Livre, Chap.
[1, 21]	Ἀσκληπιοῦ τὸ ἱερὸν ἔς τε	τὰ	ἀγάλματά ἐστιν, ὁπόσα τοῦ θεοῦ
[1, 1]	Διὸς τέμενος· χαλκοῦ μὲν ἀμφότερα	τὰ	ἀγάλματα, ἔχει δὲ ὁ μὲν
[1, 33]	τῶν ἀρχαίων, ἐπεὶ μηδὲ Σμυρναίοις	τὰ	ἁγιώτατα ξόανα ἔχει πτερά· οἱ
[1, 40]	ποτε ἐπομβρίαν, ἐκφυγεῖν δὲ πρὸς	τὰ	ἄκρα τῆς Γερανίας, οὐκ ἔχοντός
[1, 13]	τὴν ἐπιοῦσαν περαιοῦται νύκτα πρὸς	τὰ	ἄκρα τῶν ὀρῶν, ἃ Κεραύνια
[1, 39]	δὲ ὁ Κερκυὼν λέγεται καὶ	τὰ	ἄλλα ἄδικος ἐς τοὺς ξένους
[1, 38]	τὸν πόλεμον, ὡς Ἐλευσινίους ἐς	τὰ	ἄλλα Ἀθηναίων κατηκόους ὄντας ἰδίᾳ
[1, 13]	νίκην, ὡς παρὰ πολὺ γένοιτο,	τὰ>	ἀνατεθέντα ὅπλα τῶν Κελτῶν ἐς
[1, 13]	Συρακούσαις κάθοδον, ἀποκρύψασθαι τῶν Διονυσίου	τὰ	ἀνοσιώτατα, ἦ που πολλή γε
[1, 27]	λέληθέ γε οὐδὲ Ἀθηναίων ὅσοι	τὰ	ἀρχαῖα ἴσασιν, Ἰμμάραδον εἶναι παῖδα
[1, 13]	τῶν καλουμένων Αἰακιδῶν τρισὶ κατὰ	τὰ	αὐτὰ ἐκ τοῦ θεοῦ συμβῆναι
[1, 26]	ἐπαρκεῖ χρόνον τῷ λύχνῳ κατὰ	τὰ	αὐτὰ ἐν ἡμέρᾳ καὶ νυκτὶ
[1, 22]	Ναυσικᾷ πλυνούσαις ἐφιστάμενον Ὀδυσσέα κατὰ	τὰ	αὐτὰ καθὰ δὴ καὶ Ὅμηρος
[1, 18]	δὲ καὶ ταῖς στοαῖς κατὰ	τὰ	αὐτὰ οἱ τοῖχοι. καὶ οἰκήματα
[1, 19]	καὶ Ἠριδανῷ τῷ Κελτικῷ κατὰ	τὰ	αὐτὰ ὄνομα ἔχων, ἐκδιδοὺς ἐς
[1, 8]	Αἰγυπτίων. ὀνόματα μὲν δὴ κατὰ	τὰ	αὐτὰ Πτολεμαῖοί σφισιν, ἄλλη δὲ
[1, 13]	τῶν Ταραντίνων, ὧν μὲν εἶχε	τὰ	βιβλία ἀνεγίνωσκεν οὐδέν, ὁ δὲ
[1, 24]	Σφίγγα λέγεται, γράψω προελθόντος ἐς	τὰ	Βοιώτιά μοι τοῦ λόγου καθ᾽
[1, 28]	τὰ ὀστᾶ ἐκ Θηβῶν κομισθέντα·	τὰ	γὰρ ἐς τὸν θάνατον Σοφοκλεῖ
[1, 2]	τῆς πρὸς Κνίδῳ ναυμαχίας ἀνέστησε·	τὰ	γὰρ Θεμιστοκλέους μετὰ τὴν ἀναχώρησιν
[1, 38]	πλάσασθαι δεδώκασι καὶ> μάλιστα ἐς	τὰ	γένη τῶν ἡρώων. (ἐκ δὲ
[1, 9]	γῆς φαυλότητα, ἑκουσίως παρῶπταί σφισι,	τὰ	δὲ ἀξιόκτητα ἔχουσι καὶ τούτων.
