Livre, Chap.
[1, 33]	τῇ μὲν Βραυρών, ἔνθα Ἰφιγένειαν	τὴν	Ἀγαμέμνονος ἐκ Ταύρων φεύγουσαν τὸ
[1, 43]	αὐτοὺς τὴν παρθένον Ἰφιγένειαν εἶναι	τὴν	Ἀγαμέμνονος. ἔχει δὲ παρὰ Μεγαρεῦσι
[1, 18]	πολυπραγμονῶν, ἐλευθερώτατον δὲ ὅτι πρὸς	τὴν	ἀγγελίαν τῆς ἐν Χαιρωνείᾳ μάχης
[1, 4]	Πεσσινοῦντα τὴν> ὑπὸ τὸ ὄρος	τὴν	Ἄγδιστιν, ἔνθα καὶ τὸν Ἄττην
[1, 4]	τοῦ Σιληνοῦ ταύτην τε δὴ	τὴν	Ἄγκυραν εἷλον καὶ Πεσσινοῦντα τὴν>
[1, 20]	δὲ ὅσον ἐς τὴν ἅλωσιν	τὴν	Ἀθηναίων ἔχει δηλώσω. (ἦν Ἀριστίων
[1, 14]	πόλεις ἐκάθηρεν ἄλλας τε καὶ	τὴν	Ἀθηναίων. Θάλης δὲ ὁ Λακεδαιμονίοις
[1, 3]	ἐς τὴν πόλιν μάλιστα ἀποδειξάμενος	τὴν	Ἀθηναίων. (στοὰ δὲ ὄπισθεν ᾠκοδόμηται
[1, 7]	μοι ὡς ναυτικὸν ἔστειλεν ἐς	τὴν	Ἀθηναίων συμμαχίαν ἐπ᾽ Ἀντίγονον καὶ
[1, 26]	δήμοις σέβειν, οὐδέν τι ἧσσον	τὴν	Ἀθηνᾶν ἄγουσιν ἐν τιμῇ τὸ
[1, 22]	τὸ Φιλοκτήτου τόξον, ὁ δὲ	τὴν	Ἀθηνᾶν ἀφαιρούμενος ἐξ Ἰλίου. ἐνταῦθα
[1, 24]	καλουμένοις ἀετοῖς κεῖται, πάντα ἐς	τὴν	Ἀθηνᾶς ἔχει γένεσιν, τὰ δὲ
[1, 27]	ἀνώσαντα οἴχεσθαι (καὶ) τὴν παρακαταθήκην	τὴν	Αἰγέως φέροντα. τούτου δὲ εἰκὼν
[1, 43]	οἱ τοῦ θανάτου γῆρας καὶ	τὴν	Αἰγιαλέως γενέσθαι τελευτήν. καὶ Ἀρτέμιδος
[1, 21]	Σειρῆνι εἰκάζειν. (τὴν δὲ εἰκόνα	τὴν	Αἰσχύλου πολλῷ τε ὕστερον τῆς
[1, 28]	μὲν ὅσοις ἐν Ἀρείῳ πάγῳ	τὴν	αἰτίαν ἐξεγένετο ἀπολύσασθαι, θύουσι δὲ
[1, 1]	Ἀττικῆς· καὶ λιμήν τε παραπλεύσαντι	τὴν	ἄκραν ἐστὶ καὶ ναὸς Ἀθηνᾶς
[1, 40]	τοῦ Διὸς τὸ τέμενος ἐς	τὴν	ἀκρόπολιν ἀνελθοῦσι καλουμένην ἀπὸ Καρὸς
[1, 42]	τὸ ὄνομα ἔχουσα· ἐς ταύτην	τὴν	ἀκρόπολιν ἀνιοῦσίν ἐστιν ἐν δεξιᾷ
[1, 21]	γυναῖκα. (ἰόντων δὲ Ἀθήνῃσιν ἐς	τὴν	ἀκρόπολιν ἀπὸ τοῦ θεάτρου τέθαπται
[1, 27]	Μαραθῶνι ταῦρον ὕστερον Θησεὺς ἐς	τὴν	ἀκρόπολιν ἐλάσαι καὶ θῦσαι λέγεται
[1, 22]	ἐλθόντα ἐς λόγους. (ἐς δὲ	τὴν	ἀκρόπολίν ἐστιν ἔσοδος μία· ἑτέραν
[1, 22]	ἱερὸν τοῦ Ἀσκληπιοῦ ταύτῃ πρὸς	τὴν	ἀκρόπολιν ἰοῦσι Θέμιδος ναός ἐστι.
[1, 18]	ἢ Θεμιστοκλῆς εἰδέναι νομίζοντας καὶ	τὴν	ἀκρόπολιν ξύλοις καὶ σταυροῖς ἀποτειχίσαντας.
[1, 27]	τὸ ἐντεῦθεν, ἑτέρας δὲ ἐς	τὴν	ἀκρόπολιν παρθένους ἄγουσιν ἀντ᾽ αὐτῶν.
[1, 42]	ὁ Καλλίπολις, ἀναδραμὼν δὲ ἐς	τὴν	ἀκρόπολιν τηνικαῦτα δὲ ὁ πατήρ
[1, 21]	ἐστιν ἐν ταῖς πέτραις ὑπὸ	τὴν	ἀκρόπολιν· τρίπους δὲ ἔπεστι καὶ
[1, 28]	τείχους Πελασγοὺς οἰκήσαντάς ποτε ὑπὸ	τὴν	ἀκρόπολιν· φασὶ γὰρ Ἀγρόλαν καὶ
[1, 5]	τε γὰρ ἦρξε Κέκροψ, ὃς	τὴν	Ἀκταίου θυγατέρα ἔσχε, καὶ ὕστερος,
[1, 12]	Τάραντα μὲν εἴα καὶ τοὺς	τὴν	ἀκτὴν ἔχοντας Ἰταλιωτῶν, ἐς δὲ
[1, 27]	παραστησάμενος πολιορκίᾳ Χαιρώνειαν, ὡς ἐς	τὴν	Ἀλιαρτίαν προῆλθεν, αὐτός τε μαχόμενος
[1, 42]	συνῴκησεν· Αἴαντα οὖν τὴν ἀρχὴν	τὴν	Ἀλκάθου διαδεξάμενον ποιῆσαι τὸ ἄγαλμα
[1, 17]	δοκεῖ ταῦτα ἑωρακὼς ἔς τε	τὴν	ἄλλην ποίησιν ἀποτολμῆσαι τῶν ἐν
[1, 9]	Φοίνικα ἰάμβων ποιητὴν Κολοφωνίων θρηνῆσαι	τὴν	ἅλωσιν. Ἑρμησιάναξ δὲ ὁ τὰ
[1, 20]	μελέτω· ἐγὼ δὲ ὅσον ἐς	τὴν	ἅλωσιν τὴν Ἀθηναίων ἔχει δηλώσω.
[1, 35]	ταύτην ἀποβῆναι λέγουσιν Ἑλένην μετὰ	τὴν	ἅλωσιν τὴν Ἰλίου, καὶ διὰ
[1, 9]	καὶ ὕστερον προσπταίσας μάχαις καὶ	τὴν	ἅλωσιν τοῦ παιδὸς οὐκ ἐν
[1, 23]	πόλεις ἐπ᾽ ἐμοῦ, διαφυγόντων ὑπὸ	τὴν	ἅλωσιν τῶν ἀνθρώπων· εἰ δὲ
[1, 26]	δὲ λέγεται Ποσειδῶνι μαρτύρια ἐς	τὴν	ἀμφισβήτησιν τῆς χώρας φανῆναι. (ἱερὰ
[1, 39]	νεκροὺς ἐνταῦθα ἔθαψε. Θηβαῖοι δὲ	τὴν	ἀναίρεσιν τῶν νεκρῶν λέγουσιν ἐθελονταὶ
[1, 39]	Μετάνειραν οὕτω πιστεῦσαι τοῦ παιδὸς	τὴν	ἀνατροφήν. (ὀλίγῳ δὲ ἀπωτέρω τοῦ
[1, 2]	ἀνέστησε· τὰ γὰρ Θεμιστοκλέους μετὰ	τὴν	ἀναχώρησιν οἰκοδομηθέντα τὴν Μήδων ἐπὶ
[1, 13]	λοιπαῖς· ἐνταῦθα προσέπταισε μεγάλως καὶ	τὴν	ἀναχώρησιν οὐ γὰρ ἀμαχεὶ Ρωμαίους
[1, 9]	τὴν Ἀσίαν καὶ τὴν ἀρχὴν	τὴν	Ἀντιγόνου συγκαθεῖλε. συνῴκισε δὲ καὶ
[1, 2]	ἐστὶν Ἀντιόπης μνῆμα Ἀμαζόνος. ταύτην	τὴν	Ἀντιόπην Πίνδαρος μέν φησιν ὑπὸ
[1, 29]	οἱ δοκιμώτατοι καὶ Μελήσανδρος ἐς	τὴν	ἄνω Καρίαν ναυσὶν ἀναπλεύσας διὰ
[1, 1]	καὶ βιασάμενος ἐς Λάμιαν κατέκλεισε	τὴν	ἀπαντικρὺ τῆς Οἴτης, τοῦτον τὸν
[1, 8]	πεπραγμένα ἐς τὴν ἀπόστασίν ἐστι	τὴν	ἀπὸ Λυσιμάχου καὶ ὡς Σέλευκον
[1, 13]	Πύρρον· Ἀργεῖοι δὲ οὐ γυναῖκα	τὴν	ἀποκτείνασαν, Δήμητρα δέ φασιν εἶναι
[1, 21]	ταύτῃ βαρβάρων εἰσί. πρὸς οὖν	τὴν	ἀπορίαν ταύτην ἐξεύρηταί σφισιν· ἐπὶ
[1, 6]	τότε συνοικούσης ἔτει πέμπτῳ μετὰ	τὴν	ἀπόστασιν εἷλε Κυρήνην. εἰ δὲ
[1, 9]	παραστησάμενος δὲ ἔτει τρίτῳ μετὰ	τὴν	ἀπόστασιν ἐκάκωσεν, ὡς μηδὲ ὑπόμνημα
[1, 8]	μὲν δὴ Φιλεταίρῳ πεπραγμένα ἐς	τὴν	ἀπόστασίν ἐστι τὴν ἀπὸ Λυσιμάχου
[1, 14]	δέξαιτο οἴκῳ καὶ ὡς Χρυσανθὶς	τὴν	ἁρπαγὴν ἐπισταμένη τῆς Κόρης διηγήσαιτο·
[1, 20]	Διόνυσος ἥκων ἐς τῆς Ἀριάδνης	τὴν	ἁρπαγήν. (ἔστι δὲ πλησίον τοῦ
[1, 39]	τῷ φρέατι καθῆσθαι Δήμητρα μετὰ	τὴν	ἁρπαγὴν τῆς παιδὸς γραῒ εἰκασμένην·
[1, 10]	Ἀρσινόην ἔγημεν ἀδελφὴν Λυσάνδρας. ταύτην	τὴν	Ἀρσινόην φοβουμένην ἐπὶ τοῖς παισί,
[1, 15]	ἵππου Κασσάνδρου καὶ τοῦ ξενικοῦ	τὴν	ἀρχὴν ἀδελφὸς ὢν ἐπετέτραπτο. αὕτη
[1, 8]	παῖς ὤν, ἀδελφιδοῦς δὲ Φιλεταίρου,	τὴν	ἀρχὴν Εὐμένους παραδόντος ἔσχεν ἀνεψιοῦ.
