Livre, Chap.
[1, 43]	δὲ ἦσαν Πολυίδου τοῦ Κοιράνου	τοῦ	Ἄβαντος τοῦ Μελάμποδος ἐς Μέγαρα
[1, 24]	δράκων. ἔστι δὲ τῷ βάθρῳ	τοῦ	ἀγάλματος ἐπειργασμένη Πανδώρας γένεσις. πεποίηται
[1, 33]	δίειμι ὁπόσα ἐπὶ τῷ βάθρῳ	τοῦ	ἀγάλματός ἐστιν εἰργασμένα, τοσόνδε ἐς
[1, 43]	καὶ τοῦτο ἡρώων. Ὑπερίονος δὲ	τοῦ	Ἀγαμέμνονος οὗτος γὰρ Μεγαρέων ἐβασίλευσεν
[1, 44]	καὶ Αἰγιαλέως ἐνταῦθά ἐστιν ἡρῷον	τοῦ	Ἀδράστου· τοῦτον γάρ, ὅτε Ἀργεῖοι
[1, 35]	ἐποικῆσαι· Φίλαιον δὲ τὸν Εὐρυσάκους	τοῦ	Αἴαντος παραδοῦναι λέγουσιν Ἀθηναίοις τὴν
[1, 5]	Ἀττάλου τοῦ Μυσοῦ καὶ Πτολεμαίου	τοῦ	Αἰγυπτίου καὶ κατ᾽ ἐμὲ ἤδη
[1, 44]	ἡρῷον. (ἐν Αἰγοσθένοις δὲ Μελάμποδος	τοῦ	Ἀμυθάονός ἐστιν ἱερὸν καὶ ἀνὴρ
[1, 44]	τὸν τάφον Κλεοπάτραν τὴν Φιλίππου	τοῦ	Ἀμύντου λέγουσι. καὶ Καρὸς τοῦ
[1, 6]	(Πτολεμαῖον Μακεδόνες Φιλίππου παῖδα εἶναι	τοῦ	Ἀμύντου, λόγῳ δὲ Λάγου νομίζουσι·
[1, 6]	Πτολεμαῖος οὗτος ἀληθεῖ λόγῳ Φιλίππου	τοῦ	Ἀμύντου παῖς ἦν, ἴστω τὸ
[1, 34]	τῆς πόλεως σταδίους μάλιστα ἱερὸν	τοῦ	Ἀμφιαράου. (λέγεται δὲ Ἀμφιαράῳ φεύγοντι
[1, 43]	γὰρ Μεγαρέων ἐβασίλευσεν ὕστατος τούτου	τοῦ	ἀνδρὸς ἀποθανόντος ὑπὸ Σανδίονος διὰ
[1, 38]	τὴν δὲ Χιόνην Βορέου θυγατέρα	τοῦ	ἀνέμου καὶ Ὠρειθυίας φασὶν εἶναι.
[1, 36]	μόνοις ἐπήρκεσεν Ἑλλήνων. (μετὰ δὲ	τοῦ	Ἀνθεμοκρίτου τὴν στήλην Μολοττοῦ τε
[1, 8]	μὲν Ἀφροδίτης κεῖται, τὸ δὲ	τοῦ	Ἄρεως ἐποίησεν Ἀλκαμένης, τὴν δὲ
[1, 11]	ὅσα κατὰ γένος· Αἰακίδου γὰρ	τοῦ	Ἀρύββου Πύρρος ἦν, Ὀλυμπιάδος δὲ
[1, 41]	ἐξ ἀρχῆς ἅτε τοῦ περιβόλου	τοῦ	ἀρχαίου καθαιρεθέντος ὑπὸ τῶν Κρητῶν.
[1, 25]	ἔστι δὲ ἐντὸς τοῦ περιβόλου	τοῦ	ἀρχαίου τὸ Μουσεῖον ἀπαντικρὺ τῆς
[1, 22]	ἡδονήν. ~(μετὰ δὲ τὸ ἱερὸν	τοῦ	Ἀσκληπιοῦ ταύτῃ πρὸς τὴν ἀκρόπολιν
[1, 33]	(τὸ δὲ ὕδωρ τὸ ἐκ	τοῦ	Ἄτλαντος θολερόν τέ ἐστι καὶ
[1, 11]	Νεοπτολέμου, γένους τε ὢν Πύρρῳ	τοῦ	αὐτοῦ καὶ ἡλικίᾳ πρεσβύτερος, ἀποθανὼν
[1, 27]	ἀποθανόντα ὑπὸ Ἐρεχθέως. (ἐπὶ δὲ	τοῦ	βάθρου καὶ ἀνδριάντες εἰσὶ Θεαίνετος
[1, 5]	Μέγαρα θυγατέρα γὰρ εἶχε Πύλα	τοῦ	βασιλεύσαντος ἐν Μεγάροις συνεκπίπτουσιν οἱ
[1, 39]	καὶ αὕτη τὸ ἀρχαῖον, Πύλα	τοῦ	βασιλέως καταλιπόντος Πανδίονι. μαρτύρια δέ
[1, 17]	ἤκουσα· Θησεὺς ἐς Θεσπρωτοὺς ἐμβαλών,	τοῦ	βασιλέως τῶν Θεσπρωτῶν γυναῖκα ἁρπάσων,
[1, 26]	τῶν τοίχων τοῦ γένους εἰσὶ	τοῦ	Βαυταδῶν καὶ διπλοῦν γάρ ἐστι
[1, 16]	Βαβυλῶνος, (ὑπελ( ε) ίπετο δὲ.	τοῦ	Βὴλ τὸ ἱερὸν καὶ περὶ
[1, 14]	δὴ καὶ Αἰσχύλος, ὥς οἱ	τοῦ	βίου προσεδοκᾶτο ἡ τελευτή, τῶν
[1, 43]	ὁ τάφος τῶν ἡρώων ἐντὸς	τοῦ	βουλευτηρίου γένηται. (ἐντεῦθεν πρὸς τὸ
[1, 5]	ἀρχὴν ὅθεν ἐξέβην τοῦ λόγου.	~(τοῦ	βουλευτηρίου τῶν πεντακοσίων πλησίον Θόλος
[1, 42]	ἐνέκαεν ἀπορρίπτει τὰ ξύλα ἀπὸ	τοῦ	βωμοῦ· Ἀλκάθους δὲ ἀνήκοος ὢν
[1, 16]	Διὶ τὰ ξύλα τὰ> ἐπὶ	τοῦ	βωμοῦ κείμενα προύβη τε αὐτόματα
[1, 34]	τιμὴν ἔχει. τετάρτη δέ ἐστι	τοῦ	βωμοῦ μοῖρα Ἀφροδίτης καὶ Πανακείας,
[1, 42]	τὴν κεφαλὴν τῶν ἀπορριφέντων ἀπὸ	τοῦ	βωμοῦ ξύλῳ. (κατὰ δὲ τὴν
[1, 28]	βοῦν ἔκτεινεν ὁ βουφόνος ἐπὶ	τοῦ	βωμοῦ τοῦ Πολιέως Διός· καὶ
[1, 35]	μέγεθος αὐτοῦ Μυσὸς ἔλεγεν ἀνήρ.	(τοῦ	γὰρ τάφου τὰ πρὸς τὸν
[1, 26]	γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν τοίχων	τοῦ	γένους εἰσὶ τοῦ Βαυταδῶν καὶ
[1, 37]	ἐναντία ναυμαχήσαντος. τοὺς δὲ κατωτέρω	τοῦ	γένους πλὴν Ἀκεστίου παρήσω τοὺς
[1, 13]	ἐπῆγε δι᾽ αἰτίαν, ἣν ἐγὼ	τοῦ	γένους ὕστερον τοῦ Κλεωνύμου δηλώσω.