[1, 9]	τὰς θήκας ἦλθε τῶν βασιλέων.	(τὰ	δὲ ἐντεῦθεν ἐμοί ἐστιν οὐ
[1, 38]	καλουμένη Τριπτολέμου καὶ βωμὸς δείκνυται·	(τὰ	δὲ ἐντὸς τοῦ τείχους τοῦ
[1, 22]	ἀγάλματα οὐκ ἦν ἐπ᾽ ἐμοῦ,	τὰ	δὲ ἐπ᾽ ἐμοῦ τεχνιτῶν ἦν
[1, 29]	μὲν τὸ θέατρον ἑτέρων ὑπαρξαμένων,	τὰ	δὲ ἐπὶ τῆς αὐτοῦ πολιτείας
[1, 9]	τούτῳ δὲ οὐ δικαίως χαρίζεσθαι·	τὰ	δὲ ἐπὶ τοῖς τάφοις τῶν
[1, 13]	βαθείαις καὶ σταυροῖς τετειχισμένης ἰσχυροῖς,	τὰ	δὲ ἐπιμαχώτατα καὶ οἰκοδομήμασιν. (ὑπὸ
[1, 18]	θεοῖς τοῖς πᾶσιν ἱερὸν κοινόν,	τὰ	δὲ ἐπιφανέστατα ἑκατόν εἰσι κίονες
[1, 25]	τῷ πλήθει. Κάσσανδρος δὲ βασιλεύσας	τὰ	δὲ ἐς Ἀθηναίους ἐπέξεισί μοι
[1, 6]	τῷ κοινῷ τῶν θεῶν ἱερῷ.	~(τὰ	δὲ ἐς Ἄτταλον καὶ Πτολεμαῖον
[1, 35]	εἰσίν, ἡ μὲν Πατρόκλου καλουμένη	τὰ	δὲ ἐς αὐτὴν ἤδη μοι
[1, 42]	καλουμένης Νίκης καὶ ἄλλο Αἰαντίδος·	τὰ	δὲ ἐς αὐτὸ Μεγαρέων μὲν
[1, 43]	δὲ Μεγαρεῦσι καὶ Κοροίβου τάφος·	τὰ	δὲ ἐς αὐτὸν ἔπη κοινὰ
[1, 14]	τῷ Τριπτολέμου κείμενόν ἐστιν ἄγαλμα·	τὰ	δὲ ἐς αὐτὸν ὁποῖα λέγεται
[1, 23]	ἐστιν οὐ πόρρω πυλῶν Μελιτίδων.	(τὰ	δὲ ἐς Ἑρμόλυκον τὸν παγκρατιαστὴν
[1, 22]	Κουροτρόφου καὶ Δήμητρος ἱερὸν Χλόης·	τὰ	δὲ ἐς τὰς ἐπωνυμίας ἔστιν
[1, 33]	πρὸς τοὺς Νασαμῶνας αὐτοῦ γινώσκεται,	τὰ	δὲ ἐς τὸ πέλαγος οὐδένα
[1, 38]	ὄντας ἰδίᾳ τελεῖν τὴν τελετήν.	τὰ	δὲ ἱερὰ τοῖν θεοῖν Εὔμολπος
[1, 5]	τὰ μὲν ᾠκοδόμησεν ἐξ ἀρχῆς,	τὰ	δὲ καὶ ἐπεκόσμησεν ἀναθήμασι καὶ
[1, 27]	δὲ ὡς ἱερὰ εἴη θεῶν,	τὰ	δὲ καὶ ἐς τιμωρίαν ἀνθρώπων
[1, 40]	Διὸς πρόσωπον ἐλέφαντος καὶ χρυσοῦ,	τὰ	δὲ λοιπὰ πηλοῦ τέ ἐστι
[1, 17]	μέν που διὰ τὸν χρόνον,	τὰ	δὲ Μίκων οὐ τὸν πάντα
[1, 29]	Λαχάρης καὶ ταῦτα ἐσύλησε τυραννήσας·	τὰ	δὲ οἰκοδομήματα καὶ ἐς ἡμᾶς