[1, 2]	ἀποθανόντος δὲ Ἀκταίου Κέκροψ ἐκδέχεται	τὴν	ἀρχὴν θυγατρὶ συνοικῶν Ἀκταίου, καί
[1, 11]	ἐτελεύτα Μολοσσῷ τῷ Πύρρου παραδόντος	τὴν	ἀρχὴν Κεστρῖνος μὲν σὺν τοῖς
[1, 4]	(τὴν) Τρῳάδα. ἐπάνειμι δὲ ἐς	τὴν	ἀρχὴν ὅθεν ἐξέβην τοῦ λόγου.
[1, 11]	νέῳ τε ἡλικίᾳ ὄντι καὶ	τὴν	ἀρχὴν οὐ κατεσκευασμένῳ βεβαίως. Πύρρος
[1, 9]	μήτηρ οὐκ εἴα καλεῖν ἐπὶ	τὴν	ἀρχήν, πρότερον δὲ ἐς Κύπρον
[1, 6]	πᾶν ἀφικόμενος κινδύνου διέσωσεν ὅμως	τὴν	ἀρχὴν στρατιᾷ τε ἀντικαθήμενος ἐπὶ
[1, 42]	Ἀλκάθου Περιβοίᾳ συνῴκησεν· Αἴαντα οὖν	τὴν	ἀρχὴν τὴν Ἀλκάθου διαδεξάμενον ποιῆσαι
[1, 9]	ναυσὶν ἐπὶ τὴν Ἀσίαν καὶ	τὴν	ἀρχὴν τὴν Ἀντιγόνου συγκαθεῖλε. συνῴκισε
[1, 2]	πατρὸς ζῶντος τελευτῆσαι συνέβη, καὶ	τὴν	ἀρχὴν τὴν Κέκροπος Κραναὸς ἐξεδέξατο,
[1, 5]	τῶν Μεγάρων ἐκβαλόντες Μητιονίδας, καὶ	τὴν	ἀρχὴν τῶν Ἀθηναίων Αἰγεὺς πρεσβύτατος
[1, 11]	ἔσχε, Πέργαμος δὲ διαβὰς ἐς	τὴν	Ἀσίαν Ἄρειον δυναστεύοντα ἐν τῇ
[1, 4]	δὲ οἱ πολλοὶ ναυσὶν ἐς	τὴν	Ἀσίαν διαβάντες τὰ παραθαλάσσια αὐτῆς
[1, 20]	ἐπολέμησε καὶ ὃν τρόπον ἐς	τὴν	Ἀσίαν διέβη καὶ ὅσας ἢ
[1, 10]	πάντα πυνθανόμενος ἔφθη διαβὰς ἐς	τὴν	Ἀσίαν καὶ ἄρξας αὐτὸς πολέμου
[1, 13]	πρῶτον διέπεμπε γράμματα ἔς τε	τὴν	Ἀσίαν καὶ πρὸς Ἀντίγονον, τοὺς
[1, 10]	ἐπιτηδείως. Δημητρίου δὲ διαβάντος ἐς	τὴν	Ἀσίαν καὶ Σελεύκῳ πολεμοῦντος, ὅσον
[1, 9]	(διέβη δὲ καὶ ναυσὶν ἐπὶ	τὴν	Ἀσίαν καὶ τὴν ἀρχὴν τὴν
[1, 12]	πρὶν ἢ διαβῆναι Μακεδόνας ἐπὶ	τὴν	Ἀσίαν, οὐδὲ ἑωράκεσαν ἀρχὴν πλὴν
[1, 4]	τῶν ὁμοῦ Τηλέφῳ διαβάντων ἐς	τὴν	Ἀσίαν. πολέμων δὲ τῶν μὲν
[1, 26]	Ἀθηναίων καὶ ἄλλαι γεγόνασι καὶ	τὴν	ἀσπίδα ἀνέθεσαν τῷ Διὶ τῷ
[1, 26]	ἀνήκων ἐς τὸν ὄροφον ἀνασπᾷ	τὴν	ἀτμίδα. ὁ δὲ Καλλίμαχος ὁ>
[1, 4]	βαρβάρους· ἀνευρόντες δὲ οἱ Κελτοὶ	τὴν	ἀτραπόν, ἣν καὶ Μήδοις ποτὲ
[1, 28]	ἐν τῇ νυκτὶ καὶ οὐ	τὴν	Ἀττικὴν εἶναι. ἐνταῦθα Δημοφῶντα λέγουσιν
[1, 29]	Κλεωναῖοι κεῖνται, μετὰ Ἀργείων ἐς	τὴν	Ἀττικὴν ἐλθόντες· ἐφ᾽ ὅτῳ δέ,
[1, 35]	δεδήλωται ἄλλη δὲ ὑπὲρ Σουνίου	τὴν	Ἀττικὴν ἐν ἀριστερᾷ παρα> πλέουσιν·
[1, 20]	Χαιρώνειαν. Σύλλας δὲ ὡς ἐς	τὴν	Ἀττικὴν ἐπανῆλθε, τοὺς ἐναντιωθέντας Ἀθηναίων
[1, 20]	ἀγγέλων ἀναστήσας τὸν στρατὸν ἐς	τὴν	Ἀττικὴν ἦγεν. ἃ πυνθανόμενος ὁ
[1, 38]	μὲν γὰρ Ἐλευθερεῦσιν ὅροι πρὸς	τὴν	Ἀττικὴν ἦσαν· προσχωρησάντων δὲ Ἀθηναίοις
[1, 14]	ἔχθος Ἀγήνορος ἐλθεῖν φασιν ἐς	τὴν	Ἀττικὴν καὶ γυναῖκά τε ἐξ
[1, 27]	ἰσθμοῦ, φεύγει δὲ ἐς γῆν	τὴν	Ἀττικὴν καὶ τῆς Ἀττικῆς ἐς
[1, 26]	δὲ ἔτι τούτων ἐσβαλόντος ἐς	τὴν	Ἀττικὴν Κασσάνδρου πλεύσας Ὀλυμπιόδωρος ἐς
[1, 21]	δὲ Σοφοκλέους τελευτήσαντος ἐσβαλεῖν ἐς	τὴν	Ἀττικὴν Λακεδαιμονίους, καὶ σφῶν τὸν
[1, 29]	Ἀρχιδάμῳ Πελοποννήσιοι πρῶτον ἐσέβαλον ἐς	τὴν	Ἀττικὴν στρατιᾷ, καὶ πλησίον τοξόταις
[1, 29]	Κορίνθῳ στήλην ἐπὶ τοῖσδε ἑστάναι	τὴν	αὐτὴν σημαίνει τὰ ἐλεγεῖα, τοῖς
[1, 26]	(ἐμπλήσαντες δὲ ἐλαίου τὸν λύχνον	τὴν	αὐτὴν τοῦ μέλλοντος ἔτους ἀναμένουσιν
[1, 44]	δίκη Σκίρωνα ἀφεθέντα ἐς θάλασσαν	τὴν	αὐτὴν ὑπὸ Θησέως. (ἐπὶ δὲ
[1, 32]	ὁ Τραχίνιος ἀσθένειάν τε λέγων	τὴν	αὑτοῦ καὶ Θησέα οὐκ ἀδύνατον
[1, 19]	λόγος· οὐ μὴν οὐδὲ ἐς	τὴν	Ἀφροδίτην, ἣ τοῦ ναοῦ πλησίον
[1, 42]	Αἰθιοπίας ὁρμηθῆναι ἐς Αἴγυπτον καὶ	τὴν	ἄχρι Σούσων· ἀλλὰ γὰρ οὐ
[1, 41]	Νίσου τὴν πόλιν, διαδέξασθαι δὲ	τὴν	βασιλείαν γαμβρὸν Νίσου τε Μεγαρέα
[1, 13]	Ἀγησιπόλιδος δὲ ἄπαιδος τελευτήσαντος Κλεομένης	τὴν	βασιλείαν ἔσχε. (Κλεομένει δὲ παῖδες
[1, 40]	νήχεσθαι γὰρ πετομένων γεράνων πρὸς	τὴν	βοὴν τῶν ὀρνίθων αὐτόν διὰ
[1, 3]	Ἀθηναίοις καὶ κατὰ τὴν ἵππον	τὴν	Βοιωτίαν Ἐπαμινώνδας ὁ Θηβαῖος. ταύτας
[1, 33]	Κελτοί, καὶ νῆσον Ὠκεανὸς ἔχει	τὴν	Βρεττανῶν· Αἰθιόπων δὲ τῶν ὑπὲρ
[1, 6]	Ἀμύντου, λόγῳ δὲ Λάγου νομίζουσι·	τὴν	γάρ οἱ μητέρα ἔχουσαν ἐν
[1, 43]	ὁ τρίπους κατὰ τὸ ὄρος	τὴν	Γερανίαν ἀπολισθὼν ἔλαθεν αὐτοῦ ἐκπεσών·
[1, 28]	Ἀργείους ὡς ἐς πολεμίαν ἀποβῆναι	τὴν	γῆν, ἄλλην που δόξαντας ἐν