[1, 42]	τὸ ἄγαλμα ἡγοῦμαι τῆς Ἀθηνᾶς.	(τοῦ	δὲ Ἀπόλλωνος πλίνθου μὲν ἦν
[1, 29]	σπουδῆς τὰ> ἐς τὰ δικαστήρια·	~(τοῦ	δὲ Ἀρείου πάγου πλησίον δείκνυται
[1, 40]	Κονίου ναὸς οὐκ ἔχων ὄροφον.	τοῦ	δὲ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἄγαλμα Βρύαξις
[1, 21]	ἐς Σικελίαν ἐκδιδράσκει παρὰ Κώκαλον.	τοῦ	δὲ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἱερὸν ἔς
[1, 22]	τοὺς Ναυπλίου βοηθοὺς ἐλθόντας Αἰγίσθῳ·	τοῦ	δὲ Ἀχιλλέως τάφου πλησίον μέλλουσά
[1, 23]	παύσασθαί τε οὐ διὰ μακροῦ·	τοῦ	δὲ Διιτρέφους πλησίον τὰς γὰρ
[1, 9]	ὃν αὐτὴ βασιλεύειν ἔπραξεν Αἰγυπτίων.	τοῦ	δὲ ἔργου φωραθέντος καὶ Ἀλεξάνδρου
[1, 18]	πρὶν ἂν τὸν Ἆπιν θάπτωσι.	τοῦ	δὲ ἱεροῦ τοῦ Σαράπιδος οὐ
[1, 13]	υἱὸς ἐγένετο, τοῦ δὲ Παυσανίας,	τοῦ	δὲ Κλεόμβροτος, ὃς ἐναντία Ἐπαμινώνδᾳ
[1, 25]	μὲν Περικλέους ἀνδριὰς ἑτέρωθι ἀνάκειται,	τοῦ	δὲ Ξανθίππου πλησίον ἕστηκεν Ἀνακρέων
[1, 22]	δὲ πρὸ αὐτοῦ μνῆμα Ἱππολύτῳ·	τοῦ	δέ οἱ βίου τὴν τελευτὴν
[1, 18]	καὶ αὐτοὶ καὶ ὁ τρίπους.	τοῦ	δὲ Ὀλυμπίου Διὸς Δευκαλίωνα οἰκοδομῆσαι
[1, 13]	Ἕλλησιν ἡγησαμένου Πλειστοάναξ υἱὸς ἐγένετο,	τοῦ	δὲ Παυσανίας, τοῦ δὲ Κλεόμβροτος,
[1, 17]	ἴσου καθέστηκεν ἔτι ἡ μάχη.	(τοῦ	δὲ τρίτου τῶν τοίχων ἡ
[1, 19]	κόμης, ὡς ἐγίνετο κατὰ τὸν	τοῦ	Δελφινίου ναόν, οἱ τὴν στέγην
[1, 5]	τε Ἐριχθονίου καὶ ὁ Κέκροπος	τοῦ	δευτέρου· τοῦτον Μητιονίδαι τῆς ἀρχῆς
[1, 8]	μήποτε καλῶς τελευτῆσαι. (τῆς δὲ	τοῦ	Δημοσθένους εἰκόνος πλησίον Ἄρεώς ἐστιν
[1, 17]	δυσανταγώνιστον ἡγούμενος διὰ θεραπείας τὰ	τοῦ	δήμου καθίστατο, ὡς Θησέα ἀνασωθέντα
[1, 8]	πολιτείαν καὶ πιστὰ ἡγησάμενον τὰ	τοῦ	δήμου μήποτε καλῶς τελευτῆσαι. (τῆς
[1, 7]	ἄλλως δὲ ἀγνώστου καὶ ἑνὸς	τοῦ	δήμου τότε δὴ οὗτος ὁ
[1, 27]	θεῷ, καὶ τὸ ἀνάθημά ἐστι	τοῦ	δήμου τοῦ Μαραθωνίων. ~(Κύλωνα δὲ
[1, 38]	δὲ οὐ πάντες, ἀλλ᾽ ὅσοι	τοῦ	δήμου τοῦ Σκαμβωνιδῶν εἰσιν· ἐγὼ
[1, 25]	αὖθις Λαχάρην προεστηκότα ἐς ἐκεῖνο	τοῦ	δήμου, τοῦτον τὸν ἄνδρα οἰκειωσάμενος
[1, 28]	οὐ προϊδόμενον ὑπὸ τοῦ ἵππου	τοῦ	Δημοφῶντος ἀνατραπῆναι καὶ συμπατηθέντα ἀποθανεῖν·
[1, 23]	μοι θαῦμα ἐς τὴν εἰκόνα	τοῦ	Διιτρέφους, ὅτι ὀιστοῖς ἐβέβλητο, Ἕλλησιν
[1, 20]	ὁμοῦ καὶ Διόνυσον Θυμίλος ἐποίησεν.	(τοῦ	Διονύσου δέ ἐστι πρὸς τῷ
[1, 20]	δὲ πλησίον τοῦ τε ἱεροῦ	τοῦ	Διονύσου καὶ τοῦ θεάτρου κατασκεύασμα,
[1, 2]	ἐνῳκοδομημένον τοίχῳ. μετὰ δὲ τὸ	τοῦ	Διονύσου τέμενός ἐστιν οἴκημα ἀγάλματα
[1, 43]	ἄγαλμα ἀναθεῖναι λέγουσι. (μετὰ δὲ	τοῦ	Διονύσου τὸ ἱερόν ἐστιν Ἀφροδίτης
[1, 29]	οὐ μέγας ἐστίν, ἐς ὃν	τοῦ	Διονύσου τοῦ Ἐλευθερέως τὸ ἄγαλμα
[1, 2]	κατὰ τὴν ὁδὸν γνωριμώτατοι Μενάνδρου	τοῦ	Διοπείθους καὶ μνῆμα Εὐριπίδου κενόν·
[1, 40]	Φειδίαν. ὑπὲρ δὲ τῆς κεφαλῆς	τοῦ	Διός εἰσιν Ὧραι καὶ Μοῖραι·
[1, 40]	χρυσῷ κοσμήσας τὸ ἄγαλμα ἐκτελέσειν	τοῦ	Διός. (ἐν δὲ αὐτῷ τῷ
[1, 40]	τὸ δὲ ἄγαλμα οὐκ ἐξειργάσθη	τοῦ	Διός, ἐπιλαβόντος τοῦ Πελοποννησίων πολέμου
[1, 24]	ἐστιν ἀνιοῦσα ἐκ τῆς κεφαλῆς	τοῦ	Διός. ἔστι δὲ καὶ ταῦρος
[1, 40]	ἔσχατον ἀσθενείας. τῷ δὲ ἀγάλματι	τοῦ	Διὸς πρόσωπον ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ,