[1, 24]	ἐς τὴν Ἀθηνᾶς ἔχει γένεσιν,	τὰ	δὲ ὄπισθεν ἡ Ποσειδῶνος πρὸς
[1, 22]	οὖσα καὶ τεῖχος ἔχουσα ἐχυρόν.	τὰ	δὲ προπύλαια λίθου λευκοῦ τὴν
[1, 27]	τὰ μὲν ἀνιέναι τὴν γῆν,	τὰ	δὲ ὡς ἱερὰ εἴη θεῶν,
[1, 10]	πολεμοῦντος, ὅσον μὲν χρόνον ἀντεῖχε	τὰ	Δημητρίου, διέμεινεν ἡ Πύρρου καὶ
[1, 28]	ὁπόσοις μέτεστι σπουδῆς τὰ> ἐς	τὰ	δικαστήρια· ~(τοῦ δὲ Ἀρείου πάγου
[1, 1]	ὄντα ἴσασιν οἷς ἐστιν ἐπιμελὲς	τὰ	ἐγχώρια σαφέστερον ἄλλων ἐπίστασθαι. (ἀπέχει
[1, 6]	ἐγένετο ἐς τὰς βασιλείας αἴτιος	τὰ	ἔθνη νεμηθῆναι. (αὐτὸς δὲ ἐς
[1, 9]	τὴν ἅλωσιν. Ἑρμησιάναξ δὲ ὁ	τὰ	ἐλεγεῖα γράψας οὐκέτι ἐμοὶ δοκεῖν
[1, 29]	τοῖσδε ἑστάναι τὴν αὐτὴν σημαίνει	τὰ	ἐλεγεῖα, τοῖς μὲν ἐν Εὐβοίᾳ
[1, 26]	λόγου πρόσω, πάντα ὁμοίως ἐπεξιόντα	τὰ	Ἑλληνικά. Ἔνδοιος ἦν γένος μὲν
[1, 29]	τε Ἐφιάλτης, ὃς τὰ νόμιμα	τὰ	ἐν Ἀρείῳ πάγῳ μάλιστα ἐλυμήνατο,
[1, 13]	(ἑτοιμοτέρῳ καὶ ἄλλως ὄντι ἑλέσθαι	τὰ	ἐν χερσίν. Κλεώνυμος δὲ οὗτος,
[1, 29]	μὲν ἐγὼ δοκῶ καὶ ὁμολογεῖ	τὰ	ἔπη τὰ Πάμφω, τῆς Ἀρτέμιδός
[1, 34]	ἐς Θήβας σταλεῖσιν Ἀργείων. ταῦτα	τὰ	ἔπη τὸ ἐς τοὺς πολλοὺς
[1, 35]	εἶναί οἱ κατὰ δίσκον μάλιστα	τὰ	ἐπὶ τοῖς γόνασιν ὀστᾶ, καλουμένας
[1, 16]	Πέλλῃ τῷ Διὶ τὰ ξύλα	τὰ>	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ κείμενα προύβη
[1, 29]	αὐτῷ δεδήλωται μὲν ἤδη μοι	τὰ	ἔργα καὶ ὅν τρόπον ἐτελεύτησαν·
[1, 25]	τότε ὧν ἐς αὐτὸν ἤλπισαν	(τὰ)	ἔργα λαμπρότερα ἐπιδειξάμενος παρέσχεν ἀποθανὼν
[1, 43]	κατὰ ταὐτὸ τοῖς ὀνόμασι καὶ	τὰ	ἔργα σφίσι. πλησίον δὲ τοῦ
[1, 8]	δὲ ὁ λόγος δηλῶσαι καὶ	τὰ	ἐς Ἄτταλον ἔχοντα, ὅτι καὶ
[1, 41]	μνῆμα Ἱππολύτης· γράψω δὲ καὶ	τὰ	ἐς αὐτὴν ὁποῖα Μεγαρεῖς λέγουσιν.