[1, 23]	λέγουσιν, ἡνίκα Διόνυσος ἦλθεν ἐς	τὴν	γῆν, ἀναπαύσασθαι τὸν Σιληνόν. τοὺς
[1, 24]	καλοῦσιν, ὅτι σφίσι παρνόπων βλαπτόντων	τὴν	γῆν ἀποτρέψειν ὁ θεὸς εἶπεν
[1, 30]	καὶ ἄλλοτε στρατιᾷ κακώσας Ἀθηναίοις	τὴν	γῆν. ~(δῆμοι δὲ οἱ μικροὶ
[1, 24]	ὃν φυλάσσουσιν οἱ γρῦπες, ἀνιέναι	τὴν	γῆν· εἶναι δὲ Ἀριμασποὺς μὲν
[1, 28]	Λακεδαίμονα ἄγγελος ἀποβεβηκότων Μήδων ἐς	τὴν	γῆν, ἐπανήκων δὲ Λακεδαιμονίους ὑπερβαλέσθαι
[1, 27]	ποιησάμενος ἀπόβασιν, ὥς οἱ δῃοῦντι	τὴν	γῆν ἐς μάχην κατέστησαν, τρεψάμενος
[1, 8]	τῶν ἔργων· Γαλάτας γὰρ ἐς	τὴν	γῆν, ἣν ἔτι καὶ νῦν
[1, 13]	αὐτοβοεὶ τὴν πόλιν, δῃώσας δὲ	τὴν	γῆν καὶ λείαν ἐλάσας μικρὸν
[1, 34]	Ἀμφιαράῳ φεύγοντι ἐκ Θηβῶν διαστῆναι	τὴν	γῆν καὶ ὡς αὐτὸν ὁμοῦ
[1, 38]	δὲ ξένον μὲν ἀφικόμενον ἐς	τὴν	γῆν Λακεδαιμόνιόν τε εἶναι δοκῶ
[1, 7]	τοῖς μὲν ἀσθενεστέροις λῃστὰς κατατρέχειν	τὴν	γῆν, οἳ δὲ ἦσαν δυνατώτεροι
[1, 27]	οἱ Κρῆτες τὸν ταῦρον ἐς	τὴν	γῆν πέμψαι σφίσι Ποσειδῶνά φασιν,
[1, 13]	πόλεμος κακὸν ἀνέλπιστον ἦλθεν ἐς	τὴν	γῆν. Πύρρου δὲ ἐσβαλόντος τέταρτον
[1, 27]	καὶ ἐλέγετο τὰ μὲν ἀνιέναι	τὴν	γῆν, τὰ δὲ ὡς ἱερὰ
[1, 19]	δὲ οἱ Κρῆτες ἦλθον ἐς	τὴν	γῆν, τὰς μὲν ἄλλας ἐξ
[1, 25]	συντελοῦντες· Βοιωτοὶ δὲ Θηβαίων ἠρημωμένην	τὴν	γῆν τὴν Θηβαΐδα νεμόμενοι δέει
[1, 31]	καὶ Ἀθηνᾶς βωμός ἐστιν Ὑγείας·	τὴν	δ᾽ Ἱππίαν Ἀθηνᾶν ὀνομάζουσι καὶ
[1, 30]	ἀγώνισμα ὁμοῦ τῷ δρόμῳ φυλάξαι	τὴν	δᾷδα ἔτι καιομένην ἐστίν, ἀποσβεσθείσης
[1, 8]	δὲ τοῦ Ἄρεως ἐποίησεν Ἀλκαμένης,	τὴν	δὲ Ἀθηνᾶν ἀνὴρ Πάριος, ὄνομα
[1, 40]	ἀγάλματα ἔργα εἶναι λεγόμενα Πραξιτέλους·	τὴν	δὲ Ἄρτεμιν αὐτὴν Στρογγυλίων ἐποίησε.
[1, 16]	τολμήσας ἀναιρεῖται ὑπὸ τῶν βαρβάρων·	τὴν	δὲ ἀρχὴν Ἀντίγονος ἀνεσώσατο ὁ
[1, 2]	Ἰκαρίου ποτὲ ἐπιδημίαν τοῦ θεοῦ.	(τὴν	δὲ βασιλείαν Ἀμφικτύων ἔσχεν οὕτως.
[1, 34]	ἐστι τὸ ὄνομα τῷ δήμῳ.	~(τὴν	δὲ γῆν τὴν Ὠρωπίαν μεταξὺ
[1, 21]	λόγων τὸ ἐπαγωγὸν Σειρῆνι εἰκάζειν.	(τὴν	δὲ εἰκόνα τὴν Αἰσχύλου πολλῷ
[1, 31]	ἐπὶ τούτῳ παρὰ Ἀθμονεῦσιν ἡγοῦμαι,	τὴν	δὲ ἐν Μυρρινοῦντι Κολαινίδα ἀπὸ
[1, 9]	ἐστιν ἀπόγονος Πτολεμαίου τοῦ Λάγου,	τὴν	δὲ ἐπίκλησιν ἔσχεν ἐπὶ χλευασμῷ.
[1, 7]	τῆς ἀδελφῆς, Λυσιμάχου δὲ θυγατρός·	τὴν	δέ οἱ συνοικήσασαν ἀδελφὴν κατέλαβεν
[1, 44]	μὲν τοιοῦτός ἐστιν ὁ λίθος·	τὴν	δὲ ὀνομαζομένην ἀπὸ Σκίρωνος καὶ
[1, 38]	Ποσειδῶνος παῖδα ὄντα καὶ Χιόνης·	τὴν	δὲ Χιόνην Βορέου θυγατέρα τοῦ
[1, 22]	καὶ τῆς τροφοῦ τὸ ἐς	τὴν	διακονίαν τόλμημα. ἔστι δὲ καὶ
[1, 28]	Ἀθηνᾶς Ἀρείας, ὃν ἀνέθηκεν ἀποφυγὼν	τὴν	δίκην. τοὺς δὲ ἀργοὺς λίθους,
[1, 12]	Εὐρώπης Ἀλέξανδρος ἐκτήσατο Πῶρον καὶ	τὴν	δύναμιν καθελὼν τὴν Ἰνδῶν, ἀποθανόντος
[1, 13]	τὴν ἐν Ἰταλίᾳ πληγὴν ἀναπαύσας	τὴν	δύναμιν προεῖπεν Ἀντιγόνῳ πόλεμον, ἄλλα
[1, 42]	καὶ ἄνδρας εἶναί σφισιν οἳ	τὴν	ἔβενον ἴσασιν εὑρίσκειν. (ἔστι δὲ
[1, 42]	ἐς ἀνθρώπων ἴασιν εἰδότος, ὃς	τὴν	ἔβενον φύλλα οὐκ ἔφη φύειν
[1, 2]	δὲ ἐπίγραμμα τὸ ἐφ᾽ ἡμῶν	τὴν	εἰκόνα ἄλλῳ δίδωσι καὶ οὐ
[1, 23]	ἑστήκασιν Ἐπιχαρίνου μὲν ὁπλιτοδρομεῖν ἀσκήσαντος	τὴν	εἰκόνα ἐποίησε Κριτίας, Οἰνοβίῳ δὲ
[1, 8]	τε εὑρόμενος παρὰ Ἀθηναίων καὶ	τὴν	εἰκόνα, ὅτι σφᾶς ἐπῄνεσεν ᾆσμα
[1, 23]	μὲν παρέστη μοι θαῦμα ἐς	τὴν	εἰκόνα τοῦ Διιτρέφους, ὅτι ὀιστοῖς
[1, 8]	Ἀθηναίων οἱ πολλοὶ λέγουσιν, ἔπραξε	τὴν	εἰρήνην· ἔστι δὲ καὶ Δημοσθένης,
[1, 32]	ὕδωρ ἐπιτήδειον παρεχόμενος, κατὰ δὲ	τὴν	ἐκβολὴν τὴν ἐς τὸ πέλαγος
[1, 4]	ἀπὸ θαλάσσης. οὗτοι μὲν δὴ	τὴν	ἐκτὸς Σαγγαρίου χώραν ἔσχον Ἄγκυραν
[1, 27]	δὲ καὶ τάδε, κατακαυθῆναι μὲν	τὴν	ἐλαίαν, ἡνίκα ὁ Μῆδος τὴν
[1, 41]	Διοσκούροις Θησέα εἶναι βουλόμενον ἁρπασθεῖσαν	τὴν	Ἑλένην διαφυλάξαι> ἐς ὃ ἀπελθεῖν
[1, 33]	ὁ Ἀχιλλέως, πρῶτος οὗτος Ἑρμιόνην	τὴν	Ἑλένης γυναῖκα λαβών· Ὀρέστης δὲ
[1, 39]	ἐκράτησε τῇ μάχῃ κομίσας ἐς	τὴν	Ἐλευσινίαν τοὺς νεκροὺς ἐνταῦθα ἔθαψε.
