἐξελεῖν ὁ	Ἱππόλυτος	ἢ Ἀμαζόσι, παρ᾽ ὧν τὰ
[2, 6]	δείσας δὲ τὸν στρατὸν ἐπιόντα	Ἱππόλυτος	συνεχώρησεν Ἀγαμέμνονος κατήκοος καὶ Μυκηναίων
[2, 6]	Ἀγαμέμνονος κατήκοος καὶ Μυκηναίων εἶναι.	Ἱππολύτου	δὲ ἦν τούτου Λακεστάδης. Φάλκης
[2, 32]	τοῦ περιβόλου μέρος στάδιόν ἐστιν	Ἱππολύτου	καλούμενον καὶ ναὸς ὑπὲρ αὐτοῦ
[2, 32]	ἀπέχει δὲ οὐ πολὺ τοῦ	Ἱππολύτου	μνήματος· τὸ δὲ οὐ πόρρω
[2, 32]	εἶναι. καὶ οἰκίαν ἰδὼν οἶδα	Ἱππολύτου·	πρὸ δὲ αὐτῆς ἐστιν Ἡράκλειος
[2, 32]	αὐτῷ τῶν ἡνιῶν ἀνετράπη τοῦ	Ἱππολύτου	τὸ ἅρμα. τούτου δὲ οὐ
[2, 32]	Τροιζηνίοις δὲ ἱερεὺς μέν ἐστιν	Ἱππολύτου	τὸν χρόνον τοῦ βίου πάντα
[2, 32]	δὲ οὐκ Ἀσκληπιὸν ἀλλὰ εἰκόνα	Ἱππολύτου	φασὶν εἶναι. καὶ οἰκίαν ἰδὼν
[2, 32]	καὶ τότε ὁμοίως διαμεῖναι ῥέοντα.	~(Ἱππολύτῳ	δὲ τῷ Θησέως τέμενός τε
[2, 32]	ποιῆσαι καὶ προσέτι θῦσαι τῷ	Ἱππολύτῳ	πρῶτον· Τροιζηνίοις δὲ ἱερεὺς μέν
[2, 20]	Παρθενοπαίου τοῦ Ταλαοῦ καὶ Πολύδωρος	Ἱππομέδοντος	καὶ Θέρσανδρος καὶ οἱ Ἀμφιαράου
[2, 36]	μόνα, καὶ θεμέλια οἰκίας ἐστὶν	Ἱππομέδοντος,	ὃς Πολυνείκει τῷ Οἰδίποδος τιμωρήσων
[2, 29]	μὲν ἐγένετο Ἐπειὸς ὁ τὸν	ἵππον	τὸν δούρειον, ὡς Ὅμηρος ἐποίησεν,
[2, 1]	Γαλήνης ἄγαλμα καὶ Θαλάσσης καὶ	ἵππος	εἰκασμένος κήτει τὰ μετὰ τὸ
[2, 1]	τε καὶ Βελλεροφόντης καὶ ὁ	ἵππος	ὁ Πήγασος. ~(τοῦ περιβόλου δέ
[2, 2]	γὰρ καὶ ἐς Θεσσαλίαν ἐρασθεῖσα	Ἱπποστράτου.	τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς ἐξ
[2, 4]	ἐπὶ Κόρινθον· ἡγεῖτο δὲ Ἀλήτης	Ἱππότου	τοῦ> Φύλαντος τοῦ Ἀντιόχου τοῦ
[2, 31]	κρήνης. ἔστι γὰρ καὶ Τροιζηνίοις	Ἵππου	καλουμένη κρήνη, καὶ ὁ λόγος