[1, 43]	ἐλεγεῖα τὰ ἐς Ψαμάθην καὶ	τὰ	ἐς αὐτὸν ἔχοντα Κόροιβον, καὶ
[1, 28]	ἕνεκα, ὅτι εἶδος κάλλιστος καὶ	τὰ	ἐς δόξαν ἐγένετο οὐκ ἀφανὴς
[1, 43]	ἀκούειν ἀλλήλων. ἐνταῦθα Αἴσυμνος οὐδενὸς	τὰ	ἐς δόξαν Μεγαρέων δεύτερος παρὰ
[1, 13]	που πολλή γε Ἱερωνύμῳ συγγνώμη	τὰ	ἐς ἡδονὴν Ἀντιγόνου γράφειν. ~(ἡ
[1, 11]	τὸν καιρὸν δεδήλωκεν ἤδη μοι	τὰ	ἐς Λυσίμαχον ἔχοντα· (Ρωμαίοις δὲ
[1, 26]	προθυμίᾳ πλέον ἢ ῥώμῃ κατορθοῦσθαι	τὰ	ἐς πόλεμον ἐλπίζων· ἐπεξελθόντας δὲ
[1, 6]	βασιλείαν· ἐξωσθεὶς δὲ Αἰγύπτου καὶ	τὰ	ἐς πόλεμον ἔτι οὐχ ὁμοίως
[1, 39]	ἐξ ἀρχῆς ὁ λόγος μοι	τὰ	ἐς συγγραφὴν ἀνήκοντα. (Ἐλευσῖνι δὲ
[1, 28]	ἕνεκα, γνῶναι ὁπόσοις μέτεστι σπουδῆς	τὰ>	ἐς τὰ δικαστήρια· ~(τοῦ δὲ
[1, 29]	ἐστιν Ἀθηναίων μνήματα Κλεισθένους, ᾧ	τὰ	ἐς τὰς φυλὰς αἳ νῦν
[1, 13]	Δελφοῖς, τῷ δὲ Αἰακίδου συνέβη	τὰ	ἐς τὴν τελευτὴν οἷα Ἀργεῖοί
[1, 20]	ἐρημωθῆναι, τούτοις ἔχρησεν ἡ Πυθία	τὰ	ἐς τὸν ἀσκὸν ἔχοντα. Σύλλᾳ
[1, 22]	πρώτη ἐνταῦθα εἶδεν Ἱππόλυτον καὶ	τὰ	ἐς τὸν θάνατον ἐρασθεῖσα ἐβούλευσε.
[1, 24]	αὐτὸς κεῖται Κόνων· Πρόκνην δὲ	τὰ	ἐς τὸν παῖδα βεβουλευμένην αὐτήν
[1, 32]	τῶν νήσων ἐς ἀφήγησιν τραπέσθαι,	τὰ	ἐς τοὺς δήμους ἔχοντα αὖθις
[1, 20]	Σύλλᾳ δὲ ἔστι μὲν καὶ	τὰ	ἐς τοὺς πολλοὺς Ἀθηναίων ἀγριώτερα
[1, 17]	νέμουσιν Ἀθηναῖοι. τούτοις δὲ οὐ	τὰ	ἐς φιλανθρωπίαν μόνον καθέστηκεν, ἀλλὰ
[1, 41]	ἐπεὶ δὲ ἦν καὶ Τηρεῖ	τὰ	ἐς Φιλομήλαν ἐξειργασμένα καὶ τὰ>
[1, 30]	ᾧ προεσήμαινεν ὁ θεὸς ἄριστον	τὰ	ἐς φιλοσοφίαν ἔσεσθαι· προεσήμαινε δὲ
[1, 43]	Μεγαρέων ἀγορᾷ· γέγραπται δὲ ἐλεγεῖα	τὰ	ἐς Ψαμάθην καὶ τὰ ἐς
[1, 4]	Γαλάται οὗτοι νέμονται τῆς Εὐρώπης	τὰ	ἔσχατα ἐπὶ θαλάσσῃ πολλῇ καὶ
[1, 11]	Θαρύπου ἐφ᾽ ἑνὶ βασιλεῖ καὶ	τὰ	Ἠπειρωτῶν· οἱ δὲ Ἀλκέτου παῖδες,
[1, 24]	τι ἢ τοῖς ἄλλοις ἐς	τὰ	θεῖά ἐστι σπουδῆς· πρῶτοι μὲν
[1, 12]	μάχης ἐγεγόνει τῆς πρὸς Δημήτριον	τὰ	θηρία αἰχμάλωτα· τότε δὲ ἐπιφανέντων
[1, 12]	δῆλοι πάντες εἰδότες· αὐτὰ δὲ	τὰ	θηρία, πρὶν ἢ διαβῆναι Μακεδόνας
[1, 27]	ταῦρος ἐλυμαίνετο. πάλαι δὲ ἄρα	τὰ	θηρία φοβερώτερα ἦν τοῖς ἀνθρώποις
[1, 24]	καὶ ὁ ὀνομαζόμενος Πολιεύς, ᾧ	τὰ	καθεστηκότα ἐς τὴν θυσίαν γράφων
[1, 20]	οὐδέν, τέχνῃ δὲ ἁλόντα ὁμολογεῖν	τὰ	κάλλιστα ὧν ἐποίησε. Φρύνη μὲν
[1, 37]	ἤδη τελετὴν Ἐλευσῖνι εἶδεν ἢ	τὰ	καλούμενα Ὀρφικὰ ἐπελέξατο, οἶδεν ὃ
[1, 4]	οὗτοι πόνον· ἀναλαβόντες γὰρ ἐπὶ	τὰ	καταστρώματα τοὺς Ἕλληνας ναυσὶν ὑπό