[1, 3]	Θερμοπύλας ἤγαγε φυλάξοντας τὴν ἐς	τὴν	Ἑλλάδα Γαλατῶν ἐσβολήν. ~(οἱ δὲ
[1, 4]	ἦν, τῆς ἐσόδου τῆς ἐς	τὴν	Ἑλλάδα εἶργον τοὺς βαρβάρους· ἀνευρόντες
[1, 39]	τὰς πάλας. τοσαῦτα κατὰ γνώμην	τὴν	ἐμὴν Ἀθηναίοις γνωριμώτατα ἦν ἔν
[1, 33]	βαρβάρων οἵτινες κατὰ γνώμην ἔχουσι	τὴν	ἐμήν, ἐν ἑτέρῳ λόγῳ δηλώσω·
[1, 6]	δὲ ἔργῳ Πτολεμαῖον ἐπεβούλευεν ἀφελέσθαι	τὴν	ἐν Αἰγύπτῳ βασιλείαν· ἐξωσθεὶς δὲ
[1, 2]	Πουλυτίωνος οἰκία, καθ᾽ ἣν παρὰ	τὴν	ἐν Ἐλευσῖνι δρᾶσαι τελετὴν Ἀθηναίων
[1, 13]	ἃ Κεραύνια ὀνομάζουσι. (μετὰ δὲ	τὴν	ἐν Ἰταλίᾳ πληγὴν ἀναπαύσας τὴν
[1, 8]	δὲ ὕστερον διώκουσιν αὖθις μετὰ	τὴν	ἐν Λαμίᾳ πληγήν. (Δημοσθένης δέ
[1, 25]	πρὸς Μήδους ἔργον καὶ Γαλατῶν	τὴν	ἐν Μυσίᾳ φθορὰν ἀνέθηκεν Ἄτταλος,
[1, 13]	Φίλιστος αἰτίαν δικαίαν εἴληφεν, ἐπελπίζων	τὴν	ἐν Συρακούσαις κάθοδον, ἀποκρύψασθαι τῶν
[1, 1]	τριήρεις Λακεδαιμονίων κατεργασάμενος περὶ Κνίδον	τὴν	ἐν τῇ Καρικῇ χερρονήσῳ. Κνίδιοι
[1, 20]	στρατηγὸς ἐτύγχανε μὲν περικαθήμενος Ἐλάτειαν	τὴν	ἐν τῇ Φωκίδι, ἀφικομένων δὲ
[1, 28]	ἐπανήκων δὲ Λακεδαιμονίους ὑπερβαλέσθαι φαίη	τὴν	ἔξοδον, εἶναι γὰρ δὴ νόμον
[1, 23]	ἀνέμων τοῦ πλοῦ καὶ ἐς	τὴν	ἔξω θάλασσαν, ἐς ἣν οὐκέτι
[1, 24]	καθεστηκότα ἐς τὴν θυσίαν γράφων	τὴν	ἐπ᾽ αὐτοῖς λεγομένην αἰτίαν οὐ
[1, 40]	ταύτης δὴ τῆς νύμφης ἐκφυγεῖν	τὴν	ἐπὶ Δευκαλίωνός ποτε ἐπομβρίαν, ἐκφυγεῖν
[1, 18]	καὶ λέγουσι μετὰ τὴν ἐπομβρίαν	τὴν	ἐπὶ Δευκαλίωνος συμβᾶσαν ὑπορρυῆναι ταύτῃ
[1, 20]	ἐκ δεκάδος ἑκάστης ἐκέλευσεν ἄγεσθαι	τὴν	ἐπὶ θανάτῳ. (Σύλλου δὲ οὐκ
[1, 2]	αὐτὴν πεποίηται· Ἡρακλέα Θεμίσκυραν πολιορκοῦντα	τὴν	ἐπὶ Θερμώδοντι ἑλεῖν μὴ δύνασθαι,
[1, 2]	τὸ ἐν Δελφοῖς μαντεῖον ἀναμνῆσαν	τὴν	ἐπὶ Ἰκαρίου ποτὲ ἐπιδημίαν τοῦ
[1, 4]	συλλεγεῖσα δέ σφισι στρατιὰ τρέπεται	τὴν	ἐπὶ Ἰονίου, καὶ τό τε
[1, 39]	τὸν δὲ Κρητικὸν πόλεμον καὶ	τὴν	ἐπὶ Νίσου βασιλεύοντος ἅλωσιν τῆς
[1, 27]	τήν τε ἄλλην γῆν καὶ	τὴν	ἐπὶ ποταμῷ Τεθρίνι ταῦρος ἐλυμαίνετο.
[1, 28]	ἀποβάντων τέχνη Φειδίου καί οἱ	τὴν	ἐπὶ τῆς ἀσπίδος μάχην> Λαπιθῶν
[1, 12]	μαχόμενος αὐτὸς (τε) παρείχετο, καὶ	τὴν	ἐπὶ τοῖς ἀεὶ μέλλουσιν ἀγῶσι
[1, 35]	οἰκησάντων Ἴλιον ἐς τὴν κρίσιν	τὴν	ἐπὶ τοῖς ὅπλοις ἤκουσα, οἳ
[1, 44]	λέγεται δὲ καὶ ἄλλα ἐς	τὴν	ἐπίκλησιν καὶ τοὺς πρώτους πρόβατα
[1, 18]	καὶ Ρέας καὶ τέμενος Γῆς>	(τὴν)	ἐπίκλησιν Ὀλυμπίας. ἐνταῦθα ὅσον ἐς
[1, 13]	ἀκούοντες ἡσύχαζον, Πύρρος δὲ ὑπὸ	τὴν	ἐπιοῦσαν περαιοῦται νύκτα πρὸς τὰ
[1, 43]	μὲν τοῖς ἀποθανοῦσιν ἐποίησαν κατὰ	τὴν	ἐπιστρατείαν τοῦ Μήδου, τὸ δὲ
[1, 42]	δεξιᾷ Μεγαρέως μνῆμα, ὃς κατὰ	τὴν	ἐπιστρατείαν τῶν Κρητῶν ξύμμαχός σφισιν
[1, 18]	ἔδαφος διέστηκε, καὶ λέγουσι μετὰ	τὴν	ἐπομβρίαν τὴν ἐπὶ Δευκαλίωνος συμβᾶσαν
[1, 33]	ὑπὲρ Συήνης ἐπὶ θάλασσαν ἔσχατοι	τὴν	Ἐρυθρὰν κατοικοῦσιν Ἰχθυοφάγοι, καὶ ὁ
[1, 41]	ὑπὸ δακρύων διαφθείρονται, καί σφισι	τὴν	ἐς ἀηδόνα καὶ χελιδόνα μεταβολὴν
[1, 1]	ἔστι δὲ κατὰ τὴν ὁδὸν	τὴν	ἐς Ἀθήνας ἐκ Φαληροῦ ναὸς
[1, 29]	ἄλλοι κατὰ τὴν ὁδὸν κεῖνται	τὴν	ἐς Ἀκαδημίαν, καὶ σφῶν ἑστᾶσιν
[1, 22]	δὲ τὴν ἔσοδον αὐτὴν ἤδη	τὴν	ἐς ἀκρόπολιν Ἑρμῆν ὃν Προπύλαιον
[1, 3]	Ἀθηναίους ἐς Θερμοπύλας ἤγαγε φυλάξοντας	τὴν	ἐς τὴν Ἑλλάδα Γαλατῶν ἐσβολήν.