[1, 40]	ἐποίησε. (μετὰ ταῦτα ἐς τὸ	τοῦ	Διὸς τέμενος ἐσελθοῦσι καλούμενον Ὀλυμπιεῖον
[1, 40]	προδοῦναι Σαλαμῖνα Ἀθηναίοις. (μετὰ δὲ	τοῦ	Διὸς τὸ τέμενος ἐς τὴν
[1, 18]	δὲ ἐς τὸ ἱερὸν ἰέναι	τοῦ	Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου Ἀδριανὸς ὁ
[1, 19]	Λιβύων. ~(μετὰ δὲ τὸν ναὸν	τοῦ	Διὸς τοῦ Ὀλυμπίου πλησίον ἄγαλμά
[1, 24]	αὐτοῖς λεγομένην αἰτίαν οὐ γράφω.	τοῦ	Διὸς τοῦ Πολιέως κριθὰς καταθέντες
[1, 28]	Εὐήνορος· ταύτης τῆς Ἀθηνᾶς ἡ	τοῦ	δόρατος αἰχμὴ καὶ ὁ λόφος
[1, 24]	ἀσπίς τε κεῖται καὶ πλησίον	τοῦ	δόρατος δράκων ἐστίν· εἴη δ᾽
[1, 29]	ἐστίν, ἐς ὃν τοῦ Διονύσου	τοῦ	Ἐλευθερέως τὸ ἄγαλμα ἀνὰ πᾶν
[1, 13]	χώραν. Λακεδαιμονίοις δὲ πρὸ μὲν	τοῦ	ἐν Λεύκτροις οὐδὲν ἐγεγόνει πταῖσμα,
[1, 5]	Εὔβοιαν, Ἐρεχθέως υἱὸς τοῦ Πανδίονος	τοῦ	Ἐριχθονίου. καὶ δὴ καὶ Πανδίων
[1, 41]	Ἀχελῴῳ ἐποίησε. καὶ Ὕλλου πλησίον	τοῦ	Ἡρακλέους μνῆμά ἐστιν ἀνδρὶ Ἀρκάδι
[1, 36]	τε χωρίῳ τὸ ὄνομα ἀπὸ	τοῦ	ἥρωός ἐστι καὶ τῷ ποταμῷ.
[1, 43]	τὸν στρατόν, αἴτια δέ οἱ	τοῦ	θανάτου γῆρας καὶ τὴν Αἰγιαλέως
[1, 2]	ἐλθὼν Ἀρχέλαον, ὁ δέ οἱ	τοῦ	θανάτου τρόπος πολλοῖς γάρ ἐστιν
[1, 11]	(ἦν δὲ ἄχρι μὲν Ἀλκέτου	τοῦ	Θαρύπου ἐφ᾽ ἑνὶ βασιλεῖ καὶ
[1, 8]	λάφυρα, κατέπεμψεν ὕστερον Ἀθηναίοις Ἀντίοχος.	(τοῦ	θεάτρου δὲ ὃ καλοῦσιν Ὠιδεῖον
[1, 20]	τε ἱεροῦ τοῦ Διονύσου καὶ	τοῦ	θεάτρου κατασκεύασμα, ποιηθῆναι δὲ τῆς
[1, 21]	πεποίηται. ἐν δὲ τῇ κορυφῇ	τοῦ	θεάτρου σπήλαιόν ἐστιν ἐν ταῖς
[1, 21]	Ἀθήνῃσιν ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ	τοῦ	θεάτρου τέθαπται Κάλως· τοῦτον τὸν
[1, 4]	ποιησάμενοι Δελφοὺς καὶ τὰ χρήματα.	τοῦ	θεοῦ διαρπάσαι μάλιστα εἶχον σπουδήν.
[1, 24]	ἐμπεσὼν ἄνεμος, τοὺς δὲ ὕσαντος	τοῦ	θεοῦ καῦμα ἰσχυρὸν καθεῖλεν ἐπιλαβόν,
[1, 5]	ἀνθρώπῳ παραβῆναι τὸ καθῆκον ἐκ	τοῦ	θεοῦ· λέγουσιν ὡς Τηρεὺς συνοικῶν
[1, 21]	τε τὰ ἀγάλματά ἐστιν, ὁπόσα	τοῦ	θεοῦ πεποίηται καὶ τῶν παίδων,
[1, 29]	λέγουσι συμμαχίαν· Λακεδαιμονίοις τὴν πόλιν	τοῦ	θεοῦ σείσαντος οἱ εἵλωτες ἐς
[1, 13]	τρισὶ κατὰ τὰ αὐτὰ ἐκ	τοῦ	θεοῦ συμβῆναι τὴν τελευτήν, εἴ
[1, 2]	τὴν ἐπὶ Ἰκαρίου ποτὲ ἐπιδημίαν	τοῦ	θεοῦ. (τὴν δὲ βασιλείαν Ἀμφικτύων
[1, 17]	Διὸς ἐν Δωδώνῃ καὶ ἱερὰ	τοῦ	θεοῦ φηγός· πρὸς δὲ τῇ
[1, 44]	ἀρχῆς χῶμα γῆς, ὕστερον δὲ	τοῦ	θεοῦ χρήσαντος ἐκοσμήθη λίθῳ κογχίτῃ.
[1, 13]	ἔπεσιν εἴρηκε· καί σφισιν ἔστι	τοῦ	θεοῦ χρήσαντος, ἔνθα ὁ Πύρρος
[1, 5]	σωτηρίᾳ λέγεται κοινῇ τὰς θυγατέρας	τοῦ	θεοῦ χρήσαντος. Ἐρεχθεύς τέ ἐστιν
[1, 9]	καθείρξας ἐς οἴκημα κεκρατηκότα εὗρε	τοῦ	θηρίου· τά τε οὖν ἄλλα
[1, 17]	Σκυρίους ποιήσαντος ἀναστάτους δίκην δὴ	τοῦ	Θησέως θανάτου καὶ τὰ ὀστᾶ
[1, 17]	βάθρῳ. γέγραπται δὲ ἐν τῷ	τοῦ	Θησέως ἱερῷ καὶ ἡ Κενταύρων
[1, 9]	Φίλιππος· εἶεν δ᾽ ἂν οὗτοι	τοῦ	Θρᾳκίου μοῖρα οὐ μεγάλη. Θρᾳκῶν
[1, 20]	δὲ οὐκ ἀνιέντος ἐς Ἀθηναίους	τοῦ	θυμοῦ λαθόντες ἐκδιδράσκουσιν ἄνδρες ἐς
[1, 43]	δὲ ἀράμενον φέρειν ἐκέλευεν ἐκ	τοῦ	ἱεροῦ, καὶ ἔνθα ἂν ἐκπέσῃ
[1, 41]	ἔστω μνήμη· ἐκ τούτου δὲ	τοῦ	ἱεροῦ κατιοῦσι Πανδίονός ἐστιν ἡρῷον.