[1, 18]	Θρᾷκα μετέγραψαν. (ἐντεῦθεν ἰοῦσιν ἐς	τὰ	κάτω τῆς πόλεως Σαράπιδός ἐστιν
[1, 18]	ὅτι πολιτείας ἀπεχόμενος διέμεινε καὶ	τὰ	κοινὰ οὐ πολυπραγμονῶν, ἐλευθερώτατον δὲ
[1, 18]	καὶ Ρωμαίοις εἰσὶν οἱ κολοσσοί,	τὰ	λοιπὰ ἀγάλματα ὁμοίως ἀπολείπεται, πεποίηται
[1, 4]	τὰ πολίσματα ἑλεῖν ἐν οὐδενὶ	τὰ	λοιπὰ ποιησάμενοι Δελφοὺς καὶ τὰ
[1, 28]	δὲ Μυῒ ταῦτά τε καὶ	τὰ	λοιπὰ τῶν ἔργων Παρράσιον καταγράψαι
[1, 16]	ταῦτα προκεχωρήκει καὶ μετ᾽ ὀλίγον	τὰ	Λυσιμάχου κατείργαστο, τὴν μὲν ἐν
[1, 25]	καὶ ἐς ὅσον ἧκον δυνάμεως	τὰ	Μακεδόνων ηὖξον. (τοὺς δὲ ἐς
[1, 13]	οὗτος, ὁ τὸν Πύρρον ἀπολιπόντα	τὰ	Μακεδόνων πείσας ἐς Πελοπόννησον ἐλθεῖν,
[1, 36]	τῷ Δημητρίου Μακεδόνων βασιλεύοντι ἐς	τὰ	μάλιστα ἐναντιωθέντος· συμμάχους δὲ ἐπήγετο
[1, 5]	καὶ τῶν ἀρχομένων ἐς εὐδαιμονίαν	τὰ	μέγιστα ἑκάστοις παρασχομένου. καὶ ἐς
[1, 25]	οὐδὲ ἓν χρηστὸν οὐδὲ ἐς	τὰ	μέλλοντα ἐλπίζουσι. (τὸ γὰρ ἀτύχημα
[1, 27]	μ) υῶνι, ὥστε καὶ ἐλέγετο	τὰ	μὲν ἀνιέναι τὴν γῆν, τὰ
[1, 18]	ξόανα ἐς ἄκρους τοὺς πόδας.	τὰ	μὲν δὴ δύο εἶναι Κρητικὰ
[1, 22]	τε σέβεσθαι καὶ Πειθὼ κατέστησε·	τὰ	μὲν δὴ παλαιὰ ἀγάλματα οὐκ
[1, 33]	δένδρων ἃ διὰ παντὸς πέφυκε·	τὰ	μὲν δὴ πρὸς τοὺς Νασαμῶνας
[1, 22]	τὴν κεφαλὴν τὴν Μεδούσης. καὶ	τὰ	μὲν ἐς Μέδουσαν οὐκ εἰμὶ
[1, 19]	Ἡρακλέους ἱερὸν καλούμενον Κυνόσαργες· καὶ	τὰ	μὲν ἐς τὴν κύνα εἰδέναι
[1, 27]	τὸ πᾶν ἤδη στράτευμα ἡττᾶτο.	τὰ	μὲν ἐς Τολμίδην τοιαῦτα ἐπυνθανόμην
[1, 11]	τε μεταξὺ κώμης καὶ Πακτύης.	~(τὰ	μὲν οὖν Λυσιμάχου τοιαῦτα ἐγένετο·
[1, 17]	ἃ λέγουσιν οὐ σαφής ἐστι,	τὰ	μέν που διὰ τὸν χρόνον,
[1, 32]	καὶ ποταμὸς ἐκ τῆς λίμνης,	τὰ	μὲν πρὸς αὐτῇ τῇ λίμνῃ
[1, 5]	ἀποστάντας· ὁπόσα δὲ θεῶν ἱερὰ	τὰ	μὲν ᾠκοδόμησεν ἐξ ἀρχῆς, τὰ
[1, 23]	τοὺς Ὀπουντίους ὁπλιτεύοντας ἤδη κατὰ	τὰ	Μηδικὰ ἴσμεν, οὓς Ὅμηρος ἐποίησεν
[1, 16]	ἐς Βραγχίδας, ἀνακομισθέντα ἐς Ἐκβάτανα	τὰ	Μηδικὰ ὑπὸ Ξέρξου· τοῦτο δὲ
[1, 20]	ἐποιήσατο, τάδε μὲν τοῖς ἐπίστασθαι	τὰ	Μιθριδάτου θέλουσι μελέτω· ἐγὼ δὲ
[1, 1]	τοῦ Μήδων κατήνεγκεν ὁ κλύδων	τὰ	ναυάγια. Κωλιάδος δέ ἐστιν ἐνταῦθα
[1, 25]	τε ἀφελόμενος καὶ τῆς ἐς	τὰ	ναυτικὰ παύσας ἀρχῆς. καὶ χρόνον
[1, 27]	παραλίαν, καὶ Λακεδαιμονίων ἐπὶ Γυθίῳ	τὰ	νεώρια ἐνέπρησε καὶ τῶν περιοίκων
[1, 29]	ἀποκτείναντες, ῥήτορές τε Ἐφιάλτης, ὃς	τὰ	νόμιμα τὰ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ
[1, 18]	δὲ Ἀθηναίοις τῆς Εἰλειθυίας κεκάλυπται	τὰ	ξόανα ἐς ἄκρους τοὺς πόδας.