[1, 43]	Δηλίων. (παρὰ δὲ τὴν ἔσοδον	τὴν	ἐς τὸ Διονύσιον τάφος ἐστὶν
[1, 32]	παρεχόμενος, κατὰ δὲ τὴν ἐκβολὴν	τὴν	ἐς τὸ πέλαγος ἁλμυρὸς ἤδη
[1, 42]	τοῦ βωμοῦ ξύλῳ. (κατὰ δὲ	τὴν	ἐς τὸ πρυτανεῖον ὁδὸν Ἰνοῦς
[1, 2]	ἐπὶ μακρότατον καὶ τὴν ὠφέλειαν	τὴν>	ἐς χρήματα παρὰ τῶν δυνατῶν
[1, 7]	ἐπ᾽ Αἴγυπτον. (καὶ Πτολεμαῖος μὲν	τὴν	ἐσβολὴν φραξάμενος ὑπέμενεν ἐπιόντας Κυρηναίους,
[1, 22]	Δήμητρα ὕμνος Λυκομίδαις. (κατὰ δὲ	τὴν	ἔσοδον αὐτὴν ἤδη τὴν ἐς
[1, 35]	ἔφασκεν ἐπικλύσαι τὴν θάλασσαν καὶ	τὴν	ἔσοδον ἐς τὸ μνῆμα οὐ
[1, 24]	Ἀδριανοῦ βασιλέως μόνου, καὶ κατὰ	τὴν	ἔσοδον Ἰφικράτους ἀποδειξαμένου πολλά τε
[1, 43]	ἀπεκείροντο αἱ Δηλίων. (παρὰ δὲ	τὴν	ἔσοδον τὴν ἐς τὸ Διονύσιον
[1, 35]	δὲ ἀπ᾽ αὐτῆς νησῖδες· Ἀστερίου	τὴν	ἑτέραν ὀνομάζουσι καὶ τὸν Ἀστέριον
[1, 16]	ᾧ καὶ πρότερον ἐγένετο ἐς	τὴν	εὐδαιμονίαν τὴν μέλλουσαν σημεῖα οὐκ
[1, 37]	οὐκ ἔστι σφίσιν ἐς Δήμητρα	τὴν	εὕρεσιν. ὅστις δὲ ἤδη τελετὴν
[1, 37]	τῆς Ἀσίας διέβη ναυσὶν ἐς	τὴν	Εὐρώπην, ἀφικόμενος δὲ παρ᾽ Ἀθηναίους
[1, 25]	Λεωσθένης ἔφθη κομίσας ναυσὶν ἐς	τὴν	Εὐρώπην. καὶ δὴ καὶ τότε
[1, 4]	οἱ πολλοὶ τῶν Ἑλλήνων ἐς	τὴν	ἔφοδον ἡσύχαζον τῶν βαρβάρων, ἅτε
[1, 27]	θώραξ, ὃς εἶχεν ἐν Πλαταιαῖς	τὴν	ἡγεμονίαν τῆς ἵππου, καὶ ἀκινάκης
[1, 33]	Αἰθιοπικὸν καλούμενον οἰκοῦσιν· οὗτοι καὶ	τὴν	ἡλίου τράπεζάν εἰσιν οἱ δεικνύντες,
[1, 10]	ἔσχεν, ἀναχωρῆσαι Πύρρον βιασάμενος ἐς	τὴν	Ἤπειρον. (εἰώθασι δὲ ἀνθρώποις φύεσθαι
[1, 11]	Θεσσαλίαν ὑπερεῖδεν ἀναχώρησιν, ἐς δὲ	τὴν	Ἤπειρον κατάρας ἐνταῦθα ἐκ τῶν
[1, 35]	πρὸς τὸν αἰγιαλὸν ἔφασκεν ἐπικλύσαι	τὴν	θάλασσαν καὶ τὴν ἔσοδον ἐς
[1, 4]	ταύτῃ τὸ θερμὸν ἐκρέον ἐς	τὴν	θάλασσαν. μείζονα οὖν εἶχον οὗτοι
[1, 44]	ξένων ἐπετύγχανεν, ἠφίει σφᾶς ἐς	τὴν	θάλασσαν. χελώνη δὲ ὑπενήχετο ταῖς
[1, 41]	καὶ περὶ τῆς οἴκαδε ἐς	τὴν	Θεμίσκυραν σωτηρίας μᾶλλον ἔτι ἀποροῦσαν
[1, 37]	φασιν οἴκῳ Δήμητρα δέξασθαι, καὶ	τὴν	θεὸν ἀντὶ τούτων δοῦναί οἱ
[1, 33]	οἱ δὲ ὕστερον ἐπιφαίνεσθαι γὰρ	τὴν	θεὸν μάλιστα ἐπὶ τῷ ἐρᾶν
[1, 38]	χορὸν ἔστησαν καὶ ᾖσαν ἐς	τὴν	θεόν. τὸ δὲ πεδίον τὸ
[1, 6]	κατήγαγε δὲ καὶ Πύρρον ἐς	τὴν	Θεσπρωτίδα ἤπειρον· Κυρήνης δὲ ἀποστάσης
[1, 31]	Ἐρυσίχθονος, ὡς ἐκομίζετο ὀπίσω μετὰ	τὴν	θεωρίαν ἐκ Δήλου, γενομένης οἱ
[1, 25]	δὲ Θηβαίων ἠρημωμένην τὴν γῆν	τὴν	Θηβαΐδα νεμόμενοι δέει μὴ Θήβας
[1, 4]	οἴνῳ κεράσαι Μίδαν φασὶν ἐπὶ	τὴν	θήραν τοῦ Σιληνοῦ ταύτην τε
[1, 41]	Διοσκούρους, ὡς Ἀθήνας ἕλοιεν καὶ	τὴν	Θησέως ἀγάγοιεν μητέρα αἰχμάλωτον, ὅμως
[1, 17]	θαλάσσης. (ἐς δὲ τὴν τελευτὴν	τὴν	Θησέως πολλὰ ἤδη καὶ οὐχ
[1, 29]	καὶ τρίτον δὴ τότε ἐς	τὴν	Θρᾴκην. (ἔστι δὲ ἔμπροσθεν τοῦ
[1, 42]	ἐς Ἀθηναίους Μεγαρεῖς· φαίνεται γὰρ	τὴν	θυγατέρα Ἀλκάθους Περίβοιαν ἅμα Θησεῖ
[1, 24]	Πολιεύς, ᾧ τὰ καθεστηκότα ἐς	τὴν	θυσίαν γράφων τὴν ἐπ᾽ αὐτοῖς
[1, 24]	ὁ βοῦς δέ, ὃν ἐς	τὴν	θυσίαν ἑτοιμάσαντες φυλάσσουσιν, ἅπτεται τῶν
[1, 35]	λέγουσιν Ἑλένην μετὰ τὴν ἅλωσιν	τὴν	Ἰλίου, καὶ διὰ τοῦτο ὄνομά
[1, 25]	γυναῖκας δὲ πλησίον Δεινομένης Ἰὼ	τὴν	Ἰνάχου καὶ Καλλιστὼ τὴν Λυκάονος
[1, 12]	Πῶρον καὶ τὴν δύναμιν καθελὼν	τὴν	Ἰνδῶν, ἀποθανόντος δὲ Ἀλεξάνδρου καὶ
[1, 44]	λέγεται δὲ καὶ ὡς ἐς	τὴν	Ἰνὼ καὶ τοὺς ἐξ αὐτῆς
[1, 3]	ἐν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ κατὰ	τὴν	ἵππον τὴν Βοιωτίαν Ἐπαμινώνδας ὁ
[1, 44]	Ἐρενείᾳ τῇ Μεγαρέων κώμῃ, Αὐτονόην	τὴν	Κάδμου τῷ τε Ἀκταίωνος θανάτῳ,
[1, 8]	ἔφυγε, περαιοῦται καὶ τότε ἐς	τὴν	Καλαυρείαν, ἔνθα δὴ πιὼν φάρμακον
[1, 14]	δὲ τὸν Κεραμεικὸν καὶ στοὰν	τὴν	καλουμένην Βασίλειον ναός ἐστιν Ἡφαίστου.
[1, 9]	Λυσίμαχον ἐγκλήματα, μέγιστον δὲ ὅτι	τὴν	Καρδιανῶν πόλιν ἀνελὼν Λυσιμάχειαν ἀντ᾽
[1, 28]	μετοικῆσαι. (καταβᾶσι δὲ οὐκ ἐς	τὴν	κάτω πόλιν ἀλλ᾽ ὅσον ὑπὸ
[1, 2]	τελευτῆσαι συνέβη, καὶ τὴν ἀρχὴν	τὴν	Κέκροπος Κραναὸς ἐξεδέξατο, Ἀθηναίων δυνάμει
[1, 13]	ὁ Πύρρος ἐμονώθη καὶ τιτρώσκεται	τὴν	κεφαλήν. κεράμῳ δὲ βληθέντα ὑπὸ
[1, 22]	ἐς Σέριφον κομιζόμενος, Πολυδέκτῃ φέρων	τὴν	κεφαλὴν τὴν Μεδούσης. καὶ τὰ
[1, 42]	εἶχεν ὀργῆς ἀπέκτεινε παίσας ἐς	τὴν	κεφαλὴν τῶν ἀπορριφέντων ἀπὸ τοῦ
[1, 18]	δὲ δύο ἀνοῖξαι γὰρ σφᾶς	τὴν	κιβωτόν μαίνεσθαί τε, ὡς εἶδον
[1, 42]	ἐφ᾽ οὗ καταθεῖναι λέγουσιν Ἀπόλλωνα	τὴν	κιθάραν Ἀλκάθῳ τὸ τεῖχος συνεργαζόμενον.