[2, 31]	καὶ ὕδατι τῷ> ἀπὸ τῆς	Ἵππου	κρήνης. ἔστι γὰρ καὶ Τροιζηνίοις
[2, 3]	τὸ ὕδωρ (ὁ) δι᾽ ὁπλῆς	ἵππου	ῥεῖ τοῦ Πηγάσου. (ἑτέραν δὲ
[2, 23]	ἐς μάχην ἐξιόντι ἡνιόχει τοὺς	ἵππους·	γενομένης δὲ τῆς τροπῆς ἀπὸ
[2, 27]	τῶν ἄλλων ἐστὶν ἀρχαία στήλη·	ἵππους	δὲ Ἱππόλυτον ἀναθεῖναι τῷ θεῷ
[2, 1]	(καὶ Τρίτωνες δύο παρὰ τοὺς	ἵππους	εἰσὶ χρυσοῖ, τὰ μετ᾽ ἰξὺν
[2, 1]	ἐφ᾽ ἡμῶν ἀνέθηκεν Ἡρώδης Ἀθηναῖος,	ἵππους	τέσσαρας ἐπιχρύσους πλὴν τῶν ὁπλῶν·
[2, 31]	Βοιωτῶν ἔχει· Πηγάσῳ γὰρ τῷ	ἵππῳ	καὶ οὗτοι λέγουσι τὸ ὕδωρ
[2, 4]	τε καὶ ἐνθεῖσα αὐτὴ τῷ	ἵππῳ	χαλινόν. τὸ δὲ ἄγαλμα τοῦτο
[2, 32]	οὐκ ἐθέλουσι συρέντα ὑπὸ τῶν	ἵππων	οὐδὲ τὸν τάφον ἀποφαίνουσιν εἰδότες·
[2, 34]	ὁ παῖς αὐτῷ Νιόβης παιδὶ	ἴσα	οἴσεσθαι Διός γε εἶναι δοκοῦντι.
[2, 2]	σφισιν ἀνευρόντας τὸ δένδρον ἐκεῖνο	ἴσα	τῷ θεῷ σέβειν· καὶ ἀπ᾽
[2, 7]	(οἱ δὲ παῖδας ἑπτὰ καὶ	ἴσας	παρθένους ἐπὶ τὸν Σύθαν ποταμὸν
[2, 16]	τούτου καὶ οἱ πάντες ὁμοίως	ἴσασι,	θυγατέρων τῶν Δαναοῦ τὸ ἐς
[2, 11]	μαθεῖν ἔστιν οὔτε τὸν ποιήσαντα	ἴσασι,	πλὴν εἰ μή τις ἄρα
[2, 30]	(τοὺς δὲ ὕστερον βασιλεύσαντας οὐκ	ἴσασιν	ἄχρι Ὑπέρητος καὶ Ἄνθα· τούτους
[2, 15]	μὲν Περσεὺς ἐγένετο Μυκηνῶν οἰκιστής,	ἴσασιν	Ἕλληνες· ἐγὼ δὲ αἰτίαν τε
[2, 19]	τὴν ἀρχήν. (Ἀργεῖοι δέ, ἅτε	ἰσηγορίαν	καὶ τὸ αὐτόνομον ἀγαπῶντες ἐκ
[2, 18]	ἐπέσχεν ὁ λογισμὸς μετρῆσαι τὴν	ἴσην,	ἀλλὰ τῶν Θυέστου παίδων σφαγὰς
[2, 28]	λεχθεῖσιν ἀλγήσασα ἀπεδίδου σφίσι τὴν	ἴσην,	Δηιφόντην μὲν αὑτῇ τε ἄνδρα
[2, 1]	μηδετέρωσε εἴκοντος ἀλλ᾽ ἀμφοτέρωθεν ἐπ᾽	ἴσης	βιαζομένου διεσπᾶτο ὁ δεδεμένος. τοιούτῳ