[1, 42]	οἱ τῷ Ἀπόλλωνι ἐνέκαεν ἀπορρίπτει	τὰ	ξύλα ἀπὸ τοῦ βωμοῦ· Ἀλκάθους
[1, 16]	θύοντι ἐν Πέλλῃ τῷ Διὶ	τὰ	ξύλα τὰ> ἐπὶ τοῦ βωμοῦ
[1, 5]	φυλὰς εἶναι καὶ μετέθετό σφισι	τὰ	ὀνόματα ἀντὶ τῶν ἀρχαίων, Ἡροδότῳ
[1, 28]	δὲ ἀπὸ τοῦ σχήματος ἔχει	τὰ	ὀνόματα· βατραχιοῦν δὲ καὶ φοινικιοῦν
[1, 29]	μετέδοσαν δούλοις δημοσίᾳ ταφῆναι καὶ	τὰ	ὀνόματα ἐγγραφῆναι στήλῃ· δηλοῖ δὲ
[1, 5]	ἡρώων, ἀφ᾽ ὧν Ἀθηναίοις ὕστερον	τὰ	ὀνόματα ἔσχον αἱ φυλαί· ὅστις
[1, 29]	ἑστᾶσιν ἐπὶ τοῖς τάφοις στῆλαι	τὰ	ὀνόματα καὶ τὸν δῆμον ἑκάστου
[1, 34]	ὅσοις ἐστὶν ἐπὶ τῷ βωμῷ>	τὰ	ὀνόματα· προεξειργασμένων δὲ τούτων κριὸν
[1, 17]	ἐν Ἅιδου καὶ δὴ καὶ	τὰ	ὀνόματα τοῖς ποταμοῖς ἀπὸ τῶν
[1, 32]	ἐστίν, ἐπὶ δὲ αὐτῷ στῆλαι	τὰ	ὀνόματα τῶν ἀποθανόντων κατὰ φυλὰς
[1, 35]	κατὰ τὸν τάφον τὸν Αἴαντος	τὰ	ὅπλα λέγουσι· τὸ δὲ ἐς
[1, 32]	μὲν τοιοῦτόν ἐστιν, Ἀθηναίοις δὲ	τὰ	ὄρη καὶ θεῶν ἀγάλματα ἔχει·
[1, 28]	μνῆμα Οἰδίποδος, πολυπραγμονῶν δὲ εὕρισκον	τὰ	ὀστᾶ ἐκ Θηβῶν κομισθέντα· τὰ
[1, 9]	τὰς θήκας τῶν νεκρῶν ἀνελόντα	τὰ	ὀστᾶ ἐκρῖψαι. ὁ δὲ Ἱερώνυμος
[1, 1]	Ἀθηναίοις καὶ ὡς οἱ προσήκοντες	τὰ	ὀστᾶ κομίσαιεν ἐκ Μαγνησίας ἀνελόντες·
[1, 17]	δὴ τοῦ Θησέως θανάτου καὶ	τὰ	ὀστᾶ κομίσαντος ἐς Ἀθήνας· ~(τὸ
[1, 29]	δοκῶ καὶ ὁμολογεῖ τὰ ἔπη	τὰ	Πάμφω, τῆς Ἀρτέμιδός εἰσιν ἐπικλήσεις
[1, 29]	πρὸ αὐτοῦ γεγόνασιν Ἀθηναίοις λόγιμοι	τὰ	πάντα ἀρίστου παρέντι δέ μοι
[1, 15]	καὶ ταύτῃ μέν ἐστιν ἴσα	τὰ>	παρ᾽ ἀμφοτέρων ἐς τὸ ἔργον·
[1, 10]	Ἀγαθοκλέους τελευτῇ χαλεπῶς φέρων καὶ	τὰ	παρὰ τῆς Ἀρσινόης ὕποπτα ἡγούμενος
[1, 4]	ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν διαβάντες	τὰ	παραθαλάσσια αὐτῆς ἐλεηλάτουν· χρόνῳ δὲ