[1, 42]	Μεγαρεῖς, συνεργάζεταί τε Ἀπόλλων καὶ	τὴν	κιθάραν κατέθηκεν ἐπὶ τὸν λίθον·
[1, 8]	Θησεὺς καὶ Ἀπόλλων ἀναδούμενος ταινίᾳ	τὴν	κόμην, ἀνδριάντες δὲ Καλάδης Ἀθηναίοις
[1, 37]	κερεῖν ἀνασωθέντος ἐκ Τροίας Ἀχιλλέως	τὴν	κόμην. (διαβᾶσι δὲ τὸν Κηφισὸν
[1, 37]	δὲ ἕτερον ἀνάθημα κειρομένου οἱ	τὴν	κόμην τοῦ παιδός ἐστι τῷ
[1, 38]	λέγοντες τὸν Πλούτωνα ὅτε ἥρπασε	τὴν	Κόρην καταβῆναι ταύτῃ. πρὸς τούτῳ
[1, 44]	μετ᾽ αὐτὸ Μεγαρεῦσιν ὅροι πρὸς	τὴν	Κορινθίαν, ἔνθα Ὕλλον τὸν Ἡρακλέους
[1, 40]	οὗτος ὁ Θεαγένης τυραννήσας ᾠκοδόμησε	τὴν	κρήνην μεγέθους ἕνεκα καὶ κόσμου
[1, 14]	αὕτη μόνη. ναοὶ δὲ ὑπὲρ	τὴν	κρήνην ὁ μὲν Δήμητρος πεποίηται
[1, 35]	τῶν ὕστερον οἰκησάντων Ἴλιον ἐς	τὴν	κρίσιν τὴν ἐπὶ τοῖς ὅπλοις
[1, 43]	λέγουσιν ἐν Ἄργει βασιλεύοντος Ψαμάθην	τὴν	Κροτώπου τεκεῖν παῖδα ἐξ Ἀπόλλωνος,
[1, 27]	τῶν περιοίκων Βοιὰς εἷλε καὶ	τὴν	Κυθηρίων νῆσον· ἐς δὲ τὴν
[1, 19]	Κυνόσαργες· καὶ τὰ μὲν ἐς	τὴν	κύνα εἰδέναι τὴν λευκὴν ἐπιλεξαμένοις
[1, 9]	οἱ τοῦ πλήθους, δεύτερα ἐς	τὴν	Κύπρον ἔστειλεν Ἀλέξανδρον, στρατηγὸν μὲν
[1, 13]	τὸν στρατὸν ἐξ Ἄργους ἐς	τὴν	Λακωνικὴν ἄγειν, αὐτὸς ἐς τὸ
[1, 25]	Ἀθηναίων, καθεῖλε δὲ ὅμως καὶ	τὴν	Λαχάρους τυραννίδα· ἁλισκομένου δὲ τοῦ
[1, 25]	Ἀθηναίους τό τε παραυτίκα μετὰ	τὴν	Λαχάρους φυγὴν οὐκ ἀπέδωκέ σφισι
[1, 25]	ὁ Τήιος, πρῶτος μετὰ Σαπφὼ	τὴν	Λεσβίαν τὰ πολλὰ ὧν ἔγραψεν
[1, 19]	μὲν ἐς τὴν κύνα εἰδέναι	τὴν	λευκὴν ἐπιλεξαμένοις ἔστι τὸν χρησμόν,
[1, 32]	τούτῳ συμβῆναι λέγουσιν· ὑπὲρ δὲ	τὴν	λίμνην φάτναι εἰσὶ λίθου τῶν
[1, 3]	τῷ θεῷ γενέσθαι λέγουσιν, ὅτι	τὴν	λοιμώδη σφίσι νόσον ὁμοῦ τῷ
[1, 25]	Ἰὼ τὴν Ἰνάχου καὶ Καλλιστὼ	τὴν	Λυκάονος πεποίηκεν, αἷς ἀμφοτέραις ἐστὶν
[1, 6]	γενέσθαι Κάσσανδρον, ὃς δι᾽ Ἀντιγόνου	τὴν	Μακεδόνων ἀρχὴν ἀνασωσάμενος πολεμήσων ἦλθεν
[1, 36]	ταύτης τῆς οἰκίας ἔσχε Δημήτριος	τὴν	Μακεδόνων ἀρχὴν ἀποκτείνας Ἀλέξανδρον τὸν
[1, 10]	φονεύσαντα καὶ ἔχοντα ἀντ᾽ ἐκείνου	τὴν	Μακεδόνων ἀρχήν. (τούτων ἕνεκα Δημητρίῳ
[1, 32]	Μαραθώνιοι τούτους τε οἳ παρὰ	τὴν	μάχην ἀπέθανον ἥρωας ὀνομάζοντες καὶ
[1, 43]	εἶναι γυναικὸς Ἀλκάθου πρὶν ἢ	τὴν	Μεγαρέως αὐτὸν λαβεῖν Εὐαίχμην, τὸ
[1, 40]	ἄνδρας τοῦ Μαρδονίου στρατοῦ καταδραμόντας	τὴν	Μεγαρίδα ἀποχωρεῖν ἐς Θήβας ὀπίσω
[1, 35]	Ἐλευσῖνα κειμένη παρήκει καὶ ἐς	τὴν	Μεγαρικήν. πρῶτον δὲ (ἐν) τῇ
[1, 22]	κομιζόμενος, Πολυδέκτῃ φέρων τὴν κεφαλὴν	τὴν	Μεδούσης. καὶ τὰ μὲν ἐς
[1, 16]	πρότερον ἐγένετο ἐς τὴν εὐδαιμονίαν	τὴν	μέλλουσαν σημεῖα οὐκ ἀφανῆ. Σελεύκῳ
[1, 44]	ἐπ᾽ αὐτῷ τὸν ἀγῶνα ἄγουσι.	τὴν	μὲν δὴ Μολουρίδα πέτραν Λευκοθέας
[1, 16]	μετ᾽ ὀλίγον τὰ Λυσιμάχου κατείργαστο,	τὴν	μὲν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πᾶσαν
[1, 20]	θρόνον ἀφανεῖς δεσμοὺς ἔχοντα, καὶ	τὴν	μὲν ἐπεί τε ἐκαθέζετο δεδέσθαι,
[1, 11]	γὰρ δὴ οὗτος ἁλούσης Ἰλίου	τὴν	μὲν ἐς Θεσσαλίαν ὑπερεῖδεν ἀναχώρησιν,
[1, 39]	παρὰ τὴν μητέρα καί οἱ	τὴν	Μετάνειραν οὕτω πιστεῦσαι τοῦ παιδὸς
[1, 2]	Θεμιστοκλέους μετὰ τὴν ἀναχώρησιν οἰκοδομηθέντα	τὴν	Μήδων ἐπὶ τῆς ἀρχῆς καθῃρέθη
[1, 39]	θυγατέρων τῶν Κελεοῦ κομισθῆναι παρὰ	τὴν	μητέρα καί οἱ τὴν Μετάνειραν
[1, 33]	Ὀρέστης δὲ διὰ τὸ ἐς	τὴν	μητέρα τόλμημα παρείθη, παραμεινάσης τε
[1, 44]	ὁδοῦ μάλιστα ἀνέχουσιν, ἐς μὲν	τὴν	Μολουρίδα, ὡς ἀπὸ ταύτης αὑτὴν
[1, 35]	καθήμενον Τελαμῶνα ὁρᾶν λέγουσιν ἐς	τὴν	ναῦν ἀποπλεόντων οἱ τῶν παίδων
[1, 22]	Αἰγεὺς ὡς εἶδεν ἱστίοις μέλασι	τὴν	ναῦν κομιζομένην, οἷα τὸν παῖδα
[1, 40]	τριήρους ἀνάκειται χαλκοῦν ἔμβολον· ταύτην	τὴν	ναῦν λαβεῖν φασι περὶ Σαλαμῖνα
[1, 23]	τούτους, ὡς ᾔσθοντο, καταδραμόντας ἐπὶ	τὴν	ναῦν φωνὴν μὲν οὐδεμίαν ἱέναι,
[1, 21]	ἐπὶ τοῖς τεθνεῶσι, τὴν Σειρῆνα	τὴν	νέαν τιμᾶν· καί οἱ τὸ
[1, 33]	Ἑλένην ὑπὸ Λήδας ἀγομένην παρὰ	τὴν	Νέμεσιν, πεποίηκε δὲ Τυνδάρεών τε
[1, 35]	τοῦ Αἴαντος παραδοῦναι λέγουσιν Ἀθηναίοις	τὴν	νῆσον, γενόμενον ὑπ᾽ αὐτῶν Ἀθηναῖον.
[1, 23]	ναύτας βάρβαρον γυναῖκα ἐκβαλεῖν ἐς	τὴν	νῆσον· ἐς ταύτην οὖν ὑβρίζειν
[1, 17]	αὐτὸν ὑπὸ πνευμάτων ἐς Σκῦρον	τὴν	νῆσον λαμπρῶς περιεῖπον οἱ Σκύριοι
[1, 37]	Δηίονος συνεξελόντα λέγουσιν Ἀμφιτρύωνι Τηλεβόας	τὴν	νῆσον οἰκῆσαι πρῶτον, ἣ νῦν
[1, 11]	Ἑλλήνων Κορκυραίοις, κειμένην τε ὁρῶν	τὴν	νῆσον πρὸ τῆς αὑτοῦ χώρας
[1, 21]	εἰσιν ἀναιροῦντες τοὺς Νιόβης. ταύτην	τὴν	Νιόβην καὶ αὐτὸς εἶδον ἀνελθὼν
[1, 19]	τῇ Μεγαρίδι πόλεις, ἐς δὲ	τὴν	Νίσαιαν καταφεύγοντα τὸν Νῖσον ἐπολιόρκουν·
[1, 44]	τῆς Ἐπάφου. παρήκει δὲ παρὰ	τὴν	Νίσαιαν νῆσος οὐ μεγάλη Μινώα·
[1, 14]	Ἀθηναίων. Θάλης δὲ ὁ Λακεδαιμονίοις	τὴν	νόσον παύσας οὔτε ἄλλως προσήκων
[1, 29]	ἐς Σαρδὼ καὶ δευτέραν ἐς	τὴν	νῦν Ἰωνίαν ἐστράτευσαν καὶ τρίτον
[1, 9]	δὲ καὶ Ἐφεσίων ἄχρι θαλάσσης	τὴν	νῦν πόλιν, ἐπαγαγόμενος ἐς αὐτὴν
[1, 2]	ὀνομαζομένων. εἰσὶ δὲ τάφοι κατὰ	τὴν	ὁδὸν γνωριμώτατοι Μενάνδρου τοῦ Διοπείθους
[1, 29]	ἀνδραγαθίαν, οἱ δὲ ἄλλοι κατὰ	τὴν	ὁδὸν κεῖνται τὴν ἐς Ἀκαδημίαν,
[1, 37]	Ἴακχος πεποίηται. ᾠκοδόμηται δὲ κατὰ	τὴν	ὁδὸν ναὸς οὐ μέγας καλούμενος
[1, 29]	ὅτῳ φίλον κειμένους σφᾶς κατὰ	τὴν	ὁδὸν ταύτην. κεῖνται δὲ καὶ
[1, 1]	τὰς αὐτάς. ἔστι δὲ κατὰ	τὴν	ὁδὸν τὴν ἐς Ἀθήνας ἐκ
[1, 39]	πρὸς Μέγαρα ἄγει· ταύτην ἐρχομένοις	τὴν	ὁδὸν φρέαρ ἐστὶν Ἄνθιον καλούμενον.
[1, 19]	τῆς λιθοτομίας τῆς Πεντελῆσιν ἐς	τὴν	οἰκοδομὴν ἀνηλώθη. ~(ἔστι δὲ ὁδὸς
[1, 4]	αὐτῇ λανθάνουσι τοὺς Ἕλληνας ὑπερβαλόντες	τὴν	Οἴτην. (ἔνθα δὴ πλείστου παρέσχοντο
[1, 40]	τῆς ὁδοῦ σφᾶς ἁμαρτόντας ἐς	τὴν	ὀρεινὴν τραπέσθαι τῆς χώρας· πειρωμένους
[1, 22]	τὰ δὲ προπύλαια λίθου λευκοῦ	τὴν	ὀροφὴν ἔχει καὶ κόσμῳ καὶ
[1, 19]	Ἑρμαῖς, τὸ δὲ ἐπίγραμμα σημαίνει	τὴν	Οὐρανίαν Ἀφροδίτην τῶν καλουμένων Μοιρῶν
[1, 14]	δὲ ἀνθρώπων Ἀσσυρίοις κατέστη σέβεσθαι	τὴν	Οὐρανίαν, μετὰ δὲ Ἀσσυρίους Κυπρίων
[1, 19]	μηνοειδοῦς καθήκει τοῦ ποταμοῦ πρὸς	τὴν	ὄχθην εὐθύ τε καὶ διπλοῦν.