[2, 1]	τοῦτο μὲν ἀθλητῶν νικησάντων· τὰ	Ἴσθμια	ἑστήκασιν εἰκόνες, τοῦτο δὲ πιτύων
[2, 2]	πόλις, Σικυωνίοις ἄγειν ἐπετέτραπτο τὰ	Ἴσθμια,	οἰκισθείσης δὲ αὖθις ἐς τοὺς
[2, 2]	εἶναι τοὺς εἰδότας. ὁ δὲ	Ἰσθμικὸς	ἀγὼν οὐδὲ ἀναστάντων ὑπὸ Μομμίου
[2, 9]	Ἀράτου ἡρῷον ἔστι μὲν Ποσειδῶνι	Ἰσθμίῳ	βωμός, ἔστι δὲ Ζεὺς Μειλίχιος
[2, 15]	ἐς τὸν ἀγῶνα ἰόντας τῶν	Ἰσθμίων	αὐτοὺς ἐνταῦθα Ἡρακλῆς κατετόξευσεν, ἔγκλημα
[2, 1]	ἀγῶνα ἐπ᾽ αὐτῷ ποιῆσαι τῶν	Ἰσθμίων.	(ἔστι δὲ ἐπὶ τοῦ ἰσθμοῦ
[2, 1]	Πελοπόννησον ἐργάσασθαι νῆσον, προαπέλιπε διορύσσων	ἰσθμόν·	καὶ ὅθεν μὲν διορύσσειν ἤρξαντο
[2, 1]	Βριάρεων δὲ διαλλακτὴν γενέσθαι σφίσιν,	ἰσθμὸν	μὲν καὶ ὅσα ταύτῃ δικάσαντα
[2, 1]	Κνιδίους δὲ ἡ Πυθία τὸν	ἰσθμὸν	ὀρύσσοντας ἔπαυσεν. οὕτω χαλεπὸν ἀνθρώπῳ
[2, 1]	μὲν τούτου λέγουσιν εἶναι τὸν	ἰσθμὸν	Ποσειδῶνος· (θέας δὲ αὐτόθι ἄξια
[2, 2]	τελευτῆσαί φασι καὶ περὶ τὸν	ἰσθμὸν	ταφῆναι— οὐκ ἂν οἶδ᾽ εἰ
[2, 34]	~(τῆς δὲ Τροιζηνίας γῆς ἐστιν	ἰσθμὸς	ἐπὶ πολὺ διέχων ἐς θάλασσαν,
[2, 34]	ἀποτρέποντας. (τὰ μὲν δὴ Μέθανα	ἰσθμός	ἐστι τῆς Πελοποννήσου· ἐντὸς δὲ
[2, 1]	(καθήκει δὲ ὁ τῶν Κορινθίων	ἰσθμὸς	τῇ μὲν ἐς τὴν ἐπὶ
[2, 8]	Ἀκτὴν οἰκοῦντες καὶ τῶν ἐκτὸς	ἰσθμοῦ	Μεγαρεῖς, συμμαχίαν δὲ πρὸς Ἀχαιοὺς
[2, 2]	δὲ ἐς Κεγχρέας ἰόντων ἐξ	ἰσθμοῦ	ναὸς Ἀρτέμιδος καὶ ξόανον ἀρχαῖον.
[2, 1]	Ἰσθμίων. (ἔστι δὲ ἐπὶ τοῦ	ἰσθμοῦ	τῆς ἀρχῆς, ἔνθα ὁ λῃστὴς
[2, 34]	τῆς Πελοποννήσου· ἐντὸς δὲ τοῦ	ἰσθμοῦ	τῆς Τροιζηνίων ὅμορός ἐστιν Ἑρμιόνη.
[2, 5]	Ὀλυμπίαν ἀφικέσθαι, ὡς τὴν ἐντὸς	Ἰσθμοῦ	χώραν Ἀπίαν ἀπ᾽ ἐκείνου καλεῖσθαι.