[1, 38]	(τὰ δὲ ἐντὸς τοῦ τείχους	τοῦ	ἱεροῦ τό τε ὄνειρον ἀπεῖπε
[1, 28]	τε ἄνδρα οὐ προϊδόμενον ὑπὸ	τοῦ	ἵππου τοῦ Δημοφῶντος ἀνατραπῆναι καὶ
[1, 27]	οὗ σαφὲς οὐδὲν οἶδα εἰ	τοῦ	Καλυδωνίου, καὶ Κύκνος Ἡρακλεῖ μαχόμενος·
[1, 10]	ἐς Μακεδονίαν μετάπεμπτον ὑπὸ Ἀλεξάνδρου	τοῦ	Κασσάνδρου, ὡς δὲ ἀφίκετο, αὐτόν
[1, 17]	οὐ πολύ, Πτολεμαίου δὲ ἀπὸ	τοῦ	κατασκευασαμένου καλουμένῳ, λίθοι τέ εἰσιν
[1, 37]	μοι τοῦ λόγου. ~(μετὰ δὲ	τοῦ	Κηφισοδώρου τὸ μνῆμα τέθαπται μὲν
[1, 32]	ἀνδρός ἐστιν ἰδίᾳ μνῆμα Μιλτιάδου	τοῦ	Κίμωνος, συμβάσης ὕστερόν οἱ τῆς
[1, 29]	ἀποθανοῦσιν ἡνίκα συνεπελάβοντο οἱ Θεσσαλοὶ	τοῦ	κινδύνου. (ἐνταῦθα καὶ Κλεωναῖοι κεῖνται,
[1, 13]	ἣν ἐγὼ τοῦ γένους ὕστερον	τοῦ	Κλεωνύμου δηλώσω. Παυσανίου τοῦ περὶ
[1, 43]	Μαντοῦς· θυγατέρες δὲ ἦσαν Πολυίδου	τοῦ	Κοιράνου τοῦ Ἄβαντος τοῦ Μελάμποδος
[1, 4]	τῶν νεῶν μάλιστα ἐταλαιπώρουν ἅτε	τοῦ	κόλπου τοῦ Λαμιακοῦ τέλματος πρὸς
[1, 27]	ἀφείθη τὸ Ἀργείων, φεύγει διὰ	τοῦ	Κορινθίου ἰσθμοῦ, φεύγει δὲ ἐς
[1, 25]	Φλιάσιοι Μεσσήνη, οἱ δὲ ἔξω	τοῦ	Κορινθίων ἰσθμοῦ Λοκροὶ Φωκεῖς Θεσσαλοὶ
[1, 28]	δόρατος αἰχμὴ καὶ ὁ λόφος	τοῦ	κράνους ἀπὸ Σουνίου προσπλέουσίν ἐστιν
[1, 24]	τοῦ λόγου καθ᾽ ἑκάτερον δὲ	τοῦ	κράνους γρῦπές εἰσιν ἐπειργασμένοι. (τούτους
[1, 24]	Ἀθάμαντος ἐξενηνεγμένος ἐς Κόλχους ὑπὸ	τοῦ	κριοῦ· θύσας δὲ αὐτὸν ὅτῳ
[1, 9]	Λυσάνδραν γυναῖκα ἠγάγετο, Πτολεμαίου τε	τοῦ	Λάγου καὶ Εὐρυδίκης οὖσαν. (διέβη
[1, 8]	καὶ Φιλάδελφον ἕτερον, τὸν δὲ	τοῦ	Λάγου Σωτῆρα παραδόντων Ροδίων τὸ
[1, 9]	ὄγδοος μέν ἐστιν ἀπόγονος Πτολεμαίου	τοῦ	Λάγου, τὴν δὲ ἐπίκλησιν ἔσχεν
[1, 1]	Αἰγυπτίαις, ἃς Πτολεμαῖος ὁ Πτολεμαίου>	τοῦ	Λάγου τιμωρεῖν ἔστειλεν Ἀθηναίοις, ὅτε
[1, 13]	χρόνον καὶ τὴν τοῦ πολέμου	τοῦ	Λακωνικοῦ τριβὴν Ἀντίγονος τὰς πόλεις
[1, 4]	μάλιστα ἐταλαιπώρουν ἅτε τοῦ κόλπου	τοῦ	Λαμιακοῦ τέλματος πρὸς ταῖς Θερμοπύλαις
[1, 39]	τῆς ἀρχῆς αὐτοῦ· Κλήσωνος δὲ	τοῦ	Λέλεγος γενέσθαι Πύλαν, τοῦ Πύλα
[1, 42]	θυγατέρας δὲ αὐτὰς εἶναι Κλήσωνος	τοῦ	Λέλεγος καὶ Λευκοθέαν τε ὀνομασθῆναι
[1, 41]	τὸν καλούμενον Κιθαιρώνιον. ὑπὸ τούτου	τοῦ	λέοντος διαφθαρῆναι καὶ ἄλλους καὶ
[1, 41]	τῶν Κρητῶν. Ἀλκάθου μὲν καὶ	τοῦ	λέοντος, εἴτε ἐν τῷ Κιθαιρῶνι
[1, 27]	Πιτθέα καταθεῖτο ἐπὶ τῷ δείπνῳ	τοῦ	λέοντος τὸ δέρμα, ἐσέλθοιεν δὲ
[1, 37]	δὲ τῇ Ξενοκλέους τοῦ Σοφοκλέους	τοῦ	Λέοντος τούτους τε ἐς τὸν
[1, 26]	Διὶ τῷ Ἐλευθερίῳ, τὸ ὄνομα	τοῦ	Λεωκρίτου καὶ τὸ κατόρθωμα ἐπιγράψαντες.