[1, 43]	Δημήτηρ, εἴ τῳ πιστά, ὅτε	τὴν	παῖδα ἐπλανᾶτο ζητοῦσα, καὶ ἐνταῦθα
[1, 22]	εἶχεν ἡ Φαίδρα. (Ἀφροδίτην δὲ	τὴν	Πάνδημον, ἐπεί τε Ἀθηναίους Θησεὺς
[1, 41]	τάφος Τηρέως τοῦ Πρόκνην γήμαντος	τὴν	Πανδίονος. ἐβασίλευσε δὲ ὁ Τηρεύς,
[1, 3]	Βοιωτοὶ καὶ τὴν συμμαχίαν Λακεδαιμονίοις	τὴν	παρ᾽ Ἀθηναίων ἐλθοῦσαν· ἐν δὲ
[1, 35]	ποταμὸς ὠνομάσθη· Ἡρακλέα δὲ διὰ	τὴν	παρ᾽ Ὀμφάλῃ ποτὲ ἔφασαν δίαιταν
[1, 33]	σταδίους μάλιστα ἑξήκοντα ἀπέχει Ραμνοῦς	τὴν	παρὰ θάλασσαν ἰοῦσιν ἐς Ὠρωπόν.
[1, 29]	αὑτὸν ἐπιχειρεῖν ἀποκτεῖναι, Νικίᾳ δὲ	τὴν	παράδοσιν ἐθελοντῇ γενέσθαι· τούτων ἕνεκα
[1, 27]	ἐστι· καὶ ἔστι Πάνδροσος ἐς	τὴν	παρακαταθήκην ἀναίτιος τῶν ἀδελφῶν μόνη.
[1, 18]	καταθεῖσαν ἐς κιβωτόν, ἀπειποῦσαν ἐς	τὴν	παρακαταθήκην μὴ πολυπραγμονεῖν· Πάνδροσον μὲν
[1, 27]	τὴν πέτραν ἀνώσαντα οἴχεσθαι (καὶ)	τὴν	παρακαταθήκην τὴν Αἰγέως φέροντα. τούτου
[1, 27]	Πελοποννησίων τὴν χώραν ὅσοι νέμονται	τὴν	παραλίαν, καὶ Λακεδαιμονίων ἐπὶ Γυθίῳ
[1, 43]	τοὺς ναυαγούς, φάναι δὲ αὐτοὺς	τὴν	παρθένον Ἰφιγένειαν εἶναι τὴν Ἀγαμέμνονος.
[1, 6]	τοῖς ἐς Ἀριδαῖον τὸν Φιλίππου	τὴν	πᾶσαν ἄγουσιν ἀρχὴν ἀντιστὰς αὐτὸς
[1, 40]	καὶ Μοῖραι· δῆλα δὲ πᾶσι	τὴν	πεπρωμένην μόνῳ οἱ πείθεσθαι καὶ
[1, 29]	Περινθίοις τὴν πόλιν ἐσβεβληκότος ἐς	τὴν	Περινθίαν Φιλίππου στρατῷ· οὗτός τε
[1, 25]	ἐστρατεύοντο Ἕλληνες, ἀνοικίσαι σφᾶς ἐς	τὴν	Περσίδα θελήσαντος Ἀλεξάνδρου Λεωσθένης ἔφθη
[1, 27]	ἕκτον καὶ δέκατον ἔτος ἐγεγόνει,	τὴν	πέτραν ἀνώσαντα οἴχεσθαι (καὶ) τὴν
[1, 43]	τοῦ πρυτανείου πέτρα πλησίον· Ἀνακληθρίδα	τὴν	πέτραν ὀνομάζουσιν, ὡς Δημήτηρ, εἴ
[1, 33]	δὲ τῶν ἀνθρώπων κατεδύοντο ἐς	τὴν	πηγήν. παρίστατο δὲ οὐκ ὀλίγοις
[1, 34]	ἀφεῖναι καὶ χρυσὸν ἐπίσημον ἐς	τὴν	πηγήν, ταύτῃ γὰρ ἀνελθεῖν τὸν
[1, 40]	πολέμιον ἀφιέναι τῶν βελῶν, καὶ	τὴν	πλησίον πέτραν στένειν βαλλομένην, τοὺς
[1, 43]	ἐστι τῷ τάφῳ Κόροιβος φονεύων	τὴν	Ποινήν. ταῦτα ἀγάλματα παλαιότατα, ὁπόσα
[1, 43]	Κόροιβος ἐς χάριν Ἀργείοις φονεύει	τὴν	Ποινήν. φονεύσας δὲ οὐ γὰρ
[1, 23]	πᾶσιν ἀποκτείναντες ἐπεξῆλθον, ὕστερον ἂν	τὴν	πόλιν ἀπέλαβον οἱ λειφθέντες. (τοσοῦτον
[1, 37]	καὶ ὕστερον σφᾶς ἐλθόντας ἐς	τὴν	πόλιν ἀστοὺς ἐποιήσαντο Ἀθηναῖοι. μετὰ
[1, 35]	πολέμῳ τῷ πρὸς Κάσσανδρον καὶ	τὴν	πόλιν γνώμῃ τὸ πλέον Μακεδόσιν
[1, 13]	ὀλίγου μὲν ἦλθεν ἑλεῖν αὐτοβοεὶ	τὴν	πόλιν, δῃώσας δὲ τὴν γῆν
[1, 41]	ἐπὶ τῆς ἀρχῆς τῆς Νίσου	τὴν	πόλιν, διαδέξασθαι δὲ τὴν βασιλείαν
[1, 14]	τό τε ὄνομα πατρόθεν καὶ	τὴν	πόλιν ἔγραψε καὶ ὡς τῆς
[1, 27]	τὴν ἐλαίαν, ἡνίκα ὁ Μῆδος	τὴν	πόλιν ἐνέπρησεν Ἀθηναίοις, κατακαυθεῖσαν δὲ
[1, 29]	ἐφ᾽ Ἑλλησπόντῳ Φρυγίας διεφύλαξε Περινθίοις	τὴν	πόλιν ἐσβεβληκότος ἐς τὴν Περινθίαν
[1, 27]	εἷλεν ἔρημον τῶν ἐν ἡλικίᾳ	τὴν	πόλιν. ἔστι δὲ συός τε
[1, 2]	εἴη λελωβημένος. ~(ἐσελθόντων δὲ ἐς	τὴν	πόλιν ἐστὶν Ἀντιόπης μνῆμα Ἀμαζόνος.
[1, 14]	ἄλλα οὐδὲν ὁμοίως καὶ οἱ	τὴν	πόλιν ἔχοντες. ~(ἰοῦσι δὲ πρὸς
[1, 30]	καὶ θέουσιν ἀπ᾽ αὐτοῦ πρὸς	τὴν	πόλιν ἔχοντες καιομένας λαμπάδας· τὸ
[1, 13]	τότε συνεσπίπτει τοῖς φεύγουσιν ἐς	τὴν	πόλιν καί οἱ διαλύεται κατὰ
[1, 3]	ὧν ἦρχεν εὐεργεσίας καὶ ἐς	τὴν	πόλιν μάλιστα ἀποδειξάμενος τὴν Ἀθηναίων.