[1, 42]	τὸν νεκρὸν τῆς Ἰνοῦς ἐς	τὰ	παραθαλάσσιά σφισιν ἐκπεσεῖν τῆς χώρας,
[1, 9]	οὐκ εὐνοίᾳ τοσοῦτον ὡς ἐς	τὰ	παρόντα χρήσιμον νομίζοντες ἀνέθηκαν. (ὁ
[1, 9]	τῆς τε ἀρχῆς τῆς αὑτοῦ	τὰ	πέραν Ἴστρου παρεὶς τῷ Γέτῃ
[1, 4]	ἐπὶ θαλάσσῃ πολλῇ καὶ ἐς	τὰ	πέρατα οὐ πλωίμῳ, παρέχεται δὲ
[1, 41]	τὰ ἐς Φιλομήλαν ἐξειργασμένα καὶ	τὰ>	περὶ τὸν Ἴτυν ὑπὸ τῶν
[1, 29]	πάντα ἀρίστου παρέντι δέ μοι	τὰ	πλείω τοσάδε ἐς πίστιν ἀρκέσει
[1, 4]	Πυλῶν τε ἐντὸς ἦσαν καὶ	τὰ	πολίσματα ἑλεῖν ἐν οὐδενὶ τὰ
[1, 32]	καὶ καλούμενον Πανὸς αἰπόλιον, πέτραι	τὰ	πολλὰ αἰξὶν εἰκασμέναι. ~(Μαραθῶνος δὲ
[1, 9]	ἐξ Ἠπείρου ἀπιόντα, οἷα δὴ	τὰ	πολλὰ ἐκεῖνος ἐπλανᾶτο, τήν τε
[1, 32]	δὲ ἐν τῷ Μαραθῶνι λίμνη	τὰ	πολλὰ ἑλώδης· ἐς ταύτην ἀπειρίᾳ
[1, 4]	τοῦ Μακεδονικοῦ πολέμου καὶ προσπταίοντες	τὰ	πολλὰ ἐν ταῖς μάχαις, ἐξιέναι
[1, 19]	βωμὸς καὶ Ἰολάου πεποίηται, ὃς	τὰ	πολλὰ Ἡρακλεῖ συνεπόνησε τῶν ἔργων.
[1, 13]	ἢν Λακεδαίμονα καταστρέψηται καὶ Πελοποννήσου	τὰ>	πολλά, οὐκ ἐς Ἤπειρον ἀλλ᾽
[1, 36]	Μυσίας καὶ παρὰ τῶν Κρητῶν	τὰ	πολλὰ ὑστέριζον αἱ βοήθειαι, Ρόδιοι
[1, 41]	τῆς νῦν καλουμένης Ἑλλάδος βάρβαροι	τὰ	πολλὰ ᾤκησαν. ἐπεὶ δὲ ἦν
[1, 25]	πρῶτος μετὰ Σαπφὼ τὴν Λεσβίαν	τὰ	πολλὰ ὧν ἔγραψεν ἐρωτικὰ ποιήσας·
[1, 6]	σωματοφυλάκων. (Πτολεμαῖον δὲ αὐτίκα ἐς	τὰ	πράγματα ὁ Περδίκκου θάνατος ἐπέστησε·
[1, 3]	τοὺς πολλούς, ὡς Θησεὺς παραδοίη	τὰ	πράγματα τῷ δήμῳ καὶ ὡς
[1, 28]	κάτω πόλιν ἀλλ᾽ ὅσον ὑπὸ	τὰ	προπύλαια πηγή τε ὕδατός ἐστι
[1, 25]	ἔπραξε γενέσθαι Δημήτριον τὸν Φανοστράτου,	(τὰ	πρὸς) δόξαν εἰληφότα ἐπὶ σοφίᾳ.