[2, 29]	ἐπίεζε καὶ οὔτε τὴν ἐκτὸς	ἰσθμοῦ	χώραν οὔτε Πελοποννησίοις ὗεν ὁ
[2, 1]	Σίσυφον θάψαι τε ἐν τῷ	ἰσθμῷ	καὶ τὸν ἀγῶνα ἐπ᾽ αὐτῷ
[2, 2]	δὲ ταφῆναι μὲν ἐν τῷ	ἰσθμῷ,	τὸν δέ οἱ τάφον καὶ
[2, 34]	ὁ δὲ Σαράπιδι ᾠκοδόμηται καὶ	Ἴσιδι·	καὶ περίβολοι μεγάλων λίθων λογάδων
[2, 32]	ἐποίησαν, τὸ δὲ ἄγαλμα τῆς	Ἴσιδος	ἀνέθηκε Τροιζηνίων δῆμος. (ἰοῦσι δὲ
[2, 34]	μέγα ἐπὶ θαλάσσῃ Μέθανα ᾤκισται.	Ἴσιδος	δὲ ἐνταῦθα ἱερόν ἐστι καὶ
[2, 2]	πέρας τοῦ λιμένος Ἀσκληπιοῦ καὶ	Ἴσιδος	ἱερά. Κεγχρεῶν δὲ ἀπαντικρὺ τὸ
[2, 32]	τὴν Τροιζηνίαν) ναὸν ἂν> ἴδοις	Ἴσιδος	καὶ ὑπὲρ αὐτὸν Ἀφροδίτης Ἀκραίας·
[2, 4]	τὸν Ἀκροκόρινθον τοῦτον ἀνιοῦσίν ἐστιν	Ἴσιδος	τεμένη, ὧν τὴν μὲν Πελαγίαν,
[2, 13]	δὲ καὶ Ἀπόλλωνος καὶ ἄλλο	Ἴσιδος.	τὸ μὲν δὴ ἄγαλμα τοῦ
[2, 13]	τοῦ Ἀπόλλωνος· τὸ δὲ τῆς	Ἴσιδος	τοῖς ἱερεῦσι θεάσασθαι μόνον ἔστι.
[2, 23]	δὲ τὴν τελευτὴν περὶ Τραχῖνα	ἴσμεν	καὶ οὐκ ἐν Ἄργει γενομένην,
[2, 29]	μηδὲ τῶν Αἰακοῦ παίδων τινὰ	ἴσμεν	καταμείναντα, Πηλεῖ μὲν συμβὰν καὶ
[2, 10]	τοῖς Μιλησίων καὶ Θηβαίοις τὸν	Ἰσμήνιον	εἰργάσατο Ἀπόλλωνα· πεποίηται δὲ ἔκ
[2, 18]	γενεαί τε ἓξ καὶ ἄνδρες	ἴσοι	μέχρις Ἀμφιλόχου τοῦ Ἀμφιαράου· (τὸ
[2, 18]	ὁ ἀδελφὸς Βίας Ἀναξαγόρᾳ τὸ	ἴσον	ἕξουσιν. ἀπὸ μὲν δὴ Βίαντος
[2, 29]	ἢ δυνάμεως οὐκέτι ἐξεγένετο ἐς	ἴσον	προελθεῖν σφισιν. (προσπλεῦσαι δὲ Αἴγινά
[2, 25]	μάχη γίνεται, καὶ τέλος μὲν	ἴσον	τῷ ἀγῶνι συμβῆναί φασι καὶ
[2, 33]	δὲ ἔτι καὶ λόγιον μνημονεύουσιν·	ἶσόν	τοι Δῆλόν τε Καλαύρειάν τε
[2, 8]	Σικυωνίοις δὲ ἀπέδωκεν Ἄρατος ἐξ	ἴσου	πολιτεύεσθαι διαλλάξας τοῖς φεύγουσιν, οἰκίας
[2, 38]	πρὸς ἄνδρας Λακεδαιμονίων ἀριθμόν τε	ἴσους	καὶ ἐπιλέκτους ὁμοίως. ἀποθανόντων δὲ