[1, 35]	λίθος ἐν Σαλαμῖνι οὐ πόρρω	τοῦ	λιμένος· ἐπὶ τούτου καθήμενον Τελαμῶνα
[1, 1]	θαλάσσης καὶ γὰρ τοῖς ἀπωτέρω	τοῦ	λιμένος ἐστὶν ἑτέρα τῆς δὲ
[1, 7]	ἀπώλοντο ὑπό τε ἀλλήλων καὶ	τοῦ	λιμοῦ· (Μάγας δὲ ἤδη γυναῖκα
[1, 41]	Ἔχεμος ὢν ἀπέκτεινεν Ὕλλον, ἑτέρωθι	τοῦ	λόγου δηλώσω, τέθαπται δὲ καὶ
[1, 14]	παρεὶς ὁπόσον ἐς Δηιόπην ἔχει	τοῦ	λόγου. (Ἑλλήνων οἱ μάλιστα ἀμφισβητοῦντες
[1, 24]	προελθόντος ἐς τὰ Βοιώτιά μοι	τοῦ	λόγου καθ᾽ ἑκάτερον δὲ τοῦ
[1, 14]	δὲ ἰέναι με ὡρμημένον τοῦδε	τοῦ	λόγου καὶ ὁπόσα ἐξήγησιν ἔχει
[1, 36]	ὡς τὰ πρότερον ἔχει μοι	τοῦ	λόγου. ~(μετὰ δὲ τοῦ Κηφισοδώρου
[1, 29]	ἐλθόντες· ἐφ᾽ ὅτῳ δέ, γράψω	τοῦ	λόγου μοι κατελθόντος ἐς τοὺς
[1, 26]	τιμῇ. δεῖ δέ με ἀφικέσθαι	τοῦ	λόγου πρόσω, πάντα ὁμοίως ἐπεξιόντα
[1, 4]	ἐς τὴν ἀρχὴν ὅθεν ἐξέβην	τοῦ	λόγου. ~(τοῦ βουλευτηρίου τῶν πεντακοσίων
[1, 29]	πλείω τοσάδε ἐς πίστιν ἀρκέσει	τοῦ	λόγου· τυραννίδα γὰρ ἔπαυσε τῶν
[1, 27]	δὲ εἰκὼν ἐν ἀκροπόλει πεποίηται	τοῦ	λόγου, χαλκοῦ πάντα ὁμοίως πλὴν
[1, 36]	οἳ κήρυκα ἐλθόντα, ὡς μὴ	τοῦ	λοιποῦ τὴν χώραν ἐπεργάζοιντο, κτείνουσιν
[1, 19]	αὐτοῦ καλεῖσθαι. (ἔστι δὲ ὄπισθεν	τοῦ	Λυκ< ε> ίου Νίσου μνῆμα,
[1, 29]	τάφοι δὲ Θρασυβούλου μὲν πρῶτον	τοῦ	Λύκου, ἀνδρὸς τῶν τε ὕστερον
[1, 26]	ἔστιν ἁλώσιμον· φοῖνιξ δὲ ὑπὲρ	τοῦ	λύχνου χαλκοῦς ἀνήκων ἐς τὸν
[1, 29]	ἄνω Καρίαν ναυσὶν ἀναπλεύσας διὰ	τοῦ	Μαιάνδρου, ἐτάφησαν δὲ καὶ οἱ
[1, 4]	μὲν τῶν Ἑλλήνων ἀπειρήκεσαν μήκει	τοῦ	Μακεδονικοῦ πολέμου καὶ προσπταίοντες τὰ
[1, 27]	τὸ ἀνάθημά ἐστι τοῦ δήμου	τοῦ	Μαραθωνίων. ~(Κύλωνα δὲ οὐδὲν ἔχω
[1, 40]	ἐπίκλησιν Σωτείρας. φασὶ δὲ ἄνδρας	τοῦ	Μαρδονίου στρατοῦ καταδραμόντας τὴν Μεγαρίδα
[1, 43]	Πολυίδου τοῦ Κοιράνου τοῦ Ἄβαντος	τοῦ	Μελάμποδος ἐς Μέγαρα (δ᾽ ἐλθόντος
[1, 26]	ἐλαίου τὸν λύχνον τὴν αὐτὴν	τοῦ	μέλλοντος ἔτους ἀναμένουσιν ἡμέραν, ἔλαιον
[1, 43]	ἀποθανοῦσιν ἐποίησαν κατὰ τὴν ἐπιστρατείαν	τοῦ	Μήδου, τὸ δὲ Αἰσύμνιον καλούμενον
[1, 1]	ἐς ταύτην φθαρέντος τοῦ ναυτικοῦ	τοῦ	Μήδων κατήνεγκεν ὁ κλύδων τὰ
[1, 17]	ἢ Μῆδοι Μαραθῶνι ἔσχον, Κίμωνος	τοῦ	Μιλτιάδου Σκυρίους ποιήσαντος ἀναστάτους δίκην
[1, 1]	ἔστι δὲ καὶ Ἀνδρόγεω βωμὸς	τοῦ	Μίνω, καλεῖται δὲ Ἥρωος· Ἀνδρόγεω
[1, 29]	τὴν Θρᾴκην. (ἔστι δὲ ἔμπροσθεν	τοῦ	μνήματος στήλη μαχομένους ἔχουσα ἱππεῖς·
[1, 41]	θάψαι αὐτὴν ἀποθανοῦσαν, καί οἱ	τοῦ	μνήματος σχῆμά ἐστιν Ἀμαζονικῇ ἀσπίδι
[1, 23]	Ἀθηναίων ἀκροπόλει θεασάμενος οἶδα, Λυκίου	τοῦ	Μύρωνος χαλκοῦν παῖδα, ὃς τὸ
[1, 5]	ἀπὸ τῶνδε φυλὰς ἔχουσιν, Ἀττάλου	τοῦ	Μυσοῦ καὶ Πτολεμαίου τοῦ Αἰγυπτίου
[1, 24]	πολλά τε καὶ θαυμαστὰ ἔργα.	(τοῦ	ναοῦ δέ ἐστι πέραν Ἀπόλλων
[1, 2]	γράμμασιν Ἀττικοῖς ἔργα εἶναι Πραξιτέλους.	τοῦ	ναοῦ δὲ οὐ πόρρω Ποσειδῶν
[1, 34]	(ἔστι δὲ Ὠρωπίοις πηγὴ πλησίον	τοῦ	ναοῦ, ἣν Ἀμφιαράου καλοῦσιν, οὔτε
[1, 18]	Ἀθηναῖοι τὸν κολοσσὸν ἀναθέντες ὄπισθε	τοῦ	ναοῦ θέας ἄξιον. (ἔστι δὲ
[1, 40]	ἐς τὸ δέον. ὄπισθε δὲ	τοῦ	ναοῦ κεῖται ξύλα ἡμίεργα· ταῦτα
[1, 19]	Δελφινίου. λέγουσι δὲ ὡς ἐξειργασμένου	τοῦ	ναοῦ πλὴν τῆς ὀροφῆς ἀγνὼς
[1, 19]	οὐδὲ ἐς τὴν Ἀφροδίτην, ἣ	τοῦ	ναοῦ πλησίον ἕστηκε. ταύτης γὰρ
[1, 3]	Ἀφροδίτη ἥρπασε> καὶ φύλακα ἐποίησε	τοῦ	ναοῦ. ταῦτα ἄλλοι τε καὶ
[1, 27]	δὲ οἷα συμβαίνει. παρθένοι δύο	τοῦ	ναοῦ τῆς Πολιάδος οἰκοῦσιν οὐ
[1, 18]	ὡς Δευκαλίων Ἀθήνῃσιν ᾤκησε τάφον	τοῦ	ναοῦ τοῦ νῦν οὐ πολὺ
[1, 14]	γράφειν, ἐς ταῦτα ἀποτρέψομαι. (πρὸ	τοῦ	ναοῦ τοῦδε, ἔνθα καὶ τοῦ
[1, 1]	ἄκρα Κωλιάς· ἐς ταύτην φθαρέντος	τοῦ	ναυτικοῦ τοῦ Μήδων κατήνεγκεν ὁ
[1, 35]	οὐ χαλεπὴν ποιῆσαι, καί με	τοῦ	νεκροῦ τὸ μέγεθος τεκμαίρεσθαι τῇδε
[1, 11]	ἐς ἀλλήλους καὶ ὕστερον Ἀλεξάνδρου	τοῦ	Νεοπτολέμου τελευτήσαντος ἐν Λευκανοῖς, Ὀλυμπιάδος
[1, 3]	Ἀπόλλωνα Πατρῷον ἐπίκλησιν· πρὸ δὲ	τοῦ	νεὼ τὸν μὲν Λεωχάρης, ὃν
[1, 19]	καταφεύγοντα τὸν Νῖσον ἐπολιόρκουν· ἐνταῦθα	τοῦ	Νίσου λέγεται θυγατέρα ἐρασθῆναι Μίνω
[1, 39]	Νίσου συνοικήσαντα Ἰφινόῃ διαδέξασθαι τὴν	τοῦ	Νίσου φασὶν ἀρχήν· τὸν δὲ
[1, 21]	μὲν ταῦτα ἔλεγεν· ἐπὶ δὲ	τοῦ	Νοτίου καλουμένου τείχους, ὃ τῆς
[1, 18]	Ἀθήνῃσιν ᾤκησε τάφον τοῦ ναοῦ	τοῦ	νῦν οὐ πολὺ ἀφεστηκότα. (Ἀδριανὸς
[1, 15]	ὃς τῆς ἵππου Κασσάνδρου καὶ	τοῦ	ξενικοῦ τὴν ἀρχὴν ἀδελφὸς ὢν
[1, 37]	Θεμιστοκλῆς Πολιάρχου, τρίτος ἀπόγονος Θεμιστοκλέους	τοῦ	Ξέρξῃ καὶ Μήδοις ἐναντία ναυμαχήσαντος.