[1, 9]	τε ἦν καὶ τῶν Αἰακιδῶν	τὰ	πρὸς μητρός, ἥ τε ὕστερον
[1, 37]	καὶ ἄλλους ἀποκτείνας καὶ Σίνιν	τὰ	πρὸς Πιτθέως συγγενῆ. τάφος δὲ
[1, 35]	ἔλεγεν ἀνήρ. (τοῦ γὰρ τάφου	τὰ	πρὸς τὸν αἰγιαλὸν ἔφασκεν ἐπικλύσαι
[1, 9]	ἁλῶναι λέγουσιν, ἀνασωθῆναι δὲ Ἀγαθοκλέους	τὰ	πρὸς τὸν Γέτην ὑπὲρ αὐτοῦ
[1, 36]	Ἀλέξανδρον τὸν Κασσάνδρου παῖδα, ὡς	τὰ	πρότερον ἔχει μοι τοῦ λόγου.
[1, 15]	ἄρα ταῖς γυναιξὶν οὐκ ἀφῄρει	τὰ	πταίσματα τὸ ἐς τοὺς κινδύνους
[1, 20]	τοῖς Ρωμαίοις ἦλθον ἐπ᾽ ἀμφότερα	τὰ	στρατόπεδα ἄγγελοι, Σύλλᾳ μὲν ὡς
[1, 24]	σπουδαίων δαίμων ἐστίν. ὅστις δὲ	τὰ	σὺν τέχνῃ πεποιημένα ἐπίπροσθε τίθεται
[1, 10]	καὶ ὡς Λυσίμαχος αἴσθοιτο ὕστερον	τὰ	τολμηθέντα ὑπὸ τῆς γυναικός, εἶναι
[1, 17]	ἀνακομισθήσεται, δυσανταγώνιστον ἡγούμενος διὰ θεραπείας	τὰ	τοῦ δήμου καθίστατο, ὡς Θησέα
[1, 8]	ἐς πολιτείαν καὶ πιστὰ ἡγησάμενον	τὰ	τοῦ δήμου μήποτε καλῶς τελευτῆσαι.
[1, 6]	ἠμελήθησαν· τούτων ἕνεκά μοι καὶ	τὰ	τῶνδε ἐπῆλθε δηλῶσαι ἔργα τε
[1, 27]	αἱ παρθένοι. κάτω μὲν δὴ	τὰ	φερόμενα λείπουσιν, λαβοῦσαι δὲ ἄλλο
[1, 36]	δύναμιν καὶ στρατηγὸν πέμπουσιν, οἳ	τὰ	Φιλίππου καὶ Μακεδόνων ἐς τοσοῦτο
[1, 35]	κρίνου καὶ αὐτὸ ἔλασσον καὶ	τὰ	φύλλα· γράμματα δὲ ἔπεστιν οἷα
[1, 22]	ἐβούλευσε. μυρσίνη δέ ἐστι Τροιζηνίοις	τὰ	φύλλα διὰ πάσης ἔχουσα τετρυπημένα·
[1, 23]	πάντως γὰρ ἐβούλοντο ἄρχειν Φορμίωνα	τὰ	χρέα ὁπόσοις ὤφειλε διαλύουσιν. ~(ἐνταῦθα
[1, 10]	καταστῆναι· καὶ Φιλέταιρος ἅμα, ᾧ	τὰ	χρήματα ἐπετέτραπτο Λυσιμάχου, τῇ τε
[1, 16]	Σέλευκον κτείνει, διαρπάσαι δὲ ἐπιτρέψας	τὰ	χρήματα τοῖς βασιλεῦσιν ἐβασίλευσε Μακεδονίας,
[1, 4]	τὰ λοιπὰ ποιησάμενοι Δελφοὺς καὶ	τὰ	χρήματα. τοῦ θεοῦ διαρπάσαι μάλιστα
[1, 8]	Λυσιμάχῳ παραδοὺς ὕστερον αὑτὸν καὶ	τὰ	χρήματα, Φιλέταιρον Παφλαγόνα εἶχεν εὐνοῦχον.
[1, 29]	ὀνόματα ἄλλων, διάφορα δέ σφισι	τὰ	χωρία τῶν ἀγώνων· καὶ γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/11/2005