[1, 19]	τοῖς πᾶσιν ἀφίκοιτο Θησεὺς ἐς	τὴν	πόλιν· οἷα δὲ χιτῶνα ἔχοντος
[1, 2]	στρατιώτην ἐποίησεν. (ἐσελθόντων δὲ ἐς	τὴν	πόλιν οἰκοδόμημα ἐς παρασκευήν ἐστι
[1, 38]	Ἐλευσῖνα δὲ ἥρωα, ἀφ᾽ οὗ	τὴν	πόλιν ὀνομάζουσιν, οἱ μὲν Ἑρμοῦ
[1, 43]	Κροτώπου, Ἀπόλλων δὲ Ἀργείοις ἐς	τὴν	πόλιν πέμπει Ποινήν. ταύτην τοὺς
[1, 41]	ἐκ τῶν ὀρῶν τῶν ὑπὲρ	τὴν	πόλιν ῥυῆναι· Θεαγένης δέ, ὃς
[1, 29]	πρὸς Ἀργείους λέγουσι συμμαχίαν· Λακεδαιμονίοις	τὴν	πόλιν τοῦ θεοῦ σείσαντος οἱ
[1, 27]	κατέστησαν, τρεψάμενος σφᾶς κατεδίωξε πρὸς	τὴν	πόλιν. ὕστερον δὲ ὡς ἐπανῆλθεν
[1, 39]	Δωριεῖς γεγόνασι, κληθῆναι δὲ οὕτω	τὴν	πόλιν φασὶν ἐπὶ Καρὸς τοῦ
[1, 27]	στρατῷ· πορθήσας δὲ τῆς γῆς	τὴν	πολλὴν καὶ παραστησάμενος πολιορκίᾳ Χαιρώνειαν,
[1, 8]	Δημοσθένης, ὃν ἐς Καλαυρείαν Ἀθηναῖοι	τὴν	πρὸ Τροιζῆνος νῆσον ἠνάγκασαν ἀποχωρῆσαι,
[1, 29]	Ἀργείων. πραχθῆναι δὲ οὕτω σφίσι	τὴν	πρὸς Ἀργείους λέγουσι συμμαχίαν· Λακεδαιμονίοις
[1, 44]	δὲ ἐκ τῆς Ἀττικῆς μετὰ	τὴν	πρὸς Ἡρακλείδας μάχην ἐνταῦθα ἀποθανεῖν
[1, 44]	δεύτερον ἐς Θήβας ἐστράτευσαν, ὑπὸ	τὴν	πρώτην μάχην πρὸς Γλισᾶντι ἀποθανόντα
[1, 13]	ἔθνη περαιοῦσθαι τῶν Ἀσιανῶν ἐς	τὴν	Πύρρου βοήθειαν· Ρωμαῖοι μὲν δὴ
[1, 13]	τὸ μέγεθος τῆς μάχης καὶ	τὴν	Πύρρου νίκην, ὡς παρὰ πολὺ
[1, 13]	εἶναι γυναικὶ εἰκασμένην. ταῦτα ἐς	τὴν	Πύρρου τελευτὴν αὐτοὶ λέγουσιν Ἀργεῖοι
[1, 35]	στόλον. (λέγουσι δὲ οἱ περὶ	τὴν	Σαλαμῖνα οἰκοῦντες ἀποθανόντος Αἴαντος τὸ
[1, 35]	θάνατον, ὃς τότε ᾕρητο ἐς	τὴν	Σαλαμῖνα στρατηγός, καὶ ἐς τὸν
[1, 21]	ὅσαι καθεστήκασιν ἐπὶ τοῖς τεθνεῶσι,	τὴν	Σειρῆνα τὴν νέαν τιμᾶν· καί
[1, 6]	ἔπεισε τοῦ πολέμου, φυγὴν λέγων	τὴν	Σελεύκου καὶ τὸν Ἀντίγονον φοβερόν
[1, 12]	ἀκτὴν ἔχοντας Ἰταλιωτῶν, ἐς δὲ	τὴν	Σικελίαν διαβὰς Καρχηδονίους ἠνάγκασεν ἀπαναστῆναι
[1, 27]	τὴν Κυθηρίων νῆσον· ἐς δὲ	τὴν	Σικυωνίαν ποιησάμενος ἀπόβασιν, ὥς οἱ
[1, 32]	μάχῃ παρεῖναι τὸ εἶδος καὶ	τὴν	σκευὴν ἄγροικον· οὗτος τῶν βαρβάρων
[1, 21]	τὸ ὄναρ ἐς> Σοφοκλέα καὶ	τὴν	Σοφοκλέους ποίησιν ἐφαίνετο ἔχειν, εἰώθασι
[1, 19]	ἐς ὑψηλότερον ἢ τῷ ναῷ	τὴν	στέγην ἐποιοῦντο. (ἐς δὲ τὸ
[1, 19]	τὸν τοῦ Δελφινίου ναόν, οἱ	τὴν	στέγην οἰκοδομοῦντες ἤροντο σὺν χλευασίᾳ,
[1, 36]	Ἑλλήνων. (μετὰ δὲ τοῦ Ἀνθεμοκρίτου	τὴν	στήλην Μολοττοῦ τε τάφος ἐστὶν
[1, 15]	πόλιν ἔχοντες. ~(ἰοῦσι δὲ πρὸς	τὴν	στοάν, ἣν Ποικίλην ὀνομάζουσιν ἀπὸ
[1, 6]	ἢ διαβῆναι πάλιν ἦγεν ὀπίσω	τὴν	στρατιάν, Δημήτριον ἀκούων ὑπὸ Πτολεμαίου
[1, 25]	Ἀθηναῖοί σφισιν ἐποικίζωσιν οὔτε ἐς	τὴν	συμμαχίαν ἐτάσσοντο καὶ ἐς ὅσον
[1, 3]	ἐς Πελοπόννησον ἐσέβαλον Βοιωτοὶ καὶ	τὴν	συμμαχίαν Λακεδαιμονίοις τὴν παρ᾽ Ἀθηναίων
[1, 14]	ἦσαν καὶ ταῖς ἀδελφαῖς γενέσθαι	τὴν	συμφορὰν ἐκ μηνίματος τῆς Οὐρανίας.
[1, 24]	Σφιγγὸς εἰκών ἃ δὲ ἐς	τὴν	Σφίγγα λέγεται, γράψω προελθόντος ἐς
[1, 17]	Ποσειδῶνος εἶναι, ἐπεὶ οὐ> δύνασθαι	τὴν	σφραγῖδα, ἣν αὐτὸς φέρων ἔτυχεν,
[1, 17]	μὲν λέγεται ταῦτα εἰπὼν ἀφεῖναι	τὴν	σφραγῖδα· Θησέα δὲ σφραγῖδά τε
[1, 38]	Ἀθηναίων κατηκόους ὄντας ἰδίᾳ τελεῖν	τὴν	τελετήν. τὰ δὲ ἱερὰ τοῖν
[1, 13]	αὐτὰ ἐκ τοῦ θεοῦ συμβῆναι	τὴν	τελευτήν, εἴ γε Ἀχιλλέα μὲν
[1, 13]	δὲ Αἰακίδου συνέβη τὰ ἐς	τὴν	τελευτὴν οἷα Ἀργεῖοί τε λέγουσι
[1, 22]	Ἱππολύτῳ· τοῦ δέ οἱ βίου	τὴν	τελευτὴν συμβῆναι λέγουσιν ἐκ καταρῶν.
[1, 17]	ἐκ τῆς θαλάσσης. (ἐς δὲ	τὴν	τελευτὴν τὴν Θησέως πολλὰ ἤδη
[1, 26]	ἀποδέων τῶν πρώτων ἐς αὐτὴν	τὴν	τέχνην, οὕτω σοφίᾳ πάντων ἐστὶν
[1, 39]	θυγατρὶ Νίσου συνοικήσαντα Ἰφινόῃ διαδέξασθαι	τὴν	τοῦ Νίσου φασὶν ἀρχήν· τὸν
[1, 13]	δὲ τοῦτον τὸν χρόνον καὶ	τὴν	τοῦ πολέμου τοῦ Λακωνικοῦ τριβὴν
[1, 4]	ἐλεηλάτουν τὸ Μήιον ὡς γῆν	(τὴν)	Τρῳάδα. ἐπάνειμι δὲ ἐς τὴν
[1, 29]	πλησίον δείκνυται ναῦς ποιηθεῖσα ἐς	τὴν	τῶν Παναθηναίων πομπήν. καὶ ταύτην
[1, 40]	ἄγαλμα Βρύαξις καὶ αὐτὸ καὶ	τὴν	Ὑγείαν ἐποίησεν. ἐνταῦθα καὶ τῆς
[1, 11]	μὲν σὺν τοῖς ἐθέλουσιν Ἠπειρωτῶν	τὴν	ὑπὲρ Θύαμιν ποταμὸν χώραν ἔσχε,
[1, 10]	Ἀρσινόης ὕποπτα ἡγούμενος καταλαμβάνει Πέργαμον	τὴν	ὑπὲρ Καΐκου, πέμψας δὲ κήρυκα
[1, 4]	τὴν Ἄγκυραν εἷλον καὶ Πεσσινοῦντα	τὴν>	ὑπὸ τὸ ὄρος τὴν Ἄγδιστιν,
[1, 29]	σαφὲς τῆς νίκης, ἐς δὲ	τὴν	ὑστεραίαν ὑπῆρξε κρατῆσαι Λακεδαιμονίοις Θεσσαλῶν
[1, 6]	ἀρχαιότερα, ὡς μὴ μένειν ἔτι	τὴν	φήμην αὐτῶν, καὶ οἱ συγγενόμενοι
[1, 44]	ποιῆσαι δὲ τὸν τάφον Κλεοπάτραν	τὴν	Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου λέγουσι. καὶ
[1, 29]	Κίμωνι, τῶν τε σὺν Ὀλυμπιοδώρῳ	τὴν	φρουρὰν ἐκβαλόντων τριῶν καὶ δέκα
[1, 38]	δὲ Ἱπποθόωντος ἡρῷον, ἀφ᾽ οὗ	τὴν	φυλὴν ὀνομάζουσι, καὶ πλησίον Ζάρηκος.
[1, 36]	ἐλθόντα, ὡς μὴ τοῦ λοιποῦ	τὴν	χώραν ἐπεργάζοιντο, κτείνουσιν Ἀνθεμόκριτον· καί
[1, 1]	στρατιᾷ τε αὐτὸς ἐσβεβληκὼς ἔφθειρε	τὴν	χώραν καὶ ναυσὶν ἅμα ἐκ
[1, 13]	τρόπῳ μετελθὼν ἐπάγει Πύρρον ἐς	τὴν	χώραν. Λακεδαιμονίοις δὲ πρὸ μὲν
[1, 27]	ἄλλους τε ἐκάκωσε καὶ Πελοποννησίων	τὴν	χώραν ὅσοι νέμονται τὴν παραλίαν,
[1, 13]	Λακεδαιμόνιος ὢν Λακεδαιμονίοις στρατὸν ἐς	τὴν	χώραν πολέμιον ἐπῆγε δι᾽ αἰτίαν,
[1, 2]	λέγουσιν· ἀπὸ ταύτης ὀνομάζουσιν Ἀττικὴν	τὴν	χώραν, πρότερον καλουμένην Ἀκταίαν. Κραναῷ
[1, 40]	καὶ στρατῷ φθείροντες Μεγαρεῦσιν Ἀθηναῖοι	τὴν	χώραν τά τε κοινὰ ἐκάκωσαν
[1, 36]	τούτους ἀπολέσθαι φασὶν ἐπιδιαβάντων ἐς	τὴν	Ψυττάλειαν τῶν Ἑλλήνων. ἄγαλμα δὲ
[1, 34]	τῷ δήμῳ. ~(τὴν δὲ γῆν	τὴν	Ὠρωπίαν μεταξὺ τῆς Ἀττικῆς καὶ
[1, 2]	δὲ ἀποδημήσας ἐπὶ μακρότατον καὶ	τὴν	ὠφέλειαν τὴν> ἐς χρήματα παρὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2005