[1, 36]	τετρακοσίους ἀποβῆναι λέγουσιν, ἡττωμένου δὲ	τοῦ	Ξέρξου ναυτικοῦ καὶ τούτους ἀπολέσθαι
[1, 31]	Λαμπτρεῦσι Κραναοῦ μνῆμα. Ἴωνος δὲ	τοῦ	Ξούθου καὶ γὰρ οὗτος ᾤκησε
[1, 44]	ὡς λέγεται, καὶ τῇ πάσῃ	τοῦ	οἴκου τοῦ πατρῴου τύχῃ περισσότερον
[1, 41]	χωρίον, μνῆμά ἐστιν Ἀλκμήνης πλησίον	τοῦ	Ὀλυμπιείου. βαδίζουσαν γὰρ ἐς Θήβας
[1, 18]	τὸ ἱερὸν ἰέναι τοῦ Διὸς	τοῦ	Ὀλυμπίου Ἀδριανὸς ὁ Ρωμαίων βασιλεὺς
[1, 17]	Ἀθηνᾷ ἐπὶ τῇ ἀσπίδι καὶ	τοῦ	Ὀλυμπίου Διὸς ἐπὶ τῷ βάθρῳ.
[1, 19]	δὲ τὸν ναὸν τοῦ Διὸς	τοῦ	Ὀλυμπίου πλησίον ἄγαλμά ἐστιν Ἀπόλλωνος
[1, 24]	αὐτὸς ἤδη πάρνοπας ἐκ Σιπύλου	τοῦ	ὄρους οὐ κατὰ ταὐτὰ οἶδα
[1, 44]	αὐτὴν ὑπὸ Θησέως. (ἐπὶ δὲ	τοῦ	ὄρους τῇ ἄκρᾳ Διός ἐστιν
[1, 40]	τῆς Γερανίας, οὐκ ἔχοντός πω	τοῦ	ὄρους τὸ ὄνομα τοῦτο, ἀλλὰ
[1, 33]	καὶ λέγεται ταῖς κορυφαῖς ψαύειν	τοῦ	οὐρανοῦ, ἄβατον δὲ ὑπὸ ὕδατος
[1, 26]	ἐς αὐτὸ ἔχει πεσεῖν ἐκ	τοῦ	οὐρανοῦ. καὶ τοῦτο μὲν οὐκ
[1, 37]	ἀνάθημα κειρομένου οἱ τὴν κόμην	τοῦ	παιδός ἐστι τῷ Κηφισῷ· καθεστάναι
[1, 9]	προσπταίσας μάχαις καὶ τὴν ἅλωσιν	τοῦ	παιδὸς οὐκ ἐν παρέργῳ ποιούμενος
[1, 39]	οἱ τὴν Μετάνειραν οὕτω πιστεῦσαι	τοῦ	παιδὸς τὴν ἀνατροφήν. (ὀλίγῳ δὲ
[1, 44]	ἰσθμὸν ὑπὸ δελφῖνος ὡς λέγεται	τοῦ	παιδός, τιμαὶ καὶ ἄλλαι τῷ
[1, 43]	τῷ φόνῳ τῷ Καλλιπόλιδος καθῆραι	τοῦ	παιδός. ᾠκοδόμησε δὴ καὶ τῷ
[1, 19]	Λύκειον δὲ ἀπὸ μὲν Λύκου	τοῦ	Πανδίονος ἔχει τὸ ὄνομα, Ἀπόλλωνος
[1, 41]	Μεγαρέων ἔχει. (πλησίον δέ ἐστι	τοῦ	Πανδίονος ἡρῴου μνῆμα Ἱππολύτης· γράψω
[1, 5]	μετῴκησεν ἐς Εὔβοιαν, Ἐρεχθέως υἱὸς	τοῦ	Πανδίονος τοῦ Ἐριχθονίου. καὶ δὴ
[1, 25]	τε ἑκάστους ἦγον στρατηγοὶ καὶ	τοῦ	παντὸς ἄρχειν ᾕρητο Ἀθηναῖος Λεωσθένης
[1, 39]	καὶ Νῖσος Αἰγεῖ μὲν πρεσβυτάτῳ	τοῦ	παντὸς γένους παραχωρήσας Ἀθηναίων ἄρχειν,
[1, 4]	τοὺς Γαλάτας καὶ ἀπορραγεῖσαι πέτραι	τοῦ	Παρνασσοῦ, δείματά τε ἄνδρες ἐφίσταντο
[1, 43]	ἐξ Ἀπόλλωνος, ἐχομένην δὲ ἰσχυρῶς	τοῦ	πατρὸς δείματι τὸν παῖδα ἐκθεῖναι·
[1, 2]	οὐκ ἐβασίλευσεν Ἀθηναίων, ἀλλά οἱ	τοῦ	πατρὸς ζῶντος τελευτῆσαι συνέβη, καὶ
[1, 11]	καὶ δι᾽ αὐτὸ ἐξελασθέντα ὑπὸ	τοῦ	πατρός. καὶ τότε ἥκων ἐξεμαίνετο
[1, 39]	Ποσειδῶνος ἀποθανεῖν ἐνταῦθά φασιν ὑπὸ	τοῦ	πατρὸς Κερκυόνος. εἶναι δὲ ὁ
[1, 9]	πρότερον δὲ ἐς Κύπρον ὑπὸ	τοῦ	πατρὸς πεμφθῆναι πράξασα· τῆς δὲ
[1, 19]	καὶ ὡς ἀπέκειρε τὰς τρίχας	τοῦ	πατρός. (ταῦτα μὲν οὕτω γενέσθαι
[1, 44]	καὶ τῇ πάσῃ τοῦ οἴκου	τοῦ	πατρῴου τύχῃ περισσότερον ἀλγοῦσαν ἐνταῦθα
[1, 32]	θαλασσίων πλήρης. ὀλίγον δὲ ἀπωτέρω	τοῦ	πεδίου Πανός ἐστιν ὄρος καὶ
[1, 38]	τούτοις ἐστὶ πόλις ὀλίγον ὑπὲρ	τοῦ	πεδίου πρὸς τῷ Κιθαιρῶνι οἰκισθεῖσα.