[2, 30]	Ἀργείων προσήκουσα. τοσαῦτα Τροιζηνίοις ἐχόμενα	ἱστορίας	ἦν, παρὲξ ἢ ὅσαι πόλεις
[2, 35]	ὁποῖόν τί ἐστιν αἱ γρᾶες	ἴστωσαν.	(ἔστι δὲ καὶ ἄλλος ναός·
[2, 5]	ψυχήν, ἐς ὃ Δημήτηρ ἔλεον	ἴσχει	Πλημναίου, παραγενομένη δὲ ἐς τὴν
[2, 26]	αὐτῷ λόγος, Κορωνίδα κύουσαν Ἀσκληπιὸν	Ἴσχυι	τῷ Ἐλάτου συγγενέσθαι, καὶ τὴν
[2, 30]	μὲν τρεῖς ἀντὶ ἑνὸς ἐγένοντο,	ἴσχυον	δὲ οἱ παῖδες μᾶλλον οἱ
[2, 19]	Βίτων ὑπὸ ῥώμης τε καὶ	ἰσχύος	ταῦρον ἀράμενος ἤνεγκεν. ἑξῆς δὲ
[2, 27]	ἀλλὰ ὑπεριδὼν τὰς δεήσεις ἐς	Ἰταλίαν	ἔρχεται παρὰ τοὺς Ἀρικιεῖς, καὶ
[2, 23]	γὰρ οὕτω— δῆλόν ἐστιν ἐς	Ἰταλίαν	κομισθὲν ὑπὸ Αἰνείου· Δηιανείρᾳ δὲ
[2, 22]	φασιν Ἀργείοις Θησέως εἶναι θυγατέρα	Ἰφιγένειαν.	τοῦ δὲ ἱεροῦ τῆς Εἰληθυίας
[2, 35]	τιθέασιν ἆθλα· καὶ Ἀρτέμιδος ἐπίκλησιν	Ἰφιγενείας	ἐστὶν ἱερὸν καὶ Ποσειδῶν χαλκοῦς
[2, 18]	γένος οἱ Ἀναξαγορίδαι βασιλεύουσι πλέον.	Ἶφις	μὲν γὰρ ὁ Ἀλέκτορος τοῦ
[2, 30]	ἑαυτὴν ἐς δίκτυα ἀφειμένα ἐπ᾽	ἰχθύων	θήρᾳ. ταύτην μὲν θεὸν ἐποίησεν
[2, 16]	Τριόπα δὲ Ἴασος καὶ Ἀγήνωρ.	Ἰὼ	μὲν οὖν Ἰάσου θυγάτηρ, εἴτε
[2, 3]	δεομένῃ συγγνώμην, ἀποπλέοντα δὲ> ἐς	Ἰωλκὸν	οἴχεσθαι— τούτων δὲ ἕνεκα ἀπελθεῖν
[2, 3]	δὲ ἐν αὐτοῖς Ἰάσονα ἐξ	Ἰωλκοῦ	μετὰ τὸν Πελίου θάνατον ἐς
[2, 3]	τοὺς Κορινθίους Μήδειαν μεταπεμψαμένους ἐξ	Ἰωλκοῦ	παραδοῦναί οἱ τὴν ἀρχήν. (βασιλεύειν
[2, 14]	ἐξ Ἐλευσῖνος ὑπὸ Ἴωνος, ὅτε	Ἴων	Ἀθηναίοις ὁ Ξούθου πολέμαρχος τοῦ
[2, 31]	οὖν καὶ Φωκαεῦσι τοῖς ἐν	Ἰωνίᾳ	ναός ἐστιν Ἀθηνᾶς, ὃν Ἅρπαγός
[2, 26]	ἐς Πελοπόννησον βασιλεῦσαί φασι Πιτυρέα	Ἴωνος	ἀπόγονον τοῦ Ξούθου. τοῦτον παραδοῦναι
[2, 14]	δὲ αὐτὸν ἐξ Ἐλευσῖνος ὑπὸ	Ἴωνος,	ὅτε Ἴων Ἀθηναίοις ὁ Ξούθου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/01/2006