[1, 29]	ἐπιθεμένοις τυραννοῦντι Λαχάρει, οἱ δὲ	τοῦ	Πειραιῶς κατάληψιν ἐβούλευσαν Μακεδόνων φρουρούντων,
[1, 28]	Καμβύσου παρέσχετο ἀκινάκης. ἔστι δὲ	τοῦ	Πειραιῶς πρὸς θαλάσσῃ Φρεαττύς· ἐνταῦθα
[1, 40]	οὐκ ἐξειργάσθη τοῦ Διός, ἐπιλαβόντος	τοῦ	Πελοποννησίων πολέμου πρὸς Ἀθηναίους, ἐν
[1, 13]	ὕστερον τοῦ Κλεωνύμου δηλώσω. Παυσανίου	τοῦ	περὶ Πλάταιαν τοῖς Ἕλλησιν ἡγησαμένου
[1, 28]	ἀστοί. (ἔστι δὲ καὶ ἐντὸς	τοῦ	περιβόλου μνῆμα Οἰδίποδος, πολυπραγμονῶν δὲ
[1, 20]	ἱερόν· δύο δέ εἰσιν ἐντὸς	τοῦ	περιβόλου ναοὶ καὶ Διόνυσοι, ὅ
[1, 41]	τεῖχος ᾠκοδόμησεν ἐξ ἀρχῆς ἅτε	τοῦ	περιβόλου τοῦ ἀρχαίου καθαιρεθέντος ὑπὸ
[1, 25]	καλούμενον τειχίσας. ἔστι δὲ ἐντὸς	τοῦ	περιβόλου τοῦ ἀρχαίου τὸ Μουσεῖον
[1, 4]	βαρείαις καὶ ἀνδρῶν ἐβιάζοντο κατὰ	τοῦ	πηλοῦ πλεῖν. (οὗτοι μὲν δὴ
[1, 9]	ἔπειθεν Αἰγυπτίους· (ἐναντιουμένου δέ οἱ	τοῦ	πλήθους, δεύτερα ἐς τὴν Κύπρον
[1, 9]	Ἀλεξάνδρῳ κολακείᾳ μᾶλλον ἐς αὐτοὺς	τοῦ	πλήθους, ἐπεὶ καὶ Λυσίμαχον οὐκ
[1, 23]	ἐς Ἰταλίαν ἁμαρτεῖν ὑπὸ ἀνέμων	τοῦ	πλοῦ καὶ ἐς τὴν ἔξω
[1, 20]	Ἀριστίωνα. Ἀθῆναι μὲν οὕτως ὑπὸ	τοῦ	πολέμου κακωθεῖσαι τοῦ Ρωμαίων αὖθις
[1, 20]	Ἀθήνας ἑλών. αἰτία δὲ ἥδε	τοῦ	πολέμου. Μιθριδάτης ἐβασίλευε βαρβάρων τῶν
[1, 13]	τοῦτον τὸν χρόνον καὶ τὴν	τοῦ	πολέμου τοῦ Λακωνικοῦ τριβὴν Ἀντίγονος
[1, 13]	πρότερον ἔτι τῆς Σπάρτης ἐπὶ	τοῦ	πολέμου τοῦ πρὸς Δημήτριον τάφροις
[1, 31]	παρὰ Ἀθηναίοις καὶ Ἀθηναίων ἐπὶ	τοῦ	πολέμου τοῦ πρὸς Ἐλευσινίους ἐπολεμάρχησε
[1, 6]	βασιλεύοντα ἐν Θρᾴκῃ μετασχεῖν ἔπεισε	τοῦ	πολέμου, φυγὴν λέγων τὴν Σελεύκου
[1, 28]	ὁ βουφόνος ἐπὶ τοῦ βωμοῦ	τοῦ	Πολιέως Διός· καὶ ὁ μὲν
[1, 24]	αἰτίαν οὐ γράφω. τοῦ Διὸς	τοῦ	Πολιέως κριθὰς καταθέντες ἐπὶ τὸν
[1, 43]	Δασύλλιον ἐπονομάζοντες Εὐχήνορα τὸν Κοιράνου	τοῦ	Πολυίδου τὸ ἄγαλμα ἀναθεῖναι λέγουσι.
[1, 30]	καὶ Ἀδράστου. τὸ δὲ ἄλσος	τοῦ	Ποσειδῶνος καὶ τὸν ναὸν ἐνέπρησεν
[1, 6]	καὶ τριήρεσιν ἀμυνόμενος ἅμα ἐκ	τοῦ	ποταμοῦ. Ἀντίγονος δὲ Αἴγυπτον μὲν
[1, 7]	σφᾶς ἐς νῆσον ἔρημον διὰ	τοῦ	ποταμοῦ. καὶ οἱ μὲν ἐνταῦθα
[1, 35]	ποτὲ ἔφασαν δίαιταν Ὕλλον ἀπὸ	τοῦ	ποταμοῦ καλέσαι τὸν παῖδα. ~(ἐν
[1, 19]	Ἰλισὸν ἀρχόμενον ἐκ μηνοειδοῦς καθήκει	τοῦ	ποταμοῦ πρὸς τὴν ὄχθην εὐθύ
[1, 13]	μὲν Ὅμηρος ὑπὸ Ἀλεξάνδρου φησὶ	τοῦ	Πριάμου καὶ Ἀπόλλωνος ἀπολέσθαι, Πύρρον
[1, 41]	ἐστιν οὐ πόρρω τάφος Τηρέως	τοῦ	Πρόκνην γήμαντος τὴν Πανδίονος. ἐβασίλευσε
[1, 13]	τῆς Σπάρτης ἐπὶ τοῦ πολέμου	τοῦ	πρὸς Δημήτριον τάφροις τε βαθείαις
[1, 31]	καὶ Ἀθηναίων ἐπὶ τοῦ πολέμου	τοῦ	πρὸς Ἐλευσινίους ἐπολεμάρχησε τάφος ἐν
[1, 6]	ἀπέθανε ταλαιπωρήσας μάλιστα τῷ μήκει	τοῦ	πρὸς Εὐμένη πολέμου. τῶν δὲ
[1, 43]	ἀνέθηκεν ἀποκεκρυμμένον ἐφ᾽ ἡμῶν πλὴν	τοῦ	προσώπου· τοῦτο δέ ἐστι τὸ
[1, 38]	Κηφισὸς πρὸς Ἐλευσῖνι βιαιότερον παρεχόμενος	τοῦ	προτέρου ῥεῦμα· καὶ παρ᾽ αὐτῷ
[1, 20]	ἀνηλώθη. ~(ἔστι δὲ ὁδὸς ἀπὸ	τοῦ	πρυταν< ε> ίου καλουμένη Τρίποδες·
[1, 43]	Ἀλκάθου λέγουσιν Ἰσχέπολιν. ἔστι δὲ	τοῦ	πρυτανείου πέτρα πλησίον· Ἀνακληθρίδα τὴν
[1, 39]	δὲ τοῦ Λέλεγος γενέσθαι Πύλαν,	τοῦ	Πύλα δὲ> Σκίρωνα· τοῦτον> συνοικῆσαι
[1, 11]	ἐξέπεσεν ὑπὸ Λυσιμάχου, τάδε μὲν	τοῦ	Πύρρου μέγιστα ἐς ἐκεῖνον τὸν
[1, 20]	οὕτως ὑπὸ τοῦ πολέμου κακωθεῖσαι	τοῦ	Ρωμαίων αὖθις Ἀδριανοῦ βασιλεύοντος ἤνθησαν·
[1, 18]	Ἆπιν θάπτωσι. τοῦ δὲ ἱεροῦ	τοῦ	Σαράπιδος οὐ πόρρω χωρίον ἐστίν,
[1, 7]	ἤδη γυναῖκα ἔχων Ἀπάμην Ἀντιόχου	τοῦ	Σελεύκου θυγατέρα, ἔπεισεν Ἀντίοχον παραβάντα
[1, 4]	Μίδαν φασὶν ἐπὶ τὴν θήραν	τοῦ	Σιληνοῦ ταύτην τε δὴ τὴν
[1, 38]	πάντες, ἀλλ᾽ ὅσοι τοῦ δήμου	τοῦ	Σκαμβωνιδῶν εἰσιν· ἐγὼ δὲ Κρόκωνος
[1, 37]	ἄλλους· Ἀκεστίῳ δὲ τῇ Ξενοκλέους	τοῦ	Σοφοκλέους τοῦ Λέοντος τούτους τε
[1, 20]	στρατηγὸς τῶν Ρωμαίων Ἀθήνας μὲν	τοῦ	στρατοῦ μέρει πολιορκεῖν ἀφῆκεν, αὐτὸς
[1, 44]	καλουμένου ναός· φασὶ δὲ ἐπὶ	τοῦ	συμβάντος ποτὲ τοῖς Ἕλλησιν αὐχμοῦ
[1, 28]	Δημοφῶντα ὑποσχεῖν δίκας οἱ μὲν	τοῦ	συμπατηθέντος τοῖς προσήκουσιν, οἱ δὲ
[1, 41]	καὶ ἄλλους καὶ Μεγαρέως φασὶ	τοῦ	σφετέρου βασιλέως παῖδα Εὔιππον, τὸν
[1, 28]	ἐς αὐτό, τὸ δὲ ἀπὸ	τοῦ	σχήματος ἔχει τὰ ὀνόματα· βατραχιοῦν
[1, 22]	ἱστίοις λευκοῖς, ἢν ὀπίσω πλέῃ	τοῦ	ταύρου κρατήσας· τούτων λήθην ἔσχεν
[1, 39]	ἐς ἐμὲ ἐκαλεῖτο Κερκυόνος, ὀλίγον	τοῦ	τάφου τῆς Ἀλόπης ἀπέχων. λέγεται
[1, 20]	τὴν ἁρπαγήν. (ἔστι δὲ πλησίον	τοῦ	τε ἱεροῦ τοῦ Διονύσου καὶ
[1, 25]	τὴν Λαχάρους τυραννίδα· ἁλισκομένου δὲ	τοῦ	τείχους ἐκδιδράσκει Λαχάρης ἐς Βοιωτούς,
[1, 42]	λέγουσι πρῶτον, ὅτε τῆς οἰκοδομίας	τοῦ	τείχους ἔμελλεν ἄρχεσθαι. (τῆς δὲ
[1, 38]	Ἐλευθερῶν δὲ ἦν μὲν ἔτι	τοῦ	τείχους, ἦν δὲ καὶ οἰκιῶν
[1, 23]	Ἐπειοῦ μηχάνημα ἦν ἐς διάλυσιν	τοῦ	τείχους, οἶδεν ὅστις μὴ πᾶσαν
[1, 28]	Μιλτιάδου, περιβαλεῖν τὸ λοιπὸν λέγεται	τοῦ	τείχους Πελασγοὺς οἰκήσαντάς ποτε ὑπὸ
[1, 38]	βωμὸς δείκνυται· (τὰ δὲ ἐντὸς	τοῦ	τείχους τοῦ ἱεροῦ τό τε
[1, 43]	τὰ ἔργα σφίσι. πλησίον δὲ	τοῦ	τῆς Ἀφροδίτης ναοῦ Τύχης ἐστὶν
[1, 14]	τοῦ ναοῦ τοῦδε, ἔνθα καὶ	τοῦ	Τριπτολέμου τὸ ἄγαλμα, ἔστι βοῦς
[1, 41]	Ὀρέστου βασιλεύοντος. (οὐ πόρρω δὲ	τοῦ	Ὕλλου μνήματος Ἴσιδος ναὸς καὶ
[1, 1]	λιμένας τρεῖς ἀνθ᾽ ἑνὸς ἔχειν	τοῦ	Φαληροῖ τοῦτό σφισιν ἐπίνειον εἶναι
[1, 37]	δὲ ἔστι μὲν αὐτόθι Θεοδέκτου	τοῦ	Φασηλίτου, ἔστι δὲ Μνησιθέου· τοῦτον
[1, 43]	Δελφοὺς ὑφέξων δίκας τῷ θεῷ	τοῦ	φόνου τῆς Ποινῆς. (ἐς μὲν
[1, 39]	τὴν πόλιν φασὶν ἐπὶ Καρὸς	τοῦ	Φορωνέως ἐν τῇ γῇ ταύτῃ
[1, 40]	ἀκρόπολιν ἀνελθοῦσι καλουμένην ἀπὸ Καρὸς	τοῦ	Φορωνέως καὶ ἐς ἡμᾶς ἔτι
[1, 44]	τοῦ Ἀμύντου λέγουσι. καὶ Καρὸς	τοῦ	Φορωνέως μνῆμά ἐστι, τὸ μὲν
[1, 39]	τὴν ἀνατροφήν. (ὀλίγῳ δὲ ἀπωτέρω	τοῦ	φρέατος ἱερὸν Μετανείρας ἐστὶ καὶ
[1, 38]	ἄν τις καὶ ὡς ἀπὸ	τοῦ	Χαλκιδέων Εὐρίπου ῥέουσιν ὑπὸ τῆς
[1, 23]	τοὺς ἀρίστους, καὶ δὴ καὶ	τοῦ	χαλκοῦ τὸ σχῆμά ἐστι κατὰ
[1, 6]	ἀνεχώρησεν ἐς Αἴγυπτον. (διελθόντος δὲ	τοῦ	χειμῶνος Δημήτριος πλεύσας ἐς Κύπρον
[1, 44]	ὄροφον τεκμαίροιτο ἄν τις ὑπὸ	τοῦ	χρόνου. καὶ ἀκρόπολίς ἐστιν ἐνταῦθα
[1, 35]	ἦλθεν ἐς τοὺς πολλοὺς Γηρυόνου	τοῦ	Χρυσάορος εἶναι μὲν τὸν νεκρόν,
[1, 24]	Ἀριστέας ὁ Προκοννήσιος μάχεσθαι περὶ	τοῦ	χρυσοῦ φησιν Ἀριμασποῖς τοῖς> ὑπὲρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2005